Cytaty na temat kapitan (60 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Ani Niemcy, ani Włochy nie mają wątpliwości. Nasz kryzys nie jest kryzysem materialnym. Straciliśmy wiarę w nasze przeznaczenie...Jesteśmy jak marynarze bez kapitana.”

Philippe Pétain (1856–1951) marszałek Francji, szef rządu Vichy

O wierze

„Jeden z przybyłych z emirem wodzów, stary, siwy jegomość o długich włosach, spytał któregoś z oficerów Hindusów:
– Powiedz mi, jakiemi środkami osiągacie takie cuda?
– Wydano rozkazy i spełniono je! – odrzekł oficer krótko.
– Jakto? Czyż i zwierzęta rozumieją rozkazy?
– Są równie, jak ludzie, posłuszne! Muł, koń, słoń i wół są powolne przewodnikom, przewodnik słucha sierżanta, sierżant porucznika, porucznik kapitana, kapitan majora, major pułkownika, pułkownik brygadjera, który ma pod rozkazami trzy pułki, brygadjer generała, ten zaś słucha wicekróla, który jest sługą cesarzowej Indyj. To cała tajemnica!
– Inaczej jest u nas w Afganistanie! – rzekł wódz azjatycki – Tam każdy pełni jeno własną wolę.
– Dlatego to – odparł oficer, pokręcając wąsa – emir wasz, którego słuchać nie chcecie, przybywa po rozkazy do naszego wicekróla.”

Rudyard Kipling książka Księga dżungli

Księga dżungli
Źródło: W służbie królowej, s. 252.

O ludziach , O tajemnicy , O zwierzętach , Koń

„Nasz kapitan zachował się teraz jak nieodpowiedzialny małolat!”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

O zachowaniu

„CARSON: Jak duża jest marynarka wojenna Ekwadoru?
KAPITAN: Cztery łodzie podwodne. Stale znajdują się pod wodą. Nigdy nie wypływają.
CARSON: Nigdy?
KAPITAN: Nie, już od wielu, wielu lat.
CARSON: Ale utrzymujecie z nimi łączność radiową?
KAPITAN: Nie.”

Kurt Vonnegut książka Galapagos

Galapagos

O wodzie

„Czas jest rzeczą – ciągnął kapitan. – Przecieka między palcami, niezależnie od tego, jak bardzo staramy się go zatrzymać.”

Henning Mankell książka Chińczyk

Chińczyk

O czasie

„Człowiek biseksualny nie ma wcale bogatszego życia seksualnego niż kapitan drużyny piłkarskiej.”

Freddie Green (1911–1987)

„Kapitan Andropolous leży na koi i chrapie aż się ściany trzęsą. Usiłowałem go dobudzić, ale równie dobrze mógłbym potrząsać workiem kartofli.”

Alistair MacLean książka San Andreas (powieść)

San Andreas (1984)

„Ten, kto okradnie kapitana lub kompanię z jakichkolwiek dóbr, czy to pieniędzy, czy towarów (…), straci swój udział i będzie pozostawiony na pierwszej bezludnej wyspie lub innym miejscu, do którego przybije rzeczony statek.”

William Kidd (1645–1701)

punkt 6.
Regulamin obowiązujący na pokładzie Adventure Galley

O stracie

„O kapitanie, mój kapitanie, nasza straszliwa podróż skończona,
Oto nagroda przez nas zdobyta, statek przeszkody wszystkie pokonał.”

Walt Whitman (1819–1892) poeta amerykański

O Captain! my Captain! our fearful trip is done,
The ship has weather’d every rock, the prize we sought is won. (ang.)
Źródło: O Captain! My Captain, 1865–1866, tłum. Ludmiła Marjańska

„Zrobił go Staś Bareja, a ja do dziś pamiętam, jak mi milicjanci salutowali, gdy Kapitan Sowa był pokazywany w telewizji.”

Wiesław Gołas (1930) polski aktor

o serialu Kapitan Sowa na tropie.
Źródło: „Trybuna”, 30 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mojapa.htm

„Urodziłam się w Tarnowie, ale już od najmłodszych lat wiedziałam, że będę mieszkać w Hollywood. Będąc dzieckiem wierzyłam, że wyjdę za mąż za „księcia z bajki” i będę mieszkać w pałacu. Pewnego dnia w Krakowie przedstawiono mi obecnego męża, amerykańskiego pilota, kapitana pasażerskich linii lotniczych American Airlines oraz biznesmena w jednej osobie. W ten sposób znalazłam się w Stanach Zjednoczonych.”

