Cytaty na temat kark (50 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Znów jeden z nas odwrócił się by odejść
By przed wrogami zginać swój kark
Ojczyźnie mówiąc by pluła mu w twarz
Znów odszedł jeden z nas.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Bierność przeciw prawdzie

O odejściu , O ojczyźnie

„Człowieku prosty, nieświadomy swoich krzywd codziennie gnący kark przed żydokomuny śmierdzącym spiskiem we własnym kraju sam nędzarzem staniesz się, gdy liberalny trąd na miazgę twą rozgniecie przyszłość.”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Sanhedryn zła

O przyszłości

„Duszą” socjalizmu, powodem, dla którego lgną do niego zwykli śmiertelnicy, gotowi za socjalizm nadstawiać karku, okazuje się idea równości. Dla większości ludzi socjalizm oznacza społeczeństwo bezklasowe, albo w ogóle nic nie znaczy.”

George Orwell książka W hołdzie Katalonii

The thing that attracts ordinary men to Socialism and makes them willing to risk their skins for it, the 'mystique' of Socialism, is the idea of equality; to the vast majority of people Socialism means a classless society, or it means nothing at all. (ang.)
W hołdzie Katalonii (1938)

O ludziach , O duszy

„Dążymy do tego, co zakazane i pożądamy rzeczy zabronionych: zawsze choremu smakuje niedozwolony pokarm. Argus miał sto oczu na czole i karku, a mimo to nieraz Amor potrafił wywieść go w pole. Danae, która została zamknięta jako dziewica w komnacie z kamienia i żelaza, wyszła stamtąd jako matka; Penelopa zaś, choć przez nikogo nie pilnowana, zachowała cnotę wśród młodych zalotników.”

Owidiusz (-43–17 p. n. e.) poeta rzymski

Pieśni miłosne
Źródło: III, 4

O zachowaniu , O matce

„Hej Góralu czy ci nie żal – robiłeś w Polsce oscypki od tysiąca lat
Jadło je pospólstwo i królowie polscy, i nawet nasz Papież Jan Paweł II twe oscypki jadł
Dziś urzędnik Unii Europejskiej na twym karku siadł
On cię będzie uczył jak oscypki robić? – Jakbyś zgadł!
Trudno – jak mus to mus – krzywizna banana blues.”

Jarosław Jaromi Drażewski (1961) polski muzyk, kompozytor, gitarzysta rockowy, bluesowy i jazzowy.

Jestem bluesmanem
Źródło: utwór Krzywizna banana blues, sł. Jarosław Jaromi Drażewski

„Ilekroć się oglądam za jakąś kobietą, pojawia się ten straszny ból karku.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

O kobietach , O bólu

„Najgorsze dla ducha jest to, gdy masz kogoś, kto ci siedzi na karku, kto zawsze cię bije i mówi co masz robić”

Carlos Castaneda (1925–1998) antropolog amerykański pochodzenia brazylijskiego

Podróż do Ixtlan

„Gdy te hamulce pękną, a bywa, że wystarczy, aby jeden się obluzował, wszystko się rozprzęga i toczy choć na złamanie karku, byle ku jakiejś odmianie. Aż póki znów nieprzewidziane względy ruchu nie zatamują.”

Maria Dąbrowska książka Noce i dnie

Noce i dnie

„Naprawdę jestem w szoku. Skąd taki stosunek władz, oczywiście, długo objaśniać nie trzeba. Hieorhij Stanisławowicz zawsze trzymał się swoich zasad. Nie zginał karku, w przeciwieństwie do wielu. (…) Naprawdę był bardzo pryncypialnym człowiekiem i to, że ta władza mści się nawet na martwych ludziach, mści się za to, że mieli swoje zdanie, jak nic innego charakteryzuje moralność tej władzy.”

