Cytaty na temat twórca (288 cytatów)

„Pragnę w tym momencie przypomnieć, że gdy powstawała Unia, przyjęto zasadę równouprawnienia opartego na humanistycznej idei niezbywalnej godności ludzkiej. Zasada ta oczywiście wykracza znacznie poza rynek pracy. Jednak zatrudnienie i płaca stanowią główne dziedziny życia, w których powinna mieć miejsce zasada równości wszystkich osób. Dlatego więc twórcy Unii Europejskiej, jako podstawową i pierwotną zasadę jej istnienia przyjęli „Równe wynagrodzenie za pracę o równej wartości.””

Piotr Morta (1959)

podczas konferencji ERZ Pfleiderer AG w Berlinie w 2010.
Źródło: „Ilustrowany Tygodnik Powiatowy”, 28 lipca 2010

„Generał Felicjan Sławoj Składkowski, premier i wielokrotny minister w międzywojennej Polsce, był z wykształcenia lekarzem, a więc jego starania o podniesienie poziomu higieny w kraju było czymś naturalnym. Będąc ministrem spraw wewnętrznych wydał on m. in. rozporządzenie polecające stawianie gustownych wychodków na wsiach, aby przerwać tradycję chodzenia „za stodołę”. (…) Niewdzięczny lud szybko obdarzył te publiczne przybytki mikcji i defekacji mianem „sławojek”, co splendoru imieniu generała raczej nie dodawało, a później, w okresie PRL-u, było stałym elementem w propagandzie ośmieszającej przedwojenne władze. (…) Oto kilkadziesiąt lat wcześniej, prezydent Krakowa Juliusz Franciszek Leo, ekonomista i prawnik, profesor UJ, twórca Wielkiego Krakowa, zainicjował w swoim mieście budowę szaletów publicznych, aby strzec niewinne pacholęta, dziewice, matrony i szlachetnych obywateli przed gorszącym widokiem osobników nieprzystojnie „puszczających wodę” po kątach. (…) Oczywiście dowcipna krakowska ulica nadała tym stylowym małym budyneczkom nazwę „leówek” (…).”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Higiena sanitarna w Polsce. Jak załatwiano potrzeby fizjologiczne?, Ekologia. pl, 2011. http://ekologia.pl/srodowisko/specjalne/obieg-zamkniety-czyli-przyczynek-do-dziejow-higieny-sanitarnej-w-dawnej-polsce,15189.html

O ludziach , O wykształceniz , O wodzie

„Poeci piszący o wolności to najbardziej marzycielscy twórcy.”

Ninus Nestorović (1965) serbski aforysta

Tom Nierozerwalna więź

O wolności

„Wzorowanie się na innych uznanych twórcach to nic zdrożnego, to najlepszy znany mi sposób na rozwój własnego talentu i poszukiwania własnej drogi.”

Walt Whitman (1819–1892) poeta amerykański

O poszukiwaniu

„Ateistą jestem z powodów moralnych. Uważam, że twórcę rozpoznajemy poprzez jego dzieło. W moim odczuciu świat jest skonstruowany tak fatalnie, że wolę wierzyć, iż nikt go nie stworzył!”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Źródło: Wywiad dla The Missouri Review http://www.missourireview.com/content/dynamic/view_text.php?text_id=1299

O świecie

„To, czego twórcom brakuje w głębi, zwracają nam w długości.”

Monteskiusz (1689–1755) francuski filozof i pisarz

„To jest biznes, przemysł. Jeśli myślisz, że sztuka stanowi ważną część przemysłu, popełniasz kardynalny błąd. Sztuka jest sztuką, a handel jest handlem. A gdy się spotykają, zaczyna się zapaśnicza walka. Handel zwykle wygrywa. (…) Wiem, na czym polega moja siła artystyczna i ona zwykle zwycięża biznes. Jestem może nawet bardziej na to wyczulony w branży filmowej, bo przy niej branża muzyczna to jak spacerek po parku. Przemysł filmowy jest okropnie, niewyobrażalnie skorumpowany. (…) Stworzyć coś ważnego to jedno, ale sprawić, by przez następne 40 lat nie zajmowało miejsca na twoim stole w kuchni, tylko ruszyło w świat – to zupełnie inne zadanie. Twórca, by zaistnieć, musi mieć możliwość dotarcia ze swoją sztuką do jak największej liczby odbiorców. I tu w przemyśle zaczynają się schody.”

Michael Stipe (1960) amerykański muzyk rockowy (R.E.M.)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 6 marca 2001.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 118.

O myślach , O myśleniu , O biznesie , O sile

„Instrumenty powinny angażować ciało, a do niedawna muzyka elektroniczna zdominowana była przez palec obsługujący myszkę komputera. To żałosne i absurdalne, żeby sztukę, która polega w dużej mierze na doświadczeniu fizycznym, tak jak muzyka współczesna, tworzyć bez fizycznego zaangażowania twórcy, bez udziału ruchu czy gestów.”

Brian Eno (1948) brytyjski muzyk rockowy

Źródło: Bartek Chaciński, Złamana pieczęć http://www.dwutygodnik.com/artykul/4501/, Dwutygodnik.com nr 107/2013.

O muzyce

„Osobiście wolę być dojrzałą, szczęśliwą i atrakcyjną osobą w średnim wieku niż 18-letnią dziewczyną, która nie wie, czego chce. Moda na nastolatki się skończyła – publiczność i twórcy mają dość tych wszystkich gładkich buź bez wyrazu. Poszukują czegoś głębszego.”

Emmanuelle Seigner (1966) aktorka francuska

Źródło: „Zwierciadło” nr 1/1935, styczeń 2008

O poszukiwaniu , O modzie , O wieku

„Nie jestem ani pesymistką, ani optymistką – jestem pragmatykiem. Możemy zmieniać otaczający nas świat, zaczynając od siebie samych. Jestem przekonana, że każdy z nas może kreować lepszy świat, po prostu wybierając tworzenie zamiast destrukcji. Każdy może być przecież twórcą na swój własny sposób.”

Tori Amos (1963) amerykańska artystka rockowa, wokalistka i pianistka

Wywiady, „Glamour”, marzec 2005

O świecie

„1) Pisarz z latami staje się coraz lepszy. (…)
Pisarz martwy jest nieśmiertelny.
2) Pisarz chory jest lepszy od pisarza zdrowego. (…)
3) Pisarz tworzący w izolacji jest lepszy od innych. (…)
4) Pisarz publikujący mało jest lepszy od twórcy płodnego.
Kto wie, do czego by doszedł, gdyby wcale nie pisał.
5) Nigdy nie żałować obola dla debiutanta. (…)
6) „Nie dawać pierwszeństwa zdolniejszym”. (…)
7) By pomóc drogiej osobie, mówić tylko o wartościach. Jest to również bardziej moralne.
By zniszczyć konkurenta, nie mówić nigdy „nie znoszę go”, lecz rozłożyć ręce: „Szkoda, że nie jest już sobą!”
8) By uniknąć lekceważenia, obrażać się wcześniej.
Dezorientacja zapewniona.
9) Pogardzać sukcesem. Przynajmniej cudzym.
10) Oceniać książki nie czytając ich.
Wydaje się czarnoksięstwem, a jest tylko przyzwyczajeniem.”

Giuseppe Pontiggia (1934–2003)

Źródło: Dekalog społeczności literackiej (1991), tłum. Monika Woźniak

O książkach , O czytaniu , O sukcesie

„Żeby zrobić zbliżenia lwów skonstruowałem zdalnie sterowaną kamerę, która była wkładana między te „krwiożercze” bestie. Zakopywaliśmy ją na arenie, bądź wieszaliśmy ją na specjalnym wysięgniku. Dzięki zastosowaniu takiej techniki w niektórych ujęciach mamy na ekranie wielkie łapska lwów i ich przerażające pyski, które jakby zaglądają w oczy rzuconym na pożarcie chrześcijanom. Ja mam zresztą szereg wynalazków, które ułatwiają robienie zdjęć. Są one bardzo proste, a zarazem pomagają uniknąć specjalnych technik komputerowych, które są oczywiście wspaniałym wynalazkiem i stanowią obecnie część języka filmowego, ale nadużywane stają się nie do zniesienia. Ja na przykład za nimi nie przepadam. Uważam, że film należy cofnąć do sposobu myślenia twórców z lat międzywojennych. To był sposób patrzenia i opowiadania historii przy pomocy kamery, obrazem. Bazowało to na pewnym autentyzmie i wolne było od efektów komputerowych, które z jednej strony są efektowne plastycznie, a z drugiej totalnie absurdalne i abstrakcyjne.”

