Cytaty na temat księżyc (159 cytatów, strona 2)

„Abram, pilnując powierzonych stad, niejednokrotnie spędzał noce przy ognisku wśród swoich pasterzy. Były to noce rozkosznie chłodne, pełne błogiej ciszy, usposabiające do rozmyślań. Abram godzinami szybował wzrokiem po migotliwych gwiazdach, śledził ich drogę w przestworzy podobnym do czarnego baldachimu i coraz głębiej pojmował ogrom świata, jego majestat, piękno i harmonię. W jego sercu budziła się rozterka: wiara w boga księżyca kruszyła się coraz bardziej. Aż pewnego dnia błysnęła mu myśl, że stwórcą wszechświata, słońca, księżyca i gwiazd mógł być tylko jeden Bóg potężny, wszechobecny, niewidzialny, łaskawy, ale też nieubłagany w gniewie. Abram nie krył się bynajmniej ze swoją nowiną: głosił ją otwarcie w mieście. Naokoło reformatora religii zebrała się gromadka ludzi wiernych i oddanych. Przystała do wyznawców nowego bóstwa jego żona Saraj, bratanek Lot i najbliższa czeladź, dla której zawsze był dobrotliwym chlebodawcą.”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 34

O Bogu , O ludziach , O wierze , O religii

„Księżyc: votum separatum Ziemi.”

Antoni Regulski

„Księżyc pożycza światło od słońca.”

Tales z Miletu (-624–-547 p. n. e.)

O świetle

„Czyż każda z tych gwiazd lub słońc nie może mieć swoich podwładnych, tak jak nasze Słońce ma planety z ich księżycami, które im służą?”

Christiaan Huygens (1629–1695) holenderski matematyk, fizyk oraz astronom

O słońcu

„We mgle nabrzeże i drzewa
jeszcze nie zostały upamiętnione,
wody Niemna
zlewając się z melodią brudnego bruku Kowna
sącząc się w strofy Mickiewicza,
w pieśni buntownicze i pieśni smutku;
nieśmiertelność jeszcze nie dotknęła pióra (…)
księżyc oświetla śpiącą kobietę -
muzę,
wiatr kartkuje modlitewnik Maryli (…),
oddech Maryli tak blisko (…),
wyciosuje się w marmurze
małe miasto,
żeby jego kamienie polubić zacisnąwszy zęby
wygnanie nie zastąpiło ojczyzny
a wokół zielenieją lasy
żywe jeszcze i chłodne
Niemna sine wody”

Judita Vaičiūnaitė (1937–2001)

Źródło: Z „Elegii Niemna” (2. Świeca Adama Mickiewicza), tłum. Katarzyna Krzyżewska

O kobietach , O ojczyźnie

„Księżyc idzie wraz z nami, wielki, okrągły, czysty. Na uśpionych już łąkach czernieją niewyraźnie jakieś zbłąkane kozy między krzakami jeżyn… Ktoś się ukrywa chyłkiem, gdy przechodzimy…. Ponad płotem ogromny migdałowiec, śnieżny od kwiecia i miesiąca, ze zwichrzonym białym obłokiem u wierzchołka, chroni skutą gwiazdami marcowymi drogę…”

Juan Ramón Jiménez książka Srebrzynek i ja

Źródło: Srebrzynek i ja, tłum. Janusz Strasburger

„Kiedy byłam mała, moja starsza siostra wmawiała mi przez dobrych parę lat, że przybyłam z kosmosu i rodzice mnie adoptowali. I że to oczywiście sekret, i nikt o tym nie wie. Naprawdę byłam święcie przekonana, że pochodzę z innej planety! Dzięki temu umiem się postawić w sytuacji przybysza, który odwiedza obcy świat. Domyślam się, co czuje i jakie ma problemy. Nawet dzisiaj czasami mam wrażenie, że żyję jak kosmitka. Pracuję w dziwnych godzinach, spotykam się z dziwnymi ludźmi, noszę dziwne ubrania – chwilami to wszystko przypomina jakiś sen, fantazję. I gdyby nagle trzeba było się z tego snu obudzić, ciężko byłoby odnaleźć się w rzeczywistym świecie. Zupełnie jakby człowiek zleciał na ziemię z Księżyca. Dlatego rozumiem przybyszów z kosmosu. Oni naprawdę nie mają lekko.”

Olivia Wilde (1984) aktorka amerykańska

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Kobieta znikąd. Olivia Wilde specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 22 sierpnia 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=80015

O kobietach , O świecie , O fantazji , O wrażeniach

„Kończę dzień, jak zwykle, w obliczu morza, tego wieczora pełnego przepychu w świetle księżyca, który na powolnej fali zapisuje arabskie znaki fosforyzującymi kreskami. Niebo i wody nigdy się nie kończą. W jak dobrym towarzystwie przebywa smutek!”

Albert Camus (1913–1960) francuski pisarz, noblista

Dzienniki z podróży

O smutku

„Księżyc, śnieg, rosa już mnie nie uleczy,
I wszelkie inne, chłód niosące rzeczy,
Już nie uleczą mnie i nie ukoją,
Aż sen najwyższy przyjdzie z ciszą swoją,
Aż czas zaniknie w każdym swym okresie,
Aż przeznaczenie jarzmo bogów zniesie
I, by nasycić wszelką mą podnietę,
Da mi na usta i Lotus i Lethę,
Aż mnie pogrąży całą w mroków łożu
I w wiekuistem, niezmożonem morzu.”

