Cytaty na temat śnieg (137 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Wydaje się to takie oczywiste, że ja, że my, jesteśmy żywi, a jednak obawiam się, że nazbyt często i zbyt łatwo zapominamy o ważności tego prostego faktu. Tak łatwo jest zapomnieć, że naprawdę żyjemy, a przynajmniej doceniać, że się naprawdę żyje, że można obserwować każdy wschód słońca i cieszyć się każdym jego zachodem.
A przez wszystkie te godziny pomiędzy nimi, oraz przez wszystkie godziny po zmierzchu, można robić, co się chce.
Łatwo jest przegapić możliwość, że każda osoba, której ścieżka zetknie się z twoją może stać się wydarzeniem i wspomnieniem, dobrym bądź złym, aby wypełniać godziny doświadczeniem zamiast nudy, aby przełamywać monotonię mijających chwil. Te stracone chwile, te identyczne godziny, rutyna, są wrogiem, są małymi obszarami śmierci w obrębie życia.
[…]
Wszyscy umieramy, w każdej chwili, która mija każdego dnia. Nie da się uciec przed tą prawdą istnienia. Prawda ta może nas sparaliżować strachem lub nasączyć niecierpliwością, pragnieniem odkrywania oraz doświadczania, nadzieją – nie, żelazną wolą! – znajdywania wspomnień w każdym czynie. Aby być żywym, pod światłem słońca lub światłem gwiazd, w pogodzie pięknej lub burzowej. Aby tańczyć na każdym kroku, czy to w ogrodach pięknych kwiatów, czy w głębokich śniegach.
Młodzi znają tę prawdę, o której zapomniało tak wielu starych, a nawet w średnim wieku. Na tym polega źródło gniewu, zazdrości, jaką tak wielu żywi wobec młodych. Tak wiele razy słyszałem powszechne żale: „Gdybym tylko mógł się cofnąć do tego wieku, wiedząc to, co wiem!”. Słowa te wzbudzają we mnie wielkie rozbawienie, bowiem naprawdę powinno to brzmieć: „Gdybym tylko mógł odzyskać pożądanie i radość, jakie znałem wtedy!”.”

R.A. Salvatore (1959) amerykański pisarz science-fiction i fantasy

Legenda Drizzta

O śmierci , O prawdzie , O strachu , O pogodzie

„W związku z ociepleniem klimatycznym spraw Panie, by moje grzechy nie wybielały jak śnieg, ale zazieleniły jak lasy dziewicze. (Andrzej Coryell)”

Andrzej Coryell

„Prawda na jaw wyjdzie jak wiosną gówno spod śniegu.”

Ero (1981)

Źródło: Tworzymy historię grupy JWP

O prawdzie , O historii , O wiośnie

„Milczenie pod Zamarłą
(…)
Pewne jest tylko bicie źródła
Wiatru, skały, śniegu
Pewnie jest tylko bicie zegarów
Pod południową ścianą
Pamiętam te chwile, kiedy nie potrafiłem
Milczeć w dolinie pustej w słowa
Nie pamiętam, że nie słyszałem wtedy
Milczenia Zamarłej”

Marek Konecki (1949)

Wiersze tatrzańskie

„Najpierw jednak skończcie… i nawet po skończeniu nie tracie głowy i dajcie sobie czas na zastanowienie, póki wasza opowieść wciąż przypomina pole pokryte świeżym śniegiem, pozbawione czyichkolwiek śladów, prócz waszych własnych.”

Stephen King książka Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika

Jak pisać. Pamiętnik rzemieślnika

O czasie

„Na przyjęciu odczytała piękne słowa Samuela Ullmana, które ponoć tak lubił też generał Douglas MacArthur.
Mogą być moim mottem, mogą być mottem wielu:
„Młodości nie mierzy się liczbą lat, ale świadomością umysłu. Tak długo, jak twoje serce dostaje impulsy radości i odwagi, reaguje na innego człowieka – tak długo jest się młodym. Kiedy wszystkie połączenia się przerwą i serce pokryje się śniegiem pesymizmu – wtedy jesteś stary i Bóg może się użalić nad twoją duszą.””

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Ingrid Bergman prywatnie
Źródło: s. 217-218

O Bogu , O duszy , Serce

„Wysypała się oto z wagonów w tę noc aszchabadzką gromadka małych nędzarzy, pozbawionych wszystkiego – włącznie z sercem rodzicielskim, które zastygło gdzieś pod śniegiem… Kołysała się tylko na wietrze stacyjna lampa, rzucając raz cień, a raz światło na umęczone, wymizerowane twarze dzieci. Tragiczna gromada wyciągnęła się w długi pochód. Parami – parami szło nieszczęście z chorobą, głód z wszami – do autobusów, ledwo wlokąc nogami… Halo, halo, czyż nie widzicie, że w tych autobusach jadą najnieszczęśliwsze na świecie dzieci, dzieci więźniowie, dzieci wykolejeńcy, dzieci sieroty, dzieci starcy.”

Hanka Ordonówna (1902–1950) polska aktorka, piosenkarka, tancerka

o swoich podopiecznych, wychowankach sierocińca w Aszchabadzie.
Źródło: Sławomir Koper, Ordonka, „Uważam Rze Historia”, cyt. za: „Rzeczpospolita”, 25 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/143534.html?josso_assertion_id=C3C8B5D7ED8D5276

O głodzie , O nieszczęściu , O dzieciach , O historii

„Tego roku zima postanowiła być wyjątkowo podstępna. Długo czekała na właściwy moment, tocząc wielce wyrachowaną wojnę psychologiczną, aż wreszcie, mniej więcej w połowie grudnia, sypnęła śniegiem aż miło i odniosła spektakularny sukces. Drogowcy byli bardzo zaskoczeni. Nikt natomiast nie był zaskoczony zaskoczeniem drogowców i chyba tylko dlatego obyło się bez zamieszek.”

Marta Kisiel (1982)

Dożywocie (2010)
Źródło: rozdział 2. Upadły anioł, różowy królik, s. 72

O zimie , O czekaniu , O sukcesie

„Jak potopu świata fale
Zamrożone w swoim biegu,
Stoją nagie Tatry w śniegu,
By graniczny słup zuchwale!
Biodra Tatrów las osłania,
Ponad nimi stoi chmura,
A po halach wiatr przegania
Uronione orle pióra.”

Wincenty Pol (1807–1872) polski poeta i geograf

Źródło: Pieśń o ziemi naszej

„Oczyszczalnia wydala trujący gaz.Trująca mgła przenika śpiących.Ale we śnie prowadzę osłaprzez śnieżycę i dawną kobietęz dzieckiem obcego mężczyzny.I już płomień liże uśpione palenisko,i budzę się wypoczęty, śnieg mającw płucach i w przejrzystej głowie.Osioł leży na wznak, z racicami w górze.Śmierć postronkiem ścisnęła osłu racice.Oczy jego zmienione w duńskie kule.”

