Cytaty na temat klasyczny (157 cytatów, strona 2)

„W klasycznym filmie moja postać byłaby mężczyzną, ale w filmie Gilroya zajmująca wysokie stanowisko bohaterka jest jednak kobietą. I płeć zwraca na nią uwagę w korporacyjnej strukturze, w której najlepiej jest się nie wyróżniać. Musi być bezbłędna, pokonać szklany sufit i udowodnić, że zasługuje na duże pieniądze, które jej płacą. Przerażające.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

o roli Karen, prawniczki wielkiej korporacji w filmie Michael Clayton.
Źródło: Krzysztof Kwiatkowski, Dwuznaczna Tilda, „Gazeta Wyborcza” dodatek „Wysokie Obcasy”, 23 listopada 2007 http://www.gazetawyborcza.pl/1,76842,4700263.html

O kobietach , O pieniądzach

„Muzyka Elżbiety Sikory jest wymagająca. Zawsze jest pewna trudność z przygotowywaniem współczesnych, dopiero co napisanych dzieł, gdy kompozytor siedzi obok, a utwór zmienia się i ewoluuje na scenie. Nie jest to gotowy materiał, z którym przyjeżdża się na próby i który się tylko ćwiczy. Repertuar klasyczny jest przeanalizowany, poukładany, wiemy jak się do niego zabrać, bo każda nutka została omówiona. Tu praca jest zupełnie inna, kompozytorka czuwa na próbach, aby jeszcze udoskonalać dzieło. Jej obecność w pewien sposób ułatwia nam pracę, ale też utrudnia, bo na próby przyjechaliśmy nauczeni czegoś, co ciągle się zmieniało.”

Anna Mikołajczyk-Niewiedział (1972)

Źródło: Mirosław Baran, Curie to silna i zdecydowana kobieta, „Gazeta Wyborcza Trójmiasto”, 17 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127399.html

O kobietach , O muzyce

„Jeszcze w czasie studiów (…) uznałem, że klasyczne wypowiadanie się w formie rzeźby czystej, realizowanej w jednym materiale, niezależnie od tego czy w sposób naturalistyczny, realistyczny czy czysto formalny, abstrakcyjny, jest zbyt słabym sposobem przekazywania treści. Są problemy, tematy, które nie sposób wyrazić w jakimkolwiek materiale, stąd konieczność poszukiwania innych środków formalnych, aby przekazać intencje.”

Władysław Hasior (1928–1999) polski artysta rzeźbiarz, malarz, scenograf

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_hasior_wladyslaw

O poszukiwaniu , O czasie

„Gospodarstwo handel i przemysł.
Złotnictwo krakowskie.
Napisał
Leonard Lepszy.
(…)
Zwracam uwagę pp. złotników na prześliczny zbiór kamei Schmidta-Ciążyńskiego w Muzeum narodowem; przez odcisk w sepii możnaby zrobić niejeden piękny odlew z tych wzorów klasycznej piękności i przez odpowiednie kamei oramienie zastosować do brosz, medalionów, lub breloczków. Odlew taki potrzebowałby zaledwo kilku dotknięć cyzelerskich do zupełnego wykończenia. Przy złocie byłby odlew za drogi, zatem odpowiedniej byłoby zrobić sztancę z tłokiem i z cienkiej blachy wybijać w tłoczni odciski.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 9, 13 stycznia 1887, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Wydaje mi się, że radość melancholijna polega w dużej mierze na gwałtownym pompowaniu chwili. Na przesadnym, acz histerycznym odegraniu hic et nunc. Teraz, now! Teraz jest święto, innego nie ma i nie będzie; teraz, tutaj, gadamy sobie i podjadamy, a wrednemu czasowi kij w oko! Ta iluzja trwania poza czasem, daleko od ohydnego Kronosa, to podstawa klasycznego opisu idylli – którą znajdziesz choćby w tekstach Starobinskiego. Chwila, ta radosna chwila to kwiat, wewnątrz którego siedzi robak – by użyć ogranej barokowej metafory; robak przez moment milknie, nie pamiętasz, że wkrótce ponownie zostaniesz wrzucony w czas.”

Marek Bieńczyk (1956)

Źródło: Bogusław Deptuła, Radości melancholii http://www.dwutygodnik.com/artykul/3157/, Dwutygodnik. com, nr 92/2012.

O czasie , O Kwiatach , Radość

„Krzysztof zawsze, niezależnie od tego, czy pracuje nad tekstami współczesnymi, czy klasycznymi, opowiada o sobie. O tym, co się wydarza na świecie i w Polsce. Dziś w naszym kraju zakazuje się Parad Równości, zamyka się takie miejsca jak Le Madame. Nietolerancja, homofobia, niezgoda na wszystko co inne są na porządku dziennym. Aktualność „Aniołów..” dziś w naszym kraju jest wręcz porażająca, mimo że ich akcja rozgrywa się w Ameryce lat 80…”

Maja Ostaszewska (1972) aktorka polska

o Krzysztofie Warlikowskim.

