Cytaty na temat zawód (698 cytatów, strona 5)

„Nie popadam w rutynę. Nie jestem rozczarowana swoim zawodem.”

Anna Ilczuk (1981) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 5 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/apwl.htm

„(…) komponowanie i wykonywanie piosenek jest zawodem. W osiągnięciu mistrzostwa najbardziej chyba pomaga miłość własna.”

Andrzej Zarycki (1941)

Źródło: Anna Żebrowska, Na moście w Avignon, „Gazeta Wyborcza”, dodatek „Duży Format”, 9 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/134886.html

O miłości

„Prawdziwi bogowie narazili Europę na tyle gorzkich zawodów, że niepodobna tego opisać. Kiedy Blank zastanawiał się nad przyszłością, dochodził do przekonania, że stacje benzynowe są lepszym fundamentem powszechnej pomyślności niżeli katedra w Chartres. Był to fakt bolesny, ale niewątpliwy.”

Andrzej Szczypiorski książka Czas przeszły

Czas przeszły

O Bogu , O przyszłości

„Są chwile, kiedy mam ochotę uciec. Są chwile, gdy jak większość ludzi załamuje mnie to, co wokół. Często oglądając telewizję mam poczucie wstydu i przykrości. Z drugiej strony tu się urodziłem, tu pracuję, tu mam przyjaciół, tu znajduję miejsce dla swojego teatru, tu szukam widzów, którzy mnie rozumieją, do których mówię. Z perspektywy mojego zawodu – jestem zadowolony z rzeczywistości teatralnej wokół, a obecnie wiele dzieje się na polskiej scenie. Mam jednak czasem poczucie pewnej schizofrenii, jakiegoś rozdarcia, w którym żyjemy.”

Łukasz Kos (1970)

Źródło: „Gazeta Wyborcza” Katowice, 20 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/slaskm.htm

O ludziach , O rzeczywostości , O czasie

„Mądrość w tym zawodzie [aktora] polega na tym, żeby się nie zamykać.”

Jacek Borkowski (1959) polski aktor

Źródło: Seks jest tylko pretekstem, „Gazeta Współczesna” nr 120, 24 czerwca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119978.html

O mądrości , O seksie

„Jedną z korzyści dorośnięcia do tej roboty jest nieubieranie jej w romantyzm. „Och, czyż to nie wspaniałe?” Bla, bla, bla. Nie, nie jest! Nigdy nie ubierałem tego w romantyzm. Choć, z drugiej strony, to przekonanie, to oddanie, jakie widzicie, jest cudowne. Byłoby okropnie, gdyby w tym zawodzie pracowały tylko takie zrzędliwe mendy jak ja.”

Christoph Waltz (1956)

„Mężczyźni nie są obarczeni obowiązkami domowymi, obowiązki matki są bardziej absorbujące niż ojca. Przy tym kompozytorzy mają jakieś szczególne dla dobrych żon, rezygnujących ze swych osobistych ambicji na rzecz pracy twórczej, a przecież nonsensem byłoby, aby mąż kompozytorki rzucił zawód albo zajął się domem dlatego tylko, iż miał nieszczęście ożenić się z kompozytorką.”

Grażyna Bacewicz (1909–1969) polska kompozytorka

Źródło: Sławomir Koper, Życie artystek w PRL, Wydawnictwo Czerwone i Czarne, Warszawa 2013, ISBN 9788377000670, s. 298.

O życiu , O mężczyznach , O nieszczęściu , O domu

„Można się tylko cieszyć, że inwalidzi też organizują zawody. Ze sportem nie ma to jednak wiele wspólnego – równie dobrze można by organizować zawody w szachy dla debili.”

Janusz Korwin-Mikke (1942) polski polityk

o paraolimpiadzie.
Źródło: Libicki: Korwin-Mikke mnie obraził. Wołać Giertycha? http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114884,12447710,Libicki__Korwin_Mikke_mnie_obrazil__Wolac_Giertycha_.html, gazeta.pl, 8 września 2012

O sporcie

„Gdybym powiedział, że owszem, jestem prawdopodobnie geniuszem, to dałbym wyraz braku inteligencji, bufonady, a nie geniuszu. Nie myślę o tym. Takim jak ja udaje się łączyć przyjemność bytowania z pasją życia, a jednocześnie stanowi to ich zawód. Idziemy naprzód na tyle, na ile nam drogę oświetla strumień indywidualnej latarki. Nieraz baterie bywają słabsze, nieraz mocniejsze. Jednak nie widzimy dalej, niż pada nasze światło. To życie w niepewności.”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

O sobie

O życiu , O przyjemności , O inteligencji , O myślach

„Festiwal Camerimage jest bardzo szanowany w Stanach Zjednoczonych. Jest to jedyny moment, gdzie operator może się pokazać i gdzie czuje się gwiazdą. Przeważnie pozycja operatora jest stłamszona. Uważam, że zawód operatora nie zginie, ale obecnie jest trochę podkopany.”

Andrzej Sekuła (1954) polski operator filmowy, reżyser

Źródło: Krzysztof Spór, Rozmowa z Andrzejem Sekułą autorem zdjęć do filmów „Pulp Fiction” i „American Psycho”, 15 grudnia 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1584

„W zawodzie aktora, pomimo wielu złych rzeczy z nim związanych, piękne jest, że nie wiadomo kogo się jutro spotka.”

Jan Frycz (1954) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22236

„(…) na pewno jazz jest sposobem na życie.(…) Znam wszystkie jasne i ciemne strony tego zawodu. I po tych 30 latach na scenie nie wyobrażam sobie, że mógłbym robić w tej chwili coś innego, tak mnie to wciągnęło. Jazz to jest pasja, to jest sposób na życie. I dla każdego może być czymś innym. Dla muzyka, traktującego to serio, musi być sposobem na życie. Dla fana, dla odbiorcy, dla słuchacza, dla człowieka, który kocha muzykę może być też sposobem przeżywania rzeczy na poziomie swojej wrażliwości. Jazz jest muzyką, a mogą być tylko dwa rodzaje muzyki: dobra i zła. Do dobrej może zarówno należeć jazz, jak i muzyka klasyczna, jak i pop, rock, folk i wszystkie gatunki, które mogą być i dobre i złe. Dla mnie ten podział jest oczywisty: muzyka jest albo dobra, albo zła. Jeśli jest dobra, to z przyjemnością jej słucham.”

Jarosław Śmietana (1953–2013) polski gitarzysta jazzowy, kompozytor i pedagog

Źródło: independent.pl http://independent.pl/n/6829

O życiu , O przyjemności , O muzyce , O pasji

„Nie żałuję, że moja kariera rozwijała się tak powoli. Pozwoliło mi to gruntownie poznać mój zawód. Kiedy byłem jeszcze nieznany, próbowałem kolorować za pomocą szczegółów, min, gestów niewielkie rólki, które mi powierzano. Dzięki temu zdobyłem pewien warsztat komediowy, bez którego nie zdołałbym zrobić takiej kariery. Dlatego też gdybym miał zaczynać od nowa, zrobiłbym to samo.”

Louis de Funès (1914–1983) francuski aktor komediowy

O pomocy

„W [fińskim] gimnazjum bardzo poważnie traktowane jest przygotowanie do wyboru zawodów, są tam identyczne w każdej szkole pracownie ślusarskie, stolarskie, krawieckie z pełnym, nowoczesnym wyposażeniem, które szkoły dostają z rozdzielnika. Dzięki temu kształcenie zawodowe nie jest gettem, ale świadomym wyborem.”

