Cytaty na temat rozwój
strona 3

Seung Sahn Fotografia
Dalajlama I Fotografia

„Nie działaj w sposób zwodniczy,
jak mosiężny posąg, który wydaje się złoty.
Spoczywaj w ciepłej, wibrującej myśli,
sprzyjającej rozwojowi duchowemu twojemu i innych.”

Dalajlama I (1391–1474)

Źródło: Glenn H. Mullin, Czternastu dalajlamów. Spadkobiercy oświeconej mądrości, tłum. z angielskiego Olena Waśkiewicz, 2008, str. 102.

Janis Warufakis Fotografia
Manuel Castells Fotografia
Adrian Belew Fotografia
Jan Strzelecki Fotografia
Carsten Haitzler Fotografia
Adam Próchnik Fotografia
Fryderyk Engels Fotografia

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

Till Lindemann Fotografia
Andrzej Szeptycki Fotografia
Adrian Zandberg Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia
Éric-Emmanuel Schmitt Fotografia
Henryk Samsonowicz Fotografia
Edwin Bendyk Fotografia
Marta Malikowska Fotografia

„Interesuje mnie rozwój – to, co nowe – a nie listy przebojów.”

Źródło: Artur Tylmanowski, Dla roli – serce i głowa, „Metro” nr 2061, gazeta.pl, 6 kwietnia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80276,9382560,Dla_roli___serce_i_glowa.html

Krzysztof Tchórzewski Fotografia

„Nie chcę, żeby pod hasłem rozwoju energetyki obywatelskiej wytwarzanie energii przez tzw. prosumentów stało się po prostu biznesem, podstawowym sposobem na zarabianie i na życie.”

Krzysztof Tchórzewski (1950) inżynier elektryk i działacz polityczny

Źródło: K. Tchórzewski, ME: chcemy przywrócić współspalanie, ale na innych zasadach, wnp.pl, 13 lutego 2016 http://energetyka.wnp.pl/k-tchorzewski-me-chcemy-przywrocic-wspolspalanie-ale-na-innych-zasadach,267368_1_0_1.html

Robert Gwiazdowski Fotografia
Ashton Carter Fotografia

„Lubię myśleć o Indiach i Stanach Zjednoczonych jak o pokrewnych duszach. Dzielimy wspólne wartości i wspólne interesy, jesteśmy także związani silnymi więzami w handlu, rozwoju technologii i bezpieczeństwie narodowym.”

Ashton Carter (1954)

Źródło: Marta Strzelec, Zastępca Sekretarza Obrony USA: chcemy większych inwestycji w sektor obronności w Indiach, polska-azja.pl, 24 lipca 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/07/24/zastepca-sekretarza-obrony-usa-chcemy-wiekszych-inwestycji-w-sektor-obronnosci-w-indiach/

Wiktor Zborowski Fotografia

„Jeśli się chce ten zawód traktować poważnie - jako stałe obcowanie z najlepszą literaturą, najlepszymi utworami, jako stały rozwój artystyczny - to oczywiście jest szansa na to, by być szczęśliwym, nawet będąc zupełnie nieznanym aktorem.”

Wiktor Zborowski (1951) aktor polski

Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 20.

Patrice Lumumba Fotografia

„Dla nas niepodległość polityczna nic nie znaczy, jeśli nie idzie ona w parze z rozwojem ekonomicznym i nie bazuje na satysfakcjonowaniu potrzeb człowieka”

Patrice Lumumba (1925–1961) polityk kongijski

Źródło: Dariusz Zalega, Człowiek Afryki, lewica.pl, 19 stycznia 2011 http://www.lewica.pl/?id=23263

Robert Gwiazdowski Fotografia
Piotr Fuglewicz Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Andrzej Lepper Fotografia

„Tylko koalicja Samoobrony, PiS i LPR daje Polsce szanse na dalszy rozwój. Ta koalicja jest potrzebna na co najmniej 5 kadencji.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

na kongresie Samoobrony, 9 czerwca 2007.
Źródło: Ta koalicja jest potrzebna na 5 kadencji, polskalokalna.pl, 9 czerwca 2007 http://polskalokalna.pl/wiadomosci/mazowieckie/warszawa/news/ta-koalicja-jest-potrzebna-na-5-kadencji,923911

Edward Abramowski Fotografia
Michaił Tuchaczewski Fotografia
Serhij Bubka Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
Marta Żmuda Trzebiatowska Fotografia
Richard Réti Fotografia

„W rozwoju idei i myśli szachowych znajdujemy odbicie intelektualnych zmagań ludzkości.”