Yola Czaderska-Hayek (1952)

Źródło: Krzysztof Spór, Rozmowa z Yolą Czaderską-Hayek - „naszym” człowiekiem w Hollywood, stopklatka.pl, 23 maja 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=3537

O dzieciach

„Powierzchowny hollywoodzki marksizm Camerona (niezdarne faworyzowanie klas niższych i karykaturalne przedstawienie okrutnego egotyzmu bogaczy) nie powinien nas zwieść. Pod tym współczuciem dla biednych tkwi reakcyjny mit, po raz pierwszy w pełni rozwinięty w „Kapitanach zuchach” Rudyarda Kiplinga. Mit ten traktuje o młodej bogatej osobie w kryzysie, której poprzez przelotny bliski kontakt z pełnokrwistym życiem biedoty przywrócona zostaje witalność. Za litością dla ubogich czai się ich wampiryczne wykorzystanie.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Powrót dzikich, „New Statesman”, tłum. „Forum”, 15 marca 2010.

„Ja miałem kilka sytuacji ryzykownych, np. w momencie, kiedy mieliśmy startować na lotnisku w Bagdadzie, był ostrzał moździerzowy i kapitan pytał się mnie jako wiceministra, co robić. Ja odpowiadałem w takiej sytuacji: dowódcą jest tutaj pan, moja rola zaczyna się w gmachu MON.”

Janusz Zemke (1949) polityk polski

Źródło: gazeta.pl, Raport MAK. Zemke o naciskach: Za samolot jednoosobowo odpowiada kapitan, 13 stycznia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,8940882,Raport_MAK__Zemke_o_naciskach__Za_samolot_jednoosobowo.html

„Kapitanowie przemysłu.”

Thomas Carlyle książka Past and Present

Captains of Industry. (ang.)
Źródło: Przeszłość i teraźniejszość (ang. Past and Present) 4, 4

O przeszłości

„Kiedyś powiedział, że nie spuści Uczka z oków, dopóki Uczka nie znajduje porządnego mężczyzna jako męża. A ja na to: „A co kapitan wykonuje, jak ona zakocha w nieporządnym?” A on na to: „Zabiję go, rzecz jasny”. To prawdziwa miłość!”

John Irving książka Małżeństwo wagi półśredniej

Małżeństwo wagi półśredniej

O miłości

„W skład zawodów pieniężnych wpływających na utrwalenie temperamentu łupieżczego wchodzą zawody związane bezpośrednio z posiadaniem własności – czyli stanowiące właściwe zajęcia klasy próżniaczej – oraz pomocnicze funkcje łączące się z przywłaszczaniem i gromadzeniem majątku. Chodzi tu o osoby związane z posiadaniem przedsiębiorstw zaangażowanych w walkę konkurencyjną – zwłaszcza zaś o tak podstawowy element zarządzania gospodarką jak operacje finansowe. Można do tej kategorii zaliczyć również większość zawodów powiązanych z handlem. Najdoskonalszym wcieleniem człowieka uprawiającego zawód „pieniężny” jest „kapitan przemysłu”. Jest to człowiek raczej sprytny niż pomysłowy, a jego pozycja ma raczej charakter finansowy niż produkcyjny. Zarządza on przemysłem w sposób dowolny. Pieczę nad technicznymi szczegółami produkcji i organizacji przemysłu zleca podwładnym o mniej „praktycznym” umyśle – ludziom posiadającym instynkt pracy, a nie takim, którzy posiadają zdolności administracyjne. Jeśli chodzi o kształtowanie natury ludzkiej poprzez wychowywanie i selekcję, ogół zawodów „nieekonomicznych” należy zaliczyć do tej samej kategorii, co zawody pieniężne. Taki właśnie charakter ma zawód polityka, duchownego i wojskowego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O charakterze , O naturze , O walce

„To nie jest lekki, żartobliwy utwór o miłości, ale o tym, że patriarchat ma się dobrze i nic nie zmieni tej sytuacji. To historia o bezwzględnym dążeniu do przejęcia władzy i pieniędzy. Viola i Sebastian, uosobienie miłosnej niewinności, to wraz z Kapitanem trio, które przybywa do miasta, by przejąć je w swoje władanie. Ich droga wiedzie przez dwory najbogatszych i najbardziej wpływowych osób: księcia Orsina i Olivii, bogatej dziedziczki. Viola, Sebastian i Kapitan to królowie samozwańczy i skuteczni. Ale takie rozumienie sztuki Szekspira odkryła przede mną dopiero jej lektura w oryginale, stąd potrzeba ponownego jej tłumaczenia, które zrobiłyśmy wspólnie z dramaturżką, Jagodą Hernik-Spalińską.”

Katarzyna Raduszyńska (1977)

o sztuce Wieczór Trzech Króli Szekspira.
Źródło: Łukasz Kaczyński, Szekspir a sprawa kobiet, „Polska Dziennik Łódzki” nr 105, 7 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/138698.html?josso_assertion_id=0092264B10887558

O kobietach , O historii

„Towarzyszu Generale! Kapitan Marian Zacharski melduje się po wykonaniu zadania wywiadowczego!”

Marian Zacharski (1951) polski agent wywiadu

meldunek złożony 13 czerwca 1985 roku na płycie lotniska w Warszawie, po powrocie do ojczyzny.
Źródło: Nazywam się Zacharski. Marian Zacharski. Wbrew regułom.

