Cytaty o pocałunku

„Alkohol jest jak miłość. (…) Pierwszy pocałunek to magia, drugi jest intymny, a trzeci trochę odruchowy. Potem dziewczynę się po prostu rozbiera.”

„I zaraz cisza, Cisza absolutna. Kompletna. Cisza pocałunków. Która mówi i opowiada o marzeniach i baśniach, o ukrytych skarbach. Najpiękniejszych.”

„Sam pocałunek jest niczym, bo wszystko zależy od ducha, w jakim będzie dany.”

„Pieszczoty są jak owoc zielony i mdły,
Serca – jak bicze błyskawic, bolesne i duże
– Zamiast ust do pocałunków najbezwstydnejszych,
Podam ci różę.”

„Nie spodziewam się niczego wielkiego. Nie będzie płomiennej przemowy, nie wpadniemy sobie w ramiona, nie nastąpi długi, namiętny pocałunek w tłumie wiwatujących ludzi. Ale może, jeśli mnie zobaczy to przypomni sobie, że między nami zaczęło się coś prostego i prawdziwego. Może coś sprawi, że ziemia pod nami lekko drgnie. Na tym etapie życia nie szukam happy endu. Szukam szczęśliwego początku.”

„Daj mi trochę ciepła
okryje się nim jak płaszczem
zarzuć mi ramiona na szyję
i z pocałunków upleć szal
– bo przecież znowu będzie zima”

„Pocałunek jest w miłości tym, czym termometr w medycynie – pozwala dokładnie zdać sprawę z powagi sytuacji.”

„Gdy zakochani całują się po policzkach, to znaczy, że błądzą po omacku, szukając swych ust. Pocałunek tworzy kochanków.”

„Niektórzy ludzie są jak schodzące sprężynki. Do niczego tak naprawdę się nie nadają, ale spuszczeni ze schodów, zawsze wywołują uśmiech.”

„Kielce są wyjątkowo drogie myślom i wspomnieniom wielkiej części legionistów, bo tu był pierwszy pocałunek wojny, bo to był pierwszy krok do awantur naszych girlandy.”

„Nieustraszony, z kopią w dłoni i odbiciem jedności w sercu, zdobyłem jej wieżę i wyniosłem ją na białe anemonem pole, i w cieniu olbrzymiego lasu pierwszym zbudziłem pocałunkiem.”

„Niczego nie czuję, stwierdził ze zgrozą, niczego, najmniejszego wzruszenia. To, że teraz obejmę jej plecy, to gest rozmyślny, wyważony, nie spontaniczny. Obejmę ją, bo czuję, że tak trzeba, nie dlatego, że pragnę. Niczego nie czuję.(…) Trochę poświęcenia, pomyślał, tylko trochę poświęcenia. To ją przecież uspokoi, uścisk, pocałunek, spokojne pieszczoty… Ona nie chce więcej. A nawet, gdyby chciała, to co? Trochę poświęcenia, bardzo mało poświęcenia, przecież jest piękna i warta… Gdyby chciała więcej… To ją uspokoi. Cichy, spokojny, delikatny akt miłosny. A ja… Mnie przecież jest wszystko jedno, bo Essi pachnie werbeną, nie bzem i agrestem, nie ma chłodnej, elektryzującej skóry, włosy Essi nie są czarnym tornadem lśniących loków, oczy Essi są piękne, miękkie, ciepłe i modre, nie płoną zimnym, beznamiętnym, głębokim fioletem. Essi uśnie potem, odwróci głowę, otworzy lekko usta, Essi nie uśmiechnie się z tryumfem. Bo Essi… Essi nie jest Yennefer.”

„Kobiety pamiętają pierwszy pocałunek wtedy jeszcze, kiedy mężczyźni zapomnieli już o ostatnim.”

