Cytaty o sztuce (550 cytatów, strona 6)

„Architektura, jak każda sztuka, jest najdoskonalszym zwierciadłem, w którym odbijała się epoka tworząca ją, i z szczątków jej nawet można łatwo odgadnąć stopień materialnej i moralnej kultury tych, którzy ją do życia powołali, choć sami od wieków do snu wiecznego się pokładli. Stąd płynie wielkie znaczenie, jakie ma znajomość dziejów stylów dla każdego kulturalnego człowieka; stanowi ona jeden z kluczy zrozumienia dzisiejszej cywilizacji i minionych cywilizacji.”

Stanisław Noakowski (1867–1928) architekt polski, historyk sztuki

Źródło: O stylach w architekturze (1926)

O zrozumieniu , O wieku

„Nie sztuka być miłym, kiedy się kocha, lecz kiedy już kochać się przestało.”

Alfred Aleksander Konar (1862–1940)

Kochać się

„Sztuka stoi ponad życiem, wnika w istotę wszechrzeczy (…).”

Stanisław Przybyszewski (1868–1927) polski pisarz, dramaturg i publicysta

Confiteor

„Zrozumiałem tam, że sztuka nie jest kaprysem, ozdobą ani świąteczną datą w kalendarzu; że można z nią mieszkać w jednym pokoju niby z ukochaną osobą.”

Ilja Erenburg (1891–1967) rosyjski pisarz

Ludzie, lata, życie. 1891–1917 Dzieciństwo i młodość
Źródło: s. 126.

O pokoju

„Sztuka polska ma dobrą prasę w Indiach. Zaczęło się od filmu. Wajda, Kieślowski – to nazwiska znane, oczywiście w kręgach, które się tym zajmują. Potem wszedł Grotowski, który, ze względów dla mnie nie zrozumiałych, stał się kimś wyjątkowym w Indiach. Sfery poszukujące młodego teatru bardzo się tym fascynowały. Także Mrożek jest znany w Indiach.”

Maria Krzysztof Byrski (1937)

Źródło Agnieszka Budyńska, Rola promotora UE w Indiach szansą dla Polski – wywiad z Marią Krzysztofem Byrskim, polska-azja.pl, 20 kwietnia 2012 http://www.polska-azja.pl/2012/04/20/rola-promotora-ue-w-indiach-szansa-dla-polski-%E2%80%93-wywiad-z-maria-krzysztofem-byrskim/

„Tak właśnie rodzi się opętanie cyfrą. Dopada każdą szlachetną dyscyplinę: poezję, muzykę i trud naukowca. Cyfra jest podstępną alfonsicą, która w zamian za miłość naszego życia podsuwa ponętną kurwę – sławę. Ta dziwka czyni z nas wygłodzone widma pożądające jedynego ścierwa – uznania i zaszczytu. Wprawdzie ścierwo-zaszczyt karmi widmo, lecz głodu nie syci. W ten sposób obsuwamy się w wyścig wygłodzonych szczurów. Zatracamy się w durnym złudzeniu, że jesteśmy warci tyle, co wyłudzony od świata zaszczyt. Oto poklask, a poczucie własnej wartości nadyma się. Oto krytyka, a zraniona duma gorliwie szuka imponującej cyfry i kombinuje, jak korzystnie sprzedać miłość naszego życia. No i proszę, handlujemy własnymi duszami, a sztuka przestaje być sięganiem do gwiazd i staje się kupczeniem.”

Wojciech Kurtyka (1947)

Chiński maharadża

O miłości , O głodzie , O duszy

„Szekspir jest ponadczasowy, pomimo wszelkich sporów i dyskusji. Banał wkrada się tam, gdzie spłycamy, udajemy prawdę. Prawdziwe wartości weryfikuje życie. Sztuka i literatura, które poruszają autentyczne problemy same się obronią. Szekspir to klasyka.”

