Cytaty na temat restauracja (68 cytatów)

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Starsza pani w londyńskiej restauracji zapytała moją córkę, czym zajmuje się jej tata. Odpowiedziała: „On jest piratem” - a ja byłem bardzo dumny z tej odpowiedzi.”

Johnny Depp (1963) aktor amerykański

O córce

„To oszałamiający moment w przygodzie miłosnej, kiedy po raz pierwszy, w miejscu publicznym, w restauracji albo w teatrze, mężczyzna opuszcza dłoń i kładzie ją na dziewczęcym udzie, a ona umieszcza dłoń na dłoni mężczyzny i przyciska ją do siebie. Te dwa gesty mówią wszystko, co było do powiedzenia. Zgoda na wszystko. Wszystkie umowy są zawarte. I długa minuta milczenia, w której krew śpiewa.”

Ian Fleming książka Diamenty są wieczne

Diamenty są wieczne (1954)

O śpiewie

„Film wtedy jest dobry, gdy jest wart pieniędzy za kolację w restauracji, dwa bilety do kina i opiekunkę do dziecka.”

Alfred Hitchcock (1899–1980) brytyjski reżyser i producent filmowy

Źródło: Jacek Szczerba, Czemu Hitchcock wolał blondynki, „Gazeta Wyborcza”, 9 listopada 2012.

O dzieciach

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?

„Pewnego dnia pomyślałem, że jeśli zobaczysz ptaka ze złamaną nogą, naprawdę masz ochotę coś z tym zrobić i pomóc temu ptakowi. … W tym samym czasie idziesz do restauracji i jesz kurczaka czy coś. To nie ma sensu. … Zdałem sobie sprawę, że jeśli naprawdę kieruje tobą współczucie, może nie wystarczy po prostu przestać jeść zwierzęta, ale może powinieneś zbojkotować cały przemysł zwierzęcy, ponieważ… nie tego chciałbyś jako współczująca istota. Więc właściwie powinieneś pójść o krok dalej i zostać weganinem.”

Patrik Baboumian (1979)

O ptakach , Sens , O czasie , O zwierzętach

„Prawdziwy internet jest bowiem całym nowym światem, zbudowanym z dziesiątek tysięcy społeczności, od usenetowych grup poczynając, a kończąc na ukrytych w sieci TOR forach, na które zapuszczają się nieliczni. Tego wszystkiego nie sposób dowiedzieć się – a już na pewno nie sposób pojąć – z kolorowych tygodników czytanych w sejmowej restauracji. Tu trzeba się wychować.”

Piotr Czerski (1981) polski poeta, prozaik, informatyk

Boleść Palikota. Bezlitośnie został wyszydzony
Źródło: Boleść Palikota. Bezlitośnie został wyszydzony http://wiadomosci.wp.pl/title,Bolesc-Palikota-Bezlitosnie-zostal-wyszydzony,wid,14213718,wiadomosc.html?ticaid=1dd6a, wp.pl, 31 stycznia 2012

O świecie , O czytaniu

„Jeśli dzisiaj niektórzy teologowie wyzwolenia wycofują się z zajmowanych dotąd pozycji, nie dzieje się tak za przyczyną upadku muru berlińskiego, choć fakt ten bez wątpienia skłania (…) do poważnych refleksji. Przyczyna wiąże się bowiem z naciskami idącymi z centrum władzy w Kościele, a w każdym razie pochodzącymi od jej prominentnych przedstawicieli. Tych, którzy angażują się w restaurację instytucjonalnej hegemonii – ze szkodą dla kościołów lokalnych, osiągnięć Soboru Watykańskiego II.”

Frei Betto (1944)

Źródło: Artur Domosławski, Chrystus bez karabinu. O pontyfikacie Jana Pawła II, wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 837337552X, s. 113, 114.

„Powiem wam, że niejeden poseł to się nawet w czasie obrad Sejmu upija. Nie ma podziału na prawicę i lewicę. Wszyscy chleją równo. W żadnym chyba zakładzie pracy w Polsce na stołówce nie sprzedaje się alkoholu. A tu whisky można kupić nawet w kiosku z gazetami. Po tych wszystkich wyskokach, co brukowce opisują, to chłopy trochę boją się pić w restauracjach. Siedzą po pokojach. Ale wszystko słychać, bo pijanych ponosi, głośno mówią, śpiewają.”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

Źródło: Zobaczymy, kto się będzie śmiał, gazeta.pl, 3 lutego 2006 http://serwisy.gazeta.pl/df/2029020,34471,3158290.html

O pokoju , O piciu , O śpiewie , O czasie

„Pensja spadła mi o połowę, ale znikł wrzód żołądka. Znów mogłem się obżerać w drogich restauracjach – tyle, że nie było mnie na to stać.”

Neal Stephenson książka Zodiac

Zodiac (thriller ekologiczny)
Źródło: Zodiac (thriller ekologiczny), str. 16, Poznań 2001.

„W wielkich produkcjach amerykańskich obserwowałam, jak na planie pieniądze przelewają się przez palce. Ten rozmach jest niebywały. The Deep End Scotta McGehee i Davida Siegela kosztowało 2 miliony dolarów. Tyle w hicie hollywoodzkim wydaje się na minutę zdjęć pod napisy czołowe. Ale w końcu ja jestem tylko aktorką. Przyjęłam rolę i grałam. Kucharz, stojąc nad patelnią, też nie zastanawia się, czy przyrządza potrawy w wielkiej hotelowej restauracji, czy w małej knajpce. Robi to, jak umie najlepiej. Tyle że ja generalnie wolę te małe knajpki.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

Źródło: Krzysztof Kwiatkowski, Dwuznaczna Tilda, „Gazeta Wyborcza” dodatek „Wysokie Obcasy”, 23 listopada 2007 http://www.gazetawyborcza.pl/1,76842,4700263.html

O pieniądzach

„Jazz w pięknych restauracjach. To była inna cywilizacja. I świetna szkoła życia i sztuki. Policzyłam, że mam w repertuarze 500 amerykańskich standardów! A jacy muzycy! Oprócz Urbaniaka Wojciech Karolak, Andrzej Dąbrowski, a mój brat Leszek grał na bębnach.”

