Cytaty na temat okulary (61 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„To nieprawda, że miłość jest ślepa, skoro zakłada różowe okulary.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

O miłości

„(…) odbywszy Podróż Antysentymentalną próbowałem zdjąć z nosa ciemne okulary i zacząć postrzegać monty-pythonowską rzeczywistość bardziej różowo. Ale słuchacze Trójki poczęli się niecierpliwić. Dlaczego pan jest taki wesoły? – pisano. Dlaczego w audycji nie ma już tylu wampirów, grobów, gotyku? l tak dalej. Poczułem się wtłaczany na siłę w pelerynę i zamykany w krypcie, szprycowany depresją i osaczony przez przeważające siły wyznawców widzących we mnie mizoginistycznego mesjasza z czarnym krukiem na ramieniu. Wszystko to bardzo ładnie wygląda, ale ja nie jestem Vincent Price.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Solsbury Hill, „Tylko Rock” nr 8 (84), sierpień 1998.

O rzeczywostości , O sile , O zdjęciach

„Sam nie wiedział, kiedy zrobił się stary i lekko przygarbiony od bólu pleców, kiedy jego żona pomarszczyła się i schowała za okularami.”

Bojan Biołczew (1942)

Garnczek fasoli

„Po zdjęciu czarnych okularów ten świat przerażający jest tym bardziej.
Szedł z nami pies i śmierdział.
Wszystkie dokumenty uległy rozkładowi.
Wszystko co kochałem uległo rozkładowi.
Jestem zdrów i cały.”

Marcin Świetlicki (1961) polski poeta, dziennikarz i muzyk rockowy

Ogród koncentracyjny
Źródło: Pod wulkanem

O świecie , Kochać się

„My dla was [kobiet] robimy wszystko: samochody sportowe, dobre okulary, markowe zegarki, wypasione komórki co to nawet nie trzeba dzwonić – same dzwonią.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

O kobietach

„Gwiazdor to człowiek, który latami pracuje jak opętany, by zyskać popularność, a potem zakłada ciemne okulary, żeby go nie rozpoznano.”

Coco Chanel (1883–1971) francuska projektantka mody

Źródło: Nieprzyjemne prawdy. Aforyzmy naszych czasów, wybór i przekład Henryk Zdanowski, KAW, 1987, s. 114.

„Uniósł okulary i nastawił ostrość na dziewczynę. Była piękna – nie było co do tego żadnych wątpliwości. Lecz w tym morzu otwartych ust jej usta były zamknięte. Nie śpiewała. Dostrzegł lśniące łzy spływające w dół po policzkach, a gdy na nią patrzył, przetarła grzbietem dłoni swoje pełne, miękkie wargi.”

Ted Allbeury (1917–2005)

Człowiek z mózgiem prezydenta

O śpiewie , O łzach

„Siedziałem na belce startowej, poprawiałem gogle i nagle czuję… coś strzeliło. Nie bardzo wiedziałem, co się stało, ale szybko dotarło do mnie, że gumka pękła przy okularach. I co robić? Zielone światło się zapaliło, trener Tajner machnął chorągiewką. Mogłem zejść i pokazać oficjalnie awarię sprzętu. Ale to były ułamki sekund, w ciągu których musiałem podjąć decyzję. Przyłożyłem więc tylko okulary do twarzy i pojechałem. Na oczach trzymał mi je wyłącznie pęd powietrza. W locie zaczęły mi się zsuwać z twarzy i lądowałem prawie na ślepo. Dopiero teraz zdaję sobie sprawę, jak to się mogło źle skończyć.”

Adam Małysz (1977) polski skoczek narciarski

o zdarzeniu na skoczni w Trondheim 6 grudnia 2003.

O decyzjach , O świetle

„Z mądrych ludzkich wynalazków
Okulary!… to mi rzecz!”

Franciszek Kowalski (1799–1862) polski poeta, pedagog, pamiętnikarz i tłumacz

„By mi dogodzić, gdym prosił o czary,
Dała mi babcia swoje okulary.”