Richard Réti (1889–1929) czeski szachista

Źródło: Władysław Litmanowicz, Nowe dykteryjki i ciekawostki szachowe, op. cit., s. 26.

Henry Temple, 3. wicehrabia Palmerston Fotografia
Nursułtan Nazarbajew Fotografia
Guy Standing Fotografia
Edward Abramowski Fotografia

„Większość rządząca (…) w republice ludowej, demokratycznej, będzie mogła gnębić policyjnie rozwój tego ruchu, jaki uzna za szkodliwy.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

Źródło: Polityka socjalizmu bezpaństwowego w: Edward Abramowski, Pisma, tom II http://dir.icm.edu.pl/pl/Pisma/Tom_2/367, Warszawa 1924.

Piotr Ikonowicz Fotografia

„Dźwigając na swoich barkach cały ten rozwój i wzrost gospodarczy, lud roboczy przemyka się po stolicy pomiędzy wyrastającymi jak grzyby po deszczu lśniącymi wieżowcami banków, firm ubezpieczeniowych i eleganckich hoteli.”

Piotr Ikonowicz (1956) polski polityk

Źródło: Polska ! Nie wchodzić – teren prywatny!, super-nowa.pl, 28 maja 2011 http://www.super-nowa.pl/druk.php?i=20911Uwaga

Rémy de Gourmont Fotografia
Piotr Kropotkin Fotografia
José Luis Rodríguez Zapatero Fotografia

„Chcę zwiększyć nasze wydatki na badania i rozwój o 25 procent, żebyśmy osiągnęli poziom USA. I chcę, żeby te wydatki szły w parze z państwem opiekuńczym.”

José Luis Rodríguez Zapatero (1960) polityk hiszpański

Źródło: José Luis Barbería, Rewolucja w kraju macho, „El País”, tłum. „Forum”, 16 sierpnia 2010.

Andrzej Lepper Fotografia
Jürgen Habermas Fotografia
Antoni Jackowski Fotografia
Krzysztof Niewrzęda Fotografia
Józef Michalik Fotografia
Jan Guz Fotografia

„Można powtarzać stereotypy o katastroficznych konsekwencjach wzrostu płacy minimalnej, ale tylko dzięki wzrostowi płac utrzymamy popyt wewnętrzny z korzyścią dla budżetu państwa, rozwoju przedsiębiorstw i zwiększenia zatrudnienia.”

Jan Guz (1956–2019) polski działacz związkowy

Źródło: To pracodawcy psują rynek pracy, wyborcza.biz, 2 czerwca 2013 http://wyborcza.biz/biznes/1,101562,14025280,To_pracodawcy_psuja_rynek_pracy.html?as=2

Manuel Castells Fotografia

„Tym, co jest specyficzne dla informacyjnego sposobu rozwoju, jest oddziaływanie wiedzy na samą wiedzę jako główne źródło wydajności.”

Manuel Castells (1942) socjolog hiszpański

Źródło: Manuel Castells, Pekka Himanen, Społeczeństwo informacyjne i państwo dobrobytu, Warszawa 2009.

Enver Hoxha Fotografia

„Rozwojem nauki zajmuje się wielu ludzi a nie sama kadra. Moim zdaniem badania naukowe i osiągnięcia w tej dziedzinie nie są wyłącznie owocem lub zasługą kadry, która ukończyła specjalne studia, ale również wynikiem ścisłej współpracy kadry z pracownikami: robotnikami, chłopami i inteligencją.”

