Cytaty na temat dochodzenie (175 cytatów, strona 2)

„Prawdziwi bogowie narazili Europę na tyle gorzkich zawodów, że niepodobna tego opisać. Kiedy Blank zastanawiał się nad przyszłością, dochodził do przekonania, że stacje benzynowe są lepszym fundamentem powszechnej pomyślności niżeli katedra w Chartres. Był to fakt bolesny, ale niewątpliwy.”

Andrzej Szczypiorski książka Czas przeszły

Czas przeszły

O Bogu , O przyszłości

„Nie potrafię opisać tego uczucia. Jest straszne, znacznie bardziej dotkliwe niż ból, jaki przeżywałam dotąd. Nie znalazłam na razie takich słów, które zdołałyby opisać to bezbrzeżne, beznadziejne znużenie, ogarniające nie ciało i myśl, lecz duszę. Dołącza do niego straszliwy lęk przed przyszłością, nawet tą szczęśliwą. Co więcej, tej szczęśliwej boję się najbardziej, bo kiedy jestem w tym dziwnym nastroju, szczęście wydaje mi się czymś co wymaga wielkiego wysiłku. Mój lęk sprawia, że dochodzę do wniosku, że szczęście to strasznie kłopotliwa rzecz, która zabiera nam zbyt wiele energii.”

Lucy Maud Montgomery (1874–1942) pisarka kanadyjska

Postać: Emilka Starr
Cykl Emilka ze Srebrnego Nowiu, Emilka szuka szczęścia (1927)

O bólu , O szczęściu , O emocjach , O duszy

„Wszyscy dochodzimy powoli do przekonania, ze nie wystarcza już katolicyzm z metryki chrztu, nawet ten z wigilii i pasterki, kiedy wszyscy przystępują do Komunii Św. Martwy będzie i niepełny bez uruchomienia czegoś, co porusza na co dzień, wewnętrznie pozwala przeżywać ból, wątpliwości czy wyzwolenie z ciężaru duchowego.”

Józef Michalik (1941) polski duchowny katolicki, arcybiskup

Źródło: Przypatrujcie się bracia, wierze Waszej, Korczyna, 1999

O bólu , O wierze

„Do Boga dochodzę poprzez ciągłe obcowanie z ludźmi.”

Nikołaj Gogol (1809–1852) rosyjski dramaturg i powieściopisarz

O Bogu

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Wiedzę o świecie mieli ograniczoną i na niektóre tematy ciężko było z nimi dyskutować. Do tego dochodził wypaczony obraz historii. Uważają, że to oni wyzwolili Europę w 1945 roku, a udział aliantów w II wojnie światowej był minimalny. Byli przekonani, że to co wiedzą jest święte i z tym się nie dyskutuje. Odpuszczałem, żeby nie postrzegali mnie jako wroga.”

Zbigniew Bartman (1987) polski siatkarz

o kolegach z rosyjskiego klubu.
Źródło: wywiad, 2009 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=97:wesoych-wit&catid=3:newsflash&Itemid=75

O wojnie , O historii , Obraz

„(…) jak ja zaczynałem, filmy były krótsze, trwały 80–90 minut, rzadko dochodziły do 120. Seans miał jednak trwać dwie godziny, dlatego pozostały czas wypełniały kroniki filmowe, i filmy krótkometrażowe, np. animacje. To były tzw. dodatki. My byliśmy zaś zatrudnieni w wytwórni Se-ma-for i naszym zadaniem było produkowanie tych dodatków.”

Daniel Szczechura (1930) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2010 https://archiwum.stopklatka.pl/news/najwazniejsza-byla-dobra-historia-rozmowa-z-danielem-szczechura

O czasie

„Najwyższy czas, abyśmy zaczęli działać w sprawie filmów, muzyki, książek i oprogramowania, które krążą w Internecie. Nie chodzi mi o pociąganie do odpowiedzialności któregokolwiek z naszych obywateli, uważam jednak, że artyści i twórcy powinni mieć prawo dochodzenia swoich praw własności również w Internecie (…)”

Daniel Caspary (1976)

podczas debaty w PE, 20 października 2010.
Źródło: 16. Porozumienie handlowe dotyczące zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA) (debata), europarl.europa.eu, 20 października 2010 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20101020+ITEM-016+DOC+XML+V0//PL&language=PL

O książkach , O czasie

„Chcecie wiedzieć, jak się robi karierę? Patrzcie, co się dzieje w parterze podczas przedstawienia, kiedy jest wielki natłok publiczności; jak jedni pozostają z tyłu, jak pierwsi się cofają, a ostatni wysuwają naprzód. Obraz ten jest tak wierny, że wyraz do oznaczenia tego obrazu przeszedł do języka ludowego. O tym, kto robi karierę, lud mówi, że się przepycha. Mój syn, mój siostrzeniec przepchnie się. Ludzie dobrze urodzeni mówią: posuwać się, robić postępy, dochodzić do czegoś; są to złagodzone sposoby mówienia, które usuwają dodatkowe pojęcie siły, gwałtu, brutalności, lecz zawierają to same pojęcie zasadnicze.”

Sébastien-Roch Nicolas de Chamfort (1741–1794)

Maksymy i myśli

O ludziach , O sile , Obraz

„Trzeba przyznać, że ten Stalin jednak wyprzedził swoją epokę. (…) on miał większy program niż pralka automatyczna. Pralka się kończy na wirowaniu, u niego wieszanie dochodziło.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

„To bez sensu, bo każdy następny związek jest taki sam. Po co przechodzić przez to samo jeszcze raz? Znowu te tańce godowe. A później znów kryzys, masakra. Nie wierzę w związki, w których zawsze jest idealnie. Skoro my sami nie wiemy o sobie wszystkiego, to jak możemy mieć wiedzę o drugiej osobie? Ja bym chciał poznać kobietę, z którą jestem, a to nie jest proces obliczony na pięć, dziesięć czy piętnaście lat. A skoro odbijam się w niej jak w lustrze, to poznając ją, poznaję siebie. Chciałbym uczynić relację z nią możliwie najbardziej pełną, czerpać z niej maksymalnie dużo wiedzy o sobie. Gdybym zmieniał partnerki, nigdy bym tego nie osiągnął, bo przerabiałbym tę samą lekcję i dochodził do tego samego punktu. Mam poczucie, że im głębiej wchodzimy w kogoś, tym głębiej wchodzimy w siebie, więc to interesujące, że ta konfrontacja działa pozytywnie na jedną i na drugą stronę.”

Robert Więckiewicz (1967) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 14 października 2011

O kobietach , O wiedzę , O relacjach , Sens

„Gdy patrzę teraz wstecz, dochodzę do wniosku, że wizualizacja jest najważniejszą rzeczą prowadzącą nas do spełnienia marzeń. Trzeba sobie wizualizować cele, bo to nam daje siłę do ich realizacji. Poza tym, jeśli nie mamy celów, to nie wiemy, w jakim kierunku zmierzamy. Najlepiej wyobrazić sobie, że robimy coś, co chcielibyśmy robić, i pielęgnować ten obraz w głowie. To może być ambitny cel, ale może być też coś prostszego – na przykład nauczenie się jakiejś piosenki The Beatles. Wszystko można sobie wizualizować. Najważniejsze jest, aby podzielić sobie realizację celu na poszczególne etapy, które będą łatwiejsze do osiągnięcia. Każdy z tych etapów trzeba konsekwentnie i cierpliwie doprowadzić do końca, niczego nie wolno przyśpieszać. Należy opanować wszystkie niuanse, w przeciwnym razie nigdy nie będziemy dobrze grać.”

