Cytaty na temat żołądek

„Żyletka? – krew, nieporządek;
Rzeka? – moczy;
Tabletka? – zła na żołądek;
Kwas? – szczypie w oczy;
Rewolwer? – a zezwolenie?
Pętla? – pęka w pierwszym użyciu;
Gaz? – czuć go wszędzie szalenie;
Lepiej już pozostać przy życiu.”

„Żołądek utrzymuje człowieka przy życiu. Jego mózg go unieśmiertelnia.”

„Żołądek: organiczny młyn pokarmowy.”

„Słaby to nauczyciel, który z pełnym żołądkiem rozprawia o poście; występować przeciw chciwości i zabójca potrafi; usta, myśli i ręce kapłana Chrystusowego powinny być w zgodzie.”

„Nigdy nie słyszałem, żeby ta choroba miała nazwę, była to po prostu choroba Heroda, ani też, żeby ktokolwiek inny był na nią kiedykolwiek chory; jej symptomami był wilczy głód, po którym następowały wymioty, gnijący żołądek, trupi oddech, robaki rozmnażające się w miejscach wstydliwych i permanentna wodnista wydzielina z jelit. Choroba powodowała ból nie do zniesienia i rozpalała do szaleństwa i tak już dziką naturę.”

„Czego oczy nie widzą – to nie może wywołać rozstroju żołądka.”

„Ludzie doświadczeni mówili mi, że kto ma czyste sumienie, czuje się szczęśliwy i zadowolony, a przecież pełny żołądek daje nie najgorsze wyniki, tylko tańszym kosztem i bez większej fatygi. Gdy człowiek porządnie i zdrowo się pożywi, staje się pobłażliwy i szlachetny, wspaniałomyślny i czuły.”

„Pensja spadła mi o połowę, ale znikł wrzód żołądka. Znów mogłem się obżerać w drogich restauracjach – tyle, że nie było mnie na to stać.”

„Człowiek to nie tylko żołądek. Wierzymy, że przede wszystkim głoduje w imię godności.”

„Pusty żołądek nie jest dobrym doradcą politycznym.”

„Trener w takiej sytuacji musi dać krok do tyłu i musi, jak to się mówi w naszym zawodzie, trawić żelazne łyżki w żołądku.”

„Wspomina się potrawy smaczne lub te, które zostały na żołądku.”

„Żołądek pełen piwa i już jesteś bohaterem”, pomyślał DeVerne, wystarczająco trzeźwy, by uświadomić sobie, że mógł się pakować w kłopoty, ale wystarczająco pijany, by się tym nie przejmować.”

„A ty wiesz, że gardzą ludźmi, których mózg nie jest w stanie napełnić ich żołądka?”

„Droga do serca mężczyzny prowadzi przez żołądek, ale są kobiety, które znają krótszą drogę.”

„Ta doza niepewności jest czymś, co stanowi sedno wszystkiego – to ona powoduje ucisk w żołądku, który sprawia, że czujesz się tak pełen życia.”

„Czuła się jak alkoholik po tygodniowym pijaństwie. Bolało ją całe ciało, oczy miała spuchnięte, w ustach sucho, a żołądek podjechał jej do gardła. To była okropna noc, okropny tydzień. W gruncie rzeczy przeżyła dziesięć strasznych dni, a wszystko zaczęło się w chwili, gdy odkryła, że jest w ciąży.”

„w kieszeni: przewodnik turystyczny (bez przewodnika)
w żołądku: mleko
w uszach: twój głos
na brzuchu: twoja dłoń
na wargach: tchnienie
surrealizmu: su relis”

„Poczułem w żołądku dziwaczny ogień. Najdziwniejsze było to, że nie kojarzył się ze strachem. Raczej z niecierpliwością. Pragnieniem zemsty.”

„W człowieku tylko żołądek bywa (i to czasem) w pełni zadowolony.”

„Imperializm (…) to kwestia żołądka. Jeżeli nie chcecie wojny domowej, musicie stać się imperialistami.”

