Cytaty na temat lekki (254 cytatów, strona 3)

„Ostatnio śniło mi się, że jestem klepką w podłodze. Bardzo świadomą klepką. Miałem poczucie, że otaczają mnie klepki, z którymi nie mam kontaktu. I ja jeden, a właściwie: ja jedna widzę kawałek drzwi lekko uchylonych i wiem, że nigdy się nie dowiem, co za nimi jest. Bardzo cierpiałem. Koledzy, gdy opowiedziałem im ten sen, stwierdzili, że chyba jestem chory psychicznie.”

Grzegorz Miecugow (1955–2017) dziennikarz polski

Źródło: wywiad, „Gala”, 8/10 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/grzegorz-miecugow-nie-pojde-do-raju.html

O snach , O cierpieniu

„Szerokiej publiczności jestem znany z seriali, z lekkich filmów, ale tak naprawdę jestem człowiekiem teatru.”

Tomasz Karolak (1971) aktor polski

Źródło: Maja Staniszewska, Komu Karolak podaje śniadanie do łóżka, „Metro”, 5 sierpnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/23138

O czytaniu

„Fala błyska i gaśnie… Lekki wietrzyk wzdycha,
Las się budzi, szmer bieży w jego głąb tajemną…
Wietrzyk ustał, szum zamilkł… Noc tak jasna, cicha,
Noc tak błoga… Ach czemuż ty nie jesteś ze mną?!…”

Bogusław Adamowicz (1870–1944) polski pisarz

Źródło: *** (Noc taka piękna…)

O nocy

„Tam jest mało kordonka, ale duża kasa. (…) to jest listek z przodu, gumka i sam kordonek, nawet nie plecionka. I to się układa rewelacyjnie. Wiem, bo mam właśnie. Kurka! Tylko czasami żałuję, że nie jest plecionka, bo nie mogę sobie wyszczypać często, bo się klinuje… Ale o tyle taki string ma jeszcze dobrze, że nawet jak się już lekko zużyje, to można gumkę wypruć, położyć na stole i jest podstawka pod piwo.”

Jerzy Kryszak (1950) aktor polski

o stringach.
Źródło: Kabareton, Sopot Top Trendy

O piwie

„Jaki to hałas tak smutny, który wytwarzają dwa ciała kiedy się kochają,
Wydaje się jak wiatr, co kołysze się jesienią
Nad kalekimi młodzieńcami,
Podczas gdy dłonie padają,
Dłonie lekkie, dłonie egoistyczne, dłonie obsceniczne
Wodospady dłoni, które były kiedyś
Kwiatami w ogrodzie maleńkiej kieszeni.”

Luis Cernuda (1902–1963)

Źródło: Jaki to hałas tak smutny

Kochać się , Jesień

„Noszak (7492) w Hindukuszu, był pierwszym wysokim szczytem, który atakowaliśmy zimą.(…) Pamiętam noc w obozie VI, na 6 000 m. Wcześniejsze minorowe nastroje po przejściu galerii i to wrażenie bliskości szczytu, kiedy od górnego plateau pozostało nam jeszcze dwa kilometry ciężkiego marszu, minorowe nastroje w małym namiociku, szarpanym wichurą. I po trzech nocach spędzonych w tych warunkach nagle gwiazdy nad górami, cudowny widok Hindukuszu spowitego śniegiem. I mróz -45° C. Szybka decyzja o nocnym wyjściu na lekko. W namiocie pozostawiliśmy plecaki a nawet maszynkę do gotowania. Odkopując namiot spod śniegu ujrzałem nagle czarną rękę, wystającą pod nogami. Był to zapewne jeden z dwóch szkieletów z tragicznie zakończonej wyprawy bułgarskich wspinaczy.”

Andrzej Zawada (1928–2000) wspinacz polski

Źródło: Janusz Kasza, Andrzej Zawada - Pozostało jeszcze siedem. Wywiad, wyprawy.onet.pl http://wyprawy.onet.pl/877,509,1024197,ekspedycja.html

O wrażeniach , O decyzjach , O zimie , O gotowaniu

„Wiek 28 i pół, dobre zdrowie kochający sport na świeżym powietrzu szczególnie wspinaczkę i polowania na grubą zwierzynę. Adept Większy w A∴A∴, ale zmęczony mistyką i rozczarowany magiją. Racjonalista, buddysta, agnostyk o antyklerykalnych i moralnych poglądach, torys i jakobita. Szachista, pierwszorzędny amator, potrafiący rozgrywać trzy partie naraz z zawiązanymi oczyma. Uzależniony od czytania i pisania. (…)
Moralność: seksualnie silny i namiętny. Męski w kontaktach z kobietami, wolny od jakichkolwiek podobnych impulsów względem tej samej płci. Pasja do kobiet bezinteresowna, główna motywacja: sprawiać rozkosz. Stąd wielkie pragnienie zrozumienia kobiecej natury, utożsamianie się z ich uczuciami i stosowanie wszelkich środków. Obdarzony wyobraźnią, subtelny nienasycony: cała sprawa to zaledwie próba zaspokojenia pragnienia duszy. To pragnienie największej uwagi, nigdy niezakłócone przez jakiekolwiek inne względy.
Wstrzemięźliwość w alkoholu. Nigdy nie byłem pijany. Jedynym alkoholem, który piję, jest lekkie wino.
Ogólna moralność: arystokrata.
Poczucie sprawiedliwości tak czułe, zrównoważone i nieodparte, że niemal stające się obsesją.
Chojny, dopóki nie pojawia się podejrzenie, iż ktoś próbuje mnie okraść. Liczący każdy grosz, lecz z łatwością wydający fortunę. Rozrzutnik, lekkomyślny, lecz nieuprawiający hazardu, gdyż zawsze ceniłem sobie zwycięstwo w grach wymagających umiejętności, schlebiających mej próżności.
Miły, delikatny, czuły, egoistyczny, zarozumiały, nierozważny, uczący się na błędach.
Niepotrafiący żywić urazy nawet po doświadczeniu największej zniewagi i krzywdy. Lubiący zadawać ból dla własnej przyjemności. Z łatwością atakujący obcą osobę, a następnie pastwiący się nad nią latami, nie odczuwając do niej żadnej animozji. Lubiący dzieci zwierzęta, które niemal zawsze odwzajemniają miłość. Uznający aborcję za haniebne morderstwo, odczuwający silny wstręt do społecznej postawy, która do niej zachęca.
Nienawidzący i pogardzający matką, jak i jej rodziną. Kochający i darzący szacunkiem ojca i jego krewnych.”

