Cytaty na temat chór (25 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Chór biurokratów śpiewa państwu kołysanki.”

Žarko Petan (1929–2014)

Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O śpiewie , O myśleniu

„Tylko kto lepszy? Pani Beger, skazana za fałszowanie podpisów, w roli Katona? Lepper – wekslodzierżca, wraz z nią mianowany nagle na moralny autorytet? Pawlak, który zawiesza koalicyjne rozmowy z PiS, bo go tak zniesmacza, że można się targować o stanowiska – to już pękać ze śmiechu po prostu! Podobnie jak z liderów SLD. A platformersi, lamentujący podnieconymi głosami o końcu demokracji i wyciągający naiwnych na ulicę? Czy chór telewizyjnych autorytetów, jak zwykle nie zadający najważniejszych pytań, bo nie czas pytać, gdy trzeba obalać wrogów? Wątpię, by przeciętny Polak był w stanie długo się tym żałosnym spektaklem przejmować.”

Rafał A. Ziemkiewicz (1964) polski pisarz

na temat komentarzy po tzw. aferze taśmowej.
Źródło: Bęc!, Interia.pl, 27 września 2006

O demokracji , O śmiechu , O czasie , Pytanie

„Nie interesuje mnie chór przytakiwaczy, choćby nawet dogrywał mi chórki”

Ten Typ Mes (1982)

Źródło: Sothside flow (na odmułę)

„Dane ekonomiczne mówią natomiast o czymś zupełnie odwrotnym od tez przedstawianych nam przez chóry ekspertów: zyski z prywatyzacji są mniejsze niż sprzedany majątek! A wartość lasów? Przecież jest bezcenna dla zdrowia i zachowania biosfery.”

Waldemar Nowakowski (1950) polski inżynier i polityk

o prywatyzacji Lasów Państwowych.
Źródło: Blog Waldemara Nowakowskiego, 21 grudnia 2010 http://archive.is/fktNG

O zachowaniu

„Lektura powieści Marii Rodziewiczówny „Między ustami a brzegiem pucharu” powinna być lekturą obowiązkową. Pokazuje ona bowiem coś, czego inne narody po prostu nie mogą pojąć, a mianowicie, że nieważne są brudne wioski, nieważne to, że inni mają fortuny, skoro nie znają zapachu zacieru wódczanego, nieważne, że babcia zrzędliwa, panna odęta, a Jasio przaśny bęcwał, skoro promienieje z nich siła moralna. Jak? Którędy? Skąd? - Nie wiadomo. „Amen – wymówił Jan z Wentzlem, pochylając głowę. A Jadzi zdawało się, że tego słowa nie mówił tylko mąż i brat, ale że powtarzał za nimi cały chór z grobów rozrzuconych po całym świecie”. Tym wesołym zdaniem kończy się powieść Marii Rodziewiczówny. A teraz przyznajmy się: przecież musieliśmy chyba czytać ją wszyscy, bo inaczej skąd bylibyśmy tacy, jak jesteśmy?”

Krzysztof Teodor Toeplitz (1933–2010) polski dziennikarz

Źródło: Siła moralna, „Polityka”, grudzień 1984.

O sile , O czytaniu , O babci

„Chrześcijaństwo tak samo jak islam uczy dzieci, że wiara bez wątpliwości jest cnotą – jeśli w coś wierzysz, nie musisz tego dowodzić. Kiedy człowiek stwierdza, że coś stanowi element jego przekonań religijnych, pozostali członkowie społeczeństwa na mocy niepisanego prawa zobligowani są do „respektowania” jego przekonań; respektowania przynajmniej do czasu, póki ich manifestacją nie stanie się kolejna potworna masakra na skalę zamachów na WTC, londyńskie metro czy madrycki dworzec. Wtedy słyszymy gromki chór wypierających się rozmaitych duchownych i „przywódców społeczności”, którzy zgodnie tłumaczą nam, że to ekstremizm, błędy i wypaczenia „prawdziwej” wiary. Jak jednak możemy mówić o wypaczeniach – jeżeli nie istnieją obiektywne kryteria (a tak jest w wypadku religii), nie ma też wypaczeń.”