Hieorhij Taraziewicz (1938–2003) radziecki i białoruski polityk i dyplomata

O morzu

„Ciągle jeszcze stoimy. A kiedy chcemy ruszyć, nasze stopy na gwałt szukają ziemi solidnej. Bo my dwaj na śliskim progu, niby tutejsi, spod słonka i skowronka, ale chyba raczej stamtąd, z popiołu, co w snach naszych nie przestaje huczeć pustynią pełną imion.
Teraz już dom. Otworem na wszystkie życzliwości świata dzisiejszego. Żona, córka i syn. Patrzą na mnie, na drugiego uratowańca z Wyspy Płomieni. Patrzą na siwą ilustrację, w sam raz do reportaży o harcie ducha i walce, o cierpieniu i poświęceniu. „Ten tu profesor i mój ojciec tamto przeżywali” – pomyśli córka.
My z Szymkiem widzimy, jak żywi na nas patrzą. Słyszymy, że to przez nich cisza nastała. I wiemy, jak im teraz strasznie głupio, bo nie potrafią nas definitywnie umiejscowić.
Na szczęście dorodna córka pomału się podnosi, pomału, i biodrem oprze o ramię ojcowe. A dłonią delikatnie kark obejmie. Garstka sekund, nie dłużej, tej urody pogody kojącej kobiecości, bo Szymek, jak przebudzony, od stołu się dźwiga, siny, cuchnący trupią fosą, i goły. Rękę nie dopaloną nad stół wyciąga, bo chce nią zgarnąć łososiową różę z białego talerza.
Ja też nie od macochy. Wstaję, golas nieodwszony, ręce na nie obrzezanej kuśce katolickiej skrzyżuję, a tu po wino musujące chciałbym sięgnąć…ale jak tu równocześnie zasłonić dziurkę po kuli w potylicy?
A żywi strasznie udają, że nic nie widzą, że nic się nie stało, że my dalej sobie siedzimy i do żarcia ostro się zabieramy. Niemniej cisza zapadła. To już nie przysłowiowa okazja dla anioła, żeby się popisał swym przelotem nad nami, to… przepaść w ich ziemskim czasie, wywołana naszą golizną, naszym odorem spalenizny, czego nie potrafią odziać żadną metaforą.
Od stołu się zerwą, udając że wierzą, że my chcemy jestku i pitku z ich rzeczywistości; więc dalej talerze pod nos nam podsuwać…ale na odległość, żeby granicy nie przekroczyć, za która aleja wprost na krematoria, nad którymi w szarpiach wisi niebo monoteistyczne.”

Marian Pankowski (1919–2011) polski pisarz, poeta, tłumacz

Z Auszwicu do Belsen

O szczęściu , O aniołach , O domu , O rzeczywostości

„Linia karku mężczyzny może zmienić twoje życie. Sposób, w jaki grzebie w kieszeniach, szukając drobnych, może sprawić, ze zaskrzeczy ci serce, a dłonie zziębną. To, jak dotyka twojego łokcia albo nie zapiętego guzika na mankiecie swojej koszuli, jest demonem, którego wypuścił, nawet o tym nie wiedząc, i który natychmiast cię opętuje.”

Jonathan Carroll (1949) pisarz amerykański

Inne tłumaczenie: Czasem linia męskiego karku może zmienić całe twoje życie. Sposób, w jaki sięga on do kieszeni po drobne, powoduje skurcz serca i chłód dłoni. To, jak dotyka twego łokcia lub nie zapiętego guzika mankietu koszuli, budzi w tobie demony, których istnienia nikt nie był świadom. [Tłum. Mirosław P. Jabłoński]
Pan Fiddlehead

O życiu , Serce

„Wszyscy go [Boga] szukają, a przecież On jest w nas. Mnie w każdym razie cały czas towarzyszy. Uczy pokory. Bardzo mi pomógł, gdy przeżywałem najgorszy okres w życiu. Straciłem wszystkie pieniądze i już myślałem, że to koniec. Okazało się jednak, że jak się ma głowę na karku, pieniądze zawsze można zarobić. Zresztą nimi nie ma się co zanadto przejmować. Widziałem już ludzi, którzy doszli do olbrzymiej fortuny i nagle stracili cały majątek, idąc na dno. Ja akurat jestem dziś bogaty, ale nie ulegam fetyszowi pieniądza.”

Arkadiusz Skrzypaszek (1968) polski pięcioboista nowoczesny

Źródło: „Magazyn Sportowy Tempo”, cyt, za: Skrzypaszek: Pieniądze zawsze można zarobić, przegladsportowy.pl, 25 czerwca 2011 http://www.przegladsportowy.pl/Inne-dyscypliny-Skrzypaszek-Pieniadze-zawsze-mozna-zarobic,artykul,110835,1,307.html

O pieniądzach , O Bogu , O ludziach , O myślach

„Żyjemy tu, nie czując pod stopami ziemi, Nie słychać i na dziesięć kroków, co szepczemy,A w półsłówkach, półrozmówkach naszychCień górala kremlowskiego straszy. Palce tłuste jak czerwie, w grubą pięść układa, Słowo mu z ust pudowym ciężarem upada. Śmieją się karalusze wąsiskaI cholewa jak słońce rozbłyska. Wokół niego hałastra cienkoszyich wodzów: Bawi go tych usłużnych półludzików mozół. Jeden łka, drugi czka, trzeci skrzeczy, A on sam szturcha ich i złorzeczy. I ukaz za ukazem kuje jak podkowę – Temu w pysk, temu w kark, temu w brzuch, temu w głowę. Miodem kapie każda nowa śmierćNa szeroką osetyńską pierś.”

Osip Mandelsztam (1891–1938) poeta rosyjski

Źródło: Listopad 1933, tłum. Stanisław Barańczak

O śmierci , O słońcu

„Wywiad jest jak starzejąca się dama: może ona jeszcze od biedy obnażyć niekiedy swe ramiona, innym razem ukazać kark i szyję, kiedy indziej włożyć krótką sukienkę, ale wara obnażać ją całą.”