Mariusz Grzebalski (1969)

Źródło: Kule duńskie z tomu Drugie Dotknięcie (2001)

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O snach

„Pewnego zimowego poranka maszerowaliśmy w mundurach na studenckie ćwiczenia wojskowe. Nagle zza rogu tuż obok Opery wyjechał peugeot, z którego wysiadła obsypana płatkami śniegu piękna jak sen czarowny Olga Sawicka. Na jej widok dowodzący nami major wydał komendę: kompania – padnij! W jednym momencie bractwo runęło przed artystką w zaspy śniegowego puchu, a zaskoczona gwiazda oniemiała z dumy i zachwytu.”

Sławomir Pietras (1943)

Wejście dla artystów (rubryka felietonowa w tygodniku „Angora”)
Źródło: Już Cię więcej nie zobaczę…, „Angora” nr 16 (1296), 19 kwietnia 2015, s. 9.

O ćwiczeniach , O gwiazdach , O snach

„Za każdym razem, kiedy pada śnieg, jego pierwotne elementy niezmiennie mają kształt sześcioramiennej gwiazdki. To musi mieć swoją określoną przyczynę, a jeśli jest przypadkowe, to dlaczego nie spotyka się pięcio- lub siedmioramiennych gwiazdek?”

Johannes Kepler (1571–1630) niemiecki matematyk, fizyk i astronom

Źródło: traktat O śniegu sześciokątnym (łac. De nive sexangula, 1611)

„Kilimandżaro to pokryta śniegiem góra, wysokości 19 710 stóp, o której powiadają, że jest najwyższa w Afryce. Szczyt zachodni znany jest pod nazwą „Ngaje Ngai”, czyli Dom Boga. Tuż pod zachodnim szczytem leży wyschnięty i zamarznięty szkielet lamparta. Nikt nie potrafił dotąd wytłumaczyć, czego mógł szukać lampart na tak wielkiej wysokości.”

Ernest Hemingway (1899–1961) pisarz amerykański

Źródło: Śniegi Kilimandżaro, tłum. Mira Michałowska

O Bogu , O domu , O górach

„Listopad. Pierwszy śnieg.
I pierwszy szron na skroni.
Nadchodzi klęski wiek,
Czas się wieczności broni.”

Paweł Hertz (1918–2001) polski pisarz, tłumacz i wydawca

Źródło: I, Z pieśni jesiennych i zimowych, „Życie Literackie” 1956, nr 7 (12 lutego), s. 3 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14792

O życiu , O czasie , O wieku

„Piękną jest wieś, nie przeczę, miłe na wsi życie,
Ale też i dokucza ludziom należycie!
Nie wspominam kłopotów, gospodarskich trudów,
Nie liczę klęsk rozlicznych, nie wspominam nudów
Siedmiomiesięcznej zimy, śniegów, zawieruchy,
Ni wiosennych potopów, ni letniej posuchy –
Wszystko to da się przenieść, jeśli człek nie głupi,
Lecz od czego się niczem w świecie nie okupi,
Czego nigdy nie strawi, to owych przeklętych
Sąsiedzkiej gościnności obowiązków świętych.”

Artur Bartels (1818–1885)

Źródło: Goście (1875)

O życiu , O zimie

„Petersburg
jabłko za szybą
szelest śniegu
rozrzucanego o poranku
kopuły i dachy
wyślizgane lodem
kraty
szlifowane słońcem”

Katarzyna Grzesiak (1970)

Źródło: ***, „Kwartalnik Artystyczny” nr 2, 2010, s. 167.

„Nie ma takiego zawodnika, który nie miałby na swoim koncie upadku, szczególnie gdy zaczyna swoją karierę. Pierwsze skoki zazwyczaj kończą się upadkiem. Upadków podczas całego okresu szkoleniowego jest dosyć dużo. W trakcie trenowania zawodnicy nabywają umiejętności, jak się zachować podczas upadku na igielicie a jak na śniegu. Upadania wpisane jest w tą dyscyplinę. Zawodnik podczas upadku powinien panować nad nartami, usztywnić się, żeby go dodatkowo nie pozwijało. Czasem zawodnik musi wykonać salto w powietrzu. Dzieję się tak, gdy narta odpadnie. Bywa, że skoczek nie wytrzymuje podmuchu i traci panowanie nad nartami. Zazwyczaj upadki kończą się dobrze, bez większych kontuzji. Ale czasami upadek kończy się złamaniem obojczyka, kończyn. Są to urazy wpisane w tą dyscyplinę, zresztą w każdym sporcie zawodnicy narażeni są na różne niebezpieczeństwa.”

Jan Szturc (1958) polski skoczek narciarski, trener

Źródło: Adrian Dworakowski, Jan Szturc o procesie szkolenia skoczka narciarskiego, skijumping.pl, 7 października 2009 http://www.skijumping.pl/wiadomosci/10931/Jan-Szturc-o-procesie-szkolenia-skoczka-narciarskiego/

O zachowaniu , O sporcie , O czasie

„Śnieg jest piękny z ciepłego miejsca.”

Piotr Szreniawski (1976)

„… Słychać było wiatr, który pachniał i można go było jeść jak lody, jak ubity na krem śmietankowy niewidzialny śnieg, można go było niemal jeść łyżeczką, miałem wrażenie, że gdybym wziął bułkę albo kawałek chleba, to mógłbym to powietrze gryźć, prawie jak wosk.”

Bohumil Hrabal (1914–1997) czeski pisarz

Obsługiwałem angielskiego króla
Źródło: s. 33

O wrażeniach

„Bielusieńka brzoza,
Pod moim oknem,
Pokryła się śniegu
Najszczerszym srebrem.”

Siergiej Jesienin (1895–1925) poeta rosyjski

Źródło: wiersz Brzoza http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Brzoza&useskin=monobook

„Śnieg to fałszywa czystość.”

Johann Wolfgang von Goethe (1749–1832) niemiecki poeta

Pozostałe

„W grudniu pogoda wypowiedziała miastu wojnę. Najpierw bombardował je grad, później nękały mroźne wiatry. No a teraz ciągle pada ten nieznośny śnieg.”

Lilian Jackson Braun (1913–2011)

Kot, który się włączał i wyłączał
Źródło: rozdział I

O pogodzie

„Śnieg jest zamarzniętą doskonałością, jego wielokątnej geometrii nie narusza żadne wzruszenie zapachu. w zimnej symetrii kształtów nie ma miejsca na chociażby najdelikatniejszy aromat.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Podręcznik do ludzi (1999)

„Była to tym razem kobieta, którą ujrzałem w mieście,
Mówiłem z nią, ona ze mną. Leżałem w łóżku, w ciemnościach. Powiedziano mi w pewnej chwili, że jest ona u mnie. I ujrzałem ją obok mnie, oddała mi się. Zaległa ciemność. Ogarnął mnie wielki niepokój,
Mnie okrywały łachmany, ona należała do wielkiego świata. Należało nakazać jej odejść, co za strapienie!
Posiadłem ją, pozwoliłem jej, prawie nagiej, upaść z łóżka. I, w mojej niewypowiedzianej słabości, spadłem na nią. I wciąż w ciemnościach tarzałem się wraz z nią wśród dywanów. Ogromna lampa w sąsiednim pokoju rozczerwieniła inną. Wtedy kobieta znikła.
Łez wylałem więcej niż Bóg mógłby żądać ich ode mnie. Wyszedłem do miasta, które nie miało granic. O utrudzenie! Czułem się zatopiony w głuchej nocy po ucieczce szczęścia. Była to jak gdyby noc zimowa ze śniegiem, pragnącym zdusić świat na zawsze.”

