Cytaty o czekaniu (869 cytatów, strona 9)

„myślę, że na pewno ciężko jest żyć samemu w miejscu, w którym ktoś nas opuścił. dobrze to rozumiem. lecz nie ma na świecie nic równie okrutnego, jak poczucie opuszczenia wywołane tym, że nie ma się na co czekać.”

Haruki Murakami książka Kronika ptaka nakręcacza

The Wind-Up Bird Chronicle

O myślach , O myśleniu

„K. wydało się, że przerwano z nim wszelką łączność i że jest teraz jakby wolniejszy, niż był kiedykolwiek, i może tu, na tym skądinąd zakazanym miejscu, czekać, jak długo zechce. Zdawało mu się, że wywalczył sobie wolność, której nikt inny zdobyć by nie potrafił, i nikt nie ma prawa dotknąć go albo wyrzucić, a nawet przemówić do niego. Ale wydawało mu się także - i to przekonanie było co najmniej równie silne - że nie ma nic bardziej bezsensownego i rozpaczliwego niż ta wolność, to czekanie i ta nietykalność.”

Franz Kafka książka Zamek

The Castle

O wolności

„[…] odrębność stanowi jedną z podstawowych cech życia. Jeżeli nie otacza nas powłoka cielesna, musimy umrzeć. Człowiek egzystuje tylko wtedy, kiedy jest odizolowany od otoczenia. Czaszka to nasz hełm kosmonauty. Musimy w niej tkwić, bo w przeciwnym razie czeka nas zguba. Śmierć zaś uwalnia i jednoczy. Chociaż przeniknięcie do natury może się wydawać kuszące, oznacza ono zarazem koniec naszej kruchej tożsamości.”

Vladimir Nabokov książka Pnin

Pnin

O naturze , O śmierci

„Oto ja wobec wszystkich człowiek przy zdrowych zmysłach
Znający życie i śmierć to co żyjący znać może
Który poznałem cierpienia i radości miłości
Który potrafiłem niekiedy narzucać swoje myśli
Znający wiele języków
Który niemało podróżowałem
Ja co widziałem wojnę w Artylerii i Piechocie
Raniony w głowę z czaszką trepanowaną pod chloroformem
Który straciłem najlepszych przyjaciół w straszliwej bitwie
Wiem o starym i nowym ile poszczególny człowiek może o tym wiedzieć
I nie dbając dzisiaj o tę wojnę
Między nami i dla nas przyjaciele moi
Rozstrzygam ten długi spór tradycji i wynalazczości
Porządku i Przygody

Wy których usta są na podobieństwo ust Boga
Usta które są samym porządkiem
Bądźcie wyrozumiali kiedy nas porównujecie
Z tymi co byli doskonałością porządku
Nas którzy wszędzie wietrzymy przygodę

Nie jesteśmy waszymi wrogami
Chcemy wam dać rozległe i dziwne dziedziny
Gdzie kwiat tajemniczości prosi chętnych o zerwanie
Są tam nowe ognie kolory nigdy nie widziane
Tysiąc nic nie ważących fantazmów
Którym trzeba nadać realność
Chcemy wykryć dobroć niezmierzoną krainę gdzie wszystko milknie
Jest również czas który można ścigać albo zawrócić
Litości dla nas walczących zawsze na krańcach
Bezkresu i przyszłości
Litości dla naszych błędów litości dla naszych grzechów

Oto i lato pora gwałtowna nastała
I młodość moja zgasła jak podmuch wiosenny
O słońce to już zbliża się Rozum płomienny
I czekam
Aż za urodą którą na koniec przybrała
Abym kochał ją miłą i szlachetną pójdę
Nadchodzi i z daleka
Przyciąga mnie jak siłą stali magnetycznej
Ma postać prześlicznej
Rudej

Jej włosy ze złota tak jasno
Świecące się nigdy nie zgasną
Jak ognie pyszniące się będą
Śród róż herbacianych co więdną

Ale śmiejcie się śmiejcie się ze mnie
Ludzie zewsząd ludzie tutejsi
Bo tyle jest rzeczy których wam nie śmiem powiedzieć
Tyle jest rzeczy których nie dacie mi powiedzieć
Zlitujcie się nade mną”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

O myślach , O myśleniu , O zerwaniu , O życiu

„Głos mu się załamał i zaczął ze łzami w oczach mówić, że życie - chłopcy - to chłód, ból, oszustwa, kłamstwa i bełkot. Weźmy choćby coś takiego jak rewolucja, na którą czekał od czasów strajku robotników drogowych w Pajali w 1931 roku. Kiedy, do cholery, wybuchnie, może czasem ktoś ją ostatnio widział w okolicy, co? Tylko raz zabłysła nadzieja, gdy jechał do Kolari na zakupy i w mrowiu klientów w Valinta Friberg mignął mu Józef Stalin ze sklepowym wózkiem pełnym mięsa. Ale w tych stronach najwyraźniej nie miał nic do załatwienia.”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O nadziei , O kłamstwie , O czasie , O życiu

„Światu grozą trzy plagi, trzy zarazy.
Pierwsza - to plaga nacjonalizmu.
Druga - to plaga rasizmu.
Trzecia - to plaga religijnego fundamentalizmu.
Te trzy plagi mają te samą cechę, wspólny mianownik - jest nim agresywna, wszechwładna, totalna irracjonalność.
Do umysłu porażonego jedną z tych plag nie sposób dotrzeć. W takiej głowie pali się święty stos, który tylko czeka na ofiary. Wszelka próba spokojnej rozmowy będzie mijać się z celem. Nie o rozmowę mu chodzi, tylko o deklaracje. Żebyś mu przytaknął, przyznał rację, podpisał akces. Inaczej w jego oczach nie masz znaczenia, nie istniejesz, ponieważ liczysz się tylko jako narzędzie, jako instrument, jako oręż. Nie ma ludzi - jest sprawa.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

O ludziach , O świecie

„Dziewicza strona, biała. Pierwsza skalana i odrzucona. Wszystkie te marzenia, obietnice: czekanie, aż będę mogła znowu pisać, a potem bolesny, sfuszerowany gwałt na pierwszej kartce.”