„głos
głos który wabi
głos który odpycha
głos który mięśnie napręża
opowiada o smagłej powierzchni ciała
o nagłych przegięciach skrętach
zdławiony milionem pocałunków
łkający zwierzęcy
głos”

„Ludzie średniowiecza nie mieli wątpliwości, że trądem można się zarazić. Zadziwiające jest przeto, że wśród aktów miłosierdzia znajduje się posługa trędowatym oraz pocałunek trędowatego.”

„Taniec jest boski. Jest tak piękny jak muzyka. Wyzwala we mnie tyle pozytywnej energii, że zmęczenie, które się przy tym odczuwa jest zupełnie nieważne. Już po tygodniu prób poczułam w swoim ciele zupełnie nową energię. Zaczęłam się inaczej poruszać na scenie, grając swoje własne koncerty. Powiedziałam Stefano, że bardzo go szanuję i podziwiam jako tancerza i nauczyciela, i obiecuję, że będę pilnym uczniem, ale mam do niego jedną prośbę, żeby nie witał się ze mną pocałunkiem w policzek, jak to jest w naszym polskim i włoskim też zwyczaju i najlepiej chodził metr ode mnie. Uśmialiśmy się oboje, ale uszanował moją prośbę i przyjął z pełnym zrozumieniem. Tak więc mam nadzieję, że wszystko w tej materii będzie dobrze, a nasi ukochani paparazzi będą na tyle mili, że dadzą nam w spokoju potańczyć dopóki będzie to możliwe.”

„Zdrowaś Maryjo dobrze odmawiane, czyli uważnie, z nabożeństwem i pokorą, jest według świadectwa świętych nieprzyjacielem szatana, którego zmusza do ucieczki, jest młotem, który go miażdży, jest uświęceniem duszy, radością aniołów, śpiewem wybranych, pieśnią Nowego Testamentu, radością Maryi i chwałą Trójcy Przenajświętszej. Zdrowaś Maryjo jest rosą niebieską, która czyni duszę urodzajną; jest czystym i pełnym miłości pocałunkiem, jaki składamy Maryi; jest czerwoną różą, którą Jej ofiarujemy, kosztowną perłą, którą Jej składamy w ofierze; jest czarą ambrozji i boskiego nektaru, który Jej dajemy. Wszystkie te porównania pochodzą z ust świętych. Błagam więc was usilnie, przez miłość, którą ku wam w Jezusie i Maryi w sercu noszę, odmawiajcie codziennie, o ile wam czas pozwoli, cały Różaniec, a w chwili śmierci błogosławić będziecie dzień i godzinę, kiedyście mi uwierzyli.”

„Dobra muzyka działa jak dobre wino.
Dobre wino smakuje jak namiętny pocałunek.
Namiętny pocałunek hipnotyzuje jak… dobra muzyka.”

„A gdy torba serca nabrzmiewa mi od pocałunków
wyjmuję je i zapalam
by świeciły jak świeczki
nad smutnym ociemniałym kamieniem ulicy.”

„Ja go za lat pacholęcych wychowałem w Polsce, ja go osadziłem na tronie węgierskim. Nie godzi się, bym mu ja, jako równemu, cześć okazywał, lecz siedząc na koniu oddam mu pocałunek jak jednemu z książąt.”

„Pierwszy pocałunek miłosny – kto go nie doznał, godny jest pożałowania.”

„Pocałunek jest granicą, gdzie kończy się gra duchów, a zaczyna gra ciał. W tej perspektywie jest doskonałym tematem do kina.”

„W Syrii [chrześcijanie] popierają Asada nie dlatego, że nie widzą rzezi, której jest sprawcą, lecz dlatego, że nie oni padają jej ofiarą. Im bardziej, oczywiście, go popierają, tym bardziej czynią prawdopodobnym to, przed czym w ich oczach Asad ich broni.”

„Pocałunków dałem wam wiele, a uderzeń mało. A jeśli was biłem, to ogonem pawia. Dziś moje drogie, kocham was nieskończenie więcej niż tylko dlatego, że jesteście dziećmi, które zrodziłem.”