O ojczyźnie

„Dziś rano John Mitchell, były szef związku zawodowego górników, podczas gry w baseball plażowy z Przewodniczącym Samem Gompersem, Sekretarzem Frankiem Morrisonem i innymi przywódcami AFL zgubił pierścionek z brylantem warty 1000 dolarów, ofiarowany mu przez jego zwolenników po wygaszeniu wielkiego strajku w przemyśle węglowym w Pensylwanii. Kapitan George Berke, emerytowany ratownik, odnalazł pierścionek, za co Mitchell odwdzięczył się, wręczając mu banknot studolarowy, który wyciągnął z pliku noszonego w kieszeni.”

John Mitchell (1870–1919)

fragment relacji prasowej z luksusowego nadmorskiego kurortu Atlantic City w stanie New Jersey, 1910.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 428.

O historii , O relacjach

„Orient-men: Drodzy czytelnicy! W ramach pracy naukowej, której się aktualnie poświęcam, przeprowadzę za chwilę ankietę na temat: „Człowiek i środowisko”, wśród ludzi mieszkających w takich samych warunkach i z zainteresowaniem wysłuchamy, co mają oni do powiedzenia na ten temat. Czy odpowiada panu środowisko, w jakim pan przebywa?
Więzień: Najbardziej tu odczuwam brak kina i teatru. To prawdziwa pustynia kulturalna.
Orient-men: A panowie, dlaczego likwidujecie tak potrzebny punkt usługowy?
Fryzjer: Co za pytanie! Brak wody fryzjerskiej zmusza nas do opuszczenia tego miejsca raz na zawsze.
Orient-men: Pan jako zegarmistrz podziela tę opinie?
Zegarmistrz z klepsydrami: To prawdziwy raj dla zegarmistrza! Myślę nawet o otworzeniu własnej fabryki zegarków.
Orient-men: A co na to hydraulik?
Hudraulik: Nawodnienie tego terenu jest tylko kwestią czasu.
Orient-men: Pan jest tu ogrodnikiem?
Ogrodnik: Nie wiem, co mówią inni, ale to prawdziwa oaza, proszę pana.
Orient-men: Kapitanie, co pan powie na ten temat?
Kapitan: To morze piasku jest fantastyczne!
Orient-men: Senior torreador, dawno nie występował pan na arenie…
Torreador: Z piachu szpady nie ukręcę.
Orient-men: O, widzę że jest gospodyni tego terenu.
Gospodyni: Ale tylko do pierwszego. Ciągle się tu ktoś kręci, patrz pan, ile piachu mi nanieśli…
Orient-men: Dzień dobry panie prestigitatorze! Czy zechce pan mi powiedzieć…
Prestigitator: To jakaś pomyłka! Jestem fata morgana.”

Tadeusz Baranowski (1945) polski scenarzysta i rysownik komiksów, ilustrator, grafik

ankieta na pustyni
Na co dybie w wielorybie czubek nosa Eskimosa

O ludziach , O myślach , O czasie , O morzu

„Z chwilą, gdy transakcje pieniężne zostają sprowadzone do czystej rutyny, można obyć się bez kapitanów przemysłu. Nie potrzeba chyba mówić, że zakończenie tego procesu należy jeszcze do dalekiej przyszłości. Ulepszenia nowoczesnych instytucji faworyzujące finansową stronę interesów powodują zastępowanie kapitanów przemysłu przez „bezduszne” spółki akcyjne, przez co podstawowa funkcja klasy próżniaczej – posiadanie własności – staje się zbędna.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O przyszłości

„Poproszono mnie, bym (…) polecił badacza przyrody, który miałby towarzyszyć kapitanowi Fitz-Royowi, zaangażowanemu przez rząd do opracowania mapy południowego krańca Ameryki. Oświadczyłem, że uważam Cię za osobę, która ma pełne kwalifikacje, by podjąć się takiego zadania. Jeśli chodzi o wynagrodzenie, to nic mi na ten temat nie wiadomo. Podróż potrwa dwa lata…”

John Stevens Henslow (1796–1861)

w liście do Karola Darwina w sierpniu 1831.
Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 438, 439.

O świecie , O historii

„Naturalnie, w takiej knajpie jak „Śląska” nie używano mniejszych kieliszków niż setki. Kapitan z niedowierzaniem obserwował, jak Barbara bez mrugnięcia okiem wychyliła cały kieliszek aż do ostatniej kropelki. Kelnerka, która początkowo tylko umoczyła usta, poszła za przykładem „solenizantki” i z uznaniem spojrzała na tę dziwną porucznik w spódnicy. Nic bowiem w Polsce tak nie imponuje ludziom, jak umiejętność picia.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Alfabetyczny morderca

