Cytaty na temat tekst (517 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Gdybyśmy w swoich sądach o wybitnych ludziach przeszłości kierowali się jedynie notkami encyklopedycznymi i poważnymi monografiami, obraz minionych epok wydałby się nam wielce ponury, a ludzie poważni, smętni i do znudzenia pryncypialni. Między linijkami tekstu wyliczającego zasługi, stanowiska i osiągnięcia niewiele, niestety, pozostaje miejsca dla człowieka z krwi i kości. A to przecież codzienne bytowanie tworzyło koloryt epoki, natomiast zalety, przywary i narowy ludzi przeciętnych i wielkich stanowiły niewyczerpalny temat rozmów i plotek, którym z równym zainteresowaniem poświęcała uwagę ulica, jak i salony.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Niemcewicz mniej znany, „Życie Literackie” nr 27, 9 lipca 1989, s. 10. http://mbc.malopolska.pl/dlibra/docmetadata?id=13564&from=publication&tab=1

O życiu , O ludziach , O przeszłości , Obraz

„Pierwsze czterdzieści lat dostarczają nam tekstu, reszta jest komentarzem.”

Arthur Schopenhauer (1788–1860) filozof niemiecki

„Jak mnie wkurwicie, mogę wam dojebać w moich tekstach.”

Eminem (1972) Amerykański raper, uznawany za legendę hip-hopu wszech czasów

„Jest dużo sarkazmu w moich tekstach bo nie uważam, aby muzyka powinna być brana poważnie. To forma ucieczki od bzdur, z którymi dzielisz codzienność.”

Billie Joe Armstrong (1972) amerykański muzyk rockowy

O muzyce

„Aktorstwo w ogóle powinno dążyć do autentyzmu. Jeśli aktor wie, co zaraz powie, widzowie od razu wyczuwają, że mówi nie swoim tekstem. Jeżeli zaś nie uczy się go na pamięć, nie tylko nie ma pojęcia, co powie, ale i jak to powie, jak się będzie przy tym zachowywał albo poruszał głową, bo tego nie przećwiczył.”

Marlon Brando (1924–2004) amerykański aktor

„Nie mam ciebie, nie mam nic, tylko teksty,
które w mym notesie ciągle gryzą się jak wściekłe psy,
od szaleństwa ciut-ciut, w mózgu chłód i brud,
a serce trzęsie się jak epileptyk.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Trójkąt warszawski
Źródło: utwór Mięso

O psie , O szaleństwie , Serce

„Za rok ma być matura z matematyki. Urzędy, politycy, „Gazeta”, no i prof. Majcherek boją się jej jak diabeł święconej wody. Ten tekst to jedna z pierwszych salw poparcia dla polityków: wycofajcie maturę z matematyki. 2010 r. to rok wyborczy! Nie bądźcie samobójcami. A wrogów ludu: matematyków, fizyków – na bagna nad Biebrzą. Do łopat. Melduję się w pierwszym zaciągu.”

Łukasz A. Turski (1943) fizyk polski

Źródło: Matematyko, wróć? Matematyko, precz?, wyborcza.pl, 14 lipca 2009 http://wyborcza.pl/1,75515,6820482,Matematyko__wroc__Matematyko__precz_.html#ixzz19xssR2qr

O ludziach , O matematyce

„Szariat to interpretacje zapisów Koranu i hadisów, przypowieści o życiu Proroka Mahometa. Tych interpretacji dokonują ludzie przygotowani do ich interpretowania. I tu mamy pierwszy problem: skoro to interpretacje, a więc rozumienie świętych tekstów, to możemy sobie wyobrazić, że te interpretacje – w świecie muzułmańskim liczącym półtora miliarda ludzi, od Maroka po Filipiny – mogą być najrozmaitsze. Innymi słowy, nie ma jednego szariatu, nawet jeśli w niektórych kwestiach uniwersalnych – jak choćby zabójstwo, gdzie karą nieodmiennie będzie wyrok śmierci dla sprawcy – interpretacje będą podobne.”

Jerzy Zdanowski (1949)

Źródło: rozmowa Mariusza Janika, Ten straszny szariat. O co chodzi w islamskim prawie? http://wiadomosci.dziennik.pl/opinie/artykuly/501592,szariat-na-czym-polega-prawo-muzulmanow-prawo-w-islamie.html, dziennik.pl, 14 listopada 2015.

O śmierci , O ludziach , O karze , O problemach

„Ludzie, którzy nie umieją pisać, robią wywiady z ludźmi, którzy nie umieją myśleć, żeby przygotować teksty dla ludzi, którzy nie umieją czytać.”

Frank Zappa (1940–1993) amerykański muzyk rockowy, multiinstrumentalista, kompozytor

definiując dziennikarstwo muzyczne.
Źródło: Jacek Świąder, Zappa. Mistrz muzyki sarkastycznej, „Gazeta Wyborcza”, 20 września 2013.

O ludziach , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Chcę mieć tyle hajsu, by krążyły dziwne legendy,
póki co mi parę marek daje dziwne prezenty,
chyba chcą, bym otagował im te insty i fejsy,
parę ładnych piosenkarek chce, bym pisał im teksty,
wolę jednak lecieć sam, kłaść na bitach te wersy.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Wosk
Źródło: utwór Koła

„Niech tekst poniższy będzie po prostu jak bukiet skromnych kwiatów złożonych na mogile Karola Świerczewskiego, „Miał piękne oczy i zmysłowe usta. Chyba kochały go warszawskie dziewczyny.””

Andrzej Szczypiorski (1928–2000) pisarz polski

Źródło: Karol Świerczewski-Walter: w 20 rocznicę śmierci, Zarząd Główny Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Krajowa Komisja Dąbrowszczaków, 1967.

O śmierci , O demokracji , O dziewczynach , O wolności

„Każdy tekst można inscenizować na wiele sposobów.(…) bardziej od gier scenicznych interesuje mnie treść.”

Michał Olszewski (1977) polski dziennikarz i pisarz

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 26 kwietnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cpwy.htm

O grach

„Dla mnie jest to ogromna łamigłówka teatralna, aby staropolski tekst był zrozumiały.”

Krzysztof Babicki (1956)

Źródło: „Gazeta w Białymstoku”, 6 czerwca 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kbabicki2.htm

„Sama piszę teksty swoich piosenek. Wkładam w nie dużo serca, wiele życiowych refleksji i przemyśleń. Mam nadzieję, że ta płyta nie będzie smutna.”

Katarzyna Skrzynecka (1970) polska aktorka, piosenkarka, kompozytorka tekstów, prezenterka TV, była modelka

Źródło: Katarzyna Skrzynecka: Unikam zakrętów, wp.pl http://film.wp.pl/id,415,name,Katarzyna-Skrzynecka,osoba_wywiady.html

Serce

„Kiedy dużo podróżujesz i spotykasz nowych ludzi przestaje być ważne, czego słuchasz. Inspirują cię właśnie oni, rozmowy, historie. To potem chcesz opowiadać, dzielić się, powstają teksty, potem muzyka. Bo gotowe melodie bezpośrednio nie inspirują mnie nigdy. Choć przyznam, że lubię słuchać. Nina Simone, Keziah Jones, Bob Marley, Fat Freddy’s Drop – tego słucham najwięcej.”

Nneka (1981)

Źródło: Zdzisław Furgał, Nneka: „Czujecie muzykę!”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/176/

O ludziach , O muzyce , O podróżowaniu , O historii

„Opracowując tekst zawsze staram się myśleć widzem. Zwracam uwagę, żeby podkładanie innych sensów albo wywracanie ich było zrozumiane.”

Maciej Sobociński (1975)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 29 stycznia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/starams.htm

O myślach , O myśleniu , Sens

„Napisałem kiedyś tekst o środowisku pampersów, ale nie został puszczony do druku jako nazbyt koncyliacyjny. Do napisania tego tekstu w wersji, która już została w „Gazecie” opublikowana, wyznaczono więc „cyngla” Michnika, czyli Pawła Smoleńskiego, który zawsze potrafił w lot odgadnąć, jaki tekst ma napisać, by podobał się szefowi. Drugim z tych „cyngli” jest Agnieszka Kublik, która dysponuje podobną zdolnością jak Smoleński.”

Michał Cichy (1967)

Źródło: rozmowa Cezarego Michalskiego, „Dziennik – Europa”, 21 lutego 2009 http://niniwa2.cba.pl/wojna_pokolen_przy_uzyciu_cyngli.html

„Historia naszych bojów z ówczesną cenzurą, która cięła niemal wszystkie teksty, nadaje się na powieść.”

