Cytaty na temat ławka (64 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Kiedy w niedzielę przyszliśmy z Vladimirem a mszę, było tak, jak przepowiedział Vladimir. W czasie sumy kot siedział obok dzwonka i patrzył na ołtarz w taki sposób, że kiedy obejrzeliśmy się w pierwszej ławce za siebie, zobaczyliśmy, że a żadnej ludzkiej twarzy nie było widać tyle pobożności i tyle mądrości, co u tego kota, tak, że Vladimir szepnął do mnie, że ten kot, wpatrujący się z miłością w odprawiającego mszę proboszcza, rykoszetem nawiązuje łączność z samym Bogiem, a znowu Bóg za pośrednictwem proboszcza jest w ścisłym kontakcie z kotem, tak więc w wyjątkowych wypadkach koty wysuwają się przed ludzi małej wiary i w niebie musi być mnóstwo kotów.”

Bohumil Hrabal (1914–1997) czeski pisarz

O kotach , O ludziach , O czasie , O wierze

„Najgorzej jest jak zawodnik jest kontuzjowany i ogląda mecz z trybun. Gdy się jest na ławce rezerwowych, to zawsze można podejść, powiedzieć swoje spostrzeżenia, a w najlepszym wypadku wejść na boisko i samemu pomóc. Kiedy jest się na trybunach, takiej możliwości nie ma.”

Jakub Jarosz (1987) siatkarz polski

„Co powiedziałem do sędziego? Nic, tylko się śmiałem. Jeśli powiem teraz co naprawdę myślę, moja kariera będzie skończona. Zastanawiam się tylko, dlaczego? Do końca życia będę zadawał sobie to pytanie i mam nadzieję, że pewnego dnia znajdę odpowiedź. Dlaczego w tym wyrównanym meczu zrobił to co zrobił? Ale on nam nie odpowie, pójdzie sobie do domu i nie będzie musiał nikomu na nic odpowiadać. (…) Rewanż to mission impossible. Barcelona już zakwalifikowała się do finału (…) Pojedziemy tam dumni, bez Pepe, który nic nie zrobił. No i bez trenera, który nie będzie mógł prowadzić zespołu z ławki. Nie mamy wyjścia. Odpadniemy. Na miejscu Guardioli wstydziłbym się wygrywać Ligę Mistrzów w ten sposób.”

José Mourinho (1963) portugalski trener piłkarski

po przegranej Realu z Barceloną w Lidze Mistrzów 2011.
Źródło: „Wstydziłbym się wygrywać Ligę Mistrzów w ten sposób”, tvn.pl, 28 kwietnia 2011 http://www.tvn24.pl/0,1701064,0,1,wstydzilbym-sie-wygrywac-lige-mistrzow-w-ten-sposob,wiadomosc.html

O domu , O myślach , O myśleniu , Pytanie

„Tak, widziałem, że nam nie idzie i że przyda się jeszcze trochę czasu na przemyślenia. Na szczęście w naszej ławce rezerwowych była wtyczka, tuż przy moim krzesełku. Wyciągnąłem ją, żeby jeszcze z chłopakami pogadać. Wytrzymałem dozwolone maksimum, aż w końcu pozwoliłem wznowić grę.”

Leo Beenhakker (1942) holenderski trener piłkarski

o sytuacji, kiedy na stadionie zgasło światło.
Źródło: wywiad dla „Rzeczpospolitej”, 15 października 2007

O szczęściu , O świetle , O czasie , Chłopak

„Po strajkach w Lublinie w lipcu 1980 r. i wybuchu miesiąc później strajków na Wybrzeżu spotkałem się z prof. Wiesławem Chrzanowskim. Podczas rozmowy w parku na ławce (by uniknąć podsłuchu) postanowiliśmy razem pojechać do Gdańska, by pomóc strajkującym stoczniowcom. Przyłączył się do nas jeszcze mecenas Władysław Siła-Nowicki. Razem dostaliśmy się do Stoczni Gdańskiej. Tam szybko zorientowaliśmy się, że przywódcy stoczniowców są już otoczeni doradcami z KOR. Wśród nich byli: Bronisław Geremek, Tadeusz Mazowiecki i Jacek Kuroń. Szybko doszło do spięcia z nimi, ponieważ nie chcieli dopuścić mnie i mec. Siły-Nowickiego do grona doradców. Doszło nawet do tego, że Mazowiecki siłą wyprowadził mnie z sali.”

Stefan Kurowski (1923–2011) polski ekonomista

Źródło: Moja droga, moja walka, naszdziennik.pl, 10 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080510&id=my61.txt

O sile , O walce

„Ławka Chicago – widać – żyje.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Źródło: TVP

„Kiedy przez te dni poza domem chodziła po ulicach, oglądała wystawy sklepów, udawała, że robi zakupy w hipermarkecie, albo przesiadywała na ławce w parku, przyczepił się do niej jakiś facet. Był dość stary, mógł mieć ze trzydzieści lat.”

Anna Bolecka (1951)

Nawet anioły bywają głodne

O facetach , O domu

„Ci nasi męczennicy, którzy byli tutaj wśród was, siedzieli w tych ławkach, oni mieli trzy zasady: Wiara, Chrystus i Maryja. Niech one będą także naszym drogowskazem w życiu.”

