Cytaty na temat niewiadoma (582 cytatów, strona 2)

„Wszystkie te przepisy są w tętnie swej istoty niczym więcej, tylko środkiem do urzeczywistnienia najpierwszego dydaktycznego prawa, które, jak już wiadomo, brzmi: rozwijaj w wychowańcu twym wszystkość, jedność i całość.”

Bronisław Ferdynand Trentowski (1808–1869) filozof i pedagog polski

„Są ludzie, którzy noszą kapelusz po to, by się mieć czym kłaniać. Nie wiadomo jednak po co oni noszą spodnie.”

Janina Ipohorska (1914–1981)

O ludziach

„Rodaczkowie Najmilejsi! Więcej Radości i Uśmiechu! Nie dajmy się upupić wzrastającej na naszych oczach fali nietolerancji, waśni, złodziejstwa, egoizmu i wszelkiego innego groźnego ponuractwa! I pamiętajmy, że nieraz już otrzeźwienie przychodziło wraz z nie najgłupszym hasłem: Śmiejmy się! Bo nie wiadomo, czy świat…”

Andrzej Szczepkowski (1923–1997) aktor polski

Źródło: wstęp do zbioru fraszek Słóweczka, 1992

O świecie , O uśmiechu , O egoiźmie

„Jest to świetna sztuka, bardzo precyzyjnie napisana. Najprzyjemniejszą rzeczą w Pułapce na myszy jest to, że nigdy nie wiadomo kto jest dobry, a kto zły.”

Richard Attenborough (1923–2014) brytyjski reżyser

o sztuce Agathy Christie.
Źródło: wywiad dla radia BBC, Nieśmiertelna Agatha Christie, Polskie Radio, 25 listopada 2012 http://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/731389

O sztuce

„Wiadomo, że każdy, kto staje na estradzie, powinien mieć minimum muzykalności, ale nie każdy aktor może śpiewać… Trochę krytycyzmu każdy powinien mieć i wtedy uniknęlibyśmy pomyłek.”

Zbigniew Zamachowski (1961) polski aktor filmowy i teatralny

Źródło: Dominika Gwit, Nie każdy aktor może śpiewać, PAP, 28 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/114177.html

O śpiewie

„Nauka zalążkowa nie wie, dokąd zmierza. Jeśli w nauce wiadomo, dokąd się idzie, nigdy nie zajdzie się daleko.”

René Thom (1923–2002) matematyk francuski

Źródło: Parabole i katastrofy, 1980

O nauce

„Jeśli nie wiadomo, co robić, to najlepiej nic nie robić.”

Lech Falandysz (1942–2003) polski prawnik

Źródło: Znał życie i używał go. Wspomnienie o Lechu Falandyszu, edukacjaprawnicza.pl, marzec 2004 http://www.edukacjaprawnicza.pl/index.php?mod=m_artykuly&cid=2&id=303

O życiu , O wspomnieniach

„Coś, co oddala się od nas w czasie albo w przestrzeni, jest jak obraz, który ma na początku wyraźne kontury, wypełnione różnorodnością kształtów. Później formy się zacierają, kolory bledną lub zmieniają się nieoczekiwanie. Powstają jakieś załamania, przesunięcia, odbicia, rozszczepienia, echa, nowe światła i cienie, kształty przypadkowe i niespodziewane. I czasem nie wiadomo, czy to, co spostrzegamy, jest naszym obrazem wewnętrznym, czy jest to ślad dalekiej rzeczywistości, tak jak widok dawno zatopionego miasta albo głosy ludzi, których już nie ma.”

Rafał Augustyn (1951) polski kompozytor

o swoim utworze Atlantyda I (1981).
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/dz_augustyn_atlantyda_1_i_2

O ludziach , O rzeczywostości , O czasie , Obraz

„Afera, jaka wybuchła wokół wypowiedzi abp. Michalika, pokazuje, że i w Polsce wpływy masonerii nie są zupełnie bez znaczenia. Gdyby bowiem tak było, to nie pojawiłoby się nagle aż tylu obrońców jej dobrego imienia przed jednym pokazującym prawdę arcybiskupem. Dobrze zatem, że metropolita przemyski napisał to, co napisał. Dzięki temu wiadomo przynajmniej, kto i z jakim zaangażowaniem jest gotów bronić jednego z najgroźniejszych wrogów Kościoła.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Mili panowie w fartuszkach, „Gazeta Polska”, 29 lutego 2012.

„Ród gałganów ma, jak wiadomo, wielkie wpływy polityczne.”

Karol Dickens (1812–1870) angielski powieściopisarz

„Myślę, że dobrze byłoby pewnego dnia tak umrzeć. Wypić trochę sherry w letnie popołudnie, położyć się na kanapie, nie wiadomo kiedy usnąć i już więcej się nie obudzić.”

Haruki Murakami (1949) pisarz japoński

1Q84 T.2

O myślach , O myśleniu

„Ze wszystkich rzeczy świata Szmaciak
tych dwóch najbardziej nienawidzi:
pierwszą z nich jest inteligencja,
a drugą zaś stanowią Żydzi.
Dlatego, jak to wszem wiadomo,
Szmaciaki duszą są pogromów,
a także lubią „białą rączkę”
przyprawić o śmiertelną drżączkę.”

Janusz Szpotański (1929–2001) satyryk i poeta polski, działacz opozycji w PRL

Źródło: Towarzysz Szmaciak czyli wszystko dobre, co się dobrze kończy

O duszy , O inteligencji

„Cudu nad Wisłą, czyli zwycięstwa w walnej bitwie pod Warszawą nie należy wyłącznie przypisywać pojedynczym dowódcom, poszczególnym Armiom lub oddziałom, czy też poświęceniu się jednostek – wiadomo, że zwycięstwo jest łatwe gdy wojsko i dowódcy są dobrzy, jednak jest ono bardzo wątpliwe gdy żołnierz jest wyczerpany i zwątpiony, nieufny i zdemoralizowany. Wówczas najświetniejsze plany, najmądrzejsze i najostrzejsze rozkazy nie pomogą nic, jeśli nie przyjdą z pomocą duchowe i moralne czynniki, przekuwające u żołnierza psychologię odwrotu na psychologię zwycięstwa, na pobudzenie do największego wysiłku i do szlachetnej ofiarności krwi za drogą Ojczyznę. Do Cudu nad Wisłą przyczynił się zbiorowy wysiłek całego Narodu, a bezpośrednio ludność stolicy, duchowieństwo, patriotyczne organizacje wojskowe i cywilne, które ofiarując swoje siły i wiedzę w chwili najbardziej przełomowej przetworzyły zmęczenie w rześkość, zwątpienie w zapał, cofanie w natarcie, odwrót w zwycięstwo – i przez to dopomogły w obronie Warszawy.”

Franciszek Latinik (1864–1949) polski wojskowy, generał

Bój o Warszawę. Rola wojskowego gubernatora i 1-ej armii w bitwie pod Warszawą w 1920 r.

