Cytaty na temat hotel (83 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Byliśmy w hotelu The Phoenix w San Francisco i tam zaatakował mnie ptak. Zostałem zaatakowany przez czarnego ptaka. Sukinsyn dziobał mnie w głowę! Następnego dnia byli tam goście ze Slipknot, wprowadzali się w miejsce gdzie my mieszkaliśmy, ich też zaatakował ptak. Więc myślę, że w The Phoenix maj ą ptaki, które atakują ludzi!”

Gerard Way (1977)

O ludziach , O myślach , O ptakach , O myśleniu

„To Elvis sprawił, że zacząłem interesować się muzyką pop. Dzięki niemu też zacząłem kupować płyty. Piosenki z pierwszych lat jego kariery były wspaniałe. Bill Halley i jego nagrania nie wzbudziły we mnie żadnego zainteresowania. Dopiero gdy usłyszałem Heartbreak Hotel, zrozumiałem, że TO jest TO!”

John Lennon (1940–1980) muzyk rockowy, członek The Beatles

Źródło: Leszek C. Strzeszewski, Elvis, PWM, Kraków 1986, s. 88.

„Być może dlatego tak dobrze się tu czuję, że znam także drugą stronę świata – i ponura klimatyzacja w hotelu jest połową yin i yang natury, której drugą połową jest zielony krajobraz malezyjskiej dżungli. I w jakiś magiczny sposób łączą się ze sobą, stanowiąc całość. I być może dlatego nie potrafię wybrać żadnego z nich na stałe, bo zawsze brakuje mi jakiegoś elementu z tego drugiego świata.”

Beata Pawlikowska (1965) polska pisarka, podróżniczka, dziennikarka, tłumacz

Blondynka Tao. Wyprawa samochodami przez dżunglę w Malezji

O naturze

„My country is my home. Ojczyzna
Jest moim domem. Mnie w udziele
Dom polski przypadł. To – ojczyzna
A inne kraje są hotele.”

Julian Tuwim (1894–1953) polski poeta

Poematy, Kwiaty polskie (1940–1946)
Źródło: część pierwsza, rozdział drugi, VIII, s. 85

O domu , O ojczyźnie

„Idol kulinarny to mój dziadek, wybitny kucharz, pochodzący z Wilna. Tam pracował w hotelu Ritz, gdzie poznał babcię – córkę właścicieli hotelu. Babcia wychodząc za niego, popełniła mezalians. Dziadek prowadził kasyno oficerskie w Białymstoku. Zdarzało mu się także gotować w Druskiennikach. Marszałek Piłsudski z wielką atencją wyrażał się o flakach, które robił mój dziadek.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: Moje gotowanie http://www.mojegotowanie.pl/wokol_stolu/kuchnia_gwiazd/maciej_kozlowski_smakosz_i_sybaryta

O babci , O gotowaniu

„Ryszarda Kapuścińskiego poznałem w październiku 2002 roku. Zobaczyłem go, kiedy wychodził z windy w hallu luksusowego hotelu w centrum Buenos Aires. Miał na sobie jasnoniebieską koszulę z krótkim rękawem, jeansowe spodnie w kolorze głębokiego, niemal grafitowego granatu, a na nogach czarne sportowe buty. Skierował się w stronę lobby, gdzie czekaliśmy na niego i pozdrowił wszystkich niezwykle serdecznie, jakby łączyła nas wieloletnia, zażyła przyjaźń.”

Óscar Escamilla (1969)

Źródło: Wstęp, tłum. Andrzej Flisek w: Ryszard Kapuściński, To nie jest zawód dla cyników, Biblioteka Gazety Wyborczej, Warszawa 2013, s. 9.

O przyjaźni , O butach , O czekaniu

„Jestem typem Zosi-samosi. Lubię wszystko robić sama – makijaż, fryzurę. Zawsze wożę ze sobą walizkę ubrań, więc pomoc stylisty jest mi niepotrzebna. Obywam się też bez limuzyny i białych róż w hotelu.”

Izabela Trojanowska (1955) piosenkarka polska

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 25, 20 czerwca 2011

O pomocy

„Czy kiedykolwiek uciekłem ze zgrupowania reprezentacji? Zawsze uciekałem. Dokąd? Do innego hotelu!”

Romário (1966) polityk brazylijski

„[Sosnowiec] miejsce dudniących pociągów, bitych tysiącami świń na zapleczu targowicy, walcowni, z której dochodzi łomot jak z piekła, rozbrzmiewającego ptasimi trelami parku Sieleckiego, drewnianych domków kwartału żydowskiego, gwarnego hotelu Victoria.”

Zbigniew Białas (1960) polski literaturoznawca

Korzeniec

O piekle

„Ta historia jest żywa, prawdziwa, więc czułam na barkach odpowiedzialność za to, żeby w żaden sposób nie zawieść rodziców i rodzin tych dzieciaków, które zginęły. Podczas pracy na planie musiałam doprowadzać siebie do ekstremalnych stanów emocjonalnych. Film szedł śladami tamtej historii: to była ta sama kostnica, to samo miejsce, gdzie były wyławiane zwłoki, szpital. Po całym dniu zdjęciowym wracałam do hotelu przepłakana, bolało mnie całe ciało. Nie chciało mi się z nikim spotykać, rozmawiać. To były dla mnie wielkie emocje.”

Edyta Olszówka (1971) polska aktorka

o filmie Cisza.
Źródło: Edyta Olszówka: najbardziej interesujące jest zaczynanie od nowa, onet.pl, 2010 http://film.onet.pl/wiadomosci/edyta-olszowka-najbardziej-interesujace-jest-zaczynanie-od-nowa/1l6w7

O historii , O rodzicach , O ciszy

„Hotel Tichota był co wieczór brzemienny oczekiwaniem (…), przygotowany na przyjęcie gości jak jakaś szafa grająca, wrzucisz do niej tylko monetę i zacznie grać, ten hotel był jak kapela, tylko dyrygent ma podnieść batutę, wszyscy muzycy czekają przygotowani, skoncentrowani, ale batuta nie podaje jeszcze taktu…”

Bohumil Hrabal (1914–1997) czeski pisarz

Obsługiwałem angielskiego króla
Źródło: s. 42

O czekaniu

„Sprzedawałem im [Rosjanom] też kable telewizyjne. Dzięki mnie Nokia zarabiała miliardy dolarów. Generowałem jedną trzecią zysku całego koncernu. I tak przez lata. Mordercza praca, 24 godziny na dobę. Lotnisko, nieprzyjemne kontrole graniczne, w rosyjskich hotelach kłótnie o pokój, potem trudne negocjacje, bankiety do rana. Rosjanie pili, ja się uchylałem. Musiałem zachować przytomność umysłu, szybkość reagowania. Byłem w tym naprawdę dobry.”

Stefan Widomski (1943) polski działacz gospodarczy

Źródło: Piotr Głuchowski, Marcin Kowalski, Nokiaman. Tylko głupi umiera bogaty http://wyborcza.biz/biznes/1,101716,11573237,Nokiaman__Tylko_glupi_umiera_bogaty.html?as=1, gazeta.pl, 10 kwietnia 2012 roku

O pokoju , O zachowaniu , O piciu , O biznesie

„A na koniec dziadek zapytał, co zapamiętałem z Wawelu. Opowiedziałem mu, że po drodze do Wawelu są naprawdę pyszne lody włoskie. Chyba nawet lepsze od tych na rynku, tych obok dworca i tych obok hotelu, i gdyby tamtędy przechodził, to powinien sobie kupić. Zresztą we wszystkich tych miejscach może sobie kupić świetne lody, z których znany jest Kraków.”