Jerzy Rogalski (1948)

o pracy w kabarecie w czasach PRL-u.
Źródło: Kabaret w stodole, „Tele Tydzień”, nr 47, 21 listopada 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/rogalski.html

O historii

„Na studiach miałem ćwiczenia z kompozycji tekstu. Facet, który je prowadził, przyniósł na pierwsze zajęcia dziecinną lalkę. Podniósł ją do góry i oznajmił, że większość ludzi opisałaby lalkę z najbardziej oczywistego punku widzenia. Wyrysował przy tym niewidzialną linię poziomą od własnego oka do lalki. Ale pisarz z prawdziwego zdarzenia, mówił dalej, wie, że lalkę można opisać z wielu punktów widzenia – z góry, z dołu – i że tu właśnie zaczyna się prawdziwa twórczość.”

Jonathan Carroll książka Kraina Chichów

Kraina Chichów

O ludziach , O facetach , O ćwiczeniach

„Na klubowej scenie utrzymujemy tempo mniej więcej dwa na dziesięć i „musimy bardziej się starać”. Mieliśmy problemy ze sprzętem: nie mogliśmy skłonić systemu P. A. do współpracy, ponieważ gramy ekstremalnie głośno. Szkoda, ponieważ Syd pisze świetne teksty i nikt ich nigdy nie słyszy.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Roger Keith Syd Barrett
Źródło: „Melody Maker”, sierpień 1967

O współpracy

„Chcę by każdy myślał, że żyje mi się wspaniale, ale tak naprawdę jestem przygnębionym kawalerem. Jestem samotny. Doświadczam najlepszych dni mojego życia, i nie mam z kim tego dzielić. Jestem beznadziejnym romantykiem. Nie jestem stereotypem rockowej gwiazdy. Ludzie wytykają mi, że nie pasuję do swojego image’u, bo oczywiście nie słuchają moich tekstów.”

Fred Durst (1970) wokalista amerykański (Limp Bizkit)

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Wyjdzie w tej kwestii ze mnie paskudny konserwatysta, ale skoro ma być szczerze to będzie szczerze. Generalnie ubolewam bardzo nad stopniowym zastępowaniem fizycznych nośników muzycznych przez pliki cyfrowe. Zawsze będę bronił tezy, że muzyka to nie tylko wrażenie słuchowe, które jakoś trzeba do uszu doprowadzić za pomocą słuchawek czy głośników. Każdy kontakt z płytą winylową, CD, czy kasetą to dla mnie pewna szalenie intrygująca wartość dodana, w której mogę pełniej wniknąć w cały artystyczny zamysł Twórcy. Sam jestem kompozytorem i wydaję swoją muzykę w postaci płyt. Gatunek niszowy, ale obserwuję ten sam konserwatyzm wśród moich Słuchaczy. Nie tylko muzyka, ale również jej opakowanie ma znaczenie. Przecież to jest cała kompleksowa machina, w której bierze udział muzyk, plastyk, który projektuje okładkę i szatę graficzną, redaktor od tekstów w książeczce, w których kompozytor chciałby coś więcej wyjaśnić, opisać okoliczności powstania muzyki, czy zamieścić inne ważne informacje. Trudno to być może zrozumieć młodszemu pokoleniu, ale dla moich rówieśników to wszystko miało i dalej ma znaczenie. Oczywiście poza płytami CD posiadam profil na BandCamp, gdzie można sobie moją muzykę kupić i załadować na twardy dysk w dowolnie wybranym formacie. Staram się więc iść z duchem czasu. Z drugiej strony być może schyłek CD i winyla nie jest taki nieuchronny, jakby sie mogło wydawać. Przecież wciąż pojawiają się wydawnictwa płytowe, a firmy audiofilskie produkują gramofony i odtwarzacze kompaktowe o coraz lepszych parametrach. Mało kto tak naprawdę wie, jak wiele informacji zawiera leciwy już dysk CD. Trzeba tylko posłuchać dobrze nagranej płyty na dobrym sprzęcie, a pewne jest że wykrzykniemy „WOW!””

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Jeśli pliki cyfrowe to nieuchronna przyszłość, to nie ma co z tym walczyć. Muzyka i tak jest najważniejsza. Moje pokolenie jednak zawsze będzie z nostalgią wracać do całego misterium związanego z rozpakowaniem nowej płyty ulubionego wykonawcy, włożeniu jej do odtwarzacza, potem już w wygodnym fotelu, z drinkiem w dłoni delektowania się dźwiękami. Może jest dla nas jeszcze jakaś nadzieja?
Źródło: Przyszłość widzę cyfrową, molicki.com 3 kwietnia 2014 http://www.molicki.com/kulturalnie/przyszlosc-widze-cyfrowa

O nadziei , O muzyce , O wrażeniach , O czasie

„Rap, rapowanie, czyli rytmiczna melorecytacja z podkładem muzycznym, ma tyle samo wrogów co zwolenników. Przeciwnicy zarzucają mu brak melodyjności, dominację rytmu, wulgarność i prostactwo w warstwie tekstowej oraz nadmierną ekspresję i hałaśliwość. Zwolennicy kładą nacisk na porywającą rytmikę, a w tekstach utworów widzą odbicie życia codziennego.”

Marek Gaszyński (1939) polski dziennikarz i prezenter muzyczny

Czy wiesz? Zagadki. Muzyka rozrywkowa
Źródło: s. 23

„Związek muzyki z tekstem był dla mnie zawsze sprawą ważną. Nauczyłem się poważnie traktować teksty, a u nas niestety jest to problem ciągle niedoceniany (…). Boję się, że nie uda mi się stworzyć muzyki prawdziwie słowiańskiej. Jej harmonia jest zbyt łagodna, zbyt ładna i brak jej szorstkości. Tymczasem istnieją u nas problemy, o których nie można mówić łagodnie. Wydaje się, że w naszych tekstach brak jest szczerości, omijamy sprawy, które są dla nas nieprzyjemne.”

Zbigniew Hołdys (1951) polski muzyk, wokalista i kompozytor

wywiad dla magazynu Jazz, 1975
Źródło: M. Sart, M. Wiernik, Album polskiego rocka, Bydgoszcz 1987

O problemach

„Gazeta Wyborcza” przez wiele tygodni naruszała prawo Polaków do prawdy i godności. Powtarzała, wbrew okolicznościom i faktom, wyimaginowane liczby ofiar strasznego barbarzyństwa, zacierała też fakt zniewolenia Polaków przez terror okupanta i obecność uzbrojonych hitlerowców, strzelających do biednych, wystraszonych ofiar. W zbiorowej mogile znaleziono ponad 80 łusek po pociskach. A jak sprawdzić, czy niektóre z nich nie dosięgły także Polaków? W ostatnich dniach kolejni Polacy zostali odznaczeni medalami za ratowanie Żydów. Przy tej okazji ambasador Izraela, który wraz z rodzicami uratowany został przez Polaków, dał wyraz swojej wdzięczności. Ekshumacja w Jedwabnem przyznała rację profesorom Strzemboszowi i Nowakowi. Redakcja Gazety podjęła zatem działania próbujące oszukać czytelnika. Teraz teksty panów redaktorów przypominają nieco zachowanie piromana, który podpalił dom, a potem jako pierwszy woła o pomoc i udaje wielce zaangażowanego w akcję gaszenia pożaru.”

Józef Michalik (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup

o pogromie w Jedwabnem.
Źródło: „Niedziela”, 24 czerwca 2001

O zachowaniu , O domu , O rodzicach , O pomocy

„To książka bez diagnozy. Gdyby zresztą jakąkolwiek miała, to bym się za nią nie brał. Kitowicz zostawia czytelnika w rozkroku. Właściwie nie ma wskazówek, czy ksiądz dobrodziej coś gani, czy tylko pokazuje, jak jest. Detaliczny opis absurdu przy jednoczesnym braku jego oceny sprawia, że ten tekst jest nam bliski, jest współczesny.”

Mikołaj Grabowski (1946) polski reżyser i aktor, pedagog

o Opisie obyczajów Jędrzeja Kitowicza.
Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”, 20 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19834

O książkach , O czytaniu

„Nie ma dobrych polskich komedii. Ja nie rzucam w życiu codziennym tekstów z tych współczesnych filmów. Wolę „Misia.””

Marcin Możdżonek (1985) siatkarz polski

Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/seniorzy/aktualnosci/28112_mozdzonek_nie_ma_dobrych_polskich_komedii

„Ponieważ byłam wychowywana w chrześcijańskiej rodzinie, starałam się nie przeklinać w moich tekstach. Czułam się winna, kiedy przeklinałam, ponieważ czułam się jakbym rozczarowywała rodziców.”