O wysiłku , O sile , O zwycięstwie , O pomocy

„Przypominam sobie taką myśl Prymasa Wyszyńskiego: żebyśmy byli wolni, niezależni i mieli wpływ na Europę, powinno być nas 60 mln. Popatrzmy, jak w wiadomy sposób działali Niemcy i Sowieci w przeszłości, by zmniejszyć liczbę ludności Polski. Zmieniali strukturę naszego społeczeństwa, wycinając elity i grupy wiodące społecznie.”

Anna Pawełczyńska (1922–2014)

Źródło: Przeżyliśmy okupację – przeżyjemy „demokrację”, „Gazeta Polska”, 23 listopada 2011

O demokracji , O myślach , O przeszłości , O myśleniu

„A wiadomo, że na Tamizie co na sercu, to na języku.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

Trzech panów w łódce nie licząc psa

Serce

„Jeżeli można coś spaskudzić, popsuć, zafałszować, ukraść, sprzeniewierzyć, złudzić, wystrychnąć na dudka, to niezależnie całkiem od tego, czy się taka działalność typu destrukcyjnego i występnego „aktywiście zła” opłaci, czy też dostarczy mu wyłącznie bezinteresownej satysfakcji, że przechytrzył zabezpieczenia, że zniszczył bez osobistego zysku to, co było dla innego cenne, można ze stuprocentową pewnością uznać, iż w nowych formach, nowej technologii, walka Arymana z Ormuzdem, zła z dobrem będzie się toczyła. A to, ponieważ tak było zawsze, ponieważ samoloty oprócz ludzi zrzucały bomby, ponieważ energia atomowa „jaśniejsza od tysiąca słońc” została wiadomo jak użyta, ponieważ tak potrzebny medycynie rentgen Niemcom w Oświęcimiu służył do zabójczego ubezpłodniania kobiet, i tak dalej, i tak dalej – od początku ludzkiego świata.”

Stanisław Lem książka Bomba megabitowa

Utwory, Bomba megabitowa

O kobietach , O ludziach , O walce

„Jestem z natury przeciwny ograniczaniu czegokolwiek. Jeśli zaczniemy hamować czyjąś inicjatywę, to nie wiadomo, do czego to doprowadzi. Nie widzę nic złego w politycznym zaangażowaniu, uważam jednak, że powinno się to robić w sposób odpowiedzialny. Jeśli ktoś wygłasza ze sceny manifest, to lepiej, żeby był do tego przygotowany. Bo gdy przyłapią go na niewiedzy, to od razu zaszkodzi sprawie, za którą agitował. Ceremonie wręczenia Oscarów i Złotych Globów to bardzo ważne, prestiżowe imprezy. Lepiej wtedy uważać na to, co się mówi. Można się bardzo łatwo pogrążyć. Ale jeśli ktoś ma poczucie misji, to nie widzę powodu, by mu utrudniać życie.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

Źródło: Wywiad, Stopklatka, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46652

O życiu , O naturze

„Powiedziała jedna pani,
że nas przemysł jest do bani,
a jak ONI – rzekła jasno –
teraz TAMTYCH z góry trzasną,
to będzie efekt produkcji
gorszy od trzech rewolucji!
(…) Bo taką własność miewa zaimek,
że zastępuje konkretne imię:
ON, ONA, ONO, ONI, ONE
(…) Niby wiadomo, kto – a nie!
(…) Zapytuję – mimo tremy –
czy ONI to czasem nie MY…
Bo już zaczął ktoś rozgłaszać,
że Polska jest ICH, nie nasza,
a więc dla wspólnego zysku
może by tak po nazwisku?…
Powiedzmy sobie szczerze raz na jakiś czas:
Przecież nie ma tu nikogo oprócz NAS.”

Jacek Zwoźniak (1952–1989)

Źródło: Plaga zaimków

O czasie

„To naród pozbawiony charakterystycznych cech narodu. Bezcielesny duch… Odpowiadając na pytanie: Kim są Polacy? Kim są Francuzi? Kim są Szwajcarzy? – wskazujemy na kraj, jego instytucje, parlamenty. Każdy przechodzeń doskonale wie, o co chodzi. Ma paszport. Kiedy zapytamy Żyda, kim jest – udzieli nam długiej odpowiedzi, wyjaśniającej jego istnienie. Wiadomo, że każdy, kto musi tłumaczyć się ze swego życia, staje się podejrzany.”

Chaim Weizmann (1874–1952) polityk izraelski

przemówienie przed Komisją Specjalną ONZ ds. Palestyny, 8 lipca 1947.

Pytanie

„Usta, które nie wiadomo, czy się śmieją, czy płaczą.”

Hubert Zduniak (1972) aktor polski

o Dominice Ostałowskiej.
Źródło: Hubert Zduniak, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/803/Hubert-Zduniak.html

O płaczu

„W zaraniu dziejów społeczeństwa amerykańskiego główne wyznania charakteryzowały się rytuałem i liturgią o wyjątkowej prostocie. Wiadomo jednak, że z upływem czasu wyznania te przyswajały sobie stopniowo elementy „widowiskowe”, które najpierw odrzuciły. Ogólnie można stwierdzić, że proces ten następował w miarę wzrostu zamożności i wygód – życiowych wyznawców. Nic więc dziwnego, że tendencja do rytualizacji najpełniejszy swój wyraz znalazła wśród klas o najwyższym poziomie bogactwa i prestiżu społecznego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O czasie , O bogactwie

„Za dziesięć lat w ślad za euro musi powstać unia polityczna. Rozumiana w ten sposób, że w UE wspólna będzie polityka gospodarcza, razem ustalane będą budżety państw strefy euro. Ale czy uda się to przeforsować? Nie wiadomo.”

Witold Orłowski (1962)

Źródło: Gonimy Europę jak Chiny świat, wywiad w „Gazecie Wyborczej”, 31 grudnia 2010.

O świecie

„Socjalizm nie ma nic wspólnego z rasą ani z narodowością. Każdy wie, że również w kapitalistycznych krajach są socjaliści. Często tacy socjaliści, sfrustrowani stosunkami panującymi w ich kapitalistycznej ojczyźnie, przyjeżdżają pracować do nowo wyzwolonych, zaczynają budować socjalizm krajów – takich jak Tanzania. Wiadomo również, że w krajach komunistycznych żyją sfrustrowani kapitaliści i takich sfrustrowanych kapitalistów będziemy mieć niedługo także w Tanzanii.”

Julius Nyerere (1922–1999) polityk tanzański

Socjalizm jest przeciw rasizmowi

O ojczyźnie

„Najbliżej Blecherowi do surrealizmu. Nie wiadomo do końca, czy kryzysy przychodziły z zewnątrz, to znaczy z ciała, co przy autobiograficznej lekturze książki jednak się narzuca, czy to raczej ciało padało ofiarą eksperymentów duchowych bohatera, sądującego swoją podświadomość metodycznie i bezwzględnie. Chyba był do takich praktyk szczególnie predestynowany, nie musiał się uciekać do flagowych metod surrealistów, jak na przykład zapis automatyczny, który miał gwarantować ominięcie punktów kontrolnych rozsądku i prawdopodobieństwa, a na planie literackim wydostanie się z kolein konwencjonalnej narracji. Blecher opowiada o dziwnej przygodzie bycia człowiekiem może nie ze spokojem, ale z jakąś mroczną, przejmującą logiką, unikając literackich sztuczek, niepotrzebnych ekstrawagancji i nie szafując cudownością.”

