Cytaty o stracie
strona 2

Thorstein Veblen Fotografia
Stefan Homburg Fotografia
Janusz Christa Fotografia
Wojciech Drzyzga Fotografia

„Jeśli będzie robił krok do środka, straci i tempo w ataku, i będzie wywrócony. Jak będzie grał w ataku wtedy? Leżąc?!”

Wojciech Drzyzga (1958) siatkarz polski, trener

MŚ 2006, mecz Polska–Rosja, o Michale Winiarskim.

Kuba Wojewódzki Fotografia

„Ja wiem, co to znaczy strata kogoś bliskiego. Natomiast to, jak ja to przeżywam, a jak ja to artykułuję to są moje prywatne sprawy.”

Kuba Wojewódzki (1963) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: W roli głównej, TVN Style

Aleksandra Jagieło Fotografia

„Trener mówił nam, że drużyna jest jak pudełko kredek. Jeśli będziemy osobno, skończy się to źle, bo jedną kredkę łatwo złamać. Gdy weźmie się w garść wszystkie kredki razem, trudniej je zniszczyć.”

Aleksandra Jagieło (1980) polska siatkarka

Źródło: volley24.pl http://www.volley24.pl/index.php/Mistrzostwa-swiata/Jagielo-To-duza-strata-dla-reprezentacji

Ridley Scott Fotografia
Andrzej Sapkowski Fotografia
Dezső Kosztolányi Fotografia
Aleksander Kwaśniewski Fotografia
Roman Dmowski Fotografia

„Czy chcemy zniszczenia Niemiec? – Nie. Byłoby to niszczenie cywilizacji europejskiej, która jest wspólnym dobrem całej Europy. (…) Pracowałem całe życie przeciw Niemcom, bo chciałem, żeby Polska żyła, zaś niemiecka polityka za cel sobie postawiła jej zgubę. Myliłby się wszakże ten, kto by sądził, że kieruje mną jakaś ślepa nienawiść do Niemców, lub że niezdolny jestem do sprawiedliwego sądu o wartości niemieckiego narodu. Wiele cech umysłowości i charakteru niemieckiego są przeciwne mojej polskiej psychice, cały szereg innych narodów jest mi bliższy duchowo, ale mam głęboki szacunek dla indywidualności każdego narodu i daleki jestem od potępiania wszystkiego, co mi jest obce. Byłbym szczęśliwy, gdyby stosunki wzajemne między nami a Niemcami mogły być zdrowymi stosunkami sąsiedzkimi, opartymi na wzajemnym szacunku, który by umożliwiał współdziałanie tam, gdzie to jest potrzebne. Niestety obawiam się, że wiele jeszcze czasu upłynie zanim do takich stosunków dojdzie. Do głębi niezdrowa psychologia narodu niemieckiego w stosunku do Polski przez długi czas jeszcze będzie źródłem nieubłaganej walki i straty sił, zarówno polskich, jak niemieckich, które by mogły być użyte na wielką pracę cywilizacyjną obu narodów.”

Roman Dmowski (1864–1939) polski polityk

Źródło: Izabella Wolikowska, Roman Dmowski. Człowiek, Polak, Przyjaciel, s. 124–125.

O.S.T.R. Fotografia

„Nieznane mi zaklęcie na stres, ale mam kwiaty co wyrównają straty bo ważne, że jest pięknie.”

O.S.T.R. (1980) raper polski

Źródło: bonusowy utwór z singla 1980

Teresa Wilska Fotografia
Leszek Balcerowicz Fotografia
Wincenta Jadwiga Jaroszewska Fotografia

„Zastanówmy się nad czasem… jedna chwila zbliża nas do Boga, inna zaś oddala. Co przeszło, nie wraca. Czas stracony nie da się powetować jako czas. Natężeniem miłości można wyrównać straty, ale to tylko wyrównanie. A nasz czas? Często bywa stracony dla wieczności… Trzeba pokutę czynić za zmarnowane chwile.”