O aniołach

„Nie jestem klasyczną pięknością, mam wady, mam problemy. Na pewno nie jestem ideałem, ale za to podobno jestem dobrym materiałem na przyjaciółkę.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Angora”, 5 kwietnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nienud.htm

„Kiedyś muzykę do filmów pisywali Krzysztof Penderecki, Grażyna Bacewiczówna czy Stefan Kisielewski. Ludzie z mojej rodziny poważnych kompozytorów symfonicznych. Teraz nastąpiła specjalizacja i pojawili się kompozytorzy, którzy zajmują się wyłącznie muzyką filmową. Często pozbawieni klasycznego wykształcenia.”

Wojciech Kilar (1932–2013) polski kompozytor

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13428

O ludziach , O wykształceniz

„Humaniści byli uczonymi klasycznymi i przyczynili się do rozwinięcia studiów klasycznych. W dziedzinie studiów łacińskich odkryli na nowo szereg ważnych tekstów, których niemal nie czytano w okresie średniowiecza. Humaniści pogłębili też wiedzę o autorach łacińskich powszechnie znanych w średniowieczu, rozpowszechniając ich teksty w licznych kopiach manuskryptów i druków, a także poprzez studia gramatyczne i stosowanie krytyki filologicznej i historycznej.”

Paul Oscar Kristeller (1905–1999)

Humanizm i scholastycyzm we włoskim renesansie (1961)

O studiach , O czytaniu

„Na poprawnie celebrowanych mszach świętych widzimy w wielu kościołach wiernych przyjmujących Komunię św. na stojąco. Dlaczego - pytamy się - zastąpiono klęczenie staniem? Czyż klęczenie nie jest klasycznym wyrazem modlenia się? Jest to nie tylko szlachetny wyraz proszenia, błagania, jest to także typowa forma pełnego czci oddania, podporządkowania, spojrzenia w górę, a przede wszystkim - wyraz modlenia się, pokornej konfrontacji z absolutnym Panem.”

Dietrich von Hildebrand (1889–1977)

Spustoszona winnica
Źródło: s. 88

O górach

„Chopin jest uniwersalny i atrakcyjny dla każdego, nawet dla ludzi, którzy nie słuchają muzyki klasycznej. Dla wykonawcy kryje jednak wiele pułapek. Gdy jego utwory gramy zbyt romantycznie, brzmią jak muzyka pop.”

Lang Lang (1982)

Źródło: „Rzeczpospolita”, Chińskie oczy Fryderyka , 7 stycznia 2010 http://www.rp.pl/artykul/416277.html

O ludziach , O muzyce

„Polska transformacja to była klasyczna neokolonizacja.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Rafał Woś, Polska Afryką Europy, „Dziennik Gazeta Prawna”, 8–11 listopada 2013, nr 217 (3607), s. A3

„(…) Warszawie nieodzownie potrzebny był teatr nie tylko o nowoczesnej budowie i urządzeniach scenicznych, lecz i o nowoczesnych zamierzeniach artystycznych, szczególnie pod względem inscenizacji, reżyserii i sztuki dekoracyjnej, które w owym czasie były w Warszawie zupełnie obce. Poza tym chodziło o teatr, który by systematycznie pielęgnował repertuar klasyczny i interesował nim publiczność. Ogólną dewizą nowo powstającego teatru było: dzieło sztuki w najdoskonalszej artystycznej formie.”

Arnold Szyfman (1882–1967) polski dramaturg i reżyser teatralny

Źródło: Powstanie Teatru Polskiego. Teatr Polski w Warszawie 1913–1923, Warszawa 1923

O czasie

„W momencie kiedy realizuje się film techniką klasyczną, to ma się pod sobą od 10 do 20 osób. I choć tymi dwudziestoma osobami się dyryguję, nie da się nigdy całkowicie nad nimi zapanować. W momencie kiedy ci ludzie wykonają jakieś ujęcie czy sekwencję, to trzeba je umieścić w filmie i nie ma możliwości powtórzenia procesu. W technice wycinanki można zaś było zrobić jedną, drugą, trzecią wersję ujęcia i z tego zmontować film. Montaż był zresztą dla mnie najprzyjemniejszym momentem realizacji, kiedy z wszystkich ujęć zebranych do kupy powoli wyłaniał się film.”

Daniel Szczechura (1930) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2010 https://archiwum.stopklatka.pl/news/najwazniejsza-byla-dobra-historia-rozmowa-z-danielem-szczechura

O ludziach

„Przez całe swe artystyczne życie poszukiwałem języka baletu, którym w sposób najbardziej wnikliwy mógłbym oddać ducha człowieka. Język ciała jest pełen tajemnicy. W nim skoncentrowana jest genetyczna pamięć o życiu emocjonalnym wielu pokoleń ludzi. Zadaniem choreografa jest odczytać te duchowe refleksy. Sztuka baletowa służy odkrywaniu świata wewnętrznego człowieka, sprawia, że widz zaczyna rozmyślać o swojej naturze, o czymś prawdziwym, co jest ukryte za codzienną wrzawą, chaosem i niepewnością świata.(…) Częste wykorzystywanie przeze mnie tematów z literatury klasycznej wynika z pragnienia, aby odkrywać nieznane w tym, co jest bardzo dobrze znane. Staram się w moich przedstawieniach wnikać w istotę filozoficznych i duchowych dociekań człowieka. Sądzę, że balet może opowiedzieć o ludzkiej naturze wszystko, bez względu na czas. Bo balet jest takim rodzajem sztuki, która może pokazać niewidoczne wnętrze człowieka.”

