Cytaty na temat rzemiosło (52 cytatów)

„Żydostwo szkodziło i szkodzi nam na każdym kroku, wżera się jak rak w ciało narodu, szerzy przekupstwo i zepsucie wśród dorosłych, a rozpustę i bezbożnictwo wśród młodzieży, wydziera nam handel, przemysł, rzemiosło, a nawet ziemię.”

Maksymilian Maria Kolbe (1894–1941) polski działacz społeczny, święty kościoła katolickiego

Źródło: „Mały Dziennik”, 1938; cyt. za: Andrzej Osęka, Kulomioty ojca dyrektora, „Wprost”, nr 1161, 6 marca 2005.

O młodzieży

„Jak powiedział wybitny reżyser Kazimierz Dejmek, „aktor jest od grania, a dupa od srania”. Nie pojmuję swojego zawodu jako posłannictwa. Jest to rzemiosło, które staram się wykonywać najlepiej jak potrafię.”

Jacek Braciak (1968) polski aktor

Źródło: Bohdan Gadomski, Mistrz epizodów, Tygodnik „Angora” nr 21, 22 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117591.html

„Nie ma wiedzy, nie ma rzemiosła, które by mogło zastąpić przeżycie, uratować od banału, jeżeli artysta reaguje, odczuwa banalnie. Spojrzenie malarza, pisarza jest stopione z jakością jego odczuwania, odruchowe wartościowanie, doświadczenia życiowe, męka i radość – wszystko działa na spojrzenie. Sam akt pisania, malowania jest już zagadnieniem wtórnym, może on wrażliwość pogłębić, nawet wobec takiego czy innego faktu czy przedmiotu – wywołać, ale na dnie arcydzieła jest zawsze przeżycie intymne.”

Józef Czapski (1896–1993) polski malarz i pisarz

Patrząc
Źródło: s. 183–184 [O lekkości, grudzień 1953]

O wiedzę , Radość

„Należę do pokolenia aktorek, które wielki Karol Frycz uczył nawet takich rzeczy, jak odrzucanie trenu w sposób aktorski. Bo w zawodzie bardzo ważne było także rzemiosło.”

Halina Gryglaszewska (1917–2010) polska aktorka i reżyserka

Źródło: „Dziennik Polski” 2006, nr 59

„Na razie skupiam się na samym graniu. Nie zastanawiam się za bardzo nad tym, jaki etap kariery udało mi się osiągnąć. Przez cały czas uczę się rzemiosła. Próbuję się rozwijać. Nie rozpowiadam wszem i wobec o własnych osiągnięciach, wolę raczej po cichu robić swoje.”

Orlando Bloom (1977) angielski aktor

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32602

O czasie

„Dziennikarstwo to nie zawód, taki, jak prawnik, czy chirurg. Podejmowano niekoniecznie udane próby profesjonalizacji dziennikarstwa poprzez kształcenie adeptów tego zawodu w szkołach dla dziennikarzy, co miało miejsce po aferze Watergate. Jednak jeśli spojrzymy na sedno dziennikarstwa, dojrzymy, że jest ono rzemiosłem. Oznacza to, że dziennikarstwem może zajmować się każda rozsądna, inteligentna i rozważna osoba, która z ciekawością podejdzie do zasad, nauczy się ich i ostrożnie podejmie pierwsze dziennikarskie próby.”

Sue Gardner (1967)

Źródło: Wikinews, 26 października 2007 http://pl.wikinews.org/wiki/Wywiad_z_Sue_Gardner_-_doradcą_Fundacji_Wikimedia/Bez_kolumn

„To dzięki niemu uświadomiłem sobie konieczność pokory wobec rzemiosła i potrzebę mówienia własnym, niezafałszowanym językiem.”

Adam Ziajski (1972) polski twórca teatralny

o Jerzym Grotowskim.
Źródło: Świat na opak, 10 lat Teatru Strefa Ciszy, red. Juliusz Tyszka, Poznań 2003

O świecie

„Pierwszym obowiązkiem artysty jest opanowanie rzemiosła.”