„o bok o krocze około wyznaczam wokół mnie brzucha
wątroby żołądka macicy planetarium ciała
zupełnie inny gest niż gest
często to robię w milczeniu robię to czasem
się śmieję szczebiotam nucę kołysankę skaczę
wyznaczam poligon dookoła jestem nie poruszając obiektem
przestępuję jedynie z jawnego eksponatu na widoczny rekwizyt
w znikaniu egzemplarzy wszystkiego do niczego
zatrzymuję się w konspiracji tajemnicy sekretu ich zwodzę
o gram a także z dystansem w procedurę ślinienia języka
w sytuacji na zewnątrz słońca
ale wewnątrz siebie nie wkroczę do”

„Ten ślepy instynkt pożerania, przyswajania, deformowania wszystkiego i trawienia w ciemnościach smoczego żołądka - to właśnie jest panteizm, czyli Kosmiczna Jedność Wschodu. Kosmos jako taki jest ludożercą, niczym Ojciec Czas, który zjadał własne dzieci. Wschodni święci zostali świętymi, bo sami dobrowolnie oddali się na pożarcie. Zachodni święci, tacy jak święty Jerzy, zostali świętymi zachodniego Kościoła właśnie dlatego, że nie chcieli dać się pożreć.”

„Chłopcy nie mają problemu z zabieraniem ci jedzenia z talerza bez pytania.
Mówię ci, o WSZYSTKIM decyduje ich żołądek!”

„Nogi trzymaj w cieple, a zaś w chłodzie głowę.
Żołądka nie przeziębiaj – wszystko będzie dobrze.”

„Jeśli z powodu głodu i nędzy nie masz nic w żołądku, to ani w głowie, ani w zmysłach, ani w sercu nie masz też materiału do moralności.”

„Przez cały czas, od wczesnego dzieciństwa, we wszystkich instytucjach wbijano mi do głowy, że jestem bezgranicznie szczęśliwa. Zaczęło się to w „ekskluzywnym” przedszkolu w Tbilisi. Do tego przedszkola przyjęto mnie tylko dlatego, że moja ciocia Maro grywała tam dzieciom na fortepianie, żeby dorobić na życie. Była harfistką w konserwatorium, ale w konserwatorium absolutnie nic nie było do ukradzenia. Zresztą ciocia, typowy przeżytek burżuazji, hołdowała staromodnym, przedrewolucyjnym przesądom i gdyby jej nawet rozsypano na pudle fortepianu cukierki, a w orkiestrze znalazłaby kiełbasę, pewno by niczego nie tknęła, choć nieraz ssało ją w żołądku z głodu. Niestety, z harfą na chałturę wybrać się nie sposób. Co innego skrzypce czy obój – można było sobie tłusto dorabiać na pogrzebach i weselach.”

„Ręce precz od moich frytek, pani Obama! Jak ktoś przyjdzie do mnie z marchewką, będę wiedział, gdzie ją wsadzić. Na pewno nie do żołądka.”

„Dom jest miejscem, w którym na piecu spokojnie gotuje się zupa, napełniając kuchnię wspaniałym zapachem… i napełniając twoje serce, a potem żołądek, radością.”

„Podświadomość społeczeństwa. Zwierzęta doświadczalne, które powoli zadręcza się na śmierć w laboratoriach, rurki gumowe podłączone do żył na szyi i wprowadzone do żołądków, komórki rakowe, które długimi cienkimi igłami wprowadza się do wątroby żywych psów.”

„Pełny żołądek łatwo rozprawia o postach.”

„i wreszcie nasycił wiatr ich żołądki
i con amore nastroił ich trzewia
i wiatr niczym w trąbę
zadął w ich płuca
i śpiewał w ich gardłach,
na flecie grał w nozdrzach
i wydobywał trele z ich kręgów
i w noce burzliwe niby cymbały
dzwoniły ich serca i nerki”

„W większości przypadków tak zwane sercowe zmartwienia czy coś w tym rodzaju to niestrawna fasola, która ciąży w żołądku, nieświeża ryba, obstrukcja. Dobry środek przeczyszczający zabija szaleńczą miłość.”

„Moja dusza jest katolicka, a żołądek luterański.”

„Żołnierze maszerują na żołądkach.”

„Panu Stefanowi jest niedobrze, prosi o resztki fasolki po bretoński. To mu uspokoi żołądek.”