Edward Nowak (1940)

o dwóch misjonarzach, o. Zbigniewie Strzałkowskim i o. Michale Tomaszku, którzy zginęli z rąk terrorystycznego ugrupowania nazywającego się „Świetlistym Szlakiem”.
Źródło: Abp E. Nowak: Dla Chrystusa zrobili wszystko http://www.deon.pl/religia/kosciol-i-swiat/z-zycia-kosciola/art,6683,abp-e-nowak-dla-chrystusa-zrobili-wszystko.html, deon.pl, 10 sierpnia 2008

O wierze , O religii , Chrystus

„Znowu przyszedł ten pan. Siedzi na ławce naprzeciwko i gapi się w nasze okna.
(…)
– Jaki pan?
Johny zamyślił się, po czym wyrecytował z pamięci:
– Ten skurwiony wielbiciel psich tyłków i właściciel najmniejszego fiutka w całym pieprzonym stanie.
– Komornik przyszedł?”

Jakub Ćwiek książka Kłamca

Kłamca
Źródło: Przepowiednia

„Jest taka ławka w parku – Ona i On,
Przychodzą tam każdego dnia,
Splatają dłonie i nie mówią nic,
Wielki żar płonie w nich,
Choć upłynęło wiele lat,
Wciąż są razem,
Choć się postarzał bardzo świat,
Zatrzymali czas.”

Artur Gadowski (1967) polski wokalista i gitarzysta rockowy (IRA)

Źródło: utwór Ona i On, płyta Artur Gadowski, 1998

O świecie , O czasie

„Nacjonalizm polski umniejszał rozmiary terytorialne Polski, odrzucając od nas narody kresowe i zaogniając walki narodowościowe. Ani szkoły utrakwistyczne, ani ławki żydowskie na uniwersytetach, ani hasło „Żydy do Palestyny” nie przyniosły Polsce niczego dobrego, odwrotnie, przysporzyły jej trudności i w życiu wewnętrznym państwa polskiego i w stosunkach międzynarodowych. Zamordowanie Prezydenta Narutowicza przez nacjonalistę polskiego za to i dlatego, że został na ten najwyższy urząd wybrany głosami także mniejszości narodowych, położyło się ponurym cieniem na całym polskim międzywojennym dwudziestoleciu.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

Źródło: Nacjonalizm? Nie!, „Zew”, Nr 21, czerwiec 1973 http://lewicowo.pl/nacjonalizm-nie/.

O walce

„Pamiętam dzień, kiedy zadebiutowałem w Lidze Światowej. Było to w 1999 roku przeciwko Kanadzie. Nasza hala była jak zawsze pełna kibiców. Siedziałem na ławce z nadzieją, że wejdę na boisko i zagram. Wtedy Mauricio powiedział mi: zachowaj spokój, rób to, co robisz zawsze, nie komplikuj sobie niczego.”

Dante Amaral (1980) brazylijski siatkarz

Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/seniorzy/aktualnosci/28103_dante_po_raz_250_w_kadrze

O zachowaniu

„Tylko maluchom nie nudziło się w czasie kazania (…)
oswajali sterczące z ławek zdechłe parasole z zawistnimi łapkami
klękali nad upuszczonym przez babcię futerałem jak szczypawką (…)
ale Jezus brał je z powagą na kolana”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

Źródło: O maluchach

O czasie

„Jako druga partia w sejmiku nie chcemy siedzieć na bocznej ławce.”

Franciszek Franczak (1951) polski polityk

o uczestnictwie Samoobrony w koalicji rządzącej na Dolnym Śląsku.
Źródło: Samoobrona Sojuszu, polityka.pl, 16 listopada 2002 http://archiwum.polityka.pl/art/samoobrona-sojuszu,376433.html

„Pamiętam jak kiedyś, kiedy byłem jeszcze studentem I roku filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim, wertowałem bardzo dokładnie pod ławką książkę Jerzego Płażewskiego „Język filmu”. To był chyba taki pierwszy moment, kiedy film zainteresował mnie naprawdę poważnie. Później przez całe studia myślałem już tylko o tym, do jakiej szkoły filmowej zdawać, oglądałem mnóstwo filmów i uczestniczyłem w różnych DKF-ach. Tak bardzo chciałem uczyć się robienia filmów, że już na trzecim roku postanowiłem spróbować swoich sił na egzaminach wstępnych do łódzkiej uczelni. Za pierwszym razem byłem naprawdę blisko, ale ostatecznie udało mi się osiągnąć wymarzony cel dopiero za trzecim razem. Dzięki czemu mogłem spokojnie skończyć filologię. Z tamtego okresu pochodzą moje pierwsze krótkometrażowe filmy.”

Maciej Adamek (1968) polski reżyser i scenarzysta

o tym, kiedy zdecydował, że zostanie reżyserem.

O myślach , O studiach , O myśleniu

„Pomylili się w dwudziestu, cała ławka rezerwowych się pomyliła.”

Zbigniew Boniek (1956) polski piłkarz, trener i działacz sportowy

o ławce rezerwowych drużyny niemieckiej, która protestowała, domagając się odgwizdania faulu na jednym z zawodników.
Komentarze z meczu finałowego mistrzostw Europy w 2008 Niemcy – Hiszpania, 29 czerwca 2008

„Ja miałam takie uwagi w szkole: „Cichowska znowu skacze po ławkach jak kozica.””