Rudyard Kipling (1865–1936) angielski pisarz, poeta i prozaik

„Ty (…) wielkim krzyżem przeżegnaj się, na tę szelmę pluń i po dawnemu sobie cicheńko, spokojnieńko żyć zaczynaj. Czego tobie braknie? Chatę swoją masz, rzemiosło, i dobre, w ręku masz, grosz siaki taki, i przyjaźń ludzką, i łaskę a miłosierdzie Pana Boga wszechmogącego nad sobą masz… Czego tobie smucić się i w zgryzocie żyć? Oj, oj! żeby tak wszystkim dobrym ludziom na świecie było, jak tobie dobrze być może, jeśli głupim nie będziesz. Pana Boga słuchaj, z dobrymi ludźmi żyj, jedz, pij i na tę biedę, co cię spotkała, pluj!
Żaden człowiek (…) bez biedy na świecie nie przeżyje, ale bywają daleko od tej gorsze…”

Eliza Orzeszkowa książka Cham

Cham
Źródło: s. 83.

O Bogu , O przyjaźni

„Snucie opowieści jest sztuką, samo pisanie rzemiosłem.”

Nora Roberts (1950)

Źródło: Letnie rozkosze

„W dziewiętnastowiecznej prozie bardzo była lubiana końcowa formuła zwana epilogiem. Było w niej miejsce na wszystko, nie tylko na to, co pisarz zaniedbał zrobić, aby jego powieść była utworem doskonałym. Epilog pozwalał (tak jak prolog używany był czasem, aby połączyć opowieść z tym, co było przedtem, i ułatwiał jej zrośnięcie się z przeszłością) – otóż epilog pozwalał wybiec poza współczesność i umieścić rzecz tam, gdzie być powinna: między tym, co było, a tym, co będzie. Dzisiaj ta formuła wydaje się być przez pisarzy zapomniana, a może i pogardzana jako niegodne naszego rzemiosła ułatwienie.”

Kornel Filipowicz (1913–1990) pisarz polski

Źródło: Opowiadanie z epilogiem w: Cienie, Wyd. Literackie, Kraków 2007, s. 202–203.

O czasie , O przeszłości

„(…) dobry aktor filmowy powinien mieć charyzmę, ekranową osobowość. W naturalny sposób przyciągać uwagę i skupienie widza. Nawet jeśli nie wygląda najpiękniej, to chcemy kogoś takiego oglądać. Na przykład w teatrze bardzo ważne jest rzemiosło, ale już w filmie zdarza się, że można się bez tego obejść. Pomaga w tym zresztą bardzo wiele czynników, z ekipą na czele.”

Wojciech Zieliński (aktor) (1979) aktor polski

Źródło: Nie jesteśmy cyborgami. Wojtek Zieliński w Stopklatce, 22 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70523

O osobowości

„Gdy brakuje geniuszu, pozostaje zawsze rzemiosło.”

Robert Harris (1957) angielski powieściopisarz, dziennikarz i komentator polityczny

Ghostwriter
Źródło: rozdział 9

„Hokej to przede wszystkim rzemiosło, ciężka praca. Czytając o hokeju można nauczyć się tylko teorii. Najistotniejsza jest praktyka. Na lodzie potrzeba iskierki do walki, samozaparcia, chęci rywalizacji. Nie można bać się bólu. Trzeba być przygotowanym na nieoczekiwane zwroty akcji. Naturalnie ważne jest, kogo się spotka na swej drodze, szczególnie, gdy stawia się pierwsze kroki na lodzie.”

Mariusz Czerkawski (1972) hokeista polski, olimpijczyk

Źródło: Mariusz Czerkawski: Na lodzie potrzeba iskierki do walki, samozaparcia, chęci rywalizacji, podkarpacie24.pl http://www.podkarpacie24.pl/aktualnosci/6/5572?eventsDate=2010-08-01

O czytaniu , O walce , Hokej

„Może udawało mi się dotknąć artyzmu, ale nigdy nie myślałem o sobie jako o artyście. Rzemiosło pozwoliło mi zachować normalność w zawodzie. Nie przeżywam egzystencjalnej męki twórczej, nie owijam się w węże boa, nie noszę beretu i nie palę marihuany. Wajda pytany kiedyś, dlaczego nie angażuje mnie do filmów, odpowiedział że „Englert jest za zdrowy.””

