Cytaty na temat okazać (597 cytatów, strona 3)

„Problemem PSL jest jednak kierownictwo, które swoim oportunizmem infekuje partię. Za całość odpowiada prezes Pawlak. I to on powinien się podać do dymisji. [Stronnictwem] kieruje nim kompradorska elita. Pawlak za długo trzyma władzę i ta władza zepsuła jego samego i jego najbliższe otoczenie. Miał być pragmatykiem, a okazał się cynikiem, który dla kilku stołków w rządzie zawarł pakt z diabłem. Droga, którą obrał, prowadzi jego i partię ku przepaści. Gdyby Witos wstał z grobu, potraktował by go tęgą lagą.”

Bogdan Pęk (1953) polski polityk

Źródło: Senator Pęk: Pawlak powinien odejść. „Jest cynikiem, zawarł pakt z diabłem. Gdyby Witos wstał z grobu, potraktował by go tęgą lagą”, wpolityce.pl, 22 lipca 2012 http://wpolityce.pl/wydarzenia/32711-senator-pek-pawlak-powinien-odejsc-jest-cynikiem-zawarl-pakt-z-diablem-gdyby-witos-wstal-z-grobu-potraktowal-by-go-tega-laga

O odejściu

„U niemowlęcia nie ma zazdrości, zemsty, niechęci. Ono jest istotą kochającą… Trzeba mieć serce wolne od wszelkiej niechęci do bliźniego, jak wolne są od niej serca dzieci – a wówczas dopiero przyjdzie do was królestwo Boże i wy wnijdziecie do królestwa obiecanego maluczkim. A jeżeli chodzi o doskonałość, o świętość duszy, to znowu w miłości bliźniego możecie szukać wzoru u Niemowlęcia Jezus. Nie szuka Ono wyniesienia się nad innych, by błyszczeć, a przez to wzbudzić może zazdrość u dusz słabych. Jezus kryje się możliwie najbardziej, obiera miejsce ostatnie, rodzi się w stajni bydlęcej. Któż Mu zazdrości? A gdyby wam dano zaglądnąć do Bożego Serca – ujrzelibyście w Nim te same uczucia miłości, przebaczenia, dobroci, jakim dał upust w czasie Swojej apostolskiej działalności, gdy leczył chorych, wskrzeszał umarłych, gdy brał w obronę grzeszników. On, nieskończona świętość, by im okazać litość i przebaczenie… O, jak szczęśliwą jest dusza, żyjąca w takim niemowlęcym ukryciu, nikt się nią nie zajmuje, tylko ci, którym zlecona została troska o to.”

Leonia Nastał (1903–1940) polska zakonnica

Pisma Sługi Bożej Leonii Marii Nastał siostry Profeski Zgromadzenia Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi, t. 1, s. 137.
Źródło: o. Joachim Roman Bar, s. Janina Bernadeta Lipian – Polscy święci. Służebnica Boża Leonia Maria Nastał, t. 2, op. cit., s. 312.

O Bogu , O dzieciach , O zazdrości , O emocjach

„Przepracowałem w zawodzie ponad 50 lat, no i baterie się wyczerpały.(…) Mam świetną pamięć i mógłbym się przygotować do jeszcze jakiejś nowej roli, ale ciało okazało się już mdłe. Uznałem, że najlepiej będzie zejść ze sceny, zanim ludzie zaczną pytać: „Po co on jeszcze gra?””

Bohdan Wróblewski (1929–2012)

o przejściu na emeryturę.
Źródło: Krzysztof Kowalewicz, Teraz zostałem prawdziwym emerytem, „Gazeta Wyborcza – Łódź” nr 153, 3 lipca 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/27467.html

O ludziach , O grach

„Myślę, że nie wszystko jest brudne na tym zafajdanym świecie i nie wszystko oprócz moczu jest gównem. Są jeszcze piękne sprawy i istnieją jeszcze prawdziwe przyjaźnie. Nawet prawdziwa sztuka istnieje, tylko że wszystko jest zafajdane i nie mamy przejrzystości obrazu. Czasami choćby za ścianą może żyć wielki człowiek, a my nie będziemy o tym wiedzieli i może nawet nie dowiemy się o tym, dopóki któregoś dnia ten człowiek nie umrze. Wtedy okaże się, że był wielki, bo w jego szufladzie znaleziono piękne wiersze. W naszym zafajdanym świecie bardzo często nie możemy dojrzeć kryształów, depczemy je nogami, tratujemy racicami perły jak świnie.”

Maciej Maleńczuk (1961) polski artysta rockowy, poeta

Źródło: Tomek Modzelewski, Maciej Maleńczuk: „Więzienie”, nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/1/96/

O sztuce , O myślach , O myśleniu , Obraz

„Matuszko, łaskawa caryco! Co mam wyrazić i opisać w związku z tym, co się wydarzyło? Nie zaszczycisz swego wiernego sługi zaufaniem. Lecz powiem prawdę, jak w obliczu Boga. Matuszko, gotów jestem umrzeć, ale nie wiem, jak doszło do tego nieszczęścia. Jesteśmy zgubieni, jeśli nie okażesz mi łaski. Matuszko – jego już nie ma. Nikt by w to nie uwierzył. Jak mogliśmy sobie uroić, że podniesiemy rękę na cara. Lecz, caryco, nieszczęście już się stało. Przy stole u księcia Fiodora doszło do kłótni i zanim zdążyliśmy ich rozdzielić, jego już nie było.”

Aleksiej Orłow (1737–1807)

list do Katarzyny II z jego reakcją na tajemniczą śmierć Piotra III Romanowa.
Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, ISBN 8389632241, s. 189.

O śmierci , O kobietach , O Bogu , O nieszczęściu

„Jeżeli teoria względności okaże się prawdziwa to Niemcy nazwą mnie wielkim Niemcem, Szwajcarzy Szwajcarem, a Francuzi wielkim uczonym. Jeżeli natomiast teoria względności okaże się błędna, wtedy Francuzi nazwą mnie Szwajcarem, Szwajcarzy Niemcem, a Niemcy Żydem.”

Albert Einstein (1879–1955) fizyk niemiecki, noblista

odpowiedź na pytanie o teorię względności w roku 1918.
Wersja późniejsza: Jeżeli moja teoria względności okaże się słuszna, Niemcy powiedzą, że jestem Niemcem, a Francuzi, że obywatelem świata. Jeśliby miała się okazać błędna, Francja oświadczyłaby, że jestem Niemcem, a Niemcy, że jestem Żydem.
Wenn ich mit meiner Relativitätstheorie recht behalte, werden die Deutschen sagen, ich sei Deutscher und die Franzosen, ich sei Weltbürger. Erweist sich meine Theorie als falsch, werden die Franzosen sagen, ich sei Deutscher, und die Deutschen, ich sei Jude. (niem.)
Źródło: przemówienie w Sorbonie, 6 kwietnia 1922; cyt. za: Janusz Fedirko, Einsteiniana, „Alma Mater” nr 114, maj 2009, s. 80.

„Za chwilę może się okazać, że wiedza o nas wykorzystywana jest w sposób dla nas nieakceptowany. Już dziś nastolatki gotowe są świadczyć seks w zamian za ubrania czy inne gadżety, które „muszą” mieć, bo im to wmówiono. Firmy zatrudniają analityków, psychologów, marketingowców, którzy potrafią stworzyć reklamę na miarę każdego z nas. Reklama behawioralna wychowuje młode pokolenie do konsumpcji, nie do wartości, i to się może stać społecznym problemem. Możemy łatwo dojść do punktu, w którym trzeba będzie płacić za zostawienie w spokoju, za niemolestowanie reklamami, niepoddawanie naciskom.”

Katarzyna Szymielewicz (1981) polska prawniczka, współzałożycielka i prezes Fundacji Panoptykon

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Nasza droga e-prywatność. Zostawiasz dane i stajesz się towarem, wyborcza.pl, 13 maja 2013 http://wyborcza.pl/1,76842,13897150,Nasza_droga_e_prywatnosc__Zostawiasz_dane_i_stajesz.html?as=1#ixzz2TSIT5sn0

O seksie , O wiedzę

„Do grania zachęcił mnie mój ojciec. Kupił mi trąbkę, kiedy miałem pięć lat, ja przystałem na to, byłem w tym dobry i przywiązałem się do tego instrumentu. Ćwiczyłem cztery godziny na dobę przez 13 lat.(…) Nauczyłem się też grać na basie, gitarze, fortepianie, puzonie, saksofonie, dudach i bębnach. Moim najlepszym instrumentem okazał się jednak mój głos. Dowiedziałem się, że dzięki tym wszystkim latom gry na trąbce – kontrolowania oddechu ukształtował się mój głos.”

Ronnie James Dio (1942–2010) muzyk amerykański

Wywiady

„Okazało się, że kiedy dług prywatny rośnie bez umiaru, to gospodarka też się załamuje, a w dodatku część długów prywatnych staje się długiem publicznym. A poza tym, kiedy wybucha kryzys, wpływy budżetowe maleją, więc deficyty rosną.”

Marek Belka (1952) polski ekonomista, polityk, premier rządu

Źródło: polityka.pl, 24 czerwca 2010 http://www.polityka.pl/rynek/ekonomia/1506638,2,wywiad-z-markiem-belka-nowym-prezesem-nbp.read

„Okazało się jednak, że na żadne próby nie ma czasu. Kiedy spotkaliśmy się na planie pierwszego dnia zdjęć, usłyszałem: „proszę bardzo, to jest pokój Marka, to jest pana siostra, a to mama. Akcja!”. Musiałem „z marszu” wcielić się w swojego bohatera i pokonać onieśmielenie, jakie ogarniało mnie wobec takich osobowości, jak Teresa Lipowska, Witold Pyrkosz czy Dominika Ostałowska. No, to był skok na głęboką wodę…”

Kacper Kuszewski (1976) aktor polski

o pierwszym dniu pracy w M jak miłość.