Enver Hoxha (1908–1985) komunistyczny przywódca Albanii

Źródło: Podnieśmy na wyższy poziom treść i organizację pracy naukowej http://trzeciswiat.wordpress.com/2011/12/18/hodza-podniesmy-na-wyzszy-poziom-tresc-i-organizacje-pracy-naukowej/

Nandan Nilekani Fotografia

„Indie dwóch szybkości rozwoju nie sprawdzą się.”

Źródło: Robyn Meredith, Chiny i Indie – supermocarstwa XXI wieku, Warszawa 2009, str. 225

José Mujica Fotografia
Hendrik Frensch Verwoerd Fotografia
Stephen Hawking Fotografia

„Jeśli maszyny zaczną produkować wszystko, czego potrzebujemy, efekty będą zależne od tego, jak rozdysponujemy te dobra. Jeśli podzielimy się bogactwem wytworzonym przez maszyny, każdy będzie się mógł cieszyć luksusami, ale jeśli lobby producentów maszyn skutecznie przeciwstawi się redystrybucji, większość ludzi skończy w żałosnym ubóstwie. Na razie wygląda na to, że drugi scenariusz jest bardziej prawdopodobny. Rozwój technologii napędza powiększanie nierówności.”

Stephen Hawking (1942–2018) astrofizyk, kosmolog i fizyk angielski

Źródło: Zaskakujące słowa Hawkinga. „Twierdzi, że bardziej niż robotów powinniśmy się bać kapitalizmu” http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,19003821,zaskakujace-slowa-hawkinga-twierdzi-ze-bardziej-niz-robotow.html?utm_source=facebook.com&utm_medium=SM&utm_campaign=FB_Gazeta, gazeta.pl, 10 października 2015.

Eduard Limonow Fotografia

„Rosja jest nieodpowiedzialna. I dlatego tu jeszcze będzie rewolucja. (…) U nas ewolucja jest niemożliwa. Kierunek rozwoju zawsze zmienia się gwałtownie.”

Eduard Limonow (1943) pisarz rosyjski, dziennikarz, działacz polityczny

Źródło: rozmowa Ludwiki Włodek, Limonow: Nie lubię spokojnego, głupiego życia, krytykapolityczna.pl, 5 października 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/czytaj-dalej/20131005/limonow-nie-lubie-spokojnego-glupiego-zycia

