
z wywiadu udzielonego Orianie Fallaci w październiku 1975 w Paryżu
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, wyd. Sfery, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7799-039-1, tłum. Agnieszka Czepnik, Anna Osmólska-Mętrak, Joanna Ugniewska, s. 613-614.
z wywiadu udzielonego Orianie Fallaci w październiku 1975 w Paryżu
Źródło: Oriana Fallaci, Wywiad z historią, wyd. Sfery, Warszawa 2012, ISBN 978-83-7799-039-1, tłum. Agnieszka Czepnik, Anna Osmólska-Mętrak, Joanna Ugniewska, s. 613-614.
„Wciąż o niej zapominam —
widocznie mam słabą pamięć”
Źródło: Koncepty przedjesienne (na własny użytek)
Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18942
Źródło: Czerwień na ślubnej sukni, „Rzeczpospolita”, 27 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cnss.htm
Źródło: Dominik Szczepański, Simone Moro: Jeździmy w góry po to, żeby żyć. Nie zapominajcie o tym w Polsce http://off.sport.pl/off/1,111379,14571558.html, sport.pl, 9 września 2013
Źródło: Barbara Suchy, Pierwszej miłości nie zapomina się nigdy! – Steve House, Wspinanie, 11 grudnia 2012 http://wspinanie.pl/serwis/201212/11steve-house-wywiad.php
Die materialistische Lehre, dass die Menschen Produkte der Umstände und der Erziehung, veränderte Menschen also Produkte anderer Umstände und geänderter Erziehung sind, vergisst, dass die Umstände eben von den Menschen verändert werden, und dass der Erzieher selbst erzogen werden muss. Sie kommt daher mit Nothwendigkeit dahin, die Gesellschaft in zwei Theile zu sondern, von denen der eine über der Gesellschaft erhaben ist. (…) Das Zusammenfallen des Aenderns der Umstände und der menschlichen Thätigkeit kann nur als umwälzende Praxis gefasst und rationell verstanden werden. (niem.)
Tezy o Feuerbachu (1845)
Źródło: Teza III
Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968
Źródło: s. 29.
Źródło: Homilia w płockim sanktuarium Miłosierdzia Bożego podczas mszy w ramach sympozjum naukowego w płockim seminarium, 16 listopada 2006
odpowiedź na pytanie „czy historia może się powtórzyć?”.
„Zawsze wybaczaj swoim wrogom, ale nigdy nie zapominaj ich nazwisk.”
Always forgive your enemies – but never forget their names. (ang.)
Źródło: Nancy McPhee, The Second Book of Insults, 1981
On oublie trop souvent que je suis un homme comme un autre.Comme je le dis parfois, les hommes ne sont jamais que les hommes, qu’ils soient grands ou petits, qu’ils s’appelent de Gaulle ou Dupont. (fr.)
o demokracji szlacheckiej w słowach skierowanych do obywateli Rzeczypospolitej.
Źródło: Uwagi o rządzie polskim, 1772
podczas wystąpienia na forum Rady Państwa w 1861.
Źródło: Władysław Andrzej Serczyk, Poczet władców Rosji (Romanowowie), op. cit,, s. 201–202.
„(…) teatr na młodych musi stawiać, co nie oznacza, że ma zapominać o swej tradycji.”
Źródło: „Dziennik Polski”, 5 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tnmz.htm
Skaza
Źródło: Królestwo Polskie 1815–31, ze zbioru Legendy, podania i obrazki historyczne
„Zapominacie, że owoce należą do wszystkich, a ziemia – nie należy do nikogo.”
„Genialna zdolność kobiety – zapominać – jest czymś innym niż talent damy – nie przypominać sobie.”
Tom Wołanie do Yeti (1957)
Źródło: Z nieodbytej wyprawy w Himalaje
Między logiką a wiarą
Źródło: s. 181, 182
o kontuzji.
Źródło: Superprzesłuchanie Łukasza Kadziewicza http://media.wp.pl/kat,1022939,wid,10083096,wiadomosc.html
Źródło: „Tele Tydzień”, 27 października 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mamzw.htm
„Kochająca kobieta wybacza wszystko. Lecz nie zapomina niczego.”
Stroma ściana (2010)
Źródło: s. 593, 594.
Źródło: „Zawsze Wierni” 1/2007.
Dziennik Paniczny
Źródło: Wielkość naszego powołania http://www.karmel.pl/wielkosc-naszego-powolania, karmel.pl
Źródło: Aleksander Klugman, Icchak Szamir tłumaczył w „Rz”: Nie oskarżałem całego narodu https://www.rp.pl/Historia/190229877-Icchak-Szamir-tlumaczyl-w-Rz-Nie-oskarzalem-calego-narodu.html, rp.pl, 21 lutego 2019.
„Umieć pamiętać i umieć zapominać – oto cała sztuka.”
Świat pani Malinowskiej
Źródło: s. 95
gryps do syna Andrzeja, wysłany z więzienia UB.
Źródło: Tadeusz Płużański: Dlaczego czcimy Niezłomnych 1 marca? Zamordowani, niezidentyfikowani https://www.tysol.pl/a29854--Tylko-u-nas-Tadeusz-Pluzanski-Dlaczego-czcimy-Niezlomnych-1-marca-Zamordowani-niezidentyfikowani, tysol.pl, 1 marca 2019.
Adolf Eichmann w rozmowie z Rudolfem Kasztnerem w Budapeszcie w 1944 r.
Źródło: Eichmann Before Jerusalem, Bettina Stangneth (2015).