Max Blecher (1909–1938)

Cytaty o pisarzu
Źródło: Dariusz Sośnicki, Trochę dziwny chłopak, dwutygodnik.com, nr 108/2013 http://www.dwutygodnik.com/artykul/4534/

O książkach

„„Stalin wolał, żeby sowietyzowanie narodu polskiego przeprowadzili sami Polacy, a nie Rosjanie”. To prawda potwierdzona dokumentami i faktami. Ale zdarzyło się raz, że Stalin musiał wyhamować zbyt gorliwą jego zdaniem zmianę, jaką był zamiar zastąpienia polskiego hymnu narodowego jakimś innym, komunistycznym, czego stanowczo domagali się Wasilewska, Berling, Bierut i inni zdrajcy Polski. Ci sami, którzy postulowali włączenie Polski jako 17. republiki do ZSRR. (Jak wiadomo, pomysł ten podobał się po latach Czesławowi Miłoszowi). Stalin wymyślił jednak PRL, ale zwykli ludzie i tak odbierali ten niesuwerenny twór państwowy jako sowiecką republikę. Sowietyzowanie miało być rozłożone na lata, pokolenia.”

Wojciech Reszczyński (1953) polski dziennikarz

Źródło: W cieniu Moskwy, „Nasza Polska”, 15 maja 2012 http://naszapolska.pl/index.php/component/content/article/42-gowne/3057-w-cieniu-moskwy

O ludziach , O prawdzie

„Historia pozwala na zachowanie pewnego cudzysłowu. Może polega to po prostu na braku odwagi. Teraz nie wiadomo, kto jest kim i komu, ewentualnie, można się narazić.”

Paweł Deląg (1970) aktor polski

o filmach historycznych.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 7 grudnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pdelag.htm

O zachowaniu , O historii

„Nigdy nie odmawiam drinka. A wiesz dlaczego? Nigdy nie wiadomo, czy to nie mój ostatni.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Wendigo (2006)

„Uliczni żebracy, którzy nie wiadomo skąd się nagle wzięli, są nasyłani przez międzynarodowy komunizm w celu zdyskredytowania władz wojskowych i sabotowania porządku i postępu.”

Fernando Léniz (1927–2013)

w artykule prasowym z 1975 r.
Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, str. 145.

O książkach , O świecie

„Gdy w słoneczny letni dzień masz do wyboru: siedzenie nad trygonometrią albo perspektywę koncertów, to wiadomo, że wybierzesz to drugie.”

Agnieszka Chylińska (1976) polska piosenkarka

nt. swojej edukacji.

„Polscy publicyści mają skłonność do przesady przy ocenianiu Niemców. A ci nie są ani wcieleniem dobra, ani zła. Są za to w dłuższej perspektywie nieprzewidywalni, mimo iż hołdują swoim nawykom i potrafią długo znosić niewygodne dla nich sytuacje. Bo kiedy jest to już ponad ich siły – buntują się bardzo gwałtownie. I nigdy nie wiadomo, co ten wybuch przyniesie – czy coś pozytywnego, czy skrajnie negatywnego”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Emigrant więcej zyskuje niż traci – rozmowa Alana Sasinowskiego – „Kurier Szczeciński” 30. 11. 2009

O sile

„Nie od dziś wiadomo, jak Polska jest uzależniona od Rosji w zakresie dostaw gazu. Tylko w okresie od lipca 2004 do czerwca 2005 PGNiG zakupiło 1,5 mld m3 gazu w dostawach spotowych. Natomiast po wschodniej stronie granicy powstała mafijna struktura, która prowadziła bezpośredni obrót turkmeńskim gazem z krajami spoza Wspólnoty Niepodległych Państw, w tym z Polską. Na ten handel monopol miał do niedawna Eural. Z tą firmą PGNiG podpisało w przeszłości umowę spotową. Ponieważ wokół spółki Eural było głośno, wymyślono sobie nową firmę powiązaną z Gazpromem. Należy wskazać, że osoby zajmujące się dostawami gazowymi wcześniej miały związek z licznymi aferami i korupcją.”

Zdzisław Jankowski (1943) polski polityk

wystąpienie w Sejmie, 5 maja 2005

O przeszłości , O uzależnieniu

„Poszedłem do polskiej ambasady wyrobić sobie paszport, dostałem tam mnóstwo formularzy do wypełnienia, a zasadnicze pytanie, jakie usłyszałem, brzmiało: czy pan jest Polakiem? Mówię, że tak. A czy ma pan jakiś dowód na to? Mówię, że nie. Wróciłem do domu, pytam tatę: ty masz nadal polskie obywatelstwo czy nie? A tata, nie odpowiadając wprost na pytanie: oszalałeś, po co ci ten polski paszport? Mówię, że przecież jest już w Polsce demokracja, a ojciec, że jeszcze nie wiadomo, co się może wydarzyć…”

Rafael Lewandowski (1969) reżyser i scenarzysta filmowy.

Źródło: Zdzisław Pietrasik, Z daleka i bliska, polityka.pl, 18 marca 2012 http://www.polityka.pl/paszportypolityki/rozmowy/1524905,1,rozmowa-z-rezyserem-rafaelem-lewandowskim.read

O demokracji , O domu , Pytanie

„Nie byliśmy jakimiś kłopotliwymi dzieciakami, dopiero w wieku dorastania, kiedy łapiesz za pierwszy alkohol, pierwsze jaranie – wiadomo. Dopiero z perspektywy czasu zauważyłem ile samozaparcia, ile pracy, energii i mocy trzeba, żeby zrozumieć 14-latka, który po pijanemu wraca do domu. Ty byś chciał, żeby został prawnikiem, a on ci na to, że będzie robił hip-hop.”

Abradab (1978) polski raper i producent muzyczny

Źródło: Przemysław Bollin, Kaliber 44: ta płyta to tribute dla artystów, na których się wychowałem, muzyka.onet.pl, 15 lutego 2016 http://muzyka.onet.pl/hip-hop/kaliber-44-ta-plyta-to-tribute-dla-artystow-na-ktorych-sie-wychowalem-wywiad/sy48gv

O alkoholu , O muzyce , O domu , O czasie

„Wiadomo, z amatorem pracuje się ciężej. Potrzeba nie tylko większego zaangażowania, ale to również większa odpowiedzialność. Profesjonalista lepiej odnajdzie się na planie, wie, na co go stać, jak uruchomić w sobie pewne emocje. Z amatorem trzeba nad tym popracować. Ale ten wysiłek się opłaca.”

Andrea Arnold (1961)

Źródło: Anna Serdiukow, Luksus bycia szczerym – wywiad z Andreą Arnold, stopklatka.pl, 6 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62916

O wysiłku

„Jedyną rzeczą, jaką wiem na pewno, jest to, że nie ma większej niewiadomej od miłości.”