Sylvia Plath (1932–1963) amerykańska poetka, pisarka i eseistka

The Journals of Sylvia Plath

O marzeniach

„Raz w przedwieczornej mgle w Londynie
Ulicznik jakiś mnie zaskoczył
Podobny był do mej jedynej
Ze wstydu więc spuściłem oczy
W spojrzeniu jego czując drwinę

Zły chłopak szedł i całą parą
Gwiżdżąc w kieszenie ręce włożył
Ja za nim domy nad tą parą
Jak rozstąpione fale morza
On Hebrajczycy ja Faraon

Niech cegły zwalą się lawiną
Jeślim cię miła fałszem karmił
Władcą Egiptu i władczynią
Jestem i ciurą jego armii
Jeśli nie jesteś mą jedyną

W rogu ulicy która płonie
Ogniami wszystkich swoich fasad
Runami mgieł w nieutolonej
Krwawiącej skardze wszystkich fasad
Kobieta szła podobna do niej

Ten wzrok nieludzki i niewierny
Ta blizna tuż pod szyją gołą
Pijana szła przez próg tawerny
W tej samej chwili gdy pojąłem
Każdej kochanej fałsz bezmierny

Kiedy przytułał się z daleka
Ulisses mądry d przystani
Drgnęła staremu psu powieka
I za przędziwem cienkich tkanin
Żona na powrót męża czeka

Do Sakontali syty chwały
Wracał małżonek-król po walce
Oczy miłością jej pałały
Czekała blada a jej palce
Samca gazeli sierść głaskały

Ledwie wspomniałem szczęście króli
Tu nieprawdziwa tam niedobra
W której wciąż kocham się najczulej
Dwa cienie które los mi dobrał
Zderzyły się by zjątrzyć ból mój

Żal się już piekłem na mnie wali
Otwórz się niebo niepamięci
Za pocałunek jej zuchwali
Królowie życie z własnej chęci
Nędzarze cień by swój sprzedali

Zazimowałem w swej przeszłości
O słońce wielkanocne grzej i
Niech ciepło w sercu mym zagości
Bo zmarzło tak jak w Cezarei
czterdziestu męczenników kości

Pamięci o mój piękny statku
Czy nam już nie dość podróżować
Po fali wód o przykrym smaku
Od zórz po zmierzchy od różowych
Aż po te smutki na ostatku

Szalbierko żegnam twój kobiecy
Cień pomylonych dwóch postaci
I tej z którą zwiedzałem Niemcy
Jam ją w ubiegłym roku stracił
I nigdy nie zobaczę więcej

O Drogo Mleczna płyń siostrzyco
Białych strumieni ziem Chanaan
Kochanek białych w mgle zachwyceń
Zgrajo topielców niekochana
Ciągnijmy za nią ku mgławicom

Pamiętam jak innego roku
Kwietniowy świr zwiastował wiosnę
Śpiewałem radość u jej boku
Śpiewałem miłość męskim głosem
Gdy rozkwitała miłość roku”

Guillaume Apollinaire (1880–1918) francuski poeta

O wiośnie , O kochankach , O piekle , Chłopak

„Beduino i ja na przystanku, czekamy na omnibus 208. Mówię do niego: - Stary! Uważasz, w omnibusie, żeby się nie nudzić, zadamy szyku! Zaimponujemy! Rozmawiaj ze mną, jakbym był dyrektorem orkiestry i jakbyś sam był muzykiem, wypytuj mnie o Toscaniego…

Beduinowi w to graj. Wsiadamy. Umieszcza się w stosownej odległości i zaczyna głośno: - Na mój gust, to ja bym wzmocnił kontrabasy, zwróć także uwagę mistrzu, na fugato…
Ludzie się przysłuchują. Ja mówię: - Hm, hm…
On: - I na blachę w tym przejściu z Fa na Re… Kiedy masz ten koncert? Ja będę grał czternastego… A propos, kiedy mi pokażesz ten list Toscaniniego?
Ja (głośno): - Młodzieńcze, dziwię się… Toscaniniego nie znałem, dyrektorem orkiestry nie jestem i nie rozumiem doprawdy po co ci popisywać się przed ludźmi udając muzyka. A fe, cóż to za strojenie się w cudze piórka?! To bardzo brzydko!
Wszyscy patrzą ponuro na Beduina, który w pąsach, topi we mnie mordercze spojrzenie.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O ludziach , O muzyce , O odległości

„Krzyknąłem, że nie jestem ani pisarz, ani członek czegokolwiek, ani metafizyk, czy eseista, że jestem ja, wolny, swobodny, żyjący… Ach, tak, odrzekli, jesteś więc egzystencjalistą.

Ale nagość moja, transoceaniczna, stamtąd, z pampy, nagość, która była mi potrzebna do miłości mojej z Argentyną (wbrew memu wiekowi!) nie pozwalał mi nie być z nimi obnażającym. Wytworzyła się nieprzyzwoitość. Z jakimż zażenowaniem te tuzy przyjmowały mój wzrok namiętnie naiwny, dobierający się do nich poprzez ubranie… śmiertelna dyskrecja, dyskretna melancholia, zgaszenie taktowne, odpowiadały mojemu żądaniu stamtąd, z peryferii świata, z ojczyzny Indian. Ubrani od stóp do głowy, opatuleni, choć maj przecież, z twarzami wystylizowanymi przez fryzjerów… a każdy miał w kieszonce mały posążek, zupełnie nagi, by mu się przypatrywać okiem znawcy. Panuje skromność i rozwaga. Nikt nie narzuca się nikomu. Każdy robi swoje. Produkują i funkcjonują. Kultura i cywilizacja. Uwięzieni w stroju, ledwie się mogą ruszać, podobni do owadów posmarowanych czymś lepkim. Kiedy zacząłem zdejmować spodnie powstał popłoch, dawaj drała drzwiami i oknami. Pozostałem sam. Nikogo nie było w restauracji, nawet kucharze uciekli… dopierom wtedy się spostrzegł, że co to, na Boga, co robię, co ze mną… i skrzywiony stałem z nogawką jedną na nodze, drugą w ręku.

Wtem Kot wchodzi z ulicy i widząc mnie tak stojącego pyta ze zdumieniem: - Co ty, zwariowałeś? Mnie wstyd i chłodno, odpowiadam, że tak trochę zacząłem się obnażać, a wszystko uciekło. Mówi: - Oszalałeś, tobie się w głowie pomieszało, gdzie by tu kto się twojej nagości przestraszył, przecie na całym świecie nie znajdziesz takiego zdzierania szat, jak tutaj… czekaj, na królików trafiłeś, ale ja ci sproszę lwów takich, że choćbyś goły na stole tańczył, ani mrugną! Stanął tedy zakład między nami, zakład szlachecki i polski (bo ja z Kotem nie po argentyńsku a po polsku się czułem, bo tę babkę wspólną mieliśmy), i nie dzisiejszy, chyba tak z końca zeszłego stulecia. No, dobra! Sprosił kogo trzeba, intelekty najbrutalniej obnażające, ja nic, aż kiedy już do wetów przyszło, zaczynam portki zdejmować. Zwiali, grzecznie przeprosiwszy, że niby czas na nich! Więc Leonor Fini i Kot do mnie mówią: - Jakże to, nie może być żeby oni się przestraszyli, przecie intelekty wyspecjalizowane w tym mają! Mnie ciężko bardzo i źle na duszy, smutek mnie zżera, mało brakowało a byłbym się gorzko rozpłakał, ale mówię: - Cała rzecz w tym, że oni, uważacie, nawet rozbieraniem się ubierają i nagość to u nich tylko jedna para pantalonów więcej. Ale jak ja tak zwyczajni portki spuściłem, to ich zemgliło, a głównie dlatego, żem nie robił tego wedle Prousta, ani a la Jean Jacques Rousseau, ani wedle Montaigne'a czy w sensie egzystencjalnej psychoanalizy, tylko ot tak sobie, byle zdjąć.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O kotach , O ojczyźnie , Sens , O Bogu

„Czekam, czekam.
Obrazy przechodzą jeden za drugim, nie utrwaliły się mocno - zaledwie cienie i wspomnienia.
Nicość, nicość.
Niepokój mój wzrasta.
Przerażające uczucie obojętności chwyta mnie nagle. Nie mogę znaleźć sobie miejsca, jestem stąd wykluczony; jakkolwiek błagam i wysilam się, nic się tu nie porusza, beznamiętny i smutny siedzę niby skazaniec i przeszłość odwraca się ode mnie. […] Jestem żołnierzem, tego muszę się trzymać.
Zmęczony podnoszę się i wyglądam przez okno. Następnie biorę jedną z książek [.. ] lecz odstawiam ją na miejsce i biorę drugą. […] i wciąż dochodzą inne książki, coraz szybciej - kartki, kajety, listy.
Stoję milczący przed tą stertą. Jak przed sądem.
Zniechęcony.
Słowa, słowa, słowa - nie dosięgają mnie.
Powoli ustawiam książki z powrotem na półkach.
Stało się.
Cicho wychodzę z pokoju.”

