Cytaty na temat pył (46 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Są sytuacje, w których milczeć po prostu nie wolno. W kraju za rządów braci Kaczyńskich działo się coraz gorzej. Koszmarna koalicja Prawa i Sprawiedliwości z Samoobroną i Ligą Polskich Rodzin przynosiła skandal za skandalem. Polityczne wiarołomstwo stało się normą. Kolejne obietnice wyborcze Jarosława Kaczyńskiego rozwiewały się w pył. Stało się dla mnie jasne, że jego wizja budowy lepszej Polski, której zaufały miliony Polaków, okazała się jednym wielkim oszustwem. Dlatego też postanowiłem nazwać rzeczy po imieniu i – jak ujął to jeden z przedwojennych satyryków – „przestać uważać bydło za niebydło.””

Władysław Bartoszewski (1922–2015) polski polityk, działacz społeczny, historyk

Źródło: blog Władysława Bartoszewskiego http://wladyslawbartoszewski.blox.pl/html/1310721,262146,21.html?310704 22 października 2007

O sprawiedliwości , O oszustwie

„Dzielnicę nad rzeką Edogawa spowijały kłęby roztańczonego, wirującego kurzu. Szary pył sprawiał, że słońce wyglądało blado, zupełnie jak podczas zaćmienia.”

Akira Kurosawa (1910–1998) japoński reżyser, scenarzysta i producent filmowy

opisując w swoim pamiętniku trzęsienie ziemi, które nawiedziło Tokio w 1923 r.
Źródło: cyt. za: Bestia wyszła z morza, „Forum”, 21 marca 2011.

O słońcu

„Zajęcie się gospodarstwem, bezpośrednio lub w formie nadzoru, stanowi jeden z najdrażliwszych punktów między mężczyzną a kobietą. Pomimo że przy większych wymaganiach kucharkę zastępuje kucharz, młodszą lokaj, niemniej gotowanie, sprzątanie, pranie uznane są powszechnie jako zajęcia kobiece, dlatego że przykre i mało popłatne, jak twierdzi złośliwie Edwiga Dohm. Powszechnym jest też oburzenie na niechęć rodziców do kierowania swych córek na służące, a także na kobiety mające odwagę przyznania, iż przyprawianie sosów i oglądanie się, czy pył pościerany został dokładnie, nie wystarcza im jako działalność życiowa. Nie ulega wątpliwości, iż dobroć pożywienia i czystość w mieszkaniu ma doniosłe znaczenie, gdyż stanowi o zdrowiu, a więc i życiu ludzkim, przeto starannie powinny być przestrzegane, staranniej niż się to dzieje obecnie; czy jednak dla otrzymania tego rezultatu niezbędnym jest poświęcenie rodu kobiecego na pastwę garnka i miotły – to rzecz inna.”

Paulina Kuczalska-Reinschmit (1859–1921) polska działaczka społeczna i dziennikarka

o nieodpłatnej pracy kobiet w domu.
„Przegląd Tygodniowy"
Źródło: E pur si muove… cz. III, «Przegląd Tygodniowy» 1893, nr 31.

O kobietach , O zdrowiu , O domu , O rodzicach

„Śmiech, rozpacz, błazenada, puder i pył, sens i bezsens, znikomość istnienia.”

Zbigniew Białas książka Puder i pył

Puder i pył
Źródło: s. 192

O śmiechu , O rozpaczy , Sens

„Urodzeni wysoko czy nisko, pomarli bez wyjątku.
Wszyscy oni umarli, obróciwszy się w proch i pył.
W salonach, zamiast ich tańców i śpiewów, grasują teraz lisy.
Ulotni jak sen, jak błysk, jak bańka powietrza – są wszyscy wieczni podróżni.”

Kūkai (774–835)

Źródło: Do szlachetnie urodzonego z Kioto

O snach , O tańcu

„W ciemność głębin spada słońca pył,
Rzeźbi złotem zbocza wzgórz.
Las tajemnic sztylet w piersi wbił –
Milczy i nie zdradzi już.

