Cytaty o losie
strona 3

Natalie Portman Fotografia

„Wolałabym raczej być mądra, niż zostać gwiazdą filmową.”

Natalie Portman (1981) aktorka amerykańska

Źródło: Steven Zeitchik, Ben Fritz, Przemiana łabędzia, „Los Angeles Times”, 24 stycznia 2011.

Lech Wałęsa Fotografia
Grigorij Rasputin Fotografia

„Jak długo chowasz grzech w tajemnicy i w sobie, strachliwie szukasz pocieszenia w poście, modlitwie i pokucie, tak długo pozostaniesz hipokrytką, nie nadającą się do niczego.”

Grigorij Rasputin (1869–1916) mnich rosyjski, faworyt rodziny carskiej

nawracając tłumy kobiet na wiarę chłystów.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 199.

Tomasz Nałęcz Fotografia

„Miał taki silny charakter. Zawsze dążył do poprawy losu ludzi ciemiężonych.”

Jan Łączny (1950) polski rolnik i polityk

o Andrzeju Lepperze.
Źródło: Andrzej Lepper nie żyje. Region koszaliński w szoku, gk24.pl, 5 sierpnia 2011 http://www.gk24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20110805/DARLOWO/846096665

Guillaume Musso Fotografia
Maria Szyszkowska Fotografia
Maksim Bahdanowicz Fotografia

„Gdy me serce strwożone ukłuje
O los Kraju, Ojczyzny mej strach,
To wspominam świętą Ostrą Bramę
I rycerzy na groźnych koniach.

Bielą piany okryte mkną konie,
Rwą i pędzą, dech ich piersi rozdyma:
Starodawnej Litewskiej Pogoni
Nie pokona nikt. Nikt nie zatrzyma.”

Maksim Bahdanowicz (1891–1917) białoruski poeta, krytyk literacki, historyk

Толькі ў сэрцы трывожным пачую
За Краіну радзімую жах,
Ўспомню Вострую Браму святую
І ваякаў на грозных канях.

Ў белай пене праносяцца коні,
Рвуцца, мкнуцца і цяжка хрыпяць:
Старадаўняй Літоўскай Пагоні
Не разбіць, не спыніць, не стрымаць. (białorus.)
Źródło: wiersz Pogoń http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Pogoń&useskin=monobook, 1913

Stefan Chwin Fotografia

„Prawda historii łączy się tu z legendą, a losy bohaterów opromienia światło mitu, dając wizję poruszającą i wieloznaczną. Ta pozornie historyczna opowieść dotyka rzeczy współczesnych dużo bardziej niż niejedna opowieść współczesna.”

Stefan Chwin (1949) polski pisarz

o utworze Panna Ferbelin.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-literatura-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/stefan-chwin-panna-ferbelin