Arthur Rimbaud (1854–1891) francuski poeta

Wiersze wolne
Źródło: Pustynia miłości, tłum. Jadwiga Dackiewicz

O kobietach , O Bogu , O świecie , O pokoju

„Nie pytay, kędy hoże dziewki
Idą stąd, y na iakie brzegi,
Iżbyś nie wspomniał tey przyśpiewki:
Ach, kędyż są drzewiejsze śniegi!”

François Villon (1431–1463) poeta francuski

Prince, n'enquerez de sepmaine
Où elles sont, ne de cest an,
Que ce refrain ne vous remaine:
Mais où sont les neiges d'antan! (starofrancuski)
Źródło: Wielki testament http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/wielki-testament.html, przeł. Tadeusz Boy-Żeleński

„Kosy w śniegu
Czarne flety
Futerały z piór”

Marian Jachimowicz (1906–1999)

Źródło: Dzwonek w śniegu (1950), „Życie Literackie” nr 5, 2 lutego 1958, s. 1. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14900

O życiu

„Źle się dzieje, panie, źle się dzieje. – Nie wiem, czy w ogóle raczył wysłuchać mojej opinii, ponieważ zajęty był powtarzaniem jednego i tego samego. – Coś strasznego schodzi – podniósł wzrok i zapatrzył się w dal – gdzieś z gór…
– A niby co? Włochaty potwór jeżdżący dupą po śniegu?”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 292, wyd. I

„Film jest oczywiście projekcją wyobraźni artysty Waldemara Krzystka, np. akcja esbecji, którą oglądamy na ekranie nie miała miejsca, reżyser specjalnie udramatyzował tę historię. Myślę jednak, że jego wizja oddaje prawdę o tamtych czasach. To także fascynujący obraz Dolnego Śląska, Krzystkowi udało się oddać atmosferę braterstwa, jakie było wtedy między ludźmi, oraz poczucie wolności. Zadbał o detale, odtworzył Wrocław z czasów PRL, te duże fiaty, autokary PKS, śnieg leżący na ulicach… W związku z tym, że reżyser żył w tamtych czasach, sam to wszystko przeżył, miał wyczucie, zadbał o to, by w filmie nie było fałszu.”

Józef Pinior (1955) polityk polski

o filmie 80 milionów, przedstawiających kulisy wyjęcia z banku pieniędzy należących do Solidarności.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/page,2,title,Oni-wykiwali-SB-Kulisy-spektakularnego-skoku-na-bank,wid,14073810,wiadomosc.html, 12 grudnia 2011

O historii , O myślach , O wolności , O myśleniu

„Na całej połaci śnieg.”

Jeremi Przybora (1915–2004) polski aktor, satyryk, poeta, piosenkarz

tytuł piosenki.

„Gdy wychodzę z pobliskiej knajpy, stoję późnym wieczorem na Placu Bankowym i pada śnieg, to czuję się tak, jakbym był Wokulskim. Mam wrażenie, stojąc w śnieżny wieczór przed pałacem prezydenta m. st. Warszawy, jakbym był panem Stachem, który stał w śnieżycy przed pałacem arcyksięcia. Nie wszedł jednak na bal i nie zobaczył Łęckiej, którą kochał. Stojąc jednak przed tym pałacem, znalazł się w momencie kluczowym swojego życia, wystawiając sobie słony rachunek z miłosnego zaangażowania. Czy miałoby to jednak znaczyć, że nie warto kochać?”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Wszyscy byli odwróceni

O wrażeniach , Kochać się

„Sztuka jest wieczną wiosną.
Sztuka jest ciepłym wiatrem,
od którego śniegi topnieją.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Rozmowa z aktorem

O sztuce , O wiośnie

„(Magdalena Mołek wręcza Garou Wiktora, gratulując mu w języku angielskim) Może ja będę tłumaczył. Witamy cię, o Garou, w tej pięknej sali. Chciałam powitać cię chlebem i solą, alem go zjadła. (Magdalena Mołek uzasadnia werdykt Akademii Telewizyjnej i pyta Garou o wspomnienia z Sopot Festivalu) Kiedy tak pięknie śpiewasz i śpiewasz, wszyscy jesteśmy tym oczarowani, włączamy odbiorniki, przestrajamy stacje radiowe, a kucharki nawet odchodzą od garu. (Magdalena Mołek pyta Garou, czy zechciałby powiedzieć kilka słów) Czy chciałbyś, żebym ja nadal coś mówił? (Garou wita się mówiąc „Dobry wieczór”) Good evening. (Garou mówi „Dziękuję bardzo” i wyjaśnia, że są to jedyne polskie słowa, jakich się nauczył). Kiedy szedłem dziś Krakowskim Przedmieściem… (Garou składa podziękowania) Zobaczyłem takie dwa bałwanki ze śniegu ulepione. I bardzo chciałbym je jeszcze kiedyś zobaczyć. (Garou wyraża nadzieję, że Maciej Stuhr jest dobrym tłumaczem) I chciałbym być tak przystojny jak ten facet z prawej.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Teksty kabaretowe
Źródło: gala rozdania Wiktorów, 3 marca 2003

O facetach , O śpiewie

„Los go rzucił na skałę nieczułą a hardą;
Wśród kurhanów praczasu, wśród górskich rozłomów
Ćwierć wieku ten świerk pośród śniegów, burz i gromów
Prowadził bój rozpaczny o swą bytność twardą.”

Franciszek Henryk Nowicki (1864–1935) poeta polski

Źródło: Świerk

O losie , O wieku

„śnieg pada cicho
wiatr wieje bezgłośnie

gwiazdy zwiastują
łagodne przedwiośnie”

Jarosław Mikołajewski (1960)

Źródło: Białe noce

„W żadnym z miast na świecie śnieg nie ma tak krańcowych humorów jak w Warszawie; nigdzie nie potrafi tak szybko i tak beznadziejnie zmienić się w brudne, dręczące błoto, ale też nigdzie nie pada z takim wdziękiem jak w tym mieście. Pada wtedy miękko i cicho, pokrywa świat cały puszystą bielą, mieniącą się w nocy granatowymi refleksami na dachach i skwerach, budzi tęsknoty za minionym dzieciństwem.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O świecie , O dzieciństwie

„Czy znasz ten symbol? – spytałem.
Przyglądał mu się dłuższą chwilę z dziwnym wyrazem twarzy.
– Nie – powiedział.
– Spotyka się go na Ziemi, na Hain i na Cziffewar. To Yin i Yang. „Światło jest lewą ręką ciemności…”, jak to szło? Światło i ciemność. Strach i odwaga. Zimno i ciepło. Żeńskie i męskie. To jesteś ty, Therem. Oba w jednym. Cień na śniegu.”

Ursula K. Le Guin książka Lewa ręka ciemności

Cykl Hain (Ekumena), Lewa ręka ciemności

O strachu , O świetle , O odwadze

„Miałem pewnie sto metrów za sobą, kiedy poczułem opór pod nogami. Instynkt kazał mi się jeszcze wychylić. Lecimy! Na spotkanie z grubą czerwoną krechą. Nie słyszałem uderzenia nart o śnieg. Tylko ciałem wstrząsnął dreszcz. Wtedy ręce same wyskoczyły nad głowę. Biłem brawo. Nie sobie. Tym siłom, które mnie nie zawiodły.”