Jerzy Pal (1962)

Źródło: Małgorzata Budzik, Aktor z niespokojną duszą, „Przegląd Regionalny” nr 12, grudzień 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129676.html

O życiu , O duszy , O literaturze

„Sztuka wypełnia całe życie mężczyzny; o miłości mówią, że wypełnia całe życie kobiety, choć tak nie jest.”

George Bernard Shaw (1856–1950) dramaturg i prozaik irlandzki, noblista

O życiu , O kobietach

„Sztuka jest przyrodzona człowiekowi, a umiejętności, które nabywa on z wiekiem, są rozwinięciem talentu, który miał na początku. Witruwiusz odnalazł podstawy architektury w scytyjskiej chatce. Zbrojmistrz może zacząć swoje powołanie od procy i łuku, a szkutnik od canoe dzikusów. Nawet historyk i poeta mogą odnaleźć początki swoich sztuk w najprostszych baśniach i pieśniach.”

Adam Ferguson (1723–1816) szkocki ekonomista i myśliciel polityczny

Źródło: Esej o historii społeczeństwa obywatelskiego (1767)

O historii , O wieku

„Wysoki Sądzie, nie mówię, że tego nie zrobiłam. Ale moja sztuka nie jest obsceniczna.”

Megumi Igarashi (1972)

o zbudowaniu przez siebie kajaka w formie swojej pochwy
Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 9, 29 kwietnia – 14 maja 2015, s. 82.

„To, co piszą krytycy, jest takie bezosobowe i formalne; jak można tak pisać o czymś, co tętni życiem, co z życia czerpie, co kreuje silne międzyludzkie więzi i cementuje społeczności. Jak można tak beznamiętnie pisać o emocjach, które wywołuje sztuka? Moim zdaniem ważne jest aby nie stracić połączenia na linii żołądka z sercem; żeby myśleć nie tylko głową, ale dopuszczać też do głosu emocje.”

Thomas Grube (1971)

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31812

O myślach , O myśleniu , Serce

„Sztuka zmierza do maksymalnej kondensacji wyrazu. (…) Czy proza powieściowa może tego dopiąć bez unicestwienia samej siebie?”

Maria Dąbrowska (1889–1965) pisarka polska

Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_dabrowska_maria

„Prawdziwa sztuka wymaga oddania całym sercem.”

Ursula K. Le Guin (1929–2018) amerykańska pisarka

Serce

„Mówiąc ogólnie, sztuka nie może być przeintelektualizowana, tak jak nie chodzi o to, by traktować ją niepoważnie. Trzeba tylko uważać z interpretacją i szufladkowaniem, dla kogo są dane emocje. Sztuka jest wolnością, nie służy temu, by ograniczać ją barierami.”

Czesław Mozil (1979) Duńsko-polski piosenkarz i autor tekstów

Źródło: „EKSMagazyn”

O wolności

„Sztuka estradowa jest czymś nad wyraz poważnym i trudnym, jest dobrym testem aktorskich umiejętności, zwłaszcza że nie zawsze publiczność jest przychylna, a na estradzie, jak nigdzie indziej, trzeba się podobać.”

Maciej Damięcki (1944) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, MIPN mnie zlinczował, e-teatr.pl, 20 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38070,druk.html

„Sztuka wojowania to sztuka cierpliwości.”

Zbigniew Nienacki (1929–1994) polski pisarz

Ja, Dago Piastun

O cierpliwości

„Gdy sztuka uzdrawiania nie szkodzi, należy się cieszyć i nie wymagać, aby jeszcze pomagała.”

Pierre Beaumarchais (1732–1799)

„Są takie miejsca, w których jest zakodowana pamięć, jakaś wiedza o braku tych ludzi. Ja próbuję ten brak rozkodować, przenicować, czyli nieobecność przekuć w obecność. Zawsze znajdą się tacy, którzy nie chcą widzieć innych, nie chcą o nich pamiętać. Wtedy nie mam wyjścia, muszę się z ich niechęcią skonfrontować. Najważniejsze jest jednak to, jak się skonstruuje miejsce, w którym ma dojść do owej konfrontacji.”