Steve Vai (1960) amerykański gitarzysta, kompozytor, producent muzyczny

Źródło: wywiad, 2010 http://www.magazyngitarzysta.pl/ludzie/wywiady/4230-steve-vai.html

O ludziach , O sile , Obraz

„Jedynie ten rząd [rząd radziecki] może utworzyć komisję w celu przeprowadzenia wyczerpującego i publicznego dochodzenia w sprawie korniłowców, jak również we wszystkich innych, choćby wytoczonych przez burżuazję sprawach – i partia bolszewików ze swej strony wezwała by robotników do zupełnego posłuszeństwa tylko takiej komisji i do współdziałania z nią.”

Włodzimierz Lenin (1870–1924) organizator i przywódca Rewolucji Październikowej

Zadania rewolucji
Źródło: s. 13

„Dochodziły do mnie opinie, że jestem skostniałą ciociunią. A to nieprawda. Nikt nie wie, że chodzę z mężem na mecze piłki nożnej, uwielbiam słuchać Duffy czy Jaya-Z. Ostatnio byłam też didżejką w klubie.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: aleseriale.pl http://aleseriale.pl/gid,8243,img,265256,page,2,fototemat.html

„Wszystko się dziwnie plecie
Na tym tu biednym świecie.
A kto by chciał rozumem wszystkiego dochodzić,
I zginie, a nie będzie umiał w to ugodzić.”

Jan Kochanowski książka Fraszki

Fraszki

„Staram się o tym pamiętać, że penetrując duszę ludzką, oczyszczamy się. Dochodzimy do tego za pomocą myśli, uczuć, refleksji, słów wielkich dramaturgów, które wypowiadamy. My o człowieku staramy się opowiedzieć – to jest może misja.”

Bronisław Wrocławski (1951) aktor polski

Źródło: „Ad Spectatores”, 15 stycznia 2008 http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/ozwl.htm

O emocjach , O duszy , O myślach , O pomocy

„Jeśli wszyscy dochodzą do jakiegoś wniosku „idąc od południa”, ja lubię docierać do niego „od północy”. To pomaga zatuszować fakt, że nie jestem zbyt mądry.”

Jeremy Clarkson (1960) angielski dziennikarz motoryzacyjny

Źródło: „Tom Kultury” nr 11, 28 czerwca 2007

„Gdyby panowie zechcieli istotnie bezstronnie, nie pod kątem widzenia swego obozu, przemyśleć doświadczenie, praktykę i wyniki ustawodawstwa dekretowego i techniki dekretowej, to sądzę, że wielu z Panów w swym przekonaniu i w swym sumieniu doszłoby do tego samego wniosku, do którego my dochodzimy. Wynik tego nastawienia całej polityki państwowej polega na fakcie, że za płaszczem quasi dyrektury Prezydenta Rzeczypospolitej i w dużym stopniu za plecami wszechwładnego rządu wyrasta i rośnie coraz bardziej rzeczywisty, prawdziwy dyktator Rzeczypospolitej – polska biurokracja, coraz bardziej obca, coraz bardziej daleka potrzebom i dążeniom najszerszych mas społeczeństwa.”

Mieczysław Niedziałkowski (1893–1940) polityk polski

Źródło: fragment przemówienia sejmowego z 13 marca 1935 krytykującego rządy sanacji http://lewicowo.pl/mieczyslaw-niedzialkowski-1893-1940/; cyt. za: lewicowo.pl

„To nie czas na zastanawianie się, kto konkretnie był zaangażowany w konkretne zamachy terrorystyczne. Winni są wszyscy, którzy uśmiechali się, widząc, jak umierają amerykańscy patrioci. Nie potrzebujemy żadnych dokładnych dochodzeń. Nie potrzebujemy żadnej międzynarodowej koalicji. Nasz kraj został zaatakowany przez fanatyczną, morderczą sektę. Musimy dokonać inwazji na te kraje, zabić ich przywódców, a pozostałych nawrócić na chrześcijaństwo. W czasie wojny przeprowadzaliśmy dywanowe bombardowania niemieckich miast. Zabijaliśmy cywilów. Trudno, taka jest wojna.”

Ann Coulter (1961)

w 2003 r.
Źródło: Mariusz Zawadzki, Trudne rozliczenie z atakiem na Saddama, „Gazeta Wyborcza”, 19 marca 2013.

O wojnie , O czasie

„Prawdy absolutne to domena i przywilej seniorów, bo są one tym, co mówią uczeni, gdy dochodzą do kresu swej pracy.”

Marvin Minsky (1927–2016) uczony amerykański, specjalista sztucznej inteligencji

Źródło: Karol Jałochowski, W cieniu zakwitających teorii, „Polityka” wydanie specjalne, 6/2010.

„Analizując problemy na styku kształcenia uniwersyteckiego i rynku pracy dochodzę do dwóch wniosków: 1) Jakkolwiek by nie modyfikować szkolnictwa wyższego, to i tak nie rozwiąże ono problemu zbyt małego popytu na pracę w skali całej gospodarki. 2) Problem wyboru „niepotrzebnych” rynkowo kierunków kształcenia nie rozwiąże się bez wprowadzenia przynajmniej niewielkich opłat za wszystkie studia.”

Krzysztof Bosak (1982) polski polityk

Źródło: Bezrobocie wśród polskiej młodzieży rośnie szybciej niż w UE http://wsieci.rp.pl/artykul/903306-Bezrobocie-wsrod-polskiej-mlodziezy-rosnie-szybciej-niz-w-UE.html, rp.pl, 7 lipca 2011.

O młodzieży , O problemach , O studiach

„Już w 1951 roku w Szczecinie doszło do pierwszych w kraju rozruchów i wystąpień antyradzieckich. I nie obyło się przy tym bez ofiar. A potem miało jeszcze miejsce zajęcie radzieckiego konsulatu w 1956 roku, no i grudzień 1970 roku. Czołgi na ulicach, barykady, poprzewracane tramwaje, podpalone samochody, aresztowania, strzelanie do ludzi, ranni i zabici, i jawna walka z władzą, prowadząca do zniszczenia i spalenia siedziby Komitetu Wojewódzkiego PZPR, co było ewenementem na skalę ogólnopolską. W dziesięć lat później Szczecin był świadomy własnej wartości. Jego mieszkańcy dobrze wiedzieli, że reżimowa władza musi się z nimi liczyć. I ona liczyła się. Liczyła się z nimi także, a przede wszystkim na nich – opozycja. Tym bardziej, im częściej dochodziło do ulicznych bitew szczecinian z zomowcami, które na stałe wpisały się w krajobraz miasta tamtego okresu. Niestety, z czasem całą legendę Solidarności zawłaszczył Gdańsk.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: W centrum czy na peryferiach kontynentu? Miasto w poszukiwaniu własnej tożsamości – „Szczecin. Odrodzenie miasta” (Deutsches Kulturforum östliches Europa, 2017)

O ludziach , O poszukiwaniu , O czasie , O walce

„Na dzień dzisiejszy to nie wiadomo, kto prowadzi dochodzenie w sprawie Andrzeja Leppera: prokuratura, pan premier czy tygodnik Wprost.”