Scott Turow (1949) amerykański pisarz

Prawa naszych ojców

„Gdy człowiek się na coś decyduje i jest do tego w miarę inteligentny, to zdaje sobie sprawę z konsekwencji. Wiadomo, że jeśli się gra w serialu, to nie można potem chodzić i narzekać: „o mój Boże, ta popularność mnie zabija!”. Trzeba przyjąć to, iż ludzie będą chcieli podejść, porozmawiać. Dla mnie to naprawdę przyjemny aspekt zawodu, takie spotkania dają mi dużo pozytywnej motywacji do pracy, wiary w to, że moja praca ma odbiorców. Spotykam się z wieloma wyrazami sympatii i naprawdę nie czuję, by ktokolwiek robił mi krzywdę.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

o kojarzeniu z rolą Magdy Karwowskiej w serialu Czterdziestolatek.

O Bogu , O ludziach , O wierze , O grach

„O Rapperswylu.
Głos drugi i ostatni.
(Dokończenie).
(…)
Ta niejasność w postępowaniu Wł. Platera, była, jak mi to z ust p. Schmida wiadomo, powodem, iż zerwały się umowy o kameje. Na propozycye bowiem p. Schmida o rentę, nigdy nie dawał co do tego stanowczej odpowiedzi, a sam dar pana Schmidta tak traktował, jakby to raczej dopiero z rąk Władysława Platera miał Rapperswyl ów dar uzyskać. A kiedy Schmid raz chciał mieć stanowczo rozstrzygniętą kwestyę pieniężną, upoważniał go p. Plater, aby część swoich kamei pan Schmid na swą potrzebę sprzedał. To postępowanie zniechęciło ofiarodawcę i zwróciło go do Krakowa.
(…)
Estreicher.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 251, 4 listopada 1883, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O zerwaniu , O czasie

„Wiadomo, że rozpoznajemy wady raczej w dziełach cudzych niż własnych… gdy malujesz, powinieneś mieć pod ręką płaskie zwierciadło i często oglądać w nim swe dzieło. Jeśli je bowiem ujrzysz w odwróconym odbiciu wyda się jakoby wykonane ręką cudzą i lepiej osądzisz swe błędy.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

Źródło: s. 136.

„Nie wiadomo będzie, kto wygrał, ale wiadomo, kto przegrał. Przegrała wiara Amerykanów w uczciwość i rzetelność sędziów.”

John Paul Stevens (1920–2019) prawnik amerykański

komentarz dotyczący werdyktu większości sędziów SN, którzy zdecydowali o zaniechaniu przeliczaniu spornych głosów na Florydzie, skutkiem czego George W. Bush został 43. prezydentem USA, choć otrzymał mniej głosów niż Al Gore.

O wierze

„To optymistyczna historia miłosna, w której wiele jest emocji, niespodzianek oraz zwrotów akcji i która dobrze się kończy. Od razu wiadomo, że to film Bertranda Blier. Jest to jeden z jego prostszych filmów, ale paradoksalnie dodało mu to siły.”

Bernard Campan (1958)

o filmie Za ile mnie pokochasz.
Źródło: Bernard Campan o filmie „Za ile mnie pokochasz”, „Monolith”, 15 listopada 2007 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/34,1

O historii , O sile

„W 1998 roku w Kanadzie zrobiłem ankietę wśród 102 swoich studentów: jakiej narodowości byli naziści? (bo nigdzie się nie pisze o zbrodniach niemieckich, tylko nazistowskich). Na 102 studentów 62 napisało – polskiej. Zapytałem: „dlaczego?” Odpowiedzieli: „Dlatego, że są polskie obozy koncentracyjne. A wiadomo, że obozy koncentracyjne były organizowane przez nazistów, żeby mordować Żydów. Wobec tego naziści to są Polacy”. I w tej chwili cały świat tak uważa. Dwa lata temu profesor amerykański, kiedy dowiedział się w czasie konferencji w Nowym Jorku, że siedzi obok niego profesor z Polski (mój kolega) wstał i powiedział, że koło Polaka z Polski on siedzieć nie będzie, bo myśmy wymordowali Żydów. Tymczasem nigdy żaden naród nie zachował się tak, jak Polacy. Nigdzie nie było podziemnej organizacji dla obrony Żydów i nigdzie tylu Żydów nie zostało uratowanych.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

Źródło: Ewa Koszowska, Prof. Witold Kieżun dla WP. PL: większość moich studentów uważa Polaków za nazistów http://wiadomosci.wp.pl/title,Prof-Witold-Kiezun-dla-WPPL-wiekszosc-moich-studentow-uwaza-ze-nazisci-to-Polacy,wid,16753214,wiadomosc.html?ticaid=1131b3, wiadomosci. wp. pl, 15 lipca 2014

O świecie , O zachowaniu , O czasie

„Kuria jest labiryntem. Mechanizmem z setką, tysiącem niewiadomych.”

Tadeusz Breza (1905–1970)

Postać: ks. de Vos do bohatera powieści
Urząd (1960)
Źródło: s. 176

„Kiedy nierzeczywistość pryśnie, to zniknie też nierzeczywisty rząd z nierzeczywistą Europą. A wtedy oni, Polacy, staną twarzą w twarz z z nieznaną i groźną rzeczywistością – i trzeba będzie się jakoś ratować, coś z nią zrobić. Trzeba będzie uratować Polskę – ale nie wiadomo, jak.”

Jarosław Marek Rymkiewicz (1935) polski pisarz i krytyk literacki

Źródło: Rymkiewicz w „GP Codziennie”: „Wystarczy nacisnąć przycisk pilota i oto ukazuje się nam nierzeczywisty kraj, rząd, armia…”, wpolityce.pl, 9 września 2011 http://wpolityce.pl/wydarzenia/14423-rymkiewicz-w-gp-codziennie-wystarczy-nacisnac-przycisk-pilota-i-oto-ukazuje-sie-nam-nierzeczywisty-kraj-rzad-armia

O rzeczywostości

„Bardziej lubię dystans 200 m. To konkurencja bardziej techniczna i moja wielka miłość, ale wiadomo, że bieg na 100 m przyciąga większą uwagę kibiców i zwycięstwo na tym dystansie daje większą chwałę.”

Usain Bolt (1986) jamajski lekkoatleta, sprinter

Źródło: Jacek Sroka, Usain Bolt: Moje nogi nie miały mocy, ale w Londynie znów będę najszybszy, polskatimes.pl, 28 maja 2012 http://www.polskatimes.pl/artykul/584695,usain-bolt-moje-nogi-nie-mialy-mocy-ale-w-londynie-znow,id,t.html

O miłości , O zwycięstwie

„W Wysokiej Izbie zasiada wielu posłów, którzy powinni zostać aresztowani, tylko jeszcze nie wiadomo, z jakiego paragrafu.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Cytaty z monologów kabaretowych

„Prawda to dążenie do wyznaczenia z niewiadomej.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

O prawdzie

„Jak wiadomo, każdej minuty rodzi się na Ziemi dwieście trzydzieścioro pięcioro dzieci. A za każdym razem jest to tak samo cudowne.”