Erich Maria Remarque książka Na Zachodzie bez zmian

All Quiet on the Western Front

Obraz , O książkach , O pokoju , O przeszłości

„Śmierć często przychodzi szybko, ludzie nie powinni czekać do ostatniej chwili, żeby poznać Boga. Może im nie starczyć czasu.”

Joan Wester Anderson

Spotkanie z Aniołem; prawdziwe historie

O ludziach , O czasie , O śmierci , O Bogu

„Dzieci to nasza nadzieja na przyszłość.
-NIE MA NADZIEI NA PRZYSZŁOŚĆ, oświadczył Śmierć.
-Więc co nas tam czeka?
-JA.”

Terry Pratchett książka Czarodzicielstwo

Sourcery

O dzieciach , O nadziei , O śmierci , O przyszłości

„W małej jadalni, tuż obok, ujrzałem ojca, który chodził od jednej ściany do drugiej. Widać było, że jeszcze nie wypracował sobie odpowiedniej postawy, że nie był do końca gotów na tę okoliczność. Być może czekał, aż wydarzenia same się wyklarują, i że łatwiej mu będzie wtedy coś postanowić. Trwał tak, i stał jak nad przepaścią, niezdecydowany. Ludzie przechodzą od jednej sztuki do drugiej. W międzyczasie sztuka nie jest jeszcze gotowa, a ludzie nie potrafią dobrze jeszcze odróżnić jej zarysów, nie znają ról, jakie mają w niej odegrać, więc stoją tak, z opuszczonymi rękami, przed tym, co się dzieje na ich oczach, z instynktem złożonym jak parasol, poruszając się niezbornie, zredukowani do samych siebie, to znaczy, że zredukowani do nicości.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Journey to the End of the Night

O ludziach , O sztuce

„Gdy siedzę w korku, serce bije mi z normalną szybkością. Nie jestem sam. Utknąwszy tam, mogę uchodzić za normalnego człowieka, który wraca do żony i dzieci, który ma dom. Mogę udawać, że moje życie jest czymś więcej niż tylko czekaniem na kolejną katastrofę. Że wiem, jak funkcjonować. Tak samo, jak dzieci bawią się w dom.”

Chuck Palahniuk książka Choke

Choke

O dzieciach , O życiu , O domu , Serce

„Ja sam jestem chłopcem leniwym, dość prymitywnym i bardzo mało mam tego, co się nazywa inteligencją. Skończenie prawa zabiło we mnie umiejętność chłonięcia wiedzy w jakiejkolwiek bardziej zracjonalizowanej formie. Trzeba będzie się z tego leczyć. Moja 'prostość' czasem mnie drażni. Pocieszam się, że bogactwo i skomplikowanie bywają często po prostu kabotynizmem i neurastenią i że to mnie jeszcze czeka, a także, że już było.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

O wiedzę , O inteligencji , O czasie , O bogactwie

„… Odchodzisz beze mnie, moje życie,
Toczysz się,
A ja wciąż czekam, zanim zrobię krok,
Ty już gdzie indziej stajesz do walki
…”

Henri Michaux książka La nuit remue

La nuit remue

O walce , O życiu

„Jeśli zimową nocą podróżny, poza osadą Malbork, wychylając się nad brzegiem urwiska, nie lękając się wichury ani zawrotu głowy, patrząc w dół, gdzie zagęszczają się cienie, w sieci zbiegających się linii, w sieci przecinających się linii, na dywan z liści w poświacie księżyca, wokół pustego grobu… – jakaż historia tam w tle czekana zakończenie?”

Italo Calvino książka Jeśli zimową nocą podróżny

pyta ciekawy dalszego ciągu opowieści. (…) – Tak, powieść która tak się zaczyna (…) mógłbym przysiąc, że już ją czytałem…Pan ma tylko początek i chciałby pan znaleźć dalszy ciąg, nieprawda? Kłopot w tym, że kiedyś wszystkie opowieści zaczynały się tak samo. Ktoś przechodził pustą drogą i dostrzegł coś, co przykuwało jego uwagę, co zdawało się skrywać jakąś tajemnicę lub zawierać przestrogę. Wówczas on pytał o wyjaśnienie i opowiadano mu długą historię…
Jeśli zimową nocą podróżny (1979)

O historii

„Podczas gdy thrillery science fiction zmierzają zwykle do dramatycznej apokalipsy, ognia i dymu, w rzeczywistości może będzie tak, że czeka nas banalna apokalipsa klikania.”

Yuval Noah Harari (1976) izraelski historyk i profesor

21 lekcji na XXI wiek
Źródło: s. 103

O rzeczywostości

„Doświadczenie podpowiada mi, że każdy trener, który się ceni, powinien kiedyś poprowadzić Real Madryt. To jeden z najlepszych klubów świata i piękne, wyjątkowe doświadczenie. To, co dzieje się w Realu, nie zdarza się w innych drużynach. Wsparcie kibiców, które ten klub ma na całym świecie, jest oszałamiające. Czekają i są wszędzie… w hotelu, na lotniskach… To niesamowite doświadczenie i dla czegoś takiego warto żyć. Także wtedy, gdy za tobą tęsknią.”

Carlo Ancelotti (1959) włoski piłkarz i trener

Źródło: Ancelotti: Każdy ceniący się trener powinien kiedyś poprowadzić Real http://www.realmadryt.pl/index.php?co=aktualnosci&id=68651, realmadryt.pl, 2 września 2016

O wsparciu

„Jak chcą, niech tu przyjadą. To na nich czeka. [wbijając maczetę w stół po groźnie Stanów Zjednoczonych dotyczącej możliwej interwencji w Panamie]”

Manuel Noriega (1934–2017) wojskowy przywódca Panamy

Źródło: Robert Czarkowski, Wróciłem z piekła (spisał i oprac. Błażej Kusztelski), Oficyna Wydawnicza G&P, Poznań 2000, ISBN 83-7272-019-3, s. 44.

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Wiadomość na którą czekasz zawsze znajduje się dokładnie tam gdzie jesteś.”

Ram Dass (1931–2019)

„Życie w trasie to nie życie: mieszkasz w hotelach, czas spędzasz w poczekalniach, na lotniskach, w autobusach, czekasz w garderobie, na zapleczu sceny. Przez dwie godziny dziennie grasz na swoim instrumencie. Przez pozostałe dwadzieścia dwie – czekasz. Porywało mnie to, gdy byłem młodszy, ale teraz odmawiam. Gdy zaczynam odmawiać, wszystko traci tempo.”

