Cytaty na temat stadium (35 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Ameryka jest jedynym krajem, który przeszedł od barbarzyństwa do dekadencji, nie zahaczając po drodze o stadium cywilizacji.”

Georges Clemenceau (1841–1929) francuski pisarz, lekarz i polityk

America is the only country that went from barbarism to decadence without civilization in between. (ang.)
cytat przypisany Clemenceau przez Hansa Bendixa w Merry Christmas, America!, „The Saturday Review of Literature” z 1 grudnia 1945; przypisywany też Oscarowi Wilde.

„W projekcie strategicznym z sierpnia 2011 roku, który podsunął mi mój informator, jest mowa o tym, że „ERT winien dążyć do wywierania wpływu na politykę w możliwie jak najwcześniejszym stadium, jeszcze przed podaniem politycznych propozycji do publicznej wiadomości.””

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Cichy pucz. Zawłaszczanie Europy przez niejawne elity gospodarczo-polityczne.
Źródło: s. 93

„Wysiłek położony na drodze do zrozumienia wszechświata to jedna z niewielu rzeczy, która wynosi życie ludzkie ponad stadium farsy i dodaje mu pewnej godności tragedii.”

Steven Weinberg (1933) fizyk amerykański

Źródło: Olga Andriejewa, W głowach uczonych, „Russkij Rieportior”, tłum. „Forum”, 27 września 2010.

O życiu , O zrozumieniu , O wysiłku

„W najwcześniejszych i najbardziej prymitywnych stadiach rozwoju kultury, ludzie żyli – jak się wydaje – w warunkach pokojowych. Charakter tych ludzi – czyli temperament i postawa duchowa – ukształtowany pod wpływem ówczesnych warunków i instytucji, był również pokojowy, nieagresywny, żeby nie powiedzieć indolentny. To pokojowe stadium rozwoju kultury można – dla naszych obecnych celów uznać za początkową fazę rozwoju społecznego. Należy przypuszczać, że dominującą cechą psychiczną w tej fazie było bezrefleksyjne, niesformułowane poczucie solidarności grupowej, wyrażające się głównie w łagodnej, bynajmniej nie aktywnej sympatii do wszystkiego, co ułatwia życie ludzkie, oraz w spokojnej niechęci do narzucanych ograniczeń i sposobu życia nie przynoszącego ogólnego pożytku. To uczulenie na pożytek ogólny, przenikające sposób myślenia człowieka dzikiego z okresu przedłupieżczego, wywarło zasadniczy wpływ na jego styl życia i stosunki z innymi członkami grupy.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O życiu , O ludziach , O myślach , O charakterze

„W stadium otwarcia mistrz szachowy powinien grać dokładnie zgodnie z podręcznikiem, w grze środkowej – jak czarodziej, w końcówce – jak maszyna.”

Rudolf Spielmann (1883–1942) austriacki szachista

Źródło: Władysław Litmanowicz, Nowe dykteryjki i ciekawostki szachowe, op. cit., s. 27.

O grach

„Gdy chodzi o odnalezienie rygorów języka umownego w miganiu obrazów filmowych, a zwłaszcza gdy się dąży do zaostrzenia tych rygorów, do ich kodyfikowania, trzeba naprzód założyć, że filmografia nie wyszła jeszcze ze stadium harmonii naśladowczych. Nasze filmy pochodzą z epoki (…) onomatopei wizualnych i dźwiękowych, prymitywnej dosłowności (…).”

Gilbert Cohen-Séat (1907–1980) francuski dziennikarz i producent filmowy

Zarys zasad filozofii filmu
Źródło: s. 129, cyt. za: Jerzy Płażewski, Język filmu, Książka i Wiedza, Warszawa 2008, s. 23, 24.

