Cytaty na temat warszawa (699 cytatów, strona 3)

„Znam też trochę lekarzy, którzy „nawrócili się”, przestali przerywać ciąże, jak już „wyskrobali” sobie dwa porządne mieszkania w Warszawie albo piękną willę. Teraz są już bardzo przeciw. O jednym lekarzu, znane nazwisko, przez lata mówiło się nawet „złota łyżka”. A teraz jest publicznie przeciw i pierwszy chce rzucać kamieniem. Nie wypada mi lub wręcz nie wolno mi wymieniać nazwisk, zwłaszcza kiedy obowiązuje mnie tajemnica lekarska, ale bardzo drażni mnie ta hipokryzja. Żonie jednego znanego przeciwnika diagnostyki prenatalnej robiłem amniopunkcję, w wielkiej tajemnicy, żonie obrońcy życia terminowałem ciążę z zespołem Downa. Pytałem: jak to jest, przecież jesteście przeciw? A oni mówili: słuchaj, to naprawdę „wyjątkowa sytuacja.””

Romuald Dębski (1956–2018) polski lekarz

Wyjątkowa, bo dotyczyła ich osobiście, a nie ich pacjentek. Bo dla pacjentek zawsze mają żelazne sumienie.
Źródło: rozmowa Aleksandry Szyłło, Dębski: Jestem z pacjentką na dobre i na złe, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/1,139142,16171511,Debski__Jestem_z_pacjentka_na_dobre_i_na_zle.html, wyborcza.pl, 18 czerwca 2014.

O tajemnicy

„Podczas koncertu w Warszawie stałem się ofiarą żartu. Wyszliśmy na bis, a mój mikrofon został zastąpiony wielkim, czarnym dildo. Nie zauważyłem tego, dopóki nie zacząłem śpiewać. Robimy sobie takie żarty żeby rozładować atmosferę. Trzeba sobie jakoś radzić, kiedy podróżuje się z 12 facetami.”

Jon Gallant (1975)

Źródło: „Miley Cyrus jest jak wypadek samochodowy” (rozmowa z Billy Talent), wp.pl, 5 listopada 2013 http://muzyka.wp.pl/interviewId,682961,title,Miley-Cyrus-jest-jak-wypadek-samochodowy-rozmowa-z-Billy-Talent,wywiad.html

O muzyce , O podróżowaniu , O śpiewie

„Przede wszystkim chodzi o to, co Niemcy wyprawiali w Wielkopolsce już w 1939 r., o czym wciąż mało się mówi. Tymczasem już na początku wojny Niemcy brutalnie wypędzali Polaków z Wielkopolski i mordowali inteligencję. Gdy jeszcze pełniłem funkcję posła, zostałem poproszony o zainicjowanie akcji przypominania tej historii, której świadków przecież wciąż ubywa. Takie były początki. Potem założyliśmy stowarzyszenie Wspólnota Ofiar Niemieckich Wypędzeń, które ma dokumentować tę tragedię. Niemcy, wysiedlając Polaków, dawali polskim rodzinom 15 minut na opuszczenie domów. Podczas tych akcji, dokonywanych zimą, zmarło wiele dzieci. Ludność wysiedlono na tereny ówczesnej Generalnej Gubernii, a więc na tereny południowo-wschodniej obecnej Polski. Gdy przed kilkoma laty w Warszawie wystąpiono z pomysłem policzenia wojennych strat stolicy, zaproponowałem, by zrobić to samo w Poznaniu.”

Zbigniew Jacyna-Onyszkiewicz (1944) polski fizyk i polityk

Źródło: Przekraczamy granice fizyki, naszdziennik.pl, 15 marca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080315&id=my21.txt

O wojnie , O dzieciach , O historii , O inteligencji

„Ludność Warszawy nazywa niemieckie miotacze min ruchomymi „szafami”, ponieważ wydają odgłos podobny do tego, jaki słychać przy przesuwaniu ciężkich mebli, po którym w ciągu kilku sekund następuje seria straszliwych wybuchów. W wieżowiec Prudentialu przy placu Napoleona, najwyższy budynek Warszawy, trzykrotnie uderzyły miny i raz trafiła w niego bomba. Jest całkowicie spalony. Chodniki warszawskich ulic zmieniły się w cmentarze. W wielu miejscach nie można nimi przejść, nie natykając się na świeże mogiły.”

John Ward (1921–1995) Oficer brytyjskich sił powietrznych RAF, w czasie II wojny światowej działający w polskim podziemiu

depesza sierżanta RAF Johna Warda do rządu brytyjskiego, Warszawa, 19 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies Powstanie ’44, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008, s. 410.

„Teatr przeżywa renesans i to nie tylko w Warszawie. Do tego powstają teatry prywatne i to będzie promieniowało na inne miasta. Z tym że teatry z dotacjami mogą sobie pozwolić na brak kompletu na sali, a prywatne nie.”

Michał Lesień (1974) polski aktor

Źródło: Jedynym recenzentem jest publiczność - rozmowa z Michałem Lesieniem, 16 września 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5487/Jedynym-recenzentem-jest-publicznosc-rozmowa-z-Michalem-Lesieniem.html

„Na decyzję o powstaniu w Warszawie musiała również oddziaływać postawa ludności miasta, w tym także szeregów akowskich, które – trwając wśród strat w konspiracji przez ponad 5 lat – rwały się do jawnej walki z bronią w ręku, do której szykowano je od tak dawna. Jedna iskra mogła zapalić proch. Wspomnieć wreszcie trzeba o jednym jeszcze, wcale nie błahym motywie: była nim obawa przed represjami, jakie mogły w każdej chwili nastąpić jako odwet za niestawienie się 28 lipca do prac fortyfikacyjnych 100000 mężczyzn. Ich niezgłoszenie się na wskazanych punktach było nie tylko niewykonaniem rozkazu w strefie działań frontowych, było także jawnym zademonstrowaniem postawy całego miasta – postawy insurekcyjnej. Stwarzało to realną groźbę odwetu. Dlatego to właśnie płk „Monter” wydał tak krytykowany rozkaz koncentracji oddziałów Okręgu w nocy z 28 na 29 lipca. Odwet niemiecki mógł przyjść w każdej chwili. Najprawdopodobniej przybrałby on formę nakazu ewakuowania ludności z miasta, które miało być bronione. Ewakuacja taka nie odbyłaby się bez okrucieństwa i gwałtów, a w konsekwencji bez aktów oporu. Pamiętano wszak dobrze los getta warszawskiego. Powstanie było uprzedzeniem takiej możliwości.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 117–118

O losie , O decyzjach , O stracie , O walce

„Ponadto wybuch walki w Warszawie zadawał kłam propagandzie radzieckiej twierdzącej, że Armia Krajowa nie jest czynnikiem walki z hitleryzmem. Stwierdzenia o bezczynności AK miały zresztą nie tylko propagandowe znaczenie – używano ich również niejednokrotnie w korespondencji dyplomatycznej i w rozmowach. Atut zajęcia Warszawy nie odegrał jednak przypisywanej mu roli. Stalin w ogóle zaprzeczył (3 sierpnia) faktowi wybuchu walki w Warszawie, a przebieg powstania oraz zatrzymanie ofensywy radzieckiej na wschód od Pragi zmuszały do przedłożenia mu prośby o pomoc. Część jednak tego zasadniczego zamierzenia udało się osiągnąć. Opanowano poważną część stolicy, zainstalowano w niej na okres 63 dni najwyższe władze polityczne i wojskowe. Powiadomiono o tym opinię światową.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 115–116

O pomocy , O walce

„Stalin przekonał się, że bolszewizacja Polaków, zdolnych w obronie niepodległości do czynów wręcz szaleńczych, nie pójdzie łatwo. Tym samym być może w jakimś stopniu musiał powściągnąć myśl o uczynieniu z Polski republiki sowieckiej. Zagłada Warszawy kosztowała ZSRS parę miesięcy przestoju na froncie. W tym czasie armie anglo-amerykańskie dotarły do granic Niemiec na zachodzie. O ile latem 1944 r. otwierała się przed Stalinem szansa na podbój całej Rzeszy, o tyle teraz nie mógł już na to liczyć. Powstanie nie tylko uratowało od bolszewizacji dużą część zachodnich Niemiec, ale i przez to prawdopodobnie uchroniło Polskę od losu kadłubowej republiki zgniecionej przez Rosję i wielkie, czerwone Niemcy. Cena, jaką zapłacił naród polski w Powstaniu była straszna, lecz bez tej ofiary jego los byłby chyba gorszy. Bezczynność AK w chwili wejścia Armii Czerwonej wzmocniłaby późniejszą oszczerczą propagandę sowiecką o rzekomym współdziałaniu Polskiej Armii Podziemnej z okupantem i pozwoliłaby zniszczyć setki tysięcy jej członków bez najmniejszego rozgłosu w świecie. Bierne oddanie się w niewolę sowiecką mogło wytworzyć w społeczeństwie polskim kryzys moralny niemniej bolesny od kompleksu klęski. Powstanie „zapaliło w ciemności płomień”, który mogły podsycać przyszłe pokolenia. W 1944 r. wydawało się, że decyzję o Powstaniu należy potępić. Z perspektywy czasu nie wiadomo jednak czy był to „grób”, czy raczej „kołyska” narodu.”

Wojciech Roszkowski (historyk) (1947) historyk polski, działacz polityczny

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 192.

O losie , O historii , O myślach , O decyzjach

„Pierwszy raz wystąpiłam w programach dziecięcych, później w warszawskim oddziale TVP prowadziłam autorski program Pokochać taniec. Byłam wtedy tancerką w Zespole Pieśni i Tańca „Mazowsze” i studentką Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Nagrałam kilkanaście odcinków. Każdy z nich opowiadał o innej technice tańca, miał poznawczo-edukacyjny charakter, zawierał wywiady z tancerzami i choreografami. Teraz ciągle korzystam z doświadczenia, które wtedy zdobyłam, choć jestem już w całkiem innym miejscu.”

Klaudia Carlos (1974) polska dziennikarka i nauczycielka akademicka

Źródło: Ewa Pokrywa, Dziennikarka od kuchni, teletydzien. pl, 7 sierpnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-dziennikarka-od-kuchni,nId,627040

O charakterze , O tańcu

„Kilkanaście lat temu wybrałem się z moim kilkuletnim wówczas synem na derbowy mecz Legii Warszawa. Akurat dotarliśmy na stadion w chwili, gdy gospodarze witali kibiców gości zwyczajowym rykiem powitalnym. Na szczęście mój syn nie rozróżniał wówczas słów powszechnie uważanych za niecenzuralne, dlatego jego pytanie szczerze mnie rozbawiło: „Tato, a dlaczego oni krzyczą – Polonia, ty kuro?”. Wtedy jeszcze przyjął, acz nieufnie, wytłumaczenie, że porównywanie przeciwników do drobiu ma ich obrazić.”

