Cytaty na temat scena (847 cytatów, strona 7)

„Żadne słowa nie są w stanie opisać sceny nieszczęścia, jaka nastąpiła po tym wydarzeniu. Pani Niłow upadła do moich nóg, jej córki zemdlały, ja zaś nie byłem w stanie zebrać myśli, bo byłem bliski szoku.”

Maurycy Beniowski (1746–1786) polski żołnierz, podróżnik i awanturnik

o śmierci kamczackiego wojewody Niłowa, który zginął z rąk buntowników Beniowskiego.
Pamiętniki
Źródło: Marcin Szymaniak, Ucieczka z krainy lodu, „Focus Historia” nr 12 (92)/2014 (grudzień), s. 38.

O śmierci , O historii , O myślach , O myśleniu

„W dobrym teatrze aktorzy są przygotowani do zawodu, mają doskonale opanowany warsztat. Taki teatr potrafi zbudować dekoracje, uszyć odpowiednie kostiumy, oświetlić scenę, zapanować nad dźwiękiem, wreszcie jest w stanie równie dobrze i profesjonalnie wystawić sztukę współczesną, jak i dramat napisany trzysta lat temu.”

Andrzej Seweryn (1946) aktor i reżyser polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny”, 1 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20208

O czytaniu

„Życie w Chinach przypomina oglądanie spektaklu na gigantycznej scenie. Fabuła jest absurdalna, scenariusz niewiarygodny do tego stopnia, że nie ogarnia go wyobraźnia żadnego pisarza.”

Murong Xuecun (1974)

Źródło: Potwór bez łańcucha, hfhrpol.waw.pl http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=1459

O życiu

„A potem był rdzawy, marcowy wieczór
bez pamiętnych scen i słów,
gdy ponad wszystko chciałem spać,
by nie czuć i nie myśleć.”

Aleksander Rymkiewicz (1913–1983) polski poeta

Źródło: Olsztyński wrzos, „Życie Literackie” nr 17, 26 kwietnia 1964, s. 1 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1604

O życiu , O myślach , O myśleniu

„Ludzie są aktorami na scenie świata. Warto jednak być także widzem.”

Jacques Tati (1907–1982) reżyser francuski

O ludziach

„Nie jestem punkowcem, nie jestem też hardcore'owcem. Jestem zwykłym kolesiem, który jest wkurzony i gra szybką, głośną i agresywną muzykę. To po prostu rock'n'roll, gitara wpięta do Marshalla i perkusista tłukący ze wszystkich sił w bębny. To, że tak właśnie gramy, wcale nie oznacza, że jesteśmy częścią sceny, w którą niektórzy chcą nas wcisnąć.”

Keith Morris (1938–2005)

Źródło: Maciek Stankiewicz, Musiałem coś rozwalić, t-mobile-music.pl, 5 września 2012 http://www.t-mobile-music.pl/opinie/wywiady/wywiad-musialem-cos-rozwalic,9597.html

O grach

„Może to zabrzmi śmiesznie, ale aktorem chciałem zostać od dziecka – niemal od przedszkola. Zresztą, tego pragnie większość młodych ludzi: osiągnąć sukces, występować na scenie. Zwłaszcza, że w telewizji wciąż oglądają gwiazdy – a to kusi – i jeszcze nie poznali w tym zawodzie ciemnej strony księżyca…
(…) gdy musiałem zadecydować o przyszłości, spojrzałem na swoje możliwości trochę realniej. Marzenia o aktorstwie wydały mi się śmieszne. (…) złożyłem papiery na filozofię, chciałem być dziennikarzem, nauczycielem… Zwłaszcza że pochodzę z rodziny nauczycielskiej – moja babcia za okupacji dawała tajne komplety, dziadek był dyrektorem domu dziecka (…). Ale intuicyjnie czułem jednak, że to aktorstwo będzie moją drogą. I miałem szczęście: dostałem się za pierwszym razem.”

Dariusz Jakubowski (1959) polski aktor

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Dariusz Jakubowski - EFEMERYDA Z BETONU http://www.nadobre.pl/18913/dariusz-jakubowski-efemeryda-z-betonu.html

O szczęściu , O dzieciach , O ludziach , O marzeniach

„Nie ma nic gorszego od aktora, który traktuje scenę jak ambonę.”

Grażyna Kania (1971)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 28 maja 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niam.htm

„Przy całym szacunku dla filmu i telewizji istotę zawodu aktora określa teatr. Granie na scenie jest otwieraniem wyobraźni widza. To proces właściwie nieskończony, choć nawet najlepszy artysta jest ograniczony warunkami stwarzanymi mu przez reżysera.”

Janusz Nowicki (1943)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wser.htm

„Zamiana poselskiej ławy na scenę w przypadku pani Kempy nie byłaby taka zła. Mielibyśmy w końcu szansę na zwycięstwo w festiwalu piosenki w San Remo.”

Julia Pitera (1953) polska działaczka polityczna i samorządowa

o odejściu Beaty Kempy z polityki.
Źródło: interia.pl http://fakty.interia.pl/prasa/news/kempa-woli-spiewac-niz-byc-poslem,1117302,16

O odejściu , O zwycięstwie

„Kiedyś zapytano Łapickiego, dlaczego w pewnej scenie nie płacze. Łapicki odpowiedział, że „Polski mężczyzna w takiej sytuacji nie płacze”. I to jest prawda. W wielu sytuacjach Rosjanie się wzruszają i płaczą – my natomiast nie.”

Miriam Aleksandrowicz (1957) polska aktorka i reżyser dubbingu

Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/aleksandrowiczmiriam/

O prawdzie , O płaczu

„Kiedy byłem w pierwszej albo drugiej klasie podstawówki, nauczycielka zorganizowała mini playback show. Ktoś tam udawał Louisa Armstronga, ktoś śpiewał Fasolki, a ja wybrałem „Yesterdays” Guns N' Roses, bo chciałem być jak Axl Rose. Pamiętam, że założyłem chustę w panterkę mojej mamy i przebiegłem naokoło salki tak, jak on biegał po scenie. Pani zapytała, kim chciałbym zostać, a ja odparłem, że piosenkarzem. Chyba wtedy ta myśl zaszczepiła się w mojej głowie. Później było praktykowanie wokalu pod prysznicem, pierwsze kapele w rodzinnym Mielcu z kumplami i pogrywanie na gitarze. Zauważyłem, że zaczyna mi to wychodzić, polubiłem to i tak już zostało. Trzeba mieć jakieś hobby, no nie? A jeśli to hobby daje ci satysfakcję i przy okazji może być twoją pracą, to czemu nie?”

Rafał Piotrowski (1985)

Źródło: Wywiad: Decapitated, rockmetal.pl, 9 stycznia 2017 http://www.rockmetal.pl/wywiady/decapitated-rasta.17.html?strona=2

O myślach , O śpiewie , O myśleniu

„Sceny wyprowadzania Żydów z getta były ciężkie. Były bardzo realne. Nie wiem, kim byli chłopcy, którzy wcielali się w Niemców, ale byli przerażająco wczuci w swoje role. Pamiętam, że gdy to kręciliśmy, pojawiła się starsza pani, myślę, że około osiemdziesiątki, była w płaszczu i niosła siatki z zakupami, i gdy patrzyła na te sceny, miała łzy w oczach. To było rzeczywiście trudne i poruszające. Wiesz, to jest sztuka imitująca życie, imitujące sztukę, która imituje życie. Jako aktor czasem łapiesz się na tym, że tracisz orientację, czy coś jest naprawdę, czy jest snem.”

Cary Elwes (1962) aktor brytyjski

o realizacji filmu Jan Paweł II.
Źródło: Maciej Gil, „Zagrałem najlepiej jak potrafiłem i papież o tym wie”. Jon Voight i Cary Elwes specjalnie dla nas, Stopklatka.pl, 3 marca 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30174

O życiu , O sztuce , O myślach , O snach

„Moje czarne charaktery to postacie, które jednocześnie odpychają i nęcą. Ich czerń nie jest bazaltowa, lecz bardziej welwetowa. Na scenie bywam czarnym charakterem, ale w welwetowym miękkim opakowaniu. Można się do mnie przytulić, choć ta chwila nie będzie trwała zbyt długo.”

