Cytaty na temat szczęka (39 cytatów)

„dobranoc filatelisto z butaprenem w rękach dobranoc staruszko ze sztuczną szczęką dobranoc kędzierzawa owieczko zgwałcona dobranoc dziewico wilgotna spocona”

Tina Landryna

Źródło: Piosenka dobranoc

„Szczęście jest jak wstawiona szczęka! Pasuje tylko do jednego człowieka. Drugiemu na nic.”

Stanisława Fleszarowa-Muskat (1919–1989) polska pisarka

O szczęściu

„A jeśli jeszcze raz ją pocałujesz – ciągnął Edward – to, gdy tylko się o tym dowiem, złamię ci szczękę w jej imieniu.”

Stephenie Meyer książka Zaćmienie

Zaćmienie

„Po pobraniu sztućców jest się skazanym na jedzenie w towarzystwie dwunastu nieznajomych. Osobnikowi o nieśmiałym usposobieniu ciężko przychodzi dokończenie opłaconego posiłku. Środek stołu jest zajęty przez stałych gości, którzy zagarniają sobie najlepsze miejsca, nie tracąc czasu na opowiadanie anegdot. Uzbrojeni w niestrudzone szczęki, zabierają się do pożerania pokarmów, jak tylko zabrzmi pierwszy gong. Biada człowiekowi spożywającemu powoli. Usadzony pomiędzy żarłocznymi i zwinnymi sępami pozostanie głodny.”

Louis-Sébastien Mercier (1740–1814) polityk francuski

o tables d’hôtes we współczesnych sobie hotelach
Źródło: Philippe Meyzie, Żywienie w Europie nowożytnej, Oficyna Wydawnicza „Mówią wieki”, tłum. Ewa Kucińska.

O jedzeniu , O czasie , O wieku

„Ciekawym doświadczeniem było dla mnie, gdy tata zabrał mnie – miałem chyba 13 lat – na Szczęki Spielberga… Tata w kasie powiedział: przepraszam, ja wiem, że to jest film od 15 lat, a on tylu nie ma, ale gdy będzie miał, tego filmu już nie będziecie grać, a ja bym chciał, żeby to zobaczył! I weszliśmy do takiego starego kina, gdzie były rzędy drewnianych krzeseł, na których siedzieli sami dorośli. Oglądałem i gdy doszło do pamiętnej sceny wynurzenia się rekina z tymi wielkimi, strasznymi szczękami – ci wszyscy dorośli jęknęli z przerażenia, aż te krzesełka zatrzeszczały. Zauważyłem, że dorośli reagują jak dzieci! Też chcieli się bać, wzruszać, cieszyć.”

Jan Svěrák (1965) czeski reżyser filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43020

O dzieciach

„Ale najciekawsza była twarz Chrystusa – twarz ani trochę nie podobna do tych uduchowionych oblicz, z jakimi malarze Odrodzenia przedstawiają Go na swych płótnach. Była to twarz zbira, potwornie brzydka, o czarnych, głęboko wpadniętych oczodołach, o strasznym, złym wyrazie skamieniałym w rysunku wydatnych zwierzęcych szczęk, twarz zakrawająca bardziej na bluźnierstwo, niż na świętą podobiznę. Mnich, co ją wyrzeźbił, musiał być opętanym, lub strasznym grzesznikiem i wykuł w niej całą swoją złą do dna pajęczą duszę.”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Źródło: Klucze

O duszy , Chrystus

„(…) wielu recenzentów pisało tylko o tym, że pokazałem na ekranie d… Narzekano też, że jest za mało krwi. Pewnie spodziewano się łamania szczęk bejsbolami.”

Paweł Małaszyński (1976) polski aktor

o filmie Skrzydlate świnie.
Źródło: Geje dziękują, starsze panie wychodzą..., „Rzeczpospolita” nr 22, „TV magazyn”, 28 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/110209.html

„Chciałem jej język. Nie mogłem otworzyć jej dolnej szczęki, ale wyciągnąłem język między zębami.”