Andy Newmark (1950)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 20 maja 1999.
Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 300.

O czasie , O życiu

„Czekałaby go ciężka, kilkumiesięczna kampania. To jest polityk, który jest już w Polsce spełniony, był dwukrotnie premierem. Jest spełniony też na arenie europejskiej. To tak, jakby Robert Lewandowski po zakończeniu kariery europejskiej wrócił do Lecha Poznań.”

Krzysztof Łapiński (1978) Polski polityk

o ewentualnym kandydowaniu Donalda Tuska w wyborach prezydenckich w 2020 r.
Źródło: polsatnews.pl https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2019-11-05/lapinski-gdyby-tusk-kandydowal-na-prezydenta-to-tak-jakby-lewandowski-wrocil-do-lecha-poznan/?ref=wyszukiwarka, 5 listopada 2019 r.

„We Włoszech zrobiłam karierę, bo oni wszyscy mają obsesję na punkcie seksu. W Niemczech mi się udało, bo tam aż od wojny czekali na kogoś takiego jak Marlena Dietrich. No i zaskarbiłam sobie gejów całkowicie dzięki niesamowitym legendom na mój temat.”

Amanda Lear (1939) francuska piosenkarka i aktorka

In Italy I'm big because they're all so sex-obsessed. In Germany I succeeded because they've been waiting for someone like Marlene Dietrich to come along ever since the war. (...) And I've won the gays (...) entirely because of the extraordinary legends about me. (ang.)
Źródło: Andrew Anthony (24 December 2000). The bizarre career of Amanda Lear (At the court of Queen Lear) https://www.theguardian.com/theobserver/2000/dec/24/focus.news (ang.) The Observer. www.guardian.co.uk. [dostęp 2010-06-06]

O wojnie , O seksie

„Proszę sobie wyobrazić, że w tej chwili informuję panią nie tylko o chorobie, ale i o tym, że musi pani na okres jednego miesiąca rzucić wszystko, położyć się w szpitalu, rozpocząć leczenie i czekać na jego wyniki. Pewnie najpierw pojawiłby się w pani bunt, że przecież ma pani plany, umówione spotkania, niedokończone artykuły, zaplanowane wakacje. Potem, być może, pojawiłby się też strach, dość częsty u kobiet, przed utratą włosów. Na końcu byłoby czekanie. Położyłaby się pani w tym szpitalnym, obcym łóżku z nadzieją, ale i z lękiem, że już może pani z niego nie wstać. Na szczęście większość ludzi wychodzi z tego doświadczenia, wracając do swojej wcześniejszej kondycji psychofizycznej. A w sensie psychicznym są oni najczęściej jeszcze wzmocnieni.”

Aleksander Skotnicki (1948) polski hematolog

Źródło: Piję z pacjentem kubek goryczy https://gazetakrakowska.pl/prof-aleksander-skotnicki-pije-z-pacjentem-kubek-goryczy/ar/3880765, z Aleksandrem Skotnickim rozmawia Maria Mazurek, Gazeta Krakowska, 28 maja 2015.

Sens , O kobietach , O szczęściu , O ludziach

„Idź do narożnika i tam czekaj.”

Tomasz Hajto (1972) piłkarz polski

Mecz Polska – Irlandia (październik 2015)

„Prawdą jest śmierć, tak po prostu. Do czegóż tu się śpieszyć w takim razie? Groźnie to brzmi bo dosyć dramatycznie, ale tak to postrzegam. Moje życie to czekanie, czekanie na śmierć. Tak po prostu. Dlatego nie śpieszę się. Wiem, że to się i tak wydarzy. Obcowanie z tą myślą na co dzień pozwala mi zachować – co może jest zabawne w tym zestawieniu – pogodę ducha i dystans do spraw.”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 7 marca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 339.

O myślach , O myśleniu , O zachowaniu , O śmierci

„Leopold Okulicki po wyjściu na wolność po porozumieniu Sikorski-Majski, mógł pozostać w armii gen. Andersa na stanowisku dowódcy dywizji, zdecydował się jednak na skok do kraju, choć możliwość ponownego trafienia na Łubiankę była bardzo realna. Tak się stało. Poszedł na spotkanie z sowieckimi oficerami wraz z 15-ma innymi przywódcami podziemia, choć wiedział, co go czeka. Po procesie zmarł w sowieckim więzieniu. Jest jednym z bohaterów drugiej wojny światowej – godzien pomnika.”

Józef Garliński (1913–2005) polski pisarz, historyk, działacz emigracyjny

o Leopoldzie Okulickim
Źródło: Stanisław M. Jankowski red., Generał Leopold Okulicki „Niedźwiadek”. Fakty – dokumenty – ślady – legenda, Muzeum im. Stanisława Fischera w Bochni, Instytut Katyński w Polsce, Zarząd Miasta Bochni, Bochnia – Kraków 1996. s. 64.

O wolności , O wojnie

„W polityce zagranicznej nasze pole działania jest na wschodzie – tam możemy być silni. Bezsensownym jest wdawanie się Polski zbyt skwapliwe w stosunki zagraniczne zachodnie dlatego, ponieważ tam nic innego nie może nas czekać, jak tylko włażenie zachodowi w dupę… i bycie w tej dupie obsrywanym.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

„Być może pan prezydent myśli o takiej postawie bardziej pośrodku, którą reprezentuje Kukiz, że PiS i PO między sobą ostro konkurują, a my z boku czekamy na rozwój sytuacji i apelujemy o spokój do obydwu stron. To taka trochę postawa jak kiedyś wojska rosyjskie, kiedy było powstanie w Warszawie. Czekali, aż powstanie się wykrwawi i przyszli na gotowe. Nie popieram tej postawy. Dziś, kiedy jest się w obozie reform albo przeciw niemu, takie stanie z karabinem u nogi pomaga opozycji.”

Marek Suski (1958) polski działacz polityczny

reakcja po ogłoszeniu przez prezydenta Andrzeja Dudę weta w stosunku do ustawy o Sądzie Najwyższym i do ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa uchwalonych przez PiS w lipcu 2017.
Źródło: Poseł PiS o wetach: Prezydent jak „wojska rosyjskie w czasie powstania warszawskiego” http://www.newsweek.pl/polska/polityka/weto-prezydenta-dudy-do-ustaw-o-sn-i-krs-posel-pis-krytykuje,artykuly,413735,1.html?src=HP_Special_3poc, newsweek.pl, 25 lipca 2017

O myślach , O myśleniu , O pewności siebie

„Wbrew pozorom u nas pełno jest zdolnych, bezrobotnych chłopaków po podstawówce, którzy tylko czekają, żeby przyszła jakaś Partia i spełniła ich marzenia o dobrze płatnej pracy lżejszej niż sen. Żeby zdobyć taką pracę, dadzą po ryju komu trzeba i pomaszerują w każdym marszu, w krórym strzela się z biało-czerwonej magnezji.”

Marcin Kołodziejczyk (1973)

Prymityw
Źródło: s. 466.