Mariusz Kwiecień (1972)

Źródło: Agnieszka Malatyńska-Stankiewicz, Welwetowy czarny charakter, „Dziennik Polski” nr 286, 9 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129095.html

O charakterze

„Do programu trafiłam z castingu. Dostałam wiadomość o tym, że jest casting do programu pojechałam i udało się.(…) Myślę, że to dobra szkoła i nauka. Przede wszystkim poznałam różnorodny repertuar, mogłam odnaleźć się w każdym rodzaju muzyki. To ma swoje plusy i minusy. Z jednej strony jestem w stanie zaśpiewać przeróżne piosenki, a z drugiej strony jak później odnaleźć siebie w tym wszystkim? Nauczyłam się poruszać na scenie, obchodzić z kamerami. To wszystko jest bardzo przydatne. Dzięki temu nie boję się już takich dużych publicznych wystąpień.”

Magdalena Tul (1980) polska piosenkarka, kompozytorka i autorka tekstów

o pracy w programie Jaka to melodia?.
Źródło: Aleksandra Kołosowska, „Marzy mi się show taneczno-muzyczne” wywiad z Magdaleną Tul, Stacja Kultura, 5 stycznia 2012 http://stacjakultura.pl/7,58,25240,Marzy_mi_sie_show_taneczno_muzyczne_wywiad_z_Magdalena_Tul,artykul.html

O szkole , O myślach , O nauce , O myśleniu

„Już na samym początku wybrałem teatr i on jest dla mnie najważniejszy. A to, co dookoła się dzieje czyli reklama, serial, filmy, godzę z pracą na scenie. Dzięki innym rozmaitym pracom można żyć na poziomie, ponieważ teatr jest na samym końcu, jeżeli chodzi o stawki. Niżej jest tylko radio, ale ono jest tak ważne dla aktora, że można by pracować tam nawet za 25 zł.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: Reklama pozwala nam godnie żyć, PAP Life, 13 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117015.html

„Wolę być na scenie niż przecinać wstęgę.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 30 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ppso.htm

„Jest to dla mnie najbardziej szkodliwa partia w ogóle na polskiej scenie politycznej.”

Kazimierz Staszewski (1963) polski muzyk rockowy

o PSL.
Kazik solo
Źródło: wywiad z Kazikiem Staszewskim w Radiu Wrocław 4:30 http://www.youtube.com/watch?v=TLgDP18VhBA&feature=related

„(…) jestem sępem metalu. Mój przyjaciel mi zawsze powtarzał, że gdy na scenie podnoszę ramiona do góry i zaczynam śpiewać, to wyglądam jak łysy sęp.”

Rob Halford (1951) wokalista angielski (Judas Priest)

Źródło: Robert Ziębiński, „Jestem sępem metalu”. Rob Halford dla „Newsweeka”, muzyka.newsweek.pl, 13 kwietnia 2012 http://muzyka.newsweek.pl/-jestem-sepem-metalu---rob-halford-dla--newsweeka-,79905,3,1.html

O muzyce , O śpiewie

„W kinie nie mamy do czynienia z oczami, potem, łzami, wszystko jest na płachcie ekranu. Sceny powstawały kiedyś… A w teatrze wszystko jest teraz. Widz jest i świadkiem, i współtwórcą tej teraźniejszości.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„TV Sat Magazyn”, 4 listopada 2005

Łza

„(…) nie cierpię zdjęć próbnych: bo kojarzą mi się zawsze z brakiem szacunku do aktora. Często tekst sceny, którą się gra, dostaje się na pół minuty przed wejściem. W związku z tym mamy do czynienia z castingiem na szybszą umiejętność opanowywania tekstu, a chyba nie o to tutaj chodzi. Kojarzą mi się z wyborem byle jakiej osoby, która pasuje kolorem oczu, włosów, swoją tęgością.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=48582

O grach , O cierpieniu

„Jak olbrzymie muszą być owe ciała niebieskie i jak niepozorna wobec nich wydaje się Ziemia – scena, na której występują wszelkie potężne zamierzenia, morskie wyprawy i wojny. Rzecz akurat pod rozwagę królom i książętom, co życie tak wielu ludzi poświęcają jedynie po to, by zaspokoić swoje ambicje bycia panami jakiegoś nędznego zakątka tej drobnej planety.”

Christiaan Huygens (1629–1695) holenderski matematyk, fizyk oraz astronom

Źródło: New Conjectures Concerning the Planetary Worlds, Their inhabitants and Productions

O życiu , O wojnie , O ludziach

„Jeżeli cały świat jest sceną, to drobna zmiana roli może mieć dramatyczne następstwa.”

Robert Cialdini (1945) amerykański psycholog

Tak! 50 sekretów nauki perswazji

O świecie , O zmianach

„Aktorstwo to sztuka reagowania. Wchodząc na scenę, mam do czynienia z żywą materią, inną każdego dnia zarówno w zespole, jak na widowni. Teatr nie jest powtarzalny. Teatr jest żywy.”

Barbara Wysocka (1978)

Źródło: Rytmy wewnętrzne, „Tygodnik Powszechny” nr 51, 19 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108221.html

O sztuce

„Jako dziewięciolatek grałem w Teatrze Roma tytułową rolę w spektaklu Piotruś Pan, ale to było coś innego. Wtedy traktowałem teatr jak zabawę, przygodę. Teraz podszedłem do tego bardzo poważnie. Zależało mi, żeby ludzie nie pomyśleli, że wyszedł na scenę jakiś leszcz, który dorobił się troszeczkę popularności na serialach i pcha się do teatru. Chciałem, żeby widzieli, że się przygotowałem i że mimo braków warsztatowych daję z siebie wszystko. Mam nadzieję, że się udało.”

Marek Molak (1990)

o roli w spektaklu Przebudzenie wiosny.
Źródło: Joanna Rutkowska, Gwiazda rocka na wagarach!, 10 października 2011 http://www.barwyszczescia.pl/91920/wstrzelilem-sie-w-te-role.html

O ludziach , O gwiazdach , O wiośnie

„Tak, jestem siłaczką. Na scenie śmieję się, figluję, tańczę. Ale w prawdziwym życiu nigdy nie narzekam. Mój serial zwany życiem trwa nadal i myślę, że jest dobrym serialem. Przetańczę go do końca.”

Krystyna Sienkiewicz (1935–2017) polska aktorka

Źródło: Jestem siłaczką, wywiad dla „Polityki”, 14 lipca 2015 http://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/ludzieistyle/1625785,1,krystyna-sienkiewicz-jestem-silaczka.read

O myślach , O myśleniu

„Ostatnio marzyłam, żeby umrzeć na scenie i to mi się udało, w filmie. Przez godzinę musiałam leżeć w błocie i deszczu. Należy uważać na marzenia…”

Monika Dryl (1979) polska aktorka i wokalistka jazzowa

O marzeniach

„Zwariował świat który mnie wychował
(…)
Czy to wszystko dlatego że mi się udało?
Zamiast co u ciebie ile płyt się sprzedało?

Dobra nie ma bum, bęc, tratatata
Ale jest kolumbijski katar
Kokaina, dziwki, złoto, kasyna
Niebezpieczne, jak trzecia szyna w metrze
Trudna gra to jak frisbee na wietrze
Przed każdym rzutem myślę – czy spieprzę?
I rzucam styl przepalonego płuca
Nie wiem co ludzi skłóca nawzajem ale jest blisko
Tak mi się wydaje
Ty wiesz wszystko wiesz, że się sprzedaje
Ja się nie poddaje skurwysynu gram dalej
Mój świat szaleje to to ty też szalej

Wiesz co, śmieszą mnie ludzie co łapią jazdę
I na siłę robią ze mnie rap gwiazdę
To złudzenie, widzisz rap to przeznaczenie
Stać z mikrofonem na scenie
Tak patrzeć w przyszłość
Wtedy marzenie – dziś rzeczywistość
Gloryfikowałem swoją zajebistość
Bądźmy szczerzy – kto mówi coś, w co nie wierzy
Do wiarygodnych nie należy
(…)
Myślałeś że to koniec to się ciągnie jak Izaura
Jak nic Ariadny w jaskini Minotaura
Myślałeś że spoczniemy na laurach
Rozejrzyj się jest deszczowa aura”

Tede (1976) polski raper

O ludziach , O świecie , O grach , O myślach

„Nikt nie zachwycił mnie tak od trzech dekad. (…) Ja nie tylko doceniałam muzykę Amy, ale pokochałam ją w całości – za to, jak się zachowywała na scenie, jak wyglądała, jaki image przybrała, nawet za te autodestrukcyjne skłonności. Pokochałam ją, choć zostawiła po sobie tak niewiele.(…) A ja cały czas czekałam na jej nową płytę! Widziałam w internecie nagranie z Belgradu, ale przez myśl mi nie przeszło, że mogłaby umrzeć. Byłam pewna, że się pozbiera, że wróci do pracy. Zrobiła nam straszne świństwo. Nienawidzę jej za to, że umarła. I zawsze będę ją kochała.”