O książkach , O wiedzę , Obraz

„Ten człowiek na drugim brzegu podróżujący bez ważnego biletu
z zapalnikiem nerwów z niezbyt ciekawym planem na przyszłość
mógłby teraz leżeć u twojego wezgłowia Ale nie On biegnie
w sporanowym śpiewie klaksonów
(…) życie cuchnie
jak grafomański wiersz lub ciało w początkowym stadium rozkładu
zdaje sobie sprawę z konsekwencji zbyt szybko postawionych definicji
dlatego między gwałtownym skurczem serca a głębokim oddechem
jest jeszcze chwila zastanowienia Chwila w której żyje najpełniej”

Krzysztof Śliwka (1967)

Źródło: Portret prowincjonalny

O życiu , O przyszłości , Serce

„W pewnym stadium upodlenia człowiek zrobi wszystko, żeby wyjaśnić, co się z nim dzieje, nawet gdy wie, że wyjaśnienia nie tłumaczą niczego, że jedno chybione wyjaśnienie goni drugie.”

Philip Roth książka The Humbling

Źródło: Upokorzenie (ang. The Humbling), tłum. Jolanta Kozak

„Jestem zmotywowana, zdrowa i bardzo zadowolona z mojej formy w tym stadium pracy treningowej. Mój trener Witalij Pietrow i ja spędziliśmy wiele czasu pracując nad podstawami przygotowania fizycznego. Dały mi one solidną bazę formy sportowej. Zrobię wszystko co w mojej mocy, by znowu wygrywać. Zacznę od mityngu w Moskwie, potem wystartuję w Doniecku, w mityngu gwiazd tyczki Siergieja Bubki, a następnie w jedynym lub dwóch mityngach przed halowymi mistrzostwami Europy. Jestem pewna, że to będzie dla mnie dobry sezon.”

Jelena Isinbajewa (1982) lekkoatletka rosyjska (skok o tyczce)

Źródło: sportowefakty.pl, Pełna energii Isinbajewa znowu chce wygrywać, 13 stycznia 2011 http://www.sportowefakty.pl/la/2011/01/13/pelna-energii-isinbajewa-znowu-chce-wygrywac/

O czasie

„To, co obecnie Armia Krajowa robi w zakresie akcji dywersyjnej i partyzanckiej, jest już czymś więcej wojskowo, aniżeli było powstanie w 1863 r. Czy więc nie należałoby już obecne stadium działań nazwać powstaniem ze względów moralno-propagandowo-politycznych.”

Marian Kukiel (1885–1973) polski generał i historyk wojskowości, minister

3 lipca 1944 w Londynie, na spotkaniu premierem Mikołajczykiem i naczelnym wodzem gen. Sosnkowskim.
Źródło: Jan M. Ciechanowski, Powstanie warszawskie, Wydawnictwo Bellona, Pułtusk-Warszawa 2009, s. 730.

„Toteż rewolucja, tym razem materialistyczna, musi przejść przez stadium krytyki Edypa, denuncjując nieuzasadnione użycie syntez nieświadomego, tak, by wreszcie dotrzeć do transcendentalnego nieświadomego określonego przez immanencję swych kryteriów oraz do odpowiedniej praktyki – czyli schizoanalizy.”

Gilles Deleuze (1925–1995) francuski filozof

Anty-Edyp (z Feliksem Guattarim)

„Ja nie dam się niszczyć przez sport, aczkolwiek jakieś tam wstępne stadium tego zniszczenia jest. Wszyscy lekarza mówią, że mamy po trzydzieści lat, natomiast stawy czy skokowe, czy kolanowe, mamy już praktycznie pięćdziesięciolatków.”

Sebastian Świderski (1977) siatkarz polski

Źródło: Siatkówka to sport dla inteligentnych http://www.sebastianswiderski.pl/artykuly/dla%20inteligentnych.html

O sporcie

„Problem nie dotyczy stadiów przededypalnych (…), lecz istnienia i natury seksualności nie-edypalnej, heteroseksualności i homoseksualności nieedypalnych, kastracji nie-edypalnej: cięcia – nurty produkcji pożądającej nie produkują znaczeń w micie, znaki pożądania nie dają się ekstrapolować w signifiant, transseksualność nie pozwala na powstanie jakościowej opozycji między hetero – i homoseksualnością lokalnymi i nie sprecyzowanymi.”

