Cytaty na temat zawód (698 cytatów, strona 2)

„Jak każde dziecko lubiłem sport. Chciałem być między innymi lekarzem, myślałem o wielu zawodach. Ale potem – co ciekawe – w ostatniej klasie liceum wziąłem udział w przedstawieniu szkolnym. Dostałem niewielką rólkę. I po raz pierwszy w życiu poczułem się dobrze wśród ludzi. Wszyscy w teatrze wydawali mi się znajomi. Mieli podobne uczucia, podobne podejście do życia. Uwielbiałem sport, ale nie lubiłem towarzystwa z szatni. To nie była moja mentalność. A w teatrze miałem Alberta Brooksa i Richarda Dreyfusa, którzy przypominali mi środowisko, w którym wyrosłem. Pomyślałem, że właśnie tu czuję się dobrze, że tu jest mój dom.”

Rob Reiner (1947) amerykański aktor, reżyser i producent filmowy

Źródło: Rob Reiner o filmie „Z ust do ust”, Warner Bros Poland, 18 kwietnia 2008 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/45,2

O dzieciach , O ludziach , O emocjach , O domu

„Nie życzę młodym, stawiającym pierwsze kroki w tym zawodzie artystom, aby zbyt poważnie traktowali to, co robią, bo wówczas bardzo ciężko się znosi kiedy dostaje się po nosie. Proporcja upadków i uniesień zawsze istnieje i trzeba odnaleźć w tym wszystkim równowagę. Jednak zawsze należy robić to, co się lubi, i starać się dowiedzieć o tym jak najwięcej.”

Piotr Szczepanik (1942) piosenkarz polski

Źródło: Przemysław Polański, Z Piotrem Szczepanikiem rozmawia Przemek Polański, Neon.info.pl, 18 sierpnia 2009 http://www.neon.info.pl/2009/08/18/piotr-szczepanik/

„Nasza miłość była silna, ale także spokojniejsza, dojrzalsza, i może miłość wcale nie powinna taka być. Wiedziałem, że rozstanie będzie bolesne, ale nie druzgoczące. Zastanawiałem się, czy to również przychodzi wraz z dojrzałością, czy może po wielu latach sercowych zawodów w końcu zaczynasz się bronić.”

Harlan Coben (1962) amerykański pisarz

Cykl z Myronem Bolitarem, Zaginiona (2009)
Źródło: rozdział 4

O miłości

„Nigdy nie było moim celem bycie popularnym czy rozpoznawalnym. Może, dlatego, że zawsze traktowałam ten zawód trochę idealistycznie. Dla mnie bycie aktorem kojarzyło się głównie z teatrem, kinem, ale przede wszystkim chodziło o włożoną w rolę pracę. To było zawsze dla mnie synonimem aktorstwa, a nie sława, okładki i blichtr. Stąd moje nieustanne zadziwienie tym, co się dzieje wokół. Poza tym popularność bywa też uciążliwa.”

Marta Żmuda Trzebiatowska (1984) polska aktorka telewizyjna, filmowa i teatralna

Źródło: Artur Cichmiński, Jestem gotowa. Żmuda Trzebiatowska w Stopklatce, 7 kwietnia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=75822

„Gdyby nie mój zawód, wylądowałbym w domu wariatów. Ale pracowałem bez przerwy i praca okazała się zbawienna dla mojego zdrowia. Dlatego nie musiałem przechodzić terapii.”

Ingmar Bergman (1918–2007) szwedzki reżyser

Źródło: Bergman: Pokonałem wszystkie swoje demony, Dziennik.pl, 13 października 2007, tłum. Zbigniew Mach http://film.dziennik.pl/artykuly/219458,bergman-pokonalem-wszystkie-swoje-demony.html

O wariatach , O domu

„Ale sport to specyficzna profesja. Pasja od najmłodszych lat i przyjemność, za którą dostaję dobre pieniądze. Przychodzą też oczywiście chwile zwątpienia, ale tak jest w każdym zawodzie.”

Jerzy Brzęczek (1971) polski piłkarz

Źródło: Piotr Nowik, Jerzy Brzęczek – metoda na piłkarską długowieczność, uwolnijswojczas.pl, 23 lipca 2009 http://www.uwolnijswojczas.pl/si-magazyn/si-sport-jerzy-brzeczek-metoda-na-pilkarska-dlugowiecznosc-wywiad/629

O pieniądzach , O przyjemności , O sporcie , O pasji

„(…) im aktor jest starszy, tym dojrzalszy i gra osoby bardziej skomplikowane psychologicznie. Coraz większe wyzwania. I to jest fajne w tym zawodzie. To, że nie ma miejsca na nudę.”

Wojciech Rogowski (1965)

Źródło: Joanna Krężelewska, Aktorowi bardzo przyjemnie jest grać farsę, „Głos Koszaliński nr 248”, 23 października 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/148954.html

O grach

„Jest młode pokolenie, które mnie nie zna, i aby dać mu się poznać, muszę zacząć mówić jego językiem. Aktorstwo jest jak zawód lekarza, cały czas trzeba doskonalić swój warsztat. Inaczej zostaną tylko bańki i lewatywa.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: Cezary Pazura: Przystojny jestem? http://film.wp.pl/id,185,name,Cezary-Pazura,osoba_wywiady.html?T%5Bpage%5D=2

O czasie

„Czym jest dla mnie kino? Jest to chyba najradykalniejsza forma wędrówki w pewną rzeczywistość, tworzenie fikcyjnej rzeczywistości, ale ta fikcja nie jest jej przeciwieństwem, ona ją wyostrza. (…)
Czy jest to zawód? Oczywiście: robiłem filmy, bo wydawało mi się, że umiem je robić i była to praca, która poza wszystkim tworzyła podstawę mojej egzystencji, nie tylko artystycznej, po prostu fizycznego bytu. Robiąc filmy zarabiałem na życie. O tym artysta niechętnie mówi. Nie wypada przyznawać się do tego, że robi się coś dla pieniędzy. Ładniej brzmi – z potrzeby duszy. A przecież każdy, największy artysta, żyje ze swojej sztuki. (…) prawda jest taka, że zarabianie pieniędzy jest u nas – szczególnie wśród inteligencji – rzeczą wstydliwą. O tym nie wypada mówić w dobrym towarzystwie. Co to znaczy być reżyserem filmowym? Jest to jakaś umiejętność. Umiejętność przekazu własnego świata – innym.”

Jan Rybkowski (1912–1987) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Danuta Karcz, Opisanie świata, „Kino” nr 6 (204), czerwiec 1984, s. 7.

O życiu , O prawdzie , O duszy , O inteligencji

„Nie wierzę w żadną misję [aktorstwa]. Jeżeli już, to misją może być jak najlepsze wykonywanie tego zawodu. Prawda jest taka, że aktor to nie ksiądz, to człowiek do wynajęcia, kuglarz.”

Leszek Lichota (1977) aktor polski

Źródło: Artur Cichmiński, Leszek Lichota: Myślałem o piwie z Bruce'em Willisem, 31 października 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82205

O prawdzie , O myślach , O myśleniu

„Moim jedynym celem na sezon 2010/2011 jest dobra zabawa oraz pozytywna energia, która pozwoli mi na dalekie skakanie. Oczywiście zamierzam pojawić się podczas zawodów na igielicie. Na początek wystartuję w pierwszych czterech konkursach, a później moja obecność podczas Letniej Grand Prix będzie uwarunkowana formą, jaką zaprezentuje na początku sezonu letniego.”

David Zauner (1985) austriacki narciarz klasyczny, skoczek i kombinator norweski

Źródło: David Zauner dla Sport1.pl: bardzo lubię przyjeżdżać do Polski, Sport1.pl, 30 czerwca 2010 http://www.sport1.pl/David-Zauner-dla-Sport1-pl-bardzo-lubie-przyjezdzac-do-Polski/a93750

„Zawód aktora to grzebanie w człowieku.”

