Cytaty na temat produkcja (306 cytatów)

„W celu obalenia burżuazji wystarczy wysiłek jednego kraju, świadczy o tym także historia naszej rewolucji. W celu ostatecznego zwycięstwa socjalizmu, w celu zorganizowania produkcji socjalistycznej, wysiłki jednego kraju, zwłaszcza tak bardzo chłopskiego jak nasz, są niewystarczające – w tym celu niezbędne są wysiłki proletariuszy kilku przodujących krajów.”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

Źródło: O podstawach leninizmu, kwiecień 1924. Broszura z tą wzmianką została w przyszłości wycofana z obiegu, a sam pogląd nazwany trockistowskim, co w nowomowie stalinowskiej oznaczało antykomunistyczny.

O historii , O wysiłku , O przyszłości

„Pożyczający pieniądze przenosi posiadanie ich na tego, kto od niego pożycza; ten przeto, któremu pieniądze pożyczono, posiada je na własne ryzyko i obowiązany jest oddać je w całości: stąd wniosek, że nie wolno wierzycielowi żądać więcej, niż pożyczył. Natomiast człowiek, który powierza swe pieniądze czy to kupcowi czy wytwórcy w formie jakiegokolwiek rodzaju spółki, nie przenosi na tego kupca czy wytwórcę posiadania swoich pieniędzy, przeciwnie te pieniądze pozostają nadal jego własnością; skutkiem tego kupiec handluje tymi pieniędzmi na ryzyko ich właściciela, podobnież wytwórca na jego ryzyko używa tych pieniędzy do produkcji. Wobec takiego stanu rzeczy wolno pożyczającemu godziwie domagać się części zysku, płynącego z danego przedsiębiorstwa, jako że zysk ten płynie z jego własności.”

Tomasz z Akwinu (1225–1274) filozof i teolog katolicki

Suma teologii
Źródło: II, II, q. 78, a.1.

O pieniądzach

„Wspominaliśmy już, że współczesne instytucje ekonomiczne dzielą się na dwie kategorie: pieniężne i produkcyjne. To samo można powiedzieć o zawodach i rodzajach pracy. Do pierwszej kategorii zaliczamy zawody związane z własnością czy zawłaszczaniem, do drugiej – związane z instynktem pracy czy produkcją. To, co było powiedziane o instytucjach, odnosi się do zawodów. Interesy ekonomiczne klasy próżniaczej związane są z zawodami „pieniężnymi”, interesy klasy pracującej – z obiema kategoriami, ale głównie z zawodami produkcyjnymi. Droga do klasy próżniaczej prowadzi przez zawód „pieniężny.””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Zawsze byłem zwolennikiem socjalizmu, rozumianego jako uspołecznienie środków produkcji… Klucz do tego przekonania, tak jak ono stopniowo we mnie narastało, upatruję we wczesnym dzieciństwie, w tym wstydzie z powodu wszystkich przywilejów, jakimi się wtedy cieszyłem. Sam pan widzi, że nie ma w tym nic oryginalnego. Najradykalniejsi socjaliści często pochodzili właśnie z takich rodzin.”

Václav Havel (1936–2011) pisarz i prezydent Republiki Czeskiej

Źródło: rozmowa Antonína J. Liehma, „Literárne listy”, kwiecień 1968, cyt. za: Aleksander Kaczorowski, Czy Havel był komunistą?, krytykapolityczna.pl, 12 lutego 2013 http://www.krytykapolityczna.pl/artykuly/serwis-czeski/20130212/kaczorowski-czy-havel-byl-komunista

O dzieciństwie

„Polska produkcja towaru zwanego matematyka cieszy się na świecie lepszą opinią niż nasza produkcja konserwy, tekstyliów lub radioodbiorników.”

Hugo Steinhaus (1887–1972) polski matematyk

Źródło: Beata Maciejewska, Genialni z kawiarni Szkocka, „Magazyn na święto” (dodatek „Gazety Wyborczej”), 31 października – 2 listopada 2014

O matematyce

„Jeśli gram w sitcomie Daleko od noszy – robię to z wyboru. Podoba mi się zresztą rodzaj absurdalnego żartu proponowany przez Krzysztofa Jaroszyńskiego. Ale owszem, przyznaję, że brałem udział w rozmaitych przedsięwzięciach tego typu, które nie były tak miłe. Nie jestem bez winy. Z drugiej strony nie można się obrażać na tego typu produkcje, skoro zdominowały cały rynek. Ludzie na nie czekają. A że ich oglądanie ogłupia…”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: Małgorzata Klimczak, Święto Krzysztofa Kowalewskiego, "Głos Szczeciński" nr 70, 23 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/en/artykuly/135947.html

O ludziach , O czekaniu

„Wyznawcy, a nawet niektórzy członkowie partii nadal nie zdołali zerwać kajdan poglądów religijnego idealizmu. Zamiast poświęcić inteligencję i energię pracy na rzecz społeczeństwa i ludu, marnują drogocenny czas na jałowe modlitwy o własne szczęście w innym świecie, zamiast przeznaczyć swoje skromne środki na poprawę własnego bytu, bez opamiętania rozdają pieniądze w klasztorach, zamiast skierować dzieci do nowoczesnych szkół, posyłają je do klasztorów na mnichów i mniszki. Takie negatywne myślenie i postępowanie uniemożliwia rozwój nauki i techniki i zakłóca rozwój sił produkcji.”

Chen Kuiyuan (1941)

wypowiedziane podczas V Sesji Plenarnej Komitetu Partii TRA, 8 listopada 1997.
Źródło: Polityka Chin w Tybecie Walka na śmierć i życie ze starożytną cywilizacją, s. 10 http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/pdf/polityka_chin.pdf

O życiu , O śmierci , O pieniądzach , O szczęściu

„Wszyscy moi koledzy, zarówno zagranicą, jak i w Polsce – Roman Polański czy Andrzej Wajda – robią raczej duże produkcje, wysokobudżetowe. Takich filmów oczywiście nie da się robić metodą nowej fali, więc przepuszczam, że jestem w tej chwili dosyć osamotniony w tym gatunku.”

Jerzy Skolimowski (1938) polski reżyser

Źródło: Jerzy Skolimowski specjalnie dla Stopklatki http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=48656, stopklatka.pl, 10 września 2008

„Specyfika tej produkcji polega na tym, że na planie ciągle coś się dzieje, a w każdej serii pojawiają się nowi aktorzy, którzy wzbogacają i urozmaicają przygody zwariowanej rodziny Kiepskich. Jak zatem może mi się to znudzić? Tym bardziej że każda ze scen jest dla mnie wyjątkowa.”

Barbara Mularczyk (1984) aktorka polska

o pracy w serialu Świat według Kiepskich.
Źródło: Artur Krasicki, Basia Mularczyk trafiła do „Kiepskich” dzięki tacie, teletydzien.pl, 9 maja 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-basia-mularczyk-trafila-do-kiepskich-dzieki-tacie,nId,604390

O świecie

„Global warming jest świetnym biznesem. Można bardzo dobrze zarobić na produkcji nowych technologii. W pewnym momencie okazuje się, że ekologia jest cacy – kiedy zaczyna się opłacać. Z prawami kobiet jest inaczej, bo one nie przynoszą zysku. (…) Ale feministki, w odróżnieniu od ekologów, nie mogą dogadać się z jakimś dużym biznesem, który da nam pieniądze na naszą działalność, a my w zamian będziemy głosić idee, które będą rozkręcały biznes. Poza producentami prezerwatyw albo pigułek antykoncepcyjnych.”

Kazimiera Szczuka (1966) polska historyczka literatury

Źródło: „Slajd – magazyn młodej kultury” nr 38, luty 2009

O kobietach , O pieniądzach , O biznesie

„Wiele przeszedłem, mam swoje lata i dystans do świata. Czasami mówię sobie, że jestem albo zbyt dobry, albo za kiepski, żeby ktoś kupił ode mnie scenariusz lub chciał mnie do jakiejś produkcji zatrudnić. Niekiedy pojawia się też interesująca myśl, że może lepiej się stało, iż przestałem reżyserować.”

Andrzej Konic (1926–2010) polski reżyser i aktor

Źródło: onet.pl, 2010 http://film.onet.pl/0,0,1617632,1,596,artykul.html

O myślach , O myśleniu

„Zanim schowasz dzień pod powiekami,
Powiedz, co z twoimi niepozałatwianymi sprawami,
Czasami wręcz zasysam otoczenie moimi receptorami,
Zachwycam się chwilami jak dobrymi produkcjami,
Film na siatkówce zdobywa nagrodę Grammy.”

Fokus (1980) polski producent i artysta hip-hopowy

Cytaty z Paktofoniki, Kinematografia
Źródło: utwór Chwile ulotne

„Dlatego musiał się (socjalizm) narodzić. Robotnicy musieli bronić się przed systemem, który obiecywał wiele praw, ale nie zapewniał godziwego życia. Ale – ostrzegał Jose Antonio – socjalizm, a zwłaszcza ten socjalizm, który stworzyli w gabinetach niewzruszeni w obojętności apostołowie socjalizmu, którym zawierzyli robotnicy… (socjalizm ten) nie widzi w historii niczego, poza grą gospodarczych resortów; znosi się wszystko, co duchowe: religia to opium dla ludu, Ojczyzna, to mit wykorzystywania biednych. To wszystko twierdzi socjalizm. Nie ma niczego poza produkcją i organizacją gospodarki. Robotnicy muszą więc dobrze popracować nad swą duszą, by nie pozostał w niej najmniejszy cień wartości duchowych.”

José Antonio Primo de Rivera (1903–1936) polityk hiszpański, ideolog narodowego syndykalizmu

Źródło: Sławomir Bardski, Jose Antonio Primo de Rivera http://www.nacjonalista.pl/2010/11/22/slawomir-bardski-jose-antonio-primo-de-rivera/

O ludziach , O religii , O duszy , O historii

„Powiedzmy prawdę. Potrzeby Europy na następne trzy, cztery lata, gdy chodzi o żywność z zagranicy i inne towary o zasadniczym znaczeniu – głównie z Ameryki – tak dalece przekraczają jej możliwości płatnicze, że musi ona otrzymać dodatkową pomoc znacznych rozmiarów. Inaczej wkroczy na drogę spadku produkcji i pogorszenia sytuacji społeczno-politycznej. Oba te zjawiska miałyby charakter niezwykle poważny.
Lekarstwem jest wyrwanie się z błędnego koła i odbudowanie wiary Europejczyków w gospodarczą przyszłość swoich krajów i Europy jako całości.”