Gilles Deleuze (1925–1995) francuski filozof

Anty-Edyp (z Feliksem Guattarim)

O problemach , O naturze

„Selektywna adaptacja do klasy próżniaczej funkcjonuje bez przerwy, od początku istnienia rywalizacji pieniężnej, czyli, mówiąc inaczej, od czasu powstania klasy próżniaczej. Jednakże szczegółowe, konkretne kryteria selekcji nie zawsze były takie same, więc też proces selekcji nie zawsze dawał te same rezultaty. We wczesnym okresie kultury barbarzyńskiej, czyli we właściwej fazie łupieżczej, kryterium selekcji stanowiła dzielność, w pierwotnym naiwnym znaczeniu tego wyrazu. By uzyskać wstęp do klasy wyższej, kandydat musiał odznaczać się poczuciem odrębności klanowej, potężną postacią, dzikością, brakiem skrupułów i bezwzględnością w osiąganiu celu. Były to cechy potrzebne do gromadzenia i trwałego utrzymania bogactw. Ekonomiczną podstawą klasy próżnującej było wówczas, tak jak do tej pory, bogactwo. Jednakże metody jego gromadzenia i cechy potrzebne do jego utrzymania uległy pewnym zmianom od czasu wczesnego stadium kultury łupieżczej. W wyniku procesu selekcji, dominującymi cechami wczesnej barbarzyńskiej klasy próżniaczej były: gwałtowna agresywność, wyczulenie na różnice stanowe i brak skrupułów w popełnianiu oszustw. Członkowie tej klasy utrzymywali swą pozycję dzięki osobistej dzielności. W późniejszym stadium kultury barbarzyńskiej społeczeństwo wypracowało stałe zasady zawłaszczania i posiadania w ramach quasi-pokojowego systemu opartego na różnicach stanowych. Bezpośrednia agresja i niepohamowana przemoc ustąpiły miejsca sprytnym manewrom i oszukańczym manipulacjom jako najskuteczniejszym sposobom gromadzenia bogactw. Klasa próżniacza wypracowała w tym okresie odmienny zespół umiejętności i postaw. Dążenie do panowania, agresywność i związana z tym siła fizyczna, w połączeniu z bardzo silnym poczuciem istniejących różnic stanowych, wciąż jeszcze zaliczały się do najwspanialszych cech tej klasy. Pozostały one nadal w naszej tradycji „typowymi cnotami arystokratycznymi.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Lecz stopniowo wiązały się z nimi inne, mniej efektowne cnoty kultury pieniężnej zapobiegliwość, rozwaga i krętactwo. Z biegiem czasu, w miarę zbliżania się do nowoczesnego pokojowego stadium kultury pieniężnej, te właśnie cechy i obyczaje stały się bardziej przydatne w osiąganiu celów finansowych i zaczęto się wiecej z nimi liczyć jako z kryterium awansu do klasy próżniaczej i utrzymania się w jej szeregach.
Teoria klasy próżniaczej (1899)

O sile , O czasie , O bogactwie

„To jest rzecz nieprawdopodobna. Jeśli ktoś powiedziałby mi, że pewnego dnia będę zawodnikiem Arsenalu, to nie uwierzyłbym mu. To wielkie szczęście dla mojej rodziny i przyjaciół. Nie mogę doczekać się gry na Emirates Stadium oraz zdobywania pucharów dla klubu i kibiców.”

Bacary Sagna (1983) piłkarz francuski

o transferze z AJ Auxerre do Arsenalu.

O szczęściu

„Nie można uznawać fundamentalizmu chrześcijańskiego i islamskiego za „degenerację” czystego rzekomo i doskonałego źródła chrześcijaństwa i islamu. Istniał on w nich od zarania. Zaawansowany fundamentalizm późniejszych stadiów rozwoju tych religii jest jedynie jednostronnym uwypukleniem i pełnym rozwinięciem tego, co tkwiło u ich podstaw.”

