Cytaty na temat zawód (698 cytatów, strona 3)

„Kiedyś pewien krytyk ze zdumieniem odkrył, że w roli Edka w Tangu Mrożka umiem być groźny. Udokumentował w ten sposób, że nie rozumie, na czym polega mój zawód.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: Małgorzata Piwowar, W teatrze umiem być groźny, „Rzeczpospolita”, 29 sierpnia 2008 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/w-teatrze-umiem-byc-grozny.html

„Jesteście chrześcijanami, synami i córkami Bożymi: bądźcie z tego dumni. Nie popadajcie w przeciętność, nie ulegajcie dyktatom zmieniającej się mody, która narzuca styl życia niezgodny z chrześcijańskimi ideałami. Nie pozwólcie się mamić złudzeniom konsumizmu. Chrystus wzywa was do rzeczy wielkich. Nie sprawcie Mu zawodu, bo w ten sposób was samych spotkałby zawód.”

Piotr Libera (1951) polski duchowny katolicki, biskup

Źródło: homilia w bazylice na Jasnej Górze podczas pielgrzymki maturzystów diecezji płockiej, 11 kwietnia 2008

Chrystus

„Jest w Polsce wielu aktorów, a w zawodzie pracuje może jedna trzecia. Bardzo łatwo o zawiść. Te baobaby należy plenić przede wszystkim w sobie.”

Piotr Skarga (aktor) (1948) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Poznań, 23 listopada 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wfilmien.htm

„Nasz zawód ma wiele trudnych punktów, ale najtrudniejszym jest trema. Kilka bardzo zdolnych osób musiało zrezygnować z zawodu, bo nie wytrzymywały napięcia. Trema powodowała, że zapominali tekstu, dostawali arytmię, amok. To jest tak zwana trema demobilizująca.”

Izabela Trojanowska (1955) piosenkarka polska

Źródło: HomoDicit.pl

O zapominaniu

„Wieloboje są zawodami dla koneserów lekkiej atletyki. (…) I nie na darmo najlepszych dziesięcioboistów nazywa się królami, a siedmioboistki – królowymi lekkiej atletyki – bo to są prawdziwi herosi tej dyscypliny sportu.”

Sebastian Chmara (1971) polski lekkoatleta, dziesięcioboista, halowy mistrz świata

Źródło: sport.pl, 25 czerwca 2009 http://www.sport.pl/sport/1,78988,6755810,Rozmowa_z_Sebastianem_Chmara.html

O sporcie

„W nowoczesnym, demokratycznym, kapitalistycznym państwie nie ma już szczególnej roli inteligencji. Nie ma tej potrzeby. Ludzie się definiują przez różne role, zawód, pozycję społeczną, status ekonomiczny, ale nie przez przynależność do inteligencji definiowanej jako klasa z misją moralną i patriotyczną. Jest takie słynne zdanie Bertolta Brechta: „Nieszczęśliwy ten kraj, w którym bohaterowie są potrzebni” – naprawdę lepiej żyć w kraju, który ich nie potrzebuje. Więc tak, żałuję, że praktycznie nie ma już inteligencji, ale rozumiem, że było to nie do uniknięcia.”

Timothy Garton Ash (1955)

Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, Lepiej żyć w kraju, który nie potrzebuje bohaterów http://wyborcza.pl/magazyn/1,137863,15826445,Lepiej_zyc_w_kraju__ktory_nie_potrzebuje_bohaterow.html, wyborcza. pl, 18 kwietnia 2014.

O ludziach , O inteligencji

„Zawód pedagoga jest jednym z najbardziej niewdzięcznych zawodów na świecie. Uczysz wbrew temu, którego uczysz. (…) I jeśli w tym zawodzie jest coś z powołania, to to, że uczysz pomimo wszystko wytrwale, wiedząc, że zostaniesz doceniona przez ucznia dopiero w przyszłości.”

Zofia Kucówna (1933) polska aktorka

Zatrzymać czas

O przyszłości

„Kiedy jako mała dziewczynka ze śmiesznymi warkoczykami wracałam ze szkoły, zwykle mówiłam na progu: Otóż i jestem w domu! Słowa te wypowiadałam po zakończeniu każdej eskapady do sąsiedniego miasta na zawody spadochronowe. Powtórzyłam je również po powrocie z Kosmosu na Ziemię. Różne znaczenia wkładamy w pojęcie dom.”

Walentina Tierieszkowa (1937) radziecka kosmonautka

I sens jego staje się z czasem coraz szerszy.

O domu , O czasie , Sens

„Aktorstwo to jest zawód, który potrzebuje dotknięcia anioła sztuki, a nie prostych sztuczek.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: „Przegląd”, 30 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bncl.htm

O aniołach

„Uważam, że nie da się wychowywać dzieci, gdy oboje rodzice robią kariery. Wiem, że uprawiając taki zawód jak mój, jest się nieobecnym, nie tylko wyjeżdżając. Człowiek jeszcze długo po zejściu z planu myśli nad rolą. Odczuwam jednak wielki spokój, wiedząc, że kiedy nie mogę poświęcić córkom wystarczająco dużo uwagi, żona świetnie wypełnia tę lukę. Moim zdaniem któreś z rodziców musi zrezygnować z kariery.”

Krzysztof Respondek (1969) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Dorota Nosowska, Najlepiej jest w domu, „Magazyn Familia”, 26 marca 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Najlepiej_jest_w_domu,2840,91.html

O dzieciach , O domu , O myślach , O rodzicach

„Może udawało mi się dotknąć artyzmu, ale nigdy nie myślałem o sobie jako o artyście. Rzemiosło pozwoliło mi zachować normalność w zawodzie. Nie przeżywam egzystencjalnej męki twórczej, nie owijam się w węże boa, nie noszę beretu i nie palę marihuany. Wajda pytany kiedyś, dlaczego nie angażuje mnie do filmów, odpowiedział że „Englert jest za zdrowy.””

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dlaczegok.htm

O zachowaniu , O myślach , O myśleniu

„Jeśli traktujemy aktorstwo tylko jako zawód, czyli zarabianie pieniędzy – to nie ma żadnego problemu. Natomiast, jeśli traktujemy go jako rodzaj ekspresji – jest on sferą szaleństwa. Pomiędzy dionizyjskim a apolińskim podejściem do sztuki aktorstwo jest bliskie dionizjom. To jest rodzaj zatracania się. Przez dwie, trzy godziny wolno nam się zatracać, zaprzedawać własną duszę. Takich wariatów – aktorów kochamy. Nie lubimy polonistów aktorstwa, ale kochamy szaleńców, dla których zatracanie się w roli jest wyznawaniem jakiegoś potwornego boga, wyznawaniem potwornej herezji. Idę w to całym sobą. Jeśli tylko lenistwo mnie nie dopada.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Dziennik Polski”, 2 kwietnia 2010

O Bogu , O wariatach , O duszy , O szaleństwie

„Woda sodowa uderza mi wciąż do głowy i to jest takie wspaniałe i dlatego jeszcze jestem w tym zawodzie.”