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 27 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dlaczegok.htm

O zachowaniu , O myślach , O myśleniu

„Co miesiąc, według rozkazu policyjnego komisarza, łapią w Paryżu od trzystu do czterystu publicznych dziewek i sortują: jedne do szpitala na leczenie, bowiem są chore na choroby weneryczne, inne są odwożone do domów pracy. Jeśli prostytutka ma pieniądze, zawsze może się wykupić. Wraca ponownie do swego rzemiosła już na drugi dzień po zatrzymaniu.”

Louis-Sébastien Mercier (1740–1814) polityk francuski

Źródło: Obraz Paryża

O pieniądzach , O chorobach

„Kiedy przez trzy sezony nosi się halabardę, traci się kontakt z rzemiosłem i popada w zgorzknienie.”

Franciszek Pieczka (1928) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 listopada 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/fpieczka.htm

„Piszę fikcję. To jest moja pierwsza miłość. Aktualnie pracuję nad zbiorem opowiadań. Również rysuję. Nie jestem bardzo utalentowany, ale lubię szkicować. Chodziłem tutaj w Nowym Jorku na kursy rysunku w Art Students League, ale to było zbyt wiele. Jestem bardzo zaborczy dla mojego czasu. Robię dużo „domowego rzemiosła”. Szyję, robię na drutach, szydełkuję, gotuję. Robię swoje własne czapki, szaliki, a czasami szyję te zabawne koszulki z zamkami błyskawicznymi. Poszedłem do szkoły Waldorf, dlatego tego typu rzeczy mają duże znaczenie dla mnie. Ponadto, fotografia. Wiem, że ta lista rzeczy brzmi jak bzdura. Ale ja naprawdę kocham to. Miałem ciemny pokój w koledżu. Każdy weekend spędzałem tam samotnie w ciemności. To było wspaniałe. Ważne jest, aby mieć hobby. Palenie tytoniu jest doniosłym hobby, ale nie jest to bardzo konstruktywne.”

Sufjan Stevens (1975)

Źródło: annarborpaper, 21 kwietnia 2004 http://web.archive.org/web/20040718040910/http://www.annarborpaper.com/content/issue19/sufjan_19.html

O miłości , O pokoju , O czasie , O gotowaniu

„Kręcenie filmów jest dla mnie sztuką, ale nie można ich tworzyć bez opanowania rzemiosła.”

Tom Tykwer (1965) reżyser niemiecki

Źródło: Czat, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10722

„W szkole teatralnej uczą rzemiosła, przekazywania tekstu, jego interpretacji i analizy, ale nie uczą jednej istotnej rzeczy – nie ma takiego przedmiotu jak świadomość, po co się wychodzi na scenę. Tego mi zawsze brakowało i w związku z tym musiałem nadrabiać to w pracy. Świadomość wychodzenia na scenę zdobyłem wraz z uczestnictwem w serialu „Pogranicze w ogniu”. A jeśli chodzi o moje aktorstwo, to staram się kierować taką zasadą, że każdy człowiek w każdym zawodzie powinien sobie znaleźć pretekst do zabawy. Jeżeli praca nas zaczyna nużyć, denerwować, przestajemy ją lubić, to znaczy, że musimy się zastanowić, czy warto tę pracę wykonywać. Myślę, że dla zdrowia psychicznego, dla dobrej kondycji całego społeczeństwa dobrze byłoby, gdyby taką zasadą kierowali się wszyscy. Bo nawet jeśli kopie się dół łopatą i robi się to beznamiętnie, to dół ten będzie słaby i nieciekawy, a cóż dopiero w przypadku aktorstwa.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: rozmowa z Cezarym Pazurą http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=7742

O myślach , O myśleniu

„Dziennikarka: Co decyduje o wielkości aktora?
Joanna Szczepkowska: Myślę, że to samo, co decyduje o wielkości malarza. Pewna równowaga między talentem a rzemiosłem. I jeszcze trzeba dodać gust artystyczny. Tak, gust. Można mieć wielki talent, ale nie mieć gustu. Ludzie prawdziwie utalentowani przez rolę mówią coś więcej, niż jest napisane. Ich role to opowieść o człowieku.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Existence” nr 3, jesień 2009.

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Miłość, która jest najprzyjemniejszym na świecie zajęciem, staje się nudna i męcząca, gdy uczynimy z niej rzemiosło.”