Urszula Dudziak (1943) polska piosenkarka

o restauracjach w Szwecji.
Źródło: Wywiad, 2008 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/urszula-dudziak,1,4973635,artykul.html

O szkole

„Mój ojciec Leon przed wojną był restauratorem, gdy wrócił po wojnie z robót w Niemczech, chciał kontynuować tę działalność. Pozwolono mu potem nawet na wydzierżawienie restauracji. Ale jego prywatna inicjatywa była tolerowana tylko przez pół roku. Lokal upaństwowiono, a rodzina musiała szukać innych źródeł dochodu. I tak trafiliśmy do Leszna, gdzie mieszkał brat mojej mamy Heleny, Władysław Pietek. To też zresztą była bardzo ciekawa postać. W czasie wojny musiał się ukrywać przed Niemcami, którzy zabrali jego majątek. Wyznaczono nawet 40 tys. marek nagrody za wskazanie miejsca jego pobytu. Po wojnie próbował wrócić do dawnych zajęć, produkował pędzle, szczotki. Był człowiekiem zaradnym, przedsiębiorczym, ale jak się okazuje, nie na tamte czasy. Komuniści postanowili zlikwidować prywatną inicjatywę i ofiarą tej akcji padł także wuj.”

Elżbieta Barys (1947) polski polityk

Źródło: Przekonuję ludzi do słusznych pomysłów, naszdziennik.pl, 29 września 2007 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070929&id=my12.txt

O wojnie , O ludziach , O rodzinie , O czasie

„Życie jest jak droga restauracja, gdzie zawsze na koniec podsuwają ci rachunek, co wcale nie oznacza konieczności zapomnienia o delicjach, których się wcześniej kosztowało.”

Arturo Pérez-Reverte (1951) pisarz hiszpański

Szachownica flamandzka

O życiu

„Restauracja to (…) dobre miejsce do poznawania nowych ludzi; ktokolwiek może wejść tu prosto z ulicy.”

Pedro Almodóvar (1949) hiszpański reżyser i scenarzysta

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=33787

O ludziach

„Doświadczyliśmy tych samych okresów restauracji co inne kraje, ale nie doświadczyliśmy żadnej rewolucji. (…) Tylko raz przebywaliśmy w towarzystwie wolności, w dniu kiedy została zaaresztowana.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

tłumacząc, dlaczego Niemcy są społecznie zacofane w stosunku do Francji i Wielkiej Brytanii.
Przyczynek do krytyki heglowskiej filozofii prawa (1843)

O wolności

„Każdy z nas jest witany jak bohater narodowy. Jeden Pan z Kluczborka powiedział, że jak mu dam koszulkę, to w jego restauracji w centrum będę do końca życia jadł za darmo obiady. Innym razem, gdy jechałem taksówką kierowca powiedział: „Nie mistrzu, nie będzie Pan płacił.””

Grzegorz Szymański (1978) siatkarz polski

Ja jednak zapłaciłem.

„Jestem bardzo wysoka i już wówczas, gdy nie byłam jeszcze koszykarką, wzbudzałam zainteresowanie. Wszyscy na mnie patrzą, gdy wchodzę do sklepu, idę na dyskotekę, czy gdziekolwiek indziej. Kiedyś bardzo mi to przeszkadzało, z czasem trochę się przyzwyczaiłam, ale wolałabym zostać nieco w cieniu. Gdy występowałam w USA, poszliśmy z przyjaciółmi do restauracji. Zaczęliśmy rozmawiać i nagle okazało się, że ludzie przy innych stolikach są cicho. Wszyscy słuchali, o czym rozmawialiśmy. Czasem trzeba się kontrolować. Nie można być sobą, pogadać na luzie.”

Małgorzata Dydek (1974–2011) koszykarka polska

Źródło: Cezary Kowalski, Koszykówka jest w moim życiu zawsze, onet.pl, 13 kwietnia 2000 http://film.wp.pl/id,34564,title,Koszykowka-jest-w-moim-zyciu-zawsze,wiadomosc.html

O ludziach , O czasie

„Dowiadujemy się z niego, że wilgoć i niezdrowe powietrze oraz ciasnota to były klasyczne warunki, w jakich musiał żyć proletariat w XIX wieku. Dziś w Polsce można spotkać bezdomnych nawet po wyższych studiach, więc postęp jest ogromny. Nie mają też oni piwnicznej izby, bo to są w miastach najdroższe miejsca, przeznaczone na restauracje, bary, puby i nocne lokale. Bezdomni żyją dziś na ulicy, więc żadna zatęchła wilgoć i żadna ciasnota ich nie dotyczy.”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

analiza wiersza W piwnicznej izbie Marii Konopnickiej.
Cytaty z tekstów literackich, Mamuta tu mam. Utwory zebrane spod łóżka (2005)

O wieku

„Większym narcyzem był tylko "Baranina", Jeremiasz Barański. To dopiero był nygus! W PRL pracował dla SB, a po upadku Muru - dla wojskówki. Miał wygląd księcia i charakterek bestialskiego zbira, nie cofał się przed żadną zbrodnią. Ustawiliśmy go w Wiedniu i załatwiliśmy immunitet, więc… Tak, został konsulem honorowym Liberii na Słowacji, pani Krystyno. (…) poczuł się królem, faraonem półświatka europejskiego, półbogiem, któremu wszystko wolno, zrywał się ze smyczy. W 1999 samowolnie rozwalił kliku bandziorów wewnątrz warszawskiej restauracji "Gama". Dostał nagrodę, lecz uważał, że jest już niedotykalny, gdyż przyznano mu austriackie obywatelstwo… Miarka się przebrała, kiedy w 2001 roku kazał rąbnąć ministra Jacka Dębskiego, który był moim człowiekiem. Aresztowano za to "Baraninę" w Wiedniu, a jego "cyngla", o ksywce "Tadzio", w Warszawie, i obaj w swych celach popełnili "samobójstwa".”

Jeremiasz Barański (1945–2003) polski przestępca

O samobójstwie , O wyglądzie

„Poziom bezpieczeństwa w Kabulu jest świetny, na ulicach pełno ludzi, sklepy działają, otwierają się dobre restauracje, są tylko straszne korki. Mógłbym wieść tu bardzo przyjemne życie, ale nie mam na to czasu.”

