Cytaty o studiach (166 cytatów, strona 2)

„Nie był to wybór do końca planowany, gdyż najpierw zdawałem na kulturoznawstwo do Opola. Potem dowiedziałem się z gazety, że otwierają szkołę teatralną we Wrocławiu i postanowiłem tam spróbować swoich sił. Nie wiem, czy był to świadomy wybór; na pewno fascynacja. Teraz, po tylu latach pracy, mogę powiedzieć, że nie żałuję swojej decyzji. Choć przyznam: gdybym miał zacząć od początku jeszcze raz, to wybrałbym inne studia – operatorskie.”

Tadeusz Szymków (1958–2009) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44101

O decyzjach

„Za moich czasów studiowało się dla samego studiowania. Oderwać się od szarego życia, aby nie iść do pracy, poszaleć troszkę, powygłupiać się, czyli „postudiować”. Byli też tacy, co szli na studia, żeby się czegoś nauczyć, ale nie my. Myśmy spędzali czas na robieniu wiecznych imprez, kabaretu. Prawie nie chodziliśmy na zajęcia! I, gdy zdarzało się coś zarobić, to był szał, szaleństwo.”

Joanna Kołaczkowska (1966) polska artystka kabaretowa

o początkach przygody z kabaretem.

O czasie , O szaleństwie

„(…) po liceum plastycznym kończyłem studia plastyczne, a potem reżyserskie. Myślę, że jednak mówić mogę o czymś w rodzaju „słuchania okiem”, o specyficznej wrażliwości na muzykę. Praca w dramacie przyniosła mi ważne doświadczenia, które mogę konfrontować z operą.””

Waldemar Zawodziński (1959)

Źródło: „Głos Poranny”, 21–22 maja 1994

O myślach , O myśleniu

„Poznaliśmy się kiedy mieliśmy po 18 lat. Spotkaliśmy się w studio nagraniowym. Grałem wtedy partię gitary dla pewnego francuskiego piosenkarza, który był kolegą Luca. Tak to się zaczęło. Luc pewnego dnia wpadł do studia, żeby go odwiedzić. Nie miał jeszcze żadnych szczególnych filmowych osiągnięć na swoim koncie. Wtedy asystował przy jakimś filmie. I kiedy Luc zobaczył, jak improwizuję, doszedł do wniosku, że muszę być kompozytorem. Kilka miesięcy później, rozpoczął pracę nad swoim pierwszym filmem krótkometrażowym pod tytułem L'avant-dernier. Wtedy poprosił mnie o skomponowanie do niego muzyki. W pierwszej chwili odmówiłem. Powiedziałem mu: – Nie. Ja nie jestem kompozytorem. Jestem tylko muzykiem. – Ale on nalegał mówiąc: – Ależ owszem. Wiem, że jesteś kompozytorem.”

Éric Serra (1959) kompozytor francuski

Za co mu dzisiaj dziękuję.
o Luku Bessonie.
Źródło: Jadwiga Polus, Eric Zawodowiec. Rozmowa z kompozytorem Luca Bessona, Stopklatka.pl, 8 czerwca 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46372

„Dzisiaj nauki biblijne są naprawdę na dobrym poziomie, obejmują studia nad językami starożytnymi, archeologię, analizy krytyczno-literackie, semiotykę, wiele innych dyscyplin – szkoda, że ten dorobek, mimo wysiłku biblistów, jakoś nie dociera do powszechnej świadomości.”

Michał Heller (1936) polski filozof, teolog, fizyk kosmolog

Wywiad Cząstka Pana Boga

O wysiłku , O nauce

„Szkoła kształtuje osobowość, ale nie do końca. Po dyplomie człowiek zostaje taki troszeczkę ulepiony i dalej musi działać sam, kleić się własnymi siłami. Kilku znajomych ze szkoły zrezygnowało z aktorstwa. Prowadzą firmy i są zadowoleni, czasem umiejętności aktorskie wykorzystują w biznesie. Na uczelni jest się pod parasolem ochronnym, aktorem zaczyna się być po szkole. Wszyscy się bawią, nawet w trakcie sesji. Egzaminy wstępne sprawdzają tylko dryg do rzemiosła. Przypuszczam, że gdyby ustawić 500 osób pod ścianą, a komisja przeszłaby i wskazała palcem: „przyjmujemy ciebie”, „ciebie”, „ciebie”, to może pomyliłaby się o kilka osób. Jedni dostają się na studia z największą ilością punktów. Są objawieniem. Kadra się zachwyca. A po kilku latach okazuje się, że żadni z nich aktorzy.”

Piotr Miazga (1976)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 26 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/talentn.htm

O szkole , O sile , O czasie , O osobowości

„Studia zacząłem w 1951 roku, miałem 17 lat i byłem najmłodszy w całej szkole. Na roku studiowali ze mną Ber, Gruza, Sobociński. Rok wyżej był Bareja, dwa lata wyżej Kutz, trzy lata wyżej Wajda.”

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

Źródło: Poręba chce zmartwychwstać, wyborcza.pl, 4 marca 2008 http://wyborcza.pl/1,76842,4981478.html?as=3&startsz=x

„Mam cały stos magazynów z modą ślubną. Jednak nigdy w moim życiu nie stanęłam przed takim trudnym wyborem. Przez bardzo długi okres koncertowałam. Teraz ważne dla mnie jest spotkanie z moją rodziną. Chcę się do nich wybrać tego lata i spędzić z nimi trochę czasu. Wejść do studia i mieć kilka chwil, aby na spokojnie sobie wszystko przemyśleć”

Stacy Ferguson (1975)

O rodzinie , O czasie

„Ku sobie pchnął nas Krzysztof Zanussi, który był moim profesorem na wydziale reżyserii w Katowicach. Ponieważ podobały mu się moje szkolne prace powiedział żebym po zrobieniu dyplomy zgłosiła się do Studia Tor. Obiecał mi pomóc w zrealizowaniu debiutu. Oczywiście kiedy tylko skończyłam szkołę skontaktowałam się z Krzysztofem Zanussim. Przedstawiłam mu nieco nieudolny scenariusz, poruszający podobne tematy, które później znalazły się w Pręgach. Zanussi dał mi wtedy telefon do Wojciecha Kuczoka twierdząc, że powinnam się skontaktować z tym pisarzem ponieważ jego zdaniem mamy podobną wrażliwość i być może przyniesie to jakieś ciekawe efekty. Kiedy zadzwoniłam do Wojtka okazało się, że nasza znajomość sięga dziesięciu lat. Poznaliśmy się w pociągu, jadąc na dzień otwarty na wydział aktorski. Oboje chcieliśmy być aktorami. Wojtek z aktorstwa zrezygnował. Ja jeszcze kilkakrotnie próbowałam. Bezskutecznie. Potem kiedy studiowałam w Katowicach reżyserię ciągle widywaliśmy się ponieważ Wojtek przychodził na zajęcia z dramatopisarstwa.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21920