George Marshall (1880–1959) amerykański generał i polityk

na Uniwersytecie Harvarda, 5 czerwca 1947 r.
Źródło: Plan Marshalla, tłum. Zbigniew Mach, w: Wielkie Mowy Historii, t. 3, wyd. POLITYKA Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006.

O wierze , O historii , O charakterze , O przyszłości

„Co wy uważacie za słuszne lub sprawiedliwe, to nie ma znaczenia. Idzie o to, co jest konieczne i nieuniknione w danym systemie produkcji.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

Płaca, cena i zysk (1865)

„Ludzie patrzą na największe gwiazdy takie jak Anna Netrebko czy Placido Domingo i wydaje im się, że tak właśnie wygląda świat opery. Ale na taki styl życia może sobie pozwolić co najwyżej dziesięciu śpiewaków na świecie. Cała reszta, w tym oczywiście ja, po prostu ciężko pracuje. Zdarza nam się występować w niesamowitych produkcjach, ale nie jesteśmy multimilionerami, którzy latają prywatnymi odrzutowcami, albo wydają pieniądze sponsorów. To pewnie nie byłoby takie złe, ale ceną jest niesamowita presja.”

Daniel Okulitch (1976)

Źródło: „Zawsze podróżuję z biczem”. Daniel Okulitch o śpiewaniu, aktorstwie i lżejszej stronie opery, Tokfm.pl, 31 grudnia 2010 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108549.html#

O pieniądzach , O ludziach , O świecie , O podróżowaniu

„W lipcu 1943 r., po aresztowaniu mego poprzednika Gen. Stefana Roweckiego, uwięzionego przez Gestapo, objąłem dowództwo nad Armią Krajową. Żołnierze tej armii nie mieli dział, czołgów i samolotów, jak ich bardziej szczęśliwi Rodacy walczący u boku Sił Brytyjskich i Amerykańskich, ale równie gorąco pragnęli zderzyć się z Niemcami. Celem naszym było pracować na rzecz zwycięstwa Sojuszników, którzy jedynie mogli przywrócić niezależność naszemu Krajowi. Działalność nasza była skierowana przeciwko produkcji żywności, ekwipunku wojskowego, amunicji i wszystkich innych dostaw wojskowych dla Niemców, przede wszystkim zaś przeciwko niemieckim liniom komunikacyjnym. Przeciwdziałaliśmy terroryzmowi okupanta, przeciwstawialiśmy się jego nieludzkim metodom i pociągnęliśmy do odpowiedzialności sądowej brutalnych i kryminalnych przedstawicieli władz okupacyjnych. Nasz wywiad, który pracował dla Naczelnego Dowództwa Sojuszniczego, obejmował swym zasięgiem nie tylko całą Polskę, ale również wschodnie Niemcy oraz zajętą przez Niemców cześć Rosji sowieckiej. Informacje dostarczane przez nas sojusznikom dotyczyły w szczególności operacyjnych posunięć niemieckich na Wschodzie, ich przemysłu wojennego oraz ruchów marynarki w portach bałtyckich. Byliśmy wielce radzi mogąc w lipcu 1944 r. na krótko przed wybuchem bitwy o Warszawę przesłać Wielkiej Brytanii szczegółowy opis i nawet części bomb latających „V 2.””

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 410.

O relacjach

„Przykro mi to mówić, ale wy, ekonomiści, nie rozumiecie, jak działa świat. Mam doktorat z metalurgii, w Kobe Steel pracuję od prawie trzydziestu lat, zatem wiem co nieco o produkcji stali. Moja firma jest jednak teraz tak duża i skomplikowana, że nawet ja nie rozumiem połowy rzeczy, które się w niej dzieją. Co do innych menadżerów – z doświadczeniem w rachunkowości i marketingu – oni w zasadzie wiedzą niewiele. Mimo to nasz zarząd rutynowo akceptuje większość projektów przedstawianych przez naszych pracowników, bo wierzymy, że oni pracują na rzecz firmy. Gdybyśmy zakładali, że wszyscy są tam dla promocji własnego interesu i kwestionowalibyśmy motywacje naszych pracowników, firma by stanęła, bo poświęcalibyśmy cały czas analizie propozycji, których tak naprawdę nie rozumiemy. Po prostu nie da się prowadzić dużej biurokratycznej organizacji czy to będzie Kobe Steel, czy rząd, założywszy, że wszyscy w niej działają tylko na własną korzyść.”

Hiroshi Sato (1978) curler japoński

dyskutując z wolnorynkowymi ekonomistami, którzy zakładają, że ludzie działają kierując się wyłącznie własnym interesem.
Źródło: Ha-Joon Chang, 23 rzeczy, których nie mówią ci o kapitalizmie, przeł. Barbara Szelewa, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2013, s. 70.

O ludziach , O świecie , O motywacji , O czasie

„To wciąż jedyne miejsce, w którym jest czas na doskonalenie siebie. W szybkich produkcjach filmowych aktor najczęściej powiela się, nie ryzykuje, bo nie ma czasu. Sprzedaje to, co już kiedyś się sprawdziło. Handluje sobą.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Gazeta Stołeczna”, 19 listopada 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/jenglert1.htm

O czasie

„Humanitarne” normy hodowli i zabijania dalekie są od humanitaryzmu. W dodatku nad ich przestrzeganiem czuwa resort rolnictwa, którego troską nadrzędną jest zapewnienie, by produkcja zwierzęca była jak najtańsza, jak najwydajniejsza i jak najbardziej dochodowa. Dla tego resortu krowa nie jest zwierzęciem, tylko chodzącą wołowiną.”

Andrzej Elżanowski (1950) polski zoolog i paleontolog

Źródło: rozmowa Ewy Siedleckiej, Krowa też człowiek, wyborcza.pl, 15 listopada 2012 http://wyborcza.pl/magazyn/1,129627,12861511,Krowa_tez_czlowiek.html?bo=1

O zwierzętach

„W wielkich produkcjach amerykańskich obserwowałam, jak na planie pieniądze przelewają się przez palce. Ten rozmach jest niebywały. The Deep End Scotta McGehee i Davida Siegela kosztowało 2 miliony dolarów. Tyle w hicie hollywoodzkim wydaje się na minutę zdjęć pod napisy czołowe. Ale w końcu ja jestem tylko aktorką. Przyjęłam rolę i grałam. Kucharz, stojąc nad patelnią, też nie zastanawia się, czy przyrządza potrawy w wielkiej hotelowej restauracji, czy w małej knajpce. Robi to, jak umie najlepiej. Tyle że ja generalnie wolę te małe knajpki.”

Tilda Swinton (1960) aktorka brytyjska

Źródło: Krzysztof Kwiatkowski, Dwuznaczna Tilda, „Gazeta Wyborcza” dodatek „Wysokie Obcasy”, 23 listopada 2007 http://www.gazetawyborcza.pl/1,76842,4700263.html

O pieniądzach

„Przez ostatnie 20 lat mass media zajmowały się głównie masową produkcją masowej głupoty. I teraz mamy tego efekty. Sprzedawaliśmy głupotę na masową skalę i teraz mamy odbiorców wychowanych na tej głupocie.”

Wojciech Jagielski (1960) dziennikarz polski, publicysta

Źródło: rozmowa Juliusza Ćwielucha, „Polityka”, 17 kwietnia 2012 http://www.polityka.pl/kraj/wywiady/1525721,1,rozmowa-z-wojciechem-jagielskim-kiedys-reporterem-dzis-pisarzem.read

O głupocie

„W gruncie rzeczy różnica między produktami maszynowymi a ręcznymi służącymi do tych samych celów polega na ogół na tym, że te pierwsze lepiej spełniają swe podstawowe zadanie; Są to produkty doskonalsze, lepiej przystosowane do celu. Nie chroni ich to od złej opinii i pogardy, gdyż nie zdają egzaminu pod względem prestiżowego marnotrawstwa. Praca ręczna jest bardziej marnotrawną techniką produkcji, dlatego też jej produkty lepiej służą celom prestiżu opartego na pieniądzu, stąd z kolei znaki, że produkt jest wytworem ręcznej pracy uznawane są za świadectwo elegancji i dobrego tonu, a produkty te uważa się za wyższe gatunkowo od odpowiednich produktów fabrycznych.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Spodziewałam się, że Wall Street 2 będzie doświadczeniem nieporównywalnym do pracy w skromnych produkcjach europejskich. Tymczasem wielkich różnic nie ma, proces tworzenia jest wszędzie podobny. Może tylko w Ameryce aktorzy więcej zarabiają i mają lepsze warunki pracy – te wszystkie przyczepy, garderoby, przerwy w zdjęciach. No i w megaprodukcjach na wszystko jest więcej czasu. W Europie kręci się trzy, cztery ujęcia i już: następna scena albo przerzut w inne miejsce. Wszystko w ogromnym tempie, bo czas nagli, a czas to pieniądz.”

Carey Mulligan (1985) brytyjska aktorka

Źródło: Barbara Hollender, Jestem kiepskim materiałem na gwiazdę, rp.pl, 29 września 2011 http://www.rp.pl/artykul/355194,724673-Jestem-kiepskim-materialem-na-gwiazde.html

O pieniądzach , O czasie

„Celem liberalizmu jest pokojowa współpraca wszystkich ludzi, jak również pokój pomiędzy narodami. Jeśli wszędzie własność środków produkcji będzie się znajdowała w rękach prywatnych, a prawa, sądy i administracja będą traktowały obcokrajowców i obywateli na takich samych warunkach, to nie będzie miało dużego znaczenia to, gdzie przebiegają granice państw. (…) Nie będzie się już opłacało prowadzić wojen; nie będzie powodów do agresji. (…) Wszystkie narody będą mogły współistnieć w pokoju…”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

The goal of liberalism is the peaceful cooperation of all men. It aims at peace among nations too. When there is private ownership of the means of production everywhere and when laws, the tribunals and the administration treat foreigners and citizens on equal terms, it is of little importance where a country’s frontiers are drawn…. War no longer pays; there is no motive for aggression…. All nations can coexist peacefully… (ang.)