Hans Christian Andersen książka Kalosze szczęścia

For denne ene Gang din Lyst jeg stiller, / Begyndte hun og gav mig sine Briller (duń.)
tymi słowami Andersen pisał o swojej babci, z której opowiadań zasłyszanych w dzieciństwie czerpał później tematy do swoich baśni.
Źródło: Kalosze szczęścia (duń. Lykkens Kalosker).

O babci

„Wielu wielkich aktorów ma coś takiego, że są przebierani do ról, a cały czas grają tak naprawdę jedną rolę. Mają taką osobowość, wewnętrzny potencjał i energię, którą cały czas operują. Cybulskiemu wszędzie rysują charakterystyczną fryzurę, okulary i uśmiech. Jasne, że szło za tym bardzo głębokie wnętrze i bogate wewnętrzne życie. Ale ja nie żyłem w tamtych czasach, więc mogę sobie tylko wyobrażać. Pan Cybulski jest bardzo znany, a ja nie, więc nie wiem czy mam prawo go oceniać.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

o Zbigniewie Cybulskim
Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28068

O życiu , O uśmiechu , O czasie , O osobowości

„Nowa piątka to paskudny wóz z grubym zadem i światłami jak okulary Edny Everage. By ukryć tę brzydotę ozdobili go spoilerem jak podwójny podbródek, wielkimi rurami wydechowymi i plakietką na każdym panelu. Nie jest ani trochę dyskretny. To wrzaskliwe auto: „spójrzcie na mnie zobaczcie jaki jestem potężny, jaki ze mnie rekin… z płetwą na grzbiecie.””

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

A wewnątrz jest jeszcze gorzej…
o BMW M5.

O świetle

„Ulepiliśmy bałwana w czarnych okularach,
Obsikaliśmy go z rana i stanęli w parach.
Baczność! Spocznij! Mówi do nas dziś Generał Straszak!
Wrona orła nie pokona, wiosna będzie nasza.”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Kołysanka, 1982

O wiośnie

„Od tego momentu zaczęła panować reprezentacja… o tego pana z brodą, w okularach.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=2&startsz=x

O sporcie

„To zabawne, kiedy czasami dumni wymieniamy tych pięciu czy sześciu Polaków znanych na świecie. Francuz czy Niemiec mógłby wymieniać w nieskończoność. To się chyba bierze z naszych kompleksów. (…) Europa jest otwarta. Przyjęli nas tam z otwartymi ramionami, bo w sumie jesteśmy inteligentni, sympatyczni i lubimy robić to, co robimy, ale powinniśmy patrzeć na siebie bez różowych okularów, bo to do niczego nie prowadzi.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: rozmowa Donaty Subbotko, Więcej humoru w narodzie, poproszę, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 września 2012

„Zastanawiam się raczej nad Policjantami z Miami. Fajne samochody, Floryda, opalone laski, cool okulary… Tak, to brzmi dobrze.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

w odpowiedzi na pytanie o propozycje filmowe na przyszłość.

O przyszłości

„Bradley jest człowiekiem wielkiej przeciętności. Z drugiej strony, ma wiele atrybutów, które są wskazane dla generała – nosi okulary, ma silną linię szczęki, wygłasza wiele przemówień nic przy tym nie mówiąc, no i jest bliskim przyjacielem naszego obecnego szefa sztabu generała Marshalla.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

Bradley is a man of great mediocrity. On the other hand, he has many attributes which are considered desirable in a general. He wears glasses; he has a strong jaw; he talks profoundly and says little; and he is a shooting companion of the Chief of Staff.
o generale Bradleyu.
Źródło: Charles M. Province, The unknown Patton http://books.google.pl/books?id=yXshAAAAMAAJ&q=Bradley+is+a+man+of+great+mediocrity.+On+the+other+hand,+he+has+many+attributes+which+are+considered+desirable+in+a+general.+He+wears+glasses%3B+he+has+a+strong+jaw%3B+he+talks+profoundly+and+says+little%3B+and+he+is+a+shooting+companion+of+the+Chief+of+Staff&dq=Bradley+is+a+man+of+great+mediocrity.+On+the+other+hand,+he+has+many+attributes+which+are+considered+desirable+in+a+general.+He+wears+glasses%3B+he+has+a+strong+jaw%3B+he+talks+profoundly+and+says+little%3B+and+he+is+a+shooting+companion+of+the+Chief+of+Staff&hl=pl&ei=3NiiTKfZEcWOswbimLSKBQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCMQ6AEwAA, Hippocrene Books, 1983, s. 143.