Joanna Rajkowska (1968) polska artystka współczesna działająca w przestrzeni publicznej

Źródło: rozmowa Artura Żmijewskiego, Sztuka publicznej możliwości, rajkowska.com.pl http://www.rajkowska.com/pl/teksty/42

O ludziach , O wiedzę

„Nie mieć żadnej myśli i potrafić to wyrazić – czyni dziennikarza (oto sztuka dziennikarstwa).”

Karl Kraus (1874–1936)

O myślach , O myśleniu

„Uleganie presji widowni, schlebianie jej upodobaniom może doprowadzić do zaniżenia poziomu, rezygnacji z ambicji artystycznych. Robienie filmów „pod publiczkę” jest niebezpieczne. Z drugiej jednak strony niedostrzeganie i nieliczenie się z upodobaniami widzów może prowadzić do lekceważenia funkcji filmu i do rozminięcia się z widzami, a przy dużej częstotliwości takich „rozminięć”, do stracenia widowni. W naszej rzeczywistości społecznej sztuka pełni także rolę użytkową, ma przede wszystkim służyć społeczeństwu. Uważam za niemoralne korzystanie z dobrodziejstw naszego systemu tylko po to, by „realizować siebie” i własne ambicje artystyczne. Ten mój stosunek do funkcji użytkowej filmu determinuje każdą moją realizację.”

Jerzy Passendorfer (1923–2003) polski reżyser filmowy

Źródło: Danuta Karcz, Pułapki na widzów, Kino nr 6 (66), 1971, s. 7.

O rzeczywostości

„Jeśli chodzi o technologię, nasze kino zaczyna być już porównywalne ze światowym. Oczywiście ciągle jesteśmy niedofinansowani, jednak sam sprzęt, jak kamery czy komputery, na których montuje się filmy, stał się już ogólnie dostępny. Polepszyła się jakość i o to trzeba dziś dbać. Filmu, traktując go wyłącznie jako produkt, nie da się sprzedać jako coś szarego, brudnego czy nieostrego tłumacząc jedynie, że na tym właśnie polega sztuka.”

Wojciech Marczewski (1944)

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61050

„Człowiek jest królem sztuki, sztuka kształtem jego woli.”

Jadwiga Łuszczewska (1834–1908)

„Sztuka pisania jest sztuką skreślania.”

Julian Przyboś (1901–1970) poeta i eseista polski

„Nie sztuka nie tęsknić, kiedy się nie kocha.”

Urszula Zybura (1952)

Kochać się

„Kiedy nieprzyjaciel atakuje, cofamy się;
kiedy nieprzyjaciel zatrzymuje się, nękamy go;
kiedy nieprzyjaciel chce uniknąć bitwy, atakujemy;
kiedy nieprzyjaciel uchodzi, następujemy za nim.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

Źródło: Sztuka wojny

O wojnie

„Jest pięć sposobów na zwycięstwo:
– Wiedzieć kiedy walczyć, a kiedy nie walczyć.
– Umieć wykorzystać różnice w liczebności wojsk obu stron.
– Sprawić, by od szeregowca po władcę wszyscy mieli wspólny cel.
– Być gotowym, aby zaatakować nieprzygotowanego wroga.
– Posiadać generała, który jest zdolny oraz władcę, który się nie wtrąca.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

Źródło: Sztuka wojny

O wojnie , O zwycięstwie

„Unikanie walki z uporządkowanymi szeregami wroga i zaniechanie atakowania wielkich formacji to sztuka adaptacji. Zasadą działań wojskowych jest nie stawać twarzą do wysokiego wzgórza i nie stawiać czoła tym, którzy wysokie wzgórze mają za plecami.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

O walce

„Zauważenie zwycięstwa, gdy jest ono widoczne dla wszystkich, to nie sztuka. Podniesienie włosa nie wymaga wiele siły, dostrzeżenie Słońca i Księżyca nie wymaga ostrego wzroku, zaś usłyszenie pioruna nie wymaga czujnego słuchu.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

O sile

„Małżeństwo, jak każda sztuka, nie może się obejść bez scen.”