Andrzej J. Jaroszewicz (1938) polski operator filmowy

o realizacji filmu Quo vadis.
Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Specjalnie dla Stopklatki - Krzysztof Szmagier i Andrzej J. Jaroszewicz, twórcy filmu „Quo Vadis”, stopklatka.pl, 29 października 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1166

O historii , O myślach , O pomocy , O myśleniu

„Wyjdzie w tej kwestii ze mnie paskudny konserwatysta, ale skoro ma być szczerze to będzie szczerze. Generalnie ubolewam bardzo nad stopniowym zastępowaniem fizycznych nośników muzycznych przez pliki cyfrowe. Zawsze będę bronił tezy, że muzyka to nie tylko wrażenie słuchowe, które jakoś trzeba do uszu doprowadzić za pomocą słuchawek czy głośników. Każdy kontakt z płytą winylową, CD, czy kasetą to dla mnie pewna szalenie intrygująca wartość dodana, w której mogę pełniej wniknąć w cały artystyczny zamysł Twórcy. Sam jestem kompozytorem i wydaję swoją muzykę w postaci płyt. Gatunek niszowy, ale obserwuję ten sam konserwatyzm wśród moich Słuchaczy. Nie tylko muzyka, ale również jej opakowanie ma znaczenie. Przecież to jest cała kompleksowa machina, w której bierze udział muzyk, plastyk, który projektuje okładkę i szatę graficzną, redaktor od tekstów w książeczce, w których kompozytor chciałby coś więcej wyjaśnić, opisać okoliczności powstania muzyki, czy zamieścić inne ważne informacje. Trudno to być może zrozumieć młodszemu pokoleniu, ale dla moich rówieśników to wszystko miało i dalej ma znaczenie. Oczywiście poza płytami CD posiadam profil na BandCamp, gdzie można sobie moją muzykę kupić i załadować na twardy dysk w dowolnie wybranym formacie. Staram się więc iść z duchem czasu. Z drugiej strony być może schyłek CD i winyla nie jest taki nieuchronny, jakby sie mogło wydawać. Przecież wciąż pojawiają się wydawnictwa płytowe, a firmy audiofilskie produkują gramofony i odtwarzacze kompaktowe o coraz lepszych parametrach. Mało kto tak naprawdę wie, jak wiele informacji zawiera leciwy już dysk CD. Trzeba tylko posłuchać dobrze nagranej płyty na dobrym sprzęcie, a pewne jest że wykrzykniemy „WOW!””

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Jeśli pliki cyfrowe to nieuchronna przyszłość, to nie ma co z tym walczyć. Muzyka i tak jest najważniejsza. Moje pokolenie jednak zawsze będzie z nostalgią wracać do całego misterium związanego z rozpakowaniem nowej płyty ulubionego wykonawcy, włożeniu jej do odtwarzacza, potem już w wygodnym fotelu, z drinkiem w dłoni delektowania się dźwiękami. Może jest dla nas jeszcze jakaś nadzieja?
Źródło: Przyszłość widzę cyfrową, molicki.com 3 kwietnia 2014 http://www.molicki.com/kulturalnie/przyszlosc-widze-cyfrowa

O nadziei , O muzyce , O wrażeniach , O czasie

„Ciekawe jest to, na ilu płaszczyznach można o literaturze opowiedzieć. Nasza literatura poprzez kontekst polityczno-historyczny, poprzez to jak się zmieniała i wpływała na twórców i jak twórcy ją kształtowali, jest wyjątkowa. Miasto jest natchnieniem dla poetów i pisarzy, ale też historia sprzęga się z literaturą. Czasem literatura jest ucieczką przed tym, co się dzieje w kraju i w mieście.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Źródło: Powstaje film o literackim Krakowie, culture.pl, 21 stycznia 2013 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/powstaje-film-o-literackim-krakowie

O historii , O literaturze , O czasie

„Świat niewątpliwie dąży do samozagłady ale poezja, no właśnie poezja przetrwa tysiące obłędów jej twórców, nie udusi jej smog, nie pokona broń masowego rażenia.”

Barbara Rosiek (1959) pisarka i poetka polska

Kokaina

O świecie

„Znam twórcę Naszej-klasy, Maćka Popowicza, obserwowałem początki jego działań. Wciąż pamiętam, jak napisał mi e-mail o przekroczeniu bariery tysiąca użytkowników. Po kilku miesiącach było już ich bodajże milion. To nieprawdopodobne, że z tak prostego pomysłu, bez żadnego zaplecza, Maciek zbudował coś tak dużego. Dowodzi to, że Polsce można osiągnąć sukces. Niestety, odnoszę wrażenie, że w naszym kraju trudno zrobić filmu o ludziach, którym się w życiu powiodło. Bardziej fascynują nas ci, którzy ponieśli porażki.”

Kamil Król (1987) piłkarz polski

Źródło: Michał Hernes, Co się stało z Naszą-klasą?, stopklatka.pl, 27 czerwca 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=88952

O wrażeniach , O sukcesie

„(…) każdego aktora na świecie ciągnie do Hollywood, to jest jakieś magiczne miejsce. W historii kina było tylko kilku śmiałków, którzy odwrócili się do fabryki snów plecami. Zrobił to między innymi Marcello Mastroianni, ale ja myślę, że on pod skrzydłami Felliniego osiągnął już taką pozycję w Europie, że nie musiał się starać o względy Ameryki. Z Hollywoodu zrejterował natomiast producent David Puttnam, który po wielkim sukcesie Rydwanów ognia dostał propozycję produkowania filmów w Ameryce. Poza tym nie znam ludzi, którzy byliby obdarzeni tak wielką siłą i indywidualnością żeby oprzeć się propozycji zza oceanu. Taka wyprawa nie zawsze jednak kończy się dla filmowców dobrze. Oprócz Polańskiego, którego indywidualność była tak wielka, że to on wywarł piętno na filmie amerykańskim, zwykle dochodzi do sytuacji zupełnie odwrotnej i europejscy twórcy w Hollywood zatracają swój indywidualny charakter. Mam tu na myśli między innymi Bernardo Bertolucciego. Ja nie otrzymałem z Hollywood żadnej propozycji. Wyjechałem tam na własne ryzyko, co więcej nawet nikogo tam nie znałem. Nie znałem też języka, a mimo wszystko pragnąłem zetknąć się z tą magiczną krainą.”

Krzysztof Pieczyński (1957) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1323

O ludziach , O historii , O myślach , O charakterze

„Oni nie traktują poważnie naszego państwa (…). To jest dla nich swoiste żerowisko na stanowiska, na władzę. Na absolutną, osobistą władzę (…). Mamy kontrrewolucję, ostry marsz w kierunku samodzierżawia, władzy jednostki.(…) Ona [Konstytucja 3 Maja] wyraźnie wprowadziła trójpodział władzy. Ówcześni twórcy naszej konstytucji napisali, że [sądownictwo] to ma być władza niezawisła i odrębna. A tego już nie ma, to jest bolszewizacja struktur państwa w kierunku władzy jednostki, bez odrębnej władzy sądowniczej (…). To jest dla mnie realna Targowica. To jest parcie na Wschód. Tak jak wtedy, gdy zdrajcy parli na Wschód pod parasol rosyjski.”

Andrzej Rzepliński (1949) polski prawnik

Źródło: Prof. Rzepliński: mamy kontrrewolucję. O Julii Przyłębskiej: „ta pani” nie jest prezesem TK http://www.tvn24.pl/andrzej-rzeplinski-w-faktach-po-faktach-w-tvn24,706832,s.html, tvn24.pl, 13 stycznia 2017.

„Właściciel i twórca Polsatu Zygmunt Solorz minął się z prawdą, twierdząc, że nie współpracował ze Służbą Bezpieczeństwa – wynika z raportów oficerów SB.(…) 23 lipca 1983 r. porucznik Eugeniusz Gurba odnotował, że 15 lipca Zygmunt Solorz-Krok podał mu „informację o przewiezieniu do Polski farby drukarskiej.””

Przemysław Harczuk (1980)

Przewiózł ją „Piotrowski z Jeleniej Góry”.
Źródło: „Gazeta Polska”, 19 kwietnia 2007 http://www.gazetapolska.pl/?module=content&article_id=2072

„Moim osiągnięciem życiowym są filmy, które zrealizowałem. A ponieważ te filmy ogląda się do dzisiaj, to oznacza, że one się nie starzeją. I jest to dla mnie wielka satysfakcja. Najlepszym komplementem dla twórcy, zwłaszcza filmowego, jest uznanie, że stworzył coś, co sprawdza się w czasie.”

Jerzy Kawalerowicz (1922–2007) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Iwona Król, Jerzy Kawalerowicz, laureat Orła 2005 za Osiągnięcia Życia, specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 4 marca 2005 http://archiwum.stopklatka.pl/news/jerzy-kawalerowicz-laureat-orla-2005-za-osiagniecia-zycia-specjalnie-dla-stopklatki-150475,wiecejNewsow,4

O czasie

„Nagość jest środkiem do przekazania treści i wizji twórcy. Każde muzeum epatuje nagością.”

Ramona Rey (1983)

Źródło: Natalia Sokólska, Imiona nierealne, „Magazine TOUCHÉ”, październik 2012 http://issuu.com/touche_magazine/docs/touche_pazdziernik/11

„(…) mam wrażenie, że młode pokolenie twórców często przedkłada stronę wizualną przedstawienia nad psychologiczną. To jest mało komfortowa sytuacja dla aktora.”

Dominika Ostałowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Dziennik”, 19 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pwist.htm

O wrażeniach

„Wydaje się nam, że jeżeli ktoś pisał tak delikatną i boską muzykę, to musi być taki sam, jak ta muzyka. Tak nie jest. Mozart był przez całe życie w głębokiej depresji, był alkoholikiem, prawie bez środków do życia, ciągle walczył o każdą markę. Był zaprzeczeniem swojej muzyki: pesymistą, człowiekiem w głębokim smutku. A przecież pisał najweselszą w swojej epoce muzykę. I do dzisiejszego dnia chyba nie ma twórcy, takiego geniusza, który pisałby tak cudowną muzykę. Tak samo Chopin. Trzeba oddzielić człowieka od jego dzieła. Każdy może sobie wyobrazić innego Chopina, bo każdy inaczej odczuwa jego muzykę. I na tym to polega: każdy, tylu ilu jest ludzi na świecie, inaczej wszystko czuje.”