Jerzy Fedorowicz (1947) aktor polski

Wywiad dla „Dużego Formatu” nr 28, 25 czerwca 2007

„Ludzie zawsze sprawiają nam zawód i niemądrze jest oczekiwać od nich zbyt wiele.”

Dean Koontz (1945) pisarz amerykański

Fałszywa pamięć (1999)

O ludziach

„Duchowieństwo stanowi klasę służebną, lecz służąc wysoko postawionemu władcy i zapożyczając odeń blasku zajmuje wysokie miejsce w hierarchii społecznej. Konsumpcja duchowieństwa ma charakter zastępczy, a ponieważ w bardziej rozwiniętych religiach pan nie ma w ogóle potrzeb materialnych, zawód duchownych polega na zastępczym próżnowaniu w pełnym znaczeniu tego słowa. „Cokolwiek byś spożywał, cokolwiek pił, bądź cokolwiek byś czynił – czyń to wszystko na chwałę bożą.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O religii , O charakterze

„Nie wybrzydzam, bo moim zdaniem aktorstwo niejedno ma imię. Uważam jednak, że bezsprzecznie mam większe predyspozycje do komedii niż do dramatu.
Nigdy nie stawiałem sobie wyzwań typu: „ta rola i żadna inna”. W tym zawodzie istotny jest nie tylko warsztat, ale i warunki zewnętrzne.
Tak więc, nie pretendowałem do ról dramatycznych; chciałem raczej zaistnieć jako aktor charakterystyczny – aktor stricte komediowy.
W ostatnich latach uprawiałem mój zawód nieco bardziej „dyskretnie”. Po długim czasie spędzonym w Anglii, a potem we Włoszech po powrocie nie od razu mogłem wejść w „branżę”. W zasadzie nie było mnie w Polsce ponad 10 lat. Jednak, na podstawie londyńskich doświadczeń wiem już, że niemożliwe może stać się możliwe. Doświadczenia, które tam zdobyłem uodporniły mnie na stres, uczyniły wytrzymałym i przyzwyczaiły do konkurencji, słowem sprawiły, że niczego w moim zawodzie się nie obawiam: ani „cichych dni”, kiedy telefon od reżysera nie dzwoni, ani też podejmowania karkołomnych wyzwań.”

Tadeusz Chudecki (1958) aktor polski

Źródło: Maraton z przeszkodami - rozmowa z Tadeuszem Chudeckim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1083/Maraton-z-przeszkodami-rozmowa-z-Tadeuszem-Chudeckim.html

O czasie

„Aktor to zawód wędrowny. W jego losy wpisane jest podróżowanie, ale każde przenosiny są bolesne.”

Mariusz Saniternik (1954) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 12 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odchodzez.htm

O losie , O podróżowaniu

„Moja mama nigdy nie próbowała uczyć mnie tego zawodu. Rzadko dawała mi jakieś rady, nigdy z nią nie pracowałam. Widzę ją na scenie, potrafię ją skrytykować albo się zachwycić. Podziwiam ją, ale trudno mi nazwać ją przewodnikiem po tym zawodzie. Najwięcej zawdzięczam Mai Komorowskiej.”

Paulina Holtz (1977) polska aktorka

Źródło: „Życie”, 19 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mamo.htm

O życiu

„Zawód aktora jest profesją publiczną i nie polega na modleniu się do Boga.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dlaczegok.htm

O Bogu

„W zawodzie aktora najważniejszy jest płodozmian, zmiana ról, różne wyzwania. Rutyna, także w innych profesjach, jest bardzo niebezpieczna.”

Krzysztof Ławniczak (1960)

Źródło: Anna Kopeć, Misza to świetna postać, „Kurier Poranny” nr 46, 24 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133887.html

O zmianach

„Moja mama próbowała kiedyś policzyć wszystkie moje role. Wyszła jakaś ogromna liczba, chyba sześćdziesiąt. Nie brałem oczywiście wszystkiego, ale starałem się przyjmować jak największą liczbę propozycji. Liczy się każda rola, nawet najmniejszy epizod. Młody aktor musi się wykreować, a to wiąże się z ciężką pracą. Poza tym każda wizyta na planie to jest znakomita forma nauki. Ja się nauczyłem zawodu właśnie na planie filmowym. Jeśli się chce być aktorem, to przynajmniej na początku powinno się brać prawie wszystko, żeby zobaczyć, w jakich rolach czujemy się najlepiej, nad czym musimy jeszcze popracować, jak reagują reżyserzy. Te wszystkie umiejętności przychodzą po kolejnych wizytach na planie filmowym.”

Bartosz Obuchowicz (1982) polski aktor

Źródło: wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=5448

O nauce

„Wewnętrzna potrzeba przeniesienia na siebie nie swoich problemów i chęć pokazania ich publiczności już przefiltrowanych przez siebie. To jedna z najważniejszych umiejętności w tym zawodzie.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Gazeta Wyborcza”, 9 sierpnia 2002
Źródło: Wywiad http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mogeg.htm

„Na miano znakomitego reżysera trzeba długo pracować. Ja już jestem za stary. Raczej zostanę przy swoim głównym zawodzie. Dlatego uspokajam kolegów reżyserów – nie będę konkurencją.”

Cezary Harasimowicz (1955) polski scenarzysta i dramaturg

o planowanym debiucie reżyserskim.
Źródło: Wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=60760

„Sukcesem jest trwanie w zawodzie. Mimo lat wzlotów, oszołomień karierą i sukcesem, jak i lat spokojniejszych, wciąż mam sporo pracy, co daje poczucie zadowolenia, spełnienia… Nawet jeśli nie ma mnie na pierwszych stronach kolorowych pism i na warszawskich bankietach. Mam na ten temat swoje zdanie; bywają na nich ci, którzy nie mają co robić. Nieraz się zastanawiam, z czego oni żyją, skoro weekendowe wieczory spędzają głównie na rautach i otwarciach snobistycznych sklepów. Ja wtedy pracuję.”

Jacek Wójcicki (1960) aktor polski, śpiewak

Źródło: Wacław Krupiński, Prawdziwa sztuka wesel się nie boi, „Dziennik Polski” nr 187, 11 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144329.html?josso_assertion_id=D788BD0E9DB22907

O sztuce , O sukcesie

„Moja opinia na temat dziennikarstwa się jakoś specjalnie nie zmieniła po udziale w tym projekcie. Zawsze uważałem, że to jeden z najwspanialszych i najstarszych zawodów świata. Weźmy chociażby jakieś prehistoryczne plemię przekazujące sobie informacje za pomocą bębna albo znaków dymnych. To zawód zajmujący bardzo istotną pozycję w każdej kulturze. Zawsze, niezależnie od czasów, będą tacy dziennikarze, jak Edward Murrow. Ale trzeba przyznać, że czasy się zmieniają i bez odpowiednich znajomości, bez sponsorów i pleców, będzie im coraz trudniej się przebić.”

David Strathairn (1949) aktor amerykański

o filmie Good Night, and Good Luck i dziennikarstwie.
Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=29987

O pomocy

„A cóż ja miałem do gadania? Córka wychowała się w domu, gdzie ojciec – aktor, matka – aktorka, wujek – aktor i reżyser, ciocia – aktorka. Nie mówiąc o znajomych. Ale zadziwiła mnie, bo obserwując ją, nie myślałem, że będzie chciała zostać w tym zawodzie. W tej chwili jest właśnie absolwentką warszawskiej AT. Do krakowskiej PWST nie została przyjęta i po roku dostała się do AT. Nie skomentuję tego.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

odpowiedź na pytanie, dlaczego zgodził się, żeby córka została aktorką.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 22 czerwca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/osmz.htm

O domu , O matce , O myślach , O córce

„Decyzję o tym, żeby studiować podjąłem w obawie przed wojskiem. A wybór zawodu zawdzięczam… matematyce, fizyce i chemii, których chciałem uniknąć na egzaminach wstępnych. Do filmówki ich nie wymagano.”