O miłości , O pokoju , O siostrze , O wodzie

„Wtedy okazało się, że jest nowy przeciwnik – Leszek Balcerowicz, ówczesny minister finansów w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. Wskutek jego „reform” gospodarka zaczęła popadać w kryzys, widoczny już na początku 1991 roku. Dlatego zaproponowaliśmy prezydentowi zorganizowanie specjalnej narady gospodarczej w Belwederze. Jednak gdy już się zaczęła, zanim jeszcze zacząłem swój referat, prezydent uciekł. Wyszedł z narady pod pretekstem, że jest wystawa książek. Uchylił się od zabrania głosu i podejmowania decyzji. Tymczasem to on miał pełnić funkcję arbitra w tym narastającym sporze krytyków Balcerowicza z prezentowaną przez niego koncepcją reform gospodarczych. Dyskusja odbyła się, ale niestety nikt nie odważył się poprzeć mojej krytyki wobec Balcerowicza. Powiedziałem m. in., że sam fakt, iż opóźniono o trzy tygodnie zwołanie narady, spowodował straty rzędu kilku miliardów złotych, wynikające ze zmniejszenia aktywności polskiego przemysłu, niewykorzystanie kilkuset milionów USD z kredytów zagranicznych i dziesiątki tysięcy nowych bezrobotnych. Już wtedy liczba bezrobotnych wynosiła około miliona osób. Ostrzegałem, że bez stymulacji krajowej produkcji nie uda się utrzymać korzyści płynących ze stabilizacji polityki finansowej, którą prowadził Balcerowicz. Chodzi o to, że ograniczył on dopływ pieniądza do gospodarki.”

Stefan Kurowski (1923–2011) polski ekonomista

Źródło: Moja droga, moja walka, naszdziennik.pl, 10 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080510&id=my61.txt

O książkach , O decyzjach , O stracie , O walce

„Pamiętam taki moment pod koniec lat 80. lub na początku 90., kiedy okazało się, że moi studenci nie znają nawet nazwiska: Jerzy Skolimowski. Dziś to się jeszcze bardziej pozmieniało i dla większości ten podział stary/nowy przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie, bo niewielu interesuje to, co robiono dawniej. Tylko jakaś wybrana cząstka widzów chce sięgać w przeszłość…”

Stanisław Janicki (1933) polski pisarz, dziennikarz i scenarzysta, historyk kina

Źródło: Patryk Tomiczek, Nauczyłem się polskiego kina. Stanisław Janicki w Stopklatce, stopklatka.pl, 28 września 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69695

O przeszłości

„Chciałem nakręcić film o kobietach i długo zastanawiałem się, jak to zrobić. Kiedy wynalazłem ten dramat, okazało się, że jest on bardzo dobrym materiałem. Jednak nie zachowałem go takim, jakim jest. Autor nie żyje, więc mogłem pozmieniać tekst. Zostawiłem intrygę kryminalną, ale wzbogaciłem relacje między postaciami.”

François Ozon (1967) pisarz i reżyser francuski

o filmie 8 kobiet.
Źródło: Chciałem nakręcić film o kobietach – mówi Francois Ozon dla Stopklatki, stopklatka.pl, 17 października 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=11294

O kobietach , O zachowaniu , O relacjach

„Po piętnastu latach budowania firm outdoorowych po prostu zmęczył mnie biznes. Może poniosłem porażkę, ponieważ nie osiągnąłem celu, który bym chciał. Po tym czasie okazało się, że to jest takie gonienie ogona w kółko, coraz szybsze machanie łopatą, a efekt… nie taki, jak by się chciało.
Cel biznesowy jest taki, żeby, powiedzmy to tak, nie martwić się o godną emeryturę. Po prostu nie udało mi się zakopać w ogródku miliona dolarów. Jakikolwiek walor pieniężny jest niestety zawsze bardziej potrzebny w biznesie w formie środka obrotowego i nigdy nie jest tak, że daje się zakopać w ogródku.”

Artur Hajzer (1962–2013) polski alpinista i himalaista

o powrocie do himalaizmu po piętnastu latach działalności biznesowej
Źródło: Jakub Karp, Góra to zadanie - wywiad z Arturem Hajzerem, cz. 1 http://forumextremum.pl/wywiady/gora-to-zadanie-wywiad-artur-hajzer-cz1.html, forumextremum.pl, 10 czerwca 2013

O górach , O biznesie , O czasie

„Francja przypominała wychodzącego z ciemności człowieka, który choć przez moment oślepiony silnym światłem słonecznego dnia, wdzięczny jest jednak przyjaciołom za okazane zrozumienie i za otuchę.”

Anthony Eden (1897–1977) polityk brytyjski

Źródło: Pamiętniki (ang. The Eden Memoirs, 1965)

O zrozumieniu

„Po latach się okazało, gdzie on miał to rolnictwo.”

Krzysztof Jaroszyński (1953)

o ministrze rolnictwa.
Monolog z 1989

„Pewnego razu ustaliliśmy, że w Gwatemali pewien komunista nazwiskiem Jose Perez jest zamieszany w spisek przeciwko Trujillo. Po bliższym zbadaniu sprawy okazało się, że w komunistycznej Partii Gwatemali jest aż trzech ludzi o tym samym nazwisku. Który z tych trzech jest zamieszany? Którego z nich trzeba zabić? Problem został rozwiązany w prosty sposób: wszyscy trzej zostali zgładzeni. Można powiedzieć, że ten incydent oddaje istotę tego, czym jest polityka dżungli w Ameryce Łacińskiej.”

Arturo Espaillat

Źródło: Trujillo anatomia de un dictador, cyt. za: Ryszard Kapuściński, Chrystus z karabinem na ramieniu, wyd. Czytelnik, Warszawa 1976, s. 80–81.

O ludziach , O problemach

„(…) muzyka to jeszcze wyższe piętro w sztuce. Kocham muzykę. Uważam, że cały świat jest nią przepełniony. Kiedyś, będąc w środku Puszczy Augustowskiej, jadąc późną nocą z miasta do miasta, zatrzymałem samochód, wyłączyłem silnik. I pół godziny – to szalenie długo – wsłuchiwałem się w ciszę, w hermetyczną ciszę. Okazało się, że cisza gra! To była wspaniała muzyka. Nie zapomnę tego przeżycia do końca swoich dni.”

Janusz Zakrzeński (1936–2010) aktor polski

Źródło: „Nowości”, 17 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20631 (wywiad przeprowadzono w marcu 2010)

O świecie , O muzyce , O samochodach , O grach

„Plany pójścia w Andy nie powiodły się, choć u podnóży Santiago de Chile są już szczyty liczące nawet 5,5 tys. metrów. Są tam wspaniałe stacje narciarskie, ale niedostępne bez własnego samochodu, bo za daleko jest do nich od ostatniej stacji metra i autobusu. Taksówkarz odmówił wyjazdu, powiedział, że to jest za wysoko. Ale biegałem po niższych górkach, jadłem wielkie, dziwne ryby, piłem wina chilijskie, inne, niż te dostępne w Polsce. Jestem maniakiem pływania, niestety Ocean Spokojny okazał się niedostępny dla pływaków, bo zbyt wielka fala ścina z nóg.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Oczyszczeni przeszli jak tsunami, „Polska Gazeta Wrocławska”, 12 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110948.html#

O piciu , O rybach

„Zacząłem poważnie podchodzić do pisania piosenek, gdy okazało się, że niewiele jest takich, które byłyby naprawdę moje i które chciałbym wykonać na koncertach. Pisałem je znacznie wcześniej niż trzy lata, ale bez wiary, że są dobre. Wystarczyło uwierzyć.”

Grzegorz Wilk (1973)

Źródło: Monika Matura, „Znudziło mi się czekanie na dary losu” – wywiad z Grzegorzem Wilkiem, infomusic.pl, 4 maja 2014 https://www.infomusic.pl/wywiad/40629,znudzilo-mi-sie-czekanie-na-dary-losu-wywiad-z-grzegorzem-wilkiem

O losie , O wierze , O czekaniu

„Barańczak oddał własnym słowem to, co podpowiedziała mu muzyczna wyobraźnia Schuberta. Nawiązał do tego, czego współczesny człowiek może doświadczyć i co może rozwarstwić. Właśnie w przypadku tego arcydzieła okazało się, że można oddzielić słowo Müllera od tego, co niesie muzyka Schuberta. Bo kompozytor wyrasta tu ponad poetę. Barańczak to odkrył i udowodnił. Odniósł Podróż zimową do realiów naszego życia. Cykl wyzwolony z romantycznego słowa, osadzony w kontekście naszej rzeczywistości, staje się dla dzisiejszego odbiorcy bardziej dramatyczny. Często szokuje. Gdy śpiewam te pieśni, nierzadko, oprócz zachwytu, czuję zakłopotanie słuchaczy.”

Jerzy Artysz (1930) polski śpiewak operowy

o tłumaczeniach pieśni Schuberta.
Źródło: „Studio” 1999, nr 2

O muzyce , O rzeczywostości , O śpiewie

„Okazało się, że automat też lubił whisky.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Hazard

„Ja sam jestem nieśmiały. Książkę wydałem dlatego, że w pewnej chwili był to jedyny sposób dotarcia z moimi wierszami do mojego najważniejszego czytelnika, czyli Justyny. Chciałem również przekonać się o tym, czy moje wiersze znajdą innych czytelników. Myśląc w ten sposób wydawało mi się, że nakład jest jednak za duży. Okazało się, że konieczny jest dodruk.”