Jadwiga Barańska (1935) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=7527

O życiu , O ludziach , O muzyce

„Pracowałam w czasach, gdy działali tacy giganci teatru, jak Axer, Dejmek, Grotowski, Grzegorzewski, Hanuszkiewicz, Jarocki, Kantor, Swinarski, Szajna, Wajda i inni. Z kilkoma z nich współpracowałam. Oni to spowodowali, że teatr polski wyszedł z prowincjonalnego grajdołka i osiągnął poziom światowy. Siłą teatru były wtedy różnorodność i niezwykłe osobowości jego twórców. Dziś jest inaczej. Teatr stracił swoją rangę społeczną. Przestał być ważnym miejscem na pogłębioną analizę rzeczywistości; problemów, które nękają społeczeństwo”

Ewa Starowieyska (1930–2012)

Źródło: Teresa Sołtysiak, Wspomnienie: Ewa Starowieyska (1930–2012), „Gazeta Wyborcza – Stołeczna” nr 118, 22 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/140197.html

O rzeczywostości , O sile , O wspomnieniach , O osobowości

„Przeciętni kolekcjonują obrazy tylko znanych twórców, nieprzeciętni mają więcej wyobraźni.”

Lidia Jasińska

Źródło: Czule klepać biedę

Obraz

„Filozoficzne ideały rozpowszechnione poprzez szekspirowskie sztuki jasno pokazują, że ich autor musiał być doskonale zaznajomiony z pewnymi doktrynami i zasadami charakterystycznymi dla Różokrzyża; faktycznie, głębokość dzieł Szekspira wynosi ich twórcę na jednego z Oświeconych [na przestrzeni] wieków. W większości ci, którzy szukali rozwiązania sporu Bacon-Szekspir, byli intelektualistami. Pomimo swych akademickich osiągnięć, przeoczyli ważną rolę, jaką odgrywa transcendentalizm w filozoficznych osiągnięciach epok. Tajemnice nadmaterialnego są niewytłumaczalne dla materialisty, którego kształcenie nie przygotowuje do oszacowania rozmiaru ich odgałęzień i zawiłości. Kto jeśli nie platończyk, kabalista lub pitagorejczyk mógłby napisać Burzę, Makbeta, Hamleta lub Cymbelina?”

Manly Palmer Hall (1901–1990)

Kto jeśli nie [człowiek] głęboko obeznany z poglądami Paracelsusa mógł spłodzić Sen Nocy Letniej?
The Secret Teachings of All Ages

O tajemnicy , O snach , O wieku

„Trudno przewidzieć, czy dane dzieło odniesie sukces i czy to, że twórca się tego spodziewa, przełoży się na rzeczywistość. W pracy każdego artysty odbija się jego życie osobiste. Sztuka to przecież czasami jedyny nośnik, dzięki któremu można wyrazić swoje uczucia – nieprzekładalne na żaden inny język.”

Julia Jentsch (1978) aktorka niemiecka

Źródło: Realizm bez moralizowania, wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50215

O życiu , O sztuce , O emocjach , O rzeczywostości

„Widz to nie ktoś, kto niczego nie pojmuje, kto się bulwersuje, kto nienawidzi, kto się śmieje; widz to ktoś, kto rozumie, kto sympatyzuje, kto kocha i kto się pasjonuje. Taki widz sieje zgorszenie w równym stopniu co twórca: obaj łamią porządek zachowawczości wymagający albo milczenia, albo sprawozdania złożonego w zwykłym języku, który nie odbiega od przeciętnej.”

Pier Paolo Pasolini (1922–1975) włoski pisarz, poeta i reżyser filmowy

Źródło: Kino niepopularne, „Nuovi Argomenti” nr 20/1970, tłum. Mateusz Salwa.

Kochać się

„Budowa państwa opartego na aparacie wywodzącym się z PZPR i SB była możliwa tylko pod warunkiem stworzenia gigantycznego systemu kłamstwa. Kłamstwa, w którym agenci komunistycznej bezpieki są bohaterami opozycji, partyjni nadzorcy i niszczyciele polskiej nauki – wybitnymi twórcami, a zwykli tchórze i złodzieje – moralnymi autorytetami. Założenia tego systemu najlepiej zdefiniował jego współtwórca Adam Michnik, uznając na łamach „Gazety Wyborczej” autorów stanu wojennego Jaruzelskiego i Kiszczaka za ludzi honoru, a twórców antykomunistycznej opozycji Olszewskiego i Macierewicza – za ludzi chorych z nienawiści. Ten świat odwróconych pojęć nazwano słusznie systemem łże-elit, które okupant próbował narzucić narodowi polskiemu po wyniszczeniu elit prawdziwych. I tak miało być wszędzie: w gospodarce, sztuce, nauce, polityce. PRL-bis miała być ukoronowaniem tego procesu.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Źródło: Najdłuższa walka nowoczesnej Europy, „Gazeta Polska”, 6 czerwca 2012

O ludziach , O kłamstwie , O świecie , O nauce

„Ludzie zajmujący się muzyką traktują ją w kategoriach towaru i sprzedaży. Ja osobiście wierzę, że są jeszcze twórcy, którzy nie myślą wyłącznie w tych kategoriach. Najważniejsza jest piosenka, jej funkcja, intencja jej powstania. Gdybyśmy chcieli robić z tego biznes, to nie rozdalibyśmy kilku milionów płyt, tylko byśmy je sprzedali. (…) Światek muzyczny, cały ten show-biznes żyje iluzjami, a potem się dziwi, że nie ma sprzedaży płyt. (…) Generalnie widzę w Polsce syndrom niedokochania. Ludzie są wiecznie niezadowoleni: prezydent jest albo za gruby albo za chudy, proboszcz jest albo za pobożny albo za świecki, muzyk sprzedaje albo za dużo albo za mało płyt itd. Generalnie, jesteśmy niedokochanym narodem.”

Robert Friedrich (1968) polski gitarzysta, pseud. Litza (Acid Drinkers, Arka Noego)

o show-biznesie i sytuacji w kraju.
Źródło: Lica: Syndrom „niedokochania”, interia.pl, 28 października 2008 http://muzyka.interia.pl/wiadomosc_dnia/news/lica-syndrom-niedokochania,401077

O ludziach , O muzyce , O myślach , O biznesie

„Dyktatorem był każdy, kto przyniósł swój własny pomysł. Tworzyliśmy materiał w trójkę i każdy z nas miał prawo do zdania ostatecznego w każdej najdrobniejszej materii. Czasem to wykorzystywaliśmy, a wyglądało to tak, że twórca danego utworu narzucał swoją wizję i uparcie o nią walczył. Czasem ulegaliśmy sugestiom innych, pozwalając na kreatywne budowanie danego pomysłu w oparciu o podpowiedzi kolegów.”

Piotr Brzychcy (1978)

o powstawaniu płyty.
Źródło: Zdzisław Furgał, Kruk: „Nie rozpoczynamy pracy nad kolejnym utworem od dyskusji biznesowej”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/171/

O czasie

„Dzisiaj zachwiana jest proporcja pomiędzy tym, co ludzie chcą słyszeć o sztuce, a tym, co chcą słyszeć o twórcach.”

Gaba Kulka (1979) polska wokalistka, pianistka i kompozytorka

Źródło: „Zwierciadło”, 2/1960, luty 2010

O ludziach

„(…) można zaprojektować i przebadać neurokomputer, który będzie mógł poznawać zupełnie nieznane światy – na przykład podczas wypraw kosmicznych na nieznane planety. Ta niezwykła maszyna będzie do tego zdolna dzięki temu, że zostanie wyposażona w umiejętność samouczenia się. Twórca takiego neurokomputera nie musi więc z góry wiedzieć, jak będą wyglądali kosmici, których sonda odnajdzie na dalekiej planecie. Neurokomputer sam się nauczy rozpoznawać ich i dzielić na grupy, na przykład związane z płciami, których u kosmitów może być więcej niż dwie! Budowniczy sondy nie musi też próbować przewidywać, jakie potwory mogą zaatakować wysłaną sondę i jak się będzie można przed nimi bronić – bo wszystko to budowana samoucząca się sieć neuronowa sama odkryje!”

Ryszard Tadeusiewicz (1947) polski automatyk i informatyk

Źródło: Anna Wojnar, Odkrywanie tajemnic ludzkiego mózgu, „Alma Mater” nr 103, maj 2008, s. 19.

O tajemnicy

„Teatr Telewizji padł właśnie ofiarą dyktatu oglądalności, uznano, że ponad milion ludzi, którzy oglądali poniedziałkowe przedstawienia, to zbyt mała liczba. W efekcie Teatr Telewizji został zlekceważony i zniszczony, a poziom telewizji jest w ostatnim czasie okropny i coraz niższy. Przychodzą dziwni ludzie, mówią jakieś bzdury, z ekranu emanuje amatorszczyzna. Telewizja jest środkiem przekazu, na którym dobrze się znam. Wychowałam się w telewizji, zaczęłam tam pracować jako nastolatka. Po tylu latach widzę i boleję nad tym, że nie mam komu swojej wiedzy przekazać, bo młodzi, rozpoczynający pracę ludzie uważają, że już są świetni. Wielu z nich jest na pewno zdolnych, ale wiem, że mogłabym im pomóc. Tyle, że nikt tego nie chce, w telewizji nie ma do takiej pracy klimatu ani atmosfery, a przede wszystkim szacunku dla ludzi, który mają wiedzę i doświadczenie. Na szczęście administratorzy telewizji publicznej zmieniają się często, a twórcy pozostają lub wracają.”

