Cytaty na temat kula (36 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Kula u nogi – Ziemia.”

Hugo Steinhaus (1887–1972) polski matematyk

Słownik racjonalny

„Kłamstwo jest kula śnieżna: im dłużej ją kręcisz, tym staje się większa.”

Marcin Luter (1483–1546) teolog i reformator religijny

O kłamstwie

„Gdybym miał władzę, oparłbym się na wojsku. Zebrałbym grupę trzydziestolatków, pułkowników, którzy dowodzili już batalionami. Powiedziałbym: urodziłeś się w Wałbrzychu, będziesz wojewodą w Suwałkach, za pół roku melduj mi o efektach. Byłby wreszcie ład i spokój. Za niewykonanie rozkazu w wojsku jest kula w łeb.”

Stanisław Skalski (1915–2004) lotnik polski, generał

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 29 października 1993

„Kula, która cię zabija, to ta której nie słyszysz. Kula, która cię zabija, to ta, która z tobą zostaje, nie mówiąc ci: Tu jestem.”

Arturo Pérez-Reverte książka Terytorium Komanczów

Terytorium Komanczów

„Dla każdego aktora, na ekranie czy scenie, gra jest jak wystrzelenie kuli z pistoletu. W momencie, gdy kula opuszcza lufę, nie ma się już nad nią kontroli. Musi dojść do celu.”

Mammootty (1951)

wywiad z 2000.
Źródło: Shobha Warrier, Wywiad z Mammoottym, Bollywood.pl, 12 stycznia 2010 http://bollywood.pl/artykul.php?Id=164

O grach

„Dusza ludzka, tak jak kula ziemska, posiada litosferę, na sposoby rozmaite wyrzeźbianą przez przygodne wiatry i wody, a pod tą zwierzchnią skorupą, jądro z naturą niezbadaną, i to skryte jądro właśnie, nie zaś rzeźba powierzchni, stanowi o wartości ludzi i o wzajemnych pomiędzy nimi podobieństwach.”

Eliza Orzeszkowa (1841–1910) polska pisarka

Ad astra: dwugłos
Źródło: s. 91 http://www.polona.pl/dlibra/doccontent2?id=26860&dirids=1.

O ludziach , O duszy , O naturze

„Kochany święty Franciszku – zaczęła w myślach – przyszłam tu do Ciebie, bo… czuję się bardzo samotna wśród ludzi. Nikt mnie nie rozumie, muszę ukrywać swoje uczucia, gdyż uznano by mnie za dziwaczkę, a być może już nawet tak się stało. Chciałabym Cię prosić o opiekę nad Czarnym, nad Waderą, nad Blanką, nad Neo, nad Juniorem i nad Omegą, któremu jakoś nie nadałam imienia… Opiekuj się nimi, święty Franciszku, wyproś u Pana Boga, aby nie wpadły we wnyki i aby nie dosięgła ich kula. Chciałabym, żeby były szczęśliwe, żeby polowały – bo to wytrawni myśliwi – i wychowywały młode. I jeszcze spraw, by mogły dożyć wilczej starości.”

Maria Nurowska (1944) polska powieściopisarka i nowelistka

Nakarmić wilki

O Bogu , O ludziach , O emocjach , Kochać się

„Walczyłem zaciekle, lecz wasze karabiny były dobrze wycelowane. Kule leciały w powietrzu jak ptaki i świstały przy naszych uszach jak zimowy wiatr w drzewach. Moi wojownicy padali wokół mnie. (…) Rankiem słońce wzeszło zamglone, a wieczorem zatonęło w ciemnym obłoku i wyglądało jak kula ognia. Po raz ostatni słońce świeciło nad Czarnym Jastrzębiem. (…) Jest on teraz więźniem białych ludzi. (…) Nie zrobiłem nic, czego mógłby się wstydzić Indianin. Walczyłem w obronie swoich rodaków, kobiet i dzieci przeciwko białym, którzy przybywali rok po roku, aby ich oszukiwać i odbierać ich ziemie. Sami wiecie, dlaczego toczymy tę wojnę. Wiedzą to wszyscy biali. To oni powinni się wstydzić. Indianie nie są podstępni. Biali ludzie mówią źle o Indianach i patrzą na nich z pogardą. Lecz Indianie nie kłamią. Indianie nie kradną.”

