Cytaty na temat hołd (77 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Ogień – dar godny bogów, żywioł, którego okiełznanie całkowicie odmieniło losy rodzaju ludzkiego. Jakże iluzoryczne okazało się jednak nad nim panowanie! Chociaż najpierw rozświetlał mroki jaskiń, ogrzewał, odstraszał dzikie bestie i pozwalał przygotować godziwą strawę, a później buzował w paleniskach wielkich machin przemysłowej rewolucji, to jednak ciągle przecież posiadał ową moc hipnotyczną, tajemną siłę, wreszcie coś na kształt własnej woli i świadomości działania. I nic nie pomagały tu składane mu hołdy i okazywany kult. Ciągle bowiem pośród trzasku i syku płomieni dawały się słyszeć słowa: Nie będę służył!”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Największe pożary w Polsce i na świecie, Ekologia.pl, 2012. http://ekologia.pl/srodowisko/specjalne/najwieksze-pozary-w-pplsce-i-na-swiecie,16873.html

O Bogu , O losie , O sile

„Hipokryzja to hołd składany cnocie przez występek.”

François de La Rochefoucauld (1613–1680) pisarz i filozof francuski

„Demokracja nie powierza władzy temu, kto nie składa jej hołdu ofiarowując jej swoje sumienie i smak.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

Demokracja

O demokracji

„Musimy oddać hołd kuchni francuskiej. Z pewnością ma ona wkład w naszą długowieczność.”

Jacques Chirac (1932–2019) prezydent Francji

Źródło: w przemówieniu wygłoszonym z okazji święta narodowego Francji

„Jakkolwiek często zaglądaliśmy do niego (Koranu), zawsze na początku nas odrzuca, lecz później przyciąga i zdumiewa, by na koniec zmusić nas do złożenia mu hołdu… Jego styl, zgodny z treścią i intencją, jest surowy, wspaniały, przejmujący – i zawsze prawdziwie wzniosły. A więc Księga ta przez wszystkie wieki będzie wywierać swój niezmienny wpływ.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

O religii
Źródło: T.P. Hughes, A Dictionary of Islam, Londyn 1885, s. 526.

O wieku

„Mówię do Was z pola walki we Francji. Walcząc tu u boku naszych sojuszników brytyjskich, amerykańskich, kanadyjskich z tym samym, co i Wy, wrogiem – sercem i myślami jesteśmy zawsze z Wami. (…) Dzielą nas jeszcze tysiące kilometrów, ale ciosy, które tu padają, są ciosami zadawanymi tym samym Niemcom, którzy dziś niszczą i palą stolicę Polski. Pomoc dla Was idzie od Zachodu. Jesteśmy dumni, że dane nam jest brać udział w tej błyskawicznej ofensywie armii sojuszniczych. Lecz jednocześnie przepełnieni jesteśmy najgłębszym niepokojem o Wasze losy. Największym bowiem szczęściem każdego polskiego żołnierza byłoby walczyć w Polsce, w Warszawie. Polska Dywizja Pancerna we Francji składa hołd żołnierzom i ludności cywilnej Stolicy. Ślubujemy, że poniesione przez Was ofiary pomścimy stokrotnie.”

Stanisław Maczek (1892–1994) generał polski

do walczących w powstaniu warszawskim, 1 września 1944.
Źródło: Andrzej Kunert, Rzeczpospolita Walcząca. Powstanie Warszawskie 1944, Wyd. Sejmowe, Warszawa 1994, s. 233-234

O losie , O szczęściu , O pomocy , O walce

„Po lasach pełno było cietrzewi. Tokowiska zaczynały się bardzo wczesną wiosną. Cietrzewie zaczynały tokować już w początkach marca. W tych miejscach robiło się z jedliny wygodne budki, wykopywało dół, by można było wygodnie nogi spuścić, obkładało się darnią, gałązkami, siadało jak na krześle i przez jedlinę obserwowało teren naokoło. Wszystko zaczynało się o drugiej, trzeciej nad ranem. Wpierw odzywał się cietrzew, który zwoływał inne, na Białorusi nazywany takawik. Zaczynał gruchać, potem raptownie słyszało się łopot skrzydeł przypominający klaskanie, brzmiało to tak: czuhsiii, czuhsiii. Pierwszy cietrzew rzucał jak gdyby wezwanie, po nim przylatywał drugi. Tokowiska bywały tak bogate, że zbierało się jakieś czterdzieści, pięćdziesiąt par. Koguty prowadziły ze sobą walkę. Walczyły nie tylko parami, czasami w jednej gromadzie zbierało się trzech, czterech samców i jeden drugiego walił na wszystkie strony. Samiczki siadały oddzielnie, tak jak damy na turnieju, w jednym rzędzie i przyglądały się. Prawdopodobnie zwycięzca szedł potem po swoje laury i odbierał nagrodę. Wszystko to zaczynało się, kiedy jeszcze było całkiem ciemno, później dopiero robiło się szaro, jaśniej i jaśniej, aż do wschodu słońca. Jeżeli działo się to na dużej polanie, na którą zaczynały padać promienie wschodzącego słońca, to w momencie kiedy tarcza słoneczna wychylała się zza horyzontu, toki zamierały zupełnie. Ten, który je zwoływał i siedział na drzewie, także cichł, bitwa ustawała, wszystko nieruchomiało. Samce i samiczki, które siedziały wygodnie, zwracały się główkami do słońca i jakieś pół minuty, czasami minutę, trwała cisza. Sprawiało to przejmujące wrażenie, było coś nadzwyczajnego w patrzeniu na ten hołd oddawany słońcu. Później zaś znowu toczyła się walka. Wszystko trwało jeszcze około pół godziny, nie dłużej, po czym ptactwo odlatywało. Wcześniej, gdy jeszcze było szaro, jak ustrzeliło się jednego samca z walczącej pary, to często drugi wskakiwał na niego i walił go dziobem, aż i jego się ustrzeliło. Strzały początkowo nie płoszyły cietrzewi, dopiero kiedy słońce było wyżej, robiły na nich wrażenie, i po jednym, drugim strzale ptaki rozpierzchały się. Cichym przykazaniem myśliwych było, aby nie wychodzić z ukrycia, dopóki cietrzewie same się nie roproszyły. Żeby nie zapamiętały, że w budkach ukryci są ludzie. Jak już odleciały, wychodziło się, zabierało zabite sztuki i wracało do domu. Wieszało się je na kilka tygodni w przewiewnym miejscu, aby mięso skruszało. Na wielkanocnym stole zawsze był cietrzew.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Lepszy dzien nie przyszedł już
Źródło: Z miejsca na miejsce [w: Lepszy dzień nie przyszedł już], Warszawa, Iskry 2012, str 214–215

O ludziach , O domu , O wiośnie , O wrażeniach

„Modlący się przed ukrzyżowanym Chrystusem, składają hołd obrazowi własnej bezsilności.”

Jean-Paul Marat (1743–1793) jeden z przywódców Wielkiej Rewolucji Francuskiej

Źródło: Les chaînes de l’esclavage (1774)

Obraz , Chrystus

„Na kopcu przeżyłem dramatyczne chwile. Widząc młodych ludzi, myślałem, że przyszli oddać hołd tym, co ginęli. Tymczasem gwizdali i krzyczeli w chwili, gdy składane były wieńce. Musimy reagować na takie wystąpienia młodzieży. Oni nie są źli. Są źle poinformowani. Są młodzi. Nie robią tego z własnej woli. Ktoś nimi steruje.”

Zbigniew Ścibor-Rylski (1917–2018) Polski generał, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego

Źródło: rozmowa Jerzego Majewskiego, Dobro ojczyzny ważniejsze od własnych karier http://wyborcza.pl/1,76842,12242999,Dobro_ojczyzny_wazniejsze_od_wlasnych_karier.html, wyborcza.pl, 3 sierpnia 2012.

O ludziach , O młodzieży , O myślach , O ojczyźnie

„Stoimy pod Pomnikiem Bohaterów Getta Warszawskiego. Patrzymy w marsowe twarze wykute dłutem Xawerego Dunikowskiego, z dymu i ognia. Twarze tych kilkuset którzy wybrali walkę i śmierć bez nadziei na zwycięstwo by uratować człowieczeństwo, godność i honor. Którzy słabo uzbrojeni stanęli przeciw czołgom, działom ciężkiej broni maszynowej miotaczom płomieni, nieraz tylko z butelką benzyny a nawet z gołymi rękami. Walczyli na ulicach, w gruzach, piwnicach i kanałach. Mężczyźni i kobiety. Chłopcy i dziewczęta. Niemieccy, łotewscy i ukraińscy ludobójcy nazywali ich w swych raportach „podludźmi”, a wspomagających ich Polaków bandytami. Zebraliśmy się, by złożyć hołd i odprawić modły za wszystkich walczących i poległych.”

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

Źródło: Wystąpienie pod Pomnikiem Bohaterów Getta Warszawskiego, 19 kwietnia 2008 http://kulturalny.blox.pl/2008/04/Bogdan-Poreba-Zydowski-Zwiazek-Wojskowy-byl-od.html

O śmierci , O kobietach , O mężczyznach , O zwycięstwie

„Norwid zawsze był niedoceniany i nawet do naszych czasów przeszedł nienależycie zauważony. Uważam, że był przede wszystkim wybitnym intelektualistą i znawcą człowieka, Polaków. Ponieważ wiele napisał o naszych narodowych wadach (podobnie jak Witkacy czy Gombrowicz), był niepopularny, spychany na bok przez tych, którzy pisali o nas z patosem. Więc Norwidowi na pewno należy się hołd.”