Jarosław Gruda (1965) polski aktor

Źródło: Uciekłem w aktorstwo, „Tele Tydzień”, nr 1, 29 grudnia 2008 http://www.plebania.pl/wywiady/gruda.html

O decyzjach , O matematyce

„Babcia zawsze powtarzała, że najlepszy zawód to lekarz. Nawet w czasie wojny, a może szczególnie wtedy. Podobnie jak grabarz lekarz ma zawsze dużo pracy.”

Monika Jaruzelska (1963) polska dziennikarka, stylistka, projektantka mody

Rodzina
Źródło: s. 60

O wojnie , O czasie , O babci

„Przepis na sukces w tym zawodzie: przede wszystkim szczęście, dobry wygląd i, niestety, układy, a na samym końcu talent.(…) Ten zawód wymaga wielkiej wiary w siebie i tupetu, bo każda rozmowa o nowej roli, każde zdjęcia próbne to walka.”

Ewa Gawryluk (1967) polska aktorka

o zawodzie aktorki.
Źródło: Ewa Gawryluk. Najbardziej boi się nudy, „Halo!”, 1996.

O szczęściu , O wierze , O wyglądzie , O sukcesie

„Studiowałem dziennikarstwo, uważałem jednak, że ten zawód wymaga dodatkowej wiedzy, stąd moje próby. Najpierw poszedłem na prawo, ale okazało się, że to bardzo nudne studia. Zmieniłem je na historię sztuki – było znacznie ciekawiej – zwłaszcza w Krakowie, gdzie dookoła są wspaniałe zabytki. Kiedy jednak doszło do egzaminów, wycofałem się i przeszedłem na anglistykę. Pamiętam, że wtedy poproszono mnie do dziekanatu i zapytano, czy muszę korzystać z języka wrogów. Tłumaczyłem im, że język wrogów dobrze jest znać.”

Lucjan Kydryński (1929–2006) polski dziennikarz, konferansjer

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 11 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/npdd.htm

O historii , O wiedzę , O studiach

„W naszym zawodzie – zawodzie aktorki, zagranie tylu ról co ja, jest osiągnięciem.”

Katarzyna Łaniewska (1933) polska aktorka

Źródło: „Kieleckie Słowo Ludu”, 24 listopada 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/modnaba.htm

O ludziach

„Mam szczęście, bo mój zawód jest moją pasją. Mnie to interesuje i nie czuję póki co przesytu. Chociaż czasem robię sobie miesięczną kwarantannę i nie chodzę do kina, teatru… tak dla higieny osobistej.”

Katarzyna Dąbrowska (1984) polska aktorka

Źródło: Joanna Rutkowska, Wredna pani doktor. Wywiad z Katarzyną Dąbrowską, serialową Wiktorią http://www.nadobre.pl/20540/wredna-pani-doktor.html

O szczęściu , O czasie

„Ludzie zbudują, mimo wszystkie zawody, klęski i tragiczne omyłki, lepszy świat. Gdybyśmy nie mieli działać z tą myślą, utracilibyśmy wiarę w człowieka i jego możliwości, a wtedy lepiej byłoby nie żyć, przyjacielu.”

Stanisław Lem książka Dialogi

Utwory, Dialogi
Źródło: Wydawnictwo Literackie, Kraków – Wrocław 1984, s. 287

O ludziach , O świecie , O wierze , O myślach

„(…) ludzie unikają teraz nazwisk – Siła Spokoju był, teraz Nadzieja jest… Stosują pseudonimy jak za okupacji. Jakaś psychoza strachu u nich była, skoro na premiera wzięli sobie zupełnie niezłego adwokata i odwrotnie – ministrem policyjnego ścigania uczynili historyka Półwyspu Iberyjskiego. To był zawód Macierewicza.”

Paweł Dłużewski (1953) polski artysta kabaretowy i przedsiębiorca

Monolog z 1992

O ludziach , O strachu , O nadziei , O sile

„Bardzo szybko prysł mit szkoły filmowej. Pewnie także dlatego, że wybrałem Wydział Operatorski, ale szybko zorientowałem się, że robienie zdjęć mnie nie interesuje. A może było odwrotnie, tak mało rozwijał mnie mój wydział, że postanowiłem być reżyserem. Albo robiłem tak kiepskie zdjęcia, że musiałem zmienić zawód… Już nie pamiętam.”

Wojciech Smarzowski (1963) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: wywiad Zdzisława Pietrasika, „Polityka”, 3/2005

„Jestem dosyć skromną osobą, chociaż niektórzy mogą myśleć inaczej. Spotkanie z dziennikarzem, i to jeszcze przy włączonym dyktafonie, krępuje mnie. Staram się unikać mówienia o prywatności. Lata pracy nie ośmieliły mnie do udzielania wywiadów, tego całego medialnego szumu, choć to część naszego zawodu. Wolę pracować nad rolą niż mówić o niej.”

Bogusława Pawelec (1954) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 27 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pozegnaniez.htm

O myślach , O myśleniu

„Jakby na własne poniżenie, niegdysiejsi opozycjoniści, a obecnie propagandyści reżimu, stosują te same metody walki z patriotyzmem, które niegdyś potępiali, jako antypolski sowietyzm. Gdyby Głowiński nie stał się jednym z nich, mógłby stworzyć dzieło większe niż Klemperer, bo obejmujące dwa systemy – komunizm i postkomunizm. Gdyby do obozu moczarowsko-michnikowskiego nie dołączyli Krzemiński i Śpiewak, mogliby wejść do historii socjologii jako Malinowscy ekshibicjonizmu moralnego i politycznego ludzi Marca ’68, którzy z roli ofiar przeobrazili się w dyktatorów medialnego ludożerstwa. A tak, trzeba im przypomnieć, że chodzą po telewizjach w butach po redaktorze Misiornym, zwalczającym KOR ma łamach „Trybuny Ludu”, który może jeszcze bardziej niż Snopkiewicz czy Bratkowski może być uznawany za patrona zawodu znanego kiedyś, jako „Kur wie lepiej”, a obecnie uprawianego przez Lisa, Miecugowa, Olejnik i rzeszę innych, którzy nie wiedzą, że Szpotański już dawno ich służbę opisał.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Jest Peerelu spadkobiercą PeO, wyszkowski.com.pl, 9 lipca 2011 http://www.wyszkowski.com.pl/index.php?option=com_k2&view=item&id=1825:jest-peerelu-spadkobiercą-peo&Itemid=105

O ludziach , O butach , O historii , O walce

„Początki w zawodzie przypadły na czasy, kiedy wśród bohaterek ekranowych dominowały kobiety z brytyjskiej klasy pracującej. Z moim typem fizycznym jawiłam się producentom i reżyserom… zbyt egzotycznie. Niemniej nakręciłam kilka filmów, angażowana do ról takich właśnie nietypowych kobiet.”

Jane Seymour (1951) aktorka brytyjska

Źródło: Zbigniew K. Rogowski, W cztery oczy z Jane Seymour http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=61157, „Przekrój”, nr 28/2611, 9 lipca 1995, s. 10–13.

O kobietach

„W młodości marzyłem o tym, żeby zostać reżyserem filmowym. (…) Mój ojciec, który był pragmatykiem, szybko obliczył, że jako reżyser nie znajdę pracy. Natomiast w kraju zniszczonym przez wojnę na pewno nie grozi mi bezrobocie w zawodzie architekta. Ponieważ byłem posłusznym dzieckiem, posłuchałem ojca i w 1947 roku zdałem egzaminy na Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej.”