Olga Lipińska (1939) reżyserka, scenarzystka telewizyjna i satyryczka, autorka tekstów kabaretowych, aktorka

Źródło: „Temi” 41/05 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/komedianie.htm

O szczęściu , O ludziach , O wiedzę , O czasie

„Na pisarzu horrorów ciąży jedno straszliwe przekleństwo. Bez względu na to, dokąd zawiodą go drogi, bez względu na to, w jak pięknej będzie przebywał scenerii czy też w jakich będzie żył luksusach, bardzo szybko zacznie rozmyślać o ciemnych stronach swojej sytuacji.
Może świecić słońce, promienie mogą rozkosznie ślizgać się po morskich falach, ale w umyśle twórcy horrorów zaczyna już napływać wzbudzający dreszcz cień.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Dwa tygodnie strachu (1994)
Źródło: Słowo wstępne, s. 7.

O słońcu

„Architektura weneckiego kościoła Świętego Marka dorównuje w swej głupocie wszystkiemu, czego uczono i dopuszczano się pewno w jego murach. Wszystkie te zabiegi o nadanie znaczenia kłamstwu wydają mi się żałosne, a popisy, które imponują dzieciom i ludziom żądnym wrażeń zmysłowych, zdają mi się – także wówczas, gdy zastanawiam się nad nimi jako twórca, poeta – niesmaczne i mało ważne.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

O religii
Źródło: Karlheinz Deschner, I znowu zapiał kur – Krytyczna historia Kościoła, Gdynia 1996; t. 2, s. 306–308.

O dzieciach , O kłamstwie , O głupocie , O historii

„Sam nie uznaję siebie za dokumentalistę, uprawiam raczej filmowe pamiętnikarstwo. W literaturze forma dziennika zaszła bardzo daleko, może być wyznaniem, opisywać dzień po dniu, albo może być dziennikiem fikcyjnym. To osobna forma, która nie jest dokumentem. W filmie, klasyczne dokumenty, uprawiane w latach trzydziestych i czterdziestych miały wiodący temat. Ich kręcenie polegało na tym, że kolekcjonowało się materiały do zilustrowania tego tematu. Zazwyczaj decydowano się na przedstawienie czegoś złego i zbierało się materiał, żeby pokazać jak bardzo to jest złe. Potem przyszli ludzie z Cinéma Vérité, którzy twierdzili, że będą otwarci i nie będą mówić, czy coś jest złe czy dobre, ale odkryją to ze wszystkich stron i widz sam zdecyduje o ocenie. Ale nawet pobieżne zapoznanie się z dokumentami Cinéma Vérité uświadamia, że wiele w tych filmach naświetla postawy ich twórców. Ja nie przynależę do żadnej z tych grup. Idę przez życie, zbieram niektóre jego momenty, nigdy nie planuję. Po prostu coś zachwyca moje oko i każe mi złapać za kamerę. Ja nawet się specjalnie nie rozglądam. Zwyczajnie idę. Nigdy nie wiem czemu i kiedy będę kręcił. Zatem cały mój materiał przedstawia mnie. Jeśli jestem dokumentalistą – to dokumentuję wyłącznie siebie. Bez scenariusza, aktorów, ustawionego planu, sztucznie wyprodukowanej rzeczywistości jak w hollywoodzkim filmie.”

Jonas Mekas (1922–2019) litewski reżyser i scenarzysta

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=66195

O życiu , O ludziach , O literaturze , O rzeczywostości

„Widz dla twórcy jest po prostu innym twórcą. To on ma zdecydowanie rację, a nie socjologowie, politycy, pedagodzy itd. Gdyby widz był istotnie podporządkowany twórcy, tzn. gdyby był jednostką masy (socjologowie), bądź obywatelem, którego należy zindoktrynować (politycy), bądź wreszcie dzieckiem, które należy wyedukować (pedagodzy), wówczas nie można by też mówić o twórcy. Nie jest on przecież ani pomocą społeczną, ani propagandzistą, ani nauczycielem w szkole.”

Pier Paolo Pasolini (1922–1975) włoski pisarz, poeta i reżyser filmowy

Źródło: Kino niepopularne, „Nuovi Argomenti” nr 20/1970, tłum. Mateusz Salwa.

O dzieciach , O nauczycielach , O pomocy

„Żaden twórca nowych ideałów i nowej nauki życia nie został tak pokrzywdzony jak ten, któremu dano imię Boga.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

Źródło: Rzeczpospolita przyjaciół: wybór pism społecznych i politycznych, red. Damian Kalbarczyk, wyd. Pax, 1986, s. 27 http://books.google.pl/books?id=SllLAAAAMAAJ&q=%22%C5%BBaden+tw%C3%B3rca+nowych+idea%C5%82%C3%B3w+i+nowej+nauki+%C5%BCycia+nie+zosta%C5%82+tak+pokrzywdzony+jak+ten,+kt%C3%B3remu+dano+imi%C4%99+Boga.%22&dq=%22%C5%BBaden+tw%C3%B3rca+nowych+idea%C5%82%C3%B3w+i+nowej+nauki+%C5%BCycia+nie+zosta%C5%82+tak+pokrzywdzony+jak+ten,+kt%C3%B3remu+dano+imi%C4%99+Boga.%22&hl=pl&ei=fk9dTee6JYqKhQfFhs2qCA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCgQ6AEwAA

O Bogu , O nauce

„Kiedyś zdroworozsądkowy Julek Machulski widząc, jak się napinam powiedział: Przestań, przecież my robimy tylko film. Praca nie może być całym naszym życiem. Czas trzeba dzielić na pracę i życie. A do tego my jeszcze pracujemy w zwariowanym zawodzie. Stwarzamy iluzoryczny świat, w który ludzie zaczynają wierzyć. Gorzej jak w ten świat zaczynają wierzyć sami twórcy. Kreujemy życie, jakiego nie ma. Te wszystkie szpitale w serialach są czyste. Te wille takie wymuskane. Nikt w nich nie sprząta. Tylko siedzą w nich ludzie i rozmawiają o „prawdziwym” życiu.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: To ja uratuję świat – wywiad z Cezarym Pazurą http://gdansk.naszemiasto.pl/wydarzenia/876986.html

O życiu , O ludziach , O świecie , O czasie

„Tak naprawdę Teatr TV ciągle ewoluuje, jest to forma znajdująca się w ciągłym ruchu. (…) zaczynał on funkcjonować 40 lat temu jako teatr, pierwsze kilkadziesiąt spektakli to były widowiska sfilmowane na deskach scenicznych. Zresztą przez wiele lat to był teatr fotografowany w studiu, a telewizja była tylko jego medium, wymogiem technicznym. Z czasem Teatr TV zaczął coraz bardziej zmierzać w stronę filmu telewizyjnego i tak to wygląda dziś. Stan taki wynika z kilku powodów: coraz większej liczby filmów w ramówce telewizji, realizacji spektakli Teatru TV na taśmie filmowej czy reżyserowania widowisk przez twórców związanych z filmem, co kiedyś było nie do pomyślenia. Na ten proces wielu narzeka, bo naturalizm filmu i umowność teatru bardzo trudno ze sobą połączyć. Czasem jest to robione na siłę, powstaje rażąco dosłowny teatr albo sztuczne kino. Jednak równie często efekt jest bardzo dobry; chociażby dlatego, że pojawia się coraz więcej tekstów pisanych specjalnie dla Teatru TV.”

Tadeusz Nyczek (1946) polski krytyk literacki, teatralny i plastyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 31 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czytc.htm

O sile , O czasie

„Status społeczny twórcy nie ma znaczenia. Tołstoj był hrabią. Ważne, co artysta ma w sercu oraz jak to potrafi wyrazić.”

Andriej Konczałowski (1937) reżyser rosyjski

Źródło: Łukasz Figielski, Polska też jest skolonizowana przez Amerykę – rozmowa z Andriejem Konczałowskim, 27 września 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22037

Serce

„My jesteśmy twórcami własnego szczęścia i nazywamy je przeznaczeniem.”

Benjamin Disraeli (1804–1881) polityk brytyjski

„Jest duża fala krytyki wobec czeskich twórców. Zarzuca się im właśnie nadmierną życzliwość i dobroć w traktowaniu bohaterów. Uważa się, że taka postawa wynika z pewnego tchórzostwa, niemożliwości postawienia się i zobaczenia pełnej prawdy o człowieku. Ja natomiast naprawdę nie wiem, co może być ciekawego w filmach kręconych przez twórców, którzy nie lubią swoich bohaterów. Jak czytam książki czy oglądam filmy innych twórców, to szukam czegoś co opowiada mi o świecie bliskim i o mnie samym. Sam też kręcę takie filmy. Nie chciałbym być w tym autoagresywny. Nie chciałbym kręcić kina agresywnego jak to sobie myślą krytycy.”

Jiří Menzel (1938–2020) czeski reżyser filmowy, scenarzysta i aktor

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37917

O książkach , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Gdyby pan [Kieślowski], twórca Dekalogu, umarł i po śmierci trafił do nieba, jak pan myśli, co by powiedział Pan Bóg?” Krzysztof odpowiedział: „Gdybym tam trafił, musiałbym go obudzić. Bo jeżeli tam jest, to śpi. Powiedziałbym mu, OBUDŹ SIĘ! ZOBACZ, CO SIĘ DZIEJE!”