Pitigrilli (1893–1975)

O miłości

„Czytanie bywa pisaniem, a pisanie czytaniem. Jeśli się nad tym głębiej zastanowić, bardzo możliwe, że lektura w ogóle warunkuje wszelki akt pisarski. W każdym razie takie podwójne czytanie – czytanie, któremu jednocześnie towarzyszy pisanie o czytaniu – wyzwala we mnie dodatkową energię twórczą. Słowo, z którym obcuję, ulega wzmocnieniu i zwielokrotnieniu, przez co ja sam się zmieniam. Staram się zresztą podchodzić do tego rzemiosła w sposób możliwie pełny, angażując nie tylko swoją wiedzę i intuicję, ale także swoje życie. Tego rodzaju lekturę Karol Maliszewski nazwał kiedyś „krytyką towarzyszącą”. Dla mnie to jest chyba nawet coś więcej, coś, co określiłbym mianem „krytyki uczestniczącej”. W obcowaniu z poezją najważniejsza wydaje mi się bowiem możliwość wejścia między słowa i zamieszkania w nich choćby na chwilę. To jak podróż do obcego miasta. Możesz zerknąć na nie przelotem z okna autobusu, ale możesz też się zatrzymać, porozmawiać z mieszkańcami, zajrzeć w podwórze.”

Marcin Orliński (1980)

Źródło: Kuba Przybyłowski, Tajemny związek, „Lampa” nr 4(85), 2011.

O życiu , O czytaniu , O zamieszkaniu

„Reżyser powinien być i artystą i rzemieślnikiem. Bo artysta, nie znając rzemiosła, nie potrafiłby zrobić filmu, który dałoby się obejrzeć, a gdyby był tylko rzemieślnikiem to wytwarzałby wszystko mechanicznie. Sztuką jest połączyć te dwie rzeczy i w większości przypadków tak to właśnie wygląda.”

Dominik Matwiejczyk (1979)

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=40565

„Aktorstwo to bardzo wszechstronne rzemiosło, którego trzeba się nauczyć. Można łączyć różne typy aktorstwa, my przecież śpiewamy, pracujemy w teatrze, w radiu, gramy w filmach, robimy dubbing… Choć są pewne formy, w których czujemy się lepiej, ale to jest nasza praca, nasz zawód…”

Agata Kulesza (1971) polska aktorka

Źródło: Anna Adamkiewicz, Daria na przykład ma czarne podniebienie!, „Ad Spectatores”, 18 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnpa.htm

O śpiewie

„Jeżeli świetny aktor, do tego wybitny pedagog, mówi, że aktorstwo to wyłącznie rzemiosło, to ja naprawdę nie rozumiem tego człowieka. Albo bardzo utalentowany aktor, pochodzący z rodziny teatralnej, mówi, że uprawiamy zawód błaznów. To on się nie boi swojego ojca czy stryja, którzy pewnie w grobach się przewracają? Cóż, widocznie gonitwy za uciekającą teczką w reklamie nie uważa za błazenadę, bo ta teczka jest świetnie opłacona. Widocznie nie pamięta takiego pięknego powiedzenia, że właściwie wszyscy jesteśmy aktorami z wyjątkiem paru dobrych komediantów.”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: „Przegląd”, 30 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bncl.htm

„Jest mało cnotliwych kobiet, których by nie nużyło to ich rzemiosło.”

François de La Rochefoucauld (1613–1680) pisarz i filozof francuski

O kobietach

„Każde spotkanie czegoś uczy, nawet spotkanie kompletnie nieudane, bo to one uczą najbardziej. Kiedy nic nie wychodzi, albo współpraca jest tak trudna, że człowiek zdaje sobie sprawę jakie błędy popełnił i czego robić nie powinien. Na pewno wyjątkiem od tych wszystkich reguł jest Jarocki. On aktorów modeluje, uczy rzemiosła oraz skuteczności. Natomiast spotkanie z Grzegorzewskim to spotkanie z cudem osobowości. Teraz tęsknie za nim, chociaż pod koniec jego życia kontakt z nim miałem słaby. Pracę z nim wtedy bardzo źle znosiłem. Ale jak sobie przypominam te burzliwe spotkania, to tęsknie za jego niezwykłą inteligencją, która pozwalała mu po dniach niemożności skonstruować ogromną, fascynującą scenę.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Lubię wkładać obcą skórę http://kultura.trojmiasto.pl/Lubie-wkladac-obca-skore-rozmowa-z-Mariuszem-Bonaszewskim-n34363.html