Grażyna Szapołowska (1953) polska aktorka

Źródło: Czat z Grażyną Szapołowską, 22.11.2005 http://magdam.plejada.pl/943,news,1,1,czat_z_grazyna_szapolowska,aktualnosci_detal.html

O wodzie

„Grałem w piłkę do 15. roku życia i myślałem, że właśnie tym chcę się zajmować przez całe życie, ale potem uznałem, że nie zależy mi na piłce tak bardzo, jak powinno i wybrałem mniej istotny zawód, zostając aktorem.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

O życiu , O myślach , O myśleniu

„To bardzo ładny zawód być ładną kobietą.”

Bernard Fontenelle (1657–1757) pisarz i filozof francuski

O kobietach

„Z całą odpowiedzialnością za słowo mogę powiedzieć, że nigdy nie miałem poczucia, iż jestem artystą. Nie mówię tego ze skromności. Sam fakt, że uprawiam zawód reżysera, jest nieskromny już „z rozdania”. U podstaw tej profesji leży bezczelna uzurpacja do opowiadania, kreowania, wymyślania. Z niewiadomych powodów reżyser stwarza sobie prawo do formułowania komunikatów i zwracania się do innych. To mnie zastanawia i niepokoi.”

Andrzej Domalik (1949)

Źródło: W stronę Schulza, „Rzeczpospolita”, 15 września 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/adomalik.htm

„Zawód jest egocentryczny – to prawda, ale czym on właściwie jest? Aktor mówi, co człowiek widzi, czuje, dlaczego płacze, czego pragnie. To przecież samo życie. Nie można przed nim uciekać. Potrzebna jest inna ważna umiejętność – umieć na chwilę wyłączyć się z codziennego pędu życia i natłoku spraw. Nauczyłam się, że są momenty, w których wszystko muszę zostawić. To może być nawet krótka chwila, ale wtedy musi być bardzo intensywna. Przychodzę do teatru jako jedna z pierwszych. I wtedy myślę już tylko o roli, przedstawieniu, wyłączam telefon. Po spektaklu nie wychodzę szybko. Robię sobie pauzy, żeby ochłonąć, „zebrać się.””

Maja Komorowska (1937) polska aktorka

o aktorstwie.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 marca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mkomorowska.htm

O życiu , O prawdzie , O myślach , O płaczu

„Talent – nie cierpię tego słowa! Wszyscy, którzy kończą szkołę teatralną, mają talent i nadają się do tego zawodu. Los aktora zależy od szczęścia i ludzi, których napotka na swojej drodze. Co ci po talencie, jeśli nie masz pracy i nie możesz go rozwijać. Wtedy pozostaje spakować talent i zacząć sprzedawać na bazarze”

Małgorzata Buczkowska (1976) aktorka polska

Wariant: Talent – nie cierpię tego słowa! Wszyscy, którzy kończą szkołę teatralną, mają talent i nadają się do tego zawodu. Los aktora zależy od szczęścia i ludzi, których napotka na swojej drodze. Co ci po talencie, jeśli nie masz pracy i nie możesz go rozwijać. Wtedy pozostaje spakować talent i zacząć sprzedawać na bazarze
Źródło: Trudne decyzje Małgosi Buczkowskiej http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1337:70.html

O losie , O ludziach

„Jerzy jest rzeczywiście człowiekiem złamanym. Musi uporać się ze stresami swojego zawodu i z niespełnieniami, jakie przynosi mu życie prywatne. Ma problemy z alkoholem, ze sobą. To cena, jaką płaci za balansowanie na granicy dobra i zła, za stykanie się na co dzień ze zbrodnią i śmiercią. Ale jest znakomitym profesjonalistą, który pracuje w bardzo ciężkich warunkach. Dla aktora zagranie postaci tak skomplikowanej i niejednoznacznej to bardzo ciekawe zadanie.”

Robert Gonera (1969) polski aktor

o Jerzym Pawlaku, bohaterze serialu Glina.
Źródło: Mam swoja drogę, encyklopediateatru.pl http://www.encyklopediateatru.pl/artykuly/4008/mam-swoja-droge

O życiu , O śmierci

„To, co mi do dzisiaj zostało z fascynacji aktorstwem, ale też mediami, to taki balans między słodkim a gorzkim, między sacrum a profanum, między mądrym a głupim. Z jednej strony media, także aktorstwo, można wykorzystać do fantastycznych, zacnych celów, ale z drugiej strony jest to płytki, prymitywny, odtwórczy zawód.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: W roli głównej, TVN Style

„Ten zawód bywa ciężki, gdy wkrada się do niego sztampa. Aczkolwiek znam artystów, którzy odnieśli wiele sukcesów, uprawiając jedynie sztampę.”

Maciej Grzybowski (1942)

o aktorstwie.
Źródło: R. Kuciński, Mam dobre życie, „Kalisia Nowa”, 4-5–6/2010, s. 11.

O życiu , O sukcesie

„Aktorstwo to zawód piękny, ale i diabelski. Jeżeli traktuje się go poważnie, nie sposób ustrzec się też jego toksyczności. Permanentny ekshibicjonizm psychofizyczny, „gmeranie” we własnych i cudzych duszach, wywołują różnego rodzaju zawirowania i stany co najmniej dziwne. Stałe stresy, wielomiesięczne przestoje, kiedy ma się poczucie odrzucenia, wszędobylska trema, brak stabilizacji materialnej i do tego czasem publiczne, złośliwe opluwanie przez krytykę, wszystko to powoduje, że często ma się dość. Jeżeli panienka z Wrocławia, zamiast merytorycznie ocenić jakość muzycznego przedstawienia, złośliwie wypomina wykonawcom siwe włosy, to chyba najlepiej świadczy o jej klasie. W każdym razie zraziła mnie do ukochanego Wrocławia. Chęć skandalizującego „zaistnienia” to stały grzech naszych adwersarzy.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pieknyi.htm

O duszy , O czasie

„Do rozpoczęcia zawodów nie wiemy, ile ważą przeciwnicy. Żeby ważyć jak najmniej, niektórzy golą ciało – dla tych paru gramów. Ja tuż przed ważeniem poszedłem do łazienki. Kto wie, może bez tych kilku kropel Rosjanin by wygrał.”

Adrian Zieliński (1989) polski sztangista

podczas oficjalnego ważenia Ałchadow był cięższy o 130 gramów, obaj uzyskali w dwuboju 385 kilogramów.
Źródło: rozmowa Jakuba Ciastonia i Radosława Leniarskiego, Sztanga nie lubi frajerów, „Gazeta Wyborcza”, 6 sierpnia 2012.

