Cytaty na temat teatr (1131 cytatów, strona 3)

„Dyrektorzy teatrów uciekają od „śmiesznego” repertuaru, jakby się go bali. Mówili nam: już mamy farsę w repertuarze. A my chcemy stworzyć teatr, w którym widz nie będzie musiał wybierać pomiędzy Gombrowiczem a Cooneyem.”

Wojciech Dąbrowski (1959) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 15 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tylemam.htm

„Teatr – a pewnie i każda ze sztuk – zawsze był blisko rynku, walki o klienta, zabiegów o uznanie. Inaczej nie mógłby zaistnieć.”

Waldemar Kuligowski (1972)

Źródło: „Teatr” 3/07, 21 kwietnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ctea.htm

O walce

„Moje zainteresowania krążą wokół sportu i nie tylko. Jeśli chodzi o sport, to odnajduję się we wszystkich prawie dziedzinach, czy to rolki, czy gra w tenisa lub squasha. Lubię również chodzić do teatru czy opery. Kiedyś miałam nawet możliwość wystąpienia w sztuce o zwierzętach. Dzięki czemu mogłam zobaczyć teatr od kuchni, poznać się z aktorami, którzy są niesamowitymi ludźmi. Wspierali mnie… Także bardzo fajne doświadczenie.”

Natalia Bocian (1987) polska zawodniczka fitnessu sportowego

Źródło: Aleksandra Kacprowicz, Natalia Bocian – mistrzyni fitness, fit.pl http://www.fit.pl/gwiazdyfit/kulturystyka_i_fitness/natalia_bocian_8211;_mistrzyni_fitness,284,1,1.html

O grach , O sporcie , O zwierzętach

„Teatr jest najważniejszy. Nie przeraża mnie widmo niskich zarobków. Mam co grać i to jest wspaniałe. Ale rozumiem kolegów, których sytuacja zmusza do podejmowania się różnych zadań. Jestem optymistką. Wierzę, że uda mi się żyć z teatru i może czegoś aktorskiego, bo sporo wymagam od siebie i nie stosuję taryfy ulgowej.”

Anna Sarna (1977)

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 13 czerwca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/asarna.htm

„Świadomie odeszłam z teatru, bo byłam zmęczona tym, że sztuka zaczynała się i kończyła na bufecie. Nie przepadam za przesiadywaniem w tym miejscu, rozgrywaniem jakichś personalnych porachunków. Zawsze unikałam tego „magla”, gdzie zapadały różne decyzje. Jako aktorka z pewną pozycją, mająca wolność psychiczną, mogłam pozwolić sobie na zrezygnowanie z etatu. A teraz znów zatęskniłam za sceną.”

Anna Majcher (1962) aktorka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza” w Łodzi, 6 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kociai.htm

O sztuce , O odejściu , O decyzjach , O wolności

„(…) gdy zobaczyłem parę przedstawień w Śląskim, byłem zdumiony poziomem gry aktorskiej i bez obaw rozpoczęliśmy pracę. Chciałem podkreślić jeszcze jedno, co mnie ujęło – tu jest bardzo dobra publiczność, tu ludzie naprawdę chodzą do teatru.”

Krzysztof Materna (1948) polski twórca telewizyjny i radiowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 12 kwietnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/opowiesco3.htm

O ludziach

„Teatr żyje i rozwija się w narodzie i dla narodu. W teatrze przemawia siła języka; piękność żywej mowy, w której przejawia się geniusz rasy. Teatr jest sztuką dla ogółu – scena jednak nie powinna być trybuną parlamentarną, ani katedrą naukową. Ale teatr nie może się oddzielać wałem obojętności od życia społecznego i zagadnień epoki; powinien żyć i krzepić się tym, co duch narodu tworzy w zakresie jego sztuki.”

Józef Kotarbiński (1847–1928) polski pisarz, krytyk i aktor

Źródło: W służbie sztuki i poezji http://www.sbc.org.pl/dlibra/doccontent?id=33950, wyd. Księgarnia F. Hoesicka, Warszawa 1929, s. 15.

O sile

„Dźwignąć teatr, gdzie będzie można grać w nim po polsku, o ile się da, grając powiedzieć, co trzeba i kiedy trzeba, a pamiętać zawsze, że się wyszło z Warszawy i do Warszawy godzi się powrócić.”

Wojciech Bogusławski (1757–1829) polski aktor, śpiewak operowy, reżyser, pisarz, dramatopisarz, tłumacz

motto życiowe.
Źródło: Z. Krawczykowski, Wojciech Bogusławski, Warszawa 1954

„Kino jest fajne. Jest szalenie irytujące, wypompowuje z Ciebie energię. Przez kino nie chce Ci się żyć. Nienawidzisz innych ludzi. Ale właśnie dlatego, że stawka jest zdecydowanie dużo wyższa. W teatrze możesz nawciskać np. na papieża, co tylko ci do głowy przyjdzie, ale dla raptem kilku tysięcy osób. W kinie masz szansę na to, żeby trafiło to do kilku milionów. W związku z tym trochę więcej życia Ci to zjada, ale jest to doświadczenie strasznie energetyzujące i budujące cię wewnętrznie. Dlatego do kina raczej wrócę, chociaż myślę, że już na zawsze pozostanę twórcą filmów niszowych, co zresztą bardzo mi pasuje.”

Przemysław Wojcieszek (1974) polski reżyser filmowy i teatralny

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37444

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Jeszcze jako początkujący tekściarz napisałem dla Tadeusza Olszy monolog (…) Dzienniczek syna. Olsza był znany z tego, że miał trudności z zapamiętaniem tekstu i wszystkie monologi mówił pod suflera. Dodatkowo miał też problem ze słuchem. Numery estradowe Olszy często wyglądały tak, że wychodził Olsza na scenę, kłaniał się, dostawał brawa, następnie słychać było głos suflera. A że teksty były śmieszne, publika zaczynała się śmiać i zagłuszała powtarzającego tekst Olszę. Ludzie bili brawa po pointach suflera, paląc pointy aktorowi. Kiedy Olsza dostał mój monolog, mógł sobie cały tekst dużymi literami napisać w tytułowym dzienniczku. Na pierwszym przedstawieniu wygonił suflera. Ten poszedł się poskarżyć do dyrekcji teatru. Olsza przychodzi na dywanik i co mówi? „Bo wy, kurwa, nic nigdy nie zrozumiecie. Tak piszą te monologi, że się zwyczajnie nie sposób nauczyć. Przyszedł utalentowany gówniarz, napisał… i samo wchodzi do głowy”.”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

Źródło: Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke, Stanisław Tym, „Playboy” nr 2, 2007 http://wywiadowcy.pl/stanislaw-tym/

O ludziach , O problemach

„Chcę robić solidny warsztatowo teatr. Są pewne kanony w teatrze i ja się nigdy nie nabiorę na to, że ktoś robi walor z tego, że coś jest nie do przyjęcia albo robi się walor z nieumiejętności robienia czegokolwiek. To widać nie tylko w teatrze, ale wszystkich dziedzinach sztuki. To jest taki mój protest przeciw artystom, którzy są znani z tego, że są znani.”