„Kiedy Lew Rywin wyszedł z wiezienia, na pewnym biznesowym przyjęciu w mojej obecności rzucili się sobie na szyję z Millerem. Bardzo to dziwne, bo gdybym ja się na pana bezpodstawnie powołał, żądając łapówki, byłby pan na mnie wściekły. Więc ten pocałunek wzbudził moją podejrzliwość.”

„Jabym chciał wiecznie przy tobie siedzieć,
Wiecznie z tobą być,
O świecie, Bogu, ludziach nie wiedzieć,
Pocałunkiem żyć.”

„Pierwszy pocałunek jest tylko zdziwieniem,
Ale zdziwieniem wojującym.
Odtąd zmagać się będą dwa obce dotąd cienie.
Nie próbuj ich rozłączyć.”

„Czasami zastanawiam się nad tym, w jakich okolicznościach umrę i pożegnam się z tym światem. Przyjmijmy jednak wersję najbardziej łagodną, że umrę we śnie. Nie wiem, jaki będzie mój ostatni sen i co lub kogo będę w nim widział. Nie wiem, za czym będę tęsknił, o czym będę marzył i czy umrę z pocałunkiem ukochanej kobiety. Nie wiem, czy wygram, czy jednak przegram moje życie i umrę w wielkim bólu, niespełnieniu i tęsknocie za wzajemnym ludzkim ciepłem, które można określać bardzo różnymi przymiotnikami.”

„Mężczyźni wymyślili pocałunek, aby ukochanej kobiecie nareszcie usta zamknąć.”

„Każdy list jak gdyby przeświecał tym, co w nim jest wewnątrz, tak jak na twarzy prostego człowieka odbija się treść serca. Każdy list ma swoją twarz. Ileż razy, wziąwszy list w ręce, człowiek bez powodu, bo się nie spodziewał złych wieści, uczuwa lęk… Ręce mu drżą i zwleka z otwarciem. Ileż razy! Wtedy w liście, jak w papierowej trumnie, leżą niemal zawsze słowa takie, jak umarłe, albo w nim coś płacze czarnymi łzami, l przeciwnie! Czasem list wpada, jak trzepocący się gołąb, tuli się do rąk, pieści się, uśmiecha i niecierpliwi, jak gdyby chciał, by go prędzej otworzono, bo ma do oznajmienia niespodziane szczęście, ma wykrzyknąć promieniste słowo… Wtedy zawsze z takiego listu pada ci na serce promyczek, albo na usta pada ci jak kwiat – pocałunek.”

„Złoty pierścień Ojca Świętego zardzewiał od judaszowych pocałunków Millera i Krzaklewskiego.”

„moje wieczne problemy ze zdrowiem
nie są przecież wieczne
tak przyzwyczaiłem się do lekarstw
że dzień bez antybiotyku to jak dla cukrzyka
dzień bez insuliny
powinienem mieć na szyi tabliczkę
JESTEM W TRAKCIE LECZENIA
okradnij ale nie bij mocno”

„Pocałunek jest cudownym trikiem natury, żeby przestać mówić, kiedy słowa stają się zbędne.”

„Czasem facet idzie ulicą i dostrzega ładną dziewczynę, w której podoba mu się coś więcej niż twarz. Dziewczyna ma w sobie coś ciepłego, mądrego, zmysłowego i zachęcającego. I choć facet ma tylko trzy sekundy, żeby się jej przyjrzeć, to i tak z miejsca się zakochuje. Te trzy sekundy wystarczają mu, żeby wiedzieć jak będzie smakował jej pocałunek, jaka będzie w dotyku jej skóra, jak będzie się śmiała, patrzyła na niego i dawała mu poczucie spełnienia.”

„Pocałuj mnie teraz, proszę,
I rozpal wszystko to, co w sobie noszę.
Pocałuj mnie teraz tak gorąco,
Nie przejmuj się, nie obawiaj się, że
Spalisz mnie!”

„Teraz w tych wysokich budynkach niezbyt rozgarnięte duszyczki unoszą się w luksusowej samotności, oglądając w telewizji jak w oknach odległy świat pocałunków i uścisków.”