Richard Dawkins (1941) angielski biolog

Cytaty z książek, Bóg urojony (2006)
Źródło: s. 412.

O dzieciach , O wierze , O religii , O czasie

„Piosenka za szóstkę, kieszeń żyta i
Zapiekanych w cieście kosów mendle trzy.
Przekrojono ciasto, ptaszków zabrzmiał chór.
Co za pyszne danie na królewski dwór!
Król był w skarbcu, liczył tam pieniądze swe,
Królowa w komnacie bułkę z miodem je.
Służebna w ogrodzie wietrzy ubrań stos,
Wtem przyleciał ptaszek, oddziobał jej nos.”

Agatha Christie książka Kieszeń pełna żyta

dziecięcia rymowanka
Źródło: Kieszeń pełna żyta (1953; ang. A Pocket Full of Rye), tłum. Tadeusz Jan Dehnel

O życiu , O pieniądzach

„Za rokiem rok upływa znów,
Do Siedmiu Rzek odpływa.
Dzień pełen słońca, noc bez snów;
Chwieje się wierzba krzywa.
Lecz nigdy już, o żadnej z pór
Na Zachód nikt nie płynie
I nie zaśpiewa elfów chór,
ich pieśń na zawsze zginie.”

John Ronald Reuel Tolkien książka Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa

Źródło: Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa

O snach , O nocy

„Kur już zapiał na świtanie,
Słońce błyska z chmur;
By dnia uczcić narodziny,
Nasze pieśni, nasze czyny
W jeden zlejmy chór.
Czy nie bratnia krew w nas płynie?
Czy nie znamy chrztu?…
Podaj rękę, Rosjaninie –
Ja tiebia liubliu!”

Wiktor Gomulicki (1845–1919) polski poeta, powieściopisarz, eseista, badacz historii Warszawy,kolekcjoner

Źródło: Rosjanom, którzy przyznają się do braterstwa z Polakami

O narodzinach , O słońcu

„O Radości, iskro bogów,
kwiecie elizejskich cór,
święta, na twym świętym progu
staje nasz natchniony chór.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Do Radości (fragment); Dzieła t. V Przekłady, 1979, s. 331.

O Bogu

„Myślę, że nie byłabym w stanie zaśpiewać piosenki wojskowej. Chociaż z chórem wojskowym i orkiestrą Zbyszka Górnego wykonałam kiedyś „Szła dzieweczka do laseczka”. Łatwo sprawdzam, czy coś mi leży. Jeśli coś mi się podoba, to wystarczy, że posłucham tego kilka razy i już mam to w głowie i potrafię zaśpiewać. Jeśli się z czymś męczę, muszę słuchać jeszcze raz i jeszcze raz, a mimo to nie wchodzi, to znaczy, że ja i ten utwór nie pasujemy do siebie. Nie jestem w stanie odpowiedzieć, dlaczego.”

Joanna Liszowska (1978) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zebyi.htm

O myślach , O myśleniu

„Nie będziemy się wadzić z Bogiem,
natrętnie ściągać od Niego należności,
w księdze miłosierdzia szukając stronicy
z rubryką winien…
Nie będziemy się z Nim rozliczać co do grosza
zasypywać wymówkami niebo wspaniałe,
albowiem oko nasze zaślepione zaiste nie widzi,
albowiem ucho nasze oszukane zaiste nie słyszy,
jak lamentem swym włączamy się w chóry anielskie,
albowiem nasze niedostatki wspomagają nas
częściej niż się zdaje.”

Jan Zahradníček (1905–1960)

Źródło: Psalm, tłum. Andrzej Babuchowski

O Bogu

„matka przyszła zapłakana podałem jej rękę
ojciec przyszedł podałem mu drugą rękę
potem teściowa przyszła i wzięła nogę
do kolana potem jeszcze ciotka która wzięła
drugą nogę pod wieczór chórem zaczęli mówić
– mało nam ze siebie dajesz synku
Bóg cię skarzę kalectwem rozważ to dobrze”