Boję się, boję się,
W moim świecie jest szaro i źle.”

Janusz Kondratowicz (1940–2014) polski poeta, satyryk

Źródło: piosenka Atlantydo, żyj wiecznie z repertuaru Haliny Frąckowiak

O tajemnicy

„Co to było? Ten proszek.
– Pył wróżek.
– Myślałem, że po tym się fruwa.
– Błąd pojęciowy. Nie fruwa, tylko odlatuje – wyjaśniła Gladys.”

Ewa Białołęcka (1967) polska pisarka

Róża Selerbergu
Źródło: Wąż w lelijach, czyli dramat zaręczynowy

O błędach , O myślach , O myśleniu

„I w półśnie marzę
Przenika mnie pył
rozdartych gwiazd
przedartych poprzez mgły
wzniecone pracy podmuchem”

Tadeusz Szaja (1925–1993)

Źródło: W półśnie, „Życie Literackie” 1956, nr 8 (19 lutego), s. 6 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14793

O życiu

„Zapewne pył kosmiczny zniekształca rzeczywistość, skoro Mały Książę uważa mnie za swoją różę…”

Barbara Rosiek (1959) pisarka i poetka polska

Kokaina

O rzeczywostości

„Jak pył wzbiłem się z Twojej drogi
i na prochu Twojej drogi znów legnę.”

Rumi (1207–1273) perski poeta i mistyk

Pozostałe
Źródło: gazal XXVII (1559), tłum. Albert Kwiatkowski; cyt. za literaturaperska.com http://www.literaturaperska.com/rumigazale/rumigazale27.html

„Bóg wie, że nie należy nigdy wstydzić się własnych łez. Są one jak deszcz obmywający pył, który zalega nasze stwardniałe serca.”

Karol Dickens książka Wielkie nadzieje

Wielkie nadzieje (1861)

O Bogu , Serce

„Rozszerzenie zatem koncepcji kosmicznej, które słusznie obaliło starożytną ideę geo- i antropocentryzmu, i że tak powiem, zmniejszyło naszą planetę do rozmiaru pyłu astralnego, a człowieka do rozmiaru atomu tego pyłu, spychając ich na margines wszechświata, nie stanowi przeszkody – jak stwierdzili niektórzy, rozprawiając o tajemnicy Wcielenia – ani dla miłości, ani dla wszechmocy Tego, który jest czystym duchem i jako taki nieskończenie przewyższa materię, niezależnie od jej wymiarów kosmicznych w postaci przestrzeni, czasu, masy i energii.”

Pius XII (1876–1958) papież

Źródło: przemówienie do uczestników kongresu Międzynarodowej Unii Astronomicznej w Rzymie, Vatican.va, 7 września 1952 http://www.vatican.va/holy_father/pius_xii/speeches/1952/documents/hf_p-xii_spe_19520907_la-presence_it.html

O czasie

„Nie dojrzy pszczółka wśród kwiecia pyłu, czy nie zapyli ją bączek od tyłu.”

Stefan Pacek (1938)

„Warszawski kurz i pył lat odbudowy… Jeden z filozofów obliczył, że warszawiacy wdychali wtedy cztery cegły rocznie. Warszawiacy oddychali budową — nie była to metafora, lecz ciężka, zakurzona, ceglana i pylasta prawda. Trzeba zaś bardzo kochać swe miasto, by odbudowywać je za cenę własnego oddechu. I może dlatego Warszawa z pobojowiska gruzów i ruin stała się znów dawną Warszawą, wieczną Warszawą, tą samą Warszawą — mimo nowych kształtów ulic i konturów domów — że warszawiacy powołali ją do życia, tchnąwszy w jej ceglane ciało swój własny, gorący oddech.”

Leopold Tyrmand książka Zły

Zły

O prawdzie , Kochać się

„Pamiętajcie wy o mnie co sił! Co sił!
Choć przemknąłem przed wami jak cień!
Palcie w łaźni, aż kamień się zmieni w pył –
Przecież wrócę, gdy zacznie się dzień!”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego, 1980

„Płomienie w pył, kochankowie w przyjaciół. Dlaczego wszystkie dobre rzeczy zmierzają do końca?”