Wojciech Fortuna (1952) polski skoczek narciarski

o skoku, który dał złoty medal na zimowych igrzyskach olimpijskich w 1972.
Źródło: Szczęście w powietrzu

O szczęściu , O sile

„Blondynki najlepiej nadają się na ofiary. Są jak śnieg, na którym znać krwawe ślady stóp.”

Alfred Hitchcock (1899–1980) brytyjski reżyser i producent filmowy

Źródło: Jacek Szczerba, Czemu Hitchcock wolał blondynki, „Gazeta Wyborcza”, 9 listopada 2012.

„Pewnego szarego poranka na Dolinę Muminków spadł pierwszy śnieg. Padał miękko i cicho – w parę godzin wszystko było białe.”

Tove Jansson książka W Dolinie Muminków

W Dolinie Muminków

„To, że na dachu leży śnieg nie znaczy, że w kominku nie płonie ogień.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Cykl Vincent Ettrich, Szklana zupa

„Na szczycie była piękna pogoda. Zrobiłem ołtarz ze śniegu. Rozłożyłem bieliznę mszalną i odprawiłem mszę świętą na wysokości 8035 m n. p. m. Jedynym jej uczestnikiem był Borsuk. To było niesamowite uczucie, bo i miejsce było niezwykłe.(…) Jest to niesamowite uczucie, bo to niezwykłe miejsce. Zawsze odprawia się mszę w kościele, a nie znam kościoła, który by był wyżej niż 3 tys. metrów.”

Krzysztof Gardyna (1958)

Gardyna jest jedynym na świecie księdzem, który odprawił mszę na ośmiotysięczniku.
Źródło: Wioletta Gnacikowska, „Chwała na wysokości”, „Gazeta Łódzka” 26 stycznia 1998, cyt. za: „Górskie” wywiady i artykuły prasowe, Akademicki Klub Górski w Łodzi http://www.lodz.tpsa.pl/iso/Wiola/gardyna.html

O emocjach , O pogodzie

„Ogniska malinowe
niczym róże zakwitają na śniegu.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Białe ptaki (1917)
Źródło: Masz odwagę…, tłum. Andrzej Mandalian

„Słońce na błękicie
wróży wiosny przyjście.
Pierwszy się wychylił
spod śniegu przebiśnieg.”

Czesław Janczarski (1911–1971) polski poeta i tłumacz

Źródło: Wiosna

O wiośnie , O słońcu

„Kiedyś bałam się, czy mój dystans do świata nie sprawi, że zamienię się w Królową Śniegu.”

Alicja Bachleda-Curuś (1983) polska aktorka

Źródło: „Viva”, nr 12, czerwiec 2007

„Zdania się krystalizowały, przemierzając śniegu zwały, żeby dotrzeć w niedostępne rejony i nazwać to, co nienazwane było do tej pory. Niepewne swojego znaczenia utykały wszakże, na granicy urojenia i starały się przyjąć formy odpowiednie. Nie takie jednak, by się nimi napawać w swym sednie. Tylko takie, które były podporządkowane ich celowi bezwiednie i stanowiły środek wyrazu migotliwej treści przekazu. Same dla siebie zatem zdania były właściwie nie do rozpoznania. Za każdym razem inaczej się interpretowały i w zależności od sąsiedztwa swój sens zmieniały, odkrywając przy tym utajone powinowactwa, opisywały je jak bogactwa. I zagłębiały się w tej obfitości, odbiegając całkiem od rzeczywistości. Szadzią się pokrywały. W zaspach grzęzły. Na polach firnowych ślizgały. I w końcu z zimna zdrętwiały. Stopniowały już tylko ziąb jedynie, nawarstwiając zamiecie i kurniawy na zmarzlinie. Bo pod oblekającym je szronem, stawały się coraz bardziej usztywnione. Nawet te, które dopiero zaczęły się wyłaniać. Wszystkie więc popękały z powodu drgania, w jakie je wicher wprowadzał. I wnet zanikła meritum władza. Zdania nie miały już bowiem zdolności przekonywania, gdyż niczym sople się połamały, uderzając o grunt stwardniały i utraciły idee, które je spajały.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Second life
Źródło: s. 28

O rzeczywostości , O bogactwie , Sens

„Czerń węgla, dominująca, była zawsze w powietrzu, oddychało się nią, natomiast biel śniegu pojawiała się zimą i znikała na wiosnę, przeciwnie niż biel rozwieszonych ubrań, która przypominała o sobie tylko wtedy, kiedy wychodziło słońce (gdy padał deszcz, woda zlewała ze sobą oba kolory i krajobraz stawał się dziwaczny, podobny do zaparowanej szyby lub telewizora Martiniana, włączonego po raz pierwszy). Tak czy owak za każdym razem, gdy przywołuję w pamięci Olleros, nieważne, z tamtej czy innej epoki, wszystkie ukazujące mi się obrazy są czarno-białe i odsyłają mnie w sposób nieunikniony do filmów, w których krajobrazy i aktorzy byli cieniami i które utożsamiałem zawsze z prawdziwym kinem: kinem, które nie wiedziało jeszcze, podobnie jak my, że świat jest kolorowy.”

Julio Llamazares (1955) pisarz hiszpański

Sceny z niemego kina

O świecie , O wiośnie , O wodzie , O zimie

„Struktura lub wygląd drogi są dla mnie bardzo istotne i często jest tak, że lód dodaje to „coś” do wyglądu ściany. Często skalna ściana nie ma takiego wyrazu. Gdy dodać do niej lód i śnieg, bogactwo jej rzeźby objawi się z całą mocą, a przy tym wygląda znacznie poważniej.”

Jeff Lowe (1950–2018)

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=2

O wyglądzie , O bogactwie

„Oto znowu przybyły płateczki muzyki niematerialne jak wiew,
gałązki śniegu spadają jak świece: śmierć, śmierć…
Ustami tak nagle targnął strach bezbrzeżny jak wołanie w mroku
I dłonie ciszej od krwi potoczyły się do śniegu.”

Stanisław Piętak (1909–1964) pisarz polski

Źródło: Mit młodości, „Okolica Poetów” nr 6, 1935, s. 13 http://cyfrowa.chbp.chelm.pl/dlibra/docmetadata?id=6138&from=&dirids=1&ver_id=93165&lp=10&QI=!40334AEBA4E9EABA6F8686469C413557-30

O śmierci , O strachu

„Uważam, że jest zupełnie na odwrót niż mówił Godard. Kino to nie prawda 24 razy na sekundę, to kłamstwo 24 razy na sekundę. Aktorzy udają, że są kimś, kim nie są, w sytuacjach i miejscach, które są nieprawdziwe. Dzień udaje noc, suche udaje mokre, Vancouver udaje Nowy Jork, utarte ziemniaki udają śnieg. Budynek to plan z cienkimi ścianami, słońce to lampa, a odgłosy ulicy zapewniają spece od dźwięku. To wszystko iluzja, ale wygrywają ci, którzy sprawią, że fantazja jest najbardziej realna, emocjonująca i najbardziej angażująca.”