Krystyna Janda (1952) polska aktorka

Różowe tabletki na uspokojenie

O śmierci , O Bogu , O myślach , O myśleniu

„Przeważająca część – blisko 95 procent – wypowiedzi Jezusa, przekazanych w Nowym Testamencie, to jawne fałszerstwa. Zdań w rodzaju: „Jestem prawdą i życiem” czy „Oto ciało moje, które za was będzie wydane”, Jezus nigdy nie wypowiedział. (…) Nie chodzi o manipulacje, które nastąpiły później, których dokonał Kościół. Chodzi o to, czego dopuścili się twórcy pierwszych kanonicznych tekstów.”

Gerd Lüdemann (1946)

Źródło: wywiad dla „Literaturen”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.

„Jeśli Polska to państwo prawa, to powinno zagwarantować możliwość dochodzenia swoich roszczeń również twórcom i producentom.”

Hieronim Wrona (1960)

Źródło: onet.pl http://technowinki.onet.pl/artykuly/czy-korzystanie-z-chomikujpl-jest-legalne,1,3222791,artykul.html

„W czasach licealnych jeździłem do Krakowa na spektakle Lupy, potem, jak całe moje pokolenie – do TR Warszawa na spektakle Warlikowskiego i Jarzyny. Oczyszczeni Warlikowskiego to dla wielu z nas spektakl formacyjny. Dla mnie jednak najważniejszym twórcą jest włoski reżyser Romeo Castellucci.”

Krzysztof Garbaczewski (1983)

Źródło: Aneta Kyzioł, Ja mogę mówić, „Polityka” nr 5, 1 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/132072.html

„To był jeden z najbardziej ekscytujących momentów w moim długim życiu. Propozycję otrzymałam od twórców serialu, Richarda i Esther Shapiro. Zaskoczyli mnie. Esther przyznała, że – cytuję: – Chcą Lindę Evans, bo jest zupełnie taka sama jak, Krystle. Dobra, porządna, uprzejma i… piękna. Co za komplement, prawda?”

Linda Evans (1942) aktorka amerykańska

o propozycji roli w serialu Dynastia.
Źródło: Maciej Misiorny, Evans taka sama jak Krystle, teletydzien.pl, 14 grudnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-evans-taka-sama-jak-krystle,nId,726162

O prawdzie

„Nie brakuje ludzi, którzy chcą sobie podporządkować świat. Każdy z nich uważa, że jego racje są jedynie słuszne. Nie rozumieją, a może nie chcą rozumieć, że różnimy się mentalnością, wychowaniem, kulturą. Ale zawsze tak było – ktoś kogoś chciał ujarzmić, zniewolić. Kto silniejszy – ten zwyciężał. Nie ten, kto miał rację. Rosjanie wiedzą to szczególnie dobrze. My, ludzie sztuki, nie możemy walczyć z tymi, którzy mają władzę. Sztuka może być jednak ratunkiem – i dla twórców, i dla odbiorców. Musimy więc robić swoje! I aby robić to dobrze, trzeba być silnym. To niewiarygodnie trudne.”

Maja Plisiecka (1925–2015) rosyjska tancerka baletowa, choreograf

Źródło: „Rzeczpospolita”, 31 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jestemn3.htm

O ludziach , O świecie , O sztuce

„Bierność i inercja są wrogami tworzenia. Zapomniano o aktywnej, inspirującej roli powieściopisarza. Jego zadaniem jest nie tylko przedstawianie człowieka takim, jakim jest, ale też takim, jakim mógłby być. Tylko poeta i twórca ballad potrafią to jeszcze robić.”

Anaïs Nin (1903–1977) pisarka francuska

„Wychowany na przedwojennej polskiej awangardzie lat 20. i 30., z pracami Themersonów na czele, absolwent historii sztuki, twórca i animator życia artystycznego, którego główny etap twórczy przypada na lata komunizmu, nigdy nie porzucił swojej podstawowej zasady, nie tyle nawet stricte artystycznej, ile życiowej – zasady permanentnego eksperymentowania i szlifowania własnego języka. Jeśli robić sztukę, to tylko po swojemu, a jednocześnie ciągle poszukiwać i poszerzać granice procesu twórczego w kierunku multimedialności i interdyscyplinarności. Fotografia, akcjonizm, performance, happening, instalacje – zawsze chodziło o otwieranie się na inne dziedziny doświadczenia, które można połączyć z ideą kina.”

Józef Robakowski (1939)

Źródło: Aleksandra Hirszfeld, Robić sztukę po swojemu http://www.dwutygodnik.com/artykul/3875/, Dwutygodnik.com nr 90/2012

O historii , O poszukiwaniu

„Stąd wynika, że naprawić wszystko w Chrystusie znaczy to samo, co nawrócić ludzi do posłuszeństwa Bożego. Należy więc nam skierować nasze usiłowania do tego, abyśmy rodzaj ludzki zawrócili do panowania Chrystusowego: po dokonaniu tego, wróci już do Boga samego. Mówimy do Boga, nie do tego bóstwa bezwładnego i obojętnego na sprawy ludzkie, jakiego wymyśliły majaczenia materialistów, ale do Boga żywego i prawdziwego, jednego z natury, troistego w osobach, twórcy świata, rządcy najmędrszego wszechrzeczy, prawodawcy najsprawiedliwszego, który karze złe uczynki, ale też jest rychły w nagradzaniu cnoty.”

Pius X (1835–1914) patriarcha Wenecji, papież, święty Kościoła katolickiego

Źródło: encyklika E supremi apostolatus.

O Bogu , O ludziach , O karze , O naturze

„Odbiorcy pozbawieni odczuwania sacrum są mało podatni na działanie sztuki, a twórca nie może bez tej specyficznej intuicji istnieć. Owszem, będzie on w stanie produkować obiekty sztuki, ale pozbawione siły działania. Nie ma zaś dobrego obrazu bez jego działania niewytłumaczalnego. Sztuka, która powstawała pod wpływem prądów zupełnie racjonalistycznych, jest bezsilna.”

Jerzy Nowosielski (1923–2011) polski malarz, rysownik i scenograf

Źródło: Elżbieta Dzikowska, Jerzy Nowosielski – ostatnia rozmowa http://www.artbiznes.pl/index.php/jerzy-nowosielski-ostatnia-rozmowa/, Art&Business, 15 listopad 2011 r.

O sztuce , O sile , Obraz

„Każdy twórca w teatrze – jeżeli funkcjonuje od jakiegoś czasu intensywnie, dostaje nagrody, jest zauważony – prędzej czy później zetknie się z sytuacją, że coś się u niego zamawia. Wtedy zawsze pojawia się pytanie, czy przypadkiem nie zdradzasz siebie, czy czujesz, że ten temat uruchomi twój talent. Czy coś, co masz w sobie, da oczekiwany przez wszystkich rezultat. I znowu: „przez wszystkich” – to czasem sprzeczność, ja mogę być zadowolona ze swojego tekstu a tak zwani „wszyscy” kompletnie nie. Trzeba mieć nerwy ze stali, żeby wytrzymać takie rozdwojenie.”

Małgorzata Sikorska-Miszczuk (1964)

Źródło: Agata Dąbek, Wszystko, co wiem i potrafię http://www.dwutygodnik.com/artykul/4675-wszystko-co-wiem-i-potrafie.html, Dwutygodnik. com nr 113/2013.

O czasie , Pytanie

„Trzeba się zastanowić, po co robię taki film i co chcę nim powiedzieć. Na pewno nie chodzi o to, żeby wykrzyczeć widzowi „Popatrz jaki mam fajny sprzęt, albo dużo kasy żeby dobrze oświetlić plan!”. To jest mało interesujące. Interesuje to, co twórca ma do powiedzenia(…).”

Piotr Matwiejczyk (1980)

Źródło: Wywiad, 2010 http://kinoamatorskie.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=267&Itemid=1

„Bronię się rękami i nogami przed zaszufladkowaniem, które w Stanach Zjednoczonych jest dużym zagrożeniem, jako że producenci szybko przypisują twórców do konkretnego rodzaju filmów i pragną ich później zatrudniać tylko do podobnych produkcji.”

Karl Walter Lindenlaub (1957)

Źródło: Błażej Hrapkowicz, Emmerich, Narnia, zdjęcia i efekty specjalne, stopklatka.pl, 30 maja 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46150

„Działanie amerykańskiego rasizmu i [polskiego] sarmatyzmu przerosło najśmielsze oczekiwania ich twórców – właściciele czarnych i białych niewolników naprawdę uwierzyli we wrodzoną niższość swoich żywych narzędzi, a jednocześnie we własną wyższość. I nie tylko szybko oswoili się z przywilejem posiadania ludzkiego bydła, ale i wielce w tym zagustowali. Takim sposobem okaleczyli trwale i bezpowrotnie nie tylko nieszczęśników, którymi władali, oraz ich dzisiejszych jeszcze potomków, ale i samych siebie, a także swych prawnych i duchowych spadkobierców. Dotkliwe, wielorakie, zauważalne niemal na każdym kroku i trudne do przerachowania tego skutki Stany Zjednoczone, Brazylia i Polska ponoszą do dziś – i ponosić będą zapewne jeszcze bardzo, bardzo długo.”