O marzeniach , O snach , Chłopak

„Dla Sowietów było jasne, że wprawdzie odstąpią Polakom te tereny, ale z możliwie jak najmniejszymi bogactwami. W każdym mieście i w każdej wsi Śląska urządzono, natychmiast po ich zdobyciu, obozy służące przejmowaniu łupów. Kiedy w końcu kwietnia przypadek ponownie sprowadził mnie do kilku wsi w okolicy Głogowa, zobaczyłem, że w domach wyrwane były nawet podłogi, drzwi, futryny, krzyże okienne, umywalki, urządzenia klozetowe, przewody elektryczne i wyłączniki światła. Wszystko to, rzucone na stos, czekało na załadunek i wywiezienie do Rosji. Często urządzenia elektryczne i telefony ładowano łopatami na ciężarówki…”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O bogactwie , O domu

„Jeśli średnia temperatura wzrośnie o 2 st. C, pozbawi miejsca do życia dwukrotnie więcej roślin i kręgowców niż wtedy, kiedy ograniczymy jej wzrost do 1,5 st. C. My po prostu nie możemy sobie pozwolić na czekanie, aż dorośniemy i sami przejmiemy władzę.”

Greta Thunberg (2003) szwedzka aktywistka klimatyczna

Źródło: dodatek „Nasza Europa”, w: „Gazeta Wyborcza”, 28-29 września 2019.

„Guru uogólniają swoje indywidualne doświadczenie. Niektórzy z nich żywią przekonanie, że cała ludzkość winna przyjąć ich wizję, inni z kolei utrzymują, że w momencie nadejścia końca świata tylko ich wyznawcy zostaną zbawieni, podczas gdy większość ludzkości czeka nieuchronne potępienie. To wyjątkowo aroganckie założenie jest ściśle powiązane z określonymi cechami osobowości charakteryzującymi rozmaitych guru.”

Anthony Storr (1920–2001) angielski psychiatra

Kolosy na glinianych nogach. Studium guru
Źródło: s. 11.

O osobowości

„Czekał na korytarzu pod drzwiami prokuratora magistra J. Sikory. Siedział na ławce pod ścianą, krzywiąc się, jakby oddychanie sprawiało mu ból. Ciekawa sekretarka zagadnęła: – Co tak dziwnie się rusza? Pobity? Młody człowiek skinął głową. – Kto pobił? – Milicja.”

Kazimierz Orłoś (1935) polski pisarz, scenarzysta filmowy i telewizyjny

I co: będziecie skarżyć milicję? Pobity ponownie skinął głową. Sekretarka roześmiała się: – Dziecko!
Źródło: Przechowalnia, Kantor Wydawniczy SAWW, Poznań 1990, s. 116.

O bólu

„Jeśli Mikołajczyk siedzi w Kopenhadze, to wam trzeba było siedzieć w Moskwie i czekać, aż my przyjdziemy prosić was, byście nas ratowali.”

Władysław Gomułka (1905–1982) polski polityk komunistyczny, I sekretarz KC PZPR

do Nikity Chruszczowa
Źródło: onet.pl https://facet.onet.pl/warto-wiedziec/zasadzka-na-gomulke-kto-chcial-zabic-wielkiego-choc-krotkotrwalego-idola-narodu/n8se2l8, 18 kwietnia 2019 r

„Jak w takim eutanazyjnym świecie odnajduje się literatura? Literatura, przy której trzeba myśleć, a skomputeryzowanie codzienności niestety wypiera myślenie, zaś łatwość i dostępność klawiatury oraz drukarki powoduje, że jak do niedawna każdy czuł się lekarzem (wystarczy znaleźć się w jakiejkolwiek przychodni, by ze zdumieniem stwierdzić, że w kolejce do lekarza czekają nie pacjenci a grupa ekspertów), teraz czuje się i pisarzem. Indolencja twórcza boleśnie odsłania brak oczytania, ale przy tak nadwyrężonym kręgosłupie moralnym niespecjalnie jest to przyjmowane czy też brane pod uwagę. Pragnienie ujrzenia swego nazwiska na okładce książki staje się przez twórców, zbiorowej narodowej makulatury, pragnieniem ponad.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Nędznicy. Podróż międzyplanetarna. Dygresje eseistyczne
Źródło: Literatura w eutanazyjnym świecie

O literaturze , O myślach , O myśleniu , O książkach

„Choć brakuje mi fizycznie sił, to czuję się jakbym miał 20 lat, a nie 96. Czuję się młody. Bardzo lubię życie. Taką mam naturę. Nie zginąłem zabity przez Sowietów ani przez niemiecki ekrazytowy pocisk podczas Powstania Warszawskiego, który rozbił się w mojej szczęce na 50–60 odłamków. Mam te szczątki do dziś pod skórą. Nie otruto mnie, nie zastrzelono, nie zabito w wypadku samochodowym. Miałem żyć – Ktoś tak postanowił. Mam wryte w głowę moje wspomnienia. Czasem wraca to do mnie ze wszystkimi detalami, jakby zdarzyło się dziś. Nie zapomnę zwłaszcza tej nocy, gdy czekałem na egzekucję, na enkawudzistę, który przyjdzie do mnie ze spluwą… Wiem, że mam sowiecki wyrok śmierci i śmierć idzie obok swoją drogą. Jego się nie uniknie. Obojętnie w jakim kraju i w jakim czasie, ale trzeba. Czuję, że on na mnie ciąży do dnia dzisiejszego… Modlę się i dziękuję Bogu za każdy dzień życia.”

Janusz Brochwicz-Lewiński (1920–2017) polski wojskowy, powstaniec warszawski

Źródło: Jarosław Wróblewski, Gryf. Pałacyk Michla, Żytnia, Wola, Fronda, Warszawa 2016, ISBN 978-83-8079-109-1.

O naturze , O życiu , O śmierci , O Bogu

„Jest ciężko i czekają was czarne chwile zwątpienia, ale jeśli wytrwacie, jest szansa na zmianę waszej sytuacji, polskiej szkoły i naszego społeczeństwa.”

Wojciech Malajkat (1963) aktor polski

do uczestników strajku nauczycieli w Polsce w 2019 roku
Źródło: Wojciech Malajkat: Nauczyciele, wytrwajcie http://wyborcza.pl/7,75968,24658815,wojciech-malajkat-nauczyciele-wytrwajcie.html, wyborcza.pl, 15 kwietnia 2019.

O szansie

„Wszelkie operacye tak moralne, jak i fizyczne na tych ofiarach Moskwa zwykła wykonywać w nocy. A więc w nocy cię budzą i wloką po różnych korytarzach i otchłaniach, czy to czekają cię ćwiczenia moralne, które się zwą indagacyą, czy cię mają ćwiczyć rózgami, torturami, czy zakuwać w kajdany, czy wreszcie wieszać, to wszystko dzieje się w nocy.”

Jan Siwiński (1845–1924) polski pisarz i powstaniec styczniowy

Katorżnik czyli Pamiętniki Sybiraka
Źródło: s. 24.