Czarny Jastrząb (1767–1838)

mowa kapitulacyjna wygłoszona w 1832, kiedy został pokonany i schwytany.
Źródło: Howard Zinn, Ludowa historia Stanów Zjednoczonych. Od roku 1492 do dziś, tłum. Andrzej Wojtasik, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2016, s. 184.

O kobietach , O dzieciach , O ludziach , O historii

„Ile mam medali? Nie liczyłem, całą półkę. Są dla mnie nie tylko miłą pamiątką, są bardzo ważne. Każdy z nich symbolizuje sportowy wysiłek, w każdym kryje się kawałek mojego życia, ale czas na sentymentalne podróże w przeszłość i rozpamiętywanie tego, co było, pora na dokładne ich policzenie – przyjdzie wtedy, kiedy zakończę karierę. Zdarza się, że czasem staję w pokoju i patrzę na nie i tak sobie myślę, że będąc dzieckiem nawet nie marzyłem i nie śniłem o medalach olimpijskich, medalach mistrzostw świata czy kryształowych kulach.”

Adam Małysz (1977) polski skoczek narciarski

Źródło: Moje życie, Wydawnictwo M, Kraków 2004.

O życiu , O dzieciach , O pokoju , O myślach

„Było gorzej. Bo szedłem nie do dentysty, ale na oddział chirurgii Akademii Medycznej. Do świetnego chirurga doktora Janusza Płomińskiego. Potem były nie dwa, a trzy miesiące chodzenia o kulach. Osiem razy dziennie po pół godziny ćwiczenia i oto dzień dzieli się na czas, gdy ćwiczysz, i na czas, gdy czekasz, by znów zacząć ćwiczyć. Żyjesz rygorem życia kaleki. Gdy kolega przywiózł mnie ze szpitala, zostałem sam w mieszkaniu. Zrobiłem w kuchni kawę. Potem stanąłem nad nią na tych dwóch kulach i… zacząłem się śmiać. Teoretycznie wszystko OK: jest ranek, jest kawa. Tylko tę kawę trzeba jakoś wypić. Przenieść. I nie ma jak. Nie przeniesiesz kawy, chodząc o kulach. Zrozumiałem, że jestem bezradny wobec prozaicznych rzeczy. Kilka dni później wracam z zakupami do domu, kuśtyk, kuśtyk do windy, a winda zepsuta. Szóste piętro, marsz o kulach. Znów było śmiesznie. Takie drobiazgi uczą pokory i porządkują widzenie świata.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

o operacji kolana i rehabilitacji.
Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

O ćwiczeniach , O domu , O kawie , O czasie

„(…) coś wymknęło się spod kontroli i leciało w dół, rosnąc jak śnieżna kula. Straciłem Joannę.”

Aleksander Minkowski (1933–2016) polski prozaik, reportażysta, scenarzysta filmowy

Artur

„Kuśtykam po zwaliskach
o kulach pamięci
wiernym krokiem łączniczki
niosę meldunek.”

Teresa Sułowska-Bojarska (1923–2013) polska poetka i prozaik

Źródło: Codzienność. Sierpień-wrzesień 1944, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2008, ISBN 9788374361439, s. 7.

„Więc trzeba było jąć się kos, oręży, By stoczyć walkę choćby z piorunami, Umrzeć, by umrzeć, bo w Polsce nie ciężej, Wolnym i dumnym upaść pod kulami, Niż dnie swe kończyć od rodziny z dala, Jak podły żołdak w służbie u Moskala.”

August Barbier (1805–1882)

Źródło: Atak pod Węgrowem

O walce

„Jako obywatel Izraela służył dwa lata w izraelskiej armii, gdzie przecież nie strzelał do Palestyńczyków kulami z papieru.”