Arkadiusz Pacholski (1964)

Źródło: Chata wuja chama, „Gazeta Wyborcza” nr 138, 15 czerwca 2013, s. 20.

„Człowiek jest twórcą samego siebie.”

Giovanni Pico della Mirandola (1463–1494) włoski filozof, uczony i pisarz

Sui ipsius plastes. (łac.)
to jakimi jesteśmy zależy od nas samych.

„Chcę się rozwijać jako aktor, ale w sposób naturalny i właściwy. Nie czuję, że muszę przyspieszać swoją karierę czy komuś coś udowadniać, np. samemu sobie. Dla mnie jest to bardzo prosta zależność – ja po prostu chcę pracować z utalentowanymi twórcami i stawać się coraz lepszym aktorem.”

Bradley Cooper (1975)

Źródło: Joanna Ozdobińska, Bradley Cooper – Myśli pozytywnie, kobieta.pl, 3 kwietnia 2013 http://www.kobieta.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/bradley-cooper-mysli-pozytywnie/sviewpointer/3/

O kobietach , O myślach , O myśleniu

„Jest bardzo wielu zdolnych i to nie jest problem naszej kinematografii. Istotne są dwie rzeczy. Po pierwsze nasze kino – Polskiej Szkoły Filmowej – wspierała literatura. Robiliśmy filmy na ten sam temat, czy na podstawie tych samych utworów literackich. Dzisiaj to się trochę rozmija. Z drugiej strony kinematografia przestała być kinematografią zawodową, a stała się obszarem natchnionych, zdolnych młodych twórców, którym z kolei za mało pomagają ci, którzy naprawdę potrafią robić filmy.”

Andrzej Wajda (1926–2016) polski reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=40317

O literaturze , O problemach

„Los przeżył się i umarł. Każdy odtąd może, stać się twórcą własnego życia i życia ogólnego.”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Do narodu polskiego manifest w sprawie natychmiastowej futuryzacji życia

O losie

„W Polsce panuje jakaś pomnikomania i tych pomników stawiamy na potęgę, one są przypadkowe i to jest zjawisko niedobre. Doprowadzamy do tego, że Polska jest brzydsza, staje się bardziej polityczna, rozedrgana emocjonalnie. Pomija się wiedzę i umiejętności kadry Akademii Sztuk Pięknych, która mogłaby być recenzentem. Bardzo często pomniki stawiane są nie tym, którym są dedykowane, tylko tym, którzy je budują, czyli upamiętniają się najczęściej twórcy. To jest zjawisko niepokojące.”

Bogdan Zdrojewski (1957) polityk i samorządowiec polski

Źródło: gazeta.pl, 23 października 2010 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,8169199,_W_Polsce_panuje_pomnikomania___Zdrojewski_w_TOK_FM.html

„Kino jest fajne. Jest szalenie irytujące, wypompowuje z Ciebie energię. Przez kino nie chce Ci się żyć. Nienawidzisz innych ludzi. Ale właśnie dlatego, że stawka jest zdecydowanie dużo wyższa. W teatrze możesz nawciskać np. na papieża, co tylko ci do głowy przyjdzie, ale dla raptem kilku tysięcy osób. W kinie masz szansę na to, żeby trafiło to do kilku milionów. W związku z tym trochę więcej życia Ci to zjada, ale jest to doświadczenie strasznie energetyzujące i budujące cię wewnętrznie. Dlatego do kina raczej wrócę, chociaż myślę, że już na zawsze pozostanę twórcą filmów niszowych, co zresztą bardzo mi pasuje.”

Przemysław Wojcieszek (1974) polski reżyser filmowy i teatralny

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37444

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Myślę, że mają szansę głównie ci, którzy postanowili robić filmy komercyjne. Dystrybutorzy są zainteresowani takim filmem, bo przyniesie im szybki zysk. Twórcy bardziej ambitni, realizujący kino artystyczne, mają małe szanse.”

Danuta Szaflarska (1915–2017) polska aktorka

Źródło: Życie jest cudem, „Rzeczpospolita”, 11 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zyciejc.htm

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Jednym z objawów kryzysu dzisiejszego teatru jest poszukiwanie proroków. Albo fetyszów, przed którymi i sztuka, i świadomość twórcy mogłyby się ukorzyć.”

Zygmunt Greń (1930–2012)

Źródło: Wodewil z morałem, „Życie Literackie” nr 7, 16 lutego 1958, s. 7. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14901

O życiu , O sztuce , O poszukiwaniu

„Paweł Huelle nie dba o tak zwany „image” prasowy, zajmuje się twórczością, nie przekonywaniem opinii, że „twórcą” jest.”

Alina Afanasjew (1930–2018) polska artystka, scenograf teatralny i telewizyjny, autorka bajek, scenariuszy

Źródło: list otwarty do marszałka województwa pomorskiego Jana Kozłowskiego, cyt. za: Dokąd zmierzamy?, „Dziennik Bałtycki”, 12 stycznia 2006 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/20626.html

„Aktorów nie grzebano jednak w Polsce w niepoświęconej ziemi albo nocą, po kryjomu jak Moliera. Wojciech Bogusławski, twórca narodowego teatru, był chowany nie tylko za dnia, ale w obecności wielotysięcznego konduktu, który szedł przez Warszawę z dzisiejszego placu Teatralnego aż do Powązek. A przecież żywot Bogusławskiego trudno uznać za przykładny. Jego monografista Zbigniew Raszewski nie mógł się doliczyć jego dzieci, spłodzonych oczywiście z różnymi kobietami.”

Barbara Lasocka-Pszoniak (1933–2007)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 26 września 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zemstan.htm

O kobietach , O dzieciach

„W kinematografii argentyńskiej jest kilku twórców, którzy mają dwa, trzy filmy i uważają się za twórców dojrzałych, niemal mistrzów kina. Ja uważam, że jestem na początku drogi, dopiero zaczynam szukać. Samo kino jest też bardzo młodą sztuką. Język kina dopiero czeka na odkrycie. Kurosawa mając prawie 90 lat ciągle próbował robić nowe rzeczy. Młodzi Argentyńczycy, tacy jak ja dopiero zaczynają. Denerwuje mnie Hollywood, które szczyci się tym, że znalazło idealną formułę na robienie filmów.”

Lisandro Alonso (1975)

Źródło: Przemek Lewandowski, Unikam interpretacji swoich filmów. Nasze spotkanie z Lisandro Alonso, stopklatka.pl, 29 lipca 2006 http://archiwum.stopklatka.pl/news/unikam-interpretacji-swoich-filmow-nasze-spotkanie-z-lisandro-alonso-150379

O czekaniu

„Niebezpieczeństwo traktowania pracy ludzkiej jako sui generis „towaru” czy anonimowej „siły” potrzebnej dla produkcji (mówi się wręcz o „sile roboczej”), istnieje stale, istnieje zwłaszcza wówczas, gdy całe widzenie problematyki ekonomicznej nacechowane jest przesłankami ekonomizmu materialistycznego. (…) Człowiek zostaje potraktowany jako narzędzie produkcji, podczas gdy powinien on – on jeden, bez względu na to, jaką pracę wypełnia – być traktowany jako jej sprawczy podmiot, a więc właściwy sprawca i twórca. Takie właśnie odwrócenie porządku, bez względu na to, w imię jakiego programu i pod jaką nazwą się dokonuje, zasługiwałoby na miano „kapitalizmu.””

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

Encyklika Laborem exercens

O sile

„(…) język teatru jest w pewien sposób uniwersalny. Natomiast występuje w nim również coś, co tę komunikację utrudnia. W każdym kraju teatr ma własne korzenie, skądś się wywodzi i posiada twórców, na których bazuje. Na tych podstawach kształtuje swoich artystów i uczy ich pewnych wzorców aktorstwa.”

Grzegorz Przybył (1960) polski aktor

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 20 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19845

O komunikacji , O czytaniu

„Biedacy zawsze spłacają swoje długi. To my, twórcy systemów i instytucji, stawiamy przed nimi przeszkody.”

Muhammad Yunus (1940)

Poor people always pay back their loans. It's us, the creators of institutions and rules, who keep creating trouble for them. (ang.)

„Wśród reżyserów bliskich mojej branży chciałbym jednak wyróżnić Russa Meyera. Ten twórca wprowadzał do kina powiew świeżości, łamał schematy i miał świetnie rozwinięty zmysł ironii.”

Tinto Brass (1933)

Źródło: Wciąż mam w sobie pasję. Wywiad z Tinto Brassem, Stopklatka, 11 listopada 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71235

„Nasz cel, twórców teatru, powinien być wspólny i nieważne co nas różni. Chcemy, by teatr był nadal potrzebny, by jak najlepiej służył ludziom. No to róbmy to.”

Krzysztof Orzechowski (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

„Nie kryliśmy się z tym, kim jesteśmy – robiliśmy to dość młodzieżowo, że muza, filmy. Pokazywaliśmy dokładnie to, czym się jaramy. Wydaje mi się, że sporo ludzi czytających komiksy, a nawet tych, którzy w ogóle komiksów nie czytali, a zostali czytelnikami „Produktu”, identyfikowało się nie tyle z bohaterami naszych historii, ale jakby z nami, twórcami. Myślę, że ta otwartość właśnie wprawiła to koło w ruch.”