O ćwiczeniach

„Oni wszyscy mieli krew i kości. Mieli emocje, marzenia, plany. Mieli swoich bliskich. Czekała na nich w domu wielka miłość, czekał obiad albo późna kolacja. Każdy z nich obiecał, że o 18 będzie w domu…”

Joanna Racewicz (1973) polska dziennikarka, prezenterka telewizyjna

o ofiarach katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku w 2010.
Źródło: "Mieli marzenia, plany". Mija dziewięć lat od katastrofy smoleńskiej https://fakty.interia.pl/raporty/raport-lech-kaczynski-nie-zyje/aktualnosci/news-mieli-marzenia-plany-mija-dziewiec-lat-od-katastrofy-smolens,nId,2928308, interia.pl

O marzeniach , O miłości , O domu

„Postawa ludności wszędzie była taka sama jak w Warszawie: gromady kobiet czekały godzinami na dworcach w Pabianicach, Zduńskiej Woli, Sieradzu i innych, aby zaopiekować się przejeżdżającymi dziećmi.”

Stefan Rowecki (1895–1944) generał polski

o ratowaniu polskich Dzieci Zamojszczyzny z obozu niemieckiego, meldunek z 22 grudnia 1942.
Źródło: Aktion Zamość - gehenna polskich dzieci https://dorzeczy.pl/historia/45145/Aktion-Zamosc-gehenna-polskich-dzieci.html, dorzeczy.pl, 23 października 2017.

O dzieciach , O kobietach

„Mijał czas i powoli ubywało artystów Piwnicznych. Zacząłem wtedy namawiać Piotra, żeby ściągnąć do Piwnicy aktorów Starego Teatru, którzy nie do końca byli wykorzystywani u siebie i mieli ochotę na jakieś eksperymenty artystyczne. Piotr był temu przeciwny, uważał, że trzeba szukać amatorów, najlepiej plastyków, jak Dymny czy Litwin. Pewnie miał rację, ale nie było czasu na to, by czekać, aż objawi się nowy geniusz samouk. Piwnica umierała i trzeba było szybko ją ratować. Zrobić parę przedstawień z zawodowcami, zobaczyć, co z tego wyniknie.”

Andrzej Maj (1950–2005) polski reżyser

o swojej pracy reżyserskiej w Piwnicy pod Baranami w latach 70. XX wieku.
Źródło: Piwnica pod Baranami czyli Koncert ambitnych samouków. Warszawa: Tenten, 1994, s. 260–261.

O pewności siebie , O czasie

„Lech Kaczyński chciał zobaczyć, jak wygląda sytuacja na froncie. Wyszliśmy z samochodu, a wtedy zaczęli do nas strzelać. Widzieliśmy jak fruwają pociski. Było po zmroku, ale było je widać. Moi ochroniarze byli wyszkoleni, żeby zapewnić mi bezpieczeństwo. Kiedy rozległy się strzały, rzucili się na mnie i powalili mnie na ziemię. Zacząłem krzyczeć i spojrzałem w górę, a Lech Kaczyński stał wyprostowany. Wszyscy naokoło leżeli, a kule latały bardzo blisko. On trzymał głowę wysoko, a nawet lekko się uśmiechał. Niektórzy dziennikarze zauważyli to i pisali potem, że Lech Kaczyński stał jak bohater. Jestem pewny, że był bohaterem. Nie bał się wrogów i z otwartą przyłbicą czekał na swój los, na swoją śmierć.”

Micheil Saakaszwili (1967) gruziński polityk, prezydent Gruzji

Źródło: „Katastrofa smoleńska była zemstą Putina na Lechu Kaczyńskim” https://www.tvp.info/33484585/katastrofa-smolenska-byla-zemsta-putina-na-lechu-kaczynskim, tvp.info, 4 sierpnia 2017.

O górach , O śmierci , O losie

„Jestem pacjentką, nie będę poddawała się leczeniu, póki sytuacja w służbie zdrowia nie będzie normalna. Nie będę mogła korzystać z terapii onkologicznej w momencie, kiedy inni pacjenci tej terapii są pozbawieni. Proszę mi powiedzieć, jak ja mam to wykonać, kiedy w poradniach onkologicznych czekają kolejki. Ja się nie upominam o siebie, ja się upominam o tych pacjentów, żeby byli leczeni.”

Jolanta Szczypińska (1957–2018) polska pielęgniarka i działaczka polityczna

o rezygnacji z leczenia gdy inni pacjenci nie mogli się leczyć czekając w długich kolejkach, 21 czerwca 2013.
Źródło: Posłanka Szczypińska rezygnuje z leczenia https://www.tvp.info/11508850/poslanka-szczypinska-rezygnuje-z-leczenia, tvp.info, 21 czerwca 2013.

O pewności siebie

„Więc oczywiście trzymałam w pogotowi imię dla chłopca – Jarosław. Sama je wybrałam, chociaż było wtedy rzadkie. Wszyscy uważali, że się wygłupiam, ale uparłam się, bo mi się podobało. Przedtem miałam na polonistyce egzamin z językoznawstwa i zupełnie przypadkowo dostałam pytanie o genezę imienia Jarosław. Zdałam bardzo dobrze i pomyślałam, że to szczęśliwy znak. Gdy okazało się, że mam bliźniaki, starszy o 45 minut chłopiec został właśnie tym Jarosławem. Drugi był kompletną niespodzianką, więc czekał na imię dwa czy trzy dni. Tyle trwały rodzinne narady. W końcu stanęło na Lechu. Trochę podpowiedział mi mąż, trochę siostra. Słyszałam też, że to imię przynoszące szczęście.”

Jadwiga Kaczyńska (1927–2013) polska filolog

Źródło: Jerzy Kubrak, Jadwiga Kaczyńska. Moja prawdziwa historia, op. cit. s. 5–6.

O siostrze , O szczęściu , Pytanie

„Zbliżając się do mego mieszkania zdaję sobie sprawę, że ręce mam puste, jak godziny, które mnie czekają. I, natychmiast, że pozostaje mi jedno: moja własna satysfakcja.”

Carlos Fuentes (1928–2012) pisarz meksykański

Rozdział: Co za elegant z tego Jezusa
Święta strefa

„Kiedy maharadża Dhruva medytował o postaci Viṣṇu znajdującej się wewnątrz serca, postać ta nagle zniknęła. Otworzywszy oczy, ujrzał Viṣṇu przed sobą. Powinniśmy zawsze myśleć o Kṛṣṇie tak jak maharadża Dhruva, a po osiągnięciu doskonałości ujrzymy Kṛṣṇę twarzą w twarz. Oto właściwa metoda. Czekajmy cierpliwie na odpowiedni moment i nie zniechęcajmy się, jeśli nie ujrzymy Pana natychmiast. Dziewczyna, która oczekuje dziecka zaraz po ślubie, dozna rozczarowania. Nie oczekujmy zatem, że od razu po przyłączeniu się do ruchu świadomości Kṛṣṇy zobaczymy Kṛṣṇę. Musimy jednak głęboko wierzyć, że ten moment kiedyś nastąpi, jak to było w przypadku Kuntīdevī. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości.”

Bhaktiwedanta Swami Prabhupada (1896–1977) duchowny hinduski

Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 207-208.

O myślach , O myśleniu , O ślubie , O dzieciach

„Ty uchodź, na lepsze czasy dla Rzeczypospolitej czekaj, a ja tu nieprzyjacielowi drogę do Ojczyzny swym tułowiem zawalę.”