Tadeusz Chabrowski (1934–2016) poeta polski

Źródło: Rodzina

O Bogu , O rodzinie , O matce

„Gdy Pan Jezus przybył do naszego domu, przybyły też z Nim całe chóry Aniołów. Pan Jezus oddał się duszy mojej w tej chwili w nadzwyczajny sposób. Cały okryty blaskiem chwały, a miłość to taka była pałająca, że kilka dni to ustawicznie mnie parzyła i wszystkie zmysły miały udział w tej uczcie. Ale też Pan Jezus bardzo mnie strofował o przeróżne niewierności. Czynił to z naciskiem, że nie będzie się tak zbliżał, jak ja się poprawię. Czasem za uderzeniem takiej strzały, doświadczam poszczególnie zniewag każdego grzechu, jakie Pan Jezus z niego ponosi.”

Aniela Salawa (1881–1922) Polka, błogosławiona Kościoła katolickiego

Dziennik, 18 grudnia 1918.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, o. Albert Wojtczak, Polscy święci. Służebnica Boża Aniela Salawa, t. 1, ATK, Warszawa 1983, s. 297.

O miłości , O aniołach , O domu , O duszy

„Pewnej pogodnej niedzieli w maju
wyszło na spacer czterech mazgajów.
Pierwszy wnet z płaczem wrócił do mamy,
bo się przestraszył skrzypiącej bramy.
Drugi też wrócił spłakany srodze,
bo się przestraszył fury na drodze.
Z okrutnym bekiem zawrócił trzeci,
bo zląkł się śpiewu idących dzieci.
Czwarty na łące spostrzegł barany,
więc wrócił także łzami zalany.
Kiedy się wszyscy w domu spotkali,
siedli nad balią i zapłakali.
A że mazgajską mieli naturę,
więc aż do środy płakali chórem.”

Jerzy Jesionowski (1919–1992)

Źródło: Czterech mazgajów

O dzieciach , O domu , O naturze , O płaczu

„W chwili ofiary Niebo otwiera się na głos kapłana. W tym misterium Jezusa Chrystusa obecne są chóry anielskie, a to, co jest w górze, przychodzi złączyć się z tym, co jest w dole, jednoczy się Niebo i ziemia, widzialne i niewidzialne stają się czymś jednym.”

Grzegorz I (540–604) papież, święty Kościoła katolickiego

Źródło: Dialogi IV, 60, [cyt. za:] ks. Grzegorz Śniadoch IBP, Msza święta trydencka. Mity i prawda, wydanie II popr. i uzup., Centrum Kultury i Tradycji, Ząbki 2014, s. 137.

O prawdzie , Chrystus

„To prawda, że Ślązacy to twardy naród. To nie znaczy, że nie lubią czytać książek, chodzić do teatru czy opery. W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku, kiedy dorastałem, kwitł na Śląsku ruch amatorski, działały wiejskie i robotnicze chóry, zespoły teatralne. To mnie kształtowało.”

Marian Dziędziel (1947) polski aktor

Źródło: Lubię tragiczne role, „Polska Gazeta Krakowska” nr 64 (dodatek), 18 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/113304.html