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka

O rodzinie , O rodzicach

„Reklama jest tekstem kultury, 'który realizuje patrzenie na teraźniejszość jako odkrywanie przeszłości'. Znosi przemijanie, polemizuje z mitem przeszłości jako czymś idyllicznym, lepszym od teraźniejszości.”

Ewa Szczęsna (1967)

Poetyka reklamy
Źródło: s. 156

O przeszłości

„Nie smakowały mu mętne teksty, romantyczną sztukę (nie licząc „Fausta”) wystawił raz, odstręczało go, jak to nazywał, wszelkie „bałaganienie”, a o polskiej mentalności romantycznej miał jak najgorsze zdanie. Antyromantyzm nie oznacza jednak, że wszystko szło u niego według rozumu – być może w dobrej sztuce bywa przeciwnie.”

Jerzy Jarocki (1929–2012)

Źródło: Małgorzata Dziewulska, Paradoks Jarockiego http://www.dwutygodnik.com/artykul/4012/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

„Obecnie wiele nauk i tekstów jest przetłumaczonych, jest wielu tłumaczy i łatwo można praktykować buddyzm bez znajomości tybetańskiego.”

Hannah Nydahl (1946–2007) duńska mistrzyni buddyzmu

w 1995.
Źródło: Wywiad z Hannah Nydahl, diamentowadroga.pl http://www.diamentowadroga.pl/dd13/wywiad_z_hannah_nydahl

O nauce

„Dziś powiem dobitniej: moje teksty literackie są lepsze niż moje filmy. To, co piszę, ma inny, większy kaliber.”

Werner Herzog (1942) reżyser niemiecki

Źródło: wywiad Michała Chacińskiego Historie są jak złodzieje, „Duży Format”, 6 maja 2010.

O historii

„Pięć mizernych orgazmów – utwór, skomponowany jako bezpośrednia odpowiedź na Poemat ekstaza Skriabina. Mimo całej paradoksalności tego porównania, jest w nim oczywista idea.
Niejaki koncert na fortepian z orkiestrą jest napisany w stylu koncertu fałszywego, koncertu-iluzji, kiedy oczekiwania słuchacza za każdym razem kończą się pustką. Temat oszustwa i falsyfikacji w rozmaitych formach w ogóle jest charakterystyczny dla tego autora.
Średnia Symfonia w sześciu częściach z tekstem tego samego autora – to duże, skrajnie wątpliwe dzieło, kończące się olbrzymim kanonem, gdzie trzej wokaliści śpiewają jeden po drugim ten sam tekst, opóźniając się o 81 taktów. Tekst jest pełen największej zadumy i dlatego osiąga poziom całkowitego absurdu; według koncepcji Autora powinien stopniowo odwrócić całą uwagę od symfonii, a także od całego waszego życia.
– Czy wyczerpuje to treść płyty? Trudno powiedzieć, chyba nie.”

Jurij Chanon (1965) radziecki i rosyjski kompozytor, pisarz

Źródło: adnotacja do płyty wydanej w Londynie w 1992

O śpiewie

„To nie jest tak, że dawni korowcy równo na siebie plują! Kto te plujki zaczął? Kto wymyśla od „złodziei” i „komunistów”? Nas pan na tym nie przyłapie. Na niepochlebnych tekstach o Jarku – owszem, bo uważamy, że jest szkodnikiem. Ale nie na obelgach. Nie ma tu symetrii.”

Ludwika Wujec (1941)

Źródło: rozmowa Grzegorza Sroczyńskiego, Przyjaciele z KOR-u. Dlaczego teraz się nie lubią? Rozmowa z Ludwiką i Henrykiem Wujcami, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127290,20692315,przyjaciele-z-kor-u-dlaczego-teraz-sie-nie-lubia-rozmowa-z.html, wyborcza. pl, 15 września 2016.

„Ja strasznie dużo pracuję nad tekstem… żeby napisać jedno własne zdanie, trzeba przeczytać tysiące cudzych.”

Ryszard Kapuściński (1932–2007) polski reportażysta, dziennikarz, pisarz i publicysta

Z mediów
Źródło: Helena Kowalik, Odszedł latarnik, „Przegląd”, 4 lutego 2007.

O odejściu

„Teksty będą pozytywne. Z nadzieją w tle.”

Katarzyna Nosowska (1971) polska piosenkarka rockowa

odpowiedź na pytanie jaka będzie nowa płyta.
„Przegląd”, 16 czerwca 2006

„Jezus żywy to osoba, którą z miejsca można zrozumieć. Znacznie łatwiej, niż Jezusa, który umiera, zmartwychwstaje, oddawany jest za nas w ofierze. Te teksty, które przez setki lat w Nag Hammadi nietknięte leżały w pustynnym piasku, opowiadają całkiem inną historię.”

Gerd Lüdemann (1946)

Źródło: wywiad dla „Literaturen”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.

O historii

„Pamiętam, że miałem kiedyś taką szeptankę (czytanie). Byłem wtedy na pierwszym roku PWST, a szeptankę miałem o jakiejś angielskiej szkole. Nie pamiętam tytułu ale wiem, że aktorzy udając dzieci, grali jakiś teatrzyk, a ja patrzyłem w ten tekst i czytałem. Potem była pewna scena i ja patrzę na tekst, a potem na obraz (a chcę dodać, iż nie przeczytałem tego tekstu wcześniej) i widziałem dzieci, które w tym czasie się bawiły, więc przeczytałem fonetycznie „to be or not to be”, myśląc, że jak to są dzieci, to im się mówi, że to jest be, a to nie jest be. I w tym momencie słyszę na sali ryk kolegów. „O cholera” – pomyślałem – „przecież powinienem przeczytać to jako «tu bi or not tu bi» (być albo nie być)”, bowiem ów dziecięcy aktor, grał Hamleta i dlatego wyszło tak, jak wyszło. Pamiętam, że był to straszny wstyd.”

Emilian Kamiński (1952)

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/kaminskiemilian/

O dzieciach , O myślach , O czasie , O czytaniu

„Mam tylko jedno życzenie. Chciałbym, by moje akta osobowe gromadzone przez SB były pierwszymi – i ostatnimi, które zostaną publicznie otwarte. Policja polityczna w komunistycznym państwie złamała kręgosłupy moralne wielu osób. Szantażem, strachem, prowokacją, biciem. Nie z każdym udało się to zrobić tak łatwo jak ze mną, ale skutki musiały być równie opłakane. Przez ostatnie 12 lat każdy z tych ludzi starał się zapomnieć o przeżytym dramacie. O tym, że czynił zło swoim najbliższym – sam żyjąc w poczuciu, iż padł ofiarą gwałtu. Dziś każda z tych osób czeka na sądny dzień – gdy otwarcie kartoteki rozbije krąg jej znajomych, czasem rodzinę, uczyni z niej banitę. Rozumiem, że aparat administracyjny państwa powinien wiedzieć, jaka jest przeszłość urzędnika na wysokim szczeblu, któremu powierza się informacje szczególnej wagi. Jakie jednak będą korzyści z tych paru pręgierzy hańby, w imię których jesteśmy gotowi dewastować różne więzi społeczne?
Wszystkich, którym wyrządziłem krzywdę – także tych, którzy po przeczytaniu tego tekstu nigdy już nie wyciągną do mnie ręki – gorąco przepraszam. W tej chwili nie jestem w stanie zrobić więcej.”

Lesław Maleszka (1952) dziennikarz polski

Źródło: Byłem „Ketmanem”. Wyjaśnienia Lesława Maleszki na temat jego współpracy z SB, „Gazeta Wyborcza”, 13 listopada 2001

O ludziach , O strachu , O rodzinie , O złu

„Moim mistrzem w szkole był profesor Vavra. On mnie uczył i podkreślał, że nie jest najważniejsze, aby kręcić poszczególne sceny i epizody tak jak jest w książce, tylko trzeba wejść w tekst i zrozumieć co autor chciał powiedzieć i dlaczego w ogóle zasiadł do pisania. Trzeba również odpowiedzieć sobie na pytanie, dlaczego to właśnie ja chcę ten film nakręcić.”

Jiří Menzel (1938–2020) czeski reżyser filmowy, scenarzysta i aktor

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37917

Pytanie

„Pisarz ma dylemat, czy użył dobrego sformułowania, my [aktorzy] mamy wątpliwości, czy dobrze interpretujemy tekst.”