Aleister Crowley (1875–1947) okultysta angielski

Crowley o sobie w okresie spisywania Księgi Prawa.
Ekwinokcjum bogów
Źródło: s. 144–145

O miłości , O kobietach , O bólu , O dzieciach

„A potem – tylko jak wyrzeźbić to, co stało się potem? – nadszedł esesman Mitte, zwany „Aniołem Śmierci”. Zbliżył się do dziewczynki. Na jego bladej twarzy z jasnym wąsem błąkał się uśmiech. Popychał ją lekko w kierunku placu sortowni, gdzie przeglądano rzeczy pozostawione przez więźniów. Z jednej z walizek wyjęła kolorową chustkę, zaczęła ją podrzucać. Potem kolejne, jakby była na jarmarku. Wyjęła też dziecięce okulary. Czy wiedziała, co ją czeka? Mitte poprowadził ją do wejścia w żywopłocie, na którym wisiała flaga Czerwonego Krzyża (za nią miał być lazaret). Rozległ się strzał.”

Samuel Willenberg (1923–2016)

O miłości , O śmierci , O uśmiechu , O aniołach

„[Bogacze] najczęściej wspomagają kulturę, bo to jest bardziej cool. I sport, bo na tym można zarobić. Jestem przez to środowisko traktowana lekko protekcjonalnie. „Fajne rzeczy robi Janina Ochojska, takie ma dobre serce, że się tymi biednymi Murzynami zajmuje” – docierają do mnie komentarze. Kiedyś PAH zwróciła się do bardzo bogatego biznesmena – potrzebowaliśmy szybko pieniędzy na duży projekt – spotkał się, był miły, coś tam obiecał, ale po tygodniu oświadczył: „Pani Janino, no ja sam potrzebuję pieniędzy! No nie mam!”. Miliarder.
Ludzie, którzy czerpią zyski z surowców w Afryce, mają obowiązek coś dla tych społeczności zrobić – tak uważam. Ale oni tak nie uważają.”

Janina Ochojska (1955) polska działaczka charytatywna

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Janina Ochojska. Czy jesteś dobrym człowiekiem?, „Duży Format”, wyborcza. pl, 7 sierpnia 2014 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139945,16438335,Janina_Ochojska__Czy_jestes_dobrym_czlowiekiem_.html

O ludziach , O sporcie , Serce

„Zrobiło mi się lekko, ból powoli mijał, a ja wiedziałem, że tracę przytomność umieram.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Miecz aniołów

O bólu

„Obowiązek jest ciężki jak góra, ale śmierć lekka jak piórko.”

Natsuo Kirino (1951) japońska pisarka

Prawdziwy świat (2010)
Źródło: rozdział 5

O śmierci , O górach

„Dziękuję Ci za pamięć. O Tobie i Twej pracy miałem już wcześniej wiadomości. Mam do Ciebie prośbę. Prześlij ode mnie pozdrowienia do Kraju „Rakoniowi” (Grot-Rowecki) i Berce (mjr Wacław Berka). Obecnie dowodzę 7 DP. Zamieniliśmy się miejscami z Bohuszem (Zygmunt Bohusz-Szyszko). Czuję się świetnie. Do zrobienia ogromnie dużo, a idzie to strasznie wolno. Straty poniesione przez ludność polską w ZSRR są olbrzymie, a jeśli sytuacja się nie zmieni i pomoc nie stanie się naprawdę skuteczną, to zima 1942/1943 może stać się dla niej grobem, a dla nas grzechem śmiertelnym, z którego nas historia na pewno nie rozgrzeszy. Naciskaj, stary, gdzie możesz i otwieraj ludziom oczy na prawdę. Dotychczasowa akcja jest niedostateczna. Ludzie giną z głodu. Codziennie przychodzą do szpitali dywizji „żywe trupy”, mówię Ci, dosłownie skóra i kości. 97 procent z nich ginie. Żadna pomoc nie jest już skuteczna. Na poprawę sytuacji wewnętrznej liczyć nie można. Może się ona tylko pogorszyć. Pomoc musi pójść z zewnątrz. Musi być ona zorganizowana na skalę 1 500 000 ludzi. Może już tyle nie ma, ale mniej 1 000 000 zejść nie wolno. Sądzę, że się na mnie za tych parę słów nie obrazisz, a wykorzystasz je jak trzeba. Powinieneś tam w Londynie być naszym ambasadorem i to lepszym niż Kot w Kujbyszewie. Niech mu ziemia będzie lekką.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

do płk. Stanisława Gano, 17 czerwca 1942.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 93–94.