Małgorzata Musierowicz (1945) pisarka polska

Małomówny i rodzina (1975), Szósta klepka (1975)
Źródło: s. 114

O dzieciach

„W tamtym mam wroga, w tym zaś – przyjaciela”
takie różnice głupiec sobie tworzy.
Mądry życzliwość po równi rozdziela;
alboż wiadomo, skąd nam przyjdzie korzyść?”

Sakja Pandita (1182–1251)

Drogocenna skarbnica wytwornych maksym
Źródło: str. 89

O głupcach

„Aktorstwo jest takim zawodem, w którym trudno jest pewne rzeczy przewidzieć, zwłaszcza tym, którzy tak jak ja nie pochodzili z aktorskich rodzin. Nie wiadomo np., czy będzie się szczęśliwym z takim wyborem, czy polubimy kontakt z publicznością, ten rodzaj skupienia, jaki jest potrzebny do pracy na scenie, lęk pojawiający się przed premierą… Ja wiedziałam, że chcę być aktorką bądź pisarką, a ponieważ zaplanowałam studia w Krakowie, to złożyłam dokumenty do tamtejszej PWST i na Uniwersytet Jagielloński na filozofię. Pierwsze podejście mi się nie udało, ale w następnym roku ponowiłam próbę i tym razem się dostałam.”

Olga Adamska (1973)

Źródło: Katarzyna Stróżyk, „Kurier Szczeciński” nr 12, 17 stycznia 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/50221.html

O studiach

„Wiadomo bowiem od dawna, że podatki są najlepszym rozwiązaniem wszelkich problemów.”

Robert Gwiazdowski (1960) ekonomista polski, komentator gospodarczy

ironiczny komentarz do zaproponowanego przez senatorów PO podatku „pielęgnacyjnego”. Por. z cytatem o podatkach z Karola Marksa.
Źródło: Dzień wolności podatkowej 2009 http://www.blog.gwiazdowski.pl/index.php?subcontent=1&id=643, blog.gwiazdowski.pl, 10 czerwca 2009

O wolności

„Czyż jednak wiadomo, kto jest mądry, a kto szalony w tym życiu, gdzie rozsądek często powinien zwać się głupotą, a szaleństwo geniuszem?”

Guy de Maupassant (1850–1893)

Źródło: Strach (tłum. I. Wieczorkiewicz)

O głupocie , O strachu , O szaleństwie

„Jako nastolatka marzyłam o tym, by zostać księżniczką i wyjść za mąż za księcia Karola. Przyznałam mu się do tego, gdy kiedyś się spotkaliśmy. Przykro mi, że się nam nie udało. Żartuję oczywiście. Mówiąc serio, pamiętam, że zawsze najbardziej zależało mi na tym, by mieć rodzinę. Zawód nie był ważny, wbrew pozorom nie pragnęłam wcale aż tak bardzo zostać aktorką. Tym bardziej że aktor, jak wiadomo, ciągle jest w podróży, ciągle pracuje i nie przywiązuje się do ludzi. Na szczęście zdążyłam się przekonać, że w rzeczywistości jest trochę inaczej. I bardzo się cieszę, że mam taką pracę. Chyba oszalałabym, siedząc w biurze przed komputerem przez 50 dni w roku. A o czym marzę teraz? Tak naprawdę o jednym: aby mieć więcej czasu dla swoich najbliższych. Tego mi najbardziej brakuje.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

O szczęściu , O ludziach , O rodzinie , O rzeczywostości

„Jak się pan ma? – rzekł Muzzle do Sama prowadząc go do kuchni. – Ha! Nie zaszła żadna wielka zmiana od czasu, jak widziałem pana sterczącego za krzesłem burmistrza w sali.
– Przepraszam, że nie zwróciłem wtedy na pana uwagi, ale jak pan to zapewne zauważył, nie byliśmy sobie przedstawieni. O! Mój pan bardzo pana polubił.
– To mi figura.
– Prawda?
– Jowialny!
– I znakomity mówca. Jak mu płyną myśli, co?
– Zdumiewająco! Płyną tak szparko i tłumnie, iż stukają się głowami i nie wiadomo nawet, o co idzie.
– To właśnie wielka zaleta stylu jego mowy…”

Karol Dickens książka Klub Pickwicka

Źródło: Klub Pickwicka (ang. The Posthumous Papers of the Pickwick Club), tłum. Włodzimierz Górski

O prawdzie , O myślach , O zmianach , O czasie

„Sobibór. Miejsce, którego nie ma. Przestrzeń, której zarys odtwarzać można ledwie ze śladów. Tu wiele tysiącom ludzi przyszło ostatni raz patrzeć na świat – nie wiadomo, ile dokładnie było tych tysięcy. To Miejsce Pamięci ustanowione tam, gdzie zostały tylko prochy. A zarazem obszar pamięci tworzony ze strzępów wspomnień małej grupy wybrańców, którzy ocaleli. Przedstawiamy opowieść o niemieckim obozie zagłady na wschodnich krańcach Lubelszczyzny, gdzie wielkie cmentarzysko porósł ogromny, „fikcyjny” las. Tym zasadzonym lasem, jak maską, Niemcy zasłonili powierzchnię katowni.”

Zbigniew Gluza (1955) polski redaktor i animator życia społecznego

Źródło: Przedmowa (styczeń 2010) w: Sobibór z serii Żydzi polscy, Ośrodek Karta Dom Spotkań z Historią, Warszawa 2010, ISBN 9788361283218, s. 5.

O ludziach , O świecie , O domu , O historii

„Ludność cywilna obserwowała nasze wyjście kanałami. Mówię o ostatnich oddziałach, a byłem w ostatnim, który wyszedł. (…) Trzeba było widzieć twarze i postawę tych ludzi, których się zostawia świadomych, że Niemcy są tuż, tuż, że lada moment, przyjdą i nie wiadomo, co zrobią. Mimo świadomości, jaki los ich czeka, nie mieliśmy żadnych jaskrawych wypadków buntu czy jakichkolwiek demonstracji, które w tej sytuacji byłyby usprawiedliwione.”

Stanisław Sobolewski (1680–1772)

opowiadając o kapitulacji powstańców.
Źródło: Socjaliści w powstaniu warszawskim 1944 r., wybór tekstów Krzysztof Dunin-Wąsowicz, Oficyna Graficzno-Wydawnicza Typografika, Warszawa 2004 http://www.lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/511.

O losie , O ludziach , O czekaniu

„W końcu Polska i Niemcy to dwaj sąsiedzi, w Niemczech mieszkają setki ludzi takich jak ja, urodzonych w Polsce i blisko z tym krajem związanych. To był szczególny mecz. Wiadomo było, że media tego tematu nie odpuszczą.”