O piciu

„Wkrótce potem, gdy w pierwszej mojej podroży na „Lwowie” staliśmy w jednym z portów zagranicznych, przyjechała z wizytą miejscowa Polonia z ambasadorem polskim na czele. Goście w towarzystwie kapitana zwiedzali statek od dziobu do rufy. Gdy znaleźli się w międzypokładzie, kapitan kazał mnie zawołać. Ubrany w wyjściowy mundur, zameldowałem się przepisowo.
Pokazując mnie towarzystwu złożonemu z wykwintnych pań i dystyngowanych panów, kapitan oświadczył:
– Znaczy, on u nas najwięcej je, najwięcej waży i, znaczy, najsilniejszy!”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

„W naszej lidze jest zawodniczka, Polka, która za mną nie przepada. I vice versa, ona również nie jest z mojej bajki. Zresztą mało kto ją lubi. Kapitan jej drużyny pytała mnie, co ma z nią zrobić, bo jest nie do wytrzymania. Czasami mam ochotę walnąć ją piłką w twarz, ale wiadomo, że nigdy tego nie zrobię.”

Anna Werblińska (1984) siatkarka polska

Źródło: wywiad, 2010 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=153:anna-baraska-dla-avesu&catid=3:newsflash&Itemid=75

„Ten samochód jest niewiarygodny. Lubie go i jestem Kapitan Powolny”

James May (1963) brytyjski dziennikarz, prezenter telewizyjny

oryg. Captain Slow.

O samochodach

„Toteż na krótko przed zjawieniem się kapitana Exnera Rambousek dojrzał już do tego, że rozważał alternatywę: czy wyskoczyć przez zamknięte okno, czy przespać się w rozchwierutanym fotelu.”

Václav Erben (1930–2003) czeski pisarz

Śmierć utalentowanego szewca

„Kapral: Tyle gwiazdek wokoło! Czy jestem już kapitanem?”

Janusz Christa Kajko i Kokosz

Kajko i Kokosz

„A gdzie niby mieliśmy te lśniące zbroje?
– Wewnątrz, Kapitanie, mieliśmy je wewnątrz. Ścięgna, które trzymają razem nasze zbroje, są jak u orków, ale krew na nich jest nasza, i oto ona lśni w słońcu. I każdy koń, który niesie swojego jeźdźca do zwycięstwa, jest wspaniały.”

Silvana de Mari (1953)

Źródło: Ostatni ork

Koń

„Nie bał się pan ryzyka, kapitanie?
Szczęsny zamyślił się na chwilę. Nie odpowiedział.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Błękitne okulary

„Pamiętam taką reklamę, w której stewardessa myje zęby odpowiednią pastą i zostaje zauważona przez kapitana. Zakochać się w kapitanie – przecież to spełnienie marzeń każdej dziewczynki.”

Catherine Zeta-Jones (1969) aktorka walijska

„Policja to ja – odparł kapitan i poczuł się jak Ludwik XIV.”

Joanna Chmielewska książka Zbieg okoliczności

Zbieg okoliczności
Źródło: s. 9

„Powierzchowny hollywoodzki marksizm Camerona (niezdarne faworyzowanie klas niższych i karykaturalne przedstawienie okrutnego egotyzmu bogaczy) nie powinien nas zwieść. Pod tym współczuciem dla biednych tkwi reakcyjny mit, po raz pierwszy w pełni rozwinięty w Kapitanach zuchach Rudyarda Kiplinga. Mit ten traktuje o młodej bogatej osobie w kryzysie, której poprzez przelotny bliski kontakt z pełnokrwistym życiem biedoty przywrócona zostaje witalność. Za litością dla ubogich czai się ich wampiryczne wykorzystanie.”

James Cameron (reżyser) (1954) reżyser kanadyjski

O Jamesie Cameronie
Źródło: Slavoj Žižek, Powrót dzikich, „New Statesman”, 15 marca 2010.

„Gdy statek ma pełne spiżarnie, pełna jest kasa okrętowa, pogoda piękna i żadnych raf na horyzoncie – statkiem kierować może załoga przez głosowanie, a nawet Kolegium Pasażerek-Blondynek – i nic się nie stanie, a wszyscy mają ubaw. Natomiast gdy zrywa się burza, przed statkiem rafy – kończy się gadanina o d***kracji, pasażerki chowają się za plecy mężczyzn wołając: „Zróbcie coś!!”, a mężczyźni bez szemrania podporządkowują się kapitanowi.”

Janusz Korwin-Mikke/G

Źródło: blog, 11 stycznia 2008

O mężczyznach , O pogodzie

„Tutaj zmarł kapitan L. E. G. Oates… w marcu 1912 roku wyszedł sam naprzeciw śmierci, w burzę, starając się ratować towarzyszy, przygniecionych nieszczęściami.”