Leszek Talko (1965)

Pitu i Kudłata w opałach (2014), Pitu
Źródło: O tym, jak kupiłem rażącą prądem pamiątkę, s. 44

„Rustam to pracownik hotelu Nowyj i kolejny naoczny świadek ostatnich sekund lotu Tu-154. Dziesiątego kwietnia 2010 r. pracował przed budynkiem hotelu. Widział przelatującego tupolewa na odcinku od brzozy do szosy. Dziennikarzom ekipy filmowej powiedział, że samolot leciał w normalnej pozycji, ogonem do góry, co zaprzecza teorii MAK i komisji Millera, które twierdzą, że tupolew wykonywał nad szosą półbeczkę.”

Anita Gargas (1964) polska dziennikarz i matematyk

Źródło: Mapa smoleńskiego kłamstwa, gazetapolska.pl, 11 kwietnia 2012 http://www.gazetapolska.pl/16996-mapa-smolenskiego-klamstwa

O kłamstwie

„Świat, w którym rodzimy się w klinice i umieramy w szpitalu, w którym mnożą się, w wydaniu ekskluzywnym lub nieludzkim, punkty tranzytowe i tymczasowe miejsca pobytu (sieci hoteli i squaty, kluby wakacyjne, obozy uchodźców, slumsy skazane na zniszczenie lub powolny rozkład), w którym rozwija się zwarta sieć środków transportu, także stanowiących przestrzenie zamieszkane, gdzie bywalec wielkich supermarketów, użytkownik automatów i kart kredytowych odnawia – poprzez „nieme” handlowe gesty – świat, którego przeznaczeniem jest samotna indywidualność, w drodze, w tymczasowości i efemeryczności, stanowi dla antropologa i innych badaczy pewien nowy przedmiot. (…)”

Marc Augé (1935)

Nie-miejsca
Źródło: Bülent Diken, Od obozów dla uchodźców do osiedli grodzonych Biopolityka i koniec miasta, s. 131 http://www.praktykateoretyczna.pl/PT_nr2-3_2011_Biopolityka/09.diken.pdf.

O świecie

„Już od lat mam własną małą orkiestrę. Gramy w jednym z największych hoteli w Honolulu. Ale teraz podporządkowuję muzykę sprawom duchowym.”

Trummy Young (1912–1984)

Muzyka zawładnęła moim życiem

„Częściowo była efektem treningów z Pavelem Mikeską. To był fajny trener, ale jako człowiek nie do życia. Nie mogliśmy dłużej funkcjonować. Robił takie numery, że wychodziłem z siebie. Bez przerwy się z nim kłóciłem. (…) Byliśmy we dwóch w Sapporo. Siedzimy w hotelu. On rozmawia z Czechami, ja w czapeczce z boku. Nagle podchodzi i buch mi w daszek. Odarł mi cały nos! Nie zdzierżyłem. Mówię „Kur.. mać, co trenerowi odpier….?!”, a ten w śmiech i wraca do swoich kolegów. W samochodzie przez siedem godzin słuchał czeskiej Wolnej Europy. W Niemczech nie było zasięgu, więc to były ciągłe piski i może ze dwa słowa dało się zrozumieć. A jak coś mu powiedziałeś to wojna. Największe spięcia mieliśmy w Nagano. Tam tak przesadzał, że sam z Łukaszem Kruczkiem trenowałem w siłowni, bo z Mikeską nie mogłem wytrzymać. (…) Czechowi powiedziałem, że chcę pracować z psychologiem, na co odpowiedział, że mi potrzeba psychiatry.”

Adam Małysz (1977) polski skoczek narciarski

Źródło: sport.wp.pl, 21 marca 2011 http://sport.wp.pl/kat,1838,title,Adam-Malysz-jak-wypije-piwko-to-tanczy,wid,13242595,skoki_wiadomosc.html

O wojnie , O śmiechu , O sporcie , Trening

„Na Live Journal, moja przyjaciółka Donna wymyśliła jako żart tag „Święta Armia Dziwek Warrena Ellisa”. Nawet zrobiła z tym t-shirty. Wiecie jak straszne jest wejść do hotelu i zobaczyć dziewczynę ubraną w taki?”

Warren Ellis (1968) Angielski pisarz, scenarzysta komiksowy i telewizyjny.

z jego kolumny listowej „Bad Signals”.
Wypowiedzi autora i didaskalia

„Ja nie czuję się komfortowo w takiej sytuacji. Wolałbym od razu po meczu iść do hotelu i posiedzieć w spokoju, a tutaj muszę rozdawać autografy. Zresztą, kiedy stoi obok mnie i autografy rozdaje Sebastian Świderski, to w ogóle jest dziwne uczucie, bo wydaje mi się, że tam nie pasuję.”

Bartosz Kurek (1988) siatkarz polski

na pytanie czy lubi rozdawać autografy.

O emocjach

„Ktoś ostatnio powiedział mi o tym utworze, że jest jak Hotel California metalu!”

Robert Flynn (1967) amerykański muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista (Machine Head)

o Through The Ashes Of Empires.
Źródło: Miłosz Habura, Machine Head „Nagraliśmy «Hotel California» heavy metalu”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/140/

„Zgadzam się z panią. Nawet po nacjonalizacji nasza gospodarka to katastrofa. Ale na gorzką rzeczywistość reaguję jak przystało na prawdziwego rewolucjonistę i mam odwagę sprzeciwić się strajkom, nadmiernym żądaniom, powtarzać, że nie należy oddawać się demagogii, zawodom, kto więcej obieca. Również dziś rano przeprowadziłem dyskusję z przedstawicielami personelu hotelowego Zapytałem ich: "Myślicie, że dalsze żądania podwyżek rozwiążą wasze problemy? Może rozwiążą je w danej chwili. A jutro? Jutro nie będziecie już mieli turystów, już w tym roku nie przyjeżdżają i skończy się na tym, że hotele zostaną zamknięte. Trzeba mniej żądać, a więcej pracować, więcej produkować."”

Álvaro Cunhal (1913–2005) polityk portugalski

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w czerwcu 1975 w Lizbonie
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, wyd. Sfery, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7799-039-1, tłum. Agnieszka Czepnik, Anna Osmólska-Mętrak, Joanna Ugniewska, s. 588.

O historii , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„Tanie hotele pachną inaczej niż wszystko,
krochmal prześcieradeł tłumi całą tanią bliskość.”

Miuosh (1986)

Pan z Katowic
Źródło: utwór Absynt

„Hol Delano Hotel wyglądał jak zaprojektowana w napadzie niepoczytalności scenografia do Alicji w Krainie Czarów. Wszystko było za duże, za małe, w złym kolorze bądź w niewłaściwym miejscu. Przed recepcją wisiała lampa z długim na trzy metry abażurem. Obok ściany pokrytej miniaturowymi lampkami i wyłożonego beżowym suknem stołu do bilardu z bilami w kolorze écru lekka bryza poruszała muślinowymi zasłonami, co najmniej dwudziestometrowymi.”