Zdzisław Beksiński (1929–2005) polski malarz, rzeźbiarz, fotografik i grafik komputerowy

Źródło: Zdzisław Beksiński: malował swoje sny, „Konfrontacje”, 1989 http://www.cialo-umysl-dusza.pl/strefa-dobrych-mysli/138-zdzislaw-beksinski-malowal-swoje-sny

O dzieciach , O duszy

„Jestem na swój sposób charakterystyczny i właśnie takie role są mi powierzane odkąd pojawiłem się w tym zawodzie.”

Jarosław Gruda (1965) polski aktor

Źródło: Uciekłem w aktorstwo, „Tele Tydzień”, nr 1, 29 grudnia 2008 http://www.plebania.pl/wywiady/gruda.html

„Oczywistości i proste podziały w tym zawodzie nie istnieją. Aktorstwo wymyka się sztywnym klasyfikacjom na szkoły, style gry. Ważna jest intuicja. Ale i ona często zawodzi.”

Jan Frycz (1954) aktor polski

Źródło: „Polityka” 49/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niechceg.htm

„Pisanie tekstów to trudny zawód.”

Wojciech Młynarski (1941–2017) polski kompozytor i wykonawca piosenki autorskiej

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 17 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/calycz.htm

„W skład zawodów pieniężnych wpływających na utrwalenie temperamentu łupieżczego wchodzą zawody związane bezpośrednio z posiadaniem własności – czyli stanowiące właściwe zajęcia klasy próżniaczej – oraz pomocnicze funkcje łączące się z przywłaszczaniem i gromadzeniem majątku. Chodzi tu o osoby związane z posiadaniem przedsiębiorstw zaangażowanych w walkę konkurencyjną – zwłaszcza zaś o tak podstawowy element zarządzania gospodarką jak operacje finansowe. Można do tej kategorii zaliczyć również większość zawodów powiązanych z handlem. Najdoskonalszym wcieleniem człowieka uprawiającego zawód „pieniężny” jest „kapitan przemysłu”. Jest to człowiek raczej sprytny niż pomysłowy, a jego pozycja ma raczej charakter finansowy niż produkcyjny. Zarządza on przemysłem w sposób dowolny. Pieczę nad technicznymi szczegółami produkcji i organizacji przemysłu zleca podwładnym o mniej „praktycznym” umyśle – ludziom posiadającym instynkt pracy, a nie takim, którzy posiadają zdolności administracyjne. Jeśli chodzi o kształtowanie natury ludzkiej poprzez wychowywanie i selekcję, ogół zawodów „nieekonomicznych” należy zaliczyć do tej samej kategorii, co zawody pieniężne. Taki właśnie charakter ma zawód polityka, duchownego i wojskowego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O charakterze , O naturze , O walce

„Mam niemiłe wrażenie, że raczej się cofnęłam. To nie było wyzwanie dla mojego warsztatu. Kocham swój zawód i wciąż potrafi mnie fascynować. Ale ciekawe propozycje to rzadkość. Już nie mam ochoty grać wesołych cioteczek. Szkoda nawet o tym mówić. Zresztą, i tak w końcu mnie wywalili. Trzeba byłoby zapytać tych, co ze mnie zrezygnowali. Swoją pracę staram się zawsze wykonywać jak najlepiej. Jestem zawodowcem, więc moje chimery nie są chyba nie do zniesienia. Ale aktorstwo to zawód, w którym trzeba się podporządkować reżyserowi, producentowi. A ja to trudno znoszę, bo nie ma osoby, której oddałabym władzę nad sobą – z wyjątkiem własnej rodziny.”

Agnieszka Pilaszewska (1965) aktorka polska

o tym, dlaczego przestała grać w serialu Barwy szczęścia.
Źródło: Małgorzata Piwowar, Szorowałam grzywką po niebie, „Rzeczpospolita”, 23 marca 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/27774

O wrażeniach , O czytaniu , Kochać się

„Mam pełną świadomość przypadkowości. Zagrałem bardzo wiele dobrych ról, które nie zostały zauważone, a parę fatalnych albo średnich, które zostały nagrodzone i, niestety, doskonale o tym wiem. Zawsze bolało mnie to, że największe sukcesy przyniosły mi te przedsięwzięcia, które trafiały w moją psychofizyczność… W tym zawodzie nie ma sprawiedliwości, a sukcesy są nie tylko wynikiem talentu i umiejętności.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Monika Mokrzycka-Pokora, Jan Englert, Culture.pl, grudzień 2008 http://www.culture.pl/baza-film-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/jan-englert

O sprawiedliwości , O sukcesie

„Gdy czujemy znużenie, mówimy o sennych marzeniach, jakby były spełnieniem naszych najszczerszych pragnień – co chcielibyśmy mieć, gdy to, co mamy, sprawia nam bolesny zawód. Ale dla wędrowca prawdziwym przedmiotem pożądania zawsze był świat materialny. A znużenie przychodziło dopiero wtedy, gdy świat zaczynał wydawać się jak ze snu.”

Anne Rice (1941) pisarka amerykańska

Mumia

O świecie

„(…) traktuję swój zawód jako bardzo osobisty sposób wypowiedzi i komunikowania się ze światem. Nieważne, czy to się dzieje poprzez komedię obyczajową, czy dramat. Moim zdaniem film ma wtedy wartość i znaczenie, jeżeli w jakiś sposób prowokuje – poprzez formę albo przez treść, gdy skłania do wyrazistych reakcji. Dla mnie równie wartościową reakcją jest krańcowe odrzucenie mojego filmu jak też zachwyt nad nim.”

Magdalena Łazarkiewicz (1954) polska reżyserka, scenarzystka

Źródło: „Film” 1986, nr 25

O świecie

„Ten zawód stawia nas w bardzo dziwnej sytuacji. Z jednej strony oczywistym jest, że na scenę wychodzę ja, Matylda, z drugiej strony postać, z którą przychodzi mi się zmierzyć w teatrze czy w filmie, często zachowuje się zupełnie inaczej niż ja prywatnie, bohaterka doświadcza rzeczy, których czasami na szczęście, a czasami niestety, prywatnie nigdy nie przeżyłam. Bywa, że staje się to przywilejem danym w tym zawodzie, dzięki któremu mogę sobie pozwolić na więcej, ale zdarza się również, że trzeba przejść przez mniej przyjemne sytuacje i towarzyszące im emocje. Moja praca jest częścią mojego życia. Każda z postaci w procesie przygotowań z pewnością staje mi się na tyle bliska, że w jakimś stopniu zostaje we mnie. I tak jak w życiu prywatnym przyjmuję złe i dobre zdarzenia oraz emocje jako coś naturalnego, tak samo traktuję to, co przydarza mi się dzięki aktorstwu. Pozwalam, żeby to, co mnie spotyka, w odpowiednim tempie przeze mnie przepływało. Wierzę, że zostaje we mnie tyle, ile powinno. Nie martwi mnie to, ile już zapomniałam, i nie męczy mnie to, co pamiętam.”

Matylda Podfilipska (1980)

o aktorstwie.
Źródło: „artPapier”, 5 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zbzpr.htm

O szczęściu

„Gdy człowiek się na coś decyduje i jest do tego w miarę inteligentny, to zdaje sobie sprawę z konsekwencji. Wiadomo, że jeśli się gra w serialu, to nie można potem chodzić i narzekać: „o mój Boże, ta popularność mnie zabija!”. Trzeba przyjąć to, iż ludzie będą chcieli podejść, porozmawiać. Dla mnie to naprawdę przyjemny aspekt zawodu, takie spotkania dają mi dużo pozytywnej motywacji do pracy, wiary w to, że moja praca ma odbiorców. Spotykam się z wieloma wyrazami sympatii i naprawdę nie czuję, by ktokolwiek robił mi krzywdę.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

o kojarzeniu z rolą Magdy Karwowskiej w serialu Czterdziestolatek.