Hanna Banaszak (1957) polska piosenkarka

Źródło: Wywiad, 2006 http://szczecin.gazeta.pl/szczecin/1,34938,3719734.html

„Byłem w Polsce kilka razy. Ostatni raz byłem zaproszony przez Instytut Pamięci Narodowej w kwietniu 2010 r., wtedy kiedy upamiętniano siedemdziesiątą rocznicę zbrodni katyńskiej. Wtedy zdarzyła się ta wielka tragedia w Smoleńsku. Byłem w Polsce, kiedy trwała żałoba narodowa. Widziałem, jak przyjeżdżała z Rosji trumna prezydenta Kaczyńskiego. Wszystkie te wydarzenia były bardzo smutne z jednej strony, ale z drugiej strony byłem pod wielkim wrażeniem jedności społeczeństwa, którą zobaczyłem. Nigdy nie widziałem czegoś takiego na Łotwie. Tyle ludzi przyszło oddać hołd prezydentowi i polskiej delegacji do Katynia. Tak więc z Polski mam wspomnienia bardzo pozytywne i mogę mówić tylko dobre rzeczy.”

Edvīns Šnore (1974)

o wspomnieniach z Polski.
Źródło: Edvīns Šnore: o sowieckiej historii, Hołodomorze, łotewskich narodowcach i babci Polce, radiownet.pl, 13 października 2013 http://www.radiownet.pl/publikacje/edvins-snore-o-sowieckiej-historii-holodomorze-lotewskich-narodowcach-i-babci-polce

O ludziach , O historii , O wrażeniach

„Serce boli, dlaczego wydajecie takie okrzyki? Zastanówcie się. Jak można. Gdzie macie komunę? Wiele tysięcy osób oddało życie, aby nie było komuny. Przepraszajcie, bo inaczej nie przyjmiemy waszych hołdów.”

Zbigniew Ścibor-Rylski (1917–2018) Polski generał, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego

podczas obchodów rocznicy wybuchu powstania warszawskiego na Powązkach.
Źródło: Generał Ścibor-Rylski apeluje o powagę. Z tłumu: Hańba! i buczenie http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,12236196,General_Scibor_Rylski_apeluje_o_powage__Z_tlumu__Hanba_.html, gazeta.pl, 1 sierpnia 2012.

O życiu , Serce

„Nie była jakoś specjalnie hołubiona przez krytykę. Większość nagród dostawała od publiczności. Po spektaklach przynoszono jej bukiety kwiatów, w hołdzie dla jej talentu, komplementowano jej wspaniały mezzosopran. Jedna rzecz tylko nie dawała jej spokoju i sprawiała piekącą przykrość. Dobrze wiedziała, że przecież była obdarzona przez naturę tylko sopranem.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O naturze

„Oczywiście rocznicę tę odnotujemy w środkach masowego przekazu, jak również w tym dniu powinniśmy złożyć hołd poległym w II wojnie światowej. Natomiast uważamy, że na charakter 1 września coraz bardziej powinno się składać tworzenie tradycji uroczystego rozpoczęcia roku szkolnego. (…) Chodzi o to, aby czynić coraz bardziej z 1 września dzień jak gdyby uroczystego dzwonka dla młodzieży, aby odchodzić od tego, powiedziałbym, trochę martyrologicznego charakteru.”

Jerzy Łukaszewicz (1931–1983) polski działacz partyjny z okresu PRL

słowa z 1973
Źródło: Jolanta Zarembina, Całkiem inna wojna, „Newsweek Historia”, 9/2014, s. 1.

O wojnie , O młodzieży , O historii , O charakterze

„Teraz Żołnierze Wyklęci ze wszystkich okręgów.
Padam na kolana, składam hołd dla bohaterów.
Biało-czerwona flaga w moim sercu wbita tkwi.
Wy kończyliście w tych barwach, blada twarz i plama krwi.”

Tadek (1982) polski raper

Tadek – Niewygodna prawda
Źródło: Żołnierze wyklęci cz. 2

Serce

„Największym hołdem, jaki możemy złożyć prawdzie, jest posiłkować się nią.”

Ralph Waldo Emerson (1803–1882) filozof amerykański

„Hołdem dla artysty jest, gdy go okradają.”

Georges Braque (1882–1963) francuski malarz

Źródło: Wielka encyklopedia aforyzmów, tom 1, Croma, 1996, s. 168.

„Od 500 lat, czyli od momentu, kiedy Kolumb odkrył dla Europy Amerykę, narody indiańskie doznały ogromnych cierpień. Otrzymaną nagrodę [Nobla] uważam za wyraz hołdu dla walki o podstawowe prawa człowieka, którą prowadzi indiańska i czarna ludność obu Ameryk.”

Rigoberta Menchú Tum (1959) gwatemalska działaczka demokratyczna, noblistka w dziedzinie pokoju

Źródło: Kronika kobiet pod red. Mariana B. Michalika, wyd. Kronika-Marian B. Michalik, Warszawa, 1993, ISBN 8390033100, s. 624.

O kobietach , O cierpieniu , O walce

„Do istot, które kochałem bardziej niż bardzo zaliczam „Dar Przemyśla” (…) Żyję z połową duszy, ta druga połowa leży na wraku lub we wraku „Daru Przemyśla” na kubańskiej plaży, gdzie (…) został on bezmyślnie, nonszalancko, jak własność państwowa, rozbity na progu rafowym 80 metrów od suchego lądu, przy doskonałym wietrze ENE 4°B i idealnej widzialności. Wygląda to tak, przy innym spojrzeniu na sprawę, jakby ten jacht nie mógł żyć beze mnie, jakby połowa mojej duszy zadomowiona w nim zrewoltowała się, brzydziła się dotykiem steru jachtu tych rąk, które wydarły go moim. Często wydaje mi się, że ten jacht popełnił samobójstwo (…) przy wraku została połowa mojej duszy, a ta druga, zdumiona nieszczęściem tamtej, nie może się pozbierać do dzisiaj. Nikt nie postawił pomnika czy choćby kamienia przy wraku, czas zdrapał nazwę z burty, nikt tutaj nie uronił jednej łzy, bo dla wszystkich w Przemyskim OZŻ jacht był przedmiotem, a nie istotą, jak dla mnie; ten jacht rodził się na moich oczach, z moich marzeń i nadziei, i nim został zwodowany był już otoczony moim gorącym uczuciem. Niech te słowa będą hołdem dla jachtu w każdą rocznicę jego zagłady, już nieważne czy w wyniku samobójstwa, czy morderstwa. Niech te słowa zastąpią mu kamień przygrobowy z opisem jego czynów. Wspomnienie o „Darze Przemyśla” zakończę marszem żałobnym z III Symfonii „Eroica” Beethovena i westchnieniem: Okręcie mój kochany, rozumiem to, że nie mogłeś żyć beze mnie, ale nie rozumiem tego, jak ja mogę bez ciebie żyć.”

Henryk Jaskuła (1923) żeglarz polski

Pożegnanie jachtu „Dar Przemyśla” wygłoszone w polonijnym Yacht Clubie im. Josepha Korzeniowskiego w Chicago
Źródło: Przemyślanin – Przemyski Niezależny Serwis Historyczno-Informacyjny

O nieszczęściu , O emocjach , O duszy , O samobójstwie

„Arcyksiąże Karol Ludwik w Krakowie.
(…)
Dostojny Brat Monarchy przybył, jak już donosiliśmy, w sobotę o godz. 2 min. 33 po południu do naszego miasta, wyłącznie w tym celu, aby obejrzeć naszą Wystawę. (…) oświadczył, że obejrzawszy wieczorem Wystawę przy świetle elektrycznem, pragnął ją zwiedzić dokładniej przy świetle dziennem, jak na to zasługują znakomite dzieła, tak obficie nagromadzone w Sukiennicach. Począwszy od sali muzealnej Arcyksiążę zatrzymał się dłużej przed „Hołdem pruskim” Matejki i „Procesya” Lipińskiego; oglądał zbiór kamei p. Schmidta-Ciążyńskiego (…)”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 214, 20 września 1887, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„Sprawiedliwość w hołdzie Trujillowi.”

Rafael Leónidas Trujillo (1891–1961)

napis, który został wyryty z inicjatywy dominikańskich adwokatów i sędziów na cokole jednego z ponad 300 pomników, które kazał sobie za życia postawić Trujillo; prawnicy dokonali tego zgodnie z życzeniem Trujilla.
Źródło: Władysław B. Pawlak, Księga zamachów. Od Sarajewa do Dallas, op. cit., s. 270.