Issei Sagawa (1949) japoński morderca-kanibal

Źródło: Michał Filipczak, Issei Sagawa http://killer.radom.net/~sermord/New/zbrodnia.php-dzial=mordercy&dane=SagawaIssei.htm, zbrodnia.of.pl

„Za dywizję wołyńską, nie kwiaty i wianki –
Szubienica w Lublinie. Ojczyste Majdanki.
Za sygnał na północy, bój pod Nowogródkiem –
Długi urlop w więzieniu. Długi i ze skutkiem.
Za bój o naszą Rossę, Ostrą Bramę, Wilno –
Sucha gałąź lub zsyłka na rozpacz bezsilną.
Za dnie i noce śmierci, za lata udręki –
Taniec w kółko: raz w oczy a drugi raz w szczęki.
Za wsie spalone, bitwy, gdzie chłopska szła czeladź –
List gończy tropicielski: dopaść i rozstrzelać.
Za mosty wysadzone z ręki robotniczej –
Węszyć gdzie kto się ukrył, psy spuścić ze smyczy.
Za wyroki katów, za celny strzał Krysta –
Jeden wyrok: do tiurmy. Dla wszystkich. Do czysta.”

Kazimierz Wierzyński (1894–1969) polski poeta, prozaik, eseista

Źródło: Na rozwiązanie Armii Krajowej w: Krzyże i miecze (1946)

O śmierci , O psie , O udręce , O Kwiatach

„Jest wiatr, co nozdrza mężczyzny rozchyla;
Jest taki wiatr.
Jest mróz, co szczęki mężczyzny zmarmurza;
Jest taki mróz.”

Stanisław Grochowiak (1934–1976) polski poeta, dramatopisarz i publicysta

Źródło: Upojenie

„Bradley jest człowiekiem wielkiej przeciętności. Z drugiej strony, ma wiele atrybutów, które są wskazane dla generała – nosi okulary, ma silną linię szczęki, wygłasza wiele przemówień nic przy tym nie mówiąc, no i jest bliskim przyjacielem naszego obecnego szefa sztabu generała Marshalla.”

George Patton (1885–1945) amerykański generał

Bradley is a man of great mediocrity. On the other hand, he has many attributes which are considered desirable in a general. He wears glasses; he has a strong jaw; he talks profoundly and says little; and he is a shooting companion of the Chief of Staff.
o generale Bradleyu.
Źródło: Charles M. Province, The unknown Patton http://books.google.pl/books?id=yXshAAAAMAAJ&q=Bradley+is+a+man+of+great+mediocrity.+On+the+other+hand,+he+has+many+attributes+which+are+considered+desirable+in+a+general.+He+wears+glasses%3B+he+has+a+strong+jaw%3B+he+talks+profoundly+and+says+little%3B+and+he+is+a+shooting+companion+of+the+Chief+of+Staff&dq=Bradley+is+a+man+of+great+mediocrity.+On+the+other+hand,+he+has+many+attributes+which+are+considered+desirable+in+a+general.+He+wears+glasses%3B+he+has+a+strong+jaw%3B+he+talks+profoundly+and+says+little%3B+and+he+is+a+shooting+companion+of+the+Chief+of+Staff&hl=pl&ei=3NiiTKfZEcWOswbimLSKBQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CCMQ6AEwAA, Hippocrene Books, 1983, s. 143.

„Zawsze jest tak samo: najpierw precz z tyranią i korupcją, wiwat wszystkie stany, a potem nocne pukanie do drzwi, szczęk karabinu i smutne rocznice w kalendarzu. Każda rewolucja tworzy najpierw swoją prawomocność, historię, legendę. W Meksyku miała za sobą dziesięć lat walki, milion zabitych, heroiczną epopeję. Lud wierzył w Rewolucję. Ale pewnego październikowego dnia na placu Tlatelolco Rewolucja otworzyła ogień do ludu. Był rok 1968.”

Artur Domosławski (1967) dziennikarz polski

Gorączka latynoamerykańska
Źródło: s. 17.

O ludziach , O historii , O walce

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach , O piciu , O trawie , O zimie

„Temu, kto nie zgadza się z naszym przywódcą w jakimś punkcie, naplujemy w twarz, wymierzymy cios w szczękę oraz, jeśli to okaże się konieczne, wpakujemy kulę w łeb.”

Mehmet Shehu (1913–1981)

zakazując krytyki Envera Hoxhy
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Potwory. Historia zbrodni i okrucieństwa, tłum. Jerzy Korpanty, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, ISBN 9788324715480, s. 262.

O książkach , O świecie , O historii

„Popatrzcie, ta nieludzka twarz ze szczęką z czasów kamienia łupanego. Ten analfabeta, który chciał nas wszystkich uczyć, jak sepleniący wąż.”

Adrian Păunescu (1943–2010)

o Nicolae Ceaușescu.
Źródło: Erich Schaake, Kobiety dyktatorów, wyd. Videograf II, Katowice 2004, tłum. Roman Niedballa, s. 53.