Nelly Furtado (1978)

Flames to dust, lovers to friends. Why do all good things come to an end? (ang.)
Źródło: piosenka All Good Things.

O kochankach

„Jestem przeciwnikiem kary śmierci, ale ten przypadek jest wyjątkowy. Demjaniuk wprowadził do komór gazowych tysiące ludzi, a potem mełł na pył ich kości: mężczyzn, kobiet i dzieci. (…) Oczywiście Niemcy nie skażą go na śmierć, ale mam nadzieję, że Demjaniuk dostanie dożywocie. Ten człowiek nie powinien spokojnie umrzeć we własnym łóżku. Mam nadzieję, że to, czego nie zrobiła moja Jerozolima, zrobi nie moje Monachium.”

Szewach Weiss (1935) izraelski polityk, politolog, pisarz, ambasador Izraela w Polsce

Źródło: „Rzeczpospolita”, 4 grudnia 2009 http://www.rp.pl/artykul/401487.html

O śmierci , O kobietach , O dzieciach , O ludziach

„Atomy naszych ciał zostały ukształtowane w kuźni nukleosyntezy, wewnątrz eksplodującej gwiazdy, eony przed narodzeniem się Układu Słonecznego. Nasze atomy są starsze niż łańcuchy górskie. Jesteśmy – dosłownie! – stworzeni z pyłu gwiezdnego. Teraz te atomy spotkały się w inteligentnych istotach, zdolnych zrozumieć uniwersalne prawa, rządzące tym wydarzeniem.”

Michio Kaku (1947) fizyk amerykański pochodzenia japońskiego

Hiperprzestrzeń

„Tyle nas wszystkiego,ile deszczu złapanego w palce,ile pyłu na skrzydłach ćmy.”

Mariusz Grzebalski (1969)

Źródło: Czasem z tomu Negatyw (1994)

O czasie

„Nie da się tego uniknąć i nie da się tego wyjaśnić. Kiedy kochanek odchodzi, można wypłakać wszystkie łzy, a on nie wróci. Odszedł na zawsze, zabierając ze sobą swoje zrujnowane marzenia, zmiażdżone na pył, i zostawiając po sobie duszę, samotną.”

Zhou Weihui (1973)

Szanghajska kochanka

O marzeniach , O duszy , O kochankach , O odejściu

„Boga nie ma, w niebie są tylko sputniki, zakonserwowana Łajka i ruskie gwiazdy. Gwiezdny pył to konfetti, brokat i bąbelki szampana.”

Michał Witkowski (1975) pisarz polski

Drwal (2011)

O Bogu

„Widzimy więc te same rzeczy w inny sposób. Widzimy co innego i czasem bywa to bolesne. (…) Życie społeczne, kontakty z innymi, nauka, media, sztuka – to drobiazgowe, mozolnie uzgadniane „prawdy”. Całe epoki mają swoje „prawdy”, które po czasie rozsypują się w pył. Mają też swoje „prawdy” poszczególne jednostki; niektóre z nich aktualne przez całe życie, inne podlegają kolejnym weryfikacjom. (…) Subiektywne poczucie prawdy wiążę się zawsze z aktem oceny. Jest to świadomy akt woli – uznaję, że coś jest prawdziwe, i na dodatek przyjmuje konsekwencje tej oceny. To rodzaj dobrowolnego przykrojenia doświadczenia do pewnego wzoru. Jest to konieczne, o ile mamy żyć we wspólnym poznawczo i etycznie świecie.”

Olga Tokarczuk książka Moment niedźwiedzia

Moment niedźwiedzia
Źródło: s. 184

O życiu , O sztuce , O nauce , O czasie

„Najtrudniej jest tworzyć sztukę z własnego życia. To najoporniejsze tworzywo. Mgławica, ulotna, rozprasza się jak pył, zmienia się z sekundy na sekundę. Ogarnąć nie sposób, umyka, tyle staje się z udziałem przypadku. A jeszcze wznieść to wszystko wysoko, oderwać od grzęzawiska codzienności.”