Fryderyk Engels Fotografia

„A przecież wszelka religia jest tylko fantastycznym odzwierciedleniem w głowach ludzkich tych zewnętrznych sił, które rządzą codziennym bytem ludzi, odzwierciedleniem, w którym siły ziemskie przybierają postać sił nadziemskich. W początkach dziejów przedmiotami tego odzwierciedlenia są zrazu siły przyrody, przybierające w dalszym rozwoju procesu ich personifikacji u różnych ludów najrozmaitsze, najróżnorodniejsze postacie. Mitologia porównawcza prześledziła ten pierwszy proces (…). Rychło jednak obok sił przyrody zaczynają też działać siły społeczne, które przeciwstawiają się ludziom jako siły tak samo im obce i na początku tak samo niewytłumaczalne, panujące nad nimi z tą samą na pozór koniecznością naturalną, co same siły przyrody. I fantastyczne postacie, w których początkowo odzwierciedlały się tylko tajemnicze siły przyrody, nabierają atrybutów społecznych, stają się reprezentantami sił dziejowycha. Na jeszcze wyższym szczeblu rozwoju wszystkie naturalne i społeczne cechy wielu bóstw zostają przeniesione na jednego wszechmocnego boga, który z kolei jest tylko refleksem abstrakcyjnego człowieka. Tak powstał monoteizm, który był, historycznie biorąc, ostatnim wytworem późnogreckiej filozofii ludowej i znalazł swoje gotowe ucieleśnienie w żydowskim, czysto narodowym bogu Jahwe. W tej wygodnej, poręcznej, łatwo przystosowalnej postaci religia może istnieć dalej jako bezpośrednia, to znaczy emocjonalna, forma ustosunkowania się ludzi do panujących nad nimi obcych sił przyrody i sił społecznych, dopóki ludzie pozostają pod panowaniem takich sił. Otóż widzieliśmy niejednokrotnie, że w dzisiejszym, burżuazyjnym społeczeństwie panują nad ludźmi jak obca jakaś siła przez nich samych stworzone stosunki ekonomiczne, przez nich samych wytworzone środki produkcji. Istnieje więc nadal faktyczne podłoże dla refleksu o charakterze religijnym, a wraz z nim i sam refleks religijny. I chociaż ekonomia burżuazyjna otwiera drogę do pewnego zrozumienia związku przyczynowego, z którego wyrasta to obce panowanie, fakt ten nie zmienia postaci rzeczy. Ekonomia burżuazyjna nie może ani zapobiec kryzysom w ogóle, ani uchronić poszczególnych kapitalistów przed stratami, niewypłacalnymi długami i bankructwem, a poszczególnych robotników przed bezrobociem i nędzą. Wciąż jeszcze mówimy: Człowiek myśli, Pan Bóg (to znaczy obce panowanie kapitalistycznego sposobu produkcji) kryśli. Samo zrozumienie - nawet szersze i głębsze niż to, które daje burżuazyjna ekonomia - nie wystarcza do poddania sił społecznych władzy społeczeństwa. Do tego potrzebny jest przede wszystkim czyn społeczny. Kiedy ten czyn zostanie dokonany, kiedy społeczeństwo przez objęcie w posiadanie wszystkich środków produkcji i ich planowe zastosowanie wyzwoli siebie i wszystkich swoich członków z niewoli, w jakiej trzymają ich obecnie te środki produkcji przez nich samych wytworzone, ale przeciwstawiające się im jako przemożna obca siła, z chwilą więc, gdy człowiek już nie tylko będzie "myślił", ale i "kryślił", dopiero wtedy zniknie ostatnia obca siła, która się jeszcze dziś odzwierciedla w religii, a tym samym zniknie też religijne odzwierciedlenie, jako że wówczas nie będzie już nic do odzwierciedlania. Natomiast pan Dühring nie może czekać, aż religia umrze taką śmiercią naturalną. Postępuje bardziej fundamentalnie. Przebismarczył Bismarcka, dekretuje obostrzone ustawy majowe 160 nie tylko przeciw katolicyzmowi, ale przeciwko wszelkiej religii w ogóle; szczuje swoich żandarmów przyszłości przeciw religii, pomagając jej zdobyć palmę męczeństwa i przedłużając jej żywot. Gdzie tylko spojrzeć - specyficznie pruski socjalizm.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

Thorstein Veblen Fotografia

„Z ekonomicznego punktu widzenia próżnowanie, traktowane jako zajęcie, ma bardzo wiele wspólnego z czynami świetnymi, owoce bezczynnego życia, będące jednocześnie jego prestiżowymi oznakami, są w istocie swej bardzo zbliżone do trofeów uzyskanych dzięki czynom bohaterskim. Jednakże bezczynność w węższym sensie, w odróżnieniu zarówno od wykonywania tych czynów, jak jakichkolwiek zajęć produkcyjnych, na ogół nie pozostawia żadnych śladów materialnych. Dlatego też świadectwa spędzenia jakiegoś okresu życia na czcigodnym próżnowaniu przybierają zwykle formę dóbr «niematerialnych». Takimi niematerialnymi dowodami próżnowania są quasi-naukowe lub quasi-artystyczne osiągnięcia, a także wiedza nieużyteczna, która nie służy bezpośrednio podtrzymywaniu lub przedłużeniu życia ludzkiego. W naszych czasach np. funkcję taką pełni znajomość języków martwych i filozofii okultystycznej, znajomość zasad poprawnej wymowy, składni i prozodii; uprawianie różnych rodzajów muzyki (tylko w domu i dla przyjemności) oraz pielęgnowanie innego rodzaju «talentów»; kultywowanie mody w zakresie ubrania, umeblowania i ekwipaży; oddawanie się grom towarzyskim i sportowym, hodowanie nieużytecznych, służących rozrywce zwierząt, jak psy pokojowe lub konie wyścigowe. We wcześniejszych stadiach rozwoju motywem skłaniającym do zdobywania tych wszystkich umiejętności mogło być coś innego niż potrzeba udowodnienia, że nie spędziło się czasu na żadnym pożytecznym produkcyjnym zajęciu – inne mogły być także przyczyny, dla których umiejętności te i zainteresowania stały się modne. Jednakże, gdyby nie okazały się z czasem użyteczne jako świadectwo nieprodukcyjnego użytkowania czasu, nie przetrwałyby do dzisiaj i nie stałyby się zajęciami i zainteresowaniami właściwymi klasie próżniaczej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Max Cegielski Fotografia