O inteligencji , O osobowości , O współpracy

„Rodzice nie byli całkiem zadowoleni z Józefa, chcieli, żeby przy wszystkich swoich uzdolnieniach sprawował jakiś świecki urząd, ale on nie miał do tego serca. Wydawał się im zbyt prosty i naiwny: modlitwa i ciche wykonywanie pracy były jego jedynymi zajęciami. Chłopiec uciekał przed ciągłym przekomarzaniem się braci. Często widywałam go – mógł mieć wtedy jakieś dwanaście lat – po drugiej stronie Betlejem, niedaleko późniejszej Groty Narodzenia, przebywającego u pobożnych kobiet. Należały one do małej wspólnoty esseńczyków mieszkającej na uskoku wzgórza, na którym leżało Betlejem, w szeregu pomieszczeń w skale. Budowali oni małe ogródki przy swoich mieszkaniach i uczyli dzieci innych esseńczyków. Widziałam często, że kiedy przy lampie modlili się ze zwojów w swoich mieszkaniach, Józef uciekał do nich przed swoimi braćmi i modlił się z nimi. Widziałam też, że przebywał w grotach, z których jedna stała się później miejscem narodzenia naszego Pana. Modlił się tam zupełnie sam albo wykonywał różne prace stolarskie, ponieważ w pobliżu kobiet należących do esseńczyków pewien stary stolarz miał swój warsztat; Józef często u niego przebywał, pomagając mu w jego pracy i poznając stopniowo to rzemiosło. Przydawała mu się bardzo znajomości miar, której nauczył się u swojego nauczyciela w domu.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 94–95.

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O domu

„Życie to praca, rzemiosło, którego trzeba się nauczyć. Kiedy człowiek, przebywszy wszystkie bóle życia, nauczył się go wreszcie, fibry jego hartują się i nabywają pewnej gibkości, która pozwala im panować nad swą wrażliwością.”

Honoriusz Balzac Komedia ludzka

Komedia ludzka, Gobseck (z tomu Czerwona Oberża i inne opowiadania, Polskie Tow. Wydawców Książek, Warszawa 1987)

O życiu

„Jeden rodzi się artystą. Artysta to człowiek obdarzony wyjątkową naturą, ze szczególnym zmysłem spontanicznego widzenia formy i kształtu, jako całości, w doskonałej harmonii. Jeżeli jednostce brakuje tej wrażliwości, nie jest artystą i nigdy nie będzie; i stratą czasu jest brać pod uwagę tę możliwość. To rzemiosło jest osiągane przez naukę, obserwację i praktykę; doskonalone poprzez nieustanną pracę. Jednak zmysł artysty jest wrodzony. Przede wszystkim trzeba kochać naturę całym sercem i duszą, i potrafić uczyć się jej i podziwiać ją godzinami. Wszystko jest w naturze. Roślina lub liść, źdźbło trawy powinno być przedmiotem niekończącej się i owocnej medytacji; dla artysty, chmura unosząca się na niebie ma formę, forma ta wprawia w radość i pomaga myśleć.”

William-Adolphe Bouguereau (1825–1905) francuski malarz

O duszy , O myślach , O naturze , O trawie

„To jest jasne, że chcąc zapewnić przyszłość Polski, trzeba usilnie i konsekwentnie dążyć do tego, żeby Żydów w naszym kraju było coraz mniej (…). Podstawą ich siły jest opanowanie handlu w Polsce, a w części znacznej i rzemiosła, zażydzenie naszych miast i miasteczek. Polacy muszą sami wziąć w ręce swój handel, oczyścić z Żydów swe rzemiosła.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

w 1934 r.
Źródło: Adam Leszczyński, Jak prawica cenzuruje Dmowskiego http://wyborcza.pl/1,75968,15216829,Jak_prawica_cenzuruje_Dmowskiego.html, wyborcza.pl, 3 stycznia 2014.