„To bardzo piękny zawód: można poznać i przeżyć wiele rzeczy, na które normalnie nie miałoby się szansy. To jak ze szczęściem: każdy chce je złapać choć na chwilę. Potem szczęście odpływa, ale zostaje pamięć, że kiedyś jednak było. Ale z drugiej strony, tak łatwo trafić w tym zawodzie na niewłaściwą ścieżkę… A później czuć zgorzknienie. Wydaje mi się, że szczególnie trudno jest w tym zawodzie mężczyznom…”

Joanna Jeżewska (1965) aktorka polska

o aktorstwie.
Źródło: Joanna Jeżewska – Czasami współczuję mężczyznom http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/813/Joanna-Jezewska-Czasami-wspolczuje-mezczyznom.html

O szczęściu

„Jestem jak najdalszy od mitologizowania zawodu aktora. Dla mnie to jakieś nieporozumienie, kiedy ktoś mi porównuje to do odprawiania co wieczór mszy, wypruwania flaków, czegoś tam przeżywania. Coś przeżyć to ma widz i tylko on. Jest to jedyna prawda o tym zawodzie. Aktor może zwymiotować, zsikać się czy popłakać na scenie, ale jeśli widza nie będzie to obchodzić, nie ma to wtedy żadnego znaczenia. Być może ten, kto nas z tej sceny czy ekranu najbardziej wzrusza i wstrząsa naszą rzeczywistością, umie to robić na pstryknięcie i tylko technicznie? Mnie, jako widza, zupełnie to nie obchodzi. Dla mnie ważne jest to, co ja wtedy czuję. Jakimi środkami aktor to osiąga, pozostaje absolutnie drugorzędną sprawą. Sam jestem aktorem wyznającym dość kontrowersyjną tezę, że dziewięćdziesiąt procent sytuacji, które my, aktorzy, mamy odegrać, zdarzają nam się w życiu na co dzień i to niezapowiedzianie. Nie jesteśmy do nich w żaden sposób przygotowani. Wielkość aktorstwa polega na tym, kiedy ktoś w tej jednej sekundzie jest w stanie uwierzyć w ten cały, założony świat, a potem przekonać do tego widzów. Dlatego jestem bardzo daleki od nadawania temu zawodowi jakiejś większej rangi, jeśli mówimy akurat o pewnym posłannictwie czy misyjności. Chwile szczególne, urzekające owszem się zdarzają, ale naprawdę nie ma powodu robić z tego od razu religii.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50238

O prawdzie , O świecie , O religii , O rzeczywostości

„Z okazji 20. urodzin Radia Maryja składam rozgłośni najserdeczniejsze życzenia. Radio to jest jednym z nielicznych miejsc, gdzie istnieje jeszcze autentyczne dziennikarstwo. Aby dowiedzieć się, na czym polega rzetelna praca w tym zawodzie, wystarczy zapoznać się z kodeksem etyki dziennikarskiej napisanym przez bł. Jana Pawła II. W świetle tego dokumentu dziennikarstwo nie polega na kreowaniu rzeczywistości, ale na jej opisywaniu, analizie i ocenie. To właśnie w Radiu Maryja ocena rzeczywistości jest obiektywna. Ważne jest także i to, że mogę usłyszeć tam relacje z polskich misji w Afryce czy w Azji. Mało kto o tym mówi, a dopiero kiedy się tam pojedzie, można się przekonać, że jest wielu polskich misjonarzy, którzy oddają swoje życie dla innych ludzi. W dzisiejszym świecie taki wybór jest absurdem, co świadczy tylko o tym, że chrześcijaństwo jest miłością za darmo.”

Michał Lorenc (1955) polski kompozytor muzyki filmowej

Źródło: „Nasz Dziennik”, 3 grudnia 2011

O życiu , O ludziach , O urodzinach , O rzeczywostości

„Moim zawodem jest granie, a nie gadanie.”

Robert De Niro (1943) aktor amerykański

o tym, dlaczego nie lubi udzielać wywiadów.
Źródło: Magdalena Poulain, Robert De Niro. Wszystko, co robię, robię naprawdę, „To i Owo” nr 40, 4 października, s. 5.

„Tak więc szkoła, gdy z jednej strony człowieka kształci, obyczaja i uszlachetnia, z drugiej strony zaopatruje go w wiadomości do przyszłego jego zawodu potrzebne. Pierwsza jej czynność jest: wychowawcza, czyli pedagogiczna; druga: naukowa, czyli dydaktyczna. Obydwie te czynności wspólnie odbywać i wzajemnie wspierać się muszą. Wszakże w szkołach niższych i średnich przeważa cel pedagogiczny, w wyższych, specjalnych i zawodowych cel dydaktyczny. Pod względem pierwszym szkoła jest jednolita i niezależna, bo mając za osnowę kształcenie człowieka, czynić to musi bez różnicy wieku, płci, stanu, narodowości itp.”

Józef Dietl (1804–1878) lekarz, prezydent Krakowa

O reformie szkół krajowych (Kraków 1865)
Źródło: Szkoła w ogóle i jej stanowisko

O szkole , O wieku

„Urodziłam się w Gdańsku przez przypadek. I tak tu zostałam. Pracowałam w teatrach Krakowa i Warszawy. Wielokrotnie proponowano mi bardzo dobre stałe angaże w tych miastach, ale zawsze wracałam do Trójmiasta. Zastanawiałam się często, dlaczego to robię i nie znajdowałam odpowiedzi… Teraz już wiem! Po prostu kocham to miasto. Prawie tak jak moich synów, rodzinę i ten szalony diabelski zawód.”

Joanna Bogacka (1945–2012) polska aktorka

Źródło: Mirosław Baran, Teatr zabiera życie, „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto” nr 280, 30 listopada 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/151429.html

O życiu , O rodzinie , Kochać się

„W zawodzie aktora talent często odchodzi na drugi plan. Wielką rolę odgrywa natomiast szczęśliwy zbieg okoliczności. Trzeba poza tym znać swoje walory i umieć je pokazać.”

Konrad Imiela (1972) aktor polski

Źródło: „Życie”, 19 października 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kimiela1.htm

O życiu

„Uważam, że aktorstwo jest w dużej mierze zawodem rzemieślniczym, to ciężka, zyczna i psychiczna praca. Mam do niego ogromny szacunek. Nie chcę iść na skróty.”

Marcel Sabat (1989) polski aktor

Źródło: Maciej Kędziak, Marcel Sabat: Na skróty? Nie chadzam!, gala.pl, 15 kwietnia 2014 http://www.gala.pl/wywiady-i-sylwetki/marcel-sabat-na-skroty-nie-chadzam-15471?strona=3

„Pisarz musi mieć wrażliwość, ale na zewnątrz skórę słonia. Świat nie jest przecież wybiegiem dla modelek. Są tylko cztery zawody na świecie zdolne całkowicie odmienić człowieka: gwiazda filmu, gwiazda pop-music, prostytutka i pisarz. Niekoniecznie w tej samej kolejności.”

Andrzej Rodan (1945)

Autobiografia

O świecie , O gwiazdach

„Jeśli się chce ten zawód traktować poważnie - jako stałe obcowanie z najlepszą literaturą, najlepszymi utworami, jako stały rozwój artystyczny - to oczywiście jest szansa na to, by być szczęśliwym, nawet będąc zupełnie nieznanym aktorem.”

Wiktor Zborowski (1951) aktor polski

Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 20.

O literaturze , O szansie

„Jedną z najlepszych stron mojego zawodu stanowi okazja do podróży po świecie. Mogę wtedy poznać kuchnie z różnych krajów.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

„(…) swoje aktorstwo traktuję jak rodzaj misji, powołania czy też skazania. Dlatego wszystko jest mu podporządkowane. Tak to już ze mną jest. Z przykrością stwierdzam, że oprócz swojego zawodu nie mam żadnego hobby. Swoje aktorstwo traktuję i jak zawód, i jak hobby. W gruncie rzeczy jestem jednak człowiekiem kameralnym. Nie lubię tłumów, ostrych świateł, ani reflektorów świecących w oczy. W wolnych chwilach chętnie uciekam na wieś i, jeśli mógłbym znaleźć sobie jakieś hobby, byłaby nim właśnie wieś.”