Ryan Crocker (1949)

Źródło: Wawrzyniec Smoczyński, WYWIAD: Jak zakończyć wojnę w Afganistanie Nie wybijemy talibów, polityka.pl, 29 kwietnia 2012 http://www.polityka.pl/swiat/rozmowy/1526091,1,wywiad-jak-zakonczyc-wojne-w-afganistanie.read

O życiu , O wojnie , O ludziach , O czasie

„Kiedy nieśmiały wchodzi do restauracji, sądzi, że wszystkie stoliki są zarezerwowane.”

Ramón Gómez de la Serna (1888–1963) pisarz hiszpański

„W ciąży z Matyldą nie jadłam nic słodkiego, za to straszne ilości śledzi i ogórków kiszonych. Natomiast z Weroniką chodziłam do restauracji chińskiej, gdzie w miseczkach podawali olej z chili. Bardzo ostra przyprawa! Kiedy kelner się odwracał, wypijałam duszkiem całą miseczkę i gnałam do drugiego stołu, żeby zamienić miseczki. Dlatego urodziłam dwa niesamowite „smoki.””

Małgorzata Potocka (aktorka) (1953) polska aktorka, reżyserka, producentka filmowa

Moje dziewczyny to drapieżne i wyjątkowo samodzielne indywidualistki.
Źródło: Ciążowe zachcianki Małgorzaty Potockiej http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1483.html

O dziewczynach

„Nasz piękny park nosił niegdyś, jak opowiadał mi nieboszczyk dziadek, imię marszałka Piłsudskiego. Później, w czasie wojny, zmieniono tę nazwę na Park Horsta Wessela. Po wojnie patronami parku zostali bohaterowie Stalingradu i byli nimi bardzo długo – do czasu, gdy marszałek Piłsudski ponownie wrócił do łask, a jego popersie do parku. Później, gdzieś około 1993, nastała Era Szybkich Zmian. Marszałek Piłsudski zaczął się źle kojarzyć – nosił wąsy i robił przewroty, głównie w maju, a nie były to czasy, gdy można było tolerować w parkach popiersia facetów z wąsami, lubiących podnosić zbrojną rękę na legalną władzę, niezależnie od efektu i pory roku. Park przemianowano tedy na Park Orła Białego, ale wówczas inne narodowości, których na Suwałkach było już bez liku zaprotestowały gorąco. I czynnie. Wówczas nazwano park Ogrodem Ducha Świętego, ale po trzydniowym strajku banków postanowiono nazwę zmienić. Zaproponowano: Park Grunwaldzki, ale zaprotestowali Niemcy. Zaproponowano: Park Adama Mickiewicza, ale zaprotestowali Litwini ze względu na pisownię i inskrypcję „polski poeta” na projekcie pomnika. Zaproponowano: Park Przyjaźni, ale zaprotestowali wszyscy. W rezultacie ochrzczono park imieniem króla Jana III Sobieskiego i tak już zostało, prawdopodobnie dlatego, że odsetek Turków w Suwałkach jest znikomy, a ich lobby nie ma żadnej siły przebicia. Właściciel restauracji „Istanbul Kebab” Mustafa Baskar Yusuf Oglu mógł zaś sobie strajkować do usranej śmierci.”

Andrzej Sapkowski (1948) polski pisarz

główny bohater opowiadania o parku w Suwałkach.
Coś się kończy, coś się zaczyna
Źródło: W leju po bombie.

O śmierci , O przyjaźni , O wojnie , O sile

„Jestem jak menu w drogiej restauracji. Możesz sobie popatrzeć, ale cię nie stać.”

Anna Kurnikowa (1981) tenisistka rosyjska

„Są ludzie, co złożyli przysięgę Republice jednej i niepodzielnej, potem przysięgę Dyrektoriatowi w pięciu osobach, potem Konsulatowi w trzech osobach, potem Cesarstwu w jednej osobie, potem pierwszej Restauracji, potem znowu Cesarstwu, wreszcie przysięgli Restauracji drugiej i coś jeszcze zachowali dla Ludwika Filipa. Ja tak bogaty nie jestem. Idę za orszakiem pogrzebowym starej monarchii jak pies nędzarza.”

François-René de Chateaubriand (1768–1848) francuski pisarz, polityk i dyplomata

O ludziach , O zachowaniu

„Tamtego lata w chińskiej restauracji zapytałem powieściopisarza Williama Styrona, ilu ludzi na całej planecie ma to co my, czyli życie warte życia. Wspólnie uznaliśmy, że jakieś siedemnaście procent.”

Kurt Vonnegut książka Trzęsienie czasu

Trzęsienie czasu
Źródło: rozdz. 42

O życiu , O ludziach

„Wiecie, dlaczego źle się poczuł szef UEFA feldmarszałek Pampelini. Okazało się, że Lwów chyba nie zrobi turnieju. Co przyjeżdżał ktoś od Pampeliniego…:
– Jenevue renevenue du stadion?
– Cu gada? Cu gada?
– Mówi, że stadion chce zobaczyć.
– Jaki stadion, panie, chodźmy do restauracji.
– Vevenue susutie du stadion?
– Panie. Stadion to my mamy we komputerze.”

Marcin Daniec (1957) satyryk polski

Monolog na XVI Festiwalu Kabaretu w Koszalinie (2010)

„Przełamana został pewna granica psychologiczna. Widać, że ludzie na ulicach, w restauracjach zaczynają mówić o polityce. To coś całkiem nowego. Debaty toczą się w Internecie i przenoszą potem na ulice.”

Boris Kagarlicki (1958)

o antyputinowskich protestach w Rosji.
Źródło: rozmowa Magdaleny i Łukasza Kuźmy, Rosja się rusza, krytykapolityczna.pl, 11 grudnia 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Serwisrosyjski/KagarlickiRosjasierusza/menuid-1.html

O ludziach

„Przestało istnieć życie aktorskie, które kiedyś ogniskowało się wokół SPATIF-ów, aktorskich restauracji.”