Helen Fielding (1958) angielska pisarka

Źródło: Rozbuchana wyobraźnia Olivii Joules, tłum. Katarzyna Petecka-Jurek

„Szyba zadrżała od podmuchu podobnego do tego, który potargał włosy Lindy. Lampy na moment przygasły, powodując przerwę w konwersacji, pauzę, podczas której wszystkim nasunęła się nieodparta myśl o panice w zaciemnionym hotelu i dłoniach wędrujących w ciemności.”

Anita Shreve (1946–2018)

Ostatni raz (2001)

O myślach , O myśleniu

„Każdy musi umrzeć. Dla mnie śmierć jest niczym, śmierć jest snem. Tłumaczę to sobie jeszcze tak: miałem ukochane miejsce w świecie – Wyspy Zielonego Przylądka. Ukochane było dawno temu, kiedy nie było tam tych wszystkich hoteli, tłumu turystów, hucznych imprez, a ja mogłem łowić ryby. Ale mnie na tych Wyspach nie ma. Nie żyję tam, nie żyję i już. To samo dotyczy innych miejsc na świecie. I naturalną koleją rzeczy kiedyś nie będzie mnie też tu.”

Zbigniew Religa (1938–2009) polski lekarz i polityk

Źródło: rynekzdrowia.pl http://www.rynekzdrowia.pl/Po-godzinach/Profesor-Zbigniew-Religa-o-zyciu-i-smierci,2681,10.html

O śmierci , O rybach , O snach

„Przeżywamy trudne godziny, ale właśnie nadszedł czas, by przeciąć wrzód. Amerykanie właśnie się odsłonili. Podjudzili przeciwko nam armię. Niewykluczone, że będziemy musieli stawić czoło rewolcie.(…) Radzę, niech pan wraca do hotelu i nie opuszcza go aż do jutra. Może być gorąco. Do zobaczenia we wtorek.”

Ngô Ðình Nhu (1910–1963)

w rozmowie z francuskim przyjacielem.
Źródło: Pierre Journod, Ngo Dinh Diem. Odejście prezydenta w: Ostatnie dni dyktatorów, tłum. Anna Maria Nowak, wyd. Znak Horyzont, Kraków 2014, s. 74.

O odejściu , O czasie

„Hotele mają atmosferę tymczasowości (…).”

Andrzej Wydrzyński (1921–1992) polski reżyser

Malowidło przedstawiające kochanków

„Jesteśmy w Londynie co dwa lata. Zawsze jedziemy tam w euforii, a po dwóch dniach wszystko nas wkurza. Knajpy są otwarte do jedenastej wieczorem, a my kończymy grać tuż przed dziesiątą. Człowieka po występie nosi, siedzenie w hotelu to maksymalny dół. Idziemy do knajpy, zamawiamy piwo – dzwonek, ostatnie zamówienie. To wzięliśmy jeszcze po cztery piwa. A tu drugi dzwonek – wszyscy out. Więc piliśmy je potem jak gęsi, żeby się nie zmarnowało, ale frajda średnia. No to pojawia się pomysł, że wypijemy jakiś alkohol na murku, ale nie ma ani sklepu z alkoholem, ani murku. Chrzanię taki Zachód.”

Robert Górski (1971) polski twórca kabaretowy

Jak zostałem premierem (2012)

O alkoholu , O piciu , O piwie

„Przez jakiś czas występowaliśmy wtedy w drobnomieszczańskich, brzydkich hotelach. Niekiedy publiczność składała się z dwóch pijaków i jednego typa, który właściwie chciał zobaczyć striptiz. Nienawidziłam tego. Mieszkaliśmy w obskurnych pokojach hotelowych, w których tapeta łuszczyła się ze ścian. Musiałam gotować na maszynce elektrycznej, a gwizdy pociągów budziły nas co 10 minut.”

Cher (1946) piosenkarka i aktorka amerykańska

o początkach swojej kariery.
Źródło: wywiad Thomasa Wetlina, „Der Spiegel”, tłum. „Forum”, 24 stycznia 2011.

O pokoju , O czasie , O gotowaniu

„Pamiętam, że kiedyś, po jakiejś mało udanej próbie, powiedziałam do studentów: „Widzicie – ja się staram. Mam zajęcia w Łodzi, ale do was przyjeżdżam. I kiedy wy lekceważycie moje prośby, jest mi przykro”. A jeden ze studentów, taki zbuntowany, mówi: „Pani dobrze mówić, bo pani zarabia”. A ja na to: „A ty już masz co sprzedać? Ja pracuję tu po to, żebyś ty też zarabiał”. Kilka lat później wysiadam na stacji w Białymstoku. Piąta rano i na peronie stoi właśnie ten chłopak. „Pani profesor – mówi – chciałem panią prosić, żeby nie mieszkała pani w hotelu, tylko u mojej rodziny. Wszyscy będą szczęśliwi”. Musiałam z żalem odmówić, ale rozmawialiśmy przez chwilę. Opowiadał, że przygotowując się do roli zawsze najpierw próbuje sobie wyobrazić, co by mu radziła profesor Kwiatkowska.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 listopada 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ikwiatkowska.htm

Chłopak

„incognito odchodzi
pod pachą niesie
małą trumienkę
futerał swojego ciała
zostawia list
zastawny
w recepcji hotelu
którego nikt nie odbiera
zostawia ślad
postrzępioną gazetę
z nekrologiem na ostatniej
stronie”

Jarosław Trześniewski-Kwiecień (1961) polski poeta i prawnik

Źródło: incognito wspomnienie pośmiertne

O wspomnieniach

„Dźwigając na swoich barkach cały ten rozwój i wzrost gospodarczy, lud roboczy przemyka się po stolicy pomiędzy wyrastającymi jak grzyby po deszczu lśniącymi wieżowcami banków, firm ubezpieczeniowych i eleganckich hoteli.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

Źródło: Polska ! Nie wchodzić – teren prywatny!, super-nowa.pl, 28 maja 2011 http://www.super-nowa.pl/druk.php?i=20911Uwaga

O ludziach

„Strona, po której stały hotele, została zbombardowana i zamiast murów zastałem łatę powietrza.”

Graham Greene (1904–1991) angielski powieściopisarz i dramaturg

Koniec romansu

„Gdyby agent CIA brutalnie potraktował więźnia w hotelu Marriott w Warszawie, czy oskarżą panie kierownictwo hotelu za działania tego agenta? Myśmy nie mieli żadnej wiedzy o jakichkolwiek torturach.”

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

Źródło: rozmowa Agaty Nowakowskiej i Dominiki Wielowieyskiej, „Gazeta Wyborcza”, 30 kwietnia–1 maja 2012.