O sprawiedliwości

„Jest rzeczą po prostu niepojętą dla wszystkich którzy marzyli o wolnej Polsce (…) te haniebne sceny, jakie nam władza urządziła. To znaczy ludzi, którzy oddają hołd prezydentowi, Sztabowi Generalnemu, wielu wybitnym politykon, tych ludzi traktuje się, jak wrogów! Nasza władza obecna przeciwko tym ludziom wystawia barykady i tutaj stała ta grupa, tych czarnych nindży z tarczami, żeby tych ludzi rozpędzać! Ludzi, którzy idą z kwiatami i krzyżem! To czego to jest w ogóle podobne! Czy oni wstydu nie mają?! Coś niebywałego (…) Żeby zniżyć się do takiego wstydu!”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

o polityce władz PO wobec wydarzeń na Krakowskim Przedmieściu w 2010 i 2011.
Źródło: Jan Pietrzak pod namiotem Solidarnych 2010, 22 czerwca 2011 http://archive.is/20121202075714/zawszesolidarni.wordpress.com/2011/06/22/jan-pietrzak-pod-namiotem-solidarnych-2010/

O ludziach

„Obcą jest nam wszelka nienawiść plemienna i narodowościowa. Bojownicy wolności wszystkich krajów i narodów są naszymi braćmi. Umiemy hołd oddać wszelkiej wielkiej myśli, w jakimkolwiek języku się zrodziła, umiemy uczcić wszelkiego poetę i myśliciela, jakikolwiek naród go wydał.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

Źródło: Z powodu jubileuszu Puszkina, „Robotnik” nr 31, 4 czerwca 1899.

O nienawiści , O myślach , O wolności , O myśleniu

„Znam doskonale historię obu państw, niezwykle dramatyczną i pełną przemocy. To historia wojen, śmierci, obozów koncentracyjnych, rasizmu i eksterminacji więźniów. Ale też wielu heroicznych aktów stawiania oporu przez polski naród. Jednak wszystko to należy do przeszłości. Oczywiście trzeba pamiętać, oddawać hołd męczennikom i bohaterom, ale sport powinien stać poza wszelkimi wydarzeniami z historii. I to powinno odnosić się do futbolu, do siatkówki i innych dyscyplin.”

Raúl Lozano (1956) argentyński trener siatkówki

o negatywnych emocjach w konfrontacjach sportowych Polska-Niemcy.
Źródło: reprezentacja.net http://reprezentacja.net/siatkowka/seniorzy/aktualnosci/29654_lozano_polska_bedzie_w_pierwszej_czworce_ms

O śmierci , O historii , O sporcie , O przeszłości

„Katastrofa, w której zginął prezydent Lech Kaczyński i znacząca część elit przeciwstawiająca się takiej wizji Polski zdegradowanej, ich tragiczna śmierć, mogła ostatecznie pogrzebać ducha Wernyhory. Ku zaskoczeniu salonu i jego autorytetów tysiące, a może setki tysięcy Polaków w ostatnim tygodniu noc i dzień składało hołd prezydentowi i jego żonie Marii, pierwszej parze najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Mimo że wcześniej sam Donald Tusk zdegradował prezydenturę do żyrandola i czerwonego dywanu, powtarzając, że prezydent nie jest mu do niczego potrzebny, mimo nieustannego poniżania prezydenta przez Komorowskiego, Niesiołowskiego i Palikota, mimo tego wszystkiego Lech Kaczyński doczekał się wdzięczności i szacunku Polaków”

Marek Król (1953) dziennikarz polski, działacz polityczny

Źródło: Nie polezie orzeł w GWna, wprost.pl, 19 kwietnia 2010 http://www.wprost.pl/blogi/marek_krol/?B=1200

O śmierci , O nocy

„Władysław Kopaliński to współczesny Linde; działając w pojedynkę dokonał rzeczy niewiarygodnych, a jednocześnie unikał rozgłosu.(…) Wielki hołd oddaję temu Polakowi (…) kłaniam się nisko jego pamięci. To jest człowiek, który z tego co wiem pracował cywilizacyjnymi metodami tradycyjnymi i tyle dokonał w pojedynkę, to jest wręcz niewiarygodne.”

Jan Miodek (1946) polski językoznawca, popularyzator wiedzy o języku polskim

Źródło: rp.pl, Władysław Kopaliński nie żyje, 5 października 2007 http://www.rp.pl/artykul/55578.html

„W żadnym wypadku i nigdy nie możemy o tym zapominać. Nigdy nie może być tak, by tego rodzaju zbrodnia była pomijana, relatywizowana i określana jako coś mniej istotnego niż to, co wyraża słowo ludobójstwo. To było ludobójstwo i chcę to podkreślić. Ale chcę też przypomnieć tych Ukraińców, którzy bronili Polaków. Pamiętamy o nich i oddajemy im hołd. Wiem, że bardzo niedawno temu prezydent Ukrainy złożył tutaj wieniec – mam nadzieję, że to dobra zapowiedź. Mam też nadzieję, że ukraińscy bohaterowie, którzy walczą dziś, będą nawiązywali do tradycji sprawiedliwych, tych, którzy Polaków bronili i którzy w najgorszym czasie potrafili ocalić ludzką godność, empatię – to wszystko, co czyni nas ludźmi.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

o ludobójstwie na Wołyniu od 11 lipca 1943.
Źródło: Jarosław Kaczyński w 73. rocznicę zbrodni w Wołyniu: „To było ludobójstwo. Nigdy nie możemy o tym zapominać”, wPolityce.pl, 11 lipca 2016 http://wpolityce.pl/polityka/300231-jaroslaw-kaczynski-w-73-rocznice-zbrodni-w-wolyniu-to-bylo-ludobojstwo-nigdy-nie-mozemy-o-tym-zapominac

O czasie , O zapominaniu

„Najważniejszem jednak w tem wszystkiem jest sam duch modlitwy, bez którego wszystkie te praktyki pozostaną martwe; o tę umiejętność chętnego, gorliwego, pełnego miłości obcowania z Bogiem w głębi duszy, o tę gotowość zwracania się doń w każdej wolnej chwili, czyto z hołdem, czyto z prośbą o siłę i o światło, czyto z przeproszeniem, czy wreszcie z dziękczynieniem, musi się kleryk zaraz od pierwszego dnia po wstąpieniu do seminarjum starać, od niej bowiem zależy w najwyższym stopniu cała praca samowychowawcza, jakiej od niego w seminarjum zażądają.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Królewskie kapłaństwo
Źródło: s. 65

O Bogu , O duszy , O świetle , O sile

„Książki modernistów pełne nowości witają powszechnym oklaskiem i okrzykiem podziwu; im bardziej zuchwały jest autor w napaściach na rzeczy stare, im bardziej podrywa Tradycję i urząd nauczycielski, tym pochopniej okrzykują go uczonym; gdy wreszcie – i to już powinno przejąć zgrozą każdego katolika – który z nich zostanie potępiony przez Kościół, inny natychmiast otaczają go tłumnie, nie tylko składają mu hołdy publiczne, ale czczą go niemal jako męczennika prawdy. Tym hasłem pochwał i obelg podniecona i ogłuszona młodzież, pragnąc nie za ignorantów, lecz za uczonych uchodzić, z drugiej strony – pod silnym parciem ciekawości i pychy – ulega modernizmowi i wstępuje w jego szeregi.”

Pius X (1835–1914) patriarcha Wenecji, papież, święty Kościoła katolickiego

Encyklika Pascendi dominici gregis o zasadach modernistów

O książkach , O młodzieży

„Napisałem sporo fajnych ról damskich. To trochę hołd dla kobiecej natury, a trochę ciekawość i fascynacja. Kobiety są silniejsze, bo mają w życiu trudniej. Dużo marzą, co mnie z nimi łączy, i rozpaczliwie szukają miłości. Mężczyźni zdradzili je dla bmw i mercedesów. Najwyraźniej straciłem wiarę w facetów.”

Janusz Głowacki (1938–2017) polski pisarz

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 7/8 lipca 2007

O kobietach , O mężczyznach , O wierze , O naturze

„Ojczyzna i Naród były najdrogocenniejszymi skarbami jego wzniosłego serca i ducha. Czciliśmy i kochaliśmy Go za tę Jego prawość i czystość uczuć i charakteru, podziwialiśmy Jego genjalność i cnoty prawdziwego bohatera, a składając cześć i hołd Jego wiecznej pamięci, jesteśmy przekonani, że nietylko Naród, ale i historja Rozwadowskiego zasług nigdy nie zapomni.”

Franciszek Latinik (1864–1949) polski wojskowy, generał

o Tadeuszu Rozwadowskim
Źródło: Franciszek Latinik: Wspomnienie o Tadeuszu Rozwadowskim. Kraków, 15 marca 1929

O emocjach , O charakterze , O wspomnieniach , O ojczyźnie

„Demokracja w codziennym użyciu tego słowa przestała być systemem ustrojowym organizującym społeczeństwo, a stała się bytem symbolicznym. Bytem, który jest bezwzględnie dobry, któremu należy składać werbalne hołdy, ale którego nie należy traktować zbyt poważnie. Stworzenie formalnych przesłanek demokracji zwalnia nas z obowiązku dbałości o cele, którym demokracja ma służyć.”