Amy Winehouse (1983–2011) brytyjska piosenkarka i autorka piosenek

Autorka: Olga Jackowska
Źródło: Magdalena Żakowska, Kora o Winehouse: Amy zrobiła nam świństwo, wyborcza.pl, 25 lipca 2011 http://wyborcza.pl/1,75475,10000103,Kora_o_Winehouse__Amy_zrobila_nam_swinstwo.html#ixzz1TQ20XqXD

O myślach , O czasie , O czekaniu , O myśleniu

„Lubię intymną atmosferę małej sceny, bo wymaga innego rodzaju skupienia nad tekstem i spektaklem. Nie lubię dużych widowisk. Niebieski, Niebieski, Niebieski był wyjątkiem w mojej pracy.”

Iwona Kempa (1967)

Źródło: „Gazeta Wyborcza – Toruń”, 9 września 2006

„Aktorstwo jest dla mnie poszukiwaniem, odkrywaniem siebie, emocji, stanów, które w prywatnym życiu często są pochowane. W teatrze muszę przyjmować to, co się ze mną w danej chwili dzieje, to kim jestem, jak się czuję. To jest bycie tu i teraz, takie jazzowanie z rzeczywistością i tym, co mnie spotyka w życiu i na scenie.”

Marta Gajko (1977)

Źródło: Marta Gajko: Kobieta – orkiestra! http://www.barwyszczescia.pl/3939/niespielak-francuzka.html

O kobietach , O poszukiwaniu , O rzeczywostości

„Rutyna zabija w spektaklu to, co najważniejsze, i trzeba uważać, żeby w nią nie popaść. Ale w teatrze, mimo powtarzalności kwestii, żaden spektakl nie jest taki sam. Jedynie tremę odczuwam taką samą wchodząc na scenę po raz piąty czy pięćdziesiąty piąty. Za każdym razem staram się do tego podchodzić właśnie w ten sposób.”

Magdalena Walach (1976) polska aktorka

Źródło: By pasji nie zabiła codzienność – rozmowa z Magdaleną Walach, 6 stycznia 2011 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6699/By-pasji-nie-zabila-codziennosc-rozmowa-z-Magdalena-Walach.html

„Scena to mój drugi dom. Tyle samo czasu spędzam podróżując po świecie, co z własną rodziną.”

Bryan Adams (1959) kanadyjski piosenkarz

Źródło: Bryan Adams znowu w Polsce!, polskieradio.pl, 19 kwietnia 2012 http://www.polskieradio.pl/6/1020/Artykul/384718,Bryan-Adams-znowu-w-Polsce

O rodzinie , O domu , O czasie

„Siedząca w fotelach publiczność, też, podobnie jak aktorzy, jak teatr, jest nośnikiem pewnych treści. Przychodząc do teatru przynosi ze sobą rzeczywistość pozateatralną. I te dwie rzeczywistości – sceniczna, przekazywana przez aktorów, czyli przez postaci i rzeczywistość publiczności, ta pozateatralna (…) – wchodzą ze sobą w związek, który nazywa się interakcją. I w tym momencie następuje świadome lub podświadome przyjmowanie przez widzów rzeczywistości przedstawionej. Inną rzeczą jest, czy publiczność się z tą rzeczywistością przedstawioną identyfikuje czy też nie, ale ją przyjmuje i już z samego tego faktu, że siedzi na widowni i jest, jakby powiedział Wyspiański: „przytomna grze na scenie.””

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O grach , O rzeczywostości

„Odgrywanie intymnych uczuć to dla aktora po prostu jeszcze jedno zadanie. Oczywiście uważam, że tego typu sceny muszą nieść w sobie jakieś przesłanie, muszą być czymś uzasadnione. Jeśli tak nie jest, odmawiam ich zagrania.”

Keira Knightley (1985) aktorka brytyjska

Źródło: wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=20992

O emocjach

„Dzięki opanowaniu sztuki improwizacji w serialu [Spadkobiercy], nie boimy się, kiedy coś nam się wywali w kabarecie: zgaśnie światło, nagle ktoś wejdzie na scenę. Potrafimy poradzić sobie w nowej sytuacji tak dobrze, że publiczność bawi się nawet lepiej niż na początku.”

Joanna Kołaczkowska (1966) polska artystka kabaretowa

Źródło: Improwizujemy na bieżąco, „To i Owo” nr 11, 15 marca 2011, s. 13.

O świetle

„Sceny miłosne to łatwizna, nie widzę w nich nic trudnego. Gdybym tylko mógł, w każdym ujęciu ściągałbym koszulę albo chodziłbym nago po planie.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

„Scena teatralna to mój prawdziwy żywioł.”

Robert Sean Leonard (1969) aktor amerykański

Źródło: Nie lubię wstawać o czwartej rano, „To i Owo” nr 11, 15 marca 2011, s. 6

„Są aktorzy, którzy przegrali swoje życie i nie odnieśli sukcesu, a są w teatrze na etatach. Uważam, że tak jak w każdym innym zawodzie, tak i w teatrze istnieją darmozjady, które nic nie potrafią, a biorą pieniądze za etat i całe życie przechadzają się na tyłach sceny. Nigdy nie zagrają prawdziwej roli, bo ich to nie obchodzi. Z drugiej strony natomiast jest grupa osób wybitnych, która uważa pieniądze za rzecz drugorzędną i oddaje się zawodowej misji z pasją.”

Krzysztof Materna (1948) polski twórca telewizyjny i radiowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Katowice, 12 kwietnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/opowiesco3.htm

O życiu , O pieniądzach , O sukcesie

„Każda scena, każdy monolog Szekspira ma swój wewnętrzny rytm, formalny i znaczeniowy. Słowa nie mogą zwalniać akcji, sensy i emocje muszą docierać do widza w tempie przewidzianym przez autora, który – jak wszyscy wielcy twórcy – był nieomylnym praktykiem i wiedział doskonale, co się sprawdza na scenie.”

Piotr Kamiński (1949)

Źródło: Joanna Walaszek, Natura Szekspira http://www.dwutygodnik.com/artykul/3935/, Dwutygodnik.com nr 91/2012.

O naturze , Sens

„Tak naprawdę, nie tak daleko od mojego aktorstwa do piosenkarstwa. Piosenki nie traktuję jak utworu muzycznego. Gdy śpiewam, jestem śpiewającą aktorką. Zresztą, nie mam głosu na zabawę w prawdziwą piosenkarkę. Chyba doszłam właśnie do wniosku, że bliżej mi do sceny teatralnej i filmu, niż do muzyki.”

Ewa Błaszczyk (1955) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wrocławska”, 2 kwietnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/glosn.htm

O śpiewie

„Teatrów, które czują się w obowiązku formować świadomość i gusta widza, nie ma, wbrew pozorom wiele. W Warszawie to Współczesny Maćka Englerta, także Narodowy, który pod dyrekcją Jana Englerta urósł do rangi najważniejszej sceny w Polsce – zresztą za dyrekcji Grzegorzewskiego też był taki, tyle że trochę inaczej. Niewiele jeszcze wiemy o nowym Dramatycznym: dopiero się zapowiada.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Dziennik”, 14 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kzrzu.htm

„Aktorem się bywa na scenie. Wrażliwym twórcą jest się cały czas.”

Jerzy Pal (1962)

Źródło: Małgorzata Budzik, Aktor z niespokojną duszą, „Przegląd Regionalny” nr 12, grudzień 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/129676.html

O duszy , O czasie

„Bycie artystą upoważnia do odwagi mówienia o normalności. Artystą jesteś na scenie: wychodzisz i tak musisz zaszokować, żeby ci bili brawa na stojąco. A na co dzień nie ma potrzeby udawania, bo po co?”