Zbigniew Marciniak (1952) polski matematyk i urzędnik

Źródło: edufakty.pl, 17 maja 2011 http://edufakty.pl/index.php/wywiady/item/411-wiceminister-nauki-prof-zbigniew-marciniak-w-finlandii-ka%C5%BCdy-chce-by%C4%87-nauczycielem.html?tmpl=component&print=1

O nauce , O nauczycielach

„(…) oddech mamy do dziś czuję na sobie! Przysyłała mi wycięte z gazet wywiady innych aktorek z dopiskami: „To są wywiady. A ty? Co ty wyprawiasz?!”. Wciąż słyszałam od mamy, że gram źle i że już czas, żebym się wycofała z zawodu.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

Źródło: „Twój Styl”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26345

O czasie , O czytaniu

„Aktorstwo jest zawodem, z którym wiąże się posiadanie czystości duszy. Aby pięknie i fantastycznie kłamać, trzeba być osobą bardzo prawdziwą.”

Grażyna Szapołowska (1953) polska aktorka

Źródło: teatry.art.pl, 20 listopada 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gszapolowska.htm

O duszy

„(…) pociąga mnie ten zawód [aktorki], który pozwala zaszaleć wyobraźni i otwiera na inną rzeczywistość. Staram się trzymać obranej drogi.”

Marta Kumik (1982)

Źródło: Ufam ludziom, „Tele Tydzień”, nr 07, 9 lutego 2009 http://www.plebania.pl/wywiady/kumik.html

O rzeczywostości

„Ten zawód to mój żywioł, moja pasja. Jestem szczęśliwy, gdy gram. A gram i dobrze, i źle. Grając źle staję się szczęśliwszy, że mogę się poprawić.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

o aktorstwie.
„Dziennik Polski”, 2 kwietnia 2010
Źródło: wywiad, 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20252

O pasji , O czytaniu

„Jedną z moich wad jest słaba wiara w siebie. Rzeczywiście po wielu latach pracy jako aktor postanowiłem eksternistycznie zdać egzamin reżyserski. Nie było to łatwe, ale udało się. Potrzebowałem dokumentu, który stwierdzałby moją przydatność do wykonywania tego zawodu – oczywiście zrobiłem to sam dla siebie, bo bez tego można z powodzeniem reżyserować. Wywodzę się z bardzo tradycjonalnej rodziny, w której zawsze wszystko było poukładane. Mój ojciec był profesorem zwyczajnym, który dużą wagę przywiązywał do tytułów, w pewnym sensie był megalomanem, dlatego będąc wychowankiem kogoś takiego także przywiązuję wagę do tych spraw. Potrzebny mi jest dokument również z innego powodu, bardziej praktycznego. Kiedy idę na rozmowę do dyrektora któregoś polskiego teatru i mówię, że chciałbym coś wyreżyserować dużo trudniej przychodzi mu lekceważąca postawa, którą często dyrektorzy wykazują wobec aktorów biorących się za reżyserię. Nikt mi nie powie, że jestem aktorem, a nie reżyserem – choć to sformułowanie nigdy nie pada wprost zwykle widać w oczach dyrektorów, że tak właśnie myślą.”

Mariusz Pilawski (1957)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, Łódź, 23 czerwca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/22275

O wierze , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Staram się robić coś, co odpowiada dzisiejszym czasom, mimo że w tym zawodzie pracuję sporo lat.”

Zofia de Ines-Lewczuk (1948)

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdii.htm

„(…) aktorstwo jest rodzajem zabawy, przygody, ale przy najpoważniejszym traktowaniu tego zawodu.”

Agnieszka Mandat (1953) polska aktorka

Źródło: Jolanta Ciosek, Aktorka wiecznego ruchu , „Dziennik Polski”, 12 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/awru.htm

„(…) dla mnie bycie aktorem to ciągła droga. Stale musisz się czegoś uczyć. Oczywiście, można pracować w tym zawodzie i bez szkoły. Ale nie w teatrze – bo tam technika jednak się przydaje…”

Marcin Bosak (1979) polski aktor

Źródło: Marcin Bosak – Potwornie empatyczny http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/825/Marcin-Bosak-Potwornie-empatyczny.html

„Dzisiejsze chrześcijaństwo to monoteizm w niepełnym wymiarze czasu, to samo odnosi się do islamu i judaizmu, choć w tych znajdujących się w stanie stagnacji, zajętych zarządzaniem sobą i pielęgnowaniem tradycji religiach występują gorące nurty fundamentalistyczne, których rzecznicy, zwykle religijni z zawodu, postępują tak, jakby Bóg potrzebował jeszcze całego człowieka. Prawdą jest, że pieniądz już od dawna sprawdza się jako operacyjnie skuteczna alternatywa dla Boga. Pieniądz czyni dziś więcej dla kontekstu rzeczy, niż mógłby uczynić stwórca nieba i ziemi.”

Peter Sloterdijk (1947)

Kryształowy pałac. O filozoficzną teorię globalizacji
Źródło: s. 258.

O pieniądzach , O Bogu , O religii , O czasie

„Pracę w dubbingu nazywam najzabawniejszym zawodem świata, bo niemal przy każdym nagraniu zawsze się coś dzieje. Zawsze jest śmiesznie, zawsze jest zabawnie.”

Olga Bończyk (1968) polska aktorka i wokalistka

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/bonczykolga/

„Nie przywiązuję szczególnej wagi do tego, że jestem aktorką, ale nie wyobrażam sobie innego zawodu.”

Zofia Czerwińska (1933–2019) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnak.htm

„Przed zawodami zawsze staram się odciąć od całego świata. Koncentruję się wtedy wyłącznie na sobie. Jak już wyjdę na kort, to moja uwaga skupia się na dobrym graniu, z którego przeważnie czerpię radość. Czasami jest też tak, że popełniam kilka błędów i wówczas denerwuję się mocno. To jest jednak efektem dążenia do perfekcji. Złość sportowa zawsze pcha mnie do przodu.”

Kamila Augustyn (1982) polska badmintonistka

Źródło: Kamila Augustyn: – Chce zdobyć dwa złota i godnie zakończyć karierę, gp24.pl, 3 lutego 2010 http://www.gp24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100203/SPORTINNE/466602897

O perfekcji , Radość

„Kunszt kurwiarski nie jest zawodem dla głupiej, nie wystarczy zadrzeć kiecki i powiedzieć – jazda.”

Pietro Aretino (1492–1556) włoski pisarz

„Nie ma żadnych przeszkód prawnych, by „senatorka” pojawiła na drukach czy wizytówkach. Mało tego, że formy żeńskie godności, stanowisk czy zawodów nie są prawem zakazane, to są zalecane przez ONZ, Radę Europy i Unię Europejską jako przejaw realizacji zasady równości płci.”

Eleonora Zielińska (1945)

o używaniu form żeńskich w języku polskim.
Źródło: WysokieObcasy.pl http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,114377,13049773,Poslanki__senatorki__premierki_i_ministry_wchodza.html, 14 grudnia 2012.

„(…) kocham teatr i nie wyobrażam sobie bez niego aktorstwa. On mnie najwięcej uczy, daje najwięcej przyjemności… To są najpiękniejsze chwile w moim zawodzie.”

Katarzyna Glinka (1977) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 18 maja 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/21431

O przyjemności , O czytaniu , Kochać się

„Chyba zbyt łatwo szermuje się u nas tym terminem [świat marginesu społecznego]. Istnieją w naszym kraju grupy, które z różnych względów zalazły się poza głównym nurtem życia naszego społeczeństwa. Są to najczęściej mieszkańcy prowincji, dalekich przedmieść; ludzie chwytający się różnych nietypowych zawodów – niekoniecznie pozostający w kolizji z kodeksem karnym.”

