Cytaty na temat paradoks (56 cytatów)

„Bóg dał człowiekowi wolną wolę, więc nie może nikogo zmuszać do miłości, Jego trzeba wybrać. To jest paradoks: Wszechmogący, który wszystkiego nie może. Przychodzi i prosi o miłość.”

Jan Twardowski (1915–2006) poeta polski, duchowny katolicki

O miłości , O Bogu

„Największy paradoks empatii: porzucając siebie, mamy być może jedyną szansę stać się czymś, co jest naszym przeciwieństwem. Skoro obcość nie jest, jak by się tego oczekiwało, radykalna, traci swoją magiczną, zagrażającą moc. Obcy staje się kimś, kogo można pojąć i zrozumieć. Właściwie przestaje być obcym. Nie ma swoich i obcych. Wszyscy jesteśmy swoi, więc każde zło, jakie wyrządzamy innym, wyrządzamy sobie.”

Olga Tokarczuk książka Moment niedźwiedzia

Moment niedźwiedzia
Źródło: s. 50

O złu

„Oto pierwszy paradoks czasu: choć twoja perspektywa postrzegania czasu głęboko oddziałuje na twój świat i życie, rzadko kiedy zdajesz sobie z tego sprawę.”

Philip Zimbardo (1933) psycholog amerykański

Paradoks czasu

O życiu , O świecie , O czasie

„Dziś teoretycznie mamy więcej wolności. Nie ma wroga, więc – taki paradoks – szukamy sobie wrogów na siłę.”

Mateusz Damięcki (1981) aktor polski

Źródło: Agnieszka Kwiecień, Pragmatyczny idealist, „Rzeczpospolita”, 31 sierpnia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pide.htm

O wolności , O sile

„Utrwalił się taki niedobry stereotyp regionu – biedy, bezrobocia, braku perspektyw. Miejsca gdzie nic bohaterom nie może się udać, oni zawsze muszą przegrywać. I Śląsk zaczął się właśnie tak, a nie inaczej kojarzyć. Jak ten stereotyp jest silny, przekonałem się teraz, kiedy zacząłem pokazywać film. Po seansie w Gdyni jeden z uznanych krytyków wręcz zarzucił mi, że „mój” Śląsk jest nieprawdziwy. Paradoks polega z kolei na tym, że wszystko, co pokazuję na ekranie i co ma związek z regionem, w którym osadzona jest akcja opowieści, jest w stu procentach prawdziwe. Nawet fakir i sobowtór Elvisa Presleya.”

Maciej Pieprzyca (1964) polski scenarzysta i reżyser filmowy

o filmie Drzazgi i obrazie Śląska w nim przedstawionym.
Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=52471

„Przeznaczenie, jak pan miał okazję się niedawno przekonać, nie jest niezmienne. (…) Nasz los zawsze spoczywa w naszych rękach, drogi panie. Jedynym paradoksem jest to, że nie staramy się zmienić naszego życia wtedy, kiedy jeszcze możemy.”

Graham Masterton (1946) brytyjski pisarz

Drapieżcy (1992)

O losie

„Miłość jest aktywną siłą w człowieku, siłą, która przebija się przez mury oddzielające człowieka od jego bliźnich, siłą jednoczącą go z innymi; dzięki miłości człowiek przezwycięża uczucie izolacji i osamotnienia, pozostając przy tym sobą, zachowując swoją integralność. W miłości urzeczywistnia się paradoks, że dwie istoty stają się jedną, pozostając mimo to dwiema istotami.”

Erich Fromm książka O sztuce miłości

O sztuce miłości

O miłości , O emocjach , O sile

„Pożądanie zostało ubrane w piękne kostiumy i stało się towarem. Seksualność natomiast w wielu polskich rodzinach wciąż jest tematem wstydliwym i przemilczanym, antykoncepcja zaś nieznanym. Niesamowity paradoks. Na co drugim billboardzie widnieje półnaga postać, wykonująca niemal lubieżny gest, w każdej gazecie, nawet tej z programem telewizyjnym, są postaci określane dwuznacznym mianem „ciacha”, ale w domu wciąż nie można porozmawiać o tym, jaką stosować antykoncepcję z chłopakiem lub dziewczyną. Jesteśmy świadkami zaciekłych politycznych debat dotyczących antykoncepcji, dopuszczalności aborcji, stosunku do dewiantów seksualnych, metod sztucznego zapłodnienia, gdy tymczasem podstawowa edukacja seksualna skierowana do młodzieży wciąż jest w powijakach, rodzinny obyczaj nakazuje zaś traktować seks jako temat tabu. Żyjemy w czasach hipokryzji i paradoksu. Seks jest wszechobecny, popularny i medialny a jednocześnie niesłychanie wstydliwy i gorszący.”