Wincenta Jadwiga Jaroszewska (1900–1937) polska zakonnica

zalecenia z 30 kwietnia 1933 dla sióstr Benedyktynek Samarytanek.
Źródło: Siostry Benedyktynki Samarytanki Krzyża Chrystusowego – Przesłanie Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej. http://www.samarytankiosb.pl/zalozycielka2g.html

John Slessor Fotografia

„Podpisałem umowę, a o tym, że nie będę kandydował, dowiedziałem się dzień przed rejestracją list, przez co musiałem inaczej ułożyć sobie życie i poniosłem wymierne straty finansowe.”

Henryk Ostrowski (1960) polski polityk

Źródło: Lepperowi nie popuści, gazetalubuska.pl, 16 grudnia 2005 http://www.gazetalubuska.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20051216/TEMATYDNIA/51215014

Amadou Toumani Touré Fotografia

„Niektórzy sieją bawełnę i zbierają dopłaty, a my siejemy bawełnę i zbieramy straty.”

Amadou Toumani Touré (1948) polityk Mali

Źródło: „Forum”, 12 marca 2007

Tadeusz Żenczykowski Fotografia
Andrzej Sapkowski Fotografia
Elizabeth Bishop Fotografia
Joanna Szczepkowska Fotografia
Kayah Fotografia
Katarzyna II Fotografia
Adam Daniel Rotfeld Fotografia
Jan Tomasz Gross Fotografia
Edwin Bendyk Fotografia
Józef Stalin Fotografia

„Ja mam ludzi mnogo!”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

na temat milionowych strat w Armii Czerwonej.

Zofia Kossak-Szczucka Fotografia
Emil Cioran Fotografia
Jan Karski Fotografia
John Irving Fotografia
John Green Fotografia
Hugo Chávez Fotografia
Dimitri Kitsikis Fotografia

„Greckie państwo narodowe, które zostało utworzone po powstaniu w 1821 roku, od początku było spisane na straty i nie miało nic wspólnego z hellenizmem, który jest wspólnym dziedzictwem całego świata.”

Źródło: Mateusz Piskorski, Nowe centrum świata, geopolityka.org, 2 czerwca 2012 http://www.geopolityka.org/wywiady/1501-nowe-centrum-swiata

Greg Smith Fotografia
Maciej Stuhr Fotografia
Ryhor Kastusiou Fotografia

„Nie powiedziałbym, że to rozłam. Wyjście z partii około stu osób to niewielka strata. Tym bardziej, że ci ludzie na partię już nie pracują z dawien dawna, oni pracują nie na korzyść partii, a na jej szkodę.”

Ryhor Kastusiou (1957) polityk

Я б не сказаў, што гэта раскол. Выхад з партыі каля 100 чалавек — гэта невялікая страта. Тым больш, што гэтыя людзі на партыю ўжо не працуюць даўным-даўно, яны працуюць не на карысьць партыі, а на шкоду ёй. (biał.)
o odejściu z Partii BNF szeregu czołowych działaczy, 11 lutego 2011 roku.
Kwestie społeczne, Polityka na Białorusi
Źródło: Radio Swaboda, 11 lutego 2011 http://www.svaboda.org/content/article/2306393.html

Zdzisław Krasnodębski Fotografia
James May Fotografia

„Wkurzający mały człowieczek.”

James May (1963) brytyjski dziennikarz, prezenter telewizyjny

po stracie kolejnej bramki w meczu z Hammondem.

Kornel Morawiecki Fotografia

„Okrągły Stół zaprzepaścił wielką ideę solidarności. Wepchnął Polskę w nomenklaturę, nieprawy kapitalizm. Przyniósł niewymierne straty moralne i słabnięcie polskiej tożsamości.”