„Macierzyństwo wywiera potencjalnie największy wpływ – czy to pozytywny, czy nie – na życie człowieka. Obraz matki jest pierwszym, który zapisuje się na czystej karcie umysłu noworodka. To jej pieszczoty budzą w człowieku po raz pierwszy poczucie bezpieczeństwa. To jej pocałunek jest pierwszym wyrazem uwielbienia, a jej współczucie i delikatność – pierwszym gwarantem tego, ze na świecie istnieje miłość.”

„Każdy zabija kiedyś to, co kocha –
Chcę, aby wszyscy tę prawdę poznali.
Jeden to lepkim pochlebstwem uczyni,
Inny – spojrzeniem, co jak piołun pali.
Tchórz się posłuży wtedy pocałunkiem,
Człowiek odważny – ostrzem zimnej stali!”

„Tamten nie może jej kochać tak jak on, nie może jej wielbić w taki sposób, nie jest w stanie dostrzec jej wdzięcznych ruchów ani tych szczególnych znaczków na jej twarzy. Jakby to tylko jemu było dane widzieć prawdziwy kolor jej oczu i poznawać smak jej pocałunków.”

„Usta na zawsze niepewne swych warg,
na których nigdy nie usiądzie nawet
płatek cienia, kryjomy pocałunek dnia.”

„Trzy dni później Lucia dała mi taki francuski pocałunek, jakiego we Francji nigdy nie doświadczyłem.”

„O radości, iskro bogów!Elizejskich pól dziewico!Wchodzim do twych świętych progówZ pełną ogniów twych źrenicą. Co czas rozprzągł i zwyczaje,Czarodziejstwo twoje sprzęga;Braćmi cały świat się staje,Kędy błogi lot twój sięga.Uściśnijmy się, miliony!Pocałunek całej ziemi!Musi nad gwiazdami temiOjciec mieszkać upragniony.”

„Miedziane nuty rozsypujcie
po wichrze ulic zadżumionym,
chorągwie zlepcie pocałunkiem,
ręce zanurzcie w meteory.”

„O radości, iskro bogów!Elizejskich pól dziewico!Wchodzim do twych świętych progówZ pełną ogniów twych źrenicą. Co czas rozprzągł i zwyczaje,Czarodziejstwo twoje sprzęga;Braćmi cały świat się staje,Kędy błogi lot twój sięga.Uściśnijmy się, miliony!Pocałunek całej ziemi!Musi nad gwiazdami temiOjciec mieszkać upragniony.”

„biegnę zataczając się
czuję zimny oddech twój
biegnę i dogania mnie?
pocałunków twoich chłód”

„Powiedziały mi wtedy, że powodem, dla którego chłopcy tak gorliwie zabiegają o to, by się całować z dziewczynami, jest fakt, że czynności związane z pocałunkiem pobudzają ich kutasy do wzrostu. Im więcej dziewczyn dany chłopak zdoła pocałować, tym większy będzie jego kutas, a chłopcy, którzy wyhodują sobie największego, otrzymają najlepiej płatne i najbardziej prestiżowe posady. Naprawdę, to bardzo proste.”

„Jedna wiosna jeszcze – jedna kropla, która kołysać się będzie przez chwilę w mym gorzkim kielichu, i która wypłynie zeń jak łza! O, młodości moja, uciechy twoje zamroził pocałunek czasów, lecz boleści przetrwały czas, który zdusiły na swym łonie.”

„Żaden dzień się nie powtórzy,
Nie ma dwóch podobnych nocy,
Dwóch tych samych pocałunków,
Dwóch jednakich spojrzeń w oczy.”

„W śpiew syren przytuleni
wracamy. W nasze przyjście
żony wychodzą do sieni
na pocałunek po szychcie.
I znowu Odpływamy
od żon i pól i światła,
jak przystań dom mijany
powroty nam ułatwia.”