Piotr Macierzyński (1971) poeta polski

Źródło: Wywiad http://hum.uwb.edu.pl/~kolo/wy_mac.htm

O myślach , O myśleniu

„Mariusz miał prawo podjąć taką decyzję. Na pewno nie oszukuje, gdy mówi, że łapią go skurcze. Jest zawodowym siatkarzem. Zarabia na życie w klubie i postanowił się oszczędzać. On jest na pewno najlepszym polskim siatkarzem. Ale za parę lat okaże się, kto dał więcej – Wlazły kadrze, czy kadra jemu.”

Robert Prygiel (1976)

o nieobecności Mariusza Wlazłego w kadrze.
Źródło: volley24.com http://volley24.com/index.php?id=67&L=wnotdehf&tx_ttnews%5Btt_news%5D=998&cHash=466c00692cf43552c081ada524fcca1d

O życiu , O decyzjach , O oszukiwaniu

„Nie wytrzymałem nerwowo, wybuchłem. Po sezonie okazało się, że miałem rację, ale co mam teraz chodzić i domagać się przeprosin? Niech już zostanie, że Kadziewicz jest tym złym facetem. Nie będę się na siłę wybielał.”

Łukasz Kadziewicz (1980) siatkarz polski

o konflikcie z trenerem Daniele Riccim.
Źródło: Superprzesłuchanie Łukasza Kadziewicza http://media.wp.pl/kat,1022939,wid,10083096,wiadomosc.html

O facetach , O sile

„Materiały te (polskie relacje z Kresów Wschodnich) wskazują przede wszystkim na wybiórcze postrzeganie rzeczywistości, koncentrujące się wyłącznie na tych zachowaniach Żydów, które dowodziły ich proradzieckiego i antypolskiego nastawienia. (…) Kiedy jednak zanalizować ten materiał szczegółowo, okaże się, iż współpracę z Sowietami podejmowali dalece nie wszyscy Żydzi, lecz ściśle określone kategorie ludności żydowskiej – młodzież, znajdująca się w kręgu wpływów komunistycznych, część żydowskiej biedoty, owa pozbawiona jakichkolwiek perspektyw żydowska nędza, coraz brutalniej z Polski wypychana.”

Krystyna Kersten (1931–2008) polski historyk

Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 28.

O młodzieży , O zachowaniu , O rzeczywostości , O relacjach

„Odrobina dobra, okazana drugiemu człowiekowi, lepsza jest niż cała miłość do ludzkości.”

Richard Dehmel (1863–1920)

Ein bißchen Güte von Mensch zu Mensch ist besser als alle Liebe zur Menschheit. (niem.)

O miłości

„Jedynym zadaniem i celem wszelkiej produkcji jest konsumpcja, a interesy producenta należy mieć na względzie o tyle tylko, o ile może się to okazać konieczne do popierania interesów konsumenta. Zasada ta jest tak oczywista, iż byłoby rzeczą absurdalną próbować ją udowodnić.”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów

„(…) filmowcy mają wszędzie problemy za znalezieniem budżetu na swój film, namówieniem dystrybutora, aby go rozpowszechniał, etc. Ale w Hollywood oczywiście liczy się tylko ostatni film – jeśli odniósł sukces, doskonale, jeśli natomiast okazał się klapą, to ciężko jest zdobyć pieniądze na następny projekt. Trzeba więc starać się wyważyć proporcje i robić kino, które przyciągnie wiele osób, a jednocześnie będzie satysfakcjonujące artystycznie. Ja zawsze przejmuję się bardziej tym, co o moim filmie pomyśle widownia, nie krytyka. Mam jednak kilka projektów, które – gdyby w ogóle doszło do ich realizacji – niechybnie poniosłoby klęskę.”

Roger Donaldson (1945)

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47529

O pieniądzach , O sukcesie

„Jest rzeczą naturalną i najzupełniej zrozumiałą, iż na powrót Chrystusa czekają wszyscy ci, którzy zdecydowali się opowiedzieć za wartościami i ideałami głoszonymi i reprezentowanymi przez Chrystusa. W tej przecież chwili zostaną wreszcie zrealizowane wszystkie dane im przez Chrystusa obietnice, a Kościół zjednoczy się wówczas z Tym, który go powołał. Wtedy też okaże się sens i znaczenie ich wiary.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Źródło: Oczekiwanie paruzji http://archiwumchn.kz.pl/index.php?id=artykuly&link=1997/11-12/oczekiwanieparuzji.html, „Chrześcijanin”, nr 11-12/1997, za: archiwumchn.kz.pl

O wierze , O czekaniu , Sens , Chrystus

„Posłuchaj, co jest rzeczą niezbędną: przede wszystkim – uznać, że jest Bóg. A następnie okazać dobrą wolę i wyciągnąć z życia, które zostało nam dane jego najpiękniejszą część: miłość bliźnich. Oto prawdziwa wiara, tj. coś, o czym nie myśli się tylko w niedzielę, lecz czym przepojona być musi każda godzina i wszystkie czynności dnia codziennego. Abyś mógł w ten sposób praktykować religię polecam ci dwie rzeczy: Najpierw – czytaj Biblię i Ewangelię. Dodam, że to cudowne książki, obarczone objawieniem Boskim są równocześnie porywającą lekturą, interesującymi książkami moralności, poezji i historii. A potem czytaj inną książkę wspaniałą: przyrodę, którą stworzył Bóg.”

Robert Baden-Powell (1857–1941) brytyjski wojskowy, pisarz, twórca skautingu

Skauting i Bóg

O miłości , O Bogu , O książkach , O wierze

„Byłam niechcianym dzieckiem. Zelma miała zamiar odejść od męża, kiedy okazało się, że jest w ciąży. Ta bardzo młoda wówczas kobieta nie pragnęła kolejnego dziecka. Nawet jako dziewczynka widziałam, że mnie nie kocha. Gdy byłam mała, zastanawiałam się, dlaczego nie okazuje mi miłości, ale zawsze byłam samotnicą, a potem się uniezależniłam i już o to nie dbałam.”

Tina Turner (1939) amerykańska piosenkarka

o matce.
Źródło: Tina Turner: Interview With US Magazine, „US”, marzec 2000

O kobietach , O dzieciach , O matce , O odejściu

„Wiemy, że prócz zdobycia upragnionych uczuć kobiety nie ma nic milszego od sympatii, okazanej przez dziecko, spontanicznej i instynktownej, która każe nam wierzyć, że jest w nas coś prawdziwie godnego miłości.”

Nathaniel Hawthorne (1804–1864) amerykański powieściopisarz

Źródło: „Szkarłatna litera”

O kobietach , O dzieciach , O emocjach

„Po zakończeniu semestru zawsze urządzaliśmy wielki jubel. Było bardzo wesoło, hulanka i swawola. I tam zdarzyło się, że się pierwszy i ostatni raz upiłem się. Dostaliśmy świadectwa, trzeba było to oblać. Jak się kończyło, Crux zawsze była ciut niespokojna. Po kryjomu poszliśmy do chłopskiej gospody, śpiewaliśmy pieśni zbójeckie i pili. Szczegółów nie pamiętam, potem to sobie odtworzyłem. Następnego dnia obudziła mnie mleczarka, która mnie znalazła na drodze ze Steyr na Karsten. Byłem w opłakanym stanie. Przychodzę do mojej Crux. Na litość Boską, panie Adolfie, jak pan wygląda! Kąpię się, ona mi robi czarną kawę, potem pyta: a jak tam świadectwo? Zaglądam do torby – nie ma! Chryste Panie! I co ja teraz pokażę matce? Mówię sobie, powiem, że pokazywałem w pociągu, przeciąg zdmuchnął za okno i przepadło! A Crux naciska. Co jest? – Ktoś mi rąbnął! – Mówi się trudno, musi pan zaraz pójść do szkoły, może dadzą duplikat. Ma pan jeszcze w ogóle pieniądze? – Ani grosza… Dała mi pięć guldenów. Idę do szkoły, dyrektor każe mi poczekać. W międzyczasie, okazało się, do szkoły dotarły cztery kawałki tego świadectwa. Po pijanemu, w nieświadomości pomyliłem je z papierem toaletowym. To był koszmar. Co usłyszałem od rektora, nie nadaje się do powtórzenia. Okropność. Przysiągłem na wszystkie świętości na resztę życia rzucić alkohol. Dostałem ten duplikat. Jak ja się krępowałem! Przyszedłem do Crux, a ona: i co powiedział?”

Adolf Hitler (1889–1945) kanclerz Rzeszy, twórca i dyktator III Rzeszy niemieckiej

Co powiedział, tego kobiecie nie powiem. Ale jedno pani mogę powiedzieć: koniec z alkoholem! To była lekcja, która nie pozwoliła mi nigdy więcej wypić. Pojechałem do domu z lekkim sercem, może nie takim całkiem lekkim, bo widywałem w życiu lepsze świadectwa.
Cytaty przypisywane, Rozmowy przy stole
Źródło: s. 189

O kobietach , O pieniądzach , O alkoholu , O domu

„Gomułka miał wizję państwa niepolicyjnego, natomiast represyjnego wedle kaprysów. To były straszne rzeczy. (…) Pewnego dnia gdzieś w jakimś miasteczku koło Dęblina, na jakichś wałach chłopiec zgwałcił i zamordował dziewczynę. Po czym okazało się, że jego kolega też (…). Zrodziła się psychoza. I poszła dyrektywa, że w całej Polsce trzeba ścigać gwałty. Prokuratorzy mi opowiadali, że muszą „wyrobić” gwałty, bo są pod presją statystyk. Gomułka uznał, że to jest główny problem Polski. Minęły gwałty, zaczęły się afery mięsne. Wawrzecki poszedł wisieć. Skończyło się mięso, zaczęły się skóry, a w aferach skórzanych ludzie dostawali dożywocia.”