Hubertus Mynarek (1929)

Zakaz myślenia. Fundamentalizm w chrześcijaństwie i islamie
Źródło: s. 22

O religii

„Słowa Engelsa z roku 1891, że Komuna Paryska była właśnie dyktaturą proletariatu dobitnie wykazują, że rządy bolszewickie nic nie mają wspólnego z metodą Komuny Paryskiej, a więc nie mają nic wspólnego z istotną dyktaturą proletariacką. Komuna Paryska zniosła wojsko stałe; usunęła policję polityczną; oparła swój ustrój na głosowaniu powszechnym itd., podczas gdy bolszewizm stworzył potęgę armii, zaprowadził samodzierżawie policyjnej czerezwyczajki i zamiast powszechnego głosowania przeprowadził rządy kliki. Przez pewien czas te rządy kliki były usprawiedliwiane tym, że Rosja znajduje się w stadium „przejściowym” do socjalizmu; skoro jednak z bezpośredniego przejścia do socjalizmu zrezygnowano i wprowadzono „nowy kurs””

Kazimierz Czapiński (1882–1941)

jakież więc mają usprawiedliwienie te rządy oligarchów i terror. Przestają więc być zjawiskiem „przejściowym” i stają się zwykłym despotyzmem.
Źródło: przedmowa książki Karola Kautsky’ego, Od demokracji do niewolnictwa państwowego. Odprawa Trockiemu, Ludowe Spółdzielcze Towarzystwo Wydawnicze, Lwów 1922 http://lewicowo.pl/kautsky-vs-trocki/.

O książkach , O demokracji , O czasie

„Cholera jasna! Teraz już dokładnie wiem, gdzie byłam w czasie, gdy Staruszek Bóg rozdawał inteligencję: w kolejce obok, po francuski strój kąpielowy. Po zakupie stroju obłowiłam się zimowymi butami i kożuchem z guzikami z kości (…) Potem zjadłam kanapkę z łososiem i wróciłam do Boga – po ten nieszczęsny olej do głowy. Ale, jak się łatwo domyślić, dla mnie już nie wystarczyło. Podobnie jak i dla kilku innych osób cierpiących na zespół Gansera, bradyphrenię czy też oligofrenię w zaawansowanym stadium debilizmu.”

Wiktoria Płatowa (1965)

Postać: Warwara Andriejewna Sulejmnienowa – Waria
Rytuał ostatniej nocy
Źródło: Preludio Andante

O Bogu , O butach , O inteligencji , O czasie

„Pozbawiony ojca młody człowiek znajduje u obdarzonego autorytetem nauczyciela namiastkę serdecznego i pełnego godności ojca, identyfikuje się z nim i zaczyna go gorliwie naśladować. W późniejszym stadium tego procesu samodzielny naukowiec dąży do tego, by samemu stać się wychowawcą historycznego formatu.”

Richard Rhodes Jak powstała bomba atomowa

Jak powstała bomba atomowa (1986)

O nauczycielach

„Nigdy przedtem w historii ludzkości elity władzy nie próbowały wpływać na zmianę tożsamości płciowej mężczyzny i kobiety poprzez strategie polityczne i środki prawne, brakowało ku temu wiedzy know-how i „inżynierii społecznej”. Ale właśnie teraz dokonuje się to na naszych oczach, i to w skali globalnej. Nazwa tej strategii brzmi gender mainstreaming. Ta kampania prowadzona jest pod płaszczykiem równouprawnienia kobiet i mężczyzn, co jednak jest tylko taktycznym stadium przejściowym.”

Gabriele Kuby (1944)