Borys Szyc (1978) aktor polski

Źródło: Rafał Bryndal, Jaki kraj, tacy celebryci, „Gazeta Wyborcza”, 5 sierpnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121918.html?josso_assertion_id=F9CEED30C2CD65B9

„Hanna Krall przez godzinę siedziała nad moim tekstem, pokreśliła wszystko czerwonym flamastrem i kiedy już myślałem, że nie ma dla mnie ratunku, oświadczyła: „Świetny tekst pan napisał, pan ma słuch”. Uważam, że dla reportera najważniejsze jest pierwsze zdanie. Trzeba wskoczyć na falę, a ona już poniesie. Aby napisać dobry tekst, trzeba pojechać do miejsca, które nas interesuje, albo na jeden dzień albo na jeden miesiąc. Innymi słowy: reportaż można oprzeć albo na pierwszym wrażeniu albo na gruntownej wiedzy.”

Wojciech Górecki (1970)

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gorecki_wojciech

O myślach , O wrażeniach , O wiedzę , O myśleniu

„Zwykle, jak coś w życiu robiłam, to robiłam do upadłego. Jak leżałam brzuchem do góry, to leżałam tak długo, jak mogłam. Tylko to „leżenie” dla mnie jest możliwe między jedną a drugą pracą. Jest w tym jakiś porządek. Zawód aktorki wybrałam z konkretnych powodów; zawsze interesował mnie człowiek, jego psychika i emocje, to zainteresowanie mieściło się gdzieś pomiędzy psychiatrią a psychologią. Z tego też względu przede wszystkim interesowały mnie role wymagające dogłębnego prześwietlenia człowieka. Lubię też śpiewać mądre teksty, chcę być ich jakimś przekazicielem. Pracę społeczną mogę zaś podejmować tylko dzięki wykonywanemu aktorstwu.”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Źródło: „Przewodnik Katolicki”, 22 lutego 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/przeczytac.htm

O śpiewie

„Egipcjanie określali bogów słowem netyro, oznaczało ono istotę przybyłą z kosmosu. Byli pewni, że ich bogowie zeszli z nieba. Przekazali nam to w swoich tekstach, że Ozyrys, władca Nieba, i jego boska siostra, Izyda, pochodzą z gwiazd i nawet potrafili je wskazać. Ozyrysa wiązali z gwiazdozbiorem Oriona, zaś Izydę z pobliskim Syriuszem. Co ciekawe w Orionie znajduje się tzw. kolebka gwiazd. Gwiazdy w naszej galaktyce rodzą się właśnie w tym miejscu. To niezwykle, że Egipcjanie twierdzili, że właśnie tam narodzili się ich bogowie.”

Robert Bauval (1948)

Źródło: Starożytni kosmici, sez. I, odc. 1, Goście

O Bogu , O siostrze

„W atakach na „Krytykę” po 11 listopada 2011 r. zobaczyliśmy prawicę, przed którą ostrzegał nas Adam Michnik. Ludzi, którzy wobec bezradności wobec adwersarza są w stanie świadomie kłamać na potęgę, mobilizować tłum, wypisywać najbardziej wydumane kalumnie. Piszący o kastetach świetnie wiedzieli, że w naszej siedzibie nie znaleziono żadnych kastetów (policja znalazła jeden, ale nie w Nowym Wspaniałym Świecie), że „Krytyka” nigdy nie współpracowała z żadnymi zamaskowanymi bojówkarzami z Niemiec, że to w ogóle nie nasza bajka. A pisali to ci sami ludzie, którzy przez lata publikowali nasze teksty w „Rzepie”, znali nas doskonale, często bywali zapraszani na nasze dyskusje.”

Sławomir Sierakowski (1979) socjolog i publicysta polski

Źródło: rozmowa Michała Olszewskiego, Budujemy Królestwo Boże. Na ziemi, „Tygodnik Powszechny”, 22 maja 2012

O Bogu , O ludziach , O bajkach

„Nie mam cudownej metody. Po prostu ćwiczę, powtarzam, układam sobie tekst do roli. Powtarzam. Przypominam sobie konkretne fragmenty w niespodziewanych momentach. Niestety układanie słów haków jest dla mnie zbyt trudne. Zapamiętywanie według psychologicznych reguł również. Nauczenie się tych reguł jest również sporym wyczynem. Moi profesorowie również nie potrafią tego dobrze robić, więc myślę, że to lekki pic…”

Bartosz Obuchowicz (1982) polski aktor

odpowiedź na pytanie, jak przygotowuje się do roli.
Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10739

O myślach , O myśleniu

„Czuję się poetą osiedlowym. Gdańsk ze swoją symboliką nie znajduje odbicia w moich tekstach, za to Gdańsk osiedlowy, ze swoimi blokowiskami, dworcami, boiskami i dresiarzami – owszem. Osiedle to jest zresztą milczący bohater książki, nikt tutaj nie lata dywanem, za to wszyscy wiedzą którym tramwajem dojechać na plażę albo w której bramie najbezpieczniej skręcić blanta. Do tego dominuje szczegół ze swoją chropowatą powierzchnią.”

Jakobe Mansztajn (1982)

Źródło: Wywiad, 2010 http://independent.pl/n/10868?anonymous=true

O książkach

„Gwiazdy pop są ustawione: koncerty z playbacku, teksty kolegi, melodia ze Stanów i jedziem z kurwą.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

„Urban to mędrzec. Porządkuje mi świat. Co tydzień czekam na jego tekst. Moje własne myśli czytam w jego felietonach.”

Marek Raczkowski (1959)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/marek-raczkowski

O świecie , O myślach , O czekaniu , O czytaniu

„Niewiele jest nudniejszych rzeczy niż polityka na ekranie. No chyba że ma się do czynienia z takim tekstem jak Norynberga Wojciecha Tomczyka.”

Maciej Pieprzyca (1964) polski scenarzysta i reżyser filmowy

Źródło: „Gazeta Telewizyjna” nr 121, 2007.

„Inscenizacja tekstów, który znalazłem, jest jak oddawanie do zamieszkania pałaców, które stoją w ruinie. W teatrze przywracamy je do życia. To taki recykling. Rzadko sięgam do współczesnych tekstów, ale w każdym moim spektaklu intensywnie rozmawiam ze współczesnością. To jest mój najważniejszy punkt odniesienia. Sytuacja na zewnątrz nas musi być cały czas przekładana na sytuację bycia aktorem. Dlatego aktor może zabierać widza w takie rejony, do których być może sam by nigdy nie zawędrował. Zabiera go tam nie pokątnie i potajemnie, tylko w pełnej jawności, na oczach świadków. Intryguje mnie ten aspekt jawności.”

Paweł Passini (1977) polski reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik”, 3 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mzpa.htm

O czasie , O zamieszkaniu

„To trochę tak jak z tym powiedzeniem, że prawdziwa kobieta powinna być kucharką w kuchni, damą w salonie i kochanką w sypialni. Dążę do tego, żeby być dobrą w każdej z tych opcji. Mówiąc szczerze, najbardziej czuję się autorką tekstów. Często też zdarza mi się pisać słowa dla innych. Tylko że później zwykle mam z tego powodu rozterki. Jeśli tekst wyda mi się dobry, szkoda mi go komuś dawać. Z kolei, kiedy stwierdzę, że jest mniej ciekawy, też głupio to komuś sprezentować.”

Barbara Stępniak-Wilk (1969)

Źródło: Joanna Weryńska, Cukiereczek bardzo posmakował Turnauowi, „Polska Gazeta Krakowska”, 13 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cbpt.htm

O kobietach

„(…) jestem empirystą. Naprawdę coś wiem o tekście dopiero po czytaniu na głos, z podziałem na role. Kiedy już go słyszę i widzę. Wtedy mam coś do powiedzenia autorowi. Tak jak aktorzy.”

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

Źródło: „Lampa” nr 3, 25 marca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niechc.htm

O czytaniu

„Historię Ameryki czytam bardzo podejrzliwie. Wymaga to ogromnej wiary w siebie i wyobraźni, by zapisać te wydarzenia, a w każdym przypadku zawsze są poprawki, korekty tekstów i zmyślanie. To jest jak opowiadanie. Myślę, że historia Ameryki jest o kodyfikowaniu kłamstwa. Jesteśmy młodym i niedojrzałym narodem, opierającym się na pokrzyżowaniu starych kultur i poświęcamy dużo czasu na gloryfikowaniu tego zmyślenia. Nie mamy takiej bogatej historii jak Europa i jesteśmy tak naprawdę ich przybranymi dziećmi, narodem imigrantów. Jednak myślę, że w braku historii jest coś uwalniającego, jakbym nie musiał cierpieć za grzechy moich litewskich ojców, bo jestem odcięty od nich kulturowo i emocjonalnie.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: „Drowned In Sound”, 6 grudnia 2007 http://drownedinsound.com/in_depth/2664661

O dzieciach , O kłamstwie , O wierze , O historii

„Nie wiem, ilu z was ma świadomość,
jaką moc mają te teksty,
jedni znajdują w nich pewnie wsparcie i pomoc,
drudzy jakby preteksty.”