Bogusław Linda (1952) aktor i reżyser polski

Źródło: wywiad, „Gala”, 4-5/2010 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/2/artykul/boguslaw-linda-zmusil-mnie-pan-do-mowienia.html?page=2

O życiu

„Nie chodzi o to, że trzeba przestać żyć, tato. Tylko że trzeba umrzeć, żeby skończyć z tym gównem. […] Ale na tym zasranym świecie wszystko, co dobre, jest albo na receptę, albo wyprzedane, albo osiąga taką cenę, że trzeba zapłacić duszą, żeby poczuć smak. Życie to restauracja, na którą Cię nie stać. Śmierć to rachunek za jedzenie, którego nie zdążyłeś nawet skosztować. Zamawiasz więc najdroższą rzecz w karcie, bo przecież i tak odchodzisz, prawda? Może zdążysz złapać chociaż kęs.”

Jo Nesbø książka Upiory

Upiory (2011)

O życiu , O śmierci , O prawdzie , O jedzeniu

„Teatry powinny być restauracjami kultury.”

Antoni Regulski

„Kolacja w restauracji Dom Polski na Saskiej Kępie i Stadion Narodowy. Poważnie mówiąc, wszyscy byli pod wrażeniem lokalizacji stadionu – nad Wisłą, nieco na uboczu, a jednak blisko centrum. Nawiasem mówiąc, chciałbym, żeby znalazła tam miejsce siedziba związku. Upadł plan zbudowania siedziby na Bielanach, więc gdyby minister Drzewiecki – bo stadion będzie własnością państwa – sprzedał mi tanio trzy tysiące metrów kwadratowych, to by wystarczyło na potrzeby PZPN. Myślę, że moglibyśmy się porozumieć, bo przecież od PZPN zależy, ile meczów na Stadionie Narodowym będzie rozgrywać reprezentacja.”

Grzegorz Lato (1950) piłkarz polski, trener, senator RP

odpowiedź na pytanie „Co się najbardziej podobało [Delegacji UEFA w czasie wizyty w Polsce]?”
Źródło: rp.pl http://www.rp.pl/artykul/9210,292223_Przyjechali_zawodowcy.html z 17 kwietnia 2009 r.

O domu , O myślach , O wrażeniach , O czasie

„Ergo: jestem zdrowym, normalnym mężczyzną i lubię pisma dla dorosłych, niemniej zapytany o pornografię w kioskach odpowiadam: nie, to chyba nie jest miejsce dla takich pism, a jeżeli już, to powinny mieć zupełnie neutralne bądź przysłonięte okładki, tak żeby nikt przypadkiem, czekając na tramwaj, nie mógł zetknąć się z niemiłym dla siebie widokiem. Jednocześnie sex-shopów będę bronił jak niepodległości, podobnie jak restauracji z dowolnym menu oraz galerii sztuki i wszystkiego, co się w tych galeriach pokazuje. Sztuka nie jest zbiorem ugrzecznionych dzieł spełniających oczekiwania każdego odbiorcy. Kto o tym nie wie, niech się dowie i uważnie czyta recenzje, zanim zdecyduje się na kontakt z danym filmem, przedstawieniem teatralnym, książką, koncertem, wernisażem. Jeśli zostanie celowo wprowadzony w błąd - a, to już oczywiście nadużycie.”

Feliks W. Kres (1966) polski pisarz

Galeria dla dorosłych (2010)
Źródło: Czy wszystko wolno..., s. 46.

O sztuce , O błędach , O czytaniu

„Latem – choćby nie wiem jak było zimno i deszczowo – przed kawiarniami, restauracjami i barami muszą być stoliki. Islandczycy chyba nie wierzą w to, że mają paskudną pogodę i wmawiają sobie upały. (Wystawy sklepowe są pełne kostiumów kąpielowych i letnich sukienek od stycznia do grudnia). Szanujące klientów knajpy dysponują kocami i parasolkami. Jeśli siadasz na zewnątrz, a jest około 5 stopni, kelner podaje ci koc. Okrywasz się nim i pizza smakuje lepiej. A jak zacznie padać deszcz, dostajesz parasolkę, żeby do piwa nie nalało. No i piździ jak cholera, deszcz fest zacina, a ty siedzisz jak sierota – na plecach filcowy koc, w lewej ręce parasolka, w prawej kufel piwa, a w gębie Marlboro.”

Mirosław Gabryś (1973)

Islandzkie zabawki

O pogodzie

„Restauracje to miejsca, w których właściciele witają, goście zamawiają, a kelnerzy jedzą.”

Karl Kraus (1874–1936)

„Podstawą jest stadion z prawdziwego zdarzenia, w którym są sklepiki i restauracje oraz działa prężnie marketing. Obecnie wiemy jak jest, przychodzi kilka tysięcy kibiców, nie ma boisk treningowych. Infrastruktura jest podstawą, aby cokolwiek zacząć robić. Bez tego nic się nie da. Statystyki na całym świecie pokazują, że nowy stadion równa się większej ilości widzów, nawet tych, którzy nie interesują się futbolem.”

Marcin Mięciel (1975) piłkarz polski

Źródło: Gabriel Antoniak, Mięciel: Chcę zakończyć karierę w Łodzi, dlastudenta.pl, 10 czerwca 2011 http://lodz.dlastudenta.pl/sport/artykul/Mieciel_Chce_zakonczyc_kariere_w_Lodzi,69347.html

O sporcie

„Ludwik XVIII ogłosił Kartę, która była aktem pojednania pomiędzy restauracją a rewolucją. Została tam zagwarantowana nienaruszalność własności z epoki napoleońskiej i utrzymany status szlachty cesarstwa; zadeklarowano równość obywatelską i podstawowe wolności. Nawet królobójcom obiecano zapomnienie win.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

jako argument przeciwko lustracji i dekomunizacji.
Źródło: Ultrasi rewolucji moralnej, „Gazeta Wyborcza” nr 88, wydanie Warszawa, 16–17 kwietnia 2005, „Gazeta Świąteczna”, s. 13; załącznik b

O wolności

„Po co nam związek, kiedy już mamy partię? A po to, że finanse związku nie są tak przejrzyste jak partii, więc Lepper może mącić. Kiedy zapytałem go kiedyś, na co idą nasze składki, przewodniczący zarzucił mi z trybuny sejmowej, że zatrudniam w swojej restauracji ludzi z biura poselskiego.”