Adam Ferency (1951) aktor polski

Źródło: Agnieszka Duda, Brat Kleofas kocha kino. Adam Ferency specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 5 maja 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31246

O świetle

„Trudno uprawiać ten zawód, zostawiając filozofię na boku. Można, oczywiście, wykonywać go w sposób formalny. Ja jednak potrzebuję wiedzieć, w jakim obszarze duchowym się poruszam. (…) Nawet grając szuję i łajdaka, trzeba dotrzeć do dna duszy takiego człowieka. To znacznie ciekawsze niż sama forma.”

Adam Woronowicz (1973) polski aktor

o aktorstwie.
Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 kwietnia 2002

O duszy

„Muzykiem jest się do końca życia. To natura, a nie zawód. Nawet dziś, płacąc na stacji benzynowej, spostrzegłem, że między drobnymi mam wciąż kostki do gitary.”

Jan Pospieszalski (1955) gitarzysta polski (Czerwone Gitary, Voo Voo)

Źródło: Jan Pospieszalski: Z Komorowskim byłem na ty, se.pl, 17 kwietnia 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/jan-pospieszalski-z-komorowskim-byem-na-ty_180895.html

O naturze

„Czasami wydaje mi się, że jestem za wrażliwy do tego zawodu.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

„(…) bardzo cenię teatr, bo to dla mnie podstawa. Czasami aktorzy serialowi spotykają się na scenie i… jest to dla nich kompromitacja. Teatr to kopalnia – tu uczy się zawodu, nabiera szacunku do pracy, dochodzi do roli. Wszystkie inne rzeczy służą zarabianiu pieniędzy. Jak jest robota, to się ją bierze. Jednak nie za wszelką cenę. Na przykład zagrałem w jednym serialu dwa dni, po czym stwierdziłem, że to będzie jakaś masakra i podziękowałem.”

Zbigniew Suszyński (1961) aktor polski

Źródło: Adrianna Ośmiałowska, Teatr to dla mnie podstawa, „Gazeta Pomorska” nr 127, 4 czerwca 2005 http://www.e-teatr.pl/en/artykuly/13128.html

„Moja miłość skierowana jest przede wszystkim do zawodu, który uprawiam. Jest z nim związana naprawdę dość bogata paleta doświadczeń. Bardzo lubię pracę i w telewizji, i na estradzie. Z kolei teatr jest szczególnym oraz czarownym miejscem. Mamy tu wyjątkową specyfikę, pewien klimat i urok. Nigdzie indziej nie ma kulis, drewnianej sceny, tego zapachu. A przede wszystkim codziennego spotkania z widzem, o godzinie 19.00. To jest właśnie teatr, jego czar i piękno, które ja bardzo, bardzo lubię. Jednocześnie nie oznacza to wcale, że nie lubię innych form. Lubię też film, chociaż tam akurat mnie pan nie zobaczy, bo mnie tam nie ma.”

Krzysztof Tyniec (1956) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37797

O miłości , Cytaty o pięknie

„(…) pisanie jest moim zawodem otwierającym drogę do serc czytelników; w czasie wojny formą walki z nieprzyjacielem, w pracy fizycznej wytchnieniem; zawsze poczuciem wykonywania służby społecznej”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

Źródło: list do Zdzisławy Dec-Skarzyńskiej, 4 lutego 1967

O wojnie , O czasie , O walce , Serce

„Moi rodzice również pragnęli, aby ukończyła medycynę, zamiast zajmować się muzyką. Może by się tak stało, bo ta dziedzina mnie interesowała, ale wszystko się zmieniło, gdy znalazłam się w chórze. Dla rodziców wybór muzyki był początkowo ciosem, bo zawód lekarza kojarzył się im z prestiżem i materialną stabilizacją, a zawód muzyka – z czymś niepewnym. Biologia była rodzajem kompromisu. Kiedy jednak ma się do pokonania jakiś opór, to człowiek bardziej się utwierdza w tym, co pragnie robić. Rodzice przestali się martwić, kiedy zobaczyli, że mimo wszystko radzę sobie, pracując zarobkowo już na piątym roku studiów. Dziś są bardzo ze mnie dumni i wspierają mnie w moich muzycznych przedsięwzięciach.”

Agnieszka Franków-Żelazny (1976)

Źródło: Barbara Lekarczyk-Cisek, Agnieszka Franków-Żelazny: Lubię wyzwania /wywiad/', kulturaonline.pl, 14 listopada 2016 http://kulturaonline.pl/agnieszka,frankow,zelazny,lubie,wyzwania,wywiad,tytul,artykul,27051.html

O muzyce , O rodzicach

„Po prostu zrozumiałam, że się pomyliłam. Wychowałam się w teatralnym domu i było dla mnie oczywiste, że zostanę aktorką. Zdałam więc do szkoły i byłam przekonana, że to jest mój cel w życiu. Nie narzekałam na brak pracy. Czułam jednak, że uprawianie tego zawodu jest bolesne i zupełnie mnie wykańcza. Kiedy zaczęłam robić muzykę, okazało się, że nie muszę tak strasznie cierpieć, żeby wyrazić siebie, a jednocześnie sprawia mi to niewiarygodną radość. Jestem zdania, że najlepsza sztuka bierze się z wygłupu i zabawy. Aktorstwo było dla mnie jak wyrąbywanie w mękach chodnika w kopalni – a muzyka jest wyzwoleniem. Do aktorstwa wrócę, jak tylko dojrzeję do tego, żeby tak nie bolało.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: „Dziennik”, 29 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zcsuk.htm

O sztuce , O muzyce , O domu , O cierpieniu

„Oczywiście, znów wybrałabym ten zawód, choć wiem, czym jest obciążony.”

Halina Skoczyńska (1953–2016) aktorka polska

o aktorstwie.
Źródło: „Gazeta Dolnośląska”, 11 września 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wartob.htm

„Uwielbiam ten zawód, uwielbiam grać i zawsze przy tej okazji uczę się czegoś nowego.”

Tommy Lee Jones (1946) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=19089

„Gdyby wszyscy rywalizowali ze wszystkimi, w jednej wielkiej kategorii open, nie obchodziłoby nas, czy jakaś sztangistka nie chowa pod kostiumem sztangisty. Niestety, niewygodnym skutkiem ubocznym byłby dążący do zera odsetek kobiet dopuszczonych do zawodów sportowych – panie przecież, z góry przepraszam za wulgarną dosadność, wypadają gorzej w niemal każdej konkurencji, co czasem widać gołym okiem na boisku (patrz gry zespołowe), a czasem na tablicy wyników (patrz tam, gdzie klasę zawodnika odmierzamy w metrach, minutach, kilogramach). Ba, najwybitniejsze sportsmenki z trudem dorównują przeciętnym sportowcom. Na szczęście dla naszych żon, matek, sióstr i kochanek wprowadziliśmy parytety, po dżentelmeńsku zapraszamy je na niemal wszystkie igrzyska i bez wypominania czegokolwiek rozdajemy te same medale za osiągnięcia, które po prawdzie na medale nie zasługują.”