O kobietach

„Chrzęst szczęk pstrych krów wprządł w słuch
Szept: „Trwasz wśród warstw łgarstw? Tchórz!
Stwórz wpierw z przerw werw, w chwil skruch
Strzęp chwalb – nerw ścierw czymś strwóż!””

Stanisław Barańczak (1946–2014) polski pisarz

świadome zastosowanie kakofonii w celach artystycznych.
Cytaty z tekstów literackich
Źródło: cykl Mankamęty

„Moja matka była kiedyś najpiękniejszą kobietą w mieście.
Znała wszystkie bajki Andersena (…).

Teraz nosi sztuczną szczękę. Gdy ją odwiedzam,
krzyczy na powitanie: Synku! (…)

Pyta, dlaczego tak późno wróciłem do domu.
Jakby nic się nie zmieniło i zatrzymał się wokół niej
czas.”

Grzegorz Wróblewski (1962) polski poeta i dramaturg

Źródło: Z wizytą u matki

O kobietach , O domu , O matce , O czasie

„Prawie wszyscy boją się rekinów. Nawet sama płetwa, którą widzisz podczas pływania w oceanie, sprawia, że zaczynasz krzyczeć. Kiedy jako mała dziewczynka obejrzałam Szczęki, byłam przerażona! Ten film jest straszny!”

Tara Reid (1975) aktorka amerykańska

Źródło: Moritz Stranghöner, Tara Reid: Byłam przerażona! Ten film jest straszny!, stopklatka.pl, 31 lipca 2014 http://stopklatka.pl/wywiady/-/130090366,tara-reid-bylam-przerazona-ten-film-jest-straszny-

„Wiosna. U nas w celi jasno – dużo słońca. Ciepło. Na spacerze powietrze miękkie – pieści jak ręka ukochanej. Na kasztanach i krzakach bzu pączki nabrzmiały i już się rozwinęły w malutkie liście zielone, uśmiechające się do słońca. Trawa na podwórzu wyciągnęła się do słońca i cicha, wchłania powietrze i promienie wskrzeszające do życia. Cicho… Nie dla nas wiosna. My w więzieniu. W celi drzwi wciąż zamknięte; za nimi i za oknem żołnierze uzbrojeni ani na chwilę nie opuszczają swych posterunków – i jak przedtem co dwie godziny słychać, jak zmieniają się i szczęk karabinów, i ich słowa: „pod sdaczu sostoit post nr pierwyj…”, jak przedtem, żandarmi nam drzwi otwierają i na spacer prowadzą, jak przedtem, słychać brzęk kajdan i trzaskanie otwieranych i zamykanych drzwi. Za oknem od samego rana przechodzą oddziały wojska, cały dzień odzywają się ich śpiewy, czasami słychać muzykę wojskową. (…)””

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 76

O wiośnie , O trawie

„(…) to była bolesna lekcja, ale skuteczna. Dowiedziałem się bardzo wiele o sobie. Ale chciałbym na przykład zobaczyć tę swoją kretyńską minę, jak pewnego dnia wchodzę do mieszkania i szczęka mi opada, bo na dobrą sprawę nie wiadomo, jak się zachować. Jest ona, facet wychodzi z pokoju. Wszystko jest jasne.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

O pokoju , O facetach , O zachowaniu

„Śmiejąc się, nie rycz głośno kurwim sposobem, szczęki szeroko rozdziawiając, że aż do gardzieli można by było zajrzeć.”

Pietro Aretino (1492–1556) włoski pisarz

Źródło: Jak Nanna swą córeczkę Pippę na kurtyzanę kształciła

„Iliada: szczęk oręża podniesiony do arcydzieła.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Prawdziwi bohaterowie niewiele mają wspólnego z naszymi wyobrażeniami o nich. Niekoniecznie są atrakcyjni i zachwycają imponującą posturą, mocno zarysowaną szczęką czy doskonale widoczną muskulaturą. Bohatera nie przekreśla niski wzrost lub niedoskonałości fizyczne, bo pięknem i siłą emanuje jego wnętrze.”

Richard Paul Evans (1962)

Podarunek (2009)

Cytaty o pięknie , O sile

„Gdy Kurski był w LPR, robił wszystko, by utrudnić nam życie. To skończyło się natychmiast, gdy przeszedł do PiS. Podszedł do mnie i powiedział: przepraszam, to był okres walki, teraz jest okres współpracy. I raptem głosował już razem z nami. Opadła mi szczęka. On jest człowiekiem inteligentnym i zdolnym, ale też bezwzględnym i cynicznym. Straszna mieszanka, bo nie przebiera w środkach. Dla niego liczy się tylko efekt. Dla mnie to najemnik polityczny.”