Ireneusz Dudek (1951) polski muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Patrycja Michońska-Dynek, Sławomir Dynek, Życie bez playbacku, „Magazyn Familia”, 8 kwietnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Zycie_bez_playbacku,1019,91.html

O życiu

„Bywa, że występy na estradzie są znacznie trudniejsze. Ale ten rodzaj sztuki jest w hierarchii niżej, bo powszechnie się uważa, że nie wymaga szczególnych umiejętności. Nic bardziej mylnego. Wielu boi się estrady, bo trzeba stanąć oko w oko z widownią i być gotowym na natychmiastową konfrontację. Zresztą granie w (…) sitcomie Świat według Kiepskich jest także niezmiernie trudne. Tak jak w ogóle granie w komedii. O wiele łatwiej zagrać scenę tragiczną w filmie. (…) Jako jeden z pierwszych zdecydowałem się na udział w takiej produkcji, więc miałem najgorzej. Owszem, słyszałem i od kolegów, i od znajomych: „Krakowski aktor, a się nie szanuje”. Moja bardzo dobra znajoma, jak zaczęliśmy kręcić, zadzwoniła i powiedziała: „W jakim ty g… grasz!”. Zazwyczaj okazywało się jednak, że ci, którzy mnie krytykowali, oglądali pierwsze pięć minut i na tym poprzestawali. Żadne moje argumenty do nich nie docierały. Dzisiaj jest już inaczej. Świat według Kiepskich jest najdłużej utrzymującym się antenie telewizyjnej sitcomem – dziewięć lat. Ludzie się do niego przyzwyczaili.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 22 czerwca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/osmz.htm

O ludziach , O świecie

„Jestem tylko mnichem. Niekiedy śnią mi się sceny przemocy albo spotkania z kobietami. Ale od razu w tym samym śnie przypominam sobie, że jestem mnichem. Nigdy jednak w marzeniach sennych nie przypominam sobie, że jestem Dalajlamą.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

odpowiedź na pytanie, czy potrafi oddzielić działalność religijną od politycznej.
Wypowiedzi, oświadczenia i przemówienia
Źródło: „Newsweek”, 22 sierpnia 1999

O kobietach , O snach

„Polska dysponuje trzema cyfrowymi multipleksami radiowymi. Dlaczego mielibyśmy zrezygnować z możliwości, jakie daje cyfrowe radio? Głoszenie takich poglądów świadczy o głębokim niezrozumieniu rzeczy. Mówię to z przykrością, bo bywa, że poglądy takie głoszą również przedstawiciele sceny publicznej.”

Witold Graboś (1952)

Źródło: Witold Graboś: Cyfryzacja radia jest częścią cyfryzacji państwa, wirtualnemedia.pl, 7 marca 2014 http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/witold-grabos-cyfryzacja-radia-jest-czescia-cyfryzacji-panstwa

„Możliwość zagrania w tym filmie to prawdziwe wyróżnienie, ale staram się nie myśleć o tym w taki sposób, ponieważ ten zaszczyt jest równocześnie niezwykle bolesny i wolałbym nie musieć go przyjmować. Zależy nam przede wszystkim, aby kontynuować pracę Heatha, który był zbyt dobrym aktorem, aby można było zrezygnować ze scen z jego udziałem. Mam nadzieję, że podołam temu wyzwaniu najlepiej jak będę potrafił.”

Colin Farrell (1976) aktor irlandzki

Źródło: „Sydney Daily Telegraph”

O myślach , O myśleniu

„Na pomysł nakręcenia remake'u Krzyżaków wpadłem 2 lata temu podczas realizacji dla teatru TV spektaklu „Farrago”. W sztuce zostało użytych kilka scen ukazujących bitwę pod Grunwaldem a pochodzących z filmu Aleksandra Forda. Kiedy zacząłem je uważnie oglądać doszedłem do wniosku, że należałoby je nakręcić na nowo – przy użyciu współczesnej technologii – tak aby stworzyć wielkie i niezapomniane widowisko.”

Jarosław Żamojda (1960) polski reżyser filmowy, operator i scenarzysta

Źródło: Marcin Kamiński, Specjalnie dla FilmWebu - wywiad z Jarosławem Żamojdą, filmweb. pl, 16 września 2000 http://www.filmweb.pl/news/Specjalnie+dla+FilmWebu+-+wywiad+z+Jaros%C5%82awem+%C5%BBamojd%C4%85-15403

„Jak się ktoś pokazuje na scenie i nieźle sobie tam radzi, to zaraz i film się po niego zgłasza i telewizja rękę wyciąga…”

Krystyna Sienkiewicz (1935–2017) polska aktorka

Źródło: „Trybuna Śląska – Dzień”, 7 listopada 2000 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sienkiewiczk01.htm

„Pan jest dziobakiem polskiej sceny politycznej. Pan ciągle dziobie.”

Michał Kamiński (1972) polityk polski

do Stefana Niesiołowskiego.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1531600,wiadomosc.html

„Rasowy aktor, który pożegna scenę, do końca życia gra już tylko człowieka.”

Stanisław Jerzy Lec (1909–1966) poeta polski, aforysta

O grach , O pożegnaniu

„Zagrałem mnóstwo koncertów, jakieś 1000, może 1200 – nie wiem, bo dawno się pogubiłem. Swoich, jak na razie, zagrałem kilka. Tak, lubię chodzić na koncerty i gdy tylko mogę i dzieje się coś ciekawego, jestem tam obecny.(…) Chyba moim największym przeżyciem koncertowym był Burning Spear w Astorii w Londynie. Świetny koncert prawdziwej gwiazdy reggae plus publiczność jak z bajki – rastamani z włóczniami i piękne kobiety z pachnącymi (w Polsce tego nie ma) dredami. Cieszę się, że coraz więcej czołowych bandów przyjeżdża do Polski, to niewątpliwie ma wpływ na ogólny poziom naszej sceny koncertowej.”

Sidney Polak (1972) polski muzyk

Źródło: Wywiad, Jestem wesołym pijakiem http://www.hip-hop.pl/teksty/projector.php?id=1097056445

O kobietach

„Wrocław co najmniej od połowy lat 80. był bardzo silnym ośrodkiem skrajnej prawicy, wówczas nazi-skinów. Na przełomie lat 80. i 90. ludzie o alternatywnym wyglądzie w ogóle bali się tam przyjeżdżać. Wiedzieli, że tutejszy rynek opanowany jest przez skinheadów, że są oni tam praktycznie bezkarni. To we Wrocławiu powstały wszystkie najbardziej liczące się w kraju skinowskie zespoły różnych nurtów: faszystowska Konkwista 88, narodowy Legion czy blackmetalowy i pogański Graveland. Ten ostatni jest zresztą prawdziwą światową „gwiazdą” tej sceny. Tu działał Aryjski Front Przetrwania, organizacja powstała na wzór faszystowskiej międzynarodówki Blood and Honour. Do tego dochodził od zawsze silny i liczący się na kibicowskiej scenie klub piłkarski, którego mecze bardzo często odwiedzali różnej maści skini.”

Marcin Kornak (1968–2014)

Źródło: Silny NOP mógł powstać tylko we Wrocławiu? „Ostrzegaliśmy” http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35771,14196192,Silny_NOP_mogl_powstac_tylko_we_Wroclawiu___Ostrzegalismy_.html, gazeta.pl, 30 czerwca 2013

O ludziach

„To jest w Europie niespotykana sytuacja, w której ktoś się dobija, ktoś podskakuje, na scenie politycznej krzyczy: mnie weźcie – tak jak w Shreku – mnie weźcie, mnie wybierz na wyjazd do Brukseli.”

Sławomir Nowak (1974) polski polityk

o wyjeździe Lecha Kaczyńskiego na szczyt w Brukseli 1 września 2008.

„Często zostawiam sceny niedopracowane, ponieważ wiem z doświadczenia, że dopiero konfrontacja aktora ze scenerią podsuwa trafne rozwiązanie. Życie jest najlepszym korektorem.”

Jerzy Passendorfer (1923–2003) polski reżyser filmowy

Źródło: Danuta Karcz, Pułapki na widzów, Kino nr 6 (66), 1971, s. 13.

O życiu

„(…) zadaniem artysty jest komunikowanie. Jeśli jest on na scenie spięty, zablokowany, niczego nie przekaże.”

