Cytaty na temat pchać (81 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Idiotów nie trzeba szukać ze świecą, sami pchają się na świecznik.”

Andrzej Majewski (1966) pisarz i fotografik polski

„Jestem normalnym mężczyzną, co prawda kobiety nie pchają się drzwiami i oknami, ale gdyby tak było, pewnie wykorzystałbym to.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: czat gazety.pl, 2001

O kobietach , O prawdzie

„Czy w takim kraju chciałeś żyć?
Co tylko z nazwy jeszcze twój.
Gdzie czerwoni płaczą na grobach tych,
których sami zabili by żyć!
Sprzedajne błazny, ty ich znasz!
Potworów Stalina dawne psy,
Masońskich lóż przyboczna straż
To oni rządzą tą Polską. Nie my! (…)
Czy rządem prawa nazwiesz twór
co polski naród w przepaść pcha?
Patriotyzm karze więzieniem,
a sam żydowskim kurewstwom kłania się w pas.
Czy taki to ma być twój kraj,
gdzie Jahwe ważniejszy jest niż chleb,
gdzie kościół szponami ciemnoty od lat
kaleczy Twe dzieci i wpaja im strach!”

Mariusz Szczerski (1970–2005) wokalista polski (Honor)

Cytaty z utworów zespołu Honor
Źródło: Na szubienice

O dzieciach , O strachu , O karze , O psie

„Nie chodzi o kasę. Nie chodzi o sławę. Po prostu potrzebuję rywalizacji. To ona pcha mnie przez życie…”

Michael Jordan (1963) koszykarz amerykański

Źródło: Sergiusz Pinkwart, Moja żądza była zbyt silna, „Viva!” 2001, nr 22 (123), s. 32.

O życiu

„Do niedawna
przyglądałem się mechanizmom rozsądku, które pchają was
w objęcia innych, w grymasy współuzależnienia
etyką spraw ważnych, spraw dobrego i uczciwego życia.
Ewidentnie, życie robi wrażenie: ekstremalne warunki,
jakich nigdy nie zaznałem, dawka kasująca wszelki herezje.”

Krzysztof Siwczyk (1977)

Źródło: Ludzie, których znacie

O życiu , O ludziach , O wrażeniach

„Sama krew pcha koła historii.”

Benito Mussolini (1883–1945) wódz ("duce") włoskich faszystów, premier Włoch

Źródło: Derek Swannson, Crash Gordon and the Mysteries of Kingsburg (2007), s. 507

O historii

„Demon wiatru pchał mnie na wschód od słońca.”

Roger Zelazny książka Dziewięciu książąt Amberu

Dziewięciu książąt Amberu

„Upadek muru berlińskiego był nie tylko uwolnieniem świata od groźby totalitaryzmu i zagłady nuklearnej. (…) To nieprawda, że strach wynikał tylko z tego, że gromadziły się głowice. Tam było coś więcej – ciśnienie mitu alternatywnego społeczeństwa. (…) Bano się, że jeśli nie zrobi się czegoś, żeby załatać dziury w sytuacji społecznej w świecie demokracji kapitalistycznej, to ludzie się zbuntują w imię tamtej alternatywy. Taką drogą komunizm narzucał poniekąd reszcie świata porządek dnia: podjęcie takich zadań jak walka z niedolą, upokorzeniem, upośledzeniem ludzkim, rekompensata za rolę klasy robotniczej w procesie tworzenia bogactwa, prawo do edukacji dla wszystkich czy opieka zdrowotna. Podjąwszy się tych zadań, kapitalistyczna reszta świata robiła to za pośrednictwem socjaldemokracji, która pchała w tym kierunku, z o wiele większym powodzeniem niż sam komunizm.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: Nieśmiertelność nadziei, krytykapolityczna.pl, 28 czerwca 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130628/bauman-cisnienie-utopii

O ludziach , O strachu , O demokracji , O walce

„Pomijając problem wieloznaczności wypowiedzi gen. Sosnkowskiego, nie należy jednak zapominać również o fakcie stwierdzonym przez J. Nowaka („Kurier z Warszawy”, Londyn 1978. s. 436), że „Zarówno Tatar w Londynie, jak i Okulicki w Warszawie pchali się do powstania – każdy na swój sposób – kierując się odmiennymi, a nawet przeciwstawnymi motywami. Obaj jednak w chwili, gdy zapadły decyzje, zajmowali kluczowe stanowiska sztabowe za zgodą i wiedzą gen. Sosnkowskiego jako Naczelnego Wodza.””

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 38.

O historii , O problemach , O decyzjach , O zapominaniu

„Od dziecka pchałam się na scenę. Jeszcze nie chodziłam do przedszkola, a już terroryzowałam rodzinę moimi popisami wokalnymi.”

Anna Wyszkoni (1980) wokalistka polska zespołu ''Łzy''

Źródło: Beata Biały, Anna Wyszkoni. Krzywda dzieci zawsze mnie porusza, „Tina” nr 19, 24 sierpnia 201, s. 17.

O dzieciach , O rodzinie , O krzywdzie

„Orfeusz tym razem zstępował w ciemność
Bez łaski
Już w progu czuł zupełne opuszczenie
Dusze jakie wzywał ku światu
Ociągały się przywierały do głazów
A on był zmęczony swoją śmiercią
Nie chciał szarpać duszy Kaina wczepionej w korzenie
Dusza Kaina wyglądała tak nędznie
Mogła podrzeć się i Orfeusz
Musiałby nieść jej ochłap
Zresztą wielu cofało się przed nim dysząc
A wielu usłuchało lecz pchali się na oślep
Tak że upadł i potem czuł na sobie tylko
Ciężkie stopy zbawionych jakby był w istocie
Ich drogą”

Urszula Małgorzata Benka (1953)

Tom Kielich Orfeusza
Źródło: Nie wiem kim byłeś Orfeuszu

O śmierci , O świecie , O duszy

„Jeśli chcesz pracować z ludźmi, zwłaszcza w grach zespołowych, nie możesz ich ciągnąć czy pchać. Oni mają za tobą podążać.”

Bogdan Wenta (1961) polski piłkarz ręczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 2 marca 2009

O grach

„W polityce muszą być ludzie z kasą, by nie pchali się do koryta. Od Samoobrony dostałem zadanie: zdobyć tyle głosów, aby wciągnąć na listę działaczy, którzy są za mną. Jak się uda, zmienimy Polskę, nie damy niszczyć polskich firm, zmusimy do płacenia podatków zagraniczne koncerny, które dziś korzystają z ulg.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 14 września 2005

O ludziach

„Żeby ten cały Koleff nadawał się chociaż na temat opowiadania, ale skąd! Cały tłum pisarzy już go opisał – od Renesansu po dziś dzień, to gdzie się będę pchał?”