Zbigniew Romaszewski (1940–2014) polski polityk, działacz praw człowieka

Źródło: rp.pl http://www.rp.pl/artykul/9157,520768_Romaszewski__Demokracja_odwetu.html, 11 sierpnia 2010

O demokracji

„Zwolennicy Radia Maryja i Telewizji Trwam uważają, że Polska nie jest krajem demokratycznym, a Lech Kaczyński zginął w wyniku spisku. Rydzyk z Kaczyńskim mową nienawiści inspirują do zamieszek. Oni pokazują kibolom wroga, którym jest Rosjanin. Wysyłają do społeczeństwa jednoznaczny sygnał: „Tylko prawdziwy Polak bije Ruskiego”. Kaczyński idzie drogą podobną do Hitlera. Próbuje zawłaszczyć patriotyzm. Patriotami dla niego są tylko ci, którzy oddają mu hołd lub jego zmarłemu bratu. Widzę analogie między tym, co robi Kaczyński, a tym, co robił Hitler w latach 30-tych. Hitler też maszerował z pochodniami i stopniowo przejmował władzę, powtarzając, kto jest prawdziwym patriotą, a kto nim nie jest.”

Armand Ryfiński (1974) polski polityk

Źródło: Ryfiński: Kaczyński idzie drogą podobną do Hitlera. Marzy, by być dyktatorem, onet. pl, 17 czerwca 2012 http://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/ryfinski-kaczynski-idzie-droga-podobna-do-hitlera-,1,5163017,wiadomosc.html

O zmarłych

„Naszą cześć i szacunek oddajemy wszystkim tym, którzy zdali najtrudniejszy egzamin z patriotyzmu, oddając krew i wartość najcenniejszą - życie - za swoje przekonania religijne, patriotyczne oraz umiłowanie do ziemi ojczystej. Tą uchwałą składamy hołd bohaterskim obywatelom polskim, którzy ulegli tragicznej eksterminacji tylko z tego powodu, że byli Polakami, kochali język polski i nie kryli się z polską tożsamością.”

Marian Kwiatkowski (1913–1985) polski duchowny

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 9 lipca 2003 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/ef7b86256aa67333c1257475003800c3?OpenDocument

O życiu , Kochać się

„Zawsze staramy się wyrażać siebie w różne sposoby. Oznacza to, że nie tylko poszerzamy nasz muzyczny, harmoniczny i technologiczny język, ale także dobór języka. Rob i ja w przeszłości używaliśmy niemieckiego, łacińskiego, języka Azteków, francuskiego, perskiego. Sądzę, że greka będzie niezła, ponieważ herosi łączą się z grecką mitologią. Więc czemu nie użyć języka Greków, by wyrazić myśli bohaterów? Do tego, chciałem użyć trochę armeńskiego w ramach hołdu dla rodowej przeszłości Karin Mushegain.”

Paul Romero (1965)

Źródło: Sylath (oprac. i tłum.), Wywiad z Paulem Romero i Robem Kingiem http://www.tawerna.biz/czytaj_newsa_474_wywiad-z-paulem-romero-i-robem-kingiem.html, tawerna.biz, udostępniony 4 września 2014

O myślach , O przeszłości , O myśleniu

„Właściwie ojca prawie nie znałam. Jako mała dziewczynka wiedziałam tylko tyle, że tata jest ciągle chory. Co się tak naprawdę stało, dowiedziałam się od mamy dopiero po zbrodni komunistów na Wybrzeżu w 1970 r. I kiedy podczas sierpniowego strajku w 1980 r. śpiewałam Kołysankę Macieja Pietrzyka w słynnej sali BHP Stoczni Gdańskiej, miałam wrażenie, że składam ojcu hołd.”

Halina Łabonarska (1947) polska aktorka

ojciec aktorki został skatowany przez UB za udział w strajku w 1949 roku, na skutek doznanych urazów zmarł niedługo później.
Źródło: Mateusz Wyrwich, Księga mojego życia, „Niedziela Tygodnik Katolicki” nr 14, 3 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114404.html

O wrażeniach , O śpiewie

„Panie Premierze, Drodzy Polscy Przyjaciele, Drodzy Państwo, Rodacy!Przywiodła nas tutaj wspólna pamięć, wspólny dług historyczny i wiara w przyszłość. Dzisiaj pochylamy głowy przed tymi, którzy mężnie przyjęli tutaj śmierć; przed tymi, których dążenia, nadzieje, talenty zostały bezlitośnie rozdeptane, przed tymi, kogo się nie doczekano. Nie doczekały się, ale na zawsze zachowały w swoich sercach matki, dzieci, ukochane. W ziemi tej spoczywają obywatele radzieccy, którzy spłonęli w ogniu represji stalinowskich w latach 30., oficerowie polscy, rozstrzelani na podstawie tajnego rozkazu, żołnierze Armii Czerwonej rozstrzelani przez nazistów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Katyń nierozerwalnie powiązał ich losy. Tutaj obok siebie, jak w bratniej mogile, zyskali wieczne odpoczywanie. Odpoczywanie, ale nie zapomnienie, ponieważ nie może być wytarta z pamięci śmierć męczeńska niewinnych ofiar. Nie można schować prawdy o zbrodniach. Rosja i Polska, jak żadne inne państwa, Rosjanie i Polacy, jak żadne inne narody Europy, musieli przeżyć praktycznie wszystkie tragedie XX w. Zapłacić olbrzymią, zbyt wysoka cenę za dwie wojny światowe, za bratobójcze zbrojne konflikty, za okrucieństwo i nieludzkość totalitaryzmu. Nasz naród, który przeżył koszmar wojny domowej, przymusową kolektywizację wsi, masowe represje lat 30., doskonale rozumie, chyba lepiej niż ktokolwiek inny, co oznacza dla wielu polskich rodzin Katyń, Miednoje, Piatichatki, dlatego że w tym żałobnym rzędzie i miejscach masowych kaźni obywateli radzieckich jest poligon w Butowie pod Moskwą, Góra Siekierna na Sołowkach, rowy egzekucyjne w Magadanie i Workucie, bezimienne mogiły Norylska i Kanału Białomorskiego. Represje niszczyły ludzi nie zważając na ich narodowość, przekonania, wiarę. Ich ofiarami stawały się całe warstwy społeczne w naszym kraju: Kozacy, duchowni, zwykli chłopi, profesorowie, oficerowie – w tym również oficerowie armii carskiej, którzy w swoim czasie wstąpili na służbę do Armii Czerwonej – również ich nie oszczędzono – nauczyciele, robotnicy. Logika była jedna: zasiać strach, obudzić w człowieku najniższe instynkty, podjudzać ludzi przeciwko sobie i zmuszać ich do ślepego posłuszeństwa.Zbrodnie te nie mogą być usprawiedliwione w żaden sposób. W naszym kraju została dokonana jasna ocena polityczna, prawna i moralna zbrodni reżimu totalitarnego. I ocena ta nie podlega żadnej rewizji. Wobec tych grobów, wobec ludzi, którzy przychodzą tutaj oddać hołd swoim bliskim byłoby cyniczne powiedzieć: zapomnijmy o tym, że wszystko zostało w przeszłości. Nie. Jesteśmy zobowiązani pielęgnować pamięć o przeszłości, i oczywiście będziemy to czynić, jakkolwiek gorzka nie byłaby ta prawda. Nie jesteśmy w stanie zmienić przeszłości, ale w naszych siłach jest zachować albo przywrócić prawdę, a to znaczy również sprawiedliwość historyczną. Jest to ciężka praca, praca bardzo żmudna, której podjęli się historycy Rosji i Polski, przedstawiciele społeczeństwa i duchowieństwa. Wracając w przeszłość pracują w imię prawdy, a to znaczy w imię przyszłych stosunków między naszymi krajami. Właśnie taka wspólna droga dla zdefiniowania pamięci narodowej, ran historycznych pozwoli nam uniknąć ślepej uliczki niezrozumienia, wyrównywania rachunków, prymitywnych interpretacji dzielenia narodów na te, które miały rację i te, które były winne, jak to czasami usiłują robić nieodpowiedzialni politykierzy. W ciągu dziesięcioleci cynicznych kłamstw usiłowali zataić prawdę o egzekucjach katyńskich, ale byłoby takim samym kłamstwem obarczanie tą winą narodu rosyjskiego. Historia pisana przez złość i nienawiść jest równie fałszywa i zalakierowana jak wylizana historia w interesie konkretnych ludzi czy grup politycznych. Jestem pewny, że coraz częściej i w Rosji, i w Polsce zdajemy sobie z tego sprawę i jakie by to nie było trudne musimy wychodzić naprzeciwko sobie i zdawać sobie sprawę, że nie sposób żyć tylko i wyłącznie tą przeszłością. Dlatego jesteśmy dzisiaj wspólnie razem tutaj w Katyniu na tej uroczystości z okazji 70. rocznicy polskiej tragedii. Byliśmy wspólnie w Gdańsku w rocznicę wybuchu II wojny światowej. Na jej frontach nasze narody walczyły przeciwko wspólnemu wrogowi i jestem przekonany, że będziemy wspólnie obchodzić jubileusz wielkiego zwycięstwa – w którym główną, decydującą rolę odegrali żołnierze Armii Czerwonej – za które oddały swoje życie setki tysięcy żołnierzy wojska polskiego armii Andersa i Armii Krajowej, obrońcy Moskwy i Warszawy, Westerplatte i Smoleńska. Nasze straty i doświadczenia sojusznicze powinny nas zbliżać do siebie. Nie mamy moralnego prawa pozostawić przyszłym pokoleniom brzemienia nieufności do siebie. We współczesnym świecie, w Europie XXI w. nie ma innej alternatywy dla prawdziwego dobrego sąsiedztwa między narodami Polski i Rosji. Jest to wybór godny naszych dwóch narodów, które są skazane na to sąsiedztwo; wybór godny naszego wspólnego, tragicznego, ale wielkiego losu.Światła pamięć i wieczne odpoczywanie wszystkim, których przyjęła ziemia Katynia. Pokoju, pomyślności i dobrobytu dla żyjących obecnie.Dziękuję.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

przemówienie wygłoszone podczas obchodów 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, tekst za PAP.
Przemówienia rocznicowe
Źródło: interia.pl, 7 kwietnia 2010 http://fakty.interia.pl/raport/70-rocznica-zbrodni-katynskiej/news/przeczytaj-pelna-tresc-przemowienia-putina-w-katyniu,1461636,6896