„Jestem z tych, którzy widocznie potrzebują Kościoła na co dzień, nie umieją żyć samą wiarą. Sześć lat byłem w gimnazjum katolickim, byłem ministrantem, działałem w sodalicji mariańskiej, z mlekiem matki wyssałem katolicyzm. Nawet w kościele parafialnym mieliśmy swoją ławę – mój dziadek był jednym z fundatorów tego kościoła. Szanuję historyczną rolę Kościoła, jego wpływ na moralność, ale widocznie nie było to we mnie zakotwiczone intelektualnie. Emocjonalnie tak, bo jeszcze z frontu pisałem listy do matki i siostry, opatrzone: „Opatrzność nade mną czuwa”, „wczoraj byłem u spowiedzi”, lepiej się dzięki temu czułem. Ale brakowało mi Kościoła na co dzień, kiedy słucha się kapłana, podlega pewnym normom – spowiedź, komunia itd. Wreszcie wpływ środowiska, lektur itd. Dla mnie przełomowe były studia w Wyższej Szkole Piechoty (wtedy nie było jeszcze Akademii Sztabu Generalnego). Byłem oficerem frontowym, to był rok 1947. Tam w znacznej części wykładowcami byli oficerowie przedwojenni – w tym przedmiotów politycznych. Byli też wykładowcy radzieccy, ale w mniejszości. W tej uczelni nauczano nas demokracji ludowej, polskiej drogi do socjalizmu. Nie był to jeszcze etap, kiedy zatriumfował stalinizm. W programie nauczania mieściły się wartości etyczno-światopoglądowe, okazywano szacunek do Kościoła. Jednak oczywiście była walka: Kościół – państwo, Kościół – partia, była rywalizacja o rząd dusz. Jak człowiek się znalazł systemowo, ustrojowo po tej stronie, to siłą faktu się w to wpisywał.”

Wojciech Jaruzelski (1923–2014) generał, działacz PZPR, prezydent PRL i RP

Źródło: „Ja też nosiłem mieczyk Chrobrego – rozmowa z gen. Jaruzelskim”, Bibula.com, 3 lutego 2009 http://www.bibula.com/?p=6205

O wierze , O demokracji , O duszy , O matce

„Żyjemy bardzo szybko, rozwijamy się, możemy komunikować się w ciągu ułamków sekund z całym światem, a zapominamy, że istnieje rodzina, ta piękna mała komórka, która trwa i która nie może być mgnieniem. Dziecko rodzi się, idzie do przedszkola, szkoły podstawowej, średniej, na studia i w pewnym momencie pyta się rodziców, a gdzie wy byliście w tym czasie, dlaczego was przy tym wszystkim nie było. To jest odwieczne pytanie.”

Jerzy Antczak (1929) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1231

O dzieciach , O świecie , O rodzinie , O rodzicach

„Pan obiecał nam dzisiaj, przed wejściem do studia, że opowie nam pan o pierwszej pomocy.
– Ta-ak… nie!
– A o czym? No mówił pan tak…
– A… o pierwszej pomocy?
– Tak.
– A to niepotrzebnie przyniosłem wiertarkę i słoik z miodem.”

Grzegorz Halama (1970) polski aktor kabaretowy

Teksty z programów kabaretowych, Cykl Pan Józek

O pomocy

„Studia i nauka to jedna strona medalu. Nie wszyscy, którzy kończą studia, pracują później w zawodzie. By praca dawała satysfakcję i… pieniądze, aktorem trzeba być całym sercem, całym sobą…”

Mirosław Baka (1963) polski aktor

Źródło: Nie jestem ponurakiem!, „Tina” 47/05 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nieje2.htm

O pieniądzach , O nauce , Serce

„Zachód miał prostszą, ściślejszą i bardziej legalistyczną koncepcję słusznej wiary, podczas gdy Wschód odnosił się pobłażliwie do mniej istotnych rozbieżności doktrynalnych i umieszczał granice ortodoksji w sferze liturgicznej.”

Andrzej Flis (1953–2009) polski antropolog i socjolog

Źródło: Chrześcijaństwo i Europa. Studia z dziejów cywilizacji Zachodu, Kraków 2001, s. 291.

O wierze

„Ludzie wierzą w kominiarza, zakonnice, a ja wierzę, że kiedyś szczęście przyniósł mi… karawan (bo i taki przesąd znam). To stara historia: gdy czwarty raz próbowałam dostać się do szkoły teatralnej (a była to tym razem Łódzka Filmówka) i wiedziałam, że to moja ostatnia szansa (gonił mnie limit wieku, za rok zdawać bym już nie mogła), w przeddzień ogłoszenia wyników zobaczyłam na ulicy karawan. Taki żywcem wyjęty z XIX wieku: oszklone, czarne „akwarium”, z chorągwiami i parą czarnych koni… Zbieg okoliczności? Być może, ale ja do dzisiaj wierzę, że to właśnie ten karawan przyniósł mi szczęście i dostałam się na wymarzone studia!”

Renata Berger (1954) polska aktorka

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Renata Berger – Karawan pełen szczęścia http://www.nadobre.pl/18878/renata-berger-karawan-pelen-szczescia.html

O szczęściu , O ludziach , O historii , O szansie

„A wiesz, który moment jest najbardziej krępujący? Kiedy wchodzę do studia z nowym tekstem i mam go zaśpiewać przed chłopakami. Na przykład Rafał przynosi muzykę, a ja mam napisać do niej tekst, a później go przed nim zaśpiewać. I to jest najgorszy moment, bo raz, tekst może mu się nie spodobać, a dwa, jest mega osobisty, odkrywam w nim swoje uczucia.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Źródło: „Rockmagazyn”, sierpień 2010

O emocjach , Chłopak

„Dwie trzecie młodych ludzi w Polsce kształci się na uczelniach niepublicznych, za które płaci. I to są ci mniej zamożni, bo ci bardziej zamożni edukują swoje dzieci w najlepszych szkołach w wielkich metropoliach, lokują je potem bez większego problemu w najlepszych uczelniach. Ci, którzy na taką edukację liczyć nie mogą, podjęli studia na uczelniach prywatnych. Ta biedniejsza Polska, zdeterminowana, żeby to wykształcenie zdobyć opłaciła rewolucję edukacyjną w Polsce.”

Barbara Fedyszak-Radziejowska (1949) polska socjolog

Źródło: Szanse i zagrożenia dla młodych Polaków, blogpress.pl, 1 lipca 2012 http://www.blogpress.pl/node/13460

O dzieciach , O ludziach , O wykształceniz

„Nie marzyłam, by zostać aktorką filmową i zawojować świat, kroczyć po czerwonych dywanach, w pięknych sukniach. Na początku myślałam, by jako aktorka skryć się za maską i parawanem, dlatego też zdecydowałam się na wydział lalkarski w rodzinnym Wrocławiu. Te studia jednak szybko mnie rozczarowały, więc za namową Igora Przegrodzkiego postanowiłam zdawać na wydział aktorski.”