José Cura (1962)

Źródło: „Polityka” 47/02 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niej21.htm

„Znaczną rozmaitość wykazują fizjonomie scharakteryzowanych przez artystę ludzi, którzy wielką siłę ekspresji osiągnęli w (…) w środkowej scenie ołtarza. W kwaterach jego skrzydeł pojawiają się długobrode i wąsate twarze o wychudłych policzkach, pełne powagi i namaszczenia lub bardziej powszednie i gminne (…), to znowu tłuste i wygolone oblicza „opatów”, gładkie lica urodziwych młodzieńców, ujęte w kręte sploty włosów, grubo zarysowane i płaskie twarze służby kościelnej, jakby „dynarskie” ściągłe fizjonomie pasterzy, zwyrodniałe i dzikie gęby żołdaków w Pojmaniu oraz dysplastyczne i karykaturalne twarze drobnych pokurczów (…). Charakterystyka tych typów graniczy z naturalizmem i tak typową dla średniowiecza nutą okrucieństwa.”

Tadeusz Dobrowolski (1899–1984) polski historyk sztuki

o Ołtarzu Mariackim.
Źródło: Wit Stwosz. Ołtarz Mariacki, wyd. 1980

O ludziach , O sile

„W tym kontekście pojawienie się szlachetnego rycerza wzywającego do krucjaty mogłoby stać się doprawdy opatrznościowe. Fidel Castro widzi siebie w tej roli. Jednak wymarzona rola została już wcześniej obsadzona przez innego „apostoła”, który wcześniej pojawił się na scenie. Jest senatorem, nazywa się Eddy Chibás, jest bogaty, a więc nieprzekupny, mieszka sam i porywa tłumy w każdy niedzielny wieczór, podczas emisji swego słynnego w całym kraju programu radiowego. Senator Chibás ma piskliwy, przenikliwy głos, skrzeczący jak u papugi, rozpoznawalny wśród tysiąca innych. Jest egzaltowanym kabotynem. Populista, fanatyk, ale zarazem człowiek dogłębnie uczciwy, ma dużą odwagę cywilną i nie waha się wyzywać na pojedynek przeciwników politycznych, którzy szukają z nim zwady. Ten trybun ludowy o manierach ludojada właśnie opuścił z hukiem Kubańską Partię Rewolucyjną (Autentyczną), którą uznał za skorumpowaną, aby założyć nowy ruch, Partię Ludu Kubańskiego (Ortodoksyjną), bardziej radykalną w swym nacjonalizmie. W ciągu kilku miesięcy nowy ruch zajmuje centralne miejsce na politycznej szachownicy kraju. Wszyscy obserwatorzy przewidują zwycięstwo Eddy’ego Chibása w wyborach prezydenckich w 1948 roku. Ten rycerz na białym koniu, polityczny odnowiciel, wziął na celownik uniwersyteckie „gangi.””

Eduardo Chibás (1907–1951)

Kubańczycy są już zupełnie wyczerpani wojną gangów, przypominającą pełzającą wojnę domową.
Źródło: Serge Raffy, Fidel Castro, tłum. Maria Mróz, wyd. Świat Książki, Warszawa 2006, s. 42.

O wojnie , O ludziach , O książkach , O świecie

„Bardziej niż przy sztaludze widziałem się na scenie.”

Borys Szyc (1978) aktor polski

Źródło: „InStyle” nr 2 (11), luty 2009

„Już minęły te czasy, kiedy po znakomitym spektaklu rzucało się aktorom na scenę biżuterię, a po klapie leciały śledzie albo pomidory.”

Wojciech Dąbrowski (1959) aktor polski

Źródło: Żona ma rację, „Tele Tydzień”, nr 5, 31 stycznia 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/dabrowski.html

„Teatr Narodowy ma zasadę, że pełna gotowość zespołu jest wyznaczona na 30 minut przed rozpoczęciem przedstawienia. Tej gotowości nie było, bo poprzedniego dnia, z braku wyboru, wystąpiłam o urlop na żądanie. Inni koledzy nie przebrali się w kostiumy, ale dyrektor Englert przygotował się tak, jakby za chwilę miał występować i w teatralnym stroju odegrał scenę odwoływania spektaklu przed publicznością. Jak to nazwać? Wykonano na mnie publiczny wyrok na oczach widzów. On chciał linczu, co potwierdził zwalniając mnie dyscyplinarnie cztery dni później.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Autorka: Grażyna Szapołowska, Szapołowska o kulisach zwolnienia: Wykonano na mnie publiczny wyrok, 16 kwietnia 2011 http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80273,9446283,Szapolowska_o_kulisach_zwolnienia__Wykonano_na_mnie.html
O Janie Englercie

„Rzeczywiście, teksty są chwilami ostre, ale wypływają z mojego aktualnego poczucia kobiecości, zmysłowości, świadomości własnych potrzeb. Jestem osobą, która nie boi się mówić otwarcie, czego pragnie od partnera, co sprawia jej radość, jak chce być kochana. Tak naprawdę kobietą poczułam się dopiero po przekroczeniu trzydziestki. Wcześniej byłam dziewczynką, która na scenie odgrywała rolę drapieżnej seksbomby i chwilami średnio jej to wychodziło.”

Janet Jackson (1966) amerykańska wokalistka, kompozytorka, aktorka

Źródło: Marcin Prokop, Porozmawiajmy o miłości, „Gala” nr 29-30, 12-26 lipca 2004 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/janet-jackson,2,4973371,artykul.html

O kobietach , Kochać się , Radość

„Bunt? Że latają po scenie z gołymi tyłkami i mówią, że to jest nowoczesność, podczas gdy to jest zwykły ekshibicjonizm, który czasem przeradza się w bardzo nieestetyczne obrazy. Rozumiem, że intymność jest bardzo ciekawa i czasem, gdy jest właściwie pokazana, pomaga zrozumieć istotę ludzką. Ale, na litość boską, czy trzeba obfotografowywać bardzo miłe, zaokrąglone brzuszki kobiet w błogosławionym stanie? Po co?”

Ignacy Gogolewski (1931) aktor i reżyser polski

Źródło: „Przegląd”, 30 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bncl.htm

O kobietach , O czasie , Obraz

„Pewnego razu w szkole muzycznej usłyszał jak podśpiewuję – stroiciel fortepianów. Stwierdził, że mam głos i trzeba koniecznie go dalej kształcić. Przesłuchała mnie wielka niegdyś gwiazda polskich scen operowych Jadwiga Dzikówna, która potwierdziła, że dysponuję materiałem głosowym i warto go dalej szlifować.”

Marcin Bronikowski (1968) polski śpiewak operowy

Źródło: „Kurier Szczeciński”, 12 października 2005 http://encyklopediateatru.pl/artykuly/17008/spiew-bez-kombinowania

O gwiazdach

„Podczas ostatniej trasy występowaliśmy w tradycyjnych strojach bawarskich, które zostały nieco unowocześnione industrialnymi wstawkami (w końcu jesteśmy zespołem metalowym). Chcieliśmy założyć coś odjazdowego i oryginalnego, coś, czego nikt inny nie ośmieliłby się włożyć na scenę. Nosimy tradycyjne stroje, bo jako niemiecka grupa jesteśmy to winni naszemu krajowi. Gdybyśmy pochodzili z Chin, pewnie występowalibyśmy w takich fajnych płaskich kapeluszach.”

Paul Landers (1964) gitarzysta niemiecki (Rammstein)

Źródło: agressiva86.wordpress.com http://agressiva86.wordpress.com/2010/10/27/wywiad-z-paulem-landersem-dla-magazynu-gitarzysta/

„Gdy mam zły humor, co się zdarza bardzo rzadko, puszczam sobie Światła wielkiego miasta. Scena, w której Chaplin walczy na ringu, jest majstersztykiem.”

Katarzyna Pakosińska (1972) polska artystka kabaretowa

Źródło: „Dziennik Zachodni”, 31 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wmww.htm

„Miałam 16 lat i bez wahania zgodziłam się na wszystko, co ta rola ze sobą niosła. Rodzice wierzą w moje decyzje, ale oczywiście zwrócili mi uwagę, że mogę mieć problemy z odwagą na planie przy scenach erotycznych. Pytali reżyserkę jak te sceny mają być pokazane itd. A ja i tak bardzo chciałam zagrać. Ta rola była dla mnie wyzwaniem, nauką i dała mi odwagę do przełamania swoich lęków i barier. Jeśli kobieta jest aktorką, to jej ciało jest narzędziem i gra całą sobą!”