Wiktor Paskow (1949–2009) bułgarski pisarz, muzyk i krytyk muzyczny

Big biznes

„Dziś jeden z naszych kolegów, pan Ambasador Tomasz Turowski, który niedawno wrócił z Kuby, opowiadał anegdotę o spotkaniu dyplomatów z Fidelem Castro. W czasie rozmowy z korpusem Fidel Castro przedstawiał obecną sytuację na Kubie, zwracając uwagę na to, co się na Kubie poprawiło. Jeden z gości spotkania zagadnął go w pewnym momencie w sprawie kubańskich prostytutek, kiedyś bowiem Fidel mówił, że Kuba była wielkim domem publicznym dla bogatych Amerykanów, i zapewniał że on tę sytuację zmieni. Okazuje się jednak, że żadna zmiana nie zaszła, a bieda wciąż pcha w tę stronę bardzo wiele osób. Fidel zgodził się, jednocześnie dodając, że dzięki rewolucji Kubanki, które trudnią się tym procederem, maja dziś wyższe wykształcenie. Tu pojawia się pytanie, ujęte swego czasu przez słynnego polskiego pisarza w krótkiej fraszce: „Jeżeli ludożerca je nożem i widelcem, to czy to jest postęp?” [Stanisław Jerzy Lec „Myśli nieuczesane””

Jarosław Gugała (1959) polski dziennikarz i dyplomata

przyp. red.]
Źródło: Kuba: 1959 - 2006, 2006 http://www.solidarnizkuba.pl/panelcalosc.

O wykształceniz , O domu , O myślach , O zmianach

„Panowie wróciłem z Paryża, jaki ładny! Idę sobie nucąc szlagier, Charlesa Aznavoura i podziwiam wieżę Eiffela, a pod nią kłębowisko ludzi przed dziwnym urządzeniem, wyglądającym jak tory wąskotorówki, wznoszące się łagodnie ku niebu, gdzieś na 20 metrów. Co chwila ktoś potężnie zbudowany jednym ruchem ręki wypycha po torach mały wagonik. Z amerykańskimi muskularnymi marynarzami rywalizuje kilku angielskich „byczków”, pchają w granicach 17 metrów. Każdy z nich ma nadzieje, że jego wózek wtoczy się do końca torów, co wcześniej jeszcze nie zdarzyło się – i zdobędzie nagrodę 1000 franków oraz uznanie gapiów. Pomyślałem, że chyba właściciel torowiska założył pod nie magnesy, aby do tego jeszcze nie doszło. Chcąc się o tym przekonać, płacę 3 franki, zawijam rękawy i przystępuję do walki. Mocno zapieram się nogami, robię kilka głębokich oddechów i posyłam wózek w chmury. Tak panowie, wózek po torach pędzi z ogromną szybkością, uderza w zaporę, której szczątki spadają, na głowę zdumionych obserwatorów, wyje syrena, a wózek leci dalej! Właściciel łapie się za głowę. Prawie błaga mnie, abym nie podchodził już do jego urządzenia, daje mi nagrodę oraz dodatkowo 500 franków. Gratulacjom i poklepywaniu po plecach nie ma końca. (…).”

Marian Glinka (1943–2008) polski aktor

Źródło: Jan Włodarek, Marian Glinka – silny i sprawny http://www.jwip.pl/readarticle.php?article_id=1119

O ludziach , O walce

„Pesymista powie, że szklanka jest do połowy pusta, a optymista, że do połowy pełna. Wiecie, co ja o tym myślę? Że ta szklanka nie jest w połowie ani pełna, ani pusta, tylko że to jest zła szklanka. Wyraźnie za duża. Takie jest moje zdanie. – Tutaj jak zwykle zawiesiła głos, żeby dotarł do nas sens jej słów, po czym ciągnęła: – A wiecie, o czym to świadczy? Że jestem pragmatykiem! To znaczy osobą o praktycznym, zdroworozsądkowym podejściu do życia. Takich ludzi nazywa się pragmatykami i ja właśnie taka jestem, do problemów życiowych podchodzę praktycznie. Więc jeśli nie wiecie, czy wasza szklanka jest w połowie pusta, czy w połowie pełna, może lepiej się zastanówcie, czy po prostu nie jest ona za duża. Rozumiecie, do czego zmierzam? Nie chodzi o to, co myślicie o swojej szklance, ale o to, co z nią zrobicie. Powtarzam, że powinnyście ruszyć tyłek z miejsca i wziąć sobie inną szklankę! I zawsze pamiętajcie: odpowiedź to tylko zwykłe słowo. Rozumiecie? Drzwi do sukcesu są oznaczone nalepką z napisem: PCHAĆ! Nie da się zostawić odcisków swoich stóp w piasku czasu, jeśli się nie nosi obuwia roboczego.”

Olivia Goldsmith (1949–2004)

Kumpelki z paki

O ludziach , O myślach , O czasie , O sukcesie

„Cały mój rozwój duchowy można zrozumieć, porównując sublimacje wszystkich tendencji libidalnych we wniebowstąpieniu Dziewicy, ucieleśnionej przez Galę, która jest Nietzscheańską apoteozą woli najwyższej mocy kobiecej: jest to nadkobieta pchana gwałtownością własnych antyprotonów.”

Salvador Dalí (1904–1989) malarz hiszpański

Madonna na obrazie Dalego miała twarz jego żony.
O sobie
Źródło: Krystyna Janicka, Surrealizm, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985, s. 76.

„Na chuj pchać się do Vivy niczym baby na pogrzeb,
pierdole telewizję, bo to dla nich za mądre.
Jeśli w tym widzisz postęp to cię szajs błogosławił,
a więc możesz taką sławę jak i hajs sobie wsadzić.
Brak granic równowagi, wszędzie lateks i plastik – to pierdolone chamstwo naszej generacji…

…Plastikowy świat pełen plastikowych Barbie.
Popkultura dzieciaków gównem plastikowym karmi.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

Album O.c.b.
Źródło: Sam to nazwij

O świecie

„Żyjemy sobie byle żyć,
i w nocy nie śni nam się nic –
nie wabi nas wędrowny szlak
ni stukot kół, ni morski wiatr,
ktoś inny się w głębiny pcha,
lecz co tam ujrzy oprócz dna?
Po co ten hazard? My od lat
wolimy swój spokojny świat.”