Antoni Krauze (1940–2018) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: „Film” 40/1971

O ludziach , O świecie

„W Polsce jest tylko kilku producentów, którzy są równocześnie reżyserami. Kiedy taki producent rozmawia z reżyserem o zmianach w scenariuszu, to taka dyskusja ma wymiar merytoryczny. Natomiast najczęściej trafiamy na producentów, którzy są byłymi kierownikami produkcji, czyli ludźmi, którzy nigdy nie pracowali w kreatywnym zawodzie. Ludzie ci, którzy wcześniej nie pisali nic poza kosztorysami, nagle odkrywają w sobie kompetencje do ingerowania w dialogi.”

Tomasz Konecki (1962) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=15832

O ludziach

„Prosty ścieg wron zaklina bohemę zmierzchu. Zawody
między promieniami a elektryfikacją przestrzeni zurbanizowanej
kończą się nieekonomicznie.”

Piotr Zawadzki (1960) aktor polski

Źródło: Proszę

„Powołanie można mieć do poważniejszych spraw. Aktorstwo trzeba traktować z dystansem. Kiedy mam wpisać do formularza zawód „aktorka”, czuję się niepoważnie.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

Źródło: Jacek Cieślak, Joanna Brodzik. Aktorstwo trzeba traktować z dystansem http://web.archive.org/web/20051231222122/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aktorstwotr.htm, „Rzeczpospolita”, 6 marca 2004 r.

„Wiem, że uprawiam najfajniejszy zawód, jaki mogę uprawiać. I to mnie interesuje. Wielu kolegów szanuję, wielu mnie inspiruje. Ale cała ta otoczka, całe to bycie sławnym jest jedynie biciem piany.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

„Tak czy owak wszystko dobrze się skończyło. Zmieniłem kierunek studiów na historię z ukierunkowaniem polityczno-filozoficznym i poznałem kilku nowych przyjaciół. Od tego czasu, życie na uczelni było wszystkim czego pragnąłem począwszy od niewielkiej ilości czasu jaki ode mnie wymagano. Tak naprawdę, nigdy się nie pogodziłem z faktem, że osiągnięcia na uczelni to coś wymagającego wysiłku. Dwa lata później zakończyłem swoją edukację z bardzo średnimi ocenami i dwoma na nowo odkrytymi i raczej naiwnymi ambicjami z lat młodzieńczych. Chciałem podróżować. I chciałem pisać.
Chęć oczywiście, sama w sobie nie gwarantuje sukcesu. Niestety moje raczej cieplarniane wychowanie nie nauczyło mnie tego. Nie nauczyły mnie tego również 3 lata w instytucji edukacyjnej, gdzie kobiety w średnim wieku codziennie sprzątają ci pokój i ścielą łóżko. Prawdę mówiąc byłem zepsuty. Przeniosłem się do Londynu, który wessał mnie niczym doktora Watsona na początku Studium w szkarłacie. W przeciwieństwie do Dr. Watsona nie zamierzałem jednak pozostać na długo – chciałem zaoszczędzić jedynie trochę pieniędzy, coś napisać i wybrać się w podróż dookoła świata płacąc za wszystko z zaliczek od hojnego wydawcy.
Jasne.
Londyn zweryfikował te marzenia. W domu, w Norfolk, a nawet w Cambridge, moje pragnienie zostania pisarzem odróżniały mnie od tłumu. W Londynie, fakt, że chcesz zostać pisarzem (artystą, reżyserem ) było czasem czymś dobijająco przeciętnym. Każdy w Londynie pisze powieść, planuje to zrobić, zna kogoś kto to robi, pracuje w wydawnictwie, albo co najgorsze z wszystkiego – już coś wydał.
Dzięki szczęśliwej sytuacji geopolitycznej będącej następstwem kliku wieków brytyjskiego imperializmu ustępującego pola szybko rozwijającej się strefie wpływów Stanów Zjednoczonych, ludzie na całym świecie chcą się uczyć angielskiego.
Z zupełnie zrozumiałych, choć pedagogicznie niepewnych powodów, ludzie wierzą, że jedyny sposób by nauczyć się angielskiego to lekcje z native speakerami. Dodaj do tego powszechną żyłkę handlową przedsiębiorców, odrobinę sprytnej reklamy i oto wynik – przemysł Nauki Języka Angielskiego (NJA). Niecały rok od momentu, gdy zdecydowałem, że chcę żyć i pracować za granicą znalazłem się w Istambule mając za sobą cztery tygodnie treningu w International House bez wartego uwagi doświadczenia i z większą pensją niż lokalny lekarz. Czyż gospodarka rynkowa nie jest wspaniała?
NJA była dla mnie dość przypadkową karierą (zapewne podobnie jak w przypadku 90% jej pracowników), lecz dziwnym trafem kontynuowałem ją 14 lat. Poczucie winy w stosunku do nieszczęsnych tureckich lekarzy sprawiło, że dobrze wyuczyłem się tego fachy. Czytałem literaturę, dołączyłem do zawodowych stowarzyszeń, zapisałem się na dalsze kursy. Z Istambułu jeździłem do Londynu, Z Londynu do Madrytu, z Madrytu do Glasgow. Z nieopierzonego ucznia stałem się dyrektorem studium, potem doświadczonym profesjonalistą w dziedzinie NJA i wreszcie trenerem nauczycieli. Moje wynagrodzenie rosło. Niewielkie szkółki otworzyły mi drogę do w miarę poważnych instytucji, które otworzyły mi drogę do profesjonalnych firm, które otworzyły mi drogę do posady na uniwersytecie. Rozdawałem foldery na konferencjach. Ale zaraz…
Czy nie chciałem zostać pisarzem? No tak. Podczas, kiedy utrzymywałem się z uczenia angielskiego, również pisałem w tym języku. czasem wściekle, czasem spokojnie i leniwie – zależnie od nastroju. Pisałem krótkie historie, pisałem artykuły. Pisałem scenariusz i poświęciłem półtora roku mojego cennego czasu próbując sprawić aby jakiś filmowiec potraktował go poważnie. Pisałem powieść. Zupełnie nic nie wydałem i nikt nie zrobił filmu.
Na plus mogę policzyć to, że pisałem to na co miałem ochotę.
W końcu napisałem Modyfikowany węgiel. Golancz go wydał, Hollywood kupiło, a ja zostawiłem swoją stałą pracę.
Osiem miesięcy. Tak po prostu.
Ciągle piszę. Musiałbym być martwy albo sparaliżowany, żeby przestać.”

Richard Morgan (1965)

Źródło: informacja biograficzna z obwoluty Modyfikowanego węgla

O języku słowackim , O życiu , O kobietach , O ludziach

„Aktorstwo to papkinada, bo jest w nim wszystko: śmieszność, tragizm, pycha, łzy, można długo wymieniać. Wzrusza mnie w tej postaci jej dziecinnienie, gdy dowiaduje się, że został otruty. Ginie jego bezczelność, zostaje sam i nagle dziecinnieje, czuje, że umiera i wierzy w to. Zawód aktorski to okrutny zawód, bo gra się swoimi emocjami, rozhuśtuje je.”