O ludziach , O pokoju , O współpracy

„Narodowym socjalistom udało się całkowicie wyeliminować motyw zysku z zarządzania biznesem. W Niemczech nazistowskich już nie ma mowy o wolnym przedsiębiorstwie ani też nie istnieją przedsiębiorcy. Byli przedsiębiorcy zostali zredukowaniu do statusu Betriebsfuehrer (kierownika przedsiębiorstwa). Nie mogą swobodnie działać, muszą bezwarunkowo słuchać poleceń wydawanych przez Ministerstwo Gospodarki Rzeszy (Reichswirtschaftsministerium), jego urzędników okręgowych oraz rejonowych. Rząd Rzeszy nie tylko określa ceny oraz stopy procentowe, jakie należy płacić i jakich można żądać, wysokość płac i zarobków, ilość towarów jakie mają być wyprodukowane oraz metody stosowane w produkcji, lecz wyznacza każdemu kierownikowi przedsiębiorstwa określony dochód, praktycznie przekształcając go tym samym w płatnego pracownika państwowego. System taki, poza niektórymi stosowanymi terminami, nie ma nic wspólnego z kapitalizmem i gospodarką rynkową. Jest to po prostu socjalizm według niemieckiego wzorca, Zwangswirtschaft (gospodarka nakazowa). Różni się on od rosyjskiego wzoru socjalizmu – systemu otwartej nacjonalizacji wszystkich zakładów – jedynie w kwestiach technicznych.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

Źródło: Biurokracja, pierwsze wydanie 1944, tłumaczenie za wydaniem polskim Fijor Publishing 2005

O biznesie

„Wątpię, by hollywoodzkie produkcje miały istotny wpływ na życie ludzi, choć oczywiście chciałbym, by tak było, bo to nadaje naszej pracy sens i między innymi z tego powodu tak długo tu pracuję. Na pewno wiele filmów daje poczucie, że nie są ze swoimi problemami sami, że ktoś inny też się z nimi zmaga. Taka świadomość podnosi na duchu – też często miewam podobne odczucia po obejrzeniu czegoś w kinie, ale zazwyczaj są to skromne, niskobudżetowe produkcje.”

John Cusack (1966) aktor amerykański

Źródło: Nie wierzę w kosmitów, „To i Owo”, nr 45, 2 listopada 2009, s. 5.

O życiu , O ludziach , Sens

„Są to zaniedbania warsztatowe. Szybki przerób, produkcja celebrytów – gwiazd. Sztuka bardzo cierpi. Łamane są wszelkie zasady. Dziś prowadzący rozmowę staje się ważniejszy niż jego rozmówca. Generalnie jest więcej wiadomości, ale nie ma cenzury. Niestety, mamy do czynienia z autocenzurą.”

Andrzej Bilik (1939)

o współczesnym polskim dziennikarstwie.
Źródło: Tomasz Gawiński, Fanatyk dziennikarstwa, „Angora” nr 26, 1 lipca 2012, s. 25.

O sztuce , O cierpieniu

„Następstwem zwiększania wydajności produkcji jest jedynie zwiększenie konsumpcji oraz poświęcanie ogromnej ilości zasobów i energii na sprawienie, by ludzie pragnęli tego, czego nie mają. Bez tej propagandy (zwanej też reklamą) ludziom nigdy nie przyszłoby do głowy, że mogą pragnąć rzeczy, których pragną. Kapitalizm nakręca spiralę produkcji, konsumpcji i pogoni za dobrami, które mają paradoksalnie luźny związek z rzeczywistymi ludzkimi potrzebami. Ubocznymi skutkami tego procesu są bieda, nuda, lęk i znerwicowanie.”

Gerald Cohen (1941–2009)

Źródło: Przeciwko kapitalizmowi, wykład w Channel 4, 12 lutego 1986

O ludziach

„Bezrobocie rodzi bezrobocie. Tak jak redukcje płac zmniejszają siłę nabywczą i tym samym prowadzą do ograniczenia handlu i produkcji, tak również bezrobocie prowadzi do mniejszej produkcji oraz w rezultacie do dalszego wzrostu bezrobocia.(…) System kapitalistyczny znajduje się w ten sposób w stanie beznadziejnego dylematu.”

Gustav Möller (1884–1970)

Źródło: Kapitalismens kris, Sztokholm 1932, s. 11-12 http://www.wigforss.org/documents/Las%20om/Kapitalismens%20kris.pdf

O sile

„To interesujące u Francuzów, choć są esencją komunizmu i chłopstwa, to są dosyć dobrzy w produkcji całkiem małych i całkiem prostych samochodów.”

James May (1963) brytyjski dziennikarz, prezenter telewizyjny

„Życie społeczeństw, w których panują nowoczesne warunki produkcji, przypomina olbrzymie zbiorowisko spektakli. Wszystko, co dawniej przeżywano bezpośrednio, oddaliło się, przybierając postać przedstawienia.”

Guy Debord (1931–1994) francuski pisarz, filozof, myśliciel polityczny, filmowiec

Społeczeństwo spektaklu (1973)
Źródło: s. 33

O życiu

„Z pomysłem zrobienia filmu o Katyniu wystąpił osiem lat temu Lew Rywin. (…) Bardzo szybko zdaliśmy sobie sprawę z tego, że największym problemem przy realizacji tej produkcji będzie nie kwestia pieniędzy czy obsady aktorskiej, ale właśnie scenariusza. Taka opowieść musiała się składać z ogromnej ilości szczegółów, a scenarzysta zajmujący się tym tematem powinien posiadać ogromną wiedzę o tragedii, która rozegrała się wiosną 1940 roku. Niestety, na horyzoncie nie pojawił się nikt, kto potrafiłby napisać taki scenariusz. Rywin rozpisał nawet taki wewnętrzny konkurs, to znaczy zaproponował kilku wybranym scenarzystom przedstawienie pomysłu na taki film. Konkurs ten nie przyniósł jakiś rewelacyjnych efektów, a najciekawszym z nich był pomysł zaprezentowany przez Jerzego Janickiego i Andrzeja Mularczyka. Pomysł ten jednak został odrzucony, ponieważ jego wizja miała za bardzo reportażowo-telewizyjny charakter. Wtedy zaproponowałem, żeby scenariusz napisał Cezary Harasimowicz. Czarek zaproponował opowieść bazującą po części na losach swojego dziadka, który był polskim oficerem i tylko cudem nie trafił do obozu. Jego scenariusz przedstawia tragizm kampanii wrześniowej oraz odmalowuje portret głównego bohatera zanim dostał się do Katynia. Najistotniejsza część scenariusza rozgrywa się w obozie w Kozielsku, gdzie przesłuchujący więźniów enkawudzista prowadzi brutalną grę o duszę polskiego oficera, próbując go zwerbować do sowieckiego wywiadu. Stawką tej rozgrywki jest życie Polaka. (…) Scenariusz Czarka został poddany kilku przeróbkom i wreszcie w 1998 Rywin zdecydował, że robimy ten film. Natychmiast rozpoczęliśmy przygotowania. Byliśmy w Rosji, zwiedzaliśmy monastyr w Kozielsku, byliśmy również w Katyniu, żeby zobaczyć, jak wygląda dzisiaj ów złowieszczy las. Spotykaliśmy się również z ludźmi, którzy pamiętają tamte czasy. W czasie tej dokumentacji był z nami również scenograf Jacek Osadowski, który przygotował wstępne projekty dekoracji.(…) Zaczęliśmy angażować aktorów, była już w większości skompletowana ekipa realizacyjna, był harmonogram zdjęć. Według niego zdjęcia miały rozpocząć się we wrześniu 1999 roku. Prowadziliśmy również rozmowy z kaskaderami. Nagle któregoś dnia, to było na wiosnę ubiegłego roku, Rywin zaprosił mnie i Frykowskiego do swojego gabinetu i oświadczył, że nie będziemy robić tego filmu, ponieważ Andrzej Wajda zamierza robić film o Katyniu. Co więcej, Wajda uważa, iż tylko on powinien zrobić taki film, a jeśli tak jest w rzeczywistości, to nie będziemy w stanie zdobyć pieniędzy na tę produkcję, ponieważ sprzeciw Wajdy podparty jego wielkim autorytetem sprawi, że stanie się to bardzo trudne.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1069

O życiu , O losie , O duszy , O wiośnie

„Organizacja społeczeństwa w określonym czasie zależy od środków produkcji czyli sposobu produkcji i organizacji pracy.”

Karol Marks (1818–1883) niemiecki filozof, ekonomista i działacz rewolucyjny

O czasie

„Studia filmowe chcą mieć w swoich produkcjach gwiazdy, bo one są gwarantem dużych zysków.”

Janusz Kamiński (1959) polski operator filmowy i reżyser działający w USA

Źródło: wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2137

O studiach

„Wartość polskiego rynku informatycznego plasuje nas w pierwszej dwudziestce światowych rankingów. Duża część tego sektora to produkcja sprzętu i wyposażenia. Na szczególną uwagę zasługują jednak te obszary, które wymagają przebojowości i kreatywności, czyli rynek gier.”

Waldemar Pawlak (1959) polski polityk ludowy, premier RP

Źródło: Pawlak zagrał w Wiedźmina http://www.tvn24.pl/-1,1713853,0,1,pawlak-zagral-w-wiedzmina,wiadomosc.html, 13 sierpnia 2011, tvn24.pl

O grach

„Praca fizyczna, produkcja, wszystko, co ma jakikolwiek związek z codzienną pracą zapewniającą środki do życia – jest wyłączną domeną klasy niższej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„Klasa próżniacza nie żyje w społeczeństwie przemysłowym, żyje raczej z niego. Jej stosunek do produkcji jest oparty na czynnikach pieniężnych, a nie produkcyjnych. Awans do tej klasy umożliwiają talenty finansowe – czyli zdolności do zagarniania, a nie do pożytecznej działalności. Stąd też nieustanna selekcja materiału ludzkiego odbywająca się na podstawie kryterium przydatności do walki o pieniądz. Sposób życia klasy próżniaczej jest w dużym stopniu dziedzictwem przeszłości, ucieleśnieniem obyczajów i ideałów pochodzących z okresu wczesnego barbarzyństwa.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O pieniądzach , O przeszłości , O walce

„Ochrona patentowa poszła dziś tak daleko, że hamuje postęp i niszczy konkurencję. (…) Niech pan spróbuje sobie wyobrazić, jak by dziś wyglądała na przykład motoryzacja, gdyby monopol na produkcję silników spalinowych miał ten, kto ten silnik pierwszy zbudował i opatentował? A współczesne prawo patentowe gwarantowałoby taki monopol.”