Włodzimierz Wysocki (1938–1980) rosyjski aktor, pieśniarz, poeta

Źródło: Żyjemy sobie byle żyć (Мы все живём как будто, но…)

O świecie

„Głupota pcha do przodu, by być widoczną. Mądrość zostaje w tyle, by widzieć.”

Carmen Sylva (1843–1916) El\xbfbieta Otylia Luiza, kr\xf3lowa rumu\xf1ska; c\xf3rka ksi\xeacia Hermana Wied-Neuwied; \xbfona kr\xf3l…

O mądrości , O głupocie

„Przez wiele lat istniała w Stanach Zjednoczonych iluzja, że możemy przekształcać kontynenty. Świadomi naszego bogactwa o przewagi technologicznej, ogarnięci siłą naszych dobrych intencji, pchani tradycyjną niecierpliwością, pamiętając dramatyczny sukces planu Marshalla w powojennej Europie, wyobrażaliśmy sobie, że doskonale wiemy, co jest najlepsze dla innych, że jesteśmy w stanie i powinniśmy tego dokonać (…). Doświadczenie nauczyło nas, że tak nie jest.”

Richard Nixon (1913–1994) prezydent USA

orędzie do Kongresu, 31 października 1969.
Źródło: Tomasz Knothe, Ameryka Łacińska w polityce USA: 1945–1975, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976, s. 202.

O sile , O sukcesie , O cierpliwości , O bogactwie

„Wracają dziś dinozaury, co przez dekadę
nie nagrały nic i skamieniały syf pchają na ladę.”

Zeus (1983)

Źródło: utwór Śnieg i lód

„Biurokracja pcha społeczeństwo do rewolucyjności. Im znaczniejsze gdzieś stanowisko biurokracji, tym podatniejszy grunt dla prądów przewrotowych. O rewolucji można by powiedzieć, że jest emanacją biurokracji. Jakoż poucza historia, że rewolucja zwycięska urządza się jeszcze bardziej biurokratycznie. Wszelka biurokracja nosi in petto rewolucję; wszelka rewolucja wzmacnia biurokrację.”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

O biurokracji

O historii

„Nie pcham się do polityki dla rozgłosu, bo jestem znany, nie potrzebuję pieniędzy, bo je mam. Nie chcę być hołubiony, podziwiany, nie jestem również pasjonatem polityki.”

Jan Nowicki (1939) polski aktor, pedagog

Źródło: „Gazeta Pomorska”, 12 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/koniecmo.htm

„Każdy z nas szuka jakiejś ucieczki. Godziny wloką się jedna za drugą, trzeba je czymś zapełnić aż do śmierci. Zbyt mało jest rzeczy pięknych i wzniosłych, żeby się chciało człowiekowi pchać ten wózek. Każda rzecz po krótkim czasie brzydnie i obumiera. Budzimy się rano, wysuwamy nogę spod kołdry, stawiamy na podłodze i myślimy: kurwa, co by tu dalej?”

Charles Bukowski książka Hollywood

Hollywood

O śmierci , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Malkontenci trochę pchają nas do przodu, bo jak człowiek po każdym meczu słyszy, że coś tam było źle, to myśli sobie „Ja ci pokażę!””

Michał Kubisztal (1980) polski piłkarz ręczny

To też jest fajne.
Źródło: Michał Kubisztal: Przepis na Chorwatów jest bardzo prosty, 22 stycznia 2014 http://www.wspieramyklub.pl/dyscypliny/pilka_reczna/turnieje/reprezentacja/aktualnosci/28924,michal-kubisztal-przepis-na-chorwatow-jest-bardzo-prosty.html

O myślach , O myśleniu

„Do przodka się nie pchać, na tyle nie zostawać, a i w środku za długo nie siedzieć.”

Sabała (1809–1894) polski artysta ludowy, gawędziarz i pieśniarz góralski (Sabała)

„Czy znałem Pattona? Pewnie, że go znałem. Widziałem go tylko raz ale znałem go dobrze. Maszerowaliśmy po jakiejś ośnieżonej drodze i przechodziliśmy koło samochodu, który wpadł do rowu. Nagle koło nas pojawił się Patton i krzyknął, abyśmy ten samochód wepchali z powrotem na jezdnię i zanim się zorientowałem, on stał obok mnie i wraz ze wszystkimi pchał ten samochód. Znałem go dobrze, on nigdy nie wymagał od innych tego, czego sam nie był przygotowany zrobić.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

odpowiedź żołnierza 3 Armii Amerykańskiej na pytanie, czy znał generała Pattona.
Źródło: Genius for War

O samochodach

„Kiedy poczuję, że jestem wygwizdywany powszechnie, na pewno przestanę realizować filmy, bo twórczość jest wielkim wysiłkiem. Wciąż jednak pcha mnie do przodu niegasnące pragnienie, żeby coś jeszcze powiedzieć”

Krzysztof Zanussi (1939) polski reżyser i scenarzysta filmowy

Źródło: Krzysztof Zanussi. Moralista (po) dekonstrukcji, Stopklatka, 29 stycznia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=73630

O wysiłku

„Przed oczyma stanął mu ogromny szpital dla maszyn. Dwóch robotów – lekarzy pchało długim, białym korytarzem leżącą na łóżku kosiarkę. Naczelny robot – lekarz spytał:
– Cóż to dolega temu chłopcu?
– Zupełnie zbzikował – odparł asystent. – Myśli, że jest śmigłowcem.
– Aha! – powiedział naczelny uczenie. – Deluzja psychomotoryczna. Szkoda. Taki sympatyczny facet.(…)
Kosiarka poruszyła się niespokojnie.
– A teraz jestem trzepaczką do jajek! – zachichotała.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Trach, trach, trach!
Źródło: Bunt łodzi ratunkowej

O facetach , O myślach , O myśleniu

„A za to twój poprzedni gach
nawet benzynę chlał, aż strach!
Już lepiej kupić parę flach
niż pchać się w piach!”