Antoni Landau (1950)

podczas procesu brzeskiego (29 grudnia 1931).
Źródło: Akt oskarżenia i argumenty prokuratorów w świetle ustaw obowiązujących. Mowa adw. Antoniego Landaua, „Robotnik”, nr 455, 30 grudnia 1931, s. 3.

„Ja lubię się rozwijać. Lubię sprawdzać różne rzeczy i lubię przyjmować na kark i na barki i na klatę nowe doświadczenia. Zawsze mnie to interesowało, żeby różne końcówki chwytać od życia i się z nimi mocować i próbować, która jest w tym momencie dla mnie najlepsza.”

Joanna Brodzik (1973) polska aktorka

„(…) ja robię w polityce już trochę czasu i mam głowę na karku.”

Beata Sawicka (1964) polska polityk

w rozmowie z funkcjonariuszem CBA 8 sierpnia 2007.
Źródło: nagrania operacyjne CBA; fragmenty – „Gazeta Wyborcza”, 18 października 2007, całość „Gazeta Polska” http://www.gazetapolska.pl/?module=messages&message_id=255

O czasie

„Otóż, co najbardziej uderza, wiążę i coraz mocniej dominuje w człowieku, to niesamowite poczucie swojskości. Największa tęsknota na odległość jest niczym w stosunku do tęsknoty powstającej, gdy się znowu opuszcza kraj po krótkim pobycie. Życie nabiera sensu, gdy się wychodzi z samolotu i gdy spotyka się ludzi, z którymi mówi się zarówno o rzeczach dobrych, jak i złych. Widzi się wówczas całą czczość, nierealność, o ile nie wprost cynizm czy też melodramatyczną rzewność rozmów emigracyjnych. Może być w kraju jak najgorzej, może to ktoś nazwać długą i ciemną nocą, która zapada (tak jak to zawsze pisano w historii polskiej o okresach popowstaniowych), niemniej ta noc ciemna posiada więcej światła, czaru niż najpiękniejsze światła życia w Anglii czy Ameryce. Wszystko złe w kraju jest czymś, z czym można i trzeba walczyć, choćby nawet za to groziły największe represje. Wszystko zło, z którym walczą emigranci, wydaje się nie tylko walką z krajem, ale również walką z tymi, którzy w kraju nadstawiają swego karku w imię wspólnych celów.”

Władysław Malinowski (1909–1975) polski dziennikarz i polityk socjalistyczny

8 grudnia 1946, w liście do Adama Ciołkosza, napisanym po powrocie do kraju.
Źródło: Andrzej Friszke, Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.

O życiu , O ludziach , O historii , O złu

„Jak kark skręcisz, dam gromnicę…
Lub gromnicy obietnicę.”

Aleksander Fredro Dożywocie

Dożywocie (1834–1835)
Źródło: akt II, scena 4

„Panu już piąty krzyżyk
Siedzi na karku
A ja panienka
Dobrze po czterdziestce
„Myśmy przeszłością narodu”
Kwituje świeża pani doktor”

Jerzy Gizella (1949)

Źródło: Potrząsanie kwiatem nowości

O przeszłości

„Smoki charakteryzują się długimi, wstrętnymi pyskami, ostrymi zębami i ognistym językiem, uszy mają podobne do rogów, kark jest długi a ciało jaszczurcze. Dwie nogi są podobne do orlich pazurów, a skrzydła mają jak nietoperze. Smoki mieszkają w Indiach i w Etiopii, gdzie stale jest lato. Są to największe zwierzęta na świecie.”

Fulko z Chartres (1059–1127)

Źródło: Wojciech Górczyk, Ślady recepcji legend arturiańskich w heraldyce Piastów czerskich i kronikach polskich http://www.kulturaihistoria.umcs.lublin.pl/archives/1793, „Kultura i Historia”, 17/2010.

O historii , O lecie , O zwierzętach

„No bo niby co? – głos Grolscha wyrwał mnie ze słodkich rozmyślań. – Przecież mnie nie zabijecie okrutnie, prawda? – Skrzywił się z wyraźną boleścią. – Dzieciaczka takiego… Pewnie i synkiem waszym mógłbym być. – Czujnie spojrzał na mnie spode łba.
Uchowaj Boże, pomyślałem, bo to by oznaczało, że wcześniej musiałbym wychędożyć twoją matkę, co by z kolei znaczyło, że upiłem się w stopniu przechodzącym ludzkie pojęcie. Ale trzeba przyznać, że chłopak rozbawił mnie nieudolną próbą zyskania mej litości i mych względów.
Uśmiechnąłem się do niego serdecznie i pogroziłem żartobliwie palcem.
– Ty figlarzu, ty.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Podszedłem i wyciągnąłem dłonie, jakbym chciał rozplątać więzy krępujące jego nadgarstki.
A potem skręciłem mu kark.
Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 161–162, wyd. I

O Bogu , O prawdzie , O matce , Chłopak

„Człowieczeństwo, moi panowie, jest podporządkowane giełdzie milionerów, jeśli ktoś rozporządza takim kapitałem jak mój, stać go na stworzenie sobie własnego ładu świata. Świat ze mnie zrobił dziwkę, teraz ja zrobię z niego burdel. Kto nie może bulić, a pragnie uczestniczyć w rozkoszach życia, ten musi zgiąć kark. Wy pragniecie uczestniczyć w rozkoszach życia. Uczciwy jest tylko ten, kto płaci. A ja płacę. Miastu Güllen – za morderstwo, koniunkturą – za jednego trupa.”