Lukas Podolski (1985) piłkarz niemiecki pochodzenia polskiego

O ludziach

„Kompletnie nie znam się na sztuce. Rzadko wzrusza mnie coś do tego stopnia, żebym miał przyjemność z oglądania tego. A już absolutnie rzadko dotyczy to sztuki współczesnej. Największą frajdę sprawia mi oglądanie filmów, a te jak wiadomo trudno zaliczyć do sztuki wysokiej. Kino wyszło z masowej rozrywki i przy takiej masowej rozrywce pozostało. Próby robienia z kina sztuki wysokiej są dość kulawe i kończą się zwykle tym, że takie dzieło ogląda się w kinach studyjnych w towarzystwie trzech osób. Takie filmy nie trafiają do szerokiego widza dlatego moim zdaniem nie powinno im przysługiwać miano filmu. Elitarność nie jest domeną kina. Artystyczna wolność (…) zależy od punktu widzenia. Z jednej strony artysta nie powinien przekraczać pewnych granic, bo może swoim postępowaniem wyrządzić innym przykrość. Z drugiej jednak strony, jeśli jest on naprawdę wielkim artystą, to jego zadanie polega właśnie na przekraczaniu owych granic, gwałceniu moralności, burzeniu schematów po to, by w tak drastyczny sposób zmusić do odbiorcę do refleksji.”

Tomasz Bagiński (1976) polski reżyser i grafik komputerowy

Źródło: „Sztuka spadania”, wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=23056

O przyjemności , O sztuce , O wolności

„(…) ja tam mam taką swoją jakąś…, niesamowicie jestem zafascynowana pewną postacią z Radia Maryja. Słuchaj, to jest taka, nie wiadomo jakaś osoba… (…) to jest jakby taka stara dziewczynka. (…) założycielka dziecięcych podwórkowych kółek różańcowych… (…) i ona mówi takim…, mówi taką specjalną ma melodię. (…) Ja nie wiem, jak ona się nazywa, ale ona mówi tak…, jakoś tak…, że tam „Módlmy się, dziecięce podwórkowe kółka różańcowe, w których mali pielgrzymi w swoich dziecięcych serduszkach, w których płonie miłość Boża. Módlmy się, żeby łaski Boże spłynęły na wszystkie dzieci, które należą do dziecięcych podwórkowych kółek różańcowych.””

Kazimiera Szczuka (1966) polska historyczka literatury

(…) „łaski Bożej, Jezus w naszych małych dziecięcych serduszkach”.
o Magdalenie Buczek w programie Kuba Wojewódzki, 26 lutego 2006.

O miłości , O Bogu , O dzieciach

„Zamiast piętnastu minut sławy, wszyscy będą chcieli dostać piętnaście minut prywatności. Jak wiadomo, satelity, kamery czy internet tropią nas w każdej sekundzie. To irytujące, a może być już tylko gorzej. Następne pokolenie młodych ludzi będzie błagać o samotność. Nieustające wpatrywanie się w mass media pożera nas, to nowy potwór.”

Chuck Palahniuk (1962)

Źródło: Palahniuk: Chętnie obejrzałbym stand-up tragedię, krytykapolityczna.pl, 6 czerwca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Serwiskulturalny/PalahniukChetnieobejrzalbymstand-uptragedie/menuid-305.html

O ludziach , O samotności

„Bo i po co? Zastanów się, człowieku. Po co mam opowiadać o swoich sprawach? Kogo to obchodzi? A poza tym świat jest, jaki jest i nigdy nie wiadomo kto, co i do czego wykorzysta.”

Hanna Lemańska książka Chichot losu

Chichot losu

O świecie

„Ja bym bardzo nie chciała, żeby na pytanie: „Kto ty jesteś?” padała odpowiedź: „Wszechpolak mały”. Nie wiadomo, czego według Giertycha dzieci miałyby się uczyć na przedmiocie patriotyzm.”

Izabela Jaruga-Nowacka (1950–2010) polski polityk

komentarz do pomysłu ministra edukacji Romana Giertycha na wprowadzenie do szkół lekcji patriotyzmu.

O dzieciach , Pytanie

„Trudno przelicytować kobietę w przebiegłości. Gdy zastawia na mężczyznę sidła, to już wiadomo, że wcześniej sama w nie wpadła.”

Andrzej Klawitter (1952–2019) pisarz

O kobietach

„Euro jest do tej pory wielkim sukcesem. Przypominam sobie hiobowe ostrzeżenia, że będzie słabą walutą i cały projekt padnie. Wiadomo było jednak, że dla utrzymania spójności strefy euro potrzebna jest minimalna dyscyplina fiskalna poszczególnych krajów członkowskich.”

Leszek Balcerowicz (1947) polski polityk i ekonomista

Źródło: wyborcza.biz, 9 maja 2010 http://wyborcza.biz/biznes/1,101562,7861687,Leszek_Balcerowicz__Europa_potrzebuje_Adama_Smitha.html

O biznesie , O sukcesie

„Pochodzą z tego samego miasta, co Witchmaster. Ekipa bardzo mocno się kumplowała i potrzebowała perkusisty, który nagra im ścieżki żywych bębnów, bo jak wiadomo grali z automatem. A wtedy żyłem z Witchmaster w świetnej komitywie. Co mi więc szkodziło, by wsiąść do pociągu do Wrocławia i nagrać im te bębny, nie znając zupełnie materiału.”

Zbigniew Robert Promiński (1978) perkusista polski

o współpracy z grupą Artrosis.
Źródło: polskirock.art.pl http://www.polskirock.art.pl/zbigniew-robert-inferno-prominski,m2077,biografia.html

O współpracy

„(…) zostało nakręconych pięćdziesiąt dwie godziny materiału, a film ma jak wiadomo półtorej godziny. Ja ten film widziałam zupełnie inaczej. Myślałam, że wejdą inne sceny, zupełnie inne jego fragmenty. Tak więc kiedy pierwszy raz go oglądałam, siedziałam wciśnięta w fotel zaskoczona jakimi środkami, scenami w końcu ujęciami uzyskano końcowy rezultat. Dopiero oglądając Plac Zbawiciela za drugim razem zbliżyłam się bardziej do samej historii. Przyznam, że na mnie działa to wszystko piorunująco i wzruszająco, ale przede wszystkim ze względu na dzieci. To mnie kompletnie rozstraja i rozczula. Niezależnie od okoliczności za każdym razem płaczę na dwóch scenach. Te dzieci są tam naprawdę biedne, mimo że film nie epatuje nieszczęśliwymi, zatroskanymi dziecięcymi buźkami. Jest jednak coś tak przerażającego w ich historii, że mnie ten film dosłownie rozkłada.”

Jowita Budnik (1973) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Orły 2007. Czułam, że przechodzę to wszystko bezboleśnie. Rozmowa z Jowitą Budnik, stopklatka.pl, 27 lutego 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=36272

O dzieciach , O historii , O myślach , O myśleniu

„Wiadomo, że nie powstało wiele dobrych rzeczy, dlatego że czekało się na lepsze.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

O czekaniu

„Cała ta agresja, nie wiadomo komu przeciw, to medycznie nielogiczne,
ale wpływ miał na mnie Bukowski, a nie ksiądz Tischner… niestety”

Ten Typ Mes (1982)

Źródło: OIOM

„Cnota, sama w sobie, jest nieciekawa i z góry wiadoma, cnota jest załatwieniem sprawy, to jest śmiercią; grzech jest życiem.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Sienkiewicz

O śmierci

„I nie wiadomo, co stałoby się wówczas z dzielną Rachelą, gdyby znowu nie przypadek, wielki sojusznik okupacyjnych dziejów każdego z nas. (…) Ani mąż, ani córka nigdy nie poznali tajemnicy jej pochodzenia. (…) Czasem jednak nachodzi ją bezgraniczna tęsknota za utraconymi bliskimi, rodzeństwem, rodzicami, za środowiskiem, w którym wzrastała od dziecka. Wówczas odwiedza mnie, szuka ze mną kontaktu. Moja osoba łączy się z jej domem rodzinnym, przypomina bliskich, łączy się z trudnymi do wymazania z pamięci – tamtymi czasami. Dobrze ją rozumiem! Szanuję jej rozdwojoną jaźń.”