O wiedzę

„Byliśmy kiedyś z Hanną Krall w Aix-en-Provence i pewnej nocy w hotelu obudził mnie hałas. Jakaś grupa osób bardzo głośno wracała do pokoju. Usiadłem wtedy na łóżku i podzieliłem ludzkość na dwie grupy. Pierwsza to ci, którzy wracają po nocy do domu głośno, krzyczą, stukają butami, włączają światło. W ogóle nie obchodzi ich to, że obudzą sąsiadów. Druga to ci, którzy wracają po cichutku, żeby tylko nikogo nie zdenerwować. Mam wrażenie, że na przestrzeni dziejów Czesi należą do tej drugiej grupy. Też do niej należę i to jest to powinowactwo, które jako chłopak cichy i nieśmiały czuję z nimi.”

Mariusz Szczygieł (1966) dziennikarz polski

Źródło: Michał Nalewski, Zróbmy unię polsko czeską http://ksiazki.newsweek.pl/mariusz-szczygiel--zrobmy-unie-polsko-czeska,89642,1,1.html, „Newsweek”, 22 marca 2012.

O pokoju , O butach , O domu , O wrażeniach

„(…) cieszę się strasznie z tej ekspedycji – gdyż moje Nachtgespenstry (nocne zmory) się pomału rozwiewają. Jutro jedziemy do Algieru – Costantiny, Biskry i Tunisu. Tam następujący adres: Tunisie, Tunis Tunisia – Palace Hotel.”

Karol Szymanowski (1882–1937) kompozytor polski

Cytaty z listów
Źródło: list do Zdzisława Jachimeckiego (Palermo, 30 marca 1914) cyt. za: Korespondencja. Pełna edycja zachowanych listów do i od kompozytora, t. 1, 1903–1919, zebr. i opr.T. Chylińska, Kraków 1982, list nr 244, s. 432.

O zachowaniu

„Stoję we wspaniałym holu brukselskiego hotelu Metropole i obserwuję, jak trzech Laureatów Nagrody Nobla mocuje się z windą. Z pewnością nie jest to winda najłatwiejsza w obsłudze (…) ale przynajmniej udało mi się ją uruchomić. Zażenowany bezradnością naukowców odrywam na chwilę wzrok (…) Mimowolnie zastanawiam się, czy Einstein też miał problem z tą windą. Jeśli tak, to do tego czasu nawet on, bezradny i wściekły, poprosiłby w końcu o pomoc. Naukowcom niełatwo jednak przyznać, że utknęli, bo nie widzą w takiej sytuacji początku nowej, fascynującej drogi. A gdyby to zrobili, koledzy, zamiast udawać z wyższością, że nic się nie dzieje, pomogliby im rozwiązać problem i można by ruszyć dalej.”

Michael Brooks (1970)

13 rzeczy, które są bez sensu

O problemach , O czasie , O pomocy

„Środki komunikacji i ruchliwość ludności wystawiają teraz jednostkę na obstrzał spojrzeń wielkiej liczby osób, dla których jedyną podstawą do oceny jej pozycji są konsumowane przez nią publicznie dobra i może jeszcze dobre maniery. Podobnie, choć w inny sposób, działa nowoczesna organizacja przemysłu. Wytwarza ona wielkie skupiska ludzi mieszkających w sąsiednich domach, których nie łączy żadna więź poza tym, że obok siebie mieszkają; sąsiedzi najczęściej nie są sąsiadami ani nawet znajomymi w sensie społecznym. Mimo to ich dobra opinia jest czymś niezwykle ważnym i użytecznym. Jedynym dostępnym sposobem udokumentowania tym obojętnym obserwatorom swojej pozycji majątkowej jest nieustanne demonstrowanie swoich możliwości płacenia. Nowoczesne społeczeństwo dostarcza również wielu okazji pokazania się publicznie wśród ludzi nieznajomych, np. w kościele, teatrze, na dancingu, w hotelu, parku, sklepie itp. Po to, by zrobić wrażenie na przygodnych obserwatorach i czuć się dobrze będąc przez nich obserwowanym, trzeba, aby symbole „pozycji materialnej” były widoczne dla wszystkich na pierwszy rzut oka. Oczywiste jest więc, że obecny kierunek rozwoju społeczno-ekonomicznego działa na rzecz konsumpcji na pokaz kosztem próżnowania na pokaz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O domu , O komunikacji , O wrażeniach

„(…) w czasie jednego z festiwali muzycznych – mieszkałam w tym samym hotelu co Snoop Dogg. Lubię niektóre jego kawałki, a poza tym to gwiazda wielkiego formatu i chciałam coś do niego powiedzieć, wyrazić słowa podziwu itd. Udało się, porozmawialiśmy. Bardzo fajny człowiek z niego. Było naprawdę zabawnie.(…) Ogólnie lubię słuchać ludzi, którzy mają coś ciekawego do powiedzenia. Obcowanie z takimi super gwiazdami jest ekscytujące. Ja jestem straszną gadułą, dlatego nie miałabym problemu z zagajeniem rozmowy. A wspomnienia z takiego spotkania są bezcenne!”

Małgorzata Teodorska (1981) polska aktorka i modelka

Źródło: „Wierzę w siebie i to procentuje” – wywiad z Małgosią Teodorską, 8 czerwca 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5326/Wierze-w-siebie-i-to-procentuje-wywiad-z-Malgosia-Teodorska.html

O ludziach , O wierze , O gwiazdach , O czasie

„jeśli tematem sztuki
będzie dzbanek rozbity
mała rozbita dusza
z wielkim żalem nad sobą

to co po nas zostanie
będzie jak płacz kochanków
w małym brudnym hotelu
kiedy świtają tapety”

Zbigniew Herbert (1924–1998) polski poeta

Wariant: Jeśli tematem sztuki
będzie dzbanek rozbity
mała rozbita dusza
z wielkim żalem nad sobą

to co po nas zostanie
będzie jak płacz kochanków
w małym brudnym hotelu
kiedy świtają tapety
Źródło: Dlaczego klasycy