Friedrich Dürrenmatt (1921–1990) dramaturg szwajcarski

Die Menschlichkeit, meine Herren, ist für die Börse der Millionäre geschaffen, mit meiner Finanzkraft leistet man sich eine Weltordnung. Die Welt machte mich zu einer Hure, nun mache ich sie zu einem Bordell. Wer nicht blechen kann, muss hinhalten, will er mittanzen. Ihr wollt mittanzen. Anständig ist nur, wer zahlt, und ich zahle. Güllen für einen Mord, Konjunktur für eine Leiche.
Postać: Klara Zachanassian
Źródło: Wizyta starszej Pani

O świecie

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał. – Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!””

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Nasze twarze poryły żal i życia piętna
choć w oczach nie zgasł jeszcze nam miłości żar,
na rękach ciążył łańcuch: gadzinowa pętla,
wciąż nas gniotła ku ziemi jakaś moc przeklęta
i ciężarem straszliwym zginała nam kark.”

Iwan Franko (1856–1916) poeta i pisarz ukraiński, działacz polityczny

Źródło: Kamieniarze, „Życie Literackie” nr 35, 26 sierpnia 1956, s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14825, tłum. Aleksander Baumgardten

O życiu

„Wy baby jesteście jak koty – powiedział Otto, głaszcząc mnie po karku. – Gdzie dają mleko tam biegniecie.”

Aleksandra Ruda (1982)

Wybór

„Czuję czterdziestkę na karku. Powinniśmy być już rodzicami w średnim wieku, martwiącymi się o aparaty ortodontyczne naszych dzieci i tym podobne rzeczy. Patrząc na tempo, w jakim upływa czas, mam wrażenie, że gram w jakiejś wyjątkowo ważnej rozgrywce koszykarskiej i tak pochłonęła mnie gra, że kiedy spojrzałem na zegarek, ze zdziwieniem zorientowałem się, że pozostało mi tylko trzydzieści sekund do końca.”

Erich Segal (1937–2010)

Doktorzy

O dzieciach , O grach , O wrażeniach , O rodzicach

„Wiele bym dał, żeby żyć w latach dwudziestych i trzydziestych minionego stulecia. Idąc w sobotnie popołudnie Nowym Światem w Warszawie, widziałbym zupełnie inny, taki chyba bardziej zaczarowany świat. Mijałyby mnie dorożki, przedwojenne samochody, babinka stojąca na ulicy sprzedawałaby kwiaty Piotrkowi Dołowemu, który spieszyłby na randkę ze swoją ukochaną Zosią z Jutro idziemy do kina. Przechodząc obok „Bliklego”, mijałbym Dołęgę-Mostowicza, który gnałby od wydawcy prosto przed siebie na skręcenie karku, mając pomysł na napisanie kolejnej niezwykle poczytnej i równie dochodowej powieści. Późnym wieczorem z „Ziemiańskiej” wychodziłby zaś pijany Wieniawa-Długoszowski, na całe gardło krzycząc: „Bo w sercu ułana, gdy je położysz na dłoń, na pierwszym miejscu panna, przed nią tylko koń!”.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Jeszcze będzie pięknie

O świecie , O Kwiatach , Serce , Koń

„Przyjaciel może siedzieć na naszym karku, jak wampir, nie wiedząc o tym w swym absolutnym egoizmie.”

Prentice Mulford (1834–1891) amerykański pisarz, filozof

O egoiźmie

„Leżałem jak nieżywy i próbowałem jeść słony piasek nadmorski, gdy nagle ujrzałem z przerażeniem, że koło mnie po piasku skaczą ludzkie głowy, bardzo nadobne, i że mnie ciekawymi oglądają oczyma. Podniosłem się, straszliwym ogarnięty lękiem, i spostrzegłem stojących w oddali ludzi, z których żaden me miał głowy.
Dowiedziałem się później, że mieszkańcy tej ziemi mogą łatwo zdjąć sobie głowę z karku i wysłać ją na zwiady, jeśli sami nie chcą się narażać na niebezpieczeństwo.”

Kornel Makuszyński (1884–1953) polski prozaik, poeta, felietonista, krytyk teatralny i publicysta

Źródło: Awantury arabskie

O ludziach , O zdjęciach , Zwiady

„Do tej pory zakładam sobie nogę na kark, robię pompki na jednej ręce. Kondycja jest (…).”