Jacek Kurski (1966) polski dziennikarz i polityk

Jan Kozłowski, marszałek sejmiku pomorskiego
Źródło: Kurski show. Walcie na czerwonym http://serwisy.gazeta.pl/df/1,34471,2957937.html „Gazeta Wyborcza”, „Duży Format”, 9 października 2005

O życiu , O walce , O współpracy

„Oczy jego pożerają wszystko, na co spoglądają, a powieki zaciskają się jak szczęki pochłaniające wszechświat, który bezustannie się odnawia wskutek zabiegów jego wyobraźni, gdzie przepływają, obnażając się do najmniejszych szczegółów, ogromne i karmiące go światy.”

Guillaume Apollinaire książka Poeta zamordowany

Poeta zamordowany

O wszechświecie

„Hedge zacisnął szczęki.
– Może rąbnę ich tylko raz, co?
– Nie.
– Pójdźmy na kompromis, dobra? Najpierw ich zabiję, a jeśli okaże się, że nie byli naszymi wrogami, przeproszę.
– Nie!
– No dobra.
Trener Hedge opuścił pałkę.”

Rick Riordan (1964)

Zagubiony heros

„Ojciec nie opowiadał mi zwykłych bajek, tylko podczas pełni Księżyca za pomocą sztucznej szczęki udawał, że zmienia się w wilkołaka. To były magiczne chwile. Pozostały we mnie i dzięki nim mogę robić takie filmy jak Sweeney Todd.”

Tim Burton (1958) amerykański reżyser filmowy

Źródło: wywiad http://dziennik.pl/kultura/film/article127776/Tim_Burton_Moj_ojciec_to_wilkolak.html

O pomocy

„Egzorcysta odwrócił się, słysząc charakterystyczny brzęk trzydziestu butelek jednocześnie przekształcanych w tulipany. Trzydziestu tubylców patrzyło na niego ponuro, trzymając w dłoniach wyszczerbione flaszki.
(…)
– To ma być tulipan? – Jakub spojrzał na narzędzie mordu w dłoni tamtego.
A potem parsknął homeryckim śmiechem. Sięgnął na ladę po pustą flaszkę i jednym zręcznym ruchem przerobił ją na broń.
– O kurde – sapnął menel.
Wyrób Jakuba już na pierwszy rzut oka był o kilka klas doskonalszy. Światło żarówki połyskiwało na szklanych drzazgach. Wszystkie były idealnie kształtne i, co najważniejsze, znakomicie wyprofilowane.
– To co, sprawdzimy, kto z nas lepszy? – zapytał egzorcysta zaczepnie. – Urządzimy zawody?
Przeciwnik skinął głową. Siegnął po flaszkę z tanim winem i zębami odgryzł szyjkę razem z korkiem. Spojrzał wyzywająco. Jakub nie wyśmiał go tylko z grzeczności. Sięgnął po dwie. Kucnął i z wysokości trzydziestu centymetrów upuścił je na podłogę.
Pyk, pyk – odpadły denka. Złapał butelki za szyjki i zręcznie odwrócił w powietrzu. Trzymał w dłoniach dwa jakby wielkie kielichy pełne aromatycznej pryty, a nie rozlał przy tym ani kropli.
Szczęki opadły z trzaskiem. Tłum zafalował w podziwie.
– Mistrzu – wykrztusił wódz.”

Andrzej Pilipiuk książka Zagadka Kuby Rozpruwacza

Wybacz naszą nieuprzejmość. Nie wiedzieliśmy, kto zawitał w nasze progi.
Cykl Kroniki Jakuba Wędrowycza, Zagadka Kuby Rozpruwacza
Źródło: Łowy na Młotkowca

O śmiechu , O świetle

„Przesłuchiwał mnie Niemiec, esesman, Znał polski (…) przystojny, bardzo dla mnie łaskawy. W pewnym momencie zaoferował kieliszek koniaku. (…) A ja ciągle gram wariata (…) Znowu mnie biją. Złamali mi żebra, złamali mi szczękę, wybili mi zęby. Bałem się, że wygadam. Ale ja jestem przezorny – opuszczając Nowy Sącz, do buta włożyłem zwyczajną żyletkę. Kiedy po kolejnym biciu przenieśli mnie do celi, gdy zapadła noc, zdjąłem but i zacząłem ciąć. Pamiętam, że krew zaczęła sikać, potem coraz mniej, a potem skrzepła i zemdlałem.”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Źródło: Maciej Wierzyński, Emisariusz. Własnymi słowami, PWN, Warszawa 2012.