O głodzie , O ludziach , O historii , O kotach

„Stolicę światowej gastronomii, centrum kulinarnych mód oskarżono o skłonność do barbarzyństwa, z którego uratowane zostało przez Sarmatów. „Polacy pokazali Francuzom widelec” – zawistował jeden z polskich wiceministrów, nawiązując do legendy o tym, że to w Krakowie francuskie książątko obrane królem Rzeczypospolitej po raz pierwszy zapoznało się z rogatym sztućcem. Ruch w paryskich restauracjach zamarł, zbladły, a następnie zaczęły chorobliwie migotać gwiazdki Michelina. Sommelierzy donoszą, że skokowo zwiększyła się ilość win korkowych, a zamiast lekkich sufletów z francuskich pieców wychodzą wyłącznie zakalce. Jak żyć? Jak gotować, gdy hańba francuskiego stołu okazała się tak ewidentna?”

Maciej Nowak (1964) Polski krytyk teatralny i kulinarny

Źródło: Forkgate. Kto potomków Karola Młota nauczył jeść widelcem http://wyborcza.pl/7,75968,20836769,forkgate-kto-potomkow-karola-mlota-nauczyl-jesc-widelcem.html, wyborcza. pl, 14 października 2016.

O piekle , O gotowaniu

„Jest niemożliwe, aby po zdradzie, tak powiem przedmałżeńskiej, bez aktu pokuty, narzeczony, który zadał się z panią lekkich obyczajów mówił: chodź, chodź na randkę do Platformy.”

Bronisław Komorowski (1952) polski polityk, prezydent Polski

wypowiedź nominowana do plebiscytu Srebrne Usta 2005.

O zdradzie

„Jest to coś dalekiego, tak bardzo lekkiego,
że gdy myśl tego dotknie, to już ciałem czyni
Linię ograniczoną przez niebieskie morze”

Guillaume Apollinaire książka Kaligramy

Kaligramy
Źródło: Angielski napis (L’inscription anglaise)

O myślach , O morzu , O myśleniu

„Mnie, Apollinie, niechaj żywą malwy,
Oliwki lekkie,
Spraw, niech się cieszę tym co mam. Niech
Zdrowie
Zawsze mi służy, niech myśl się nie łamie.
Starość, gdy przyjdzie, niech będzie łagodna
I pełna pieśni.”

Horacy (-65–-8 p. n. e.) rzymski poeta liryczny

Źródło: O co poeta prosi Apollina, przeł. Zygmunt Kubiak

O zdrowiu , O starości , O myślach , O myśleniu

„Niektórzy ludzie z autyzmem wiodą życie w ciszy, zamknięci w sobie, inni szaleją, bo rzeczywistość ich przytłacza. Niektórzy z nich nigdy nie nauczą się poprawnie dziękować. Są jednak tacy, którym ten zwrot tak lekko przechodzi przez usta, że sprawiają wrażenie, jakby rozumieli, co im się właśnie wymsknęło. Niektórzy ludzie z autyzmem chętnie się śmieją i dużo gadają, inni są raczej rzeczowi i małomówni. Niektórzy ludzie z autyzmem rozpaczają z powodu przygnębiających myśli, inni zasiedlają słoneczną stronę życia. Życie w autyzmie jest kiepskim przygotowaniem do życia w świecie bez autyzmu. Uprzejmość zastawiła wiele pułapek, w które można wpaść. Ludzie z autyzmem żadnej nie ominą; są w tym mistrzami.”

Axel Brauns (1963)

Źródło: Barwne cienie i nietoperze. Życie w autystycznym świecie, tłum. Izabela Czyżewska-Dyrała

O życiu , O ludziach , O myślach , O wrażeniach

„Bardzo rozsądny wybór Piotra Gruszki… po bombie serwisowej zagrał lekko… i zaskoczył rywali… resztę państwo widzieli!”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

„W toku dwumiesięcznych walk straty nasze były poważne. Ścisłych liczb nie podobna podać, ponieważ w ówczesnych warunkach nie było możliwości prowadzenia dokładnej ewidencji. Na podstawie jednak danych, jakimi rozporządzamy, oceniamy nasze straty z grubsza na 22 000 zabitych, zaginionych i ciężko rannych. Lekko rannych nie wliczam do strat: większość bowiem z nich pozostawała bez przerwy w oddziałach, a niewielu tylko było takich, którzy by bez zranienia przetrwali całe powstanie.
Jeszcze trudniej byłoby obliczyć ofiary wśród ludności cywilnej, nie mogąc w przybliżeniu nawet ustalić liczby pogrzebanych pod gruzami, jak i ofiar terroru Niemców w zdobytych przez nich dzielnicach. Propaganda niemiecka – bez żadnych do tego podstaw – w parę już dni po zakończeniu walk podała liczbę ofiar: 200 000. Za nią powtórzyła tę liczbę propaganda sowiecka, podnosząc ją następnie do 250 000. Wydaje mi się, że liczba ta jest grubo przesadzona.
Straty niemieckie w powstaniu warszawskim wynosiły na podstawie zeznań niemieckiego gen. von dem Bacha: 10 000 poległych, 7 000 zaginionych, 9 000 rannych. Straty niemieckie przewyższyły zatem straty Armii Krajowej, zwłaszcza jeśli od strat bojowych AK z liczby zaginionych odliczyć wymordowanych przez Niemców w zdobytych przez nich dzielnicach jeńców i rannych.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Powstanie Warszawskie, Warszawa 2004, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, s. 250.