Danuta Błażejczyk (1953) polska piosenkarka

Źródło: Grunt to rodzinka, Polsat (dostęp ipla)

„Miałem problem po ukończeniu Akademii, właściwie już podczas trwania studiów, bo wszyscy malowali mniej więcej tak samo, rysowali tak samo (…). Mieliśmy zawężone horyzonty i równie nieciekawe perspektywy. (…) I właśnie wtedy pomógł mi Nikifor. (…) Osobiście poznałem go w 1966 lub 1967 roku, bo przyjechał na Akademię, a właściwie przywieźli go szarą warszawą. Był z nim opiekun. Nikifor wysiadł, usiadł przy nas na ławce i zaczął rysować. Rysował i rysował, a ja patrzyłem. (…) To fakt, że starałem się wtedy malować trochę jak Nikifor, ale to był jedynie przewrotny rozpęd we własnym kierunku. Tak więc to raczej dowcip z tym moim Nikiforem. Niemniej wtedy był dla mnie bardzo ważny, wskazał mi drogę.”

Edward Dwurnik (1943–2018) polski malarz i grafik

Źródło: Krótka historia mojego malarstwa

O historii , O problemach , O malarstwie

„Po tylu latach rządów Ewa Kopacz nie powie nic nowego. (…) Polacy nie chcą już tego słuchać, czas odejść na ławkę rezerwowych. Ja chce rozmawiać o sprawach ważnych dla Polaków i dla Polek. To moja umowa z obywatelami, moje projekty ustaw.”

Beata Szydło (1963) polska działaczka samorządowa i polityczna

Źródło: Debata Szydło-Kopacz. Polityczne starcie! http://www.rmf24.pl/raporty/raport-wybory-parlamentarne2015/fakty/news-debata-szydlo-kopacz-polityczne-starcie,nId,1906367, rmf24.pl, 19 października 2015.

O odejściu , O czasie

„Moja rodzina głęboko sprzeciwiała się szkole, która na długie godziny przykuwała dzieci do ławek w klasach.”

Margaret Mead (1901–1978) uczona amerykańska, antropolog

Źródło: Deborah G. Felder, 100 kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, op. cit., s. 26.

O kobietach , O dzieciach , O rodzinie

„Na samym początku mojej kadencji zmuszono cały korpus dyplomatyczny do przyglądania się, jak na uniwersytecie studenci wykonywali wyroki śmierci na jego [Kaddafiego] przeciwnikach politycznych. (…) Wszyscy oglądali. Żeby wykonywali te wyroki jak kat, byłoby szybko, zgrabnie i człowiek by się nie męczył. Ale tam wojsko tylko przyprowadzało skazanych, ręce związane do tyłu, ławki stały pod belką. Makabra (…).”

Albin Siwak (1933–2019) polski działacz partyjny w okresie PRL

Źródło: wywiad Pawła Smoleńskiego, Kaddafi wariat, ale jego Libia to była żyła złota, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 marca 2011.

O śmierci , O wariatach

„U Mourinho [trener Porto] za takie błędy siedziałby na ławce, dopóki by się lodówka nie roztopiła.”

Jacek Gmoch (1939) polski trener piłkarski

„Argentyna wygrała wszystkie swoje dotychczasowe mecze i ma w swoim składzie wielu piłkarzy o wielkim potencjale. Jeśli się popatrzy, kto u nich siedzi na ławce rezerwowych, na przykład Diego Milito, który miał fantastyczny sezon w Interze Mediolan, to pokazuje, jak wartościową są drużyną.”

Joachim Löw (1960) niemiecki trener piłkarski

Źródło: onet.pl http://sport.onet.pl/pilka-nozna/loew-argentyna-ma-w-skladzie-pilkarzy-o-wielkim-po,1,3316219,wiadomosc.html

O sporcie

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach , O piciu , O trawie , O zimie

„Bardzo lubię kościół Franciszkanów, z którym łączy mnie wiele wspomnień. Mam także sentyment do Plant. Lubię wspominać groźnego niegdyś dla uczniów pana plantowego, który pobierał opłatę za siedzenie na ławkach i przeganiał nas, bo my przecież nie płaciliśmy.
Wyjątkowymi miejscami w Krakowie są dla mnie również Rynek Główny, Łagiewniki, Biblioteka Jagiellońska, w której pracowałem w latach 1960–1967, obecna siedziba Instytutu Geografii UJ i, oczywiście, Collegium Novum, a w nim klub Convivium. Ostatnio zauważyłem też, że coraz bardziej lubię przebywać w domu.”

Antoni Jackowski (1935)

Źródło: Rita Pagacz-Moczarska, Geografia to piękna dziedzina nauki, „Alma Mater” nr 144, luty 2012, s. 48.

O domu , O nauce

„Dobrze jest mieć dobrego rezerwowego na ławce rezerwowych.”

Włodzimierz Lubański (1947) piłkarz polski

Źródło: zczuba.pl http://www.zczuba.pl/zczuba/1,101142,8007150,Zlotousci_na_mundialu___dzien_pierwszy_i_drugi.html, 13 czerwca 2010

„nie jestem poetą bo czasami chodzę
w dresie i siedzę pod blokiem na ławce
nie mam prawa, ale mam jazdy i lubię
rozbierać kobiety używając języka
znanego tylko w kręgach moich fanek”

Kamil Wojciechowski

Źródło: Alfabetom

O kobietach

„Przez sekundę marzyłam o tym by czas się zatrzymał i już na zawsze pozostał zmierzch. Może wtedy mogłabym przeżyć całe swoje życie na tej parkowej ławce u boku Jamesa, którego tak kochałam.”