Stanisław Żółkiewski (1547–1620) magnat polski, hetman wielki koronny

Podczas odwrotu spod Cecory do towarzyszy.
Uwaga: Spotyka się kilka wersji cytatu.

O ojczyźnie

„Nie umiem określić w jakim nastroju żyliśmy my, więźniowie skazańcy i cośmy odczuwali słysząc te straszliwe skargi duszonych co dzień ludzi i wołania dzieci. Trzy razy dnia widzieliśmy tysiące ludzi, bliskich utraty zmysłów. I my byliśmy bliscy obłędu. Posuwaliśmy dzień za dniem, sami nie wiedząc jak. Nie mieliśmy ani chwili złudzenia. Umieraliśmy co dzień po trochu, wraz z całymi transportami ludzi, którzy przez krótką chwilę przeżywali jeszcze mękę złudzenia. Apatyczni i zrezygnowani, nie czuliśmy nawet głodu ani zimna. Każdy czekał na swoją kolej, wiedział, że musi zginąć i musi nieludzko się męczyć. Tylko kiedy słyszałem jak dzieci wołały: Mamusiu! ja przecież byłem grzeczny! Ciemno! Ciemno!”

Rudolf Reder (1881–1968) polski przedsiębiorca

szarpało się w nas serce na strzępy. A później znowu przestawaliśmy czuć.
Bełżec
Źródło: s. 66.

O głodzie , O dzieciach , O ludziach

„Na samym brzegu grobów czekały i obłąkanym wzrokiem tępo patrzyły w głąb – dzieci, starcy, chorzy. Czekali na śmierć. Pozwalano im napatrzeć się do woli zwłokom, krwi i wdychać w siebie wyziewy zgnilizny, by za chwilę sprzątnąć ich strzałami krwawego Irrmana.”

Rudolf Reder (1881–1968) polski przedsiębiorca

o egzekucjach w obozowym „lazarecie”.
Bełżec
Źródło: s. 64–65.

O dzieciach , O pewności siebie , O śmierci

„Proszę państwa… No mój Boże, co ja mam państwu powiedzieć? Dwadzieścia lat czekałem na taki moment, ponad pięćdziesiąt lat czekało polskie piłkarstwo, sport najbardziej lubiany przez nas w kraju! Wspaniały widok, proszę państwa, wspaniały widok! Bohaterowie nie są zmęczeni, bohaterowie są uszczęśliwieni.”

Jan Ciszewski (1930–1982) polski komentator sportowy

po zdobyciu przez Polaków złotego medalu olimpijskiego w piłce nożnej na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972.
Źródło: Bogdan Tuszyński, Tytani mikrofonu

O sporcie , O Bogu

„Powstanie było nieuniknione. Warszawa musiała pozostać w naszych rękach. To było przecież serce oporu. Bierne czekanie na oswobodzenie stolicy przez Sowiety znaczyłoby, że podziemie to tylko frazes, a działa tylko AL, a AK niczego nie dokonała. Warszawa była naładowana dynamizmem, chęcią zemsty, za łapanki, za masowe egzekucje. Walka z okupantem zakończyła się logicznie wybuchem powstania.(…) Należało też się spodziewać możliwości prowokacji ze strony komunistów. Warszawa była beczką prochu, kto miał dać zapałkę: my czy komuniści.”

Tadeusz Żenczykowski (1907–1997) polski prawnik, działacz polityczny i publicysta

Źródło: Powstanie Warszawskie. Jak szybko zmieniała się sytuacja militarna zamykając wczorajsze i otwierając nowe polityczne opcje? https://wpolityce.pl/historia/351173-powstanie-warszawskie-jak-szybko-zmieniala-sie-sytuacja-militarna-zamykajac-wczorajsze-i-otwierajac-nowe-polityczne-opcje?strona=3, wpolityce.pl, 31 lipca 2017

O zemście , O walce , Serce

„Jak ma się sztuczna inteligencja do relacji społecznych – na przykład funkcjonowania takiego czy innego systemu politycznego? Otóż ewolucja świata nie jest procesem zamkniętym i zakończonym. Na pewno czeka nas zmiana stosunków społecznych związana z oddaniem rynku pracy, szczególnie na skutek przeniesienia ciężaru wykonywania rozmaitych czynności na urządzenia. Wynalezienie maszyn w czasie angielskiej rewolucji przemysłowej w XVIII i w początkach XIX wieku spowodowało masowe strajki i bunty, bo wielu robotników obawiało się, że zastąpią ich maszyny. Społeczeństwa w dużym stopniu jakoś się z tego wybroniły. Czy wybronią się w sytuacji kolejnego kroku w kierunku automatyzacji wszystkiego? To sprawa otwarta.”

Zygmunt Vetulani (1950) matematyk, informatyk, profesor nauk technicznych

Źródło: Prof. Vetulani: technologie informatyczne mogą przyczynić się do koncentracji władzy http://www.pap.pl/aktualnosci/news,1495943,prof-vetulani-technologie-informatyczne-moga-przyczynic-sie-do-koncentracji-wladzy.html, pap.pl, 17 lipca 2018.

O inteligencji , O relacjach , O zmianach , O czasie

„Zdarzyło się kiedyś, że sonderkomando wyładowując skazane, przywiezione już o zmroku, nie zauważyło sześcioletniego chłopczyny, skulonego w kącie ciężarówki. Szofer spostrzegł go dopiero wróciwszy z autem do garażu. Wziął chłopaczka za rękę i pieszo poprowadził przez lagier do krematorium, by tam został spalony. Ten dzieciak wiedział, co go czeka – rozumiał. Szlochał rozpaczliwie i błagał spotykane kobiety, żeby go ratowały. Rozdzierający jego płacz nie robił na żołnierzu większego wrażenia niż na rzeźniku kwik prosięcia niesionego w worku.”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

s. 111
Z otchłani

O wrażeniach , O kobietach , O płaczu

„Spóźnił się. Czekałyśmy w jego dość dużym i dość zagraconym pokoju, w którymś z księżowskich domów na Kanoniczej. Rozmowa była krótka. We mnie się paliło: musisz dopomóc! Słuchał z tym swoim dowcipnym uśmiechem, jakby lekko drwiącym. Nie wiedziałam jeszcze, że mam przed sobą najwspanialszego słuchacza wszelkich spraw. Polecił nam przyjść za kilka dni o godzinie 12-tej do kościoła Mariackiego – tam będzie czekał i zaprowadzi nas do ks. Machaya. Spotkałyśmy się z ks. Wojtyłą przed ołtarzem Chrystusa Ukrzyżowanego i we troje poszliśmy do prałatówki.”