Serce , O życiu , O śmierci , O nienawiści

„Odrzuć wszelkie lęki niewolniczych i służalczych przesądów, które słabsze umysły utrzymują na klęczkach. Osadź rozum mocno na jego siedzisku i pod jego osąd oddawaj każdy fakt, każdą opinię. Śmiało kwestionuj nawet istnienie Boga, albowiem, jeśli jakikolwiek Bóg istnieje, bardziej cenić sobie musi hołd rozumu niż ślepego lęku.”

Thomas Jefferson (1743–1826) 3. prezydent Stanów Zjednoczonych

Źródło: list do Petera Carra, cyt. za: Richard Dawkins, Bóg urojony, Warszawa 2007, s. 73

O Bogu

„To jest to czego Lis nie mógł darować Kani. Kiedy bowiem swoją karierę rozpoczynała Monika Olejnik u szczytu swoich karier dziennikarskich byli Aleksandra Kedaj i Waldemar Kedaj, czyli rodzice Hanny Lis. Kiedy w roku 1982 dziennikarzy wyrzucano z roboty, kiedy wiele osób dostawało bilet na zachód tylko w jedną stronę, Waldemar Kedaj został stałym korespondentem „Trybuny Ludu” w Sztokholmie, żona zaś pana Kedaja była redaktorem i lektorem dzienników telewizyjnych. Mówiąc krótko, byli to reżimowi propagandyści, których wówczas wszyscy, którzy byli w oporze do władzy ludowej i stanu wojennego, uważali po prostu za zdrajców. Zarówno Aleksandra Kedaj i Waldemar Kedaj znaleźli się na „liście Kisiela”. W roku 1984 wymieniając ciurkiem w swoim tekście pt. „Moje typy” imiona i nazwiska kilkudziesięciu osób Stefan Kisielewski postanowił oddać w ten sposób „hołd” wszystkim tym, którzy w miejsce dziennikarstwa uprawiali czerwoną propagandę. I dlatego właśnie tak Tomasz Lis się zagotował na tekst Doroty Kani. Bowiem osią powyższego zdania Doroty Kani i całego sporu z Olejnik jest przekaz, że wiele osób, które zrobiły kariery m. in. w mediach zawdzięcza po prostu swoim dobrze umocowanym rodzicom oraz zbudowanym silnym układom.”

Jerzy Wasiukiewicz (1966)

Źródło: Tomasz Lis atakując brutalnie Dorotę Kanię nie broni Moniki Olejnik, ale staje w obronie Hanny Lis, wpolityce. pl, 8 lipca 2012 http://wpolityce.pl/dzienniki/dziennik-jerzego-wasiukiewicza/31964-tomasz-lis-atakujac-brutalnie-dorote-kanie-nie-broni-moniki-olejnik-ale-staje-w-obronie-hanny-lis

O ludziach , O rodzicach

„W twojej ojczyźnie karki się zgina
Przed każdą władzą,
Dla zwyciężonych – wzgarda i ślina,
Gdy ich na kaźń prowadzą.
W twojej ojczyźnie, gdyś hołdy składał -
Przed obce trony.
W ojczyźnie mojej, jeśli kto padał,
To krwią zbroczony.
W ojczyźnie twojej do obcych w wierze
Bóg się nie zniża.
Moja ojczyzna świat cały bierze
W ramiona krzyża.
W twojej ojczyźnie sławnych portrety,
Tom w etażerce.
W mojej ojczyźnie słowa poety
Oprawne w serce.
Chociaż ci sprzyja ten wieczór mglisty
I noc bezgwiezdna,
Jakże mnie wygnasz z ziemi ojczystej,
Jeśli jej nie znasz?”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Źródło: Dwie ojczyzny (1938)

O Bogu , O świecie , O wierze , O nocy

„(…) naśladownictwo jest formą hołdu.”

Robert M. Schoch (1949)

Źródło: Starożytni kosmici, sez. I, odc. 1, Goście

„Myślałem dotąd, że król nic nie robi, tylko siedzi na tronie i przyjmuje kilka razy na dzień hołdy swoich poddanych. Teraz przekonałem się, że król, który wypełnia poważnie swe obowiązki, może być najbardziej zapracowanym człowiekiem na świecie.”

Hugh Lofting (1886–1947)

Podróże doktora Dolittle (1922)

O myślach , O myśleniu

„Len i bawełna to bezpośrednie produkty przemiany materii zachodzącej w roślinie, jej wymiany między ziemią a słońcem, przy której powstaje tlen, tak niezbędny dla naszej egzystencji. Katalipomeny stały się hołdem dla doskonałości natury – ku uwadze i refleksji widza.”

Kajetan Sosnowski (1913–1987)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_sosnowski_kajetan

O naturze

„To nie miał być żaden hołd. Zależało mi raczej na odtworzeniu tej atmosfery sprzed lat, kiedy pójście do kina miało w sobie coś magicznego. Dlatego osadziłem akcję w 1979 roku – to był idealny czas na tego typu rozrywki. Właściwie nie musiałem korzystać z pomocy researcherów, bo pamiętam doskonale czasy własnego dzieciństwa. Po kinie człowiek przez resztę dnia chodził z głową w chmurach, a potem kręcił samemu filmy amatorską kamerą na taśmie super 8 mm i wydawało mu się, że jest drugim Stevenem Spielbergiem.”

Jeffrey Abrams (1966) amerykański aktor, reżyser i scenarzysta

o swoim filmie Super 8.
Źródło: Yola Czaderska-Hayek, To nie był hołd dla Spielberga. Yola rozmawia z J.J. Abramsem o „Super 8”, stopklatka.pl, 14 czerwca 2011 http://www.stopklatka.pl/wydarzenia/wydarzenie.asp?wi=77881&klik=polecaneglowna

O czasie , O pomocy , O dzieciństwie

„Przemilczanie rzeczy ważnych to hołd dla ich ważności.”

Stefan Kisielewski (1911–1991) polski publicysta, działacz polityczny, kompozytor

Źródło: Rzeczy najmniejsze, Michalineum, 1988, s. 12.

„W 1980 r., gdy Czesław Miłosz otrzymał Nagrodę Nobla, Polacy nie znali jeszcze jego antypolskiej twórczości. Dziś wiemy o wiele więcej. W związku z tym mam pytanie, czy Sejm RP nie zna polskich poetów lub pisarzy bardziej zasługujących na oddanie im hołdu niż Czesław Miłosz, który – chociaż był poetą – ale przecież nienawidził Polaków, bo jak uznać jego stwierdzenie, że „Polak musi być świnią, bo się Polakiem urodził?””

Krystyna Grabicka (1949) polski polityk

Źródło: Miłosz lepszy od Chopina, naszdziennik.pl, 7 października 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20101007&id=po65.txt

Pytanie

„Był czas gdy czczono Słońce. Przez wiele stuleci budowano mu wieże, złociste ołtarze, składano hołd o świcie, aż w toku wydarzeń wygasł człowiek dla Słońca, które dalej świeci…”

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska (1891–1945) poetka polska

O czasie , O słońcu

„Kradnę z każdego pojedynczego filmu, jaki kiedykolwiek powstał. Jeśli ludzie tego nie lubią, niech na nie nie idą i ich nie oglądają, jasne? Kradnę ze wszystkiego. Wielcy artyści kradną, nie składają hołdów.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

I steal from every single movie ever made. If people don't like that, then tough tills, don't go and see it, all right? I steal from everything. Great artists steal, they don't do homages. (ang.)
Źródło: wywiad dla magazynu Empire, 1994

O ludziach

„Ginęli młodzi studenci politechniki i uniwersytetu konspiracyjnego - nadzieja Przyszłej Polski, ginęli zwyczajnie - na barykadzie i w domach, miażdżeni ogniem Stukasów i dział niemieckich, siekani ogniem siekani ogniem karabinów maszynowych i granatników - i ginęli z uśmiechem. Ani słowa wyrzutu, lecz ciągle jakaś radość promienna płynąca z poczucia dobrze spełnionego obowiązku, obowiązku wytrwania. Czerniaków to ukoronowanie tej atmosfery braterstwa i koleżeństwa, która panowała w batalionie. Połączone znów oddziały „Zośka" i „Parasol" walczą razem, ramię przy ramieniu, ustępując piędź po piędzi ziemi, której utrzymanie wobec przeważających sił wroga jest wręcz niemożliwe. I w tę atmosferę wnika czynnik nowy - bratnia pomoc z drugiego brzegu. I jakkolwiek zawód, jaki nas spotkał, dyktował nieraz słowa gorzkie, to obiektywnie przyznać muszę, że żołnierze polscy, młodzi chłopcy, którzy przyszli nam z pomocą, przylgnęli do nas sercem tak, jak i my do nich w pełnym poczuciu braterstwa. Byłoby niesprawiedliwe, gdybym nie złożył tym młodym i niedoświadczonym w walkach miejskich żołnierzom najwyższego hołdu za ich braterską gotowość pomocy, jaką okazywali. Ginęli z nami razem, a krew ich mieszała się z krwią naszych chłopców, jakby jeszcze raz dowodząc, że braterstwo nasze jest silniejsze niż wszystkie orientacje, a więzy krwi nierozerwalne.”