Maria Dąbrowska Fotografia
Konstanty Schmidt-Ciążyński Fotografia

„Uroczystość dwuchsetletniej rocznicy zwycięstwa Jana III pod Wiedniem.
(…)
Po Prezydencie miasta mówił dyrektor Muzeum Narodowego, prof. Łuszczkiewicz następnemi słowy:
(…)
Miesięcy temu parę, jak do biblioteki tutejszej Jagiellońskiej na imię zacnego a gorliwego miłośnika rzeczy narodowych, jej przewodnika Dra Karola Estreichera, nadeszła paka z przedmiotami sztuki. Paka ta z Londynu zawierała dwa cenna portrety Helsta, jedno dzieło, jak twierdzi napis, Van dycka – całe szeregi studyj akwarelowych jednego z utalentowanych artystów dzisiejszych włoskich i kilka drobnych przedmiotów sztuki. Przysyłał je p. Schmidt-Ciążyński, jako ofiarę do narodowych zbiorów w Krakowie. Kto był ów tak hojny ofiarodawca, nieumiano powiedzieć, Polska go dotąd nie znała, choć wiedziały o nim Muzea całej Europy i znały go, jako znawcę i pośrednika w nabywaniu przedmiotów sztuki. Ten znawca, z urodzenia Polak miał i uczucia polskie, które mu były przewodnią gwiazdą w ciężkich trudach życia za granicą. Ale skupił je w kierunku jednym cichego gromadzenia arcydzieł sztuki, rzniętych kamieni, owych drobnych kamyczków kosztownych materyałem, kosztownych sztuką – cennych, oryginalnych prac wszystkich epok, aby je kiedyś krajowi dać. Zbierał dla Ojczyzny, a zbierał tak skrzętnie, że zapomniał o stosunkach z tą ziemią polską, o której zbogaceniu myślał. (…) Przesyłka obrazów na ręce czcigodnego Dra Estreichera dla narodowych zbiorów w Krakowie, jeżeli nie była odosobnioną ofiarą pana Schmidta Ciążyńskiego, bo z łaski jego zbogaciło się i Muzeum Towarzystwa Przyjaciół nauk w Poznaniu, to wystarczyła do wskazania, dawcy, gdzie swój skarb właściwy ma ulokować. Nie miejsce tutaj wykazywać w tej sprawie zabiegów Dra Estreichera i Prezydenta miasta Dra Weigla, hr. Zygmunta Cieszkowskiego Dra Maryana Sokołowskiego i Dra Faustyna Jakubowskiego, powiedzmy, że dobrze zasłużyli się oni Muzeum – ale jakie znaleść słowa na wyrażenie czci dla szanownego dawcy, osądzicie sami, patrząc na ten bogaty zbiór kamei i intaglii, jaki własną ręką p. Schmida, tu między nami bawiącego, ułożone w tej sali oglądamy. Nie wątpimy, że warunki, jakie przy tym królewskim darze stawia pan Schmidt, łatwo uwzględnionemi będą, a zbiór stanie się własnością Muzeum. (…) Kończę uwagą, iż tak losy chciały, aby każda uroczystość narodowa w Krakowie, zaznaczała się imieniem wielkiego dobrodzieja dla Muzeum narodowego – był nim Siemiradzki na uroczystości Kraszewskiego, jest nim dziś p. Schmidt Ciążyński w chwili uroczystości dwuchset-letniej rocznicy odsieczy Wiedeńskiej, uroczystości Sobieskiego.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 206, 12 września 1883, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

Ryszard Czarnecki Fotografia

„Chcę bardzo podziękować Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Komisji Ustawodawczej za autopoprawkę do sprawozdania, która mówi o ustanowieniu Krzyża Narodowego Czynu Zbrojnego, wprowadzonego przed 58 laty przez Narodowe Siły Zbrojne. Należy to traktować, w moim przekonaniu i w przekonaniu członków Klubu Parlamentarnego Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego (ale widzę, na szczęście, że także wielu posłów z innych klubów) jako formę zadośćuczynienia żołnierzom i dowódcom Narodowych Sił Zbrojnych. Zadośćuczynienia spóźnionego, dokonanego po półwieczu, ale bardzo potrzebnego. Narodowe Siły Zbrojne były tą formacją wojskową, ideową i polityczną, która wniosła poważny wkład w walkę z niemieckim okupantem w czasie II wojny światowej, a następnie z nowym, sowieckim agresorem. Obok Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich były najliczniejszym, zbrojnym ramieniem Polski podziemnej. Po wojnie, wraz z Narodowym Zjednoczeniem Wojskowym i WIN, stawiły czoło temu, co w czasie powstania warszawskiego określano jako czerwoną zarazę. NSZ walczyły, kiedy trzeba było, na dwóch frontach, to prawda. Nie dlatego, że tak chcieli żołnierze NSZ, ale dlatego, że taki właśnie, tragiczny, był los Polski w tym czasie. Po wojnie – o czym panowie postkomuniści już nie mówili – komunistyczne UB najzacieklej ze wszystkich formacji zbrojnych polskiego państwa podziemnego tropiło żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych i Narodowego Zjednoczenia Wojskowego.”

Ryszard Czarnecki (1963) polityk polski

Źródło: wypowiedź na posiedzeniu Sejmu, 29 lipca 1992 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata1.nsf/d4f9d5c35cf7b761c12574c6004133f1/74e4d3a815f29caac125750c004430fe?OpenDocument

Ignacy Józef III Younan Fotografia

„My chrześcijanie nie chcemy dla siebie żadnych szczególnych przywilejów, a tylko tych samych praw, co wszyscy. Chcemy wolności sumienia, wolności praktyk religijnych, wolności także dla tych, którzy w nic nie wierzą. Taka równość wobec prawa niestety nie istnieje. I ta sytuacja jest zagrożeniem dla przetrwania naszej religii”

Źródło: „Unia Europejska nie troszczy się o los chrześcijan na Bliskim Wschodzie”, pch24.pl, 27 sierpnia 2012 http://www.pch24.pl/unia-europejska-nie-troszczy-sie-o-los-chrzescijan-na-bliskim-wschodzie,5338,i.html