Anna Karczmarczyk (1991) polska aktorka

o roli w filmie Galerianki.
Źródło: Od małej miss do galerianki – rozmowa z Anią Karczmarczyk, 12 października 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6407/Od-malej-miss-do-galerianki-rozmowa-z-Ania-Karczmarczyk.html

O kobietach , O grach , O rodzicach , O decyzjach

„Świat jest teatrem, w którym nie grają zazwyczaj jednej sztuki naraz. Tutaj człowiek przychodzi, by obejrzeć groteskę lub komedię, by pośmiać się i odpocząć, a oto nagle komedia zamienia się w tragedię lub też komedia i tragedia toczą się jednocześnie, czasem nawet z tymi samymi bohaterami występującymi na scenie.”

Jacek Piekara (1965) polski pisarz

Ja, inkwizytor. Dotyk zła
Źródło: s. 343, wyd. I

O świecie , O czasie

„Kiedyś scena erotyczna w kinie kończyła się tam, gdzie zaczynał się seks. Po pierwszym pocałunku gasło światło. Andrzej Wajda cenzurował piękne sceny z Kaliną Jędrusik w Ziemi obiecanej, a dziś takie sekwencje znajdzie pan w co drugim filmie.”

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

Źródło: Prof. Zbigniew Lew-Starowicz: Gender podoba się tylko elitom, fronda.pl, 1 grudnia 2013 http://www.fronda.pl/a/prof-zbigniew-lew-starowicz-gender-podoba-sie-tylko-elitom,32371.html

O seksie , O świetle

„Nazywam go milczącym aktorem. Są piękne przedstawienia teatrów ruchu czy tańca, które ze sztuką mimu nie mają wiele wspólnego. Pantomima ma wspaniałe korzenie, ale każdy, kto chce zostać mimem, musi znaleźć własny styl i pokazywać prawdę emocjonalnego przeżycia; przemiany, które byłoby trudno, a czasami wręcz niemożliwe wyrazić słowami. Ciało powinno „mówić”. Musi on też dbać, by technika nie zabiła w nim tego, co najpiękniejsze w teatrze pantomimy, czyli płynności zmieniających się stanów emocjonalnych – tego wszystkiego, co składa się na ludzką ciszę. W pantomimie każdy ruch na scenie musi ukazać proces przemiany emocjonalnej. Patrząc na akcję wykonawcy, śledzimy zmienność myśli aktora.”

Stefan Niedziałkowski (1945) polski artysta pantomimy

odpowiedź na pytanie, kim jest współczesny mim.

O myślach , O tańcu , O myśleniu

„Kiedy oglądasz film, w którym facet nosi bez przerwy te same ciuchy, wydaje ci się, że nic łatwiejszego: wziąć parę identycznych bluzek i od czasu do czasu zakładać nową. Tymczasem kiedy w grę wchodzą sceny akcji, sytuacja się komplikuje. Bo jeśli na przykład bohater podczas bójki straci jeden guzik, to trzeba uważać, żeby w kolejnych marynarkach też go nie było. Albo kiedy w rękawie zrobi się dziura. Na takie rzeczy trzeba uważać, bo widzowie potrafią wyłapać każdy błąd.”

Seth Rogen (1982) kanadyjski aktor komediowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=49471

O facetach , O błędach , O stracie , O czasie

„Nieodłącznym elementem teatru jest publiczność, pełni bardzo ważną rolę w spektaklu. Bez niej nie ma teatru. Teatr tworzy się dopiero w relacji sceny z widownią, w przytomności widza.”

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O relacjach

„Oczywiście, to zamknięcie sceny politycznej wynika przede wszystkim z systemu finansowania partii. W zamkniętym systemie komercyjnie zorganizowanej sceny politycznej rozprzestrzenia się model agenta Smitha z Matrixa: samopowielającego się androida „na funkcji”. Smith obsługuje maszynerię kontroli, chociaż sam jej nie programuje. To on jest programowany. Nie muszę chyba dodawać, że agent Smith, czyli po naszemu pan Nikt, jest dość młodym facetem w dość drogim garniturze. (…)
Tak. Ale ten model polityka-androida ma wielkie zalety. Jest odporny, wytrzymały, wydajny. W Boga wierzyć nie musi, wystarczy, że wierzy w Kościół i rynki finansowe. Może trochę się ta wiara zachwiała przy ostatnim kryzysie, ale nie na tyle, żeby przeprogramować podstawy. Postpolityk jest elastyczny i kompatybilny. (…) Barwna i różnorodna, a zarazem merytoryczna i ideowa scena polityczna zanikła na rzecz technokratycznego zarządzania emocjami, konfliktami i procedurami.”

Kazimiera Szczuka (1966) polska historyczka literatury

Źródło: krytykapolityczna. pl, 8 czerwca 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/content/view/8205/1/

O Bogu , O wierze , O facetach

„Nie traktujemy naszego wspólnego grania jako „projektu”! Nagrywamy płyty, gramy koncerty i nie zamierzamy prędko odpuścić! Wychodząc na scenę czujemy się zespołem z krwi i kości! Co zaś tyczy nagrań to może gościnnie ktoś będzie przechodził koło studia, wpadnie na piwo i coś od siebie dorzuci podczas nagrań, jak było za pierwszym razem ale to wszystko. Tego się nie planuje, to wychodzi spontanicznie podczas pracy.”

Piotr Wtulich (1973)

Źródło: Wywiad, 21 stycznia 2009 http://www.rockz.pl/wywiady/246-wywiad-z-kayem-z-black-river

O piwie , O studiach

„Byłam w podstawówce, w siódmej klasie. Czytałam Zbrodnię i karę Dostojewskiego. Sama w domu, w środku nocy… Właśnie czytałam scenę, gdy Raskolnikow idzie po schodach, by zamordować lichwiarkę, gdy nagle do nocnej lampki wpadła ćma i zaczęła się tam niesamowicie szamotać. Na ścianie zobaczyłam gigantyczny, straszny cień… Po czym ćma wyskoczyła poparzona i wleciała mi prosto w twarz. Nigdy tego nie zapomnę! Ja wiem, że to może wydawać się śmieszne, ale naprawdę się przeraziłam! I zostało mi to do dzisiaj. Niektórzy boją się pająków, węży… A ja panicznie boję się ciem. Gdy jakaś wpadnie do pokoju, od razu się ewakuuję. Wniosek jest jeden: czytajcie, dzieci, lektury, tylko nie po nocach!”

Bożena Stachura (1974) polska aktorka

Źródło: Od Paczkowa do Grabiny – wywiad z Bożeną Stachurą, cz. I http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1056/Od-Paczkowa-do-Grabiny-wywiad-z-Bozena-Stachura-cz-I.html

O dzieciach , O pokoju , O karze , O domu

„Japonia jest najbardziej zabawnym miejscem na każdym tournée. Wszystkie koncerty zaczynają się tam około 18.00 a kończą około 20.15. O tej porze w stanach nie zdążymy jeszcze nawet wyjść na scenę.”

Lars Ulrich (1963) muzyk rockowy, perkusista, członek zespołu Metallica

Wypowiedzi członków zespołu, Lars Ulrich

Pora roku

„Czasem w ogóle nie chce mi się iść do teatru. Ale kiedy wchodzę na scenę, staję się kimś innym. Aktorstwo sprawia mi przyjemność. Jestem przejęta nawet w sztuce dla dzieci. Granie zaczyna aktora męczyć, gdy już nie cieszy go przebywanie na scenie. Pewnie, że czasem – z powodu zmęczenia i natłoku zajęć – wkrada się rutyna, ale przed tym się nie ucieknie.”

Matylda Paszczenko-Witkowska (1976)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 27 lutego 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zawszes.htm

O dzieciach , O przyjemności , O czasie

„Jako dramaturg jestem trochę takim obserwatorem analitycznym, proponuję pewne rozwiązania lub kierunki, ale czasem (…) nie mogę wyrzucić jakiegoś tekstu, bądź czegoś dodać, bo mamy gotową partyturę i to jest nie do ruszenia. (…) Natomiast w teatrze dramaturg może powiedzieć, że brakuje jakiejś sceny i ją wymyślić lub wrzucić Balzaca, dysponuje innymi narzędziami. To specyficzny zawód.
Przyjmując ofertę pracy w roli dramaturga, nigdy nie myślę, że to zajęcie wyżej cenione bądź bardziej potrzebne teatrowi współczesnemu. To absurdalne myślenie. Po prostu, podchodzę do tego jak do kolejnego zadania teatralnego. Opowiadamy jakąś historię, przez teatr lub operę, i muszę uruchomić wszystko, co wiem i potrafię, swoje doświadczenia z pisania dramatów również. Bo kiedy jestem dramatopisarzem i czytam Gogola, to czytam go inaczej niż krytyk literacki. Być może jako pisarz zauważam inne rzeczy, włączam intuicję. Istotne natomiast, że zawsze patrzę na tekst jak kolega po piórze. Dlatego wartościowanie tych dwóch profesji, dramatopisarza i dramaturga, nigdy nie przyszłoby mi do głowy. Pytanie, czy urobek danego roku wszystkich dramatopisarzy jest oceniany przez krytyków jako rok urodzaju czy jako rok klęski.”