Borys Ejfman (1949)

Źródło: „Dziennik Polski”, 18 września 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/24134

O życiu , O ludziach , O sztuce , O poszukiwaniu

„Pojechaliśmy do Chin śladami legendarnego Bruce'a, odwiedziliśmy Hongkong – ukochane miasto Bruce'a i słynny buddyjski klasztor Shaolin, gdzie ostro ćwiczyliśmy klasyczne odmiany stylów kung-fu, znane pod wspólną nazwą wu shu…”

Błażej Peszek (1970) polski aktor

o przygotowaniach do spektaklu Wejście smoka.
Źródło: Jolanta Ciosek, Peszek kontra Peszek, czyli Bruce Lee w Nowej Hucie, „Dziennik Polski”, 22 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/124361.html

„Jakże inaczej, młody geniusz Rafał Blechacz! Po wygraniu sławnego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie w roku 2005 udowodnił światu muzyki klasycznej, jak dojrzałym jest pianistą, i jak wielki drzemie w nim potencjał artystyczny.”

Rafał Blechacz (1985) polski pianista

Autor Aargauer Zeitung
Źródło Recenzje 2013, blechacz.net http://www.blechacz.net/?nodeid=4

O świecie

„Przedstawiciele klasy próżniaczej – prócz zainteresowania wiedzą klasyczną – najczęściej studiują prawo i politykę, a szczególnie problemy administracji. Te tak zwane nauki są właściwie zbiorem maksym ułatwiających sprawowanie władzy przez klasę próżniaczą w oparciu o zasadę własności. Tak więc zainteresowanie tymi dyscyplinami naukowymi nie wypływa na ogół wyłącznie z pobudek intelektualnych i nie ma charakteru czysto poznawczego. Jest ono podyktowane praktycznymi potrzebami wynikłymi z racji panowania klasy próżniaczej nad resztą społeczeństwa. W swej genezie rządzenie ma charakter łupieżczy i stanowi nieodłączną część archaicznego modelu życia klasy próżniaczej. Polega na kontrolowaniu i stosowaniu przymusu wobec ludności, z pracy której klasa próżniacza czerpie środki na swe utrzymanie.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O charakterze , O nauce

„Zarówno ja, jak i Aleksander Kwaśniewski uważaliśmy, że pora zerwać ze zwyczajem wyłaniania premiera znikąd. Uznaliśmy, że pora na klasyczny model, w którym szef zwycięskiego ugrupowania po wyborach otrzymuje misję tworzenia rządu. Dziwiłem się Jarosławowi Kaczyńskiemu, że nie poszedł od razu tym śladem. Dzisiaj Donald Tusk jest premierem i jeśli znowu wygra wybory, to powinien być nim dalej.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

Źródło: Za starymi wilkami chadzają młode hieny, z Leszkiem Millerem rozmawiają Michał Karnowski i Joanna Miziołek, „Polska”, 2 kwietnia 2010

O zerwaniu , Pora roku

„Studiowałem filozofię i zastanawiałem się, czy zdawać do szkoły teatralnej czy filmowej. Zorganizowałem ekipę i nakręciliśmy film. Był bardzo zły, ale nie o to chodzi. Oglądając go miałem wrażenie, że jego język jest bliższy teatrowi niż filmowi, i ostatecznie wybrałem krakowską PWST. Jednak moje podejście do teatru na początku było dość klasyczne.”

Krzysztof Garbaczewski (1983)

Źródło: Aneta Kyzioł, Ja mogę mówić, „Polityka” nr 5, 1 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/132072.html

O wrażeniach

„Funkcją legislatora – króla, dyktatora, zgromadzenia prawników, czy parlamentu pochodzącego z wyboru, przez całe wieki było wprowadzenie w życie pewnych racji, sprawiedliwości i porządku wyższego niż wola ludzka. W demokracji klasycznej powierzało się ciału wyborczemu zadanie przyjmowania ustaw, które wydawały mu się najbardziej zgodne z porządkiem świata i wolą Bożą. Natomiast demokracja współczesna, wymaga uchwalenia prawa najbardziej zgodnego z jej czystą wolą, określana jako uniwersalnie suwerenną. Wola jest traktowana jako sprawiedliwa, tylko z tej racji, że głosowała za nią większość wyborców. To absurd. Przechodzi się od ustawodawcy, który miał władzę mówić: chcę tego, bo to jest sprawiedliwie, do ustawodawcy kolektywnego, który głosi: to jest sprawiedliwe, bo ja tak chcę. To rewolucyjne odwrócenie logiki.”

Michel De Jaeghere (1957)

Źródło: Franciszek L. Ćwik, Demokracja totalitarna http://www.pch24.pl/demokracja-totalitarna,17495,i.html, pch24.pl, 5 września 2013

O życiu , O sprawiedliwości , O demokracji , O woli

„Na całym świecie musical jest odbierany jako nowoczesna odmiana operetki. Trzeba ją kultywować, choć jest to kwestia znalezienia formy, bo nie zawsze sprawdza się w klasycznym wydaniu z końca XIX wieku.”