Edward Moskal (1924–2005) działacz Polonii amerykańskiej

o Rahmie Emmanuelu.
Źródło: Pastusiak zaprasza Moskala, rp.pl, 16 kwietnia 2002 http://new-arch.rp.pl/artykul/381331.html

„Była to największa masakra, jaką w życiu widziałem. Zdesperowani strzelali na chybił trafił, jak szaleni, wspinali się na drzewa, po czym spadali z nich przeszyci kulami z karabinów maszynowych, rzucali się do ataku ku miejscom, z których prowadzono do nich ogień i nie docierali. Szli z odkrytą piersią, stanowiąc znakomity cel dla naszych kul. Ich broń, którą poświęcił biskup Granady, na nic się teraz nie zdawała.”

Augusto Sandino (1895–1934)

o zasadzce partyzantki sandinistowskiej, która dokonała ataku na maszerującą kolumnę piechoty morskiej w dniu 27 lutego 1928 w okolicach miasta Jinotega.
Źródło: Zbigniew Marcin Kowalewski, Guerilla latyno-amerykańska, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978, s. 23.

„Bo jest życie piękniejsze, nowe,
i żyć warto, i umrzeć warto!
Trzeba nieść, jak chorągiew, głowę,
świecić piersią kulami rozdartą,

trzeba umieć umierać pięknie,
patrzeć w lufy wzniesione śmiało!
Aż się podłe zadziwi i zlęknie,
aż umilknie łoskot wystrzałów!”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: Na śmierć rewolucjonisty

O życiu , O śmierci

„I gdyby ten świat nie miał tego miarowego tętna, gdyby ta kula ziemska spokojnie nie odliczała godzin, gdyby ten kurz z biurka nie dusił go z taką siłą, no i gdyby nie ten tekst, te nazwiska ze starego wycinka… Gdyby te przeklęte wspomnienia nie wyciągały po niego rąk, na pewno dożyłby jeszcze i do jutra.”

Ewa Klajman-Gomolińska (1966)

Rzeź komunistów

O świecie , O sile

„Nie zmogła go kula,
Nie zmogła go siła,
Tylko ta jedyna,
Co przy sianie była.”

Ernest Bryll (1935) polski pisarz

Źródło: Nie zmogła go kula, piosenka ze śpiewogry Na szkle malowane z muzyką Katarzyny Gaertner

O sile

„Na pierwsze próby Merlina, którego teraz gramy w Narodowym, przychodziłem o kulach. Bałem się, czy uda mi się doprowadzić nogę do takiego stanu, by grać. A to ruchliwa sztuka. Trzeba biegać, skakać. Gram z nogą w stabilizatorze. Daję z siebie tyle, ile mogę. Podjąłem się roli, więc to oczywiste. To kwestia honoru.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

O sztuce

„Katolicyzm, jak każda doktryna, to nasza kula u nogi. Dla mnie też byłby kulą, gdybym się jej nie pozbył. Byłem u komunii i bierzmowania – jestem Juliusz Jan Jerzy. Potem zrozumiałem, że nie potrzeba mi nikogo między mną a, że tak powiem, Absolutem. Bo to tak, jakbym potrzebował kogoś, kto mnie wpuszcza na plażę, żebym się wykąpał w morzu. Kler pełni taką rolę, mówi: nasza plaża, nasze morze. I twierdzi, że nie ma zbawienia poza Kościołem – a to mi się nie podoba. Obserwuję, jak zachowują się duchowni w kościołach za granicą. Oni się tam cieszą, że ktoś z nimi rozmawia, a u nas przychodzi się jako petent zawsze. To jest dół bez dna.”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: rozmowa Donaty Subbotko, Więcej humoru w narodzie, poproszę, „Gazeta Wyborcza”, 22–23 września 2012

O morzu

„Kula najdoskonalszy kształt nie ma początku ani końca.”

Parmenides (-501–-470 p. n. e.)