O stracie

„Nie myśl.. – szepnęła. – Nie myśl nic. Czuł na twarzy jej piersi, jej ręce. Nie było właściwie światła, tylko mętne pełganie dogasającej latarki, która wtoczywszy się miedzy kłosy, rzucała spośród nich rozczesany smugami cienia blask. Słyszał powolny, spokojny rytm jej serca, jakby ktoś do niego przemawiał w starym, najlepiej zrozumiałym języku. Wciąż jeszcze zwidywały mu się tamte twarze, gdy słabo, jakby bez tchu, pocałowała go w usta. Potem zacisnęła ich ciemność. Był szorstki chrzest słomy pod włochatym kocem i kobieta, która dawała mu rozkosz, ale nie tak, jak się to czyni zawsze. W każdej chwili panowała nad sobą i nad nim. Dlatego później, znużony, trzymając jej piękne ciało bez cienia namiętności, ale całą siłą rozpaczy, rozpłakał się na jej piersiach. Potem uspokoił się i spojrzał na nią. Leżała na wznak, trochę wyżej, a w ostatnim świetle jej twarz byłą taka spokojna. Nie śmiał spytać, czy go kocha. Tak ofiarować się, jakby się dawała obcemu ostatni kęs – to było więcej niż miłość. A wiec i jej nie znał. Nagle przemknęło mu przez głową, że nie wie o niej nic, że nie pamięta nawet jej imienia. Cichutko szepnął: – Słuchaj… Ale zamknęła mu usta dłonią miękką, choć pełną stanowczości. Potem uniesionym rąbkiem koca zaczęła wycierać jego łzy i pocałowała go lekko w policzek. Wtedy opadła odeń nawet ciekawość, tak że w ramionach tej obcej kobiety stał się jedno mgnienie biały i niezapisany, jak w chwili narodzin.”

Stanisław Lem książka Szpital Przemienienia

Stefan i Nosilewska.
Utwory, Szpital Przemienienia

O miłości , O kobietach , O myślach , O narodzinach

„(…) taki typ urody, jak moja, bardzo ogranicza. Chciałabym na przykład zagrać panienkę lekkich obyczajów, a nie mogę, bo wyglądam jak laleczka Barbie. Może z czasem to się zmieni.”

Anna Mamczur (1970) polska aktorka i piosenkarka

Źródło: Jak laleczka Barbie, „Tele Tydzień”, 1996.

O czasie

„To pogodne, ciepłe piosenki, wzbogacone o lekką nutę melancholii.”

Andrzej Piaseczny (1971) polski muzyk i aktor

o płycie Spis rzeczy ulubionych.
Źródło: muzyka.onet.pl http://muzyka.onet.pl/plyty/katalog/andrzej-piaseczny-spis-rzeczy-ulubionych,106862,plyta.html

O muzyce

„Erotyką, w której się pławiłeś, był aplauz. Mam Twoje zdjęcia, jak stoisz na mównicy, w tych niedorzecznych sztylpach (taki wojowniczy strój to wspaniała rzecz dla przywódcy robotników Rzeszy. Ty genialny myślicielu hołdujący elegancji). Jedna noga lekko wysunięta do przodu i zgięta, tłusta twarz w natchnieniu podniesiona do góry, obie ręce oparte o pulpit, palce rozcapierzone, jakbyś miętosił w nich piękne kobiece piersi, a zmysłowe usta masz pełne gnoju.”

Niklas Frank (1939) niemiecki dziennikarz i pisarz; syn Hansa Franka

Źródło: s. 45.

„Oplotły mnie lekkie sny, oplotły,
czułym, przyczepnym powojem pod skórę wrosły.
Zbudzę się, trzeci bok odnajdę,
zerwę ze skroni łodyżkę z białym kwiatkiem.”

Jelena Szwarc (1948–2010)

Źródło: W półśnie, tłum. Elżbieta Zechenter-Spławińska

„To, czego nienawidzę, to proste – głupota, ucisk, zbrodnia, okrucieństwo, lekka muzyka. Moje przyjemności są najintensywniejsze, jakie zna człowiek: pisanie i polowanie na motyle.”

Vladimir Nabokov (1899–1977) pisarz rosyjski

cytat z wypowiedzi z 1962.

O przyjemności , O głupocie , O muzyce

„A potem zrobił krok w powietrze, tak spokojnie, jakby schodził z ganku. Clary krzyknęła głośno, kiedy runął w dół jak kamień… I wylądował lekko na stopach, tuż przed nią. Clary wytrzeszczyła oczy i rozdziawiła usta, kiedy wstał z lekkiego przysiadu i uśmiechnął się do niej szeroko.
– Gdybym powiedział, że właśnie do was wpadłem, pewnie uznałabyś to za oklepany żart.”

Cassandra Clare książka Miasto popiołów

Miasto popiołów

„Od zawsze powtarzano: „nie teraz”. Nie teraz, bo trwa transformacja. Nie teraz, bo trzeba dbać o PKB i najpierw się dorobić. Nie teraz, bo wchodzimy do Unii. Nie teraz, bo w Europie kryzys. Dziś słyszę to samo: „Stary, nie teraz! Musimy razem bronić demokracji, a nie roztrząsać problemy socjalne, to wszystko potem”. Problem w tym, że tego „potem” może już nie być. Wystarczy kilkaset tysięcy głosów, żeby prawica przebrana w lewicowe hasła miała już zawsze lekko więcej.”

Grzegorz Sroczyński (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Zarobię mniej, czyli obrona demokracji, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,149727,19406771,zarobie-mniej-czyli-obrona-demokracji.html, wyborcza. pl, 31 grudnia 2015.