„Każdy chciałby usłyszeć, leżąc na łożu śmierci, że był dobrym i wspaniałym człowiekiem. Nie zawsze jednak i pewnie nie w każdym przypadku tak było, więc powstaje kolejny filozoficzny problem, czy rzeczywiście umierającemu człowiekowi powiedzieć prawdę, czy też ten ostatni raz uszanować jego ludzką godność? Wiadomo, że każdy chciałby umrzeć w poczuciu miłości, spełnienia i nadziei, że tam na górze czeka go lepsze życie. To już wiele, gdy umierający schodzi z pocałunkiem ukochanej osoby, która jest z nim w tym ostatnim momencie jego życia, trzymając go za rękę. Może bowiem zabrzmi to zbyt patetycznie, ale jednak zawiera się wielka prawda w twierdzeniu, że wielka siła miłości potrafi nawet zwyciężyć ze śmiercią.”

„To one przewijały nas
i kąpały, z nich i przez nie,
dla nich żyję. Więc dlaczego
mam teraz nagość ukrywać?
Dotyk ręki, pieszczota oka,
plama jak pocałunek
na ramieniu, czułość
pędzla i ślad na biodrze.”

„Nie próbujcie połknąć osoby, z którą się całujecie! Nigdy nie doświadczyłem „wirówkowych” pocałunków, ale o nich słyszałem. Dziewczyna omiata twoje usta językiem i porusza nim jak bębnem pralki.”

„Gdy kobieta jest w wielkim gniewie, pocałunek nie pomoże. Trzeba ją pocałować przynajmniej cztery razy.”

„Czas umyka nazbyt szybko. Każda litera, którą stawiam, przypomina mi o prędkości, z jaką życie podąża za moim piórem. Dni i godziny (cenniejsze, droga moja Jenny, niż rubiny na twojej szyi) przelatują nam nad głowami niby lekkie obłoczki w wietrzny dzień – by nigdy nie wrócić. Wszystko umyka z zawrotną szybkością, zanim zdążysz utrefić ten pukiel włosów… spójrz, oto już posiwiał. Każdy pocałunek, jaki składam na twej dłoni żegnając się z tobą i każde następujące po nim rozstanie to preludia przed wieczną rozłąką, która nas czeka niebawem…”

„Reżimy oparte na przemocy przekazują ją tym, którzy je obalają siłą, jak w śmiertelnym pocałunku Almanzora. To nie znaczy, że nie należało ich obalać – skala przemocy w Libii po Kaddafim jest jednak znacznie mniejsza niż za jego czasów i niż w Syrii (jeszcze) za Asada.”

„Stałem na korytarzu, rozmawiałem z jednym posłem PiS-u – nie powiem z jakim, bobym mu pocałunek śmierci złożył i on nagle uciekł gdzieś do toalety. Mówię: Gdzie uciekasz? Bo Kuchciński szedł. A dobrze, że tylko Kuchciński. No to z tamtej strony my o demokracji uwag naprawdę nie chcemy słuchać, ani o koalicji. Panie prezesie, z panem zawrzeć koalicję, to tak jak wejść do smoczej jamy.”

„Mniejszości z reguły mają w dyktaturach mało wyboru, będą albo prześladowane, albo uprzywilejowane. Reżim albo rzuci je na pożarcie swym poddanym, dając skrzywdzonym szansę, by pomścili się, krzywdząc innych, albo ochroni je przed przemocą tłumu, wiedząc, że w zamian one będą chronić jego, nie z miłości przecież, lecz z wyrachowania.”

„Jakajakayah powstała z tęsknoty za życiem klubowym. Macierzyństwo mnie przecież uziemiło. Artystycznie jestem z niej bardzo dumna. Uważam, że są tam bardzo głębokie teksty, jak: „Pocałunkiem, nim wyjdziesz z domu, pożegnaj mnie, jakbyś szedł nie na chwilę, ale na cały wiek”. Są tam naprawdę perły. Wiem, że z moich ust to brzmi śmiesznie, ale mówię to, bo mam poczucie, że jest to płyta trochę niedoceniona.”