Wiesław Gołas (1930) polski aktor

Źródło: „Trybuna”, 30 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm

O grach , O łzach

„Ja sobie odpoczywam w teatrze. Ten zawód jest co prawda bardzo emocjonalny, ale scena to mój oswojony świat, panuję nad nim. Ale jeśli jestem bardzo zmęczona, czytam wiersze. I naprawdę mi to pomaga. Wchodzę w inny świat, zaczynam się nad czymś zastanawiać. I przestają mnie drażnić małe rzeczy, przestaję się z ich powodu wściekać. Szkoda mi na to czasu.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

Źródło: Chwile innego oddechu, „Rzeczpospolita”, 24 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26720

O prawdzie , O świecie , O czasie , O czytaniu

„To zaborca niemiecki zmanipulował i ustanowił naszą historię oraz panowanie władców dopiero od 550 roku, odcinając 2400 lat naszej starożytnej historii od XVIII wieku p. n. e.
W tym celu wymyślił błędnie Piasta i dynastię Piastowską, która jest uparcie utrzymywana do dziś. Nigdy bowiem nie było takiego imienia. Słowo piast jest skrótem od piastuna, czyli majordoma (zarządca dworu królewskiego). Tak więc: piast=piastun=majordom i nic więcej. A nasza historiografia nadal utrzymuje dynastię nazwaną od zawodu piastuna, czyli majordomową. A tak naprawdę, jest to wielka dynastia Lechitów lub Lechicka.
Dokonano tego specjalnie, żeby ukryć i zapomnieć nazwy; Lechia, Lechy, Lechici, lechicki czy dynastia Lechicka, król lechicki. Zmieniono także tytuły kronik lechickich, nazywając polskimi np. Kadłubka itd.”

Janusz Bieszk (1955) polski autor

Wywiad "Słowiańscy królowie Lechii" z 15 września 2016

O historii , O wieku

„Aktor w przeciwieństwie do innych branżowych zawodów, niestety, ale ograniczony jest tylko do tego swojego języka.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50238

„Faktycznie część z moich podopiecznych pali, lecz widziałem ich z papierosem głównie podczas wspólnych kolacji po zawodach lub pozasportowych imprez. To nie jest moja sprawa, więc się nie wtrącam.”

Mika Kojonkoski (1964) fiński skoczek narciarski, trener

Źródło: Ahonen: Połowa skoczków pali papierosy, 29 listopada 2008 http://www.sport.pl/celebrities/1,83529,6006337,Ahonen__Polowa_skoczkow_pali_papierosy.html

O sporcie

„Osoba, która uczyniła sobie zawód z bezczeszczenia ofiar, nie może uczestniczyć w przedsięwzięciu, które ma na celu uczczenie pamięci tych ofiar.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

o odmowie udziału Janusza Palikota w pracach parlamentarnego, mającego na celu wyjaśnienie przyczyn katastrofy prezydenckiego samolotu Tu-154.
Źródło: onet.pl http://wiadomosci.onet.pl/2201413,11,macierewicz_zdradzil__dlaczego_palikot_ma_zakaz_prac_w_zespole,item.html, 23 lipca 2010

„W tym zawodzie [aktora] fantastyczne jest to, że jednego dnia możesz zagrać słabą i skrzywdzoną kobietę, a drugiego silną panią prokurator, która sama kieruje swoim życiem. Ta mnogość możliwości bardzo pociąga i zabezpiecza przed nudą. Jednak egzamin do szkoły potraktowałam jak przygodę – startowałam bez przygotowania i nie liczyłam na to, że się dostanę…”

Magdalena Walach (1976) polska aktorka

Źródło: By pasji nie zabiła codzienność – rozmowa z Magdaleną Walach, 6 stycznia 2011 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6699/By-pasji-nie-zabila-codziennosc-rozmowa-z-Magdalena-Walach.html

O kobietach

„Środowisko mi nie odpowiadało. Uwierało mnie to, że się sprzedawało, że się kupowało mecze wokół mnie. Nie kupowałem ani nie sprzedawałem. Mam czyste rączki.(…) Sprawa podstawowa – wtedy nie był to czyn prawnie zabroniony. Jest dopiero od 2003 roku. Nie było do kogo pójść. Mogłem zacząć kłapać dziobem. Manifestacyjnie porzucić klub i pójść kopać rowy. Może teraz wyjdę na idealistę, ale zapytam – jak można grać, skoro wiadomo, że gra jest nieczysta, zwycięzca znany przed zawodami? Źle się z tym czułem. Źle i już. Nie byłem sam. Niech młodzież zapyta swoich rodziców, jak się czuli w tym kraju przed 1989 rokiem. Niech zapyta sąsiadów. Jakie ludzie mieli wyjście? Mogli emigrować, a ja jako piłkarz wyjechać nie mogłem. Wszyscy, którzy wtedy chcieli tu realizować swoje pasje, musieli za to płacić.”

Maciej Szczęsny (1965) piłkarz polski

Źródło: Szczęsny: Handel meczami mnie uwierał, sports.pl, 30 kwietnia 2011 http://www.sports.pl/Pilka-nozna/Maciej-Szczesny-Chce-z-synami-zalozyc-szkolke,artykul,106190,1,381.html

O ludziach , O młodzieży , O grach , O rodzicach

„(…) lubię swój zawód – aktorstwo. Moja praca, jest moją pasją. Lubię spotykać się z ludźmi. Lubię wstać rano łóżka i – jak pisała Agnieszka Osiecka – pchać tę taczkę obłędu. Bardzo lubię teatr i cieszę się, że tu wracam. Miałem dwa lata przerwy w występach na deskach teatralnych. A od tego właśnie zaczynałem. Sprawia mi to niezmierną przyjemność i nie robiłbym tego, gdybym nie kochał teatru, gdyby nie był moją pasja. Absolutnie teatr jest tym, co kocham.”

Robert Kudelski (1974) polski aktor

Źródło: Polskie Radio, 13 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/torkud.htm

O przyjemności , O pasji , Kochać się

„Dużo myślałem o mojej przyszłości będąc młodym chłopcem i często te myśli do mnie powracają. Lecz w pewnym momencie mojej kariery, uświadomiłem sobie, że najważniejszy jest mój obecny zawód i na nim staram się maksymalnie koncentrować. Na swojej życiowej drodze spotykam wiele wartościowych osób, zwiedzam interesujące miejsca. Taka wiedza poszerza horyzonty i daje inny punkt widzenia.”

Łukasz Żygadło (1979) siatkarz polski

Źródło: Oficjalna strona Łukasza Żygadły, Sylwetka: Przeszłość http://www.lukaszzygadlo.pl/

O myślach , O wiedzę , O przeszłości , O przyszłości

„Aktorstwo to cygański zawód (…).”

Dorota Androsz (1979)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Bydgoszcz, 10 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zalezymin.htm

„Siatkówka to mój zawód, ale także radość życia. Jeśli jest mi smutno, nie uśmiecham się, to jak tylko pogram w siatkówkę, wraca mi dobry nastrój.”

Guillaume Samica (1981) siatkarz francuski

Źródło: Siatkówka w obiektywie http://www.s-w-o.pl/index.php/plusliga-samica-siatkowka-to-radosc-zycia/

O nastroju , Radość

„No, proszę państwa, jak były zawody w Libercu to pięknie dopingowali Czechowie.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Czechach.
Skoki narciarskie, Zakopane 2002

„Ja kocham swoją pracę i kocham scenę. Tam spełniam się życiowo i artystycznie. Z uwagi, że przez całą moją karierę nie byłem związany na stałe z jedną sceną mam możliwość ciągłego doskonalenia swojego warsztatu i poznawania nowych smaków tego pięknego zawodu.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”: Robię swoje, 18 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139366.html

Kochać się

„(…) w tym zawodzie najbardziej cenię precyzję. Nie znoszą, kiedy ktoś zmienia scenę zaskakując partnera i sam nigdy tego nie robię. Aktorstwo jest dla mnie matematyką. Muszę doskonale wszystko wiedzieć. A potem, w ramach tych warunków – robimy co możemy. Nie wierzę w aktorstwo teatralne różne różnych wieczorów. Z nieufnością słucham opinii typu „on był wczoraj znakomity”, bo nie wierzę, żeby mogły być tak znaczne różnice. Jeśli jest rola przygotowana dobrze, można być bardzo dobrym lub porywającym, ale nie jednego dnia znakomitym, a drugiego fatalnym. Takie przeskoki mają tylko amatorzy. Po to ma się dyplom, żeby uniknąć improwizacji. To jest zawód i trzeba po prostu umieć go wykonywać.”