Gabrielle Zevin (1977)

Zapomniałam, że Cię kocham

O życiu , O czasie , Kochać się

„Dajemy sobie dwa lata na stworzenie prototypu linii do produkcji wielkopowierzchniowych ogniw na folii. Dzięki elastycznej formie materiału, taką folią będzie można pokryć i zamienić w ogniwo słoneczne niemal wszystko – budynki, samochody, telefony, ławki w parku.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Porzućmy kompleksy. Rozmowa z Olgą Malinkiewicz http://goodness.org.pl/porzucmy-kompleksy-rozmowa-z-olga-malinkiewicz/, goodness.org.pl, 5 listopada 2015

„Błysnęło słońce i światło uderzyło w dwa anioły, śpiące na ławce i jeden z nich chciał zasłonić oczy i poruszył się niespokojnie i nieostrożnie stoczył się przez wyrwę w ławce wprost na betonowe płyty trotuaru, nie rozlewając ani kropli z butelki, a cień od żerdzi z ławki przeciął mu twarz na pół, od czoła do brody i nadał tej twarzy wyraz zadumy i anioł leżał na trotuarze, a drugi, śpiący na ławce, wyciągnął nagle rękę i lunatycznie zaczął macać żerdzie obok siebie i to miejsce, na którym spoczywał dotąd jego towarzysz, a potem ręka znieruchomiała, a on zaskomlał…”

Janusz Anderman (1949) polski pisarz i tłumacz

Źródło: Kraj świata (1988)

O aniołach , O świetle , O słońcu

„Drżeliśmy więc przed maturą. Gdy przydzielono nam ławki, przede mną znalazł się chłopak z mojej klasy, jeden z tych gorzej traktowanych przez matematycę, Tomek. Gdy się zorientował, że siedzę za nim, odetchnął z ulgą. „Zdałem maturę”, powiedział, i szeroki uśmiech rozjaśnił mu twarz. Dobrze mi to zrobiło, że ktoś tak we mnie wierzył. Musiałam stanąć na wysokości zadania. Na końcu okazało się zresztą, że także i ja zdałam maturę dzięki Tomkowi.(…) Pomału posuwałam się do przodu – do rozwiązania były trzy zadania. Zaczęłam pierwsze, rozwiązałam kawałek i utknęłam, rozwiązałam część drugiego i utknęłam, rozwiązałam fragment trzeciego i utknęłam, nie mogłam się zdecydować, które jest najłatwiejsze, które rozwiązywać dalej. Nie umiałam podjąć decyzji! Tomek nerwowo kręcił i wiercił się na krześle, co jakiś czas odwracał się do mnie i syczał: „Dawaj!”. Aż w końcu wkurzył się na całego i napisał mi karteczkę: „Co ty wyprawiasz, wszystko zaczynasz, niczego nie kończysz, zrób w końcu jedno zadanie do końca, bo inaczej nie zdam matury!”. Bezcenna pomoc psychologiczna.(…) Kiedy tylko rozpoczynam zbyt wiele rzeczy naraz, nie kończąc żadnej z nich, kiedy nie wiem, co robić, co wybrać, i zaczynam w panice chaotycznie rozwiązywać wszystkie problemy własne oraz świata na raz, wprowadzając coraz większy bałagan, przypominam sobie egzamin dojrzałości. I mądrość Tomkowej podpowiedzi.”

Brigitta Helbig-Mischewski (1963) polska literaturoznawczyni i pisarka mieszkająca w Niemczech

Źródło: Podpowiedź - wspomnienie maturalne. w: Refleksje 1 (2014), s. 21.

O mądrości , O uśmiechu , O decyzjach , O wspomnieniach

„(…) Ja nie lubię chodzić do szkoły
bo w tornistrze się nie mieszczą marzenia.
W szkole jest wielki porządek.
Nikt nie trzyma pod ławką marzeń.”

Joanna Kulmowa (1928–2018) polska pisarka i poetka

Źródło: Marzenia

O marzeniach

„W drugiej połowie prawdopodobnie wejdzie na boisko dwóch piłkarzy, którzy do tej pory grali na ławce rezerwowych.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: „Przegląd” nr 3, 21 stycznia 2002

„W życiu każdego mężczyzny to trudny czas. Ostateczne pożegnanie z chłopcem. Żegnałem się z nim jakieś pięć lat, to była długa stypa, od pół roku nie piję. Pewne rzeczy się kończą, pewne zaczynają być śmieszne. Bardzo nie lubię starych gości podrywających młode panny. Obrzydliwe to i żałosne. Gdy widzę starego pierdołę rozmemłanego na ławce w parku z młodą laską, to jest ohydne.”

Maciej Maleńczuk (1961) polski artysta rockowy, poeta

o przekroczeniu wieku 40 lat.
Źródło: „Gala” nr 19/2007

O piciu , O czasie , O wieku , O pożegnaniu

„Ja nie patrzę w statystyki. Cieszę się, że wygraliśmy mecz. Ja mogę przez 60 minut siedzieć na ławce. Wyjdzie Piotrek i też zatrzyma. Ważne jest to, byśmy wygrywali. To jest nasz cel.”