Henryk Gołębiewski (1956) polski aktor filmowy

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 11 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jeszczen.htm

„Jesteśmy partią czechosłowackiego proletariatu i naszym najwyższym sztabem rewolucyjnym jest naprawdę Moskwa. A my jeździmy do Moskwy uczyć się, wiecie czego? My jeździmy do Moskwy uczyć się od rosyjskich bolszewików, jak wam skręcić kark. A wy wiecie, że rosyjscy bolszewicy są w tym mistrzami!”

Klement Gottwald (1896–1953) prezydent Czechosłowacji

A my jsme stranou československého proletariátu a naším nejvyšším štábem je skutečně Moskva. A my se chodíme do Moskvy učit, víte co? My se od ruských bolševiků do Moskvy chodíme učit, jak vám zakroutit krk. A vy víte, že ruští bolševici jsou v tom mistry… (czes.)
z przemówienia w czechosłowackim parlamencie, 21 grudnia 1929.

„Zdałem sobie sprawę, że jest to fach, do którego trzeba się urodzić. Wymaga określonych predyspozycji umysłu. Większość kierowców to introwertycy. Są w stanie całymi godzinami koncentrować się, nie zwracając uwagi na ból, przeciążenie szyi czy rąk. Po jednym dniu takiej jazdy ledwo mogłem się ruszać, nawet siedząc w samochodzie. Nie byłem w stanie rozprostować palców, mięśni karku, pleców. I wtedy poczułem strach. Strach, który wnika w mięśnie, który sprawia, że człowiek przestaje się kontrolować. To jak zaciskanie zębów nocą – nawet nie zdajesz sobie sprawy, że to robisz. Mówisz sobie: „Boże, skąd ten cały ból?” Ci faceci wykształcili w sobie umiejętność panowania nad własnym lękiem. Kiedy zaś lęk wymyka się spod kontroli, najwyższy czas się wycofać.”

Sylvester Stallone (1946) aktor amerykański

o kierowcach rajdowych.

O Bogu , O bólu , O strachu , O czasie

„W odróżnieniu od sprawy posłów Andrzeja Leppera i Stanisława Łyżwińskiego nie przeczytacie z obrzydzeniem w żadnym raporcie czy wniosku zeznań świadków przeze mnie poszkodowanych czy zeznań moich ofiar. Nie znajdziecie opisu seksualnych wynaturzeń i aktów przemocy. Nie poznacie świadków moich niecnych uczynków. Nie będzie też przeciw mnie postępowania prokuratorskiego. Ale nie dlatego, że przestępstwo uległo przedawnieniu. Powody są natomiast takie, że nie istnieją i nie ma popełnionego przeze mnie żadnego przestępstwa. Poznaliście natomiast bajkę jednego dziennikarza z jego anonimowym panem A. czy panią B., który uwijał swoją dziennikarską karierę na moim karku.”

Jan Bestry (1954) polski polityk

fragment wystąpienia w Sejmie, 23 sierpnia 2007
Źródło: Stenogram z posiedzenia Sejmu http://orka2.sejm.gov.pl/Debata5.nsf/851e81387c160e4fc125745f00379393/fd95f166dcd1a1b7c125746600405a53?OpenDocument

„Kula trafiła go w szyję od tyłu i jak na ironię spowodowała, że to jego kark trzasnął jak gałązka. Afgańczyk runął na ziemię martwy.”

David Baldacci (1960)

Klub Wielbłądów (2005)

„Zawsze wiedziałem, że to w końcu ja będę musiał wykonywać męską robotę. Stary, poczciwy Norman Osborn. On nas ochroni. On będzie bohaterem. On ocali świat. Norman będzie podejmował słuszne decyzje, Norman nie ma uczuć. Norman zapłodni dziewczynę, a potem publicznie skręci jej kark, Norman nie ma nic przeciwko, Norman weźmie na siebie konsekwencje. Norman zrobi wszystko co trzeba, więc nawet nie próbuj kiwnąć swoim cholernym palcem, albo nie daj Panie Boże robić tego, co do ciebie należy! Mamy kosmicznego potwora i szalonego miecznika biegających samopas po bazie. Może powinniśmy wysłać naszą olbrzymią ochronę i zespół nadludzi, żeby się tym zajęli? Ależ nie, lepiej wszyscy chodźmy na cholerne drugie śniadanie, a tymczasem Norman wszystko posprząta. Jestem jakimś porąbanym męczennikiem albo porąbanym bohaterem do wynajęcia, oto czym jestem. Norman Osborn, ostatni amerykański superbohater! Kiedyś będę rządził tym krajem, ale myślicie, że wtedy będą mnie szanować? A skąd! Już widzę jak będzie. „Panie prezydencie Osborn sir, bardzo przepraszam, że zabieram panu czas, ale nie mam dosyć siły, żeby wyrzucić własne śmieci, czy mógłby pan to zrobić za mnie?” Tak będzie! „Panie prezydencie Osborn. Naprawdę chciałbym umieć zrobić coś kompetentnie, ale niestety, moje drzewo genealogiczne wygląda jak dwa skrzyżowane żebra, wydarte z truchła martwego szopa.””