Wojciech Kępczyński (1949) polski reżyser teatralny i choreograf

Źródło: „Rzeczpospolita”, 29 grudnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mjob.htm

O wieku

„To, czego potrzebuje strefa euro i cała UE, to jak najwięcej klasycznej ekonomii, nie Keynesa, ale Adama Smitha.”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Źródło: wyborcza.biz, 9 maja 2010 http://wyborcza.biz/biznes/1,101562,7861687,Leszek_Balcerowicz__Europa_potrzebuje_Adama_Smitha.html

O biznesie

„Nie mogłem głosować na osobę, z którą od 1990 r. zobowiązałem się wobec siebie samego walczyć wszystkimi legalnymi metodami, na aroganta, klasycznego półinteligenta, niezdolnego do edukacji samoluba.”

Andrzej Drawicz (1932–1997) polski eseista, krytyk literacki, tłumacz

o Lechu Wałęsie.
Źródło: „Gazeta Krakowska”, 12 stycznia 1996

„Wydawało mi się, że gdyby Haydn dożył naszych czasów, zachowałby swój styl akceptując coś nowego w tym samym czasie. Taki rodzaj symfonii chciałem napisać: symfonię w stylu klasycznym. I kiedy zobaczyłem, że mój pomysł zaczął działać, nazwałem ją Symfonią Klasyczną.”

Siergiej Prokofjew (1891–1953) rosyjski kompozytor i pianista

Źródło: Sergiusz Prokofiew, Autobiografia, artykuły, reminiscencje, wyd. S. Shlifstein, 1960.

O zachowaniu , O czasie

„Niska, krępa, ale niewywrotna.(…) No takie klasyczne połączenie kaczki-dziwaczki… no i Grażyny Szapołowskiej.”

Tomasz Jachimek (1973) polski artysta kabaretowy

Kuzynka z Anglii

„w każdy poniedziałek upija się winem marki
riesling i chodząc od domu do domu przeprowadza
klasyczny rachunek metafor”

Krzysztof Szymoniak (1953)

Źródło: Człowiek ze środka nocy

O domu

„Paradoksalnie klasyczna muzyka elektroniczna jest ostoją swoistego ideowego konserwatyzmu. Mówię tu oczywiście za siebie i grono twórców, których znam i z którym współpracuję. W czasach, gdy świat kompletnie się zrelatywizował, czarne już nie jest czarne, kiedy widzimy upadek etyki, zachowań społecznych opartych na poszanowaniu drugiego człowieka, jego wolności do wyrażania swoich poglądów, politycznej poprawności, ostracyzmu, który spotyka myślących inaczej, są dziedziny sztuki, które stoją twardo za starym dobrym humanizmem. Spójrzmy tylko na uduchowione koncerty elektroniczne i muzykę sakralną Józefa Skrzeka, czy antysystemowe ideowo-muzyczne zbuntowane propozycje Władka Komendarka. Jeśli dodamy do tego twórców młodszej generacji, do których nieskromnie się zaliczam, otrzymamy spore grono muzyków idących na przekór oficjalnej linii ideowej forsowanej przez mainstream. W sumie takie połączenie, z jednej strony nowoczesności i technologii, a z drugiej powrotu do podstawowych zasad i normalności, jest istotnym elementem podtrzymującym działalność twórczą. Wiemy przecież, że ze ścierania się sprzeczności, czasem mogą się rodzić bardzo ciekawe projekty.”

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Źródło: Muzyka elektroniczna to transcendentna podróż, Wnas.pl 11 lipca 2014 http://wnas.pl/artykuly/5332-przemyslaw-rudz-muzyka-elektroniczna-to-transcendentna-podroz-nasz-wywiad

O świecie , O muzyce , O zachowaniu , O wolności

„Jeśli o tym, co dotyczy tych praw i wolności, decydują podmioty prywatne: firmy, koncerny, organizacje – to my się nie mamy jak przed nimi bronić. Klasyczne środki: odwołanie do nadrzędnego organu, proces przed sądem administracyjnym, skarga do Trybunału Konstytucyjnego, do rzecznika praw obywatelskich – tu nie zadziała. Prawo umów pochodzi z innej rzeczywistości i nie chroni nas przed zglobalizowaną władzą gospodarczą i korporacyjną.”

Ewa Łętowska (1940) profesor prawa, rzecznik praw obywatelskich

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Poprzez różne umowy państwo pozbywa się władzy, wyborcza.pl, 18 czerwca 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,11954133,Letowska__Poprzez_rozne_umowy_panstwo_pozbywa_sie.html#ixzz1ynccWm4K

O rzeczywostości , O wolności

„Nie ma już czegoś takiego jak klasyczna inscenizacja. Telewizja, film narzuciły kompletnie inny sposób montowania przedstawień. Reżyser wie, że może sobie teraz pozwolić np. na symultaniczną narrację. Widz jest przyzwyczajony do skrótu myślowego. Zawsze protestuję tylko przeciwko jednej formie teatru, która jest dla mnie jego zaprzeczeniem, tzn. próbą odzwierciedlenia na scenie rzeczywistości w skali 1:1. Teatr ma tworzyć nową rzeczywistość w oparciu o świat, który nas otacza.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Bartosz Bator, Teatr Narodowy to nie tylko artystyczne przedstawienie oparte na rzemiośle, „Dziennik” nr 272, 22 listopada 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/62572,druk.html

O świecie , O rzeczywostości

„Farsa jest klasycznym gatunkiem teatralnym, na dodatek jednym z najtrudniejszych.”