Michał Śledziński (1978) polski twórca komiksów

Źródło: Wywiad, 2009 http://motywdrogi.pl/2009/12/22/po-prostu-chcielismy-rysowac-na-potege/#more-5891

O ludziach , O historii , O myślach , O czytaniu

„Aktorzy muszą być opłacani za próby. Nie wiem w jaki sposób ma to być sformalizowane, ale tylko tego rodzaju umowa może nas ustrzec przed głodem wynikającym z braku pracy w związku z zetknięciem się z charyzmatycznym twórcą, który może prace nad spektaklem – przeciągać latami. Jedynym sposobem, który może zdyscyplinować dyrektora będącego pod urokiem charyzmatycznego twórcy, to obowiązek płacenia za próby”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: PAP, 21 grudnia 2009 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/84903.html

O głodzie

„(…) Nie oczom twym przeznaczył twórca los niemiły
Ogniem zapłonąć, spopielić do mogiły…
Choć wszystko w końcu spotka trumny deska,
Ich pożałuje srogiej śmierci ręka.
Ich blask niebiański i one jak u siebie,
Zabłyszczą pośród gwiazdy na niebie!”

Michaił Lermontow (1814–1841) rosyjski pisarz i dramaturg

...) не твоим глазам творец судил
Гореть, играть для тленья и могил...
Хоть всё возьмет могильная доска,
Их пожалеет смерти злой рука.
Их луч – с небес, и, как в родных краях,
Они блеснут звездами в небесах! (ros.
Źródło: Oczy http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Oczy_(Lermontow)&useskin=monobook, 1830 rok

O śmierci , O losie

„Tylko wielkie cele warte są wielkich ofiar, tylko wysiłek na miarę olbrzymią posiada moc oczywistą, która przekształca miliony „zjadaczy chleba” w świadomych twórców historii.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Służba przyszłości, „Dziennik Ludowy”, 11 listopada 1938.

O historii , O wysiłku , O przyszłości

„Nowy Człowiek powinien być bohaterem – bohaterem w sensie rycerskim, który poprzez walkę utwierdza własną wizję świata, bohaterem w sensie społecznym, który po zwycięstwie nie poważy się wykorzystywać pracy innych, bohaterem pracy, wielkim twórcą, kształtującym swoją ziemię przy pomocy pracy. W takim typie bohatera powinny koncentrować się wszelkie najszlachetniejsze wartości Rumuńskiego Narodu zebrane w ciągu tysiącleci dziejów.
Oczekujemy takiego człowieka, takiego bohatera, takiego herosa. To na nim opierać się będzie Nowe Państwo, Rumunia jutra.”

Corneliu Zelea Codreanu (1899–1938)

Źródło: Michał Gadziński, Corneliu Z. Codreanu i zemsta zza grobu, histmag.org, 21 września 2013 http://histmag.org/Corneliu-Z.-Codreanu-i-zemsta-zza-grobu-8448

O zemście , O pomocy , O walce , Sens

„Ten wielki nowożytny ruch demokratyczny zaczął się niby wybuch wulkanu, niby trzęsienie ziemi wraz z Rewolucją Francuską. Od razu też została rzucona w świat nowa doktryna i rozleciała się na wszystkie strony świata, niby dobra nowina, nowa ewangelia, na skrzydłach haseł Wolności, Równości i Braterstwa. Te ideały miały losy szczególne. Braterstwa nie próbowano nigdy. Wolność szybko skończyła swą karierę. Dla jakobinów, twórców doktryny demokratycznej, była to zawsze wolność… myślenia tak jak oni (…) Równość pogrzebała Wolność. Pokazało się, po głębszem zastanowieniu, że niema sposobu zaprowadzenia Równości, jeżeli się pozostawi ludziom Wolność (…)”

Wincenty Kosiakiewicz (1863–1918)

Fragment książki Idea konserwatywna. Próba doktryny, Warszawa 1913, s. 9–10.

O losie , O książkach , O świecie , O myślach

„Niedawno jeden z polskich reżyserów zaproponował mi dużą rolę w sztuce teatralnej, mówiąc, „że nie widzi w Polsce aktora, który mógłby udźwignąć to zadanie”. Bardzo mi pochlebił. Wziąłem się do pracy: przez dwa miesiące budowałem postać. Kiedy przedstawiłem reżyserowi propozycję, on uprzejmie powiedział: „ładnie”, a teraz zastanowimy się nad pauzami oraz akcentami. Zaczął ustawiać moją rolę, nawet nie zdanie po zadaniu, ale słowo po słowie. Zszokowany podziękowałem za dalszą współpracę. A ponieważ ów twórca nie widział w Polsce aktora, który mógłby udźwignąć to zadanie, rolę zagrał sam. Dodam, że nie jest on zawodowym aktorem.”

Jerzy Nowak (aktor) (1923–2013) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny” 24/07, 12 czerwca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nptc.htm

O współpracy

„Jestem chyba specyficzną aktorką, ponieważ nie mam mistrzów, na których chciałabym się wzorować, którzy byliby dla mnie autorytetami. Jest wielu aktorów, których gra mi się podoba, jednak nigdy nie staram się tego analizować, zastanawiać się nad tym, jak to robią. Jednym z aktorów, których bardzo cenię, jest Janusz Gajos. Mistrzami są dla mnie reżyserzy, z którymi chciałabym pracować. Obecnie jestem zafascynowana łotewskim twórcą Alvisem Hermanisem.”

Anna Ilczuk (1981) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 10 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/csgo.htm

O grach

„Cynicy nie są twórcami.”

Calvin Coolidge (1872–1933) polityk amerykański, prezydent USA

„Chwilowym tylko rozwiązaniem jest wtłoczenie internetowego nadmiaru do rubryki „twórców i treści amatorskich” i wyjęcie ich poza nawias „profesjonalnej kultury”. Amatorzy zaczną się w końcu dopominać o swoje prawa.”

Alek Tarkowski (1977)

Źródło: Kultura kornukopii, culturecongress. eu http://www.culturecongress.eu/theme/theme_masses_of_culture/biweekly_tarkowski_mass_of_culture

„(…) świat bizantyjski poznajemy nie tylko z mozaik o charakterze świeckim, ale i ze scen religijnych, gdyż i te przedstawiono w postaci współczesnej twórcom.”

Anna Klubówna (1906–1991)

Krajobraz z tęczą. Sylwetki artystów od Fidiasza do Picassa
Źródło: s. 33

O świecie , O charakterze

„To, co twórcom reformy udało się zbilansować „na papierze”, w żaden sposób nie udało się wcisnąć w realia polityczno-gospodarcze. Zmieniający się stosunek do prywatyzacji kolejnych rządów i w rezultacie falowanie jej tempa czy też traktowanie prywatyzacji instrumentalnie, jako źródła wpływów służących na przykład ratowaniu upadających przedsiębiorstw państwowych, powodowało w coraz większym stopniu finansowanie reformy ze środków budżetowych.”

Marek Belka (1952) polski ekonomista, polityk, premier rządu

o reformie emerytalnej z 1999.
Źródło: rp.pl, 18 lutego 2011 http://www.rp.pl/artykul/5,614202.html

„Po śmierci znanych i podziwianych ludzi mówi się, że świat będzie już inny. Często jest to rytualny frazes, tym razem zabrzmiał mi wyjątkowo prawdziwie. Może dlatego, że świat bardzo zmarniał. Wystarczy spojrzeć na polityków, „mężów stanu”, twórców, myślicieli. Tych ludzi, na których świat instynktownie spogląda w przełomowych dla siebie momentach – i u nich szuka odpowiedzi. A teraz jakoś pusto. Zadziwiająco pusto.”

Ewa Szumańska (1921–2011)

po śmierci Zbigniewa Zapasiewicza i Leszka Kołakowskiego.
Źródło: Magda Piekarska, „Młoda lekarka” Ewa Szumańska zmarła w wieku 90 lat, „Gazeta Wyborcza - Wrocław”, 18 maja 2011 http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35751,9614566,_Mloda_lekarka__Ewa_Szumanska_zmarla_w_wieku_90_lat.html

O śmierci , O ludziach , O świecie , O wieku

„Potrzebne jest mądre programowanie, wychodzące ze znajomości potrzeb widowni, jej właściwego rozpoznania (…). Rodzaj stymulowania i ukierunkowania zainteresowań twórców pewnymi tematami czy formami. Na takie ograniczenia – zgoda.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 25.

„Wynagradzanie za pracę to temat, o którym często dyskutuje się w społeczności twórców Wikipedii. Gdy niedawno rozmawiałem na ten temat z przedstawicielami polskiej społeczności, ich opinie były bardzo podzielone. Dominowało jednak przekonanie, że ludzie redagują Wikipedię, bo jest to ich hobby, a nie sposób zarabiania pieniędzy. Gdybyśmy zaczęli im płacić, nie robiliby już tego tak chętnie, jak dotychczas. Poza tym myślę, że wynagradzanie twórców czy redaktorów zmieniłoby całkowicie istotę Wikipedii. To byłby zupełnie inny projekt i pewnie nie tak popularny, jak dziś.”

Kul Takanao Wadhwa

Źródło: Kul Takanao Wadhwa: „Nowe pomysły dla Wikipedii to zdjęcia z komórki i filmy video”, forsal.pl, 17 lutego 2010 http://forsal.pl/artykuly/399017,kul_takanao_wadhwa_nowe_pomysly_dla_wikipedii_to_zdjecia_z_komorki_i_filmy_video.html

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Polskie kino znajduje się ciągle w sytuacji przejściowej. Muszą okrzepnąć nasze instytucje filmowe, a także reżyserzy muszą bez kompleksów spojrzeć na kino polskie jako część kina światowego. Myślę, że to jest punkt wyjścia, że twórcy filmowi muszą starać się kierować filmy nie tylko do Polaków. Jest to rodzaj takiego balastu, który muszą zrzucić.”