Krzysztof Filipek (1961) polityk polski

Źródło: Kwadrans po ósmej, 6 sierpnia 2007

„Wszystko sprowadza się do kwestii, który światopogląd wyznajesz. Najgorsze, że ja sam nie wiem, w co właściwie wierzę. Jednego dnia wydaje mi się, że jestem kowalem swojego losu, kiedy indziej zaś dochodzę do wniosku, że tego, co zapisane w gwiazdach, i tak nie da się zmienić. Naprawdę bywa różnie. Może więc ujmę to w ten sposób: kiedy moje filmy stają się przebojami, wierzę, że to ja kieruję swoim życiem. Kiedy jest inaczej, stwierdzam: no cóż, nie można wygrać z przeznaczeniem.”

Steven Spielberg (1946) amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=10765

O losie

„(…) dochodzę do wniosku, że im więcej lat upływa od jego śmierci, tym bardziej odrywamy się od jego ról, a zostaje nam w głowie wizerunek uśmiechniętego, zagubionego, głęboko nieszczęśliwego człowieka w zadymionych okularach. Oczywiście nadal jest w nim dużo energii i optymizmu, z emanującą specyficzną aurą. Właśnie przez to oraz jego przedwczesną śmierć narodziła się legenda. Gdzieś w nas ona zakiełkowała i dzisiaj już nie analizujemy jego ról. Na hasło Cybulski pojawia się po prostu cała masa znaczeń.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=50238

O śmierci , O optymiźmie

„Osobnym rodzajem nadużyć w tej dziedzinie jest spekulacja na giełdzie. Sama giełda jest instytucją konieczną dla życia gospodarczego i zwracanie się do niej w celu nabywania lub zbywania papierów wartościowych nie zawiera w sobie nic niedozwolonego pod względem moralnym. Niedozwolone jest natomiast spekulowanie na giełdzie, polegające na fikcyjnych transakcjach, obliczonych na zwyżkę lub zniżkę wartości papierów. Do samego hazardu, który też odgrywa poważną rolę, przyłącza się nieraz także zdobywanie nieuczciwą drogą wiadomości o stanie papierów, albo sztuczne wpływanie na zniżkę lub zwyżkę ich wartości, co razem sprawia, że majątki zdobyte tą drogą na giełdzie są owocem cichego, niekrwawego rabunku, dokonanego na naiwnych, których umiano zręcznie wprowadzić w błąd. Nieraz takie nadużycia doprowadzają spekulanta przed kratki sądowe, ale w większości przypadków umieją się oni doskonale zabezpieczyć przed wszelkimi dochodzeniami i doszedłszy tą drogą do majątku, stale go później powiększać w ten sam sposób.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Katolicka etyka wychowawcza, Tom II/2
Źródło: s. 302

O błędach

„Wrocław co najmniej od połowy lat 80. był bardzo silnym ośrodkiem skrajnej prawicy, wówczas nazi-skinów. Na przełomie lat 80. i 90. ludzie o alternatywnym wyglądzie w ogóle bali się tam przyjeżdżać. Wiedzieli, że tutejszy rynek opanowany jest przez skinheadów, że są oni tam praktycznie bezkarni. To we Wrocławiu powstały wszystkie najbardziej liczące się w kraju skinowskie zespoły różnych nurtów: faszystowska Konkwista 88, narodowy Legion czy blackmetalowy i pogański Graveland. Ten ostatni jest zresztą prawdziwą światową „gwiazdą” tej sceny. Tu działał Aryjski Front Przetrwania, organizacja powstała na wzór faszystowskiej międzynarodówki Blood and Honour. Do tego dochodził od zawsze silny i liczący się na kibicowskiej scenie klub piłkarski, którego mecze bardzo często odwiedzali różnej maści skini.”

Marcin Kornak (1968–2014)

Źródło: Silny NOP mógł powstać tylko we Wrocławiu? „Ostrzegaliśmy” http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35771,14196192,Silny_NOP_mogl_powstac_tylko_we_Wroclawiu___Ostrzegalismy_.html, gazeta.pl, 30 czerwca 2013

O ludziach

„Mężczyźni są nieobecni – ogromnie brakuje wzorców męskich. Ojciec jest nieobecny w domu, politycy nie budzą zaufania, hierarchowie kościelni też nie za bardzo, generałowie zniewieścieli. Szkoła też jest sfeminizowana. Nie ma wzorów w filmach i serialach. Polski katolicyzm sprawia, że mamy więcej kobiecego pierwiastka kulturowego. Nasz kraj ma zdecydowanie żeński charakter. Kobiety mają dużo silnych wzorców kobiecych, łącznie z kultem maryjnym. Natomiast mężczyźni w religii nie mają wzorców męskich. Liturgia w Kościele ma charakter żeński, kult maryjny ma charakter żeński, księża to są mężczyźni w sukienkach. W krajach zachodnich księża chodzą w garniturach i koloratkach. Inaczej mówiąc: od strony kulturowości nie dochodzą wzorce męskie.”

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

Źródło: interia.pl, Populacja Piotrusiów Panów http://kobieta.interia.pl/uczucia/news-populacja-piotrusiow-panow,nId,433222

O kobietach , O mężczyznach , O szkole , O religii

„(…) niektóre feministyczne teolożki (…) próbują dochodzić rekompensaty wielowiekowej niesprawiedliwości, oznajmiając, że Stwórczynią była Ona, ale w sumie, czy naprawdę jest jakaś różnica między nieistniejącym mężczyzną a nieistniejącą kobietą? Choć z drugiej strony nie wykluczam, że w tej egzotycznej krzyżówce feminizmu i teologii płeć może być rzeczywiście atrybutem istotniejszym niż istnienie.”

Richard Dawkins (1941) angielski biolog

Cytaty z książek, Bóg urojony (2006)

O kobietach

„Współcześni aktorzy grają i prowadzą dialog tak, jakby tylko między sobą i dla siebie. Wydaje mi się, że czasem brakuje tej intencji, żeby wszystko dotarło do widza. Kiedyś – kiedy słowo było bardziej cenione – byli też i znakomici aktorzy, więc inaczej się grało. Dawniej gest był duży, wyrazisty, teraz mówi się jakby z kieszeni do kieszeni. Aktor musi pamiętać, że mówiąc do partnera scenicznego, trzeba liczyć się z widownią. Staram się tak grać, by to, co mówię dochodziło do publiczności, zwłaszcza do widowni dziecięcej. Jest ona szczególnie miła i chłonna, ale też i niecierpliwa, czasem lubią sobie w trakcie spektaklu porozmawiać.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzyciu.htm

O czasie

„W mini jest przyszłość! Po kilku miesiącach biegania w miniówce dochodzę do wniosku, że jest zadziwiająco wygodna.”

Brad Pitt (1963) aktor amerykański

Źródło: „Viva” nr 11, 2004

O przyszłości

„Wiem, że ta przemoc się zdarza, ale nie w takim wymiarze. Tutaj dochodzi do paradoksów rodem z „Pippi Langstrumf”, gdzie o wszystkim decydowała pani z opieki społecznej, bo wszystko lepiej wiedziała. Dochodzimy do tego, że rodzicom ogranicza się prawo do decydowania o ich własnych dzieciach.”