Ewa Skibińska (1963) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 6 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/eskibinska.htm

O świecie , O myślach , O myśleniu

„Analizując problemy na styku kształcenia uniwersyteckiego i rynku pracy dochodzę do dwóch wniosków: 1) Jakkolwiek by nie modyfikować szkolnictwa wyższego, to i tak nie rozwiąże ono problemu zbyt małego popytu na pracę w skali całej gospodarki. 2) Problem wyboru „niepotrzebnych” rynkowo kierunków kształcenia nie rozwiąże się bez wprowadzenia przynajmniej niewielkich opłat za wszystkie studia.”

Krzysztof Bosak (1982) polski polityk

Źródło: Bezrobocie wśród polskiej młodzieży rośnie szybciej niż w UE http://wsieci.rp.pl/artykul/903306-Bezrobocie-wsrod-polskiej-mlodziezy-rosnie-szybciej-niz-w-UE.html, rp.pl, 7 lipca 2011.

O młodzieży , O problemach

„Przede wszystkim studia były ciężkie. Nie wybrałam łatwej uczelni, gdyż zawsze staram się stawiać sobie wysoko poprzeczkę. Słyszałam nawet, że niektórzy pracodawcy wolą przyjąć pracownika, który skończył Uniwersytet im. Adama Mickiewicza z dostatecznymi niż absolwenta innej uczelni, który ukończył ją z lepszymi ocenami.”

Renata Beger (1958) polska polityk

Źródło: Z Renatą Beger o jej studiach, interia.pl, 4 lipca 2007 http://fakty.interia.pl/tylko_u_nas/news/z-renata-beger-o-jej-studiach,937620

„USA to najlepszy kraj na świecie. Nawet Czarni mają szczęście, że tu są. Ale jeśli jesteś Czarny, to patrzysz na USA nieco inaczej. Jeśli jesteś Czarny, to USA jest jak wujek, który płacił ci za studia, ale cię molestował.”

Chris Rock (1965) amerykański aktor komediowy

O szczęściu

„Teatr daje mi powód do nieustannego zastanawiania się nad istotą życia, śmierci, istnienia. Lubię analizować rzeczywistość. Sam teatr do tego nie wystarcza, dlatego zrobiłam podyplomowe studia filozoficzne i zaczęłam studia doktoranckie.”

Grażyna Rogowska (1972)

Źródło: Teatr pozwala na chwile olśnienia, „Nowa Trybuna Opolska” nr 118, 22 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139614.html

O śmierci , O rzeczywostości

„Nie możesz tego wiedzieć,
młodziku z radia fm,
kiedy za szybą studia siedzisz,
nadając utwór ten.
Dla ciebie to tylko staroć,
dla nas to święty Graal,
dajmy brzmieć tym gitarom,
i orłom wznieść się daj.
Nie przerywaj Hotelu California,
niech gitarzysta tnie,
tak, aż uniesie cię,
do naszego hotelu Kalifornia,
tam, gdzie będziemy żyć,
gdy już skończymy być…”

Krzysztof Piasecki (1949) polski satyryk, artysta kabaretowy, dziennikarz i prezenter telewizyjny

Źródło: Hotel California

„Humaniści byli uczonymi klasycznymi i przyczynili się do rozwinięcia studiów klasycznych. W dziedzinie studiów łacińskich odkryli na nowo szereg ważnych tekstów, których niemal nie czytano w okresie średniowiecza. Humaniści pogłębili też wiedzę o autorach łacińskich powszechnie znanych w średniowieczu, rozpowszechniając ich teksty w licznych kopiach manuskryptów i druków, a także poprzez studia gramatyczne i stosowanie krytyki filologicznej i historycznej.”

Paul Oscar Kristeller (1905–1999)

Humanizm i scholastycyzm we włoskim renesansie (1961)

O czytaniu

„Jak zdawałam do PWST, marzeniem większości studentów było grać w dobrym teatrze. Dziś kandydaci na aktorów marzą o graniu w serialu, co było obciachem, jak kończyłam studia. Coraz mniej aktorów, którzy pracują tylko w teatrze. I garstka tych, którzy grają tylko w filmach. Takie były też moje marzenia – grać w teatrze i robić ambitne kino. Później jednak, kiedy okazuje się, że tych propozycji nie jest zbyt dużo i na dużą rolę w dobrym filmie można czekać lata, perspektywa się zmienia. Jak nie ma się propozycji filmowych gra się w serialach, które czasem również dają satysfakcję. Wszystko zależy od projektu.”

Magdalena Popławska (1980) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Magdalena Popławska: Nikt nie zwraca na mnie uwagi, 6 listopada 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82395

O marzeniach , O grach , O czasie , O czekaniu

„Jej pierwsze pytanie było skandaliczne. Na kilometr było widać, kogo wspiera w tej debacie. Złamała wszelkie zasady bezstronnego dziennikarstwa.(…) Byłem jej wystąpieniem tak wstrząśnięty, że zastanawiałem się, czy nie wyjść ze studia, by nie firmować swoją twarzą takich zagrywek.”

Jarosław Gugała (1959) polski dziennikarz i dyplomata

o pytaniach zadawanych przez Joannę Lichocką w debacie prezydenckiej 2010.
Źródło: Tyrada Lichockiej była skandalem http://wyborcza.pl/1,75248,8095378.html, „Gazeta Wyborcza”, 3 lipca 2010

Pytanie

„Urodziłem się 18 sierpnia 1937 r. w Pont-de-Cheruy (dep. Isere) we Francji. Dzieciństwo miałem spokojne i piękne. Kiedy miałem 7 lat, śniło mi się, że posiadam zdolność lotu. W tym czasie zacząłem uczęszczać do francuskiej szkoły elementarnej i sny zaczęły się zmieniać jak nowe obrazy w fotoplastykonie. Drugą wojnę światową pamiętam tylko ze smaku czekolady, którą obdarowywali nas Amerykanie. Pamiętam jeszcze pająka na suficie naszej piwnicy, w której musieliśmy się ukrywać przez dwa tygodnie. Kiedy miałem 11 lat, rodzice doszli do wniosku, że należy opuścić słodką Francję i powrócić do jeszcze słodszej Polski. Nie rozumiałem jeszcze wtedy słowa: nostalgia. Teraz dopiero rozumiem, ileż smutku się w nim zawiera. Z opowiadań i książek słyszałem dużo o wilkach grasujących w Polsce. Nie widziałem nigdzie wilków, ale nie mogłem się spodziewać, że tak małe będzie moje rozczarowanie. Osiedliliśmy się w ponurym miasteczku, w Aleksandrowie Kuj. Było to kiedyś graniczne miasteczko i słynęło szeroko z przemytu. Tutaj skończyłem szkołę podstawową. Ponieważ wykazywałem wysokie zdolności, oddano mnie do gimnazjum w Ciechocinku, żeby zrobić ze mnie „inżyniera” lub „doktora”. Po trzech latach przeniosłem się do liceum ogólnokształcącego w Gdyni, które ukończyłem i gdzie do tej pory otoczony jestem legendą, jak wyczytałem w tamtejszej szkolnej gazetce. Jeden rok, tzn. 1956, włóczyłem się po Polsce napotykając wszędzie ślady wilków, a nigdy ich samych. Potem zacząłem studiować filologię francuską na KUL-u, gdzie doskonała dobroć kilku osób wzruszyła mnie do głębi. Studia przerwałem przede wszystkim z własnej winy, a może z winy wierności tradycjom moich wielkich „ancetres”.”