O Bogu , O ludziach , O wierze , O grach

„(…) jedyne w moim zawodzie, co mnie denerwuje, (…) to są polskie drogi.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Grunt to rodzinka, Polsat

„Nie wykonuj takiego zawodu, którego efekty są szkodliwe dla ludzkości, bądź dla przyrody. (…) Wybierz sobie zawód, który pomoże ci urzeczywistnić Twój ideał współczucia.”

Thích Nhất Hạnh (1926)

Każdy krok niesie pokój

„Etyka i uczciwość uległy erozji pod wpływem najstarszego zawodu świata: politycznej prostytucji.”

Michael Connelly książka Echo Park

Echo Park

„Odmiana artystyczna [bilarda] podobna jest do trików bilardowych. Różnica pomiędzy nimi jest taka, jak między elementami obowiązkowymi a jazdą dowolną w łyżwiarstwie figurowym. Triki to show, zawodnik ma określony jedynie limit czasu na wykonanie swojego pokazu, reszta jest dowolna. Podczas programu może opowiadać dowcipy, żonglować bilami, to wszystko jest kwestią jego inwencji twórczej. Na koniec widzowie brawami oceniają każdego z uczestników zawodów.”

Łukasz Szywała (1981)

Źródło: Agnieszka Bialik, Bilardowy artysta – wywiad z Łukaszem Szywałą, skb.olawa.pl http://www.skb.olawa.pl/index.php?tu=57

O czasie

„Zawód aktora właśnie ma to do siebie, że non stop podejmuje się ryzyko i nowe wyzwania.”

Peter J. Lucas (1962) aktor amerykański pochodzenia polskiego

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=39462

„(…) wybrałam taki zawód, w którym czasem trzeba biegać w lateksowej mini po ekranie lub wcielać się w mało sympatyczną postać.”

Andżelika Piechowiak (1980) polska aktorka

Źródło: Miska ładnych truskawek i jeden zgniły owoc - wywiad z Andżeliką Piechowiak, 10 kwietnia 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5178/Miska-ladnych-truskawek-i-jeden-zgnily-owoc-wywiad-z-Andzelika-Piechowiak.html

O czasie

„Jakim artystą?! Nie pozwalam tak o sobie mówić, bo artyzm to jest coś, co czasem się komuś zdarza, ale ocenia to widz, a może dopiero historia. Dlatego normalny człowiek, według mnie, nie może pozwolić nazywać siebie artystą. Jestem właśnie normalnym rzemieślnikiem i staram się robić wszystko, najlepiej jak potrafię. Moimi majstrami byli m. in. Tadeusz Łomnicki, Aleksander Bardini, Zofia Mrozowska i inni wybitni ludzie teatru. Oni nie uczyli mnie artyzmu, lecz zawodu.”

Emilian Kamiński (1952)

Źródło: W teatrze interesuje mnie synteza życia, „Przegląd” nr 6/, 7 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110956.html

O ludziach , O historii , O czasie

„Zawód pisarza jest najbardziej samotniczy, móc dzielić go z innym to błogosławieństwo; staje się wówczas bardziej ludzkim.”

Silvina Bullrich (1915–1990)

„Aktorstwo było moim marzeniem już w dzieciństwie. Marzeniem, które nie miało się spełnić, ponieważ byłem dzieckiem niewydarzonym, a aktor miał być wysoki i przystojny. Ale to marzenie spełniło się, a ja od lat spełniam się w tym zawodzie. I z tego powodu jestem bardzo szczęśliwy.”

Artur Barciś (1956) polski aktor

Źródło: Artur Barciś. Największa „sypka” mojego życia, „Życie na Gorąco”, nr 4, 24 stycznia 2013, s. 58.

O życiu , O dzieciach , O dzieciństwie

„W aktorstwie na pewno nie pomaga mi moja niecierpliwość. Zbyt często chcę czegoś szybciej, więcej, chcę być dalej. Robię się wtedy powierzchowny. Staram się więc tę moją niecierpliwość powściągnąć. Natomiast z pewnością pomaga mi otwartość, ciekawość, chęć poszukiwania wciąż nowych doświadczeń. Uważam, że w moim zawodzie podstawą jest ciągły rozwój – i to zarówno na płaszczyźnie zawodowej, jak i ludzkiej. Aktora kształtuje przecież to, czego doświadcza w życiu, co wzbogaca jego wrażliwość i wyobraźnię. Z tych życiowych doświadczeń czerpie się później materiał i inspirację do pracy. Tak więc, im życie aktora jest bogatsze, im uważniej i bardziej świadomie przeżyte, tym lepiej może on budować swoje postacie i nad nimi pracować.”

Kacper Kuszewski (1976) aktor polski

Źródło: Mikrokosmos - II część wywiadu z Kacprem Kuszewskim http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1355/Mikrokosmos-II-czesc-wywiadu-z-Kacprem-Kuszewskim.html

O życiu , O poszukiwaniu , O cierpliwości

„Aktorstwo, żeby było dobre, musi sprawiać przyjemność. Jeśli człowiek się męczy, to nie powinien uprawiać tego zawodu.”

Artur Barciś (1956) polski aktor

Źródło: Artur Barciś. Największa „sypka” mojego życia, „Życie na Gorąco”, nr 4, 24 stycznia 2013, s. 58.

O życiu , O przyjemności

„Miałam naprawdę szalone marzenia. Bycie prezydentem wydawało mi się bardzo łatwą pracą, więc – jak wspomina moja mama – dość długo upierałam się, żeby rządzić krajem. Wyobrażałam sobie siebie także jako policjantkę i żołnierkę. W końcu jednak doszłam do wniosku, że jeśli zostanę aktorką, będę mogła po prostu zagrać kobiety, które uprawiają te moje wymarzone zawody.”

Karolina Nolbrzak (1981)

Źródło: Nolbrzak chciała być... prezydentem, teletydzien.pl, 29 sierpnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-nolbrzak-chciala-byc-prezydentem,nId,629209

O kobietach , O marzeniach

„Po krótkim odpoczynku brat mój zajął się mną serdecznie i zaczął przygotowywać mnie do tego pięknego zawodu. (…) chciał prowadzić ze mną zajęcia praktyczne, ale brak narzędzi nie pozwolił na to. (…) Zacząłem wykuwać dłuta, a brat mój (…) doprowadzał [je] do idealnego wyglądu. (…) Po wykonaniu dłut brat mój Józef zaczął projektować przedmioty przemysłu artystycznego. Były to różnego rodzaju talerze, patery, kasetki, papierośnice, kałamarze. Wszystkie (…) były wykonane z dużym smakiem, żeby jako tako żyć.”

Józef Gosławski (1908–1963) polski rzeźbiarz i medalier

wspomnienia Stanisława Gosławskiego, brata Józefa.
Źródło: Anna Rudzka: Józef Gosławski. Rzeźby, monety, medale, wyd. 1, Alegoria, Warszawa 2009, ISBN 9788362248001, s. 24.

O wyglądzie

„Nigdy nie dopuszczałam do siebie myśli, że kobiety mogą mieć trudniej w zawodzie kompozytora. Tyle że na ten zawód trzeba się umieć zdecydować. I być gotowym zapłacić pewną cenę.”

Elżbieta Sikora (1943)

Źródło: Anna Luboń, Podwójne życie Marii, „ELLE” nr 12, 15 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127231.html

O życiu , O kobietach , O myślach , O myśleniu

„Góry to moja miłość. Wypełniają moje życie i stały się też moim zawodem.”