Józef Głowa (1953) polski polityk

Źródło: Kombajn Samoobrona, polityka.pl, 22 lutego 2003 http://archiwum.polityka.pl/art/kombajn-samoobrona,377715.html

O ludziach

„Nadal, gdy jem w restauracji posiłek, mam świadomość, że wydaję więcej, niż wynosiły tygodniowe zarobki mojego ojca.”

Sean Connery (1930) aktor szkocki

Źródło: Jacek Szczerba, Nazywam się Connery, Sean Connery, „Duży Format”, 26 sierpnia 2010

„Babka nie odezwała się słowem, dopóki nie wróciliśmy do Pensjonatu Grillparzer, gdzie zauważyliśmy, że pod drzwiami WC jest szpara stopę czy może nawet więcej i że przypominają dolną połowę drzwi amerykańskiego pisuaru saloonu z westernów. – Całe szczęście, że skorzystałam z toalety w restauracji – odezwała się babka. – Coś odrażającego! Będę musiała wytrzymać całą noc, żeby się nie wystawiać na widok publiczny, gdzie każdy przechodzący mógłby sobie oglądać moje kostki.”

John Irving książka Świat według Garpa

Świat według Garpa (1978)

O szczęściu , O nocy

„Ci faceci w Genewie mają czelność nazywać swoją działalność humanitarną! (…) Mają bezpieczne posadki i nieopodatkowane pensyjki, emerytury, ładne samochody, darmowe szkoły międzynarodowe dla swoich dzieciaków! Podróżują przez cały czas, więc nie mają czasu wydawać swoich pieniędzy. Człowieku, ja ich widziałem! W świetnych szwajcarskich restauracjach, zajadających obfite obiadki w towarzystwie ślicznych chłopaczków, lobbystów spółek farmaceutycznych. Dlaczegóż mieliby rezygnować? Genewa ma parę miliardów do wydania? Świetnie! Niech wyda je na wielkie spółki i uszczęśliwi Amerykę!”

John le Carré (1931)

Postać: dr Markus Lorbeer
Wierny ogrodnik
Źródło: s. 361.

O podróżowaniu , O czasie , Chłopak

„Dobrze jest być rockową gwiazdą. Wchodzisz do restauracji ubrany jak palant, kiedy powinieneś mieć ze sobą garnitur.”

Fred Durst (1970) wokalista amerykański (Limp Bizkit)

„Odwiedźcie (…) meczet w Damaszku, katedrę w Reims, buddyjską świątynię w Bangkoku. Choć w każdym z tych miejsc napotkacie tę samą atmosferę pobożności, zorientujecie się bez trudu, że każde z nich należy do innej kultury. Potem siądźcie w fotelu multipleksowego kina, odwiedźcie (…) centrum handlowe, nowoczesny hotel, czy restauracje szybkiej obsługi w jakimkolwiek mieście świata – i spróbujcie sobie wyobrazić gdzie jesteście. Okaże się, że nigdzie i wszędzie(…) uniwersalne obrazy atakują oczy, uniwersalne dźwięki atakują uszy(…) nie sposób się zorientować w jakim kraju akurat przebywacie.”

Benjamin Barber (1939–2017) amerykański politolog

Źródło: Dżihad kontra McŚwiat

Obraz

„Chyba dlatego, że pracowałam kiedyś w chińskiej restauracji.”

Barbra Streisand (1942) amerykańska aktorka i piosenkarka

zapytana o powody zaproszenia jej do Białego Domu na przyjęcie z udziałem Hu Jintao.
Źródło: „Forum”, 31 stycznia 2011

O domu

„Fundamentalizm religijny nie jest zwiastunem restauracji przednowoczesnego irracjonalizmu. (…) Jest on, przeciwnie, ofertą „racjonalności alternatywnej”, skrojonej na miarę problemów, które gnębią członków ponowoczesnego społeczeństwa. Jak wszystkie odmiany racjonalizmu, i ta alternatywa dzieli i selekcjonuje, jej preferencje różnią się od preferencji narzucanych przez zderegulowane siły rynkowe – co samo w sobie nie czyni jej bardziej ani mniej racjonalną od bezosobowej logiki rynku. Jeśli racjonalizm rynkowy podporządkowany jest zasadzie wolności wyboru i kwitnie w sytuacji niepewności przez konieczność wyboru wzniecanej, to racjonalizm fundamentalizmu stawia na pierwszym miejscu pewność decyzji i ubezpieczenie od ryzyka, i potępia wszystko, co spokój ducha podważa, a więc głównie kapryśną z natury wolność jednostkową. W fundamentalistycznym wydaniu religia nie jest „sprawą osobistą”, sprywatyzowaną jak wszystkie inne wybory indywidualne i prywatnie praktykowaną, ale czymś w rodzaju compleat mappa vitae: stanowi ona prawa wiążące każdą, najintymniejszą nawet dziedzinę życia, zdejmując w ten sposób nieznośny ciężar odpowiedzialności z barków jednostki – tych barków, którym ponowoczesna kultura przypisała siłę herkulesową.”

Zygmunt Bauman (1925–2017) polski socjolog, filozof, eseista

Ponowoczesność jako źródło cierpień

O religii , O naturze , O decyzjach , O wolności

„Nadszedł czas zmian, które idą dużo dalej niż restauracja nadwątlonego państwa dobrobytu i obrona praw wywalczonych przez naszych przodków.”

José Luis Sampedro (1917–2013)

Źródło: Aleksandra Lipczak, Nadchodzi nowy, lepszy świat, wyborcza.pl, 18 kwietnia 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,126176,11567387,Nadchodzi_nowy__lepszy_swiat.html

O świecie , O czasie

„Nie znoszę publicznych awantur, hucznych urodzin obchodzonych w restauracjach, potykania się na ulicy i puszczania bąków przy ludziach, bo wszystko to sprawia, że ludzie nagle przestają robić swoje i gapią się na człowieka przez najdłuższe sekundy w życiu.”

Jonathan Carroll książka Kraina Chichów

Kraina Chichów

O ludziach , O urodzinach

„(…) najwięcej pomysłów przychodzi właśnie gdy nie jestem w domu, na ulicy, w parku, w restauracjach czy w samolocie. Słucham rozmów, dźwięków, ludzi, którzy grają – tak przychodzi natchnienie.”