Paweł Siennicki (1971)

Źródło: rządzą, nie tylko na stadionach, polskatimes. pl, 9 maja 2011 http://www.polskatimes.pl/opinie/401177,kibole-rzadza-nie-tylko-na-stadionach,id,t.html,Kibole

O szczęściu , Pytanie

„Lubiłem śpiewać Don Carlosa z Hiolskim, bo jak się do niego coś śpiewało, to nie odkrzykiwał, tylko odśpiewywał, fraza za frazą. Myśmy na scenie razem nie tylko naprawdę ciężko pracowali, ale także naprawdę dobrze się bawili. Nie udało mi się natomiast wystąpić razem z Kiepurą. Miałem z nim zaśpiewać w Warszawie Halkę Moniuszki. W przeddzień rano umarł. W Neapolu śpiewałem z Borysem Christowem; słyszę głośne brawa. Nie pokazałem się na scenie, raptem przychodzi Christow i mówi: „Wychaditie, eto was zowut, eto wam brawa bijut.””

Bernard Ładysz (1922) polski śpiewak, bas

Zbudowało go, że dla mnie biją brawa. To było naprawdę wzruszające.
Źródło: Jerzy Skrobot, Tylko śpiewaj sercem, „Kraków” nr 6, czerwiec 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120107.html

O śpiewie

„Powinno nam dzisiaj towarzyszyć hasło: Górny Śląsk ponad wszystko. Śląskość sprowadzono do ludowości o cepeliowskim posmaku określając mianem prowincji wszystko, co poza Warszawą. A niejeden stóg można by usypać ze słomy, która wystaje z butów warszawskich elit.”

Jerzy Gorzelik (1971)

Źródło: Słomka: Gorzelik wykazuje pogardę dla państwa polskiego, polskatimes.pl, 28 lutego 2011 http://www.dziennikzachodni.pl/slask/rybnik/374390,slomka-gorzelik-wykazuje-pogarde-dla-panstwa-polskiego,id,t.html#material_2

O butach

„Gdy żyłem w okresie PRL, media nie przekazywały właściwie żadnych wiadomości religijnych, za wyjątkiem tych przedstawianych w złym świetle. Pierwszym wyłomem była Msza św. transmitowana przez program 1 Polskiego Radia z kościoła Św. Krzyża w Warszawie. Pamiętam, że gdy byłem na Słowacji, tam również słuchano tych transmisji, bo u nich władze nie zezwoliły na emisję Mszy św. w radiu.”

Zbigniew Jacyna-Onyszkiewicz (1944) polski fizyk i polityk

Źródło: Przekraczamy granice fizyki, naszdziennik.pl, 15 marca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20080315&id=my21.txt

„Popatrzmy też na płonącą Warszawę przez pryzmat chrześcijaństwa. Odbywało się tu bowiem coś więcej niż tylko budowanie zrębów nowej Rzeczypospolitej. Odbywało się tutaj także budowanie stosunku między człowiekiem a Bogiem. A bez Chrystusa nie można zrozumieć dziejów Polski.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 110

O Bogu , Chrystus

„Teraz dopiero rozumiem w pełni myśl Ojca świętego, myśl przez pierwszego Prymasa Stolicy urzeczywistnioną: Gniezno z Warszawą mają być zespolone w jednych dłoniach (…) W woli głosu Rzymu rozumiem znaczenie i wymowę dziejową zaślubin wznoszącej się z gruzów Stolicy z odwiecznie żyjącą w pokoju chrześcijańskim stolicą duchową – Gnieznem.”

Stefan Wyszyński (1901–1981) polski duchowny katolicki, prymas

przemówienie ingresowe, Warszawa, 6 lutego 1949, cyt. za: S. Wyszyński, Jedna jest Polska, Warszawa 1989, s.5. Fragment o unii personalnej archidiecezji: gnieźnieńskiej i warszawskiej.

O pokoju , O myślach , O myśleniu

„Jestem głęboko przekonany, że przyjdzie taki dzień, kiedy nam się uda, że będziemy mieli w Warszawie Budapeszt.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

wypowiedź po ogłoszeniu wyników wyborów parlamentarnych w 2011.
Źródło: wyborcza.pl http://wyborcza.pl/1,75478,10439743,Kaczynski__Polska_wymaga_daleko_idacych_zmian.html, 9 października 2011

„Po aresztowaniu mnie we Lwowie 22 stycznia 1941 na twierdzenie, że nazywam się Rokosza podano mi, że jestem płk Okulicki, pseudonimy Mysz, Biedronka, Osa, że w Warszawie występowałem jako Jan i Miller, jak, kiedy i z jakim zadaniem zostałem wysłany z Warszawy do Lwowa. Nakłaniano mnie, a później zmuszano terrorem do zeznań o ZWZ twierdząc, że wszystko wiedzą; dla przekonania mnie podano mi: a) co to jest ZWZ, b) kto to jest Rakoń, zupełnie dobry rysopis Rakonia, że chodzi dobrze ubrany, c) czytano dosłownie wytyczne pracy ZWZ z połowy 1940 r., d) kto to jest dr Mirowyj, e) że zastępcą Rakonia jest płk Janusz Albrecht; ze sztabu Rakonia wiedziano, jaką rolę pełni Bronka (mjr Janina Karasiówna), wiedziano o Sanojcy (mjr. Antonim Sanojcy), Jerzym (prawdopodobnie kpt. Jerzym Michalewskim), mjr. Thunie (mjr Stanisławie Thunie), mjr. dypl. Berka (mjr Wacław Berka, szef wywiadu), Irenie, Dorocie (Kordecki „Marcyniuk”); rysopis na ogół prawdziwy, f) że Kordecki został zlikwidowany, g) sprawa mjr. Rżańskiego, h) powód mej ucieczki z Łodzi, i) dokładne dane o mej pracy we Lwowie, j) że dowódcą okręgu jest płk Pełczyński, a najbliżej mnie stał mjr Juszczakiewicz, k) lokal konspiracyjny na Rakowieckiej 43, Chmielna 64, Skorupki 6, Wawelska 64 i jeszcze kilka, których nigdy nie znałem i nie pamiętam, l) że w Krakowie była wsypa ze składem broni, ł) że w Warszawie nasz wywiad posługuje się mundurami niemieckimi, m) że na terenie ZWZ siedzą komuniści, którzy zakupują broń od żołnierzy niemieckich.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

fragment meldunku gen. Okulickiego do Londynu o aresztowaniu go przez NKWD, listopad 1941.
Źródło: Andrzej Przemyski, Ostatni komendant generał Leopold Okulicki, op. cit., s. 45.

O czytaniu

„J. Matłachowski (…) Nota bene z rozmów z autorem bodaj w 1980 r. w Warszawie wyniosłem wrażenie, że wiara w spiskową teorię dziejów stanowiła zasadniczy element metodologii J. Matłachowskiego.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 39.

O wierze , O historii , O wrażeniach

„Ojciec nigdy nie poddawał się emocjom w życiu publicznym. Lubił przytaczać wspomnienie pewnego przedwojennego krytyka teatralnego, który był na premierze jakiejś romantycznej sztuki. Tak nim wstrząsnęła, że do rana nieprzytomny z zachwytu chodził po Warszawie. A kiedy wrócił do domu, napisał recenzję dyskwalifikującą ten spektakl. Wzruszenie minęło, zorientował się, że nie był dobry. Ojciec potrafił się wzruszać, ale potem, jak mówił, jest czas na zapalenie papierosa, żeby wszystko przemyśleć, zracjonalizować i dopiero wtedy wydać swój osąd.”

Piotr Dejmek (1953–2010) polski aktor i producent filmowy

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 lutego 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/dnitpb.htm

O domu , O wspomnieniach , O czasie

„Dotychczas nie wymyślono nic takiego, co mogłoby zapobiec wybuchowi wulkanu. A takim wulkanem była Warszawa w lipcu 1944 r.”

Stefan Korboński (1901–1989) polski polityk ruchu ludowego, działacz Polskiego Państwa Podziemnego

Źródło: W imieniu Rzeczypospolitej…, wyd. Instytut Pamięci Narodowej, Warszawa 2009, s. 344.

„Na pewno Kraków i Warszawa to z polskiej części trasy były to naprawdę genialne sztuki. Na zachodzie oczywiście obydwa koncerty z Wysp Brytyjskich, Paryż i Zotemeer. Tu jeszcze ciężej je sklasyfikować. Każdy był fajny i inny.”

Piotr Kozieradzki (1970) polski perkusista heavymetalowy

Źródło: Piotr Michalski, Riverside – Piotr Kozieradzki, rockarea.eu http://www.rockarea.eu/articles.php?article_id=2071

„Urodziłam się w Gdańsku przez przypadek. I tak tu zostałam. Pracowałam w teatrach Krakowa i Warszawy. Wielokrotnie proponowano mi bardzo dobre stałe angaże w tych miastach, ale zawsze wracałam do Trójmiasta. Zastanawiałam się często, dlaczego to robię i nie znajdowałam odpowiedzi… Teraz już wiem! Po prostu kocham to miasto. Prawie tak jak moich synów, rodzinę i ten szalony diabelski zawód.”

Joanna Bogacka (1945–2012) polska aktorka

Źródło: Mirosław Baran, Teatr zabiera życie, „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto” nr 280, 30 listopada 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/151429.html

O życiu , O rodzinie , Kochać się

„Nie zabrałem ze sobą nawet koncertowego garnituru. Chopina uczyłem się z płyt, które mama przywiozła kiedyś z Warszawy. Zaledwie trzy lata studiowałem pianistykę w Moskwie, wyjazd na konkurs traktowałem jako atrakcyjną wycieczkę zagraniczną, szczytem marzeń było dla mnie przejście do II etapu. Kiedy okazało się, że mam grać w finale wpadłem w panikę. W Domach Towarowych Centrum nie było garnituru, który by na mnie nie wisiał. Towarzystwo im. Chopina wynajęło więc krawca, który w ciągu doby uszył mi garnitur z czarnego aksamitu. W nim ku swojemu przerażeniu, ja chłopiec z dżungli, wygrałem I nagrodę.”

Đặng Thái Sơn (1958)

Źródło: wyborcza.pl, 1 października 2010 http://wyborcza.pl/1,90539,8442205,Konkurs_Chopina_i_dla_Chopina.html#ixzz11C2GVpua

O domu

„Moim najgorętszym marzeniem jest powstanie Instytutu Radowego w Warszawie.”