Antoni Chruściel Fotografia

„A był to człowiek, który nigdy nie stracił wiary w Polskę. Nieodrodny syn ludu polskiego – w najcięższych chwilach zacinał zęby i gdy innych ogarniało zwątpienie, on walczył dalej z przeciwnościami losu. Zaznał nieraz goryczy klęski. Podczas kampanii wrześniowej dowodził 82 Syberyjskim Pułkiem Strzelców, który się szczególnie odznaczył podczas obrony twierdzy w Modlinie. Twierdza uległa przemocy wroga, ale ówczesny pułkownik Chruściel nie uległ. Zaraz po ustaniu walki jawnej – przeszedł do walki z podziemia i objąwszy w kwietniu roku 1941 komendę Okręgu Warszawskiego AK – stworzył największą i najsprawniejszą machinę bojową konspiracji. Gdy powstanie upadło i rozpacz zakradała się do niejednego serca, generał Monter miał do powiedzenia swym żołnierzom w ostatnim rozkazie tylko słowa godne i męskie. Monter nigdy nie uznawał się za pokonanego przez żadnego nieprzyjaciela. Gdy po latach okupacji niemieckiej nastał okres nowej niewoli: uzależnienia Polski od Rosji, Generał, wówczas zastępca szefa sztabu Polskich Sił Zbrojnych w Londynie, a niebawem inspektor PKPR – czuwał nad zabezpieczeniem doli mas żołnierskich na obczyźnie w ramach Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia. Za to właśnie narzucony Krajowi rząd odebrał mu obywatelstwo polskie. Ale nikt nie może mu odebrać poczesnego miejsca, które zajmuje w naszej historii.”

Antoni Chruściel (1895–1960) generał polski

kpt. Andrzej Pomian w przemówieniu nad grobem „Montera” w imieniu żołnierzy Armii Krajowej, Waszyngton, 2 grudnia 1960.
Źródło: Andrzej Krzysztof Kunert, Komendant Podziemnej Warszawy. Generał Monter Antoni Chruściel, Świat Książki, Warszawa 2012, s. 362–364

Paul Tillich Fotografia
William Safire Fotografia

„Los zechciał, aby ludzie, którzy z pokojową misją badawczą udali się na Księżyc, w pokoju spoczęli tam na zawsze. Ci odważni mężczyźni, Neil Armstrong i Edwin Aldrin, wiedzą, że nie ma już dla nich nadziei. Wiedzą też jednak, że ich poświęcenie daje nadzieję całemu światu. Ci dwaj poświęcają swoje życia dla najbardziej szlachetnego celu, jaki przyświeca ludzkości: dla poszukiwania prawdy. Opłakiwać będą ich rodziny, kraj i ludzie z całego świata; opłakiwać będzie ich też Matka Ziemia, która ośmieliła się wysłać swoich dwóch synów w nieznane. Nasi astronauci swym wyczynem zjednoczyli ludzi z całego świata; swoim poświęceniem połączą ich jeszcze silniej. W starożytności ludzie patrzyli w gwiazdy, dostrzegając w konstelacjach swoich bohaterów. W dzisiejszych czasach robimy to samo, lecz nasi bohaterowie to osoby z krwi i kości. Ich śladem udadzą się inni, którzy z pewnością znajdą drogę powrotną do domu. Ludzkie dążenie do wiedzy nie zostanie przekreślone. Ci dwaj bli jednak pierwszymi i na zawsze pozostaną w naszych sercach. Każdy człowiek, który kiedykolwiek spojrzy w nocy na księżyc, będzie wiedział, że w tym obcym świecie jest zakątek, który na zawsze pozostanie ludzki.”

William Safire (1929–2009)

z listu do H. R. Haldemana z 18 lipca 1969, w którym Safire napisał mowę przygotowaną na wypadek niepowodzenia amerykańskiej wyprawy na Księżyc
Źródło: Shaun Usher (zebr. i oprac.), Listy niezapomniane, Wydawnictwo SQN, Kraków 2013, ISBN 978-83-7924-332-7, tłum. Jakub Małecki, s. 207.

Ewa Gorzelak Fotografia
Zofia Terné Fotografia

„(… ) taki już mój los, że Pan Bóg zamiast wzrostu dał mi głos.”