O sile , O przyszłości

„Szkoła kształtuje osobowość, ale nie do końca. Po dyplomie człowiek zostaje taki troszeczkę ulepiony i dalej musi działać sam, kleić się własnymi siłami. Kilku znajomych ze szkoły zrezygnowało z aktorstwa. Prowadzą firmy i są zadowoleni, czasem umiejętności aktorskie wykorzystują w biznesie. Na uczelni jest się pod parasolem ochronnym, aktorem zaczyna się być po szkole. Wszyscy się bawią, nawet w trakcie sesji. Egzaminy wstępne sprawdzają tylko dryg do rzemiosła. Przypuszczam, że gdyby ustawić 500 osób pod ścianą, a komisja przeszłaby i wskazała palcem: „przyjmujemy ciebie”, „ciebie”, „ciebie”, to może pomyliłaby się o kilka osób. Jedni dostają się na studia z największą ilością punktów. Są objawieniem. Kadra się zachwyca. A po kilku latach okazuje się, że żadni z nich aktorzy.”

Piotr Miazga (1976)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 26 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/talentn.htm

O szkole , O studiach , O sile , O czasie

„W USA pracowałem z wieloma osobami, których celem było po prostu zrobienie dobrego filmu, ale zdarzyło mi się także współpracować z ludźmi chcącymi jedynie sławy i pieniędzy. W Polsce – i w ogóle chyba w Europie – nie dość, że poziom rzemiosła jest bardzo wysoki, to wszyscy zbierają się na planie najzwyczajniej po to, aby jak najlepiej wykonać swoją pracę i osiągnąć zamierzony rezultat. No i w waszym przemyśle filmowym nie ma żadnych związków zawodowych”

Joshua Leonard (1975)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43939

„Typowe zajęcia członków klasy próżniaczej w jej stadium dojrzałym są te same co w okresach wcześniejszych. Są to: rządzenie, rzemiosło wojenne, sport i obrządki religijne. Ktoś bardzo skrupulatny mógłby zauważyć, że zajęcia te są przynajmniej częściowo i pośrednio „produkcyjne”. Jednakże sprawą decydującą dla rozważanego zagadnienia jest motywacja, jaką kierują się przedstawiciele klasy próżniaczej: do podejmowania tych prac bynajmniej nie skłania ich chęć pomnożenia bogactwa przez wysiłek produkcyjny. W tym, tak jak i w innych stadiach rozwoju kultury, stanowiska w rządzie i w wojsku przynoszą pewien zysk, lecz jest on osiągany w sposób nie przynoszący ujmy, metodą podboju i stosunków. Zajęcia te mają charakter łupieżczy, nie produkcyjny. Nieco podobnie jest z polowaniem. Gdy społeczeństwo wychodzi z okresu myśliwskiego, polowanie stopniowo dzieli się na dwa różne zajęcia. Z jednej strony jest to rzemiosło, uprawiane głównie dla zarobku. Nie zawiera więc elementu czynów świetnych lub zawiera go w stopniu nie wystarczającym, aby można je było traktować jako nie przynoszące ujmy, nieprodukcyjne. Z drugiej strony polowanie jest sportem, ćwiczeniem umiejętności potrzebnych łupieżcy (umiejętności walki). Ten rodzaj polowania, wolny od pobudek materialnych, zawiera mniej lub bardziej wyraźny element czynów bohaterskich. Oczywiście tylko ten drugi rodzaj polowania – oczyszczony ze wszelkich znamion zarobkowego rzemiosła – godny jest tego, aby go uprawiać i mieści się w stylu życia w pełni ukształtowanej klasy próżniaczej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O motywacji , O charakterze , O wysiłku , O sporcie

„Śmierć jest moim rzemiosłem.”

Robert Merle (1908–2004) pisarz francuski

O śmierci

„Niedorozwój jest rezultatem rozwoju centrum i dominacji centrum nad peryferiami – destrukcją rzemiosła, utrzymująca się dominacja sektora rolnego, gdy w tym samym czasie dokonuje się spóźniona i niewłaściwa industrializacja, oparta na wzorcach technologicznych i konsumpcyjnych zapożyczonych z wysokorozwiniętych krajów światowego centrum.”