Maciej Englert (1946) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik”, 9 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tnzs.htm

„Do 1985 roku, gdy mieszkałem w Holandii, realizowałem filmy klasyczne i bliskie realizmowi. Często sięgałem po literaturę biograficzną i autobiograficzną. Do świata fantastycznego wszedłem ponownie wraz z przybyciem do Ameryki. Wydawało mi się, że jestem w stanie robić to dobrze, skoro w młodości ta tematyka tak mnie fascynowała. Z jednej strony traktowałem to jak powrót do dzieciństwa, a z drugiej znajomość popkultury pomagała mi odnaleźć się w Stanach Zjednoczonych. Gdy się tam przeprowadziłem, miałem czterdzieści siedem lat i problem sprawiało mi przestawienie się na życie w tym zupełnie innym świecie. Częściowo mi się to udało, ale gdy mam robić film osadzony w amerykańskich realiach, jest to dla mnie sporym problemem. Dlatego łatwiej mi zrobić science-fiction. Wówczas nikt nie zarzuci mi, że mam kłopot z percepcją amerykańskiej kultury. Wciąż czuję się Europejczykiem i zachowuję się jak obywatel Europy. Kiedy zrobiłem w Ameryce realistyczny film, oparty na rozmowach z autentycznymi ludźmi, czyli „Showgirls”, to musiało się zakończyć katastrofą.”

Paul Verhoeven (1938) holenderski reżyser i scenarzysta

Źródło: Michał Hernes, Reżyser „Nagiego instynktu” dla Stopklatki: Jezus jak bin Laden, stopklatka.pl, 29 marca 2013 http://stopklatka.pl/-/49645466,rezyser-nagiego-instynktu-dla-stopklatki-jezus-jak-bin-laden?page=3,

O życiu , O literaturze , O problemach , O dzieciństwie

„Ja sam słucham jazzu, metalu, popu, funku, R&B, muzyki świata, country, muzyki klasycznej. I uwielbiam wyszukiwać mistrzów w tych wszystkich gatunkach. Naprawdę umiem docenić pracę, jaką wykonał dany muzyk, niezależnie od tego, co gra. Widziałem europejskich muzyków folkowych, którym wszyscy rockmani mogliby czyścić buty. Skrzypkowie, goście grający na bałałajkach – jamujący sobie w barach, najlepsi muzycy, jakich widziałem w życiu! To uczy pokory. Jeśli ci się wydaje, że jesteś świetny, wierz mi – tylko ci się wydaje.”

Steve Lukather (1957)

Źródło: „Co się stało z 'peace & love'?”, interia.pl, 19 lutego 2013 http://muzyka.interia.pl/wywiady/wywiad/steve-lukather/news/co-sie-stalo-z-peace--love,1894718

O muzyce , O butach , O grach

„Z bardzo nielicznymi wyjątkami, współczesne autorytety umniejszyły znaczenie wszystkich systemów filozofii idealistycznej i głębszych aspektów studiów porównawczych nad religią. Tłumaczenia autorów klasycznych mogą się ogromnie różnić, ale w większości przypadków najszlachetniejsze poglądy zostały usunięte lub umniejszone. Ci bardziej szczerzy autorzy, których wiedza na temat starożytnych języków była gruntowna, nigdy nie zostali włączeni do zbioru lektur obowiązkowych, a nauczanie zostało oparte w wielkiej mierze na akceptacji sterylnego materializmu.”

Manly Palmer Hall (1901–1990)

The Secret Teachings of All Ages

O religii , O wiedzę

„On kochał muzykę klasyczną, malarstwo, arcydzieła literatury… No cóż, nikt nie jest doskonały.”

Brigitte Bardot (1934) francuska aktorka

O literaturze , O malarstwie , Kochać się

„Wydawało mi się, ale to było klasyczne myślenie życzeniowe, że Rafael Pascual trafił w aut.”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

O myślach , O myśleniu

„Potrzebujemy nowego oświecenia. W XVIII w. – w dobie klasycznego wieku świateł – nauka nie była jeszcze na tyle rozwinięta. Teraz możemy uzyskać lepszy, oparty na naukowych podstawach wgląd we własną naturę.”

Edward Osborne Wilson (1929) amerykański biolog

Źródło: rozmowa Philipa Bethge i Johanna Grolle, Bądźcie jak owady, ale bez przesady, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 25 lutego 2013.

O naturze , O świetle , O nauce , O wieku

„Ci prekursorzy, twórcy klasycznych westernów, niewiele w sumie różnili się od tych prawdziwych pionierów Dzikiego Zachodu. Też odważnie zapuszczali się na odludzie, z tą różnicą, że nie szukali złota, a chcieli opowiedzieć pewną historię. Dzisiaj wydaje się, że nie ma nic prostszego niż zrobienie westernu, ale wtedy, w ich sytuacji, było to prawdziwe wyzwanie. I prawdziwe ryzyko, nie tylko artystyczne czy finansowe. Kiedyś dla lepszego efektu kamery przywiązywało się do pędzących dyliżansów, a aktorzy wykonywali takie kaskaderskie sztuki, że na samą myśl może strach oblecieć. W Dobrym, złym i brzydkim jest na przykład scena, kiedy Eli Wallach ze związanymi z tyłu rękami galopuje przez całe miasto. Bez dublera! Spróbuj dzisiaj poprosić kogoś, żeby powtórzył taki wyczyn.”