Jerzy Urban (1933) polski dziennikarz

o Władysławie Gomułce.
Źródło: Jerzy Urban. Rozmawia Marta Stremecka, Wyd. Czerwone i Czarne, Warszawa 2013, s. 125.

O ludziach , O problemach

„Okazało się najpierw, że jest ona wyłącznie i nieprzerwanie (a nie tylko w pewnych odstępach czasu) płciowo zaabsorbowana, że cieleśnie i duchowo w całej swej istocie nie jest niczym innym jak tylko samą właśnie płciowością. Przyłapaliśmy ją na tym, jak od wszystkich bez wyjątku rzeczy doznaje na całym ciele i bez przestanku wrażeń spółkowania. I jak cale ciało kobiety jest tylko przyległością jej organów płciowych, podobnie w myśleniu jej idea spółkowania ujawnia się jako zagadnienie centralne.(…) Spółkowanie jest najwyższą wartością kobiety; stara się ona zawsze i wszędzie doprowadzić je do skutku.”

Otto Weininger (1880–1903) filozof austriacki

Płeć i Charakter

O kobietach , O myślach , O wrażeniach , O czasie

„W Hiroszimie okazało się, że cień człowieka przetrwać może człowieka.”

Stefan Kisielewski (1911–1991) polski publicysta, działacz polityczny, kompozytor

„Bujałem w obłokach długo. Po pewnym czasie okazało się, że oderwałem się od atmosfery. Swoją drogą, była ona ostatnio trudna do zniesienia.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O czasie

„Tysiąc, może dwa tysiące czynnych aktywistów w podziemiu? Jakieś kanapy inteligenckie skupione wokół Wałęsy, garść historycznych przywódców „Solidarności”? Jak przyszły dwie fale strajków, to się okazało, że te strajki robią bardzo młodzi ludzie, którzy nie mają wiele wspólnego ani z „Solidarnością” z lat 1980–1981, ponieważ wtedy chodzili do szkoły, ani z „Solidarnością” podziemną, bo do niej nie należeli.”

Karol Modzelewski (1937–2019) polski historyk i polityk

o atmosferze końca lat 80.

O ludziach

„Każde doświadczenie może w życiu okazać się pożyteczne, ze wszystkich wydarzeń – nawet tych bolesnych – można odnieść jakąś korzyść.”

William Goldman (1931–2018) amerykański pisarz, dramaturg i scenarzysta

Źródło: Maratończyk

„Jestem tchórzliwy. Nie chcę zaczynać czegoś, co mogłoby się okazać niedobre. Dawniej z reguły było tak, że ktoś prosił mnie o nakręcenie filmu. A ja jestem rzemieślnikiem, dostawałem zamówienie i je wykonywałem. Czeski film to jest to, co umiem robić i co sprawia mi przyjemność. Ale nie zabiegam o to. Teraz człowiek musi sam o wszystko zadbać, a ja tego nie potrafię.”

Jiří Menzel (1938–2020) czeski reżyser filmowy, scenarzysta i aktor

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 9 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pop9.htm

O przyjemności

„Wspomnienia spowijają mnie niczym welon. Unoszę ramię i zaraz otacza je rękaw wspomnień. Spoglądam i widzę mnogość czasów. Najbardziej jednak lękam się tego, że podobnie jak z innymi kwestiami, okaże się, że tak się one tylko ciągną przez stulecia na samej granicy nicości.”

Anne Rice książka Wampir Armand

Wampir Armand

„Temu, kto nie zgadza się z naszym przywódcą w jakimś punkcie, naplujemy w twarz, wymierzymy cios w szczękę oraz, jeśli to okaże się konieczne, wpakujemy kulę w łeb.”

Mehmet Shehu (1913–1981)

zakazując krytyki Envera Hoxhy
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 262.

O książkach , O świecie , O historii

„Takie jest więc pokłosie kryzysu: dysfunkcjonalne pozostałości modelu ekonomicznego opartego na systemie finansowym niezdolnym do autonaprawy; przesunięcie akumulacji kapitału ze starych centrów, które się zwirtualizowały na śmierć do nowych peryferiów posiadających i wytwarzających realną gospodarkę jednak jeszcze bez zdolności do pełnej nad nią kontroli; system polityczny w ruinie w większości krajów powalony przez siły autodestrukcji i brak uprawomocnienia ze strony mas coraz mniej ufających swoim liderom; społeczeństwo obywatelskie w rozsypce, gdy okazało się że stare organizacje społeczne okazały się pustymi skorupami, a nowi aktorzy zmiany społecznej dopiero się rodzą; w końcu najważniejsza cecha owego krajobrazu: stara kultura gospodarcza stabilizująca strukturę społeczną m. in. za sprawą wiary w rynek i zaufania do banków straciła swą moc przekonywania, nowe kultury polegające na tłumaczeniu wartości życia na wartości ekonomiczne ciągle dopiero się tworzą.”

Manuel Castells (1942) socjolog hiszpański

Źródło: João Caraça, Gustavo Cardoso, Manuel Castells, Aftermath. The Cultures of the Economic Crisis, Oxford University Press, 2012.

O śmierci , O wierze , O zaufaniu , O sile

„W Łapanowie na rynku wyciągnąłem z widowni mężczyznę. Zadałem mu pytanie: – A jak tam Twoja dziewczyna? Ludzie kładli się ze śmiechu. Nie wiedziałem, co się dzieje, ale byłem zadowolony, że mi tak dobrze idzie. Potem okazało się, że to był miejscowy proboszcz.”

Łukasz Rybarski (1964)

Źródło: Z Donaldem na Euro, „Tele Tydzień”, nr 25, 16 czerwca 2008

O ludziach , O śmiechu , Pytanie

„To, co wydarzyło się pod Pałacem Prezydenckim, naruszyło moje poczucie bezpieczeństwa. Mimo że tłum był niejednorodny, najbardziej widoczni byli ci, którzy przyszli wyrazić swój sprzeciw wobec obecności krzyża w sferze publicznej. Ta manifestacja pokazała, że krzyż, który spontanicznie pojawił się po 10 kwietnia, by zachować pamięć i okazać szacunek dla ofiar tragedii katastrofy smoleńskiej, stał się zarówno elementem gry politycznej liderów i zwolenników PO (i SLD), jak i okazją, by powrócić do swoistego cywilizacyjnego sporu o prawo ludzi wierzących do obecności w życiu publicznym.”

Barbara Fedyszak-Radziejowska (1949) polska socjolog

Źródło: Walka z krzyżem to powtórka z PRL, naszdziennik.pl, 11 sierpnia 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20100811&id=my11.txt

O ludziach , O zachowaniu , O walce

„Często w gronie fizyków słyszy się zdanie, że każdy, kto zajmuje się kosmologią, prędzej czy później „skończy w kwantowej grawitacji”. W moim przypadku zdanie to okazało się prawdziwe. I wcale tego nie żałuję.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Kosmologia kwantowa (2001)
Źródło: s. 13, Wstęp

„Każdy człowiek doskonale potrafi okazać współczucie… sobie samemu.”

Aldona Różanek (1960)

„Wtedy sądziłem, że upadek tego rządu doprowadzi do destabilizacji w Polsce. Dzisiaj już bym go nie bronił. Dlaczego? Bo Olszewski okazał się później człowiekiem marnym moralnie, popierał kłamstwo, jak na przykład rozpowszechniane w „Naszym Dzienniku” nieprawdziwe informacje, że ja brałem udział w tajnej naradzie mającej na celu obalenie jego rządu. I Olszewski nie sprostował tego kłamstwa. Nigdy mi nie podziękował za obronę i nadal milczy.”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

o rządzie Jana Olszewskiego.
Źródło: http://wiadomosci.wp.pl/wiadomosc.html?kat=48996&wid=8905176&rfbawp=1180975106.058 4 czerwca 2007

O kłamstwie

„W czasach masowych zwolnień okazało się jednak, że amerykański system ma zasadniczą wadę: kiedy tracisz pracę, tracisz wszystko. Koniec z lekarzem, koniec z emeryturą. W tej sytuacji nagle znalazło się wielu Amerykanów. Nie ze swojej winy (…).
W Europie, gdy tracisz pracę, to jeszcze nie koniec świata. Lekarz cię przyjmie, Dziecko nie wyleci ze szkoły. Państwo pomoże w znalezieniu następnej. W Ameryce – radź sobie sam.”

Steven Hill (1958)

Źródło: wywiad Wojciecha Orlińskiego, Europa daje kopa, „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

O dzieciach

„Co poczniecie, jeśli okaże się, że Boga nie ma?
Dokąd pójdziecie, gdy nie ma nieba piekła tylko jest ziemia?
Co zrobicie, jeśli okaże się, że żywot cały
To jedyne, co Ty dostałeś i co ja dostałem?”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

Kult
Źródło: utwór Nie żyję ponad stan z płyty Poligono Industrial

O Bogu , O piekle

„Czego pan chce? – zapytał. – Kim pan jest? Czego pan chce? Jego głos był piskliwy i chwiejny jak głos nastolatka.
– Szukam noclegu.
– Czy to wszystko, czego pan sobie życzy?
Z miejsca, na którym siedziałem, brzmiało to jak oskarżenie. Puściłem je mimo uszu.
– A co jeszcze tu macie? Czerkieskie tancerki? Darmowy popcorn?
Próbował uśmiechnąć się w taki sposób, by nie pokazać swych zepsutych zębów. Uśmiech okazał się ponurą porażką, podobnie jak mój żart.”

Ross Macdonald (1915–1983) pisarz amerykański

Śpiewający gołąbek

O uśmiechu

„Na początku nie chciałem go oglądać. Myślałem sobie: „Co to za Mad Max bez Mela Gibsona? W świecie, w którym żyje Mel Gibson jak można obsadzić Toma Hardy'ego?”. W końcu zobaczyłem film i okazało się, że jest wspaniały, a Tom Hardy jest cholernie dobry.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

o filmie Mad Max: Na drodze gniewu.

