Cytaty na temat garstka

Zbiór cytatów na temat garstka, ludzie, inny, zostać.

Cytaty na temat garstka

Maria Skłodowska-Curie Fotografia

„Nie miałam na sobie żadnej nadzwyczajnej sukni ślubnej i tylko garstka przyjaciół była obecna na ceremonii. (…) Nie chcieliśmy nic więcej, jak niewielkiego kąta, w którym można by mieszkać i pracować.”

Maria Skłodowska-Curie (1867–1934) polsko-francuska uczona, fizyk, noblistka

Źródło: Alicja Rafalska-Łasocha, Maria Skłodowska-Curie – kobieta niezwykła, „Alma Mater” nr 136, nr specjalny 2011, s. 13.

Włodzimierz Lenin Fotografia
Howard Phillips Lovecraft Fotografia
John le Carré Fotografia
Friedrich August von Hayek Fotografia
Tomasz Strzembosz Fotografia

„Powstanie Warszawskie zorganizowane, podjęte i prowadzone przez generałów i pułkowników, było – jak mało która bitwa – dziełem dwudziestolatków, ich sprawą, ich czynem, ich wielką życiową przygodą. Przyjęli je oni za własne i nasycili sobą, nadając mu ten kształt i tę atmosferę, którą znamy z tysięcznych przekazów: z pamiętników i wspomnień, piosenek i wierszy, z całej powstańczej literatury. Zawdzięczało im powstanie nie tylko atmosferę. Zawdzięczało także swoje uporczywe trwanie, aż do ostatecznego wyczerpania się możliwości walki, pomimo braku broni, zaopatrzenia i żywności. Oni spowodowali, że ta często do rzezi podobna walka zachowała się w pamięci społecznej nie tylko jako koszmar, ale także jako wielki i piękny zryw młodzieży, wspartej przez przytłaczającą większość ludności stolicy. Bo także jest prawdą, i to prawdą nie do podważenia, że wszędzie tam, gdzie powstanie nabrało charakteru walki nie pozbawionej szans powodzenia, gdzie trwało nieco dłużej i nie zaczynało się od rzezi, jak na Ochocie i Woli, zaakceptowane zostało przez ogół warszawiaków. I dlatego dzień 1 sierpnia gromadzi dziś na cmentarzu wojskowym w Warszawie, tak jak gromadził przez tyle lat, tłumy nie tylko byłych żołnierzy powstania, ale także ogromne rzesze tych, którzy przeżyli je nie na barykadzie i nie z bronią w ręku. Obok tych, którzy stracili wtedy swoich najbliższych, przychodzą tu co rok tacy, którzy nie mają nikogo ze swoich na tym cmentarzu. Powstanie bowiem było sprawą nie jakiejś garstki szaleńców, którzy wydali miasto na łup pożarów i pod kule żołdaków, lecz było i jest sprawą ludu Warszawy, który podobnie jak ci chłopcy i te dziewczęta w opaskach, przyjął je za swoje własne.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 119–120

Ołeksandr Irwanec Fotografia
Carne Ross Fotografia
Stendhal Fotografia

„Dla garstki szczęśliwych.”

Inne tłumaczenie: Nielicznym szczęśliwcom.
To a happy few. (ang.)
zakończenia powieści Czerwone i czarne (1830) i Pustelni Parmeńskiej (1839).
Czerwone i czarne
Źródło: Historia malarstwa we Włoszech (1817)

Atanazy Wielki Fotografia

„Nawet jeśli katolicy wierni Tradycji zmaleją do garstki, to oni właśnie są tymi, którzy są prawdziwym Kościołem Jezusa Chrystusa.”

Atanazy Wielki (295–373) ojciec Kościoła, patriarcha Aleksandrii

Źródło: Nicene and Post-Nicene Fathers: Series II, Volume IV. Athanasius: Select Writings and Letters, Edynburg 1886.