Kornel Morawiecki (1941–2019) działacz opozycji w PRL

Źródło: Dlaczego przewróciłem okrągły stolik, rp.pl, 5 lutego 2009 http://www.rp.pl/artykul/9157,258725_Morawiecki__Dlaczego_przewrocilem_okragly_stolik.html

Janusz Brochwicz-Lewiński Fotografia
Marek Dutkiewicz Fotografia
William Kidd Fotografia

„Ten, kto okaże się tchórzem w czas walki, straci swój udział.”

William Kidd (1645–1701)

punkt 4.
Regulamin obowiązujący na pokładzie Adventure Galley

Charles Bukowski Fotografia
Małgorzata Kidawa-Błońska Fotografia
Erazm z Rotterdamu Fotografia

„Czy jest coś głupszego niż, nie wiadomo dla jakich przyczyn, rozpoczynać taką walkę, z której obie strony zawsze więcej mają straty niż zysku?”

Erazm z Rotterdamu (1466–1536) niderlandzki humanista

Źródło: „Polonistyka”, t. 39, wyd. 2–10, PZWS, 1986, s. 390.

Ferenc Gyurcsány Fotografia
Mariusz Bonaszewski Fotografia
William Kidd Fotografia

„Ten, kto straci oko, nogę, rękę albo władzę w nich (…) otrzyma (…) sześćset dolarów lub sześciu niewolników.”

William Kidd (1645–1701)

punkt 2.
Regulamin obowiązujący na pokładzie Adventure Galley

Tadeusz Komorowski Fotografia
Maja Lidia Kossakowska Fotografia
H. Jackson Brown, Jr. Fotografia

„Nie spisuj nikogo na straty. Cuda zdarzają się co dzień.”

Mały poradnik życia
Źródło: s. 20

Seth Rogen Fotografia
Marian Pankowski Fotografia
Luiz Inácio Lula da Silva Fotografia

„W imieniu narodu, rządu brazylijskiego i jego własnym, przekazuję Premierowi oraz narodowi polskiemu najszczersze i braterskie wyrazy współczucia zapewniając, iż w momencie bólu i straty Brazylia okazuje solidarność (…).”

Luiz Inácio Lula da Silva (1945) polityk brazylijski

o katastrofie polskiego samolotu prezydenckiego.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,7756580,Trzydniowa_zaloba_z_powodu_tragedii_pod_Smolenskiem.html

Aleksandra Konieczna Fotografia

„Lęk, kompleksy, wiele strat.”

Aleksandra Konieczna (1965) polska aktorka, reżyser teatralny

odpowiedź na pytanie, co kobiety zawdzięczają mężczyznom.
Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncsz.htm

Georges Haldas Fotografia
Dragutin Dimitrijević Fotografia

„Myślałem, że tylko przez usunięcie austriackiego następcy tronu Franciszka klika militarystów, której był przywódcą, straci na znaczeniu, przez co niebezpieczeństwo wybuchu wojny zostanie odsunięte… Zdecydowałem się dopiero, gdy Artamanow zapewnił, że Rosja nie zostawi nas na pastwę, gdyby Austria zaatakowała.”

Dragutin Dimitrijević (1876–1917) wojskowy serbski, organizator zamachu w Sarajewie

ujawniając na procesie w 1917 rolę swoją oraz Wiktora Artamanowa w spisku przeciwko zamordowanemu w 1914 arcyksięciu Franciszkowi Ferdynandowi.
Źródło: Dariusz Łyżnik, Morderstwa polityczne XX wieku, Oficyna Wydawnicza Maj, Warszawa 1992, s. 18–19.