„Do zagranych dotychczas utworów używałem okularów zwykłych, ale do tego utworu założę okulary niezwykłe.”

Grzegorz Turnau (1967) polski wokalista, pianista, kompozytor, poeta

żartując założył okulary przeciwsłoneczne podczas wykonywania utworu Billiego Joela „Miami 2017”.
Źródło: II Inowrocławska Noc Solannowa 2006

O nocy

„Bardzo twarzowe są duże, ciemne okulary. Lubię je nosić. Zasłaniają mi twarz.”

Zofia Czerwińska (1933–2019) polska aktorka

Źródło: Robert Migdał, Nie jestem prześmiewczym starym babusem, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 187, „Magazyn”, 12 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122137.html

„Debiut mnie wykończył na co najmniej pięć lat. Agent zaczął mnie ustawiać tylko na największe sceny. A miałem 25 lat. I trudne do wymówienia nazwisko. Marzyłem, żeby osiwieć. Chodziłem w okularach, żeby wyglądać poważniej. Ale wtedy znalazłem pomysł na siebie. W antykwariatach szukałem rękopisów starych, nieznanych oper. To stało się moją marką, tak jak status „reżysera spektakli niemożliwych”. Kiedy teatr nie miał orkiestry, sceny albo musiał coś zrobić w kilka dni, ja okazywałem się specjalistą.”

Michał Znaniecki (1969)

Źródło: Alina Mrowińska, Żeby panie trzasnęły drzwiami, „Gazeta Wyborcza” nr 299, „Wysokie Obcasy”, 19 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129925.html

„Dzisiaj żeby się ogrzać, założył okulary.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Christianie Remy, trenerze Francuzów.
Skoki narciarskie, Zakopane 2005

„Czysty brud to są ślady namuliska, które ma na sobie grotołaz po wyjściu z jaskini. W przypadku groty nowo odkrytej to jest brud wręcz aseptyczny, nie ma nic wspólnego z człowiekiem, to nie żaden ludzki syf, tylko glina, gleba, albo na przykład resztki guana nietoperzy. Błotem w jaskini mogę się smarować jak domorosły apacz, ale w błoto uliczne przedreptywane przez setki podeszew nie włożyłbym ręki. Zmywam z siebie to, co ludzkie, ale po wyjściu z groty nie wstydzę się ubłoconych okularów, gęby czerwonej od sklejonych terra rosa i włosów sklejonych gliną. Nie szukam potoku, żeby się oczyścić, zanim wrócę między ludzi – wszak to z ludzkości się pod ziemią oczyszczam.”

Wojciech Kuczok (1972) pisarz polski

Źródło: Agnieszka Drotkiewicz, Oczyszczenie http://www.dwutygodnik.com/artykul/4117/, Dwutygodnik.com nr 96/2012

O ludziach

„Stworzyliśmy ten film, żeby ludzi rozbawić i sprawić, żeby na chwilę zapomnieli o problemach i spojrzeli na świat przez różowe okulary.”

Robin Williams (1951–2014) aktor amerykański

Źródło: „To i Owo” nr 3, 19 stycznia 2010, s. 5.