Robert Kudelski (1974) polski aktor

Źródło: Polskie Radio, 13 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/torkud.htm

„Jeżeli gra się bardzo dużo, w wielu sztukach, to skromnie da się żyć. A jeżeli aktorzy nie mają filmu, telewizji, estrady, w teatrze grają rzadko, to ocierają się o granicę wegetacji. Pensje w teatrze są kiepskie.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

O grach

„(…) fanem teatru to ja nie jestem. Nie wytrzymuję w nim ani jako widz, ani jako aktor. (…) W teatrze pracuje się tygodniami nad rolą – czego nie cierpię. Nie lubię ani oglądać efektów tego procesu, ani mu się poddawać. Już kiedy zdawałem do szkoły teatralnej, wiedziałem, że nie chcę być tylko aktorem. Najważniejszy był dla mnie wtedy odpowiedni artystyczny klimat i myślałem, że znajdę go pewnie w Krakowie, albo może we Wrocławiu. Raczej nie w Warszawie, a na pewno nie w Łodzi.”

Paweł Królikowski (1961) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 listopada 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/msop.htm

O myślach , O cierpieniu , O myśleniu

„Kreacja teatralna spełnia marzenie o nadzwyczajności, jest czymś w rodzaju święta. Tu można przymierzyć bezpiecznie każdą rolę i dzielić się jej doświadczeniem z innymi ludźmi. Sztuka teatru jest na tyle intensywna, wciągająca, że człowiek nie do końca ma czas koncentrować się na sobie. Musi się uczyć nieraz niezbyt miłych rzeczy o swoim ego. To daje poczucie humoru na swój temat, wyzbywa samotności. Teatr pozwala odkrywać, jak wiele jest do ujrzenia w człowieku. To daje ogromną radość.”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: W łupinie orzecha, „Kurier Szczeciński” nr 23, 3 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110550.html

O sztuce , O samotności , O czasie , Radość

„(…) przez cały film każdy Ślązak inaczej mówił po śląsku i każdy mnie poprawiał – mówił, że jego śląski jest na pewno tym jedynym, właściwym i że ja źle wymawiam niektóre słowa. Mnie zależało na tym, żeby złapać lekkość i płynność mówienia. (…) Był lektor. Potem przychodzili koledzy aktorzy ze Śląska albo, ci, którzy grają na Śląsku w teatrze i mówili swoje. Następnie przychodzili ludzie, którzy stali na planie – sympatyczni ludzie z familoków – i też mówili, że źle godosz i żebym nie słuchoł, co mi godojom, bo ino jo mom racja…”

Krzysztof Czeczot (1979) polski aktor i dramaturg

o pracy w filmie Zgorszenie publiczne.
Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69061

O ludziach

„Aktorstwo dnia codziennego tym się różni od aktorstwa w teatrze, że wszyscy grają przed wszystkimi i wiedzą nawzajem o sobie, że grają.”

Czesław Miłosz książka Zniewolony umysł

Zniewolony umysł

„W teatrze dobrze mieć doradcę, który obiektywnie oceni twoją pracę i wtedy dzielimy się wzajemnie swoimi uwagami. W serialu jest to chwilami rzemieślnicza praca, która zależy do tylu różnych rzeczy, że nie podsumowujemy się nawzajem.”

Andżelika Piechowiak (1980) polska aktorka

Źródło: „Zagrać z pająkiem?! O nie!” - rozmowa z Andżeliką Piechowiak, 6 września 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5467/Zagrac-z-pajakiem-O-nie-rozmowa-z-Andzelika-Piechowiak.html

„Ten zawód stawia nas w bardzo dziwnej sytuacji. Z jednej strony oczywistym jest, że na scenę wychodzę ja, Matylda, z drugiej strony postać, z którą przychodzi mi się zmierzyć w teatrze czy w filmie, często zachowuje się zupełnie inaczej niż ja prywatnie, bohaterka doświadcza rzeczy, których czasami na szczęście, a czasami niestety, prywatnie nigdy nie przeżyłam. Bywa, że staje się to przywilejem danym w tym zawodzie, dzięki któremu mogę sobie pozwolić na więcej, ale zdarza się również, że trzeba przejść przez mniej przyjemne sytuacje i towarzyszące im emocje. Moja praca jest częścią mojego życia. Każda z postaci w procesie przygotowań z pewnością staje mi się na tyle bliska, że w jakimś stopniu zostaje we mnie. I tak jak w życiu prywatnym przyjmuję złe i dobre zdarzenia oraz emocje jako coś naturalnego, tak samo traktuję to, co przydarza mi się dzięki aktorstwu. Pozwalam, żeby to, co mnie spotyka, w odpowiednim tempie przeze mnie przepływało. Wierzę, że zostaje we mnie tyle, ile powinno. Nie martwi mnie to, ile już zapomniałam, i nie męczy mnie to, co pamiętam.”

Matylda Podfilipska (1980)

o aktorstwie.
Źródło: „artPapier”, 5 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zbzpr.htm

O szczęściu

„B jak Big Brother. Ciągnie się za mną nieustannie. Przysporzył mi tyle samo radości, co nerwów. Dał zwycięstwo nad innymi i ciągłe pokazywanie palcem w moją stronę. No i te szepty: Patrz, to ta Marzena z Big Brothera! A ja i tak zawsze poprawiam, że pani Marzena z teatru.”

Marzena Wieczorek (1971)

Źródło: Małgorzata Ziętek, Kocham wszystko, co gorące!, „Gazeta Lubuska”, 24 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/124439.html

O zwycięstwie

„Nie ma jednego uczestnika polityki, tylko bardzo wiele jej podmiotów. Jeżeli któregoś z nich brakuje, np. obywateli i ich inicjatyw, to polityka się degeneruje. Jeśli ludzie są zredukowani do użytkowników kartki wyborczej lub pasywnych oglądaczy teatru politycznego, to polityka karleje.”

Jerzy Hausner (1949) polski polityk i ekonomista

Źródło: rozmowa Joanny Warszy i Artura Żmijewskiego, Egzekwowanie demokracji, „Krytyka Polityczna”, Nr 30/2012.

O ludziach , O demokracji

„Gimnazja popełniły jeden zasadniczy błąd. Skupiły się wyłącznie na sprawach nauki i rozwoju intelektualnego. To akurat się udało – potwierdzenie znajdujemy w badaniach. Kompletnie zaniedbano jednak wszystkie inne kwestie. Choćby sprawę wyżycia emocjonalnego młodzieży. W gimnazjach prawie nie ma sportu, teatru, kultury.”

Jan Wróbel (1964) polski historyk, nauczyciel i publicysta

Źródło: „Super Express”, 26 marca 2010 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/mniej-wkuwania-wiecej-kultury_134562.html

O młodzieży , O błędach , O sporcie , O nauce

„Aktor nie przychodzi do teatru tylko wtedy, gdy umarł w domu, albo przychodzi do teatru i tam umiera. I tyle.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

na temat zachowania Grażyny Szapołowskiej, która nie pojawiła się w pracy w teatrze, bo wolała wystąpić w telewizji.
Źródło: Reklama pozwala nam godnie żyć, PAP Life, 13 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117015.html

O zachowaniu , O domu

„Tylko teatr „zmieniający świat” mnie interesuje. Nigdy nie będę estetyczny, wyrafinowany, nie znam się na tym i to mnie nudzi. Nas tradycyjny teatr nudzi i mało co w nim oglądamy. Bo gdybyśmy dużo oglądali, to by nas szlag trafił.”