Maria Skłodowska-Curie (1867–1934) polsko-francuska uczona, fizyk, noblistka

Źródło: Maria Pawłowska, Pamiątki po Marii Skłodowskiej-Curie w zbiorach Biblioteki Instytutu Fizyki UJ, „Alma Mater” nr 134–135, kwiecień-maj 2011, s. 69.

„W Warszawie w powstaniu chwyciło za broń 20 000 insurgentów. Zostali całkowicie wycięci w pień. Polski ruch podziemny złożył wielką daninę krwi i tymczasem można go spisać na straty.”

Joseph Goebbels (1897–1945) niemiecki polityk nazistowski, minister propagandy

18 sierpnia 1944.
Dzienniki (1923–1945)

O stracie

„Dawniej komputery były produkowane na wiele lat. Dziś w produkcję nowego sprzętu wpisana jest autodestrukcja po roku czy dwóch latach użytkowania. Mój pierwszy komputer ważył kilka ton, dlatego niekoniecznie chciałem go mieć z powrotem, ale i wielkogabarytowe komputery tu są. Chlubą muzeum jest na pewno Odra 1305 – komputer przypominający wielką szafę, który nie mieści się w placówce. Obejrzeć go można w Szopienicach. Większość ludzi centrum rozwoju polskiej myśli technicznej lokalizuje jedynie w Warszawie i Wrocławiu. A my zgromadziliśmy dokumenty, które potwierdzają, że Śląsk w połowie lat 80. był pierwszym miejscem produkcji i wdrażania komputerów w Polsce. Chcemy też pokazać, że historia komputerów nie zaczęła się w latach 80. ub. wieku, ale o wiele wcześniej.”

Piotr Fuglewicz (1954) informatyk

Źródło: Od a(corna) do z, 5 kwietnia 2014 http://rodzina.wiara.pl/doc/1926895.Od-a-corna-do-z

O ludziach , O rodzinie , O wierze , O historii

„Zwołano konsylium, które zadecydowało, że Ola nie rokuje. W przerwie narady ktoś życzliwy podszedł do mnie i zaczął mówić, jakie dobre hospicja mogę znaleźć w Warszawie. A towarzyszył temu uśmiech… właściwie uśmieszek. Wtedy po raz pierwszy się zbuntowałam… Przecież jak każdy obywatel tego kraju płacę składki na ubezpieczenie zdrowotne; eutanazja, o ile mi wiadomo, nie jest w Polsce prawnie dozwolona, jak więc można? Skąd ten cynizm?”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Wejść tam nie można (2005)
Źródło: s. 14

O uśmiechu

„(…) z Łodzią to specyficzny przypadek. Do Warszawy mamy tylko 120 km, to bardzo blisko. Na początku jeździ się tam, nawet codziennie, tylko do pracy. Potem raz w tygodniu i wraca na weekend, a po roku, dwóch latach już się tam zostaje. Teraz problem polega na tym, że ci, którzy mogliby coś tutaj stworzyć, ciekawego zrobić, to nagle odnajdują się w stolicy, rozparcelowani po różnych korporacjach. Robią kariery, odnajdują się w życiu i to jest OK. Szkoda tylko, że miasto Łódź nie stworzyło im takiej możliwości. To, że ja tu mieszkam, robię tu filmy i jakoś udaje mi się funkcjonować, jest tak naprawdę dosyć samobójcze. Powinienem mieszkać i pracować w Warszawie. Nie oszukujmy się, pieniądze na film są w Warszawie. Ale Łódź jest pod tym względem wyjątkiem. Ma ona swoją filmową przeszłość, kiedy do lat 80. kręciło się tu naprawdę dużo. Była tu baza, która została do dziś. Jest tu kilka firm produkujących filmy. Z wiodącym Opus Film, dzięki któremu z Łodzi nie zniknęła jeszcze definitywnie produkcja filmowa. Dzięki tej firmie jakoś to wszystko funkcjonuje.”

Piotr Szczepański (filmowiec) (1975)

Źródło: Artur Cichmiński, Potrzebuję miejsca, z którego mogę czerpać inspirację. Nasza rozmowa z Piotrem Szczepańskim, stopklatka.pl, 13 kwietnia 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37257

O pieniądzach , O problemach , O przeszłości , O oszukiwaniu

„Chciałem, by Warszawa była wielka. Ja i moi współpracownicy kreśliliśmy plany wielkiej Warszawy przyszłości. I Warszawa jest wielka. Prędzej to nastąpiło, niż przypuszczaliśmy. I choć tam, gdzie miały być parki, dziś są barykady, choć płoną nasze biblioteki, choć palą się szpitale, Warszawa, broniąca honoru Polski, jest dziś u szczytu swej wielkości i sławy!”

Stefan Starzyński (1893–1943) polski polityk, ekonomista, prezydent Warszawy

ostatnie przemówienie radiowe, 23 września 1939.
Źródło: Edward Henzel, Stefan Starzyński, Niezłomny Prezydent Warszawy, „Zwoje” nr 7 (11), wrzesień 1998 http://www.zwoje-scrolls.com/zwoje11/text11p.htm

O przyszłości

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 22 stycznia.
(…)
Konstanty Schmidt Ciążyński, znany ze swych zbiorów kamei i gemm, nabytych przez miasto Kraków do Muzeum narodowego, zmarł w Gorycyi dnia 5 b. m., w 80 roku życia. Syn lekarza cesarzowej Józeﬁny, następnie lekarza wojsk polskich – urodzony w Warszawie, połączył nazwisko obce ojca z nazwiskiem polskiem swej matki. Całe życie przepędził w wielkich stolicach europejskich, zajmując się zbieraniem i sprzedażą dzieł sztuki – znany zarówno w Petersburgu, Paryżu, jak w Londynie. Specyalne zamiłowanie do rzniętych kamieni stało się podstawą zbioru, który wyłączał z pod handlu – i pragnął pozostawić go w kraju rodzinnym. Miły to był starzec z wielką znajomością świata i wykształceniem artystycznem – miał zdolności poliglotyczne, bo mówił nietylko wszystkiemi językami, ale i narzeczami europejskiemi.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 19, 23 stycznia 1889, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O życiu , O wykształceniz , O matce , O czasie

„Nie dopiero wiem ni to rzeczą u mnie nową:
Że Warszawa Królestwa sercem, KRAKÓW – głową.”

Józef Epifani Minasowicz (1718–1796)

Źródło: Kraków i Warszawa

Serce

„Prawda o powstaniu warszawskim ma dwa oblicza. Prawdą o powstaniu jest bezprzykładne bohaterstwo i ofiarność ludu Warszawy, ale również prawdą o powstaniu warszawskim jest cynizm oraz szaleństwo grup i ludzi, którzy szafowali bohaterstwem i poświęceniem Warszawy.”

Zenon Kliszko (1908–1989) polski polityk

Źródło: Jerzy Lipiński, Ludowe Wojsko Polskie

O ludziach , O prawdzie , O szaleństwie

„Doszło do wielkiej narodowej tragedii, zginęli prezydent Polski i wielu ważnych urzędników oraz polityków. Tymczasem rosyjscy śledczy nie odpowiedzieli nawet na podstawowe pytania. W dodatku nasi polscy przyjaciele zwracają uwagę, że władze w Warszawie zachowują się niezwykle pasywnie, a polscy eksperci nie biorą bezpośredniego udziału w śledztwie. Taka sytuacja jest bardzo dziwna (…) Niewłaściwie też zabezpieczono miejsce katastrofy. Zwykli ludzie chodzili tam i znajdowali różne przedmioty należące do ofiar, a nawet fragmenty samolotu. Co to za śledztwo?!”

Władimir Bukowski (1942–2019) rosyjski dysydent, pisarz, obrońca praw człowieka

o śledztwie dotyczącym katastrofy smoleńskiej.
Źródło: Dlaczego zostawiliście śledztwo w rękach ludzi rodem z KGB?, naszdziennik.pl, 29 maja 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20100529&id=my61.txt

O ludziach , Pytanie

„Nie będę pytał o muzeum komunizmu, nie będę pana pytał o cuda architektoniczne, jak największy karaluch w Warszawie czyli telewizja, zapytam pana wprost: gdzie i kiedy chce pan postawić pomnik Lecha Kaczyńskiego?”

Wojciech Olejniczak (1974) polityk polski

do Czesława Bieleckiego podczas debaty.
Źródło: wp.pl http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,title,Pana-pytanie-wyjatkowo-podle---ostry-spor-kandydatow,wid,12865378,wiadomosc.html, 18 listopada 2010

„Izrael jest krajem o wielu twarzach. Tel Awiw to biegun pluralistyczny, liberalny jak Amsterdam, Berlin, Paryż, bardziej niż Warszawa. Ale Izrael ma też swoje różne kieszenie konserwatywne, np. Jerozolimę.”

Yossi Avni-Levy (1962)

„Duży Format”, 12 czerwca 2007

„Przede wszystkim postaram się być lokomotywą w Warszawie.”

Hanna Gronkiewicz-Waltz (1952) polska ekonomistka, prezes NBP

Źródło: radio Tok FM

„Jak to mówią w Warszawie: pić czy prowadzić? Najwyraźniej nie mają samochodów…”

Coluche (1944–1986) francuski komik, aktor

Przypisywane

O piciu

„Żadna akademia majowa czy październikowa nie odbyła się bez mojego udziału. Po powiecie wozili mnie jako sławnego pianistę. W klasie maturalnej przyjechałem do Warszawy do prof. Pawła Lewieckiego, który oznajmił, że niewiele umiem i muszę uczyć się grać od początku. Ta ekspertyza była ciosem dla mojego ojca.”

Bogusław Kaczyński (1942–2016) polski dziennikarz i krytyk muzyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jmcal.htm

„W lipcu 1944 wziąłem udział w paru rozmowach, na których był obecny delegat Jankowski i wojskowi oraz cywilni przywódcy podziemia. Uczestnicy ich, przy tej czy innej okazji, wypowiadali się na temat aktualnej sytuacji. Wyłaniała się z tego zupełnie jasno koncepcja powstania. Brali oni w rachubę, po pierwsze, konieczność wystąpienia zbrojnego w Warszawie jako jeden z elementów „Burzy”. To, co się stało w Wilnie, Lwowie, Lublinie i Kowlu, należało powtórzyć w Warszawie. Po drugie, nie było do pomyślenia, by czterdziestotysięczna AK w Warszawie mogła wytrzymać bez końca i bez użycia broni widok cofających się, rozbitych Niemców. Po trzecie, duma i godność narodowa wymagały, by stolica była wyzwolona własnymi, polskimi rękoma, i to było poza wszelką dyskusją. Po czwarte, co powiedziałby świat zachodni, gdyby Rosjanie zdobyli Warszawę tylko własnym wysiłkiem? Wtedy Stalin bez trudu przekonałby aliantów, że AK, rząd podziemny i całe w ogóle polskie podziemie – to fikcja, gdyż co to za armia i rząd, które, znajdując się w stolicy, nie wzięły udziału w walce o jej wyzwolenie? Jedyne tłumaczenie tego to chyba że nie istnieją wcale. Po piąte – Niemcy sami od dawna rozpuszczali wiadomości, że na rozkaz Hitlera Warszawa tak czy inaczej będzie zniszczona.”