Zeus (1983)

Źródło: utwór Odp. 2

O wsparciu , O pomocy

„Jeszcze nigdy nie dubbingowałam filmów, a wiem, że to jest zupełnie coś innego niż dubbingowanie gier, ponieważ tutaj czyta się tylko tekst w grze, a w filmach trzeba nadążyć z wypowiedzeniem swojej kwestii, tak jak się widzi na ekranie, w oryginale. Jest to więc zupełnie coś innego. Występowanie w telewizji jest także inną rzeczą więc trudno porównać to wszystko. Praca w teatrze też jest odmienna, ale wszystko mnie równie mocno interesuje.”

Aneta Zając (1982) aktorka polska

Źródło: Wywiad, 2008 http://soblonde.cenega.pl/wywiad-z-aneta-zajac

O grach , O czytaniu

„W sumie dubbing to trudna praca. Aby zagrać, trzeba umieć przede wszystkim dobrze czytać, oprócz tego trzeba mieć dużą bystrość w ogarnięciu spraw technicznych. Stojąc w pomieszczeniu z mikrofonem, mamy przed sobą lampeczkę i tekścik, a przed nosem ekran telewizyjny albo kinowy. Na ekranie tym mamy tzw. time-code, czyli cyferki na dole wskazujące minuty oraz sekundy. Nagrywając coś, musimy wejść równo z time-code'em, patrząc na tekst oraz na kłapnięcia trzeba wypowiedzieć daną kwestię, która znajduje się w tekście. To jest trudne i czasem są jakieś zabawne sceny podczas nagrań, które rozładowują to napięcie i przyczyniają się do lepszej współpracy nagrywającego aktora z reżyserem nagrania.”

Mariusz Czajka (1961) aktor polski

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/czajkamariusz/

O czasie , O czytaniu , O współpracy

„Na scenie gram postać stworzoną przez autora i mówię cudzym tekstem. A tutaj jestem naprawdę sobą i mówię własnym głosem.”

Magdalena Zawadzka (1944) aktorka polska

o zbiorze felietonów Kij w mrowisko.
Źródło: Dystans do siebie, „Kobieta i Styl” 2001, nr 2

O kobietach

„Przypadek życiowy sprawił, że zostałam odkryta przez reżysera Lachmanna, który wydobył moje inne, nowe oblicza, których ani w kinie, ani w telewizji się nie doczekałam. Gdyby nie to spotkanie, Videoteatr 'Poza' pewnie by nie powstał. Kiedy powołaliśmy go do życia, też był eksperymentalny. Dziś ma już ustaloną formę – za pomocą tego samego instrumentarium robimy w nim zawsze co innego. Za każdym razem są to nowe teksty i przedstawienia.”

Jolanta Lothe (1942) aktorka polska

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_lothe_jolanta

O pomocy

„Od Boya nauczyłam się rzeczy zasadniczej, z której z początku nie śmiałam korzystać: swobody. Nauczyłam się, że dosłowność jest śmiercią każdego tłumaczenia, a nawet każdego tekstu. Nie mogę przecież opisać tej firanki dokładnie taką, jaką ona jest. Mogę ją tylko opisać w przybliżeniu.
Każdy pisarz chce pokazać jądro rzeczy. Flaubert szukał go nie w dosłowności, tylko w przenośni. To nieprawda, że Dostojewski jest dosłowny, mimo że on opisuje w sposób dosłowny, np. że jakaś pani, rozmawiając z młodym człowiekiem, pyta go o najbanalniejsze rzeczy i on odpowiada jej najbanalniejszym językiem. Chodzi o to, że Dostojewski opisuje jakby skórkę, przez którą my widzimy coś, co jest pod spodem. Gombrowicz nie jest dosłowny ani przez sekundę. Po pierwsze, gwiżdże na to, po drugie, potwornie pracuje, żeby nie być dosłownym. Wychodzi ze skóry, żeby było inaczej.”

Joanna Guze (1917–2009) polska tłumaczka, krytyk literacki, popularyzatorka malarstwa

Źródło: Jacek Szczerba, wywiad, „Gazeta Wyborcza” http://www.textum.pl/tlumaczenia/portal_tlumaczy/informacje/tlumaczenia_literackie/artykuly/wywiad_guze.html

O śmierci

„(…) zdecydowałam, że lepiej jest przeczytać tekst mądrej, uznanej pisarki [Simone de Beauvoir] i w ten sposób spełnić misję edukacyjną (licząc na to, że polscy słuchacze w końcu, jednak ruszą z miejsca i opowiedzą się za równouprawnieniem), niż tworzyć kolejny, wtórny projekt o tożsamości kobiety.”

Anna Okrasko (1981)

Źródło: Culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/anna-okrasko

O kobietach

„Tak naprawdę Teatr TV ciągle ewoluuje, jest to forma znajdująca się w ciągłym ruchu. (…) zaczynał on funkcjonować 40 lat temu jako teatr, pierwsze kilkadziesiąt spektakli to były widowiska sfilmowane na deskach scenicznych. Zresztą przez wiele lat to był teatr fotografowany w studiu, a telewizja była tylko jego medium, wymogiem technicznym. Z czasem Teatr TV zaczął coraz bardziej zmierzać w stronę filmu telewizyjnego i tak to wygląda dziś. Stan taki wynika z kilku powodów: coraz większej liczby filmów w ramówce telewizji, realizacji spektakli Teatru TV na taśmie filmowej czy reżyserowania widowisk przez twórców związanych z filmem, co kiedyś było nie do pomyślenia. Na ten proces wielu narzeka, bo naturalizm filmu i umowność teatru bardzo trudno ze sobą połączyć. Czasem jest to robione na siłę, powstaje rażąco dosłowny teatr albo sztuczne kino. Jednak równie często efekt jest bardzo dobry; chociażby dlatego, że pojawia się coraz więcej tekstów pisanych specjalnie dla Teatru TV.”

Tadeusz Nyczek (1946) polski krytyk literacki, teatralny i plastyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 31 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czytc.htm

O sile , O czasie

„Wieś, miasteczko czy miasto są tak samo niedobre dla dziewczyn, bo to, co okrutne, kryje się w ich płci, nie na zewnątrz, tak jak z kolei inne okrutności kryją się w płci mężczyzny. Nie da się „zapomnieć imienia własnej płci”, jak pisała Berget, choć może nawet bardzo by się chciało i tak byłoby łatwiej. Poudawać, że jej nie ma, prawda? Że są ludzie i teksty. Tymczasem nie ma ludzi, nie ma tekstów. Jest tekst ucieleśniony, a nie odcieleśniony i oddzielony od siebie samego, chyba że to oddzielenie jest doświadczeniem samego ciała.”

Kamila Pawluś (1979) poetka i tłumaczka polska

Źródło: Maciej Woźniak, Kandydka idzie do miasta http://www.artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=168&artykul=3577, ArtPapier nr 1 (217), 1 stycznia 2013

O ludziach , O prawdzie

„Panuje u nas ogólne przekonanie, że przekład Słowackiego przewyższa oryginał. Z pewnością różni się od niego. Chociaż nasz poeta pracował nad wybranym dziełem z największą starannością i bardzo troszczył się o wierność, siła jego osobowości nie pozwoliła mu podporządkować się w zupełności tekstowi. Jego odejścia od oryginału nie są więc kapryśną samowolą, lecz najbardziej charakterystycznymi przejawami emanacji jego własnej duszy.”

Tadeusz Peiper (1891–1969) polski poeta, krytyk literacki, teoretyk poezji

o utworze Książę niezłomny.

O duszy , O odejściu , O sile , O osobowości

„Dlaczego powszechnie akceptuje się fakt, że aktorka przez dwie strony tekstu opowiada o sukience, a gdy wspomina o działalności charytatywnej, wszyscy natychmiast ją oceniają: „O ta! Myśli, że jest taka świetna”. Uważam, że zbyt dużo uwagi skupionej jest na mnie z błahych powodów. Wiem, że to efekt kultury, w której żyjemy. Nie będę więc płakać, gdy ludzie nie będą chcieli przeczytać o tym, czym naprawdę się zajmuję.”

Natalie Portman (1981) aktorka amerykańska

Źródło: „Glamour”, 20 grudnia 2007.