„Życie jest bardziej interesujące, kiedy można zobaczyć coś nowego, nawet jeśli to coś sprawia, że żołądek podchodzi nam do gardła.”

„Mężczyzna, jak wiadomo, składa się głównie z żołądka.”

„Wolność jest pokarmem, na który żołądek Czarnych nie jest przygotowany.”

„Zarzucają mi tchórzostwo, że torpeduję rozmowy, że nie chcę brać udziału w pracach komisji mającej nawiązać kontakt z władzami dowództwa sowieckiego. I to kto? „Sobol” (Jan Stanisław Jankowski, Delegat Rządu na Kraj). Udowodnię mu jutro, że pójdę, chociaż wiem, co mnie czeka. I znowu areszt, a może i proces pokazowy? Oni to umieją robić. (…) Ale oni [politycy] mają bielmo na oku i wierzą, że przez rozmowy chociaż rąbek władzy uchwycą. Naiwni. Nie wiem tylko, czy nasze aresztowanie będzie przestrogą dla innych. Mnie już na tym nie zależy, swoje przeżyłem i jutro przekroczę granicę, z której już nie wrócę. Przygotowałem się do tego kroku. (…) Wrzód żołądka, utrata wiary w ludzi, mój świat runął, a do innego już się nie nadaję.”

„Umysł zatrudniony czytaniem samych romansów, podobnie jest słaby, jak dzieci na rękach noszone, jak żołądek samymi łakociami karmiony.”

„Wydawało się niemożliwe, żeby Wendy Wright składała się jak inni ludzie z krwi i organów wewnętrznych. W jej sąsiedztwie czuł się jak drobny, tłusty, spocony, niewykształcony żarłok o rozklekotanym żołądku i świszczącym oddechu. Zaczynał wtedy zdawać sobie sprawę z mechanizmów, które utrzymywały go przy życiu: pompy, rury, zawory, sprężarki i paski klinowe musiały z hałasem wykonywać w jego organizmie swą pozbawioną szans powodzenia pracę, skazaną ostatecznie na klęskę. Widząc jej twarz miał wrażenie, że jego własna jest krzykliwą maską, obserwując jej ciało czuł się jak tandetna, nakręcana zabawka. Cała utrzymana była w subtelnych kolorach, jakby delikatnie podświetlonych. Jej oczy, przypominające zielone, polerowane klejnoty, spoglądały na wszystko beznamiętnie i nigdy nie dostrzegł w nich lęku, wstrętu czy pogardy. Wszystko, na co patrzyła, zyskiwało sobie jej akceptację. Robiła wrażenie osoby bardzo spokojnej: wydawała się przy tym silna, pogodna i opanowana, odporna na wyczerpanie, zmęczenie, choroby i niemoc. Miała pewnie jakieś 25 czy 26 lat – ale nie mógł sobie wyobrazić, by kiedykolwiek wyglądała młodziej, i wydawało mu się pewne, że nigdy się nie zestarzeje. Zbyt dobrze panowała zarówno nad sobą, jak i nad otaczającą ją rzeczywistością, by ulegać wpływom wieku.
– Jestem – odezwała się Wendy spokojnym, łagodnym głosem.”

„(…) jeszcze pamiętam dobrze, co to znaczy być samemu, tak całkiem, i mimo że nie wyglądam na takiego faceta, co przejmuje się podobnymi sprawami, czasami jakoś tak robi się chujowo, tak szaro, buro i nijako, jakby ciągle w mojej głowie padał deszcz albo topniał śnieg i mieszał się ze żwirem dopiero co nasypanym przez posypywarki, jeden szlam bez żadnego koloru, bez niczego, w którym człowiek się rozpuszcza, w którym się tonie i nie ma za co się chwycić, i nie ma żadnej osoby, która mogłaby podać gałąź, żeby mnie wyciągnąć, i coraz bardziej wtedy czuję to wszystko, jak szlam wpada mi do ust, kiedy oddycham, całe je zakleja, jak czasami we śnie wchodzi przez przełyk do żołądka, (…) tłoczy się we mnie cały brud, wszystkie te kawałki żwiru, ten na wpół roztopiony śnieg, każdą dziurę we mnie zatyka, próbuję udawać, że nic ze mną się nie dzieje, jak ktoś akurat przechodzi, grzecznie się odzywam, dzień dobry, dzień dobry, nie pokazuję niczego po sobie, idę szybko w jakieś krzaki (…) wkładam palce i rozpieram siłą usta (…) rzygam, wymiotuję wszystkim, co okazuję się tylko tym, co jadłem wcześniej, nie ma żadnego szlamu i jest mi wstyd, że tak się dałem łatwo podejść temu malutkiemu skurwysynowi we mnie, tak łatwo dałem się przechytrzyć i oszukać.”