Stefan Korboński (1901–1989) polski polityk ruchu ludowego, działacz Polskiego Państwa Podziemnego

Źródło: W imieniu Rzeczypospolitej…, op. cit., s. 343–344.

O świecie , O wysiłku , O walce

„Podczas okupacji zajmowałem się przede wszystkim wojskiem. Byłem zapisany do szkoły mechanicznej, ogrodniczej. Wtedy tylko takie działały. Ale nauka to była żadna. Sam więc uczyłem się w domu matematyki, fizyki, chemii, literatury i angielskiego. We wrześniu 1945 roku zdałem do liceum, przerobiłem dwuletni program w ciągu roku i zdałem maturę na samych piątkach. I dopiero potem była politechnika w Łodzi, a później w Warszawie. Naprawdę studiowałem, nie imprezowałem. Nie opuściłem ani jednego wykładu. A że miałem fenomenalną pamięć, do egzaminów wcale nie musiałem się uczyć.”

Jacek Karpiński (1927–2010) polski elektronik i informatyk

Źródło: Martwię się tylko wtedy, jeśli mogę coś zmienić…, wywiad z Jackiem Karpińskim, crn.pl, 15 maja 2010 http://www.crn.pl/artykuly/archiwum/2007/5/martwie-sie-tylko-wtedy-jesli-moge-cos-zmienic?searchterm=jacek

O domu , O literaturze , O nauce , O matematyce

„Odległości z Warszawy do Moskwy i z Warszawy do Brukseli są identyczne. Znak mówi, że Polska nie jest ani na wschodzie, ani na zachodzie. Polska jest centrum cywilizacji europejskiej. Wniosła rzeczywiście wiele w kształtowanie się tej cywilizacji. Czyni to również dzisiaj w sposób znaczący, nie godząc się na uciemiężenie.”

Ronald Reagan (1911–2004) prezydent USA

The distances from Warsaw to Moscow and Warsaw to Brussels are equal. The sign makes this point: Poland is not East or West. Poland is at the centre of European civilization. It has contributed mightily to that civilization. It is doing so today by being magnificently un-reconciled to oppression. (ang.)
przemówienie do parlamentu brytyjskiego 8 czerwca 1982.

O odległości

„Radziłbym panu prezydentowi, by się nie wypowiadał i nie wyrywał ze swoim sądem, bo opinia prezydenta jest niezwykle ważąca. To powinna być suwerenna decyzja warszawiaków, czyli władz, radnych Warszawy.”

Tomasz Nałęcz (1949) polski polityk, historyk

odpowiedź na pytanie co doradziłby prezydentowi, gdyby zapytał go o postawienie w okolicach Pałacu Prezydenckiego pomnika upamiętniającego ofiary katastrofy smoleńskiej.
Źródło: interia.pl http://fakty.interia.pl/polska/news/radzilbym-prezydentowi-by-sie-nie-wyrywal,1519730, 17 sierpnia 2010

O decyzjach

„Major Tomorowski dojechał tramwajem do ostatniego przystanku. (…) Tu tylko z rzadka migotały latarnie. Wąskie chodniki, kocie łby na jezdni i niewielkie domki, często jeszcze drewniane.(…) Takie przedmieścia, jak Targówek, Bródno, Kamionek czy słynne Wiechowskie Szmulki szerokim pasem otaczały prawobrzeżną Warszawę.”

Jerzy Edigey (1912–1983)

Żółta koperta

„Słuszną linię ma „Krytyka Polityczna”. Wprawdzie w firmowanym przez nią lokalu Nowy Wspaniały Świat urządzili sobie bunkier niemieccy bojówkarze, ściągnięci do Warszawy w celu zakłócenia Święta Niepodległości, ale podobno nie byli to żadni bojówkarze, tylko członkowie trupy teatralnej, która przyjechała wystawić „Fausta” Goethego. Zarekwirowane przez policję pałki były im potrzebne do zbudowania scenografii, pojawiające się w relacjach mediów „kastety” to przejęzyczenie – chodziło o kasety z nagraniem kwestii aktorskich, a gaz łzawiący został przywieziony na wypadek, gdyby któryś z widzów miał problemy ze wzruszaniem się podczas spektaklu. Niestety, Polacy po raz kolejny okazali się nieprzygotowani do odbioru zachodniej kultury. Nie dość, że potraktowali przybyszów jak intruzów, to jeszcze zakwestionowali całą działalność „Krytyki Politycznej”.”

Wojciech Wencel (1972) polski poeta, eseista i krytyk literacki

Źródło: Noblesse oblige, „Gazeta Polska”, 30 listopada 2011

O świecie , O relacjach

„Umieszczenie jej na liście to decyzja Warszawy.”

Marian Kwiatkowski (1913–1985) polski duchowny

o ubiegającej się w Lublinie o mandat eurodeputowanej kobiecie oskarżonej o korupcję.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 8 maja 2004

O kobietach , O decyzjach

„Słyszałem pogłoski, że do Polski przybędzie pociąg z sędziami z Węgier i że urządzimy w Warszawie drugi Budapeszt.”

András Baka (1952)

na forum Nadzwyczajnego Forum Sędziów w Warszawie.
Źródło: „Bądźcie twardzi w obronie niezawisłości sądów”. Węgierski sędzia z mocnym apelem do polskich kolegów http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114884,20638501,badzcie-twardzi-w-obronie-niezawislosci-sadow-andras-baka.html, gazeta.pl, 3 września 2016.

„Kiepski ze mnie materiał na celebrytkę (…). Zero skandali na koncie. Nawet nie mieszkam w Warszawie. Trudny orzech do zgryzienia”

Urszula Grabowska (1976) polska aktorka

Źródło: Grabowska najlepszą aktorką w Moskwie, „Rzeczpospolita” nr 153/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120419.html

„Należy pamiętać, że Armia Krajowa nie była dla społeczeństwa ciałem obcym. Jej żołnierze oddawali w powstaniu życie, żeby to społeczeństwo stało się wolne. AK była emanacją narodu i powszechnie uznawano ją wówczas za bezpośrednią kontynuatorkę Wojska Polskiego. Mieszkańcy Warszawy dali wyraz nierozłączności społeczeństwa i armii podziemnej w pierwszych dniach powstania, kiedy na całym wyzwolonym terenie powszechnie świętowano odzyskanie wolności. Jedność żołnierzy i ludności cywilnej załamała się z czasem, ale była to naturalna kolej rzeczy. (…) Jest to bardzo delikatna kwestia, bo choć nie da się zaprzeczyć, że rozdźwięk narastał, to nadawanie mu przesadnego znaczenia jest ahistoryczne.”

Wojciech Roszkowski (historyk) (1947) historyk polski, działacz polityczny

Źródło: O krok za daleko, „Rzeczpospolita”, cyt. za: Stanisław Roszak, Jarosław Kłaczkow, Poznać przeszłość. Wiek XX. Podręcznik do historii dla szkół ponadgimnazjalnych. Zakres podstawowy, wyd. Nowa Era, Warszawa 2012, ISBN 9788326708565, s. 218.

O życiu , O historii , O wolności , O czasie

„Zbyszek Cybulski i jego rówieśnicy mieli o co walczyć. Dziś każdy zabiega głównie o siebie po to by mieć, na przykład, fajną willę pod Warszawą. Banał…”

Roma Gąsiorowska (1981) aktorka polska

Źródło: Artur Cichmiński, Nagroda im. Cybulskiego. Roma Gąsiorowska: Niewinnymi czarodziejami jesteśmy dziś my https://archiwum.stopklatka.pl/news/nagroda-im-cybulskiego-roma-gasiorowska-niewinnymi-czarodziejami-jestesmy-dzis-my-150082, stopklatka.pl, 30 listopada 2009

„Kim chciałbym być
Poetą i chciałbym pisać wiersze
o Warszawie byłyby najpiękniejsze.
Pisałbym je nad Wisłą wymyślał z serca, z głowy,
pisałbym je w Łazienkach, na liściach kasztanowych.”

Tadeusz Kubiak (1924–1979) polski poeta

Źródło: Kim chciałbym być

Serce

„Widziane od wewnątrz, życie w Warszawie jest zaskakujące. Niełatwe, a przecież osładzane przykładami wzajemnej pomocy (…), a ulice, mimo pochmurnych dni, lśnią czystością i radością letniego dnia. Życie straszne, a pełne wielkoduszności.”

Carmen Laforet (1921–2004) hiszpańska pisarka

Za żelazną kurtyną. Podróż do Polski w 1967 roku
Źródło: s. 108

O życiu , O pomocy , Radość

„Warszawa została zniszczona bardziej niż Berlin, klęska Polski w tej wojnie, w której Polacy walczyli w obozie zwycięzców, jest większa od klęski Niemiec. Sowietom zależało na zniszczeniu Warszawy, a tak się pomyślnie dla nich składało, że dla tego zniszczenia nie trzeba było używać sowieckich armat ani pocisków. Od czegóż patriotyzm polski! Jest on wielki i wspaniały. Ale ma właściwość bezrozumnego dynamitu. Wystarczy do niego przyłożyć zapałkę prowokacji, aby wybuchł. Powstanie warszawskie bije wszystkie rekordy wytrzymałości. Przez wiele setek lat, dopóki istnieć będzie naród polski, każdy Polak będzie przyznawał, że powstanie warszawskie było samobójczym szałem, i będzie miał do niego synowską tkliwość i miłość. Będzie z niego dumny…”

Stanisław Mackiewicz (1896–1966) premier Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Wychodźstwie

Lata nadziei
Źródło: Powstanie warszawskie czy samobójstwo http://wyborcza.pl/56,75402,10046201,Stanislaw_Cat_Mackiewicz__pisarz_polityczny__felieton,,2.html, w: Lata nadziei 17 września 1939 - 5 lipca 1945 r., Londyn 1945

O miłości , O wojnie , O samobójstwie

„W liceum trafiłam do klasy humanistycznej – takiej o zapędach artystycznych – razem z Kasią Kwiatkowską, która dziś występuje u Szymona Majewskiego. I to głównie Kaśka pociągnęła mnie w stronę aktorstwa. Razem zdawałyśmy na Akademię Teatralną w Warszawie – i, na szczęście, dostałyśmy się obie.”

Ewa Gorzelak (1974) .