O ludziach , O świecie

„Papierowe łódeczki wylądowały w koszu. Tim otworzył szufladę i wrzucił do niej noże, widelce i serwetki. Ja złapałem karton mleka i wsunąłem go do stojącego na półce wazonu. W ten sposób została tylko taca. Tim podał ją mnie. Rozejrzałem się w poszukiwaniu miejsca, gdzie można by ją schować. Nie znalazłem, więc postawiłem ją na krześle i usiadłem na niej.
– Proszę wejść! – zawołał Tim.
Nachylił się nad biurkiem i skrobał coś na czystej kartce papieru. Robiłoby to lepsze wrażenie, gdyby używał właściwego końca pióra.
Drzwi się otworzyły.
Nasz gość miał ze sobą pistolet – i to właśnie pistolet zobaczyłem najpierw. Mały, z krótką lufą, metalicznie szary. Gość też był mały, niewiele wyższy ode mnie, i taki blady, jakby dopiero co wyszedł z jednego z tych starych, czarno-białych filmów. Miał kwadratowy podbródek, krótko przycięte włosy i małe oczka, które zdawały się chować za grubymi szkłami okularów. Albo on był bardzo krótkowzroczny, albo jego okulista. A może po prostu czuł się za tymi kuloodpornymi szkłami bezpieczniej.
Zamknął za sobą drzwi. Na zewnątrz najwyraźniej padało, bo duże krople wody przywarły mu do czoła i skapywały z brzegu płaszcza. A może po prostu się pocił.
– Pan jest Tim Diament? – zapytał.
– Tak, to ja – przyznał Tim.
Mężczyzna wszedł dalej do środka i wtedy zobaczył mnie. Przez chwilę lufa mierzyła w moim kierunku. Ręce automatycznie zatrzepotały mi gdzieś ponad głową.
– A ty? – zapytał ostro.
– Nick Diament – odpowiedziałem.”

Anthony Horowitz (1955)

Jego brat. Przesunął wzrok niżej.
– Czemu siedzisz na tacy?
– Bo czuję się jak filiżanka herbaty.
To była pierwsza rzecz, jaka przyszła mi do głowy, lecz najwyraźniej jemu to wystarczyło, bo chwilę później, gdy podszedł do okna, już o mnie zapomniał.
Źródło: Szpieg mimo woli

O poszukiwaniu , O wrażeniach , O herbacie

„W oczach świata nasze różowe okulary przestały być modne.”

Wojciech Bartoszewski (1955) polski aforysta

Źródło: „Przekrój”, tom 1, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 1996, s. 66.

„Jak byłam mała, świat mnie trochę przerażał. Wszystko wokół było piękniejsze, większe, odrobinę mnie przerastało. Ja miałam za duże okulary, włosy obcięte „pod garnek”, w sposób tak popularny w PRL-u. Świat mnie peszył. Może stąd wynika dzisiaj moja siła działania. Teraz spokojnie patrzę w lustro.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Gala”, 49/2010

O świecie , O sile

„(…) gdy się urodziłem, żyła jeszcze nawet prababcia mojego dziadka. Miała ponad 120 lat! Pamiętam, że robiła na drutach bez okularów, choć do pisania listów już je zakładała.”

Iwan Komarenko (1976) wokalista rosyjski (Ivan i Delfin)

Źródło: Ivan Komarenko - Muzyka jak narkotyk... http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/828/Ivan-Komarenko-Muzyka-jak-narkotyk.html

O muzyce

„Czułem się jednak spełniony, zdobywałem europejskie puchary, miałem medal MŚ, a tu na zgrupowaniu kadry słyszę, że nie można nosić ciemnych okularów czy coś podobnego.”

Zbigniew Boniek (1956) polski piłkarz, trener i działacz sportowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 18 kwietnia 2006

„Nie chodzę do kościoła. Bóg ma bardzo niedobre okulary, źle przez nie widzi, skoro pozwala, żeby cierpiały małe dzieci.”