Edward Stachura (1937–1979) polski poeta, prozaik, pieśniarz i tłumacz

Źródło: życiorys Edwarda Stachury, złożony przez niego w sekretariacie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (jak podaje przypis w piątym tomie Poezji i prozy pod red. Krzysztofa Rutkowskiego)

O książkach , O rozczarowaniu , O rodzicach , O wilkach

„Studia wyższe jeszcze nikomu nie zaszkodziły. Mam nadzieję, że psychologia wzbogaciła mnie nie tylko jako człowieka, ale i jako aktora. Aktor przecież też rozważa, rozdrabnia i dokonuje analizy psychologicznej. Zawsze czeka mnie pewna łamigłówka – jaki jest mój bohater, jak się zachowuje, dlaczego mówi to, co mówi. Często to jest ta sama droga, którą podąża psycholog w rozważaniu ludzkich przypadków. Pięć lat moich studiów i zastanawiania się, dlaczego ludzie są tacy, a nie inni, to w zasadzie ta sama działka.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42188

O ludziach , O czekaniu

„Kiedy w 1956 r. skończyliśmy studia w warszawskiej szkole teatralnej, opiekunka naszej grupy Rena Tomaszewska, ceniona aktorka i znakomity pedagog, część podopiecznych wzięła ze sobą do radia. Byłem najstarszy, bo otarłem się wcześniej o architekturę, i zostałem obwołany starostą roku. (…) Radio mieściło się w dawnej ujeżdżalni koni przy Myśliwieckiej. Miejsce okazało się charyzmatyczne, ludzie też. Byliśmy młodzi, zapaleni i chcieliśmy nie tyle zdobyć wszystko szturmem, ile – takie miałem odczucie – przedłużyć model teatru reprezentowany przez podziwianych artystów sprzed 1939 r.: Węgrzyna, Zelwerowicza, Brydzińskiego, Leszczyńskiego, Dzwonkowskiego. W radiu ogniskowało się całe życie środowiskowe, jak przed wojną w kawiarni Lardellego, gdzie reżyserzy wymieniali się aktorami. Lata temu zacząłem grać Heńka Wilczewskiego w serialu W Jezioranach i brałem udział w setkach innych audycji. Teraz Teatr Polskiego Radia chudnie z braku pieniędzy. Szkoda.”

Jan Matyjaszkiewicz (1929–2015)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 12 października http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/enklawaw.htm

O życiu , O wojnie , O ludziach , Koń

„Studia? Doktoranckie? Życia szkoda, tyle dokoła możliwości. Naukowcy to śmieci w budżecie, mój panie. Pożeracze gotówki, którą można wydać pożytecznie. Przecież wszystko co humanistyczne, to dyscypliny, bez których doskonale obchodzi się wolny rynek. Chce pan uprawiać nieszkodliwe hobby za państwowe pieniądze? Niech pan to przemyśli, dobrze przemyśli. Szkoda czasu. A życie miewa się świetnie zawsze obok nas.”

Jacek Wangin (1969) polski poeta i prozaik

Trybalik

O życiu , O pieniądzach , O czasie

„(…) często ze mną do studia przychodziła moja mała wtedy córeczka – miała 4 czy 5 lat. Była bardzo grzecznym i posłusznym dzieckiem. I na pierwszym nagraniu po próbie, została pouczona przez panią reżyser i mnie, że gdy zapali się czerwone światełko przy ekranie – nagrywamy i wtedy nie wolno się kręcić na krześle, rozmawiać, wzdychać, ma być „cisza jak makiem zasiał, nie oddychać”. No i gramy. Ale nagle, coś mnie tknęło, odwracam się, patrzę, a tu moja Madzia, czerwona na buzi, łzy w oczach, naprawdę nie oddycha, żeby nie przeszkadzać.”

Hanna Kinder-Kiss (1958) polska aktorka głosowa

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/kinderkisshanna/

O dzieciach , O ciszy , O łzach

„Ewolucja muzyki XX wieku, zerwanie z tonalnością, dodekafonia, aleatoryzm, pierwsze eksperymenty z muzyką konkretną, a w końcu możliwość utrwalania na płycie i taśmie wyznaczyły kierunki rozwoju w następnych dziesięcioleciach. Muzyka stała się powszechnie dostępna nie tylko z poziomu sal koncertowych czy ludowych festynów, ale także w domu. Okazało się, że istnieje ogromne zapotrzebowanie społeczne na muzykę odartą z patosu filharmonii, bardziej rozrywkową, mogącą towarzyszyć ludziom na co dzień. Jazz, blues, rock&roll, a potem rock torowały sobie niezależnie drogę do słuchaczy, równolegle do muzyki określanej mianem poważnej. Twórcy awangardowi dostrzegli wielki potencjał w instrumentach elektronicznych, które po wojnie zaczęły stopniowo zdobywać studia eksperymentalne rozgłośni radiowych, a później stawać się normalnym instrumentarium wykorzystywanym w procesie twórczym. Kraftwerk zaczynał na początku lat 70., w okresie przez wielu uważanym za jeden z najbardziej płodnych i twórczych w dziejach muzyki współczesnej. Psychodelia, rock progresywny czy eksperymenty z elektroniką były wyznacznikami zmian mentalności młodego pokolenia, które nie chciało już słuchać Elvisa Presleya czy skocznych piosenek The Beatles, a znaleźć w dźwiękach ulubionych wykonawców coś mistycznego, pozwalającego oderwać się od rzeczywistości.”

Przemysław Mieszko Rudź (1976)

Źródło: Tomek Nowak, Kraftwerk jest tu, muzyka.pl, 26 czerwca 2013 http://www.muzyka.pl/wywiady/strona/229/1.html

O wojnie , O muzyce , O domu , O rzeczywostości

„Nie traktujemy naszego wspólnego grania jako „projektu”! Nagrywamy płyty, gramy koncerty i nie zamierzamy prędko odpuścić! Wychodząc na scenę czujemy się zespołem z krwi i kości! Co zaś tyczy nagrań to może gościnnie ktoś będzie przechodził koło studia, wpadnie na piwo i coś od siebie dorzuci podczas nagrań, jak było za pierwszym razem ale to wszystko. Tego się nie planuje, to wychodzi spontanicznie podczas pracy.”