O demokracji , O problemach

„Jeżeli tedy kto na świecie, tedym też i ja był ciekaw chcieć wiedzieć coby był Bóg? Lecz w tym ratować mię nie mogły wszystkie kupy ani pogańskich, ani chrześcijańskich teologantów. Wszechmocności, mądrości, sprawiedliwości, Opatrzności Boskiej i rządów Jego napatrzyłem się oczyma, namacałem się rękoma, jako i wszyscy insi, co troszeczkę tylko rozumu mieli, ale o Istności Jego dokładnie się niczego dowiedzieć nie mógł.
A na ostatek, nie tylko o tak wielkiej rzeczy, nikt mnie informować nie mógł; czembym był sam? I czem była dusza moja? Nie rzekąc, żebym miał wiedzieć, coby był Bóg? A jeśli to przechodziło umysł mój, a podobno i ogólnoludzki, co za wina moja? Zawszem się brzydził kwestiami o religię i nie wdawałem się w nie (…). Dawno się już temu dziwują oczy moje na świecie, że kiedy Bóg lekko i krótko które prowincyje karać chce, to polityczne tylko kwestie jakie na nie przypuszcza, a kiedy okrutnie i z gruntu karać ich chce, to kwestie o religię diabłu wzniecać każe.”

Krzysztof Arciszewski (1592–1656) generał artylerii Holandii, Brazylii i Polski oraz admirał floty Brazylii

w liście do Władysława IV, Amsterdam, 1 września 1637 r.
Źródło: Stanisław Grzybowski, Dzieje Polski i Litwy (1506–1648), Kraków 2000.

O Bogu , O religii , O sprawiedliwości , O duszy

„Strzela w sposób sygnalizowany, za lekko, jest negatywnym bohaterem tego meczu.”

Andrzej Zydorowicz (1942)

Wpadki komentatorskie
Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=6&startsz=x

O sporcie

„Potrafię panią uszczęśliwić – mówił spoza krzaku wpatrzony w kark odwróconej od niego dziewczyny. – Za rok lub dwa miałaby pani pianino; teraz żony farmerów coraz częściej kupują sobie pianina, a jeszcze zacznę pilnie wprawiać się w grze na flecie, abyśmy wieczorami mogli grywać razem.
– Owszem, to by mi się podobało.
– Kupiłbym za dziesięć funtów taka lekka bryczuszkę do wyjazdu na targ; mielibyśmy ładne kwiaty i drób, to jest kury i koguty, gdyż uważam, że są pożyteczne – mówił lawirując pomiędzy poezją i prozą. – Bardzo by mi się to podobało.
–… i pod szkłem grządkę ogórków, jak prawdziwi państwo.
– Tak, tak…
– A po ślubie dalibyśmy do gazety ogłoszenie w rubryce matrymonialnej. – Ach, to byłoby wspaniale!
–… a w łóżeczkach dzieci, jedno w drugie sami chłopcy. A zaś w domu, przy ognisku, co spojrzę, to zobaczę panią, a pani, co spojrzy, to zobaczy mnie.
– Zaraz, zaraz, proszę być przyzwoitym.(…) Gabriel nie przestawał wpatrywać się w czerwone jagody głogu tak uporczywie, że w przyszłości dzika róża stała się dla niego niejako symbolem miłosnych oświadczyn.”

Thomas Hardy książka Far from the Madding Crowd

Źródło: Z dala od zgiełku (ang. Far from the Madding Crowd), tłum. Róża Czekańska-Heymanowa

O dzieciach , O domu , O dziewczynach , O grach

„Dzisiaj odczuwam w mym sercu
gwiazd lekkie drżenie, lecz droga
zatraca się w duszy mgieł,
gubi się w gęstych obłokach.”

Federico García Lorca (1898–1936) hiszpański poeta, dramaturg, malarz, pianista, kompozytor, reżyser teatralny i aktor

Źródło: Pieśń jesienna

O duszy , Serce

„Bardzo lubię swoją popularność, gdyż marzyłam o tym od dziecka. Mam lekko zryty beret, bo wstając rano z łóżka wyobrażałam sobie, że oglądają mnie miliony osób. I w ogóle gadałam do siebie. Jestem do tego stworzona.”

Doda (1984) polska piosenkarka (Doda; Doda Elektroda)

Źródło: interia.pl

O dzieciach

„Myślę o matematyce bez przerwy. Zdarza mi się nawet rozmawiać z kimś i jeśli to jest rozmowa lekka, jednocześnie rozmyślam nad problemami. Gdy wychodzę z uczelni, gdy jadę pociągiem, gdy odprowadzam dzieci do szkoły, czasem nawet gdy siedzę z żoną przed telewizorem i coś oglądamy.”

Piotr Niemiec (1976) polski matematyk

Źródło: Przemek Berg, W poszukiwaniu niewyobrażalnego, „Polityka”, nr 48 (2986), 21 listopada – 2 grudnia 2014, s. 88.

O dzieciach , O poszukiwaniu , O myślach , O czasie

„Moje podejście do zawodu jest pozbawione furii, pazerności i pasji. Chyba nigdy nie osiągnę takich szczytów jak ci, którzy oprócz talentu wyróżniają się jeszcze zachłannością. Nie będę nawet próbował wspinać się gdzieś bardzo wysoko. Mnie życie aktorskie niesie samo. Jestem mu za to wdzięczny, poddaję się i płynę, lekko sterując tylnymi odnóżami.”

Wiktor Zborowski (1951) aktor polski

Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 17.