Małgorzata Sikorska-Miszczuk (1964)

Źródło: Agata Dąbek, Wszystko, co wiem i potrafię http://www.dwutygodnik.com/artykul/4675-wszystko-co-wiem-i-potrafie.html, Dwutygodnik.com nr 113/2013.

O historii , O myślach , O czasie , O czytaniu

„W teatrze muzyka jest tylko jednym z elementów. Czasami bardziej, a czasami mniej istotnym. Kiedy natomiast piszę jakiś utwór autonomiczny, to wiem, że przez dwadzieścia minut muszę zająć słuchacza samym dźwiękiem, bez świateł i kostiumów. Ta muzyka jest dużo bardziej złożona. I dlatego czasem nad paroma taktami siedzi się tygodniami, miesiącami. W teatrze muzyka nie jest tak intensywna, nawet nie może być. Utwory autonomiczne na scenie się nie sprawdzają, bo są za gęste. Aktor czuje wtedy, że ma konkurencję.”

Paweł Mykietyn (1971) polski kompozytor i klarnecista

Źródło: „Teatr” 9/08, 23 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kmtnk.htm

O muzyce , O świetle , O czasie

„Aktorzy sami uwodzą siebie – zarówno klęskami, które pielęgnują w pamięci, jak i sukcesami. Większość wybitnych artystów ma zdolność samooceny. Na pewno pomaga sukces i współpracownicy, którzy mają do nas zaufanie. Mówią, że wierzą w nasz warsztat i chcą skorzystać z naszych możliwości. To na pewno pomaga w otwarciu się na scenie, a także w podejmowaniu nowych wyzwań. Dlatego szukam ludzi, którzy mi ufają.”

Mariusz Bonaszewski (1964) polski aktor

Źródło: Wieczne niespełnienie i niepewność, „Rzeczpospolita” nr 122, 26 maja 2006.

O ludziach , O zaufaniu , O sukcesie

„A miłość? Miłość przybrała formę romantycznej opery. Miałem główną rolę. Za każdym razem stawałem u stóp auszwickiej szubienicy, a zamiast ostatniego słowa skazańca, „słałem ostatnie spojrzenie” hen, hen tam, gdzie na balkonie białej willi stoi panna młoda z kielichem szampana. Pije, a raczej wargi umoczy i takie musujące podaje pewnemu panu po trzydziestce…I udaje, że nie widzi, jak tuż za górą fioletową wstępuję na schody, jak mi kat w mundurze pętle zakłada…znowu upije szampana i perlistym śmiechem swego męża obsypie. Ja się nie liczę. Odpisany na straty. I tu za każdym razem urywam scenę.”

Marian Pankowski (1919–2011) polski pisarz, poeta, tłumacz

Z Auszwicu do Belsen

O miłości , O piciu , O śmiechu , O stracie

„Samoobrona nie była jedyną partią w mojej karierze politycznej. Dziś, z perspektywy, wspominam biało-czerwone krawaty z sentymentem. W Samoobronie poznałam wielu bardzo zacnych, fajnych ludzi. Zawsze miałam swój ogląd sytuacji. Wierzę w życiu w to, czego sama doznam, dotknę, posmakuję, poliżę. Poliżę, oczywiście jeśli mówimy o potrawach. Kiedy poznałam tych ludzi, nie czułam, że są gorsi niż ludzie po lewej i prawej stronie sceny politycznej.”

Anna Kalata (1964) polska działaczka polityczna

Źródło: Anna Kalata o swojej metamorfozie i ... polityce, naszemiasto.pl, 29 stycznia 2011 http://slask.naszemiasto.pl/artykul/756662,anna-kalata-o-swojej-metamorfozie-i-polityce,id,t.html

O ludziach

„Kiedyś w serialu 07 zgłoś się zagrałem zawodowego mordercę, który torturował niepełnosprawne i upośledzone umysłowo dziecko. Scena była bardzo brutalna. W pewnym małym miasteczku, gdzie odwiedzałem znajomych, taksówkarz powiedział mi, że jeśli przyjadę do nich raz jeszcze, to mnie zabije. Ludzie często identyfikują aktora z rolą.”

Marcin Troński (1954) aktor polski

Źródło: „Program TV”

O dzieciach , O ludziach

„Istotą flamenco, jak zwykł mawiać Federico Garcia Lorca, jest „duende”, owo „coś”, co jest duszkiem, chochlikiem, może zjawą, a może marą, które czasami pojawia się będąc czymś ulotnym, nieuchwytnym, niewytłumaczalnym. Sądzę, że aby być dobrym tancerzem flamenco, trzeba mieć właśnie to „coś” specjalnego, co pozwala przekazywać publiczności uczucia, jakich doznajesz, tańcząc przy akompaniamencie gitary i pieśni. Flamenco to również technika – bardzo trudna, ale na scenie trzeba o niej zapomnieć. Na scenie musi królować jedynie sztuka wynikająca z doznań i… doskonałej techniki.”

Cristina Hoyos (1946)

Źródło: „Dziennik Polski”, 6 maja 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/taniecdo.htm

O sztuce , O emocjach

„W tych czasach niełatwych dla prawa i prawników, a w szczególności dla stanu sędziowskiego, Sąd Najwyższy będzie, tak jak dotąd, zajmował się prawem, jego wykładnią i stosowaniem, a nie polityką (…). [Sędziowie Sądu Najwyższego będą] ślepi i głusi nie tylko na ewentualne podszepty, ale nawet na niezwerbalizowane życzenia przedstawicieli którejkolwiek ze stron sceny politycznej. Jednym słowem, zero polityki, ale jednocześnie zero nie tylko strachu czy obawy, ale i uległości przed politykami. Nie taję, że sędziowie SN – a jestem przekonany, że także wszyscy sędziowie sądów powszechnych – liczą jednak – przy takim nastawieniu – na coś na kształt „partnerstwa dla pokoju.””

Stanisław Zabłocki (1950)

Jakże bylibyśmy szczęśliwi, gdyby politycy pozostawili wykładnię, interpretację prawa prawnikom, a przede wszystkim sądom i trybunałom.
wystąpienie w imieniu nowych prezesów Izb Sądu Najwyższego podczas odbierania aktów nominacyjnych od prezydenta Andrzeja Dudy.
Źródło: Prezydent powołał czterech prezesów SN. Usłyszał od nich: „Uległości przed politykami nie będzie” http://wyborcza.pl/1,75398,20637450,prezydent-powolal-czterech-prezesow-sn-uslyszal-od-nich-uleglosci.html wyborcza.pl, 2 września 2016

O strachu , O pokoju

„Rzeczywiście, zawsze dyryguję z pamięci i czynię tak ze względów czysto praktycznych. Po pierwsze, daje mi to możliwość ciągłego kontaktu ze śpiewakami i z orkiestrą, śledzenie partytury i przewracanie jej kartek skupia uwagę nie tam, gdzie powinna być ona skierowana. Ciągły kontakt wzrokowy ze sceną jest nieoceniony. Po drugie, niejako „ujmowałoby” to jedną z rąk, którą zamiast dyrygować, przewracałbym strony. Po trzecie wreszcie, wymusza rzetelne i dokładne nauczenie się partytury. Zwykle trwa to od dwóch tygodni do miesiąca, czasem odrobinę dłużej.”

Tomasz Biernacki (1974)

Źródło: „Nasz Dziennik”, 24 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ccze.htm

O czasie

„W Stanach zdarzyło się, że po jednym z naszych występów Till i drugi członek zespołu musieli spędzić noc w więzieniu z powodu „nieobyczajnego pokazywania się na scenie”… Poza tym jednym wyjątkiem nie było więcej tego typu ekscesów.”