O duszy , O kochankach , O płaczu

„(…) Murzyni w obecnem czasie w modzie. Do jakiego teatru się pan nie wybierzesz, dwóch, trzech ich przedstawia, a już najmarniej jeden. Podobnież artyści, co ich podgrywają, nie myją się z czarnej farby już po pare miesięcy – nie opłaci się jem, bo wiedzą, że w następnej sztuce znowuż za Murzynów będą. Żony jem w domu raban podnoszą, do pościeli nie chcą puszczać, ale żaden się nie myje. (…)
Rozchodziło się o to, że Turki wojne jemu wypowiedzieli, a że duchowieństwu nie wypada się naparzać, wynajęli księża tego Murzyna, żeby się za nich z Turkamy obleciał.
A nazywał się on (…) Hotello, dlatego, że Murzyni w hotelach najczęściej służą za dzwońców, czyli szwajcarów.
(…) Tak nasz z koleżką zgniewał, żeśmy chcieli się do niego podnieść i na scene wejść, towarzyskiego alibi go nauczyć. (…)
(…) ten ów Murzyn mówi:
„Owszem, proszę duchownych osób, mogie knoty Turkom spuścić, ale pod waronkiem, że katolickie kobiete pod tytułem Desdymona za małżonkie mi dacie”.
„Owszem, proszę bardzo – mówiom księża – załatwione” – i dali jem ślub. Ale nadleciał ojciec tej kobiety i mówi, że mowy o tem być nie może, boby się nie mógł z czarnem zięciem w towarzystwie pokazać. Ale ponieważ że ona się zgadzała, Murzyn zaczął się do teścia stawiać.
„Odskocz, tatuś, od nowożeńców, bo będzie niedobrze. Widziałem mętrykie – Desdymona jest pełnoletnia i pozwoleństwa rodziców nie potrzebuje. Chodź, Mondzia, do domu noc poślubne uskuteczniać!”
I poszli. Pokazało się potem, że stary Desdymony miał rację. Murzyn okazał się skończonem żłobem i niemożebny w pożyciu.
Tak się złożyło, że sąsiadka, cholera, ukradła Murzynowej chustkie do nosa, którą on jej dał w prezencie… Co ten lebiega o te chustkie za grandy toczył (…). Trzy godziny nas wszystkich męczył, a najwięcej żonę.
(…) żona szuka wszędzie, nie może znaleźć, to (…) mówi, na jury, że w praniu.
Jak oparzony wyleciał, za chwilę jest nazad, widocznie na górze był, przejrzał na sznurach całe pranie, i wiesz pan, co zrobił?…
Wtenczas to właśnie chcieliśmy z koleżką iść do niego na te scene. „Kobiete, łobuzie, bijesz o głupie chustkie za sto złotych?!”
Ale na tem nie koniec. Jeden oficer, któren na posadę gienerała lefrektował i chciał Hotella z niej wyślizgać, do pucu mu natrajlował, że jeden podporucznik do Desdymony uderza. Myślał, że Murzyn podporucznika zimnem trupem położy i do mamra go za to zamkną.
Detalicznie wszystko mu streszczał, jak podporucznik się z jego żoną podbawiał. Ten niby tyż to słucha, ale furt powtarza: „gdzie chustka” i „gdzie chustka”?
Wiesz pan, jak się skończyło – przeliczył jeszcze raz bieliznę z magla i u d u s i ł żonę, ponieważ że chustki nie było!
(…) Zanadto nie trzeba się znowuż nad Murzynamy rozczulać, bo i między niemy dranie się trafiają. Jedź pan do Łodzi, to się pan przekonasz!”

Stefan Wiechecki (1896–1979) pisarz i dziennikarz polski, humorysta (pseud. Wiech)

Źródło: Ksiuty z Melpomeną

O kobietach , O wojnie , O domu , O myślach

„Ja widziałem w hotelu, jak oni biedni męczyli się ze śniadaniem… Jedli tylko kornflejki…”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o wychudzonych skoczkach.
Skoki narciarskie, Vikersund 2009

„15 tys. 700 zł. To rachunek za kolację w ekskluzywnym hotelu. Minister Bury po prostu chlał w hotelu za publiczne pieniądze.”

Marek Suski (1958) polski działacz polityczny

o Janie Burym, sekretarzu stanu w Ministerstwie Skarbu.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/12690,1714546,0,1,minister-pozwie-posla-pis-za-chlal-za-publiczne-pieniadze,wiadomosc.html, 19 sierpnia 2011

O pieniądzach

„Mieszkam tu w akademiku – taki hotel dla studentów,
Pokój większy ciut od chlewa, ale jest nas tylko czterech.
Tamtych trzech – zdechlaki jakieś, forsą więc nie chwalę się tu,
Tylko sobie jeść kupuję, więc doślijcie mi papierek.

W samym domu chociaż znośnie, to wieczorem niespecjalnie,
Ot, wszystkiego telewizor i natryski są i pralnia!
Telewizor jeszcze owszem, ale z reszty nie korzystam,
Bo tu – mówię – czytać każą, a to praca przecież czysta!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Korespondencja klasowa, 1979/1985

O pokoju , O domu , O czytaniu

„Prawdę mówiąc od pierwszej mojej wyprawy do północnej Afryki mam pewną słabość do małych Arabek. „Czarodziejki” – powiedział o nich Adam rano przy promie, kiedy dziewczynka może dwunastoletnia, z figlarnie opartą na biodrze ręką patrzyła na niego z żarem, przed którym nie ma ucieczki. To dobre słowo, czarodziejki. W Dajr al-Madinie odnalazłem wśród oblepiających mnie dzieci takie śliczne małe zwierzątka. Miałem w portfelu kilka banknotów. Może trzy funty. W hotelu dwudziestopięciofuntówki. Je uszczęśliwia funt, nawet dwadzieścia pięć piastrów. Przychodziły mi do głowy myśli występne, że za dwudziestkę mógłbym taką pachnącą miodem, śniadą dziewczynkę wziąć do swojego hotelu i pieścić przez wiele godzin. Świństwo, ale potworną miałem na to wówczas ochotę.”

Marcin Kydryński książka Chwila przed zmierzchem

Źródło: Chwila przed zmierzchem

O dzieciach , O myślach , O myśleniu

„Panie Pośle Piskorski! Czy prawdą jest, że w hotelu Victoria spotykał się pan 4-krotnie z niejakim panem S. Było to 7 marca 1998 r. i wtedy wręczył panu 50 tys. dolarów. Po raz drugi 16 lipca 1999 r. wręczył panu 120 tys. dolarów. Trzeci raz–23 października–110, czwarty raz–17 kwietnia 2000 r.–150?”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: wystąpienie na posiedzeniu Sejmu, 21 listopada 2001 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/4638805b876668cac12574710034cad5?OpenDocument

„Talent, który posiadasz, może być początkiem twojej kariery. Hostessa, która świetnie sobie radzi podczas przyjęcia, z powodzeniem może zostać asystentką menadżera do spraw renomowanego hotelu.”

Helen Gurley Brown (1922–2012)

Źródło: rubryka Posłuchaj Helen, „Cosmopolitan” nr 5/2007

„Na szczęście była coraz bardziej pewna, iż unosił się nad nią Ariel, jej ukochany Anioł Stróż, niewidoczny, lecz i nietrasparentny, nie do prześwietlenia, nie do rozszyfrowania. Czasem były to całe zastępy, całe procesje aniołów. Wirowały nad wiaduktem S-bahnu, nad hotelem Maritim, ambasadą amerykańską i nad domem towarowym Dussmann, nad rusztowaniami i dźwigami, z których co rusz spadały polskie ku*wy. Wielkodusznie rozpinały nad Giselą swe wielkie białe skrzydła.”

Brigitta Helbig-Mischewski (1963) polska literaturoznawczyni i pisarka mieszkająca w Niemczech

Źródło: Anioły i świnie. W Berlinie!!. 2005, s. 67-68.

O szczęściu , O aniołach , O domu , O czasie

„Ja wiedziałem. Wiedziałem to. Urodziłem się w pokoju hotelowym i umieram w pokoju w hotelu.”

Eugene O'Neill (1888–1953)

ostatnie słowa
Źródło: Ostatnie słowa przed śmiercią, itvl.pl, 16 kwietnia 2013 http://www.itvl.pl/news/ostatnie-slowa-przed-smiercia

O śmierci , O pokoju

„Na oblicze młodzieńca, który siedział na tarasie hotelu Magnifique w Cannes, zakradł się cień ukradkowego zawstydzenia, podejrzana mina krętacza, który oznajmia, że Anglik przemówi zaraz po francusku.”