Marek Nowakowski (1935–2014) polski pisarz, publicysta, scenarzysta i aktor

Empire (2001)

„Muzyka zmywa z duszy pył codziennego życia.”

Berthold Auerbach (1812–1882) niemiecki pisarz

Źródło: Cytaty http://www.quoteworld.org/quotes/711

O muzyce , O duszy

„My to my. My to wybór, którego dokonujemy, a nie krew płynąca w naszych żyłach. Każdy z nas będzie musiał wytyczyć sobie własną ścieżkę pośród jeżyn, nigdy nie mając całkowitej pewności, gdzie leży dobro, i poszukując go bez ustanku, czasem myląc się i zaczynając od nowa. Każdy z nas będzie musiał się opowiedzieć za honorem lub hańbą – drogi prowadzące do światłości zgubią się pośród pyłu i błota, przez które czasem trzeba się czołgać, by odnaleźć właściwą ścieżkę. Wszyscy będziemy musieli powstawać po upadku, bo bohaterowie, którzy nigdy nie upadają, zniknęli jeden po drugim w królestwie śmierci i pozostaliśmy tylko my. Z każdym zachodem słońca dokonamy rachunku sumienia i jeśli honor przeważy nad hańbą, odwaga nad tchórzostwem, będziemy wiedzieć, że to był dobry dzień.”

Silvana de Mari (1953)

Źródło: Ostatni ork

O śmierci , O czasie , O odwadze

„Skarżysz się na chmurę pyłu –
To dlaczego idziesz z tyłu?”

Jan Sztaudynger (1904–1970) poeta polski, satyryk

Nie tylko „Piórka”. Fraszki, wiersze, bajki
Źródło: Maruderowi, s. 317

„Sądzę, że na świecie istnieje jedna, tylko jedna historia – ta która napawa nas lękiem i natchnieniem, tak że żyjemy jakby w pewnym seryjnym filmie nieustających myśli i roztrząsań. Ludzie w swym życiu, w rozumowaniu, w pożądaniach i ambicjach, w swym skąpstwie i okrucieństwie, a także w dobroci i wspaniałomyślności – są uwikłani w matnię dobra i zła. Myślę, że to jest jedyna nasza historia i że rozgrywa się ona na wszystkich poziomach uczuć i inteligencji. Cnota i występek były wątkiem i osnową naszej najpierwszej świadomości i pozostaną tkaniną ostatniej, i to na przekór wszelkim przemianom, jakie możemy narzucić polom, rzekom i górom, ekonomii i obyczajom. Nie ma innej historii. Człowiekowi, który strząśnie już z siebie pył i śmierć życia, pozostaną tylko twarde, jasne pytania: czy to życie było dobre, czy złe? Czy postępowałem dobrze, czy źle?”

John Steinbeck książka Na wschód od Edenu

Na wschód od Edenu

O życiu , O śmierci , O ludziach , O emocjach

„Czas rozmówić się z sobą do końca – co brzeg
Kamiennej rzeki miasta w płynnych wirach pyłu.”

Tadeusz Kijonka (1936–2017) polski poeta, dziennikarz, autor utworów scenicznych i poseł na Sejm

Źródło: Jordan

O czasie

„Doktor Abernathy modlił się jednak dalej, teraz już trochę głośniej:
– Ten oto twój sługa, rozpierany próżnością, marny pył zanurzony w ignorancji, wyobraża sobie, że potrafi bezpośrednio dostąpić twojej świętej obecności dzięki nie uświęconym chemicznym i magicznym procesom.
– On jest tam zawsze – powiedział Pete.
– W czasie spowiedzi nie mów o tym, co zrobili inni, nawet on.
– Ja, pokorny sługa, wyznaję – zaczął Pete – że umyślnie zażywałem pigułki o wielorakim działaniu, chcąc przeniknąć zwykłą rzeczywistość i choć na chwilę ujrzeć absolut. Wyznaję, że było to złe. Z całą swoją uczciwością wyznaję też, że wierzyłem i wciąż wierzę, iż moja wizja była prawdziwa, że naprawdę go widziałem, a jeśli się mylę, błagam go o przebaczenie. Jeśli jednak to był on, to pragnął z pewnością…”