Natalia Kukulska Fotografia
Marian Pankowski Fotografia

„Ciągle jeszcze stoimy. A kiedy chcemy ruszyć, nasze stopy na gwałt szukają ziemi solidnej. Bo my dwaj na śliskim progu, niby tutejsi, spod słonka i skowronka, ale chyba raczej stamtąd, z popiołu, co w snach naszych nie przestaje huczeć pustynią pełną imion.
Teraz już dom. Otworem na wszystkie życzliwości świata dzisiejszego. Żona, córka i syn. Patrzą na mnie, na drugiego uratowańca z Wyspy Płomieni. Patrzą na siwą ilustrację, w sam raz do reportaży o harcie ducha i walce, o cierpieniu i poświęceniu. „Ten tu profesor i mój ojciec tamto przeżywali” – pomyśli córka.
My z Szymkiem widzimy, jak żywi na nas patrzą. Słyszymy, że to przez nich cisza nastała. I wiemy, jak im teraz strasznie głupio, bo nie potrafią nas definitywnie umiejscowić.
Na szczęście dorodna córka pomału się podnosi, pomału, i biodrem oprze o ramię ojcowe. A dłonią delikatnie kark obejmie. Garstka sekund, nie dłużej, tej urody pogody kojącej kobiecości, bo Szymek, jak przebudzony, od stołu się dźwiga, siny, cuchnący trupią fosą, i goły. Rękę nie dopaloną nad stół wyciąga, bo chce nią zgarnąć łososiową różę z białego talerza.
Ja też nie od macochy. Wstaję, golas nieodwszony, ręce na nie obrzezanej kuśce katolickiej skrzyżuję, a tu po wino musujące chciałbym sięgnąć…ale jak tu równocześnie zasłonić dziurkę po kuli w potylicy?
A żywi strasznie udają, że nic nie widzą, że nic się nie stało, że my dalej sobie siedzimy i do żarcia ostro się zabieramy. Niemniej cisza zapadła. To już nie przysłowiowa okazja dla anioła, żeby się popisał swym przelotem nad nami, to… przepaść w ich ziemskim czasie, wywołana naszą golizną, naszym odorem spalenizny, czego nie potrafią odziać żadną metaforą.
Od stołu się zerwą, udając że wierzą, że my chcemy jestku i pitku z ich rzeczywistości; więc dalej talerze pod nos nam podsuwać…ale na odległość, żeby granicy nie przekroczyć, za która aleja wprost na krematoria, nad którymi w szarpiach wisi niebo monoteistyczne.”

Marian Pankowski (1919–2011) polski pisarz, poeta, tłumacz

Z Auszwicu do Belsen

Marian Opania Fotografia
Szewach Weiss Fotografia

„W Polsce oświecona społeczność jest duża i nie jest antysemicka i pragnie przyjaznych stosunków z Izraelem. Tak samo chcą przywódcy Polski. Przypuszczam, że tylko w małych i prowincjonalnych miejscowościach są jakieś pozostałości antysemityzmu. Pamiętam, że zostałem zaproszony na mecz Legii w Warszawie i tylko jakaś garstka kibiców krzyknęła do mnie „Arbeit macht frei” (niemieckie hasło z obozu zagłady w Oświęcimiu gdzie masowo ginęli Żydzi i Polacy) ale takie rzeczy są naprawdę marginalne.”

Szewach Weiss (1935) izraelski polityk, politolog, pisarz, ambasador Izraela w Polsce

wywiad profesora Szewacha Weissa dla izraelskiej gazety Maariv.
Źródło: Memorial project: the surprising tenderness of Jewish culture in Poland. Glorious community currently operated in only a few thousand remain, but almost 70 years after the war is flourishing again http://www.maariv.co.il/news/new.aspx?pn6Vq=E&0r9VQ=FGDIF, „Maariv”, 27 kwietnia 2014.

Tomasz Witkowski Fotografia
Conrad Anker Fotografia
Zenon Kosidowski Fotografia
Sufjan Stevens Fotografia

„Czuję jak ludzie, a w szczególności Amerykanie, tworzą swoisty archetyp religii i robią wielkie streszczenia na temat kultury i społeczeństwa. Islam jest tego doskonałym przykładem. Ludzie mają skłonność do błędnego interpretowania islamu i traktują stereotypowo jego wiarę, opartą na podstawie czynów garstki agresywnych jednostek. To przepiękna religia, która jest odrzucona ze względu na stworzoną dla niej szufladkę w naszej kulturze. W co wierzę i to co piszę pochodzi z wielkiej miłości do ludzkości, a jeśli ludzie chcą to interpretować to już jest inna droga, a ja nie mogę nic zrobić, aby ich powstrzymać. Czuję się jak dwa różne aspekty pomiędzy: chrześcijaństwem, które jest osobistą wiarą i miłością; i chrześcijańskim światem, który niestety jest wszystkim o czym niektórzy ludzie myślą gdy myślą o chrześcijaństwie. Świat chrześcijański jest brzydką, pełną nienawiści instytucją, która ustawia się w szeregu z chrześcijaństwem. Czuję, że ciągle muszę samodzielnie rozwiązać, pomiędzy tym w co wierzę, a tą śmiertelną instytucjonalną jednostką. Nie czuję przynależności do tego w co ludzie wierzą, bądź do czego naciskają – i mam nadzieję, że mogę tworzyć tę różnicę w mojej muzyce. Ale jestem tylko śpiewającym gawędziarzem z małym głosem naprawdę.”