P.G. Wodehouse (1881–1975) pisarz angielski

Źródło: Szczęście Bodkinów; cyt. za: Stephen Clarke, 1000 lat wkurzania Francuzów, tłum. Stanisław Kroszczyński, Wydawnictwo WAB, Warszawa 2012, s. 448.

„Podróże potwierdziły to, w co wierzyłem już wcześniej. Że ludzie są fajni. I uczciwi. Ot, choćby taki Wietnamczyk. Sprzedawałem mu papierosy kupione wcześniej w Indiach. Płacił w dongach, banknotów była cała siatka. Mogłem je przeliczyć dopiero po powrocie do hotelu. Zgadzało się co do grosza.”

Lech Woszczerowicz (1940) polski ekonomista i polityk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 5 czerwca 2006

O ludziach

„Jestem zainteresowana rozwojem duchowym w równym stopniu, co czerpaniem radości z życia. Uwielbiam luksus, ale nie jestem od niego uzależniona. Lubię diamenty, pięciogwiazdkowe hotele i wykwintne posiłki, ale mogłabym się bez tego obejść. W równym stopniu sprawia mi radość wypad pod namiot, co podróż przez Indie…”

Alanis Morissette (1974) kanadyjska piosenkarka

Źródło: miastomuzyki.pl http://www.miastomuzyki.pl/?p=bio&d=wyw&id=9&wid=509

O uzależnieniu , Radość

„Odwiedźcie (…) meczet w Damaszku, katedrę w Reims, buddyjską świątynię w Bangkoku. Choć w każdym z tych miejsc napotkacie tę samą atmosferę pobożności, zorientujecie się bez trudu, że każde z nich należy do innej kultury. Potem siądźcie w fotelu multipleksowego kina, odwiedźcie (…) centrum handlowe, nowoczesny hotel, czy restauracje szybkiej obsługi w jakimkolwiek mieście świata – i spróbujcie sobie wyobrazić gdzie jesteście. Okaże się, że nigdzie i wszędzie(…) uniwersalne obrazy atakują oczy, uniwersalne dźwięki atakują uszy(…) nie sposób się zorientować w jakim kraju akurat przebywacie.”

Benjamin Barber (1939–2017) amerykański politolog

Źródło: Dżihad kontra McŚwiat

Obraz

„Nauczyłbym się dwóch rzeczy: grać na basie i mówić po niemiecku. (…) Kiedy po raz pierwszy trafiłem do Niemiec, zorientowałem się, że wylądowałem na czymś, co nazywa się «Flugplatz». A w hotelu dowiedziałem się, że mogę zamówić sobie na śniadanie «flaumenkompott». Po prostu nie mogłem się powstrzymać, żeby nie sprawdzić, co to takiego. Wiesz, jakie to uczucie zadzwonić do recepcji i zapytać: «Gdzie mój flaumenkompott?»”

Tom Hanks (1956) aktor amerykański

odpowiedź na pytanie, co by zrobił, gdyby miał dużo wolnego czasu.

O emocjach , O czasie

„W obcych miejscach i hotelach po pewnym czasie odzywa się tęsknota. Co z tego, że codziennie zmieniają pościel i ręczniki, jeśli chciałoby się owinąć koszulą męża, poczuć jego zapach, zobaczyć syna… Wtedy rodzą się na planie bliskie relacje. Ludzie pękają, zwierzają się.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: „Twój Styl” nr 10 (255), październik 2011

O ludziach , O relacjach , O czasie

„W przygodzie ze sportem bardzo ważne jest to, żeby młody zawodnik pojeździł, nie wchodził na boisko, ale pojeździł, otrzepał się z hotelami, wioską olimpijską, jedzeniem, atmosferą wielkich imprez, żeby wiedział, że obok niego będzie stał mistrz olimpijski w różnej dyscyplinie sportu, świetni siatkarze i żeby nie miał otwartej buzi. Żeby z kącików nie ciekła mu ślina.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

Źródło: Sylwetka siatkarza http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/8577

O jedzeniu , O sporcie

„Samochody wyścigowe przerobione na modele seryjne nigdy się nie sprawdzają. To jak nakręcić ostrego pornosa, a potem go ocenzurować, żeby można go pokazywać w hotelach. Jedyne co masz szansę zobaczyć to półgodzinne zbliżenie spoconej gęby jakiegoś kolesia.”

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

„Nie możesz tego wiedzieć,
młodziku z radia fm,
kiedy za szybą studia siedzisz,
nadając utwór ten.
Dla ciebie to tylko staroć,
dla nas to święty Graal,
dajmy brzmieć tym gitarom,
i orłom wznieść się daj.
Nie przerywaj Hotelu California,
niech gitarzysta tnie,
tak, aż uniesie cię,
do naszego hotelu Kalifornia,
tam, gdzie będziemy żyć,
gdy już skończymy być…”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

Źródło: Hotel California

O studiach

„Są tacy, którzy bez parlamentu nie widzą przyszłości, ale ja się nie martwię. Mam hotel z restauracją. Mogę z tego dobrze żyć.”

Józef Głowa (1953) polski polityk

Źródło: Czy poseł znajdzie pracę?, nowiny24.pl, 18 lutego 2005 http://www.nowiny24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20050218/REGION00/50217017

O przyszłości

„Koncert był niesamowity, jeśli chodzi o to jak ludzie reagowali. Pamiętam niezwykły, jakby wąski hall z kolumnami dookoła. Pamiętam też, że ludzie byli bardzo uważni, ale potem oszaleli i cała sala wręcz drżała. (…) W pokoju natknęłam się na jakieś urządzenie elektroniczne i spanikowałam, myśląc, że to podsłuch. Okazało się jednak, że był to zwykły system elektryczny. Po przylocie dano nam wódkę, więc jak dojechaliśmy do hotelu to byliśmy już nieco wstawieni.”

Tina Turner (1939) amerykańska piosenkarka

o koncertach w komunistycznej Polsce.
Źródło: Oko w oko, wywiad Macieja Orłosia, TVP, 1996

O ludziach , O pokoju , O myślach , O myśleniu

„Przypomnę że ten, który teraz atakował bym jednym z tych trzech wenezuelskich siatkarzy, którzy zatruli się wodą pitną. Wydawałoby się że w hotelu woda jest filtrowana – okazuje się że w Wenezueli nie!”

Zdzisław Ambroziak (1944–2004) polski siatkarz i dziennikarz

O wodzie

„Przeraża mnie tempo, w jakim pracuję. Wywiad, za chwilę kolejny. Zmieniają się tylko twarze. Potem koncert, hotel i samolot, który wiezie mnie dalej. I znowu wywiad…”

Katie Melua (1984) piosenkarka angielska

Źródło: „Pani”, nr 10/2006

„Pamięta pan nocną konferencję po taśmach Renaty Beger? Te słowa Tuska, Komorowskiego, przepraszam, prezydenta Komorowskiego, bo ja jednak szanuję urząd, to był szok. Mnie się wtedy sufit zawalił na głowę! Ja w tym Sejmie, w tym hotelu jestem od dwudziestu lat i takich rozmów odbywały się tutaj tysiące. Ci sami ludzie, którzy mnie tak krytykowali, prowadzili je wtedy i prowadzą dzisiaj! Czego to ja nie widziałem przy takich targach Bronisława Komorowskiego, Donalda Tuska czy Marka Borowskiego? I oni wyskakują o północy i urządzają konferencję, że zamach stanu, że skandal?! A dzisiaj premier negocjuje tygodniami z Bartoszem Arłukowiczem, który za ministerialną posadę i pierwsze miejsce na liście przechodzi do jego klubu.”