Sławomir Szmal (1978) polski piłkarz ręczny

po nazwaniu go bohaterem meczu, w spotkaniu Polska – Szwecja na ME 2010.
Źródło: onet.pl http://sport.onet.pl/0,1274768,2115147,,szmal_bez_chlopcow_nie_istnieje,wiadomosc.html

O sporcie

„Trener bułgarski posadził na ławkę Ganewa, tego giganta, który ma 310 wzrostu.”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

Źródło: Creme de la creme czyli najlepsze cytaty komentatorów sportowych, sport.pl, 9 czerwca 2006 http://www.sport.pl/Mundial2006/1,73035,3407476.html?as=6&startsz=x

O sporcie

„Pyłem księżycowym być na twoich stopach
wiatrem przy twej wstążce,
mlekiem w twoim kubku,
papierosem u ustach,
ścieżką pośród chabrów,
ławką, gdzie spoczywasz,
książką którą czytasz.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Pyłem księżycowym…

O czytaniu

„Gdzie na rowery zajawka, kumple i ławka, bębny i trawka, pozytywna akcja.
Gdzie podziały się? Jeden Bóg co wie..”

Ras Luta (1982)

Uratuj siebie (2013)
Źródło: Jak daleko

O Bogu

„Na scenie mamy ławki i schody, które symbolizują kolejne szczeble kariery, dążenie na jej szczyt. Kariera to nasza współczesna iluzja szczęścia, którą podsycają media, politycy, korporacje sprawujące kontrolę nad naszymi umysłami.”

Achim Freyer (1934)

Źródło: Anna S. Dębowska, Czy Mozart może być dzisiaj polityczny?, „Gazeta Wyborcza”, 17 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/czym.htm

„On jest dobry w grze, widać to w Sejmie i na boisku. Dyscyplinuje ludzi, mówi: nie czytaj gazety, idź do drugiego pokoju. To samo na boisku: nie podawaj do tyłu, jak się podpierasz, to idź na ławkę i usiądź, a nie zajmujesz miejsce na boisku. Takie rzeczy mówi kapitan, coach albo menedżer. Schetyna ma takie cechy, myśli do przodu.”

Andrzej Halicki (1961) polski przedsiębiorca, działacz polityczny

o Grzegorzu Schetynie
Źródło: Halicki: Donald Tusk upokarza przyjaciół. Brakuje mu empatii, polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/stronaglowna/311644,halicki-donald-tusk-upokarza-przyjaciol-brakuje-mu-empatii,id,t.html#material_2

O ludziach , O pokoju , O grach , O myślach

„Matka nie wychowała kłamcy, ojciec tchórza,
osiedle nie zrobiło ze mnie z klatki ćpuna,
marzenie zabrało mnie z ławki na scenę,
dla niedoszłego samobójcy to i tak za wiele.”

Zeus (1983)

Źródło: utwór Znasz mnie

O matce

„Matką zostałam wcześnie, miałam 24 lata, więc byłam idealnym celem dla wszystkich, którzy chcieli mi udzielać porad. Pamiętam, pewnego razu karmiłam dziecko piersią na ławce pod blokiem, stanął nade mną starszy sąsiad i powiedział: „Dobrze, że karmi pani piersią, to jest zdrowe dla dziecka”. I cały czas patrzył mi na piersi. Myślałam: co to jest? Namaszczenie na dobrą matkę? Było w tym coś okropnie patriarchalnego i paternalistycznego. Karmisz piersią? Piąteczka.”

Sylwia Chutnik (1979) polska pisarka

Źródło: Renata Kim Polski dzieciocentryzm. Dlaczego w Polsce ciężko jest być matką?, Newsweek. pl, 20 czerwca 2014 http://polska.newsweek.pl/dlaczego-w-polsce-ciezko-jest-byc-matka-rodzina-dzieci-matki-newsweek-pl,artykuly,286740,1.html

O dzieciach , O rodzinie , O matce , O myślach

„Znała tego, który na nią czekał w każdy dzień tygodnia na ławce przed stawem i zobaczywszy, że nadchodzi zieloną aleją, biegł ku niej, nie zważając na obecność ludzi, obejmował i mówił: jesteś. Nie musiał dodawać tego całego banalnego szajsu: „kochana moja” lub „śliczna moja”, „stęskniłem się za tobą”. Po prostu mówił: jesteś. I to jego: jesteś, odbierała jak najpiękniejsze wyznanie miłości. Nie potrzebowała innego. Jestem, odpowiadała.”

Ewa Ostrowska (1938–2012)

Abonent czasowo niedostępny (2009)
Źródło: część druga: Nadzieja

O ludziach , O nadziei , O czekaniu , Kochać się

„(…) I będą święta! to spektakl bardzo osobisty, który wyprodukowaliśmy bez pieniędzy – z potrzeby pracy i opowiedzenia historii. Najbardziej zaskoczyło mnie, że monodram na wielu festiwalach, gdzie pojawia się obok naprawdę potężnych produkcji, bardzo dobrze się broni. Intymna historia, szary płaszcz, ławka, kilka kartonów – to wszystko, co mamy na scenie. To emocje są tu najważniejsze. To mnie pozytywnie nastraja do dalszej pracy: opowiadamy historię, na którą ludzie chcą przychodzić.”

Agnieszka Przepiórska (1979)

Źródło: Tomasz Kaczorowski, „Nowa Siła Krytyczna”, 15 grudnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/152464.html

O ludziach , O historii , O sile

„Często byłem ceremoniarzem i mogę powiedzieć, że Jego świętość wyczuwało się w każdym geście wobec bliźnich. U Jego boku nauczyłem się naprawdę widzieć, jak Chrystus zbliża się i dotyka ludzi. A kto wyczuwał tę obecność, wybuchał płaczem. Wtedy zdałem sobie sprawę, jak ważne jest wnoszenie Chrystusa między ludzi, jeżeli to możliwe między cierpiących. Tak zacząłem uczęszczać do kościoła Santo Spirito in Sassia, gdzie codziennie spowiadam o 15-tej, to znaczy w godzinie miłosierdzia. Spowiadałem chorych i osoby poszukujące chwili odpoczynku w ławkach kościoła. Czynię to nadal.”