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

Hitler nigdy nie miał tego typu problemów, ludzie po prostu robili to, co im kazał. To musiało być miłe.
Monolog Normana Osborna
Thunderbolts

O Bogu , O ludziach , O świecie , O emocjach

„Nie zginaj karku nisko zbyt – w jutrzejszy musisz wierzyć świt.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Piosenki
Źródło: Aby do świtu (1983)

„Jedną z zasług lat 60. jest to, że nagrano i wydano wówczas trochę muzyki o niezwykłym czy też eksperymentalnym charakterze. Kim byli ci mądrzy, niezwykle światli menadżerowie, którym zawdzięczamy Złotą Erę Amerykańskiej Muzyki? Idący z duchem czasu młodzieńcy o kwiatowym oddechu? Nie – starzy, żujący cygaro faceci, którzy słuchali taśm i mówili: „ Bo ja wiem…, Co to, kurwa, jest? Dobra wypuść to, wiadomo? Nie wiadomo.”
Takie podejście do muzyki przynosiło znacznie więcej dobrego niż postawa dzisiejszych bossów. „Młodzi z głową na karku” są o wiele bardziej zachowawczy, a także o wiele bardziej niebezpieczni od swych poprzedników. Skąd się wzięli? Paru wylądowało w branży dlatego, że ich ojcami byli niektórzy z owych staruszków, od których jechało tytoniem. Inni sami utorowali sobie drogę na szczyty – pewnego dnia gość z cygarem mówił: „Posłuchaj Sherman. Zaryzykowałem, wypuściliśmy to i ani się obejrzałem, gdy sprzedaliśmy kilka milionów egzemplarzy. Ja wciąż nie mam pojęcia, co to, kurwa było, ale trzeba nam zrobić tak jeszcze raz. Posłuchaj, co ci powiem, Sherm. Ktoś nam musi dać cynk, co teraz wypuścić. Dlaczego nie przyjmiemy do roboty jakiegoś z tych hipisowskich skurwieli?”
Tak więc przyjmują do pracy jednego z hipisowskich skurwieli – nie żeby miał robić coś poważnego – przynosi kawę, listy, stoi z boku i patrzy, co się dzieje – wyrabia się. Pewnego dnia staruszek z cygarem mówi: „Posłuchaj Sherman, myślę, że możemy mu zaufać – wygląda na to, że się powoli otrzaskał. Zrobimy go naszym przedstawicielem – niech ON gada z tymi pojebami od tamburynu i kadzideł. On rozumie to całe gówno, przecież ma takie same włosy jak oni”.
Od tej chwili młodzian pnie się i pnie, nie mija wiele czasu, jak trzyma nogi na biurku i mówi: „Niech pan wywali Shermana panie Maxwell. Aha, ten nowy zespół… Nie możemy ryzykować… to po prostu nie to, czego chcą dzieciaki. Wiem, bo przecież mam takie same włosy”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

Źródło: Takiego mnie nie znacie

O zaufaniu , O kawie , O myślach , O charakterze

„Polityka nie bywa pieszczotą słowiczą.
Słodkie słowa nie zwiodą tego, co ocalić
chce łeb na karku. Słabi w tej grze się nie liczą.
Psy szczekają, a idzie karawana dalej.
Ponoć każdego da się kupić, problem w cenie.
W targu z wariatem – reszta może być milczeniem.”

Andrzej Żarnecki (1935–2014) polski aktor

Źródło: Polityka

O psie , O wariatach , O grach , O problemach

„Potrzebny mi jest towarzysz. Potrzebna mi jest bliskość pokrewnego człowieka. Pragnę jakiejś poręki świata wewnętrznego, którego istnienie postuluję. Wciąż tylko trzymać go na własnej wierze, dźwigać go wbrew wszystkiemu siłą swej przekory – jest trudem i udręką Atlasa. Czasem zdaje mi się, że tym wytężonym gestem dźwigania trzymam nic na swoich barkach. Chciałbym móc na chwilę złożyć ten ciężar na czyichś ramionach, rozprostować kark i spojrzeć na to, co dźwigałem”

Bruno Schulz (1892–1942) polski prozaik, krytyk literacki, grafik i rysownik

Księga listów
Źródło: s. 9, list do Tadeusza Brezy

O wierze , O sile , O udręce , O czasie

„Chcę grać z tobą w chowanego i dawać ci moje
ubrania i mówić że lubię twoje buty i siedzieć na
stopniach kiedy bierzesz kąpiel i masować ci kark
i całować twoje stopy i trzymać cię za rękę i jeść
z tobą i nie zwracać uwagi kiedy jesz moją porcję
(…) i mówić ci jak bardzo kocham twoje włosy
twoje oczy twoje wargi twoją szyję twoje piersi
twój tyłek twoją…”

