Cytaty na temat pierś

Zbiór cytatów na temat pierś, życie, serce, nasi.

Cytaty na temat pierś

Władysław Broniewski Fotografia
Benito Mussolini Fotografia

„Strzelaj w moją pierś.”

Benito Mussolini (1883–1945) wódz ("duce") włoskich faszystów, premier Włoch

ostatnie słowa

Bernard z Clairvaux Fotografia
Piotr Gontarczyk Fotografia
Engelbert Dollfuß Fotografia

„Aby zostać Mussolinim, zapaśnikiem stworzonym do rządów silnej ręki, trzeba mieć budowę Duce. Patrzcie na tę pierś i szyję, spójrzcie na tę głowę, zwróconą w stronę mężczyzny po lewej, a dostrzeżecie idealne podobieństwo z wykutymi w marmurze wizerunkami starożytnych Rzymian.”

Engelbert Dollfuß (1892–1934) austriacki polityk

Źródło: Dino Biondi, Viva il Duce! Comment se fait un dictateur, Robert Laffont, Paryż 1969, cyt. za: Diane Ducret, Kobiety dyktatorów, tłum. Maria Rostworowska, Wydawnictwo Znak, Kraków 2012, ISBN 9788324018840, s. 32.

Edward Szymański Fotografia

„I o kim pamiętać, i komu pieśń,
i kto w jaśniejszej glorii,
gdy los was stawi piersią o pierś
na wielkim sądzie historii?”

Edward Szymański (1907–1943) poeta i dziennikarz polski

Źródło: Poezje, PIW, 1978, s. 148.

Wojciech Jaruzelski Fotografia
Zbigniew Ćwiąkalski Fotografia

„Gdyby w Polsce tak było, że każdy, kto wybije okno, musi się liczyć, że dostanie nóż w pierś, to ja dziękuję i wyprowadzam się do innego kraju.”

Zbigniew Ćwiąkalski (1950) polski prawnik

komentarz w sprawie zarzutu zabójstwa za zabicie włamywacza.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,12771457,Czy_zarzut_zabojstwa_za_zabicie_wlamywacza_to_sprawiedliwe_.html

Leopold Lewin Fotografia

„Pola w Korei są żyzne,
A żniwa na nich – krwawe,
A wschodzi na nich śmierć.
Równoleżnik 38
Przechodzi przez moją ojczyznę,
Równoleżnik 38
Przechodzi przez moją Warszawę,
Równoleżnik 38
Przechodzi przez moją pierś.”

Leopold Lewin (1910–1995) polski poeta

Źródło: Równoleżnik 38, „Życie Literackie” 1951, nr 2 (18 lutego), s. 7 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14093

Ryūnosuke Akutagawa Fotografia
Osip Mandelsztam Fotografia
Władysław Broniewski Fotografia
Eliza Orzeszkowa Fotografia

„Są na świecie natury ludzkie, od wszelkiej studni głębsze, w które, gdy raz kwiat ukochania wpadnie, już go żadne fale precz nie wyrzucą, i żadne żale głośno wymówioną skargą nie splamią. Serce nóż zatopiony w sobie czuć może, ale usta nie otworzą się dla wydania słowa oskarżenia, bo nad wszystkie bóle większy żal zdejmuje nad tym, na kogo paść ma to słowo. Choćby im od tego oskarżenia włos nie spadł z głowy, oni go nie wymówią; choćby im ono wysunęło z tego serca połowę tego noża, który w niem zatopiony, oni go nie wymówią i jeszcze wszelkiemi sposoby, choćby kłamstwem, z ust innych wyjmować je będą. Jakto! tę pierś oskarżać, u której głowa nasza prześniła swój złoty sen życia? Tej duszy złorzeczyć, dla której z ognia, z wody, przez drogi kamieniste, przez czyściec gorejący pragnęlibyśmy dostać i przynieść wszystkie błogosławieństwa! Na te dni i godziny wyrzekać, w których nam drzewa śpiewały, ptaki gadały, ze wszystkich zdrojów życia wody słodkie i gorące biły! Wszystko to mogło być snem, złudzeniem, marą rozwiewną, lotną błyskawicą, po której same ciemności zostały, ale winy w tem niczyjej niema, a jeśli jest czyja, to nasza raczej, stokroć raczej nasza, lecz nie tej istoty, której oskarżyć za żadną cenę przed nikim w świecie usta nasze nie chcą i nie mogą.”

pisownia oryginalna.
Cham
Źródło: s. 84-85.

Stanisław Bułak-Bałachowicz Fotografia
Wawrzyniec Wspaniały Fotografia
Jadwiga Łuszczewska Fotografia

„Pozdrawiam ciebie, ty różo, z ogrodu
Klejnotowego, miłosny Rubinie!
Chociaż pierś twoja przejrzystsza od lodu
Krew nieśmiertelnéj młodości w niéj płynie.”