Konrad Krajewski (1963) polski duchowny rzymskokatolicki, kardynał, jałmużnik papieski od 2013

o papieżu Franciszku.
Źródło: „L'Osservatore Romano” w rozmowie z abp. Krajewskim http://ekai.pl/wydarzenia/watykan/x71192/l-osservatore-romano-w-rozmowie-z-abp-krajewskim/, ekai.pl, 4 października 2013.

O ludziach , Chrystus

„Hering już siedział na ławce, więc ojciec przysiadł się obok niego. A sąsiad z osobliwym wyrazem twarzy trącił ojca łokciem i rzekł:
– Të znôł tego knôpa Heldów z Wësoci? Miôł koło i w tich piôskach jechôł do Brus. Zgrzôł sę, a potem zezyb. Dostôł zapolénié płuc i hajda na tamtén swiat. Tak to je. A Bernard nasz téż chcôł koło. Le koło a koło.”

Anna Łajming (1904–1993) pisarka polska, piewczyni Kaszub

Źródło: Dzieciństwo

O dzieciństwie

„Jesteś twardziel? Rap ma być o prawdzie?
Jak rymowałem o ganji, to jarałem ganję
Po chuj się wypruwać z siebie z każdym tekstem?
Nie jestem u psychologa na kozetce
Po chuj to wszystko? Kto tu jest Ewą Drzyzgą?
To twój problem, że miałeś trudne dzieciństwo
(…)
A siedząc na ławce, narzekając z kumplami
Nie poznasz świata – świat cię wysra, jak strawi”

Tede (1976) polski raper

Źródło: Moje życie jest tu

O życiu , O świecie , O problemach , O dzieciństwie

„W ogóle dość trudno jest być śmiesznym. Trzeba mieć dobre teksty i wyśmienite wyczucie czasu. Jednak nie uważam, że to cyniczne, jeśli ktoś na miejscu zbrodni powie żart. Ci, którzy oglądają na co dzień takie widoki, na przykład policjanci, przyzwyczajają się. Z czasem miejsce zbrodni staje się dla nich tak ekscytujące jak ławka w parku.”

Mark Harmon (1951) aktor i reżyser amerykański

Źródło: Tobias Moorstedt, Trzeba również umieć pudłować, „Süddeutsche Zeitung”, 18 czerwca 2010 http://film.onet.pl/0,0,1616429,2,596,artykul.html

O czasie

„Mój ojciec jest Niemcem. Został przesiedlony z Prus Wschodnich. Mama przyjechała z Kurpiów. Spotkali się w Mrągowie. W mieście żyło kilka niemieckich rodzin, ale większość była napływowa. Nikt do nikogo nie miał żadnych pretensji. Pamiętam cudowny widok: kiedy my, dzieci, biegaliśmy po podwórkach, polach i łąkach, rodzice siadali na ławce przed domem z sąsiadami – Mazurami, Ukraińcami, Polakami ze Lwowa, Wilna i ze Śląska. Grali w karty albo rozmawiali o swoim losie.”

Wojciech Malajkat (1963) aktor polski

Źródło: Jacek Cieślak, Uwielbiam stan podwyższonego ryzyka, 24 marca 2011 http://www.rp.pl/artykul/9147,631802-Uwielbiam-stan--podwyzszonego-ryzyka.html

O losie , O dzieciach , O domu , O rodzicach

„W tej naszej „szkole” nie ma ławek ani klas, ale każdy z jej „uczniów” ma tu własną tablicę, umieszczoną gdzieś głęboko w sercu i każdy na niej pisze swoją odpowiedź na fundamentalne pytanie: „po co, jak i dla kogo żyć?””

Ryszard Franciszek Makowski (1948)

Źródło: „Wychowawca”, czerwiec 2006 http://www.wychowawca.pl/miesiecznik_nowy/2006/06-2006/08.htm

Serce , Pytanie

„Siedzieć na ławce rezerwowych przez ostanie dwa lata i nie móv pobawić się piłką to duże przeżycie.”

Bill Curley (1972) amerykański koszykarz

o przerwie po kontuzji i rehabilitacji.
Źródło: Zdrowy Bill, „Pro-Bakset. Magazyn” nr 4/99 (32), s. 53.

„Myślę o mamie każdego dnia. Zwykle przed rozpoczęciem meczu. Wtedy robię znak krzyża czy to na lodzie czy na ławce, patrzę w górę, aby mama wiedziała, że myślę o niej.”

Mike Komisarek (1982) hokeista amerykański pochodzenia polskiego

I think about my mom every day. Usually before a game starts. I make the sign of the cross, whether on the ice or on the bench, and I'll look up and let my mom know that I'm thinking of her. (ang.)
Źródło: Hits keep coming for Komisarek, „Gazette” (Montreal), canada.com, 11 marca 2008 http://www.canada.com/montrealgazette/news/sports/story.html?id=73dd5955-d210-4cf3-a5c6-444c82a8f4c0&k=96860

O górach , O myślach , O myśleniu

„O naszą grę pod koszami jestem akurat spokojny. Jako, że występuje na pozycji centra dokładnie obserwuję grę zawodników występujących na „czwórce” i „piątce”. Zarówno dwaj nasi podstawowi zawodnicy, jak i ci, którzy w trakcie meczu wejdą do gry z ławki, posiadają bardzo duże umiejętności. Na pewno jest to nasz jeden z większych atutów.”