Jerzy Jurandot (1911–1979) polski poeta i dramaturg

O małżeństwie

„Wiedza i prawda od dawna już przestały być naczelną troską intelektualisty - zastąpiła je troska o to po prostu, żeby się nie dowiedziano, że on nie wie. Intelektualista, rozsadzany treściami, których sobie nie przyswoił, kluczy jak może, byle nie dać się przyłapać. Środki ostrożności? Formułować chytrze, żeby nie złapano za słówko. Nie wychylać nosa poza to, co jako tako się opanowało. Używać pojęć skrótowo, niby że to one są już wszystkim doskonale znane, a w gruncie rzeczy, aby nie zdradzić się z ignorancją. Dawać do zrozumienia, że się wie. Powstał kunszt specjalny zręcznego szermowania myślami nieopanowanymi z miną, jak gdyby wszystko było w największym porządku. Powstała specjalna sztuka cytowania i zażywania nazwisk.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O wiedzę , O prawdzie , O zrozumieniu

„Ach, tak, serce… W serce to on trafia – Korowiwo wyciągnął swój długi palec w kierunku Azazella – jak chce. W dowolny przedsionek albo w dowolną komorę – do wyboru.
Małgorzata nie od razu zrozumiała, a zrozumiawszy, zawołała ze zdumieniem:
-Ale przecież ich nie widać!
-Złociutka! - zaskrzeczał Korowiow – cała sztuka na tym polega, że są niewidoczne! Na tym właśnie polega cały dowcip! W przedmiot, który widać, każdy potrafi trafić!”

Michaił Bułhakow książka Mistrz i Małgorzata

The Master and Margarita

Serce

„Przed wojną. Kawiarnia Ziemiańska w Warszawie. Dymna chmura. Stolik pisarzy i poetów. Awangarda. Proletariat. Surrealizm. Socrealizm. Wyzwoleni z przesądów. Mówią: - Głupie snobizmy epoki kończącego się mieszczaństwa! Albo: - Śmieszne uprzedzenia rasowe feudalizmu!
Lecz ja przysiadam się i z miejsca zaznaczam, choć mimochodem, że moja babka była kuzynką Burbonów hiszpańskich. Po czym najuprzejmiej podsuwam im cukier - nie Kazimierzowi jednak (który wśród nich królował gdyż najlepszym był poetą) ale Henrykowi (który jest bardziej z towarzystwa i ma ojca pułkownika). Gdy zaś rozpoczyna się dyskusja popieram zdanie Stefana gdyż on z ziemiańskiej rodziny. Albo mówię: - Stasiu, poezja poezją, ale przede wszystkim ci radzę: nie bądź gminny. Albo: - Sztuka jest zjawiskiem w pierwszym rzędzie heraldycznym! Śmieją się lub poziewają, albo protestują - ale ja tak miesiącami, latami całymi z niezłomną konsekwencją absurdu, z powagą nonsensu, z największą pracowitością dlatego właśnie iż rzecz niewarta pracy. - Nuda, idiotyzm, kretyństwo! - krzyczą, ale powolutku jeden, potem drugi ulega, oto już ten bąknął, że jego dziadek miał willę w Konstancinie, tamten daje do zrozumienia, że siostra babki była "ze wsi", a inny jeszcze niby dla zabawy wyrysował swój herb na bibułce. Socrealizm? Surrealizm? Awangarda? Proletariat? Poezja? Sztuka? - Nie. Las drzew genealogicznych, a my w ich cieniu.
Powiedział mi poeta Broniewski.
- Co pan robi? Co to za dywersja? Pan nawet komunistów zaraził herbarzem!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1953 - 1956

O zrozumieniu , O siostrze , O wojnie

„A teraz, już po wszystkim, coś nowego się zaczęło, nowego dla mnie - trudna sztuka życia po śmierci.”