Maciej Berbeka (1954–2013)

Źródło: Maciej Berbeka: Alpinizm to piękny sport, ale niesienie w górach pomocy jest dla mnie najważniejsze, goryksiazek.pl, 2012 http://goryksiazek.pl/2012/12/maciej-berbeka-broad-peak

O miłości , O życiu , O sporcie , O pomocy

„Jęk zawodu na trybunach, zupełnie jakby torreador nie trafił w byka.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

Źródło: „Przegląd” nr 3, 21 stycznia 2002

„W tym zawodzie nosi się w sobie trochę ducha cyganerii i marzy o wędrownym życiu.”

Kamil Maćkowiak (1979)

o aktorstwie.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 6 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ene.htm

„W życiu trzymałem się zasady tzw. świętej obojętności. Streszcza się ona w postawie gotowości spełniania swoich zadań życiowych: gdziekolwiek, cokolwiek i jakkolwiek. Mam je wykonać możliwie dobrze i zachować pokój ducha. Zasada ta zdała swój egzamin życiowy. Wyrasta ona z prawdy wiary w Opatrzność Bożą. Bóg nami rządzi, a my jesteśmy Jego narzędziami. Trzymając się tej zasady, uniknąłem wielu zawodów, stresów. Byłem zawsze zadowolony z tego, co jest.”

Bolesław Pylak (1921–2019) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Urszula Buglewicz, Człowiek żyje, aby służyć http://www.niedziela.pl/artykul/86087/nd/Czlowiek-zyje-aby-sluzyc, niedziela.pl, 2008

O Bogu , O pokoju , O wierze , O zachowaniu

„Dla aktora przede wszystkim ma znaczenie to, żeby grać. Żeby nieustannie się gimnastykować. Dotyczy to zresztą każdej dziedziny. Nauczyciel, lekarz czy kierowca bez praktyki wypada z obiegu, bo świat idzie do przodu i wszystko się zmienia. Tak samo jest w przypadku naszego zawodu. Jeżeli się nie gra, to po prostu zatraca się gotowość, która jest potrzebna, żeby grać rzeczy najprzeróżniejsze.”

Artur Żmijewski (aktor) (1966) polski aktor

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21561

O świecie , O grach , O nauczycielach

„Kiedy zerwałem z narkotykami, odniosłem sukces w zawodzie. Mam świadomość, że jeśli znów sięgnę po narkotyki, wszystko się rozsypie. Wiem też, że muszę uważać, wszak moje uzależnienie zaczęło się od wypalenia zwykłego jointa.”

Samuel L. Jackson (1948) aktor amerykański

Źródło: „Gazeta Telewizyjna” nr 132, czerwiec 2007

O zerwaniu , O sukcesie , O uzależnieniu

„Zgadzam się z panią. Nawet po nacjonalizacji nasza gospodarka to katastrofa. Ale na gorzką rzeczywistość reaguję jak przystało na prawdziwego rewolucjonistę i mam odwagę sprzeciwić się strajkom, nadmiernym żądaniom, powtarzać, że nie należy oddawać się demagogii, zawodom, kto więcej obieca. Również dziś rano przeprowadziłem dyskusję z przedstawicielami personelu hotelowego Zapytałem ich: "Myślicie, że dalsze żądania podwyżek rozwiążą wasze problemy? Może rozwiążą je w danej chwili. A jutro? Jutro nie będziecie już mieli turystów, już w tym roku nie przyjeżdżają i skończy się na tym, że hotele zostaną zamknięte. Trzeba mniej żądać, a więcej pracować, więcej produkować."”

Álvaro Cunhal (1913–2005) polityk portugalski

w wywiadzie udzielonym Orianie Fallaci w czerwcu 1975 w Lizbonie
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, wyd. Sfery, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7799-039-1, tłum. Agnieszka Czepnik, Anna Osmólska-Mętrak, Joanna Ugniewska, s. 588.

O historii , O myślach , O rzeczywostości , O myśleniu

„(…) „straciłam” anonimowość w dniu, kiedy dla kamery porzuciłam zawód modelki.”

Cameron Diaz (1972) amerykańska aktorka filmowa

Źródło: Warto jest być zdrową egoistką, „To i Owo” nr 29, 2010, s. 5.

„Aktorstwo jest takim zawodem, w którym trudno jest pewne rzeczy przewidzieć, zwłaszcza tym, którzy tak jak ja nie pochodzili z aktorskich rodzin. Nie wiadomo np., czy będzie się szczęśliwym z takim wyborem, czy polubimy kontakt z publicznością, ten rodzaj skupienia, jaki jest potrzebny do pracy na scenie, lęk pojawiający się przed premierą… Ja wiedziałam, że chcę być aktorką bądź pisarką, a ponieważ zaplanowałam studia w Krakowie, to złożyłam dokumenty do tamtejszej PWST i na Uniwersytet Jagielloński na filozofię. Pierwsze podejście mi się nie udało, ale w następnym roku ponowiłam próbę i tym razem się dostałam.”

Olga Adamska (1973)

Źródło: Katarzyna Stróżyk, „Kurier Szczeciński” nr 12, 17 stycznia 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/50221.html

O studiach

„Jako nastolatka marzyłam o tym, by zostać księżniczką i wyjść za mąż za księcia Karola. Przyznałam mu się do tego, gdy kiedyś się spotkaliśmy. Przykro mi, że się nam nie udało. Żartuję oczywiście. Mówiąc serio, pamiętam, że zawsze najbardziej zależało mi na tym, by mieć rodzinę. Zawód nie był ważny, wbrew pozorom nie pragnęłam wcale aż tak bardzo zostać aktorką. Tym bardziej że aktor, jak wiadomo, ciągle jest w podróży, ciągle pracuje i nie przywiązuje się do ludzi. Na szczęście zdążyłam się przekonać, że w rzeczywistości jest trochę inaczej. I bardzo się cieszę, że mam taką pracę. Chyba oszalałabym, siedząc w biurze przed komputerem przez 50 dni w roku. A o czym marzę teraz? Tak naprawdę o jednym: aby mieć więcej czasu dla swoich najbliższych. Tego mi najbardziej brakuje.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

O szczęściu , O ludziach , O rodzinie , O rzeczywostości

„Po dziewięciu latach przerwy poświęconych wychowaniu dzieci. Bardzo chciałam wrócić do zawodu, choć bałam się, jak zostanę przyjęta. Niepotrzebnie.”

Bożena Krzyżanowska (1957–2019) polska aktorka

Źródło: „Rzeczpospolita”, 1 kwietnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/traficn.htm

O dzieciach

„Zawsze czule wspominam reżyserów, z którymi pracowałem, bo to moment twórczy, w którym powstaje rola. Jeżeli chodzi o teatr, to sporo pracowałem z moją żoną, Izabellą Cywińską. Staram się bardzo rzetelnie wykonywać każde zadanie, ale z biegiem lat straciłem tę potrzebną, szczególnie w zawodzie aktora, zachłanność na ilość „zaliczanych” ról.”

Janusz Michałowski (1937) aktor polski

Źródło: Nie jestem zachłanny, „Tele Tydzień” nr 9, 9 lutego 2004 http://www.plebania.pl/wywiady/michalowski.html

„Od zawsze jestem związany z zawodem aktora. Nie wiem, w jaki sposób osoby nienależące do tego środowiska wyobrażają sobie taką sytuację, w której aktor odmawia zagrania tak znaczącej roli. Nie znajduję odpowiedzi na pytanie, dlaczego ktoś miałby odmówić. Dla mnie jest to naprawdę ogromne wyróżnienie i doświadczenie. Czas spędzony na próbach i na ostatnich przygotowaniach to dla mnie całe życie. Ta praca jest moim życiem.”