Irena Sendlerowa (1910–2008) polska działaczka społeczna, uczestniczka akcji pomocy Żydom w czasie II wojny światowej

Źródło: Anna Mieszkowska, Dzieci Ireny Sendlerowej, Warszawa 2010, s. 112–115.

O dzieciach , O domu , O rodzicach , O czasie

„Stalin przekonał się, że bolszewizacja Polaków, zdolnych w obronie niepodległości do czynów wręcz szaleńczych, nie pójdzie łatwo. Tym samym być może w jakimś stopniu musiał powściągnąć myśl o uczynieniu z Polski republiki sowieckiej. Zagłada Warszawy kosztowała ZSRS parę miesięcy przestoju na froncie. W tym czasie armie anglo-amerykańskie dotarły do granic Niemiec na zachodzie. O ile latem 1944 r. otwierała się przed Stalinem szansa na podbój całej Rzeszy, o tyle teraz nie mógł już na to liczyć. Powstanie nie tylko uratowało od bolszewizacji dużą część zachodnich Niemiec, ale i przez to prawdopodobnie uchroniło Polskę od losu kadłubowej republiki zgniecionej przez Rosję i wielkie, czerwone Niemcy. Cena, jaką zapłacił naród polski w Powstaniu była straszna, lecz bez tej ofiary jego los byłby chyba gorszy. Bezczynność AK w chwili wejścia Armii Czerwonej wzmocniłaby późniejszą oszczerczą propagandę sowiecką o rzekomym współdziałaniu Polskiej Armii Podziemnej z okupantem i pozwoliłaby zniszczyć setki tysięcy jej członków bez najmniejszego rozgłosu w świecie. Bierne oddanie się w niewolę sowiecką mogło wytworzyć w społeczeństwie polskim kryzys moralny niemniej bolesny od kompleksu klęski. Powstanie „zapaliło w ciemności płomień”, który mogły podsycać przyszłe pokolenia. W 1944 r. wydawało się, że decyzję o Powstaniu należy potępić. Z perspektywy czasu nie wiadomo jednak czy był to „grób”, czy raczej „kołyska” narodu.”

Wojciech Roszkowski (historyk) (1947) historyk polski, działacz polityczny

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 192.

O losie , O historii , O myślach , O decyzjach

„Właściwie nie wiadomo, co to znaczy dzień stracony czy nie stracony. Wszystkie są chyba tak samo nie stracone jak i stracone.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

„Wiadomo że on ma petardy w nogach i jest w stanie odpalić długi skok.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Jakubie Jandzie.
Skoki narciarskie, Oberstdorf 2004

„Wysłała mnie kiedyś dyrekcja, żebym sobie zrobiła kartę zdrowia. Bo to konieczne, takie przepisy. Co robić, poszłam. A było to po porannym przedstawieniu Balladyny, dla szkół. Tak też bywa w teatrze. Przebrałam się w swoje ciuchy, zmyłam szminkę. Wpadam do przychodni, wiadomo, okaz zdrowia jestem. Mierzą mi ciśnienie. I lekarz do mnie: Chwileczkę, musimy zrobić EKG. Bez tego karty nie wydam. Ja się wkurzam: Jakie EKG, po co?! A on: Proszę się uspokoić, jest pani nadmiernie pobudzona. No to się wkurzam jeszcze bardziej: Człowieku, ja od godziny jedenastej rano zabijam! Mam na rozkładzie siedem osób, i samą mnie szlag trafił, a pan mi karze się uspokoić? A on nic, kazał mi przyjść za trzy miesiące. Idę z tym do dyrekcji, a Zenek Butkiewicz mówi: – No, cóż, drugi raz idź do przychodni po bajce.”

Beata Zygarlicka

Źródło: Artur D. Liskowacki, Zygarlicka: Bez czułości, „Dialog” nr 1/01-11, 27 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110088.html

O karze

„Tylko chwasty sieją się same i rosną w przyśpieszeniu. Wszystko inne, aby mogło rosnąć i żyć, wymaga czasu i cierpliwości, mozołu i dbałości. Jak ludzkość istnieje, raz tylko manna spadła z nieba i też nie wiadomo, czy to prawda.”

Zofia Kucówna (1933) polska aktorka

Zdarzenia potoczne

O prawdzie , O czasie , O cierpliwości

„Przy dzisiejszych dekoltach zawsze wiadomo, co kobiety mają na sercu.”

Pierre Benoit (1886–1962) francuski pisarz

O kobietach , Serce

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

O historii , O sile , O wieku , O pomocy

„Z całą odpowiedzialnością za słowo mogę powiedzieć, że nigdy nie miałem poczucia, iż jestem artystą. Nie mówię tego ze skromności. Sam fakt, że uprawiam zawód reżysera, jest nieskromny już „z rozdania”. U podstaw tej profesji leży bezczelna uzurpacja do opowiadania, kreowania, wymyślania. Z niewiadomych powodów reżyser stwarza sobie prawo do formułowania komunikatów i zwracania się do innych. To mnie zastanawia i niepokoi.”

Andrzej Domalik (1949)

Źródło: W stronę Schulza, „Rzeczpospolita”, 15 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/adomalik.htm

„Wiadomo jest, że każdy chce wygrywać, a ciągle się nie da, nikt nie ma wiecznego patentu na same sukcesy.”

Leandro Vissotto Neves (1983) siatkarz brazylijski

O sukcesie

„Nigdy nie wiadomo, kiedy trzeba będzie kogoś zakneblować.”

Meg Cabot (1967)

Cykl Pośredniczka, Nawiedzony

„Nigdy nie wiadomo, co umocni poczucie naszej wartości. Najlepiej, jeśli jest to coś, co w zamierzeniu miało nam zniszczyć samopoczucie…”

Dorota Terakowska (1938–2000) polska pisarka i dziennikarka

Dobry adres to człowiek

„Jednym z wielkich zadań literatury jest oswojenie człowieka z niewiadomym. Przemiana w robaka jest niewiadomym, śmierć jest niewiadomym – przy odrobinie wysiłku można by prawdopodobnie udowodnić, że niewiadome to największy temat literatury. A jednocześnie literatura najmniej chciałaby o tym mówić. Niewiadome zostało skompromitowane tanią literaturą sensacyjną i filmem przygodowym. Współczesna proza nie uznaje golemów, bestii, demonów, światów tajemnych i czarów, a tym samym więc i Szatana, a więc i Boga.”