O ludziach , O myślach , O płaczu , O myśleniu

„Żeby nie zepsuć,
Będzie bez tekstu,
Piosenka ta będzie bez słów,
Bez rymowania,
Bez porównania,
Bez odkrywania świata znów!
Że już nie wspomnę o miłości,
Która potrafi zmrozić krew,
O bólu, smutku, samotności
I bez radości będzie też.”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

Źródło: Piosenka bez tekstu

O samotności

„Gdzie słyszałeś w moich tekstach, że chcę wychowywać syna w zasyfiałej ruderze?
Ty chcesz? Powiedz szczerze.
Nie uwierzę.
Chyba, że jesteś pierdolnięty.
Rodzina i przyjaciele – dla nich sentymenty.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

TPWC
Źródło: Orientuj się na albumie Teraz Pieniądz W Cenie

O pieniądzach , O rodzinie

„Od zawsze poszukuję prostoty, w moich rysunkach, tekstach i kolorach.”

Dick Bruna (1927–2017)

Źródło: „Tata” Miffy w ogniu pytań http://qlturka.pl/2015/12/08/tata-miffy-w-ogniu-pytan/, qlturka.pl, 28 listopada 2008

O poszukiwaniu , O literaturze

„Ktoś wywołał mnie, bym pisał teksty polityczne,
nie, dziękuję,
wolę pisać o sobie,
wolę pisać o ludziach,
wolę pisać o tobie.”

Taco Hemingway (1990) polski raper, znany też jako FV, albo Fifi

Wosk
Źródło: utwór Wosk

„Doda ma potężny głos, śpiewa bardzo czysto, gdyby jej teksty i muzyka były lepsze, byłaby na wyższej półce.”

Elżbieta Zapendowska (1947) polska nauczycielka śpiewu, specjalistka emisji głosu

o Dodzie.
Źródło: Jest inaczej, rmf.fm, 2011 http://www.rmf.fm/au/?a=extra&p=wywiad&idx=20110904-zapendowska

O muzyce , O śpiewie

„To z gruntu, od pierwszego do ostatniego zdania, zakłamany, prowokacyjny i szowinistyczny tekst. Czy ktoś tam wspomniał, jakie były przyczyny konfliktu polsko-ukraińskiego na Wołyniu? Czy mówi się tam o brutalnej okupacji ukraińskich ziem etnicznych przez II Rzeczpospolitą, o paleniu naszych cerkwi albo odbieraniu ich nam przez katolików, o policyjnych pacyfikacjach wiosek, wysiedleniach, wypędzeniach, o tym, że samo słowo „Ukrainiec” było zakazane, a Polacy wprowadzili do obiegu upokarzające nas określenie „Rusin”? Wołyń traktowaliście jak rezerwuar taniej siły roboczej, niewolniczej wręcz. Pogarda polskich kolonistów dla „chama” Ukraińca czy określenie „bydło”, którym nazywano ukraiński lud, tkwią w pamięci każdej wołyńskiej czy galicyjskiej rodziny.”

Jurij Szuchewycz (1933) ukraiński działacz polityczny

o uchwale polskiego Sejmu dotyczącej rzezi wołyńskiej.

O ludziach , O sile

„Jak wszyscy marzyli o Hamlecie, ja myślałem o Kordianie. Hamlet jest genialny, jestem wielkim fanem tego tekstu, ale po inscenizacji Jana Klaty z Marcinem Czarnikiem stwierdziłem, że Marcin zagrał chyba wszystko, co można było. Ale uważam, że w każdej roli można odnaleźć coś ciekawego. Zawsze intrygowały mnie typy brudne, psychopatyczne, ich ciemne zakamarki umysłu. Nie miałem możliwości jeszcze kogoś takiego zagrać, ale chyba… wszystko przede mną.”

Artur Paczesny (1978)

Źródło: Joanna Krężelewska, Aktor podróżnik, „Głos Koszaliński” nr 247, 22 października 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/148862.html

O myślach , O myśleniu

„Ojcem chrzestnym mego aktorstwa był Dudek Dziewoński. Za kulisami łódzkiego Teatru Syrena – gdzie biegałem patrzeć, jak tańczy moja ukochana Alina – spytał mnie, ile mam wzrostu. Odpowiedziałem, że 182 cm. „Powinieneś być na scenie. Przygotuję cię. Strzelisz monolog Papkina”. Lenistwo nie pozwoliło mi opanować na czas tekstu, ponieważ hołdowałem zasadzie, co masz zrobić dzisiaj, zrób jutro, a będziesz miał dwa dni wolne. Na egzaminie udawałem schrypniętego. „Pan do teatru dla głuchoniemych? – huknął na mnie Zelwerowicz. -W niedzielę ferujemy wyroki. Jak panu gardło nie wyzdrowieje, to niech pan nie przychodzi”. Obkułem Papkina. Zacząłem i słyszę tłumione śmiechy – albo jestem taki dobry, albo kompletna rura. Spytali, kto mi pomagał. Mówię, że Edward Dziewoński. I tu ryk śmiechu: „To widać, to widać…”. Wspaniały, złośliwy karzeł Jacek Woszczerowicz chciał mnie obejrzeć w ruchu. Zaproponowałem wciąganie po linie. Był wystarczająco próżny, by pokazać swoją wersję. Patrzę na to i odzywam się jak kretyn: „Niedobrze pan to robi – cud, że mnie nie wyrzucił. – Przede wszystkim powinien pan spróbować, czy ta lina jest wystarczająco mocna. A wciągając się, trzeba ją też chwytać nogami”. Pokazałem, rozłożył ręce. Kilka miesięcy mnie nie dostrzegał. W końcu podszedł: „Złoty panie, oni się męczą, nie zawsze mają poczucie ciała. Niech pan weryfikuje, czy mam oglądać to, co robią, czy nie”. Zostałem jego asystentem.”

Tadeusz Pluciński (1926–2019) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/gralemn.htm

O śmiechu , O czasie

„Gdyby nie to, że tego typu teksty pojawiają się regularnie w prasie i są właściwie na porządku dziennym, nie sądzę, żeby ludzie interesowali się tak bardzo życiem gwiazd. Zwłaszcza, że wiedzą o nim tak mało.”

Bruce Willis (1955) aktor amerykański

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10109

O ludziach

„Przeważająca część – blisko 95 procent – wypowiedzi Jezusa, przekazanych w Nowym Testamencie, to jawne fałszerstwa. Zdań w rodzaju: „Jestem prawdą i życiem” czy „Oto ciało moje, które za was będzie wydane”, Jezus nigdy nie wypowiedział. (…) Nie chodzi o manipulacje, które nastąpiły później, których dokonał Kościół. Chodzi o to, czego dopuścili się twórcy pierwszych kanonicznych tekstów.”

Gerd Lüdemann (1946)

Źródło: wywiad dla „Literaturen”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010.

„Kiedy jestem pytany o teatralny debiut i zaczynam opowiadać o Bolszewikach, dziennikarze za każdym razem reagują tak samo: „Nie, wie Pan, to może opuśćmy to, idźmy dalej”. Każdy teatr w Polsce był zobowiązany do wystawienia raz w roku tendencyjnego tekstu jednego z zaprzyjaźnionych krajów, najchętniej z ZSRR. Bolszewicy pasowali idealnie.”

Jerzy Radziwiłowicz (1950) polski aktor

Źródło: „Teatr”, 29 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26809

O czytaniu

„Zdarza mi się czasem wysłuchać w radio jakiegoś raperskiego utworu. Choć w tych tekstach jest dużo prawdy, to raczej nie jestem rapowiczką.”

Maria Kaczyńska (1942–2010) żona prezydenta Lecha Kaczyńskiego

o muzyce rap.
Źródło: Anna Poppek, Obrączki. Opowieść o rodzinie Marii i Lecha Kaczyńskich, op. cit., s. 161.

O rodzinie , O czasie

„Sieć to nałóg. Ciężkie, cholerne uzależnienie, które zmienia Twój sposób myślenia. (…) Na jednym sajcie krakerskim widziałem taki tekst: you can logoff, but you can never leave. I to jest to – bo w końcu dochodzi do tego, że nie musisz nawet być zalogowana. Idziesz ulicą albo jedziesz autobusem, ale wciąż myślisz o ludziach z sieci, obmyślasz posunięcia, kombinujesz, co się tam teraz dzieje… Twoja głowa staje się jednym z nośników materialnych sieci, takim samym, jak serwery – a real life to po prostu jeden z możliwych shellów. Ten najgorszy.”

Antonina Liedtke polska pisarka

O butach , O myślach , O uzależnieniu , O myśleniu

„(…) Michał [Bałaga] powie wiersz w gwarze zagłębiowskiej, a ja – rodowity Ślązak – ten sam tekst po śląsku. I wcale się nie pokłócimy, gwarantuję!”