Globalna rewolucja seksualna
Źródło: s. 69

O kobietach , O historii , O wiedzę

„Typowe zajęcia członków klasy próżniaczej w jej stadium dojrzałym są te same co w okresach wcześniejszych. Są to: rządzenie, rzemiosło wojenne, sport i obrządki religijne. Ktoś bardzo skrupulatny mógłby zauważyć, że zajęcia te są przynajmniej częściowo i pośrednio „produkcyjne”. Jednakże sprawą decydującą dla rozważanego zagadnienia jest motywacja, jaką kierują się przedstawiciele klasy próżniaczej: do podejmowania tych prac bynajmniej nie skłania ich chęć pomnożenia bogactwa przez wysiłek produkcyjny. W tym, tak jak i w innych stadiach rozwoju kultury, stanowiska w rządzie i w wojsku przynoszą pewien zysk, lecz jest on osiągany w sposób nie przynoszący ujmy, metodą podboju i stosunków. Zajęcia te mają charakter łupieżczy, nie produkcyjny. Nieco podobnie jest z polowaniem. Gdy społeczeństwo wychodzi z okresu myśliwskiego, polowanie stopniowo dzieli się na dwa różne zajęcia. Z jednej strony jest to rzemiosło, uprawiane głównie dla zarobku. Nie zawiera więc elementu czynów świetnych lub zawiera go w stopniu nie wystarczającym, aby można je było traktować jako nie przynoszące ujmy, nieprodukcyjne. Z drugiej strony polowanie jest sportem, ćwiczeniem umiejętności potrzebnych łupieżcy (umiejętności walki). Ten rodzaj polowania, wolny od pobudek materialnych, zawiera mniej lub bardziej wyraźny element czynów bohaterskich. Oczywiście tylko ten drugi rodzaj polowania – oczyszczony ze wszelkich znamion zarobkowego rzemiosła – godny jest tego, aby go uprawiać i mieści się w stylu życia w pełni ukształtowanej klasy próżniaczej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O motywacji , O charakterze , O wysiłku , O sporcie

„Jeżeli będziemy umieli jak należy, po bolszewicku, na podstawie surowej samokrytyki zorganizować pracę naszych instruktorów partyjnych, jeżeli będą oni umieli zespolić wszystkich komunistów, komsomolców, aktyw kołchozowy, jeżeli przejawią dobrą, twórczą, żywą, bolszewicką aktywność – to zapewniam was, że w obecnym stadium naszego rozwoju będziemy mogli dokonać na wsi istnych cudów.”

Siergiej Kirow (1886–1934) polityk radziecki

wypowiedziane 17 lipca 1934.
Źródło: Po bolszewicku organizować pracę wśród instruktorów http://web.archive.org/20110902024005/https://trzeciswiat.wordpress.com/2011/01/20/s-kirow-po-bolszewicku-organizowac-prace-wsrod-instruktorow/

„W rewolucji rzecz wcale nie idzie o Rosję – pluję na Rosję. Rosja jest tylko stadium w drodze do rewolucji światowej, do światowej władzy.”

Włodzimierz Lenin (1870–1924) organizator i przywódca Rewolucji Październikowej

Inne cytaty

„Dziś jego [papieża] niepokój staje się udręką. Stoi przed trudnym zadaniem pogodzenia konserwatywnych biskupów brazylijskich z walczącymi w partyzantce księżmi kolumbijskimi, zagniewanych kapłanów angielskich z biskupami amerykańskimi, których największym zmartwieniem jest gospodarka finansowa, rewolucyjnego [katolickiego] Kościoła holenderskiego ze znajdującymi się dopiero w stadium rozwoju [katolickimi] kościołami afrykańskimi, pobożnych stróżów rytuałów z „lewicowcami’, zawsze gotowymi do przyjęcia najświeższych innowacji teologicznych czy liturgicznych.”

Jacques Duquesne (1940) belgijski piłkarz

Źródło: Jutro, Kościół bez księży (fr. Demain, une Eglise sans prêtres)

O udręce

„Najbardziej perfidną formą faszyzmu, jego najwyższym stadium, jest tulipania. Zwolennicy tulipanii w konflikcie z prawem i porządkiem społecznym rozkładają kwiaty na ulicach, na kwietnikach, w okolicach urzędów państwowych. Każdy tulipan uderza w powagę władzy. Tylko nadzwyczajny refleks urzędników miejskich w Warszawie sprawił, że tulipany nie zniszczyły długo budowanego porządku społecznego. W ciągu dwóch godzin od momentu rozłożenia ich na ulicy wzmocnione oddziały straży miejskiej zdołały aresztować większość nielegalnych kwiatów (…) Zdrowa część społeczeństwa musi wyrwać ten kolorowy chwast z naszej polityki. Dobry przykład dali miejscy strażnicy obezwładniając Solidarnych 2010 i kopiąc dziennikarza „GP.””