Źródło: „Vanguard”, 28 lipca 2004 http://www.psuvanguard.com/2.4081/the-man-from-michigan-1.1138510/

„Gdyby szef odsunął ludzi, którzy przyszli rozbić Samoobronę, to może by żył i pewnie partia byłaby silna. Zawsze twierdziłam, że gdyby nie było Maksymiuka, to Samoobrona dzisiaj byłaby do wyborów przygotowana. Tam prawie wszyscy odeszli. Garstka została.”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

Źródło: Sylwetka Andrzeja Leppera: Nieprawdopodobna kariera w III RP, polskatimes.pl, 8 sierpnia 2011 http://www.polskatimes.pl/fakty/kraj/436574,sylwetka-andrzeja-leppera-nieprawdopodobna-kariera-w-iii-rp,id,t.html

Ernesto Cardenal Fotografia

„Samozwańcza Matka Kościołów zdradziła Ewangelię. Watykan to coś zupełnie innego niż Kościół założony przez Chrystusa z garstką rybaków.”

Źródło: rozmowa Juana Aldabaldtrecu, Jezus był wywrotowcem, „El País”, tłum. „Forum”, 23 lipca 2012.

Jerzy Ofierski Fotografia
Feliks Dzierżyński Fotografia

„Garstka mała, lecz silna ideą swą skupi masy koło siebie, da im to, czego im brak, co ożywi je i natchnie nową nadzieją.”

Feliks Dzierżyński (1877–1926) polski i rosyjski działacz komunistyczny

Pamiętnik więźnia
Źródło: s. 15

John Fitzgerald Kennedy Fotografia
Jeffrey Sachs Fotografia
Kwame Nkrumah Fotografia

„Pomiędzy obszarem znajdującym się pod kontrolą przeciwnika, gdzie masy dopiero się budzą, a terenem walki jest tylko jedno brakujące ogniwo – garstka prawdziwych rewolucjonistów przygotowana do organizacji ludu.”

Kwame Nkrumah (1909–1972) polityk ghański

Źródło: Handbook of Revolutionary Warfare, cyt. za: Rewolucja http://trzeciswiat.wordpress.com/2011/08/22/kwame-nkrumah-rewolucja/, trzeciswiat.wordpress.com, 22 sierpnia 2011.

Juan Perón Fotografia
Vittorio Messori Fotografia
Osip Mandelsztam Fotografia
Zygmunt Bauman Fotografia
Aleksander Świętochowski Fotografia

„Dzieci są zwykle owocami nieprzytomnych upojeń, zwierzęcych namiętności lub lekkomyślnej igraszki. Gdyby w płodzeniu ich uczestniczył rozum, ród człowieczy zmalałby do garstki zadowolonych swą tłustością karmników.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

Źródło: Starzec i dziecię [w:] Pisma II. Obrazki powieściowe, G. Gebethner i Spółka, 1896.

Hugo Chávez Fotografia
Mikey Dread Fotografia
Magdalena Popławska Fotografia
Jacek Woroniecki Fotografia
Swiatłana Aleksijewicz Fotografia

„Są nieliczne, bez pomysłu na rewolucję, której naród nie chce. 19 grudnia po wyborach w Mińsku zebrało się 20–30 tys. ludzi i oni nie usłyszeli od liderów, co robić. Garstka intelektualistów nie pociągnie milionów ludzi. Chcieliśmy wyprzedzić naród, a tego nie da się zrobić. Jesteśmy ofiarami własnej naiwności.”

Swiatłana Aleksijewicz (1948) białoruska pisarka i publicystka

o białoruskich elitach opozycyjnych, 17 maja 2011 roku.
Źródło: „Gazeta Stołeczna”, 18 maja 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80269,9616566,Swietlana_Aleksijewicz__Bialorusi_grozi_znikniecie.html

Aleksander Krawczuk Fotografia
Christopher Plummer Fotografia
Wegecjusz Fotografia
Bernadeta Prandzioch Fotografia
Jarosław Szarek Fotografia