Ryszard Białous (1914–1992)

Jerzy Białous „Walka w pożodze”

O uśmiechu , O nadziei , O domu , O pomocy

„Medialne obrazki przedstawiające uwielbianego Jana Pawła II, któremu hołd oddają wszyscy przywódcy świata, teologowie, liderzy innych wyznań i religii, niewiele mają wspólnego z rzeczywistością. Oczywiście na pogrzeb stawili się wszyscy, dyskretnie roniąc łzę, wielu chciało mieć także fotkę z papieżem, by uwiarygodniać nią swoje własne postępowanie. Inni, jak Aleksander Kwaśniewski, jeździli do Watykanu, by uzyskać legitymację wobec własnego społeczeństwa. I nie ma co ukrywać, że niekiedy im się to – dzięki pomocy wysokich urzędników Stolicy Apostolskiej – udawało aż z nadmiarem. Wszystko to jednak nie zmieniało smutnej rzeczywistości, że od pierwszego dnia pontyfikatu środowiska postępowe (zarówno sowieckie, jak i zachodnie) robiły wszystko, by zdyskredytować osobę i urząd papieski.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Zniszczyć Papieża, „Gazeta Polska”, 4 maja 2011

O religii , O rzeczywostości , O pomocy

„My, żołnierze walczącej stolicy, powinniśmy złożyć najwyższy hołd i przeprosić ludność cywilną, że poniosła tak straszne upokorzenia i cierpienia w czasie Powstania.”

Zbigniew Ścibor-Rylski (1917–2018) Polski generał, żołnierz Armii Krajowej, uczestnik Powstania Warszawskiego

Źródło: Izabela, Kraj, Historyczne przeprosiny? http://archiwum.rp.pl/artykul/985189-Historyczne-przeprosiny.html, rp.pl, 6 października 2010.

O cierpieniu , O czasie

„Czuję się wyróżniony pracą z nią, jestem szczęściarzem. Pracuję z jedną z największych legend polskiego teatru i filmu. Jednocześnie w trakcie prób staram się o tym nie myśleć, gdyż takie obciążenie mogłoby mnie zaprowadzić w ślepy zaułek i zamiast żywego dojmującego spektaklu, stworzyłbym hołd, a to nikomu dobrze by się nie przysłużyło. Początkowy okres prób był takim badaniem się, przyglądaniem się sobie. Przez jakiś tydzień pęczniał taki mniej więcej balonik i to Pani Barbara przekłuła go, kiedy na jednej z prób, cytując słowa ze sztuki, położyła swoją głowę na moim ramieniu. Pani Barbara jest niezwykle wymagająca, jest perfekcjonistką, a przy tym osobą szalenie inteligentną. Jeśli dodać do tego dystynkcję i jednocześnie wielkie serce, pozostaje tylko dać się oczarować. Teraz jestem w Niej autentycznie zakochany.”

Maciej Kowalewski (1969) aktor polski

o Barbarze Krafftównie.
Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 3 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tnwsz.htm

O myślach , O myśleniu , Serce

„Pierwsza trasa. Dużo ludzi.. hołd dla podziemia, hołd dla „lat pierwszych”.. Pierwszy zarobek.”

Piotr Wiwczarek (1965) polski wokalista, gitarzysta i producent

o albumie The Darkest Age – Live'93 (1993)

O ludziach

„Obłuda jest hołdem, jaki występek oddaje cnocie.”

François de La Rochefoucauld (1613–1680) pisarz i filozof francuski

Źródło: Przykazania etyki prawniczej: księga myśli, norm i rycin, oprac. Roman Tokarczyk, wyd. Wolters Kluwer Polska, s. 110.

O myślach , O myśleniu

„Czyste formy
nietknięte nicością
Hołd złożony w myślach
porządkowi pragnienia”

Fernand Versehen (1913) belgijski poeta, tłumacz

Źródło: Czyste formy, tłum. Grzegorz Słącz

„To się nazywa veve… To symbol voodoo… Oznacza, że możesz wejść do tego pomieszczenia, że jest bezpieczne i nie ma w nim trucizny. To ostrzeżenie mówiące ci gdzie możesz i gdzie nie możesz wejść. To także wskazówka. Większość włóczęgów to ludzie, którzy uprawiali voodoo. Chodzili od budynku do budynku obojętnie czy to była chałupa czy chata. Wchodzili do środka i znajdowali wykonane kredą napisy na ścianie, które mówiły im, czy to bezpiecznie miejsce. Zwykle robiono to wypalonym kijem… Kiedy dostałem po raz pierwszy projekt okładki, była zaśmiecona symbolami voodoo i tego typu rzeczami. Powiedziałem im, że jest zbyt ciężka. Nie chciałem na niej niczego, co oddawałoby hołd pogańskim bogom i podobnego gówna. Chciałem, żeby to było o muzyce. Tak jak to jest teraz, ten symbol na okładce, nie wiemy dokładnie czym jest ta kombinacja wszystkich elementów. Wiemy dobrze, jakie jest znaczenie każdego symbolu z osobna, ale to tak jakby zmieszać różne lekarstwa. Jeśli weźmiesz dwa różne lekarstwa naraz, połączone mają inny efekt. Możliwe, że jest miejsce, w którym te symbole odbijają inny symbol i zmieniają się w coś innego.”

Dave Mustaine (1961) gitarzysta amerykański (Metallica, Megadeth)

O Bogu , O ludziach

„Nasza inicjatywa jest rodzajem hołdu składanego naszym przodkom i ich potomkom, którzy tworzyli tę tradycję i kulturę. Wykorzystujemy czas, aby odkłamać prawdę o polskiej szlachcie i zmienić jej obraz wypaczony od okresu Pierwszej Rzeczypospolitej. W okresie niewoli nie mieliśmy na to wpływu, potem okres 20-lecia międzywojennego był zbyt krótki, aby dokonać refleksji o pozytywnej roli szlachty średniej i drobnej. Nie wymieniam tu ziemiaństwa, ponieważ jeśli mówimy o jakichkolwiek przewinieniach to dotyczą one ziemiaństwa właśnie i magnaterii. Potem lata powojenne aż do 1989 r. też nie były dobrym okresem na obiektywną ocenę roli polskiej szlachty. A to właśnie ona przyczyniła się do odzyskania niepodległości. Warto zatem sięgać do naszych polskich i podlaskich korzeni szczególnie tuż przed 1 maja 2004 r., u progu połączenia z Unią Europejską. Nasza kultura jest naszą identyfikacją narodową.”

Krzysztof Tołwiński (1968) polski polityk

o działalności Związku Szlachty Polskiej.
Źródło: O Związku Szlachty Polskiej, wrotapodlasia.pl, 4 marca 2004 http://www.wrotapodlasia.pl/pl/wywiady/jubilat+o+ZSP.htm

O czasie , Obraz

„Szczególne uznanie, wyrazy współczucia i hołd składamy rodzinom, których najbliżsi oddali życie w tej walce. To właśnie ci nasi rodacy, którzy tę walkę podjęli, mieli rację. Szczególne wyrazy uznania należą się tym milionom naszych rodaków, którzy pomimo poniesionych krzywd w walce o wolność w odrodzonej Rzeczypospolitej nie zyskali należnych im gratyfikacji, a nawet uznania. Są to ci wszyscy bezimienni z 10-milionowego ruchu Solidarności, dla których wolna, niepodległa Polska była wartością nadrzędną, a którzy po uzyskaniu niepodległości nie mogli się odnaleźć w nowej rzeczywistości. To są prawdziwi bohaterowie tamtych lat, którzy swoim poświęceniem i oddaniem doprowadzili do tego, aby następne pokolenia mogły żyć w innym, lepszym świecie.”

Genowefa Wiśniowska (1949) polska działaczka polityczna, psycholog

Źródło: Wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 28 grudnia 2005 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/60c0d7120c0b3b89c1257465003597ed?OpenDocument

O życiu , O rzeczywostości , O wolności , O walce

„Jest Pani cudowną, przepiękną, rozkoszną kobietą, składam Pani hołd!”

Zygmunt Broniarek (1925–2012) polski dziennikarz

do Violetty Villas.
Źródło: 102, TVP, cyt. za: Zygmunt Broniarek nie żyje, wp.pl, 16 marca 2012 http://wiadomosci.wp.pl/gid,14338069,gpage,3,img,14338125,kat,355,title,Zygmunt-Broniarek-nie-zyje-zdjecia,galeria.html

O kobietach

„O kobiety! Wyście naszym szczęściem i nieszczęściem. Świat o was mówi z pogardą, a jednak ciągle hołdy składa.”