Kordian Korytek (1975) koszykarz polski

Źródło: Mateusz Stępień, Kordian Korytek: Reprezentację stać na sukces, sportowefakty. pl, 3 sierpnia 2009 http://www.sportowefakty.pl/koszykowka/2009/09/03/kordian-korytek-reprezentacje-stac-na-sukces/

O sukcesie

„Ławki jak wszędzie na całym świecie
cierpliwe matki pierwszych kulfonów
a obok obojętne lustro tablicy
jak doskonały traktat stoików.”

Mariusz Olbromski (1958)

Źródło: Stara plebania

O matce

„Spodziewałem się jakiejś uwagi, komentarza, żarciku z tylnych ławek. Pragnąłem spięcia, eksplozji: Czego chcecie?! – wrzasnąłbym wówczas – Dlaczego trzymacie z nimi, a nie ze mną?! Do dyni, co ja wam zrobiłem? Nienawidzicie indywidualistów, szczególnie takich, co się wyróżniają, każdy musi być podobny do was, broń Boże inny i zawsze do dyspozycji, skromniutki, grzeczny i gotów spełnić kolektywne życzenia. A jeśli nie mam już ochoty grać w zespole i układać piosenek? To sprawa między mną a paczką, co wam do tego?! Co wam do tego, że zrobiłem numer Joannie? Odczepcie się, do dyni!… Ani żartu, ani uwag. Cisza.
– W każdym razie uczciwie popracowałeś z Joanną – powiedziała Rura. – Nie spodziewałam się, że w ciągu kilku dni odrobicie tak duże zaległości. Przepuszczam Joasię z czystym sumieniem – Spojrzała po klasie – Chyba możemy wspólnie wyrazić uznanie Arturowi.
Cisza. Potem jakiś niewyraźny pomruk i głos Marcina:
– Oczywiście, pani profesorko.
– Nie trzeba! – rzuciłem – zrobiłem to tylko dla pani. Bo przyrzekłem.
Rura wyszła zza katedry, zbliżyła się do mnie.
– Klasa chce, żeby wasz zespół wszedł do finału turnieju – powiedziała cicho – Chce, żebyście dalej byli przyjaciółmi.
A więc wiedziała wszystko. Uśmiechnąłem się, wzruszyłem ramionami.
– Za dużo chcą – odparłem – Nie do wszystkiego wolno wtykać nos. Zwłaszcza gdy nie wie się, o co poszło.
– A może wiedzą?
Odruchowo spojrzałem na Marcina. Wcale nie po to, żeby zaprzeczył. A jednak nieznacznie poruszył głową, dał mi znak, że nie.
– Wszystko jedno – powiedziałem z uporem – Zresztą, nie zależy mi. Nie jestem sentymentalny, pani profesorko.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Artur

O Bogu , O ciszy

„Poszedłem sobie na Rynek, usiadłem na ławce i wyjąłem jednego z paczki. Był niewyraźny i wykruszony. Smakiem przypominał te wszystkie stare papierosy, które palili dorośli mężczyźni. Wawele, dukaty i giewonty w kiepskich bibułkach, w opakowaniach przypominających nieudolne sny o dalekim świecie. Podkradaliśmy je albo podnosiliśmy niedopałki. Na brzegach były trochę brązowe i pociemniałe od śliny. Dorosłość smakowała bardzo dosłownie. Nasza ślina łączyła się ze śliną mężczyzn. Bardzo możliwe, że działało to jak szczepionka, jak rodzaj egzystencjalnej homeopatii, strzegącej nas potem przed zbyt gwałtownym upadkiem w dojrzałość.”

Andrzej Stasiuk (1960) pisarz polski

Dukla

O dorosłości , O mężczyznach

„Jasne, że Kazek powinien to strzelić, ale ja mam większe pretensje do trenera. Po co tak mocno kombinował ze składem i ustawieniem? Dlaczego wysłał na ławkę Włodka Lubańskiego. Rozbił coś, co dobrze funkcjonowało. Jacek Gmoch lubi się porównywać do Kazimierza Górskiego i wychodzi mu, że na pewno nie był gorszym trenerem. Błagam, nie żartujmy.”

Grzegorz Lato (1950) piłkarz polski, trener, senator RP

o meczu Argentyna - Polska na Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w 1978, w trakcie którego Kazimierz Deyna nie wykorzystał rzutu karnego.
Źródło: przegladsportowy.pl https://www.przegladsportowy.pl/pilka-nozna/reprezentacja-polski/reprezentacja-polski-jak-nie-zostalismy-mistrzami-swiata/kv238ms, 29 grudnia 2017

„Jacek Gmoch oszalał, sadzając w meczu z Argentyną Włodka Lubańskiego na ławce.”

Grzegorz Lato (1950) piłkarz polski, trener, senator RP

o meczu Argentyna - Polska na Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w 1978.
Źródło: przegladsportowy.pl https://www.przegladsportowy.pl/pilka-nozna/reprezentacja-polski/reprezentacja-polski-jak-nie-zostalismy-mistrzami-swiata/kv238ms, 29 grudnia 2017

„Jestem za rozdziałem Kościoła i państwa. Jeżeli chcę iść do kościoła, to nie po to, żeby manifestować swoją obecność i siedzieć w pierwszej ławce, żeby mogły pokazać mnie kamery telewizji polskiej. Idę tam, żeby się pomodlić. Bywam w kościele, szczególnie wtedy, gdy jest dzień ubogich, ustanowiony przez papieża Franciszka. Nie widziałem wówczas żadnego polityka Prawa i Sprawiedliwości.”