Libba Bray Fotografia
Władimir Putin Fotografia
Johann Herder Fotografia
Leopold Okulicki Fotografia

„Dziękuję Ci za pamięć. O Tobie i Twej pracy miałem już wcześniej wiadomości. Mam do Ciebie prośbę. Prześlij ode mnie pozdrowienia do Kraju „Rakoniowi” (Grot-Rowecki) i Berce (mjr Wacław Berka). Obecnie dowodzę 7 DP. Zamieniliśmy się miejscami z Bohuszem (Zygmunt Bohusz-Szyszko). Czuję się świetnie. Do zrobienia ogromnie dużo, a idzie to strasznie wolno. Straty poniesione przez ludność polską w ZSRR są olbrzymie, a jeśli sytuacja się nie zmieni i pomoc nie stanie się naprawdę skuteczną, to zima 1942/1943 może stać się dla niej grobem, a dla nas grzechem śmiertelnym, z którego nas historia na pewno nie rozgrzeszy. Naciskaj, stary, gdzie możesz i otwieraj ludziom oczy na prawdę. Dotychczasowa akcja jest niedostateczna. Ludzie giną z głodu. Codziennie przychodzą do szpitali dywizji „żywe trupy”, mówię Ci, dosłownie skóra i kości. 97 procent z nich ginie. Żadna pomoc nie jest już skuteczna. Na poprawę sytuacji wewnętrznej liczyć nie można. Może się ona tylko pogorszyć. Pomoc musi pójść z zewnątrz. Musi być ona zorganizowana na skalę 1 500 000 ludzi. Może już tyle nie ma, ale mniej 1 000 000 zejść nie wolno. Sądzę, że się na mnie za tych parę słów nie obrazisz, a wykorzystasz je jak trzeba. Powinieneś tam w Londynie być naszym ambasadorem i to lepszym niż Kot w Kujbyszewie. Niech mu ziemia będzie lekką.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

do płk. Stanisława Gano, 17 czerwca 1942.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 93–94.

Tadeusz Komorowski Fotografia

„W toku dwumiesięcznych walk straty nasze były poważne. Ścisłych liczb nie podobna podać, ponieważ w ówczesnych warunkach nie było możliwości prowadzenia dokładnej ewidencji. Na podstawie jednak danych, jakimi rozporządzamy, oceniamy nasze straty z grubsza na 22 000 zabitych, zaginionych i ciężko rannych. Lekko rannych nie wliczam do strat: większość bowiem z nich pozostawała bez przerwy w oddziałach, a niewielu tylko było takich, którzy by bez zranienia przetrwali całe powstanie.
Jeszcze trudniej byłoby obliczyć ofiary wśród ludności cywilnej, nie mogąc w przybliżeniu nawet ustalić liczby pogrzebanych pod gruzami, jak i ofiar terroru Niemców w zdobytych przez nich dzielnicach. Propaganda niemiecka – bez żadnych do tego podstaw – w parę już dni po zakończeniu walk podała liczbę ofiar: 200 000. Za nią powtórzyła tę liczbę propaganda sowiecka, podnosząc ją następnie do 250 000. Wydaje mi się, że liczba ta jest grubo przesadzona.
Straty niemieckie w powstaniu warszawskim wynosiły na podstawie zeznań niemieckiego gen. von dem Bacha: 10 000 poległych, 7 000 zaginionych, 9 000 rannych. Straty niemieckie przewyższyły zatem straty Armii Krajowej, zwłaszcza jeśli od strat bojowych AK z liczby zaginionych odliczyć wymordowanych przez Niemców w zdobytych przez nich dzielnicach jeńców i rannych.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Powstanie Warszawskie, Warszawa 2004, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, s. 250.

Witalij Potapenko Fotografia
Joanna Szczepkowska Fotografia
Georg Friedrich Händel Fotografia

„Zbyt wiele kombinowałeś w swojej operze. Tu w Anglii jest to czysta strata czasu. Tym, co Anglicy lubią, jest to, co uderza ich bezpośrednio w bębenki uszne.”

Georg Friedrich Händel (1685–1759) niemiecki kompozytor i organista

You have taken far too much trouble over your opera. Here in England that is mere waste of time. What the English like is something that they can beat time to, something that hits them straight on the drum of the ear. (ang.)
konwersacja z Christophem Willibaldem Gluckiem.
Źródło: Anton Schmid, Christoph Willibald Ritter von Gluck (1854), s. 29.