Zofia Terné (1909–1987) polska piosenkarka i aktorka kabaretowa

tekst piosenki o sobie samej.
Źródło: Zenowiusz Ponarski, Pod znakiem niebieskiego ptaka http://www.nowykurier.com/pdf/927.pdf, „Nowy Kurier” nr 9 (927), 1–15 maja 2007, ISSN 08481946, s. 8

Stanisław Jerzy Lec Fotografia
Wiesław Myśliwski Fotografia
Stacy Ferguson Fotografia
Colin Farrell Fotografia
Pupi Avati Fotografia

„Bardzo wiele osób mi o tym mówiło, ale prawda jest taka, że nie wiedziałem o tej książce, do teraz jej nie przeczytałem, a wszyscy mi to wytykają. Może to zrządzenie losu? A może ktoś w Ameryce widział mój film, podsunął pomysł Kingowi? Naprawdę nie wiem.”

Pupi Avati (1938)

o podobieństwach pomiędzy filmem Avatiego Zeder a powieścią Smętaż dla zwierząt Stephena Kinga.
Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=57636

Karol Irzykowski Fotografia

„Rozumienie, wyrozumienie i porozumienie – od tego zależą losy świata.”

Karol Irzykowski (1873–1944) polski prozaik, dramaturg i krytyk literacki

Lżejszy kaliber
Źródło: s. 90

Maciej Rayzacher Fotografia
Guillaume Musso Fotografia
Filip Kallimach Fotografia

„Od życia króla zależy nie tylko los i bezpieczeństwo podwładnych mu państw, ale i los całej Europy i chrześcijaństwa. Ale Władysław [III Warneńczyk], na nic nie bacząc, jak szalony rzucił się na wrogów…”

Filip Kallimach (1437–1497) włoski humanista, pisarz, działający w Polsce

Źródło: Ludwik Stomma, Władysław III Warneńczyk; w: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 449.

Camilla Läckberg Fotografia
Otto Grotewohl Fotografia
Władysław Hasior Fotografia

„Los go nie rozpieszczał: szybko stracił ojca, a ojczym wygnał go z domu. Mimo to bardzo kochał matkę pochodzącą z Krasnego Potockiego i przyrodnich braci.”

Władysław Hasior (1928–1999) polski artysta rzeźbiarz, malarz, scenograf

Źródło: Irena Styczyńska, Antoni Kroh, Sądecki rodowód Hasiora, cyt. za: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_hasior_wladyslaw

Grzegorz Wilk Fotografia
Kerstin Gier Fotografia

„Kto wierzy w przypadek, ten nie pojął mocy losu.”

Postać: hrabia de Saint Germain
Trylogia czasu, Błękit szafiru

Alaksandr Łukaszenka Fotografia

„Rewolucja październikowa zmieniła los Białorusi. Dała silny impuls społecznemu i duchowemu odrodzeniu narodu.”

Alaksandr Łukaszenka (1954) białoruski polityk, prezydent

podczas uroczystości rocznicy rewolucji październikowej.
Źródło: „Wprost”, 15 listopada 2005

Stefan Zweig Fotografia
Kazimiera Bujwidowa Fotografia
Maria Jehanne Wielopolska Fotografia

„Nigdy – choć nie znająca uczucia tremy, choć dość ongiś otrzaskana z wielkościami i sławami tego świata – nigdy słowa nie przemówiłam do Marszałka, a na Jego wprost do mnie skierowane zdania odpowiadałam nieprzytomnym bąkaniem. Dławiła za gardło sama jego obecność!”

o Józefie Piłsudskim.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 36–37.

Jerome K. Jerome Fotografia
Michaił Lermontow Fotografia

„(…) Nie oczom twym przeznaczył twórca los niemiły
Ogniem zapłonąć, spopielić do mogiły…
Choć wszystko w końcu spotka trumny deska,
Ich pożałuje srogiej śmierci ręka.
Ich blask niebiański i one jak u siebie,
Zabłyszczą pośród gwiazdy na niebie!”

Michaił Lermontow (1814–1841) rosyjski pisarz i dramaturg

...) не твоим глазам творец судил
Гореть, играть для тленья и могил...
Хоть всё возьмет могильная доска,
Их пожалеет смерти злой рука.
Их луч – с небес, и, как в родных краях,
Они блеснут звездами в небесах! (ros.
Źródło: Oczy http://wiersze.wikia.com/index.php?title=Oczy_(Lermontow)&useskin=monobook, 1830 rok

Marek Aureliusz Fotografia
Emmanuel Lévinas Fotografia
Barbara Stanisławczyk Fotografia