Jacek Głomb (1965)

Źródło: „Teatr” 2001, nr 11

O świecie

„Teatr nie powinien kopiować stylu rozmowy z odbiorcą prezentowanego w telewizji, gazetach. Już nie trzeba się ścigać o aktualność.”

Mikołaj Grabowski (1946) polski reżyser i aktor, pedagog

Źródło: „Didaskalia”, 48/2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zpolskiego.htm

„Zdecydowałem się odejść z teatru nie mając pomysłu na to, co dalej. Pisałem piosenki, do których teksty przychodziły do mnie w czasie modlitwy. Jednak nigdzie tych utworów nie wykonywałem. Nie miałem pojęcia, czy to jest dobry materiał na koncert czy na płytę.”

Jakub Kornacki (1974) aktor polski

Źródło: Łukasz Jacek Sośniak, Rozbijać ludzkie twierdze, „Niedziela. Tygodnik Katolicki” nr 4, 23 stycznia 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/154625.html

O odejściu , O czasie

„W teatrze pracowałem kilka lat i myślę, że kiedyś do niego powrócę. Ale teatr jest bardzo ulotny. Role w filmie zostają na wiele lat i może dlatego są większym przeżyciem.”

Krzysztof Respondek (1969) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Zacząć jeszcze raz... http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1346:70.html

O myślach , O myśleniu

„(…) teatr jest sprawą serio i nie można się rozmieniać na drobne.”

Agnieszka Grochowska (1979) polska aktorka

Źródło: Jacek Cieślak, Spodobałam się Malkovichowi, „Rzeczpospolita” nr 157, dodatek „TV magazyn”, 8 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120735.html

„Nie ma się co obrażać, że ktoś gra w serialach. Każdy młody człowiek chce się dostać do teatru, bo wie, że jest to kwestia warsztatu aktorskiego. Ale dostaje się tylko garstka. Pozostali mają do wyboru: wyjechać na zapadłą prowincję albo zostać w stolicy i walczyć o pracę. Nie wyznaczajmy drogi innym. Niech każdy idzie swoją obraną ścieżką.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

O grach

„Jednym z objawów kryzysu dzisiejszego teatru jest poszukiwanie proroków. Albo fetyszów, przed którymi i sztuka, i świadomość twórcy mogłyby się ukorzyć.”

Zygmunt Greń (1930–2012)

Źródło: Wodewil z morałem, „Życie Literackie” nr 7, 16 lutego 1958, s. 7. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14901

O życiu , O sztuce , O poszukiwaniu

„Nie jestem pierwszym malarzem, który zaproszony został do pracy w teatrze. Podobnych zadań podejmowali się nawet tacy mistrzowie, jak Salvadore Dali, Marc Chagall czy Pablo Picasso. W każdym z tych przypadków scenografia stanowiła przedłużenie ich wizji malarskiej. To wszystko, co stworzono na scenie, zazwyczaj mieściło się w ich stylu, charakterze, emocjach, jakie emanowały z ich obrazów.”

Rafał Olbiński (1943) polski malarz i grafik

Źródło: „Rzeczpospolita”, 5 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/malarzw.htm

O charakterze , Obraz

„Jakim artystą?! Nie pozwalam tak o sobie mówić, bo artyzm to jest coś, co czasem się komuś zdarza, ale ocenia to widz, a może dopiero historia. Dlatego normalny człowiek, według mnie, nie może pozwolić nazywać siebie artystą. Jestem właśnie normalnym rzemieślnikiem i staram się robić wszystko, najlepiej jak potrafię. Moimi majstrami byli m. in. Tadeusz Łomnicki, Aleksander Bardini, Zofia Mrozowska i inni wybitni ludzie teatru. Oni nie uczyli mnie artyzmu, lecz zawodu.”

Emilian Kamiński (1952)

Źródło: W teatrze interesuje mnie synteza życia, „Przegląd” nr 6/, 7 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110956.html

O ludziach , O historii , O czasie

„Role ekranowe trafiają się lub nie, ale na szczęście moim domem był i jest teatr.”

Marta Klubowicz (1963) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 września 2005 https://web.archive.org/web/20110821015249/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/stwarzamw.htm

O szczęściu , O domu

„Nie bardzo sobie wyobrażam, jak można, mając dzieci, codziennie wychodzić z domu o szóstej wieczór i wracać o jedenastej. Poza tym jestem zdemoralizowana pracą dla kina – film robi się raz, a potem on już na nas przez całe życie pracuje. W teatrze zaś za każdym razem odtwarza się od nowa to samo. Takie wielokrotne powtarzanie byłoby dla mnie chyba zbyt monotonne.”

Beata Tyszkiewicz (1938) aktorka polska

o tym, dlaczego nie gra w teatrze.
Źródło: „Film” nr 12/1996

O życiu , O dzieciach , O domu , O grach

„Wciąż przychodzę do teatru, żeby odpocząć, porozmawiać, spotkać się, napełnić puste serce. I o tym myślę, kiedy wychodzę na scenę. I tak samo, kiedy siedzę na widowni.”

Teresa Budzisz-Krzyżanowska (1942) aktorka polska

Źródło: „Dziennik”, 28 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jjzcb.htm

O myślach , O myśleniu , Serce

„(…) Kabaret Mumio buduje swój dowcip bez żadnych aluzji: politycznych, erotycznych czy satyry społecznej. Śmieszność jest u nich wynikiem posługiwania się wyłącznie sztuką aktorską. Ich abstrakcyjny humor adresowany jest do ludzi wrażliwych i muzykalnych na teatr. Zespół przypomina, że kabaret nie musi być wyłącznie publicystyczny.”

Bogdan Augustyniak (1940–2006) polski reżyser teatralny, radiowy i telewizyjny

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 lipca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/letniez.htm

O ludziach

„Poczucie winy to kluczowa sprawa w podejściu do klasyki. To następstwo edukacji, która jest kulą u nogi w jej zrozumieniu. Bo w szkołach uczy się jedynej słusznej interpretacji. Robi się z uczniów petentów, wbijając w głowę, jak mają teatr czy kulturę w ogóle odbierać.”

Paweł Demirski (1979) polski dziennikarz i dramaturg

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Opole, 17 kwietnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cnlk.htm

O zrozumieniu

„(…) dla mnie postać Jewdochy to jedna z najważniejszych ról, jakie udało mi się zagrać w teatrze.”