Rafał Stec (1976) polski dziennikarz sportowy

Źródło: Sport tylko dla prawdziwych kobiet, sport.pl http://www.sport.pl/lekkoatletyka/1,84753,6956870,Rafal_Stec__Sport_tylko_dla_prawdziwych_kobiet.html

O kobietach , O szczęściu , O matce , O kochankach

„Przepracowałem w zawodzie ponad 50 lat, no i baterie się wyczerpały.(…) Mam świetną pamięć i mógłbym się przygotować do jeszcze jakiejś nowej roli, ale ciało okazało się już mdłe. Uznałem, że najlepiej będzie zejść ze sceny, zanim ludzie zaczną pytać: „Po co on jeszcze gra?””

Bohdan Wróblewski (1929–2012)

o przejściu na emeryturę.
Źródło: Krzysztof Kowalewicz, Teraz zostałem prawdziwym emerytem, „Gazeta Wyborcza – Łódź” nr 153, 3 lipca 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/27467.html

O ludziach , O grach

„(…) aktorstwo to nie jest zawód dla tzw. normalnego człowieka, który oczekuje stabilizacji.”

Wincenty Grabarczyk (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

„Fundamentem naszego trwania jest przywiązanie do tradycji. To nie jest „tajemniczość” tylko wierność obyczajom, kulturze romskiej, kultywowanie pewnych umiejętności, zawodów, miłość do przyrody, szacunek dla zwierząt, które były naszymi pomocnikami, a przede wszystkim ogromny szacunek dla rodziny i ludzi starszych.”

Henryk Nudziu Kozłowski

Źródło: O codzienności, tradycji, magii i trwaniu przez dzieje polskich Romów, ulicki.pomorzezachodnie.pl, maj 2004 http://ulicki.pomorzezachodnie.pl/wywiady/strony/kozlowski.htm

O miłości , O ludziach , O zwierzętach , O wierności

„W innych zawodach, np. w biurach ludzie mogą przy pracy puścić sobie jakąś „muzyczkę”. No a ja przy pracy nie mogę sobie puścić niczego i stwierdziłem, że brakuje mi trochę częstszego słuchania najnowszych produkcji.”

Maciej Zieliński (1971) koszykarz polski

Źródło: Łukasz Remiś, Wywiad z Maciejem Zielińskim, soundtracks. pl, 6 kwietnia 2006 http://soundtracks.pl/index.php?op=show&ID=531

O ludziach

„Wydaje mi się, że w zawodzie aktora jest coś z dziecięcej naiwności. Wierzymy w to, czego nie ma. Więcej – swoimi środkami, sugestią – musimy przekonać widzów, że to czego nie ma – istnieje.”

Wiesław Gołas (1930) polski aktor

Źródło: „Film” nr 12, 1967

„Prawie wszyscy wykonujący wolne zawody – prawnicy, nauczyciele, inżynierowie, programiści komputerowi, analitycy systemowi, lekarze, architekci, księgowi, bibliotekarze, dziennikarze, pracownicy socjalni, pielęgniarki i duchowni – są pracownikami zajmującymi się informacją. (…) Tworzenie, przetwarzanie i rozpowszechnianie informacji jest istotą wykonywanej przez nich pracy.”

John Naisbitt (1929)

Megatrendy (1982)

O nauczycielach

„Profesor Porębski był wszechstronnym człowiekiem, który łączył w sobie rozmaite osobowości i zawody. Miał ogromną wiedzę w zakresie nie tylko historii sztuki, i wykorzystywał ją jako muzealnik, kurator, wychowawca innych historyków sztuki, nauczyciel, profesor, autor galerii, czy wreszcie jako krytyk piszący o sztuce współczesnej. Ale miał też duszę artysty – nie tylko komentował twórczość innych, sam także był twórcą.(…) Poza tym był mistrzem polszczyzny, miał w swoim dorobku liczne literackie próby i dzieła. Myślę, że było mu miło, gdy mówiono o nim „pisarz.””

Krystyna Czerni (1957) polski krytyk sztuki

o Mieczysławie Porębskim.
Źródło: Katarzyna Kowalska, Sztuka służy temu, by mówić o rzeczach ważnych, o.pl, 8 stycznia 2013 http://magazyn.o.pl/2013/krystyna-czerni-katarzyna-kowalska-sztuka-sluzy-temu-by-mowic-o-rzeczach-waznych/

O sztuce , O duszy , O historii , O myślach

„Aktorstwo to zawód taki sam jak każdy inny. Jeśli chce się wypaść dobrze, trzeba ciężko zapracować na to.”

Joanna Bogacka (1945–2012) polska aktorka

Źródło: Henryk Tronowicz, Aktorka – zawód jak każdy inny, „Polska Dziennik Bałtycki” nr 280, 30 listopada 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/151396.html

„Chciałbym wierzyć, że w wyniku mojego długoletniego utwierdzania się w przekonaniu co do kultury kościelnej i zakłopotania z jej powodu, moja relacja z Bogiem nigdy naprawdę nie ucierpiała. Jestem pewien, że Bóg, często wbrew własnemu lepszemu osądowi, jest cierpliwym, wytrwałym i wiernym przyjacielem. Mój stosunek do Kościoła natomiast zaczął przypominać dysfunkcyjne zawody w przeciąganiu liny, w których rywalizujesz z innymi wiernymi. Istnieje wola miłości, ale nie wynika ona z żadnych wrodzonych skłonności. Ale czy nie jest to jeden z wielkich dylematów naszej wiary? Masz entuzjastycznie godzić się na przyjęcie systemu przekonań, który wymaga uczestnictwa w społeczności, w kościele, we wspólnocie wierzących – ludzi często zepsutych, złych… żałośnie skołowanych, rozplotkowanych, snobujących się, protekcjonalnych, zdziczałych, zdziwaczałych, pozbawionych kulturowej ogłady ludzi; i ty masz być jednym z nich. Ale podczas nabożeństwa stajesz obok drugiego człowieka niezależnie od tego, czy go kochasz czy nie. W postawie, do której jesteśmy wzywani w imię ciała Chrystusa nieprawdopodobnie trudno jest trwać, nie tylko ze względu na odmienność ludzi, którzy żyją w tym ciele, lecz także ze względu na sposób, w jaki Kościół przyswoił pewne kulturowe komponenty, które uważam za niesympatyczne, niewygodne, drętwe i/lub zupełnie niechrześcijańskie.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: ccmmagazine.com http://www.ccmmagazine.com/music/artist/sufjan_stevens/browse3/11542935/

O Bogu , O ludziach , O wierze , O relacjach

„Moja energia pomaga w zawodzie, ale zupełnie nie pomaga w życiu codziennym.”