Mateusz Damięcki (1981) aktor polski

o roli w spektaklu Skazani na Shawshan.
Źródło: Magdalena Kowalewska, Damięcki: „Skazani na Shawshank” pulsują we mnie, każda próba daje mi coś nowego, naszemiasto.pl, 11 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/109019.html

O życiu , O czasie , Pytanie

„Gdy zaczynałem pracę w zawodzie, wielu moich kolegów dziennikarzy uważało, że jeśli policjant bije Afroamerykanina walczącego o prawa obywatelskie, to obiektywna prawda leży pośrodku, między bitym a bijącym. Od początku wydawało mi się, że to nonsens.”

Michael Kaufman (1938–2010)

Źródło: newsweek.pl, 21 lutego 2010 http://www.newsweek.pl/wydania/1165/kapuscinski-z-karabinem--na-ramieniu,54032,1,1

O prawdzie

„[Mężczyźni] (…) lepiej zarabiają, a w filmach zawsze mają dla siebie role. A z kobietami są ciągłe problemy. Kobieta jest albo za młoda, albo za stara, albo za ładna, albo za brzydka, albo za gruba, albo za chuda. Nigdy idealna. Ja miałam w zawodzie sporo szczęścia. Nigdy nie grałam młodej osoby, bo zawsze, odkąd pamiętam, wyglądałam na dużo starszą. Myślę, że dzisiaj wyglądem dostosowałam się wreszcie do mojego prawdziwego wieku.”

Violetta Arlak (1968) polska aktorka

Źródło: Beata Biały, Jej portret, „Tina” nr 18, 22 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144743.html

O kobietach , O mężczyznach , O myślach , O wyglądzie

„Żywot aktora w Polsce trwa kilka lat, a potem są tylko wspomnienia i… tantiemy – na żałosnym poziomie. Wiem, co w naszym zawodzie znaczy bezrobocie i głód. W moim zawodzie nie ma nawet minimalnych socjalnych zabezpieczeń, a już zwłaszcza gdy nie jest się na teatralnym etacie. Przez dziesięciolecia w tym kraju artyści zapomnieli, że wykonują artystyczny zawód i nie potrafią się upominać o swoje prawa.”

Paweł Królikowski (1961) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 listopada 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/msop.htm

O głodzie

„Uwielbiam swój zawód, kocham kręcić filmy. Najlepiej cztery w ciągu roku. Najbardziej lubię etap przygotowań, kiedy zbieram materiały do konkretnej roli. Czasami mam z tego większą przyjemność, niż potem, na planie. Nie wyobrażam sobie pracy nad filmem bez tego wstępu, bez tworzenia postaci. To nie miałoby sensu.”

Penélope Cruz (1974) aktorka hiszpańska

Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=54046

O przyjemności , Kochać się , Sens

„Nie ma łatwego sukcesu i jednej drogi do jego osiągnięcia. Sukces to połączenie wielu czynników: talentu, miłości do zawodu, ciężkiej pracy, profesjonalnego przygotowania, odwagi. Jak mawiał trener Hubert Wagner: „Sukces tworzą ludzie inteligentni, którzy wiedzą co chcą osiągnąć i jakim sposobem. Dla osiągnięcia wybitnych sukcesów na miarę światową, trzeba się wyjątkowo dobrze przygotować i poświęcić w zupełności”. W zawodzie, który mam szczęście wykonywać poświeceń mnożny się mnóstwo. Wielu jest powołanych, lecz mało wybranych. Tu nie ma drogi na skróty. Obligatoryjnie trzeba przejść przez wszystkie szczeble drabiny bez taryfy ulgowej, bo i tak weryfikacja następuje bardzo szybko na scenie. Najpierw należy budujemy bardzo solidne fundamenty, z dobrych materiałów, które są doszlifowywane, ociosywane przez mistrzów, których spotykamy na własnej drodze, a następnie bazując na tych elementach tworzymy własną niepowtarzalną przestrzeń artystycznej wypowiedzi.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Adam Trajdos, Jerzy Jeszke: Zawód aktora to mistyka http://www.wiadomosci24.pl/artykul/jerzy_jeszke_zawod_aktora_to_mistyka_203202.html, wiadomości24. pl, 7 lipca 2011

O szczęściu , O ludziach , O sukcesie

„W latach potocznie nazywanych stalinowskimi ministerstwo co roku wyznaczało kilkaset sztuk do wyboru, klasycznych i współczesnych. Wybieraliśmy to, czego naszym zdaniem nie trzeba się było wstydzić. Inicjatywa była ograniczona, choć publiczność pozbawiona innych rozrywek dopisywała. Koncentrowaliśmy się na zagadnieniach warsztatowych. Wychowywaliśmy zespół, a ja powoli zdobywałem zawód”

Erwin Axer (1917–2012) polski reżyser

Źródło: Joanna Derkaczew, Axer – lwowiak na zawsze, „Gazeta Wyborcza”, 7 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144079.html

„Każdego można kupić. (…) Zawód polityka sytuuje się między śmieciarzem a katem.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: wywiad dla „Gazety Wrocławskiej”, 9 marca 2001

„To super, że mogę pracować w zawodzie, który jest moją ogromną pasją. Czasem budzę się i myślę, że to sen!”

Owen Wilson (1968) aktor i scenarzysta amerykański

Źródło: Wciąż słyszę, że mam pstro w głowie, „To i Owo” 2010, nr 30, s. 5.

O myślach , O snach , O czasie , O myśleniu

„Właściwie wszystkie matki są matkami wielkich ludzi i nie ich to wina, że życie później sprawia im zawód.”

Borys Pasternak (1890–1960) rosyjski poeta i prozaik

O życiu , O ludziach , O matce

„(…) w aktorstwie, które jest zawodem wciąż podlegającym czyimś ocenom – czasem trudno jest mi się odnaleźć i wrócić do „emocjonalnego pionu”; prawie wszystkie uwagi natychmiast odbieram bardzo personalnie.”

Anna Gzyra (1984) polska aktorka

Źródło: Rozmowa z Anią Gzyrą, serialową Sylwią – część druga http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1267/Rozmowa-z-Ania-Gzyra-serialowa-Sylwia-czesc-druga.html

O czasie

„Kontuzje są wpisane w ten zawód i nie każdemu się udało. Mogę powiedzieć jedno: dla mnie zdrowie zawodnika było rzeczą nadrzędną. U mnie nigdy się nie zdarzyło, żeby siatkarz grał na blokadzie.”

Ireneusz Mazur (1957) polski trener siatkówki

Źródło: Wszyscy byli ancymonkami http://www.przegladsportowy.pl/Siatkowka-Ireneusz-Mazur-dla-Magazynu-Sportowego-bez-autoryzacji,artykul,110299,2,282.html

O zdrowiu

„Znam paru sukinsynów pierwszej wody, którzy fantastycznie udają wrażliwość. Grają takich, by ludzie postrzegali ich jako osoby uduchowione. W rzeczywistości codzienne życie z nimi to koszmar. Gdy startowałem w tym zawodzie i poznawałem ich w sytuacjach prywatnych, myślałem nieraz: „Boże, co za leszcz, a w nim się pół Polski kocha!””

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: wywiad dla „Pani”

O życiu , O Bogu , O ludziach , O myślach

„Chciałabym być uczciwa względem swoich możliwości i aspiracji. Nie będę nikogo oszukiwać, zarabiam ogromne pieniądze i dlatego wykonuję swoją pracę najlepiej jak potrafię. Kocham grać, ale nie stwarzam fałszywych mitów dotyczących posłannictwa mojego zawodu.”

Monica Bellucci (1964) włoska modelka i aktorka

Źródło: wywiad Anny Serdiukow, „Wysokie Obcasy”, 21 sierpnia 2010.