Noam Chomsky (1928) filozof, logik, językoznawca amerykański

Źródło: Jacek Żakowski, Na lewo od ściany, polityka.pl, 6 lipca 2004 http://www.polityka.pl/spoleczenstwo/niezbednikinteligenta/11062,1,na-lewo-od-sciany.read

„Po głowie chodzi mi pomysł na film z przesłaniem, który traktowałby o człowieczeństwie. Zdrowa część społeczeństwa pozbywa się tej chorej. Na Manhattanie budują nowy świat. Jest w tym coś z takiego dziecinnego spojrzenia, że jutro Heniek będzie prezydentem, a Zdzisia królową. Chodzi o zabawę bez przemocy i kalkulacji. Tworzą nowy świat, o którym wszyscy zawsze marzyli. Utopię bez zawiści. Po jakimś czasie okazuje się jednak, że ci zdrowi ludzie chcą uciec do świata, który wcześniej porzucili. Byłaby to trochę tragikomedia, a zarazem widowiskowa produkcja. Science fiction o tym, że powinniśmy wrócić do korzeni i podstawowych, pierwotnych, odruchów z dzieciństwa.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: Cezary Pazura o 25-leciu swojej pracy artystycznej – Michał Hernes rozmawia z Cezarym Pazurą http://www.portalfilmowy.pl/wydarzenia,47,5849,1,1,Cezary-Pazura-o-25-leciu-swojej-pracy-artystycznej.html

O ludziach , O świecie , O czasie , O dzieciństwie

„Dotychczasowemu społeczeństwu, poruszającemu się w przeciwieństwach klasowych, potrzebne było państwo, to znaczy organizacja każdorazowej klasy wyzyskującej do utrzymania jej zewnętrznych warunków produkcji, w szczególności do utrzymania przemocą klasy wyzyskiwanej w warunkach ucisku określonych przez istniejący sposób produkcji (niewolnictwo, poddaństwo lub pańszczyzna, praca najemna). (…) Stając się w końcu faktycznie reprezentantem całego społeczeństwa, państwo czyni samo siebie zbytecznym. (…) Państwo nie zostaje „zniesione”, ono obumiera.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

„Wraz z produkcją towarową, produkcją przeznaczoną już nie na własne spożycie, lecz na wymianę, produkty z konieczności przechodzą z rąk do rąk. Producent oddaje swój produkt przy wymianie i już nie wie, co się z nim dzieje. Gdy pieniądz, a wraz z pieniądzem kupiec, występuje jako pośrednik między producentami, proces wymiany staje się jeszcze bardziej zawikłany, ostateczny los produktów jeszcze mniej pewny. Kupców jest wielu, a żaden z nich nie wie, co robi inny. Towary przechodzą już obecnie nie tylko z ręki do ręki, lecz z jednego rynku na drugi; producenci utracili panowanie nad całokształtem wytwarzania warunków swego życia, kupcy zaś tego panowania nie zdobyli. Produkty i produkcja zdane są na los przypadku.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)
Źródło: s. 178

O pieniądzach , O losie

„Wajda znał scenariusz Harasimowicza dużo wcześniej. Znał go jeszcze zanim myśmy rozpętali całą tę sprawę przygotowań do produkcji. Gdyby wtedy powiedział, że on chce realizować ten temat i nie życzy sobie żeby ktoś inny robił film o Katyniu, to ja bym nie siedział jak idiota dwa lata nad książkami, przygotowując się do poważnego filmu, tylko robiłbym inne rzeczy. Wajda czytał wcześniej scenariusz Czarka jako konsultant. Rywin pokazał ten scenariusz paru osobom, ponieważ chciał poznać ich opinię przed rozpoczęciem produkcji. Wśród tych osób, oprócz Wajdy, znaleźli się między innymi Krzysztof Zanussi oraz Janusz Morgenstern. Wajda od początku miał negatywny stosunek do tego tekstu, natomiast nawet przez chwilę nie dał nikomu do zrozumienia, że nie zgadza się na jego realizację, ponieważ sam chce zrobić film o Katyniu. Dopiero, kiedy rozpoczęliśmy przygotowania do produkcji, Wajda jakby zrozumiał, że jego delikatne sugestie nie przyniosły skutku, zaczął bardzo stanowczo domagać się wstrzymania realizacji tego filmu.”

Robert Gliński (1952) polski reżyser

Źródło: wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1069

O książkach , O zrozumieniu , O czytaniu

„David Ricardo: Wygląda na to, że ważny powód różnic między nami (…) polega na tym, że ty zawsze myślisz o natychmiastowych i przejściowych efektach poszczególnych zmian, podczas gdy ja zasadniczo odkładam je na bok i koncentruje całą swą uwagę na trwałym stanie rzeczy, jaki z nich wypłynie.
Thomas Malthus: Z pewnością skłonny jestem często odnosić się do rzeczy, jakimi są – to jedyny sposób, by uczynić moją pracę jakkolwiek użyteczną dla społeczeństwa (…) Poza tym naprawdę uważam, że na postęp społeczny składają się ruchy nieregularne, i że pomijać rozważanie przyczyn, które za osiem czy dziesięć lat napędzą produkcję i zaludnienie bądź poważnie je zahamują, to pomijać przyczyny bogactwa i nędzy narodów.”

Thomas Malthus (1766–1834)

fragment listownej polemiki z 1817.
Źródło: John Maynard Keynes, Thomas Robert Malthus, w: The Collected Writings of John Maynard Keynes, t. 10, Palgrave Macmillan, Londyn 1972.

O myślach , O bogactwie , O myśleniu

„Z tego festiwalu zrobiono folklorystyczny festyn. Pomysł, że w tym roku będziemy nagradzać młodych, w przyszłym roku będziemy nagradzać kobiety, a za dwa lata będziemy nagradzać inwalidów jakoś do mnie nie trafiają. (…) Gdynia wydaje mi się jedną wielką mistyfikacją – blichtr, sława, reflektory, polskie Cannes, to takie trochę polskie dżinsy. Tak naprawdę, gdyński festiwal powinien być miejscem refleksji. Kinematografia bowiem jest odzwierciedleniem naszej zbiorowej podświadomości. To powinno być miejsce w którym kreują się nasze postawy wobec kraju. Zamiast zachwycać się tym, że dzieci ustawiają się tam w kolejce po autografy, powinniśmy raczej zadbać o to, żeby te dzieci zaczęły oglądać filmy, dzięki którym zaczną zadawać jakieś pytania, zaczną rozmawiać na nieco wyższym poziomie niż konsumenci produkcji spod znaku reality show.”

Piotr Szulkin (1950–2018) polski reżyser, scenarzysta, pisarz

o Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.
Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Piotr Szulkin odkrywa tajemnice „Ubu króla” http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18132, stopklatka.pl, 16 stycznia 2004.

O kobietach , O dzieciach , O tajemnicy , Pytanie

„Bronię się rękami i nogami przed zaszufladkowaniem, które w Stanach Zjednoczonych jest dużym zagrożeniem, jako że producenci szybko przypisują twórców do konkretnego rodzaju filmów i pragną ich później zatrudniać tylko do podobnych produkcji.”

Karl Walter Lindenlaub (1957)

Źródło: Błażej Hrapkowicz, Emmerich, Narnia, zdjęcia i efekty specjalne, stopklatka.pl, 30 maja 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=46150

„Planeta dojrzewa do zarządzania. Systemy spekulacji finansowej, które z pomocą nowych technologii łatwo się globalizują, niszczą proces rozwoju, który polegał na cyklu: praca – produkcja – zysk – inwestycja – płace – konsumpcja – praca itd.”

Ladislau Dowbor (1941)

Źródło: rozmowa Alicji i Piotra Pacewiczów, Szalony świat wymyka się z rąk, „Gazeta Wyborcza”, 11–12 sierpnia 2012.

O świecie , O pomocy

„Jakiś czas temu przyszedł do produkcji serialu [Plebania] list od 10-letniego chłopca. Pisał, że po raz pierwszy w życiu zobaczył jak jego tata alkoholik, oglądając w telewizji tę historię, płacze. I że widok ten uświadomił mu, że ojciec jest człowiekiem, a nie tylko pijakiem. Myślę, że dla takich chwil warto grać!”

Jarosław Gruda (1965) polski aktor

Źródło: Uciekłem w aktorstwo, „Tele Tydzień”, nr 1, 29 grudnia 2008 http://www.plebania.pl/wywiady/gruda.html

O historii , O myślach , O czasie , O płaczu

„Opublikowane w 1776 r. „Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów” były kolosalnym wkładem w zrozumienie tego, co z czasem zaczęto zwać kapitalizmem. Smith pokazał, jak bardzo oswobodzenie handlu przyczynić się może do generowania bogactwa przez specjalizację produkcji, podział pracy i wykorzystanie na ogromną skalę działalności gospodarczej.”

Amartya Sen (1933) ekonomista indyjski, noblista

Źródło: wyborcza.pl, 3 kwietnia 2009 http://wyborcza.pl/1,97559,6463889,I_rynek_i_panstwo.html?as=2&startsz=x

O zrozumieniu , O naturze , O czasie , O bogactwie

„Powiedziała jedna pani,
że nas przemysł jest do bani,
a jak ONI – rzekła jasno –
teraz TAMTYCH z góry trzasną,
to będzie efekt produkcji
gorszy od trzech rewolucji!
(…) Bo taką własność miewa zaimek,
że zastępuje konkretne imię:
ON, ONA, ONO, ONI, ONE
(…) Niby wiadomo, kto – a nie!
(…) Zapytuję – mimo tremy –
czy ONI to czasem nie MY…
Bo już zaczął ktoś rozgłaszać,
że Polska jest ICH, nie nasza,
a więc dla wspólnego zysku
może by tak po nazwisku?…
Powiedzmy sobie szczerze raz na jakiś czas:
Przecież nie ma tu nikogo oprócz NAS.”

Jacek Zwoźniak (1952–1989)

Źródło: Plaga zaimków

O czasie

„Nowa… Pierwsza płyta na garnkach Yamaha. Jest kilka fajnych numerów, trochę fajnych eksperymentów. Pierwsza płyta na której pierwsze i ostatnie słowo (przynajmniej w wersji japońskiej) należało do mnie – rozpoczyna się od bębnów solo, kończy outro mojej produkcji. He, He. Nadal gram nierówno, ale już trochę mniej.”

Krzysztof Raczkowski (1970–2005) perkusista polski (Vader, Dies Irae)

o albumie Black To The Blind, 1997.