Krystyna Sienkiewicz (1935–2017) polska aktorka

Źródło: Jestem siłaczką, wywiad dla „Polityki”, 14 lipca 2015 http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/ludzieistyle/1625785,1,krystyna-sienkiewicz-jestem-silaczka.read

O Bogu , O dzieciach , O cierpieniu

„nie chcę cię straszyć ale mama mówiła
że za to co mi zrobiłeś pójdziesz do piekła
i nie awansujesz

wyglądam teraz jak Barbie którą podkarmiono
albo myszka miki po trepanacji czaszki

noszę okulary wielkie jak słoneczniki
warkocze chude jak dżdżownice
i piżamę w tłuste biedronki

właściwie wciąż jestem tą samą dziewczynką
której zdjąłeś majtki”

Katarzyna Ewa Zdanowicz (1979)

Źródło: pa, pa, z tomiku Jak umierają małe dziewczynki?, 2003.

O piekle , O zdjęciach

„Wielcy naukowcy czasami mogą być przeszkodą na ścieżce nauki, Lowell. Rewolucji nie dokonują ludzie w okularach a pierwszych podszeptów nowej prawdy nie wychwytują ci, którzy używają trąbek do uszu.”

Matthew Pearl książka Klub Dantego

Postać: Oliwer Wendell Holmes
Klub Dantego

O ludziach , O nauce

„Był bardzo zasmucony karykaturami, które ukazały się w amerykańskiej prasie po wprowadzeniu stanu wojennego. Poirytowany, jakby nieobecny, niezbyt sympatyczny. Miał ciemne okulary, więc powiedziałam mu, że ważne jest, by widzowie mieli z moim rozmówcą kontakt wzrokowy.”

Barbara Walters (1929) dziennikarka amerykańska

o wywiadzie przeprowadzonym 23 lipca 1983 r. z Wojciechem Jaruzelskim podczas którego generał po raz pierwszy publicznie zdjął okulary.
Źródło: wysokieobcasy.pl, 28 sierpnia 2009 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53662,6973290,Krolowa_amerykanskiego_wywiadu.html?as=2

O zdjęciach

„Nie ma wojny, od lat uparcie dziwimy się – wojny nie ma! Jest brzuch, jest dezodorant pachnący pod pachą przez dwadzieścia cztery godziny, jest filtr słoneczny, zaciek na okularach, poplamiona majonezem sukienka, ale wojny brak.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Fototapeta (2006)

O wojnie

„Każdy człowiek postrzega świat przez „ascendentowe okulary” i postrzegany jest przez innych przez pryzmat znaku znajdującego się w Ascendencie, i to niezależnie od posiadanej świadomości w tym zakresie.”

Leszek Weres (1945) polski astrolog, socjolog

Źródło: Jarosław Gronert, Astrologia od początku, Pabianice 2007, s. 143.

O świecie

„Nie ma znaczenia, czy obraz przedstawia Mona Lisę, banana, czy okulary Hansa Rittmana – ważne, żeby to było naprawdę 'pop!”

Andy Warhol (1928–1987) malarz i wszechstronny artysta amerykański, prekursor pop-artu

It doesn’t matter if it displays Mona Lisa, a Banana or Hans Rittman’s glasses – the fact is it must be pop! (ang.)

Obraz

„Gdybym się przejmował tymi, którzy mówią, że Borek to playboy, bo nałożył sobie żel na włosy… Albo że zabawia się w dyskotekach… Gdyby te opinie robiły na mnie wrażenie, to pewnie zrobiłbym sobie grzeczny przedziałek, ściągnął ciemne okulary, sprzedał dobre garnitury i zamknął się w studiu. Dla mnie ważna jest praca i widz.”

Mateusz Borek (1973) polski dziennikarz sportowy

Źródło: wp.pl, 16 czerwca 2006 http://media.wp.pl/kat,1022939,page,2,wid,8353406,wiadomosc.html

O wrażeniach

„Jeśli gdzieś ją zapraszano, zawsze zakładała ciemne okulary, nawet wewnątrz pomieszczeń, ponieważ podobno chciała rozmyć się w tle, ustąpić miejsca aktorkom, odzianym w oszałamiające kreacje, które powinny się znaleźć w centrum uwagi. Ale prawda wyglądała tak, że Edith lubiła być nieodgadniona – w ten sposób mogła wydawać się bardziej tajemnicza, obdarzona jeszcze większą mocą.”