„Języki mają być jak okna, ale czasem stają się jak kula u nogi lub gorset. Kiedy rozbieżność między abstrakcyjnością języka a dotkliwością świata namacalnego staje się zbyt duża, przychodzi moment, gdy nie ma sensu już tego dłużej ciągnąć. Trzeba iść na własne – pisanie to szukanie swojego własnego języka w obliczu narzucającego się wspólnego.”

Kamila Pawluś (1979) poetka i tłumaczka polska

Źródło: Maciej Woźniak, Kandydka idzie do miasta http://www.artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=168&artykul=3577, ArtPapier nr 1 (217), 1 stycznia 2013

O czasie , Sens

„Ale młodość też niczego nie gwarantuje. Na nic nie ma gwarancji. Nie ma prawa do czegokolwiek.(…) Wszystko jest zakazane, a jednak nigdy nie możemy być pewni, czy nie robimy czegoś jeszcze bardziej zakazanego i z którego kierunku dosięgnie nas kula. Staramy się upodobnić do kamieni, do murów. Staramy się przestać istnieć.”

Roma Ligocka (1938) polska malarka i pisarka

o życiu w getcie.
Dziewczynka w czerwonym płaszczyku

„W końcu gigantyczna czerwona kula, niczym rozżarzona bańka, oderwała się od morza. Przez chwilę Mattia myślał o obrotowym ruchu gwiazd i planet, o słońcu, które wieczorem zniża się w miejscu, które teraz znajdowało się za jego plecami, a rano podnosi w punkcie, na który spoglądał. Każdego dnia, do morza i z morza, niezależnie od tego, czy on patrzył, czy też nie. Czysta mechanika, zachowanie energii i momentu pędu, siły, które się równoważą, odśrodkowe i dośrodkowe, ruch po trajektorii, która nie może być inna niż jest.”

Paolo Giordano (1982)

Samotność liczb pierwszych (2008)
Źródło: s. 327

O zachowaniu , O myślach , O sile , O myśleniu

„Mędrzec, sobie pan prawdziwy,
Co depce swoje żądze, odrzuca zaszczyty,
Sam dla siebie całością, jak kula wymierną.
Nie ma gdzie słabizny, o którą zaczepia
Zła Fortuna, co bije zawdy we wadliwe…”

Horacy (-65–-8 p. n. e.) rzymski poeta liryczny

Satyry
Źródło: II, 7, 83.

„Kula trafiła go w szyję od tyłu i jak na ironię spowodowała, że to jego kark trzasnął jak gałązka. Afgańczyk runął na ziemię martwy.”

David Baldacci (1960)

Klub Wielbłądów (2005)

„Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?”

Krzysztof Kamil Baczyński (1921–1944) polski poeta

Źródło: Elegia o… (chłopcu polskim), 1944

Serce

„Śniadanie, przy którym czyta się gazety
Karmi dzieci telewizji
Żyć nieświadomym, żyć świadomym
Kula przechodzi przez głowę
I już po wszystkim.”

Jim Morrison (1943–1971) amerykański muzyk rockowy i poeta

Breakfast where the news is read
Television children fed
Unborn living, living, dead
Bullet strikes the helmet’s head
And it’s all over
Cytaty z utworów The Doors
Źródło: Unknown Soldier

O dzieciach , O czytaniu

„Kula trafiła w płot, ale… był to płot okalający siedzibę tyrana. Pocisk wywiercił w nim małą dziurkę, przez którą przeleciał wiatr historii.”

Adam Wiśniewski-Snerg (1937–1995) polski pisarz

Źródło: Rozmach i energia Perego Eksa

O historii

„Ta poraniona gumowymi kulami ręka z reklamówek „Alternatywy” jest moja.”

Adam Ołdakowski (1955) inżynier rolnik i polityk

przedstawienie się dziennikarzom po wejściu do Sejmu w 2001.
Źródło: Samoobrona pudruje twarz, rp.pl, 28 września 2001 http://new-arch.rp.pl/artykul/355235_Samoobrona__pudruje_twarz.html

„Apokalipsa nie musi koniecznie oznaczać ognia i siarki. Może wydarzyć się na poziomie naszej osobowości. Jeżeli wierzysz, że jesteś centrum swojego wszechświata i chcesz ten wszechświat zniszczyć, wystarczy tylko jedna kula.”