Maciej Bennewicz (1961)

Miłość toksyczna, miłość dojrzała. Coaching relacji (2011)

O młodzieży , O seksie , O domu , Chłopak

„W szybkiej wymianie myśli, często półtonami, wytyczamy położenie, określamy pozycję, w jakiej znaleźliśmy się. Nauczono nas brać wszystko dosłownie, oduczono myślenia „z tolerancją”. Nauczono nas przywiązywać znaczenie do słów, a nie do s e n s u. Oduczono poszukiwania sensu, myląc słowami ślady rozsądnych poszukiwań. Cały dziewiętnasty wiek nie robił nic innego, jak tylko uczył ludzi przywiązywania znaczenia do słów, wypowiadanych przez wielkie umysły z większym lub mniejszym poczuciem odpowiedzialności. Zabrnęliśmy w ciemny scholastycyzm, który doprowadził do największego, być może, paradoksu naszych czasów: pokolenie wychowane w kulcie rzeczywistości, zatraciło zupełnie jej poczucie. Człowiek dzisiejszy jest w większości wypadków barografem. Jak barograf notuje zmiany ciśnienia, nie wiedząc i nie rozumiejąc sensu zjawisk, których jest wykładnikiem, tak człowiek notuję tę rzeczywistość, nie zdając sobie głębiej sprawy z tego, co się dzieje. Notuje się rzeczywistość w postaci strachu, cierpienia, beznadziejności, chwilowego odprężenia, przypływu nadziei. Ale krzywa tych zmian to tylko rezultat, to nie rzeczywistość, nie jej istota i sens. Sous savez, Saint-Beuve powiedział gdzieś: Il faut subir son tempa, pour agir sur lui. Trzeba znieść (jak ból, jak mękę) swą epokę, by na nią oddziaływać. Ale nie we śnie, nie w narkozie. Są operacje, których nie wolno robić ze znieczuleniem, nawet miejscowym. Naszej epoki nie wolno operować, usypiając się optymizmem i idealizmem – w y j ą t k o w o ś c i ą. Bo coraz bardziej zaczyna chodzić nie tylko o prawa człowieka, ale o człowieka w ogóle.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

12 sierpnia 1943.
Szkice piórkiem

O bólu , O ludziach , O strachu , O poszukiwaniu

„Głębokość paradoksu mierzymy szerokością uśmiechu.”

Feliks Rajczak (1938–1987)

O uśmiechu

„W świecie sztuk wizualnych problemem jest pewien paradoks. Z jednej strony już od dziesięcioleci obowiązuje pogląd, że „każdy może być artystą”, z drugiej pojawia się kwestia, jak w takim razie utrzymać wartość artystów? Jak sprawić, żeby robili wrażenie wyjątkowych?”

Brian Eno (1948) brytyjski muzyk rockowy

Źródło: Bartek Chaciński, Złamana pieczęć http://www.dwutygodnik.com/artykul/4501/, Dwutygodnik.com nr 107/2013.

O wrażeniach

„Pomiędzy paradoksem a prawdą zachodzi ta różnica, że pierwszy rozjaśnia przedmiot silnym światłem z jednej strony, a druga słabym światłem z wielu.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

„Chciałam nakręcić film o cudzie. Cuda stanowią paradoks, pewien wyłom w logicznym cyklu życia i śmierci, zaś oczekiwanie cudu implikuje nadzieję, że wszystko się dobrze skończy i że ktoś nad nami czuwa. Długo szukałam odpowiedniej scenerii. Wybrałam Lourdes, bo chciałam podkreślić to, że pielgrzymi ruszają tam właśnie w nadziei na doświadczenie cudu. Na pierwszy rzut oka można pomyśleć, że cuda są na wskroś pozytywne – weźmy na przykład nagłe ozdrowienie paralityka. Jednak gdy zaczęłam zgłębiać historię takich wydarzeń, natrafiłam na przypadki, w których choroba powracała. Cud okazywał się ulotny. Odzwierciedlenie tego można odnaleźć w arbitralnych, przypadkowych aspektach naszego życia: niektóre rzeczy wydają nam się wspaniałe, wręcz cudowne, lecz z czasem okazują się okropne lub po prostu banalne.”