Źródło: Zagrać wrednotę – pierwsza część wywiadu z Ewą Gorzelak http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1146/Zagra-c-wrednote-pierwsza-czesc-wywiadu-z-Ewa-Gorzelak.html

O szczęściu

„Wydzwaniałam wtedy do Romana Wierzbickiego od Solidarności Rolników i do Władka Serafina z Kółek, żeby przyjechali. Nie mieli czasu ruszyć się z Warszawy. Gdyby przyjechali, dziś byłyby na Żuławach najsilniejsze w Polsce kółka albo Solidarność. Przyjechał Lepper. Usłyszałam go i pomyślałam: „Boże, przecież ten człowiek mówi dokładnie to, co ja myślę.””

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

o swoim spotkaniu z Andrzejem Lepperem w 1998.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 13 lutego 2006

O Bogu , O myślach , O czasie , O myśleniu

„Kiedy z Protektoratu Beczuanaland przyszła koperta z biletem na statek, wydało mi się to zupełnie naturalne i oczywiste. W miesiąc później siedziałem pod namiotem na środku pustyni Kalahari. Miałem dokonać pomiarów terenów pomiędzy Kalamare, Mahalapye i Shushong. Przyjaciele mówili, że pomagam krajom rozwijającym się. Inni, że chcę być ostatnim kolonistą. A ja wiedziałem, że to sprawa gwiazdy, pod którą się w Warszawie urodziłem.”

Wojciech Albiński (1935–2015) polski pisarz

Źródło: Królestwo potrzebuje kata

„Wychodzę wieczorem z Dworca Centralnego, rozglądam się po budynkach i jedyny polski neon, jaki dostrzegam w centrum Warszawy, to napis „Rzeczpospolita” umieszczony na budynku waszej redakcji. Otacza nas świat zachodniej kultury, bardzo często zachodniej tandety. Nie ma już polskich plakatów filmowych, tylko kalki amerykańskie.”

Katarzyna Gärtner (1942)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/popieln.htm

O świecie

„Poczta polska cieszyła się jak najlepszą opinią u cudzoziemców. Mamy świadectwo Rosjanina (późniejszego wicegubernatora wileńskiego Frizla), który pisał o tym: „Kto tylko podróżował po Polsce, wie z doświadczenia, że urządzenia pocztowe w Polsce i Litwie były tak dobre, że lepszych żądać niepodobna”. Jeden Niemiec (Schulz) radził swym rodakom, żeby nie jeździli do Rosji przez Berlin i Królewiec na Kłajpedę, lecz na Polskę, bo i prędzej dojadą i wygodniej. Drugi Niemiec (Biester) nie może się wydziwić bezpieczeństwu w podróżach przez Polskę. Pisze, że jeden człowiek może przewieźć daleko bez niebezpieczeństwa napadu krocie, a nawet można największe sumy powierzyć po prostu woźnicy. Faktem jest, że wpływy do kasy centralnej rządowej w Warszawie zwożono co kwartału z prowincji na zwykłych wozach, a bywały to sumy milionowe; eskortę stanowiło dóch strażników, a nieraz nawet jeden tylko… Uczony Anglik, profesor uniwersytetu w Cambridge, słynny Coxe, poświadcza również, że w podróży przez Polskę nic mu nie zginęło, chociaż nieraz musiał powóz zostawić na noc na dworze bez dozoru. 'Uczciwość należała do natury ludu polskiego.'”

Feliks Koneczny (1862–1949) historyk polski, historiozof

Źródło: Święci w dziejach narodu polskiego, Wydawnictwo Antyk Marcin Dybowski, ss. 464–5

O ludziach , O podróżowaniu , O naturze , O nocy

„Tak się ostatnio składa, że często pomieszkuję w Nowym Jorku, obserwuję więc Polskę i Warszawę z większego dystansu (…).”

Daniel Strehlau (1970)

Źródło: Strehlau, Pieczyński i festiwal o Tematyce Żydowskiej, Stopklatka, 23 listopada 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71634

„Bp Michał Kozal, powołany w przededniu ostatniej wojny i straszliwej okupacji do posługi biskupiej w Kościele włocławskim, potem więziony i zesłany do obozu koncentracyjnego w Dachau. Jeden z tysięcy tam umęczonych – odszedł w opinii świętości. Dziś tu, w Warszawie, wyniesiony do chwały ołtarzy jako męczennik. Rodacy znają koleje jego życia i męczeństwa. Oto człowiek, jeszcze jeden wśród tych, w których okazała się Chrystusowa władza „w niebie i na ziemi”. Władza miłości – przeciw obłędowi przemocy, zniszczenia, pogardy i nienawiści. Tę miłość, którą Chrystus objawił, bp Kozal przyjął w całej pełni jej wymagań. Nie cofnął się nawet przed tym najtrudniejszym: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół” (Mt 5, 44). Niech będzie jednym jeszcze patronem naszych trudnych czasów, pełnych napięcia, nieprzyjaźni i konfliktów. Niech będzie wobec współczesnych i przyszłych pokoleń świadkiem tego, jak wielka jest moc łaski Pana naszego Jezusa Chrystusa – Tego, który „do końca umiłował”.”

Michał Kozal (1893–1943) polski biskup, męczennik Kościoła Katolickiego

fragment homilii Jana Pawła II wygłoszonej podczas beatyfikacji bp Michała Kozala, Warszawa 14 czerwca 1987.

O miłości , O wojnie , O odejściu , Chrystus

„Wielkie święta doroczne były istnemi uroczystościami emigracyjnemi. Na Boże Narodzenie, osobliwie zaś na Wielkanoc i Zielone Świątki, rozjeżdżali się ludzie w różne strony świata: do Warszawy, do Łowicza, do Błonia, a już najwięcej do Łodzi, Zgierza, Pabjanic, gdzie żyrardowiacy mieli najwięcej krewnych. I nawzajem, najwięcej gości przyjeżdżało do Żyrardowa z „Łodzi – miasta”, jak przyjezdni mówili zazwyczaj. Przy wyjazdach było dużo przygotowań i kłopotów, co komu zawieźć i czy się aby w Koluszkach nie będzie czekało zbyt długo, bo to z temi Koluszkami nigdy nic nie wiadomo. Można się trochę spóźnić i już tamtego pociągu do Łodzi niema. Czekaj potem parę godzin! Już na tydzień naprzód mówiono o tych wyjazdach, prezentach, Koluszkach, o ulicy Piotrkowskiej, o Widzewskiej, o Bałutach i o Helenowie, gdzie muzyka ładnie grywa i gdzie jest bardzo wesoło.”

Paweł Hulka-Laskowski książka Mój Żyrardów

Mój Żyrardów

O Bogu , O ludziach , O muzyce , O czekaniu

„Tu zęby mamy wilcze, a czapki na bakier
Tu – u nas – nikt nie płacze w walczącej Warszawie.
Tu się Prusakom siada na karki okrakiem
i wrogów gołą garścią za gardła się dławi.”

Zbigniew Jasiński (1908–1984) pisarz polski

Źródło: Żądamy amunicji

O płaczu

„Kiedy przyjechałem do Warszawy w 1955 roku na egzamin do szkoły teatralnej z innego świata, z drewnianą walizeczką, teatr wywarł na mnie ogromne wrażenie. Złapał mnie jakiś fotograf przy kościele św. Floriana. Do dzisiaj mam zrobione przez niego zdjęcie. Właściwie nie znałem teatru przed egzaminem. Nie było wtedy telewizji, a teatry do takich małych miasteczek jak Augustów w ogóle nie przyjeżdżały. Moi wspaniali nauczyciele z liceum dostrzegli we mnie tę odrobinę talentu i pomogli mi skończyć szkołę. Bo z przedmiotów ścisłych miałem kiepskie oceny. Ciągle przecież uczyłem się wierszy!”

Janusz Michałowski (1937) aktor polski

Źródło: Nie jestem zachłanny, „Tele Tydzień” nr 9, 9 lutego 2004 http://www.plebania.pl/wywiady/michalowski.html

O wrażeniach , O nauczycielach , O zdjęciach

„Niedawno zrobiliśmy badania w Warszawie, gdzie kobiety miały do wyboru skorzystanie z jednej przyjemności danego dnia. Miały do wyboru bon na zakupy w centrum handlowym i seks z atrakcyjnym mężczyzną. Seks wybrały dopiero na piątym miejscu. Na pierwszym miejscu był bon na zakupy. Widzi Pani, mężczyźni by tak nie wybrali. Gdybym ja dostał bon na zakupy, albo seks z atrakcyjną kobietą, to w ogóle bym się nie zastanawiał! Trzeba coś z tym fantem zrobić. Uzależnionych od różnych przyjemności jest coraz więcej. To proste, coraz więcej jest dostępności do różnych innych pokus. W czasach PRL-u nie było nie było co robić poza własnym domem. A teraz w centrum handlowym można spędzić cały dzień.”

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

Źródło: Zbigniew Lew-Starowicz: Sport zamiast seksu? Niekoniecznie, gloswielkopolski.pl, 5 października 2013 http://www.gloswielkopolski.pl/artykul/1008533,zbigniew-lewstarowicz-sport-zamiast-seksu-niekoniecznie,3,id,t,sa.html.

O kobietach , O mężczyznach , O przyjemności , O seksie

„W rocznicę Cudu nad Wisłą (15 sierpnia) i w przeddzień święta Królowej z Jasnej Góry (26 sierpnia) – Warszawa – wierne macierzyńskie serce Polski krwią i męką rodzące wolność Ojczyzny, wzywa swych synów i cały naród do nowej mobilizacji, do walki o wewnętrzne przemienienie narodu w duchu Bożej i braterskiej miłości, do szturmu już nie tylko o wolną, ale i świętą Polskę.”

Maria Okońska (1920–2013)

fragment „Nowej mobilizacji walczącej Warszawy” autorstwa Marii Okońskiej, Warszawa, 15 sierpnia 1944.
Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 43.

O wolności , O wspomnieniach , O walce , O ojczyźnie

„Boga byście sprzedali za półmisek żarcia,
A żaden nie wie nawet,
Że w dolnej kieszeni od kamizelki
Nosi całą Warszawę.”