Olivia Wilde (1984) aktorka amerykańska

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Kobieta znikąd. Olivia Wilde specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 22 sierpnia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=80015

O kobietach , O strachu , O historii , O myślach

„Klasyczna miejska klasa średnia: wykształcona, świetnie czująca się w nowych technologiach, artystyczna, pokojowa – i bezsilna. (…) utraciła swój główny polityczny talent, czyli zdolność do tworzenia koalicji z innymi grupami społecznymi.”

Iwan Krystew (1965)

Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, Arogancja elit, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 października 2013.

„Śledząc rozwój broni, od prymitywnej po wyszukaną, zauważyłem, że broń systemy obronne i nowa broń naprawdę pojawiały się jako odpowiedź na drugie z godną wykresu przewidywalnością, że dziedzinę tę można by słusznie postrzegać jako jeden z niewielu klasycznych przykładów całkowicie zgodnego z oczekiwaniami działania dialektyki: teza, antyteza, synteza, i tak do znudzenia. Musiałem tylko rozważyć berserkera jako tezę i zastosować formułę.”

Roger Zelazny (1937–1995) amerykański pisarz science fiction

Źródło: wstęp do opowiadania Sam zaskoczony ze zbioru Mróz i ogień

„Gdy wymyślam melodię, robię to dla siebie, nie dla publiczności. Coś po prostu gra mi w duszy. Np.: „Rush Hour” to kompozycja, którą stworzyłem dla samego siebie – wyobraziłem sobie najpierw klasyczne intro, potem całą resztę – miałem pewną wizję.”

Armin van Buuren (1976) DJ holenderski

Źródło: Marcin Żyski, Jestem tylko częścią nocy, „DJ Magazine Polska” nr 1/2007, s.1.

O duszy , O grach

„Tak jak powtarzający się głód w Korei Północnej powinien być klasycznym przykładem tego, do czego zdolna jest dyktatura, kiedy chodzi jej wyłącznie o utrzymanie się przy władzy, tak głód w Nigrze w 2005 roku mógłby pokazywać, do czego zdolny jest rynek, kiedy nic nie krępuje jego działań.”

Martín Caparrós (1957)

El hambre

O głodzie

„To, co mnie najbardziej w tym intryguje, to jest fakt, że to zostało wyreżyserowane według tego klasycznego antysemickiego filmu Żyd Süss – te same trzy postacie, tak samo rozłożone akcenty, w sumie. To już było grane za Goebbelsa, to nie jest nowa rzecz, z którą trzeba się zmierzyć. [o filmie Kler przy jednoczesnym stwierdzeniu, że filmu nie oglądał]”

Stanisław Gądecki (1949) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Abp Gądecki porównał „Kler” do filmu propagandowego III Rzeszy. „To już było grane za Goebbelsa” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,24302708,abp-gadecki-porownal-kler-do-filmu-propagandowego-iii-rzeszy.html, gazeta.pl, 21 grudnia 2018.

„Otóż przyjęto za gruzińskim uczonym Denaturadze2 dzielić imagineskopy na dwie zasadnicze kategorie: stałe i ruchome. Imagineskopy stałe odznaczają się tym, że ogląd uzyskiwany przez nie dotyczy jednego i zawsze tego samego wycinka rzeczywistości, tego mianowicie, na który nastawiono przeziór, i w zasadzie nie ma sposobu nakierowania go na dowolny obiekt. Klasycznym imagineskopem stałym będzie więc dziura we wierzbie, dziura w płocie, Brama Floriańska w Krakowie, czy choćby zwykły lufcik, byle był uchylony.
2 G. I. Denaturadze, Kto, kogo i poczemu?, „Jeżegodnik Kazanskoj Akademii Nauk” R. XXII, z. 234, s. 4756, Kazań 1901.”

Stanisław Moskal (1935–2019) polski naukowiec i pisarz

Wstęp do imagineskopii (próba zarysu)
Źródło: rozdz. IV Krótko ujęte sedno sprawy, s. 73.

O rzeczywostości , O nauce

„Uczciwość jest klasyczną formą lenistwa. Nie znam leniów nieuczciwych. Nie chce im się ponosić trudów wyłamywania się z reguł, z konwencji, z przyjętych obyczajów.”

Tadeusz Dołęga-Mostowicz książka Trzy serca

pogląd ekscentryka Seweryna Marii Tukałły.
Trzy serca
Źródło: s. 125

„Jeśli chodzi o to, co mnie inspiruje, teraz jest to raczej Afryka i miejsca, na które kultura afrykańska ma wpływ: Kuba, Karaiby, Ameryka Południowa. Muzyka z tych regionów tworzy bazę rytmiczną. Dorastałem z repertuarem klasycznym i kościelnym, moja matka nadal prowadzi miejscowy klub muzyki klasycznej. Co prawda, w tej chwili nie zajmuję się muzyką klasyczną, ale myślę, że jej wpływ jest ciągle widoczny w mojej twórczości.”

Peter Gabriel (1950) brytyjski muzyk rockowy, wokalista i flecista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Londyn, 9 maja 2000.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 18.