Jadwiga Łuszczewska (1834–1908)

Źródło: Rzeźbiarstwo, Wybór poezji. Xsięga pierwsza., Warszawa, 3 czerwca 1897

Michel de Montaigne Fotografia
George Bernard Shaw Fotografia
Knut Hamsun Fotografia
Norbert Barlicki Fotografia
Wiesław Myśliwski Fotografia
Piotr Gontarczyk Fotografia
Khaled Hosseini Fotografia
Ben Sherwood Fotografia
William Somerset Maugham Fotografia
Władysław Szlengel Fotografia
Katarzyna Berenika Miszczuk Fotografia
Borys Pasternak Fotografia
Stefan Wyszyński Fotografia
Neil Gaiman Fotografia
Stanisław Brzozowski Fotografia
Maksim Bahdanowicz Fotografia

„Kraju ojczysty! Wyklęty przez Boga –
Tyle ty znosisz niedoli.
Chmury, mokradła… Nad zbożem ubogim
Wieczór zapada na błoni.

Wokół rzucone ojczyste me wioski.
Z żalu aż pierś ściska, burzy! –
Biedne tam chatki, topole i brzózki,
I wszędzie ludzie ponurzy…”

Maksim Bahdanowicz (1891–1917) białoruski poeta, krytyk literacki, historyk

Краю мой родны! Як выкляты Богам –
Столькі ты зносіш нядолі.
Хмары, балоты… Над збожэм убогім
Вецер гуляе на волі.

Поруч раскідалісь родные вёскі.
Жалям сцікаюцца грудзі! –
Бедные хаткі, таполі, бярозкі,
Ўсюды панурые людзі… (białorus.)
Źródło: wiersz Kraju ojczysty! Wyklęty przez Boga… http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Kraju_ojczysty!_Wyklęty_przez_Boga…&useskin=monobook, 1913

Stanisław Brzozowski Fotografia
Mark Helprin Fotografia
Stanisław Lem Fotografia

„Ręce w górę! W górę! (…) Coście za jedni? Ty mów! – odezwał się najwyższy z uzbrojonych podchodząc do prodziekana Aniłłowicza.
(…)
– Jedziemy do Wrocławia… jesteśmy uczonymi, uniwersytet… Polska… – dobiegały Wielenieckiego pojedyncze słowa. (…) Wszyscy stali nieruchomo. Pod dużą wierzbą przy rowie dwóch leśnych obszukiwało szofera.
– No… – rzekł dowódca, widać nie bardzo wiedząc, co robić z tym fantem – no…
Nagle wzrok jego padł na milicjanta, który coraz bardziej bladł od upływu krwi.
– Żbik, co z tym szczeniakiem?
– Melduję posłusznie, komunista, panie kapitanie. Znalazłem! – triumfująco, choć spokojnie wypalił Żbik, ów brodacz w spadochroniarskim hełmie, który postrzelił milicjanta. Podniósł w górę zakrwawioną książeczkę. Do tej pory podtrzymywał chłopca, jakby tego nie czując. Teraz puścił go. Tamten ukląkł od razu i zastygł niezdarnie na czworakach. Ze spęczniałej bluzy mundurowej kapała krew.
Żbik potrząsnął w powietrzu książeczką. Żaden z profesorów nie spojrzał w tę stronę; była cisza. Dowódca założył kciuki za pas. Marszcząc czoło wciągnął ze świstem powietrze.
– A wy co, polscy profesorowie? – ryknął nagle głosem wysilonym do zdarcia. – Co robicie?! Rozkazów bolszewików słuchacie?! Chleb moskiewski zapachniał?! Żydokomunę zaprowadzić?! Co?! Co?! Co?! – krzyczał coraz przenikliwiej, jakby upajając się własnym głosem. (…) – Bolszewika wam dali, żeby bronił?! A przed kim?! Przed kim, ja się was pytam, panowie moi?! Przed nami, przed armią polską, przed siłami zbrojnymi niepodległej rzeczypospolitej…
Urwał, krótką chwilę wytrzymał w strasznej ciszy i rzucił:
– Komuniści, wystąp! (…) Są peperowcy? Żydzi? No?!
Grupa profesorów zwarła się jeszcze bardziej, tak że Wieleniecki został zupełnie sam na jej narożu. Chwila, a wystąpiłby przed szereg. Czuł, jak pali mu pierś legitymacja partyjna i jak powoli łomocą pulsy w głowie. Dwaj leśni przeciągali przez rów milicjanta, który leciał im z rąk. Po raz ostatni zobaczył Wieleniecki twarz chłopca.
(…)
Profesorowie kupą rzucili się do autobusu. (…) Starter stęknął, szyby zadrżały i autobus ruszył od razu z drugiego biegu. Gdy mijali zakręt, od łąki rozległ się jeden głośny strzał.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Powrót

Adam Mickiewicz Fotografia

„Serce ustało pierś już lodowata, ścięły się usta i oczy zawarły; Na świecie jeszcze, lecz już nie dla świata. Cóż to za człowiek - Umarły”

Dziady (Forefathers' Eve) http://www.ap.krakow.pl/nkja/literature/polpoet/mic_fore.htm