Roman Wilhelmi (1936–1991) aktor polski

Źródło: Ewa Moskalówna, Co grać? http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/118510.html, „Głos Wybrzeża” nr 185, 4 sierpnia 1984

„Biorę udział w akcjach charytatywnych, zbiórkach na rzecz hospicjów. W szpitalach czytam chorym dzieciom bajki. Przy tej okazji poznałam wielu wolontariuszy zaangażowanych w te akcje. Przypadkowe spotkania utwierdzają mnie w tym, że najważniejsi są ludzie. Zawsze wiedziałam, że zawód to wycinek życia.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

Źródło: „Twój Styl”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26345

O dzieciach , O ludziach , O czytaniu

„Kiedy jej zabraknie, pojawia się niebezpieczeństwo życia na koszt państwa, podczas gdy niezmiennie trwa konkurencja zewnętrzna, zawody między państwami. W tę pustkę wkrada się terror. Oczywiście, jego nadejście umożliwiają już inne warunki: tutaj objawia się jedna z przyczyn, które umożliwiają mu trwanie. Ów pęd, który przedtem był wynikiem powszechnie trwającego wyścigu, musi teraz przerodzić się w strach. Tamta sytuacja trwała pod wysokim ciśnieniem, tutaj czynnikiem jest próżnia. Tam to zwycięzca nadawał tempo, tutaj czyni to każdy, komu powodzi się gorzej.”

Ernst Jünger (1895–1998) pisarz niemiecki

Leśny wędrowiec

O strachu

„Aktorzy mają to niebywałe szczęście, że przeżywają kilka żyć – swoje i postaci, które grali, oczywiście pod warunkiem, że do swego zawodu podchodzą naprawdę poważnie. Mając zatem 60 lat mogę uznać, że przeżyłem tych żyć przeszło sto.”

Wojciech Kwiatkowski (1937–2019) polski polityk

Źródło: Aktorzy sceny rzeszowski: Wojciech Kwiatkowski, „Super Nowości” nr 38, 24 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/156818.html

O szczęściu

„Ginęli młodzi studenci politechniki i uniwersytetu konspiracyjnego - nadzieja Przyszłej Polski, ginęli zwyczajnie - na barykadzie i w domach, miażdżeni ogniem Stukasów i dział niemieckich, siekani ogniem siekani ogniem karabinów maszynowych i granatników - i ginęli z uśmiechem. Ani słowa wyrzutu, lecz ciągle jakaś radość promienna płynąca z poczucia dobrze spełnionego obowiązku, obowiązku wytrwania. Czerniaków to ukoronowanie tej atmosfery braterstwa i koleżeństwa, która panowała w batalionie. Połączone znów oddziały „Zośka" i „Parasol" walczą razem, ramię przy ramieniu, ustępując piędź po piędzi ziemi, której utrzymanie wobec przeważających sił wroga jest wręcz niemożliwe. I w tę atmosferę wnika czynnik nowy - bratnia pomoc z drugiego brzegu. I jakkolwiek zawód, jaki nas spotkał, dyktował nieraz słowa gorzkie, to obiektywnie przyznać muszę, że żołnierze polscy, młodzi chłopcy, którzy przyszli nam z pomocą, przylgnęli do nas sercem tak, jak i my do nich w pełnym poczuciu braterstwa. Byłoby niesprawiedliwe, gdybym nie złożył tym młodym i niedoświadczonym w walkach miejskich żołnierzom najwyższego hołdu za ich braterską gotowość pomocy, jaką okazywali. Ginęli z nami razem, a krew ich mieszała się z krwią naszych chłopców, jakby jeszcze raz dowodząc, że braterstwo nasze jest silniejsze niż wszystkie orientacje, a więzy krwi nierozerwalne.”

Ryszard Białous (1914–1992)

Jerzy Białous „Walka w pożodze”

O uśmiechu , O nadziei , O domu , O pomocy

„Wiedziałam, że zrealizuję się tylko w zawodzie artystycznym.”

Magdalena Kumorek (1979) aktorka polska

Źródło: Maciej Gajewski, Pozory mylą, „Pani” nr 6, czerwiec 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120957.html

„Zaskakiwanie przeciwnika to mój zawód i pasja. Nic tak nie smakuje jak asysta przy golu, nawet sam gol.”

Roger Guerreiro (1982) brazylijski piłkarz

Źródło: Wywiad z Guerreiro http://www.sport.pl/sport/1,65025,5287510,Roger_Guerreiro__Czuje_silne_dreszcze.html?skad=rss

O sporcie , O pasji

„W jakimś sensie jestem też technikiem, ale generalnie się za takiego nie uważam. Jestem artystą, który pracuje bezpośrednio z kamerą i to jest bardzo duża forma wypowiedzi. Faktycznie, w Ameryce zawód ten traktowany jest jako zajęcie techniczne. Wielu też operatorów właśnie tak do tego podchodzi, traktując siebie jako tylko techników.”

Janusz Kamiński (1959) polski operator filmowy i reżyser działający w USA

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42000

Sens

„Tak jest w tym zawodzie, że nie zawsze rządzi się on regularnym rytmem. Albo dzieje się wszystko na raz, albo przez długie miesiące nie dzieje się nic.”

Urszula Grabowska (1976) polska aktorka

o aktorstwie.
Źródło: Aktorska rodzina, do której wpłynęła Wisła, „Dziennik Polski” nr 300/24, 26 grudnia 10, dodatek „Kraków” http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108329.html

O rodzinie

„To film o presjach, jakim poddawane jest dziennikarstwo w swojej próbie informowania społeczeństwa, edukowania go, o odpowiedzialności i jej braku u dziennikarzy, o naciskach, na jakie narażeni są ludzie, którzy wykonują ten zawód. Pokazuje, jak istotni dla przetrwania demokracji są „zbieracze” i „dostarczyciele” informacji; bez nich nie ma ona szans. Ale nie tylko. Opowiada też o prawach człowieka zawartych w konstytucji i o tym, w jaki sposób są one łamane.”

David Strathairn (1949) aktor amerykański

o filmie Good Night, and Good Luck.
Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=29987

O ludziach , O demokracji

„Sukcesem jest dla mnie to, że cały czas pracuję w zawodzie. Cieszę się, że nie musiałam zmieniać swoich zainteresowań.”

Magdalena Walach (1976) polska aktorka

Źródło: By pasji nie zabiła codzienność – rozmowa z Magdaleną Walach, 6 stycznia 2011 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6699/By-pasji-nie-zabila-codziennosc-rozmowa-z-Magdalena-Walach.html

O czasie , O sukcesie

„Patrzyłem pełen podziwu na to, jak pracowała pani Krystyna Janda, która wkładała do swej roli część swego życia i cały czas próbowała zrobić coś lepiej i lepiej. Jej osoba to, co przeżyła, bardzo mnie zafascynowało. Stała się dla mnie przykładem do naśladowania. Urzekła mnie siła jej aktorstwa, jak i sama osobowość. To wszystko jeszcze bardziej przekonało mnie do tego zawodu.”