Piotr Stanke (1957) polski polityk

Źródło: Rząd funduje polskie Jugendamty, naszdziennik.pl, 12 lutego 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20100212&typ=po&id=po01.txt

O dzieciach , O rodzicach

„Miałem w pewnym momencie taką raczej dołującą wizję jakiejś obcej cywilizacji obserwującej śmierć tej planety – schodzącej ze swoich statków i węszącej dookoła; znajdującej wszystkie te szkielety siedzące wokół naszych odbiorników telewizyjnych i próbującej rozpracować, dlaczego nasz koniec przyszedł przed czasem. I dochodzą do wniosku, że zabawiliśmy się na śmierć.”

Roger Waters (1943) muzyk rockowy, basista i wokalista

Filozofia, Muzyka
Źródło: podczas premiery radiowej płyty Amused to Death, 1992

O śmierci , O czasie

„Na czym właściwie polega niezadowolenie? Jest ciepło, a mimo to trzęsie cię. Jesteś najedzony, a mimo to głód ci doskwiera. Jesteś kochany, a mimo to szukasz nowych wrażeń. A wszystko to wynika z prostego faktu, że istnieje czas, ten cholerny Czas. Koniec życia nie wydaje się taki odległy, widzisz go wyraźnie niczym linię namalowaną na mecie. Bez przerwy zadajesz sobie pytania: „Czy wszystko już zrobiłem?”, „Czy wystarczająco kochałem?”, „Czy zjadłem to, co było do zjedzenia?”. Wszystko to mówi o największym przekleństwie człowieka, a może też stanowi jego nieprzemijającą chwałę. „Jakie znaczenie miało moje dotychczasowe życie i co jeszcze może ono znaczyć w czasie, który mi pozostał?”. Dochodzimy tu do zatrutego przewrotnością sedna pytania: „Czy zapisałem się w Wielkiej Księdze Losu? Co jestem wart?””

John Steinbeck (1902–1968) pisarz amerykański, noblista

I nie jest to próżność ani ambicja.

O życiu , O głodzie , O losie , O matce

„Zastanawiam się nieraz, czy mógłbym zostawić teatr. I dochodzę do wniosku, że teoretycznie – tak, ale praktycznie – nie, bo czuję się z nim bardzo związany. Nie można się przecież odseparować od życiodajnego źródła energii.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: Małgorzata Piwowar, W teatrze umiem być groźny, „Rzeczpospolita”, 29 sierpnia 2008 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/w-teatrze-umiem-byc-grozny.html

„Jak zaś doszło do wypędzenia króla Bolesława z Polski, długo byłoby o tym mówić; tyle wszakże można powiedzieć, ze sam będąc pomazańcem (Bożym) nie powinien był (drugiego) pomazańca za żaden grzech karać cieleśnie. Wiele mu to bowiem zaszkodziło, gdy przeciw grzechowi grzech zastosował i za zdradę wydał biskupa na obcięcie członków. My zaś ani nie usprawiedliwiamy biskupa-zdrajcy, ani nie zalecamy króla, który tak szpetnie dochodził swych praw – lecz pozostawmy te sprawy.”

Stanisław ze Szczepanowa (1030–1079) polski biskup męczennik, święty Kościoła katolickiego, główny patron Polski

Źródło: Gall Anonim, Kronika polska

O zdradzie

„Czy często ktoś obcy ratuje nas z opresji? Czy w ogóle ktokolwiek kiedykolwiek nas ratuje? I jak to jest, że wycieka z nas cała zdolność do przebaczania i dobroci – tak z nas wycieka, że jeden drobny miłosierny uczynek pozostaje w pamięci na całe życie? W jaki sposób do tego dochodzimy? To właśnie sobie myślę, wspominając ogorzałą twarz włóczęgi spod Indio, kiedy zastanawiam się nad moim światem – jego twarz przekonuje mnie, że zawsze jest, w co wierzyć, gdy nie ma już, w co wierzyć. To twarz dla ludzi, takich jak ja, popchniętych na samą krawędź samotności, może nawet zepchniętych w dół, którzy, gdy wdrapali się z powrotem na górę, zobaczyli zupełnie już zmieniony świat.”

Douglas Coupland (1961)

Życie po Bogu

O życiu , O ludziach , O świecie , O górach

„Rozwałka brzmi zdrobniale, rzekłbyś jeden z etapów pracy piekarza, nazwany familiarnie. A tu chodzi o rozstrzeliwanie. „Janek poszedł na rozwałkę”. Słowa dochodzą z sąsiedniej koi. Jeden głos jakby smętny, pszczoła uwięziona za firanką, drugi silący się na dowcip, raz po raz wpada w refrenem do relacji kolegi. I tak przez KOMIN…i tak przed KOMIN! Janek poszedł na rozwałkę, jakby poszedł na ryby, na grzyby, na maliny-dziewczyny… A do tego czasownik wyraża gest samodzielny, samowolny, wbrew oczywistości!”

Marian Pankowski (1919–2011) polski pisarz, poeta, tłumacz

Z Auszwicu do Belsen

O dziewczynach , O rybach , O relacjach , O pszczołach

„Dochodziliśmy do eksponowanej grani, kiedy on potknął się i poleciał z nawisem kilometr w dół. Przez lornetkę widzieliśmy jak podniósł się z lodowca i z niecierpliwością otrzepywał spodnie. Tyle roboty na nic, pomyśleliśmy tak, jak on mógł sobie pomyśleć. Dzisiaj już nie zdąży dojść do nas, do obozu czwartego. Popatrzyliśmy w niebo w kierunku tego, który właśnie udał się na wirtualną kawę. Po niej, dokona korekty nawiasu, z którego wypadł on. Nasza liczba pierwsza.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O kawie , O cierpliwości

„Jeśli dochodzimy do wniosku, że podatek liniowy mógłby spowodować w Polsce trwały wzrost gospodarczy i to przez wiele lat, na poziomie 5–7% PKB rocznie, to dlaczego mamy go nie wprowadzić? Przecież jeżeli go wprowadzimy, to więcej pieniędzy, które uzyskamy w budżecie, będziemy mogli sprawiedliwie podzielić, również dając tym, którzy tych pieniędzy potrzebują.”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

o postulatach Platformy Obywatelskiej dotyczących wprowadzenia 15-procentowego podatku liniowego (31 maja 2007).
Źródło: Money.pl http://www.money.pl/archiwum/mikrofon/artykul/miller;wprowadzic;podatek;liniowy,211,0,244691.html

„Bezetyczna państwowość doprowadziła do tego charakterystycznego pojmowania polityki, jako sztuki dochodzenia do władzy. Tłumaczą nam to, że to dla dobra publicznego, żeby wykonać pewien program; a potem dodają, że ze względu na dobro publiczne muszą pilnować, żeby władzy nie utracić. W praktyce wychodzi na to, że celem rządu jest utrzymać się przy władzy – i nic więcej. (…) Ze „sztuki dochodzenia do władzy” robią się sobkowskie łowy na władzę, nie przebierające w środkach. Głównym zajęciem rządu staje się tępienie wszelkiej opozycji, co po niedługim czasie zamienia się w prześladowanie wszystkich porządnych ludzi, nie chcących się poniżać służalstwem. Rząd taki skupia około siebie zwolenników coraz wątpliwszej wartości, aż w końcu polityka bezetyczna wyradza się w sztukę robienia brudnych interesów. Nieunikniona „ewolucja!””

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Polityka a etyka
Źródło: Państwo i Prawo, Wydawnictwo WAM, Kraków 1997, s. 103–104.