O prawdzie , O książkach , O czytaniu , O wieku

„Ujrzałam, że blask wokół Najświętszej Panny stawał się coraz większy, tak że zapalona przez Józefa lampa była już zupełnie niewidoczna. Maryja klęczała na swoim posłaniu w szerokiej rozłożonej wokół niej szacie z twarzą zwróconą na wschód. O godzinie dwunastej w nocy w trakcie modlitwy ogarnął Ją wielki zachwyt. Widziałam, jak wzniosła się nad ziemią, tak że mogłam dostrzec ziemię pod nią. Ręce skrzyżowała na piersi. Blask wokół Niej wzmagał się, a wszystko, nawet rzeczy nieożywione, były w radosnym ruchu; sufit, ściany i podłogi jaskini wydawały się w tym świetle jakby żywe. Teraz nie widziałam już sklepienia, nad Maryją otworzyła się świetlista droga sięgająca z coraz większym blaskiem aż do nieba. Na tej drodze widać było jakiś niezwykły ruch świateł, które zbliżały się i przenikały, przyjmując postać chórów niebieskich. Najświętsza Panna uniesiona w zachwycie, spoglądając na ziemię, uwielbiała teraz swojego Boga, którego Matką się stała, a który jako Jej nowo narodzone, bezbronne Dzieciątko, leżał przed nią na ziemi. Ujrzałam naszego Zbawiciela jako malutkie dziecko, którego światło przyćmiewało cały otaczający blask, leżące na posłaniu przed kolanami Najświętszej Panny. Miałam wrażenie, że jest On bardzo mały i na moich oczach staje się większy. To wszystko było jednak tylko ruchem światła, którego nie jestem w stanie opisać. Najświętsza Panna jeszcze przez chwilę trwała w tym modlitewnym zachwycie; widziałam, że przykryła Dzieciątko pieluszką, lecz jeszcze Go nie dotykała i nie podnosiła. Po dłuższej chwili ujrzałam, że Dzieciątko Jezus się poruszyło i usłyszałam Jego płacz, wówczas Maryja jakby się ocknęła. Podniosła Dzieciątko, owinęła Je w chustę i zbliżyła do piersi. Usiadła i otuliła siebie i Dziecko welonem; myślę, że Maryja karmiła Zbawiciela. W tej chwili ujrzałam też dookoła Niej aniołów w ludzkiej postaci, którzy upadli na twarze wielbiąc Dzieciątko.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 150–151.

O życiu , O Bogu , O dzieciach , O aniołach

„To, że w pewnym momencie zajęłam się jazzem, jest dla mnie jak najbardziej naturalne. Gdy rozpoczynałam edukację, słuchałam jazzu i gospel, wychowywałam się na broadwayowskich musicalach, a jednocześnie w szkole wykonywaliśmy chóry z kantat Bacha. Może z tego wynika mój otwarty i bezpośredni stosunek do wszelkiej muzyki, byleby była ona wartościowa. Ze szkoły średniej wyniosłam też wpojone mi przez nauczycieli przekonanie, że w sztuce najważniejsza jest jakość, a nie podział na kategorie.”

Barbara Hendricks (1948) afroamerykańska wokalistka

Źródło: Jacek Marczyński, Operowa gwiazda lubi jazz, „Rzeczpospolita”, 25 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/operowag.htm

O gwiazdach , O nauczycielach

„Mądra antyestablishmentowość to nie jest wykrzywiona krzykiem twarz. Mądra antyestablishmentowość polega [na] przebudowaniu porządku społecznego tak, by służył większości. Ale nie mam wątpliwości, że gdy zaczniemy to efektywnie robić, cały chór dostojnych autorytetów zacznie wyć o populizmie. Tyle że to słowo nic już w Polsce nie znaczy.”

Adrian Zandberg (1979) polski historyk i polityk lewicowy

Źródło: rozmowa Jakuba Majmurka, Zandberg: To my, niezamożna większość http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/rozmowa-dnia/20150608/zandberg-my-niezamozna-wiekszosc-nie-chcemy-juz-tego-politycznego, krytykapolityczna.pl, 8 czerwca 2015.

„Teatr polityczny robiłem w Antygonie, przyznając rację i Kreonowi, i tytułowej bohaterce (…). Było to wbrew nurtowi ówczesnego teatru ze spektaklami, w których Kreon był Jaruzelskim, Antygona „Solidarnością”, a chór dzielił się na oportunistów i „stoczniowców.””

Adam Hanuszkiewicz (1924–2011) polski aktor i reżyser

Źródło: Janusz R. Kowalczyk, Zbierał zachwyty i cięgi, „Rzeczpospolita” nr 282, 5 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128574.html

„I
To nie jest kraj dla starych ludzi. Między drzewa
Młodzi idą w uścisku, ptak leci w zieleni,
Generacje śmiertelne, a każda z nich śpiewa,
Skoki łososi, w morzach ławice makreli,
Całe lato wysławiać będą chóry ziemi
Wszystko, co jest poczęte, rodzi się, umiera.
Nikt nie dba, tą zmysłową muzyką objęty
O intelekt i trwałe jego monumenty.