Szymon Majewski (1967) polski prezenter radiowy i telewizyjny

Źródło: „Tele Tydzień”, nr 15, 10 kwietnia 2007

„Zdaje mi się, że pod tym względem ruch młodopolski w szczególnie nieszczęśliwych powstał warunkach. Pierwszym punktem wyjścia była ta obłudna nicość, która nadaje sobie miano zachowawczo-narodowego światopoglądu u nas. Żyć bez troski w ciele olbrzymiego, kulturalnego organizmu nowoczesnego świata, starać się jak najmniej ustąpić ze swoich nałogów, nawyknień, nie zadać sobie ani jednego głęboko pomyślanego zagadnienia, życie swe użyć na dopełznięcie do takiej lub innej kariery, na jej podstawie założyć ognisko domowe i trwanie tego całego upokarzającego, zabójczego stanu rzeczy – nazywać Polskę, ładem społecznym – oto był punkt wyjścia. – Życie nie związane z żadną odpowiedzialnością, samoistną gałęzią odpowiedzialności, przemysł rozpatrywany jedynie jako źródło pensji, polityka, jako środek kariery, nauka jako przywilej uwalniający od wysiłku i dający dostęp do mniej lub więcej chlebodajnych zawodów, a więc brak jakiegokolwiek szczerego stosunku do wielkich prac ludzkości (…).”

Stanisław Brzozowski (1878–1911) polski pisarz i filozof

Legenda Młodej Polski (1909)
Źródło: II, Kryzys romantyzmu

O życiu , O wysiłku , O nauce

„To żadni kupcy, tylko handlarze. Słowo „kupiec” oznacza pewną godność zawodu, uczciwość i dotrzymywanie słowa. Wokulski był kupcem. A to są handlarze, znaczna część przestępców.”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

o osobach handlujących w KDT.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1611108,0,1,niesiolowski-to-nie-kupcy--tylko-handlarze--przestepcy-i-lumpy,wiadomosc.html, 22 lipca 2009

„Powtarzane jest jak mantra: zlikwidować Kartę Nauczyciela, zderegulować ten zawód i wprowadzić totalną konkurencję. A na końcu najlepiej komputery, w Szkole 2.0 uczniowie będą mogli uczyć się sami. (…) Neoliberalizm jest radykalnym posthumanizmem – nie potrzebuje ludzi, o ile nie działają jak maszyny. Rewolucja kulturalna trwa, spustoszenie jakie uczynił nowy system matury, zwłaszcza z języka polskiego zaczniemy odczuwać już niebawem, gdy w pełni dorosłe życie zaczną wkraczać ludzie może i dobrze wykształceni w sensie edukacyjnej wartości dodanej, lecz pozbawieni kluczowych, a niemierzalnych kulturowych kompetencji.”

Edwin Bendyk (1965) polski publicysta

Źródło: Nauczyciel, wróg publiczny nr 1, Antymatrix, 21 czerwca 2012 http://bendyk.blog.polityka.pl/2012/06/21/nauczyciel-wrog-publiczny-nr-1/

O życiu , O ludziach , O nauczycielach , Sens

„Staram się być uczciwy wobec siebie i tych, z którymi pracuję. W ten sposób chciałbym uprawiać ten zawód. Te same wartości ważne są dla mnie na scenie i w życiu. Oczywiście trzeba umieć rozgraniczyć postacie, które się gra i kim się jest na co dzień. To konieczne dla świeżości umysłu oraz własnego zdrowia psychicznego.”

Sambor Czarnota (1977) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 17 czerwca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krecim.htm

O grach

„Niewiele dziś gram, chociaż mnie akurat to bardzo nie martwi. (…) Zresztą ja mam chyba w ogóle przedziwny status w tym zawodzie. Jedni traktują mnie jak szalone dziecko we mgle, inni nawet akceptują, jeszcze inni patrzeć na mnie nie mogą.”

Jadwiga Jankowska-Cieślak (1951) aktorka polska

Źródło: „Scena” nr 4, 1986

O dzieciach

„Kobiety ciągle są dyskryminowane, stosuje się wobec nich mobbing, są molestowane. Dowódcy nie przyjmują kobiet do policji z otwartymi rękami. Nadal pokutuje pogląd, że kobiety są gorszymi policjantkami, choć fakty mówią co innego. Kobieta cały czas musi udowadniać, że jest w pracy więcej warta niż mężczyzna. Policjantki nigdy nie płaczą, nie okazują emocji, nie mogą sobie na to pozwolić, by nie wywołać fali krytyki. Mężczyźni błędnie uważają, że kobiety nie potrafią obronić ani siebie, ani partnera. Dyskryminację kobiet widać zresztą w wielu zawodach.”

Karin Slaughter (1971) amerykańska pisarka

Źródło: Beata Zatońska, Jestem szczęściarą, tvp.info, 31 maja 2013 http://tvp.info/opinie/wywiady/jestem-szczesciara/11256729

O kobietach , O mężczyznach , O czasie , O płaczu

„Na ten zawód składają się i film, i telewizja, i kabaret, i teatr. Jeśli coś odpada (…) – są jeszcze inne możliwości (…).”

Piotr Machalica (1955) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 12 lutego 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/naboku.htm

„Dzisiaj nie muszę żyć ze swojego zawodu, w związku z tym jest to dla mnie sytuacja bardzo dobra i wygodna, ale z drugiej strony w jakimś sensie też szlachetna wobec widza. Nie muszę im wypadać z lodówki.”

Marek Kondrat (1950) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31017

Sens

„Gdybym mógł, jeździłbym na każde zawody.”

Piotr Gacek (1978) siatkarz polski

„Dla artysty musi istnieć granica, poniżej której nie wolno mu się zniżyć. To nie tylko sprawa wyboru i indywidualnego smaku artystycznego. To także problem wychowania.(…) Miałem szczęście mieć takich wychowawców: Juliusza Osterwę, Marię Dulębę. Oni nas nauczyli, na czym polega zasadnicza różnica w tym zawodzie: wszyscy są aktorami, tylko niektórzy mogą zostać artystami, ale wszyscy powinni przynajmniej zachowywać się jak artyści: starać się zawsze dokonywać najlepszego wyboru.”

Andrzej Szczepkowski (1923–1997) aktor polski

Źródło: „Teatr” 1975, nr 17

O szczęściu , O problemach

„Kiedy przyszedł moment ataku, mamy opaski, po jednym lub dwa granaty, a co piąty ma karabin. Nie ma, ani ciężkiej broni maszynowej, ani saperów, ani broni stromotorowej. To był pierwszy głęboki zawód, że coś jest nie tak, jak oczekiwaliśmy.”

Edmund Baranowski (1925) powstaniec warszawski

Źródło: wywiad Marcina Bartnickiego, Edmund Baranowski dla WP.PL: co piąty powstaniec miał karabin, to był pierwszy głęboki zawód, wp.pl, 16 lipca 2014 http://historia.wp.pl/title,Edmund-Baranowski-dla-WPPL-co-piaty-powstaniec-mial-karabin-to-byl-pierwszy-gleboki-zawod,wid,16753251,wiadomosc.html?ticaid=113a1b

O historii , O piciu

„Ten zawód oswaja z upływem czasu. Grałam już kobietę starą. Miałam pomarszczoną twarz, siwe włosy i kuśtykałam… Przemijanie jest czymś zupełnie naturalnym. Im człowiek dojrzalszy, tym lepiej to rozumie. Myślę, że sobie nieźle z tym radzę.”