Edith Head (1897–1981) amerykańska kostiumograf

Źródło: Sam Wasson, Piąta Aleja, piąta rano, wyd. Świat Książki, Warszawa 2013, s. 53; tłum. Agnieszka Lipska-Nakoniecznik.

O prawdzie , O książkach , O świecie

„Każda grupa zawodowa ma swój kod. Ostatnio miałem kontakt ze scenarzystami. Oni wszyscy są tacy sami: unikają publicznych wystąpień, mają podobne fryzury i okulary, noszą skórzane kamizelki i raczej nie przejmują się wyglądem. Dziennikarze też zresztą są niechlujni.”

Robert Górski (1971) polski twórca kabaretowy

Źródło: dziennik.pl http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/135246,nigdy-nie-morduje-pajakow.html

O wyglądzie

„Okulary: teleskopy krótkiego zasięgu.”

Antoni Regulski

„To jest pierwszy i jedyny w swoim rodzaju aktor w czarnych okularach i skórze – taki nasz Brando. Bardzo charyzmatyczny facet na ekranie. Ze Zbyszkiem Cybulskim najbardziej kojarzy mi się dworzec we Wrocławiu. Jestem z Legnicy i Wrocław był swego rodzaju moim „oknem” na świat. Marzyłem o tym by zdać do szkoły teatralnej i jeździłem na różne festiwale teatru amatorskiego. Zawsze ta postać Zbyszka była dziwnie obecna przez tę płytę pamiątkową na tym dworcu.”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34514

O świecie , O facetach

„(…) dochodzę do wniosku, że im więcej lat upływa od jego śmierci, tym bardziej odrywamy się od jego ról, a zostaje nam w głowie wizerunek uśmiechniętego, zagubionego, głęboko nieszczęśliwego człowieka w zadymionych okularach. Oczywiście nadal jest w nim dużo energii i optymizmu, z emanującą specyficzną aurą. Właśnie przez to oraz jego przedwczesną śmierć narodziła się legenda. Gdzieś w nas ona zakiełkowała i dzisiaj już nie analizujemy jego ról. Na hasło Cybulski pojawia się po prostu cała masa znaczeń.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50238

O śmierci , O optymiźmie

„Ja cię, ktoś mu okulary domalował!”

Bohdan Smoleń (1947–2016) polski artysta kabaretowy

Teksty kabaretowe, Szeptanka

„Na lotnisku czekał na mnie z żoną. Ponieważ miałem ze sobą bagaż, poszliśmy od razu do samochodu.
– Mój Boże, nigdy nie widziałem nikogo, kto by tak wyglądał, wychodząc z samolotu – zauważył Keesing.
Miałem na sobie płaszcz mojego nieżyjącego ojca, o wiele za duży. Spodnie były za długie, mankiety całkiem zakrywały buty, co zresztą bardzo mi odpowiadało, ponieważ skarpetki nie pasowały do spodni, a buty miały zupełnie ścięte obcasy. Nie przepadałem za fryzjerami, więc sam obcinałem sobie włosy, jeśli akurat nie miałem pod ręką kobiety, która zrobiłaby to za mnie. Nie lubiłem się golić, toteż co kilka tygodni przystrzygałem brodę nożyczkami. Mimo kiepskiego wzroku nie lubiłem nosić okularów i zakładałem je tylko do czytania. Miałem własne zęby, ale nie było ich zbyt wiele. Moja twarz była przekrwiona od picia, zwłaszcza wielki czerwony nochal. Światło raziło mnie w oczy i mrużyłem je, spoglądając niepewnie spomiędzy zapuchniętych powiek. Pasowałbym do każdej dzielnicy mętów na świecie.
Ruszyliśmy.
– Spodziewaliśmy się kogoś zupełnie innego – powiedziała Cecylia.
– Tak?
– Chodzi mi o to, że mówisz tak cicho i wyglądasz na łagodnego człowieka. Bill spodziewał się, że wysiądziesz z samolotu zalany w trupa, z przekleństwami na ustach i będziesz się dobierał do każdej napotkanej kobiety.
– Nigdy nie silę się na wulgarność. Czekam, aż przyjdzie sama.
– Twój występ zaplanowano na jutrzejszy wieczór – poinformował mnie Bill.
– Świetnie, w takim razie dziś możemy się zabawić i zapomnieć o wszystkim.
Pojechaliśmy dalej.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