James Cameron (reżyser) (1954) reżyser kanadyjski

Źródło: Variety http://www.variety.com/article/VR1117983864.html?categoryid=1043&cs=1

O prawdzie , O kłamstwie , O fantazji , O słońcu

„maszyny transportują kości i spojrzenia
stalowe pajęczyny błyszczą
w śniegu drżą jej miedziane włosy”

Marta Nowosielska (1989)

Źródło: rekonstrukcja 1903

„Ich doskonałość niepokój wciąż budzi,
Płyną strumyki, wartko z czystej wody,
Ta egzotyka niezwykłej przyrody,
Przyciąga bardzo zwykle młodych ludzi.
Śniegi na szczytach nie giną i wiosną,
Różnych wypadków bywają przyczyną
Kiedy to schodzą z potężną lawiną.
Przyroda czasem jest bardzo zazdrosna,
Jeśli zapragniesz przeżywać przygody,
To z przewodnikiem, przyjacielu młody.”

Irena Grzymała

Źródło: Tatry, „Sekrety ŻAR-u” 2004, nr 1

O ludziach , O wiośnie , O czasie

„Były już takie miejsca, takie same słowa,
aksamitne sukienki, szeleszczący jedwab.
Zawsze na każdą stypę zdążymy się przebrać
w pożyczone kostiumy. A potem od nowa
zaczniemy zapominać. Dokąd przyjacielu,
dokąd prowadzisz nocą moje dawne ciało(…)?
dlaczego tak mało
zostało dla nas miejsca w szerokiej przestrzeni?
Zima. Śnieg grubą warstwą kładzie się na ziemi.
Dokąd prowadzisz nocą moje chłodne ciało?”

Anna Piwkowska (1963)

Źródło:

O zimie , O zapominaniu

„Wiosna warszawska jest wiosną pokrzywdzoną. Morze atramentu wylano dla uświadomienia ludzkości uroków wiosny paryskiej czy wiedeńskiej. Powstała cała literatura muzyczna narzucająca światu nastroje tych wiosen. Ludzie na najróżniejszych równoleżnikach i południkach nauczyli się zachwycać paryską i wiedeńską wiosną, marzyć o nich, tęsknić do nich. Jest to ogromna mistyfikacja, oparta o reklamową potęgę sztuki: poeci, malarze i muzycy Wiednia i Paryża potrafili po prostu tak reklamować i spopularyzować swe wiosny, że uczynili z nich ideał dla reszty świata. Czas najwyższy zdemaskować tę grę! Warszawska wiosna na pewno w niczym nie ustępuje paryskiej czy wiedeńskiej. Gdzież jest bowiem na świecie miasto, w którym pierwsze promienie słońca tak przekornie poczynają sobie z topniejącym śniegiem, takie w nim zapalają tęczowe blaski i tak rycersko zmuszają go do ustąpienia? Gdzież jest na świecie miasto, w którym pierwsze wiosenne ciepło tak leniwie i radośnie przykleja zimową odzież do pleców i tak powołująco zmusza do jej zrzucenia? Gdzież jest na świecie miasto, w którym pachnący świeży wiatr od rzeki tyle w sobie niesie dziwnej melancholii, uciskającej duszę w pełne złota poranki, widoczne w prostokątach wiosennych, błękitnych okien? Gdzież jest na świecie miasto, w którym rozedrgane zmierzchy uliczne przepojone są tak trudną i nigdy nie wyjaśnioną tęsknotą za niewiadomym, za nigdy nie zniszczonym, za czymś, o czym nic nie wiemy, czego bardzo pragniemy i czego nigdy nie dostaniemy ani nie osiągniemy w naszym pojedynczym, własnym życiu. Chyba nie ma na świecie takiego miasta, tak właśnie jak niepowtarzalne nigdzie indziej są warszawskie wiosenne zapachy, nastroje, uczucia i myśli. I dlatego nie mówcie nam o wiosnach paryskich czy wiedeńskich! Nam, którzy wiemy, czym jest, czym być potrafi warszawska wiosna.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O ludziach , O świecie , O emocjach , O duszy

„Tatry w białym śniegu,
a jesień w dolinie.
Biały potok górski
w wodospadach płynie
pieni się, aż nagle
na zakręcie staje
rozgląda się, patrzy,
wieś BIAŁY DUNAJEC.”

Bronisław Cudzich (1925–1974)

Źródło: Przed zimą, „Świerszczyk” 1950, cyt. za: Rafał Gratkowski, Bronisław Cudzich upamiętniony, „Tygodnik Podhalański” nr 14-15, 5 kwietnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137101.html

O zimie , Jesień

„21 marca w roku 1958 Cyril M. Kornbluth, zamiótłszy śnieg przed swoim domem, bardzo się spieszył, gdyż był spóźniony. Chciał dogonić uciekający pociąg i skoczył do niego w biegu. Miał pecha. Wywrócił się i w następstwie upadku zmarł. Miał wtedy zaledwie trzydzieści pięć lat, lecz pisarstwem parał się już od prawie dwudziestu. Był nadzwyczajnym człowiekiem. Doskonale władał piórem. Jego śmierć wstrząsnęła całym światem interesującym się science-fiction. Uważam, że miną lata, zanim luka po nim zostanie kimś zapełniona. Gdyby żył następne trzydzieści pięć lat, na pewno osiągnąłby fantastyczny sukces na skalę światową.”

Martin H. Greenberg (1941–2011)

Źródło: notka biograficzna w Isaac Asimov przedstawia najlepsze opowiadania science-fiction (1958)

O śmierci , O świecie , O domu , O sukcesie

„Przebija się przez śnieg
przebiśnieg,
przebija,
wyciąga zieloną szyję
milimetr po milimetrze.
A gdy już się przebije,
woła: – Nareszcie żyję!”

Wanda Chotomska (1929–2017) pisarka polska, autorka literatury dziecięcej

Źródło: Przebiśnieg

„Nie lubiłem tego miasta – jego tynków, jego zapachów, szarego, brudnego, śniegu topniejącego na jego ulicach, ludzi na Lubartowskiej i 1 Maja, pijackiego folkloru zaniedbanego Starego Miasta.”

Bohdan Zadura (1945) poeta polski, krytyk literacki, tłumacz

o Lublinie.
Źródło: przedmowa do Wierszy Józefa Czechowicza, 1 czerwca 1981

O ludziach

„Pada śnieg na me okno,
właśnie dziś pada śnieg…
Jestem już słoną kroplą,
która drży u mych rzęs.”

Renata Danel (1959) polska piosenkarka i kompozytorka

Źródło: Pada śnieg na me okno

„Umieraj w porę. Najlepiej zimą gdy śniegu gwiazdki,
Gdy przeczuwany kształt przebiśniegów, lodu kryształki
Wrzucone do szklanki, kilka oddechów i krew na bieli.”