John Banville The Sea

The Sea

O śmierci

„Chyba prawie każdy z nas czuwał kiedyś przed wschodem słońca, już to po jednej z
owych bezsennych nocy, przyprawiającej nas niemal o zakochanie się w śmierci, już to po
jednej z owych nocy lęku i szpetnych uciech, gdy przez komórki mózgu przeciągają
majaki, potworniejsze jeszcze od rzeczywistości, a ożywione tym intensywnym życiem
utajonym we wszelkiej groteskowości, które nadaje również gotykowi trwałą siłę życiową,
gdyż sztuka ta wydaje się przede wszystkim sztuką tych, których dusze zasępia choroba
marzenia. Z wolna białe palce wsuwają się przez firanki i zdają się drżeć. Niby czarne,
fantastyczne postacie - nieme cienie pełzają po kątach pokoju i tam się układają. Na
dworze słychać szelest ptaków w listowiu lub kroki ludzi idących do roboty albo jęki i
westchnienia wiatru, który zlatuje ze wzgórza i okrąża cichy dom, jakby się bał zbudzić
śpiącego, a jednak musiał odwołać sen z jego fioletowej jaskini. Zasłona po zasłonie z
cienkiej przejrzystej gazy z wolna się podnosi, rzeczy odzyskują kształty i barwy i
widzimy, jak nadchodzący dzień oddaje światu dawne jego oblicze. Blade zwierciadła
znów otrzymują swe życie odtwórcze. Wygasłe świece stoją, gdzie je pozostawiliśmy, a
obok nich leży na wpół rozcięta książka, którą czytaliśmy, lub drutem opleciony kwiat,
który nosiliśmy na balu, albo list, który obawialiśmy się przeczytać lub czytaliśmy zbyt
często. Wszystko wydaje się nie zmienione. Ze złudnych cieni nocy wyłania się
prawdziwe, znane nam życie. Musimy je podjąć, gdzie zostało przerwane, i ogarnia nas
uczucie straszne - uczucie konieczności zmuszającej do ciągłego zużywania sił w nużącym
kole codziennych wydarzeń lub też porywa nas dzika tęsknota, by pewnego poranka oczy
nasze otworzyły się na świat, co w mroku na nowo został stworzony ku naszej radości, na
świat, w którym rzeczy mają barwy i kształty nowe albo zmienione lub też kryją w sobie
nowe tajemnice; na świat, w którym przeszłość nie zajmowałaby wcale miejsce albo
bardzo mało, a w każdym razie nie w świadomej formie powinności czy skruchy, bo
nawet wspomnienie radości posiada swą gorycz jak wspomnienie rozkoszy - swój ból.”

Oscar Wilde (1854–1900) angielski poeta, prozaik i dramatopisarz

O ptakach , O rzeczywostości , O snach , O życiu

„W małej jadalni, tuż obok, ujrzałem ojca, który chodził od jednej ściany do drugiej. Widać było, że jeszcze nie wypracował sobie odpowiedniej postawy, że nie był do końca gotów na tę okoliczność. Być może czekał, aż wydarzenia same się wyklarują, i że łatwiej mu będzie wtedy coś postanowić. Trwał tak, i stał jak nad przepaścią, niezdecydowany. Ludzie przechodzą od jednej sztuki do drugiej. W międzyczasie sztuka nie jest jeszcze gotowa, a ludzie nie potrafią dobrze jeszcze odróżnić jej zarysów, nie znają ról, jakie mają w niej odegrać, więc stoją tak, z opuszczonymi rękami, przed tym, co się dzieje na ich oczach, z instynktem złożonym jak parasol, poruszając się niezbornie, zredukowani do samych siebie, to znaczy, że zredukowani do nicości.”

Louis-Ferdinand Céline książka Podróż do kresu nocy

Journey to the End of the Night

O ludziach , O czekaniu

„Umieć pamiętać i umieć zapominać – oto cała sztuka.”