„Nieco na zachód, pod Nowym Sączem, leżą Naszacowice, gdzie odkopano jeden z największych grodów epoki Mieszka. (…) Był to po prostu przejściowy obóz dla transportowanych tędy niewolników. Marek Jankowiak w ramach projektu Dirhams for Slaves łączy gród w Naszacowicach z odkrytymi w Polsce arabskimi monetami oraz tajemniczym wyludnieniem Wielkopolski, i rozwojem w tym samym czasie Gniezna oraz innych grodów w domenie Piastów. Kolejny naukowiec, Dariusz Adamczyk, twierdzi, że srebrem – pozyskanym ze sprzedaży podbitych przez Piastów innych plemion zamieszkujących ziemie dzisiejszej Polski – można było opłacić drużynę, najemników i „klientów” politycznych. „W ten sposób władza centralna zyskiwała poparcie, budowała swoją pozycję, tworzyła aparat państwowy”. Wykopane dirhemy przeliczone na liczbę niewolników, zgodnie z kursem z epoki, dają (oczywiście w przybliżeniu) liczbę trzydziestu do sześćdziesięciu tysięcy naszych przodków sprzedanych przez pierwszych Piastów. Bez pieniędzy kalifatu nie powstałoby państwo Mieszka, książę nie mógłby nawet starać się o wejście do „euroelity” i nie byłoby go stać na prezent dla Ottona III – okazałego wielbłąda.
Jeśli nasza „nieskalana jak łza” ojczyzna nie mogłaby powstać bez islamskich pieniędzy, to czy od Bałtyku po Bieszczady w 2016 roku nie powinny trwać modły dziękczynne dla bagdadzkich sponsorów chrztu?”

Max Cegielski (1975) polski dziennikarz, pisarz, prezenter radiowy i telewizyjny

Źródło: Państwo Piastów za muzułmańskie pieniądze http://www.krytykapolityczna.pl/felietony/20160422/panstwo-piastow-za-muzulmanskie-pieniadze, krytykapolityczna. pl, 22 kwietnia 2016.

Katarzyna Nosowska Fotografia
Christian Rätsch Fotografia
Edwin Bendyk Fotografia
Karol Marks Fotografia

„Stare społeczeństwo burżuazyjne (…) zastąpi zrzeszenie, w którym swobodny rozwój każdej jednostki jest warunkiem swobodnego rozwoju wszystkich.”

An die Stelle der alten bürgerlichen (…) tritt eine Assoziation, worin die freie Entwicklung eines jeden die Bedingung für die freie Entwicklung aller ist. (niem.)
Manifest komunistyczny (1848)

Anna Kalata Fotografia
Lew Trocki Fotografia
Stanisław Brzozowski Fotografia
Liz Greene Fotografia
Andrzej Zybertowicz Fotografia
Sarmīte Ēlerte Fotografia