Konrad Wojtyła (1979)

może boże
Źródło: Coś z Nietzschego

O zimie

„Ktoś nazywa mnie szeleszczącym zgiełkiem
i wkłada w usta dendryt śniegu. Czy wiecie, jak oblizują się umarli
w szatach z poliestru. Tracheotomia, krzyczą obłąkani,
więc nieście mnie w zastępach kurzu, ku wyniesieniom
z rzecznych den.”

Dawid Jung (1980) polski poeta i krytyk literacki

Free Over Blood. New Polish Poets Series, 312685 powodów (2006)
Źródło: Pieśń topielicy

„Dlaczego to musi być grudzień.
Lecą ciężkie, ciemne śniegu gołębie,
spadają na płyty chodnika. Czym
jest talent wobec żelaza, czym jest
myśl wobec munduru, czym jest muzyka
wobec pałki, czym jest radość wobec
strachu, ciężki ciemny śnieg zakrywa
kiełki marzenia. (…)
czym jest wobec nich
milczący tłum w niebieskim tramwaju,
kim jest ta smutna dziewczyna”

Adam Zagajewski (1945) poeta polski, eseista, prozaik, tłumacz

Źródło: Żelazo

O strachu , O marzeniach , O muzyce , O myślach

„Wciąż uczę się czegoś nowego o miłości. Myślałam, że rozumiem to uczucie – nie tylko miłość macierzyńską, ale także miłość do rodziców, do męża i do laotong. Doświadczyłam także innych rodzajów miłości, miłości opartej na współczuciu i litości, na szacunku i wdzięczności lecz patrząc na sekretny wachlarz pokryty wyznaniami, które przez wiele lat wymieniałyśmy z Kwiatem Śniegu, rozumiem, że nie ceniłam najważniejszego uczucia – miłości płynącej z głębi serca.”

Lisa See (1955)

Kwiat Śniegu i sekretny wachlarz

O miłości , O emocjach , O myślach , O rodzicach

„I że śnieg wygląda z początku tak świeżo i czystko, ale kiedy ludzie go rozdepczą, staje się najbrudniejszy na świecie, całkiem szary, w żółtawe plamy, i tak jest zawsze – śnieg nigdy nie może pozostać biały, a jednak co roku ma się nadzieję, że uda się jakimś sposobem sprawić, żeby był do końca piękny.”

Jacqueline Wilson (1945) pisarka brytyjska, autorka książek dla dzieci

Źródło: Podwójna rola (1995), tłum. Jolanta Kozak

O ludziach

„Skalne iglice i wieczne śniegi, pozornie jałowe, obojętne i nieużyteczne, wezwały ku sobie ludzi, a ci wzięli je w posiadanie, czasem oddając nawet dla nich życie.”

Gaston Rébuffat (1921–1985)

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=3

O życiu , O ludziach , O czasie

„Wzięła go pod rękę. Miała łzy w oczach. Chciała dotrzymać mu kroku, chciała żeby było choć trochę cieplej. Do podartych, związanych sznurkiem butów wciskał się śnieg. Rozdarte, związane sznurkiem serce zalewał smutek.”

Paullina Simons (1963) pisarka

Jeździec Miedziany

O smutku , O butach , O łzach , Serce

„Było bardzo ślisko, Mączka się przewrócił i nie potrafił wyhamować. próbował wbić czekan, ale to nic nie dało. Gdyby Alek nie zatrzymał się sam to wpadliby obaj. Mogło się to naprawdę niebezpiecznie skończyć. A wszystko dlatego, że niektórzy noszą czekan jak laski. Ja opieram czekan na ramieniu i trzymam za drzewce. Kiedy się przewracam, dziób automatycznie wbija się w śnieg i łatwiej jest wyhamować.”

Krzysztof Wielicki (1950) polski wspinacz, himalaista

opis sytuacji podczas zdobycia Everestu zimą 1980 roku.
Źródło: Leszek Cichy, Krzysztof Wielicki, Jacek Żakowski, Rozmowy o Evereście, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1982, ISBN 8320316340, s. 50.

O zimie

„Sadyści wymyślili sobie nową rozrywkę. Przy dwudziestostopniowym mrozie trzymali młode nagie kobiety na dworze, nie wpuszczali ich do komór gazowych. Mężczyźni i starsze kobiety byli już zagazowani, ale te młode dziewczęta, na wpół zamarznięte, stały boso na śniegu i mrozie, dygotały, płakały, tuliły się do siebie nawzajem, na próżno błagając, żeby je wpuszczono do „ciepłego” pomieszczenia, gdzie czekała je śmierć.”

Jechiel Rajchman (1914–2004)

Ocalałem z Treblinki
Źródło: s. 60

O śmierci , O kobietach , O mężczyznach , O czekaniu

„W Garrick zaczęliśmy grać podczas świąt Wielkiejnocy 1967 roku. Na początku ludzie stali na śniegu w kolejce, żeby dostać się do środka. Kiedy jednak zaczęła się szkoła, frekwencja spadła. Jednego wieczoru przyszło tylko trzech widzów. Powiedzieliśmy im, że w tej wyjątkowej sytuacji dostarczymy im wyjątkowej rozrywki.
Na tyłach klubu był korytarz, który prowadził do kuchni Cafe-a-Go-Go. Poszliśmy tam i wykombinowaliśmy gorący jabłecznik i trochę przekąsek. Przełożyliśmy sobie przez ręce serwety, jak kelnerzy, i wróciliśmy na salę. Obsłużyliśmy naszych klientów i gadaliśmy z nimi potem przez półtorej godziny.
Innym razem przyszło tylko dziesięć czy piętnaście osób. Spytałem ich, czy nie chcieliby być dziś zespołem. Powiedzieli, że to dobry pomysł, więc daliśmy im nasze instrumenty i usiedliśmy sobie na sali, a oni nam zagrali.”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Źródło: Takiego mnie nie znacie

O ludziach , O szkole

„I oto otwarty widok:
na rzekę, którą obejmuje przedwieczerz,
na skrzesane turnice,
obrywające się zerwami
w plusk Dunajca,
na śniegi Tatr, prześwitujące
przez grubą zasłonę poświęconych im
książek,
na siebie, spowiadającego się pobłażliwie
w obliczu górskiego żywiołu,
na połoniny z Łemkami
wypasającymi cienie trzód,
na splątane gąszcza nazw,
na języki i kultury poprzerastane wiekami
współżycia i obcości (…).”

Michał Jagiełło (1941–2016) polski taternik, ratownik TOPR-u, pisarz, publicysta

Źródło: Widok spod Bereśnika

O książkach , O wieku

„Wiosenne kwiaty, jesienny księżyc,
letni wiatr i zimowy śnieg.
Kiedy twego umysłu nie przesłonią chmury,
każdy dzień jest twoim najlepszym dniem.”

Wumen Huikai (1183–1260)

Źródło: Beata Szymańska, Chiński buddyzm – chan, Kraków 2009, str. 119

O Kwiatach

„Dziś się dla ciebie śnieg rozkrysztalił,
oglądasz zimę, której nie znałeś.
W górskim schronisku ogień się pali.
Piękna jest zima, prawdziwie biała.”