Piotr Wtulich (1973)

Źródło: Wywiad, 21 stycznia 2009 http://www.rockz.pl/wywiady/246-wywiad-z-kayem-z-black-river

O piwie

„Finlandia fascynuje mnie z powodów wyników badań PISA, ale ten przypadek jest wyjątkowo frustrujący, ponieważ żaden mechanizm, o którym myślimy, że może nam pomóc, tam nie funkcjonuje, gdyż nie ma takiej potrzeby. Nie ma systemu doskonalenia zawodowego nauczycieli, nie ma systemu egzaminów zewnętrznych, nie ma kontroli jakości. A wszystko dobrze idzie… (…) Jeden prosty, historyczny mechanizm. Największym marzeniem każdego chłopca i dziewczynki jest zostanie nauczycielem. Na liście prestiżu zawodów nauczyciel to numer jeden od dziesiątków lat. O przyjęcie na studia nauczycielskie stara się 10 kandydatów na miejsce i dostają się tylko najlepsi. Jak skończą studia, są przygotowani do uczenia na całe życie.”

Zbigniew Marciniak (1952) polski matematyk i urzędnik

Finlandia od lat osiąga najlepsze wyniki w badaniach Programu Międzynarodowej Oceny Umiejętności Uczniów.
Źródło: edufakty.pl, 17 maja 2011 http://edufakty.pl/index.php/wywiady/item/411-wiceminister-nauki-prof-zbigniew-marciniak-w-finlandii-ka%C5%BCdy-chce-by%C4%87-nauczycielem.html?tmpl=component&print=1

O życiu , O myślach , O nauce , O nauczycielach

„Lekarze SS wzięli udział we wszystkich etapach procesu uśmiercania, od selekcji (…) po mordowanie wybranych więźniów. Symbolem ich udziału w zbrodni jest fakt, że cyklon B był przewożony do obozu fałszywym ambulansem ze znakami czerwonego krzyża. Całkowicie podporządkowując się zbrodniczym rozkazom, lekarze SS wzięli czynny udział w masowym morderstwie bezbronnych ludzi na skalę nieznaną dotychczas w historii. Kończąc studia medyczne, składali przysięgę Hipokratesa, która wymaga od lekarzy, by zawsze starali się leczyć i ratować chorych.”

Laurence Rees (1957) pisarz i historyk angielski

Źródło: Auschwitz – naziści i ostateczne rozwiązanie, cyt. za: Aleksander B. Skotnicki, Zbrodnicze eksperymenty lekarskie, „Alma Mater” nr specjalny 118, 2009, s. 120.

O ludziach , O historii

„Nasze szkoły, studia, pierwsza praca – wszystko w PRL-u! Gdy musieliśmy egzystować w dwóch światach: tym stworzonym z gazetowych sloganów, przez fałszywe podręczniki, przez nieprawdę, przymus. I tym na co dzień, zwyczajnym: rozmów przy stole, zabaw z rówieśnikami, opinii rodziców, przyjaciół, krewnych. Zdawaliśmy sobie sprawę, że musimy żyć tu i tu. Mówić dwoma językami. Nie wychylać się, nie mówić zbyt często prawdy. Bez tego dwuistnienia nie byłoby życia. Czy to podwójne myślenie – mówienie co innego tu, co innego tam – nie ukształtowało mojego charakteru, mentalności? Ta mimikra? Czy nie kształtowała postawy wielu takich jak ja?”

Kazimierz Orłoś (1935) polski pisarz, scenarzysta filmowy i telewizyjny

Źródło: Letnik z Mierzei, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2008 ISBN 978-83-08042-76-2, s. 73–74.

O myślach , O charakterze , O rodzicach , O myśleniu

„Pierwszy raz zetknąłem się z dubbingiem, będąc w zespole Fasolki. Najwidoczniej poszukiwano dziecięcych głosów, więc ktoś z produkcji zgłosił się do Fasolek, wybrano mnie i tak pierwszy raz znalazłem się w studio. Był początek lat 90., miałem z 7 lat i zaproszono mnie do roli prosiaczka w Kubusiu Puchatku. Zamiast dubbingować, zacząłem powtarzać to samo co mówi postać po angielsku… Chyba nie byłem rozgarniętym dzieckiem, więc współpraca się zakończyła i wróciłem do śpiewania w Fasolkach. Po kilku latach z castingu dostałem się do Teatru Polskiego Radia, gdzie najpierw uczyłem się pod okiem Jana Warenyci, a potem nagrywałem słuchowiska. Na stanowisku kierownika produkcji, pracował tam Romuald Cieślak, który wyłowił mnie do studia Master Film. Potem już poszło. Byłem sprawny i elastyczny, poza tym umiałem już pracować z mikrofonem, więc zacząłem grać w innych studiach.”

Grzegorz Drojewski (1983)

Źródło: wywiad, styczeń 2011 http://www.dubbing.pl/wywiady/

O dzieciach , O poszukiwaniu , O współpracy

„Zaraz po wojnie przywdziałem mundur harcerski, marząc o wielkiej Polsce. W rezultacie, jako 16-letni chłopak wychowany w patriotycznej rodzinie i harcerz w konspiracyjnych Drużynach Chrobrego, na przełomie 1948 i 1949 roku przesiedziałem na UB ponad 7 miesięcy. Była nas grupa 52 harcerzy z całej Polski. Czekała ta grupa w areszcie na sfingowany proces przeciwko harcerstwu i przeciwko młodzieży polskiej. Nie zrobiono tego procesu. Po 7 miesiącach wyrzucono nas jak niepotrzebny bagaż, bo nie byliśmy już potrzebni, problem rozwiązano bowiem inaczej. W tamtych czasach miałem do czynienia z oficerami UB, którzy mnie przesłuchiwali. Byli bez litości. Siedziałem po 48 godzin w mokrym karcerze, byłem głodzony, a po parę dni trzymano mnie też bez wody. Ale byłem też konwojowany przez zwykłych żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. I gdy przewożono mnie skutego z Katowic do Poznania w Wigilię Bożego Narodzenia, ci żołnierze wbrew rozkazom rozkuli mnie i pozwolili mi się posilić. Ale represje w stosunku do nas, harcerzy i mnie, trwały dalej. Nie otrzymałem skierowania na studia. Gdy byłem w wojsku, właśnie z tego tytułu zostałem przymusowo wcielony do brygad wojskowych pracujących w kopalni.”