Tomasz Sakiewicz (1967) polski dziennikarz

Człowiek z przetrąconym kręgosłupem kwiatków kłaść nie będzie.
Źródło: Zaplute karły kaczyzmu, „Gazeta Polska”, 4 maja 2011

O Kwiatach

„Dopóki jednostka była głównym bezpośrednim podmiotem procesów produkcyjnych i jak długo pierwszoplanowe znaczenie miała zręczność i siła pojedynczego rzemieślnika, tak długo nawyk dopatrywania się osobistych motywów i skłonności w zjawiskach i przedmiotach nie uległ zniszczeniu pod naporem faktów. Pod wpływem późniejszych stadiów rozwoju przemysłowego, w których siły i urządzenia techniczne procesu produkcyjnego mają wyraźnie bezosobowy, pozaindywidualny charakter, zmienił się sposób myślenia robotnika i sposób ujmowania zjawisk; został on zmuszony do uznania obiektywnego charakteru następstwa zdarzeń. Wskutek tego w dziedzinie wiary nabył on skłonności do bezbożnego sceptycyzmu.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O wierze , O myślach , O charakterze , O sile

„Nie namawiano nas do popełnienia samobójstwa z powodu zbliżającego się dnia sądu, ale do porzucenia swojej tożsamości na rzecz grupowego odrzucenia, w którym jakaś mała czerwona książka zastąpiła wszelkie oświecenie. Była w niej zawarta cała mądrość, odpowiedzi na wszystkie pytania, wyraz wszystkich społecznych i politycznych wizji, których potrzebował świat, by z ówczesnego stadium przejść do stanu, w którym część raju, zamiast w odległym niebie, miała znaleźć się na ziemi. Nie pojmowaliśmy jednak wcale, że teksty w książce żyły swoim własnym życiem. Cytaty nie zostały wyryte w kamieniu, ale opisywały rzeczywistość. Czytaliśmy je, tak naprawdę wcale nie czytając. Czytaliśmy, ale nie umieliśmy ich rozszyfrować. Jakby ta mała, czerwona książeczka była martwym katechizmem, rewolucyjną liturgią.”

Henning Mankell książka Chińczyk

Chińczyk

O mądrości , O książkach , O świecie , O rzeczywostości

„W latach dwudziestych, w pierwszej połowie lat trzydziestych kultura radziecka znajdowała się w stadium maksymalnego rozkwitu. (…) W tym okresie kultura radziecka wykazywała niebywały dynamizm, krzyżowały się i ścierały ze sobą najrozmaitsze prądy – od naturalizmu do skrajnego formalizmu. Trwała ożywiona dyskusja kulturalna i co najważniejsze – dyskutowano dziełami sztuki, a nie tylko słowami. Należy wspomnieć, że Lenin unikał wszelkiej ingerencji w metody twórcze artystów twierdząc, że nie można wtrącać się do tego, czego się nie zna. (…) Od drugiej połowy lat trzydziestych, a więc w okresie panowania kultu Stalina, w imię dogmatów tzw. realizmu socialistycznego – przystąpiono do skrajnego ograniczania twórczości artysty, do dyktanda jego twórczości, wymagano sztuki panegirycznej, twórczość zastąpiono apteką środków artystycznych.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: Jakie dostrzegłem zmiany w życiu kulturalnym ZSRR http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=9331, „Dziennik Polski” nr 216, 9/10 września 1956, s. 6, 9.

„W powszechnym przekonaniu rak to wyrok. Zależało mi na zrobieniu filmu, którego przekaz jest taki, że ten wyrok, poprzez świadome działania, i podjęcie walki, nie musi oznaczać śmierci.(…) Jak można obłaskawić śmierć? Statystyka jest taka, że jeżeli stadium raka jest odpowiednio niskie, jeśli choroba zostanie wcześnie zdiagnozowana, to mamy 85 procent na przeżycie. Włosy odrastają, można żyć bez piersi, można sobie zrobić implanty. Kwestia utraty atrybutów kobiecości może się stać tymczasowa. Oczywiście ważne jest także wsparcie bliskich, szczególnie mężczyzn, partnerów życiowych.”

Liliana Komorowska (1956) polska aktorka filmowa i teatralna

o filmie Piękne i bestia.
Źródło: Katarzyna Skorupska, Jak obłaskawić śmierć?, portalfilmowy.pl, 4 października 2012 http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,5,11150,4,1,Jak-oblaskawic-smierc.html

O śmierci , O chorobach , O wsparciu , O walce