Joe Simpson Fotografia
Józef Piłsudski Fotografia

„Generał Haller Józef. Straci powagę u podwładnych w bardzo szybkim tempie z powodu swoistej demagogii i szukania za wszelką cenę popularności zaczynając od podoficera, kończąc na swoim ordynansie. Gadatliwy bez miary i końca. Żadna tajemnica nie jest pewna w jego ręku.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

o Józefie Hallerze.
Źródło: Maciej Gablankowski, Co Piłsudski naprawdę myślał o swoich generałach? http://ciekawostkihistoryczne.pl/2016/08/03/co-pilsudski-naprawde-myslal-o-swoich-generalach-ten-jeden-rekopis-mogl-zlamac-kariere-marszalka/, ciekawostkihistoryczne.pl, 3 sierpnia 2016.

Nicolas Cage Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Witold Kieżun Fotografia
Irena Jun Fotografia
Erich Fromm Fotografia
Oliver Stone Fotografia
Samantha Cameron Fotografia
Guillaume Musso Fotografia
Tomasz Strzembosz Fotografia

„Pięć lat przed powstaniem podjęty został w Warszawie bój, znany nam dobrze jako obrona stolicy z września 1939 r. Bój ten, którego wszak można było uniknąć ogłaszając Warszawę, podobnie jak potem Paryż, miastem otwartym, kosztował miasto kilkanaście procent jego zabudowy, z tym że najbardziej ucierpiało cenne śródmieście. Kosztował on także około 25000 zabitych cywilów i 6000 żołnierzy, a 50000 osób zostało rannych. Były to straty bardzo poważne, które dziś z punktu widzenia całkowitego zniszczenia miasta mógłby ktoś lekceważyć, ale jeśli porównamy je ze stratami innych stolic europejskich – należą do najcięższych. A kto dzisiaj podnosi te wszystkie straty kwestionując zasadność długotrwałej obrony stolicy? Obrony, która trwała trzy tygodnie, a już po dziesięciu dniach traciła wszelki sens operacyjny. Czy mówi się o zbrodniczym błędzie, o szaleństwie, o szukaniu odpowiedzialnych? Nie. Bo dojrzano sens tamtej walki w sferze zupełnie innej niż sfera zysków i strat materialnych, niż sfera wartości operacji wojskowych. Dostrzeżono ten sens w sferze moralnej, podkreślając ogromną rolę oblężenia Warszawy w podtrzymaniu woli narodu do stawienia oporu w okresie okupacji. A więc sens tej walki odnaleziony został w dziedzinie zupełnie różnej od tych, które decydują o ocenie powstania. W dziedzinie właściwie politycznej. Nie było sensu obrony stolicy z punktu widzenia przebiegu walk wrześniowych, gdyż nie miała ona żadnego wpływu na zwycięstwo, o którym trudno było marzyć. Miała ona sens na lata późniejsze, pozwalała je przetrwać w lepszej kondycji psychicznej, budowała dalszy opór, współdziałała z przyszłym zwycięstwem.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 125–126

Robert Southey Fotografia

„Utrata przyjaciela jest jak utrata ręki albo nogi: czas może zaleczyć ranę, ale strata jest bezpowrotna.”

Robert Southey (1774–1843) poeta angielski

The loss of a friend is like that of a limb; time may heal the anguish of the wound, but the loss cannot be repaired. (ang.)

Janusz Palikot Fotografia

„Można by więc dopisać do niej i ten postulat. Wprawdzie może to zdziesiątkować klub PiS-u (Nelli, Gosiu, Macier, Wysuszacz Flaszek i parę innych osób z preziem włącznie sprawia wrażenie osób dość w ciężkim stanie psychicznym), ale może polski parlamentaryzm przetrwa te straty – tak psychicznie odnowiony”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

ja już własne przedstawiłem parę miesięcy temu więc śpię spokojnie
o pomyśle rzecznika praw obywatelskich, by kandydaci na prezydenta i parlamentarzystę przedstawiali zaświadczenia o stanie zdrowia psychicznego.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Palikot-dla-WP-pomysl-RPO-przetrzebi-szeregi-PiS,wid,11336714,wiadomosc.html?ticaid=186de, 22 lipca 2009