Jacek Jaśkowiak (1964) polski samorządowiec, prezydent Poznania od 2014

Źródło: Prezydent Poznania dał lekcję prezydentowi Polski: „Jestem za rozdziałem Kościoła i państwa” https://strajk.eu/prezydent-poznania-dal-lekcje-prezydentowi-polski-jestem-za-rozdzialem-kosciola-i-panstwa/, strajk.eu, 28 grudnia 2018.

O sprawiedliwości

„Czekał na korytarzu pod drzwiami prokuratora magistra J. Sikory. Siedział na ławce pod ścianą, krzywiąc się, jakby oddychanie sprawiało mu ból. Ciekawa sekretarka zagadnęła: – Co tak dziwnie się rusza? Pobity? Młody człowiek skinął głową. – Kto pobił? – Milicja.”

Kazimierz Orłoś (1935) polski pisarz, scenarzysta filmowy i telewizyjny

I co: będziecie skarżyć milicję? Pobity ponownie skinął głową. Sekretarka roześmiała się: – Dziecko!
Źródło: Przechowalnia, Kantor Wydawniczy SAWW, Poznań 1990, s. 116.

O czekaniu , O bólu

„Najważniejszy dla nas jest bezpośredni kontakt… Nie musimy przywozić ze sobą specjalnej ławki, bo jesteśmy w każdej dzielnicy u siebie.”

Justyna Glusman (1974) polska ekonomistka i działaczka społeczna

Źródło: Wojciech Karpieszuk, Justyna Glusman, kandydatka na prezydenta Warszawy: Nie musimy wozić ze sobą ławeczki http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,54420,23609368,justyna-glusman-kandydatka-na-prezydenta-warszawy-nie-musimy.html, warszawa.wyborcza.pl, 30 czerwca 2018

O pewności siebie

„Gdybym to ja, nawet w wieku, w jakim obecnie jestem, siedział na ławce trenerskiej, to sprawiłbym, że ten mecz zostałby przerwany. Po prostu skoczyłbym na boisko do sędziego i tak bym mu naurągał, że by mnie służba porządkowa musiała wynieść! Dla mnie kara dla sędziego za coś takiego to co najmniej dwuletni zakaz sędziowania, jeśli nie dożywotni. W tym przypadku nie można mówić o ludzkim błędzie, bo tym najczęściej sędziowie się tłumaczą. Jakim cudem sędzia po konsultacji z bocznym mógł podjąć tak kuriozalną decyzję?!”

Antoni Piechniczek (1942) piłkarz polski, trener

o meczu Arka Gdynia - Ruch Chorzów z 27 maja 2017 r., w którym sędzia uznał gol na 1:1 zdobyty ręką przez piłkarza Arki.
Źródło: wyborcza.pl http://katowice.wyborcza.pl/katowice/7,35026,21883193,antoni-piechniczek-nie-mozna-mowic-o-ludzkim-bledzie-rozmowa.html, 30 maja 2017 r.

O karze , O decyzjach , O wieku

„Tramwaj, trochę drewniany, trochę czerwony, z twardym i ławkami i popsutymi kasownikami. Polski tramwaj.”

Magdalena Parys (1971) polska poetka, pisarka i tłumaczka mieszkająca w Berlinie

Biała Rika

„W bożnicy było rojno jak w ulu. Ciężka woń gorejących świec, ludzki pot, zapach czarnej tabaki. Na stopniach przy wejściu siedzieli żebracy – starcy o czerwonych powiekach, ślepcy z bielmami, kulawi ze szczudłami lub bez szczudeł. Tuż koło drzwi, przy długim stole, szykowali się do modlitwy rzemieślnicy, krawcy i szewcy, tragarze nieuczeni, niepiśmienni – siedzieli barczyści lub chuderlawi, czysto wymyci, wspierając się ciężko na dębowych deskach stołu i zaglądając do modlitewnych książek, których nie potrafili czytać. Na podwyższeniu i przed ołtarzem, wzdłuż wschodniej ściany, siedzieli prominenci – ludzie bogaci lub mądrzy i uczeni, poważani i znani. Ojciec usadowił się w jednej ze środkowych ławek, nie zanadto na przedzie i nie zanadto w tyle. Trzymałem się poły jego kapoty i patrzyłem w sufit, na gwiazdy ze złoconego drzewa migające na firmamencie, który niegdyś był lakierowany i błękitny, a teraz okopcony i szary jak niebo przed słotą. Lwy skrzydlate nad ołtarzem poruszały potężnymi łbami i otwierały paszcze, ale nie słyszałem ich ryku. Gwar zagłuszał poszczególne dźwięki, słychać było tylko ten gwar, tonęły w nim pienia sześcioskrzydłych serafinów, wycie wichru pustynnego, modły starców i szlochanie kobiet, ukrytych za firankami na małej galeryjce. Zapach tabaki zatykał oddech, ludzie kichali i wycierali nosy, a za oknami zapadał zmierzch, szkiełka witraży mieniły się w świetle świec i w blasku dużego elektrycznego żyrandola.”

Kalman Segal (1917–1980) pisarz i poeta polski narodowości żydowskiej

Źródło: Raz w roku przebaczać, w: Przygoda w miasteczku, Iskry, Warszawa 1965, s. 23–24.

O kobietach , O ludziach , O książkach , O czytaniu