Bruno Jasieński (1901–1938) polski poeta futurystyczny

Źródło: Zapałki

O Bogu

„Jedna z trwałych tez sowieckich, powtarzanych też uporczywie przez komunistów polskich, głosi, że Powstanie Warszawskie było politycznie skierowane przeciwko Związkowi Sowieckiemu. Trudno o większe kłamstwo, którego jedynym argumentem jest usilne operowaniem gołosłownym oskarżeniem, jakiego w żaden sposób jego głosiciele nie są zdolni poprzeć konkretnymi dowodami. W założeniu swoim Powstanie miało wyzwolić Warszawę i dopomóc wojskom sowieckim w walce z Niemcami. Chcieliśmy tylko skorzystać z należnego prawa i moralnego obowiązku czynnego udziału w wyzwoleniu stolicy. Armia Krajowa była zdecydowana współdziałać z wojskami Rokossowskiego w dalszych ich bojach, toczonych już po zajęciu Warszawy. Tak przecież działo się od samego początku wykonywania operacji „Burza”. Władze Polski Podziemnej, mogące już wystąpić w wolnej Warszawie, były przygotowane do traktowania Armii Czerwonej jako sojusznika, któremu ujawniona administracja podziemna będzie okazywać potrzebne udogodnienia, niezbędne ze strony ludności cywilnej dla przeprowadzenia dalszych walk. Ułożenie stosunków z legalnymi władzami polskimi po wejściu do Warszawy zależało tylko od woli i postępowania Rosjan. Geneza tego zarzutu ma osłaniać wyraźną złą wolę Stalina wobec Polski. Pozornie tylko głosił, że nie chce narzucać Polsce ani sowieckiego ustroju, ani swych dyrektyw. Gdyby deklaracje takie były rzetelne, to powinien był powitać jako fakt pozytywny ujawnienie się władz Polski Podziemnej w Warszawie. W rzeczywistości odnosił się do takiej możliwości wrogo, gdyż niweczyłaby jego prawdziwe zamiary przerzucenia PKWN-u z Lublina do Warszawy i uznania go już wtedy jako rządu, zaprzyjaźnionego z Moskwą.”

Tadeusz Żenczykowski (1907–1997) polski prawnik, działacz polityczny i publicysta

Źródło: Tadeusz Żenczykowski, Samotny bój Warszawy, Wydawnictwo Editions Spotkania, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin–Paryż 1990, s. 134.

O kłamstwie , O rzeczywostości , O walce

„Do mnie co jakiś czas dzwoni jakaś taka oszalała pani z Polskiego Radia w Nowym Jorku. Zawsze pyta, jaki dowcip krąży po Warszawie. Akurat wtedy krążył taki nie najlepszy, ale nic mi nie przychodziło więcej do głowy i nie ma się też co wysilać, bo za to nie płacą, więc co mi do głowy przychodzi, to mówię. „Dlaczego Jarosław Kaczyński jest kawalerem? Bo najładniejszą dziewczynę poderwał mu Lech”. Zadzwoniła do mnie za tydzień i przed wejściem na antenę powiedziała „pani Mario, mieliśmy tyle telefonów od oburzonych słuchaczy, że jak można z żony prezydenta się śmiać?””

Maria Czubaszek (1939–2016) polska pisarka, satyryk, autorka tekstów piosenek, scenarzystka, felietonistka, dziennikarka

Ich to oburzyło. Ta granica jest cienka.
Wywiady
Źródło: Seweryn Domagała, Rozmowa o kabarecie - Czubaszek, Andrus, Górski i Halama, 26 marca 2008 http://www.sewi.pl/wywiady/rozmowa-o-kabarecie-czubaszek-andrus-gorski-i-halama/

O czasie

„Dowództwo AK wiedziało jeszcze przed powstaniem, że alianci nie pomogą, lecz mieszkańcy Warszawy o tym nie wiedzieli. Zatajenie stanowiska aliantów każe się zastanowić nad historyczną oceną powstania.”

Alexandra Richie (1961)

Źródło: rozmowa Pawła Smoleńskiego, Warszawski kompleks Hitlera, wyborcza.pl, 1 sierpnia 2014 http://wyborcza.pl/magazyn/1,139949,16415475,Warszawski_kompleks_Hitlera.html#CukGW

„Tak więc powiewał dumnie polski sztandar nad żarówiasto-różowym napisem CUKIERNIA SOLARIUM na pomarańczowym tle. W sumie dobrze, że powiewał, bo gdzie miał powiewać, to przecież polski small business napędza PKB, napędza gospodarkę tego państwa, to jemu Rzeczpospolita zawdzięcza swoją współczesną kondycję, to małe i średnie przedsiębiorstwa są tym, co tworzy Polskę, to właśnie one, stworzone przez tak pogardzanych drobnych cwaniaczków i dorobkiewiczów z najntisów, sprawiają, że Polska jako tako działa, myślałeś, to właśnie oni, ci kolesie handlujący przy użyciu łóżek polowych skarpetkami, papierosami i niemiecką chemią, są prawdziwymi ojcami założycielami tego kraju, a nie Mieszko I czy Bolesław Chrobry.

To ich nazwiska, a nie królów, Kościuszków i generałów, o których nikt i tak nic nie wie, powinniśmy przytwierdzać do obrzępolonych ścian naszych ulic. Zresztą – lepiej by tam pasowały. Bo ja wygląda tabliczka z napisem „ul. Bolesława Chrobrego” na otynkowanej pastelowym barankiem ścianie domku-bliźniaka otoczonego powyginanym w pseudobarok betonowym płotem seryjnej produkcji, do tego tabliczka z wizerunkiem wilczura i napisem „Pies zły, teściowa jeszcze gorsza”? Albo tabliczka z napisem „ul. Jagiellońska” na rozpieprzonej do szczętu kamienicy, w której mieszkańcy nadal szczają i srają do jednego sracza na całe piętro i grzeją węglem z piwnicy, modląc się do Jezusa Chrystusa, żeby dach nie zawalił się już tej zimy. Kamienicy, przed którą rozciąga się blade klepisko z jakimiś dwiema nieokreślonymi budami z blachy, w której gnieżdżą się dwa samochody zajumane z Niemiec, czekające na przebicie numerów. A golf trójeczka i czwóreczka? A? Albo wielki napis „OSIEDLE TYSIĄCLECIA CHRZTU POLSKI” wymalowany wielkimi, kolorowymi kobyłami na czteropiętrowym bloku, świeżo otynkowanego na seledyn ze wstawkami ciepłych brązów, pod którego ścianami w wytartej trawie robią się błotniste kałuże przemieszane w koktajl z popękanymi płytami chodnikowymi i jakąś żuł-ławką, na której dobywa się picie ciepłego piwa w puszkach ze sklepu Żabka zlokalizowanego w ceglanej i nieotynkowanej dobudówce przyłączonej do bloku w szalonych latach dziewięćdziesiątych? Przecież to wszystko wygląda jak żarty, jak robienie sobie jaj.

Do tego wszystkiego pasują ulice z zupełnie innymi nazwami, na przykład „Handlarzy spod dworca Zoo w Berlinie” albo „Obrońców blaszanych szczęk pod Pałacem Kultury w Warszawie”. Albo „ul. Badylarzy”, „ul. Pionierów Prywaciarstwa Polskiego”. Ewentualnie „pl. Właścicieli Kantorów” czy „al. Wypożyczalni Wideo Hollywood.””

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

To są prawdziwi Ojcowie Ojczyzny. I nad tym wszystkim powinny wisieć flagi narodowe. Czemu nie, tak powinno być.
Siódemka (2014)
Źródło: s. 24–25.

O myślach , O piciu , O trawie , O zimie

„Dotyczą nacisków, wywieranych przez UOP na redaktora naczelnego „Życia Warszawy” z 6 grudnia 2001 r. – funkcjonariusze robili naciski, że dobrze by było, aby ukazywały się artykuły kompromitujące Lecha Kaczyńskiego.”

Krzysztof Rutkowski (detektyw) (1960) detektyw polski, poseł na Sejm

o nagraniach przekazanych prokuraturze.

„Od kilkunastu lat zajmuję się prawie wyłącznie tematyką historyczną. Odkryłem czar starych fotografii i dokumentów, choć te ostatnie wydają się mało filmowe, ale to nieprawda. Ten pociąg do starych fotografii zaczął się znacznie wcześniej, od filmów Powszedni dzień gestapowca Schmidta czy Patrzę na twoją fotografię. Dlaczego historia? Jest tak wiele interesujących spraw i ludzi, czy to zapomnianych czy nie nieznanych (…). W planie mam znów stare fotografie i dokumenty: przede mną dzieje warszawskiego transportu miejskiego ze wszystkimi dramatycznymi kolejami losu, jakich historia nie szczędziła Warszawie.”

Jerzy Ziarnik (1931–1999)

Źródło: Chełmska 21

O losie , O ludziach , O historii

„Albowiem żywe, polskie serce targnąć się musiało bólem i oburzeniem, gdy po ulicach Warszawy znieważano nasz symbol narodowy (…) odżydzić polski postęp, polski socjalizm, polską myśl narodową!… Jest nam coraz ciaśniej; dotychczas my ustępowaliśmy miejsca Żydom, musi więc nadejść czas, że Żydzi nam miejsca ustąpią.”

Bolesław Prus (1847–1912) polski pisarz i publicysta

Kroniki tygodniowe

O myślach , O czasie , O myśleniu , Serce

„Szkoła była wtedy [w latach 60. XX w. ] takim małym centrum niezależnej kultury. Na bale do szkoły przyjeżdżała cała Warszawa, lecz ważniejsze było, że można było zobaczyć w szkole filmy, których nie można było obejrzeć nigdzie indziej. Poza tym w związku z renomą szkoły, wykraczającą poza granice Polski, odwiedzał nas każdy znany aktor czy reżyser, który przyjechał do naszego kraju. Mieliśmy poczucie, że szkoła to pomost pomiędzy Polską i Zachodem.”

Sławomir Idziak (1945) polski operator filmowy

Wypowiedzi w wywiadach
Źródło: Anna Draniewicz, Ten facet, który szybko pracuje, „Kino” 5/2002

O szkole , O facetach

„Gdyby agent CIA brutalnie potraktował więźnia w hotelu Marriott w Warszawie, czy oskarżą panie kierownictwo hotelu za działania tego agenta? Myśmy nie mieli żadnej wiedzy o jakichkolwiek torturach.”

Aleksander Kwaśniewski (1954) polski polityk, przezydent Polski

Źródło: rozmowa Agaty Nowakowskiej i Dominiki Wielowieyskiej, „Gazeta Wyborcza”, 30 kwietnia–1 maja 2012.

O wiedzę

„Przypędzono stalowe żyrafy,
rozciągnięto stalowe ramiona,
rosną w górę konstrukcje stalowe,
rosną piętra w stalowych dłoniach.
Metrów dwieście! (…)
Tu robotnik i chłop się spotkają,
Tutaj prawda jak żyto jest prosta.
Tu swą młodość, wciąż młodą i piękno
przekazuje Warszawie – Moskwa.”

Stanisław Swen Czachorowski (1920–1994) poeta i aktor polski

Źródło: Pałac prawdy

O życiu , O prawdzie , Cytaty o pięknie , O górach

„Postanowiłam założyć bloga, kiedy przeprowadziłam się do Warszawy. Od jakiegoś czasu interesowałam się modą, poza tym zakładając bloga miałam taki niecny plan związany ze śpiewaniem: między wpisami modowymi przemycałam pliki wideo z moimi wykonaniami.”