Jessica Hausner (1972)

Źródło: Jessica Hausner o swoim filmie „Lourdes”, „Gutek Film”, 13 stycznia 2010 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/108,1

O śmierci , O chorobach , O historii , O czasie

„Każda prawda jest jak owoc, który gdy zielony, zwie się paradoksem, a gdy dojrzały – banałem.”

Louis Veuillot (1813–1883)

O prawdzie

„Paradoksem naszych czasów jest to, że ludzie żyją tak blisko siebie, a mimo to jakże często odczuwają samotność. Każdy żyje w małym, ciasnym światku własnych spraw. A przecież być chrześcijaninem, to spełniać testament Chrystusa: „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak was umiłowałem.””

Roman Marcinkowski (1942) polski duchowny katolicki, biskup

Jest to warunek przynależności do Chrystusa i autentyczności naszej wiary.
Źródło: homilia w katedrze płockiej podczas wielkoczwartkowej mszy Wieczerzy Pańskiej, 20 marca 2008

O ludziach , O wierze , O samotności , Chrystus

„Może to wydać się paradoksem, lecz jest prawdą, że jak miłość i nienawiść, tak duma i pokora zlewają się czasem w nierozwikłanego coś i niezrozumiałego.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

U babuni

O miłości , O nienawiści , O czasie

„Zanik wyznania mojżeszowego w Polsce doprowadził, moim zdaniem, do ogromnego zubożenia kultury polskiej i kultury chrześcijańskiej, a w pewien sposób zubożył tożsamość polskiego katolicyzmu. Istotnie, trudno jest teraz prowadzić dialog katolicko-judaistyczny w Polsce, chociaż na urządzane przez nas spotkania religijne zapraszamy rabina Joskowicza oraz przedstawicieli ambasady izraelskiej. Przybywają też nieliczni Żydzi polscy i te kontakty są coraz częstsze. Pewnie chciałaby pani usłyszeć, że wiele możemy się od nich nauczyć. Ale proszę sobie wyobrazić, że to właśnie do nas, księży katolickich, przychodzą ludzie, którzy uświadomili sobie swoje żydowskie pochodzenie i tożsamość. Od nas dowiadują się o dziejach judaizmu w Polsce. Powstaje więc pewien paradoks, gdy osoby pochodzenia żydowskiego zgłębiają swoją przeszłość i dzieje swoich przodków za pośrednictwem strony, która pozostawała z nimi w konflikcie.”

Waldemar Chrostowski (1951)

Rozmowy o dialogu
Źródło: s. 35.

O ludziach , O przeszłości

„Oczywiście, że nie uważam. Przecież w każdym z nas jest potencjał, który w krótkim życiu wykorzystujemy jedynie w niewielkiej części. O wiele za mało dokonałem. I z tą świadomością przyjdzie mi odejść z tego świata. Aczkolwiek – i to paradoks – do pewnego stopnia uważam się za człowieka spełnionego – mimo wszystko.”

Stanisław Brejdygant (1936) polski aktor, reżyser i scenarzysta

odpowiedź na pytanie: „Czy to, czego pan dokonał w dotychczasowym swoim życiu uważa pan za kres swoich możliwości?”
Źródło: Stanisław Brejdygant - czym zasłynął?, moje-gniezno.pl, 2 lutego 2011 http://moje-gniezno.pl/artykuly/czytaj/1334/stanislaw-brejdygant-czym-zaslynal.html

O odejściu , O czytaniu

„Zaszedł bowiem podczas ostatniej wojny ciekawy paradoks historyczny na terenie Wschodniej Europy. Od Petsamo po Morze Czarne, wszystko, co było demokratyczne z pochodzenia, a więc narody chłopskie jak Białorusini, Ukraińcy oraz te państwa, które zdobyły sobie niezależność niejako „rękami czarnymi od pługa”, Finlandia, Estonia, Łotwa, Litwa, uznały za wroga nr 1–Związek Sowiecki. W jednolitym łańcuchu; jedynie „szlachecka” Polska i „kapitalistyczne” Czechy za wroga nr 1 uznały Trzecią Rzeszę, a z Sowietami zawarły przymierze.”