O ludziach , O czasie

„Lubię Incepcję, ale mam problem, kiedy oglądam filmy, w których bohater budzi się, a po chwili dochodzę do następującej refleksji: „Ty głupku, wcale się nie obudziłeś, to kolejny sen.””

Ari Folman (1962)

Źródło: Michał Hernes, GDYNIA 2013. Ari Folman: Ekranizując arcydzieło musisz sobie pozwolić na swobodę http://stopklatka.pl/-/72765115,gdynia-2013-ari-folman-ekranizujac-arcydzielo-musisz-sobie-pozwolic-na-swobode, stopklatka, 13 września 2013.

O problemach , O snach

„Kameralistyka to ta dziedzina muzyki, w której do głosu dochodzą uczucia czyste, wypowiadane głosem ściszonym i dyskretnym, przeznaczone dla salonu i zacisza domowego. Uczucia bardzo ludzkie i osobiste.”

Elżbieta Penderecka (1947)

Źródło: Rita Pagacz-Moczarska, BEETHOVEN I JEGO WIEDEŃ. Wystawa manuskryptów w Bibliotece Jagiellońskiej, „Alma Mater”, nr 102, kwiecień 2008, s. 69.

O emocjach

„Ja myślę, że religia po to została dana człowiekowi przez Pana Boga, żeby mu jakoś pomóc w tym dramatycznym poszukiwaniu sensu. Może jacyś wybitni filozofowie i uczeni mogą obywać się bez religii, bo sami swoim rozumowaniem dochodzą do jakichś odpowiedzi, ale przeciętny człowiek chyba ma jednak łatwiej, jeśli jest religijny.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Wywiad Cząstka Pana Boga

O Bogu , O religii , O poszukiwaniu , O myślach

„Inni pracują wciąż w laboratoriach nad sprawnością uzyskiwanego materiału, a najlepsi dochodzą już nawet do 20 proc. My wolimy szybko nawiązać współpracę z przemysłem, bo jemu wystarcza dziś przecież sprawność 10 proc., a taką już mamy. Przemysł ma natomiast szeroki wachlarz innych potrzeb. Trzeba je poznać, dostosować kierunek badań oraz dobór materiałów”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Miliony za ujarzmienie perowskitów http://pulsinnowacji.pb.pl/4284055,61724,miliony-za-ujarzmienie-perowskitow, pulsinnowacji.pb.pl, 10 września 2015

O współpracy

„No więc raz białoruscy dziennikarze zainteresowali się przyczynami takiej wściekłej rusofobii Pazniaka. Rezultaty ich dochodzenia okazały się szokujące! Okazuje się, że jego dziadziuś, Jan Poźniak, jeszcze przed wojną był członkiem narodowo-socjalistycznej partii Białorusi. Była taka profaszystowska grupka emigrantów-nacjonalistów, która się okopała w latach 30. w hitlerowskim Berlinie. Jan Poźniak liczył się tam redaktorem naczelnym partyjnej gazety „Białoruski Świt”, gdzie publikowane były artykuliki o niepełnowartościowości Rosjan, którzy barbarzyńsko poniżyli „Białorusinów-Aryjczyków”, o konieczności zniszczenia „Żydów-komunistów” (…) Ciekawe, że potem te myśli, po prawie 50 latach, prawie słowo w słowo powtórzył wnuk Jana Poźniaka.”

Jan Poźniak (1895–1940) publicysta i działacz białoruskiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej

Paszkwile

O wojnie , O myślach , O myśleniu

„Upadek Wall Street pokazuje światu, że pewien sposób funkcjonowania gospodarki jest nie do utrzymania. Ludzie dochodzą do wniosku, że ten model nie działa. To, co się dzieje, jest znakiem, że nawoływania do liberalizacji rynków finansowych były błędne.”

Joseph E. Stiglitz (1943) ekonomista amerykański, noblista

Źródło: rp.pl, 7 października 2008 http://www.rp.pl/artykul/201346.html

O ludziach , O świecie

„Wśród wszystkich jej faworytów zajmował pozycję wyjątkową. Nawet po tym, jak zgasła namiętność Katarzyny, pozostał jej najbliższym doradcą i wspierał ją do końca jej życia. Plotka głosiła, że pobrali się nawet potajemnie w Petersburgu w 1744. (…) Gorący romans między carycą a jej generałem trwał trzy lata. Katarzyna poczuła wtedy po raz pierwszy w życiu, że znalazła człowieka, który był w stanie jej dorównać. Pomysłowy, pozbawiony wszelkich skrupułów Potiomkin potrafił w krótkim czasie sprawić, że Katarzyna uznała go za niezbędnie potrzebnego i konsultowała z nim wszystkie swoje decyzje. Oboje interesowali się nowymi ideami i planami, a generał, którego caryca nazywała czule „małodusznym olbrzymem”, „złocistym bażantem” lub „gołąbeczkiem”, był równie żądny władzy jak ona. Caryca (…) odrzucała wszelkie pretensje swojego kochanka, jeśli tylko wykraczały poza załatwienie spraw rządowych. Chociaż rozpieszczała Potiomkina i zasypywała go godnościami i podarkami, coraz częściej dochodziło między nimi do przykrych scen. Całe otoczenie bało się wybuchowego charakteru Potiomkina, który nie hamował się nawet przed carycą.”

Grigorij Potiomkin (1739–1791) rosyjski dowódca wojskowy, mąż stanu

Źródło: Helmut Werner, Tyranki. Najokrutniejsze kobiety w historii, tłum. Monika Gajowa, Wydawnictwo Jeden Świat, Warszawa 2005, ISBN 8389632241, s. 203–204.

O kobietach , O świecie , O historii , O kochankach

„W mojej rodzinie szło się albo do polityki, albo do mediów. Tymczasem moja siostra zbuntowała się i postanowiła na przekór wszystkim zostać normalną mamą i mieć dzieci. I rzeczywiście ma dwójkę, chłopca i dziewczynkę. Prowadzi normalne, spokojne życie w Kentucky. Co ciekawe, kiedy dziś o tym myślę, to dochodzę do wniosku, że to ja byłem tym mniej udanym dzieckiem. Moja siostra przeszła szkołę na samych piątkach, nauka nie sprawiała jej żadnego problemu. Ja za to musiałem się mocno namęczyć, żeby dostać dobre oceny. Ściągałem na sprawdzianach, przepisywałem od kolegów prace domowe… Był ze mnie taki mały oszust. A w domu z siostrą kłóciliśmy się niemal bez przerwy. Dzisiaj natomiast bardzo się lubimy i często jesteśmy w kontakcie, choć nie da się ukryć, że nasze życie potoczyło się zupełnie innymi drogami.”