Buddy Guy (1936) amerykański muzyk bluesowy, gitarzysta i wokalista

Źródło: Wywiad, 1 czerwca 2006 http://www.infomusic.pl/koncerty/artykul/2432,buddy_guy_-_wywiad

O ludziach , O domu

„Pojęcie wolnego czasu już nie istnieje. Trzeba go zaplanować, określając wartość każdej chwili w dolarach. Jesteś pod ciągłą presją, żeby znać wartość odpoczynku, relaksu i wizyt w restauracjach, do których trudno się dostać.”

Amy Tan (1952) pisarka amerykańska

Córka nastawiacza kości

O czasie

„Myli się ten, kto myśli, że chinkali jest tylko potrawą. Chinkali jest zjawiskiem. Fragmentem gruzińskiego DNA. Gruzińską duszą. Gruzińską obsesją. Gruzińską legendą. Tego nie można zrozumieć, to trzeba poczuć. (…) Chinkali dociera wszędzie, jak wirus. W walce McDonalds’a z chinkalową restauracją zwycięży zapewne przyjaźń, czyli w efekcie powstanie kolejny mutant, gastronomiczny centaur – McChinkali.”

Zaza Burczuladze książka Adibas

Źródło: Adibas, przeł. Magdalena Nowakowska, Wydawnictwo Claroscuro, Warszawa 2011, s. 60–61.

O przyjaźni , O duszy , O myślach , O walce

„Są tacy, którzy bez parlamentu nie widzą przyszłości, ale ja się nie martwię. Mam hotel z restauracją. Mogę z tego dobrze żyć.”

Józef Głowa (1953) polski polityk

Źródło: Czy poseł znajdzie pracę?, nowiny24.pl, 18 lutego 2005 http://www.nowiny24.pl/apps/pbcs.dll/article?AID=/20050218/REGION00/50217017

O przyszłości

„Powiem szczerze, że ja się w ogóle cieszę, że jestem w Polsce, że włączam sobie telewizor i mówią w moim języku. Takie małe rzeczy mnie cieszą na przykład, że jem polski chleb albo zupę grzybową w restauracji. Kiedy mieszkamy w Polsce, takie rzeczy wydają się śmieszne i czasem pewnie chcielibyśmy zjeść coś takiego, co ja jem na co dzień we Włoszech. Tymczasem ja byłam wczoraj prze szczęśliwa, że dostałam zupę grzybową na obiad.”

Katarzyna Skowrońska-Dolata (1983) siatkarka polska

po długiej nieobecności w Polsce.
Źródło: reprezentacja.net http://www.reprezentacja.net/siatkowka/aktualnosci/25075

O czasie

„Kiedy reakcjonista mówi o „nieuchronnej restauracji”, to nie należy zapominać, że reakcjonista liczy w tysiącleciach.”

Nicolás Gómez Dávila (1913–1994)

O zapominaniu

„Dziś bowiem, proszę państwa, jeżeli w paru słowach ująć program tego rządu, nie ten deklarowany, ale ten, który wynika z analizy, to będzie to pacyfikacja, petryfikacja i restauracja – PPR. A reszta jest cudem.”

Jarosław Kaczyński (1949) polski polityk, premier RP

Źródło: przemówienie w Sejmie – stanowisko klubu PiS w sprawie poparcia dla rządu Donalda Tuska, 23 listopada 2007

„Z panem Ogdenem dobił trudnej transakcji, wymuszając całego świniaka za dwie linijki Symonidesa.
Pan Bellington, stary samotnik, dał złoty zegarek za aforyzm Heraklita. Twierdził, że zrobił dobry interes.
Staruszka, pani Heath, wymieniła funt pierza gęsiego za trzy zwrotki poematu pod tytułem „Atalanta w Kaledonii” autorstwa niejakiego Swinburne'a.
Pan Mervin, właściciel restauracji, kupił kompletną krótką odę Katullusa, charakterystykę Cycerona pióra Tacyta i dziesięć wersów z Katalogu Okrętów Homera. Dał za to wszystkie swoje oszczędności.
Ja sam niewiele miałem, jeśli idzie o pieniądze i dobra materialne. Lecz za wyświadczone mu usługi Smith ofiarował mi jeden akapit z Montaigne'a, powiedzonko przypisywane Sokratesowi i dziesięć wyrwanych z kontekstu wersetów Anakreonta.”

Robert Sheckley (1928–2005) amerykański pisarz science fiction

Źródło: Mnemon

O pieniądzach

„Opłata za koncesję na sprzedaż alkoholu powinna być proporcjonalna do ilości sprzedanego towaru, a nie ryczałtowa – jak to jest dziś. To bez sensu, żeby mały barek i wielka restauracja płaciły po 2 tys. zł. Ośrodki wczasowe powinny zaś płacić podatek od nieruchomości tylko w czasie trwania sezonu. Dziś płacą ogromne sumy za powierzchnie, które przez wiele miesięcy stoją puste.”

Józef Głowa (1953) polski polityk

Źródło: Politycy od kuchni, polityka.pl, 16 sierpnia 2003 http://archiwum.polityka.pl/art/politycy-od-kuchni,380269.html

O czasie , Sens

„Nazywom się chińskie ciasteczko. Składom się z mąki, cukru, jajek, oleju, waniliowego aromatu, szczypty soli, migdału bez skórki i mądrości. Najpierw należy mnie zagnieść na twarde ciasto, rozwałkować. Potem wyciąć kwadraty, a w środek kwadratu włożyć migdał i karteczkę z sentencją. Rogi zlepić u góry. Piec dwadzieścia minut w blasze wysmarowanej olejem, na złoty kolor, w temperaturze około dwustu stopni Celsjusza. Podawać na zimno. Najlepiej po kaczce (po pekińsku). (…) Najpierw występowałom jako ciekawostka w restauracjach i barach. Teraz jestem wszędzie, zatrułom cały świat. Jestem bardzo toksyczne oraz zjadliwe. Przenoszę się kropelkowo, płciowo, w rozmowie, w transfuzji, na spowiedzi – w każdy sposób, jak Duch Święty. Mądrość z mego środka objęła w posiadanie cały świat, jestem w powieściach typu broszurowe i okładka twarda, w przemówieniach polityków, w wystąpieniach przywódców religijnych. Właściwie to nie wiem, czy gdzieś mnie jeszcze nie ma. (…) Jestem bestsellerem, jak gówno zalałom cały świat. Słyszycie ten chlupot? To ja. Nowy potop. Nazywom się chińskie ciasteczko. Do usług.”