Józef Mackiewicz (1902–1985) polski pisarz i publicysta

Źródło: O pewnej, ostatniej próbie i o zastrzelonym Bubnickim, „Kultura” 1954

O wojnie , O morzu

„Jak ja zacząłem, byłem względnie jeszcze młodym człowiekiem, później to się kończy pewnym rozczarowaniem; ja to rozczarowanie jakby wyprzedzam, to jest paradoks, ja jestem już jakby w tym rozczarowaniu i zarazem w czarowaniu tego rozczarowania. Jest to odniesienie się do tego, że nic wielkiego nie stworzę, ta świadomość, że nic wielkiego nie stworzę – a tworzę dzieło, którego nikt jeszcze nie stworzył. (…) Robię coś najmniejszego, najskromniejszego, co staje się może jedyną możliwą wartością dzisiaj, przynajmniej w sztuce.”

Roman Opałka (1931–2011) malarz i grafik polski

Źródło: Joanna i Paweł Sosnowscy, Ręka mi drżała http://www.dwutygodnik.com/artykul/4525/, Dwutygodnik.com nr 108/2013.

O rozczarowaniu

„Trudno jest zrobić zdjęcia reklamowe w swoim stylu. To jest paradoks, poszukują ludzi o określonej stylistyce, a wymagają od nich zrobienia czegoś, co tego stylu jest zupełnie pozbawione.”

Wojciech Wieteska (1964)

Źródło: Wywiad http://fototapeta.art.pl/fti-wwiet.html

O ludziach , O poszukiwaniu

„Czy pani wie co to jest ludzkość? Ludzkość jest to parada nikczemnych karzełków. Czy pani wie, co jest największym paradoksem we wszechświecie? Człowiek. Czy pani wie, co to jest – Polska? Jest to kraj, w którym zawsze klęka się przed pałką policjanta, lecz nigdy przed geniuszem. (…) Człowiek przyzna się do wszystkiego, lecz nigdy do samego siebie. Czy pani podziela moje zdanie, Spermensito? Czy pani wie, czysta dzieweczko, ze istnieje na świecie taki kraj, w którym każdy z jego mieszkańców uważa się za zmarnowanego człowieka? Czy pani wie – o pieśni słodyczy! – że jest pod niebem taki kraj, w którym każdy kretyn mający ptasi móżdżek i zbyt słabe ręce do pchania taczek… – w którym każdy łajdak, zanim zdążył innym podstawić nogę i sam wpaść pyskiem w błoto – uważa się za człowieka skrzywdzonego przez historię? Czy pani wie, że jest taki kraj, w którym, gdy złodziej staje przed sądem i skazują go, on z braku argumentów krzyczy: „Jestem Polakiem” – Czy pani wie, że jest taki kraj, który powinien mieć w herbie – zamiast orła – rozwścieczonego indyka z tubą wazeliny w szponach, na tle dwu nahajek z bielonego klozetu z serduszkiem? Kraj, w którym słowo „polityka” od wieków równoznaczne jest ze słowem „oszustwo”?”

Marek Hłasko (1934–1969) polski pisarz

Umarli są wśród nas

O historii , O oszustwie , O wieku

„To paradoks: Grecy bez przerwy krytykują Niemców, ale głosują na partię neonazistowską.”

Petros Markaris (1937)

Źródło: „Forum”, 21 maja 2012.

„Wynika z tego paradoks najtrudniejszy do zrozumienia – największe przejawy przemocy są całkowicie bezkarne, a nawet pochwalane. Nazywa się je tutaj wojną, interwencją zbrojną, walką o pokój, konfliktem militarnym, szerzeniem demokracji a nawet pokojową interwencją.”

Maciej Bennewicz (1961)

Życie na Ziemi. Poradnik dla kosmitów (2013)

O wojnie , O pokoju , O demokracji , O zrozumieniu

„Dzieło malarza tej miary, co Bacon ukazuje wzorcowy paradoks sztuki w którymkolwiek z jej szczytowych osiągnięć. Tam gdzie artysta pozostaje w najwyższym stopniu wierny własnej twórczości, coś innego czeka już, aby również się w niej i poprzez nią wyrazić, coś, co należałoby nazwać historyczną dominantą jego czasów.”

Francis Bacon (malarz) (1909–1992) malarz

Julio Cortázar, Do ukrzyżowania głową w dół, tłum. Iwona Krupecka, ze zbioru: Niespodziewane stronice
O Francisie Baconie

O czekaniu

„Paradoks polega na tym, że im więcej jednostka ma możliwości, tym mniej skłonna jest do podejmowania wspólnych działań. Jeśli jesteś przekonany, że sam sobie poradzisz, nie potrzebujesz innych, by coś zmienić. Gdy ludzie są wkurzeni na rząd, wolą go pozwać, niż dołączyć do partii politycznej albo założyć nową. Tyle że gdy przyszedł kryzys, okazało się, że możliwości wcale nie są takie duże. Że pojawiają się zmiany, które wcale ci się nie podobają, ale nie możesz im zapobiec – właśnie dlatego, że brakuje ci wpływu na politykę.”