O myślach , O myśleniu

„Wiecie, dlaczego źle się poczuł szef UEFA feldmarszałek Pampelini. Okazało się, że Lwów chyba nie zrobi turnieju. Co przyjeżdżał ktoś od Pampeliniego…:
– Jenevue renevenue du stadion?
– Cu gada? Cu gada?
– Mówi, że stadion chce zobaczyć.
– Jaki stadion, panie, chodźmy do restauracji.
– Vevenue susutie du stadion?
– Panie. Stadion to my mamy we komputerze.”

Marcin Daniec (1957) satyryk polski

Monolog na XVI Festiwalu Kabaretu w Koszalinie (2010)

„Stłumienie powstania okazało się niemożliwe, wielki książę Konstanty odmówił interwencji, ruch stał się ruchem ogólnonarodowym – i wtedy zaufanie spiskowców, zaufanie krajowej opinii publicznej, uprzednia milcząca desygnacja do władzy w powstaniu stały się skarbem nieocenionym: w oparciu o to stanowisko opinii publicznej można było utworzyć tymczasową władzę, by prowadzić powstanie w stronę zupełnie przeciwną, niż opinia publiczna oczekiwała, łudząc ją, oszukując i w ostateczności połowicznie jej ulegając.”

Konstanty Pawłowicz Romanow (1779–1831) wielki książę rosyjski

O Konstantym Pawłowiczu
Źródło: Jerzy Łojek, Szanse powstania listopadowego. Rozważania historyczne, s. 6. Instytut Wydawniczy Pax, wyd. 3, Warszawa 1986, s. 9.

O zaufaniu

„Czasem co piękne, może snem się okazać.”

Nowator (1985)

Źródło: utwór Czemu tak jest

O snach , O czasie

„Kiedy tylko okazało się, że ulicami Warszawy ma przejść Marsz Niepodległości, zaraz inspirowane przez pana red. Seweryna Blumsztajna z „Gazety Wyborczej” „antyfaszystowskie” Porozumienie 11 Listopada podjęło decyzję o „zablokowaniu faszyzmu”, że to niby „nie przejdzie”. W ten sposób korzyść jest podwójna: zagranica otrzymuje sygnał, że w Polsce faszyzm podnosi głowę, i przyzwyczaja się do myśli o roztoczeniu nad Polakami trwałej kurateli – oczywiście przy wykorzystaniu miejscowych kolaborantów, czyli organizacji „antyfaszystowskich” (…) Zawsze uważałem red. Blumsztajna za najbardziej szczerego spośród ścisłego kierownictwa „GW” – no i nie zawiodłem się również i tym razem: bez wsparcia policji „obrona Marszałkowskiej” pomyślana jako „pokojowe” zablokowanie legalnej manifestacji nie byłaby możliwa. A tak nawiasem mówiąc: co mają zrobić organizatorzy legalnej manifestacji, kiedy ochraniana przez policję grupa blokująca ustawi się lub położy na ulicy i nie zechce się rozstąpić, żeby umożliwić przejście? Co tu dużo mówić – zapewnienia, że policja nie była „po żadnej stronie”, należy włożyć między bajki.”

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Michalkiewicz o prowokatorach na Marszu Niepodległości, nczas. pl, 18 listopada 2011 http://nczas.home.pl/wiadomosci/polska/michalkiewicz-o-prowokatorach-na-marszu-niepodleglosci/

O myślach , O wsparciu , O decyzjach , O gniewie

„Wlazł kotek na płotek… i okazał się świnią.”

Henryk Jagodziński (1928–2000) polski satyryk i aforysta

„(…) koncepcje losu czy przeznaczenia, koncepcje dotyczące nas samych i naszego życia mogą okazać się równie interesujące, jak nasze własne. A czasem nawet o wiele bardziej interesujące.”

Hanna Lemańska książka Chichot losu

Chichot losu

O losie , O czasie

„Podczas studiów w klasie fortepianu Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie namówiono mnie, abym wzięła udział w konkursie muzyki kameralnej, grając na klawesynie. O klawesynie nie miałam pojęcia, ale przekonano mnie, że jeśli dobrze gram klasyczny repertuar na fortepianie, to z klawesynem nie będzie żadnych kłopotów, gdyż i tu, i tam gra się na klawiaturze. Dla jurorów też nie było problemów, więc nasze trio zdobyło pierwsze miejsce. Był to triumf cynizmu: grałam wiedząc, że instrumentu nie rozumiem. Ale zaciekawił mnie. Nie wiem, czy z tego zaciekawienia coś by wynikło, gdybym po przyjeździe na studia do Paryża nie spotkała wspaniałej klawesynistki, Aimée van de Viele. Była ona ulubioną uczennicą Wandy Landowskiej i to, co od niej otrzymała – potrafiła znakomicie przekazać. Pod jej palcami ten nieekspresyjny instrument otworzył przede mną całe swe bogactwo. Okazał się dramatyczny, liryczny, pełen temperamentu, możliwości dynamicznych, śpiewności. Wtedy oszalałam.”

Elżbieta Chojnacka (1939–2017) polska klawesynistka

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-muzyka-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/elzbieta-chojnacka

O muzyce , O grach , O studiach , O bogactwie

„Nasze wyobrażenie o kosmosie, także o najbliższym nam Układzie Słonecznym – zmienia się. Byliśmy np. pewni, że każdy układ planetarny tworzy się w taki sposób jak nasz, a okazało się to nieprawdą. Trzeba jednak pamiętać o szalenie ważnym aspekcie badań kosmicznych, dzięki któremu ludzie łożą na nie ogromne pieniądze. One są – po zbrojeniach – drugim ważnym motorem postępu technicznego. I w dodatku humanitarnym, bo nie nakierowanymi na zabijanie. Telekomunikacja cyfrowa powstała dzięki programom, w których konieczne było utrzymanie łączności Ziemi ze statkiem kosmicznym. To samo z automatyką, robotyką.”

Robert Gałązka (1937) polski fizyk

Źródło: Anna Leszkowska, Kosmos bliżej czy dalej, Biuletyn Komitetu Badań Naukowych „Sprawy Nauki”, nr 6/7 (91) czerwiec-lipiec 2003, cyt. za: astronomia.pl http://www.astronomia.pl/wywiady/index.php?id=350

O pieniądzach , O ludziach , O nauce

„Zaczęliśmy od remisu ze Słowenią, grając bojaźliwie, w dodatku jednym napastnikiem. Pojechaliśmy do San Marino i kto wie, Andrzej, co by było, gdyby Fabiański nie obronił rzutu karnego. W marnym stylu wygraliśmy pierwsze wyjazdowe spotkanie. Okazało się, że to jest jedyne zwycięstwo biało-czerwonych w tych eliminacjach mistrzostw świata na wyjeździe. Potem nastąpiło przebudzenie i przywrócenie nam wiary po ładnym meczu, ale ze słabo grającymi Czechami. Troszkę była to zasłona dymna. Wierzyliśmy, że można. Później – fatalne błędy Boruca w wygranym meczu w Bratysławie sprawiły, że szansa awansu oddaliła się, a kiedy Boruc puścił piłkę, fatalnie interweniując gdzieś. No… stremowany występem w Belfaście. Te nasze szanse zmalały do minimum.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Słowenia-Polska 3–0, 9 września 2009

O wierze , O szansie , O zwycięstwie

„Nie jest łatwo stać się bodhisattwą. Ludziom, którzy dopiero co rozpoczynają praktykę buddyjską, odradzałbym zbytnio okazywać to publicznie. Na początku powinni popracować nad sobą, aby stać się silnymi i pełnymi mocy. Powinni unikać tłumu, raczej medytować. Kiedy staną się bardziej pewni siebie i dojrzeją do tego, żeby pomagać innym, mogą zacząć to robić. Dopóki nie osiągną tego poziomu, to wszystko, co będą próbować zrobić, może okazać się bardzo głupie i rozpaczliwe.”

Taje Dordże (1983)

Źródło: Zsuzsa Koszegi, Wywiad z 17 Karmapą Thaje Dordje, diamentowadroga.pl, luty 2001 http://www.diamentowadroga.pl/dd30/wywiad_z_17_karmapa_thaje_dordje

„Kryzys 2009 -
No i okazało się, że Joachim przesadził z zakupami.
Boi się teraz śmierci o wiele bardziej,
bo jest mu dzisiaj dobrze jak nigdy.”

Marcin Rozynek (1971) polski wokalista rockowy

O śmierci

„Jestem normalnym człowiekiem, który stara się być aktorem, i cieszę się, że ktoś mi pozwala wychodzić na scenę i grać. Cieszę się opinią o mojej roli, ale woda sodowa do głowy mi nie uderzy. Kiedyś tak się stało, gdy wygrałem w Toruniu Festiwal Teatru Jednego Aktora, i okazało się, że prócz wody sodowej nic za tym nie poszło. Trzeba pracować – to wszystko.”

Wiesław Cichy (1957)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Opole, 16 kwietnia 2005 https://web.archive.org/web/20080524211929/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czyc.htm

O wodzie

„Pan Jarosław Kaczyński okazał się człowiekiem małym. Powinien podziękować komisji, że uczciwie przedstawia sprawę i nie posądza go o to, czego nie zrobił. Tymczasem on uważa, że jak ja oczyściłem jego i pana Ziobrę z kilku zarzutów, to dałem mu już błogosławieństwo za cały jego rząd. Pan Kaczyński powinien nas przeprosić, że przez dwa lata mianował jakiś półinteligentów, napuszonych leniuchów śmierdzących, ignorantów na najwyższe stanowiska.”