Ignacy Karpowicz (1976) polski pisarz i tłumacz

Balladyny i romanse

O mądrości , O świecie , O kolorach , O piekle

„Stolicę światowej gastronomii, centrum kulinarnych mód oskarżono o skłonność do barbarzyństwa, z którego uratowane zostało przez Sarmatów. „Polacy pokazali Francuzom widelec” – zawistował jeden z polskich wiceministrów, nawiązując do legendy o tym, że to w Krakowie francuskie książątko obrane królem Rzeczypospolitej po raz pierwszy zapoznało się z rogatym sztućcem. Ruch w paryskich restauracjach zamarł, zbladły, a następnie zaczęły chorobliwie migotać gwiazdki Michelina. Sommelierzy donoszą, że skokowo zwiększyła się ilość win korkowych, a zamiast lekkich sufletów z francuskich pieców wychodzą wyłącznie zakalce. Jak żyć? Jak gotować, gdy hańba francuskiego stołu okazała się tak ewidentna?”

Maciej Nowak (1964) Polski krytyk teatralny i kulinarny

Źródło: Forkgate. Kto potomków Karola Młota nauczył jeść widelcem http://wyborcza.pl/7,75968,20836769,forkgate-kto-potomkow-karola-mlota-nauczyl-jesc-widelcem.html, wyborcza. pl, 14 października 2016.

O piekle , O gotowaniu

„Przez jakieś dwa lata przeżywałam najbardziej ekscytujący okres w swoim życiu. Nie mogłam uwierzyć, że fotoreporterzy wciąż za mną chodzą, że kogokolwiek interesuje, co jadłam w restauracji. To było coś świetnego, bo przedtem przez całe lata zamartwiałam się, skąd wezmę następne zlecenie. Nie zamieniłabym tych czasów na nic!”

Katherine Heigl (1978) aktorka amerykańska, modelka

Źródło: Barry Koltnow, Katherine Heigl ma dość przepraszania, „Los Angeles Times”, 9 czerwca 2010 http://film.onet.pl/0,0,1614646,2,596,artykul.html

O losie

„Nadzwyczajna różnorodność zachowań seksualnych ludzkich jest jednak dziełem kultury, nie natury, i równie mało można ją z postanowień natury wydedukować, jak z faktu, iż natura kazała nam się odżywiać, można wydedukować menu wszystkich restauracji paryskich i reguł savoir-vivre'u przy jedzeniu.”

Leszek Kołakowski (1927–2009) polski filozof

Mini wykłady o maxi sprawach (1997–2003)

O jedzeniu , O zachowaniu , O naturze

„Wczoraj w godzinach wieczornych, przebywając w restauracji, zeszłam do łazienki, gdzie za mną trafił redaktor gazety „Fakt” pan Misznik Piotr. Robił mi zdjęcia w toalecie. Wybiegłam za nim, uciekł na zewnątrz.”

Danuta Hojarska (1960) polski rolnik i polityk

Źródło: Hojarska pobita przez dziennikarza?, wprost.pl, 14 czerwca 2007 http://www.wprost.pl/ar/108275/

„W tym tygodniu otwarto pierwszą restaurację Taco Bell w Iraku. Tym samym Irak ma już broń masowego rażenia…”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

„Warto – za Borysem Kagarlickim – wskazać na istotne rozróżnienie między kontrrewolucją a restauracją. Pierwsza jest zwycięstwem sił starego porządku nad siłami rewolucji, zaś druga pewnym kompromisem między nimi, stąd jedynie częściowa wymiana elit. Właśnie ze zjawiskiem restauracji w mniejszym lub większym stopniu mieliśmy do czynienia i w Polsce, i w Rosji, a także po pomarańczowej rewolucji na Ukrainie.”

Sławomir Sierakowski (1979) socjolog i publicysta polski

Źródło: Jak dokończyć rewolucję?, rp.pl, 26 kwietnia 2011 http://www.rp.pl/artykul/649095_Sierakowski--Jak-dokonczyc-rewolucje-.html

O sile , O zwycięstwie

„– Przecież schodzimy tylko do restauracji – powiedział Jack.
– A co, restauracja wywiesiła napisy: „Nie strzelać w sali jadalnej”? „Uprasza się o niezabijanie klientów przy stolikach”?”

Meg Cabot (1967)

Źródło: Poszła na całość

„To były zwykle imprezy składkowe. Ktoś przywiózł kaczki, inny prosiaka, Renata Beger dostarczała kiełbasy własnej produkcji. Ja zapewniałem lokal i napoje. Tak żeśmy sobie żyli, aż żeśmy się dostali do Sejmu. Samoobrona dostała ogromną dotację z budżetu państwa i moje progi stały się dla jej działaczy za niskie. Bliższe im teraz ekskluzywne hotele, restauracja sejmowa czy Sala Kongresowa w Pałacu Kultury.”

Zbigniew Witaszek (1942) polski działacz polityczny, restaurator

Źródło: Politycy od kuchni, polityka.pl, 16 sierpnia 2003 http://archiwum.polityka.pl/art/politycy-od-kuchni,380269.html

„Na pewno wprowadziłbym badanie alkomatem. Ludzie nie mogą przychodzić nietrzeźwi do pracy, nie mogą przebywać na terenie zakładu pracy pod wpływem alkoholu. Nie ma w Polsce ważniejszego zakładu pracy niż Sejm, bo praca tych ludzi wpływa na życie milionów ludzi. Gdyby tu wprowadzić alkomat i dyscyplinarne zwolnienia, czyli utratę mandatu, to byłaby rzeź straszna.
Z całą pewnością ludzi zagrożonych alkoholizmem lub alkoholików jest wśród parlamentarzystów bardzo dużo. Oni muszą zacząć myśleć o tym jako problemie. Chociaż byłbym tutaj też wyrozumiały. Parlament to 300–400 osób z gigantyczną przewagą mężczyzn, tu jest upiornie. 3–4 dni razem, na dole restauracja, hotel, bardzo wielu ludzi nie ma czego szukać w Warszawie, nie mają tutaj żadnych zajęć, nie mają swojego mieszkania. Często stresy, bo przecież polityka budzi różne emocje.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: wywiad Piotra Najsztuba, „Viva!”, 29 stycznia 2001

O życiu , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Krzyknąłem, że nie jestem ani pisarz, ani członek czegokolwiek, ani metafizyk, czy eseista, że jestem ja, wolny, swobodny, żyjący… Ach, tak, odrzekli, jesteś więc egzystencjalistą.