O wariatach , O butach , O zdjęciach , O nocy

„Justyna Kowalczyk ciężko, białe zęby, górna szczęka bardzo widoczna.”

Tomasz Zimoch (1957)

do Justyny Kowalczyk w czasie sprintu kobiet na igrzyskach olimpijskich w Vancouver.
Wpadki komentatorskie

O kobietach , O czasie

„Śni mi się, że mam mocne
bajkowo mocne szczęki.
Gdy je zacisnę –
wniwecz się obracam,
w posmyczek dymu cienki.

Ukryłem się w popiele,
zdradziecki dymek płowy,
mogę po cichu –
(nikt mnie nie potępi)
uwędzić urząd skarbowy.

A jednak węszą, węszą…
nakryli mię nareszcie.
„Czegoś podpalił –
nasz urząd skarbowy?”
Sadzają mię w areszcie.

I oto sąd, świadkowie,
ksiądz, rabin, pop i mufti…
„Przysuń się, łotrze –
a ja dymu dymu…
wieję sobie przez lufcik.”

Albin Dziekoński (1892)

„Najbardziej lubię noc. Gdy kładę się i jeszcze mam siłę poczytać, a potem czuć poluzowanie uścisku mięśni. Zostawiających mnie w spokoju, bez napinania szczęk, rąk.”

Manuela Gretkowska (1964) pisarka polska

Obywatelka

O sile , O nocy

„Rzeczywistość nie ma o niczym pojęcia. Rzeczywistość jest pełna wątpliwości i niepewności. Rzeczywistość bywa napalona i miewa dni, kiedy lubi czytać gazetki z dowcipami. Rzeczywistość to ten starszy gość w miasteczku, narzekający, że wnuki znowu zwinęły mu sztuczną szczękę. Rzeczywistość to pięciu kolesiów, którzy usiłują nastroić trzy gitary i jeden keyboard i strasznie im to nie idzie. Rzeczywistość jest źródłem każdej gwiazdy i planety, każdej galaktyki. Każdego pyłku, każdego atomu, każdego kleptonu, sleptonu i leptonu. Rzeczywistość jest źródłem każdego gluta w twoim nosie, każdej plamy potu na koszulce twojego starego, każdego kawałka gówna, który przyczepił ci się do zadka. Rzeczywistość to ta chwila.”

Brad Warner (1964)

Hardcore zen (2010)

O nastroju , O rzeczywostości , O czytaniu

„Zaprezentował się nieźle, ale pokazałem na niemieckim ringu, kto jest lepszy. Ulrich nastawił się na pierwsze rundy. Już w piątym starciu był wolniejszy i słabszy. Mówiłem przed walką, że moją bronią będzie lewy prosty i to był klucz do wygranej. Dostał prawy sierp w okolice szczęki i nie miał już prawa wstać po tak mocnym i czystym uderzeniu. Mam czym przywalić.”

Tomasz Adamek (1976) polski bokser

o stoczonej walce 15 października 2005 z Niemcem – Thomasem Ulrichem, w której Polak obronił tytuł zawodowego mistrza świata federacji WBC w kategorii półciężkiej.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”

O walce

„Wyciągnęliśmy lekcję z meczu z Kazachstanem. Teraz zagramy nie tylko sercem, ale i głową. Właśnie to Leo nam uświadomił. Jak się człowiek spieszy, to nie idzie. Nie szło nam z tym Kazachstanem, a w przerwie, zamiast krzyków, było spokojne tłumaczenie. Siedziałem w szatni i nie wierzyłem. Oczy mi się otworzyły, szczęka opadła. Pomyślałem sobie: mądry człowiek ten Leo.”