Robert Beauvais (1911–1982)

O kobietach , O nieszczęściu , O szczęściu , O świecie

„Ogromnie cenię sobie utwory Jacka Vance’a. To wspaniały i unikalny stylista. Nikt nie potrafi pisać tak jak on. Tworzy wspaniałe światy i postaci. Nie ukrywam, że właśnie z tego powodu złożyłem mu hołd. „Umierająca Ziemia” jest cudownym zbiorem opowiadań. Z pisarzy historycznych bliscy są mi Thomas B. Costain i Francuz Maurice Druon, autor cyklu „Królowie przeklęci”. Ubóstwiam też prozę Bernarda Cornwella, który jest najlepszym żyjącym literatem piszącym o wojnie. Nikt tak jak on nie opisuje scen batalistycznych lub po prostu wojennych. I to niezależnie od faktu, czy rozgrywają się one na lądzie, czy w wodzie, w czasach arturiańskich bądź napoleońskich.”

George R.R. Martin (1948) amerykański pisarz fantasy i science fiction

Źródło: Od „Strefy Mroku” do „Gry o tron”, z Georgem R. R. Martinem rozmawia Michał Hernes http://www.fantastyka.pl/media/pdf_bonus_2012.pdf, bonusowy dodatek do „Nowej Fantastyki”, 2012 rok.

O wojnie

„W kwietniu 1940 roku ponad 21 tysięcy polskich jeńców z obozów i więzień NKWD zostało zamordowanych. Tej zbrodni ludobójstwa dokonano z woli Stalina, na rozkaz najwyższych władz Związku Sowieckiego. Sojusz III Rzeszy i ZSRR, pakt Ribbentrop-Mołotow i agresja na Polskę 17 września 1939 roku znalazły swoją wstrząsającą kulminację w zbrodni katyńskiej.
Nie tylko w lasach Katynia, także w Twerze, Charkowie i w innych, znanych i jeszcze nieznanych miejscach straceń wymordowano obywateli II Rzeczypospolitej, ludzi tworzących podstawę naszej państwowości, nieugiętych w służbie ojczyzny. W tym samym czasie rodziny pomordowanych i tysiące mieszkańców przedwojennych Kresów były zsyłane w głąb Związku Sowieckiego, gdzie ich niewypowiedziane cierpienia znaczyły drogę polskiej Golgoty Wschodu.
Najbardziej tragiczną stacją tej drogi był Katyń. Polskich oficerów, duchownych, urzędników, policjantów, funkcjonariuszy straży granicznej i służby więziennej zgładzono bez procesów i wyroków. Byli ofiarami niewypowiedzianej wojny. Zostali zamordowani z pogwałceniem praw i konwencji cywilizowanego świata. Zdeptano ich godność jako żołnierzy, Polaków i ludzi. Doły śmierci na zawsze miały ukryć ciała pomordowanych i prawdę o zbrodni. Świat miał się nigdy nie dowiedzieć. Rodzinom ofiar odebrano prawo do publicznej żałoby, do opłakania i godnego upamiętnienia najbliższych. Ziemia przykryła ślady zbrodni, a kłamstwo miało wymazać ją z ludzkiej pamięci.
Ukrywanie prawdy o Katyniu – efekt decyzji tych, którzy do zbrodni doprowadzili – stało się jednym z fundamentów polityki komunistów w powojennej Polsce: założycielskim kłamstwem PRL. Był to czas, kiedy za pamięć i prawdę o Katyniu płaciło się wysoką cenę. Jednak bliscy pomordowanych i inni, odważni ludzie trwali wiernie przy tej pamięci, bronili jej i przekazywali kolejnym pokoleniom Polaków. Przenieśli ją przez czas komunistycznych rządów i powierzyli rodakom, wolnej, niepodległej Polsce. Dlatego im wszystkim, a zwłaszcza Rodzinom Katyńskim, jesteśmy winni szacunek i wdzięczność.
W imieniu Rzeczypospolitej składam najgłębsze podziękowanie za to, że broniąc pamięci o swoich bliskich, ocaliliście Państwo jakże ważny wymiar naszej polskiej świadomości i tożsamości.
Katyń stał się bolesną raną polskiej historii, ale także na długie dziesięciolecia zatruł relacje między Polakami i Rosjanami. Sprawmy, by katyńska rana mogła się wreszcie w pełni zagoić i zabliźnić. Jesteśmy już na tej drodze. My, Polacy, doceniamy działania Rosjan z ostatnich lat. Tą drogą, która zbliża nasze narody, powinniśmy iść dalej, nie zatrzymując się na niej ani nie cofając.
Wszystkie okoliczności zbrodni katyńskiej muszą zostać do końca zbadane i wyjaśnione. Ważne jest, by została potwierdzona prawnie niewinność ofiar, by ujawnione zostały wszystkie dokumenty dotyczące tej zbrodni. Aby kłamstwo katyńskie zniknęło na zawsze z przestrzeni publicznej. Domagamy się tych działań przede wszystkim ze względu na pamięć ofiar i szacunek dla cierpienia ich rodzin. Ale domagamy się ich także w imię wspólnych wartości, które muszą tworzyć fundament zaufania i partnerstwa pomiędzy sąsiednimi narodami w całej Europie.
Oddajmy wspólnie hołd pomordowanym i pomódlmy się nad ich głowami. Chwała bohaterom! Cześć Ich pamięci!”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

ostatnie, niewygłoszone, katyńskie przemówienie.
Przemówienia rocznicowe

O śmierci , O wojnie , O ludziach , O kłamstwie

„W ciągu dnia podejdziesz kilka razy do żaby i wypowiesz słowa, w których złożysz jej hołd. I będziesz prosił, żeby dokonała cudów, jakich pragniesz… Przygotujesz w tym czasie krzyż, na którym złożysz z niej ofiarę.”

Aleister Crowley (1875–1947) okultysta angielski

Źródło: Rytuał

O czasie

„Hołd należy złożyć wszystkim bohaterom Sierpnia ’80, poczynając od Lecha Wałęsy, Anny Walentynowicz, Andrzeja Gwiazdy i Bogdana Borusewicza. Nazwiska te symbolizują tamtą wielką historyczną chwilę. Wieczna pamięć należy się wszystkim intelektualistom, którzy w tamtych chwilach wsparli robotnicze strajki. I wielki hołd należy złożyć robotnikom tamtego czasu, bo to ich czynami przemówiła wówczas wolna Polska.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Sobie zawdzięczamy wszystko, „Gazeta Wyborcza”, 31 sierpnia 2010

O czasie

„[Kapłan] w psalmach, błaganiach i hymnach, wyjętych po większej części z Pisma św., przynosi codziennie Bogu po wiele razy hołd winny i spełnia w ten sposób w imieniu ludzi obowiązek przebłagania tak potrzebny w czasach dzisiejszych, jak nigdy przedtem burzliwych, i pomocy Bożej potrzebujących. Kto wypowie, ile klęsk modlitwy kapłana odwróciły od występnej ludzkości i ile i jak niewypowiedzianych dobrodziejstw na nią sprowadziły?”

Pius XI (1857–1939) papież

Encyklika Ad Caatholici Sacerdotti Fastigium o kapłaństwie katolickim

O Bogu , O ludziach , O pomocy

„Gdy naród nie chce już czytać swych poetów, składa im hołdy.”

Alec Guinness (1914–2000) aktor brytyjski

Źródło: Nieprzyjemne prawdy. Aforyzmy naszych czasów, wybór i przekład Henryk Zdanowski, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987, s. 107.

O czytaniu

„W społeczeństwach, w których tylu ludzi cierpiało głód, ci, którzy byli od niego wolni, narzucali sobie posty. Głód zawsze stanowił formę pewnego oczyszczenia. Religie monoteistyczne kładą silny nacisk na stan braku pokarmu, starając się narzucić post, czyli kontrolowaną formę głodu, i udowodnić, że jakiś bóg i jego słudzy potrafią zmusić nas do robienia tego, czego byśmy inaczej nie zrobili. Zmusić do zadawania sobie gwałtu dla oddania hołdu najbardziej absolutnej władzy. Religia musi być narzucana wbrew naturze. Jest to kultura w postaci ekstremalnej: kultura, która tłumaczy ten świat, stwarzając inne. Post jest triumfem kultury, pomnikiem jej dumy. W myśleniu religijnym – takim, które zakłada, że istnieje coś lepszego niż ludzie, czyli że my, ludzie, jesteśmy rasą niższą – jedzenie stanowi wyraz słabości. Bylibyśmy lepsi, gdybyśmy nie musieli jeść. Jedzenie zawsze było pojmowane jako powinność przykra, niska. Istoty wyższe są od niej wolne. Tradycja chrześcijańska nie wspomina nigdzie, żeby Bóg cokolwiek jadł; w grecko-rzymskiej, na przykład, antropomorficzni bogowie żywili się nektarem i ambrozją. Post jest właściwy aniołom – twierdzili chrześcijanie – wykracza poza to, co naturalne. Pościć to znaczy akceptować zakłócenie naturalnego porządku, przyjąć porządek kulturowy, religijny, który jawi się jako nadprzyrodzony, czy raczej prenaturalny, uprzedni w stosunku do natury, stwarzający ją. Natura to dekadencja – ciało to dekadencja. Do dekadencji prowadzi karmienie ciała; to, co nadprzyrodzone, naprawia, koryguje ciało. Nie ma nic bardziej prymitywnego niż jeść, aby zaspokoić głód.”