Sarah Kane (1971–1999) dramatopisarka angielska

Crave

O butach , Kochać się

„Panie Przewodniczący (…), chciałbym aby członkowie tej Izby zrozumieli moje stanowisko. Uważam, że jestem członkiem tego gremium. W związku z tym nie będę się przymilał do żadnej partii, przed żadną partią nie będę się korzył ani kulił, żebrząc o swoje prawa (…). Jestem tu, aby domagać się swoich praw i rzucać gromy na tych, którzy odważyli się zakwestionować moje człowieczeństwo (…).
Sceny, jakich byliśmy dziś świadkami w tej Izbie, nie mają precedensu w dziejach świata (…). Nigdy dotąd żadne gremium pełniące władzę ustawodawczą, sądowniczą czy wykonawczą nie postawiło w stan oskarżenia kogoś za to, że jego skóra ma ciemniejszy odcień niż skóra jego bliźnich (…). Dopiero stan Georgia, w samym środku XIX stulecia, postanowił postawić człowieka przed sądem i oskarżyć za czyn, za który nie jest on bardziej odpowiedzialny niż za to, że dźwiga głowę na karku. Rasa anglosaska jest niezwykle zaskakująca (…). Nie wiedziałem, że cechuje ją tak wielkie tchórzostwo czy bojaźliwość (…). Powiem panom, że ta kwestia nie umrze w dniu dzisiejszym. To zdarzenie zostanie zachowane w pamięci potomnych przez przyszłe wieki. Będzie pamiętane, dopóki słońce będzie wschodzić na niebie ponad wzgórzami.”

Henry McNeal Turner (1834–1915)

fragment przemówienia do Izby Reprezentantów Georgii wygłoszonego w 1868, gdy władze ustawodawcze głosowały nad wnioskiem o wydalenie wszystkich 27 czarnych reprezentantów, w tym Henry’ego Turnera.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 266.

O zachowaniu , O historii , O wieku , O słońcu

„Potrafię panią uszczęśliwić – mówił spoza krzaku wpatrzony w kark odwróconej od niego dziewczyny. – Za rok lub dwa miałaby pani pianino; teraz żony farmerów coraz częściej kupują sobie pianina, a jeszcze zacznę pilnie wprawiać się w grze na flecie, abyśmy wieczorami mogli grywać razem.
– Owszem, to by mi się podobało.
– Kupiłbym za dziesięć funtów taka lekka bryczuszkę do wyjazdu na targ; mielibyśmy ładne kwiaty i drób, to jest kury i koguty, gdyż uważam, że są pożyteczne – mówił lawirując pomiędzy poezją i prozą. – Bardzo by mi się to podobało.
–… i pod szkłem grządkę ogórków, jak prawdziwi państwo.
– Tak, tak…
– A po ślubie dalibyśmy do gazety ogłoszenie w rubryce matrymonialnej. – Ach, to byłoby wspaniale!
–… a w łóżeczkach dzieci, jedno w drugie sami chłopcy. A zaś w domu, przy ognisku, co spojrzę, to zobaczę panią, a pani, co spojrzy, to zobaczy mnie.
– Zaraz, zaraz, proszę być przyzwoitym.(…) Gabriel nie przestawał wpatrywać się w czerwone jagody głogu tak uporczywie, że w przyszłości dzika róża stała się dla niego niejako symbolem miłosnych oświadczyn.”

Thomas Hardy książka Far from the Madding Crowd

Źródło: Z dala od zgiełku (ang. Far from the Madding Crowd), tłum. Róża Czekańska-Heymanowa

O dzieciach , O domu , O dziewczynach , O grach

„Musi być do wyboru,
Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.
To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.
Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,
Czarne, wesołe, bez powodu pełne łez
Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.
Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.
Naiwna, ale najlepiej doradzi.
Słaba, ale udźwignie.
Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.
Czyta Jaspersa i pisma kobiece.
Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.
Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.
Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,
własne pieniądze na podróż daleką i długą,
tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.
Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.
Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.
Albo go kocha albo się uparła.
Na dobre, na niedobre i na litość boską.”

Wisława Szymborska (1923–2012) polska poetka, noblistka

Wiersze wybrane

Kochać się , O dzieciach , O czytaniu , O pieniądzach

„Szaleństwo ma w sobie pewien urok. Wyjść z domu po chleb i wyjechać do innego miasta, poznać rano dziewczynę i wieczorem wziąć z nią ślub, zdecydowanym ruchem otworzyć drzwi do ciemnego pokoju, z którego dobiegają podejrzane dźwięki, wejść do klatki hipopotama i poklepać go po tłustym zadzie, pojechać do Tajlandii i uprawiać seks bez prezerwatywy, przyjąć propozycję tajemniczego nieznajomego i podpisać się krwią na czystej kartce papieru. Jednym słowem, rzucenie się na złamanie karku ku przygodzie to bardzo kusząca wizja.”