O pieniądzach , O oszukiwaniu , Kochać się

„W pracy gospodyń domowych nie ma nic pięknego, potrafię więc doskonale zrozumieć rozterki i niezadowolenie przeżywane przez wiele kobiet, które muszą się tym zajmować, chociaż zasmakowały już przedtem w innym życiu, bardziej niezależnym. Więcej szczęścia zaznały, wykonując jakiś konkretny zawód albo tworząc sztukę, niż spędzając czas w kuchni.”

Anaïs Nin (1903–1977) pisarka francuska

O kobietach , O czasie

„Każdy rodzic boi się o swoje dzieci i chciałby im oszczędzić zmartwień. A zawód aktora, jak mało który, obfituje w troski i rozczarowania.”

Uma Thurman (1970) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=25312

O dzieciach , O rozczarowaniu , O rodzicach

„Pacyfiści wyrażają nieraz oburzenie na widok manifestacji, jakimi ludność wita wojsko; nie rozumieją oni jak można okazywać taką cześć ludziom, których zawód polega na zabijaniu bliźnich. Otóż dowody czci i miłości, jakie wywołuje własne wojsko, bynajmniej nie tu mają swe źródło. W żołnierzu czcimy człowieka, który gotów jest ofiarować swoje życie za ojczyznę i to ma się na myśli, gdy oklaskuje się zwarte szeregi wojska kroczące ze swymi sztandarami. Nikt z nich nie żywi morderczych zamiarów i tylko z konieczności będzie szerzył śmierć, gdy mu wydadzą rozkaz, ale wszyscy oni gotowi są ofiarować swe życie w naszej obronie i za to chylimy przed nimi głowy.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 91

O życiu , O śmierci , O myślach , O ojczyźnie

„Nie należę do aktorów. Wykonuję ten zawód od przypadku do przypadku.”

Zygmunt Hübner (1930–1989) polski reżyser i aktor

Źródło: Zamiast życiorysu w: Zygmunt Hübner. 23 marca 1930–12 stycznia 1989, Gdańsk-Kraków-Warszawa 2000

„Dziś często ważniejsze jest bycie osobą publiczną czy popularną, a mniej istotne, co się zrobiło i z jakiego powodu. Żenuje mnie to, i bardzo nie chciałabym wpaść w taką pułapkę. Mam nadzieję, że dbam o to wystarczająco. Najpierw jest mój zawód, a potem związana z nim reszta – wywiady, bywanie na premierach. Ważne, by zachować właściwe proporcje.”

Magdalena Cielecka (1972) polska aktorka

O zachowaniu

„Moja przygoda z teatrem trwała 35 lat. Fajny, bardzo ciekawy zawód. Ciężki w sensie odporności psychicznej, ale nie można było się poddawać.”

Alicja Butkiewicz (1951)

Źródło: Izabela Krzewska, Jestem dumna z mojego miasta, „Gazeta Współczesna” nr 169, 5 września 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122870.html

Sens

„Wolny zawód kojarzy mi się często w Polsce z wolnością robienia kogoś w ciula”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

„artysty”
Polka

O wolności

„(…) ta przyklejona do mnie etykietka [wygląd nastolatka] bardzo mi przeszkadzała i zamykała pewien krąg ról, interesujących, bogatych i niezbędnych dla mojego aktorskiego zawodu. Dlatego zrobię też wszystko, aby wyrwać się z tej młodości.”

Władysław Kowalski (1936–2017) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Kulturalny” 1971, za: Roman Caputa, „Teatr” 1980, nr 21

O wyglądzie

„Idealizm to dobra cecha ludzka. Młodzi ludzie kończący studia mają idealistyczne podejście do życia i zawodu. To działa na korzyść. Dzięki takiemu podejściu, można mieć dobrą, ekspansywną energię, która jest potrzebna do tworzenia czegokolwiek. Niekoniecznie trzeba być bardzo młodym, wystarczy mieć młodą duszę.”

Agnieszka Dygant (1973) aktorka polska

Źródło: Bohdan Gadomski, Idealistka, „Angora” 42/03 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/idealistka.htm

O ludziach , O duszy , O studiach

„Oczywiście, jako dzieciak marzyłem o graniu w filmach, ale wynikało to głównie z faktu, że nie miałem pojęcia, iż istnieją także inne zawody, takie jak reżyser. Na podobnej zasadzie ktoś zafascynowany futbolem mógłby marzyć o karierze piłkarza, a nie na przykład trenera. Mogę powiedzieć, że bezdyskusyjnie moją pierwszą miłością są filmy i że dla aktorstwa na pewno nie zrezygnowałbym z wyreżyserowania Kill Bill. Może rzeczywiście jakieś niespełnione ambicje odzywają się we mnie, kiedy daję aktorom wskazówki. Ja w ogóle jestem takim reżyserem, dla którego najważniejsi są aktorzy. Jeśli chodzi o techniczne kwestie typu: jakiego obiektywu czy typu oświetlenia użyć, to rozmawiasz z kompletnym amatorem. Mnie to po prostu nie obchodzi, najważniejsze, żeby scena wyszła dobrze. Od maszyn są specjaliści, ja kieruję ludźmi.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16676

„Gdy zawaliłem studia, zastanawiałem się, co robić dalej. Może pójść na biologię, może na ochronę wód? Nawet na Uniwersytet Śląski składałem papiery. Aż tu ojciec, pamiętając moje parateatralne działania ze szkoły, mówi: „A może byś do szkoły teatralnej poszedł”. „Czy ja wiem? Nie wiem”. „To chodź do teatru”. I tak zostałem adeptem w Teatrze Nowym w Zabrzu. Pół roku w nim byłem. Prześliznąłem się przez jedną sztukę Różewicza. Wyszedłem na scenę i właściwie nic poza tym. Jednak wyszedłem po raz pierwszy na prawdziwe, zawodowe deski. I pomyślałem: „No dobrze, może spróbuję”. Tato wymyślił cały repertuar na egzaminy, przygotował mnie do nich i zdałem. A jak już zdałem, to nadal nie wiedziałem, czy to faktycznie jest to. Na szczęście miałem takich profesorów, od których nie dało się już odejść. Aczkolwiek Tadeusz Łomnicki, który był opiekunem naszego roku, zawsze nam mówił: „Słuchajcie, jest tyle zawodów na «a»: a murarz, a piekarz, a… Jak ktoś nie chce być aktorem, to niech da sobie spokój”. Razem z Łomnickim uczyła nas cała plejada wspaniałych aktorów. Byłoby więc nietaktem nie przykładać się do pracy. I w końcu gdzieś na drugim roku zrozumiałem, że chcę być aktorem. Musiałem jednak popracować nad wymową. Troszkę przeszkadzała mi śląska gwara. Pani od dykcji mówiła: „Andrzej, popracuj, popracuj, bo zaciągasz.””

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Z tym zaciąganiem miałem jeszcze problem przez jakieś trzy lata po ukończeniu studiów.
Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

O miłości , O szczęściu , O odejściu , O problemach

„(…) mam takie poczucie, o czym cały czas przekonują mnie rozmowy z różnymi producentami, że debiutujący reżyser i scenarzysta w Polsce postrzegany jest jak hochsztapler, który usiłuje coś wyłudzić. Ja się w tym zawodzie nie czuję jeszcze dość pewnie, szczególnie jeśli chodzi o twórczość fabularną. W Polsce mamy do czynienia z pewnego rodzaju kuglarstwem, cały ten biznes jest dość rachityczny, funkcjonujący na dziwnych zasadach, raczej za pomocą amatorskich sposobów, trików i sztuczek, niż sprawnego systemu. To się zmienia, ale jeszcze daleka droga do pełnego sukcesu i profesjonalizmu.”

Michał Rogalski (1970)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44508

O biznesie , O czasie , O sukcesie , O pomocy

Cytaty na temat zawód strona 2

Cytaty na temat zawód
strona 2