Philip Kindred Dick książka Deus Irae

Deus Irae (z Rogerem Żelaznym, 1964)

O przebaczeniu , O rzeczywostości , O czasie

„Świat doczesny to pył jedynie (…). Gdziekolwiek stąpasz, rozsypuje się pod stopami, a jeśli nie uważasz, stracisz równowagę i spadniesz prosto do piekła.”

Anne Fortier (1971)

Julia

O świecie , O piekle

„Wreszcie z przerażeniem ujrzałam, że do znieważania Jezusa w Najświętszym Sakramencie przyczyniało się także wielu kapłanów rozmaitych stopni hierarchii kościelnej nawet takich, którzy sami mieli się za wierzących i pobożnych. Z wielu tych nieszczęśliwców wspomnę jeden tylko rodzaj. Byli to tacy, którzy wierzyli w obecność żywego Boga w Najświętszym Sakramencie, czcili Go i stosowanie do tego nauczali lud, lecz z tej obecności Boga na ołtarzu niewiele sobie robili, a mianowicie nie starali się i niedbali o pałac, tron, namiot, siedzibę i strój królewski tego Króla Nieba i ziemi, tj. nie starali się utrzymać w porządku i schludności kościoła, ołtarza, tabernakulum, monstrancji żywego Boga; dalej, wszystkich naczyń, sprzętów, ozdób, strojów, wszystkich w ogóle przyborów i rzeczy kościoła, domu Bożego. Wszystko to pozostawiali ci kapłani w opuszczeniu na pastwę pyłu, rdzy, zbutwienia i wieloletniego niechlujstwa, a służbę Bożą, tj. obrzędy religijne odprawiali od niechcenia, opieszale, więc choć jeszcze nie popełniali istotnego świętokradztwa, ale pozbawiali je zewnętrznej godności blasku Bożego.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Żywot i bolesna Męka Pana Naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi, Wrocław 2012, s. 719n, [cyt. za:] ks. Grzegorz Śniadoch IBP, Msza święta trydencka. Mity i prawda, wydanie II popr. i uzup., Centrum Kultury i Tradycji, Ząbki 2014, s. 159–160.

O Bogu , O ludziach , O prawdzie , O domu

„O, słuchaj bracie z planety Ziemia
– jak śpiewają gwiazdy
dla nas wszystkich tę samą pieśń nucą
i tym samym światłem darzą mnie i ciebie,
posłuchaj jak temat kosmicznej fugi
drąży i przenika wszystkie galaktyki,
jak wspina się i wędruje w głosach tych,
którzy przeistoczeni w pył lub w nirwanę
nie błądzą, gdyż odnaleźli się poza ziemią i ciałem.”

Marek Baterowicz (1944)

Źródło:

O śpiewie

„Cielska góra,
Szara skóra,
Nos jak żmija,
Pył w niebo wzbijam.
Gdy krok mój rozbrzmiewa,
Walą się drzewa.
W pysku mam rogi,
Przemierzam drogi,
Wachlując uszami,
Tak idę latami.
Wędruję wciąż sobie,
Nie legnę nawet w grobie.
Jestem Olifantem,
Dziwacznym gigantem.
Wielki, gruby, stary,
Nie ujrzysz – nie dasz wiary.
Gdy zobaczysz mnie,
Pomyślisz „Ja śnię”.
Bom jest dziw nad dziwy
Ja – Olifant straszliwy.”