Lawrence Oates (1880–1912)

fragment z dziennika Oatesa.
Źródło: Wielka księga odkryć Ziemi i Kosmosu, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2004, ISBN 83-7311-983-3, tłum. Maria Boberska, str. 127

O śmierci , O nieszczęściu , O książkach , O świecie

„Halo, halo, witam państwa bardzo serdecznie, dzień dobry, a właściwie dobranoc, bo różnica czasu między moim a waszymi zegarkami wskazuje mi na to, że mam chyba pełne prawo tak powiedzieć. Wszystkie zegary na stadionie w Caracas, wielkim, nowoczesnym mieście, po placach i ulicach, których jeżdżą również polskie jaskółki postepu technicznego. Widziałem tam dzisiaj Żuka, a właściwie, dosłownie, cały autobus, przystrojony flagami naszych pobratymców zza demokratycznej Łaby, wszyscy bardzo podnieceni, ale w ramach całkowicie dozwolonej przepisami, z flagami i piosenkami o bardzo południowym temperamencie. A popołudniu zresztą równeiż jakieś szalenie wzruszające spotkanie, z szefem miejscowej policji, którego żona jest góralem spod Nowego Sącza. No, i ci wszyscy kibice, którzy pragnęliby jak najlepszej gry naszych reprezentantów w koszulkach na piersiach. Jak państwo słyszeli, gra się jeszcze nie rozpoczęła, trwa dopiero 26 minut, wpadła nam nawet bramka, z przypadkowego podania, którego nie bardzo widziałem, nie zostaliśmy bowiem wpuszczeni na zieloną murawę boiska i musimy relacjonować, dosłownie, że tak powiem, siedząc w kabinanch. Proszę państwa, 46 dziennikarzy z 79 krajów świata relacjonuje to pelne napięcia i ważne spotkanie. Ale może i nie pora teraz snuć te reminiscencje na przyszłość, bo o to tam widzę jak w gęstym mroku jasno rozjarzonego tunelu ukazują się sylwetki reprezentantów w swych żelaznych składach, no o, żelaznych, moze tam trochę i rdza, hehehehe, nażarła stalowe szeregi. Mam chyba pełne prawo tak powiedzieć, jako, że kapitanem zespołu jest znany szwedzki internacjonał, holenderski Jan Kora, nasz Jan, Jaś Korak, świetnie mówiący po polsku, bo zarówno on sami, jak jego rodzice pochodzą z Bośni i Hercegowiny.”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

Cytaty ze skeczy, Sprawozdawca sportowy

O grach , O rodzicach , O czasie , O przyszłości

„W miarę jak „pierwszy” odkrywał coraz to nowe połamane handszpaki, głos jego z najwyższej oktawy, dostępnej dla mężczyzny, przechodził w wycie czerwonoskórych towarzyszące skalpowaniu przez nich bladych twarzy:
– Pałaaaami!!! Wszystka pałaaaami!! Cały statek pałaaaami! Nu, wszystka pałamał, wszystkie handszpaki pałaaaamał. Da dźjabłaaaa! Biezabrazje!
„Ogień” pierwszego oficera udzielił się kapitanowi, ale wyłącznie w formie zaciekawienia. Żaden mięsień na twarzy mu nie drgnął, gdy spoglądał na zachłystującego się wrzaskiem pierwszego oficera.
„Pierwszy” zdążył już policzyć wszystkie połamane handszpaki. Wił się teraz i nadal ryczał:
– Wszystka pałamał! Wszystkie handszpaki pałamał!
Chciałem się wtrącić i powiedzieć, że jeszcze cztery zostały, ale wobec kapitana nie śmiałem. Naraz znów usłyszałem głos kapitana:
– Znaczy, panie Konstanty, znaczy co? Znaczy, za silny?
A potem znów straszny, przeraźliwy ryk „pierwszego”:
– Nu, tak, za silny! Za silny! Wszystka łami! Wszystka! Cały statek pałami! Cały statek!!!
I zwracając się już bezpośrednio do mnie, wrzasnął:
– Nu, won stąd! WOOOOON!!!”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

„Pod moim bezpośrednim dowództwem było 49 bombowców horyzontalnych. Mniej więcej 500 metrów z prawej i trochę poniżej mojego samolotu leciało 40 samolotów torpedowych. W tej samej odległości z lewej, ale o 200 metrów nade mnę leciało 51 bombowców nurkujących. 43 myśliwce osłaniały formację. Trzy pierwsze grupy dowodzone były przez kapitanów Muratę, Takahashi i Itaya. Lecieliśmy przez gęste chmury rozciągające się na wysokości 2000 metrów, czasem ponad nimi. Dzień wstawał i obłoki pod nami poczęły stopniowo rozjaśniać się, gdy na wschodzie pojawiło się błyszczące słońce. Otworzyłem owiewkę kokpitu i popatrzyłem na wielki szyk samolotów. Ich skrzydła lśniły w jasnym, porannym świetle słonecznym. Szybkościomierz wskazywał 125 węzłów – pomagał nam wiatr popychający nas z tyłu. O 7.00 wyliczyłem, że powinniśmy osiągnąć Oahu w niespełna godzinę, jednak lecąc ponad chmurami nie widzieliśmy powierzchni morza, nie mieliśmy też możliwości sprawdzenia, na ile wiatr zniósł nas z kursu. Włączyłem antenę kierunkową, nastawiając ją na radiostację Honolulu i wkrótce złapałem jakąś lekką muzykę. Obracając antenę odnalazłem dokładny kierunek, z którego nadchodziła emisja i skorygowałem nasz kurs o pięć stopni. Nastawiając precyzerem radioodbiornik usłyszałem razem z muzyką coś, co wydawało mi się komunikatem meteo. Wstrzymując oddech pokręciłem gałką i wsłuchiwałem się w głos. I wtedy usłyszałem po raz drugi: „Przeciętne częściowe zachmurzenie, z chmurami przeważnie nad górami. Podstawa chmur 3500 stóp. Widzialność dobra. Wiatr północny, 10 węzłów.””