Margaret (1991) Polska piosenkarka

w odpowiedzi na pytanie: A kiedy zdecydowałaś się na stworzenie bloga o modzie?
Źródło: Margaret: Ludzie piszą, że mnie nienawidzą, Mmwroclaw.pl, 3 maja 2013 http://www.mmwroclaw.pl/447413/2013/5/3/margaret-ludzie-pisza-ze-mnie-nienawidza-rozmowa-mm?category=magazyn

O ludziach , O czasie

„Mordęga! Tak mogę w skrócie opowiedzieć o poszukiwaniach szalika. Nie mógł być pierwszy lepszy. Reżyser dokładnie określił jego długość, intensywność koloru, miękkość materiału. I jeszcze powiedział, że ma być wygodny i dobrze prezentować się w kadrze. Aha, i nie być wymuskany, zbyt elegancki. Zwykły, żółty szalik. Prawda, że proste? Przeszukałam wszystkie sklepy w Warszawie i poza nią. Nie znalazłam odpowiedniego, więc wzięłam się do roboty. Kupiłam kilka szalików w innych kolorach. Farbowałam, przycinałam, kombinowałam z kolorem i długością. Efekt: tuzin żółtych szalików, bardzo zbliżonych do siebie. Zaniosłam wszystkie reżyserowi. Wybrał jeden, którym musiał zaaprobować też Janusz Gajos. Na szczęście aktor z uznaniem wypowiedział się o moim „dziele.””

Dorota Roqueplo (1960)

I szalik zagrał swoją rolę tytułową.
o pracach podczas kręcenia filmu Żółty szalik (2000, reż. Janusz Morgenstern).
Źródło: Magdalena Kuszewska, Joanna Nojszewska, Kostium czyni kino, „Twój Styl” nr 8 (253), sierpień 2011, s. 93.

O szczęściu , O prawdzie , O poszukiwaniu

„Janusz Korwin-Mikke – mój przyjaciel. Prezydent liberałów w Warszawie. Troszeczkę fantasta, robi wrażenie pomylonego, ale swoje osiąga i realizuje. Drukuje, wydaje, jakieś robi historyjki. Szalenie pracowity. Poza tym imponuje mi, bo on tę kostkę węgierską w minutę załatwia nie patrząc, a mnie się to jeszcze do dzisiaj nie udało. A więc geniusz, nie?”

Stefan Kisielewski (1911–1991) polski publicysta, działacz polityczny, kompozytor

o Januszu Korwin-Mikkem w Abecadle Kisiela.

O wrażeniach

„Z punktu widzenia interesów Związku Sowieckiego (tak jak je pojmował imperializm stalinowski) działania polskie w Warszawie były działaniami antysowieckimi, ale z punktu widzenia polskiego interesu narodowego, (…) Powstanie było rozpaczliwą i ostatnią wielką próbą ratowania polskiej niepodległości.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 30.

O historii

„Polska polityka zagraniczna to według Prezesa PiS mikromania, serwilizm i klientyzm. Wczoraj w Warszawie Trójkąt Weimarski i Grupa Wyszehradzka razem.”

Radosław Sikorski (1963) polski polityk, dziennikarz

reakcja na wypowiedź Jarosława Kaczyńskiego, w której krytykował polską politykę zagraniczną.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/kaczynski-oskarzal-ministrowie-odcwierkali-nowa-jakosc-w-polskim-sejmie,310622,s.html, 8 marca 2013

„Dobro Warszawy nie ma barw politycznych.”

Hanna Gronkiewicz-Waltz (1952) polska ekonomistka, prezes NBP

po zaprzysiężeniu na prezydenta Warszawy, 2 grudnia 2006.
Źródło: onet.pl, 2 grudnia 2006

„Jeśli Uniwersytet Warszawski nie zablokuje tego festiwalu (Black Metal Festival), ściągnę do Warszawy rzesze byłych członków różnych sekt. Razem nie dopuścimy do tych koncertów.”

Ryszard Nowak (1953) polski polityk

Źródło: Interia.pl, 11 sierpnia 2006

„Można powiedzieć, że jestem endekiem. Silna Polska, naród. Wychowanie zrobiło swoje. Dmowskiego bardzo cenię. Jego pomnik w Warszawie święciłem. Nie mam jego portretu na plebanii. Jest w moim sercu. Na ścianie w salonie trzymam Józefa Piłsudskiego. Za charakter. I za to, że wszystko za mordę potrafił trzymać.”

Henryk Jankowski (1936–2010) polski ksiądz katolicki, biznesmen

Źródło: Henryk Jankowski: Nigdy nie lubiłem Tuska, se.pl, 19 sierpnia 2008 http://www.se.pl/wydarzenia/kraj/nigdy-nie-lubiem-tuska_68719.html

O charakterze , Serce

„J. M. Ciechanowski, „Powstanie Warszawskie”, Londyn 1971 (i późniejsze wydania, w tym krajowe za zezwoleniem cenzury), który swoje stanowisko tylko nieco inaczej wystylizował w nowej publikacji „Na trupach tragedii. Powstanie Warszawskie 1944. Wybór dokumentów z komentarzem”. Warszawa 1992. Dzisiejsze poglądy autora najpełniej oddaje zdanie na s. 51 o „trzeciorzędnych przywódcach”, którzy w 1944 r. kierowali sprawami polskimi. Nie zaprzeczając solidności wielu ustaleń źródłowych J. M. Ciechanowskiego, należy podkreślić, iż autor przedstawił genezę Powstania ze specyficznego punktu widzenia Anglosasów, kierując cały ogień krytyki na stronę polską, a ignorując nieraz przyczyny, dla których zapadały takie a nie inne decyzje po stronie polskiej. W ten sposób uzasadniał najgorsze (antypolskie), rodem jeszcze z XVIII i XIX w., stereotypy anglosaskie o Polsce jako kraju niepoprawnych i niepoważnych romantyków, którzy zawsze są sami sobie winni. Te stereotypy odegrały dużą rolę w mentalności otoczenia Roosevelta i Churchilla, a także w biegu spraw polskich. (…) Dodajmy, że J. M. Ciechanowski wielokrotnie zarzucał polskim politykom brak realizmu. Na czym miał polegać ten realizm – poza ewentualnie upokarzającą kapitulacją wobec Stalina – autor ten, piszący w wiele lat po Układzie Jałtańskim, nie wyjaśnił.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), wyd. Instytut Historii PAN, Warszawa 1995, s. 31.

O historii , O decyzjach

„Do walk w Warszawie użyto głównie policyjnych oddziałów SS, co podczas II wojny światowej było czymś unikalnym; te jednostki nie walczyły na froncie, a powstanie było jednak frontem, tylko używano ich w krwawych pacyfikacjach terytoriów podbitych. To w sposób straszny zemściło się na mieście, bo ci esesmani byli najgorszymi z najgorszych. Myślę, że Hitler był bardzo zadowolony, mogąc rzucić przeciwko Warszawie ludzi typu von dem Bacha, Dirlewangera czy Kamińskiego, gdyż do wypełnienia zemsty z nienawiści najlepiej nadają się krwawe kreatury. Chyba nie było wśród Niemców ludzi tak bardzo zaprawionych w masowym mordowaniu cywilów.”

Alexandra Richie (1961)

Źródło: rozmowa Pawła Smoleńskiego, Warszawski kompleks Hitlera, wyborcza.pl, 1 sierpnia 2014 http://wyborcza.pl/magazyn/1,139949,16415475,Warszawski_kompleks_Hitlera.html#CukGW

O wojnie , O ludziach , O myślach , O zemście

„Byłyśmy już bardzo zmęczone – nie miałyśmy już na nic siły. Nieraz czułam, że powinnam prowadzić modlitwę i coś działać, ale sił brakło. Siedziałam skulona w kącie piwnicy pół żywa. Przecież ani jednej nocy nie pospałyśmy normalnie. Ciągłe bombardowania – w dzień samoloty, w nocy pociski; nie było ani chwili ciszy i spoczynku. To, co przeżywałyśmy po północnej stronie Alej, wydawało się rajem. Widać było, że to jest już wykańczanie Warszawy. Ponieważ Niemcy wezwali ludność do wyjścia, każdy kto nie wyszedł był skazany na śmierć. Zgodnie z zapowiedzią bombardowanie było bez pardonu, nie liczyli się z niczym.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 126–127.

O śmierci , O sile , O wspomnieniach

„Tak naprawdę, w Powstaniu lęku nie było. Może był to szok? Może to była jakaś nieprawdopodobna radość? Lęku tak naprawdę nie było. Wracając do radości, chciałam powiedzieć, że nigdy nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że Powstanie to był dramat. Dramatem to była kapitulacja. Natomiast całe te sześćdziesiąt trzy dni była euforia. Jeśli ktoś obejrzy zdjęcia żołnierzy z Powstania, to wszyscy są roześmiani. I to była prawda. Ja nigdy nie zapomnę miejsca, gdzie zobaczyłam biało-czerwoną flagę po raz pierwszy po pięciu latach. Do tej pory, gdy tamtędy przechodzę, mam ściśnięte gardło. To trzeba docenić. To było sześćdziesiąt trzy dni życia w wolnej Warszawie naładowanej radością. Natomiast strach pojawiał się oczywiście. W poprzek Alej łączność była nasza, wzdłuż była niemiecka. I w tym krytycznym okresie, szłam z meldunkiem w poprzek Alej…”

Hanna Szczepanowska (1929–2017)

o powstaniu warszawskim.
Źródło: Hanna Szczepanowska „Heban” Archiwum Historii Mówionej http://www.1944.pl/archiwum-historii-mowionej/hanna-szczepanowska,607.html 1944.pl

O prawdzie , O strachu , O historii , Radość

„Warszawa nadal jest zapyziałym, ordynarnym, wiecznie coś udającym miastem w porównaniu choćby z takim Wrocławiem, Krakowem czy Gdańskiem. Są prowincje miłe i niemiłe. Warszawa jest nieustannie prowincją niemiłą.”

Eustachy Rylski (1944) polski prozaik, dramaturg, scenarzysta

Źródło: „Przekrój”, Wydania 1–13, Krakowskie Wydawnictwo Prasowe, 2006, s. 50.