Tadeusz Dołęga-Mostowicz (1898–1939) polski pisarz

Świat pani Malinowskiej
Źródło: s. 95

O zapominaniu

„Ludzie znają mnie tylko jako celebrytkę i nie zdają sobie sprawy ile ważniejsza od makijażu i kostiumów jest dla mnie sztuka. Show biznes opłaca rachunki, ale malarstwo to moja jedyna prawdziwa pasja, więc określam siebie jako malarkę, która pracuje w show biznesie. Sztuka to dla mnie rodzaj terapii dzięki której mogę interpretować swoje uczucia. Puste płótno przede mną to synonim całkowitej wolności wyrażenia siebie.”

Amanda Lear (1939) francuska piosenkarka i aktorka

La gente mi conosce unicamente come personaggio dello spettacolo e non sa quanto per me sia più importante l'arte, rispetto al trucco e ai costumi di scena. Lo spettacolo paga l'affitto, ma la pittura è la mia unica vera passione: dunque, mi definisco una pittrice che fa spettacolo. L'arte per me è una sorta di terapia, grazie alla quale riesco ad interpretare i miei sentimenti (...). Una tela vuota davanti ai miei occhi è sinonimo della libertà assoluta di espressione. (wł.)
Źródło: Eventi Mostre. Sogni Miti Colori 07/06/2008-30/06/2008 Pietrasanta (LU), Toscana http://www.eventiesagre.it/Eventi_Mostre/18010_Sogni+Miti+Colori.html (wł.) www.eventiesagre.it. [dostęp 2013-02-28]

O biznesie , O wolności , O pasji , O ludziach

„Nigdy nie zabiegałam o szeroką popularność. Interesowała mnie sztuka elitarna i mam świadomość tego, że to, co robię, nie jest łatwe, że wymaga od publiczności pewnego przygotowania muzycznego i literackiego.”

Ewa Demarczyk (1941) polska piosenkarka i aktorka

Źródło: rozmowa Bohdana Gadomskiego, Raczej słucham niż mówię http://b-gadomski.blogspot.com/p/wywiady.html, 1998.

„Muzyka jest tym wszystkim, czym jest sztuka. Sprawia, że jesteś szczęśliwy, smutny albo zły. Wywołuje twoją reakcję. Myślę, że to nie muzycy są największymi wielbicielami muzyki. Zaprzątnięci ciężką pracą, dosłownie rzemiosłem tworzenia, mogą nie czuć jej tak, jak niektórzy odbiorcy. A to przecież oni są prawdziwymi wielbicielami. Ich definicja na pewno będzie się różnić od naszej, twórców. Dla artystów muzyka to oczywiście miłość, ale również zawód, praca na chleb. Ileż to razy zdarzało się, że nie chciałem wyjść na scenę. Przecież mogę być zły, niezadowolony albo po prostu zmęczony. Myślę o wszystkim, tylko nie o koncercie. Ale wychodzę na scenę, bo to mój zawód. Miłość odbiorcy nie podlega takim uwarunkowaniom. Ktoś przychodzi na koncert, bo chce, kupuje bilet z miłości.”

David Clayton-Thomas (1941)

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Münster, 22 lutego 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 138.

O myślach , O myśleniu , O miłości , O muzyce

„Moim zdaniem wszystko poszło w diabły z wybuchem II wojny światowej. I nie tylko Sztuka. Nawet papierosy smakują inaczej. Tamale. Chili. Kawa. Wszystko jest zrobione z plastiku. Rzodkiew straciła ostry smak. Obierasz jajko i skorupka zawsze odchodzi razem z białkiem. Kotlety wieprzowe są różowe i tłuste. Ludzie kupują wyłącznie nowe samochody. To jest ich życie: cztery kółka. Żeby oszczędzać energię w miastach włącza się tylko co trzecią latarnię. Policjanci wlepiają mandaty jak szaleni. Pijakom wymierza się potworne grzywny, a pijakiem jest niemal każdy, kto się napił. Psy trzeba prowadzić na smyczy, psy trzeba szczepić. Żeby łapać księżycówki rękami, musisz mieć kartę wędkarską, a komiksy uważane są za szkodliwe dla dzieci. Mężczyźni, którzy nigdy nie znali się na boksie, oglądają walki bokserskie i gdy nie zgadzają się z jakąś decyzją, piszą oburzeni plugawe listy do gazet we wrzaskliwym proteście.”