Agnieszka Wagner (1970) polska aktorka

o pracy aktorki.
Źródło: Agnieszka Wagner i upływający czas, 2010 http://www.barwyszczescia.pl/4189/agnieszka-wagner-i-uplywajacy-czas.html

O kobietach , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Nauczyciel posiadający z natury talent do swego zawodu, obejdzie się wprawdzie bez przepisów pedagogicznych nauczania. Wyśledzi sam środki stosowne, które mu pracę ułatwią i niezawodnie do zamierzonego celu go doprowadzą. Jednakże nie każdy urodził się już dzielnym nauczycielem, a wola ma także swe prawa. Jej wszechmocą można naturę zniewolić, a pracą i usilnością zastąpić godnie brak przyrodzony. Sam dar nauczycielski potrzebuje orjentacyjnej wskazówki. Wszystko to składa nam pod nogi niniejsza cześć dydaktyki. Umiejętność ta jest szczególniej pod tym względem ważna, że usposabia młodego nauczyciela do jego przyszłego powołania i że radami swemi oddala niejedno smutne doświadczenie, które dopiero na uczniu swoim zrobić musiał. Jest to piękna nauczycielskiego stanu mądrości spuścizna! Kto jej dziedzicem? Młody nauczyciel. Obowiązkiem jest jego poznać po czcigodnych przodkach spadłą na siebie pozostałość.”

Bronisław Ferdynand Trentowski (1808–1869) filozof i pedagog polski

Źródło: Chowanna http://kpbc.umk.pl/dlibra/doccontent?id=4074&dirids=1, wyd. Księgarnia Ludwika Fiszera, Łódź, 1922, s. 89.

O naturze , O nauczycielach , O woli

„Oj! Góry nasze, góry! Leżąc tutaj na wonnej łączce, w cudowny dzień lipcowy, doznałem wrażenia tak obcego mieszkańcom równin: uczucia nieograniczonej wolności. Zapomniałem o drobiazgach życia codziennego, zapomniałem o drobnych nadziejach, marzeniach, zawodach. Tutaj wobec otaczających mnie gór, czułem się tam małym, takim pyłkiem, ze opanowała mnie żądza dążenia do rzeczy wielkich i szlachetnych.”

Mieczysław Karłowicz (1876–1909) polski kompozytor

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling.com.pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=3

O emocjach , O wrażeniach , O wolności

„Mówienie prawdy nie jest wygodne i w moim zawodzie mało dyplomatyczne. Dlatego niektórzy wolą wtapiać się w szare tło, w myśl zasady, że pokorne cielę… trzynaście matek ssie. Mnie taka postawa nie odpowiada. Wolę żyć w zgodzie z sobą.”

Joanna Kurowska (1964) aktorka polska

Źródło: Teresa Gałczyńska, Miłość daje mi siłę, „Pani Domu” nr 17, 22 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/122385.html

O miłości , O domu , O matce , O myślach

„W szkole teatralnej uczą rzemiosła, przekazywania tekstu, jego interpretacji i analizy, ale nie uczą jednej istotnej rzeczy – nie ma takiego przedmiotu jak świadomość, po co się wychodzi na scenę. Tego mi zawsze brakowało i w związku z tym musiałem nadrabiać to w pracy. Świadomość wychodzenia na scenę zdobyłem wraz z uczestnictwem w serialu „Pogranicze w ogniu”. A jeśli chodzi o moje aktorstwo, to staram się kierować taką zasadą, że każdy człowiek w każdym zawodzie powinien sobie znaleźć pretekst do zabawy. Jeżeli praca nas zaczyna nużyć, denerwować, przestajemy ją lubić, to znaczy, że musimy się zastanowić, czy warto tę pracę wykonywać. Myślę, że dla zdrowia psychicznego, dla dobrej kondycji całego społeczeństwa dobrze byłoby, gdyby taką zasadą kierowali się wszyscy. Bo nawet jeśli kopie się dół łopatą i robi się to beznamiętnie, to dół ten będzie słaby i nieciekawy, a cóż dopiero w przypadku aktorstwa.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: rozmowa z Cezarym Pazurą http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=7742

O myślach , O myśleniu

„To nieprawda, że człowiek nie jest kowalem swego losu, a już na pewno nie w tym zawodzie. Podnoszą się głosy, że szkoła teatralna morduje osobowości… Otóż odpowiem tak: co to za osobowość, którą tak łatwo zamordować.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Gazeta Stołeczna”, 19 listopada 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jenglert1.htm

O losie , O szkole , O osobowości

„Do zawodu krytyka przypisana jest odwaga, zwłaszcza odwaga mylenia się. Kto nie ma odwagi, niech zostanie raczej księgowym lub doradcą podatkowym.”

Marcel Reich-Ranicki (1920–2013) niemiecki krytyk literacki, szpieg

O odwadze

„Średniowiecze pozostało jeśli nie moim zawodem to moim hobby i stałą pokusą, i widzę je wyraźnie we wszystkich sprawach, którymi się zajmuję i które na średniowieczne nie wyglądają, a jednak takimi właśnie są.”

Umberto Eco książka Imię róży

Imię róży, Dopiski na marginesie „Imienia róży”

„Z zawodu jestem astronomem. I na początku pracowałam w Polskiej Akademii Nauk, w pracowni astrofizyki w Toruniu.”

Janina Ochojska (1955) polska działaczka charytatywna

Źródło: Zmienić świat – część druga wywiadu z Janiną Ochojską http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1238/Zmienic-swiat-czesc-druga-wywiadu-z-Janina-Ochojska.html

O świecie , O nauce

„Znam swój zawód. Potrafię zagrać psa i kota, starą babę i dziwkę.”

Kalina Jędrusik (1931–1991) polska aktorka

Źródło: Anita Zuchora, Wciąż nie daje nam spać, „Wprost” nr 28/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121036.html

„Zazdrość męska nie została wprawdzie dotychczas nie zauważona, jednak w pracach analitycznych poświęcono jej stosunkowo mało uwagi. O ile wiem, pierwszy pisał o niej Groddeck. Wskazywał na nią Landauer; utrzymując, że zawód przeżywany przez mężczyzn w związku z niemożnością stwarzania istot ludzkich doprowadził ich do twórczości intelektualnej; wcześniej teorię taką sformułował Chadwick. Melania Klein powiada, że „kompleks niekobiecości u mężczyzn wydaje się o wiele głębiej ukryty niż kompleks kastracyjny u kobiet, choć jest on równej wagi”, i że identyfikowanie się syna z matką prowadzi do przyjęcia przezeń wobec kobiet „zazdrosnej i pełnej nienawiści postawy rywalizacyjnej, wywołanej tym, że nie mogąc rodzić dzieci, czuje się upośledzony w porównaniu z matką i niższy od niej”. Według Zilborga istnieje „zazdrość mężczyzn o kobiecość, która w rozwoju psychogenetycznym chłopca pojawia się wcześniej niż zazdrość o członek u dziewczynek, a więc tym samym ma charakter bardziej fundamentalny”.”

Bruno Bettelheim (1903–1990) amerykański psychoanalityk

Rany symboliczne. Rytuały inicjacji i zazdrość męska

O kobietach , O dzieciach , O zazdrości , O matce

„(…) moja mama Irena Górska uciekła z domu, żeby zostać aktorką, bo jej ojciec się na to nie godził. Bycie aktorem nie było wtedy powodem do chwały, bo zawód ten otaczała aura dwuznaczności.”