O muzyce , O matce , O prawdzie , O myślach

„Lenin i Stalin byli ideowymi marksistami, ale nie w wydaniu klasycznym. Marksizm był związany z krajami wysokorozwiniętymi. Marks wyobrażał sobie rewolucję w krajach, gdzie rozwój i modernizacja będą zaawansowane, a dobrobyt robotniczy będzie elementem naturalnym. W przypadku Rosji dokonano przewrotu i następnie rewolucji w jednym z najuboższych krajów świata, dlatego potem modernizacja pochłonęła milionowe ofiary, a państwo i społeczeństwo sowieckie stały się parodią klasycznych ideałów marksizmu.”

Andrzej Leon Sowa (1946)

Źródło: Nowa Europa Wschodnia nr 5/2018 s. 82-83.

„Krajowa Rada Sądownictwa, Trybunał Konstytucyjny i to, co się dzieje dziś z Sądem Najwyższym, to dowody na hybrydowy zamach stanu! Hybrydowy, a nie klasyczny, bo nie ma wymiaru militarnego, siłowego, lecz złożony jest z wielu elementów, często postrzeganych jako miękkie i czasami pozornie odległe od siebie. Na hybrydowy zamach stanu z jednej strony składa się ciąg zdarzeń, w wyniku których jedna partia demoluje i podporządkowuje sobie cały wymiar sprawiedliwości, ale z drugiej np. opanowuje media publiczne i czyni z nich narzędzia brutalnej propagandy. Tworzone są przy tym fałszywe narracje historyczne, interpretacje faktów, a nawet ich deformacje.”

Bogdan Zdrojewski (1957) polityk i samorządowiec polski

Źródło: Bogdan Zdrojewski: W Polsce mamy hybrydowy zamach stanu https://www.wprost.pl/kraj/10140879/bogdan-zdrojewski-w-polsce-mamy-hybrydowy-zamach-stanu.html, wprost.pl, 21 lipca 2018

O sprawiedliwości , Odległy , O pewności siebie

„Już Adam Smith, twórca ekonomii klasycznej, na którego liberałowie chętnie się powołują, pisał, że podatki powinny być progresywne, a bogaci powinni płacić więcej. Polscy liberałowie tego jednak nie doczytali.(…) W Polsce podatki są tak naprawdę degresywne. To znaczy, że bogatsi płacą relatywnie mniej niż mniej zarabiający. A przecież to nie jest tak, że jak ktoś ma milion złotych, a stawka podatku wyniesie 75 proc., to będzie płacić 750 tys. zł! 75 proc. płaciłby jedynie od nadwyżki powyżej konkretnej kwoty. Stawka ta jednak powinna być progresywna i progów powinno być więcej. Nie tylko wspomniany milion złotych..”

Elżbieta Mączyńska-Ziemacka (1944)

Źródło: Prof. Mączyńska: Bogaci płacą dziś mniej niż biedni https://www.se.pl/wiadomosci/polityka/prof-maczynska-bogaci-paca-dzis-mniej-niz-biedni-aa-T7uR-yJua-wJQ1.html, se.pl, 16 maja 2018.

„Książka ta jest opowieścią o zabijaniu. O mordowaniu z zimną krwią, planowym i metodycznym, Starej Europy – katolickiej i monarchistycznej. Tej Europy, która jest jedyną prawdziwą Europą, zbudowaną na fundamentach Rzymu antycznego przez papieży Świętego Kościoła Rzymskiego oraz przez króla Franków i cesarza chrześcijańskiego Karola Wielkiego; Europą wielu narodów, państw i kultur, lecz jednej cywilizacji: chrześcijańsko-klasycznej, i jednej religii: rzymskokatolickiej; Europą, która nie istnieje i istnieć nie może poza równaniem: Europa=Zachód=Rzym=Katolicyzm.”

Jacek Bartyzel (1956) polski publicysta, działacz opozycji w czasach PRL

Źródło: Umierać, ale powoli. O monarchistycznej i katolickiej kontrrewolucji w krajach romańskich 1815–2000, op. cit., s. 9.

O książkach , O religii

„Łodzie, które wracają, są kopiowane; pozostałe są zapominane, co jest klasycznym przypadkiem doboru naturalnego w działaniu.”

Daniel Dennett (1942) filozof amerykański

Od bakterii do Bacha
Źródło: s. 285.

O zapominaniu

„Obserwując to, co się dzieje w życiu duchowym Europy, nie widzę na razie sygnału skłaniającego do optymizmu. Jest pewne ożywienie po stronie chrześcijan, głównie katolików, co jest dobrym znakiem. A z tym chodzeniem do kościoła – zależy, o jakim poziomie mówimy. Jeżeli mówimy o zbawieniu, to oczywiście. Ale jeśli mówimy o tożsamości europejskiej, to to, co się dzieje w Kościele, powinno też mieć jakieś publiczne odzwierciedlenie w obyczajach, języku, normach, wyobraźni. A tego nie ma. Obszar zewnętrzny tożsamości europejskiej jest coraz bardziej niewidoczny. Angela Merkel może zatem zachęcać, żeby chodzić do kościoła, ale to nie zamyka tematu, bo kościół to nie jest zamknięta przestrzeń świątyni, ale siła, która od wieków kształtowała ład duchowy, polityczny, prawny, moralny Europy, a dzisiaj pod wpływem samych Europejczyków już kształtować przestała. Niechęć do chrześcijaństwa, a nawet do klasycznych zasad, jest zdumiewająca. Prawo rzymskie znika z programów studiów prawniczych. Podstawowe zasady prawne z tradycji rzymskiej w Unii przestają obowiązywać. Na przykład Nemo iudex in causa sua – nikt nie jest sędzią w swojej sprawie – już nie obowiązuje w UE.”