Wojciech Leśniak (1951) polski aktor

Źródło: Metropolitalna Noc Teatrów, „Polska Dziennik Zachodni” nr 216, 15 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/146462.html?josso_assertion_id=53F08E1E111C373A

O nocy

„Praca nad każdym kolejnym przedstawieniem pozwala zdystansować się do własnych emocji. Nie dobieram tekstów pragmatycznie. Wierzę, że powód, dla którego do mnie trafiają, ma jakiś sens. Spośród wielu tekstów wybieram właśnie ten, który budzi emocje. Najczęściej utwory te odpowiadają na ten moment niezgody z rzeczywistością, która człowiekowi teraz najbardziej dolega.”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: W łupinie orzecha, „Kurier Szczeciński” nr 23, 3 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110550.html

O rzeczywostości , Sens

„Można trafić do kogoś dzięki temu, co się robi. Można jechać do Japonii, Europy – ludzie znają teksty wszystkich piosenek i niektórzy są poruszeni do łez… nie ma drugiego takiego uczucia. Tego się nie da wyrazić słowami. Dzięki temu to wszystko jest warte zachodu.”

Aaliyah (1979–2001) amerykańska piosenkarka

O ludziach , O emocjach

„Otóż jeżeli powyższe uwagi są słuszne, uwalniają nas one w znacznej mierze od obowiązku łamania sobie głowy nad tym, co właściwie myśli autor filozoficzny piszący stylem niejasnym. Odgadywanie jego myśli tylko wtedy przedstawiać będzie rzecz godną wysiłku, jeżeli skądinąd nabyliśmy przekonania, że myśli jasno, że więc niejasność stylu pochodzi w danym wypadku ze skażenia tekstu albo z pośpiechu w spisywaniu dzieła. Jeżeli zaś nie mamy tego przekonania, wtedy możemy spokojnie przyjąć, że autor nie umiejący myśli swych wyrazić jasno nie umie też myśleć jasno, że więc jego myśli nie zasługują na to, by silić się na ich odgadywanie.”

Kazimierz Twardowski (1866–1938) filozof polski

Źródło: O jasnym i niejasnym stylu filozoficznym, 1927

O myślach , O wysiłku , O myśleniu

„Jiří Menzel pytany, dlaczego robi tylko komedie, powiedział, że gdy się zrobi komedię, to od razu wiadomo, czy jest zła, czy dobra. A gdy się weźmie inny tekst i wszystko spierdoli, to zawsze można powiedzieć, że tak właśnie miało być. A dzieci? Dzieci to najgenialniejsza widownia i sama radocha robić coś dla niej.”

Agnieszka Glińska (1968) polska aktorka

Źródło: Tadeusz Nyczek, Koniec z kulturą, „Przekrój” nr 5, 1 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110452.html

O dzieciach

„Podczas zdjęć w autokarze z pielgrzymami okazało się, że panie statystki nie pamiętają religijnych pieśni. Znałam je dobrze tylko ja, bo w liceum trzykrotnie byłam na pielgrzymce. Wiec przed ujęciem śpiewałam, przypominałam paniom tekst i melodię, a potem grałam Jolę, która ze zdziwieniem słuchała zupełnie nieznanych jej pieśni!”

Agnieszka Suchora (1968) aktorka polska

o pracy w serialu Plebania.
Źródło: Uwielbiam grać z Hanią, „Tele Tydzień”, nr 24, 9 czerwca 2008 http://www.plebania.pl/roznosci/wywiady/467-agnieszka-suchora

O śpiewie

„Jelinek jest geniuszem języka, czystości, klarowności tego, co pisze. Jej geniusz polega też na tym, że jest totalnie bezkompromisowa, nie liczy się z nikim i niczym. Nie boi się dosadnych sformułowań, obnażania tego, co w człowieku najgorsze i jest politycznie niepoprawna. To, co pisze, to nie są żadne fantasmagorie.(…) Jelinek jest niesamowitym wyzwaniem, niesamowitą nauczycielką teatru. Jej teksty są diabelnie trudne. Uważam, że jest to piekło trudności, ale z drugiej strony jest w nich coś fascynującego. Ona sama nazywa je nie dramatami, ale tekstami dla teatru. Są kartkami zapisanymi od góry do dołu. Są partyturą, której nie można wykastrować z rytmu, ale trzeba też dokonać pewnej selekcji. Uważam, że nie można językowi Jelinek pozwolić się zalać, ponieważ można wtedy się na niego znieczulić, ale z drugiej strony trzeba mu pozwolić w pełni wybrzmieć.”

Łukasz Chotkowski (1981) polski dramaturg i reżyser

o Elfriede Jelinek.
Źródło: Polskie Radio, 17 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tsej.htm

O piekle

„Do stałości tekstu, czyli zapamiętania i wiernego powtarzania ustalonej formuły przez wiele lat i w wielu okolicach, przyczynia się to, że każda wyliczanka jest uformowana według swojego stałego wzorca rytmicznego. Nie można nic do niego dodać. Nie można nic ująć. Wyliczanek się nie śpiewa, ale też się ich nie mówi. Ich muzyka jest czymś pośrednim między piosenką a mową: jest skandowanym wierszem. Wyliczanki mają swoje rytmy i rymy. Także rymy sprzyjają zapamiętaniu tekstu, często trudnego, bo niezrozumiałego.”

Krystyna Pisarkowa (1932–2010) polska językoznawczyni, polonistka

o wyliczankach.
Wyliczanki polskie (1975)
Źródło: s. 10

O muzyce , O śpiewie

„Jest to kradzież, ale w przypadku informacji, kultury nie możemy się posługiwać takimi samymi kategoriami jak w przypadku zasobów materialnych. To, jak współcześnie rozumie się sprzedaż i wymianę kultury, wydaje się dość nowym wynalazkiem. Opisywał to na podstawie kultury Stanów Zjednoczonych Henry Jenkins. Mówił, że w XIX wieku kultura ludowa nie miała właściciela. Pieśni były wymieniane pomiędzy wsiami, a na podstawie tekstów literackich powstawały wiejskie ballady. Profesjonalizacja i zastrzeganie treści pojawiło się wraz z przemysłem kulturowym. Śpiewacy stali się wokalistami, a stali się dzięki temu, że ich utwory nadawały rozgłośnie radiowe, telewizje, odtwarzano z płyt. Sytuacja się zmieniła, gdy w domach pojawiły się komputery, dzięki którym każdy może edytować dźwięk, film, tekst, miksować, remiksować, dzielić się tym. Kultura oddolna powraca, a przemysł kulturowy zaczyna być zagrożony.”

Piotr Cichocki (1981)

Źródło: rozmowa Grzegorza Szymanika, Nie ma życia bez sieci, wyborcza.pl, 25 stycznia 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,11027060,Nie_ma_zycia_bez_sieci.html#ixzz1kUiSEYTx

O domu , O wieku

„Wajda znał scenariusz Harasimowicza dużo wcześniej. Znał go jeszcze zanim myśmy rozpętali całą tę sprawę przygotowań do produkcji. Gdyby wtedy powiedział, że on chce realizować ten temat i nie życzy sobie żeby ktoś inny robił film o Katyniu, to ja bym nie siedział jak idiota dwa lata nad książkami, przygotowując się do poważnego filmu, tylko robiłbym inne rzeczy. Wajda czytał wcześniej scenariusz Czarka jako konsultant. Rywin pokazał ten scenariusz paru osobom, ponieważ chciał poznać ich opinię przed rozpoczęciem produkcji. Wśród tych osób, oprócz Wajdy, znaleźli się między innymi Krzysztof Zanussi oraz Janusz Morgenstern. Wajda od początku miał negatywny stosunek do tego tekstu, natomiast nawet przez chwilę nie dał nikomu do zrozumienia, że nie zgadza się na jego realizację, ponieważ sam chce zrobić film o Katyniu. Dopiero, kiedy rozpoczęliśmy przygotowania do produkcji, Wajda jakby zrozumiał, że jego delikatne sugestie nie przyniosły skutku, zaczął bardzo stanowczo domagać się wstrzymania realizacji tego filmu.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

Źródło: wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1069

O książkach , O zrozumieniu , O czytaniu

„Komu z malujących nie przyjdzie ochota malować w paski? Aby ją spełnić, proszę zrobić następujące ćwiczenia. Do tekstów, na które chcemy zwrócić uwagę, proszę dopasować zestaw kolorów do podmalowywania pól wyznaczonych przez szerokość liter. Zestawy proszę tworzyć w sposób nieortodoksyjny, a więc od przypadkowych do systemowych. W zależności od nastrojów.”