Włodzimierz Wysocki (1938–1980) rosyjski aktor, pieśniarz, poeta

Źródło: piosenka Rozmowa przed telewizorem, tłum. Alosza Awdiejew

O strachu

„Spaghetti można tylko ciągnąć, nie można go pchać – dowódca musi dowodzić od przodu. Armia amerykańskie jeszcze się wtedy tego nie nauczyła. Brytyjczycy to wiedzieli, Patton to wiedział. Zawsze podziwiałem Pattona, o tak, ten głupi bękart był nienormalny, jemu się wydawało, że on żyje gdzieś w średniowieczu, a jego żołnierze byli jego poddanymi. Nie podobało mi się takie podejście ale miałem wiele szacunku dla jego teorii i tego w jaki sposób potrafił motywować do walki.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

If you’re a leader, you don’t push wet spaghetti, you pull it. The U.S. Army still has to learn that. The British understand it. Patton understood it. I always admired Patton. Oh, sure, the stupid bastard was crazy. He was insane. He thought he was living in the Dark Ages. Soldiers were peasants to him. I didn’t like that attitude, but I certainly respected his theories and the techniques he used to get his men out of their foxholes.
Źródło: Bill Mauldin, amerykański rysownik w książce autobiograficznej The Brass Ring (1971)

O walce

„Bohaterowie nie są już najważniejsi dla narracji, akcję pcha do przodu wiele innych czynników. Kiedy weźmiemy pod uwagę wysokobudżetowe produkcje, nie sposób nie zauważyć, że ich twórcy obywają się bez dobrych aktorów, jeśli tylko mają w scenariuszu niebezpieczne pościgi i ogniste katastrofy. Bohaterowie takich historii ani nie muszą za wiele rozumieć, ani być rozumiani przez widzów. Dzisiejszy filmowy świat bardzo różni się od tego, który był mi bliski przed laty.”

Martin Landau (1928–2017) aktor amerykański

Źródło: Anna Bielak, Po raz pierwszy w historii świata http://www.dwutygodnik.com/artykul/4155/, Dwutygodnik.com nr 97/2012.

O świecie , O historii , O lecie

„Przestań się dziwić, że masz ciągle pod górkę,
skoro się pchasz na samą górę.”

Zeus (1983)

Źródło: utwór Świt

O górach

„Dziś na świecie jak i w Polsce celebrytami stają się jacyś fordanserzy, krawcowe, kucharki czy panie od ścierania kurzu. To potwornie zabawne! Charakterystyczne dla polskiej kultury masowej jest to, że w odróżnieniu od zagranicznych celebrytów u nas te osoby prawie zawsze się nienawidzi. Traktuje się ich jak takie zabawki, z których można się pośmiać, a potem rozjechać w internecie. Jest to o tyle uczciwy układ, że wszyscy ludzie, którzy się do tego pchają, mają pełną tego świadomość. Są tacy, którzy nieźle z tego żyją. Mnie jednak potwornie śmieszy to, jak wiele osób jest gotowych kompromitować się publicznie właściwie za darmo, jeszcze dostając za to cięgi. W takich Stanach robienie z siebie idioty w mediach jest z reguły dobre płatną pracą. Tutaj na ogół nie. Ale chętnych nie brakuje.”

Mikołaj Lizut (1973) polski dziennikarz

Źródło: Znany dziennikarz ostro o polskim show-biznesie: Ta wiocha udaje..., onet.pl 31 stycznia 2013 http://muzyka.onet.pl/publikacje/znany-dziennikarz-ostro-o-polskim-show-biznesie-ta,1,5408976,wiadomosc.html

O ludziach , O muzyce , O idiotach

„Czy pani wie co to jest ludzkość? Ludzkość jest to parada nikczemnych karzełków. Czy pani wie, co jest największym paradoksem we wszechświecie? Człowiek. Czy pani wie, co to jest – Polska? Jest to kraj, w którym zawsze klęka się przed pałką policjanta, lecz nigdy przed geniuszem. (…) Człowiek przyzna się do wszystkiego, lecz nigdy do samego siebie. Czy pani podziela moje zdanie, Spermensito? Czy pani wie, czysta dzieweczko, ze istnieje na świecie taki kraj, w którym każdy z jego mieszkańców uważa się za zmarnowanego człowieka? Czy pani wie – o pieśni słodyczy! – że jest pod niebem taki kraj, w którym każdy kretyn mający ptasi móżdżek i zbyt słabe ręce do pchania taczek… – w którym każdy łajdak, zanim zdążył innym podstawić nogę i sam wpaść pyskiem w błoto – uważa się za człowieka skrzywdzonego przez historię? Czy pani wie, że jest taki kraj, w którym, gdy złodziej staje przed sądem i skazują go, on z braku argumentów krzyczy: „Jestem Polakiem” – Czy pani wie, że jest taki kraj, który powinien mieć w herbie – zamiast orła – rozwścieczonego indyka z tubą wazeliny w szponach, na tle dwu nahajek z bielonego klozetu z serduszkiem? Kraj, w którym słowo „polityka” od wieków równoznaczne jest ze słowem „oszustwo”?”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

Umarli są wśród nas

O historii , O oszustwie , O wieku

„Więc za chwałę tych dni, co nadejdą w przyszłości, I za ludzkiej godności sprawęPozbawiłem się miejsca przy stole mych ojcówI radości, i czci mojej nawet. Wiek, jak brytan wilkowi, do gardła mi skacze, Lecz ja wilkiem nie jestem, nie jestem. Jak się czapkę pcha w rękaw, tak pchnij mnie już raczejW duszny kożuch Syberii leśnej. Byle tchórza nie widzieć i brudu nie widziećAni kołem łamanych kości. Niechaj z nocy polarnej błękitny lis wyjdzie, Niech mi zalśni w swej mroźnej piękności.”

Osip Mandelsztam (1891–1938) poeta rosyjski

Źródło: 1937, tłum. Kazimierz Andrzej Jaworski

O wieku , O przyszłości

„Liberał bowiem, jako człowiek kompromisu, pragnie aby nigdy nie nadszedł dzień radykalnej negacji lub pełnej afirmacji; dlatego przy pomocy dyskusji zamąca wszystkie pojęcia, rozplenia sceptycyzm wiedząc, że lud, który nieustannie, przy każdej sprawie, słyszy z ust swoich sofistów „«za»” i „«przeciw»”, w końcu nie wie już czego ma się trzymać i pyta się, czy prawda i fałsz, sprawiedliwość i niesprawiedliwość, hańba i honor rzeczywiście są ze sobą sprzeczne, czy też raczej są tym samym, rozpatrywanym z różnych punktów widzenia (…) stan taki nie może trwać zbyt długo. Człowiek jest zrodzony do działania, i wieczna dyskusja, która nie zostawia miejsca na działanie, jest czymś nienaturalnym. Nadejdzie dzień, kiedy lud pchany swoimi instynktami runie na ulice, aby zdecydowanie zażądać wypuszczenia Barabasza lub Jezusa, i aby przewrócić katedry sofistów.”