Maciej Damięcki (1944) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, MIPN mnie zlinczował, e-teatr.pl, 20 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38070,druk.html

O domu

„W tym zawodzie połowa powodzenia zależy od szczęścia. Zagrałem w kilku filmach kompletnie nieudanych, ale nie z własnej winy. Na jakość obrazu składa się przecież wiele elementów. Kiedy scena jest źle zmontowana, oświetlona, sfotografowana, to choćbyś stworzył kreację, przejdzie niezauważona. Zetknąłem się na planie z wielkimi polskimi reżyserami. Byłem im znany z epizodów i dlatego mi je powierzali.”

Bogusław Sochnacki (1930–2004) polski aktor

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 27 listopada 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niewal.htm

Obraz

„Życie ludzkie to jakby olbrzymie zawody sportowe, których jesteśmy zarówno uczestnikami, jak i widzami.”

Antoni Gołubiew (1907–1979) polski pisarz i publicysta katolicki

Listy do przyjaciela. Gdy chcemy się modlić
Źródło: Kraków 1987, s. 110

O życiu

„(…) aktor, który nie budzi emocji, nie jest w pełni aktorem. Ten zawód nie polega tylko na kontemplacji słowa i estetyce ruchu. To by była bardzo wąska specjalizacja. Dziś aktor musi umieć zagrać wszystko.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: „Słowo Polskie”, „Gazeta Wrocławska”, 19 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pozarlem.htm

„Kocham ten zawód i lubię to robić codziennie, dlatego podchodzę do przygotowań zawsze z taką samą chęcią. Wcześniej wymazałem wszystko z pamięci, starając się znaleźć spokój i siły na to, by odpowiednio przygotować się na start sezonu i dobrze go rozpocząć.”

David Villa (1981) piłkarz hiszpański

Źródło: Wymazałem wszystko z pamięci http://vcf.pl/?id=2996

O sile , Kochać się

„Błazeństwo było, jest i będzie wpisane w zawód aktora, a dobre aktorstwo to istotnie penetracja ludzkiej natury. Oczywiście dziś nikt na drzwiach gospody nie pisze, że „psom, Cyganom i aktorom wstęp wzbroniony”. Zmienił się społeczny status tego zawodu, ale istota jest od starożytności ta sama, Wyspiański pisał, że aktorów „na to powołano, by biorąc na się maskę i udanie, mówili prawdy ludzkiej przykazanie”. Istnieje jednak (…) w każdej twórczości sztampa, chałtura, kicz, które sztuką przez duże S nie są, ale nie zajmujmy się tym. Jest tyle arcydzieł, które nas uwznioślają, że życie jest zbyt krótkie, by je poznać. Błazeństwo może być mądre i wielkie. Nie widzę go w głupkowatych telewizyjnych kabaretach, lecz np., w komedii dell'arte, która wyostrzała spojrzenie na ludzką naturę, wyśmiewała wady piętnowała głupotę, leczyła poprzez śmiech. Mądry błazen więcej powie o życiu niż aktor bez poczucia humoru. Teatr bez dystansu, bez szczypty szaleństwa, symbolicznego traktowania życiowych perypetii jest nudny i nie porywa – nie zdziera masek, za którymi wygodnie na co dzień się chowamy.”

Bożena Adamek (1952) polska aktorka

Źródło: „TV Sat Magazyn” nr 11/11.2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/62554.html

O życiu , O głupocie , O naturze , O śmiechu

„Jeśli chodzi o znajomość polskich piłkarzy, to jest ona większa, niż panowie myślicie, ale proszę ode mnie nie żądać, żebym podał skład, w jakim Polska wybiegnie 2 września przeciw Finlandii, w pierwszym meczu eliminacyjnym do mistrzostw Europy. Nie spędziłem ostatnich lat z workiem na głowie. Wiem, co się dzieje w piłce, a pracuję w tym zawodzie 40 lat.”

Leo Beenhakker (1942) holenderski trener piłkarski

o znajomości polskich piłkarzy, niedługo po rozpoczęciu pracy w Polsce.
Źródło: wywiad dla „Rzeczpospolitej”

O myślach , O myśleniu

„Skończyłem uczelnię muzyczną i poszedłem do szkoły teatralnej, bo chciałem być, przepraszam za wyrażenie, artystą. Szybko zrozumiałem, że żyjemy w rzeczywistości, w której dominuje kultura popularna i aktor, jeżeli chce swoim zawodem zarobić na życie, musi brać w niej udział.”

Kacper Kuszewski (1976) aktor polski

Źródło: Wciąż szukam swojego miejsca http://www.boutique.com.pl/tekst_archiwum.php?id=1470

O życiu , O rzeczywostości

„Musiał mu pan nieźle przyładować. – Potrząsnął kilkakrotnie głową. – Jest sztywny jak makrela.
Przytaknąłem zdawkowo i uśmiechnąłem się, wsuwając mosiężny kastet z powrotem do kieszeni. Po co zaraz zdradzać tajniki zawodu?”

Carroll John Daly (1889–1958)

Egipska pokusa

„Na wydział aktorski zdawałem w sumie osiem razy przez cztery lata do różnych szkół aktorskich. Za każdym razem proponowano mi, bym poszukał sobie innego zawodu. Wszyscy mówili, że nie umiem mówić i dobrze się ruszać. W ogóle nic mi podobno nie wychodziło. Na szczęście od początku wierzył we mnie pan prof. Aleksander Bednarz, za co bardzo mu dziękuję.”

Marek Kałużyński (1975)

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 2 maja 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mkaluzynski.htm

O szczęściu

„Tam, gdzie sposób myślenia kształtuje się pod wpływem rywalizacji w przywłaszczaniu i posiadaniu, gdzie działalność ekonomiczna zamyka się w granicach własności rozpatrywanej z punktu widzenia jej wartości wymiennej, a zarządzanie własnością opiera się na wymianie wartości – udział w życiu ekonomicznym wpływa na zachowanie i umocnienie łupieżczego nastawienia i sposobu myślenia. Oczywiście, współczesny, pokojowy system społeczny utrwala pokojowe cechy łupieżcze oparte na życiu „z przywłaszczenia”. Mówiąc inaczej, uprawianie zawodu „pieniężnego” skłania do działań dających się objąć raczej pojęciem oszustwa niż bardziej archaicznym pojęciem grabieży.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O zachowaniu , O myślach , O myśleniu

„Chociaż nauczyłam się na studiach przemawiać do ostatniego rzędu, stosuję tę umiejętność wyłącznie w teatrze. Na co dzień mówię dość konfidencjonalnie. Jestem skrytą osobą, zresztą większość aktorów jest nieśmiała. Ten zawód to swojego rodzaju terapia. Wybiera się go po to, by móc żyć w światach alternatywnych. Dobrze jest schować się w teatrze.”

Dominika Ostałowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 19 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sho.htm

„No cóż, zwyczajnie nie miałem lepszego pomysłu na życie. Moi rodzice byli aktorami w teatrze w Amsterdamie i naprawdę kochali swój zawód. Widząc moje niezdecydowanie, powiedzieli mi: Spróbuj!”

Rutger Hauer (1944–2019) aktor holenderski

odpowiedź na pytanie, dlaczego został aktorem.
Źródło: Roman Rogowiecki, Rutger Hauer. Urodziłem się, by grać w filmach, „To i Owo” nr 13, 29 marca 2011, s. 5.

O życiu , O rodzicach , O niezdecydowaniu , Kochać się