Tomasz Strzembosz Fotografia

„Jesienią 1942 r., najwyższe władze ZSRR zdecydowały podjęcie boju o Stalingrad; w jego wyniku miasto zostało niemal starte z powierzchni ziemi. Trudno uwierzyć, ale ani w radzieckiej wielotomowej historii drugiej wojny światowej, ani w naszej encyklopedii II wojny, ani w innych dostępnych masowemu czytelnikowi opracowaniach nie znajdziemy jednego słowa o wielkości strat materialnych i ludzkich tego miasta, które miało 450 tysięcy mieszkańców. Są tylko straty niemieckie: liczby rozbitych dywizji, wyeliminowanych z walki żołnierzy, zdobytego sprzętu. Jakby nikogo cena tej bitwy – straty ludzkie i materialne – nie obchodziła. Jakby ważny był tylko sam fakt zwycięstwa przybliżającego koniec wojny. Nie podzielam takiego stanowiska. Straty powstańczej Warszawy obchodzą mnie i bolą, ale przecież nie można wszystkiego sprowadzać do jednego tylko czynnika. Tak jak nikt, oceniając polską działalność partyzancką, która we wszystkich publikatorach ma tak znakomitą prasę, nie spróbował nawet obliczyć, ile kosztowała ona ludność cywilną wsi polskich i jaki był stosunek między stratami Niemców a naszymi. Tak jak nikt nie potępia akcji na Kutscherę, za którą przyszło nam zapłacić życiem 300 rozstrzelanych więźniów Pawiaka. Jakże nierówną miarę można przykładać do podobnych w swej tragicznej wymowie wydarzeń! Jak dowolne są kryteria oceny różnych bitew tej samej wojny światowej! Tak samo jak na walkę wrześniową, partyzantkę, akcje bojowe podziemia, również na Powstanie Warszawskie trzeba spojrzeć biorąc pod uwagę i zestawiając różne czynniki, niczego nie eliminując. W procesie historycznym, w procesie długiego trwania, liczą się bowiem także wartości. Czasem nie tylko się liczą – decydują.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 126–127