Paweł Susid (1952)

o wystawie Zestaw do kolorowania liter Nr 2.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_susid_pawel

O ćwiczeniach

„Władzom zamordowanie Anny Politkowskiej zaszkodziło dużo bardziej niż jej teksty.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

O sobie i swoich poglądach
Źródło: „Polityka”, 21 października 2006

„Trochę przeszkadzał mi fakt, że ci ludzie pracowali z Avril Lavigne i Hillary Duff. Nie chciałam być tak kojarzona jak one, chciałam, żeby ludzie nie patrzyli na mnie przez pryzmat pracy z tymi samymi ludźmi co one. Zanim zaczęłam z nimi pracować, wiele razy się upewniałam, że nie będą chcieli mi wcisnąć kawałków, które okazały się nie dość dobre dla Avril czy Hillary. Chciałam być pewna, że pracujemy razem nad moją karierą i nad moimi tekstami.”

Skye Sweetnam (1988) kanadyjska piosenkarka

o pracy nad drugim albumem.

O ludziach

„Jest to dziwne, ale gdy z jednej strony przybierają na sile zjawiska degradacji ludzkości poprzez różne formy nałogów indywidualnych i zbiorowych, zjawiska degradacji moralnej wszelkiego typu, to z drugiej strony upowszechnia się jakieś poczucie niewinności. Myśli się, iż wystarczy żyć mniej więcej uczciwie, nie zabijać, nie kraść, nie robić nikomu nic złego. Takie poczucie niewinności sprawia, że człowiek nie jest zdolny przyznać się do słabości, o których mówią teksty Pisma Świętego, odsłaniające grzechy tkwiące w głębi ludzkiego serca.”

Carlo Maria Martini (1927–2012) włoski duchowny katolicki, kardynał

Źródło: o. Krzysztof Osuch, Rachunek sumienia szczegółowy i ogólny, Wydawnictwo WAM, Kraków 2004, s. 50.

O myślach , O sile , O myśleniu , Serce

„Scena jest miejscem walki wstydu z bezwstydem. Wstydzimy się pewnej intymności, w której aktor pracuje. Intymne jest to, aby z siebie wydobyć cudze myśli, żeby mieć tak dalece posuniętą bezczelność, by mówić czyjeś teksty i utożsamiać się z nimi. To wymaga bezwstydu, ażeby go osiągnąć, trzeba pokonać wstyd. Kiedy mówię wiersz napisany przez poetę, dotykam jego stanu intymnego.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„TV Sat Magazyn”, 4 listopada 2005

O myślach , O walce , O myśleniu

„Łapicki wierzy aktorom i wierzy Fredrze. A w swoich fredrowskich inscenizacjach nigdy nie używał narzędzi chirurgicznych, szedł za tekstem, myśmy też szli za tekstem.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Dorota Wyżyńska, Jan Englert robi Fredrę, „Gazeta Wyborcza – Stołeczna” nr 94, 21 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38106,druk.html

„Każdy twórca w teatrze – jeżeli funkcjonuje od jakiegoś czasu intensywnie, dostaje nagrody, jest zauważony – prędzej czy później zetknie się z sytuacją, że coś się u niego zamawia. Wtedy zawsze pojawia się pytanie, czy przypadkiem nie zdradzasz siebie, czy czujesz, że ten temat uruchomi twój talent. Czy coś, co masz w sobie, da oczekiwany przez wszystkich rezultat. I znowu: „przez wszystkich” – to czasem sprzeczność, ja mogę być zadowolona ze swojego tekstu a tak zwani „wszyscy” kompletnie nie. Trzeba mieć nerwy ze stali, żeby wytrzymać takie rozdwojenie.”

Małgorzata Sikorska-Miszczuk (1964)

Źródło: Agata Dąbek, Wszystko, co wiem i potrafię http://www.dwutygodnik.com/artykul/4675-wszystko-co-wiem-i-potrafie.html, Dwutygodnik. com nr 113/2013.

O czasie , Pytanie

„Teraz miałyśmy już wszystko co potrzeba, aby przystąpić do druku Mobilizacji. Wydrukowano nam 10 000 egzemplarzy. Cały tekst zmieścił się na jednej stronie długiego arkusza papieru i w tej postaci został rozplakatowany po mieście. W ciągu 15 sierpnia harcerze z „Szarych Szeregów” rozmieścili naszą Mobilizację – w stołówkach, w ruinach domów, na różnych ścianach i murach, a także w schronach. Część tekstów dostałyśmy do ręki. Rozdawałyśmy je ludziom i zawieszałyśmy w schronach (np. Jadwiga Jełowicka czytała tekst Mobilizacji na ścianie domu Braci Jabłkowskich przy ulicy Brackiej).”

Maria Okońska (1920–2013)

o druku Nowej mobilizacji walczącej Warszawy, Warszawa, 15 sierpnia 1944.

O domu , O wspomnieniach , O czytaniu

„Esej Jana Błońskiego z 1987 roku o biednych Polakach patrzących na płonące warszawskie getto i zastanawiających się, czy aby Hitler wykona swoją robotę porządnie, żeby móc rzucić się na to pożydowskie mienie, był dla mojego pokolenia jakoś tam fundamentalny. Zwłaszcza dyskusja, a właściwie furia, którą wywołał po prawej i po lewej stronie. Chociaż pamiętam, że myślałem wtedy w kategoriach: no dobra, jacy okropni byli szmalcownicy, którzy bardziej kojarzyli mi się z cwaniakami z bazaru Różyckiego niż z zacnymi obywatelami z Żoliborza. Za głowę złapałem się, kiedy przeczytałem teksty Grossa i Bikont, obejrzałem parę filmów. Uświadomiłem sobie, że to nie jacyś „oni” pozbyli się „ich”, żeby zagarnąć „jakieś coś czyjeś”, tylko że „myśmy wszystko zapomnieli.””

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

I z tego wzięła się próba własnej opowieści o Polsce i o pamięci.
Źródło: „Przekrój”, 24 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26199

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Moje teksty były polityczne, lecz zarazem uniwersalne. Kraków zawsze preferował satyrę w pewnym sensie stonowaną – sięgającą abstrakcji, czerpiącą z absurdu. Tu jest zasadnicza różnica pomiędzy satyrą krakowską a tą uprawianą przez kabarety z Warszawy, Wrocławia czy Poznania. Kabaretem, który w swojej formie zbliżył się do Piwnicy, był Salon Niezależnych. Szkoda, że okazał się efemerydą.”

Andrzej Warchał (1943–2008)

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_warchal_andrzej

Sens

„Literatura, w tym poezja, była już od wczesnego dzieciństwa ważnym dopełnieniem moich muzycznych fascynacji. Zawsze lubiłem komponować do tekstów poetyckich, czasem też do własnych.”

Włodzimierz Pawlik (1958) polski pianista jazzowy, kompozytor i pedagog

Źródło: Marek Dusza, Nie ma życia bez poezji, „Rzeczpospolita”, 21 maja 2011 http://www.rp.pl/artykul/9145,661526_Wlodkek_Pawlik_o_albumie__Struny_na_ziemi_.html

O duszy , O literaturze , O czasie , O dzieciństwie

„Magik należał do osób, które bardzo dużo myślą o życiu. To po pierwsze. Po drugie nałożyła się na to sprawa dotycząca jego powołań przez Wojskową Komisję Uzupełnień. Miał już wtedy żonę i dziecko, a ponadto był to okres, gdy wreszcie chcieliśmy nagrać krążek. I Magik zaczął tak kombinować, że sobie zszargał psychikę. Obrał taktykę udawania osoby kompletnie niepoczytalnej. Dwa razy go odraczali, ale tylko na rok. To wmawianie sobie, że ma świra, że nic mu nie wychodzi, doprowadziło do tego, iż przemęczył organizm. Gdzieś w podświadomości zakodował sobie, że jest źle i to doprowadziło do osłabienia psychiki. Powiedział mi kiedyś: „Rahim, wiesz co? Przez tą WKU pojebało mi się. To, co sobie kiedyś wmawiałem, żeby tylko grać niepoczytalnego przed komisją, teraz mną zawładnęło. Czuję, że kompletnie świruję.””

Rahim (1978) muzyk polski, raper

Magik sam przyznawał się do schizofrenii w swoich tekstach: „Mam jedną pierdoloną schizofrenię”.
Źródło: hip-hop.pl http://www.hip-hop.pl/ustawki/projektor.php?usr=11520238256808&menu=1&local=2

O dzieciach , O myślach , O myśleniu