„Minister Gowin bardzo chce uchwalenia opracowanego przez siebie projektu ustawy zezwalającej na technologiczną produkcję dzieci za opłatą. Podobno znaczny procent Polaków jest przychylnych temu projektowi, a pan minister uważa, że ten projekt jest „najbliższy” stanowisku Kościoła. W pewnym momencie najbliższy Panu Jezusowi był Judasz, kiedy składał na Jego policzku pocałunek, aby Go zdradzić. Czasem zdania „najbliższe prawdy” są największym kłamstwem.”

„Pocałunek jest zawsze najlepszą odpowiedzią na uderzenie, choć często nie łatwo się na to zdobyć.”

„Obramieńcie się, miliony!
Pocałunek całej ziemi! Bracia, za gwiazdami temi
Ojciec mieszka uwielbiony.”

„Lawrence Pritchard Waterhouse rusza do bitwy uzbrojony w jedną trzecią arkusza angielskiego papieru maszynowego, na którym wypisano parę słów, czyniąc zeń PRZEPUSTKĘ do Bletchley Park. Ktoś na czarnoniebiesko, piórem Mont Blanc jakiegoś wyższego oficera, nabazgrał na nim jego nazwisko i parę innych rzeczy, zakreślił w kółku zwrot WSZYSTKIE SEKCJE i przystroił pieczęć, rozmazaną jak czerwony pocałunek dziwki – to niedbalstwo bardziej emanuje władzą i potęgą niż precyzja i staranność fałszerza.”

„Hollywood to miejsce gdzie płacą ci 1000 $ za pocałunek, a 50 centów za duszę.”

„Początkujący judasz wkłada w pocałunek wiele szczerego uczucia.”

„Raz w przedwieczornej mgle w Londynie
Ulicznik jakiś mnie zaskoczył
Podobny był do mej jedynej
Ze wstydu więc spuściłem oczy
W spojrzeniu jego czując drwinę

Zły chłopak szedł i całą parą
Gwiżdżąc w kieszenie ręce włożył
Ja za nim domy nad tą parą
Jak rozstąpione fale morza
On Hebrajczycy ja Faraon

Niech cegły zwalą się lawiną
Jeślim cię miła fałszem karmił
Władcą Egiptu i władczynią
Jestem i ciurą jego armii
Jeśli nie jesteś mą jedyną

W rogu ulicy która płonie
Ogniami wszystkich swoich fasad
Runami mgieł w nieutolonej
Krwawiącej skardze wszystkich fasad
Kobieta szła podobna do niej

Ten wzrok nieludzki i niewierny
Ta blizna tuż pod szyją gołą
Pijana szła przez próg tawerny
W tej samej chwili gdy pojąłem
Każdej kochanej fałsz bezmierny

Kiedy przytułał się z daleka
Ulisses mądry d przystani
Drgnęła staremu psu powieka
I za przędziwem cienkich tkanin
Żona na powrót męża czeka

Do Sakontali syty chwały
Wracał małżonek-król po walce
Oczy miłością jej pałały
Czekała blada a jej palce
Samca gazeli sierść głaskały

Ledwie wspomniałem szczęście króli
Tu nieprawdziwa tam niedobra
W której wciąż kocham się najczulej
Dwa cienie które los mi dobrał
Zderzyły się by zjątrzyć ból mój

Żal się już piekłem na mnie wali
Otwórz się niebo niepamięci
Za pocałunek jej zuchwali
Królowie życie z własnej chęci
Nędzarze cień by swój sprzedali

Zazimowałem w swej przeszłości
O słońce wielkanocne grzej i
Niech ciepło w sercu mym zagości
Bo zmarzło tak jak w Cezarei
czterdziestu męczenników kości

Pamięci o mój piękny statku
Czy nam już nie dość podróżować
Po fali wód o przykrym smaku
Od zórz po zmierzchy od różowych
Aż po te smutki na ostatku