Ale nagość moja, transoceaniczna, stamtąd, z pampy, nagość, która była mi potrzebna do miłości mojej z Argentyną (wbrew memu wiekowi!) nie pozwalał mi nie być z nimi obnażającym. Wytworzyła się nieprzyzwoitość. Z jakimż zażenowaniem te tuzy przyjmowały mój wzrok namiętnie naiwny, dobierający się do nich poprzez ubranie… śmiertelna dyskrecja, dyskretna melancholia, zgaszenie taktowne, odpowiadały mojemu żądaniu stamtąd, z peryferii świata, z ojczyzny Indian. Ubrani od stóp do głowy, opatuleni, choć maj przecież, z twarzami wystylizowanymi przez fryzjerów… a każdy miał w kieszonce mały posążek, zupełnie nagi, by mu się przypatrywać okiem znawcy. Panuje skromność i rozwaga. Nikt nie narzuca się nikomu. Każdy robi swoje. Produkują i funkcjonują. Kultura i cywilizacja. Uwięzieni w stroju, ledwie się mogą ruszać, podobni do owadów posmarowanych czymś lepkim. Kiedy zacząłem zdejmować spodnie powstał popłoch, dawaj drała drzwiami i oknami. Pozostałem sam. Nikogo nie było w restauracji, nawet kucharze uciekli… dopierom wtedy się spostrzegł, że co to, na Boga, co robię, co ze mną… i skrzywiony stałem z nogawką jedną na nodze, drugą w ręku.

Wtem Kot wchodzi z ulicy i widząc mnie tak stojącego pyta ze zdumieniem: - Co ty, zwariowałeś? Mnie wstyd i chłodno, odpowiadam, że tak trochę zacząłem się obnażać, a wszystko uciekło. Mówi: - Oszalałeś, tobie się w głowie pomieszało, gdzie by tu kto się twojej nagości przestraszył, przecie na całym świecie nie znajdziesz takiego zdzierania szat, jak tutaj… czekaj, na królików trafiłeś, ale ja ci sproszę lwów takich, że choćbyś goły na stole tańczył, ani mrugną! Stanął tedy zakład między nami, zakład szlachecki i polski (bo ja z Kotem nie po argentyńsku a po polsku się czułem, bo tę babkę wspólną mieliśmy), i nie dzisiejszy, chyba tak z końca zeszłego stulecia. No, dobra! Sprosił kogo trzeba, intelekty najbrutalniej obnażające, ja nic, aż kiedy już do wetów przyszło, zaczynam portki zdejmować. Zwiali, grzecznie przeprosiwszy, że niby czas na nich! Więc Leonor Fini i Kot do mnie mówią: - Jakże to, nie może być żeby oni się przestraszyli, przecie intelekty wyspecjalizowane w tym mają! Mnie ciężko bardzo i źle na duszy, smutek mnie zżera, mało brakowało a byłbym się gorzko rozpłakał, ale mówię: - Cała rzecz w tym, że oni, uważacie, nawet rozbieraniem się ubierają i nagość to u nich tylko jedna para pantalonów więcej. Ale jak ja tak zwyczajni portki spuściłem, to ich zemgliło, a głównie dlatego, żem nie robił tego wedle Prousta, ani a la Jean Jacques Rousseau, ani wedle Montaigne'a czy w sensie egzystencjalnej psychoanalizy, tylko ot tak sobie, byle zdjąć.”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1961-1966

O kotach , O ojczyźnie , Sens , O Bogu

„Pociągła twarz o rysach lewantyńskich,
dziobatą cerę ukrywają baczki;
kiedy wyjmuje papierosa z paczki,
bezbarwny pierścień nad palcu rozbłyskiem
dwustuwatowym nagle wzrok poraża.
Moja soczewka jest bardzo wrażliwa,
mrużę więc oczy - i on się odzywa,
krztusząc się dymem przy słowie "przepraszam".

Styczeń na Krymie. Czarnomorski brzeg
zima odwiedza jakby dla zabawy:
nawet nie może utrzymać się śnieg
na ostrych klingach wysokiej agawy.
Świecą pustkami restauracje. Dymi
paskudnie brudny ichtiozaur na redzie
i zalatuje laurami zgniłymi.
"Nalać wam tego paskudztwa?" "Nalejcie."

A więc zmierzch, uśmiech i karafka. W mroku
gdzieś w dali barman, zaciskając dłonie,
jak młody delfin wznieca kręgi wokół
feluki chamsą po brzeg wypełnionej.
Czworokąt okna. Żółtofiolet pylą
odblaski garnków. Na tle ciemnej palmy
lecą śnieżynki. Zatrzymaj się chwilo
nie tyle piękna, co niepowtarzalna.”

Josif Brodski (1940–1996) rosyjski poeta i eseista

O zimie , O uśmiechu , Pora roku

„Babka nie odezwała się słowem, dopóki nie wróciliśmy do Pensjonatu Grillparzer, gdzie zauważyliśmy, że pod drzwiami WC jest szpara stopę czy może nawet więcej i że przypominają dolną połowę drzwi amerykańskiego pisuaru saloonu z westernów. – Całe szczęście, że skorzystałam z toalety w restauracji – odezwała się babka.”

John Irving książka Świat według Garpa

Coś odrażającego! Będę musiała wytrzymać całą noc, żeby się nie wystawiać na widok publiczny, gdzie każdy przechodzący mógłby sobie oglądać moje kostki.
Świat według Garpa (1978)

O szczęściu