Mitsuo Fuchida (1902–1976)

To była pierwsza i nie ostatnia chwila mej nieopisywalnej radości tego dnia. Warunki były wymarzone do ataku powietrznego, a zwłaszcza naszego.
ciąg dalszy powojennych wspomnień Fuchidy na temat jego udziału w nalocie na Pearl Harbor.
Źródło: Z. Flisowski, Burza nad Pacyfikiem cz. 1, s. 97–98

O czasie , O odległości , O słońcu

„On jest dobry w grze, widać to w Sejmie i na boisku. Dyscyplinuje ludzi, mówi: nie czytaj gazety, idź do drugiego pokoju. To samo na boisku: nie podawaj do tyłu, jak się podpierasz, to idź na ławkę i usiądź, a nie zajmujesz miejsce na boisku. Takie rzeczy mówi kapitan, coach albo menedżer. Schetyna ma takie cechy, myśli do przodu.”

Andrzej Halicki (1961) polski przedsiębiorca, działacz polityczny

o Grzegorzu Schetynie
Źródło: Halicki: Donald Tusk upokarza przyjaciół. Brakuje mu empatii, polskatimes.pl http://www.polskatimes.pl/stronaglowna/311644,halicki-donald-tusk-upokarza-przyjaciol-brakuje-mu-empatii,id,t.html#material_2

O ludziach , O pokoju , O grach , O myślach

„Chodziłem tu do szkoły średniej. Skopałem tam wiele tyłków. – I nadymając się dodał: – Byłem też kapitanem drużyny rugby.
– Ooo… – powiedział Win głosem wypranym z emocji. – Czy mogę nosić twoją kurtkę na potańcówce?”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

Cykl z Myronem Bolitarem, Zaginiona (2009)
Źródło: rozdział 3

„Przepraszam, czy Szczęsny to pańskie imię, czy nazwisko? Jeżeli wolno…
– Wolno – roześmiał się kapitan. – Tak się śmiesznie złożyło, że mam takie samo imię i nazwisko. Moi rodzie mieli, widać, poczucie humoru.”

Anna Kłodzińska (1915–2008) dziennikarka i autorka kryminałów milicyjnych.

Potem przychodzi ktoś inny

„Paweł Zagumny… nasz kapitan, który nie jest supermenem ma wspaniałą intuicję przy bloku!”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

„Nigdy nie należałem do najłatwiejszych kapitanów i gdy miałem swoje zdanie na jakiś kontrowersyjny temat, to nie bałem się go wygłaszać. Traktowałem to jako atut (…).”

Sebastian Mila (1982) piłkarz polski

Źródło: Krzysztof Stanowski i Tomasz Ćwiąkała, Pieniądze nie są najważniejsze, ale po prostu chcę być doceniony, sport.pl, 13 kwietnia 2013 http://www.weszlo.com/news/14480-Pieniadze_nie_sa_najwazniejsze_ale_po_prostu_chce_byc_doceniony

O pieniądzach , O sporcie

„Przedstawiłem tylko kapitana Graczyka, który mnie zwerbował, żeby też tam go ktoś popytał jak to było.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

wypowiedź przed kamerami o kpt. SB Edwardzie Graczyku, który był jednym z gości zaproszonych na uroczystość z okazji 70. urodziny Lecha Wałęsy, 29 września 2013.

O urodzinach

„Bezpośrednim i naturalnym rezultatem przesadnego szacunku dla prawa jest sytuacja żołnierzy, których szeregi – pułkownik, kapitan, kapral, szeregowcy i cała reszta – widuje się maszerujące na wojnę, ale na przekór własnej woli, ba, na przekór własnemu zdrowemu rozsądkowi i sumieniu.”

Henry David Thoreau (1817–1862) amerykański pisarz, poeta i filozof

„Nie ma chyba ani jednej współczesnej powieści kryminalnej, w której by oficer milicji, jakiś kapitan biały, czarny czy brązowy nie siedział w eleganckim lokalu i ze znudzoną miną nie sączył leniwie francuskiego koniaku obserwując niebezpiecznego przestępcę zagryzającego dzwonkiem śledzia kieliszek czystej.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Tajemnica starego kościółka

„Dobry dom musi być jak okręt,
Dobry gospodarz – jak kapitan.”