Tadeusz Śliwiak (1928–1994) poeta polski

Źródło: Widokówka z wczasów, „Życie Literackie” 1952, nr 5 (2 marca), s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14356

O życiu , O zimie

„Kalendarzowe lato w Islandii następuje bezpośrednio po zimie (w trzeci czwartek kwietnia), bo są tu tylko dwie pory roku. A może raczej aż dwie pory roku, skoro lipiec od stycznia dzieli zaledwie parę kresek na termometrze. Sezon grzewczy trwa cały rok. Niepotrzebnie. Przecież 10 stopni dla Islandczyka, który w sandałach wyskakuje na śnieg, to upał.”

Mirosław Gabryś (1973)

Frazy osobiste

O lecie

„Pogoda była w sam raz na jeden płynny ruch brzytwą dookoła własnej szyi. Rechocząc luźnymi łatami na blaszanych dachach, parskający prosto z szarej gęby nieba wiatr pluł w twarz deszczem przemielonym ze śniegiem.”

Adam Wiśniewski-Snerg (1937–1995) polski pisarz

Tramwajada

O pogodzie

„Minęło lato. Góry śniegiem się odziewają, przedgórza występują w dzikszych coraz barwach. Polany opustoszały, ogłuchły echa pieśni pasterskich, słońce z każdym dniem widoczniej się nudzi, z każdym dniem wcześniej na spoczynek odchodzi.”

Seweryn Goszczyński książka Dziennik podróży do Tatrów

Źródło: Dziennik podróży do Tatrów

O lecie , O słońcu

„Na śniegu krew, na bramach lód
Niezapomniany obraz dni, tu ginął tłum z nadzieją w sercu (…)
Czas pokrył bólu ślad, lecz pamięć w sercu głęboko będzie trwać! Głęboko będzie trwać! Do końca życia.
Wskrześ w sobie pamięć tamtych chwil, okrzyków echo, syren ryk, modlitwy szept i kule w piersiach!
Przed barykadą żywych ciał twój padał rozkaz, by oddać strzał
Spadł nowy śnieg lecz gorycz przetrwa.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Ulice grudnia

O czasie , Obraz , Serce

„O tamtej miłości
o wierszu pisanym
znakami twych stóp
nic nie wiesz
ani ty ani śnieg
który zasypał ślady”

Jerzy Grupiński (1938) polski poeta

Źródło: Wiersz z pamięci

„Gdyby nie fakt, że posiadaliśmy tyle sprawności harcerskich, wątpię, czy przetrzymalibyśmy ten pierwszy okres. Kiedy miał się rodzić syn Jerzy, spadł prawie metrowy śnieg. Lekarze nie byli w stanie dojechać. Poród musiałem odbierać sam…”

Ryszard Białous (1914–1992)

Mieszkając w Quillen w prowincji Neuquen

„Nowe wałbrzyskie osiedle wyrosło na wzgórzu porośniętym brzozami pogiętymi od wiatrów. Zimą na jego szczycie zwalały się ściany śniegu, które zalegały do maja, pokryte czarną skorupą jak spaloną skórą. W pozostałych porach roku przywiewało tu wszystkie śmieci z okolicy; przy wiosennych wichurach przylatywały nawet gazety z Wrocławia i Legnicy. Targane wichurą latały papiery, strzępy szmat, zardzewiałe rury, martwe ptaki i psie kupy. Nieraz dolecą nawet opakowania od niemieckich czekolad zza zachodniej granicy, z napisami Milka, rysunkami uśmiechniętej krowy i wciąż wyczuwalnym zapachem kakao. Dzieci z Piaskowej Góry będą je zbierać, wygładzać paznokciami sreberka i wąchać tak długo, aż słodki zapach zniknie.”

Joanna Bator książka Piaskowa Góra

Piaskowa Góra (2009)
Źródło: s. 30.

O dzieciach , O ptakach , O zimie

„Śnieg w maju. Wiosna dostała kataru.”

Antoni Regulski

O wiośnie

„Na krakowskim rynku latają płatki śniegu
i gołębie – (nader ważny szczegół panoramy),
a w Sukiennicach ustawiły się w szeregu
nowiutkie, spółdzielcze kramy.”

Jerzy Hordyński (1919–1998) poeta polski

Źródło: Marcowa widokówka, „Życie Literackie” 1951, nr 6 (15 kwietnia), s. 2 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14097

O życiu

„A to moje serce.
Posiwiałe jak ogród w śniegu,
Obnażone jak bezlistna brzoza.
Wystawione na północny wiatr.
Mróz maluje na nim białe kwiaty,
przez gałązki prześwituje przeszłość.”

Ludmiła Marjańska (1923–2005) polska poetka, tłumaczka literatury angielskiej

Źródło: Ogród w zimie

O Kwiatach , O przeszłości , Serce

„Księżyc, śnieg, rosa już mnie nie uleczy,
I wszelkie inne, chłód niosące rzeczy,
Już nie uleczą mnie i nie ukoją,
Aż sen najwyższy przyjdzie z ciszą swoją,
Aż czas zaniknie w każdym swym okresie,
Aż przeznaczenie jarzmo bogów zniesie
I, by nasycić wszelką mą podnietę,
Da mi na usta i Lotus i Lethę,
Aż mnie pogrąży całą w mroków łożu
I w wiekuistem, niezmożonem morzu.”

Algernon Charles Swinburne (1837–1909) pisarz angielski

Źródło: Anaktorya, tłum. Jan Kasprowicz w: Poeci angielscy. Wybór poezyi (1907)

O Bogu , O snach , O czasie

„Wśród mnóstwa ludzkich uczuć – nie pozwalającej zasnąć nadziei, cudownego jej spełnienia, choć w cieniu leży śnieg, niepokojów próżności i uciszenia osiągniętego celu – pół wieku moich przygód z motylami, zarówno podczas łowów, jak w laboratoriach, umieszczam na honorowym miejscu.”

Vladimir Nabokov (1899–1977) pisarz rosyjski

Tamte brzegi

O emocjach , O wieku

„Jezioro zszywały igły lodu. Żurawina zmarzła na kość. Lis podszedł do zabudowań Kaleciuków i przyglądał się kurom. Przechylił łeb, jakby się dziwił ich upierzeniu i smakował to, co pod piórami. Zostawił ślad lisiego pyska na świeżym, luźnym śniegu.”

Ludwik Janion (1953)

Żurawina

„Patrzcie, jak te jabłonie pylą! Jakby to był śnieg – powiedziała Ela.
– To jest śnieg, droga Elu! Mogę ci to filozoficznie wytłumaczyć!”

Jan Paweł Krasnodębski (1947)

odezwał się Artur.
Źródło: Dzieci, zwierzęta, dorośli

O dzieciach , O zwierzętach

„Wszystko, co jest nie do zabrania z Japonii, to jej ulotność, tajemniczość. A także szczegół, którego my, Europejczycy, nie jesteśmy w stanie zauważyć. Jest też ich dziwna obecność w nurcie przemijania, którego symbolem jest japońska wiśnia. Drzewo to kwitnie bardzo krótko, jest obłędnie piękne i szybko zrzuca płatki, które spadają jak śnieg. Byłem pod wrażeniem starych ludzi, których tłumy fotografowały ten moment. Pytałem, dlaczego tak łapczywie to robią. Usłyszałem, że to uosabia krótkość życia, ten moment, którym jest życie. Posadziłem więc dwie wiśnie w moim ogrodzie.”