„Najzabawniejsze jest chyba to z 2007 r., kiedy to po nagraniu koncertu akustycznego w Warszawie jechaliśmy na nagranie TV do Zielonej Góry. Przejazd 400 km. zajął nam ponad 11 godzin! Mało tego, kierowca zupełnie się pogubił, a dziewczyna z wytwórni popłakała się z bezradności. Cudem tam dotarliśmy. Na miejscu mieliśmy 11 minut, by się przebrać i przygotować do nagrania. Aż dziwne, że wszystko się udało. Teraz brzmi to zabawnie, ale wówczas… wyobrażasz sobie chyba to zdenerwowanie.”

Samu Haber (1976)

odpowiedź na pytanie o zabawne wspomnienia związane z wizytami w Polsce.
Źródło: Sunrise Avenue – Samu Haber – Większość piosenek, które piszę powstaje w dość niezwykłych okolicznościach, Rockmagazyn.pl, 13 lipca 2011 http://www.rockmagazyn.pl/wywiad/140,sunrise-avenue-samu-haber-wiekszosc-piosenek-ktore-pisze-powstaje-w-dosc-niezwyklych-okolicznosciach.htm

„Kręciliśmy od początku sierpnia w okolicach Warki, Warszawy i Rzeszowa. Towarzyszyły nam grupy rekonstrukcyjne, kaskaderzy, pirotechnicy. Na planie było też kilkadziesiąt koni. Aktorzy uczyli się posługiwać białą bronią, bo musieli walczyć szablami i bagnetami. Wizytówką naszego serialu są efektowne sceny batalistyczne. Akcja rozpoczyna się pod koniec I wojny światowej, a w ostatnim odcinku zobaczymy Bitwę Warszawską.”

Maciej Migas (1976)

o realizacji serialu 1920. Wojna i miłość.
Źródło: „Tele Tydzień”, nr 44, 2 listopada 2010

O miłości , O wojnie , Koń

„Rewolucja 1905 roku okazała już swe prawdziwe patriotyczne i socjalistyczne oblicze. Walczono o niepodległość. Tego nie chciał widzieć Kozicki ani nie widział Dmowski. Gdy stanęły „koleje, fabryki i warsztaty”, znikły z ulic Warszawy tramwaje i dorożki, Kozicki widzi tylko „obce żywioły” chyba dlatego, że tym obcym żywiołom nie wolno było wtedy pracować na kolejach i tramwajach. Obsesja antysemicka doprowadziła Dmowskiego aż do przekreślenia całych stronic historii walk narodowych. Sukcesy w tej walce osiągnięte gotów był przypisać „obcym żywiołom”. Pierwszym poważnym osiągnięciem rewolucji 1905 roku było przywrócenie języka polskiego szkołom prywatnym. Do szkoły rosyjskiej nie chodziłem. Ojciec dał mnie do szkoły Zrzeszenia Nauczycieli Polskich.”

Antoni Słonimski (1895–1976) polski poeta, felietonista, dramatopisarz, satyryk, krytyk teatralny i działacz społeczny

Ciekawość. Felietony z lat 1973–1976
Źródło: 1905 http://lewicowo.pl/varia/viewpub/tid/2/pid/546

O historii , O nauczycielach , O sukcesie , O walce

„Takie czasy, bo to Polska,
a nie pierdolona globalna wioska,
tylko centrum Warszawy, ulica Marszałkowska.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

WWO
Źródło: Interesy

„Rosja pomagała Niemcom, ubezpieczała Niemców. Rosjanie nie dokonywali zrzutów, nie pozwolili aliantom zachodnim lądować po drugiej stronie Wisły i pomóc powstańcom. A przedtem, w lipcu to oni wzywali ludność Warszawy do broni. A potem podchodzą i trzy miesiące stoją.”

Przemysław Górny (1932) polski działacz opozycji antykomunistycznej

o postawie Rosjan w czasie Powstania Warszawskiego.
Źródło: Przemysław Górny o komunistycznych pomnikach, podobieństwach pomiędzy PRL a III RP i Prezydencie Lechu Kaczyńskim, blogpress.pl, 14 sierpnia 2012 http://www.blogpress.pl/node/13936

O czasie

„W trakcie mojej pracy w Parlamencie Europejskim zgłosiłam około 1000 poprawek do raportów omawianych w komisjach (…) Jestem autorką lub współautorką 6 oświadczeń pisemnych, a na sesjach plenarnych miałam ponad 150 wystąpień. Zorganizowałam łącznie 13 konferencji poświęconych tematyce europejskiej (…) Moje biuro zebrało 100 tys. podpisów przeciwko rezolucji oczerniającej Radio Maryja i jego słuchaczy, które zostały przekazane do Strasburga na ręce przewodniczącego PE. W kolejnej akcji z biurem posła Witolda Tomczaka zebraliśmy ponad 500 tys. podpisów pod wnioskiem o ogólnokrajowe referendum w sprawie eurokonstytucji. W 2007 roku z grupą IND/DEM zorganizowałam w Warszawie Marsz dla Życia. Wydałam 5 biuletynów poświęconych mojej działalności w PE oraz omawiających aktualne, ważne dla Polski sprawy. Opublikowałam dwie książki: poruszającą problematykę kobiet i analizę traktatu reformującego. Moje łódzkie biuro pomogło ponad 7 tys. osób. Jestem autorką ponad 2,5 tys. pisemnych interwencji dotyczących kwestii polskich skierowanych do instytucji państwowych i międzynarodowych. Umożliwiłam praktyki studentom, którzy poznawali pracę w PE.”

Urszula Krupa (1949) polska lekarka, działaczka społeczno-polityczna i dziennikarka

o swojej pracy w Parlamencie Europejskim.
Źródło: Pytamy posłów do Parlamentu Europejskiego, co zrobili podczas swojej kadencji, naszdziennik.pl, 30 marca 2009 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20090330&typ=po&id=po42.txt

O kobietach , O książkach

„Aktorstwo od zawsze mnie fascynowało. Inspirował mnie świat wokół i chciałam się artystycznie rozwijać. To było moje skryte, pielęgnowane od dzieciństwa marzenie. Marzeniem moich rodziców był mój dyplom z ekonomii. Chcieli, żebym przejęła rodzinny biznes w Nysie Kłodzkiej. Mimo przeróżnych tarć, wygrali i poszłam na studia do Warszawy. Skończyłam je z tytułem magistra, ale nie czułam się spełniona. Nie robiłam tego, co kochałam, więc zdecydowałam się wyjechać. Jeśli chcemy spełniać marzenia, w pewnym momencie musimy wybrać między wygodą życia, do której przywykliśmy, a ryzykiem, które niesie to, co nieznane.”

Katarzyna Wołejnio (1973)

Źródło: Anna Bielak, Miała być matką, została niewolnicą Conana... Katarzyna Wołejnio specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 20 lipca 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=78983

O świecie , O marzeniach , O matce , O biznesie

„(…) w Warszawie mieszka mi się lepiej niż w Krakowie, bo tu jest więcej wolnej przestrzeni. Kraków jest wygodniejszy, nie ma takich odległości, jest bardziej „ludzki” pod jakimś tam względem, ale z drugiej strony jest dla mnie trochę za ciasny.”

Karolina Dafne Porcari (1979) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32971

O odległości

„Twój kraj zadziwi wszystkie ludy świata. Wydarzy się coś, co nigdy jeszcze się w dziejach nie wydarzyło. I powiem ci, jaką Polskę widzę, moje dziecko. Na wszystkie świętości ci przysięgam (…) że niedługo już nadejdą czasy, kiedy i Warszawa, i Wilno, i Moskwa w jednym będą kraju, i Gdańsk, i Poznań, i Berlin w jednym będą kraju, i Kraków, i Lwów, i Wiedeń w jednym będą kraju.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

obietnica, którą otrzymał pan Żytowiecki pytając o to, czy przyszłość Rzeczypospolitej będzie wielka.
Charakternik

O dzieciach , O ludziach , O przyszłości

„Mein Führer! Moment jest niesympatyczny. Z punktu widzenia historycznego jest jednak błogosławieństwem, że ci Polacy to robią. W ciągu pięciu-sześciu tygodni pokonamy ich. Ale wtedy Warszawa – stolica, głowa, inteligencja tego niegdyś szesnasto-, siedemnastomilionowego narodu Polaków, będzie starta. Tego narodu, który od siedmiuset lat blokuje nam Wschód i od pierwszej bitwy pod Tannenbergiem (Grunwaldem) ciągle nam staje na drodze. Wtedy polski problem dla naszych dzieci i dla wszystkich, którzy po nas przyjdą, a nawet już dla nas – nie będzie dłużej żadnym wielkim problemem historycznym.”

Heinrich Himmler (1900–1945) niemiecki przywódca, nazista

wypowiedziane do Adolfa Hitlera, Berlin, 2 sierpnia 1944.
Źródło: Norman Davies, Powstanie '44. Kraków 2004.

O dzieciach , O inteligencji , O problemach

„Nowa i stara Europa są bardzo trudne do zdefiniowania. Czy na przykład Polska, czy Warszawa jest nowym czy starym miastem na kontynencie europejskim?”

Javier Solana (1942) polityk hiszpański

na konferencji prasowej.

„Kiedy tylko okazało się, że ulicami Warszawy ma przejść Marsz Niepodległości, zaraz inspirowane przez pana red. Seweryna Blumsztajna z „Gazety Wyborczej” „antyfaszystowskie” Porozumienie 11 Listopada podjęło decyzję o „zablokowaniu faszyzmu”, że to niby „nie przejdzie”. W ten sposób korzyść jest podwójna: zagranica otrzymuje sygnał, że w Polsce faszyzm podnosi głowę, i przyzwyczaja się do myśli o roztoczeniu nad Polakami trwałej kurateli – oczywiście przy wykorzystaniu miejscowych kolaborantów, czyli organizacji „antyfaszystowskich” (…) Zawsze uważałem red. Blumsztajna za najbardziej szczerego spośród ścisłego kierownictwa „GW” – no i nie zawiodłem się również i tym razem: bez wsparcia policji „obrona Marszałkowskiej” pomyślana jako „pokojowe” zablokowanie legalnej manifestacji nie byłaby możliwa. A tak nawiasem mówiąc: co mają zrobić organizatorzy legalnej manifestacji, kiedy ochraniana przez policję grupa blokująca ustawi się lub położy na ulicy i nie zechce się rozstąpić, żeby umożliwić przejście? Co tu dużo mówić – zapewnienia, że policja nie była „po żadnej stronie”, należy włożyć między bajki.”

Stanisław Michalkiewicz (1947) polski pisarz i publicysta

Źródło: Michalkiewicz o prowokatorach na Marszu Niepodległości, nczas. pl, 18 listopada 2011 http://nczas.home.pl/wiadomosci/polska/michalkiewicz-o-prowokatorach-na-marszu-niepodleglosci/

O myślach , O wsparciu , O decyzjach , O gniewie

Cytaty na temat warszawa strona 3

Cytaty na temat warszawa
strona 3