„w żołądku sny o statkach i szynach
gdy dookoła jest cisza tryska woda duszy i spragniony
błąkam się między utonięciem a upiciem”

„Było mi coraz trudniej i trudniej (…). Naprawdę za każdym razem umierałam po milion razy. Żołądek skręcał mi się ze strachu, dłonie robiły się lepkie… Cierpiałam niewypowiedziane katusze. Naprawdę cierpiałam. Nie mam odpowiedniego charakteru do takich rzeczy.”

„Ja lubię jeść, ale nie lubię stanu najedzenia, stanu pełnego żołądka – i to jest mój problem.”

„Jeśli masz zdrów żołądek i lędźwie, i nogi,
To i cóż ci dać mogą by skarby królewskie?”

„Ten człowiek widział nasz Związek przez niedopchany frykasami żołądek.”

„Duże kęsy szczęścia wymagają zdrowego i dobrego żołądka.”

„Mężczyźni stale mylą ziemskie kobiety z Kobietą o Złotych Włosach. Żywa kobieta z żołądkiem, jelitem cienkim i trudnym dzieciństwem nie jest kobietą utkaną z promieni. Osoba, która puszcza dyskretnie bąka w windzie, nie jest boską istotą i mężczyzna powinien zdawać sobie z tego sprawę.”

„To, co piszą krytycy, jest takie bezosobowe i formalne; jak można tak pisać o czymś, co tętni życiem, co z życia czerpie, co kreuje silne międzyludzkie więzi i cementuje społeczności. Jak można tak beznamiętnie pisać o emocjach, które wywołuje sztuka? Moim zdaniem ważne jest aby nie stracić połączenia na linii żołądka z sercem; żeby myśleć nie tylko głową, ale dopuszczać też do głosu emocje.”

„Ludzie obeznani w temacie powiadają, że kto ma czyste sumienie, czuje się szczęśliwy i ukontentowany, wszelako pełny żołądek wywiązuje się z tego zadania równie skutecznie, a do tego mniejszym kosztem.”

„Po dziesięciokroć przezwyciężaj siebie za dnia; to sprowadza dobre znużenie i jest makiem dla duszy.
Po dziesięciokroć jednaj się na powrót z samym sobą; albowiem przezwyciężenie niesie gorycz, a źle sypia niepojednany.
Dziesięć prawd znajdź za dnia; inaczej nocą szukać będziesz prawdy, a Twoja dusza pozostanie głodna.
Po dziesięciokroć śmiej się za dnia i bądź pogodny; inaczej w nocy dokuczał Ci będzie żołądek, ten ojciec melancholii.

Choćby jednak posiadał kto wszystkie cnoty, jednego jeszcze trzeba: umieć wysłać je w porę spać.”

„Polacy są mocni, gdy mają żołądki przyklejone do pleców, obawiają się, czują zagrożenie. W sporcie generalnie, a w piłce szczególnie, nie umiemy dobrze odgrywać roli faworytów, potentatów. Takie geny, nie dorośliśmy do tego. Widać to było na mundialu i nie tylko. Dla naszego własnego dobra powinniśmy czuć się słabsi przed każdym meczem. Włosi w ostatnich 12 spotkaniach wygrali tylko z Albanią, Izraelem i Arabią Saudyjską. Niewątpliwie przeżywają regres. Ale w Lidze Mistrzów wystawią cztery drużyny. Ich piłkarze nie są aż tak słabi, tylko w reprezentacji standardowi dają najwyżej 50 proc. tego, co pokazują w klubach. Nie zapędzajmy się.”

„Walka o przetrwanie nie może zakończyć się sukcesem, dopóki Polacy będą mieli puste żołądki.”