Wojciech Mojzesowicz (1954) polski rolnik i polityk

Źródło: Na sołtysa nie miałbym szans, rp.pl, 16 lipca 2011 http://www.rp.pl/artykul/688236.html

O ludziach

„Szerpowie się zmienili. Kilkadziesiąt lat temu dorastali w izolacji od świata. Nie mieli telefonów, telewizji, internetu, pieniędzy. Kiedy pojawili się ludzie z zagranicy, pojawiły się też pieniądze. Szerpowie stali się nowocześni. I bardziej aroganccy. Kiedyś byli tragarzami, którzy szanowali swoich klientów. Później stali się przewodnikami. Teraz są biznesmenami. Załatwiają twoją podróż z Krakowa do Bergamo, z Bergamo do Katmandu. Odbierają cię z lotniska, zawożą do hotelu. Starsza generacja nie zmieniła się, 90 proc. Szerpów wciąż jest przyjacielska. Ale młodzi są aroganccy, zanieczyszczeni. Czują się królami Everestu.”

Simone Moro (1967) alpinista włoski

Źródło: Dominik Szczepański, Simone Moro: Jeździmy w góry po to, żeby żyć. Nie zapominajcie o tym w Polsce http://off.sport.pl/off/1,111379,14571558.html, sport.pl, 9 września 2013

O pieniądzach , O ludziach , O sporcie , O zapominaniu

„Może spał kiedyś w tym hotelu.”

Janusz Maksymiuk (1947) polski działacz polityczny, inżynier rolnik

W odpowiedzi na pytanie, czy dr Władysław R. mógł mieć związek z przeciekiem z afery gruntowej, do jakiego dojść miało w hotelu Marriott.
Źródło: Tajemnica czterdziestego piętra, tvn.pl, 10 marca 2008 http://sledztwo.tvn.pl/6680,tajemnica_czterdziestego_pietra,artykul.html

O tajemnicy

„Wam nie trzeba pieniędzy (…). No po co wam? Te billboardy to wam z nieba spadają. Aniołki płacą za to, tak? (…) A czy jest prawdą, że również, no, niestety posłowie Sojuszu Lewicy… Też zapytam prokuratora. Pan minister Cimoszewicz w hotelu Victoria 4 marca 2001 r. (…) 120 tys. dolarów. Następnie pan minister Szmajdziński. Carringtona pan zna. 50 tys. Ja pytam: Czy tak było? Do sądu, do prokuratury te dokumenty trafią. Co zrobi prokuratura, zobaczymy. A może byście panowie tak pojechali razem, pan Szmajdziński, pan Tusk i pan Cimoszewicz, na mecz do Wrocławia, Śląsk-Wrocław. Pojedźcie tam na ten mecz. Tam w hotelu Wrocław między godz. 9 a 9.30, 20 kwietnia 2001 r., jeden z was (nie wiecie, który, to porozmawiajcie ze sobą) podobno – ja nie twierdzę, że tak było – podobno otrzymał kwotę 350 tys. dolarów od niejakiego pana S. Jeszcze pan Schetyna też widział to. Panie Tusk, sprawa spotkania pana z nieżyjącym „Pershingiem.””

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Nie wiem, czy miała miejsce; może pan… Zaprzeczycie na pewno temu. 10 lipca 1998 r. podobno pożyczył panu 300 tys. zł.
Źródło: wystąpienie w Sejmie, 21 listopada 2001 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/5c30b337b5bc240ec125746d0030d0fc/6c8e941ff0cbbfe6c12574710034cb1d?OpenDocument

„W tym czasie Andrea mówiła do mnie: – Felix też przepada za tym opowiadaniem. Szkoda, że go pan nie widział w samolocie. Co chwila potrząsał głową i wciąż się zaśmiewał. Gdzie ma pan to zamiar wydrukować? Może Felix pogada z… Wymieniła nazwisko: Knabel. Ale dla kogoś, czyje opowiadania ukazywały się dotąd tylko w kwartalniku uniwersyteckim, skutek był nie mniejszy, niż gdyby powiedziała: „Po tym przyjęciu muszę wracać do hotelu, żeby w barze przeprowadzić wywiad z marszałkiem Tito, ale w tym czasie Felix mógłby z holu wznieść się do nieba i porozmawiać o pańskim zabawnym opowiadaniu z autorem «Braci Karamazow.»”

Philip Roth (1933–2018) pisarz amerykański

Poznaliśmy go z Feliksem na Syberii, zwiedzając tamtejsze więzienia”.
Cień pisarza

O czasie

„Mam nadzieję, że wezmę udział w otwarciu Virgin Hotel na orbicie księżyca.”

Richard Branson (1950) angielski przedsiębiorca

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 5, 6-19 marca 2015, s. 82.

„Można nabawić się tam klaustrofobii! Wyobraź sobie, że w hotelu, w którym mieszkaliśmy, recepcja mieści się na pięćdziesiątym piętrze! Poważnie: wjeżdżasz pięćdziesiąt pięter w górę, żeby odebrać klucz do pokoju. Rozumiesz, co można poczuć, patrząc w dół? Nie dość, że człowiek ma jeszcze w pamięci 11 września, to na dodatek wiadomo, że w Japonii niemal bez przerwy zdarzają się trzęsienia ziemi. Fajnie, prawda? W hotelu bez przerwy oddychasz klimatyzowanym powietrzem, siedzisz w ciasnych pomieszczeniach, a szlafroki są co najmniej o trzy numery za małe. Czułem się jak zamknięty w szufladzie.”

Bill Murray (1950) aktor amerykański

o japońskich hotelach.
Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18304

O prawdzie , O pokoju , O górach

„Nic nie kupuję. Czasem piwo w barze. Ale nawet w tym cholernym pięciogwiazdkowym hotelu nie mają dobrego Guinnessa.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

O piwie , O czasie

„(…) w Warszawie jest fantastyczna widownia. Sam tego doświadczyłem. Ale gdy do stolicy przyjeżdża turysta, to niekoniecznie robi to tylko i wyłącznie dla spektaklu. Najpierw zaliczy wszystko, co jest do obejrzenia, pobiega po sklepach… A wieczorem, ewentualnie, może jeszcze trochę sobie posiedzieć – czy podrzemać – w teatrze. Każde przedstawienie gra się nie raz, nie dwa, ale kilkadziesiąt lub kilkaset razy. A stałych widzów jest w Warszawie określona liczba. Z badań wynika, że do teatru regularnie chodzi zaledwie 7% mieszkańców. A cała reszta widowni to tzw. „zrzutka”. Zwykle pod hasłem: „Idziemy, bo wieczorem nie ma nic innego do roboty: albo knajpa, albo hotel….””