Paweł Edelman (1958) polski operator filmowy

Źródło: Czat, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41982

O myślach , O myśleniu

„Roman Dmowski – twórca nowoczesnego polskiego patriotyzmu i nasz najwybitniejszy polityk. Niestety, nie miał daru przywództwa państwowego. Jego największym błędem była nieumiejętność rozpoznania niebezpieczeństwa rosyjskiego. Do 1918 roku analizy geopolityczne Dmowskiego były bardzo trafne, później jednak nie potrafił prawidłowo ocenić dynamiki rozprzestrzeniania się komunizmu. Rozumiał Rosję carską, nie rozumiał sowieckiej. I przypuszczam, iż nie zrozumiałby również Rosji posowieckiej. Politycznymi następcami Dmowskiego byli ludzie z Narodowych Sił Zbrojnych, ale w przeciwieństwie do swojego ideowego przywódcy prawidłowo rozpoznawali zagrożenie ze strony Sowietów.”

Antoni Macierewicz (1948) polityk polski, historyk

Źródło: Alfabet Antoniego Macierewicza, „Nowe Państwo” nr 12/2011

O ludziach , O błędach

„Znów więc ten Chopin, od którego uciekałem pod koniec lat osiemdziesiątych, który wypełnił całą dekadę swoją muzyką. Począwszy od strajków w Gdańsku i Szczecinie, od zakładania Solidarności – był wciąż w tle. Patriotyczny podmuch muzyczny. Wykorzystywali go organizatorzy mszy za ojczyznę i opozycyjnych wieczornic, twórcy anty-reżimowych filmów i władza – na wszystkich poziomach przekazu. Muzyka Chopina współbrzmiała z powtarzanym w kółko wystąpieniem towarzysza generała, ogłaszającego wprowadzenie stanu wojennego. Była wręcz jedyną muzyką, jaką można było usłyszeć w radiu w pierwszych dniach tego stanu. A potem rozbrzmiewała na rozpoczęcie i na zakończenie programów telewizyjnych i radiowych, przed przemówieniami i po przemówieniach. Rozbrzmiewała – jeśli nic innego nie można było zaproponować – jako wypełniacz lub jako ważny punkt programu. Słychać ją było, gdy na budynkach pojawiły się hasła: „Wrona skona” i „Zima wasza, wiosna nasza”, gdy czołgi jeździły po ulicach i żołnierze grzali dłonie przy koksownikach, gdy opozycjoniści ośmieszali esbeków i gdy esbecy zabijali opozycjonistów, gdy milicjanci pałowali krnąbrne społeczeństwo i gdy społeczeństwo rzucało w nich kamieniami lub zapalało świece w oknach. Preludia, mazurki, walce nadawał Głos Ameryki, Radio Wolna Europa i następcy Macieja Szczepańskiego. Wszyscy przymilali się do Chopina, wszyscy go puszczali i wszyscy słuchali – stojąc w kolejkach za papierosami i wołowiną z kością, w czasie przesłuchań i akademii, idąc ze strachu na wybory i czytając wydane w podziemiu wiersze Miłosza, ciesząc się, gdy Lechowi Wałęsie przyznano Pokojową Nagrodę Nobla i gdy zniesiono kartki na masło, oglądając w telewizji parodię procesu Piotrowskiego i jego kolegów, i chowając księdza Popiełuszkę. Słuchaliśmy tej naszej muzyki z coraz większym znudzeniem, z coraz większą dezaprobatą.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Koncert wyszehradzki – Pogranicza Nr 4/2002

O strachu , O muzyce , O wiośnie , O zimie

„Pismo Święte inspirowało twórców od wieków. Wielkie cykle malarskie, utwory literackie, wreszcie dzieła muzyczne, u źródeł których legły sceny z życia Chrystusa opisane przez Ewangelistów – to ta sama wykładnia nieustannej refleksji nad Słowem Bożym, wpisanym w życie człowieka.”

Julian Gembalski (1950) polski kompozytor, organista

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gembalski_julian

O życiu , O wieku , Chrystus

„Istnieją już trzy serie Kopców [Wyspiańskiego], których nazwany zostałem przez twórcę „ojcem chrzestnym”. Pokazało się, że Wyspiański jest pejzażystą. Ostatnia seria, najtęższa, składa się z dwudziestu pasteli, największego formatu na wysokość. Dwie poprzednie, formatu mniejszego na szerokość, składają się – z dwudziestu mniej więcej pasteli. Wszystkie te dzieła powędrowały pojedynczo w świat.”

Feliks Jasieński (1861–1929) polski krytyk, mecenas i kolekcjoner sztuki

Źródło: wspomnienia (1917), cyt. za: Anna Król, Inspiracje sztuką Japonii w twórczości Stanisława Wyspiańskiego, „Alma Mater”, nr specjalny, 2007, s. 88.

O świecie

„Z literatury się nie żyje. Żyje się przy literaturze, poprzez literaturę, koło niej. Mnóstwo ludzi żyje z książki – ale sam jej twórca wyżyć z tego nie może.”

Pola Gojawiczyńska (1896–1963)

O ludziach , O książkach , O literaturze

„Dokument zawsze był dla mnie fantastycznym zetknięciem z drugim człowiekiem. To doświadczenie, które buduje mnie jako twórcę i staje się dla mnie skarbnicą doświadczeń. Znakomicie wspominam każdy dzień pracy spędzony podczas pracy nad dokumentem. A właściwie każdą minutę.”

Patryk Vega (1977) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Paweł Szaniawski, Mój Grunwald. Patryk Vega dla „Newsweeka” http://kultura.newsweek.pl/moj-grunwald--patryk-vega-dla--newsweeka-,93895,1,1.html, newsweek.pl, 13 lipca 2012.

„Z dumą oglądam karty biblioteczne moich książek, gdy są pełne wpisów o wypożyczeniu, chociaż nie mam z tego ani grosza. Tym twórca szukający kontaktu z odbiorcą różni się od szukającego wyłącznie zarobku właściciela praw intelektualnych.”

Jacek Żakowski (1957) dziennikarz polski

Źródło: ACTA ad acta. Co ma wspólnego internet z biblioteką http://wyborcza.pl/1,86116,11012642,ACTA_ad_acta__Co_ma_wspolnego_internet_z_biblioteka.html, wyborcza.pl, 23 stycznia 2012.

O książkach

„Profesor Porębski był wszechstronnym człowiekiem, który łączył w sobie rozmaite osobowości i zawody. Miał ogromną wiedzę w zakresie nie tylko historii sztuki, i wykorzystywał ją jako muzealnik, kurator, wychowawca innych historyków sztuki, nauczyciel, profesor, autor galerii, czy wreszcie jako krytyk piszący o sztuce współczesnej. Ale miał też duszę artysty – nie tylko komentował twórczość innych, sam także był twórcą.(…) Poza tym był mistrzem polszczyzny, miał w swoim dorobku liczne literackie próby i dzieła. Myślę, że było mu miło, gdy mówiono o nim „pisarz.””

Krystyna Czerni (1957) polski krytyk sztuki

o Mieczysławie Porębskim.
Źródło: Katarzyna Kowalska, Sztuka służy temu, by mówić o rzeczach ważnych, o.pl, 8 stycznia 2013 http://magazyn.o.pl/2013/krystyna-czerni-katarzyna-kowalska-sztuka-sluzy-temu-by-mowic-o-rzeczach-waznych/

O sztuce , O duszy , O historii , O myślach

„Bohaterowie nie są już najważniejsi dla narracji, akcję pcha do przodu wiele innych czynników. Kiedy weźmiemy pod uwagę wysokobudżetowe produkcje, nie sposób nie zauważyć, że ich twórcy obywają się bez dobrych aktorów, jeśli tylko mają w scenariuszu niebezpieczne pościgi i ogniste katastrofy. Bohaterowie takich historii ani nie muszą za wiele rozumieć, ani być rozumiani przez widzów. Dzisiejszy filmowy świat bardzo różni się od tego, który był mi bliski przed laty.”

Martin Landau (1928–2017) aktor amerykański

Źródło: Anna Bielak, Po raz pierwszy w historii świata http://www.dwutygodnik.com/artykul/4155/, Dwutygodnik.com nr 97/2012.

O świecie , O historii , O lecie

„A pan Lelewel oficjalnie uznał kronikę Prokosza za falsyfikat w interesie historiografii zaborcy niemieckiego, która była zagrożona jej treścią. Oświadczył, że znalazł jej rękopis 21 czerwca 1764 roku i nie miał wątpliwości, ze stoi za tym fałszerz dokumentów Przybysław Dyjamentowski. Ale to nie jest żaden dowód, ponieważ:
1. Rękopis ten nie był podpisany – brak dowodu?
2. Lelewel tylko przypuszczał, że jego twórcą mógł być P. Dyjamentowski – brak dowodu?
3. Nie wiadomo czy był to rękopis części kroniki Prokosza czy całości, która liczy z bezcenną bibliografią aż 267 stron?
4. Gdzie się zatem podział ten rękopis Lelewela – brak dowodu?”

Janusz Bieszk (1955) polski autor