„Jeżeli kryzysy odsłoniły niezdolność burżuazji do dalszego zarządzania nowoczesnymi siłami wytwórczymi, to przekształcenie wielkich przedsiębiorstw produkcyjnych i komunikacyjnych w spółki akcyjne i we własność państwową dowodzi zbędności burżuazji w realizacji tego procesu. Wszystkie społeczne funkcje kapitalisty wykonują odtąd płatni urzędnicy. Kapitalista nie pełni już żadnej funkcji społecznej prócz zgarniania dochodów, obcinania kuponów i gry na giełdzie, gdzie rozmaici kapitaliści odbierają sobie wzajemnie swoje kapitały. Jeżeli przedtem kapitalistyczny sposób produkcji rugował robotników, to teraz ruguje kapitalistów i odsyła ich, zupełnie tak samo jak robotników, do szeregów ludzi zbędnych, choć na razie jeszcze nie do rezerwowej armii przemysłu.”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Anty-Dühring (1878)

O ludziach , O sile

„Gdy rozwój produkcji pozwala na zmniejszenie wysiłku – ludzie zużywają nadwyżkę na zaspokojenie potrzeby konsumpcji na pokaz, która jest nieskończenie elastyczna i niezaspokojona, zgodnie z tym, co teoria ekonomiczna mówi na temat wszystkich potrzeb wyższych czy duchowych. Ten głównie czynnik oddziałujący na standard życia skłonił J. St. Milla do powiedzenia, że „… jak dotąd, jest wątpliwe czy któryś z dotychczasowych wynalazków technicznych zmniejszył dzienny trud jakiejś jednostki ludzkiej””

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O ludziach , O wysiłku

„W skład zawodów pieniężnych wpływających na utrwalenie temperamentu łupieżczego wchodzą zawody związane bezpośrednio z posiadaniem własności – czyli stanowiące właściwe zajęcia klasy próżniaczej – oraz pomocnicze funkcje łączące się z przywłaszczaniem i gromadzeniem majątku. Chodzi tu o osoby związane z posiadaniem przedsiębiorstw zaangażowanych w walkę konkurencyjną – zwłaszcza zaś o tak podstawowy element zarządzania gospodarką jak operacje finansowe. Można do tej kategorii zaliczyć również większość zawodów powiązanych z handlem. Najdoskonalszym wcieleniem człowieka uprawiającego zawód „pieniężny” jest „kapitan przemysłu”. Jest to człowiek raczej sprytny niż pomysłowy, a jego pozycja ma raczej charakter finansowy niż produkcyjny. Zarządza on przemysłem w sposób dowolny. Pieczę nad technicznymi szczegółami produkcji i organizacji przemysłu zleca podwładnym o mniej „praktycznym” umyśle – ludziom posiadającym instynkt pracy, a nie takim, którzy posiadają zdolności administracyjne. Jeśli chodzi o kształtowanie natury ludzkiej poprzez wychowywanie i selekcję, ogół zawodów „nieekonomicznych” należy zaliczyć do tej samej kategorii, co zawody pieniężne. Taki właśnie charakter ma zawód polityka, duchownego i wojskowego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O charakterze , O naturze , O walce

„Jutro odwożę mego Ojca do Domu. Opieki.
Odwożę jego skafander – rok produkcji 1930.
Pieluchomajtki. Trzęsącą się brodę.
Prawdziwe nogi służące do leżenia.
Rękę prawą, która gładziła mnie po głowie.
I puste studnie po oczach.”

Wojciech Boros (1973)

Źródło: Książę Alzheimer

O domu

„(…) Polska jest dość dziwnym krajem. Z jednej strony mamy ogromne aspiracje, a z drugiej słoma ciągle nam z butów wyłazi. Taka mentalność przekłada się także na produkt telewizyjny i filmowy. Polskie filmy w dużej mierze są prowincjonalne. Realizowane są dla masowego widza w Ostrołęce, Mławie czy Wyszkowie. Nie bierze się w ogóle pod uwagę tego, że taki film mógłby obejrzeć ktoś na przykład w Pradze czy w Berlinie. Brak takiego myślenia wprawia mnie w osłupienie. Obszar grupy docelowej, do której adresowane są od lat polskie produkcje wyznaczają koryta Odry i Bugu. Zamykamy się we własnym grajdole i nie chcemy z niego wyjść, ale krzyczymy na cały świat, że jesteśmy wielcy. Takie zjawisko z odległej perspektywy po prostu śmieszy. Zróbmy coś, co zainteresuje ludzi mieszkających w innych krajach.”

Janusz Płoński (1947)

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=18349

O ludziach , O świecie , O butach , O myślach

„Produkcja pożądająca nie jest niczym innym, niż produkcja społeczna.”

Gilles Deleuze (1925–1995) francuski filozof

Anty-Edyp (z Feliksem Guattarim)

„Różne prywatne firmy zmuszono do inwestowania w nowe technologie. Prywatni biznesmeni nie mieli na to ochoty (…) Firma LG chciała się zajmować tekstyliami, ale rząd zmusił ją do produkcji kabli, od czego zaczęła się jej ekspansja w dziedzinie technologii. Samsung początkowo był firmą produkującą makaron, ale rząd zachęcił go w latach 60. do zajęcia się elektroniką – dla ułatwienia w pewnym momencie zakazując importu elektroniki, żeby Samsung nie musiał walczyć z konkurencją. Hyundai to była firma budowlana, ale rząd go zmusił do inwestowania w przemysł ciężki – stocznie i motoryzację. Nieźle dziś prosperuje, produkując statki i samochody, ale to nie był jego wybór.”

Ha-Joon Chang (1963)

Źródło: rozmowa Wojciecha Orlińskiego, Wolny rynek? Nie ma czegoś takiego, „Gazeta Wyborcza”, 31 grudnia 2011–1 stycznia 2012.

„Praca ochotnicza nie stanowi jedynie środka do zwiększenia produkcji – to źródło socjalistycznej edukacji mas.”

Ernesto Guevara (1928–1967) rewolucjonista argentyński

„Grabież legalna może przejawiać się na tysiąc sposobów, stąd nieskończona liczba jej przejawów: cła, ochrona rynku, dotacje, subwencje, preferencje, progresywny podatek dochodowy, bezpłatna oświata, prawo do pracy, prawo do zysków, prawo do płacy, prawo do opieki społecznej, prawo do środków produkcji, bezpłatny kredyt itd., itd. Wszystkie te przejawy – połączone tym, co dla nich wspólne, czyli usankcjonowaną prawem grabieżą – noszą nazwę socjalizmu.”

Frédéric Bastiat (1801–1850) francuski ekonomista

Prawo
Źródło: s. 70

„Ostatnio okropnie się zirytowałem na planie serialu, bo przedłużały się zdjęcia i nie mogłem wyjść do teatru o właściwej porze. Doszło do karczemnej awantury z kierownikiem produkcji. Ci ludzie z seriali i filmów często nie rozumieją, że dla aktora teatr jest świętością.”

Tomasz Karolak (1971) aktor polski

Źródło: Iwona Kłopocka-Marcjasz, Mam i popularność, i pieniądze i ambitny teatr, „Dziennik Wschodni” nr 87, 6 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/116932.html

O pieniądzach , O ludziach , Pora roku

„Opracowywanie efektów specjalnych, animacji czy choćby dodawania wirtualnej scenografii, można powiedzieć otwiera oczy na pewne rozwiązania, które – oczywiste, łatwe i tanie w produkcji – często nie przychodzą do głowy reżyserom nieobeznanym w świecie wirtualnych efektów specjalnych.”

Grzegorz Jonkajtys (1972)

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37380

„Kapitalistyczna produkcja znosząc granice między poszczególnymi społeczeństwami, ujednoliciła przestrzeń. Ten proces był tożsamy z intensywnym i ekstensywnym postępem b a n a l i z a c j i. Nagromadzenie towarów produkowanych seryjnie na potrzeby abstrakcyjnej przestrzeni rynkowej, które zlikwidowało wszelkie bariery regionalne i prawne oraz feudalne monopole cechowe – utrzymujące jakość produkcji rzemieślniczej – unicestwiło również autonomię i jakość miejsc. Ta potęga ujednolicania jest ciężką artylerią, która zburzyła wszystkie mury chińskie.”

Guy Debord (1931–1994) francuski pisarz, filozof, myśliciel polityczny, filmowiec

Społeczeństwo spektaklu (1973)
Źródło: s. 117

„Niebezpieczeństwo traktowania pracy ludzkiej jako sui generis „towaru” czy anonimowej „siły” potrzebnej dla produkcji (mówi się wręcz o „sile roboczej”), istnieje stale, istnieje zwłaszcza wówczas, gdy całe widzenie problematyki ekonomicznej nacechowane jest przesłankami ekonomizmu materialistycznego. (…) Człowiek zostaje potraktowany jako narzędzie produkcji, podczas gdy powinien on – on jeden, bez względu na to, jaką pracę wypełnia – być traktowany jako jej sprawczy podmiot, a więc właściwy sprawca i twórca. Takie właśnie odwrócenie porządku, bez względu na to, w imię jakiego programu i pod jaką nazwą się dokonuje, zasługiwałoby na miano „kapitalizmu.””

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

Encyklika Laborem exercens

O sile

„Dobrobyt Niemiec jest efektem między innymi tego, że niekiedy jako pierwsi wybieraliśmy nową drogę. Kiedy w 1994 r. zostałam ministrem ochrony środowiska, z odnawialnych źródeł energii pochodziło tylko cztery procent produkcji prądu. Obecnie wskaźnik ten wynosi 17 proc. i jest to już sporo. Do 2020 r. chcemy dojść do 40 proc., co jest bardzo ambitnym zamierzeniem. (…) By w roku 2050 czerpać 80 proc. energii ze źródeł odnawialnych.”

Angela Merkel (1954) niemiecka polityk

Źródło: wywiad dla „Die Zeit”, tłum. Koniec uników, „Forum”, 6 czerwca 2011.

„Polska rolnictwem stoi i klasyfikuje się w produkcji rolniczej od 1. do 5. miejsca w Unii Europejskiej w zależności od uprawy. Ale polski rolnik nie może konkurować, gdyż dopłaty są o połowę niższe i nie będą zrównane z dopłatami dla rolników niemieckich, francuskich czy duńskich. Minister rolnictwa w Unii Europejskiej zabiega, jakoby były one zrównane. Niestety, w Unii Europejskiej dziwią się, że rząd polski nie walczy o taki priorytet.”