Samir Amin (1931–2018) Egipsko-francuski ekonomista

Źródło: Adam W. Jelonek, Korzenie intelektualne i ideologiczne ruchu Czerwonych Khmerów http://web.archive.org/20110513221656/trzeciswiat.wordpress.com/2011/04/29/korzenie-intelektualne-i-ideologiczne-ruchu-czerwonych-khmerow/

O czasie

„Aktorstwo jest rzemiosłem i to jest jedno, drugie to wewnętrzne bogactwo, osobista charyzma jaką posiada w sobie każdy człowiek. Najpierw tekst roli działa na aktora, potem trzeba oddzielić się od wzruszeń i starać się te wzruszenia, które się przeżyło, przekazać widowni. Z jednej strony jest to więc talent, z drugiej też praca nad tekstem i współpraca z partnerem. Aktorstwo jest trudną pracą, która daje też i owoce – a za nie trzeba dziękować Panu Bogu.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzyciu.htm

O Bogu , O współpracy , O bogactwie

„Bez ryzyka ten zawód nie istnieje. I to mnie strasznie kręci. Dlatego staram się brać jak najwięcej z tego, co mi świat daje i spełniać się zawodowo na wielu płaszczyznach. Jestem bardzo szczęśliwa, że po szkole trafiłam do Bydgoszczy i nie zasiliłam grona bezrobotnych aktorów, których z roku na rok przybywa. Bo może się nie udać rola, spektakl może okazać się klapą, ale najważniejsza jest ciągła możliwość intensywnej pracy i rozwoju. I o tym zawsze marzyłam. By w teatrze budować bazę aktorskiego rzemiosła, z której zawsze będę mogła czerpać i wciąż do niej wracać.”

Marta Ścisłowicz (1984) polska aktorka

o aktorstwie.
Źródło: „artpapier”, 7 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20333

O świecie , O czytaniu

„Zawsze jestem wzruszony, widząc aktora emocjonalnie zaangażowanego w swoje rzemiosło, które wykorzystuje nie tylko do osiągnięcia wybitnego rezultatu, ale traktuje jak sposób życia, sposób walki z samotnością, z poczuciem braku wartości.”

Eugenio Barba (1936) włoski dramatopisarz i reżyser teatralny

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wyspaw.htm

O samotności , O walce

„Lepiej, gdy miłość doprowadza ludzi do zawodu, niż do rzemiosła.”

Stefan Pacek (1938)

O miłości , O ludziach

„Rektorem naszej uczelni był (…) Eugeniusz Fulde – wspaniały aktor, reżyser i pedagog, który uczył nas rzemiosła na scenie. Krążyła wówczas laka pogłoska, że jeżeli rektor kogoś ze studentów pocałuje, to znaczy, że len będzie musiał odpaść. Pewnego dnia, po jednym z egzaminów, szlam korytarzem i nagle rektor Fulde, którego mijałam, cmoknął mnie w czoło!!! Moi koledzy zamarli. Aleja niewiele myśląc podbiegłam do niego i również pocałowałam go w czoło… Zastanawialiśmy się potem, kto z nas wyleci!”

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni” nr 263, 12–13 listopada 2005 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18329.html

O myślach , O myśleniu

„Nawet największy pedagog nie nauczy rzemiosła w ciągu czterech lat, bo to niemożliwe. Dlatego otwórzcie mnie na siebie, żeby nasze zajęcia były radością jak najszybszego przeskakiwania własnych kompleksów i ograniczeń.”

Wiesław Komasa (1949) polski aktor

Źródło: Moje demony, moje anioły http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/39238.html

O aniołach , Radość

„Każdą rolą żyłem bardzo szczególnie, ale tylko na planie. I na planie ją zostawiałem. Aktorstwo traktuję jak rzemiosło, bardzo technicznie, i nigdy nie mam poczucia, że staję się taki, jak grana przeze mnie postać. (…) Większy wpływ na moje samopoczucie, które mogę zabrać do domu, ma atmosfera na planie, efekt pracy danego dnia, niż to co grałem.”

Harrison Ford (1942) aktor amerykański

Źródło: Bogdan Kuncewicz, Harrison Ford: Gnam do przodu, planetakobiet.com.pl, 6 grudnia 2012 http://www.planetakobiet.com.pl/artykul-3612-harrisonfordgnamdoprzodu.htm

O domu

„Cóż, czynimy usługi dla ludności i w każdej propozycji powinniśmy bronić się naszym rzemiosłem, chociaż w tego typu przedsięwzięciach nie jest to łatwe…”

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

o roli w serialu Plebania.
Źródło: Dulska trzyma się mocno, „Przegląd” nr 29, 25 lipca 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/41972.html

„Jakże często odczuwałem, że instynkt przewyższa we mnie zdolności umysłu i poprzedza cały kunszt mojego rzemiosła.”