George Clooney (1961) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Nie obawiam się starości. George Clooney specjalnie dla Stopklatki!, stopklatka.pl, 24 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=63402

O życiu , O dzieciach , O rodzinie , O domu

„Dochodzę do wniosku, ryzykując krytykę purystów prawnych, że należy wprowadzić nowy typ przestępstwa stadionowego: zakrywanie twarzy w czasie trwania imprezy sportowej. Ktoś powie: no dobrze, ale jak jest mróz, śnieg…”

Andrzej Seremet (1959) polski prawnik, były prokurator generalny

Źródło: Jak pokonać kibola, wyborcza.pl, 9 maja 2011 http://wyborcza.pl/1,75248,9560128,Jak_pokonac_kibola.html?as=2&startsz=x#ixzz1Lq1UHqjy

O czasie

„O moja Piwno! Od Augustianów! Od nieszporów! Psalmów: I Siedmiu Boleści. Chodziłem kiedyś do Augustianów na nieszpory. Był tłok. Kadzili. Były palmy. Śpiewali. Te nieszpory. Te żydowskie sprawy w kościele z gotyku, w XX wieku językiem Kochanowskiego. I kiedy dochodziło do: Ty jesteś kapłan do końca wieka wedle obrządku Melchizedeka… wzruszałem się najwięcej. Od tych słów usłyszałem, zapamiętałem pierwsze nieszpory. Dlatego to piszę. Bo to się zazębia o siebie. Wszystko. I moje strony, Leszno, Chłodna. I Muranów. Bo tam najwięcej tych moich kościołów. Potem Żydzi. I te psalmy. I ta kobieta pod filarami. Jerozolima dom nasz, dom Boży, chwała jego co dzień się mnoży… Potem było, że coś „pełna w spichrze”, że zaszczyca „… trwała stolica”. Jerozolima na Starym Mieście czy Muranowie. Potem w getcie. Był jeszcze jeden psalm: Jeżeli domu sam Pan nie zbuduje, daremno nad nim robotnik pracuje. Jeżeli miasta Pan nie strzeże z góry, próżno straż czujna opasuje mury. I to dalej… co pamiętam, tyle:… (coś) odpowiada, gdy do swych w bramie nieprzyjaciół gada.”

Miron Białoszewski (1922–1983) polski poeta

Pamiętnik z powstania warszawskiego

O kobietach , O domu , O śpiewie , O wieku

„W Polsce nie ma zbyt dużo pieniędzy na produkcję filmową, ludzie nie chodzą do kina tłumami, więc producenci boją się ryzykować i stwarzać przestrzeń na coś, czego wcześniej nie było. (…) My wciąż jesteśmy zbyt grzeczni, boimy się narazić. Ale komu? Na szczęście wszystko się zmienia. Dochodzimy do ściany, której nie uda się rozbić narzędziami, jakie powstają obecnie. (…) Sądzę, że dopiero kiedy nasze pokolenie przejmie kontrolę nad systemem, poszerzy się wachlarz wykorzystywanych gatunków i form.”

Bodo Kox (1977) aktor i reżyser polski

Źródło: Anna Bielak, Nie chcę być jedną z owiec http://www.dwutygodnik.com/artykul/4565/, Dwutygodnik.com nr 109/2013.

O szczęściu , O ludziach

„Można dochodzić prawdy dla samej satysfakcji jej wykrycia.”

Agatha Christie (1890–1976) pisarka angielska

Inne cytaty
Źródło: Myślę, więc jestem, Czesława i Joachim Glenskowie (oprac.), op. cit., s. 67.

„Wiem z doświadczenia, że marnie i podle umierają na ogół ci, którzy na wojnie wszelkimi sposobami chcą ocalić swe życie. Ci zaś, którzy zrozumieli, że śmierć jest wszystkim wspólna, i dla ludzi nieunikniona, którzy walczą o piękny zgon – ci, jak widzę, prędzej jakoś dochodzą do starości i cieszą się większym szczęściem za życia.”

Ksenofont książka Anabaza

Anabaza
Źródło: Księga trzecia, I

O życiu , O śmierci , O wojnie , O szczęściu

„Każdego dnia poświęcałem godzinę, żeby powtarzać ten monolog w kółko, a za każdym razem, kiedy dochodziłem do końca, wybuchałem śmiechem.”

Christopher Walken (1943) aktor amerykański

O śmiechu

„Człowiekowi osłoniętemu przed burzami tego świata, wydelikaconemu duchowo, wydaje się, że żyje. Potem czyta książkę (na przykład Kochanka lady Chatterley), wyjeżdża gdzieś albo porozmawia z Richardem i odkrywa, że wcale nie żyje, lecz pogrążony jest w śnie zimowym. Objawy hibernacji są łatwo wykrywalne – pierwszym jest niepokój. Drugi symptom (kiedy hibernacja staje się niebezpieczna i może skończyć się śmiercią), to brak przyjemności. Tylko tyle. Wygląda na niegroźną chorobę. Monotonia, nuda, śmierć. Miliony tak żyją (albo tak umierają), wcale o tym nie wiedząc. Pracują w biurach. Prowadzą samochody. Wyjeżdżają na pikniki z rodzinami. Wychowują dzieci. Potem, pod wpływem napotkanej osoby, książki, zasłyszanej piosenki, następuje jakaś terapia szokowa, to ich budzi i wybawia od śmierci. Niektórzy nigdy nie dochodzą do stanu świadomości. Przypominają ludzi, którzy w śniegu zasypiają na zawsze.”

Anaïs Nin (1903–1977) pisarka francuska

Źródło: Dziennik t. I

O śmierci , O dzieciach , O ludziach , O przyjemności

„Coraz częściej patrzę na życie jak na grę komputerową, jak na zdobywanie kolejnego levelu. Zdobywanie kolejnej „broni”, kolejnego świata, który się przede mną otwiera, kolejnych możliwości. Trudności też się piętrzą, ale przestrzeń wokół mnie staje się większa i przestaje mnie przygniatać. Dochodzenie do kolejnego poziomu sprawia mi przyjemność, nawet jeśli było okupione bólem, cierpieniem czy stresem. Im jestem wyżej, tym jestem silniejsza. Każde starcie kosztuje, ale też mnie wzmacnia. Przybywa mi serduszek.”

Dominika Ostałowska (1971) aktorka polska

Źródło: Beata Nowicka, Nic nie jest takim, jakim się wydaje, „Gala” nr 19, 17 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/146488.html

O życiu , O przyjemności , O cierpieniu

„My kurczowo trzymamy się słowa, bardzo ważna w naszym kabarecie jest piosenka. Młodzi stawiają na skecze, monologi, piosenka jest przerywnikiem. Do tego dochodzą kostiumy i bogata scenografia, bardzo ważna jest mimika aktorów. Całość zaczyna ocierać się o teatr. Zmienił się też język kabaretu. Blog, czat, komórka – my nie używaliśmy takich słów, teraz wiele skeczów opiera się na tej terminologii i tematyce.”

Jerzy Skoczylas (satyryk) (1948) polski artysta kabaretowy

porównując kabaret Elita z młodszymi grupami kabaretowymi.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 20 stycznia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nmhi.htm

„Pewne historie mają w sobie magię archetypu. Zawierają jakąś tajemnicę, dotyczącą ludzkich losów, wyborów, granicy między wolą a przypadkiem. Kiedy w takiej jednej historii wszystko to się zbiegnie, to historia ta zaczyna intrygować. Kiedy ma się w sobie choć odrobinę wrażliwości, drąży się do odgadnięcia tajemnicy i sensu tych zdarzeń. Ma się ochotę je opowiedzieć, bo wydaje się, że wtedy ten sens się odnajdzie. Zwykle się nie odnajduje, ale sam proces dochodzenia do poznania jest intrygujący.”