Andrzej Czuma (1938) polski prawnik i historyk

Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,10086224,Czuma__To_Kaczynski_powinien_nas_przeprosic__Za_mianowanie.html, 9 sierpnia 2011

„Nie da się porównać życia na Marsie z życiem na Księżycu. Dwa różne światy. Wyjechałem ze Związku Radzieckiego w poszukiwaniu wolności. Okazało się, że to bardzo relatywne pojęcie.”

Andriej Konczałowski (1937) reżyser rosyjski

poproszony o porównanie życia i tworzenia w ZSRR oraz w USA.
Źródło: Łukasz Figielski, Polska też jest skolonizowana przez Amerykę – rozmowa z Andriejem Konczałowskim, 27 września 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22037

O poszukiwaniu , O wolności

„Szczecin jest miastem najbardziej zróżnicowanym kulturowo. Jego mieszkańcy wywodzą się ze wszystkich regionów przedwojennej Polski i ze wszystkich jej grup mniejszościowych. W mieście tym nie było nawet jakiejś szczególnie dominującej grupy, tak jak na przykład w Gdańsku, gdzie skupiła się inteligencja wileńska, czy we Wrocławiu, do którego przeniesiono tradycję lwowską. W Szczecinie nikt nikomu nigdy nie mógł narzucić własnej tradycji bądź spuścizny kulturowej. Jedyną płaszczyzną porozumienia okazał się zatem polski język literacki. Trudno jednak spodziewać się, aby pozbawiony regionalizmów język mógł być elementem integrującym.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: W centrum czy na peryferiach kontynentu? Miasto w poszukiwaniu własnej tożsamości – „Szczecin. Odrodzenie miasta” (Deutsches Kulturforum östliches Europa, 2017)

O poszukiwaniu , O inteligencji

„Nazwa Pankow została nadana średniowiecznej miejscowości, która rozrosła się wokół stojącego tu do dzisiaj gotyckiego kościoła, wybudowanego przed 1230 rokiem. Kościół ten okazał się jednak dla mnie nie tylko atrakcją historyczną. Przekonałem się o tym podczas pobytu Józefa Skrzeka, którego gościłem u siebie po jego berlińskim występie. Było to z pewnością tworzącym się na bieżąco dalszym ciągiem mojej berlińskiej mitologii. No bo założyciel SBB, którego płyty kupowałem swego czasu właśnie w Berlinie, siedział obok mnie, w moim berlińskim mieszkaniu i spinał swoją obecnością całą tę historię w przypowieść. A po długiej nocnej rozmowie, przy późnym śniadaniu zapytał: – Czy jest tu w pobliżu jakiś dzwon? Najpierw nie bardzo wiedziałem, o co mu właściwie chodzi. Dzwon? – pomyślałem. Okazało się jednak, że miał na myśli kościół. – Kościół jest, ale ewangelicki – powiedziałem. – Ja przecież nie jestem szowinistą – zaśmiał się. – A dzisiaj niedziela, dlatego chciałbym zajrzeć pod jakiś dzwon. Poszliśmy więc do tego kościoła – małego, ascetycznego, surowego wręcz i tak innego od katolickich. W środku było jedynie kilka osób, pastorem zaś okazała się kobieta, która wygłaszała właśnie kazanie. To co mówiła odbijało się echem od ścian i sklepienia, i trudno było zrozumieć jej berliński zaśpiew. Ale po pewnym czasie zaczęły docierać do mnie poszczególne słowa, które starałem się poskładać w zdania. Tym bardziej gdy usłyszałem: „Johann Sebastian Bach” wypowiedziane bezpośrednio obok słowa: „Gott”. Po chwili rozumiałem już, że pastor mówiła o kontaktowaniu się z Bogiem poprzez muzykę. Skrzek spojrzał na mnie, ja na niego i pomyślałem, że chyba nie wypada nazywać tego przypadkiem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 54

O kobietach , O Bogu , O historii , O myślach

„Drżeliśmy więc przed maturą. Gdy przydzielono nam ławki, przede mną znalazł się chłopak z mojej klasy, jeden z tych gorzej traktowanych przez matematycę, Tomek. Gdy się zorientował, że siedzę za nim, odetchnął z ulgą. „Zdałem maturę”, powiedział, i szeroki uśmiech rozjaśnił mu twarz. Dobrze mi to zrobiło, że ktoś tak we mnie wierzył. Musiałam stanąć na wysokości zadania. Na końcu okazało się zresztą, że także i ja zdałam maturę dzięki Tomkowi.(…) Pomału posuwałam się do przodu – do rozwiązania były trzy zadania. Zaczęłam pierwsze, rozwiązałam kawałek i utknęłam, rozwiązałam część drugiego i utknęłam, rozwiązałam fragment trzeciego i utknęłam, nie mogłam się zdecydować, które jest najłatwiejsze, które rozwiązywać dalej. Nie umiałam podjąć decyzji! Tomek nerwowo kręcił i wiercił się na krześle, co jakiś czas odwracał się do mnie i syczał: „Dawaj!”. Aż w końcu wkurzył się na całego i napisał mi karteczkę: „Co ty wyprawiasz, wszystko zaczynasz, niczego nie kończysz, zrób w końcu jedno zadanie do końca, bo inaczej nie zdam matury!”. Bezcenna pomoc psychologiczna.(…) Kiedy tylko rozpoczynam zbyt wiele rzeczy naraz, nie kończąc żadnej z nich, kiedy nie wiem, co robić, co wybrać, i zaczynam w panice chaotycznie rozwiązywać wszystkie problemy własne oraz świata na raz, wprowadzając coraz większy bałagan, przypominam sobie egzamin dojrzałości. I mądrość Tomkowej podpowiedzi.”

Brigitta Helbig-Mischewski (1963) polska literaturoznawczyni i pisarka mieszkająca w Niemczech

Źródło: Podpowiedź - wspomnienie maturalne. w: Refleksje 1 (2014), s. 21.

O mądrości , O uśmiechu , O decyzjach , O wspomnieniach

„O czym tu mówić? Powiedziałbym po prostu… Wstyd mi! Wstyd mi za tych z Radomia! Wstyd mi za tych pracowników zakładów Ursusa! Okazało się, że w naszym społeczeństwie są jeszcze kręgi ludzi, których przedstawiciele nie są gorsi ani lepsi od ciemnej, warcholskiej szlachty XVII i XVIII wieku! Nie zgodzimy się nigdy na to ażeby to, co z wielkim trudem jest wznoszone w naszym kraju, ażeby te podstawy naszego – każdego z nas z osobna – dobrobytu i siły naszej Ojczyzny były naruszane przez ludzi nieumiejących po prostu myśleć!”

Stanisław Ryszard Dobrowolski (1907–1985) poeta polski

o wydarzeniach radomskich w czerwcu 1976.
Źródło: Wstyd mi za tych z Radomia, wrzuta.pl http://w137.wrzuta.pl/audio/7gRo8NHegrt/stanislaw_ryszard_dobrowolski_-_wstyd_mi_za_tych_z_radomia

O ludziach , O myślach , O sile , O wieku

„Reżyser Babicki szalał, bo premierę mieliśmy na karku, a tu ciągle wszystko było nie tak, jak on sobie wymarzył. A to muzyka szła za głośno, albo za szybko, to znów elektryk spóźnił się o sekundę ze światłem. Staszek Michalski za późno oparł głowę na poręczy krzesła, a Nowacki za wcześnie zadął w trąbę. Scenograf Ania Rachel ukradkiem opuściła miejsce na widowni i uciekła za kulisy. Wiadomo, że jeżeli Babicki nie będzie miał już komu przegryźć gardła, zabierze się za scenografa. I rzeczywiście… Kiedy weszła przepiękna Dorota Kolak, w karminowej sukni, z przeźroczystym pojemnikiem, w którym miał być żywy wąż, okazało się, że węża nie ma. Zaskroniec dostał bowiem zapalenia płuc i do dyspozycji był tylko boa dusiciel, który w żadnym wypadku nie zmieściłby się w pojemniku. Reżyser wezwał panią scenograf. Aniu! – krzyczał. – Nic mnie nie obchodzi, czy wąż jest na łożu śmierci, czy nie! Wąż musi być i koniec! Podczas gdy w reżyserze gasło życie, aktorzy urządzali sobie kpiny. Ktoś pytał: „Czy ten wąż należy do ZASP? Bo jeżeli nie, to proszę nie umieszczać mojego nazwiska na afiszu! Nie będę grał z amatorem!””

Lucyna Legut (1926–2011) pisarka i aktorka polska

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 27 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/szefowie.htm

O życiu , O śmierci , O muzyce

„Proszę pozdrowić swojego prezydenta. Okazał się mocnym chłopem. Zgwałcił dziesięć kobiet. Nigdy bym się tego po nim nie spodziewał. Wszystkich nas zadziwił. Zazdrościmy mu!
Przekażcie pozdrowienia swojemu prezydentowi! Okazał się bardzo silnym mężczyzną! Dziesięć kobiet zgwałcił! Nigdy bym się po nim tego nie spodziewał! Wszystkich nas zadziwił! Wszyscy mu zazdrościmy!”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

„żartobliwie”, sądząc, że zostały wyłączone mikrofony, do premiera Izraela Ehuda Olmerta w związku z oskarżeniami prezydenta Mosze Kacawa o molestowanie seksualne.
Źródło: PAP, 19 października 2006

O kobietach

„Istniał aerozol – kryptobellina – o radykalnym działaniu wojennym; kto go łyknął, sam biegł za postronkiem i wiązał się jak baran. Na szczęście okazało się podczas testów, że na kryptobellinę nie ma antidotum, filtry też nie pomagały, więc wiązali się bez wyjątku wszyscy i nikt z tego nic nie miał. Po manewrach taktycznych 2004 roku czerwoni i niebiescy jednako zalegli pokotem pobojowisko – co do nogi, w sznurach.”