Iwan Krystew (1965)

Źródło: rozmowa Katarzyny Wężyk, Arogancja elit, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 października 2013.

O ludziach

„Paradoks: młodzi dziś ludzie, między 16 a 25 rokiem życia, są pierwszą najbardziej wykształconą generacją w historii, a zarazem najbardziej bezrobotnym pokoleniem w dziejach ludzkości. To wielkie nieszczęście. Miliony młodych, którzy nie wiedzą co ze sobą zrobić, czują się zbędni i zaciągają się na służbę dla przemocy. To się w ostatnich latach nasila.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Źródło: Nieśmiertelność nadziei, krytykapolityczna.pl, 28 czerwca 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/opinie/20130628/bauman-cisnienie-utopii

O nieszczęściu , O ludziach , O historii

„Proszę sobie przypomnieć choćby historię Polski po 1989 roku: kiedy komunizm upadł, cyniczni ekskomuniści nadawali się zazwyczaj lepiej do sprawowania władzy niż dawni dysydenci. Dlaczego tak było? To nie był żaden spisek, który przywołują wasi bliźniacy. Stało się tak dlatego, że o ile bohaterowie antykomunistycznych rewolt nadal śnili na jawie, dawni komuniści nie mieli najmniejszych kłopotów z zaakceptowaniem bezlitosnych reguł kapitalizmu. Oni okrucieństwo mieli we krwi. To był wielki paradoks postkomunistycznego świata: antykomunistyczni bohaterowie stanęli po stronie utopijnego snu o prawdziwej demokracji, a dawni komuniści wybrali okrutną rzeczywistość skuteczności rynku, włącznie z korupcją i wszelkimi brudnymi sztuczkami.”

Slavoj Žižek (1949) słoweński socjolog, filozof, psychoanalityk i krytyk kulturalny

Źródło: Wywiad w Newsweeku, 5 stycznia 2010 http://www.newsweek.pl/magazyn/artykuly/Europa/zizek-dla-newsweeka--dlaczego-kapitalizm-zawsze-zwycieza,51206,6

O demokracji , O historii , O rzeczywostości

„W mediach została wykreowana na seks bombę i tak dalej, natomiast to się nie potwierdza w innych badaniach. Co ciekawe, dla wielu mężczyzn jest aseksualna, oczywiście. Na tym polega paradoks, że utarło się, że jest bardzo seksowną osobą, postrzeganą tak powszechnie. Został stworzony pewien mit. Owszem znajdziemy mężczyzn, którzy patrzą na jej piersi, na jej twarz i tak dalej. Ale to jest pewna mitologia. Mężczyźni wyczuwają, że za tą taką słodką kryje się mocne „ja.””

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

o Dodzie.
Źródło: Profesor Lew-Starowicz: Doda, dla wielu mężczyzn jest aseksualna, dziennik.pl, 10 grudnia 2012 http://rozrywka.dziennik.pl/plotki/artykuly/413148,profesor-lew-starowicz-twierdzi-ze-dla-wielu-mezczyzn-doda-jest-aseksualna.html

O mężczyznach , O seksie

„To zabawne. Zanim tu dotarłeś, biskup chciał nas przekonać, że jesteś Szatanem. W naszej rodzinie tylko Quim traktował to poważnie Ale gdyby biskup powiedział, że jesteś Enderem, pewnie ukamienowalibyśmy cię zaraz po lądowaniu.
– Czemu teraz tego nie zrobicie?
– Teraz cię znamy. Na tym polega cała różnica. Nawet Quim przestał cię nienawidzić. Kiedy pozna się kogoś naprawdę, nie można go nienawidzić.
– A może nikogo nie można naprawdę poznać, póki nie przestaje się go nienawidzić?
– Czy to paradoks błędnego koła? Dom Cristão twierdzi, że większość prawd daje się wyrazić jedynie poprzez błędne koło.
– Nie sądzę, by miało to związek z prawdą. To po prostu kwestia przyczyny i skutku. Nigdy nie zdołamy ich rozróżnić. Nauka nie uznaje żadnych przyczyn prócz najpierwszej – jeśli przewrócisz klocek domina, sąsiedni upadnie także. Jeśli idzie o istoty ludzkie, to jedyną przyczyną, która ma znaczenie, jest przyczyna ostateczna – cel. Co dana osoba chce osiągnąć. Kiedy zrozumiesz, czego ludzie naprawdę pragną, nie możesz ich nienawidzić. możesz się ich bać, ale nie nienawidzić, ponieważ zawsze znajdziesz te same pragnienia we własnym sercu.”