„Nie opisuję samej tragedii, ale pokazuję, co działo się przed wylotem i później – czyli całą historię losów rodzin, do których udało mi się dotrzeć.”

o książce Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości.
Źródło: Połączył ich Katyń i Smoleńsk. Barbara Stanisławczyk, Radiownet.pl, 6 grudnia 2011 http://www.radiownet.pl/publikacje/polaczyl-ich-katyn-i-smolensk-barbara-stanislawczyk

Alexis de Tocqueville Fotografia
Kazimierz Staszewski Fotografia
Errico Malatesta Fotografia
José Saramago Fotografia

„Głosujący mogą usunąć rząd, jeśli im nie odpowiada i umieścić na jego miejscu inny, ale ich głos nigdy nie miał, nie ma i nie będzie miał jakiegokolwiek widocznego wpływu na prawdziwą siłę rządzącą światem, a więc nie będzie miał też wpływu na losy ich kraju i ich samych. Mówię, oczywiście, o potęgach ekonomicznych, szczególnie tej wciąż powiększającej się części rządzonej przez międzynarodowe korporacje, których strategie stosowane w celu zdobycia dominującej pozycji na rynku nie mają nic wspólnego ze wspólnym dobrem, o które z definicji dba demokracja. Wszyscy wiemy, że to prawda, a jednak, wskutek jakiegoś mentalnego i werbalnego automatyzmu, który nie pozwala nam dostrzec surowych, nagich faktów, wciąż mówimy o demokracji jak o czymś żywym i dynamicznym, podczas gdy niewiele z niej dla nas pozostaje, prócz zestawu rytualnych formuł, nieistotnych wydarzeń i próżnych gestów. Nie widzimy, zupełnie jakbyśmy nie mieli tego tuż przed oczyma, że rządy, które wybieramy i za które jesteśmy odpowiedzialni, stają się coraz bardziej jedynie „politycznymi komisarzami” potęg ekonomicznych, a ich rola sprowadza się do stanowienia praw mających służyć owym potęgom.”

José Saramago (1922–2010) pisarz portugalski, noblista

Źródło: krytykapolityczna.pl, 18 czerwca 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/Saramago-Od-sprawiedliwosci-do-demokracji/menu-id-1.html

Jerome K. Jerome Fotografia

„Każdy ma to, na czym mu najmniej zależy, a los daje jednemu to, czego drugi pragnie najgoręcej.”

Jerome K. Jerome (1859–1927) pisarz angielski

Trzech panów w łódce nie licząc psa

Bob Dylan Fotografia
Wolfgang Streeck Fotografia
Elizabeth Taylor Fotografia

„Ciężki jest los współczesnej kobiety. Musi ubierać się jak chłopak, wyglądać jak dziewczyna, myśleć jak mężczyzna i pracować jak koń.”

Elizabeth Taylor (1932–2011) aktorka amerykańska pochodzenia brytyjskiego

Źródło: Katarzyna Bosacka, Elizabeth Taylor ćwierka, „Wysokie Obcasy”, 13 marca 2010.

Andy Andrews Fotografia
Ewa Nowak Fotografia
Karolina Korwin-Piotrowska Fotografia
Matthew Arnold Fotografia
Tomasz Strzembosz Fotografia
Wojciech Roszkowski (historyk) Fotografia

„Stalin przekonał się, że bolszewizacja Polaków, zdolnych w obronie niepodległości do czynów wręcz szaleńczych, nie pójdzie łatwo. Tym samym być może w jakimś stopniu musiał powściągnąć myśl o uczynieniu z Polski republiki sowieckiej. Zagłada Warszawy kosztowała ZSRS parę miesięcy przestoju na froncie. W tym czasie armie anglo-amerykańskie dotarły do granic Niemiec na zachodzie. O ile latem 1944 r. otwierała się przed Stalinem szansa na podbój całej Rzeszy, o tyle teraz nie mógł już na to liczyć. Powstanie nie tylko uratowało od bolszewizacji dużą część zachodnich Niemiec, ale i przez to prawdopodobnie uchroniło Polskę od losu kadłubowej republiki zgniecionej przez Rosję i wielkie, czerwone Niemcy. Cena, jaką zapłacił naród polski w Powstaniu była straszna, lecz bez tej ofiary jego los byłby chyba gorszy. Bezczynność AK w chwili wejścia Armii Czerwonej wzmocniłaby późniejszą oszczerczą propagandę sowiecką o rzekomym współdziałaniu Polskiej Armii Podziemnej z okupantem i pozwoliłaby zniszczyć setki tysięcy jej członków bez najmniejszego rozgłosu w świecie. Bierne oddanie się w niewolę sowiecką mogło wytworzyć w społeczeństwie polskim kryzys moralny niemniej bolesny od kompleksu klęski. Powstanie „zapaliło w ciemności płomień”, który mogły podsycać przyszłe pokolenia. W 1944 r. wydawało się, że decyzję o Powstaniu należy potępić. Z perspektywy czasu nie wiadomo jednak czy był to „grób”, czy raczej „kołyska” narodu.”