O życiu

„W moim ulubionym śnie jest ciemno. Ktoś za mną idzie. Nie wiem, czemu boję się. Wtedy nagle unoszę się daleko. Jak się czuję? Jakbym pływała w powietrzu. Wolna, lekka, nikt nie może mnie dogonić, nikt nie może mnie dotknąć. To cudowne uczucie. Jednak ten sen trochę mnie niepokoi. Co chce mi powiedzieć i co znaczy? Że czasami chce uciec od prawdziwego życia? Ale uciec przed czym? Przed sukcesem? Przed presją show businessu? Nie. Rozkoszuję się każdą sekundą mojej sławy. Jeśli mogłabym zacząć moje życie od nowa, nie zmieniłabym ani jednej rzeczy. Nawet gdy byłam mała dziewczynką, wiedziałam, że chcę być sławna. Pracowałam, żeby spełnić to marzenie, pracowałam ciężko – naprawdę ciężko. Brałam lekcje śpiewu, występowałam w szkolnych przedstawieniach. Robiłam wszystko, by być dobrą artystką, ponieważ ładna buzia nie czyni cię gwiazdą, czy to w muzyce czy w filmie.”

Aaliyah (1979–2001) amerykańska piosenkarka

wywiad udzielony niemieckiemu dziennikarzowi na miesiąc przed śmiercią Aaliyah.
Źródło: Dagmar Leischow Aaliyah: Ich hebe ab, ich fühle mich frei… http://www.zeit.de/2001/36/AALIYAH_Ich_hebe_ab_ich_fuehle_mich_frei w „Die Zeit”, 36/2001, wersja angielska http://www.rarevinyl.de/soul/aaliyah8.html.

O życiu , O śmierci , O emocjach , O snach

„Byłem w paru miejscach i to nawet parę razy,
miłe panie, niezłe fazy, bez kominów krajobrazy,
nie to samo, powietrze jakieś zbyt lekkie rano,
a na ulicach pusto, jakby wszyscy mieli na noc.”

Miuosh (1986)

Prosto przed siebie
Źródło: utwór Reprezent

O nocy

„W sportowym sklepie pod kwadratowymi filarami kupiłem spory czerwony plecak bez stelarza i upchnąłem do niego dwa śpiwory. Cienkie, ale innych nie mieli. W pustym, wykafelkowanym na zielono mięsnym załadowałem trzy kilo boczku, parę konserw i kabanosy na okrasę i dlatego że lekkie. W tym sklepie było jak w basenie, jak w jakiejś łaźni, na srebrnych hakach wisiały biało-czerwone połcie, a kasa i waga też były srebrne. W pierwszym lepszym sklepie z manekinami na wystawie kupiłem kilka par grubych skarpet. Siekierę kupiłem w sklepie z siekierami. I jeszcze papierosy. A w monopolowym dwie butelki naszego spirytusu. Gdy płaciłem, wpadły mi w oko maleńkie flaszeczki z wyborową, takie na dwa łyki. Wypchałem sobie nimi kieszenie.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

White Raven

„Musieliśmy kupić nowe papierosy, bo stare całkiem rozmiękły. Tutaj było sucho, ciepło i wirował kurz. Płaszcze powiesiliśmy na wieszaku obok kaloryfera. Wypiliśmy i zamówiliśmy jeszcze. Minione godziny odsuwały się jak sen. Grająca szafa w rogu wciąż odgrywała tę samą melodię. W głębi siedział męzczyzna z żółtym psem. Ściany miały ciemnoczerwony kolor. Złote kinkiety z plastyku ledwo rozpraszały mrok. Nasz stolik lekko się chwiał. Zamówiliśmy jeszcze po ciastku, bo nic innego nie było.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Przez rzekę

O kolorach , O snach

„Zamykam oczy i widzę złote iskry. Czuję zapach jabłek. Branwen. Zapach piór sokoła siedzącego na mojej rękawicy, gdy wracam z łowów. Złote iskry. Widzę jej twarz. Widzę krzywiznę policzka, mały, lekko zadarty nos. Krągłość ramienia. Widzę ją… Noszę ją… Noszę ją na wewnętrznej stronie powiek.”

Andrzej Sapkowski książka Maladie i inne opowiadania

Maladie i inne opowiadania

„Dzisiaj przyszła mi do głowy pewna myśl - tak jasna i oczywista! W pierwszej chwili wydała mi się wręcz niedorzeczna, wprawiła mnie w oszołomienie i wręcz lekką histerię - Mogę zrobić absolutnie wszystko i poza mną samą nie istnieje nic, co by mnie powstrzymało.”

Susan Sontag (1933–2004) pisarka amerykańska

O myślach , O myśleniu

„Ciemność i czas - lekkie, niewidzialne substancje, które obnażają ludzką kruchość. Umysł jest tylko płomykiem zapałki na wietrze. Dusza ze strachu przed mrokiem wtula się w ciało, a ono swoje istnienie stwierdza dotykając własnej skóry.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Dukla