Juan Donoso Cortés (1809–1853)

Źródło: Estado Novo

O ludziach , O prawdzie , O sprawiedliwości , O pomocy

„Potrzeba ludzi pcha do zbrodni,
A głód wywabia wilki z boru.”

François Villon (1431–1463) poeta francuski

Nécessité faict gens mesprendre,
Et faim saillir le loup des boys.
Źródło: Wielki testament http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/wielki-testament.html, przeł. Tadeusz Boy-Żeleński

O głodzie , O ludziach

„To ma być miasto? – rozmyślała po drodze. Tylko Polakom, długo pozbawionym państwowej inicjatywy, mogło się wydawać, że jak się coś uchwali, to od razu będzie to tym, czym być powinno. A miasta potrzebują wieków, wszystko, co na początku nowe, musi się w nich zestarzeć, wrosnąć w ziemię i w pamięć ludzką. Co to za miasto, które nie ma przeszłości? Trzeba być bardzo silnym, żeby wierzyć tylko w przyszłość. Czy ona aby naprawdę jest w tym „mieście”, wciśniętym jak palec między drzwi, potężne drzwi, pchane przez rozpierających się barbarzyńców?”

Stanisława Fleszarowa-Muskat (1919–1989) polska pisarka

o Gdyni, 1939.

O wieku , O przeszłości , O przyszłości

„Niektórzy wyborcy twierdzą jednoznacznie: „pchają się do żłoba”, a dzisiaj w Karbie dowiedziałem się, że „tylko debile pchają się do władzy.””

Piotr Koj (1962)

„Ambicja pcha mnie do przodu i motywuje, żeby więcej trenować.”

Zbigniew Bartman (1987) polski siatkarz

Źródło: wywiad, 2009 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=97:wesoych-wit&catid=3:newsflash&Itemid=75

„Wycieczki – powiedział Pucek – to są takie strasznie wielkie stada ludzi, które przyjeżdżają do lasu i pchają się wszędzie, depczą wszystko, wyrywają i łamią. Ryczą, wrzeszczą i zostawiają po sobie tyle śmieci, że tego nawet nie można sobie wyobrazić. Wycieczka – oznacza nieszczęście.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Pafnucy

O nieszczęściu , O ludziach

„Zdrowie organizmu ludzkiego jest zbudowane na kłamstwie. Jedyną prawdziwą kuracją, do której pcha człowieka sama natura, jest oszukiwanie samego siebie.”

Michał Choromański książka Zazdrość i medycyna

Zazdrość i medycyna (1932)
Źródło: s.115

O zdrowiu , O kłamstwie , O naturze , O oszukiwaniu

„Ktoś inny, usposobiony filozoficznie – a takich w naszym biernym, leniwym społeczeństwie jest legion – powie: po cóż tedy pracować dla narodu, pchać go naprzód, wydobywać go na widownię dziejową, jeżeli i tak kiedyś, w dalszej przyszłości zestarzeje się on i zginie? Mój Boże, każdy z nas wie o sobie, że umrze, a jednak to mu nie przeszkadza pracować dla siebie, zdobywać sobie majątku, stanowiska, wpływów itd. Naszym zadaniem jako członków narodu nie jest zapewnienie mu wiecznego istnienia, ale tylko wydobycie z niego jak największych sił, wywalczenie mu jak najszerszego, najbogatszego, pod każdym względem najpełniejszego życia.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Myśli nowoczesnego Polaka, 1903

O Bogu , O myślach , O przyszłości , O myśleniu

„Nostalgia nie musi być konserwatywna. Pamięć o przeszłości pokazuje nam, że coś było kiedyś możliwe – to pewniejsza gwarancja niż w wypadku naukowej wizji przyszłości! (…) Przeszłość często jest teraz traktowana wyłącznie jako domena barbarzyństwa, jakichś szalonych idei, które pchały ludzi do okopów albo do komór gazowych. A teraz już nie ma idei, skończyły się ideologie – i jest dobrze… Bzdura. Obecne idee, jak choćby wszystkie teorie racjonalności rynków, to twory jak najbardziej dwudziestowieczne. Innowacja polega na tym, że uznajemy je za „chłopski rozum”, wyraz zdrowego rozsądku czy praw naturalnych.”

Timothy Snyder (1969) amerykański historyk

Źródło: rozmowa Michała Sutowskiego, Świat nie będzie lepszy od tego, że się od niego odwrócimy, krytykapolityczna.pl, 29 kwietnia 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/SnyserSwiatniebedzielepszyodtegozesieodniegoodwrocimy/menuid-1.html

O ludziach , O świecie , O przeszłości , O przyszłości

„Nieporozumienia, błędne interpretacje – to są czynniki, które pchają sztukę naprzód tworząc nowe jakości i stawiając nowe pytania. Archiwum – jak absolutnie każdy żywy organizm – żyje i nieustannie podlega zmianom, mnożąc w nieskończoność obrazy samego siebie. Elementy zanegowane i odrzucone w procesie archiwizacji pojawiają się później jako ciemna materia naszej podświadomości.”

Agnieszka Polska (1985)

Źródło: Karol Sienkiewicz, Agnieszka Polska, culture.pl, czerwiec 2010 http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/agnieszka-polska

Obraz , Pytanie

„Świat nas popycha. Odjeżdżają miasta.
Gówniarze chichoczą nad
atlasem anatomicznym. Świat nas pcha.
Sens jest ukryty. List jest pisany.”

Łukasz Jarosz (1978)

Źródło: Saturnalia

O świecie , Sens

„Przejechałem cały świat. Widziałem całą Europę. Wszystko ściśnięte. Wszystko zadymione. Wszystko brudne. Ludzie ocierają się jeden o drugiego, pchają się. Ciężko żyć ludziom tam. A tu, w środku tego chaosu – dusza się raduje…”

Alaksandr Łukaszenka (1954) białoruski polityk, prezydent

Źródło: wystąpienie na Wszechbiałoruskim Zjeździe 3 marca 2007, cyt. za: Sciapan Sturejka, Chamstwa u kamiani, „ARCHE Paczatak” 9/2007, s.5.