„Myślę, że można powiedzieć, że brakuje celów strategicznych. Jest szukanie głosów wyborców, darmowy transport, programy socjalne, z których niewiele wynika. A brakuje strategii rozwoju Rygi. Nasza stolica ma wyjątkowe zalety w regionie Morza Bałtyckiego i tego się nie wykorzystuje. Teraz są problemy w budżetem i dojdzie do tego, że sprzedawane będą tereny miejskie i własność samorządowa. A kolejnym błędem jest dzielenie Łotyszy na pół, na dwie społeczności. Na dwa języki. Z tego będą rodzić się konflikty społeczne. A czuję, że takie myślenie dominuje w koalicji rządzącej Rygą. Zamiast myśleć o integracji, zapewnić więcej łotewskiego w przedszkolach czy szkołach, które podlegają samorządowi, dzieli się ludzi na dwie społeczności. Każda korupcja działa przeciwko rozwojowi miasta. Weźmy np. Wolny Port Ryski. Były kontrole państwowe, ale nic się nie zmieniło. Rząd nie może wymienić osób, które zarządzają portem. Widzimy wiele dziwnych rzeczy w Rydze. Wielkie spółki tj. np. „Rīgas satiksme”. Nie są dobrze zarządzane, były krytykowane przez kontrolę państwową, ale funkcjonują dalej pod tym samym kierownictwem. Ale wracając do tego, kto od kogo żąda 20% – tutaj niestety musimy mieć policję, klub Vienotīby w radzie miejskiej nie może tego załatwić. Mówiąc o polityce Uszakowa, to Ryga ma swe biuro w Moskwie, a nie ma w Brukseli. To taka niby drobna sprawa. To kwestia geopolitycznej orientacji. Geograficznie Ryga jest jednym z największych miast na wybrzeżu Morza Bałtyckiego. Bycie miastem nordyckim oznacza otwartość, dynamiczność, atrakcyjność dla młodzieży, wykorzystywanie zalet położenia, które mamy. Danie szansy młodym wykształconym osobom. Jesteśmy mentalnie bliżej Skandynawii, Polski czy Niemiec. To jest fantastyczne i powinniśmy z tego korzystać.”

o sytuacji w Rydze pod rządami partii Niła Uszakowa

Roman Dmowski Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Wen Jiabao Fotografia

„Wesprzemy Europę. Gdy ma trudności, wyciągamy pomocną dłoń. W razie potrzeby zakupimy pewną ilość obligacji państwowych krajów strefy euro. Celem jest pomoc w stabilizacji i dalszym rozwoju europejskiej gospodarki.”

Wen Jiabao (1942)

podczas wizyty w Niemczech w 2011.
Źródło: „Turbokapitalizm made in China kupuje sobie Niemcy i Europę”, tvn24.pl, 28 czerwca 2011 http://www.tvn24.pl/12691,1708549,0,1,turbokapitalizm-made-in-china-kupuje-sobie-niemcy-i-europe,wiadomosc.html

Michał Kula Fotografia

„(…) żyjemy w kulturze bankomatu. I w pogoni za pieniądzem zaczyna brakować czasu na skupienie się na sobie, własny rozwój.”

Michał Kula (1955)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Częstochowa, 9 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/staramsi.htm

Ueli Steck Fotografia

„Do opisania uczucia towarzyszącego przejściu free solo przez ścianę i samotnemu wejściu na szczyt do dzisiaj nie znalazłem odpowiednich słów. Nie pasuje do tego ani słowo „wspaniale”, ani „obłędnie”. To po prostu wielki krok w moim osobistym rozwoju.”

Ueli Steck (1976–2017)

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling. com. pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=2

Hu Jintao Fotografia
William Wharton Fotografia
Zygmunt Freud Fotografia
Kazimierz Czapiński Fotografia
Dalajlama XIV Fotografia
Fotis Kuwelis Fotografia

„Europa, której chcemy to Europa rozwoju i solidarności, instytucji demokratycznych, Europa, która przekazuje swój model socjalny na cały świat.”

Fotis Kuwelis (1948)

Źródło: Grecja-KONKURS-prezentacja programów partii, balkanistyka.org, 6 maja 2012 http://balkanistyka.org/wp/grecja-konkurs-prezentacja-programow-partii/