O czasie , O strachu , O duszy

„Oto masz, drogi Maksie, dwie książki i kamyk. Zawsze starałem się znaleźć na Twoje urodziny coś, co wskutek swej obojętności nie zmieniałoby się, nie gubiło, nie psuło i nie mogło być zapomniane. A dumając potem miesiącami, znów nie widziałem innego ratunku, niż wysłać Ci książkę. Z książkami jest jednak utrapienie, z jednej strony są obojętne, a potem znów z drugiej o tyle bardziej interesujące, potem zaś pociągnęło mnie do tych obojętnych tylko przekonanie, które bynajmniej nic we mnie nie rozstrzygnęło, w końcu zaś, ciągle jeszcze z odmiennym przekonaniem, trzymałem w ręku książkę, która paliła tak tylko z ciekawości. Kiedyś nawet z rozmysłem zapomniałem o Twoich urodzinach, co było wszak lepsze niż posłanie książki, ale dobre nie było. Dlatego wysyłam Ci teraz ten kamyczek i będę Ci go wysyłał póki naszego życia. Będziesz go trzymać w kieszeni, ochroni Cię, wsadzisz do szuflady, również nie będzie bezczynny, ale jeśli go wyrzucisz, będzie najlepiej. Bo wiesz, Maksie, moja miłość do Ciebie jest większa niż ja sam i bardziej ja w niej mieszkam niż ona we mnie, i ma też kiepską podporę w mojej niepewnej istocie, tym sposobem jednak dostanie w kamyczku skalne mieszkanie i niechby to było tylko w szczelinie bruku na Schalengasse. Od dawna już ratowała mnie ona częściej niż sądzisz, a właśnie teraz, gdy wiem o sobie mniej niż kiedykolwiek i odczuwam siebie z pełną świadomością jedynie w półśnie, tylko tak nadzwyczaj lekko, tylko teraz jeszcze - krążę tak niczym z czarnymi wnętrznościami - dobrze zatem zrobi ciśnięcie w świat takiego kamyka i oddzielenie w ten sposób pewnego od niepewnego. Czym są wobec tego książki! Książka zaczyna Cię nudzić i już nie przestanie albo porwie ją twoje dziecko, albo, jak ta książka Walsera, rozlatuje się już, kiedy ją dostajesz. Przy kamyku przeciwnie, nic nie może Cię znudzić, taki kamyk nie może też ulec zniszczeniu, a jeśli już, to dopiero po długim czasie, także zapomnieć go nie można, ponieważ nie masz obowiązku o nim pamiętać, w końcu nie możesz go też nigdy ostatecznie zgubić, gdyż na pierwszej lepszej żwirowej drodze znajdziesz go z powrotem, bo jest to właśnie pierwszy lepszy kamyk. A jeszcze nie mógłbym mu zaszkodzić większą pochwałą, szkody z pochwał powstają bowiem tylko wtedy, gdy pochwała chwaloną rzecz rozgniata, niszczy lub zapodziewa. Ale kamyczek? Krótko mówiąc, wyszukałem Ci najpiękniejszy prezent urodzinowy i przekazuję Ci go z pocałunkiem, który ma wyrażać niezdarne podziękowanie za to, ze jesteś.”

Franz Kafka (1883–1924) pisarz austriacki pochodzenia żydowskiego

O urodzinach , O pocałunku , O miłości , O dzieciach

„Choroby są różne – ciężkie, takie sobie i lekkie.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Mam nadzieję, że nam się uda przejść lekką. Zrobię wszystko, żeby tak się stało.
Źródło: Gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,6325991,Prezydent_Kaczynski_otworzyl_sale_gimnastyczna_w_Zambrowie.html

O chorobach

„Życie to smutne, a jednak nawyknieniem lekkie, byleby Bóg rodził, byleby ich zbyt obfity połów ryb głodem nie straszył, bo wierzą w przysłowie: Kiedy się ryba łowi, żyto się nie rodzi.”

Józef Ignacy Kraszewski książka Ulana

Ulana

O rybach , O życiu , O głodzie , O Bogu

„Jeśli umiesz czytać, azaż to nie roskosz czas sobie upatrzywszy, nad książkami posiedzieć, prawa i powinności się swej dowiedzieć. Nie trzeba będzie wielkiego nakładu: zbiegasz wszystek świat lekkim kosztem, tuż na miejscu siedząc, tak jakobyś tam wszędzie oczewiście był a jakobyś wszystko widział.”

Mikołaj Rej (1505–1569) polski poeta i prozaik renesansowy

Komentarz: pisownia oryginalna
Źródło: Księga aforyzmów, myśli, zdań, uwag i sentencyi ze stu pisarzy polskich wybranych http://zbc.uz.zgora.pl/dlibra/doccontent?id=16594, oprac. Władysław Bełza, Księgarnia H. Altenberga, Lwów 1888, s. 1.

O książkach , O czytaniu , O świecie , O czasie

„Lech Kaczyński chciał zobaczyć, jak wygląda sytuacja na froncie. Wyszliśmy z samochodu, a wtedy zaczęli do nas strzelać. Widzieliśmy jak fruwają pociski. Było po zmroku, ale było je widać. Moi ochroniarze byli wyszkoleni, żeby zapewnić mi bezpieczeństwo. Kiedy rozległy się strzały, rzucili się na mnie i powalili mnie na ziemię. Zacząłem krzyczeć i spojrzałem w górę, a Lech Kaczyński stał wyprostowany. Wszyscy naokoło leżeli, a kule latały bardzo blisko. On trzymał głowę wysoko, a nawet lekko się uśmiechał. Niektórzy dziennikarze zauważyli to i pisali potem, że Lech Kaczyński stał jak bohater. Jestem pewny, że był bohaterem. Nie bał się wrogów i z otwartą przyłbicą czekał na swój los, na swoją śmierć.”

Micheil Saakaszwili (1967) gruziński polityk, prezydent Gruzji

Źródło: „Katastrofa smoleńska była zemstą Putina na Lechu Kaczyńskim” https://www.tvp.info/33484585/katastrofa-smolenska-byla-zemsta-putina-na-lechu-kaczynskim, tvp.info, 4 sierpnia 2017.