Ewa Konstancja Bułhak (1971) polska aktorka i wokalistka

Źródło: Ulepiona przez anioły http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/upan.htm

O aniołach

„Teatr jest rodzajem umowy między ludźmi, którzy spotkają się o jakiejś godzinie, by na jakiś czas wspólnie odejść w inny świat. I to jest wspaniałe.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

Źródło: „Viva”, 26/05 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bojes2.htm

O świecie , O odejściu , O czasie

„Moim marzeniem zawsze było, żeby śpiewać. W szkole teatralnej na śpiew miałam mniej czasu, później okazało się, że mogę do tego wrócić i wszystko, co do tej pory zrobiłam w teatrze, miało związek z muzyką. Także dwie role w Teatrze Współczesnym.”

Anna Czartoryska (1984) polska aktorka

Źródło: Dorota Wyżyńska, „Dziewczyna Adamczyka” gra żonę Bułhakowa, „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 7 marca 2011 http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/1,34861,9215352,_Dziewczyna_Adamczyka__gra_zone_Bulhakowa__Premiera.html

O grach , O śpiewie , O czasie

„Polityka i teatr: rytm jest wszystkim, treść niczym.”

Karl Kraus (1874–1936)

„Przynajmniej nie powiedzą, że „najwyższy czas, żeby staruszek opuścił teatr.””

Ingmar Bergman (1918–2007) szwedzki reżyser

o zakończeniu kariery.
Źródło: Ingmar Bergman idzie na emeryturę, Wyborcza.pl, 29 lipca 2004 http://wyborcza.pl/1,75475,2187796.html

O czasie

„Jedną z zasad teatru jest, by przy pomocy podobnych tekstów lub zadań na nowo odkrywać rzeczywistość wokół siebie.”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Tomasz Cyz, Jest z czym powalczyć http://www.dwutygodnik.com/artykul/3797/, Dwutygodnik.com nr 87/2012.

O rzeczywostości , O pomocy

„Owszem, jestem aktorem popularnym, grywałem w wielu serialach, gram również w teatrze i filmach kinowych, ale sam siebie nie określam celebrytą. Wręcz przeciwnie, drażni mnie to i męczy. Daję z siebie tyle, ile wymaga przyzwoitość. Udzielam wywiadów, bo wiem, że to wchodzi w zakres promocji serialu, czy filmu fabularnego, ale nie pędzę. Zwłaszcza do porannych programów telewizyjnych. Wstać o 6 rano po to, żeby powiedzieć coś o pogodzie, kondycji piesków albo o przysmakach kulinarnych, to nie dla mnie.”

Krzysztof Stelmaszyk (1959)

Źródło: Jan Dziekan, Dwa wcielenia kobieciarza – rozmowa z Krzysztofem Stelmaszykiem, 2 kwietnia http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6895/Dwa-wcielenia-kobieciarza-rozmowa-z-Krzysztofem-Stelmaszykiem.html

O pogodzie

„Chcemy być wierni Witkacemu – a to znaczy teatrowi artystycznemu, który bardziej traktuje o sprawach metafizycznych niż polityczno-społecznych.”

Andrzej Dziuk (1954)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 23 stycznia 2006

„Teatr stał się instytucją inną niż był przedtem. Z racji otoczenia stał się bardziej komercyjny.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32145

„Ostatnio okropnie się zirytowałem na planie serialu, bo przedłużały się zdjęcia i nie mogłem wyjść do teatru o właściwej porze. Doszło do karczemnej awantury z kierownikiem produkcji. Ci ludzie z seriali i filmów często nie rozumieją, że dla aktora teatr jest świętością.”

Tomasz Karolak (1971) aktor polski

Źródło: Iwona Kłopocka-Marcjasz, Mam i popularność, i pieniądze i ambitny teatr, „Dziennik Wschodni” nr 87, 6 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/116932.html

O pieniądzach , O ludziach , Pora roku

„Charkowski Teatr Szewczenki po dziesięciu latach od czasu dyrekcji Andrija Żołdaka, odrzuca popularną na wschodzie skansenowską estetykę i wraca do teatralnej pierwszej ligi dzięki spektaklom Andrzeja Szczytko. Zważywszy na obecną sytuację na wschodniej Ukrainie wystawianie wyrazistych i zaangażowanych tekstów Iredyńskiego i Głowackiego jest bardzo odważne, ale z pewnością także gruntownie przemyślane. W efekcie otrzymujemy bardzo aktualny, przejmujący i precyzyjnie skonstruowany spektakl z mistrzowską kreacją zbiorową.”

Andrzej Szczytko (1955)

Źródło: Polski teatr na świecie w sezonie 2014/2015 Julianna Bigot, TeatrDlaWas, 28 czerwca 2015 http://www.teatrdlawas.pl/artykuly/635-polski-teatr-na-swiecie-w-sezonie-2014-2015-subiektywne-podsumowanie-sezonu

O czasie

„Andrzej Bubień, to najbardziej nagradzany polski reżyser w Rosji. Pierwsze spektakle realizował w teatrach Petersburga. Po raz drugi otrzymał nominację do wszechrosyjskiej Złotej Maski, teatralnego Oscara. Skomponowałem muzykę do siedmiu jego realizacji.”

Piotr Salaber (1966)

Źródło: Bożenna Szymańska, Ney i didgeridoo, „Gazeta Pomorska” nr 34, 10 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/132805.html

„Tak jak wydarzenia życia stają się tematem do samodzielnej twórczości dramaturga, tak samo twórczość dramaturga (jego teksty) staje się podstawą, tematem dla samodzielnej twórczości teatru. Twórczego teatru.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: Co to jest teatr? http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=6456, „Dziennik Polski” nr 200, 23/24 sierpnia 1959, s.6.

„Aktorów nie grzebano jednak w Polsce w niepoświęconej ziemi albo nocą, po kryjomu jak Moliera. Wojciech Bogusławski, twórca narodowego teatru, był chowany nie tylko za dnia, ale w obecności wielotysięcznego konduktu, który szedł przez Warszawę z dzisiejszego placu Teatralnego aż do Powązek. A przecież żywot Bogusławskiego trudno uznać za przykładny. Jego monografista Zbigniew Raszewski nie mógł się doliczyć jego dzieci, spłodzonych oczywiście z różnymi kobietami.”

Barbara Lasocka-Pszoniak (1933–2007)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 26 września 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zemstan.htm

O kobietach , O dzieciach

„(…) dopóki nie weszłam do teatru fizycznie, jako sufler, nie miałam do końca świadomości, czy chcę być aktorką, czy też nie.”

Elżbieta Okupska (1953) aktorka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 30 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jztzs.htm

„To, co wokół smutno mnie nastraja.
Niepotrzebnych myśli natłok w głowie mam.
Tu za szybko kręci się, codzienny teatr ten.
To w nim zgubiłam nagle się.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Nie zatrzyma nikt
Źródło: Cztery ściany

O myślach , O myśleniu

„(…) w dzieciństwie tak naprawdę podobały mi się tylko dwie rzeczy: kościół i teatr.”

Artur Barciś (1956) polski aktor

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Częstochowa, 29 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/arturba.htm

O dzieciństwie

„(…) język teatru jest w pewien sposób uniwersalny. Natomiast występuje w nim również coś, co tę komunikację utrudnia. W każdym kraju teatr ma własne korzenie, skądś się wywodzi i posiada twórców, na których bazuje. Na tych podstawach kształtuje swoich artystów i uczy ich pewnych wzorców aktorstwa.”