„Sojusz polsko-radziecki rodził się w okresie Wielkiej Rewolucji Październikowej i na frontach wojny domowej w Rosji, kształtował się i umacniał na polach bitew II wojny światowej oraz w całej naszej działalności powojennej.
W walce ze śmiertelnym wrogiem i w klasowych zmaganiach powstawały i hartowały się więzi przyjaźni między narodami Polski i Związku Radzieckiego, braterstwo broni między Armią Radziecką i Wojskiem Polskim. Na wieki scementowała je wspólnie przelana krew za wielką sprawę ocalenia narodowego i społecznego wyzwolenia, za socjalizm (…). Związek Radziecki niejednokrotnie dawał wyraz temu, że jest żywotnie zainteresowany w istnieniu silnej, socjalistycznej, niepodległej Polski, w jej partnerskiej i sojuszniczej tożsamości. Polska wielokrotnie dawała wyraz temu, że zainteresowana jest w pomyślności i potędze ZSRR, z którym sojusz stanowi rękojmię zewnętrznego bezpieczeństwa naszego państwa, stwarza sprzyjające warunki naszego wszechstronnego rozwoju, umacniania obronności oraz wzrostu pozycji na arenie międzynarodowej. Sojusz polsko-radziecki, dobrze służąc naszym narodom, przyczynia się do umacniania jedności i siły wspólnoty państw socjalistycznych oraz pokoju w Europie.
Dla Polski więc socjalizm i niepodległość stały się nierozdzielne. Ta głęboka prawda zawarta jest w stwierdzeniu, że socjalizmu będziemy bronić tak, jak bronimy niepodległości Polski.”

Jan Śliwiński (1921–2009) polski wojskowy, polityk, działacz partyjny

Źródło: Na trwałym fundamencie /w/ tygodnik Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej „Przyjaźń”, nr 45, listopad 1983, str. 3

Graham Masterton Fotografia
Halina Rasiakówna Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Thorstein Veblen Fotografia

„Środki komunikacji i ruchliwość ludności wystawiają teraz jednostkę na obstrzał spojrzeń wielkiej liczby osób, dla których jedyną podstawą do oceny jej pozycji są konsumowane przez nią publicznie dobra i może jeszcze dobre maniery. Podobnie, choć w inny sposób, działa nowoczesna organizacja przemysłu. Wytwarza ona wielkie skupiska ludzi mieszkających w sąsiednich domach, których nie łączy żadna więź poza tym, że obok siebie mieszkają; sąsiedzi najczęściej nie są sąsiadami ani nawet znajomymi w sensie społecznym. Mimo to ich dobra opinia jest czymś niezwykle ważnym i użytecznym. Jedynym dostępnym sposobem udokumentowania tym obojętnym obserwatorom swojej pozycji majątkowej jest nieustanne demonstrowanie swoich możliwości płacenia. Nowoczesne społeczeństwo dostarcza również wielu okazji pokazania się publicznie wśród ludzi nieznajomych, np. w kościele, teatrze, na dancingu, w hotelu, parku, sklepie itp. Po to, by zrobić wrażenie na przygodnych obserwatorach i czuć się dobrze będąc przez nich obserwowanym, trzeba, aby symbole „pozycji materialnej” były widoczne dla wszystkich na pierwszy rzut oka. Oczywiste jest więc, że obecny kierunek rozwoju społeczno-ekonomicznego działa na rzecz konsumpcji na pokaz kosztem próżnowania na pokaz.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

Zulfikar Ali Bhutto Fotografia

„Dzisiejsza polityczna Polska jest jak toksyczne małżeństwo, gdzie małżonkowie PO i PiS, podobni do siebie i bardzo mocno ze sobą związani, kłócą się jednak, nienawidzą i walczą ze sobą. W takiej sytuacji brak perspektyw i marnuje się szanse na rozwój. Chcemy innej Polski, lepszej prezydentury.”

Brygida Kuźniak (1966) polska prawniczka i polityk

o powodach budowy wspólnego centrolewicowego bloku z SdPl i wsparcia w wyborach prezydenckich 2010 prof. Tomasza Nałęcza.
Źródło: Aktualności. Konferencja prasowa: Czy lewicę i centrolewicę stać na jednego, wspólnego kandydata na prezydenta?, 2009 http://www.demokraci.pl/aktualnosci,213,wizyta_w_kielcach,1

Yang Jianli Fotografia

„Chińscy przywódcy rozumieją, że ciągły rozwój jest kluczem do ciągłości ich rządów.”

Yang Jianli (1963)

Źródło: Oblicza chińskiego nacjonalizmu, hfhrpol.waw.pl, maj 2008 http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=717