Andrzej Waligórski (1926–1992) polski artysta kabaretowy, poeta

Cytaty z tomu wierszy Błędny rycerz (wyd. 1999)

O domu

„Każdy, kto kiedykolwiek miał coś wspólnego z przemysłem filmowym wie, że graniczy to z niemożliwością. Dziewczynom jest o wiele łatwiej, dorastamy, wczuwając się w sytuację męskich bohaterów, od Szekspira po Salingera. Nie mamy problemu ze zrozumieniem wewnętrznych dylematów Romea czy Tybalta, Hucka Finna czy Piotrusia Pana – sama pamiętam jak w zabawach zamierzałam się mieczykiem na kapitana Haka. Czułam się Piotrusiem. Ale heteroseksualny chłopiec identyfikujący się z Julią, Desdemoną, Małą Syrenką czy Pocahontas?!”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: Joanna Derkaczew, Meryl Streep: Każdy mały i duży chłopiec chce być taki jak ja, „Duży Format”, 9 lutego 2012.

O zrozumieniu

„Nie należy przesadzać z demokracją. Nie chciałbym podróżować statkiem, którego kurs byłby określany głosowaniem załogi, przy czym kucharz i chłopiec okrętowy mieliby takie samo prawo głosu jak kapitan i sternik.”

William Faulkner (1897–1962) powieściopisarz, nowelista i poeta amerykański

O podróżowaniu , O demokracji

„Sport jest, był i będzie, dla mnie najważniejszą częścią mojego życia. Wczoraj zabrano nam obraz mówiący o czystości tego sportu, jakim jest piłka ręczna. Przed każdym meczem na tej hali kapitanowie obu drużyn proszą o wsparcie, fair play, doping, czystość gry. Dla wszystkich – kibiców, zawodników, sędziów. Pytam się – po co?”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

oświadczenie po konferencji prasowej na zakończenie ME 2010.

O wsparciu , O sporcie , Obraz

„Na każdym statku, a w szczególności na dużym żaglowcu, dzieje się najlepiej, jeśli trzy osoby nie mają fachowej roboty: kapitan, kapelan i lekarz.”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

„Wiedza jest nietrwała – powtórzył kapitan – w przeciwieństwie do wiary.”

Rafał Kosik książka Kameleon

Kameleon (2008)

O wierze , O wiedzę

„Raz, pamiętam, zgoliłem [wąsy] do roli kapitana Zdzisława Pacaka i kiedy wróciłem do domu, moja trzyletnia córka obraziła się i nie chciała mnie w ogóle znać.(…) wąsy w sumie są teraz trochę obciachowe, ale mam zakaz od żony i córki. Muszę go uszanować. Tak więc chodzę w nich, i trudno.”

Jacek Strama (1947) aktor polski

Źródło: Katarzyna Kachel, Strama: mam już z górki. Oby tylko nie okazało się, że to krótki kawałek, „Polska Gazeta Krakowska” nr 214 (dodatek), 4 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/126600.html

O domu , O córce , Córki

„Mało kto chce być szeregowcem, nawet w opozycji każdy chciałby być generałem, a co najmniej kapitanem. Jednak prawdziwymi bohaterami są zawsze Nemeczkowie.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Anna Bikont, Joanna Szczęsna, Dywizje Jacka Kuronia http://wyborcza.pl/1,75402,9206267,Dywizje_Jacka_Kuronia.html?as=3&startsz=x#ixzz1GCZri9LJ, wyborcza.pl, 5 marca 2011

„Dziś rano John Mitchell, były szef związku zawodowego górników, podczas gry w baseball plażowy z Przewodniczącym Samem Gompersem, Sekretarzem Frankiem Morrisonem i innymi przywódcami AFL zgubił pierścionek z brylantem warty 1000 dolarów, ofiarowany mu przez jego zwolenników po wygaszeniu wielkiego strajku w przemyśle węglowym w Pensylwanii. Kapitan George Berke, emerytowany ratownik, odnalazł pierścionek, za co Mitchell odwdzięczył się, wręczając mu banknot studolarowy, który wyciągnął z pliku noszonego w kieszeni.”

Samuel Gompers (1850–1924)

fragment relacji prasowej z luksusowego nadmorskiego kurortu Atlantic City w stanie New Jersey, 1910.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 428.