Orson Scott Card Saga Endera

Saga Endera, Mówca Umarłych

O ludziach , O rodzinie , O domu , O nauce

„Od dawna mam bardzo silne poczucie niezależności. Paradoks polega na tym, że mogę sobie na nie pozwolić głównie dzięki ojcu.”

Nadieżda Michałkowa (1986)

Źródło: Anna Serdiukow, Z dala od pewnych pokus. Wywiad z Nadią Michałkow, stopklatka.pl, 5 kwietnia 2012 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=86887

„Wierzę w sens rodziny. Znam niewiele rodzin udanych, ale brak wiary też nie ma sensu, niczego się na nim nie zbuduje. Więc wierzę – z dystansem… Moje filmy opowiadają o rodzinach dysfunkcyjnych, rozmontowanych, które próbują się poskładać. Fascynuje mnie i przeraża, że właśnie ludzie, którzy są sobie najbliżsi często najbardziej się ranią. To paradoks. Ale mimo to: rodzina górą!”

Julia Kolberger (1978)

Źródło: Mateusz Pacewicz, Nowy film Julii Kolberger. Rozmowa z reżyserką http://wyborcza.pl/1,75475,12597477,Nowy_film_Julii_Kolberger__Rozmowa_z_rezyserka.html, wyborcza.pl, 3 października 2012.

O ludziach , O rodzinie , O wierze , Sens

„Współczesny artysta, w tym i kompozytor, znajduje się w okowach dwóch skrajności. Z jednej strony grozi mu bełkot, jeżeli całkowicie odrzuci tradycję, z drugiej zaś może popaść w banał, jeśli za bardzo się na nią zapatrzy. To jest paradoks uprawiania sztuki dzisiaj.(…) Skoro nie można całkowicie uwolnić się od banału, to trzeba z tym banałem prowadzić pewną grę, traktować go jako tworzywo pozwalające na zachowanie pewnych elementów konwencji, ale równocześnie za pomocą cudzysłowu, metafory, paradoksu osiągnąć do niego odpowiedni dystans. Efektem takich zabiegów może być pewna mieszanina środków, prowadząca do eklektyzmu, który w czasach awangardy był napiętnowany i odrzucony, w dużej mierze słusznie. Dziś wraca i podszywa się pod postmodernizm. Jest wszakże do zastosowania wiele sposobów, aby nie popaść w eklektyzm, mimo uprawiania gry z tradycją.”

Paweł Szymański (ur. 1954) (1954)

Źródło: „Studio” 1996, nr 9

O zachowaniu , O pomocy

„Istnieje paradoks dotyczący niezwykłych przypadków, a mianowicie taki, że się powtarzają.”

Karel Čapek (1890–1938) pisarz czeski

„Problemem w XXI wieku staje się los ludzi pozbawionych pracy. Sytuacja ta tworzy się zarówno z powodu niewłaściwie prowadzonej gospodarki, jak i z powodu rozkwitu techniki. Maszyny, mówiąc najogólniej, zastępują ludzi. Dlatego też twierdzę, odwołując się do poglądów niemieckiego filozofa XX wieku Gustawa Radbrucha, że jedną z idei XXI wieku powinien stać się transpersonalizm. Otóż filozof ten zwrócił uwagę na to, że w dziejach zachodzi wciąż na nowo pewien paradoks. Ocenia się przeszłe pokolenia stosownie do wartości dzieł kulturowych, które po nich pozostały. Ale pokolenia, które żyje nikt nie zachęca ku temu, by koncentrowało swoje siły na tworzeniu dzieł kultury. Według innych kryteriów ocenia się minione pokolenia – a ku innym celom skłania się tych, którzy są żywi. Mianowicie zaszczepia się od wieków przekonanie, że należy oddawać życie w imię patriotycznych lub religijnych idei. Zmiana tego paradoksu, czyli propagowanie znaczenia wysiłku kulturotwórczego wśród żywych pokoleń spowodowałyby zarazem rozwiązanie problemu wzrastającej liczby osób pozbawionych pracy, nie wiedzących jak ukierunkować własną energię psychofizyczną. Transpersonalizm, wskazujący wartość idei oraz szerzący szacunek dla różnic indywidualnych między ludźmi, może stać się ideą nadającą sens życia człowiekowi w XXI wieku.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