Stanisław Lem książka Kongres futurologiczny

notka z dziennika, który Tichy zaczął prowadzić po swoim odmrożeniu.
Utwory, Kongres futurologiczny

O szczęściu

„Ja przynosiłem piłkarzom fart. Sami piłkarze uważali, że Jerzy Buzek przynosi im niefart. Teraz się okazało, że premier Marcinkiewicz też przynosi niefart. I Lech Kaczyński przynosi niefart.”

Ryszard Kalisz (1957) polski polityk

Źródło: Polskie Radio Program III

„Całe życie chciałem zostać milionerem, tworzyłem plany, pracowałem od rana do nocy. I nagle ni z tego ni z owego zostałem milionerem. I okazało się, że nie ma tym nic dobrego. Wierzysz?
– Pewnie. Ciągle mnie to spotyka. Wyobrażam sobie, jakby to było dobrze, gdyby …a jak już dostanę to, czego pragnę, okazuje się, że jest mi to do niczego niepotrzebne.”

Tatiana Polakowa (1959)

Stas i Olga.
Hasta la vista, Baby

O życiu

„Pamiętam wieczór spędzony w towarzystwie ważnych osobistości krakowskiej kultury. Okazało się, że nikt z nas nie jest rodowitym krakowianinem.”

Jerzy Radziwiłowicz (1950) polski aktor

Źródło: „Teatr”, 29 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26809

O czytaniu

„Jacek [Borcuch] zrobił film z kompletnie nieznanymi twarzami i okazało się, że dokładnie wiemy, o co chodzi, nie jesteśmy przy tym bezbronnymi małpkami, mamy własne poglądy, ideały, coś czytamy, kogoś podziwiamy itd. Myślę, że to nie był żaden przypadek. Polska 20-latków jest w rozkwicie. Albo moje pokolenie wskoczy do kina, telewizji, teatru, literatury, albo będzie zadyma.”

Mateusz Kościukiewicz (1986) aktor polski

o filmie Wszystko, co kocham.
Źródło: wywiad Łukasza Maciejewskiego, „Film”, nr 9/2010

O literaturze , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Ja się dowiedziałam dopiero w szkole, że z moją dykcją jest coś nie tak. Gdy zdawałam egzaminy, nie sepleniłam. Po pierwszym roku okazało się, że seplenię niewyobrażalnie.”

Magdalena Walach (1976) polska aktorka

Źródło: „Polska Gazeta Krakowska”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26359

O czytaniu

„Ja jestem kimś, kto sobie z muzyką radzi dla własnych potrzeb, lubię słuchać swojej muzyki. Na dodatek okazało się, że ileś osób ma podobną potrzebę słuchania mojej muzyki.”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

O sobie

„Jan Poźniak to jeden z jeden z najbardziej głębokich, skutecznych liderów i organizatorów białoruskiej działalności narodowo-wyzwoleńczej, społecznej i oświatowej na Zachodniej Białorusi. Stał na czele nie tylko kierunku, nie tylko organizacji, ale całego nurtu w białoruskim ruchu, który okazał się najbardziej odporny życiowo i nie patrząc na nieustające represje polskich władz, przetrwał do końca panowania Polski na zachodniobiałoruskich ziemiach.”

Jan Poźniak (1895–1940) publicysta i działacz białoruskiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej

„A gdyby się okazało, że wszyscy gonimy za czymś, co od dawna jest w naszym posiadaniu?”

Guillaume Musso (1974)

Wrócę po ciebie

„Jestem chyba winien jeszcze jedno oświadczenie dotyczące mego stosunku do Adolfa Hitlera. Czy okazał się on niezdolny do spełnienia decydującego zadania wobec narodu niemieckiego, ba, całej Europy, gdyż w sobie widział miarę wszystkich rzeczy, czy też jeszcze raz spróbował się bronić przeciw biegowi nieubłaganego losu, daremnie, posuwając się do niepojętych ekscesów? Dla mnie pozostaje człowiekiem, który do niemieckiej historii wpisał Wielkie Niemcy jako fakt. Temu człowiekowi służyłem. Co przyszło potem? Nie mogę dziś wołać: „Ukrzyżuj go!”, skoro wczoraj wołałem: „Hosanna!”. Moim ostatnim słowem jest zasada, w myśl której zawsze postępowałem i której pozostanę wierny do ostatniego tchnienia: wierzę w Niemcy!”

Arthur Seyss-Inquart (1892–1946) austriacki polityk hitlerowski

wypowiedziane w dniu 31 sierpnia 1946 w norymberskim Pałacu Sprawiedliwości jako ostatnie słowo w procesie.

O losie , O książkach , O świecie , O sprawiedliwości

„W 2001 roku złożyłem nowo wybranemu ministrowi kilka propozycji dla Polski. Odczułem, że nie był zainteresowany. Wtedy dość przypadkowo spotkałem pana Leppera. Zapytałem: może pana zainteresują? Przewodniczący wziął je, a potem mówi: nie analizowałem pańskich propozycji, ale podoba mi się temperatura, z jaką pisze pan o Polsce. Zupełnie szczerze porozmawialiśmy. Okazało się, że on, jak ja, wychowywany był bez ojca, nawiązaliśmy nić sympatii. Powiedział: pan mieszka w Warszawie niech pan mi pomoże, skontaktuje mnie z ludźmi, którzy chcieliby szczerze, ale tak całkowicie szczerze powiedzieć, co z naszych propozycji jest realne.”

Bolesław Borysiuk (1948) polski polityk

Źródło: Prawy człowiek, przyjaciel Leppera, gazeta.pl, 19 września 2005 http://lublin.gazeta.pl/lublin/1,36651,2923244.html

„W każdym mieście, kiedy odbywała się akcja, całe getto bywało otoczone przez motłoch, który urządzał formalne polowanie na Żydów (…). Ilu Żydów w ten sposób zginęło? Niezliczona ilość, bo w najlepszym wypadku zabierali Żydom pieniądze i nie doprowadzali do żandarmerii, ale przecież to i tak było równoznaczne z wyrokiem śmierci. Co ma zrobić Żyd bez pieniędzy? Co najwyżej samemu dojść do żandarma i poprosić o kulę.
Tłum, bezimienny tłum solidarnie w ten sposób postępował. (…) Czy należy stąd wyciągać wniosek co do ogółu? Czy należy wykonać statystykę dobrych uczynków w porównaniu ze złymi? Nie, to nie jest ważne. Toć sam Najwyższy Bóg zajął stanowisko w Starym Testamencie, że jeśli w mieście okaże się dziesięciu sprawiedliwych, to miasta nie zburzy. Prawdopodobnie i w Warszawie znajdzie się również dziesięciu sprawiedliwych (…), tak że ludność polska może spokojnie spać po nocach, nic im nie grozi, a ten, co zrabował, to ma i będzie mieć nadal.”

Calek Perechodnik (1916–1944)

Spowiedź (1943)

O śmierci , O pieniądzach , O Bogu , O nocy

„(…) Murzyni w obecnem czasie w modzie. Do jakiego teatru się pan nie wybierzesz, dwóch, trzech ich przedstawia, a już najmarniej jeden. Podobnież artyści, co ich podgrywają, nie myją się z czarnej farby już po pare miesięcy – nie opłaci się jem, bo wiedzą, że w następnej sztuce znowuż za Murzynów będą. Żony jem w domu raban podnoszą, do pościeli nie chcą puszczać, ale żaden się nie myje. (…)
Rozchodziło się o to, że Turki wojne jemu wypowiedzieli, a że duchowieństwu nie wypada się naparzać, wynajęli księża tego Murzyna, żeby się za nich z Turkamy obleciał.
A nazywał się on (…) Hotello, dlatego, że Murzyni w hotelach najczęściej służą za dzwońców, czyli szwajcarów.
(…) Tak nasz z koleżką zgniewał, żeśmy chcieli się do niego podnieść i na scene wejść, towarzyskiego alibi go nauczyć. (…)
(…) ten ów Murzyn mówi:
„Owszem, proszę duchownych osób, mogie knoty Turkom spuścić, ale pod waronkiem, że katolickie kobiete pod tytułem Desdymona za małżonkie mi dacie”.
„Owszem, proszę bardzo – mówiom księża – załatwione” – i dali jem ślub. Ale nadleciał ojciec tej kobiety i mówi, że mowy o tem być nie może, boby się nie mógł z czarnem zięciem w towarzystwie pokazać. Ale ponieważ że ona się zgadzała, Murzyn zaczął się do teścia stawiać.
„Odskocz, tatuś, od nowożeńców, bo będzie niedobrze. Widziałem mętrykie – Desdymona jest pełnoletnia i pozwoleństwa rodziców nie potrzebuje. Chodź, Mondzia, do domu noc poślubne uskuteczniać!”
I poszli. Pokazało się potem, że stary Desdymony miał rację. Murzyn okazał się skończonem żłobem i niemożebny w pożyciu.
Tak się złożyło, że sąsiadka, cholera, ukradła Murzynowej chustkie do nosa, którą on jej dał w prezencie… Co ten lebiega o te chustkie za grandy toczył (…). Trzy godziny nas wszystkich męczył, a najwięcej żonę.
(…) żona szuka wszędzie, nie może znaleźć, to (…) mówi, na jury, że w praniu.
Jak oparzony wyleciał, za chwilę jest nazad, widocznie na górze był, przejrzał na sznurach całe pranie, i wiesz pan, co zrobił?…
Wtenczas to właśnie chcieliśmy z koleżką iść do niego na te scene. „Kobiete, łobuzie, bijesz o głupie chustkie za sto złotych?!”
Ale na tem nie koniec. Jeden oficer, któren na posadę gienerała lefrektował i chciał Hotella z niej wyślizgać, do pucu mu natrajlował, że jeden podporucznik do Desdymony uderza. Myślał, że Murzyn podporucznika zimnem trupem położy i do mamra go za to zamkną.
Detalicznie wszystko mu streszczał, jak podporucznik się z jego żoną podbawiał. Ten niby tyż to słucha, ale furt powtarza: „gdzie chustka” i „gdzie chustka”?
Wiesz pan, jak się skończyło – przeliczył jeszcze raz bieliznę z magla i u d u s i ł żonę, ponieważ że chustki nie było!
(…) Zanadto nie trzeba się znowuż nad Murzynamy rozczulać, bo i między niemy dranie się trafiają. Jedź pan do Łodzi, to się pan przekonasz!”