O historii , O relacjach

„Ręce w górę! W górę! (…) Coście za jedni? Ty mów! – odezwał się najwyższy z uzbrojonych podchodząc do prodziekana Aniłłowicza.
(…)
– Jedziemy do Wrocławia… jesteśmy uczonymi, uniwersytet… Polska… – dobiegały Wielenieckiego pojedyncze słowa. (…) Wszyscy stali nieruchomo. Pod dużą wierzbą przy rowie dwóch leśnych obszukiwało szofera.
– No… – rzekł dowódca, widać nie bardzo wiedząc, co robić z tym fantem – no…
Nagle wzrok jego padł na milicjanta, który coraz bardziej bladł od upływu krwi.
– Żbik, co z tym szczeniakiem?
– Melduję posłusznie, komunista, panie kapitanie. Znalazłem! – triumfująco, choć spokojnie wypalił Żbik, ów brodacz w spadochroniarskim hełmie, który postrzelił milicjanta. Podniósł w górę zakrwawioną książeczkę. Do tej pory podtrzymywał chłopca, jakby tego nie czując. Teraz puścił go. Tamten ukląkł od razu i zastygł niezdarnie na czworakach. Ze spęczniałej bluzy mundurowej kapała krew.
Żbik potrząsnął w powietrzu książeczką. Żaden z profesorów nie spojrzał w tę stronę; była cisza. Dowódca założył kciuki za pas. Marszcząc czoło wciągnął ze świstem powietrze.
– A wy co, polscy profesorowie? – ryknął nagle głosem wysilonym do zdarcia. – Co robicie?! Rozkazów bolszewików słuchacie?! Chleb moskiewski zapachniał?! Żydokomunę zaprowadzić?! Co?! Co?! Co?! – krzyczał coraz przenikliwiej, jakby upajając się własnym głosem. (…) – Bolszewika wam dali, żeby bronił?! A przed kim?! Przed kim, ja się was pytam, panowie moi?! Przed nami, przed armią polską, przed siłami zbrojnymi niepodległej rzeczypospolitej…
Urwał, krótką chwilę wytrzymał w strasznej ciszy i rzucił:
– Komuniści, wystąp! (…) Są peperowcy? Żydzi? No?!
Grupa profesorów zwarła się jeszcze bardziej, tak że Wieleniecki został zupełnie sam na jej narożu. Chwila, a wystąpiłby przed szereg. Czuł, jak pali mu pierś legitymacja partyjna i jak powoli łomocą pulsy w głowie. Dwaj leśni przeciągali przez rów milicjanta, który leciał im z rąk. Po raz ostatni zobaczył Wieleniecki twarz chłopca.
(…)
Profesorowie kupą rzucili się do autobusu. (…) Starter stęknął, szyby zadrżały i autobus ruszył od razu z drugiego biegu. Gdy mijali zakręt, od łąki rozległ się jeden głośny strzał.”

Stanisław Lem (1921–2006) polski pisarz, futurysta

Powrót

O górach , O miłości , O sile , O ciszy

„W swoim przemówieniu kapitan Gordon Pim podkreślił, że zabijanie tubylców miało charakter filantropijny - w masakrze, powiedział, jest coś z miłosierdzia, mercy in a massacre.”

Sven Lindqvist (1932–2019) szwedzki dziennikarz

"Exterminate All the Brutes": One Man's Odyssey into the Heart of Darkness and the Origins of European Genocide

O charakterze

„W memoriałach kierowanych do sztabu Naczelnego Wodza PSZ przez dwóch kapitanów – Kalenkiewicza i Górskiego – były zawarte sugestie, że wywołanie powstania powszechnego w kraju będzie wymagało posiadania odpowiedniej kadry. W ogóle idea Kalenkiewicza i Górskiego dotyczyła tworzenia polskich oddziałów spadochronowych. Oni uważali, że powinna powstać polska jednostka spadochronowa, która w momencie kulminacyjnym wesprze powstanie powszechne w kraju.”

Zbigniew Wawer (1956) polski historyk

o pomyśle utworzenia oddziałów cichociemnych.
Źródło: Prof. Z. Wawer: Cichociemni wspierali podziemie, posługując się najnowocześniejszymi metodami http://dzieje.pl/aktualnosci/prof-z-wawer-cichociemni-wspierali-podziemie-poslugujac-sie-najnowoczesniejszymi, dzieje.pl, 10 października 2017.

„Pracowity, ostrożny, przebiegły Ulisses, przywiązany do największego masztu, słuchający bez zagrożenia. Nie słyszał nic, oto jest prawda. Syreny mu nie śpiewały. Zagubiony statek minął w ciszy wyspy zaczarowane; głucha załoga wyobraziła sobie tę pokusę. Przywiązany kapitan powiedział, że słyszał i wytrzymał. Kłamał. To kwestia prestiżu, sensu legendy. Ulisses był własnym agentem od reklamy. Syreny tym razem, tylko tym razem, nie śpiewały: ten jeden raz, kiedy historia zanotowała ich śpiew (…) Ulisses mógł minąć je bez zagrożenia. Ulisses pragnął tylko być bohaterem antagonizując: zawsze puls agonii; nigdy śpiew syren, który słyszalny jest tylko dla tych, co już nie podróżują, już nie zdobywają się na wysiłek, wyczerpali się, chcą przeobrażeni przebywać w jednym tylko miejscu, które będzie mieściło ich wszystkich.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Happily ever after
Święta strefa

O wysiłku , Sens , O śpiewie , O prawdzie

„Czas jest rzeczą – ciągnął kapitan.”

Henning Mankell książka Chińczyk

Przecieka między palcami, niezależnie od tego, jak bardzo staramy się go zatrzymać.
Chińczyk

O czasie