Paweł Szajda (1982) aktor amerykański pochodzenia polskiego

O sile , O czasie , O osobowości

„Za ściganie się w czołówce Hollywoodu płaci się różnymi pierdolcami. Granie gwiazdy to ciężka harówa. Zwłaszcza gdy się czuje niepewność. Straszny zawód.”

Daniel Olbrychski (1945) polski aktor

Anioły wokół głowy

„Zawód to umiejętność znalezienia metody, która pozwoli zrealizować…”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 24.

„(…) w tym zawodzie jest tak, że nawet o najlepiej zagranej roli trudno o opinie, że jest to dobre, ważne i potrzebne. Bo słyszy się tyle samo opinii negatywnych, co pozytywnych na temat tego, co robimy.”

Rafał Maćkowiak (1975) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28421

„Politykę uważa się za drugi najstarszy zawód świata. Doszedłem do wniosku, że jest bardzo podobny do pierwszego.”

Ronald Reagan (1911–2004) prezydent USA

Politics is supposed to be the second oldest profession. I have come to realize that it bears a very close resemblance to the first. (ang.)

„Granie jest moją miłością, nie zawodem. Oszalałem na jego punkcie, do dzisiaj szaleję.”

Dharmendra (1935) aktor indyjski, działacz polityczny

wywiad z 2008.
Źródło: Dharmendra: 'Jestem w sercach ludzi’, bollywood.pl, 17 sierpnia 2010 http://bollywood.pl/artykul.php?Id=190

O ludziach

„(…) to zawód, w którym nie da się przewidzieć, czy ktoś odniesie sukces. Można być wielkim aktorem i nigdy nie zostać zauważonym. A więc spełnionym. To zawód niesprawiedliwy i dlatego chciałbym go jej oszczędzić. Poza tym wymaga odporności psychicznej. Szczególnie trudno w nim kobiecie.”

Olaf Lubaszenko (1968) aktor i reżyser polski

o aktorstwie.
Źródło: Logika genetyczna http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/logikag.htm

O kobietach , O sukcesie

„Do czegóż bowiem mogłem aspirować w tym małym kraju? Handel antykami? Praca kolportera książek? Kariera literata, gaduły i zmarzlucha? Żaden z tych zawodów nie budził mojego entuzjazmu.”

Patrick Modiano (1945) francuski pisarz

Willa „Triste”
Źródło: rozdział 13

O książkach

„Ten zawód wymaga, byśmy byli lekkoduchami. (…) Ten zawód jest okrutny, bo w miarę upływu lat pracy nabieramy większego doświadczenia, nasze środku wyrazu są większe, a potem się okazuje, że jest za późno, żeby to pokazać.”

Edyta Jungowska (1966) aktorka polska

Źródło: „Viva!”

„(…) byłem jako dziecko i jestem nadal jako ktoś, mam nadzieję, dojrzały, nieśmiałym, wstydliwym człowiekiem. To, niestety, towarzyszy mi także w zawodzie. Komplikuje. Bywa uciążliwe. Tego chyba nie ma w sobie młode pokolenie aktorów, które jest odważne, twarde, bez kompleksów. Oni wiedzą, że świat jest teatrem i umieją z tego skorzystać, także poza zawodem aktorskim. Natomiast moja generacja wychowała się w pewnej pokorze wobec świata i sztuki.”

Piotr Fronczewski (1946) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, Aktor gombrowiczowskiej formy, „Trybuna”, 7 grudnia 2005 http://pisarze.pl/publicystyka/3878-krzysztof-lubczynski-rozmawia-z-piotrem-fronczewskim.html

O dzieciach , O świecie

„Nigdy nie miałem poczucia aktora spełnionego. Na dużą rolę w światowym musicalu czekałem cierpliwie aż 7 lat od wyjazdu z kraju w 1987 roku. Cały czas doskonaliłem się. Mój wachlarz zainteresowań i doświadczeń rozciąga się od artysty ulicznego aż po uzyskanie dyplomu śpiewaka operowego w Kammeroper we Wiedniu. Występowałem i na ulicy i w operze. To dało mi siłę i odwagę w Londynie. Uczę się cały czas. W tym zawodzie, kiedy uznasz, że jesteś naprawdę dobry, kiedy tracisz ochotę na poznawanie czegoś nowego i odcinasz kupony – to trzeba zrobić przerwę i zająć się czymś innym. Dlatego po „The Phantom of the Opera” i „Tanz der Vampire” występowałem ponownie „na ulicy”, by nabrać dystansu i napełnić się nowymi emocjami. Jestem aktorem, który mam odwagę zadawać pytania dziecka reżyserowi czy partnerom. Ja muszę wszystko wiedzieć. Nie wstydzę się, że jest ktoś mądrzejszy, komu należy zadawać pytania. Nigdy też nie trzymałem się kurczowo jednej sceny, jednego gatunku artystycznego, czy jednej roli. Występowałem w operetce, operze, teatrze muzycznym, czy nowoczesnym musicalu.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”: Robię swoje, 5 maja 2012 http://www.mmsilesia.pl/411429/2012/5/5/jerzy-jeszke-przed-prapremiera-sweeneya-todda-robie-swoje?category=kultura

O dzieciach , O sile , O czasie , O czekaniu

„(…) na tym właśnie polega cała magia zawodu aktora: staramy się, by ludzie wierzyli, że jesteśmy lepsi niż w rzeczywistości. Prezentujemy widzom udoskonalone wersje samych siebie. Poniekąd sami też staramy się dążyć do tego ideału, ale nie zawsze się udaje. Jeśli więc czegokolwiek nauczyłem się od House'a, to głównie tego, że nie jestem wystarczająco bystry, aby zostać lekarzem.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631

O ludziach , O rzeczywostości

„Trzeba wykonać dobrą robotę na torze a wtedy na pewno zostaniesz zauważony. Tak to powinno wyglądać, mam tylko nadzieje że będę prezentował wystarczająco wysoki poziom jazdy i to wystarczy na przyznanie mi tej karty. Moim celem w tym roku jest pokazać się równie dobrze jak w poprzednim. Chciałbym nieźle wypaść w zawodach juniorskich bo to świetna przepustka do Grand Prix. Rok temu indywidualnie byłem trzeci, ale liczę że teraz będzie lepiej.”

Patrick Hougård (1989)

Źródło: Wywiad, 2010 http://www.espeedway.pl/news,patrick_hougaard_z_idzikai_karta,36550,10.html

„Aktor jest jednak od tego, żeby robić swoje. (…) Nie odważę się nikomu doradzać. Nie powiem, czy warto iść tą drogą. Znam blaski i cienie zawodu.”

Mieczysław Banasik (1940) polski aktor

Źródło: 35 lat na scenie, „Gazeta Wyborcza” Toruń, 23 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/35lat.htm

„Studia i nauka to jedna strona medalu. Nie wszyscy, którzy kończą studia, pracują później w zawodzie. By praca dawała satysfakcję i… pieniądze, aktorem trzeba być całym sercem, całym sobą…”

Mirosław Baka (1963) polski aktor

Źródło: Nie jestem ponurakiem!, „Tina” 47/05 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nieje2.htm

O pieniądzach , O studiach , O nauce , Serce

„Artystyczne geny pomagają, ale wyborów dokonuję sama. W dzieciństwie umiejętność grania pomagała mi na przykład przetrwać w szkole, która wydawała mi się z zupełnie innej bajki, nie znałam i nie rozumiałam jej reguł. Potem, wcielając się w różne postaci, mogłam uciekać od zbyt szarej i smutnej rzeczywistości do świata wyobraźni. Dziś granie to mój zawód.”