John Ronald Reuel Tolkien książka Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa

Źródło: Opowieści z Niebezpiecznego Królestwa

O wierze , O górach

„…obudzenie jest jak zmartwychwstanie, jest jak zwykły następny dzień. Umysł zatrzymał ostatnie wrażenia dnia poprzedniego, lecz w świadomości tkwi czas, który minął, czas liczący niekiedy setki lat światła.
Przed zaśnięciem następuje pożegnanie, tak jakbyśmy się już nigdy nie mieli zobaczyć. Nieznane są drogi meteorów i potoków pyłów kosmicznych. Statek jest łupiną, każdej chwili może stać się miazgą. Mogą zawieść automaty i chociaż są prawie doskonałe, jednak istniejący ułamek prawdopodobieństwa awarii w ciągu wielu lat staje się groźny.”

Witold Zegalski (1928–1974) polski pisarz science fiction

Źródło: Powrót gigantów

O wrażeniach , O czasie , O pożegnaniu

„Bóg wprawia w ruch gracza, ten zaś figurę.
Jaki bóg zza pleców Boga rozpoczyna fabułę
z pyłu i czasu, i snów, i agonii?”

Jorge Luis Borges (1899–1986) argentyński pisarz, poeta i eseista

Źródło: Szachy w: E. Stachura, Wiersze, poematy, piosenki, przekłady, wyd. Czytelnik, Warszawa 1982, s. 336, tłum. Edward Stachura.

O Bogu , O snach , O czasie

„Moje życie, albo cudze. Najpewniej jakieś wymyślone. Ulepione z lektur, niespełnień, starych filmów, niedokończonych wojen, zasłyszanych legend, niewyśnionych snów. Moje życie. Kotlet z białka i kosmicznego pyłu.”

Tadeusz Konwicki (1926–2015) polski prozaik, scenarzysta, reżyser

Mała apokalipsa

O życiu , O snach

„Brykietami nazywał ludzi, którzy nie robili nic, żeby ratować siebie albo innych, kiedy hitlerowcy doszli do władzy, ludzi, którzy gotowi byli pokornie iść do komór gazowych, jeżeli hitlerowcy sobie tego zażyczyli. Oczywiście słowo brykiet oznacza sprasowaną kostkę pyłu węglowego, rzecz ogromnie ułatwiającą transport, magazynowanie i spalanie.”

Kurt Vonnegut książka Matka noc

Matka noc

O ludziach

„Możemy wznieść się z tej ograniczonej Ziemi i patrząc w górę, myśląc, czy natura oraz całe jej piękno i chwała marnuje się dla tej grudki pyłu. Więc będziemy chcieli, jak podróżnik w odległym lądzie, posiąść lepszy osąd na sprawy w domu i osądzić każdą rzecz przez jej wartość. Co ten świat nazywa wielkim my uznamy za małe, a wszystkie drobnostki, które większość z ludzi umieszcza w sercu, my uznamy za godne, bo będziemy wiedzieć, że miriady zasiedlonych i tak samo dobrze urządzonych jak nasz światów są tam.”

Christiaan Huygens (1629–1695) holenderski matematyk, fizyk oraz astronom

Źródło: The Celestial Worlds Discovered

O ludziach , O świecie , Cytaty o pięknie , O domu

„Czy wiesz, jak pachnie lato?
Zapachem grusz i goździków,
jabłek i niezapominajek,
które w słońcu więdną,
gorącego piasku
i zimnego morza
i mokrych kąpielówek,
piłki wodnej i olejku,
pyłu dróg i róż.”

Ilse Kleberger (1921–2012)

Źródło: Czy wiesz?

O lecie

„Na moje proste wiersze wypisane na ścianie
Nikt nie zwraca uwagi,
Plamią je ptaki, ginie poezja
Mchem na poły pokryta.
Jedynie cenzor cesarski Jüang,
Co umie dać się we znaki,
Nie żałuje swej pięknie haftowanej suknie,
Pył ściera z uwagą, czyta.”

Bai Juyi (772–846)

Źródło: Wiersze na ścianie, „Życie Literackie” nr 17, 28 kwietnia 1957, s. 12 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14860, tłum. Władysław Dulęba

O życiu , O ptakach , O czytaniu