Wojciech Szczęsny Zarzycki (1942) polski polityk

Źródło: Polska przegrywa z Unią, naszdziennik.pl, 27 listopada 2010 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20101127&typ=po&id=po31.txt

„Marksizm poniósł klęskę nie tylko w kwestii promowania wolności człowieka, ale także w dziedzinie produkcji jedzenia.”

John Dos Passos (1896–1970) amerykański pisarz

Źródło: Richard Cavendish, John Dos Passos [w:] 501 wielkich pisarzy pod red. Juliana Patricka, wyd. MWK, Warszawa, 2009, ISBN 978-83-61095-33-3, str. 338, tłum. Hanna Pawlikowska-Gannon, Julita Degórska, Małgorzata Koenig

O jedzeniu , O wolności

„Pan prokurator, składając ten wniosek, chyba nie wie, że od dziecka pracując ciężko na roli wyprodukowałem tysiące ton i dlatego nigdy nie pozwolę na oszukiwanie i okradanie rolników przez wszelkiej maści szubrawców. Moją pracą nakarmiłem tysiące polskich rodzin, wtedy kiedy było bardzo ciężko i na moją produkcję ludzie czekali z utęsknieniem i nadzieją i żywię teraz, kiedy różni pseudobiznesmeni prowadzą działalność, niszcząc naszą pracę. Bo jak nazwać sprowadzanie niemieckich śmieci przez posła z PSL? Przecież to zwykłe świństwo.”

Alfred Budner (1950) polski rolnik i polityk

fragment wystąpienia w Sejmie, 30 września 2003

O dzieciach , O ludziach , O czekaniu , O oszukiwaniu

„Na Afrykę przypada osiemdziesiąt procent światowej populacji chorych na AIDS. To umiarkowane szacunki. Trzy czwarte z nich nie otrzymuje leków. Musimy za to podziękować spółkom farmaceutycznym i ich słudze, amerykańskiemu departamentowi stanu, który grozi sankcjami każdemu krajowi, mającemu czelność produkować własną, tanią wersję lekarstw opatentowanych w Stanach. (…) Pigułki z tego słoika kosztują dwadzieścia dolarów za sztukę w Nairobi, sześć w Nowym Jorku, osiemnaście w Manili. Indie, w najbliższym czasie, mają zamiar rozpocząć produkcję swojej wersji i ta sama pigułka będzie kosztować sześćdziesiąt centów. Tylko mi nie mów o kosztach badań i wdrażania. Chłopcy od farmaceutyki odpisali je sobie dziesięć lat temu, a przede wszystkim dostali od rządu kupę pieniędzy, więc niech nie gadają głupot. To, z czym mamy do czynienia, to amoralny monopol, który utrzymywany jest dzień w dzień kosztem ludzkiego życia.”

John le Carré (1931)

Postać: dr Markus Lorbeer
Wierny ogrodnik
Źródło: s. 360.

O głupocie , O czasie

„Różnicujące relacje, takie jakie są urzeczywistniane przez wartość dodatkową; nieobecność zewnętrznych granic, „zastąpiona” przez rozwinięcie granic wewnętrznych oraz włączenie anty-produkcji do produkcji wypełnianej przez absorbowanie wartości dodatkowej – oto trzy aspekty wewnętrznej aksjomatyki kapitalizmu.”

Gilles Deleuze (1925–1995) francuski filozof

Anty-Edyp (z Feliksem Guattarim)

O relacjach

„Popieram energetykę prosumencką, ale dobrze rozumianą tzn. jako produkcję energii na własne potrzeby, a nie na handel. Nie będę tworzył zachęt do produkcji energii przez osoby fizyczne na poziomie przekraczającym ich potrzeby.”

Krzysztof Tchórzewski (1950) inżynier elektryk i działacz polityczny

Źródło: K. Tchórzewski, ME: chcemy przywrócić współspalanie, ale na innych zasadach, wnp.pl, 13 lutego 2016 http://energetyka.wnp.pl/k-tchorzewski-me-chcemy-przywrocic-wspolspalanie-ale-na-innych-zasadach,267368_1_0_1.html

„Dziwnie się czuję, że w TVP 1 gram jedną Klaudię [w serialu Ranczo], a TVP 2 – drugą. Gdy dostałam rolę w Barwach Szczęścia, prosiłam produkcję, żeby zmienili imię mojej bohaterki, ale okazało się, że to niemożliwie, ponieważ w serialu mówiło się o niej od dłuższego czasu. Nie wiem, dlaczego cały czas gram różne Klaudie. Może gdy szukają kogoś do obsadzenia postaci, która ma tak na imię, od razu pojawia im się przed oczami Chodorowska? Najgorsze jest to, że nie lubię tego imienia. Przepraszam wszystkie Klaudie, które poczują się urażone.”

Marta Chodorowska (1981) polska aktorka

Źródło: Jan Dziekan, Prześladuje mnie Klaudia! Druga część rozmowy z Martą Chodorowską, 11 kwietnia 2011 http://www.barwyszczescia.pl/18113/przesladuje-mnie-klaudia.html

O czasie

„(…) tej chwili produkcje realizuje się zbyt pospiesznie. Nie ma czasu wczuć się w rolę, przeżyć ją w pełni.”

Zygmunt Kęstowicz (1921–2007) aktor polski

Źródło: „Życie Warszawy”, 27 grudnia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/toz.htm

O życiu , O czasie

„(…) horror w ogóle jest dosyć pojemnym gatunkiem. Obecnie dominuje typ gore, czyli ociekające krwią produkcje amerykańskie, w których chodzi głównie o to, w jaki sposób kogoś zabić. Nie twierdzę, że jest to zły gatunek, pewnie tam też mógłbym mieć coś do powiedzenia. Natomiast sam horror, poprzez powieść gotycką, przez opowieści niesamowite, jest w miarę obszernym gatunkiem i nie musi być w nim tylko to, co w tej chwili jest oglądane przez młodzież.”

Grzegorz Lewandowski (1969) Polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41338

O młodzieży

„Od kiedy zostałem politykiem, ludzie przeważnie prywatnie zwierzali mi się ze swoich poglądów. Część z największych ludzi w Stanach Zjednoczonych, w dziedzinach handlu i produkcji, boi się kogoś lub czegoś. Wiedzą że jest gdzieś potęga, tak zorganizowana, tak wyrafinowana, tak czujna, tak powiązana, tak absolutna, tak przenikająca, że lepiej mówić szeptem gdy się ją krytykuje. Wiedzą że Ameryka nie jest miejscem, o którym można rzec jak dawniej, że człowiek może wybrać swoje powołanie i dążyć do celu tak długo jak jego zdolności mu pozwalają; ponieważ dziś jeśli wejdzie w pewne dziedziny, istnieją organizacje które użyją swoich środków aby przeszkodzić mu w zbudowaniu biznesu, jeśli sobie tego nie życzą. Organizacje te usuną mu grunt spod nóg i zamkną rynek dla niego. Jeśli zacznie sprzedawać do sklepów, wówczas monopol zablokuje handel z tymi sklepami i ci sprzedawcy ze strachu nie kupią produktów z nowego biznesu.”

Thomas Woodrow Wilson (1856–1924) prezydent USA

Źródło: The New Freedom (1913), s. 13.

O ludziach , O strachu , O biznesie

„Ręcznie robiona srebrna łyżka, warta dziesięć do dwudziestu dolarów, nie jest bardziej użyteczna – w podstawowym znaczeniu tego słowa – od łyżki z tego samego metalu wykonanej fabrycznie. Może nawet nie być bardziej użyteczna od łyżki wykonanej fabrycznie z jakiegoś „podłego” metalu, np. z aluminium, która kosztuje około dziesięciu, dwudziestu centów. Srebrna łyżka jest zwykle nawet mniej wygodna i mniej praktyczna w zastosowaniu domowym. Oczywiście łatwo zwrócić uwagę, że jedna z głównych funkcji, jeżeli w ogóle nie główna, kosztowniejszej łyżki została w tym rozumowaniu pominięta; ręcznie robiona łyżka odwołuje się do naszego smaku estetycznego, zaspokaja poczucie piękna, podczas gdy fabryczna, wykonana z pospolitego metalu nie duży niczemu prócz zwykłej funkcji jedzenia. Rzecz wygląda rzeczywiście tak, jak głosi przytoczona uwaga, lecz po bliższym zastanowieniu okaże się, że uwaga ta jest tylko pozornie słuszna. Albowiem: 1) chociaż oba materiały, z których są zrobione nasze łyżki, są ładne i przydatne do celów, do których zostały przeznaczone, materiał, z którego zrobiona jest ręcznie kuta łyżka, jest sto razy kosztowniejszy, mimo że bardzo nieznacznie przewyższa ten drugi fakturą i koloiytem i nie jest wiele lepszy w praktycznym użytkowaniu; 2) gdyby okazało się, że łyżka rzekomo ręcznie robiona jest tylko zręczną imitacją ręcznego wyrobu, mimo że tak dobrą, iż różnicę w fakturze i linii może zauważyć tylko fachowe oko po dokładnym przyjrzeniu się, wartość użytkowa tej łyżki, włączając satysfakcję, jaką czerpie użytkownik z podziwiania jej piękna, spadłaby natychmiast o osiemdziesiąt, dziewięćdziesiąt procent, lub nawet więcej; 3) jeśli obie łyżki byłyby do tego stopnia identyczne, że maszynowy wyrób zdradzałaby tylko waga – identyczność formy i koloru przydałaby bardzo niewiele wartości łyżce fabrycznej, ani nie apelowałaby do „poczucia piękna” użytkownika, chyba że tańsza łyżka byłaby modną nowością lub koszt jej produkcji byłby wyższy od nominalnego.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O jedzeniu

„Globalny system gospodarczy przechodzi wielką transformację – od kapitalizmu przemysłowego opartego na industrializmie, do kapitalizmu informacyjnego, którego zasadą jest informacjonizm. Industrializm jest zorientowany na wzrost gospodarczy, tj. na maksymalizację produkcji; informacjonizm jest zorientowany na rozwój technologiczny, tj. na akumulację wiedzy oraz na wyższy poziom złożoności w przetwarzaniu informacji.”

Manuel Castells (1942) socjolog hiszpański

Źródło: Manuel Castells, Pekka Himanen, Społeczeństwo informacyjne i państwo dobrobytu, Warszawa 2009.