Hanna Chrzanowska (1902–1973) polska pielęgniarka

Refleksje z pierwszego spotkania Hanny Chrzanowskiej w towarzystwie Zofii Szlendak z ks. Karolem Wojtyłą, czerwiec 1957.
Źródło: Aleksandra Jędrysik: Hanna Chrzanowska – prekursorka pielęgniarstwa rodzinnego., s. 66 http://docplayer.pl/7325-Hanna-chrzanowska-prekursorka-pielegniarstwa-rodzinnego.html

O uśmiechu , Chrystus , O pewności siebie , O pokoju

„Wyrażam przekonanie, że dopóki ten naród nie wyzna swej winy, nie stanie w prawdzie i nie oczyści się z tego grzechu, nie będzie mógł cieszyć się błogosławieństwem. Mam jednak nadzieję, że rok fatimski przyczyni się do uświadomienia, iż brak pokoju na Ukrainie domaga się tego gestu, na który czekamy z miłości i z miłością. Potrzeba przeproszenia i przebaczenia za ten wielki grzech ludobójstwa. W tym kontekście modlimy się również o nawrócenie Rosji, aby szanowała inne narody.”

Mieczysław Mokrzycki (1961) polski arcybiskup

wypowiedź o narodzie ukraińskim
Źródło: Ukraina: politycy zażądali wydalenia abp. M. Mokrzyckiego z kraju http://niedziela.pl/artykul/29371, niedziela.pl, 8 czerwca 2017

O przebaczeniu , O pokoju

„Sam poeta mógł znosić obojętnie najgorszy głód. I gdyby był wolnym człowiekiem, położyłby się po prostu, naciągnął koc na głowę i czekałby bez trwogi na wprowadzenie nowego systemu organizacji warunków bytowania ludzkości.”

Halldór Kiljan Laxness (1902–1998) pisarz islandzki, noblista

Światłość świata

O głodzie

„O każdym fakcie szlachetnego postępowania Polaka wobec Żyda chętnie napiszę w przyszłości, ale także napiętnuję podłość tych, którzy dla chęci zysku czy też kierując się ślepą nienawiścią, poświęcili życie setek tysięcy ludzi. Niestety, trzeba prawdzie spojrzeć w oczy. Żydzi zginęli przede wszystkim dlatego, że nie uświadomili sobie, do jakiego stopnia może dojść okrucieństwo i wandalizm niemiecki, ale i w równej mierze dlatego, że doskonale byli świadomi podłości niektórych Polaków, co zamykała przed nimi bramy polskiej dzielnicy i zmuszała ich do czekania w getcie na bliski i nieunikniony wyrok śmierci. Odpowiedzialność za śmierć Żydów spada w równej mierze na tych, jak i na tamtych.”

Calek Perechodnik (1916–1944)

Spowiedź
Źródło: s. 151.

O życiu , O śmierci , O ludziach , O przyszłości

„Cześć Tobie, geniuszu niemiecki, chwała Tobie, albowiem Tyś jeden potrafił ludzi tak otumanić, wprowadzić ich w taki stan oszołomienia zbiorowego, że jak barany skupili się, żeby czekać na swoich katów. Nawet się nie ukryli, ale przeciwnie – skupili się w stada, żeby kaci nie mieli pracy przy zabraniu ich.”

Calek Perechodnik (1916–1944)

Spowiedź
Źródło: s. 55–56.

O ludziach

„Poczeka na ciebie, jeśli cię kocha. (…) Kobiety zostały stworzone po to, aby czekać. Zawsze można do nich powrócić. A jeśli obawiasz się, że zapomni o tobie, korzystaj z tych, które napotkasz w podróży. Jedyna rzecz, która nigdy nie powróci, to młodość oraz siła potrzebna, aby ruszyć w świat.”

Maurice Druon Królowie przeklęci

Postać: bankier Tolomei
do swojego siostrzeńca, Guccia.
Królowie przeklęci
Źródło: Zamordowana królowa, tom II, s. 354.

Kochać się , O świecie , O sile , O kobietach

„Dobrze nam tak – myślę o nas, nie o tych z Polski. Ciągle czekaliśmy, ciągle wymawialiśmy się to tym, to tamtym. Zasrane tchórze jesteśmy, jeszcze gorzej niż ci z Polski, bo oni zawsze byli tacy – podejrzani handlarze, paserzy, oszuści. Ale my, którzy przyjechaliśmy tu jak z Ameryki, wiedzieliśmy, mogliśmy jednemu czy drugiemu przyłożyć, mieliśmy warunki. Za długo czekaliśmy, za długo rozmyślaliśmy, gadaliśmy, przygotowywaliśmy, a przy okazji przestaliśmy być ludźmi. Jak barany staliśmy to tu, to tam. Wszystko nam zabrali, nie mamy już niczego w ręce.”

Richard Glazar (1920–1997) czeski pisarz

monolog jednego z czeskich Żydów więzionych w Treblince.
Źródło: Stacja Treblinka, op. cit., s. 87.

O myślach , O myśleniu

„Jestem piechurem, lubię Góry Izerskie i piętnasto – czy dwudziestokilometrowe spacery. Kiedyś mogłem po takiej wyprawie wrócić wieczorem do hotelu i jeszcze się gdzieś bawić. A teraz przychodzę, padam na twarz i to wszystko, na co mnie tego dnia stać. Czas nie czeka na nikogo, dotyka nas wszystkich.”

Marek Niedźwiecki (1954) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: Polscy dziennikarze muzyczni. Marek Niedźwiecki: staram się nie mądrować, muzyka.onet.pl, 5 stycznia 2017 http://muzyka.onet.pl/wywiady/marek-niedzwiecki-wywiad-polscy-dziennikarze-muzyczni/6d29z2

O czasie

„Kiedy idzie jesień, kupuję kwiat eukaliptusa. Czekam, aż przekwitnie, zasuszam i stawiam na stole. W dżdżysty dzień uwalniają się olejki, a zapach roznosi się po całym mieszkaniu. I tak od 15 lat.”

Marek Niedźwiecki (1954) polski dziennikarz muzyczny

Nie wierzę w życie pozaradiowe

O Kwiatach , Jesień

„Wiesz jakie jest życie – powiedział. – Stoisz na ruchomych schodach, które jadą w dół. Na początku wszyscy ci powtarzają, że musisz dotrzeć na górę. Tam czeka na ciebie wielki garnek ze złotem, a jeśli do niego nie dojedziesz, poniesiesz klęskę. No więc próbujesz, ale ci się nie udaje. Więc czujesz się fatalnie. I próbujesz jeszcze bardziej. Nadak ci się nie udaje. Czujesz się jeszcze gorzej. Potem niektórzy wciąż się starają. Inni dają za wygraną, pozwalają się zwieźć z powrotem na dół. I tak bez końca. Tak to wygląda. Życie. Aha, i nawiasem mówiąc, należysz do tych, którzy ciągle starają się bardziej. – Odchylił się na krześle. – A wiesz, co jest w tym najśmieszniejsze? – Skupił na mnie spojrzenie ciemnych oczu.”

John Marsden (1950) Pisarz australijski

Że nie ma żadnego garnka ze złotem. Nigdy nie było i nie będzie. To tylko złudzenie. Pokazują ci zdjęcia gwiazd filmowych idących na rozdanie Oscarów i miliarderów na pokładach jachtów, żebyś myślała, że oni znaleźli ten garnek złota, ale gdybyś z nimi porozmawiała, być może usłyszałabyć prawdę. Część z nich nadal wbiega po ruchomych schodach.
Kontynuacja Kroniki Ellie, Kroniki Ellie: Wojna się skończyła, walka wciąż trwa

O górach , O życiu