Szalbierko żegnam twój kobiecy
Cień pomylonych dwóch postaci
I tej z którą zwiedzałem Niemcy
Jam ją w ubiegłym roku stracił
I nigdy nie zobaczę więcej

O Drogo Mleczna płyń siostrzyco
Białych strumieni ziem Chanaan
Kochanek białych w mgle zachwyceń
Zgrajo topielców niekochana
Ciągnijmy za nią ku mgławicom

Pamiętam jak innego roku
Kwietniowy świr zwiastował wiosnę
Śpiewałem radość u jej boku
Śpiewałem miłość męskim głosem
Gdy rozkwitała miłość roku”

„Oto masz, drogi Maksie, dwie książki i kamyk. Zawsze starałem się znaleźć na Twoje urodziny coś, co wskutek swej obojętności nie zmieniałoby się, nie gubiło, nie psuło i nie mogło być zapomniane. A dumając potem miesiącami, znów nie widziałem innego ratunku, niż wysłać Ci książkę. Z książkami jest jednak utrapienie, z jednej strony są obojętne, a potem znów z drugiej o tyle bardziej interesujące, potem zaś pociągnęło mnie do tych obojętnych tylko przekonanie, które bynajmniej nic we mnie nie rozstrzygnęło, w końcu zaś, ciągle jeszcze z odmiennym przekonaniem, trzymałem w ręku książkę, która paliła tak tylko z ciekawości. Kiedyś nawet z rozmysłem zapomniałem o Twoich urodzinach, co było wszak lepsze niż posłanie książki, ale dobre nie było. Dlatego wysyłam Ci teraz ten kamyczek i będę Ci go wysyłał póki naszego życia. Będziesz go trzymać w kieszeni, ochroni Cię, wsadzisz do szuflady, również nie będzie bezczynny, ale jeśli go wyrzucisz, będzie najlepiej. Bo wiesz, Maksie, moja miłość do Ciebie jest większa niż ja sam i bardziej ja w niej mieszkam niż ona we mnie, i ma też kiepską podporę w mojej niepewnej istocie, tym sposobem jednak dostanie w kamyczku skalne mieszkanie i niechby to było tylko w szczelinie bruku na Schalengasse. Od dawna już ratowała mnie ona częściej niż sądzisz, a właśnie teraz, gdy wiem o sobie mniej niż kiedykolwiek i odczuwam siebie z pełną świadomością jedynie w półśnie, tylko tak nadzwyczaj lekko, tylko teraz jeszcze - krążę tak niczym z czarnymi wnętrznościami - dobrze zatem zrobi ciśnięcie w świat takiego kamyka i oddzielenie w ten sposób pewnego od niepewnego. Czym są wobec tego książki! Książka zaczyna Cię nudzić i już nie przestanie albo porwie ją twoje dziecko, albo, jak ta książka Walsera, rozlatuje się już, kiedy ją dostajesz. Przy kamyku przeciwnie, nic nie może Cię znudzić, taki kamyk nie może też ulec zniszczeniu, a jeśli już, to dopiero po długim czasie, także zapomnieć go nie można, ponieważ nie masz obowiązku o nim pamiętać, w końcu nie możesz go też nigdy ostatecznie zgubić, gdyż na pierwszej lepszej żwirowej drodze znajdziesz go z powrotem, bo jest to właśnie pierwszy lepszy kamyk. A jeszcze nie mógłbym mu zaszkodzić większą pochwałą, szkody z pochwał powstają bowiem tylko wtedy, gdy pochwała chwaloną rzecz rozgniata, niszczy lub zapodziewa. Ale kamyczek? Krótko mówiąc, wyszukałem Ci najpiękniejszy prezent urodzinowy i przekazuję Ci go z pocałunkiem, który ma wyrażać niezdarne podziękowanie za to, ze jesteś.”

„Pocałunek złożony na ziemi polskiej ma jednak dla mnie sens szczególny. Jest to jakby pocałunek złożony na rękach matki – albowiem Ojczyzna jest naszą matką ziemską.”