Agnieszka Holland (1948) polska reżyserka i scenarzystka

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, „Julia wraca do domu”. Rozmowa z Agnieszką Holland, stopklatka.pl, 5 września 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16017

O losie , O tajemnicy , O domu , O historii

„Matka (…) kiedy tylko robiło się cieplej wynajmowała furmankę, która zawoziła nas nad Wisłę, gdzie chłop zabierał nas łodzią na drugą stronę rzeki, skąd odchodziły parowce do Warszawy. Stamtąd jechaliśmy pociągiem do Lublina, albo nawet dalej, do Rejowca, miasteczka w lubelskiej guberni, skąd wlekliśmy się do Biłgoraja. Kolej nie dochodziła do samego Biłgoraja, podobnie jak do większości miasteczek w guberni lubelskiej, jako że leżały blisko granicy austriackiej i carscy generałowie uważali, iż linia kolejowa tak blisko granicy byłaby niebezpieczna ze strategicznego punktu widzenia. Dlatego pociągi docierały jedynie do Rejowca. Drogi w tych stronach znajdowały się w opłakanym stanie – pełne wertepów i dziur – i cudem było przetrwanie podróży przez ten teren zwany przez Żydów „włościami ubogiego króla.””

Israel Joszua Singer (1893–1944) pisarz, dramaturg i dziennikarz żydowski tworzący w języku jidysz

Ale wszystko to niewiele mnie obchodziło, jako że byłem zachwycony samą możliwością odbycia podróży.
O świecie, którego już nie ma

O matce

„Obecny patrycjusz (…) był chudy, wysoki i z pozoru tak zimnokrwisty jak martwy pingwin. Raz spojrzawszy na niego można było zgadnąć, że powinien trzymać na kolanach białego kota i głaskać go obojętnie, jednocześnie skazując ludzi na śmierć w zbiorniku z piraniami; można było się założyć - o sporo - że kolekcjonuje rzadką porcelanę i obraca ją w swych sinobladych palcach, gdy z głębi lochów dochodzą echa dalekich krzyków. Można by go podejrzewać, że używa słowa “wyśmienicie” i ma wąskie wargi. Wyglądał na człowieka, którego mrugnięcia zaznacza się w kalendarzu.”

Terry Pratchett książka Czarodzicielstwo

Sourcery

O ludziach , O śmierci

„Czekam, czekam.
Obrazy przechodzą jeden za drugim, nie utrwaliły się mocno - zaledwie cienie i wspomnienia.
Nicość, nicość.
Niepokój mój wzrasta.
Przerażające uczucie obojętności chwyta mnie nagle. Nie mogę znaleźć sobie miejsca, jestem stąd wykluczony; jakkolwiek błagam i wysilam się, nic się tu nie porusza, beznamiętny i smutny siedzę niby skazaniec i przeszłość odwraca się ode mnie. […] Jestem żołnierzem, tego muszę się trzymać.
Zmęczony podnoszę się i wyglądam przez okno. Następnie biorę jedną z książek [.. ] lecz odstawiam ją na miejsce i biorę drugą. […] i wciąż dochodzą inne książki, coraz szybciej - kartki, kajety, listy.
Stoję milczący przed tą stertą. Jak przed sądem.
Zniechęcony.
Słowa, słowa, słowa - nie dosięgają mnie.
Powoli ustawiam książki z powrotem na półkach.
Stało się.
Cicho wychodzę z pokoju.”

Erich Maria Remarque książka Na Zachodzie bez zmian

All Quiet on the Western Front

Obraz , O książkach , O czekaniu , O pokoju

„Świadectwo wiary Cieplińskiego jest bardzo przekonywujące. Nie była ona dodatkiem w jego życiu, ale zasadą je porządkującą. Zdawał sobie sprawę z kim walczy i o co, że jest to bój o Polskę chrześcijańską. Nowe zniewolenie, które przyszło ze Wschodu, w programowy sposób zwalczało bowiem religię. Prześladowania ze strony komunistów wymierzone w Kościoły chrześcijańskie i ich wiernych w Rosji, Europie Środkowo-Wschodniej, przyniosło olbrzymi posiew męczeńskiej krwi. Tak działo się wszędzie na świecie, gdzie lewicowa ideologia totalitarna dochodziła do władzy. Walka z komunizmem w takich okolicznościach stawała się więc także obroną chrześcijańskich wartości i tradycji, które w zamierzeniu marksistów miały zostać wyeliminowane ze wszelkich przestrzeni życia społecznego.”

Jarosław Wąsowicz (1973)

o Łukaszu Cieplińskim
Źródło: Ppłk Łukasz Ciepliński ps. „Pług”. Świadectwo wiary https://www.pch24.pl/-pplk-lukasz-cieplinski-ps--plug--swiadectwo-wiary,58587,i.html, pch24.pl

O wierze , O religii , O walce

„Nie umiem sobie wyobrazić, że pewnego dnia, żeby gdzieś wyjechać, muszę mieć wizę albo stempelki. Kierunek, w którym poszła Wielka Brytania, jest dla mnie kompletnym nieporozumieniem. Muszę ze smutkiem stwierdzić, że jestem rozczarowana moim krajem. Ludzie byli okłamywani i tak naprawdę nie wiedzieli na co głosują. Wciskano kity o emigrantach, o służbie zdrowia, o zwiększeniu grantów z Unii Europejskiej. To referendum powinno zostać powtórzone, bo teraz ludzie znacznie lepiej rozumieją, co oznacza dla nas wyjście ze wspólnoty. To wszystko ma swoje odzwierciedlenie w nastrojach społecznych, gdzie coraz częściej do głosu dochodzą skrajni prawicowi ekstremiści. Odczuwam więcej niechęci wobec mnie niż wtedy, gdy tu przyjechałam. Czasem czuję, że nie jestem na Wyspach mile widziana.”

Deborah Dyer (1967) angielska piosenkarka

o wyjściu Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej.
Źródło: Adam Drygalski, Skunk Anansie: W Polsce też macie z tym problem https://muzyka.interia.pl/wywiady/news-skunk-anansie-w-polsce-tez-macie-z-tym-problem,nId,2764036, muzyka.interia.pl, 3 stycznia 2019

O ludziach , O czasie

„Musiałyśmy budować lądowiska dla samolotów i tłuc kamienie. W ulewnym deszczu i zacinającym śniegu siedziałyśmy w kucki na szosie od godziny szóstej rano do dziewiątej wieczorem. Jeśli jakiemuś Rosjaninowi któraś się spodobała, brał ją na bok. Rano i wieczorem dostawałyśmy zimną wodę i kawałek suchego chleba. W południe była zupa z nieobranych ziemniaków, bez soli. W nocy leżałyśmy śmiertelnie zmęczone w chłopskich chatach i na gołej ziemi w szopach, dokąd nas zapędzono, lecz nie dawał nam spać strach, gdy do naszych uszu dochodziły w ciemności stękania, jęki, sapanie i okrzyki rozkoszy, świadczące o obecności stojących na warcie żołnierzy.”

Jürgen Thorwald (1915–2006)

Wielka ucieczka (1951), ISBN 978-83-08-05853-4, Wydawnictwo Literackie Sp. z o.o. 1995

O wodzie , O strachu

„Język, którym mówi się o PiS, ma wykluczać, unicestwiać, ma nas odczłowieczyć, delegitymizować, mamy być traktowani jak Żydzi przez Goebbelsa. Ma wzbudzić do nas obrzydzenie. Jesteśmy porównywani do faszystów, dyktatury, ja jestem określany jako cenzor, który przeprowadza stalinowskie czystki w teatrach itd. Nierzadko przepraszałem, jeśli dochodziło do jakichś incydentów. Ja i moja partia uważamy, że Polskę musimy budować wspólnie.”