Wojciech Roszkowski (historyk) (1947) historyk polski, działacz polityczny

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 192.

Józef Cepil Fotografia
Zbigniew Macias Fotografia

„Niestety, ludzie, którzy profesjonalnie zajmują się polityką, decydują o losach artystów i przyszłości opery, a o tym nie mają zielonego pojęcia. Władza marszałkowska zupełnie nie liczy się z opinią środowiska.”

Zbigniew Macias (1954) polski śpiewak operowy, aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 6 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/operowyp.htm

José María Aznar Fotografia
Robert F. Kennedy Fotografia

„My tam byliśmy w 1951 roku. Widzieliśmy, co się stało z Francuzami. John postanowił, że taki los nigdy nie spotka Amerykanów.”

Robert F. Kennedy (1925–1968)

zapytany, dlaczego jego brat wbrew swoim doradcom zdecydował się na wycofanie amerykańskich żołnierzy z Wietnamu (decyzja nie została wprowadzona w życie z powodu zamachu na prezydenta), fragment wywiadu prasowego z 1967.
Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 6

Ludwig van Beethoven Fotografia

„Tak stuka los do wrót życia.”

Ludwig van Beethoven (1770–1827) niemiecki kompozytor

Inna wersja: Tak puka przeznaczenie do bram życia.
So pocht das Schicksal an die Pforte. (niem.)
tymi słowami podobno kompozytor określił czteronutowy motyw (tzw. motyw losu) swojej V Symfonii c-moll (stąd podtytuł symfonii – Symfonia losu/przeznaczenia).

Małgorzata Buczkowska Fotografia

„Talent – nie cierpię tego słowa! Wszyscy, którzy kończą szkołę teatralną, mają talent i nadają się do tego zawodu. Los aktora zależy od szczęścia i ludzi, których napotka na swojej drodze. Co ci po talencie, jeśli nie masz pracy i nie możesz go rozwijać. Wtedy pozostaje spakować talent i zacząć sprzedawać na bazarze”

Małgorzata Buczkowska (1976) aktorka polska

Wariant: Talent – nie cierpię tego słowa! Wszyscy, którzy kończą szkołę teatralną, mają talent i nadają się do tego zawodu. Los aktora zależy od szczęścia i ludzi, których napotka na swojej drodze. Co ci po talencie, jeśli nie masz pracy i nie możesz go rozwijać. Wtedy pozostaje spakować talent i zacząć sprzedawać na bazarze
Źródło: Trudne decyzje Małgosi Buczkowskiej http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1337:70.html

Guillaume Musso Fotografia
Miklós Kállay Fotografia

„Wychodziliśmy z założenia, że polityka anglo-amerykańska określi los środkowej i wschodniej Europy. To założenie jak dotąd się nie sprawdziło (…). Musimy w pełni wyjaśnić, że jeśli chodzi o Rosję, to nie możemy zmienić naszego defensywnego stanowiska (…) co nie oznacza, że na przyszłość i na zawsze możemy oddawać się jakiejś antyrosyjskiej i antykomunistycznej polityce (…). Musimy zyskać na czasie. Jestem przekonany, że potrafimy obronić Karpaty Wschodnie, oczywiście, jeśli Rosjanie nie zechcą przebić się (…) za wszelką cenę.”

Miklós Kállay (1887–1967)

fragment listu okólnego z 1 marca 1944 do szefów placówek na Węgrzech
Źródło: Gy. Ranki, Emlekiratorok es valosag Magyarorszag masodikvilaghaborus szereperol, „Kossuth Konyvkiado”, Budapeszt 1964, s. 245–246, cyt. za: Maciej Koźmiński, Piotr Luppóczy, Jerzy Robert Nowak, Węgry w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1972, s. 401.

Jarosław Zieliński Fotografia

„To była awantura zwyrodnialców, którzy nie mają szacunku nawet dla tragicznych losów żołnierzy generała Andersa.”