Henryk Talar (1945) Polski aktor

Teatr jako alternatywa.
Źródło: Henryk Talar, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/816/Henryk-Talar.html

O grach

„To były zwykle imprezy składkowe. Ktoś przywiózł kaczki, inny prosiaka, Renata Beger dostarczała kiełbasy własnej produkcji. Ja zapewniałem lokal i napoje. Tak żeśmy sobie żyli, aż żeśmy się dostali do Sejmu. Samoobrona dostała ogromną dotację z budżetu państwa i moje progi stały się dla jej działaczy za niskie. Bliższe im teraz ekskluzywne hotele, restauracja sejmowa czy Sala Kongresowa w Pałacu Kultury.”

Zbigniew Witaszek (1942) polski działacz polityczny, restaurator

Źródło: Politycy od kuchni, polityka.pl, 16 sierpnia 2003 http://archiwum.polityka.pl/art/politycy-od-kuchni,380269.html

„Życie w hotelach i pociągach ma także swoje złe strony… Samotność. Oderwanie od świata, zmęczenie.”

Magdalena Waligórska (1981) polska aktorka

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 17, 21 maja 2007

O życiu , O samotności

„Na pewno wprowadziłbym badanie alkomatem. Ludzie nie mogą przychodzić nietrzeźwi do pracy, nie mogą przebywać na terenie zakładu pracy pod wpływem alkoholu. Nie ma w Polsce ważniejszego zakładu pracy niż Sejm, bo praca tych ludzi wpływa na życie milionów ludzi. Gdyby tu wprowadzić alkomat i dyscyplinarne zwolnienia, czyli utratę mandatu, to byłaby rzeź straszna.
Z całą pewnością ludzi zagrożonych alkoholizmem lub alkoholików jest wśród parlamentarzystów bardzo dużo. Oni muszą zacząć myśleć o tym jako problemie. Chociaż byłbym tutaj też wyrozumiały. Parlament to 300–400 osób z gigantyczną przewagą mężczyzn, tu jest upiornie. 3–4 dni razem, na dole restauracja, hotel, bardzo wielu ludzi nie ma czego szukać w Warszawie, nie mają tutaj żadnych zajęć, nie mają swojego mieszkania. Często stresy, bo przecież polityka budzi różne emocje.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: wywiad Piotra Najsztuba, „Viva!”, 29 stycznia 2001

O życiu , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„zrozumiał ostatecznie coś, co sam o tym nie wiedząc, wielokrotnie przeczuwał: że można jednocześnie i z równym bólem kochać wiele kobiet, żadnej z nich nie zdradzając. (…),, Serce ma więcej pokoi niż mój k*****ki hotel".”

Gabriel García Márquez (1927–2014) pisarz kolumbijski, noblista

Kochać się , O kobietach , O pokoju , Serce

„Nie każdy ma takie życie, żeby nadawało się na dom dla niego, który będzie mógł dekorować coraz bogatszymi meblami wspomnień. Niektórzy mieszkają w hotelach, w niejednym hotelu. Lata zatrzaskują się za nimi jak drzwi hoteli - i jedyne, co im pozostaje, to odrobina odwagi, ale nikt ich nie żałuje.”

Erich Maria Remarque książka Łuk triumfalny (powieść)

Arch of Triumph: A Novel of a Man Without a Country

O życiu , O domu

„Doświadczenie podpowiada mi, że każdy trener, który się ceni, powinien kiedyś poprowadzić Real Madryt. To jeden z najlepszych klubów świata i piękne, wyjątkowe doświadczenie. To, co dzieje się w Realu, nie zdarza się w innych drużynach. Wsparcie kibiców, które ten klub ma na całym świecie, jest oszałamiające. Czekają i są wszędzie… w hotelu, na lotniskach… To niesamowite doświadczenie i dla czegoś takiego warto żyć. Także wtedy, gdy za tobą tęsknią.”

Carlo Ancelotti (1959) włoski piłkarz i trener

Źródło: Ancelotti: Każdy ceniący się trener powinien kiedyś poprowadzić Real http://www.realmadryt.pl/index.php?co=aktualnosci&id=68651, realmadryt.pl, 2 września 2016

O czekaniu , O wsparciu

„Życie w trasie to nie życie: mieszkasz w hotelach, czas spędzasz w poczekalniach, na lotniskach, w autobusach, czekasz w garderobie, na zapleczu sceny. Przez dwie godziny dziennie grasz na swoim instrumencie. Przez pozostałe dwadzieścia dwie – czekasz. Porywało mnie to, gdy byłem młodszy, ale teraz odmawiam. Gdy zaczynam odmawiać, wszystko traci tempo.”

Andy Newmark (1950)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 20 maja 1999.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 300.

O czasie , O czekaniu , O życiu

„U-Boot to otoczony szczególnym kultem element naszego wschodnioniemieckiego gułagu. Trzej spośród moich współtowarzyszy z Białego Hotelu wyrażali się o nim z entuzjazmem. Oficjalna nazwa U-Boota to Zakład Karny Hohenschönhausen w Berlinie Wschodnim. Został zbudowany w czterdziestym piątym roku przez zapobiegliwą tajną policję radziecką.”

John le Carré książka Przyjaźń absolutna

Przyjaźń absolutna
Źródło: s. 238.

„Kaczyński nie mógł sobie na ryzyko pozwolić. Partia była dla niego wszystkim, bardziej niż dla Tuska. Bez partii nie potrafił żyć. Nie miał konta w banku, nie miał prawa jazdy, nie wiedział, jak się poruszać w urzędzie, w banku, na poczcie, jak zrobić przelew, jak wysłać list polecony, jak zarezerwować pokój w hotelu. Bez swojego kierowcy, bez sekretarki nie potrafiłby sobie poradzić.”

Robert Krasowski (1966)

Czas Kaczyńskiego. Polityka jako wieczny konflikt
Źródło: s. 23.

O pokoju

„Jestem piechurem, lubię Góry Izerskie i piętnasto – czy dwudziestokilometrowe spacery. Kiedyś mogłem po takiej wyprawie wrócić wieczorem do hotelu i jeszcze się gdzieś bawić. A teraz przychodzę, padam na twarz i to wszystko, na co mnie tego dnia stać. Czas nie czeka na nikogo, dotyka nas wszystkich.”

Marek Niedźwiecki (1954) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: Polscy dziennikarze muzyczni. Marek Niedźwiecki: staram się nie mądrować, muzyka.onet.pl, 5 stycznia 2017 http://muzyka.onet.pl/wywiady/marek-niedzwiecki-wywiad-polscy-dziennikarze-muzyczni/6d29z2

O czasie , O czekaniu

„Opis: tak mawiał do obsługi hoteli, w których przebywał.”

Andrzej Warchał (1943–2008)

My name is Andy Warhol. Where is my room?
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_warchal_andrzej

„Hol Delano Hotel wyglądał jak zaprojektowana w napadzie niepoczytalności scenografia do Alicji w Krainie Czarów.”

Helen Fielding (1958) angielska pisarka

Wszystko było za duże, za małe, w złym kolorze bądź w niewłaściwym miejscu. Przed recepcją wisiała lampa z długim na trzy metry abażurem. Obok ściany pokrytej miniaturowymi lampkami i wyłożonego beżowym suknem stołu do bilardu z bilami w kolorze écru lekka bryza poruszała muślinowymi zasłonami, co najmniej dwudziestometrowymi.
Źródło: Rozbuchana wyobraźnia Olivii Joules, tłum. Katarzyna Petecka-Jurek