O ludziach , O świecie , O duszy

„Gdyby nawet ze wszystkich wybrzeży rozrzucono po Atlantyku miliony wieńców i gdyby te miliony wieńców, pchane setkami wiatrów, płynęły z tysiącami wartkich prądów morskich – ocean był zbyt wielki, i tylko naiwny mógł wierzyć, że choć jeden, jedyny wieniec przedryfuje akurat nad spoczywającymi w głębinie. Nigdy nie oddadzą im honorów wojskowych. Czy widział ktoś „GRÓB NIEZNANEGO MARYNARZA” gdzieś na poczesnym miejscu w wielkim mieście?”

Niccolò Machiavelli (1469–1527) włoski pisarz, historyk i dyplomata

„Hardkorowe atrapy, podróbki rapu, bandy wieśniaków.
Skąd żeście się wzięli?
Nadajecie się do tarcia chrzanu i pchania karuzeli.”

Popek (1980) polski raper i zawodnik MMA

Wyjęty spod prawa
Źródło: Chujowi raperzy

„Choć cierpienie pcha nas w ramiona Boga – jest ono jedną z Jego tajemnic. Krzyż nadaje sens każdemu cierpieniu, chociaż nie wyjaśnia go bez reszty.”

Jerzy Zawieyski (1902–1969) polski pisarz, aktor, działacz polityczny

O Bogu , O tajemnicy , O cierpieniu , Sens

„Fanatyczna wiara we własne możliwości może czasami pchać człowieka do niepojętych czynów.”

Margit Sandemo Saga o Ludziach Lodu

Saga o Ludziach Lodu

O wierze

„Przed zawodami zawsze staram się odciąć od całego świata. Koncentruję się wtedy wyłącznie na sobie. Jak już wyjdę na kort, to moja uwaga skupia się na dobrym graniu, z którego przeważnie czerpię radość. Czasami jest też tak, że popełniam kilka błędów i wówczas denerwuję się mocno. To jest jednak efektem dążenia do perfekcji. Złość sportowa zawsze pcha mnie do przodu.”

Kamila Augustyn (1982) polska badmintonistka

Źródło: Kamila Augustyn: – Chce zdobyć dwa złota i godnie zakończyć karierę, gp24.pl, 3 lutego 2010 http://www.gp24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20100203/SPORTINNE/466602897

O perfekcji , Radość

„Natura ludzka skłania się ku ładowi. Okoliczności ją ku nieładowi pchają.”

Shang Yang (-390–-338 p. n. e.)

O naturze

„Historia świata jest historią brutalnego ucisku kobiet, dzieci, artystów przez mężczyzn… Nie lubię męskości… Określenie „zniewieściały” jest w gruncie rzeczy określeniem pochlebnym. Oznacza ono, że dany osobnik często się myje, nie lubi zabijać ludzi, zdolny jest do współczucia, nie lubi wrzeszczeć i pchać się, żeby udowodnić swoją ważność. Kobiety znają wartość życia ludzkiego, nie tylko dlatego, że rodzą ludzi, ale także dlatego, że ich wychowują i wiedzą, jaka to męka, odpowiedzialność i wysiłek. Mężczyźni nie wychowują dzieci, w najlepszym wypadku na pierwszego oddają na ten cel pewną ilość pieniędzy. Nic dziwnego, że potem masakra może wydać im się zajęciem nie tylko lubym, ale i pożytecznym.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O kobietach , O mężczyznach , O dzieciach , O ludziach

„(…) lubię swój zawód – aktorstwo. Moja praca, jest moją pasją. Lubię spotykać się z ludźmi. Lubię wstać rano łóżka i – jak pisała Agnieszka Osiecka – pchać tę taczkę obłędu. Bardzo lubię teatr i cieszę się, że tu wracam. Miałem dwa lata przerwy w występach na deskach teatralnych. A od tego właśnie zaczynałem. Sprawia mi to niezmierną przyjemność i nie robiłbym tego, gdybym nie kochał teatru, gdyby nie był moją pasja. Absolutnie teatr jest tym, co kocham.”

Robert Kudelski (1974) polski aktor

Źródło: Polskie Radio, 13 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/torkud.htm

O przyjemności , O pasji , Kochać się

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Kobiety, które ciągle trzeba pocieszać i pchać do przodu, aby coś robiły, denerwują mnie i drażnią.”

Marcin Troński (1954) aktor polski

Źródło: „Program TV”

O kobietach

„Republikanie wjechali do rowu samochodem zwanym Ameryką. Wpadliśmy w błoto, wygrzebaliśmy się, pchaliśmy auto i postawiliśmy je z powrotem na drodze. Teraz chcą, żebyśmy oddali kluczyki. Mowy nie ma, nie umiecie prowadzić!”

Barack Obama (1961) Amerykański polityk, 44. prezydent USA

Źródło: „Forum”, 16 sierpnia 2010

„Ciekawy pomysł tylko, że z gatunku niewykonalnych. Ale rzeczywiście coś jest na rzeczy. Często niezrównoważeni emocjonalnie ludzie pchają się do polityki.”

Marek Suski (1958) polski działacz polityczny

o pomyśle rzecznika praw obywatelskich, by kandydaci w wyborach prezydenckich i parlamentarnych przedstawiali zaświadczenia, że są zdrowi psychicznie.
Źródło: pardon.pl http://www.pardon.pl/artykul/9174/lech_kaczynski_bedzie_zbadany_psychiatrycznie, 22 lipca 2009

O ludziach

„Kobieta piękna, jeśli nie posiada wyjątkowych sił do oporu, stwarza około siebie bezwiednie warunki, których nieprzeparty fatalizm pcha ją i jej wielbicieli do upadku.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

Źródło: Piękna, akt IV, scena IV [w:] Pisma IV. Utwory dramatyczne, G. Gebethner i Spółka, 1899.

O kobietach

„Jeżeli umrę, to nie w tłumie… Wyjeżdżając z Europy przysiągłem sobie, że więcej w moim życiu nie będę pisał żadnych podań, próśb, zwracań się itd., że nie będę stał w ogonku, że nie będę się pchał i że jeżeli umrę, to nie w tłumie…”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

Źródło: list do Anieli Mieczysławskiej, 27 września 1951, cyt. za: Przysiągłem sobie, że jeśli umrę, to nie w tłumie. Korespondencja z Anielą Mieczysławską 1951–1961, Wydawn. Ruta, 2003.

„Kupowałem części, składałem je i pchałem na rynek. Miał pan kiedyś zegarek z siedmioma melodyjkami z komisu? No, to był mój.”