O wiedzę

„Nie bawiło mnie wystawanie w korytarzach różnych szacownych instytucji, które miały i dzieliły pieniądze na produkcję filmową. Ja byłem w komfortowej sytuacji, bo robiąc filmy fabularne, znalazłem uliczkę, która poprowadziła mnie do branży reklamowej. Moje studio żyło z produkcji filmów reklamowych przez ostatnie 9–10 lat. Miałem z czego żyć, jednocześnie tęskniąc za fabułą. W tym czasie wyprodukowałem sześć filmów fabularnych, kilkanaście dokumentów i programów telewizyjnych.”

Piotr Dzięcioł (1950) polski producent filmowy

Źródło: Hubert Kuberski, Piotr Dzięcioł o oscarowej promocji „Ediego” i planach produkcyjnych http://archive.fo/QGd4X, stopklatka.pl, 7 grudnia 2002

O pieniądzach , O czasie

„Na pewno współpraca z aktorami i reżyserami otwiera przestrzeń nowych inspiracji. Myślę, że tyle samo z doświadczeń Dada wniosłem w prace, które wykonywałem w teatrach dramatycznych, ile dostałem w zamian, przyglądając się pracy reżyserów i aktorów w tych teatrach. To oczywiście odbijało się w kolejnych produkcjach Dada. W offie dużo łatwiej eksperymentować, bawić się, proponować często karkołomne formuły stylistyczne.”

Leszek Bzdyl (1964) polski choreograf, tancerz i reżyser teatralny

Źródło: „Teatr” 2001, nr 4

O myślach , O współpracy , O myśleniu

„Granat gasi pragnienie jak żaden inny owoc. W Azerbejdżanie owoce dzikich granatów wykorzystuje się do produkcji kwasu cytrynowego.(…) Już Hipokrates polecał sok z granatów jako napój orzeźwiający dla gorączkujących. Według innego znanego lekarza starożytności Dioskorydesa nasiona i korzenie granatowca służyły jako środek przeciwkrwotoczny. Warto również dodać, że w nasionach granatu znaleziono estron – jeden z żeńskich hormonów płciowych wytwarzanych w jajnikach.”

Krzysztof Kmieć (1950–2011) polski twórca ekslibrisów, farmaceuta

Źródło: ROŚLINY LECZNICZE W EKSLIBRISIE. Granatowiec właściwy – Punica granatum, „Alma Mater” nr 122–123, luty-marzec 2010, s. 75.

„Państwo powstało z potrzeby utrzymania w karbach przeciwieństw klasowych, a jednocześnie samo powstało wśród konfliktów tych klas, to z reguły jest ono państwem klasy najsilniejszej, ekonomicznie panującej, która przy jego pomocy staje się również klasą panującą politycznie i w ten sposób zdobywa nowe środki do ciemiężenia i wyzyskiwania klas uciskanych. Tak więc państwo starożytne było przede wszystkim państwem właścicieli niewolników do ciemiężenia niewolników, podobnie jak państwo feudalne było organem szlachty do ciemiężenia pańszczyźnianych i poddanych chłopów, a nowożytne państwo przedstawicielskie jest narzędziem wyzysku pracy najemnej przez kapitał. Bywają jednak w drodze wyjątku okresy, w których walczące ze sobą klasy są tak bliskie równowagi, że władza państwowa, jako pozorna pośredniczka, chwilowo uzyskuje pewną samodzielność w stosunku do nich. Tak było z monarchią absolutną XVII i XVIII wieku, utrzymującą równowagę między szlachtą a mieszczaństwem; tak było z bonapartyzmem Pierwszego, a zwłaszcza Drugiego Cesarstwa we Francji, który wykorzystywał proletariat przeciwko burżuazji, a burżuazję przeciwko proletariatowi. Najnowszym wydaniem tego rodzaju równowagi, w której panujący i poddani wyglądają jednakowo komicznie, jest nowe niemieckie państwo narodu bismarkowskiego: kapitaliści i robotnicy są tu utrzymywani w równowadze i równomiernie oszukiwani na rzecz podupadłych junkrów pruskich. Ponadto w większości znanych z historii państw prawa przyznawane obywatelom stopniuje się według majątku, przez co stwierdza się wyraźnie, że państwo jest organizacją klasy posiadającej dla obrony przed nieposiadającą. Tak było już w ateńskich i rzymskich klasach majątkowych. Tak było w średniowiecznym państwie feudalnym, gdzie wpływ polityczny był uzależniony od wielkości posiadanego gruntu. Tak ma się rzecz w cenzusach wyborczych nowożytnych państw przedstawicielskich. To polityczne uznanie różnic majątkowych bynajmniej nie jest jednak rzeczą istotną. Przeciwnie - oznacza ono niski stopień rozwoju państwowego. Najwyższa forma państwa, republika demokratyczna, która w naszych nowożytnych stosunkach społecznych staje się coraz bardziej nieuniknioną koniecznością oraz formą państwa, w której jedynie rozegrać się może ostateczna, decydująca walka pomiędzy proletariatem a burżuazją - republika demokratyczna nie zna oficjalnie różnic własnościowych. Bogactwo sprawuje w niej władzę pośrednio, ale za to tym pewniej. Z jednej strony, wprost w postaci korupcji urzędników, czego przykładem klasycznym jest Ameryka, z drugiej zaś - w postaci sojuszu między rządem a giełdą. Jest on tym łatwiej urzeczywistniany, im bardziej rosną długi państwowe i im bardziej towarzystwa akcyjne koncentrują w swych rękach nie tylko transport, lecz i samą produkcję, znajdując znów swój punkt oparcia w giełdzie. Uderzający pod tym względem przykład oprócz Ameryki stanowi najnowsza Republika Francuska, a poczciwa Szwajcaria odznaczyła się również na tym polu. Ze jednak dla tego braterskiego sojuszu rządu z giełdą niekoniecznie potrzebna jest republika demokratyczna, tego dowodzi oprócz Anglii nowe państwo niemieckie, gdzie nie wiadomo kogo wyżej wyniosło głosowanie powszechne - Bismarcka czy Bleichrodera. I wreszcie klasa posiadająca panuje bezpośrednio przy pomocy powszechnego prawa głosowania. Dopóki klasa uciskana, a więc w naszym wypadku proletariat, jeszcze nie dojrzała do wyzwolenia się własnymi siłami, będzie ona w większości swej uznawała istniejący ustrój społeczny za jedynie możliwy i pod względem politycznym będzie się wlokła w ogonie klasy kapitalistów, będzie jej skrajnie lewym skrzydłem (…).”

Fryderyk Engels (1820–1895) niemiecki filozof i rewolucjonista

Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)

O historii , O sile , O wieku , O pomocy

„Smak wyrabia się przy zdecydowanej przewadze produkcji towarowej nad każdym innym rodzajem produkcji. Wytwarzanie wyrobów jako towaru przeznaczonego na rynek prowadzi do tego, że warunki, w których są produkowane, zresztą nie tylko społeczne w postaci wyzysku, ale i techniczne, pozostają coraz częściej poza kręgiem ludzkich spostrzeżeń. Konsument, który jako zleceniodawca rzemieślnika był lepszym czy gorszym fachowcem (…), jako klient nie posiada najczęściej wiedzy fachowej. Nastawiona na tanie towary produkcja masowa zmuszona jest przy tym ukrywać kiepską jakość; w większości przypadków jest ona wręcz zainteresowana niekompetencją klienta.”

Walter Benjamin (1892–1940) niemiecki filozof, teoretyki kultury, tłumacz, krytyk literacki i eseista

Paryż II Cesarstwa według Baudelaire’a
Źródło: Anioł historii. Eseje, szkice, fragmenty, wybór i oprac.H. Orłowski, Poznań 1996, s. 335.

O aniołach , O historii , O wiedzę

„Dziś rynek cierpi na brak pieniędzy. Byłem na spotkaniu Polskiej Rady Biznesu, gdzie tacy ludzie jak Jan Kulczyk i wielu innych najbogatszych przedsiębiorców mówili, że mogliby produkować więcej i tworzyć dzięki temu nowe miejsca pracy. Niestety, ich produkcji nie miałby kto kupić.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: Andrzej Lepper o socjalliberaliźmie, gazeta.pl, 18 kwietnia 2006 http://gospodarka.gazeta.pl/gospodarka/1,33181,3288781.html

O ludziach , O biznesie , O cierpieniu

„Liberalizm występuje na rzecz prywatnej własności środków produkcji nie z dbałości o interesy właścicieli, ale dlatego, że oczekuje od opierającego się na własności prywatnej systemu gospodarczego lepszego zaopatrzenia.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

Źródło: Socjalizm

„Albo prywatna własność środków produkcji, albo głód i nędza dla wszystkich.”

Ludwig von Mises (1881–1973) ekonomista austriacki

Entweder Sondereigentum an den Produktionsmitteln, oder Hunger und Elend für Alle. (niem.)
Źródło: Liberalizm w tradycji klasycznej, tłum. Szymon Czarnik

O głodzie

„Zmiany w produkcji wymagają wprowadzenia zmian w systemie zawłaszczania, a klasy posiadające są zainteresowane w takiej adaptacji instytucji pieniężnych, aby osiągać największe efekty w zawłaszczaniu prywatnego zysku, co jest zresztą zgodne z całym procesem przemysłowym, w wyniku którego ten zysk powstaje. Na tym właśnie polega mniej lub bardziej wyraźna rola kierownicza klasy próżniaczej w rozwoju instytucji w takim kierunku, który by służył celom pieniężnym, kształtującym życie ekonomiczne klasy próżniaczej.”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

O życiu

„Nasz wiek ma wyjątkowy charakter, po raz pierwszy pojawiła się szansa na rewolucję powszechną – całkowitą i totalną. Społeczeństwo burżuazyjne jedno osiągnęło na pewno – zrewolucjonizowało środki produkcji na skalę niespotykaną dotąd w historii.”

Murray Bookchin (1921–2006)

Anarchizm ery dobrobytu
Źródło: str. 4

O historii , O charakterze , O szansie , O wieku

„Często spotykam się z zarzutami o odwoływanie się do amerykańskich wzorców. Na kim mielibyśmy się wzorować, robiąc filmy? No przecież nie na produkcjach armeńskich. Oczywiście zupełnie inną rzeczą jest przekaz i tu nie ma mowy o wzorowaniu się.”