Charles Bukowski (1920–1994) amerykański poeta i powieściopisarz

O Pisaniu

O kawie , O decyzjach , O życiu , O mężczyznach

„Wymyślanie bajek to trudna sztuka. Trzeba być uczciwym wobec swojej bajki. Muszę tak postępować, nawet gdy ty w nią nie wierzysz lub gdy ci się nie podoba, nawet gdy nie podoba się mnie lub sam w nią nie wierzę.”

William Wharton (1925–2008) pisarz amerykański

Franky Furbo

„Od niepamiętnych czasów miłość nie może się obyć bez powiernika, tak jak sztuka mięsa biała bez chrzanu czy musztardy.”

Józef Ignacy Kraszewski (1812–1887) pisarz polski

Zygzaki

O miłości

„Chciałabym zaprotestować przeciwko mówieniu, że jesteśmy podzieleni. Jest różnica zdań i ona jest normalna, bo kiedy się podejmuje odpowiedzialność za państwo, za obywateli, a podejmuje ją rząd i także pan prezydent, to jest trudna sztuka. Rządzenie w ogóle jest trudną sztuką. My nie mówimy tutaj o konflikcie wewnątrz naszego obozu, możemy mówić o dyskusjach, o różnych drogach dojścia do tego samego celu. Bo jesteśmy z tego samego obozu.”

Elżbieta Witek (1957) polska nauczycielka i działaczka polityczna

Źródło: Elżbieta Witek: Różnica zdań jest normalna, nie jesteśmy podzieleni https://www.tvp.info/34198163/elzbieta-witek-roznica-zdan-jest-normalna-nie-jestesmy-podzieleni, tvp.info, 29 września 2017.

„Sztuka oddycha wolnością. Kolekcji sztuki atmosfera wolności także jest potrzebna jak tlen.”

Jaromir Jedliński (1955)

Źródło: Jaromir Jedliński o kolekcji sztuki Simulart http://simulart.pl/index.php/o-kolekcji/, Simulart - Kolekcja Sztuki Współczesnej http://www.simulart.pl

O wolności

„Wielka radość. Z powodu polskiego kina przede wszystkim, z powodu Polski. A przynajmniej tej połowy, która Idę jakoś przyjęła i przygarnęła. Która jest otwarta na świat, kocha kino, poezję i rozumie, na czym polega sztuka. No i nie ma kompleksów. A ta druga połowa, zawistna, zakompleksiona, z którą nie chcę mieć nic wspólnego, będzie pewnie jeszcze bardziej wkurzona. Teraz dopiero będzie wyłazić jad: że to spisek, niepatriotyczny film.”

Paweł Pawlikowski (1957) polski reżyser i scenarzysta

o swojej pierwszej reakcji na nominację filmu Ida do Oscara.
Źródło: Paweł T. Felis, Oscary 2015. Pawlikowski: Nominacje dla „Idy” wkurzą zakompleksionych Polaków (rozmowa) http://wyborcza.pl/1,75410,17261861,Oscary_2015__Pawlikowski__Nominacje_dla__Idy__wkurza.html, wyborcza.pl, 15 stycznia 2015 r.

Radość , Kochać się , O świecie

„Niestety w Polsce nie tylko sztuka dyskusji, ale w ogóle posiadania opinii ma dość wątłe korzenie. Mało tu było protestantyzmu. W krajach Europy Zachodniej, gdzie był on silniejszy, prawo do krytyki znaczyło, że wolno ci było nie tylko przeczytać święty tekst i zgłosić jego interpretację, ale nawet, jeśli uznasz za stosowne, założyć własną sektę, by ją rozpowszechniać. Tymczasem Polską wciąż rządzi strach przed herezją. To by naruszało nasze kolejne wyobrażenie o tym, jaką jesteśmy wspólnotą. Być może waleczną, ale już odwaga cywilna nie jest mocną stroną Polaków.”