Jarosław Zieliński (1960) polski nauczyciel i polityk

wypowiedź o działaczach Komitetu Obrony Demokracji, którzy protestowali przeciwko wykorzystywaniu instytucji państwowej (Archiwum Państwowe w Suwałkach) na potrzeby kampanii wyborczej Anny Marii Anders 4 marca 2016.
Źródło: Minister Jarosław Zieliński: Zwyrodnialcy z KOD nie zaszkodzili http://www.polskatimes.pl/fakty/polityka/a/minister-jaroslaw-zielinski-zwyrodnialcy-z-kod-nie-zaszkodzili,9480837/, polskatimes.pl, 9 marca 2016.

James Hetfield Fotografia
Jerry Schatzberg Fotografia
Jarosław Modzelewski Fotografia
Szymon Hołownia Fotografia
Rudolph MacLeod Fotografia

„(…) na skutek nadużyć w dziedzinie miłości osiągnęła już rozwarcie na trzy palce!”

Rudolph MacLeod (1856–1928)

o Macie Hari.
Źródło: Adam Ian, Seks i sława. Od Kleopatry do Polańskiego, tłum. Agnieszka Tynecka, Tomasz Bednarowicz, Robert Foltyn, Time after Time. International, Los Angeles-Łódź 1991, ISBN 8390036002, s. 59.

Jerzy Łoś Fotografia
Katarzyna II Fotografia

„Los nie jest tak ślepy, jakby mogło się wydawać. Najczęściej zależy od charakteru i postawy człowieka.”

Katarzyna II (1729–1796) cesarzowa Rosji w latach 1762–1796

Źródło: José María López Ruiz, Tyrani i zbrodniarze. Najwięksi nikczemnicy w dziejach świata, op. cit., s. 192.

Faust Socyn Fotografia

„Prawdziwy cel nauki (…) polega na tym, by swą wiedzą służyć bliźnim, następnie zaś, by w nauce znaleźć pociechę w przeciwnościach losu.”

Faust Socyn (1539–1604) włoski filozof, reformator religijny, działający w Polsce

Źródło: Zbigniew Ogonowski, Socynianizm polski, wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1960, s. 32. http://www.apologeta.nazwa.pl/teologia/Faust%20Socyn9.png

Jan Krzysztof Bielecki Fotografia

„'Grzegorz Sroczyński:' 19 października 1991 roku był pan premierem Polski. Przepis likwidujący pegeery i decydujący o losie pół miliona ludzi ma pięć zdań. „Wykreślenie przedsiębiorstwa z rejestru podmiotów” – to zdanie najważniejsze. Wyście w ogóle pomyśleli, co będzie z ludźmi?
'Jan Krzysztof Bielecki:' Nie pamiętam.”

Jan Krzysztof Bielecki (1951) polski ekonomista i polityk

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Jak kusi kasa. Spowiedź liberała http://wyborcza.pl/magazyn/1,137946,15976928,Jak_kusi_kasa__Spowiedz_liberala.html, wyborcza. pl, 16 maja 2014.

Terencjusz Fotografia

„Silnym los pomaga.”

Fortis fortuna adiuvat. (łac.)
Inne tłumaczenia: Dzielnych los wspomaga. / Szczęście sprzyja silnym. / Śmiałym los sprzyja.
Parafraza: Do odważnych świat należy.
Phormio
Źródło: 203

Magdalena Tulli Fotografia

„Zajrzawszy w pustkę własnego losu, trudno brnąć dalej.”