Leo Beenhakker (1942) holenderski trener piłkarski

Mariusz Lewandowski po meczu z Kazachstanem.
Źródło: „Super Express"/Interia.pl

Serce

„Muzykę rockową grają głównie mężczyźni. Ekspresja jest agresywnie męska. Obserwator z zewnątrz powinien zatem szybko zorientować się, że rock nie jet knapsu. Ale temu należy przeciwstawić fakt, że brzdąkane nie jest żadną porządną pracą. Dzień w lesie i gość będzie sikał krwią. Również śpiewanie uważano za niemęskie, przynajmniej w okolicach Pajali i w stanie trzeźwym. A już robić to po angielsku, w języku zdecydowanie za miękkim dla twardych fińskich szczęk, tak zwiotczałym, że tylko dziewczyny mogły mieć z niego piątki, w tym ślimakowatym szwargocie, drżącym i wilgotnym, wynalezionym przez chodzących w błocie mieszkańców wybrzeża, którzy nigdy nie musieli walczyć, którzy nigdy nie głodowali i nie marzli, mowie dla obiboków, trawożerców, leniuchów pierdzących w kanapy, mowie całkowicie pozbawionej rześkości, do tego stopnia, że język flaczeje w ustach jak odcięty napletek.”

Mikael Niemi książka Popular Music from Vittula

Popular Music from Vittula

O mężczyznach , O dziewczynach

„Ludzie, którzy piszą historię, zbyt dużo uwagi poświęcają tzw. głośnym momentom, a za mało badają okresy ciszy. Jest to brak intuicji tak niezawodnej u każdej matki, kiedy usłyszy, że w pokoju jej dziecka raptem zrobiło się cicho. Matka wie, że ta cisza oznacza coś niedobrego. Że jest to cisza, za którą coś się kryje. Biegnie interweniować, ponieważ czuje, że zło wisi w powietrzu. Tę samą funkcję spełnia cisza w historii i w polityce. Cisza jest sygnałem nieszczęścia i często – przestępstwa. Jest takim samym narzędziem politycznym jak szczęk oręża czy przemówienie na wiecu. Cisza jest potrzebna tyranom i okupantom, którzy dbają, aby ich dziełu towarzyszyło milczenie.”

Ryszard Kapuściński książka Chrystus z karabinem na ramieniu

Chrystus z karabinem na ramieniu

O ludziach , O dzieciach , O złu , O matce

„Porucznik Burhardt, prowadząc batalion, zdobył trzy szeregi okopów, zabezpieczonych drutami, wzniecając popłoch u nieprzyjaciela. Podporucznik Ścieżyński z 8 ludźmi wziął w okopach 100 nieprzyjacielskich żołnierzy, jako jeńców. Podporucznik Bortnowski, pomimo bolesnej rany w szczękę, pozostał w szeregu i kierował plutonem dalej. Podoficer Świderski na czele patrolu z 9 ludźmi przyprowadził, jako jeńców – pułkownika rosyjskiego, a przy nim 3 oficerów i 28 ludzi.”

Józef Piłsudski (1867–1935) polski działacz niepodległościowy i polityk, premier, Naczelnik Państwa, twórca tzw. rządów sanacyjnych

o bitwie pod Łowczówkiem żołnierzy I Brygady Legionów Polskich.
Źródło: Skończony pod Łowczówkiem bój http://www.bitwapodlowczowkiem.pl/?page_id=74, bitwapodlowczowkiem.pl

O ludziach

„Choć brakuje mi fizycznie sił, to czuję się jakbym miał 20 lat, a nie 96. Czuję się młody. Bardzo lubię życie. Taką mam naturę. Nie zginąłem zabity przez Sowietów ani przez niemiecki ekrazytowy pocisk podczas Powstania Warszawskiego, który rozbił się w mojej szczęce na 50–60 odłamków. Mam te szczątki do dziś pod skórą. Nie otruto mnie, nie zastrzelono, nie zabito w wypadku samochodowym. Miałem żyć – Ktoś tak postanowił. Mam wryte w głowę moje wspomnienia. Czasem wraca to do mnie ze wszystkimi detalami, jakby zdarzyło się dziś. Nie zapomnę zwłaszcza tej nocy, gdy czekałem na egzekucję, na enkawudzistę, który przyjdzie do mnie ze spluwą… Wiem, że mam sowiecki wyrok śmierci i śmierć idzie obok swoją drogą. Jego się nie uniknie. Obojętnie w jakim kraju i w jakim czasie, ale trzeba. Czuję, że on na mnie ciąży do dnia dzisiejszego… Modlę się i dziękuję Bogu za każdy dzień życia.”

Janusz Brochwicz-Lewiński (1920–2017) polski wojskowy, powstaniec warszawski

Źródło: Jarosław Wróblewski, Gryf. Pałacyk Michla, Żytnia, Wola, Fronda, Warszawa 2016, ISBN 978-83-8079-109-1.

O naturze , O życiu , O śmierci , O Bogu