Joanna Tokarska-Bakir (1958)

Źródło: We władzy szczurołapa [rozmowa z Joanną Tokarską-Bakir http://krytykapolityczna.pl/kraj/we-wladzy-szczurolapa-rozmowa-z-joanna-tokarska-bakir/, krytykapolityczna.pl, 11 marca 2018.

O strachu , O odwadze

„Zaciekłość, z jaką politycy zwalczają się nawzajem, jest stratą energii, która właściwie skierowana przyniosłaby sporo korzyści. Idee polityczne to lukrowane kłamstwa biorące na lep społeczne rzesze. Każda rewolucja po zwycięstwie zjada własne dzieci i rozczarowuje. W gruncie rzeczy nic się nie zmienia. Sztuka przeciwnie. Jest nieśmiertelna, dostarczając wzruszeń czyni – choć na chwilę – życie znośniejszym, a człowieka lepszym. Gdyby nagle zdecydowano, że wszystkie fundusze partyjne i militarne przekazane zostaną na rzecz kultury, oświaty i zdrowia, moglibyśmy spodziewać się błyskawicznego postępu w tych dziedzinach. Politycy, nawet najbardziej idealistyczni i działający w dobrej wierze, nie osiągną niczego. Po prostu przeminą. Ich idee często zbrukane są krwią.”

Maria Fołtyn (1924–2012)

Źródło: Maria Fołtyn, Żyłam sztuką, żyłam miłością, Warszawa – Radom 1997

O życiu , O dzieciach , O kłamstwie , O wierze

„Nie da się wygrać wojny bez elementu improwizacji, tak samo jak prawdziwa sztuka nie może powstać bez ziarna irracjonalności, które inaczej nazywamy talentem autora. ** Źródło: s. 128.”

Henning Mankell (1948–2015) szwedzki pisarz

Głębia (2017)

O wojnie

„Triumf teorii ewolucji nie wypłynął pobudzająco na nauki humanistyczne. Literatura i sztuka utraciły nagle źródło wyższej inspiracji. Nastąpiła dekadencja, której przykładem na polu literatury może być Ulisses Joyce’a - transpozycja homeryckiej Odysei.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

W najlepszym wypadku zdolne były jedynie do ponownego przetwarzania dawniej utworzonych arcydzieł, w wyniku czego powstawało nieraz nawet i piękne dzieło, ale już nie dorównujące oryginałowi (A. Silitoe, Gawędziarz). Wielu autorów na nic innego nie potrafiło się zdobyć jak utytłanie czytelnika w brudzie. Prawdziwą inspiracją były natomiast hasła rewolucyjne, te jednak tylko dotąd pozostawały szczytnymi, dopóki rewolucja nie została wprowadzona w czyn. Po jej zrealizowaniu niemal natychmiast przychodziła degrengolada. Niektórzy, nie widząc wyboru, uznali że trzeba iść w dół. Szybko jednak osiągnięto dno, więc i to przestało bawić.
Filozofia historii

O literaturze , O nauce

„Istnieją dwa typy reżyserów. Jedni wymyślając, a potem tworząc film, mają na uwadze publiczność, drudzy w ogóle o nią nie dbają. Dla pierwszych kino to sztuka spektaklu, dla drugich osobista przygoda. Ani jedno, ani drugie podejście nie jest samo z siebie lepsze, czy bardziej wartościowe. Po prostu to dwie różne artystyczne postawy.”

François Truffaut (1932–1984) francuski reżyser filmowy, scenarzysta, aktor i producent

Źródło: David Bordwell, Kristin Thompson, Film Art. Sztuka filmowa. Wprowadzenie, tłum. Bogna Rosińska, Wydawnictwo Wojciech Marzec, Warszawa 2010, s. 3.

O pewności siebie

Cytaty o sztuce strona 6

Cytaty o sztuce
strona 6