Grzegorz Przybył (1960) polski aktor

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 20 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19845

O komunikacji , O czytaniu

„Możecie sobie krzyczeć. Boicie się o własną skórę. Przyszliście jak do bandyty, z teatrem waszym, z kampanijną wielką armatą, a ta kobieta wybrała honorowe wyjście i strzeliła do siebie. To śmierć przeciwko waszym fantazjom politycznym! Prowokacja wobec Blidy jest tragedią całego Śląska.”

Kazimierz Kutz (1929–2018) polski reżyser filmowy, teatralny i telewizyjny; działacz polityczny i senator RP

podczas debaty podczas powołania komisji śledczej ws. śmierci Barbary Blidy
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1532794,wiadomosc.html

O śmierci , O kobietach , O fantazji

„Mój sprzeciw wobec systemu, w formie, której mogłem dać wyraz jako aktor, był dwojaki. Nie brałem do wykonania załganych tekstów, które proponowano mi w telewizji czy w radiu. Na scenie było to mniej prawdopodobne, bo byłem w Teatrze Powszechnym Zygmunta Hübnera, który nie należał do pieszczochów reżimu. Recytowałem głównie w kościołach, gdzie cenzura nie ingerowała. Kiedy z końcem lat siedemdziesiątych uaktywniła się opozycja, los zetknął mnie z Haliną Mikołajską. Występowaliśmy z poezjami, które wówczas były na indeksie.”

Maciej Rayzacher (1940)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_rayzacher_maciej

O losie

„'Tomasz Wypych:' O czym chce Pan powiedzieć w swoim spektaklu?
'Kazimierz Dejmek:' Ja? Wszystko powiedział przecież autor. Nigdy nie uważałem, że dzieło może być pretekstem do interpretacyjno-inscenizacyjnych popisów reżysera. Podstawą europejskiego teatru jest utwór, który należy urzeczywistnić na scenie w stosownej interpretacji i formie.”

Kazimierz Dejmek (1924–2002) polski reżyser teatralny

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 12 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/senp.htm

„Zawsze czule wspominam reżyserów, z którymi pracowałem, bo to moment twórczy, w którym powstaje rola. Jeżeli chodzi o teatr, to sporo pracowałem z moją żoną, Izabellą Cywińską. Staram się bardzo rzetelnie wykonywać każde zadanie, ale z biegiem lat straciłem tę potrzebną, szczególnie w zawodzie aktora, zachłanność na ilość „zaliczanych” ról.”

Janusz Michałowski (1937) aktor polski

Źródło: Nie jestem zachłanny, „Tele Tydzień” nr 9, 9 lutego 2004 http://www.plebania.pl/wywiady/michalowski.html

„Nasz cel, twórców teatru, powinien być wspólny i nieważne co nas różni. Chcemy, by teatr był nadal potrzebny, by jak najlepiej służył ludziom. No to róbmy to.”

Krzysztof Orzechowski (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

„Teatr jednego aktora nigdy mnie nie interesował, to forma zastępcza. Dla mnie ważni są ludzie – partnerzy sceniczni, z którymi wspólnie kreuje się świat.”

Krzysztof Stelmaszyk (1959)

Źródło: Małgorzata Piwowar, Małpowanie szablonów, „Rzeczpospolita”, 13 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/msza.htm

O ludziach , O świecie

„W teatrze spotykam się z prawdziwym człowiekiem, tu i teraz. Przy filmie pracuje wielu ludzi, jest montaż, aktor nie ma wpływu na ostateczny kształt roli. Kiedyś Krzysztof Zanussi powiedział: im lepiej pani zagra w złym filmie, tym gorzej. Ja swoim studentom dodaję: dobrze krzyczysz w złej sprawie.”

Maja Komorowska (1937) polska aktorka

Źródło: Maja Komorowska kończy 75 lat, culture.pl, grudzień 2012 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/maja-komorowska-konczy-75-lat

O ludziach

„Chcę trzymać się zasady, że Teatr Telewizji nie jest teatrem dla mas, lecz dla ludzi inteligentnych.”

Paweł Konic (1954–2005)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 18 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/uwolnijmyt.htm

O ludziach

„Mam pretensję do tego kraju, tego systemu, który spowodował tak ogromny regres świata nauki i kultury. Nie mamy kinematografii, rynku producentów z prawdziwego zdarzenia, żenująca jest też walka o telewizję publiczną, która trwa od piętnastu lat. Spójrzmy na teatry w Polsce. Prawie wszystkie są państwowe. Większość z nich bardziej przypomina muzea niż miejsca, które mają przyciągać publiczność. Na każdym kroku ktoś próbuje mi wmówić, że już sam fakt, że jestem znany i popularny, powinien mi wystarczyć. Chwilami wydaje mi się, że śnię. A w tym śnie nie jestem artystą zawodowym, tylko aktorem amatorem.”

Tomasz Stockinger (1955) aktor polski

Źródło: wywiad, „Gala”, 26-9/2004 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/tomasz-stockinger,1,4973343,artykul.html

O snach , O nauce , O walce

„Kiedy byłem nastolatkiem, chciałem być sportowcem, ale złamałem nadgarstek. Nie miałem co robić, więc zainteresowałem się teatrem i to mnie bardzo wciągnęło. Próbowałem pisać, reżyserowałem. By poznać tajniki aktorstwa, przeniosłem do Nowego Jorku, gdzie studiowałem na tamtejszym uniwersytecie.”

Justin Bartha (1978) amerykański aktor

Źródło: „To i Owo” nr 42, 13 października 2009, s. 5.

„Teatr nie znosi zastoju i bezruchu. Teatr jako sztuka zawsze się spieszy, zna tylko współczesność.”

Wsiewołod Meyerhold (1874–1940)

O sztuce

„Chodziło mi o to, by nasza praca nie stała się tylko ewolucjami towarzyszącymi piosenkom tego czy innego artysty, by balet pozostał jednostką artystyczną o ambitnym, interesującym, przeze mnie ułożonym repertuarze. Drugi warunek zastrzegał mój wgląd w stroje baletowe. Każdy kostium musiał mieć moją aprobatę. O ile mój pierwszy warunek był zawsze respektowany, ba nawet popierany, stanowił bowiem pewną ambicję teatru, o tyle na tle drugiego dochodziło do scysji, jednak dyrekcja zawsze na końcu ustępowała.”

Tacjanna Wysocka (1894–1970)

o udziale w rewiach.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-muzyka-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/tacjanna-wysocka

O muzyce

„Dla mnie najważniejszym warsztatem pracy była i jest scena. Spotkania z filmem, choć nieraz miłe i zawodowo płodne, zdarzały się na tyle rzadko, że nie stanowiły istotnej konkurencji dla teatru.”

Barbara Krafftówna (1928)

Źródło: „Film” 1974, nr 15

„Intelekt Jarockiego widać było w myśli inżynierskiej, w potężnym geście interpretatora literatury dramatycznej, w tym, że jego teatr w osobie autora spektaklu dostarczał przenikliwego rozmówcy.”