Włodzimierz Czechowski (1933) polski polityk

Źródło: wystąpienie w Sejmie, 8 września 2004 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/4fb829a81a8d007ac125746d0030d0fb/f6713bf5e9978a86c1257479003323ef?OpenDocument

O wojnie , O młodzieży , O rodzinie , O problemach

„Poznanie [dzieli się] na zmysłowe, objawione, telestezję, telepatię, doskonałe.”

Umaswati

Źródło: Piotr Balcerowicz, Zarys dżinijskiej teorii poznania, „Studia indologiczne”, nr 1/1994, s. 25.

„Rozpoczęłam właśnie studia na wydziale reżyserii. Szkoła teatralna nie wybrała mnie. Próbowałam się dostać, ale mi się to nie udało, więc postanowiłam, że czas zacząć realizować plan B. Okazał się on strzałem w dziesiątkę. Na planach filmowych zaczęła mnie interesować druga strona kamery. Wcześniej nie myślałam o tym poważnie. Od kiedy zaczęłam studia, z dnia na dzień moje nastawienie i entuzjazm rosną.”

Maja Bohosiewicz (1990) polska aktorka

Źródło: Kolorowy czarny charakter – rozmowa z Mają Bohosiewicz, 13 grudnia 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6617/Kolorowy-czarny-charakter-rozmowa-z-Maja-Bohosiewicz.html

O szkole , O myślach , O charakterze , O czasie

„Ona [jest] bramą do wyzwolenia, uleczeniem skaz mowy,
oczyszczeniem wszystkich nauk; [ona] błyszczy nad [wszystkimi]
naukami.
Jak wszystkie kategorie rzeczy zależą od [swej] formy słownej,
tak właśnie na świecie ta nauka [jest] najwyższym celem
[wszystkich] nauk.”

Bhartryhari książka Vakyapadiya

o gramatyce.
Źródło: Vakyapadiya, cyt. za: Małgorzata Wielińska, Gramatyka – jej początki i miejsce w tradycji indyjskiej, „Studia Indologiczne”, nr 1/1994, s. 141.

O nauce

„Ja w ogóle dość późno zainteresowałem się filmem. W wieku 26 lat rozpocząłem studia na Wiedeńskiej Akademii Filmowej. Nie zastanawiałem się nad gatunkiem – chciałem po prostu robić filmy. Dokument i fabuła ma dla mnie tę samą rangę.”

Ulrich Seidl (1952) austriacki filmowiec

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13543

O wieku

„Literatura rosyjska XIX wieku jest pełna przeczuć i przepowiedni, właściwa jest jej trwoga z powodu nadciągającej katastrofy. Wielu rosyjskich pisarzy przeczuwało, że Rosja stoi nad przepaścią. Literatura ta zrodziła się nie z radosnego nadmiaru twórczości, lecz z męki i pełnego cierpienia losu człowieka oraz narodu, z poszukiwania zbawienia dla całej ludzkości. Literaturę rosyjską tego okresu cechuje współcierpienie i humanizm, które zdumiały cały świat.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Źródło: Fenomen profetyzmu w literaturze rosyjskiej XIX i początku XX wieku, „Studia Theologica Pentecostalia”. 2, s. 107-132, 2014.

O losie , O świecie , O poszukiwaniu , O literaturze

„Marzy mi się, żeby ktoś wpadł na pomysł zrobienia kreskówki z Kryminalnych.”

Magdalena Schejbal (1980) aktorka polska

podczas otwarcia studia nagrań do dubbingu

„Przez całe studia byłam nieprzyzwoicie poprawna. Nie zdarzało mi się upić, zapalić trawki. Wszystko w granicach rozsądku, przy pełnej kontroli. Aż przyszedł taki moment w czasie studiów, że się zbuntowałam przeciwko sobie, przeciwko tej swojej cholernej ciotkowatości i temu, że sobie nie pohulałam. Ale to nie trwało długo.”

Anna Dereszowska (1981) polska aktorka

Źródło: „Zwierciadło”, nr 11/1957, listopad 2009

O czasie

„Studio filmowe to ludzie i organizacja, a nie sprzęt. Nie mogę ograniczać się do zakupu jednej lub dwóch kamer i będę potem zmuszał operatorów do pracy na moim sprzęcie. Wypożyczam sprzęt od firm specjalistycznych, które z tego żyją. Ja zainwestowałem w studio: halę zdjęciową, zaplecze do budowy dekoracji, postprodukcję w postaci dwóch zestawów montażowych AVID i studia dźwiękowego).”

Piotr Dzięcioł (1950) polski producent filmowy

Źródło: Hubert Kuberski, Piotr Dzięcioł o oscarowej promocji „Ediego” i planach produkcyjnych http://archive.fo/QGd4X, stopklatka.pl, 7 grudnia 2002

O ludziach

„Pamiętam sprawę dilerów narkotyków. 17-letnia licealistka handlowała narkotykami wciągnięta przez swojego chłopaka, potem zmuszona przez szefa gangu. Odstąpiłam od wymierzenia kary, wiedziałam, że jeśli zostanie skazana, będzie miała kłopoty z dostaniem się na studia. Powiedziałam jej sporo w uzasadnieniu. Po dwóch latach ona i jej chłopak przyszli do mnie z kwiatami, zaręczeni.”

Anna Wesołowska (1954) polska sędzia

o resocjalizacji.
Źródło: Telesprawiedliwość, „Gazeta Wyborcza”, „Duży Format”, 3 marca 2006 http://serwisy.gazeta.pl/df/1,34471,3194480.html

O karze , Chłopak

„W warunkach małego miasteczka wszelka nieobecność w strukturach wiary była wielką apostazją i łączyła się ze stygmatyzacją. Paradoksalnie uwolnił mnie od niej młody ksiądz. Pożyczał mi „Tygodnik Powszechny”, toczyliśmy dyskusje światopoglądowe. Kiedyś moim bardzo katolickim kolegom, zapisanym jednocześnie do ZMS, bo wtedy łatwiej rzekomo było dostać się na studia, powiedział: Ja z wami nie mam o czym rozmawiać, mogę was nauczyć zdrowasiek, ale gadać wolę z Mikołejką. Dostrzegł więc w gówniarzu pewną autentyczność, jakąś dążność do głębszej refleksji.”

Zbigniew Mikołejko (1951) polski filozof religii

Źródło: Skradzione listy od Boga, polityka.pl, 17 stycznia 2010 http://www.polityka.pl/kraj/analizy/1501963,1,z-prof-zbigniewem-mikolejko-rozmowa-o-wierze-i-religii.read#ixzz1Kr4TFAGz

O Bogu , O wierze , O religii

„Jestem posiadaczem niemałej kolekcji wycinków prasowych na temat różnych dziwnych wydarzeń. Zamierzam wydać z czasem ten zbiór w postaci książki.
Większość z nich trafiła do moich rąk w dość niezwykły sposób. Jakiś mały chłopiec zadzwonił do drzwi i powiedział, że zarabia na studia zbierając zamówienia na prenumeratę gazet. Zgodziłem się i odtąd codziennie ramo znajdowałem pod drzwiami paczuszkę wycinków. Gdybym chciał zająć się tą sprawą poważnie, to sądzę, że powinienem wstać któregoś dnia wcześniej i zobaczyć, kto je przynosi.”