Piotr Misztal (1965) polski przedsiębiorca i polityk

Źródło: Siedem tajemnic Piotra M., wyborcza.pl, 29 stycznia 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,4877032.html?as=2&startsz=x

O tajemnicy

„Jako dziewięciolatek grałem w Teatrze Roma tytułową rolę w spektaklu Piotruś Pan, ale to było coś innego. Wtedy traktowałem teatr jak zabawę, przygodę. Teraz podszedłem do tego bardzo poważnie. Zależało mi, żeby ludzie nie pomyśleli, że wyszedł na scenę jakiś leszcz, który dorobił się troszeczkę popularności na serialach i pcha się do teatru. Chciałem, żeby widzieli, że się przygotowałem i że mimo braków warsztatowych daję z siebie wszystko. Mam nadzieję, że się udało.”

Marek Molak (1990)

o roli w spektaklu Przebudzenie wiosny.
Źródło: Joanna Rutkowska, Gwiazda rocka na wagarach!, 10 października 2011 http://www.barwyszczescia.pl/91920/wstrzelilem-sie-w-te-role.html

O ludziach , O gwiazdach , O wiośnie

„Kiedy na festiwalu piosenki aktorskiej we Wrocławiu przeciskałem się przez tłum szturmujący spektakl, w którym grałem, usłyszałem: „Te, Margaret Astor, nie pchaj się!” Chcę wymazać się z pamięci widzów jako chłopak z reklamy. Muszę zaistnieć w teatrze i w kinie. Później się zobaczy.”

Paweł Deląg (1970) aktor polski

Źródło: „Filipinka”, 1995

Chłopak

„Pisanie to dla mnie przyjemność, a reżyseria jest istną męką. Będąc reżyserem, musisz nad wszystkim panować i ponosisz winę, jeśli coś się nie uda. Odnoszę wrażenie, że poczucie władzy pcha sporo osób w stronę reżyserii.”

Steven Knight (1959)

Źródło: Michał Hernes, Reżyser „Locke’a”: Miałem do czynienia z inteligentnymi pracownikami z Polski, stopklatka.pl, 14 kwietnia 2014 http://stopklatka.pl/wywiady/-/114784000,rezyser-%E2%80%9Elocke%E2%80%99a%E2%80%9D-mialem-do-czynienia-z-inteligentnymi-pracownikami-z-polski

O przyjemności , O wrażeniach

„Raczej tak, choć zapewne nie w barwach Samoobrony. Jestem dobrym zawodnikiem, więc każdy klub, tyle że poselski, może się mną zainteresować. A poważnie – nie ma partii, z którą nie żyłbym dobrze. Ale to jeszcze nie jest idealny moment na powrót do polityki. Aleksander Kwaśniewski, którego znam i szanuję od lat, wyraźnie mi powiedział: „Janusz, nie pchaj się na razie nigdzie, to czas, który należy spokojnie przeczekać w cieniu. Wrócisz do tego świata za kilka, kilkanaście miesięcy.””

Janusz Wójcik (1953–2017) polski trener piłkarski

Słucham go, bo to mądry facet.
odpowiadając na pytanie o powrót do polityki.
Źródło: Janusz Wójcik: Namawiano mnie na przyjęcie islamu, dziennik.pl, 4 stycznia 2008 http://wiadomosci.dziennik.pl/sport/artykuly/67254,janusz-wojcik-namawiano-mnie-na-przyjecie-islamu.html

O facetach , O sporcie , O czasie

„Miał raczej [Samuel Vimes] cyniczny stosunek do śladów. Instynktownie im nie ufał. Pchały się pod nogi.”

Terry Pratchett książka Na glinianych nogach

Na glinianych nogach (1996)

„Ile razy wydaje się nam, że wiemy wszystko, musimy z pokorą zawrócić. Odkrywamy, że świat nigdy nie zaniknie, rozpędza się coraz bardziej. To wyzwanie dla praw grawitacji. Ponieważ świat składa się z materii, naturalnym biegiem rzeczy powinien się raczej kurczyć. Biorąc pod uwagę wielkie przestrzenie, obserwujemy, że nic go jednak to tego kurczenia nie ponagla, raczej odwrotnie. Oznacza to, iż w świecie istnieje jakaś „tajemnicza siła”, która go pcha odwrotnie do sił grawitacji. Bóg jeden wie, czym ona jest. My jesteśmy ignorantami w tym przypadku. Nie wiemy o niej nic. Naukowcy niezbyt się kwapią, by mówić o tym ludziom.”

George Coyne (1933) amerykański duchowny katolicki, astrofizyk, długoletni dyrektor Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego

Źródło: „America” (tygodnik amerykańskich jezuitów), 23 października 2006

O Bogu , O świecie , O sile

„Jeżeli mówiłem do Huoy [żona Hainga S. Ngora], że – na przykład – rządy, które tak ciemiężą, pchają się w stronę własnej zguby, a ona przyznawała mi rację, nasza wymiana zdań niczego nie zmieniała. Reżim trwał, a my nadal kopaliśmy motykami rowy. Byliśmy nadal zmęczeni i głodni. Oszukiwano nas ze wszystkich stron. We „frontowej” izbie chorych usłyszałem, jak jedna pielęgniarka zapytała drugiej: – Dałaś już jeść tym wojennym niewolnikom? – To przypadkowe pytanie uderzyło mnie bardziej niż brudna strzykawka, niż niechlujstwo i obojętność, które królowały w tej „klinice”. Objaśniało to postawę Czerwonych Khmerów w stosunku do nas. Wszystkie ich przemowy o społeczeństwie bezklasowym, o zbudowaniu nowego narodu, ta ich walka o niezależność – to tylko gadki! Zaś rzeczywistość była następująca: Czerwoni Khmerzy wygrali wojnę, a my byliśmy niewolnikami. Oni brali na nas odwet i kropka.”

Haing S. Ngor (1940–1996)

Kambodżańska odyseja

O rzeczywostości , O walce , O oszukiwaniu , O obojętności

„Nie drażnijcie ofiary, która sama pcha się w nasze ręce, zawierzcie mej metodzie, ja wam dostarczę wschodnie landy w taki sposób, że ich dzisiejsi administratorzy, czyli Polacy, będą nam jeszcze wdzięczni, że zostali wreszcie Europejczykami.”