Jerzy Jarocki (1929–2012)

Źródło: Małgorzata Dziewulska, Paradoks Jarockiego http://www.dwutygodnik.com/artykul/4012/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O literaturze , O myślach , O myśleniu

„Chciałem, aby mój teatr był przede wszystkim polski, chociaż interesowały mnie różne formalne rodzaje wypowiedzi artystycznej. To była na owe czasy rewolucja. Wyprowadziłem wielu znakomitych tancerzy z opery, a niektóre baleriny biegały na skargę do komitetu partii, że one też chciałyby się rozwijać. Do swego zespołu wybierałem zawsze tancerzy o szczególnych predyspozycjach morfologicznych i psychofizycznych. Moi tancerze zawsze różnili się od tancerzy w innych zespołach baletowych, ponieważ rozumieli, co tańczą i dlatego inspiracja często przychodziła do mnie od nich.”

Conrad Drzewiecki (1926–2007) polski tancerz i choreograf

Źródło: Stefan Drajewski, Reformator baletu, „Polska Głos Wielkopolski” nr 199, 27-28 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122550.html

„Marzę o powrocie do czasów, kiedy ludzie emocjonalnie reagowali na przedstawienia. Może rzucanie pomidorami to byłaby ekstrawagancja i pewna przesada, ale teatr powinien budzić zdecydowane odczucia. Kiedy widz jest wciągnięty w wir zdarzeń, podniecony tym, co widzi, a aktor np. za cicho powie swoją kwestię, to widz ma prawo krzyknąć: Powiedz głośniej! Nie słyszałem!”

Wojciech Malajkat (1963) aktor polski

Źródło: Izabela Szymańska, „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 13 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wmal.htm

O ludziach

„Teatru wręcz nie cierpię! Nie cierpię!”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Sztuka jako odcisk palca, „Nowy Wyraz”, kwiecień 1976 http://www.gnosis.art.pl/iluminatornia/sztuka_o_inspiracji/zdzislaw_beksinski/zdzislaw_beksinski_wywiad_1976_1.htm

O sztuce , O cierpieniu

„Cóż, często jest tak, że jeżeli ktoś się w jakiejś roli sprawdzi, to przy następnej okazji jest obsadzany w podobnej. Niewielu reżyserów chce ryzykować. Mnie oczywiście zawsze cieszy, gdy dostanę do zagrania rolę inną od poprzednich. Na szczęście w teatrze gram bardzo dużo i bardzo różnie. Dzięki temu nie jestem zaszufladkowany.”

Mariusz Jakus (1967) aktor polski

o tym, że kojarzony jest głównie z rolami czarnych charakterów.
Źródło: Karolina Owsiannikow, „Nowości” nr 299, 24 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129934.html

O szczęściu , O charakterze

„(…) dobry aktor filmowy powinien mieć charyzmę, ekranową osobowość. W naturalny sposób przyciągać uwagę i skupienie widza. Nawet jeśli nie wygląda najpiękniej, to chcemy kogoś takiego oglądać. Na przykład w teatrze bardzo ważne jest rzemiosło, ale już w filmie zdarza się, że można się bez tego obejść. Pomaga w tym zresztą bardzo wiele czynników, z ekipą na czele.”

Wojciech Zieliński (aktor) (1979) aktor polski

Źródło: Nie jesteśmy cyborgami. Wojtek Zieliński w Stopklatce, 22 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70523

O osobowości

„Z żoną spotkałem się w pracy po raz pierwszy w teatrze, wiele lat temu. Pamiętam, że na początku to była ostra walka o terytorium, wojny gwiezdne spod znaku Marsa i Wenus, które z czasem zamieniły się we wspaniałą wzajemnie inspirującą koegzystencję.”

Przemysław Bluszcz (1970) polski aktor

Źródło: Bohdan Gadomski, Z taką twarzą łatwo nie jest, „Tygodnik Angora” nr 19, 13 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139270.html

O wojnie , O czasie , O walce

„W teatrze szukam poważnego traktowania widza. Zwłaszcza Teatr Telewizji ma szansę poszerzyć horyzonty odbiorcom, którzy nie chodzą do teatru na co dzień, za to z ekranu bombardowani są telenowelami. Dzięki teatrowi mogą poczuć, że należy im się coś bardziej wartościowego niż guma do żucia dla oczu”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: Joanna Derkaczew, Test na inteligenta, „Gazeta Wyborcza” nr 121, dodatek „Telewizyjna”, 25 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139907.html

„Człowiek, który ma talent do filmu, teatru, czy – tak jak ja – prowadzi z powodzeniem fundację pomagającą niepełnosprawnym, może być bardzo kiepskim politykiem. A poza tym, gdy mam jakiś problem w zespole i muszę komuś powiedzieć coś przykrego, nie mogę spać i muszę brać środki nasenne. Będąc prezydentem, żyłbym chyba tylko na tych środkach”

Zdeněk Svěrák (1936) czeski aktor, komik, scenarzysta

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 11 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cozmo.htm

O problemach

„Sztuka teatru jest najbardziej ulotną sztuką i najbardziej pańską ze wszystkich sztuk. Rzuca niedbałym gestem swe bogactwa, nie dbając o ich przetrwanie. Może dobrze, że tak jest. Konfrontacje z czasem bywają nieraz bardzo bolesne i wytrzymują je tylko nieliczni.”

Zofia Kucówna (1933) polska aktorka

Zapach szminki

O sztuce , O czasie , O bogactwie

„Kiedy byłem dzieckiem, sam sobie konstruowałem teatr. Mama przynosiła mi pudełka po butach, a ja tworzyłem w nich teatralne przedstawienia. Wycinałem z boków otwory na drzwi, montowałem kotarę na sznurku, rozstawiałem plastikowych lub ołowianych „aktorów”, na widowni siedział jakiś miś lub małpka i… spektakl mógł się zaczynać. Jednak do Szekspira było mi wtedy bardzo daleko…”

Mariusz Zalejski (1959) aktor polski

Źródło: Home-made, czyli teatr życia... – rozmowa z Mariuszem Zalejskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1163/Homemade-czyli-teatr-zycia-rozmowa-z-Mariuszem-Zalejskim.html

O dzieciach , O butach , Pudełko

„Teatr gwiazdorski mnie nie interesuje, tylko praca zespołowa. Jeden cel i gra do tej samej bramki, taki powinien być teatr.”

Marcin Czarnik (1976) polski aktor

Źródło: Niegwiazdorski Marcin Czarnik, październik 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1497.html

O grach

„Buduję swoje monodramy na trochę innej zasadzie niż inni. Dla mnie monodram to pełny spektakl teatralny – z dramaturgią, zmianą miejsca akcji, przenoszeniem się w czasie, zmianą kostiumu. Wszystko to, co dzieje się w teatrze. Przy czym mam do dyspozycji tylko siebie.”