O życiu , O losie , O ludziach , O wysiłku

„Zupełnie groteskowo brzmią oskarżenia o pazerność Kościoła w ustach ludzi Ruchu Palikota. Przecież ich lider zrobił majątek na spirytusie w Polsce. W tym samym czasie Kościół z pomocą liczoną w milionach złotych wkraczał tam, gdzie były dramatyczne skutki nałogów, nędza, cierpienie, nieszczęście ludzkie, gdzie konieczna była pomoc Narodowi. I on teraz zarzuca Kościołowi pazerność! Jakiż to paradoks! Pierwszą rzeczą, którą komuniści zrobili po przejęciu władzy w Polsce, było zerwanie konkordatu. Dziś też mamy działania, czy to w przypadku Komisji Majątkowej, czy próby likwidacji Funduszu Kościelnego, uderzające w konkordat albo nieliczące się z jego zapisami.”

Stanisław Nagy (1921–2013) polski teolog, kardynał

Źródło: Nowa komuna nabiera rozpędu, naszdziennik.pl, 24 marca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120324&typ=wi&id=wi03.txt

O nieszczęściu , O ludziach , O zerwaniu , O cierpieniu

„(…) pokój zachęca do agresji, stając się tym samym zarzewiem wojny. Paradoks…”

Frank Herbert książka Dzieci Diuny

Baszar Tajkeik do Księcia Farad'n o nauczaniu Bene Gesserit o wojnach.
Dzieci Diuny

O wojnie , O pokoju

„Obecnie mamy do czynienia z paradoksem. Nie chcemy oczywiście, żeby ludzie byli przeciwko Izraelowi. Ale co mamy na myśli, kiedy mówimy o działaniach proizraelskich? Wiele krajów wspiera Izrael niezależnie od wszystkiego – wedle logiki, że cokolwiek Izrael chce zrobić, musimy to wspierać. Nie pozwalamy swoim przyjaciołom prowadzić pod wpływem alkoholu – podobnie powinno być z Izraelem. Prawdziwe wsparcie polega na mówieniu o tym, że to, co robi ten kraj, nie jest dobre. A zatem tym, czego potrzebujemy w tej chwili, jest mówienie na przykład o wyburzeniach palestyńskich domów. Świat i społeczność międzynarodowa powinny powiedzieć „stop.””

Arik Ascherman (1959)

Źródło: Aneta Jerska, Rabin odbudowuje palestyński dom http://www.przekroj.pl/artykul/815910,929384-Rabin-odbudowuje-palestynski-dom.html, Przekrój.pl, 2 września 2012 r.

O ludziach , O świecie , O domu , O myślach

„Zastanawiałem się, czy wszelkie wynalazki z dziedziny telekomunikacji naprawdę wzbogacają życie. Pozornie wzbogacają, naprawdę tylko urozmaicają. […] Dostrzegam najwyraźniej paradoks naszych czasów: czym bardziej technika ułatwia ludziom kontakty, zbliża kontynenty, zbliża człowieka do człowieka, dając mu coraz to lepsze środki porozumienia się na odległość, tym to porozumienie słabnie, tym bardziej ludzie stają się sobie obcy. Znika z życia kontakt osobisty - jedyny wzbogacający i zapładniający.”

Andrzej Bobkowski (1913–1961) polski pisarz i przedsiębiorca emigracyjny

8 sierpnia 1943
Szkice piórkiem

O życiu , O ludziach , O odległości

„Miłość [w Niemczech] jest filmem tępym, płaskim i pozbawionym nerwu, zaś Hanna Schygulla, która wyspecjalizowała się w rolach cynicznych, zimnych kurew, nie potrafi zagrać zakochanej w Łysaku i przymusza się bezustannie z wysiłkiem zauważalnym dla widza. Co zaś dzieje się z Wajdą? Moim zdaniem, stracił talent około roku 76 (ostatni udany film: Człowiek z marmuru), co artystom się zdarza, i może dlatego stara się nadrobić polityką? Paradoks jego życiorysu polega na tym, że właśnie teraz uzyskał rozgłos światowy.”

Zygmunt Kałużyński (1918–2004) polski krytyk filmowy

fragment relacji z festiwalu w Cannes.
Źródło: „Polityka”, 1984.