„Co się tyczy [paryskich] bulwarów, to w ogóle nie można po nich chodzić. Wszyscy zasuwają z burdelu do kliniki, a z kliniki z powrotem do burdelu. A dokoła jest tyle trypra, że ledwie można złapać dech. Kiedyś wypiłem trochę i poszedłem Polami Elizejskimi - a dokoła było tyle trypra, że ledwie powłóczyłem nogami. Zobaczyłem dwoje znajomych: on i ona, oboje jedzą kasztany, bardzo starzy oboje. Gdzieś ich już widziałem? W gazetach? Nie pamiętam, ale poznałem: Louis Aragon i Elsa Triolet. "Ciekawe - błysnęła mi myśl - skąd idą: z kliniki do burdelu czy z burdelu do kliniki?" I sam sobie przerwałem: "Wstydziłbyś się. Jesteś w Paryżu, a nie w Chrapuszowie. Zadaj im lepiej pytania o sprawy społeczne, o najbardziej palące sprawy."
Doganiam Louisa Aragona i zaczynam mówić, otwierając przed nim serce. Mówię, że jestem zdesperowany, ale nie mam najmniejszych wątpliwości, że umieram od nadmiaru węwnętrznych sprzeczności, i dużo różnych takich. A on spogląda na mnie, salutuje mi jak stary weteran, bierze swą Elsę pod rękę i idzie dalej. Ja znów ich doganiam i zwracam się tym razem już nie do Louisa, lecz do Triolet. Mówię, że umieram na brak wrażeń, że gdy przestaję rozpaczać, ogarniają mnie wątpliwości, gdy tymczasem w chwilach rozpaczy w nic nie wątpiłem… A ona tymczasem, jak stara kurwa, poklepała mnie po policzku, wzięła pod rączkę swojego Aragona i poszła dalej.
Potem, rzecz jasna, dowiedziałem się z prasy, że to wcale nie byli oni, tylko Jean-Paul Sartre i Simone de Baeuvoir, ale jaka to teraz dla mnie różnica! Poszedłem do Notre-Dame i wynająłem tam mansardę. Mansarda, facjatka, oficyna, antresola, strych - ciągle to wszystko mylę i nie widzę różnicy. Krótko mówiąc, wynająłem miejsce, w którym można leżeć, pisać i palić fajkę. Wypaliłem dwanaście fajek i odesłałem do "Revue de Paris" mój esej pod francuskim tytułem "Szyk i blask - immer elegant". Esej na temat miłości.
A wiecie przecież, jak trudno jest we Francji pisać o miłości. Dlatego że wszystko, co dotyczy miłości, zostało już we Francji dawno napisane. Tam wiedzą o miłości wszystko, a u nas nic. Spróbujcie u nas komuś ze średnim wykształceniem pokazać twardy szankier i zapytać: "Jaki to szankier, twardy czy miękki!" - na pewno strzeli: "Jasne, że miękki." A jak zobaczy miękki, to już zupełnie straci orientację. A tam - nie. Tam mogą nie wiedzieć, ile kosztuje dziurawcówka, ale jeśli już szankier jest miękki, to będzie takim dla każdego i nikt go nie nazwie twardym…
Krótko mówiąc, "Revue de Paris" zwróciło mi esej pod pretekstem, że został napisany po rosyjsku, a francuski był tylko tytuł. Wypaliłem więc na antresoli jeszcze trzynaście fajek i stworzyłem nowy esej, również poświęcony miłości. Tym razem cały tekst od początku do końca był napisany po francusku, a rosyjski był jedynie tytuł: "Skurwysyństwo jako najwyższe i ostatnie stadium kurestwa." I posłałem tekst do "Revue de Paris".
[Znów mi go zwrócili. ] Styl, powiedzieli, znakomity, natomiast główna myśl - fałszywa. Być może, powiedzieli, da się to zastosować do warunków rosyjskich, ale nie francuskich. Skurwysyństwo, powiedzieli, wcale nie jest u nas stadium najwyższym i bynajmniej nie ostatnim. U was, Rosjan, powiedzieli, kurestwo, które osiągnie granice skurwysyństwa, zostanie przymusowo zlikwidowane i zastąpione przez programowy onanizm. Natomiast u nas, Francuzów, nie jest wprawdzie w przyszłości wykluczone organiczne zrastanie się pewnych elementów rosyjskiego onanizmu, potraktowanego bardziej swobodnie - z naszą ojczystą sodomią, będącą efektem transformacji skurwysyństwa za pośrednictwem kazirodztwa; jednakże owo zrastanie się nastąpi na gruncie naszego tradycyjnego kurestwa, mając charakter absolutnie permanentny.”

Moscow to the End of the Line

Haruki Murakami Fotografia
Norman Davies Fotografia
Andrzej Stasiuk Fotografia
Teresa z Ávili Fotografia

„Gdy mi umarła matka... rozumiejąc wielkość straty, udałam się w swoim utrapieniu przed obraz Matki Bożej i rzewnie płacząc, błagałam Ją, aby mi była matką. Prośba ta, choć z dziecinną prostotą uczyniona, nie była – zdaje mi się – daremną, bo ile razy w potrzebie polecałam się tej wszechwładnej Pani, zawsze w sposób widoczny doznawałam jej pomocy.”

Teresa z Ávili (1515–1582) hiszpańska zakonnica i mistyczka, święta Kościoła katolickiego

o Maryi, gdy Teresa miała 12 lat i zmarła jej matka.
Źródło: Święta Teresa od Jezusa, dziewica i doktor Kościoła https://www.brewiarz.pl/czytelnia/swieci/10-15a.php3, brewiarz.pl