Piotr Gliński (1954) polski socjolog, wykładowca akademicki, ekolog i polityk

Źródło: „Mamy być traktowani jak Żydzi przez Goebbelsa”. Mocne słowa Glińskiego o opozycji https://dorzeczy.pl/kraj/84270/Mamy-byc-traktowani-jak-Zydzi-przez-Goebbelsa-Mocne-slowa-Glinskiego-o-opozycji.html, dorzeczy.pl, 19 listopada 2018.

O języku słowackim

„Serce czasem przeczuwa, rozum w dochodzeniu przyszłości jest zawsze zawodnym; bo serce ma instynkt nieochybny, siłę jakąś mistyczną, której rozsądek się wyrzekł.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Żeliga

O przyszłości , O czasie , O sile , Serce

„W czasie translokacji oddziałów AK zza Bugu dochodziło do częstych starć zbrojnych z jednostkami policyjno-wojskowymi okupanta, zwłaszcza podczas forsowania rzeki Bug, ale dzięki sprawnej organizacji akcji odbywało się to bez większych strat.”

Jerzy Markiewicz (1928–2015) polski prawnik, historyk publicysta

Partyzancki kraj
Źródło: s. 308.

O stracie , O czasie

„Bój w rejonie Ulhówka i Rzeczycy zatrzymał marsz kureni UPA i udaremnił próbę wdarcia się w głąb Zamojszczyzny. Jednakże nie osłabło zagrożenie. Na całej długości polskiej linii obrony dniem i nocą dochodziło do starć patrolowych i mordów ludności cywilnej. Sytuacja ta zmuszała oddziały polskie do zachowywania największej ostrożności i czujności, do pozostawania w ustawicznej gotowości bojowej.”

Jerzy Markiewicz (1928–2015) polski prawnik, historyk publicysta

o zagrożeniu napadami band UPA na polskie miejscowości podczas niemieckiej okupacji w Polsce i II wojny światowej.
Partyzancki kraj
Źródło: s. 377.

„Była to dla mnie chwila doniosła. Rozumiałem całą trudność przyszłego zadania Korpusu. Zaciekłość walk w mieście Cassino i na wzgórzu klasztornym były już wówczas dobrze znane. Mimo że klasztor Monte Cassino był bombardowany, mimo że oddziały i czołgi sojusznicze dochodziły przejściowo na sąsiednie wzgórza, mimo że z miasta Cassino zostały tylko gruzy, Niemcy utrzymali ten punkt oporu i nadal zamykali drogę do Rzymu.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

o bitwie o Monte Cassino, w książce Bez ostatniego rozdziału.
Źródło: Sowieci twierdzili, że nie chcemy bić Niemców. 75 lat temu ruszyło natarcie na Monte Cassino https://www.tvp.info/42583662/sowieci-twierdzili-ze-nie-chcemy-bic-niemcow-75-lat-temu-ruszylo-natarcie-na-monte-cassino, tvp.info, 11 maja 2019

„A pan nie ma takiego poczucia, że żyjemy w kraju, w którym dochodzimy do takiego miejsca, w którym możemy mówić o monowładzy Jarosława Kaczyńskiego? Że nie mamy prezydenta, że nie mamy marszałka Sejmu, nie mamy marszałka Senatu, nie mamy premiera, nie mamy nawet szefa klubu parlamentarnego partii, tylko jest wola jednego człowieka, który jak marionetki traktuje wszystkich najważniejszych urzędników w państwie. Nie ma pan takiego poczucia? Bo ja niestety mam i nie jestem w tym poczuciu odosobniony.”

Sławomir Nitras (1973) polski polityk

Źródło: wywiad, Żyjemy w kraju monowładzy, Kaczyński jak marionetki traktuje najważniejszych urzędników http://www.rmf24.pl/tylko-w-rmf24/poranna-rozmowa/news-nitras-zyjemy-w-kraju-monowladzy-kaczynski-jak-marionetki-tr,nId,2332191, rmf24.pl, 4 stycznia 2017.

O woli

„Po dzisiejszych występach Premiera w Strasburgu i ministra Wilda w Sejmie o Centralnym Porcie Komunikacyjnym, dochodzę do banalnego, acz smutnego wniosku – rządzą nami sztukmistrz i iluzjoniści.”

Rafał Trzaskowski (1972) polski polityk, Prezydent Warszawy od 2018

Źrodło: wyborcza.pl http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/7,54420,23634912,centralny-port-komunikacyjny-jest-potrzebny-bo-jastrzebie-zdroj.html, 4 lipca 2018 r.

„Gdy pierwsza czwórka dochodziła do miejsca, gdzie leżały trupy, strzelali Niemcy i Ukraińcy w kark od tyłu. Zabici padali, podchodziła następna czwórka, by tak samo zginąć. (…) Podeszłam więc w ostatniej czwórce razem z trojgiem dzieci do miejsca egzekucji, trzymając prawą ręką dwie rączki młodszych dzieci, lewą – rączkę starszego synka. Dzieci szły, płacząc i modląc się. Starszy, widząc zabitych, wołał, że i nas zabiją. W pewnym momencie Ukrainiec stojący za nami strzelił najstarszemu synkowi w tył głowy, następne strzały ugodziły młodsze dzieci i mnie. Przewróciłam się na prawy bok. Strzał oddany do mnie nie był śmiertelny. Kula trafiła w kark z lewej strony i przeszła przez dolną część czaszki, wychodząc przez prawy policzek. Dostałam krwotoku ciążowego. Wraz z kulą wyplułam kilka zębów. Czułam odrętwienie lewej części głowy i ciała. Byłam jednak przytomna i leżąc wśród trupów, widziałam prawie wszystko, co się działo dokoła. Obserwowałam dalsze egzekucje. Wprowadzono nową partię mężczyzn, których trupy padały i na mnie. (…) Wprowadzono dalszą partię kobiet i dzieci – i tak grupa za grupą rozstrzeliwano aż do późnego wieczoru.”

Wanda Lurie (1911–1989)

gdy ocalała z rzezi Woli w Warszawie, 20 sierpnia 1944 już w obozie przejściowym w Pruszkowie urodziła syna Mścisława.
Źródło: Krzysztof Jóźwiak, Rzeź Woli. Rozstrzelane miasto http://www.rp.pl/Rzecz-o-historii/304209878-Rzez-Woli-Rozstrzelane-miasto.html, 23 kwietnia 2017.

O kobietach , O dzieciach

„Wprawdzie śmiałem się na rozmaite sposoby, i głośno i cicho, i biologicznie i intelektualnie, niemniej jednak mój śmiech nie dochodził do samego środka. Należę do pokolenia, którego śmiech zawsze bywa zaprawiony ironią, goryczą, czy rozpaczą.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Zwyczajny śmiech, śmiech dla śmiechu, pogodny i bez problemów, pocieszna gra słów – to wydaje się nam jakby nieco staroświeckie i budzi zazdrość.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/baza-sztuki-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/eAN5/content/slawomir-mrozek

O śmiechu

„Policja nie będzie dochodzić, czy Paula Abdul uprawiała seks z uczestnikami Amerykańskiego Idola.”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

Jak powiedział rzecznik policji: „Bycie Paulą Abdul jest wystarczającą karą…”
Źródło: Conan O’Brien – gadki wybrane IV http://www.joemonster.org/art/4722/Conan_O_Brien_gadki_wybrane_IV

O seksie

Cytaty na temat dochodzenie strona 2

Cytaty na temat dochodzenie
strona 2