Stefan Wiechecki (1896–1979) pisarz i dziennikarz polski, humorysta (pseud. Wiech)

Źródło: Ksiuty z Melpomeną

O kobietach , O wojnie , O domu , O myślach

„Wcześniej przez rok studiowałem też polonistykę w Toruniu i tylko dlatego żeby nie pójść do wojska. W trakcie okazało się, że były to całkiem ciekawe studia, tak więc rok ten okazał się być dla mnie dość interesującym i ważnym doświadczeniem.”

Łukasz Karwowski (1965) polski reżyser filmowy

Źródło: Artur Cichmiński, To film o miłości i jej sile. Rozmowa z Łukaszem Karwowskim, twórcą „Południe-Północ”, stopklatka.pl, 24 stycznia 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=35731

O studiach , O sile

„Zawsze się boję, że film, w którym gram, okaże się klapą. Dlatego mam taki układ ze swoją siostrą, że to ona dzwoni do mnie i opowiada jak dużo ludzi zobaczyło już moje filmy. Robi to tylko wtedy, gdy film cieszy się dużą popularnością. Jeśli mój telefon milczy, wiem, że mam kłopoty.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

O ludziach , O siostrze

„Przyszłam ze świata projektowego, gdzie budując zespół, byłam w jego środku, miałam kontakt z każdą osobą. Wszyscy byliśmy partnerami, ciągle mieliśmy sobie coś do powiedzenia. W instytucji, gdzie są etaty, obowiązują inne reguły, ale ja się nie zmienię i nie chcę tej cechy – organicznego kontaktu z drugim człowiekiem – zmienić w sobie. Wszystko sprowadza się do komunikacji między ludźmi. Jeśli komuś nie powiem, czego oczekuję, to w przyszłości może się okazać, że ten ktoś nie zrealizuje zadania, tak jak oczekiwałam. I wtedy mogę mieć pretensje tylko do siebie. Poza tym najlepsze pomysły wynikają z rozmowy, dialogu Nie ma współpracy bez rozmowy.”

Renata Borowska-Juszczyńska (1970)

o objęciu stanowiska dyrektora teatru.

O komunikacji , O przyszłości , O współpracy

„Rasizm to nieudany związek z drugim człowiekiem, przy czym fakt tego nieudania staje się czymś zwyczajowym. Spytajcie przypadkowych ludzi, co czują w kontakcie z obcym. Przede wszystkim nieufność, jeśli nie wstręt i lęk. Obcy jest jak napotkana na drodze nieznana roślina, której sam zapach może się okazać trujący.”

Albert Memmi (1920) pisarz i eseista francuski

Poznajemy rasizm na własnej skórze
Źródło: s. 3.

O ludziach

„(…) zawsze chciałam być lekarką. Jednak fakt, że nie byłam najlepsza z matematyki, fizyki i chemii, zdyskwalifikował to moje marzenie. Później chciałam być pielęgniarką, ale okazało się, że boję się widoku krwi. W szkole mieliśmy swój kabaret, do którego pisaliśmy własne teksty. Jeździliśmy także z naszymi programami po całej Polsce. A co najważniejsze, cały czas żyliśmy tą atmosferą. Występy na scenie dawały mi ogromnie dużo radości i satysfakcji, tak więc postanowiłam spróbować zdawać do szkoły aktorskiej. I tak to się zaczęło.”

Barbara Lubos-Święs (1971) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 16 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zczp.htm

O czasie , O matematyce

„Choćby to, że krzyż został upolityczniony przez dwie, lub więcej, orientacje polityczne. Stał się narzędziem przetargu. Okazało się też, że naród myśli zupełnie inaczej niż ludzie, którzy są dzisiaj u władzy. Ale narodu nikt nie chce słuchać. (…) To nie Episkopat spowodował ten konflikt i nie Episkopat go rozwiąże. Mogą to zrobić tylko prezydent i zainteresowani liderzy opozycyjnych partii.”

Józef Michalik (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: „Rzeczpospolita”, 10 sierpnia 2010 http://www.rp.pl/artykul/520380.html

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Postrzegałem siebie jako kogoś, kto może jeszcze zagrać studenta. Tymczasem okazało się, że czas na profesora.”

Aleksander Machalica (1952) aktor polski

Źródło: Ewa Obrębowska-Piasecka, Owacja 2003 - ranking styczniowy, „Gazeta Wyborcza”, Poznań, 3 lutego 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/owacja.htm

O czasie

„Przychodzili tam do nas różni oficerowie od wychowania politycznego i opowiadali okropne bzdury i kłamstwa o Stalinie, o Wandzie Wasilewskiej, o komunizmie. Tak mnie te bzdury irytowały, że postanowiłem zostać komunistą. A potem… a potem okazało się, że to wszystko prawda.”

Paweł Beylin (1926–1971)

opowiadając żartobliwie, co robił na służbie w armii Andersa we Włoszech
Źródło: Leszek Kołakowski, Pamiętanie o przyjacielu naszym Pawle Beylinie, nr 192, „Gazeta Wyborcza”, 18–19 sierpnia 2001.

O prawdzie , O kłamstwie

„Dla wielu Polaków znów najważniejsze stały się wały.
Szybko okazało się, że wszyscy muszą sobie wybrać jedynie pomiędzy wałami z PiS i z PO; teoretycznie inne wały w kraju też są, ale się nie liczą.”

Michał Ogórek (1955) polski dziennikarz, felietonista i satyryk

Źródło: Rywalizacja na wałach, „Gazeta Wyborcza”, 12–13 czerwca 2010.

„Przełomem była lektura „Historii chłopów polskich” Aleksandra Świętochowskiego. (…) Zrozumiałem, że żyliśmy w wielkopańskiej iluzji, w megalomańskim uniesieniu, pawie pióra w dupie, a tu nastąpiło brutalne ściągnięcie na ziemię. Okazało się, że w Polsce istnieje od wieków wpojony pokoleniowo system niewolnictwa, który opierał się na pracy ponad siły i na wyzysku. Chłopi byli wykluczeni ze wspólnoty narodowej. Sposób w jaki traktowano ich przez czterysta lat skutecznie wybił im z głowy polską świadomość narodową. To przecież dlatego w XIX wieku upadały powstania, chłopstwo nie brało w nich udziału, nie utożsamiało się z interesami panów.”

Maciej Szajkowski (1975)

Źródło: rozmowa Romana Pawłowskiego, Jak cham z chamem, wyborcza.pl, 11–12 sierpnia 2012 http://wyborcza.pl/1,76842,12291009,Jak_cham_z_chamem.html#ixzz23FGre51D

O historii , O sile , O wieku

„Będąc jeszcze juniorką tak na prawdę miałam rozdwojenie jaźni. Nie wiedziałam czy być w narciarstwie klasycznym czy startować w biathlonie. W 1993 roku pojechałam jeszcze do Harrachova na MŚ w narciarstwie klasycznym i 2 tygodnie później na MŚ w biathlonie do Borovca. Jak się okazało wybrałam ostatecznie biathlon i tej decyzji nie żałuję.”

Anna Stera-Kustusz (1974) biathlonistka polska

Źródło: Bartosz Pogan, Były to wspaniałe czasy – rozmowa z Anną Sterą-Kustusz, szóstą zawodniczką Igrzysk Olimpijskich z Nagano, sportowefakty.pl, 14 stycznia 2011 http://www.sportowefakty.pl/zimowe/189184/byly-wspaniale-czasy-rozmowa-z-anna-stera-kustusz-szosta-zaw

O decyzjach

„Jedynym środkiem zapewniającym przybliżenie się do stanu pełnego zatrudnienia okaże się uspołecznienie inwestycji w dość szerokim zakresie (…).”

John Maynard Keynes (1883–1946) angielski ekonomista

Źródło: Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza, przeł. Michał Kalecki, Stanisław Rączkowski, PWN, Warszawa 2003, s. 345.

„Jak stwierdza M. Porter im bardziej organizacja pragnie być kompetentna we wszystkich sferach, a nie doskonała w jednej, tym łatwiej może przegrać z tymi, którzy wybierają doskonałość pod jednym względem. Firmy nie mają też zazwyczaj tyle środków, aby okazać się dobrymi wszechstronnie. Doskonałość w jednej dziedzinie ogranicza rozwój w innej.”

Jerzy Altkorn (1931–2004) polski ekonomista

Wizerunek firmy

„Wydaje mi się, że jeśli zmierza się do celu i wszędzie zbiera pochwały, to może się to okazać niebezpieczne dla młodego człowieka. Dobrze się więc stanie, jeżeli pozna on własne granice, spotka się z krytyką, będzie musiał przejść przez fazę negacji, zgłębi samego siebie we własnym ograniczeniu, że nie kroczy po prostu od zwycięstwa do zwycięstwa, lecz ponosi także porażki, które są potrzebne, aby nauczyć się właściwej samooceny, wytrwałości, a szczególnie współmyślenia z innymi – właśnie, nie szybkiego i z góry wydawania sądów, ale pozytywnego przyjęcia drugiego w jego trudzie i słabościach.”

Benedykt XVI (1927) papież

Źródło: Ostatnie rozmowy, op. cit., s. 118.

Cytaty na temat okazać strona 3

Cytaty na temat okazać
strona 3