Dorota Stalińska (1953) aktorka polska

Źródło: „Film” nr 35, 1980

O zmianach , O czasie

„Teatr powinien być głęboko zespolony z tradycją narodową, ale także z czasem, w którym żyjemy; prezentować najnowsze kierunki artystyczne, ale nie zapominać o klasyce: kształtować gust społeczeństwa upowszechnianiem rzeczy wartościowych, ale zdawać sobie sprawę z tego, że pewna część widowni oczekuje od teatru po prostu rozrywki.”

Andrzej Rozhin (1940)

Źródło: wywiad Haliny Ańskiej, „Nadodrze”, 15 grudnia 1974

O czasie , O zapominaniu

„W teatrze kocham poezję, tajemnicę stwarzania niepowtarzalnych światów, możliwość kumulowania znaczeń i energii, która pomoże mi się odnaleźć w życiu, zrozumieć lepiej człowieka, czyli także siebie.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtim.htm

O tajemnicy , O świecie , Kochać się

„Świetnie czuję się w towarzystwie, ale bardzo lubię być sama. Nawet w dzieciństwie, gdy bawiłam się z dziećmi, to musiałam na pół godziny odejść, posiedzieć w swoim kąciku i pomyśleć. Musiałam mieć wszystko swoje, szuflady zamykane na klucz. I ten teatr jest mój i tylko mój. Nikt mi go nie zabierze. Na początku współpracowałam ze scenografami, reżyserami. Ale to było bez sensu, bo i tak wszystko potem przerabiałam. Mnie interesuje autentyk. siebie. A siebie mogę dawać tylko poprzez siebie. Ludziom trzeba opowiadać zdarzenia, mówić Umiem udawać, grać, wszystkich mogę zagrać, tak mi się ułożyło, natomiast ja chcę dawać o człowieczeństwie, o magii. W teatrze jestem zależna od partnera. A moje każde przedstawienie jest inne, bo moim partnerem jest publiczność, a publiczność jest różna, bo się zmienia i mnie inspiruje. Być aktorem to nie znaczy być artystą, bo się jest wyuczonym, że dwa kroki w prawo, trzy w lewo…”

Nina Repetowska (1940)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.karnet.krakow.pl/aktualnosci/wywiady/23/dziewiec-sil-kobiecosci-dziewiec-miesiecy-dziewiec-roznych-kregow-kobiet.html

O kobietach , O dzieciach , O odejściu , O dzieciństwie

„Jeżeli chodzi o mnie, marzyłam, aby móc nareszcie śpiewać na scenie tego słynnego teatru. I – jak to często bywało w moim życiu – nieoczekiwany traf przyszedł mi z pomocą. Sofia Preobrażenskaja zachorowała. Trzeba było z marszu zamienić „Ajdę” na „Carmen”. Powierzono mi główną rolę. Zaczęłam się charakteryzować już na trzy godziny przed rozpoczęciem przedstawienia. Miałam gorączkę, trzęsły mi się na kolana, na ciele wystąpiły czerwone plamy.”

Wiera Dawydowa (1906–1993)

Wyznania kochanki Stalina
Źródło: s. 9

O śpiewie , O pomocy

„Grałam w szkolnym kółku teatralnym, jeździłam na warsztaty, chodziłam na spektakle, robiłam wywiady z aktorami. Wtedy chciałam zostać dziennikarką i pisać o teatrze, ale szybko zorientowałam się, że bardziej pociągają mnie zakurzone kulisy niż wyczyszczone krzesła na widowni… Co prawda najpierw zdałam na polonistykę, ale już wiedziałam, że to nie to. W szkole teatralnej miałam mnóstwo kolegów. Pytali mnie dlaczego nie studiuję aktorstwa, tylko chcę być „pismakiem”. Nie miałam odwagi od razu po maturze pójść na egzamin. Ale kiedy już się zdecydowałam pojechać do Krakowa, na wymarzony wydział aktorski zdałam za pierwszym razem. Czułam, że to była odpowiednia chwila, że musi się udać.”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Wjazd do polskiego kina - wywiad z Bożeną Stachurą http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1726/Wjazd-do-polskiego-kina-wywiad-z-Bozena-Stachura.html

O prawdzie

„Robię to, co wydaje mi się ciekawe, co jest dla mnie trudne i stanowi dla mnie wyzwanie. Teatr radia to moja zabawa ze sobą samym: wymyśl coś, czego jeszcze nie było. To bardzo męcząca zabawa, ale przynosi efekty (…).”

Krzysztof Czeczot (1979) polski aktor i dramaturg

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69061

„Ja panu powiem, no ja już jestem dorosły, ale mój brat też jest dorosły. No on jest tam o dwa lata młodszy ode mnie, ale też jest już starym zgredem. (…) Nie, nie, nie, no tak, ale gdyby on miał lat piętnaście, to może bym próbował coś coś może. (…) Także to nie ma ten. Ale co w teatrach? No. Poleciał tam tam na jeden teatr. (…) No przeszkadzał, bo dyrektor, ten Krzysiu Mieszkowski, chciał zrobić sobie promocję, no to i podpuścił idiotę ministra. (…) Nie, nie, nie, no, akurat znam ten przypadek bardzo dobrze i ten teatr, a Krzysia Mieszkowskiego, dyrektora tego teatru, znam od lat trzydziestu, który się nie cofnie przed niczym, żeby zrobić promocję i zauważył, że jest taki naiwniak. No to go podpuścił, no. Zwołał te kółka maryjne, zrobili, zrobili manifestację przed teatrem i miał reklamę. No to jest tak. Więc y a a a mój brat idiota się w to wpuścił, no to jest. Ale nie wpuścił się w drugi, drugą prowokację, jaka była, czyli w Klatę, no. W Krakowie. Klata za wszelką cenę chciał być zwolniony. I robił wszystko, żeby go wyrzucić, a y się nie udało, no. I został. Karnie dyrektorem. To jest tak. Tak mówię y, y także to, co wszystko ma drugie dno, tak bym powiedział.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

o swoim bracie Piotrze.
Źródło: wyborcza.pl http://lodz.wyborcza.pl/lodz/1,35153,19717287,wicepremier-glinski-brat-nie-nazwal-mnie-idiota-rzeczywiscie.html, 4 marca 2016

„Staram się pracować dłuższy czas z reżyserem. Zmieniają się sztuki i potem są kolejne małżeństwa sceniczne z reżyserami. Czasami bywają nieporozumienia, bo czują się oni w teatrze pierwszymi po Bogu. Trzeba mieć dużo pokory, wyczucia, aby przeforsować coś swojego.”

Zofia de Ines-Lewczuk (1948)

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdii.htm

O Bogu , O małżeństwie , O czasie

„Często jest mi przykro, bo ludzie wylewają żółć. Widać frustrację. Zanim uświadomię sobie, jakie podłoże mają te nieprzyjemne komentarze, mija kilka chwil. Gdy za bardzo boli mnie serce, wyłączam komputer. Dlatego najmilej wspominam wyjazdy z teatrem. Na tydzień zapominam o laptopie i telefonie. Jestem wolna.”