II
Nędzną rzeczą jest człowiek na starość, nie więcej
Niż łachmanem wiszącym na kiju, i chyba,
Że dusza pieśni składać umie, klaśnie w ręce,
A od cielesnych zniszczeń pieśni jej przybywa.
Tej wiedzy w żadnej szkole śpiewu nie nabędzie,
W pomnikach własnej chwały tylko ją odkrywa.
Dlatego ja morzami żeglując przybyłem
Do świętego miasta Bizancjum.

III
O mędrcy gorejący w świętym boskim ogniu
Jak na mozaice u ścian pełnych złota,
Wyjdźcie z płomienia, co żarem was oblókł,
Nauczcie, jak mam śpiewać, podyktujcie słowa.
Przepalcie moje serce. Chore jest, pożąda,
I kiedy zwierzę z nim spętane kona,
Serce nic nie pojmuje. Zabierzcie mnie z wami
W wieczność, którą kunsztownie zmyśliliście sami.

IV
A kiedy za natury krainą już będę,
Nigdy formy z natury wziętej nie przybiorę.
Jak u greckich złotników, tak formę wyprzędę
Wplatających w emalię liść i złotą korę,
Ażeby senny cesarz budził się ze dworem,
Albo tę, jaką w złotej wykuli gęstwinie,
Żeby śpiewała panom i damom Bizancjum
O tym, co już minęło, czy mija, czy minie.”

William Butler Yeats (1865–1939) poeta i dramaturg irlandzki, noblista

O koniach , O wiedzę , O ptakach , O naturze

„Tę porę roku dostrzec we mnie możesz,
Gdy liście żółte, żadne, nieco liści,
Z drżących gałęzi zwisają na mrozie;
Gdzie słodko śpiewał ptak, nagi chór zniszczeń.
Zmierzch dnia twym oczom we mnie się odsłania,
Gdy słońce gaśnie na zachodzie nisko,
A noc je z wolna pochłania, pochłania -
Bliźniaczka śmierci - pieczętując wszystko.
Nikły żar we mnie widzisz, po płomieniu,
Który w popiele młodości umiera
Na łożu śmierci, gdzie zagaśnie w cieniu,
Przez to pożarty, co dotąd pożerał. (…)”

William Shakespeare książka Sonety Williama Szekspira

Shakespeare's Sonnets

O ptakach , O nocy , O śpiewie , O śmierci

„Prawda jest taka, że siedząc w domu aż kipiałem z gniewu, że nie mogę w tym kierunku nic zrobić. Marzyłem o świecie, w którym są teatralne światła, słychać muzykę, chór oraz fortepian, ale musiałem wstawać skoro świt i iść kopać rowy. Wracałem nocą ubabrany po łokcie w błocie i łapałem coraz większego doła. W sumie nawet głośno nie narzekałem, ale wewnętrznie nie godziłem się z tym, że nie zajmuję się tym, co chcę robić, jednak musiałem jakoś utrzymać rodzinę. Przyszedł w końcu taki moment, że w życiu prywatnym wszystko zaczęło się sypać, co zauważyła moja siostra. Ona wiedziała, że piszę piosenki i coś tam tworzę, więc zgłosiła mnie do Must Be the Music.”

Kortez (1989) polski muzyk, wokalista i kompozytor

Źródło: Muzyka jest dla mnie formą oczyszczenia, dziennik.pl, 27 maja 2017 http://www.dziennik.com/publicystyka/artykul/muzyka-jest-dla-mnie-forma-oczyszczenia

O siostrze , O prawdzie , O rodzinie , O domu

„Jest wrażliwa na łzy ubogich, współczuje cierpieniu udręczonych, spieszy z pomocą do nawiedzanych pokusami, wysłuchuje próśb dusz Jej oddanych. Kto z pokorą i bez wahania do Niej się ucieka i wzywa Jej słodkiego, chwalebnego imienia, nigdy nie odchodzi z pustymi rękoma. Wiele dusz lgnie do Niej, są Jej posłuszne chóry aniołów i może ich posyłać z pociechą do opuszczonych.”

Tomasz à Kempis (1380–1471)

o Marii z Nazaretu
Przez Maryję do Jezusa
Źródło: Tomasz à Kempis, Pasja. Przez Maryję do Jezusa, op. cit., s. 344.

O pomocy , O cierpieniu , O aniołach , O łzach