Dariusz Bitner (1954) polski pisarz

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-literatura-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/dariusz-bitner

O śmierci , O Bogu , O świecie , O literaturze

„Czasami prawda pojawia się w rezultacie dodania kilku kłamstw i odjęcia ich od całości tego, co wiadomo.”

Terry Pratchett książka Piekło pocztowe

Piekło pocztowe (2004)

O prawdzie

„Z jednej strony ktoś bardzo sprytny (…), a jednocześnie trochę to był dla mnie taki niezbyt rozgarnięty facet, który nie potrafi słuchać, bez przerwy gdzieś znika i rozmawia nie wiadomo z kim.”

Jadwiga Staniszkis (1942) polska socjolog i publicystka

o Lechu Wałęsie.
Źródło: Życie umysłowe i uczuciowe. Z Jadwigą Staniszkis rozmawia Cezary Michalski, Warszawa 2010.

O życiu , O facetach

„Przez ostatnie pięć miesięcy wszyscy dziennikarze dopytywali się mnie o jakieś sensacyjne informacje z planu, a ich było jak na lekarstwo. Wreszcie pojawił się prawdziwy pożar. „Super Express” bardzo ładnie to skomentował twierdząc, że byliśmy „lepsi od Nerona”. Pożar na planie robi się w ten sposób, że w każdej dekoracji, bo ta, która spłonęła była jedną z dekoracji wykorzystywanych w filmie, umieszcza się system rurek, w których płynie gaz. Pozwala to kontrolować wysokość płomienia oraz czas trwania „pożaru”. Nie można zapalić prawdziwej dekoracji, ponieważ jak wiadomo każde ujęcie powtarza się parokrotnie, a do tego potrzebne są dekoracje. To wszystko wydarzyło się pod wieczór, podczas kręcenia ostatniego ujęcia. Prawdopodobnie niespodziewanie zmienił się kierunek wiatru i nagle wszystko zaczęło się palić w błyskawicznym tempie. Nie było w tym nic dziwnego, ponieważ dekoracja składała się z drewnianych i tekturowych elementów ustawionych na konstrukcji ze stalowych rurek. Natychmiast zjawiło się kilka wozów strażackich, był nawet jeden generał.”

Krzysztof Szmagier (1935–2011) polski reżyser filmowy i dokumentalista

o realizacji filmu Quo vadis.

O czasie

„My, lekarze, wzięci jako część naszego społeczeństwa, założyliśmy dowód zdolności do wytrwałej organicznej pracy zbiorowej i do zestrzelenia sił ku jednemu celowi. Wiadomo, że nie brak nam zapału i pięknych porywów (…), ale daleko nam trudniej indywidualności nasze wspólnej podporządkować myśli. Dzisiejsza uroczystość świadczy, że i tego się uczymy, i to z coraz lepszym skutkiem.”

Julian Nowak (1865–1946) polski polityk i naukowiec

w dniu otwarcia Domu Lekarskiego, 2 marca 1905.
Źródło: Adam Wiernikowski, 20. rocznica odzyskania Domu Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego, „Alma Mater” nr 139, październik 2011, s. 59, 60.

O domu , O myślach , O myśleniu

„W Polsce tematu nierówności społecznych się wstydzimy. W okresie 25 lat reform rynkowych problematyka koncentracji bogactwa i faktycznych różnic w dochodach jest na marginesie zainteresowań badaczy i elit.(…) Unikanie tematu to szczególna sytuacja, ale zrozumiała. Z licznych sondaży wiadomo, że Polacy są za większą równością w polityce dochodowej i społecznej. Łatwiej o akceptację władzy i ogólnego kierunku zmian, jeśli klasy niższe nie znają skali dystansu, jaki dzieli je od klas wyższych. O taką akceptację byłoby trudniej, gdyby powszechnie wiedziano, że porównanie wynagrodzeń dyrektorów dużych firm z zarobkami szeregowych pracowników wskazuje na rozpiętości w skali 1:300.”

Krzysztof Jasiecki (1960)

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Co siedzi w głowie polskiego bogacza, „Gazeta Wyborcza”, 24–26 grudnia 2013.

O bogactwie

„Każdy skok to niewiadoma i nowe doświadczenie. W pewnym momencie traci się kontakt z ziemią i jest się zdanym na powietrze i wiatr. Panicznego strachu i myśli „boję się, nie dam rady” nie mam w ogóle. Im dalej skakałem, tym bardziej mnie to cieszyło. Im dłużej byłem w powietrzu, tym bardziej chciałem biec na górę skoczni i pofrunąć znowu. Mam to uczucie do dziś.”

Kamil Stoch (1987) polski skoczek narciarski

Źródło: Robert Błoński, Kamil Stoch: Skoki to radość, sport.pl, 30 stycznia 2011 http://www.sport.pl/skoki/1,65074,9022356,Kamil_Stoch__Skoki_to_radosc.html

O strachu , O emocjach , O górach , O myślach

„Wiadomo, że im więcej mamy doświadczeń, tym więcej wiemy o sobie i o świecie. Wiadomo też, że człowiek uprawiający jakikolwiek rodzaj sztuki korzysta z dobrodziejstwa wyobraźni.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

Źródło: „Zwierciadło”, 2/1960, luty 2010

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

O losie , O prawdzie , O facetach , O zachowaniu

„Jak się skończy – nie wiadomo,
ale może się tu ziścić,
że tę Polskę rozpieprzymy…
Ale my, nie komuniści!”

Krzysztof Daukszewicz (1947) satyryk polski

Teksty satyryczne

„Poproszono mnie, bym (…) polecił badacza przyrody, który miałby towarzyszyć kapitanowi Fitz-Royowi, zaangażowanemu przez rząd do opracowania mapy południowego krańca Ameryki. Oświadczyłem, że uważam Cię za osobę, która ma pełne kwalifikacje, by podjąć się takiego zadania. Jeśli chodzi o wynagrodzenie, to nic mi na ten temat nie wiadomo. Podróż potrwa dwa lata…”

John Stevens Henslow (1796–1861)

w liście do Karola Darwina w sierpniu 1831.
Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 438, 439.

O świecie , O historii

„Każdego naznacza jego miejsce pochodzenia. Ale bardzo trudno jest odpowiedzieć, jak nas to określiło. Oczywiście wiadomo, że kiedyś mieszkaliśmy w NRD, gdzie nie można nazwać rzeczy po imieniu i musieliśmy nauczyć się specyficznej mowy, która, żeby opowiedzieć o czymś, nie mogła mówić wprost. Może dlatego teraz nasze teksty są tak wieloznaczne.”

Christoph Schneider (1966) perkusista niemiecki (Rammstein)

Źródło: nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/1/79/

„Prześladowania dzieci przez starszych kolegów to straszne doświadczenie. Mają poważny wpływ na przyszłość, na to, co dzieje się z ich psychiką. Co najgorsze, bardzo często nie wiadomo, jak sobie radzić z przemocą w szkołach. Nie wszyscy mają na to pomysł.”

Michael Paget (1979)

Źródło: Lesław Dutkowski, Pocisk na walentynki, muzyka.onet.pl, 25 stycznia 2008 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/pocisk-na-walentynki,6,4605017,wiadomosc.html

O dzieciach , O muzyce , O przyszłości