Magdalena Tulli (1955) polska pisarka i tłumaczka

Skaza

Jeanette Winterson Fotografia
Douglas Adams Fotografia

„'Herbatniki'
Wydarzyło się to faktycznej osobie, a jestem nią ja. Chciałem złapać pociąg. Było to w kwietniu 1976 roku, w Cambridge w Wielkiej Brytanii. Zostało jeszcze trochę czasu do odjazdu pociągu. Poszedłem po gazetę, by porozwiązywać krzyżówkę, po kawę i paczkę herbatników. Usiadłem przy stoliku. Opiszę wam scenerię – jest niezwykle ważne, abyście bardzo wyraźnie ją ujrzeli. A więc tu mamy stolik, tu gazetę, filiżankę z kawą, herbatniki. Naprzeciwko mnie siedzi mężczyzna, całkiem przeciętny gość w biznesowym garniturze, z teczką. Nic nie wskazywało na to, aby miał zrobić cokolwiek dziwnego. A jednak zrobił: nagle pochylił się do przodu, wziął do ręki herbatniki, rozerwał opakowanie, wyjął jednego i zjadł.
Muszę powiedzieć, że z takiego typu rzeczami my Brytyjczycy bardzo źle sobie radzimy. W naszej historii, naszym wychowaniu, naszej edukacji nie ma nic, co uczyłoby nas, jak zachować się w stosunku do kogoś, kto w biały dzień kradnie nam herbatniki. Wiadomo, co by się stało, gdyby rzecz miała miejsce na dworcu South Central w Los Angeles. Natychmiast rozpoczęłaby się strzelanina, zjawiłyby się helikoptery, CNN, rozumiecie… w końcu zrobiłem to, co zrobiłby każdy czerwonokrwisty Brytyjczyk: zignorowałem wydarzenie. Gapiłem się w gazetę, wziąłem łyk kawy, próbowałem zrozumieć artykuł, w tekst którego się wpatrywałem, nie byłem jednak w stanie nic pojąć, z wyjątkiem powtarzania w myśli: „Co mam robić?”.
W końcu uznałem: „Trudno, muszę coś zrobić”. Próbując z całych sił nie zauważać, że w tajemniczy sposób paczka została otwarta, wyjąłem herbatnik. Pomyślałem sobie: „To go uspokoi”. Nie uspokoiło, bowiem po chwili powtórzył to, co przedtem. Wziął następny herbatnik. Ponieważ za pierwszym razem nic nie powiedziałem, za drugim jakby trudniej było podnieść temat: „Przepraszam bardzo, trudno tego nie zauważyć, ale…”. Nic by to nie dało.
Zjedliśmy całą paczkę. Było w niej co prawda tylko osiem herbatników, ale sprawa zdawała się trwać wieczność. On brał herbatnik, ja brałem herbatnik, on brał herbatnik. Kiedy skończył, wstał i odszedł. Wymieniliśmy pełne znaczenia spojrzenia, po czym poszedł sobie, ja zaś głęboko odetchnąłem i opadłem ciężko na oparcie krzesła.
Wkrótce podstawiono pociąg, dopiłem kawę, wstałem i podniosłem gazetę, pod którą leżały moje herbatniki. Tym, co szczególnie lubię w tej opowieści, jest wrażenie, że gdzieś po Anglii przez ostatnie ćwierć wieku krąży całkowicie przeciętny facet, który ma do opowiedzenia identyczną historię – tyle tylko, że brakuje jej puenty.”

Douglas Adams (1952–2001) brytyjski pisarz

z przemowy do pracowników Embedded Systems, 2001

Bion z Borystenes Fotografia
Terry Pratchett Fotografia
Seneka Młodszy Fotografia

„Otwartego prowadzą losy, opornego siłą ciągną.”

Seneka Młodszy (-4–65 p. n. e.)

Ducunt volentem fata, nolentem trahunt. (łac.)

Alexander Haig Fotografia
Yasunari Kawabata Fotografia
Mark Twain Fotografia
Grzegorz Wilk Fotografia

„Jeśli idziesz do sklepu i kupujesz opakowanie jajek, to wymagasz, by każde jajko było świeże i tak samo smaczne. Bez pęknięć i zbuków. Moja wytłaczanka zatem jest pełna smakowitych, ogromnych, świeżych jaj. Tylko że w każdym siedzi inne stworzenie.”

Grzegorz Wilk (1973)

o albumie Wolf – floW.
Źródło: Monika Matura, „Znudziło mi się czekanie na dary losu” – wywiad z Grzegorzem Wilkiem, infomusic.pl, 4 maja 2014 https://www.infomusic.pl/wywiad/40629,znudzilo-mi-sie-czekanie-na-dary-losu-wywiad-z-grzegorzem-wilkiem

Manmohan Singh Fotografia

„W ciągu ostatnich lat pozycja Indii w świecie nauki pogorszyła się i kraje takie jak Chiny nas wyprzedziły. To się zmienia, ale nie możemy być usatysfakcjonowani z dotychczasowych osiągnięć. Musimy robić znacznie więcej, by zmienić los indyjskiej nauki.”

Manmohan Singh (1932) polityk indyjski, premier

wypowiedziane podczas 99. Indyjskiego Kongresu Naukowego w Bhubaneśwarze w styczniu 2012.
Źródło: Agnieszka Budyńska, Indyjska nauka w tyle za chińską, polska-azja.pl, 7 stycznia 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/01/07/indyjska-nauka-w-tyle-za-chinska/