Ryszard Legutko (1949) filozof polski, działacz polityczny

Źródło: Wywiad dla „Gościa Niedzielnego”, 22 października 2015 https://www.gosc.pl/doc/2772472.Merkeuropa/3

O języku słowackim , O optymiźmie , O sile , O wieku

„Propaganda PRL tak samo obrzucała błotem strajkujących robotników czy opozycjonistów. Przypominam sobie protest w okresie stanu wojennego, kiedy nas rozpędzało ZOMO gazem łzawiącym. Mam nadzieję, że PiS tej metody nie zastosuje. Ale oczernianie - tak. Klasyczny przykład to sprawa Lecha Wałęsy, którego chcieliby zaszczuć.”

Kazimierz Orłoś (1935) polski pisarz, scenarzysta filmowy i telewizyjny

Źródło: Kazimierz Orłoś: Ciągle ta polskość! http://wyborcza.pl/1,75410,19787547,kazimierz-orlos-ciagle-ta-polskosc.html, wyborcza.pl, 19 marca 2016

„Zgodnie z przyjętą systematyką, występującą w naszej Galaktyce formy anormalne obejmują typ Aberrantia (Zboczeńce), dzielący się na podtypy Debilitales (Kretyńce) oraz Antisapientinales (Przeciwrozumce). Do tego ostatniego podtypu należą gromady Canalicaea (Paskudławce) i Necroludentia (Zwłokobawy). Wśród Zwłokobawów rozróżniamy z kolei rząd Patricidiaceae (Ojcogubce), Matriphagideae (Matkojady) i Lasciviaceae (Obrzydłce, czyli Wszeteki). Obrzydłce, formy już skrajnie zwyrodniałe, klasyfikujemy, dzieląc na Cretininae (Tępony, np. Cadaverium Mordans Trupogryz Bęcwalec), i Horrosrissimae (Potworyjce, z klasycznym przedstawicielem w postaci Mętniaka Bacznościowca, Idiontus Erectus Gzeemsi). Niektóre z Potworyjców tworzą własne pseudokultury; należą tu gatunki takie, jak Anophilus Belligerens, Zadomiłek Zbójny, który nazywa siebie Genius Pulcherrimus Mundanus, albo jak ów osobliwy, łysy na całym ciele egzemplarz, zaobserwowany przez Grammplussa w najciemniejszym zakątku naszej Galaktyki – Monstroteratum Furiosum (Ohydek Szalej), który zwie siebie Homo Sapiens.”

Stanisław Lem książka Dzienniki gwiazdowe

Utwory, Dzienniki gwiazdowe
Źródło: Podróż ósma

O pewności siebie

„Kolejny prominent PiS i obecnej władzy wypowiedział się niczym klasyczny faszysta. Dopóki PiS i obecna władza nie odetnie się od takiej retoryki, można tę partię i tę władzę kojarzyć z tymi wzorami. I stosownie traktować.”

Krzysztof Burnetko (1965) dziennikarz polski

o Grzegorzu Biereckim
Źródło: Krzysztof Burnetko Z kogo Bierecki chce „oczyszczać Polskę” https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kraj/1789380,1,z-kogo-bierecki-chce-oczyszczac-polske.read, polityka.pl, 11 kwietnia 2019.

„Odpowiem tak. Moim mistrzem w tworzeniu poezji był i jest Czesław Miłosz, czego może nie widać w moich wierszach, ale bliska jest mi postawa bycia w awangardzie nie rezygnując z klasycznego dorobku literatury. On powiedział w jednym z wywiadów, że nie był szczęśliwy, choć powinien być z uwagi chociażby na fakt, że osiągnął wszystko, co może poeta współczesny osiągnąć dzisiaj, czyli najwyższe możliwe nagrody, prestiż i uznanie.”

Zbigniew Milewski (1969) polski poeta

Źródło: Marlena Zynger, Mistrz puenty otwartej… (wywiad ze Zbigniewem Milewskim), „LiryDram”, wyd. specjalne 2015, s. 25.

O literaturze

„Podczas gdy Eleonora Akwitańska czy Blanka Kastylijska wyraźnie dominują w swojej epoce, mają niezaprzeczalną władzę w razie nieobecności, choroby lub śmierci króla, mają swoje kancelarie, dochody i pola własnego działania (mogą służyć za wzór dla najbardziej feministycznych ruchów w naszych czasach), kobieta w czasach klasycznych odsunięta jest na drugi plan.”

Eleonora Akwitańska (1122–1204)

R. Pernoud, Inaczej o średniowieczu, przeł. K. Husarska, Wydawnictwo Marabut - Oficyna Wydawnicza Volumen, Gdańsk-Warszawa 2002, s. 97 ISBN 8372331944
O Eleonorze Akwitańskiej

O kobietach , O śmierci , O chorobach

Cytaty na temat klasyczny strona 2

Cytaty na temat klasyczny
strona 2