O miłości , O wysiłku , O relacjach

„W każdym społeczeństwie wypadków eutanazji jest bardzo mało. Jej przeciwnicy są z reguły – o paradoksie! -zwolennikami prowadzenia wojen. To ogromne zakłamanie.”

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

„Niestety, jak widać, myśmy jeszcze pełnego, gruntownego rozbratu z komunizmem nie wzięli. Ten komunizm nadal głęboko tkwi w strukturze Narodu, w strukturze władzy i w różnych momentach próbuje o sobie dać znać. Na tym polega ten dzisiejszy bolesny paradoks naszej Ojczyzny – patrzymy na nasze współczesne państwo i choć ono nazywa się „polskie”, to nie realizuje programu, który był na tej ziemi podejmowany przez tysiąc lat, i to we współpracy z Kościołem. Idzie się za to na walkę z Kościołem ze szkodą dla siebie, ze szkodą dla Kościoła i ze szkodą dla Narodu.”

Stanisław Nagy (1921–2013) polski teolog, kardynał

Źródło: Nowa komuna nabiera rozpędu, naszdziennik.pl, 24 marca 2012 http://naszdziennik.pl/index.php?dat=20120324&typ=wi&id=wi03.txt

O walce , O współpracy , O ojczyźnie

„Połowa europejskiego repertuaru operowego powstała w Rosji. Genialna literatura, wspaniały balet. Ale przede wszystkim panuje tam wielka miłość zwykłych ludzi do sztuki, do artystów. Rosjanin będzie pościć, ale uskłada na bilet do teatru! Muzea są pełne zwiedzających, księgarnie czytających. Nawet polityka – tak restrykcyjna! – nie zabiła w Rosjanach potrzeby obcowania ze sztuką. W Polsce to się nie udało, w Polsce zniszczono sztukę beznamiętnym skreśleniem kultury z każdego możliwego budżetu. Z dwóch procent, wydawanych przez państwo na kulturę, zostały dwie dziesiąte; poniżej błędu statystycznego. A w Rosji buduje się nowe teatry i filharmonie. Ot, paradoks.”

Henryk Baranowski (1943–2013) polski reżyser, scenarzysta i aktor

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 7 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/okoszmarzew.htm

O miłości , O ludziach , O błędach , O literaturze

„Paradoks życia publicznego: Zły polityk pokazywany jest częściej w mediach niż wybitny artysta.”

Jan Stępień (1949) polski rzeźbiarz, poeta i pisarz

Zamyślenia

„Paradoks suwerenności polega na tym, że suweren jest zarazem wewnątrz i na zewnątrz porządku jurydycznego.”

Giorgio Agamben (1942) włoski filozof

Źródło: Homo sacer

„Paradoksem jest, że najważniejsi ideologowie Radia Maryja przedtem, w PRL, wybierali różne formy współpracy z władzą. Jerzy Robert Nowak był peerelowskim dyplomatą i działaczem satelickiego Stronnictwa Demokratycznego. Prof. Bogusław Wolniewicz przez ćwierć wieku należał do PZPR, a karierę filozofa zaczynał pod okiem czołowego partyjnego ideologa Adama Schaffa.”

Rafał Kalukin (1974) polski dziennikarz

Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,76842,5826728,Trzecie_zycie_Ryszarda_Bendera.html?as=1&startsz=x

O wieku , O współpracy

„Estonia wciąż ma swoją lekcję do odrobienia w dziedzinie praw kobiet. Trudno nam się cały czas porównywać nie tylko do krajów Zachodu w tej dziedzinie, ale nawet do niektórych państw postkomunistycznych tj. Słowenia. To o czym wspominałam już wcześniej, to „gender pay gap”, które sięga 28%, to wciąż kwestia właściwego rozumienia praw człowieka. Paradoksem jest to, że statycznie w Estonii kobiety są lepiej wykształcone niż mężczyźni, jesteśmy pod tym względem rekordzistą w Europie i na świecie, ale nie idzie za tym taka sama płaca. Dlaczego mamy je w ten sposób karać?”

Marianne Mikko (1961)

o sytuacji kobiet estońskich.
Źródło: Marianne Mikko: nasze wartości to solidarność, pomoc słabszym, walka o progresywny podatek, radiownet.pl, 22 września 2013 http://www.radiownet.pl/publikacje/marianne-mikko-nasze-wartosci-to-solidarnosc-pomoc-slabszym-walka-o-progresywny-podatek

O kobietach , O mężczyznach , O czasie , O pomocy