Maciej Ślesicki (1966) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13588

„W wyniku ewolucji mózgu człowiek zdołał wypracować znacznie bardziej wydajne i mniej ryzykowne formy zdobywania pożywienia niż większość innych mięso – i wszystkożernych ssaków lądowych. Nie musimy obecnie, jak nasi dalecy przodkowie, przechodzić przez długie okresy na granicy głodu i wykorzystywać wszelkie nadające się okazje do nieumiarkowanej konsumpcji „na zapas”. Dzisiaj w świecie cywilizowanym pokarmu dzięki efektywnej produkcji mamy pod dostatkiem, i moglibyśmy spożywać go racjonalnie, w ilościach niezbędnych do sprawnego funkcjonowania. Ale po przodkach został nam głęboko zakorzeniony nawyk „obżerania się”, zwłaszcza, jeżeli pokarm jest atrakcyjny. Wraz z dobrobytem świat opanowała epidemia otyłości i nadwagi.”

Jerzy Vetulani (1936–2017) profesor nauk przyrodniczych, psychofarmakolog, neurobiolog, biochemik

Źródło: Stary tata, tłusty syn http://vetulani.wordpress.com/2013/02/18/stary-tata-tlusty-syn/

O głodzie , O świecie

„To, co może wydawać się panu nowatorskie, „rewolucyjne”, to w gruncie rzeczy rezultat braku jakiegoś spójnego pomysłu na ten film i mojej kompletnej ignorancji w kwestii produkcji hollywoodzkich musicali.”

Lars von Trier (1956) duński reżyser filmowy

o filmie Tańcząc w ciemnościach.
Źródło: magazyn „Machina”

„Przede wszystkim perowskity różnią się tym od tradycyjnych materiałów stosowanych w fotowoltaice, że można je wytworzyć dużo mniejszym kosztem, ponieważ nie potrzebują tak skomplikowanej infrastruktury np. clean-roomów czy maszyn do domieszkowania. Perowskity to zwykła tzw. mokra chemia. Można je nałożyć na przykład za pomocą spraya. Ich wytworzenie trwa zaledwie chwilę, w przeciwieństwie do innych rodzajów ogniw, do których produkcji potrzebne są nieraz całe fabryki. Niski koszt wytworzenia ogniw z perowskitów stanowi już ogromną przewagę nad ogniwami stosowanymi obecnie. Metoda, która zostala dostrzeżona i doceniona przez Komisję Europejską, nie wymaga użycia wysokich temperatur do wytwarzania ogniw perowskitowych, a przecież każdy proces wymagający wysokich temperatur zawyża koszty.”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Olga Malinkiewicz. Dzięki niej będziemy świadkami rewolucji w fotowoltaice http://gramwzielone.pl/energia-sloneczna/11888/olga-malinkiewicz-dzieki-niej-bedziemy-swiadkami-rewolucji-w-fotowoltaice, gramwzielone.pl, 18 lipca 2014

O pomocy

„Dawniej komputery były produkowane na wiele lat. Dziś w produkcję nowego sprzętu wpisana jest autodestrukcja po roku czy dwóch latach użytkowania. Mój pierwszy komputer ważył kilka ton, dlatego niekoniecznie chciałem go mieć z powrotem, ale i wielkogabarytowe komputery tu są. Chlubą muzeum jest na pewno Odra 1305 – komputer przypominający wielką szafę, który nie mieści się w placówce. Obejrzeć go można w Szopienicach. Większość ludzi centrum rozwoju polskiej myśli technicznej lokalizuje jedynie w Warszawie i Wrocławiu. A my zgromadziliśmy dokumenty, które potwierdzają, że Śląsk w połowie lat 80. był pierwszym miejscem produkcji i wdrażania komputerów w Polsce. Chcemy też pokazać, że historia komputerów nie zaczęła się w latach 80. ub. wieku, ale o wiele wcześniej.”

Piotr Fuglewicz (1954) informatyk

Źródło: Od a(corna) do z, 5 kwietnia 2014 http://rodzina.wiara.pl/doc/1926895.Od-a-corna-do-z

O ludziach , O rodzinie , O wierze , O historii

„(…) z Łodzią to specyficzny przypadek. Do Warszawy mamy tylko 120 km, to bardzo blisko. Na początku jeździ się tam, nawet codziennie, tylko do pracy. Potem raz w tygodniu i wraca na weekend, a po roku, dwóch latach już się tam zostaje. Teraz problem polega na tym, że ci, którzy mogliby coś tutaj stworzyć, ciekawego zrobić, to nagle odnajdują się w stolicy, rozparcelowani po różnych korporacjach. Robią kariery, odnajdują się w życiu i to jest OK. Szkoda tylko, że miasto Łódź nie stworzyło im takiej możliwości. To, że ja tu mieszkam, robię tu filmy i jakoś udaje mi się funkcjonować, jest tak naprawdę dosyć samobójcze. Powinienem mieszkać i pracować w Warszawie. Nie oszukujmy się, pieniądze na film są w Warszawie. Ale Łódź jest pod tym względem wyjątkiem. Ma ona swoją filmową przeszłość, kiedy do lat 80. kręciło się tu naprawdę dużo. Była tu baza, która została do dziś. Jest tu kilka firm produkujących filmy. Z wiodącym Opus Film, dzięki któremu z Łodzi nie zniknęła jeszcze definitywnie produkcja filmowa. Dzięki tej firmie jakoś to wszystko funkcjonuje.”

Piotr Szczepański (filmowiec) (1975)

Źródło: Artur Cichmiński, Potrzebuję miejsca, z którego mogę czerpać inspirację. Nasza rozmowa z Piotrem Szczepańskim, stopklatka.pl, 13 kwietnia 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37257

O pieniądzach , O problemach , O przeszłości , O oszukiwaniu

„Marksistowskie określenie stosunków produkcji jako zobiektywizowanych stosunków współdziałania pomiędzy jednostkami i grupami jednostek podkreślało także jeden aspekt społecznego współdziałania i niezależności od woli poszczególnych uwikłanych w taki stosunek jednostek, koniecznościowy, historyczny charakter przynajmniej niektórych form społecznego uczestnictwa i współdziałania.”

Bronisław Misztal (1946)

Zagadnienia społecznego uczestnictwa i współdziałania
Źródło: s. 25 opublikowanej pracy habilitacyjnej Misztala

O charakterze

„Kiedy trzy lata temu wyjeżdżałam do Niemiec, martwiłam się, że może już nie być dla mnie miejsca na polskim rynku. Obecnie to tam jest mój, nazwijmy to, punkt ciężkości. Na szczęście okazało się, że ta Europa jest w tej chwili tak mała, iż możemy wręcz mówić o jednym europejskim rynku. Również jak patrzę ile w Europie powstaje produkcji amerykańskich, to dochodzę do wniosku, że te granice, o ile się w ogóle nie zatarły, to na pewno mocno skurczyły.”

Anna Antonowicz (1981)

Źródło: Dobrze pamiętam, co znaczy milczący telefon. Rozmowa z Anią Antonowicz, gwiazdą „Jeszcze raz”, Stopklatka, 3 stycznia 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42601

O szczęściu

„W Australii się urodziłem i opuściłem ją, kiedy miałem dwadzieścia pięć lat. Nie pracowałem więc tam jako aktor aż do momentu, gdy zaangażowano mnie do roli w Klapsie. Za podstawową różnicę należy uznać budżet, który oznacza mniej czasu na nakręcenie tego samego materiału. Nie ukrywam, że kocham entuzjazm, z jakim pracuje się w zawrotnym tempie w australijskiej telewizji, co stoi w opozycji do amerykańskich produkcji. Chodzi mi o pewną energię i sposób, w jaki prowadzi ona do końcowego efektu. Zresztą, znowu jestem w Australii, gdzie gram w piątej serii miniserialu Underbelly, co jest niesamowicie ekscytujące.”

Jonathan LaPaglia (1969) aktor australijski

Źródło: Michał Hernes, Nie zadzierać z Tonym Soprano, stopklatka. pl, 25 kwietnia 2012 http://archiwum.stopklatka.pl/news/nie-zadzierac-z-tonym-soprano,wiecejNewsow,9

O czasie , Kochać się

„To zabawne, ponieważ przed produkcją Zmierzch nastolatkowie krzyczeli: „O, mój Boże, to Cedric!”, a tydzień później, krzyczeli „O, mój Boże, Edward!” Zmiana wierności w świecie nastolatków!”

Robert Pattinson (1986) aktor brytyjski

O Bogu , O zmianach

„Tradycja chrześcijańska nigdy nie podtrzymywała tego prawa [własności prywatnej] jako absolutnej i nienaruszalnej zasady. Zawsze rozumiała je natomiast w najszerszym kontekście powszechnego prawa wszystkich do korzystania z dóbr całego stworzenia: prawo osobistego posiadania jako podporządkowane prawu powszechnego używania, uniwersalnemu przeznaczeniu dóbr. Prócz tego, własność w nauczaniu Kościoła nigdy nie była rozumiana tak, aby mogła ona stanowić społeczne przeciwieństwo pracy. (…) Z tego punktu widzenia nadal pozostaje rzeczą nie do przyjęcia stanowisko „sztywnego” kapitalizmu, który broni wyłącznego prawa własności prywatnej środków produkcji jako nienaruszalnego „dogmatu” w życiu ekonomicznym.”

Jan Paweł II (1920–2005) papież, święty Kościoła katolickiego

Encyklika Laborem exercens

„Zaprezentowanie filmu na festiwalu w Cannes to wielkie wydarzenie, bardzo ważne dla samej produkcji, bo bardzo dużo osób ma okazję zobaczenia tego filmu, może będzie to oznaczało sprzedanie go do krajów, w których nie pomyślałbym o dystrybucji. Cannes to promocja sama w sobie, niesamowicie silna marka. A dla mnie osobiście obecność „Jesteś tam?””

David Verbeek (1980)

tu to przełom, ułatwiający zrobienie kolejnego tytułu.
Źródło: Reżyser David Verbeek o swoim filmie „Jesteś tam?”, „Vivarto”, 14 września 2011 http://www.kinomaniak.pl/katalog/wywiad/132,1

„Grafen może być użyty nie tylko do produkcji tranzystorów, ale ma także szereg innych zastosowań, np. przezroczyste powłoki przewodzące – jak wyświetlacz na ekranie komputera.(…) I w wielu innych miejscach, takich jak ogniwa słoneczne, ekrany dotykowe, itp. Rozwijamy również te kierunki.”

Konstantin Nowosiołow (1974) fizyk rosyjski i brytyjski, noblista

Źródło: sciencewatch.com, luty 2009 http://sciencewatch.com/ana/st/graphene/09febSTGraNovo/