Marilyn Manson (1969) kontrowersyjny muzyk amerykański

Trudna droga z piekła

O wszechświecie , O osobowości

„W piersi Thornberga rosła zimna kula. Nigdy nie ma pewności czy rozmowa nie jest nagrywana.”

Poul Anderson książka Sam Hall

Sam Hall

„Nie tylko kula niepoczytalnego fanatyka, lecz także błoto, jakim obrzucono Narutowicza, stanowiło pogwałcenie prawa i obelgę przeciwko majestatowi Rzeczypospolitej.”

Władysław Sikorski (1881–1943) generał polski, premier

Źródło: „Focus Historia” nr 7–8 (76)/2013

„Alaskit jest jak kula, na której opiera się kaleki imperializm.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Nikita Solianov, Imperializm. Wrogowie ZSRR, Warszawa 1933, s. 55.

„Gdy pierwsza czwórka dochodziła do miejsca, gdzie leżały trupy, strzelali Niemcy i Ukraińcy w kark od tyłu. Zabici padali, podchodziła następna czwórka, by tak samo zginąć. (…) Podeszłam więc w ostatniej czwórce razem z trojgiem dzieci do miejsca egzekucji, trzymając prawą ręką dwie rączki młodszych dzieci, lewą – rączkę starszego synka. Dzieci szły, płacząc i modląc się. Starszy, widząc zabitych, wołał, że i nas zabiją. W pewnym momencie Ukrainiec stojący za nami strzelił najstarszemu synkowi w tył głowy, następne strzały ugodziły młodsze dzieci i mnie. Przewróciłam się na prawy bok. Strzał oddany do mnie nie był śmiertelny. Kula trafiła w kark z lewej strony i przeszła przez dolną część czaszki, wychodząc przez prawy policzek. Dostałam krwotoku ciążowego. Wraz z kulą wyplułam kilka zębów. Czułam odrętwienie lewej części głowy i ciała. Byłam jednak przytomna i leżąc wśród trupów, widziałam prawie wszystko, co się działo dokoła. Obserwowałam dalsze egzekucje. Wprowadzono nową partię mężczyzn, których trupy padały i na mnie. (…) Wprowadzono dalszą partię kobiet i dzieci – i tak grupa za grupą rozstrzeliwano aż do późnego wieczoru.”

Wanda Lurie (1911–1989)

gdy ocalała z rzezi Woli w Warszawie, 20 sierpnia 1944 już w obozie przejściowym w Pruszkowie urodziła syna Mścisława.
Źródło: Krzysztof Jóźwiak, Rzeź Woli. Rozstrzelane miasto http://www.rp.pl/Rzecz-o-historii/304209878-Rzez-Woli-Rozstrzelane-miasto.html, 23 kwietnia 2017.

O kobietach , O dzieciach

„Śmierć latała ze mną podczas wojny przycupnięta na siedzeniu mojego spitfire’a, towarzyszyła mi też, gdy rozwścieczone fale były w zmowie z wiatrem i czyhały na chwilę słabości kruchej żaglówki. Śmiertelne zagrożenie przynosiły mi polowania na dzikie zwierzęta i wizyty wśród wrogich i pierwotnych plemion indiańskich. Śmierć kryła się w kulach rabusiów, w zatrutych strzałach, w pełnych jadu zębach węży. W dziewiczej selwie, na drogach i bezdrożach, w wodzie i w górach miałem szansę walczyć ze śmiercią. Na kulę mogłem odpowiedzieć kulą, a furię Przyrody mogłem pokonać mięśniami, zręcznością i pomysłowością. Tutaj, w selwie żelaza i betonu, czułem się bezradny, nie znałem dostatecznie świata kłamstw.”

Tony Halik (1921–1998) polski podróżnik

Źródło: Moja wielka przygoda (1988)

O śmierci , O wojnie , O zwierzętach