Siergiej Łukjanienko (1968) rosyjski pisarz

O szaleństwie , O seksie , O ślubie , O domu

„Kościół katolicki, za pośrednictwem swoich posłów w klubie PiS, po raz kolejny chwycił za kark polskie państwo i rzucił na kolana. (…) Ten akt najbardziej bezwstydnej i załganej dewocji obnaża w żałosny i godny politowania sposób służalcze poddaństwo Rzeczypospolitej Polskiej obcemu państwu. (…) Swoją uchwałą Sejm napluł w twarz milionom niewierzących Polaków.”

Jan Hartman (1967) polski filozof, bioetyk, wydawca, publicysta, polityk

o uchwale Sejmu RP z 7 kwietnia 2017 w sprawie uczczenia objawień fatimskich w ich 100. rocznicę
Źródło: Sejm uczcił rocznicę objawień fatimskich. „Napluł w twarz milionom niewierzących Polaków” http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,102433,21623531,sejm-uczcil-rocznice-objawien-fatimskich-naplul-w-twarz.html, tokfm.pl, 11 kwietnia 2017

„Dzisiaj mówi się dużo o Sprawiedliwych wśród narodów świata i wielu chętnie się do nich dopisuje. Ale Sprawiedliwi byli nie tylko w czasie okupacji. Później także. Ratując innych, nadstawiając karku za skazanych w procesach politycznych, powojenni Sprawiedliwi ratowali nie tylko bliźnich, ale i swoje własne człowieczeństwo.”

Daniel Passent (1938) dziennikarz polski, publicysta

Źródło: Charakter nie jest zaraźliwy, „Polityka” nr 20 (3210), 15–21 maja 2019, s. 95.

O czasie

„Gdy pierwsza czwórka dochodziła do miejsca, gdzie leżały trupy, strzelali Niemcy i Ukraińcy w kark od tyłu. Zabici padali, podchodziła następna czwórka, by tak samo zginąć. (…) Podeszłam więc w ostatniej czwórce razem z trojgiem dzieci do miejsca egzekucji, trzymając prawą ręką dwie rączki młodszych dzieci, lewą – rączkę starszego synka. Dzieci szły, płacząc i modląc się. Starszy, widząc zabitych, wołał, że i nas zabiją. W pewnym momencie Ukrainiec stojący za nami strzelił najstarszemu synkowi w tył głowy, następne strzały ugodziły młodsze dzieci i mnie. Przewróciłam się na prawy bok. Strzał oddany do mnie nie był śmiertelny. Kula trafiła w kark z lewej strony i przeszła przez dolną część czaszki, wychodząc przez prawy policzek. Dostałam krwotoku ciążowego. Wraz z kulą wyplułam kilka zębów. Czułam odrętwienie lewej części głowy i ciała. Byłam jednak przytomna i leżąc wśród trupów, widziałam prawie wszystko, co się działo dokoła. Obserwowałam dalsze egzekucje. Wprowadzono nową partię mężczyzn, których trupy padały i na mnie. (…) Wprowadzono dalszą partię kobiet i dzieci – i tak grupa za grupą rozstrzeliwano aż do późnego wieczoru.”

Wanda Lurie (1911–1989)

gdy ocalała z rzezi Woli w Warszawie, 20 sierpnia 1944 już w obozie przejściowym w Pruszkowie urodziła syna Mścisława.
Źródło: Krzysztof Jóźwiak, Rzeź Woli. Rozstrzelane miasto http://www.rp.pl/Rzecz-o-historii/304209878-Rzez-Woli-Rozstrzelane-miasto.html, 23 kwietnia 2017.

O kobietach , O dzieciach

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał.”

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!”
Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O muzyce

„Co ja tu, kurwa, robię?! Czterdziestka na karku, ukończone dwa fakultety ukończone, a ja ganiam, zapierdalam, ze z tą z jakąś świecą dymną po planie jakiegoś chujowego filmu, jak pies, jak kundel…”

Adaś Miauczyński Bohater filmów i sztuk teatralnych Marka Koterskiego

Nic śmiesznego (1995)

„Hej Góralu czy ci nie żal – robiłeś w Polsce oscypki od tysiąca latJadło je pospólstwo i królowie polscy, i nawet nasz Papież Jan Paweł II twe oscypki jadłDziś urzędnik Unii Europejskiej na twym karku siadłOn cię będzie uczył jak oscypki robić?”

Jarosław Jaromi Drażewski (1961) polski muzyk, kompozytor, gitarzysta rockowy, bluesowy i jazzowy.

Jakbyś zgadł!<br/ >Trudno – jak mus to mus – krzywizna banana blues.
Jestem bluesmanem
Źródło: utwór Krzywizna banana blues, sł. Jarosław Jaromi Drażewski