Juliette Binoche (1964) francuska aktorka

Źródło: „To i Owo” nr 24, 9 czerwca 2009, s. 5.

O rzeczywostości , O dzieciństwie

„Pan się myli, ja nigdy tego zawodu nie uprawiałam.”

Margaret Thatcher (1925–2013) premier Wielkiej Brytanii

gdy jeden z posłów opozycji w Izbie Gmin krzyknął do pani premier: „Ty kurwo!”.

„W tej chwili mam 50 lat, ale nikt mi nie daje takiego wieku. Czuję się znakomicie fizycznie, świetnie psychicznie – momentami – i tak sobie myślę, że mam ogromny optymizm, być może stąd wynika taki odbiór mojej osoby. Uważam, że w ogóle warto uśmiechać się w życiu, nawet do siebie – już pomijam ten zawód.(…) a niech będzie we mnie ukryty ten Piotruś Pan! Dopóki on jest, mogę zrobić coś ciekawego.”

Tadeusz Szymków (1958–2009) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44101

O myślach , O optymiźmie , O wieku , O myśleniu

„Nie wykonywałem żadnego zawodu i zmarnowałem mnóstwo czasu. Ale ta strata była w rzeczywistości zyskiem. Tylko człowiek trzymający się na uboczu, postępujący inaczej niż wszyscy, zachowuje naprawdę zdolność rozumienia czegoś ze świata.”

Emil Cioran (1911–1995) pisarz pochodzenia rumuńskiego

O rzeczywostości , O stracie , O czasie

„Taka jest specyfika tej dyscypliny, że to ciężka „harówa”. Wytrzymałościowo, szybkościowo czy zwinnościowo trzeba być świetnie przygotowanym. Trochę się martwimy, jak będziemy funkcjonować za kilka lat, ale to wpisane w nasz zawód.”

Robert Mateusiak (1976)

o badmintonie.

„Żadna maszyna nie zastąpi człowieka. Najcenniejsze informacje wywiadowcze to właśnie te, które człowiek uzyskuje samodzielnie, bez pomocy gadżetów. Poza tym w tej profesji trzeba czasem zdać się na instynkt, na wyczucie. Żaden komputer, choćby i najnowocześniejszy, tego nie potrafi. Szpiegostwo to jeden z najstarszych zawodów świata. I jeden z nielicznych, które mają zapewnioną długą przyszłość. Tajni agenci zawsze byli w cenie. Podczas II wojny światowej jeden z admirałów stwierdził, iż jego oddział kryptologów wart jest tyle, co cała flota na Pacyfiku. Każdy kraj korzysta z usług wywiadu, tylko z oczywistych przyczyn rzadko mówi się o tym głośno. Takie wydarzenia, jak sprawa Litwinienki należą do wyjątków.”

Matt Damon (1970) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Chętnie zagrałbym Bourne'a jeszcze raz. Matt Damon specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 7 września 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=40096

O wojnie , O czasie , O przyszłości , O pomocy

„Zawód artysty wymaga ciężkiej pracy i wzmożonego zachwytu dla świata.”

Jerzy Pilch (1952) polski pisarz, publicysta, scenarzysta

Źródło: wywiad Wojciecha Szackiego, „Duży Format”, 11 marca 2010.

„Aktorstwo jest moim zawodem i wielką pasją, jednak nie determinuje całego mojego życia. Coraz ważniejsze staje się dla mnie pisanie.”

Gabriela Muskała (1969) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szukam.htm

„Wolałbym już cierpieć skrajną nędzę, aniżeli obrać zawód, do którego nie mam powołania.”

Charlotte Brontë książka Profesor

Profesor
Źródło: rozdział 6, s. 57

O cierpieniu

„Kulisy polityki śledzę niemal tak długo, jak istnieje Gazeta Wyborcza. Nie jestem dziennikarką z wykształcenia (…), ale uprawiam ten zawód już 22 lata.”

Agnieszka Kublik (1962) dziennikarka polska

Źródło: O mnie, Agniestka Kublik http://wyborcza.pl/autorzy/0,129154.html

O wykształceniz

„Nieustannie uczę się czegoś nowego, bo zawód aktora to nieustające próbowanie i nauka. Jestem gotowy do nowych wyzwań. A czas na benefis jeszcze przyjdzie, choć na emeryturę nie zmierzam przechodzić prędko.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”: Robię swoje, 18 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139366.html

O nauce , O czasie

„Tę konkurencję można porównać z zawodami Formuły 1 lub gonitwą jeździecką.”

Zofia Kiełpińska (1960)

o sprincie w biegach narciarskich.
Źródło: Zofia Kiełpińska: Widzę Justynę ze złotym medalem w sprincie, sportowefakty.pl, 16 lutego 2010 http://www.sportowefakty.pl/vancouver-2010/126153/zofia-kielpinska-widze-justyne-ze-zlotym-medalem-w-sprincie,

„(…) nie wiem, czy tego dożyję, ale wnuk chce zostać aktorem. Być może zmieni jeszcze zdanie, bo to z jednej strony zawód niesłychanie trudny, a z drugiej fascynujący. Ale w tym zawodzie trzeba być kimś, bardzo, bardzo dużo pracować… Życzę mu tego, ale niech się dobrze jeszcze nad tym zastanowi.”

Jan Kobuszewski (1934–2019) polski aktor filmowy i teatralny

Źródło: Iwona Havranek, Jan Kobuszewski: Nigdy nie pokłóciłem się z Bogiem, „Super Express”, 3 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20285

O Bogu , O czytaniu

„Film zawsze jest formą kompromisu. Kompromis jest wpisany w zawód reżysera. Pytanie tylko, jak dalece ten kompromis idzie.”

Tomasz Wiszniewski (1958–2016) polski reżyser

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=17410

Pytanie

„Niedotrzymanie ani jednej obietnicy wyborczej. Obiecywanie gruszek na wierzbie należy oczywiście do emploi zawodu polityka, ale PO zachowała się kompletnie cynicznie. A rząd popełnia gafę za gafą. Ot, choćby ostatnio wyczytałem, że w aferze hazardowej są wprawdzie jakieś dowody, ale nie takie, żeby postawić zarzuty… Czytaj: Miro i Zbycho coś broili, ale się im upiecze, bo ich osłaniają koledzy. Próba kupienia ustawy, bo z tym mieliśmy do czynienia w tej aferze, czyli sytuacja analogiczna do tej, która rozwaliła rząd Millera, teraz ma ujść na sucho. W zamian za to tłuszcza dostaje co raz to nowe elementy igrzysk, jak kastrowanie pedofili, walka z dopalaczami i kibicami.”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kazik w wywiadach
Źródło: Kazik Staszewski: Pracuję z alkomatem, nto.pl, 22 maja 2011 http://www.nto.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20110522%2FREPORTAZ01%2F526686740

O zachowaniu , O czytaniu , O walce

„Ten zawód jest bardzo zazdrosny i wymaga wielu poświęceń, ale niektórym udaje się połączyć i jedno, i drugie.”