Ron Goulart (1933)

Źródło: Nowe „Lo!”, początek opowiadania

O książkach , O czasie

„To są dość specyficzne studia, bo pracuje się siedem dni w tygodniu od rana do wieczora z nocami włącznie. Do tego, mimo że się pracuje w zespole, to tak naprawdę wszystko idzie na własny rachunek. Nie ma takich porównań – kto lepiej, kto gorzej… Potem życie weryfikuje, komu się uda.”

Michał Lesień (1974) polski aktor

o szkole filmowej.
Źródło: „Nie jest różowo” - wywiad z Michałem Lesieniem, 27 sierpnia 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5451/Nie-jest-rozowo-wywiad-z-Michalem-Lesieniem.html

O życiu , O nocy

„Ja tu nikogo nie wpuszczam. Nagrywam tylko moje produkcje. Powstało tu też dużo sygnałów radiowych, reklam – normalna sprawa dla każdego studia… W przypadku tej płyty mieliśmy komfortową sytuację: mogliśmy zamknąć się w kręgu tylko tych osób, z którymi chcieliśmy pracować. Było nam jak w niebie. Kiedy mieliśmy ochotę, to wychodziliśmy na dwór, robiliśmy sobie grilla, jedliśmy, obok była Lola i jej osiem szczeniaków. Nastrój był niesłychany. Wszystko się udawało. Ja nie wiedziałem, czy w tym studiu można nagrać płytę, i okazało się, że trudno byłoby gdzie indziej zrealizować płytę o takim brzmieniu. Bębny nagraliśmy tylko na dwa mikrofony, z własnym pogłosem pomieszczenia i są to najlepsze bębny na płytach Republiki.”

Grzegorz Ciechowski (1957–2001) polski muzyk rockowy

O sobie

O nastroju

„Uwielbiam Nowy Jork za jego niesamowitą energię, magię. Bardzo dobrze się tam czułam. Szkoła była fantastyczna. Uczyli nas, że nie chodzi o to, żeby zagrać perfekcyjnie, ale żeby w rolę włożyć coś swojego. Ale tak się złożyło, że za późno złożyłam papiery na następny semestr. I wróciłam do Warszawy, żeby skończyć studia. Pomyślałam wtedy, że tak widać miało być.”

Maria Niklińska (1983) aktorka polska

Źródło: Życie to wielka przygoda, „Gala” http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/maria-niklinska-zycie-to-wielka-przygoda.html

O życiu , O szkole

„Szczerze mówiąc to kurwa nienawidzę studentów, bo mogli iść na studia, zdobyć wykształcenie, żyć w akademikach, i mieć darmową jazdę na koszt rodziców. Jestem też zazdrosny, bo nigdy nie miałem możliwości, żeby się uczyć. Napisałem piosenkę pod tytułem „Brat” na nowy album, jest o czekaniu na śmierć rodziców, aby dostać pieniądze z ubezpieczenia, którą mój syn sam zaśpiewa pewnego dnia.”

Billie Joe Armstrong (1972) amerykański muzyk rockowy

O śmierci , O pieniądzach , O wykształceniz , O rodzicach

„Sade okazał w 120 dniach Sodomy imponującą erudycję seksuologiczną, wyprzedzając o sto kilkadziesiąt lat stan wiedzy medycznej, psychologicznej i historyczno-obyczajowej, właściwy swojej epoce. (…) Wieloletnie i wnikliwe studia prowadzone pod koniec XIX i w pierwszej połowie XX wieku dowiodły, że markiz niczego nie zmyślił, że znał i opisał z całą precyzją naukową wynaturzenia seksualne wszystkich typów, nawet najrzadziej spotykane.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Źródło: Jerzy Łojek, Wiek markiza de Sade, Lublin 1973.

O wiedzę , O wieku

„Nie wierzyłem własnym oczom. Poważni panowie, uczeni z tytułami dyskutują o trzęsieniu ziemi w Japonii, jak nasi politycy o OFE. Jaki temperament polemiczny ma fizyk prof. Turski, w TVN24 powinni byli wiedzieć. To niepoprawny politycznie besserwisser, z trudem znoszący inne zdanie i walący prosto w oczy. Od razu przypomniał mi się inny tego typu fighter, proradiomaryjny prof. Wolniewicz. Turski najpierw zaatakował media za sianie paniki i szerzenie głupot w dążeniu za krwawymi sensacjami. Potem uznał drugiego zaproszonego do studia za tubę propagandową jakiegoś lobby antynuklearnego. Doszło niemal do rękoczynów.”

Adam Szostkiewicz (1952)

Źródło: blog Cień Fukuszimy, 13 marca 2011 http://szostkiewicz.blog.polityka.pl/2011/03/13/cien-fukuszimy/

O głupocie

„Studiowanie obrazów prowadzi do studiów nad człowiekiem, a studia nad człowiekiem prowadzą do zasępienia nad stanem świata.”

Anne Rice książka Wampir Armand

Wampir Armand

Obraz

„Nie panuję nad sobą, gdy dama zakłada nogę na nogę gdzieś obok”

Ten Typ Mes (1982)

Źródło: Nie wystarczy wejść do studia, z repertuaru Emila Blefa

„Wybrałem Politechnikę Śląską, chemię oczywiście. Zaraz, na II roku, po zdaniu egzaminu z chemii organicznej, zostałem asystentem (…) bo ja byłem obkuty w tej chemii nieprawdopodobnie. I moi koledzy, z którymi zaczynałem studia, zaliczali u mnie ćwiczenia.”

Mieczysław Wilczek (1932–2014) polski przedsiębiorca, polityk, b. minister

Źródło: Krystyna Naszkowska, Oto ojciec proszku Ixi, „Duży Format” (dodatek „Gazety Wyborczej”), 17 sierpnia 2007

O ćwiczeniach

„(…) ojciec przyklasnął pomysłowi, byśmy stworzyli własną, szkolną scenę. Grałam więc jako nastolatka w kilku sztukach. Dzięki temu poznałam Karola Wojtyłę, któremu często partnerowałam. On również pragnął zostać aktorem. Jak wiemy, stało się całkiem inaczej. Ojciec nie miał nic przeciwko mojemu wyborowi. Postawił jeden warunek, najpierw jakieś studia, potem dopiero aktorstwo. Tłumaczył, że dzięki uniwersytetowi lepiej będę je rozumiała Udało mi się skończyć tylko pierwszy rok polonistyki na UJ z powodu wybuchu wojny światowej.”