Christoph Schneider (1966) perkusista niemiecki (Rammstein)

Źródło: nuta.pl http://www.nuta.pl/wywiady/d/1/79/

O nocy

„Jestem wychowany w kraju gdzie każdy bluzga, praktycznie od dziecka. Używam w utworach przekleństw w celu podkreślenia istoty pewnych wypowiedzi i ich tonu. Moim zdaniem bluzgam i tak mniej, niż połowa polskiej sceny rapowej, biorąc pod uwagę fakt, że piszę i mówię bezpośrednio o społeczeństwie a nie o bzdurach w jakiś pokręcony sposób.”

Miuosh (1986)

Źródło: W Gliwicach nawet rap jest grzeczny – wywiad z Miuoshem, info-poster.eu, 3 lipca 2012 http://info-poster.eu/w-gliwicach-nawet-rap-jest-grzeczny-wywiad-z-miuoshem/

O dzieciach

„Rektorem naszej uczelni był (…) Eugeniusz Fulde – wspaniały aktor, reżyser i pedagog, który uczył nas rzemiosła na scenie. Krążyła wówczas laka pogłoska, że jeżeli rektor kogoś ze studentów pocałuje, to znaczy, że len będzie musiał odpaść. Pewnego dnia, po jednym z egzaminów, szlam korytarzem i nagle rektor Fulde, którego mijałam, cmoknął mnie w czoło!!! Moi koledzy zamarli. Aleja niewiele myśląc podbiegłam do niego i również pocałowałam go w czoło… Zastanawialiśmy się potem, kto z nas wyleci!”

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Zachodni” nr 263, 12–13 listopada 2005 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/18329.html

O myślach , O myśleniu

„U mnie wszystko musi być na sto procent: dom, praca i wygląd. Na scenie – tylko szpilki, nawet jak grałam w skeczach babcie, ciotki i miałam jakieś barchany na sobie. Okropnie się sprężałam, żeby nadążyć na tych szpilkach za chłopakami.”

Katarzyna Pakosińska (1972) polska artystka kabaretowa

Źródło: Cztery rozwody z wesołą panną. http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,53581,10214249,Cztery_rozwody_z_wesola_panna.html

O domu , O wyglądzie , Chłopak

„(…) reżyser to wcale nie ktoś, kto przychodzi, wymyśla, rządzi, układa i cieszy się, że wszystko na scenie idzie po jego myśli. Tak naprawdę reżyseria jest jednym wielkim kompromisem między wyobrażeniami a kontekstem.”

Wojciech Adamczyk (1959) polski reżyser i aktor

Źródło: Anita Nowak, Wojciech Adamczyk, teatrdlawas.pl, 11 kwietnia 2014 http://teatrdlawas.pl/artykuly/223-wojciech-adamczyk

O myślach , O myśleniu

„Monumentalizacja to po prostu zatrzymanie akcji w ruchu i ukazanie sylwet bohaterów w pomnikowej nieruchomości, w wyolbrzymieniu przez grę świateł, przez pustą przestrzeń jako tło. Jest to chwila, w której głos historii jakgdyby odzywał się na scenie.
Metafora, uogólnienie, monumentalizacja, to puenty podsumowujące dotychczasowe emocje widza w jego drodze do wielkiego uczucia. Ale poezję akcji w jej emocjonalnym oddziaływaniu winny również wzmacniać elementy ilustracji muzycznej, gra świateł i barw, sugestywny rytm, architektura syntetyczna i pełna przestrzeni, pomocna aktorskiemu ruchowi. Każdy z tych czynników w teatrze naszych marzeń winien być realizowany nie naturalistycznie, (…) ale tak, aby wzmacniał akcję w jej emocjonalnym oddziaływaniu.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

Źródło: Marzenie o teatrze http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=7023, „Dziennik Polski” nr 46, 23 lutego 1955, s. 2–3.

O emocjach , O historii , O grach , O świetle

„Pierwszego dnia w szkole teatralnej musiałam wejść na scenę i improwizować. Stanęłam na środku i poczułam się jakoś znajomo. Miałam opowiedzieć o śmierci kogoś bliskiego i wygłosić mowę na pogrzebie. Płakałam, śmiałam się… sama z siebie, te emocje pojawiły się znikąd. Gdy wszyscy zamilkli, pomyślałam: „O kurczę, nie jest dobrze”. Ale gdy cała klasa zaczęła bić brawo, poczułam, że właśnie do tego jestem stworzona.”

Diane Kruger (1976) aktorka i modelka niemiecka

Źródło: „InStyle” nr 9 (18), 2009

O śmierci , O płaczu

„Poirot to wyjątkowy moralny 'kompas'. Gdy go oglądasz, masz wrażenie, że świat jest doskonały, że w jego obecności nic nie może ci grozić. Nawet w najbardziej dramatycznych scenach widownia czuje się z nim bezpiecznie. Możesz być absolutnie pewien, że cokolwiek uczyni, ostatecznie będzie właściwe.”

David Suchet (1946) brytyjski aktor i producent filmowy

O świecie , O wrażeniach

„Moim domem było i jest moje dzieło.
Obraz, spektakl, teatr, scena.”

Tadeusz Kantor (1915–1990) polski reżyser, malarz, scenograf, grafik

O domu , Obraz

„Nie odskoczył, nie nosił się, wiedział, gdzie jego miejsce i jak je kochać. A uwierz, że miał naprawdę ciężko. Naprawdę. A mimo to nigdy nie widziałem go smutnego. Najważniejsze dla niego było to, że jest tu i gra dla tych tutaj. Chciałbym mieć tyle odwagi i siły, co on. To niesamowite. Potrafił obrazić się na Kazimierza Kutza, bo wmontował do „Śmierci…” za mało ballady, którą w jednej ze scen Janek gra na harmonijce. A mówił, że to dla niego strasznie ważne było, bo jak robił na grubie, to codziennie grał ją chopom na końcu szychty. Obraził się i wyszedł z „Kosmosu” podczas premiery. Wałęsa, pół rządu, Kutz, wielka impreza, ogólnopolska premiera, temat wręcz polityczny, gorący, ciężki – a Janek się wkur… i wychodzi, bo takie zagranie to według niego brak szacunku dla niego i górników. Trzeba coś dodawać?”

Miuosh (1986)

o Janie Skrzeku.

O śmierci , O historii , O grach , O sile

„Marzy mi się stworzenie takiej postaci na scenie, której do tej pory nie było, tzn. takiej, której nikt nie wymyślił i to właśnie ja ją wymyślę.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„AD Spectatores”, 16 maja 2008

„Gdyby ktoś z nas nie miał marzeń, nie próbował się rozwijać, to od razu powinien położyć się do piórnika. W zawodach artystycznych nie ma pojęcia emerytury. Na scenie zwykle się umiera. Może nie chciałbym umrzeć tak szumnie i spektakularnie jak Tadeusz Łomnicki, ale jednak wolałbym, żeby to się stało w biegu.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Źródło: Rozmowa z Marianem Opanią, wisla.naszemiasto.pl, 5 maja 2005 http://wisla.naszemiasto.pl/archiwum/900900,rozmowa-z-marianem-opania,id,t.html

„Przede wszystkim chcę pogratulować i złożyć wyrazy szacunku i podziwu panu premierowi Jarosławowi Kaczyńskiemu, prezesowi PiS (…). Każdy, kto z uwagą obserwuje scenę polityczną nie ma dzisiaj wątpliwości co do jednego: otóż z całą pewnością jest pan wielkim politykiem i wielkim strategiem. Ale ja muszę dodać jeszcze jedno: z całą pewnością jest pan także wielkim człowiekiem. Świadectwa pana wielkości są jednoznaczne. (…) Podjął pan wielkie ryzyko, kiedy wraz z władzami PiS zdecydował pan, że ja będę kandydatem na prezydenta. A potem podjął pan kolejne ryzyko, wystawiając na kandydata na premiera panią Beatę Szydło. Trzeba wielkiej odwagi i determinacji; żeby czegoś takiego dokonać, trzeba być rzeczywiście wizjonerem (…) wszyscy w Polsce wiedzą, że pan jest liderem PiS.”

Andrzej Duda (1972) polski polityk, prezydent, prawnik

podczas uroczystości desygnowania Beaty Szydło na stanowisko premiera.
Źródło: Aneta Bańkowska, Łudziliście się, że Duda będzie niezależnym prezydentem? Dziś pokazał, jak jest naprawdę http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114871,19183548,ludziliscie-sie-ze-duda-bedzie-niezaleznym-prezydentem-to.html, gazeta.pl, 13 listopada 2015.

Cytaty na temat scena strona 7

Cytaty na temat scena
strona 7