Aleksandra Kurzak (1977)

o swojej pracy.
Źródło: Robert Migdał, To jest zazdrosny zawód, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 28, 4 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110614.html

„Sukces jest pojęciem strasznie enigmatycznym. Nigdy nie liczyłem na sukces. Idąc do zawodu, nie tyle wierzyłem w posłannictwo, ile uważałem, że jest kilka profesji, do których i aktorstwo należy, gdzie człowiek powinien myśleć nie tylko o sobie, ale i o drugim człowieku. To chyba dla mnie zawsze było najważniejsze. Chciałem mówić o ludziach, ich poznawać, ich portretować.”

Janusz Zakrzeński (1936–2010) aktor polski

Źródło: „Nowości”, 17 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20631 (wywiad przeprowadzono w marcu 2010)

O myślach , O czytaniu , O sukcesie , O myśleniu

„Ziemianie przez cały czas zachowywali się tak, jakby z nieba obserwowało ich jakieś wielkie oko – i jakby to wielkie oko bez końca łaknęło rozrywki.
Wielkie oko było nienasyconym wielbicielem teatru. Wielkiemu oku obojętne było, czy na Ziemi grają komedię czy tragedię, czy farsę, czy satyrę, czy zawody lekkoatletyczne, czy wodewil. Żądało jedynie, aby spektakl zrobiony był z rozmachem – dla Ziemian zaś to żądanie było równie nieodparte, jak siła ciążenia.
Żądanie było tak kategoryczne, że Ziemianie nie robili prawie nic innego, tylko grali, grali dniem i nocą – a nawet we śnie.
Wielkie oko było jedyną publicznością, jaką Ziemianie się przejmowali. Autorami najwymyślniejszych spektakli byli ci Ziemianie, którzy żyli w najokrutniejszej samotności. Ich jedyną publicznością było rzekome wielkie oko.”

Kurt Vonnegut książka Syreny z Tytana

Syreny z Tytana

O samotności , O snach , O sile , O czasie

„Mam mocną potrzebę prywatności i integralności związków rodzinnych, które są dla mnie tak samo ważne, o ile nie ważniejsze, jak życie zawodowe. Nie widzę żadnego powodu, aby epatować opinię publiczną swoim życiem (choć i tak czasem mówię za dużo), bo inaczej pojmuję swój zawód. Papka komercyjna, która wciąga aktora w swoje tryby, gonitwa za sukcesem – to nie dla mnie.”

Urszula Grabowska (1976) polska aktorka

Źródło: Rośnie we mnie spokój, „Zwierciadło” nr 3, 11 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112790.html

O życiu , O czasie , O sukcesie

„Zawód prostytutki nie tylko nie jest przykry, ale wręcz konieczny, skoro istnieje monogamia.”

Nicolas Edme Restif de La Bretonne (1734–1806) francuski pisarz, libertyn

„– Zawsze gdy przechodzę obok tych pomników… „Polegli za wolność naszą i waszą”, „W obronie ojczyzny”, „Za niepodległą Polskę”… Rany boskie, czy jest w ogóle coś bardziej idiotycznego? Ludzie wyjeżdżają, osiedlają się w Anglii, Hiszpanii, Holandii, Ameryce, znajomy ożenił się z dziewczyną z Nowej Zelandii – ważne jest JAK, nie GDZIE, gdzie zaniosą cię namiętności, praca, los; tam. Co to ma za znaczenie, pod jaką flagą, jakim rządem, jakim językiem żyć ci przyszło, jaką pieczątkę biją ci w papiery i jakie słowo wpisują w rubryce „narodowość”? Toż trzeba by być socjopatą! Życie to jest co innego: twoi rodzice, dom, nachylające się nad tobą twarze, dzieciństwo i młodość, przyjaciele i znajomi, ludzie i uczucia między ludźmi, twoje życie, jaki zawód wybierzesz, jakie książki, filmy, potrawy lubisz, czy spoglądasz nocą w niebo, czy zasypiasz na łące pod kwiatami, czy odurzył cię zapach lasu, co zapamiętasz, twoje życie, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, żona, dzieci, kilka osób, które kochasz i które ciebie kochają, i żebyś mógł zapewnić im szczęście, widział, jak dorastają, starzeją się, dał, co najlepsze, wziął, co najlepsze, żeby wnuki twoją twarz nad sobą widziały, i żeby tak się domknęło, kilka osób, kilka przedmiotów, kilka miejsc, twoje życie. Coś kruchego, bezbronnego, niemowlę ukryje w swojej dłoni. W jakie szaleństwo, w jaką chorobę umysłu trzeba zapaść, żeby to odrzucić, zdeptać, zniszczyć – dla tych paru słów, kolorów i pieczątek, dla nazw! Jak ci kibole pierdolnięci, co się pałują i rżną w obronie „honoru” swojego klubu – tylko że kibole narodowi mają jeszcze większego świra i tu zawsze idzie zadyma na śmierć i życie. Wyrzuć to z siebie! „My”, „oni””

Jacek Dukaj (1974) pisarz polski

do niczego ci to nie potrzebne! Masz tylko swoje życie.
Źródło: Przyjaciel prawdy. Dialog idei

O życiu , O śmierci , O losie , O szczęściu

„Sam Hall to piosenka angielska, a więc Sam Hall powinien być Brytyjczykiem. Przybył do Ameryki z rodzicami, powiedzmy, jakieś 38 lat temu jako trzyletnie dziecko i naturalizował się razem z nimi, zanim jeszcze wprowadzono całkowity zakaz imigracji. Wychował się w dolnej części East Side, twardy dzieciak nowojorskich slumsów. Świadectwa szkolne zaginęły w bombardowaniu, ale twierdził, że ukończył 10 klas. Żadnych krewnych. Kawaler bez rodziny i bez określonego zawodu. Pracował gdzie popadło jako robotnik niewykwalifikowany.”

Poul Anderson książka Sam Hall

o tworzeniu tożsamości.
Sam Hall

O dzieciach , O rodzicach

„Gdy ktoś zaczyna czuć się zbyt wygodnie w swoim zawodzie, powinien natychmiast poszukać czegoś, co wprawi go znowu w ten jedyny w swoim rodzaju stan zaniepokojenia, w którym można zrobić coś wartościowego.”

Janusz Kamiński (1959) polski operator filmowy i reżyser działający w USA

Źródło: „Zwierciadło” nr 3/1925, marzec 2007

„(…) zawód kobiety, choć w obrębach gospodarstwa wewnętrznego, nie jest lak błahy, ani lak poziomy, jak to niektórzy myślą i mówią.”

Karolina Nakwaska (1798–1875)

Dwór wiejski

O kobietach , O myślach , O myśleniu

„Nie boję się schematów, ponieważ nie mam ich w sobie. Staram się nie traktować świata „wprost”. Myślę za mojego bohatera, stwarzam go od pierwszej do ostatniej komórki, przygotowując się do danej roli, nie koncentruję się jedynie na ramach scenariusza. „Rozmawiam” ze swoją postacią, pytam ją: jakie książki czyta, jakiej słucha muzyki, co lubi jeść, czy późno chodzi spać. Jakie ma sny… Aktorstwo nie jest dla mnie słowem wpisanym w rubryce „zawód”. To sposób na życie. Tak więc powiedzieć o sobie, że „bywam” aktorem, oznaczałoby to samo, co stwierdzenie, że zdarza mi się oddychać.”

Maciej Zakościelny (1980) polski aktor

Źródło: Justyna Tawicka, Maciej Zakościelny: Zacząłbym raz jeszcze – tak samo, wp. pl http://film.wp.pl/id,54851,name,Maciej-Zakoscielny,nid,74414,osoba_wywiady.html

O życiu , O książkach , O myślach , O czytaniu

Cytaty na temat zawód strona 5

Cytaty na temat zawód
strona 5