O górach , O śmierci , O losie , O czekaniu

„Ze wszystkimi poza Jarosławem Kaczyńskim. Z PSL i SLD – bez problemu. Z Platformą Obywatelską – z lekkim wahaniem.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Ich liberalne hasła to przeszkoda. Ale kiedy rządzą, liberalizm schowali głęboko, toż to już prawie socjaliści. Nawet z PiS możliwe byłoby współrządzenie, ale tylko wtedy, gdyby zmienili szefa partii.
odpowiadając na pytanie, z kim Samoobrona może wejść w koalicję.
Źródło: „Polityka”, 19 lipca 2009

„Lubię pracować na gąbce, bo jest to łatwy, lekki materiał, zawsze gotowy do użytku. Jej kolor i faktura spełniają moje wymagania estetyczne, fizycznie jest bardzo obecna w przestrzeni. Farba lub tusz są natychmiast wchłaniane w powierzchnię pianki, co sprawia, że korekty są prawie niemożliwe. Jest to materiał, który nadaje się do szybkiej, dynamicznej aplikacji i jest szczególnie przydatny do spontanicznego szkicowania farbą wyciskaną bezpośrednio z tubki. Fakt, że prace te nie mają wielkiej trwałości (gąbka nie jest bardzo trwałym materiałem) nie zniechęca mnie – przemijalność bardzo dobrze pasuje do charakteru pracy i w pewnym stopniu odzwierciedla moje postrzeganie sztuki.”

Tomasz Vetulani (1965) artysta, plastyk, malarz, rysownik i rzeźbiarz

Źródło: katalog wystawy W tym szczególnym momencie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, 1998

O charakterze , O kolorach

„Rzepecki sprawił na mnie wrażenie raczej niepozorne. Średniego wzrostu. Łysawy brunet o matowym, jakby lekko zachrypniętym głosie – nie wyglądał na zawodowego oficera.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

o Janie Rzepeckim
Źródło: Piotr Lipiński, Raport Rzepeckiego http://www.piotrlipinski.pl/ksiazki/raport-rzepeckiego.html, piotrlipinski.pl

O wrażeniach

„Dla Niemiec Polska ma swoje znaczenie. Stanowimy bardzo ważną przestrzeń bezpieczeństwa między tym, co zwiemy Wschodem – a przecież my o wiele bardziej Wschód rozumiemy, niż oni – a nimi. Chcieli mieć kraj lekko zwasalizowany, ale jak on się nie da zwasalizować, to po co im wrogi kraj? Trzeba było przetrzymać napór, hejt, oskarżenia, żeby zaczęły z nami poważnie rozmawiać.”

Mieczysław Ryba (1969) polski historyk

Źródło: Prof. M. Ryba: Polska musiała przetrzymać napór, hejt i oskarżenia, żeby Niemcy zaczęły z nami poważnie rozmawiać http://www.radiomaryja.pl/informacje/polska-informacje/u-nas-prof-m-ryba-polska-musiala-przetrzymac-napor-hejt-oskarzenia-zeby-niemcy-zaczely-nami-powaznie-rozmawiac/, radiomaryja.pl, 18 lutego 2018

„Spóźnił się. Czekałyśmy w jego dość dużym i dość zagraconym pokoju, w którymś z księżowskich domów na Kanoniczej. Rozmowa była krótka. We mnie się paliło: musisz dopomóc! Słuchał z tym swoim dowcipnym uśmiechem, jakby lekko drwiącym. Nie wiedziałam jeszcze, że mam przed sobą najwspanialszego słuchacza wszelkich spraw. Polecił nam przyjść za kilka dni o godzinie 12-tej do kościoła Mariackiego – tam będzie czekał i zaprowadzi nas do ks. Machaya. Spotkałyśmy się z ks. Wojtyłą przed ołtarzem Chrystusa Ukrzyżowanego i we troje poszliśmy do prałatówki.”

Hanna Chrzanowska (1902–1973) polska pielęgniarka

Refleksje z pierwszego spotkania Hanny Chrzanowskiej w towarzystwie Zofii Szlendak z ks. Karolem Wojtyłą, czerwiec 1957.
Źródło: Aleksandra Jędrysik: Hanna Chrzanowska – prekursorka pielęgniarstwa rodzinnego., s. 66 http://docplayer.pl/7325-Hanna-chrzanowska-prekursorka-pielegniarstwa-rodzinnego.html

O uśmiechu , Chrystus , O czekaniu , O pewności siebie

„Zresztą Sylvester ma też cechy godne podziwu – ciągnęła księżna, reagując na ową uwagę jedynie lekkim uśmiechem.”

Georgette Heyer (1902–1974)

A najdziwniejsze jest to, że część jego zalet też wynika z owej dumy. Nigdy by mu nie przyszło do głowy, by uchylić się choćby od najdrobniejszego zobowiązania wynikającego z jego pozycji. Niestety, ta jego troska o poddanych nie wypływa z serca. Została mu wpojona, uważa się za odpowiedzialnego za los zależnych od niego ludzi i przyjmuje na siebie to brzemię, lecz nie ma w nim owego współczucia, które rodzi prawdziwych dobroczyńców. (…)
Oświadczyny księcia

O uśmiechu

„Nie chcę się spierać o słowa. Jedno mogę powiedzieć z ręką na sercu - nie znajduję w tych taśmach żadnej podstawy, by zarzucać Jarosławowi Kaczyńskiemu choć cień nieuczciwości. Wracając do relacji PiS-Porozumienie, przykład taśm pokazał, że w chwilach próby jesteśmy dla PiS jak ta lekka jazda Witolda, która wspierała króla Jagiełłę pod Grunwaldem.”

Jarosław Gowin (1961) publicysta, senator VI kadencji

Źródło: onet.pl https://wiadomosci.onet.pl/tylko-w-onecie/jaroslaw-gowin-i-jadwiga-emilewicz-nie-jestesmy-jak-pis-wywiad/v69pxty, 23 lutego 2019

O relacjach , Serce

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Jak wiatr słowa są lekkie, lecz prawdziwych przyjaciół tak łatwo nie znajdziecie.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

Cytaty na temat lekki strona 3

Cytaty na temat lekki
strona 3