Gabriele d'Annunzio (1863–1938) włoski poeta, dramaturg i prozaik

„Cnota waszym żywiołem, a rzemiosłem słowa!”

Jan Paweł Woronicz (1757–1829) polski biskup, prymas

Źródło: Assarmot, 1805

„Jan Ignaczak, dziennikarz „Żołnierza Wolności”: Co ma wspólnego z wolną Polską ten specjalista od średniowiecznych prostytutek?
Karol Modzelewski: Nie rozumiem, skąd taka przenikliwość i nieufność, przecież znajomość kurewskiego rzemiosła doskonale służy rozumieniu mechanizmów władzy w komunistycznej Polsce.”

Bronisław Geremek (1932–2008) polski historyk i polityk

reakcja prof. Modzelewskiego na paszkwil w „Żołnierzu Wolności” z grudnia 1981.
O Bronisławie Geremku
Źródło: Adam Michnik, Źle widziani przez historię, „Gazeta Wyborcza”, 18–19 września 2010

O historii , O wolności

„Nie akceptuję złej literatury, twórczej hucpy, prowokacji dla samej prowokacji. Cały czas staram się realizować teatr, w którym wszystko będzie się zgadzało: treść, styl, forma, rzemiosło.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 27 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/rusztowaniedl.htm

O literaturze , O czasie

„W krajach nierozwiniętych tradycyjny system gospodarczy jest stopniowo niszczony przez swą integrację ze światowym systemem kapitalistycznym. Rzemiosło niemal zupełnie zanika, w związku z konkurencją towarów przemysłowych, a system produkcji rolnej ulega zagładzie w związku z zewnętrznymi uwarunkowaniami, które zmuszają kraj do podporządkowania się wymogom światowego rynku.”

Samir Amin (1931–2018) Egipsko-francuski ekonomista

Źródło: Adam W. Jelonek, Korzenie intelektualne i ideologiczne ruchu Czerwonych Khmerów http://web.archive.org/20110513221656/trzeciswiat.wordpress.com/2011/04/29/korzenie-intelektualne-i-ideologiczne-ruchu-czerwonych-khmerow/

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Kiedy cywilizacja [populacja] wzrasta, dostępna siła robocza znów wzrasta. Z kolei luksus znów rośnie wraz ze wzrostem zysków, a zwyczaje i potrzeby luksusu rosną. Rzemiosła są tworzone w celu uzyskania luksusowych produktów. Realizowana z nich wartość rośnie, w wyniku czego zyski są ponownie mnożone w mieście. Produkcja rozwija się jeszcze bardziej niż wcześniej. I tak idzie z drugim i trzecim wzrostem. Cała dodatkowa praca służy luksusowi i bogactwu, w przeciwieństwie do oryginalnej pracy, która służyła potrzebie życia.”

Ibn Chaldun (1332–1406) filozof i historyk arabski

O bogactwie , O sile

„Muzyka jest tym wszystkim, czym jest sztuka. Sprawia, że jesteś szczęśliwy, smutny albo zły. Wywołuje twoją reakcję. Myślę, że to nie muzycy są największymi wielbicielami muzyki. Zaprzątnięci ciężką pracą, dosłownie rzemiosłem tworzenia, mogą nie czuć jej tak, jak niektórzy odbiorcy. A to przecież oni są prawdziwymi wielbicielami. Ich definicja na pewno będzie się różnić od naszej, twórców. Dla artystów muzyka to oczywiście miłość, ale również zawód, praca na chleb. Ileż to razy zdarzało się, że nie chciałem wyjść na scenę. Przecież mogę być zły, niezadowolony albo po prostu zmęczony. Myślę o wszystkim, tylko nie o koncercie. Ale wychodzę na scenę, bo to mój zawód. Miłość odbiorcy nie podlega takim uwarunkowaniom. Ktoś przychodzi na koncert, bo chce, kupuje bilet z miłości.”

David Clayton-Thomas (1941)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Münster, 22 lutego 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 138.

O myślach , O myśleniu , O miłości , O sztuce