Martín Caparrós (1957)

El hambre

O myślach , O myśleniu , O naturze , O cierpieniu

„Dzisiaj bycie intelektualistą oznacza konieczność zapisania się do któregoś z walczących ze sobą plemion. Bardzo trudno zachować niezależność, gdyż siła przyciągania tychże plemion jest olbrzymia, a presja, by się do któregoś przyłączyć, ogromna. (…) To wymaga podporządkowania się, złożenia hołdu lennego i wtedy już nie możesz mówić tego, co chciałbyś powiedzieć, a jeśli uważasz, że coś jest ważne lub niebezpieczne, zaczynasz zastanawiać się, czy na pewno powinieneś o tym głośno mówić.”

Marek Cichocki (1966) polski politolog i filozof

Źródło: Robert Mazurek, Intelektualista w fabryce parówek. Rozmowa z filozofem i politologiem Markiem Cichockim https://www.gazetaprawna.pl/artykuly/1439758,marek-cichocki-rozmowa-z-mazurkiem-o-polityce.html, „Dziennik Gazeta Prawna”, 15–17 listopada 2019 nr 221 (5123), s. 36.

O pewności siebie , O zachowaniu , O sile

„Składamy dziś hołd wszystkim pomordowanym w piaśnickich lasach. Czynimy to w roku 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, pamiętając, że to oni budowali II Rzeczpospolitą, umacniali fundamenty jej bytu i wychowywali kolejne pokolenia Polaków urodzonych w wolnej Polsce. Każda z zamordowanych tu osób miała swoje zasługi i swoją historię. Jesteśmy im winni pamięć o tym, jak zginęli, ale i o tym, jak żyli i jak wiele im zawdzięczamy. Przyszłość można budować tylko na prawdzie i na świadomości własnych korzeni – obyśmy zawsze o tym pamiętali, tak jak pamiętamy dziś, oddając cześć ofiarom zbrodni w Piaśnicy.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

o zbrodni w Piaśnicy z II wojny światowej.
Źródło: Uroczystości ku czci pomordowanych w Lesie Piaśnickim https://www.radiomaryja.pl/informacje/uroczystosci-ku-czci-pomordowanych-w-lesie-piasnickim/, radiomaryja.pl, 7 października 2018.

O przyszłości , O historii

„Spotykając się dziś w dniu uroczystego odsłonięcia tablicy upamiętniającej męczeństwo i zagładę 30 tysięcy polskich dzieci składam hołd wszystkim dzieciom Zamojszczyzny – wygnanym ze swoich domów i odłączonym od rodzin, męczonym, więzionym w nieludzkich warunkach i mordowanym tylko dlatego, że urodziły się Polakami.”

Piotr Gliński (1954) polski socjolog, wykładowca akademicki, ekolog i polityk

o Dzieciach Zamojszczyzny, uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej Dzieciom Zamojszczyzny na Pawiaku, Warszawa, 20 września 2018.
Źródło: Tablicę poświęconą pamięci dzieci Zamojszczyzny odsłonięto na Pawiaku https://dzieje.pl/aktualnosci/tablice-poswiecona-pamieci-dzieci-zamojszczyzny-odslonieto-na-pawiaku, dzieje.pl, 20 września 2018.

O dzieciach

„Hołd Tej, która z największym poświęceniem działała na rzecz ratowania drugiego człowieka (…) i tym, którzy ramię w ramię, z narażeniem życia poświęcali się, niosąc pomoc potrzebującym i słabszym.”

Irena Sendlerowa (1910–2008) polska działaczka społeczna, uczestniczka akcji pomocy Żydom w czasie II wojny światowej

tekst uchwały Sejmu RP o ustanowieniu roku 2018 Rokiem Ireny Sendlerowej. Uhonorowanie Ireny Sendlerowej i jej współpracowników z „Żegoty”.
O Irenie Sendlerowej
Źródło: Sejm ustanowił rok 2018 Rokiem Ireny Sendlerowej http://dzieje.pl/aktualnosci/sejm-ustanowil-rok-2018-rokiem-ireny-sendlerowej, dzieje.pl, 9 czerwca 2017.

O pomocy

„Szanowna Pani Ambasador Mosbacher, dziękujemy za wskazanie nam, troglodytom, jak powinniśmy się zachowywać wobec wyższych cywilizacji i wzorców, np. tych z Pani Indiany. Jak zginać karki i oddawać hołdy. I przepraszamy za nieodpowiedzialne ataki na święty TVN. Wdzięczni rabowie.”

Stanisław Janecki (1955)

do Georgette Mosbacher
Źródło: Prawica oburzona listem Mosbacher do Morawieckiego ws. wolnych mediów. "To skandal dyplomatyczny!" http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,24215272,prawica-oburzona-listem-mosbacher-do-morawieckiego-ws-wolnych.html#BoxMTPPush, gazeta.pl, 27 listopada 2018.

„Wydawało mi się, że ten film musi się tak skończyć. Szukałem dla tego filmu tzw. szczęśliwego zakończenia. Oczywiście zdawałem sobie sprawę, że nie może tam nic być łatwego i przyjemnego, ale wydawało mi się po prostu, że tak się musiała ta historia zakończyć. Ci ludzie, którzy lecieli, żeby oddać hołd tym, których zamordowano 70 lat wcześniej, którzy zginęli, spotkali się razem, stąd to zakończenie.”

Antoni Krauze (1940–2018) polski reżyser i scenarzysta filmowy

o końcowych scenach filmu Smoleńsk.
Źródło: Antoni Krauze: Szukałem szczęśliwego zakończenia "Smoleńska" http://www.rp.pl/Gdynia-2016-/160929814-Antoni-Krauze-Szukalem-szczesliwego-zakonczenia-Smolenska.html, rp.pl, 22 września 2016.

O ludziach , O historii

„Senat Rzeczypospolitej Polskiej oddaje hołd pamięci Arcybiskupowi Eugeniuszowi Baziakowi – duszpasterzowi, metropolicie lwowskiemu, który w sposób heroiczny pełnił misję duszpasterza w diecezji lwowskiej, dzieląc wojenny i powojenny los Polaków zmuszonych do opuszczenia swego domu na Kresach. Arcybiskup Baziak mimo prześladowań i całonocnych przesłuchań przez okupantów sowieckich, które miały go zmusić do natychmiastowego opuszczenia Lwowa i Kresów, pozostał nieugięty, do końca pełniąc posługę dla pozostałych na miejscu Rodaków.”

Eugeniusz Baziak (1890–1962) polski duchowny katolicki, arcybiskup lwowski i krakowski

uchwała Senatu RP w 55. rocznicę śmierci arcybiskupa Eugeniusza Baziaka.
Źródło: 48. posiedzenie Senatu – pierwszy dzień https://www.senat.gov.pl/aktualnosci/art,10103,48-posiedzenie-senatu-pierwszy-dzien.html, senat.gov.pl

O losie , O domu

„Niepokalana Dziewico! Boga Matko Przeczysta! Jak ongiś po szwedzkim najeździe, król Jan Kazimierz Ciebie za Patronkę i Królową Państwa obrał i Rzeczpospolitą Twojej szczególnej opiece i obronie polecił, tak w tę dziejową chwilę my, dzieci narodu polskiego, stajemy przed Twym tronem z hołdem miłości, czci serdecznej i wdzięczności. Tobie i Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcamy siebie, naród cały i wskrzeszoną Rzeczpospolitą, obiecując Ci wierną służbę, oddanie zupełne oraz cześć dla Twych świątyń i ołtarzy. Synowi Twojemu, a naszemu Odkupicielowi, ślubujemy dochowanie wierności Jego nauce i prawu, obronę Jego Ewangelii i Kościoła, szerzenie Jego Królestwa.”

August Hlond (1881–1948) polski duchowny katolicki, arcybiskup metropolita gnieźnieński i poznański

akt poświęcenia narodu Niepokalanemu Sercu Maryi, powtarzany przez zgromadzonych, Jasna Góra, 8 września 1946.
Źródło: Biskupi polscy odnowią Akt Poświęcenia Ojczyzny Niepokalanemu Sercu Maryi http://niedziela.pl/artykul/28816/Biskupi-polscy-odnowia-Akt-Poswiecenia, niedziela.pl, 11 maja 2017.

O Bogu , O nauce , O dzieciach , O pewności siebie

„A zatem między okresem apostołów a czasami ojców Kościoła, podczas tych trzystu lat utrwalania wiary, życia w podziemiu, którego symbolem mogą być katakumby, o kimże to rozprawia się w Kościele? O kobietach. Im to właśnie składa się hołd.”

Régine Pernoud książka Kobieta w czasach katedr

Źródło: Kobieta w czasach katedr, przeł. I. Badowska, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1990, s. 19-20 ISBN 8306016262

O kobietach , O wierze