Gerhard Schröder (1944) niemiecki polityk, kanclerz RFN

Źródło: „Nasza Polska”, 13 września 2000, cytat fałszywy, wymyślony przez redakcję

„Świat podobny jest do amatorskiego teatru, więc nieprzyzwoicie jest pchać się w nim do ról pierwszych, a odrzucać podrzędne. Wreszcie, każda rola jest dobra, byle grać ją z artyzmem i nie brać jej zbyt poważnie.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

O świecie

„Pobudek do wspinania się po górach jest wiele, bardzo wiele gdyż miłość do gór stanowi sferę doznań subiektywnych, a często też – irracjonalnych. Dlatego odpowiedzi „DLACZEGO?” najlepiej szukać w samym sobie. Każdego pcha ku górze jego własna siła i każdy znajduje we wspinaczce swoja własną radość.”

Józef Nyka (1924) alpinista, publicysta

Źródło: Cytaty o górach, alpinistyczne, wspinaczkowe, drytooling. com. pl, 9 stycznia 2013 http://drytooling.com.pl/serwis/art/artykuly/2136-cytaty-o-gorach-alpinizmie-himalaizmie-wspinaczce-wspinaczach?showall=&start=2

O miłości , O sile , Radość

„(…) były takie czasy, że… Piłkę całe życie, może nie kochałem, ale była to dyscyplina sportu absolutnie numer jeden, jeśli chodzi o mój zawód, chociaż podziwiałem też lekkoatletów. Zdając sobie sprawę z tego, że wydrapałem się na tę drabinę trenerską dość wysoko, a byłem brutalnie z niej strącany, to chcę przypomnieć, że było wiele nazwisk byłych piłkarzy, którzy przy wsparciu jakiego ja nie przypominam sobie, żebym doznał, no pchali się do góry.”

Orest Lenczyk (1942) polski trener piłkarski

odpowiedź na pytanie, czy nie było mu szkoda zostawić piłki.
Źródło: Tomasz Kwaśniak, Wyrzucili mnie na zbity pysk!, futbolnet.pl, 1 kwietnia 2011 http://futbolnet.pl/wiadomosci/wyrzucili-mnie-na-zbity-pysk

O życiu , O wsparciu , O sporcie , Kochać się

„Korzyść ziemska, samolubstwo –
To dziś ludzi pcha do mordów.”

Heinrich Heine (1797–1856) poeta niemiecki

Postać: Atta Troll
do syna.
Atta Troll. Sen nocy letniej (1843)
Źródło: rozdz. X http://www.polona.pl/dlibra/doccontent?id=38982, s. 30

O ludziach

„wy, dziwki, nawet sie nie pchajcie, chyba ze macie cycki jak melony i mocne, zgrabne, biale nogi dostatecznie dlugie, zeby owinac nimi jego potezne plecy, a cipy gorace, soczyste i slodkie jak miod…”

Ken Kesey książka Lot nad kukułczym gniazdem

One Flew Over the Cuckoo's Nest

„Słońce. Mdło. Tutaj stoimy w kolejce, a tam, na przeciwległym chodniku, idą i idą, mijają i mijają, bez przerwy lizą i lizą, skąd tyle tego, przecież już jestem o dwadzieścia kilometrów od centrum Buenos Aires! A jednak mijają i mijają, wciąż wyłażą zza rogu i przechodzą i wyłażą i przechodzą i wyłażą i przechodzą i wyłażą aż zwymiotowałem. Zwymiotowałem, a ten co przede mną stał spojrzał i nic, bo i cóż! Tłok.

Ja znowu zwymiotowałem i - nie wiem, czy nie przesadzam - jeszcze raz zwymiotowałem. Cóż jednak z tego znowu i z tego jeszcze raz, kiedy tam znowu przechodzą i jeszcze przechodzą, a w samym Buenos Aires, jest z pięć milionów pięć razy dziennie chodzących do wychodka czyli w sumie dwadzieścia pięć milionów na dwadzieścia cztery godzin, zwymiotowałem, podjechał ombibus i wsiadaliśmy, jeden za drugim, a trzeci za drugim i siódmy za szóstym, szofer ziewał, przyjmował pieniądze, wydawał bilety, płaciliśmy jeden za drugim, ruszamy, jedziemy, radio, przygrzewa, duszno, przelewa się przede mną roztopione masło rozlewające się jejmości ze złotym naszyjnikiem a staruszkowi coś się gaworzy, wpychają się, napychają, wypychają, pchają, ja bym zwymiotował…

Po co? Miliony! Miliony! Miliony! Iluż wymiotowało w tej samej chwili w Buenos Aires, ilu? Ze stu może, w sumie, ze stu pięćdziesięciu? Więc po co dodawać jeden więcej wymiot? Jakież bogactwo! Milionerem byłem, wszystko mnożyło mi się przez tysiąc i milion.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O bogactwie , O pieniądzach , O słońcu

„„Makabunda” – batiar, co włóczyć si lubi
I co lubi tagży pchać si w awantury;
Czasym to łachmaniarz, co swy portki gubi,
W chtórych samy łaty, abu samy dziury. [fragment wiersza pisany lwowską gwarą zwaną „bałakiem”. ]”

Witold Szolginia (1923–1996) polski architekt, autor książek o Lwowie

Źródło: Makabunda - „Dla Pani wszystko” http://tvpkultura.tvp.pl/12716518/makabunda-dla-pani-wszystko, tvpkultura.tvp.pl, 16 października 2013.

„Sama go wspierałam w wyborach, wciskałam ludziom, że będzie dobrym prezydentem, a teraz czuję się odpowiedzialna za to, co się dzieje. (…) Nie lubię ludzi płytkich i zadowolonych z siebie, a Andrzej Duda właśnie taki jest (…). Łamie konstytucję, mówi o potrzebie nowej, co by ukryło jego własne nadużycia, i zachowuje się przy tym, jakby nie dostrzegał skutków swojego działania. Tacy ludzie nie powinni się pchać na najwyższe stanowiska.”

Jadwiga Staniszkis (1942) polska socjolog i publicystka

Źródło: Jadwiga Staniszkis dla „Wprost”: społeczeństwo wymiecie PiS-owców z Dudą na czele http://wiadomosci.onet.pl/kraj/jadwiga-staniszkis-dla-wprost-spoleczenstwo-wymiecie-pis-owcow-z-duda-na-czele/fzksdz8?utm_source=detal&utm_medium=synergy&utm_campaign=allonet_detal_popularne, onet.pl, 6 listopada 2017

O ludziach , O pewności siebie