„Piękno bycia martwym (…) polega na tym, że nie czuje się bólu i zapomina o własnym ja.”
Terror (2007)
Źródło: rozdział 60, Crozier
Źródło: Obecna sytuacja w Unii Europejskiej. Oświadczenia prezydenta Republiki Francuskiej François Hollande’a i kanclerz Republiki Federalnej Niemiec Angeli Merkel – Strasburg, 7 października 2015 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20151007+ITEM-013+DOC+XML+V0//PL&language=PL&query=INTERV&detail=3-495-000
Źródło: Bodnar przeprasza za wypowiedź o Holokauście. „Ubolewam z powodu tego nieporozumienia” https://dorzeczy.pl/kraj/33091/Bodnar-Musimy-pamietac-ze-polski-narod-uczestniczyl-w-Holokauscie.html, dorzeczy.pl, 21 czerwca 2017.
Nauki Królowej Kuntī
Źródło: Ibidem., s. 158.
„Dzieci czasem o tym zapominają. Myślą o sobie jako o ciężarze, a nie spełnionym życzeniu.”
Jeszcze jeden dzień
Źródło: s. 84
Janusz Głowacki w odpowiedzi na pytanie „Po co Charkowowi Antygona w Nowym Jorku? Mało mają własnych nieszczęść?”, o premierze w Narodowym Teatrze Dramatycznym im. Tarasa Szewczenki w Charkowie.
O Andrzeju Szczytce
Źródło: Janusz Głowacki. Świat pęka http://wyborcza.pl/magazyn/1,145245,17919406,Janusz_Glowacki__Swiat_peka.html?disableRedirects=true, wywiad w „Gazecie Wyborczej – Magazynie Świątecznym”, 16 maja 2015.
Źródło: wywiad Rafała Wosia, Rozruszać kocura https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/rynek/1688188,1,dlaczego-bogaci-powinni-dzielic-sie-z-biednymi.read, polityka.pl, 27 grudnia 2016.
Źródło: Wprowadzenie https://repozytorium.amu.edu.pl/bitstream/10593/1933/1/feno_wprowadzenie.pdf, 2010, s. 7–8.
„Niekiedy nadchodzi dzień, gdy zapomina się wszystkich, których się kochało – mówi dalej poeta.”
Tego dnia można umrzeć spokojnie. Głębokie rany zabliźniają się tak, że ledwo można je zauważyć.
Światłość świata
Źródło: Erna Putz, Boży dezerter. Franz Jägerstätter 1907 – 1943, Warszawa 2008, s. 300–301.
Źródło: Myślę, więc jestem, Czesława i Joachim Glenskowie (oprac.), op. cit., s. 135.
w odpowiedzi na pytanie „Po co Charkowowi Antygona w Nowym Jorku? Mało mają własnych nieszczęść?”, o premierze w Narodowym Teatrze Dramatycznym im. Tarasa Szewczenki w Charkowie.
Źródło: Janusz Głowacki. Świat pęka http://wyborcza.pl/magazyn/1,145245,17919406,Janusz_Glowacki__Swiat_peka.html?disableRedirects=true, wywiad w „Gazecie Wyborczej – Magazynie Świątecznym”, 16 maja 2015.
Źródło: Wywiad przeprowadzony przez Pierre van Paassena, 1936.
Źródło: Zgorzelski (PSL): Francuskiej scenie politycznej grozi dekompozycja http://m.telewizjarepublika.pl/zgorzelski-psl-francuskiej-scenie-politycznej-grozi-dekompozycja,47622.HTML, telewizjarepublika.pl
I naprawdę w to wierzą, Tiehteti. Nigdy nie widziałem białego, który nie byłby zaskoczony w chwili śmierci. (…) Kiedy ja coś kradnę, spodziewam się, że mnie zabiją i znam swoją pieśń, którą będę śpiewał umierając. (…) Nie jestem nawet odrobinę szalony. Biali są szaleni. Wszyscy chcą być bogaci, tak jak i my, ale boją się przyznać przed sobą, że wzbogacić można się tylko w jeden sposób: kradnąc innym. Uważają, że jeśli nie widzą ludzi, którym coś zabierają, jeśli ich nie znają ani nie przypominają, to w istocie nie kradną.
Postać: Toshaway, wódz Komanczów
Syn
Źródło: s. 114.
Okazało się, że każdy przyniósł coś dla mnie: makarony, zupy w proszku, ser, strój do konnej jazdy! Baśka Nawratowicz stała przy drzwiach i nie wpuszczała bez prezentu. Jedzenia zebrało się tyle, że mieliśmy go z Maćkiem i Jaszą na kilka tygodni.
Źródło: Violetta Szostak: Irena „Kika” Szaszkiewiczowa: ja się wszędzie czuję wyśmienicie (wywiad), „Wysokie Obcasy” nr 22 (677), 2 czerwca 2012 http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,11837833,Irena___Kika___Szaszkiewiczowa__ja_sie_wszedzie_czuje.html
Panowie na każdym kroku ustępują mi miejsca, a panie z rozczuleniem głaszczą mnie po sztucznym brzuchu! Jest zrobiony klasycznie z gąbki i poduszek. Miałam podobny 35 lat temu na planie filmu Niespotykanie spokojny człowiek Stanisława Barei. To były czasy komunizmu, więc ekipa wykorzystywała mnie do zakupów spożywczych. Bywało, że poświęcaliśmy na to dwie godziny przed zdjęciami.
Źródło: Małgorzata Potocka i sztuczny brzuch! http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1492.html