Marta Żmuda Trzebiatowska (1984) polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna

Źródło: Jan Dziekan, Traktuję ciało jak rekwizyt, interia.pl, 14 stycznia 2011 http://film.interia.pl/gwiazdy/gwiazda/marta-zmuda-trzebiatowska/wywiady/news/wywiad,22234,1583502

O ludziach , O gwiazdach , O zapominaniu , Serce

„(…) lubię teatr, który nie jest ponury. Lubię teatr wesoły. Lubię, gdy ludzie wychodzą z teatru i się uśmiechają. Teatr również powinien dawać odpoczynek i rozrywkę (…).”

Mirosław Neinert (1959) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik Teatralny”, Katowice, 13 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/lgls.htm

O ludziach

„Prof. Bardini, kiedy przychodziłem do Zielonej Góry, powiedział mi, żebym nie leczył swoich kompleksów artystycznych, tylko sondował publiczność, dla której pracuję. Jego zdaniem dobry repertuar to trochę komedii, trochę dramatu, a pośrodku Fredro. I coś w tym jest. Teatr powinien być społeczny, edukacyjny i powszechny.”

Jan Tomaszewicz (1956)

Źródło: Wojciech Wyszogrodzki, Poznać pana po cholewach, „Gazeta Lubuska”, 25 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/145019.html

„Dla mnie teatr to teatralność. Jest teraz dużo sceny faktu, scenicznego dziennikarstwa, które oglądam niekiedy z zainteresowaniem, ale sam się w tym nie odnajduję. Podoba mi się, kiedy teatr wymusza kreacyjność – kiedy trzeba stworzyć jakiś świat, a nie tylko go przemielić. Doraźne problemy są jednak do gazet. Wydaje mi się też, że sztuki na pewnym poziomie uogólnienia są bardziej uniwersalne.”

Jakub Roszkowski (1984)

Źródło: Justyna Jaworska, Teatr to teatralność, „Dialog” nr 5/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119678.html#

O świecie

„Moja przygoda z teatrem trwała 35 lat. Fajny, bardzo ciekawy zawód. Ciężki w sensie odporności psychicznej, ale nie można było się poddawać.”

Alicja Butkiewicz (1951)

Źródło: Izabela Krzewska, Jestem dumna z mojego miasta, „Gazeta Współczesna” nr 169, 5 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122870.html

Sens

„Owszem, teatr powinien obnażać hipokryzję, otwierać się na przemiany obyczajowe, mówić o tematach tabu, ale uważam zarazem, że sztuka musi nieść wyższe wartości.”

Izabela Drobotowicz-Orkisz (1958)

Źródło: Więcej niż Oskar, „Business Class” nr 3, marzec 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/111941.html

O sztuce

„Praca w teatrze jest dla mnie ważniejsza, daje mi bezpieczeństwo. Jeśli się pracuje w dobrym teatrze, można się ciągle uczyć, a w filmie już nie ma na to czasu. Poza tym teatr mi daje spokój, rytmizuje moje szalone życie; dzięki niemu nie zwariowałam.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 8 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mams.htm

O życiu , O czasie

„Gdy zawaliłem studia, zastanawiałem się, co robić dalej. Może pójść na biologię, może na ochronę wód? Nawet na Uniwersytet Śląski składałem papiery. Aż tu ojciec, pamiętając moje parateatralne działania ze szkoły, mówi: „A może byś do szkoły teatralnej poszedł”. „Czy ja wiem? Nie wiem”. „To chodź do teatru”. I tak zostałem adeptem w Teatrze Nowym w Zabrzu. Pół roku w nim byłem. Prześliznąłem się przez jedną sztukę Różewicza. Wyszedłem na scenę i właściwie nic poza tym. Jednak wyszedłem po raz pierwszy na prawdziwe, zawodowe deski. I pomyślałem: „No dobrze, może spróbuję”. Tato wymyślił cały repertuar na egzaminy, przygotował mnie do nich i zdałem. A jak już zdałem, to nadal nie wiedziałem, czy to faktycznie jest to. Na szczęście miałem takich profesorów, od których nie dało się już odejść. Aczkolwiek Tadeusz Łomnicki, który był opiekunem naszego roku, zawsze nam mówił: „Słuchajcie, jest tyle zawodów na «a»: a murarz, a piekarz, a… Jak ktoś nie chce być aktorem, to niech da sobie spokój”. Razem z Łomnickim uczyła nas cała plejada wspaniałych aktorów. Byłoby więc nietaktem nie przykładać się do pracy. I w końcu gdzieś na drugim roku zrozumiałem, że chcę być aktorem. Musiałem jednak popracować nad wymową. Troszkę przeszkadzała mi śląska gwara. Pani od dykcji mówiła: „Andrzej, popracuj, popracuj, bo zaciągasz.””

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Z tym zaciąganiem miałem jeszcze problem przez jakieś trzy lata po ukończeniu studiów.
Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

O miłości , O szczęściu , O odejściu , O problemach

„U kołyski teatru stał taniec i pierwszym aktorem był tancerz.”

Isadora Duncan (1877–1927) tancerka amerykańska

O tańcu

„Młode pokolenie o wiele naturalniej zachowuje się przed kamerą. Tak mi się wydaje. Są po prostu oswojeni z filmami. Nie musieli przechodzić długiej drogi z teatru poprzez kino do telewizji. Ich styl gry z założenia odpowiada wielkiemu ekranowi. Myśmy wszystkiego musieli uczyć się od początku. Nie ulega natomiast wątpliwości, że w każdym pokoleniu trafiają się wybitne jednostki, prawdziwi geniusze. I tak naprawdę ich talent nie zależy zupełnie od tego, w którym roku przyszli na świat. Dlatego też nie zamierzam osądzać, kto jest lepszy: młodsza generacja, czy stara. Najważniejsi są właśnie ci samotni indywidualiści. Jest ich niewielu, ale jak już jeden z drugim zabłyśnie, to rzeczywiście robi wrażenie!”

Al Pacino (1940) aktor amerykański

Źródło: wywiad Stopklatka.pl http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28557, 18 listopada 2005

O świecie , O wrażeniach

„Życie zweryfikowało moje podejście [do grania w serialach]. Skończyłam szkołę i muszę coś robić. Oprócz zarabiania pieniędzy mam potrzebę brania udziału w różnych przedsięwzięciach, chcę się rozwijać. To długa, trudna droga, bo trzeba dużo wychodzić. Zazwyczaj nie jest tak, że młody człowiek od razu dostaje etat w teatrze i wszystko, co chce. Cieszę się, że gram w „Barwach szczęścia.””

Agnieszka Żulewska (1987) polska aktorka

To kolejne doświadczenie, które mnie rozwija.
Źródło: Jan Dziekan, Elektryzujący czarny charakter, barwyszczescia.pl, 8 czerwca 2011 http://www.barwyszczescia.pl/20427/elektryzujacy-czarny-charakter.html

O życiu , O charakterze

„Kiedy angażowałam się do pierwszego teatru w Bielsku, stałam wśród przystojnych kolegów z roku. „Z panów jestem bardzo zadowolony – powiedział dyrektor Andrzej Uramowicz.”

Zofia Czerwińska (1933–2019) polska aktorka

A pani to... charakterystyczna”.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnak.htm

Cytaty na temat teatr strona 3

Cytaty na temat teatr
strona 3