O kobietach , O Bogu , O butach , O piciu

„Uważają mnie za intelektualistę, ponieważ noszę okulary, a moje filmy za wartościowe, bo… trzeba do nich dopłacać.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

„Oczy ukochanej kobiety były zawsze dla mężczyzny okularami, przez które patrzył na świat. Nawet najbardziej samodzielny widzi pewną liczbę zjawisk przez te soczewki.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

O kobietach , O świecie

„Umierający na tydzień przed śmiercią drugiemu umierającemu ukradł okulary.”

Andriej Siniawski (1925–1997) rosyjski pisarz

Głos z chóru

O śmierci

„A potem – tylko jak wyrzeźbić to, co stało się potem? – nadszedł esesman Mitte, zwany „Aniołem Śmierci”. Zbliżył się do dziewczynki. Na jego bladej twarzy z jasnym wąsem błąkał się uśmiech. Popychał ją lekko w kierunku placu sortowni, gdzie przeglądano rzeczy pozostawione przez więźniów. Z jednej z walizek wyjęła kolorową chustkę, zaczęła ją podrzucać. Potem kolejne, jakby była na jarmarku. Wyjęła też dziecięce okulary. Czy wiedziała, co ją czeka? Mitte poprowadził ją do wejścia w żywopłocie, na którym wisiała flaga Czerwonego Krzyża (za nią miał być lazaret). Rozległ się strzał.”

Samuel Willenberg (1923–2016)

O miłości , O śmierci , O uśmiechu , O aniołach

„W okularach każdy wygląda jak emeryt.”

Adam Skalski (1978)

Źródło: odcinek 40, To jest napad

„Ze szczęściem bywa czasami tak jak z okularami, szuka się ich, a one „siedzą” na nosie. Tak blisko!”

Phil Bosmans (1922–2012)

O szczęściu

„Ada Sari była niezwykła, zaczynając od stroju. Przed wyjazdem do filharmonii i Teatru Wielkiego, gdzie jej towarzyszyłem, krawcowa projektowała jej stroje, a szewc z tego samego materiału robił buciki, zwane prunelkami. Miała ich 40 czy 60 par. Proszę pana – do każdej sukni prunelki. Na głowę zarzucała czarną woalkę z czarnymi kropkami, nazywała je muchami. Do tego szal wenecki spięty na dwa lwy, które w oczach miały brylanty. Na szyi na złotym łańcuchu zawieszała aparat do patrzenia, bo nie używała okularów, była to soczewka oprawiona złotem z brylantem w uchwycie. Dobierała garnitur biżuterii, czyli jeden rodzaj kamienia: brylanty, szmaragdy albo perły. Ada Sari żyła jak w akwarium – sama nigdzie się nie poruszała. W Ministerstwie Kultury prowadzony był kalendarz jej wyjazdów i minister wysyłał samochód. Pamiętam, podczas przerwy w Teatrze Wielkim szliśmy przez hol, ja młodziutki, szczupły chłopiec, ona wielka gwiazda, trzymała mnie pod rękę, a po obydwu stronach wszyscy gięli się w ukłonach. Ada Sari kłaniała się uprzejmie, ja pytałem: „Kim jest ten pan?”, a ona uśmiechnięta odpowiadała: „Nie mam pojęcia”, i szliśmy dalej.(…) Ona nigdy nie była w sklepie. Uczennice żartowały: „Maestra, ile kosztuje jajko?”. A ona: „Pięć złotych.””

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

A kosztowało 40 groszy. Jej się myliły waluty, bo ciągle była w innym kraju.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

O samochodach , O gwiazdach