Halina Kwiatkowska (1921) polska aktorka

Źródło: Monika Wysogląd-Majewska, Jubileusz z dziewięćdziesiątką na liczniku, „Dziennik Polski” nr 274, dodatek, 25 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128149.html

O wojnie

„Kochaj Polskę i miej Jej dobro na uwadze zawsze. Ona musi zająć w świecie właściwe miejsce i uzyskać dobrobyt oraz szczęście wszystkich obywateli. (…) Musisz kształcić swój umysł, zdobyć szerokie wiadomości. Ucz się pilnie. Wyjedź na studia zagranicę (Ameryka, Anglia Holandia lub Belgia). Staraj się tam zapoznać z bieżącymi problemami życia naukowego, gospodarczego, społecznego, kulturalnego i politycznego. Pamiętaj że musisz wrócić do kraju z wiadomościami pozytywnymi i gruntownymi. Co szlachetne i wielkie – przyjmuj, co płytkie i nikczemne – odrzucaj.”

Łukasz Ciepliński (1913–1951) wojskowy polski, oficer AK

z więzienia UB, w grypsie do syna Andrzeja, 7 stycznia 1951.
Źródło: Łukasz Ciepliński i inni… https://www.radiokrakow.pl/audycje/kolo-kultury-dokument-historyczny-kultura-w-regionie/lukasz-cieplinski-i-inni/, radiokrakow.pl, 3 marca 2017.

Kochać się , O szczęściu

„W Polsce w ogóle trudno mówi się językiem wartości. Mam wrażenie, że gdy w tym silnie zindywidualizowanym społeczeństwie rozmawiamy np. o sprawiedliwości społecznej, to zarówno rozmówca, jak i słuchać czują się zażenowani. Podczas moich studiów prawniczych nie używało się zwrotów takich, jak np. godność człowieka, a za słowa sprawiedliwość społeczna podlegało się stygmatyzacji jako komunista. Szczerze mówiąc, dziś jest chyba jeszcze gorzej. Na studiach uczy się przede wszystkim prawa rozumianego jako zespół regulacji. Element wartości pojawiał się na obrzeżach i był z innego świata. Kiedy zmienił się system społeczno-polityczny i większej liczbie prawników niż wcześniej zaczęło żyć się bardzo dostatnio, tym bardziej nie było miejsca na rozmowy o godności czy solidarności. Chodziło o to, żeby skończyć dobre studia i pracować w dobrym zawodzenie. Język wartości społecznych do tego nie pasuje. Ale też dopóki ten język nie zostanie przepracowany, mówienie nim jest niewiarygodne.”

Arkadiusz Sobczyk (1965) polski prawnik, wykładowca

Źródło: Alicja Palęcka, Prawo pracy prawem wspólnoty – rozmowa z prof. dr. hab. Arkadiuszem Sobczykiem https://nowyobywatel.pl/2019/05/12/prawo-pracy-prawem-wspolnoty-rozmowa-z-prof-dr-hab-arkadiuszem-sobczykiem/, „Nowy Obywatel” nr 29 (80), wiosna 2019, s. 9–10.

O języku słowackim , O wrażeniach , O sprawiedliwości

„Gdyby nie Monty Python, to zapewne zrealizowałbym swój pierwotny plan - skończył studia, został adwokatem, miałbym fajny domek na przedmieściach, dobrą żonę i dzieci, zostałbym członkiem klubu. Następnie popełniłbym samobójstwo.”

John Cleese (1939) angielski aktor komediowy, członek grupy Monty Python

O dzieciach , O samobójstwie

„Miałem świadomość, że prędzej czy później będę pracował w radiu, a studia to tylko pewien etap, który muszę przejść, by nie trafić do wojska. Nie chciałem wtedy martwić rodziców, co to za zawód dla mężczyzny – radiowiec.”

Marek Niedźwiecki (1954) polski dziennikarz muzyczny

Źródło: Marek Niedźwiecki – „Życie z głosu”, „Rzeczpospolita”, 7 września 2000

O rodzicach

„W moim środowisku (co za słowo!) nie wychodziło się za mąż w wieku szesnastu lat w siódmym miesiącu ciąży. Brało się pigułki antykoncepcyjne, kończyło studia, robiło karierę, zaliczało rozlicznych narzeczonych. Aż tu nagle – Panie Święty!”

Anna Bojarska (1946–2019) polska pisarka i scenarzystka

huragan uczuć, kapelusz z woalką (welon z mirtowym wianuszkiem byłby może lekką przesadą), kostium od Chanel albo suknia z trenem, i w ogóle Na Wieki Wieków Amen. Pytałam moje znajome: „Ale dlaczego właśnie on?!!” Znajome poprawiały norki albo baranice, obciągały bawełniane podkoszulki albo suknie od Diora, czerwieniły się, jąkały, aż w końcu wyduszały z siebie tę prawdę nad prawdy: „Bo wieesz… on jest dla mnie dobry!” Tu chwytał mnie za każdym razem – mnie, ladacznicę-liberałkę – śmiech pusty. Dobry! Też coś! Jakby odezwało się zwierzątko domowe w noc wigilijną! Dobry! A cóż to znaczy?
Źródło: Dobroć, miesięcznik „Twój Styl”, sierpień 1996.

O wieku

„Ku sobie pchnął nas Krzysztof Zanussi, który był moim profesorem na wydziale reżyserii w Katowicach. Ponieważ podobały mu się moje szkolne prace powiedział żebym po zrobieniu dyplomy zgłosiła się do Studia Tor. Obiecał mi pomóc w zrealizowaniu debiutu. Oczywiście kiedy tylko skończyłam szkołę skontaktowałam się z Krzysztofem Zanussim. Przedstawiłam mu nieco nieudolny scenariusz, poruszający podobne tematy, które później znalazły się w Pręgach.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Zanussi dał mi wtedy telefon do Wojciecha Kuczoka twierdząc, że powinnam się skontaktować z tym pisarzem ponieważ jego zdaniem mamy podobną wrażliwość i być może przyniesie to jakieś ciekawe efekty. Kiedy zadzwoniłam do Wojtka okazało się, że nasza znajomość sięga dziesięciu lat. Poznaliśmy się w pociągu, jadąc na dzień otwarty na wydział aktorski. Oboje chcieliśmy być aktorami. Wojtek z aktorstwa zrezygnował. Ja jeszcze kilkakrotnie próbowałam. Bezskutecznie. Potem kiedy studiowałam w Katowicach reżyserię ciągle widywaliśmy się ponieważ Wojtek przychodził na zajęcia z dramatopisarstwa.
Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21920

„A wiesz, który moment jest najbardziej krępujący? Kiedy wchodzę do studia z nowym tekstem i mam go zaśpiewać przed chłopakami. Na przykład Rafał przynosi muzykę, a ja mam napisać do niej tekst, a później go przed nim zaśpiewać.”

Patrycja Markowska (1979) piosenkarka polska

Chłopak

Cytaty o studiach strona 2

Cytaty o studiach
strona 2