Jan Peszek (1944) aktor polski

Źródło: Anna Goc, Cimcirymci po japońsku, „Gazeta Wyborcza – Kraków”, nr 82, 8 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114894.html

O życiu , O ludziach , O wrażeniach , O drzewach

„Kiedyś się zjawi, z twarzą pustą,z otokiem czarnych ustdookoła głowy. Jana śnieg wybiegnę, milczące drzewona rwących się nogach.I nic już nie będzie.”

Mariusz Grzebalski (1969)

Źródło: Śmierć z tomu Negatyw (1994)

O śmierci , O drzewach

„O ile prawdę mówią poetów dawnych głosy
To czarne niczym kruki syreny miały włosy
Lecz odkąd sztukę Muzę na ziemię przywołały
Na płótnie każdy anioł wygląda jak śnieg biały”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

Postać: Teddy Kent
Cykl Emilka ze Srebrnego Nowiu, Emilka szuka szczęścia (1927)

O aniołach

„Ona mi pierwsza pokazała księżyc
i pierwszy śnieg na świerkach,
i pierwszy deszcz.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Spotkanie z matką

O matce

„Najlepiej myśli się patrząc na ogień, płynącą wodę albo na padający śnieg.”

Zofia Chądzyńska (1912–2003) polska pisarka i tłumaczka literatury iberoamerykańskiej

Statki, które mijają się nocą

O myślach , O wodzie , O myśleniu

„lodowce już podchodzą pod nasz dom
spod twoich powiek patrzy na mnie śnieg
codziennie rano zmywam z twarzy szron
na naszych mapach nie ma ciepłych stref”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

Z utworów
Źródło: Arktyka, Nowe sytuacje (1983)

O domu

„Czy słyszysz śnieg na szybach, Kiciu? Jaki to miły i miękki dźwięk! Jak gdyby ktoś obcałowywał całe okna od zewnątrz. Ciekawa jestem, czy śnieg kocha drzewa i pola, jeżeli całuje je miękko białą kołderką i może mówi im: „Uśnijcie, najmilsze, śpijcie, póki nie powróci lato.””

Lewis Carroll książka Po drugiej stronie lustra

Po drugiej stronie lustra

O lecie , Kochać się

„Poważny teatr musi być próbą nawiązania głębokich, intymnych relacji z drugim człowiekiem. W tym sensie sformułowania „aktor” czy „reżyser” nie oznaczają tylko profesji. W codziennym życiu mam syndrom Kaja z „Królowej śniegu”: bardzo trudno nawiązuję relacje z ludźmi. A na próbach w sposób organiczny przepełnia mnie serdeczność i potrzeba kontaktu. Wtedy wspólna gotowość do robienia rzeczy niezwykłych staje się zjawiskiem naturalnym.”

Mariusz Grzegorzek (1962) polski reżyser teatralny i filmowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 12 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mli.htm

O relacjach , Sens

„Rytm przyrody w Polsce wygląda następująco. W styczniu jest zawsze zima stulecia. Śnieg leży na drogach i ulicach do marca, kiedy to następują roztopy oraz powódź. Na przełomie marca i kwietnia Wisła znosi już most pod Wyszogrodem”

Michał Ogórek (1955) polski dziennikarz, felietonista i satyryk

Źródło: „Najlepszy ogórek”, czyli kalendarz na każdy rok

O zimie

„Wyłączasz charczące radio,
słyszymy jak płatki śniegu wpadają
przez szczelinę po rozbitych dachówkach.(…)
W nocy budzę się,
przestraszony, że umrę.
Budzisz się także, całujesz mnie w czoło.
Idę do toalety, podmuchy wiatru
wrzucają śniegowe płatki przez wywietrznik.”

Pavel Kolmačka (1962) czeski poeta i prozaik

Źródło: ***, tłum. Jakub Pacześniak

„Płat śniegu – przedmiot największej pokusy do wchodzenia nań turystów obu płci w klapkach lub innym obuwiu plażowym.”

Marek Konecki (1949)

Słowniczek terminów górskich

„Zasieki. Zasieki to jest to, co najpierw się widzi. Wystają ze śniegu, jak gdyby unoszą się ponad śniegiem linie, kozły, płoty zasieków. Jakież przedziwne kombinacje, zwęźlenia, skłębienia, całe konstrukcje tych zasieków spinających niebo i ziemię, wczepionych w każdy skrawek zamarzniętego pola, w biały pejzaż, lodowaty horyzont. Z pozoru ta kolczasta, drapieżna zapora rozciągnięta wzdłuż granicy wygląda na pomysł niedorzeczny i surrealistyczny, bo gdzie tu kto będzie się przedzierać, jak okiem sięgnąć śnieżna pustynia, żadnych dróg, żadnych ludzi, a śnieg dwumetrowy, nawet kroku nie można zrobić, a jednak te zasieki coś ci chcą powiedzieć, coś zakomunikować. One mówią ci: uważaj przekraczasz granice innego świata.”

Ryszard Kapuściński książka Imperium

Imperium

O ludziach

„Chciałbym kiedyś pogadać z Kamilem (Kurantem), który skręcił w ulicę Foksal, zanosząc się typowym dla gruźlików suchym kaszlem. Przejeżdżający obok dorożkarz lekko odwrócił się i porozumiewawczo uśmiechnął do siedzącej z tyłu niezbyt młodej już kobiety, mocno siekając batem konia. Jadąca w dorożce panna Leopard pogardliwie spojrzała na niego, gdy zdjął z głowy kapelusz i przez lekkie skinienie głowy oddał jej należny honor jako damie, którą nie była… On zaś był coraz bardziej rozgorączkowany i gdyby nie spadały z nieba lodowate wręcz płatki śniegu, dawno by już spłonął i odszedł na wieki. Gdy myślę o Kamilu, zawsze zadaję pytanie, jak należy żyć, żeby nasze życie było coś warte i żeby nie trzeba było go żałować? Jakich dokonywać w nim wyborów i w oparciu o jakie wartości? A zresztą… czy jesteśmy w stanie przewidzieć wszystko, co zgotuje nam los?”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Jeszcze będzie pięknie

O życiu , O kobietach , O losie , O myślach

„Nabierałem szybkości, odbijałem się o półki, tłukłem w skałę kaskiem i plecakiem, czekając na ostatnie uderzenie. Po prawdopodobnie 30 sekundach wylądowałem w głębokim śniegu u podstawy ściany. Zacząłem ruszać nogami i rękami i zrozumiałem, że niczego nie złamałem. W szoku wyjąłem przeciwsłoneczną szminkę i zacząłem smarować nią usta.”

Jan Mostowski (1928–2012)

o upadku z północnej ściany Eigeru (ok. 500 m).
Źródło: Jan Mostowski, drytooling.com.pl, 10 maja 2012 http://drytooling.com.pl/baza/ludzie/2031-jan-mostowski

O ludziach

„Do muzyki kot
wygrzewa się na masce,
spada śnieg, pies gna.
Pod muzykę
nadciągają gawrony,
krążą gołębie.”

Katarzyna Boruń-Jagodzińska (1956) polska poetka, publicystka i tłumaczka

Źródło: Jin i Jan od kuchni

O kotach