Algernon Charles Swinburne (1837–1909) pisarz angielski

Źródło: Anaktorya, tłum. Jan Kasprowicz w: Poeci angielscy. Wybór poezyi (1907)

O Bogu , O snach , O czasie

„Zostawiam rodzinę
Zostawiam przyjaciół
Moje ciało jest w domu
Ale serce niesie wiatr
Tam, gdzie chmury są jak nagłówki
Na nowej stronie nieba
Moje łzy to morska woda
A księżyc w pełni mi sprzyja.”

Tom Waits (1949) amerykański wokalista i instrumentalista, autor tekstów

I'm leavin' my fam'ly
Leavin' all my friends
My body's at home
But my heart's in the wind
Where the clouds
are like headlines
On a new front page sky
My tears are salt water
And the moon's full and high (ang.)
Źródło: Shiver Me Timbers z albumu The Heart Of Saturday Night

O rodzinie , O domu , O wodzie , O łzach

„Pewnego dnia sam ruszę w gwiezdną podróż pod samo niebo. Polecę na Księżyc i do gwiazd. (…) Chcę tam polecieć i zobaczyć, co tam jest. Chcę polecieć do nieba. (…) Od jednej gwiazdy do drugiej.”

Jimi Hendrix (1942–1970) brytyjski muzyk rockowy, gitarzysta

15-letni Hendrix po śmierci matki.
Źródło: Charles R. Cross, Jimi Hendrix. Pokój pełen luster, tłum. Jarosław Rybski, Wydawnictwo Dolnośląskie, ISBN 9788324594320, s. 60.

O śmierci , O pokoju , O matce

„Ona mi pierwsza pokazała księżyc
i pierwszy śnieg na świerkach,
i pierwszy deszcz.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Spotkanie z matką

O matce

„Zdecydowaliśmy się w ciągu nadchodzących dziesięciu lat polecieć na Księżyc i dokonać innych rzeczy nie dlatego, że są łatwe, ale właśnie dlatego, że są trudne, a przez to zmuszą nas do lepszej organizacji i wykorzystania wszystkich naszych umiejętności (…).”

John Fitzgerald Kennedy (1917–1963) prezydent USA

We choose to go to the moon in this decade and do the other things, not because they are easy, but because they are hard, because that goal will serve to organize and measure the best of our energies and skills (…).
przemówienie na Rice University, Houston, 12 września 1962.

„Młode gwiazdy księżyc pasie (…).”

Jan Zych (1931–1995)

Źródło: W noc, „Życie Literackie” nr 21, 20 maja 1956, s. 4 http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=14811

O życiu , O nocy

„Terach zajmował się gospodarstwem, wydawał rozporządzenia, prowadził rachunki i handlował. Codziennie rano i wieczorem oddawał pokłony bóstwu domowemu, a w święta udawał się pod piramidę i modlił się tam żarliwie do boga księżyca (…). Zdawałoby się, że życie popłynie mu w spokojnym dosycie. Doczekał się przecież podeszłego wieku i niemałej zamożności. A jednak któregoś dnia postanowił zamknąć podwoje domu, wyrzec się wygód, opuścić rodzinne miasto na zawsze i wybrać się na nową tułaczkę do odległego miasteczka, które nazywało się Haran (…).”

Zenon Kosidowski (1898–1978) polski pisarz, esseista, poeta

Opowieści biblijne (1963)
Źródło: s. 32

O życiu , O Bogu , O domu , O wieku

„Cóż ja jestem? Liść tylko, liść, co z drzewa leci.
Com czynił – wszystko było pisane na wodzie.
Liść jestem, co spadł z drzewa w dalekim ogrodzie,
Wiatr niesie go aleją, w której księżyc świeci.”

Jan Lechoń (1899–1956) poeta polski

Źródło: Nokturn (1943) w Aria z kurantem 1945

„Pewnej nocy spałem, oświetlony przez księżyc w pełni. Kiedy się obudziłem, okazało się, że to twarz mojej matki, która na mnie patrzyła. Co o tym myślisz? Jak ci się zdaje, co to oznacza?”

Jerry Hopkins (1935–2018)

Nikt nie wyjdzie stąd żywy. Historia Jima Morrisona

O matce , O myślach , O myśleniu

„Z księżyca spada się rozmaicie.
Czasami trwa to przez całe życie.”

Antoni Marianowicz (1924–2003) polski pisarz, tłumacz i satyryk

Źródło: O spadaniu.

O życiu

„Od czasu do czasu napada nas chęć przeniknięcia tajemnic słońca lub księżyca, roślin lub wulkanów, ale najstalszem i najgorętszem pragnieniem naszem jest chęć przeniknięcia tajemnic ludzkich. Zadanie to o tyle trudne, o ile ponętne, gdyż korona stworzenia składa się z istot najdoskonalszych, ale i najobłudniejszych.”

Aleksander Świętochowski (1849–1938) polski pisarz, publicysta, filozof i historyk

Źródło: Tragikomedya prawdy [w:] Pisma II. Obrazki powieściowe, G. Gebethner i Spółka, 1896.

O tajemnicy , O czasie

„odkąd przestałeś przesypywać kamienie w palcach
a na plażę wychodzisz tylko nocami
czuję że koniec wisi obok księżyca
na milczącym niebie”

Krystyna Myszkiewicz (1977)

Źródło: Odkąd

O nocy

„Ojciec nie opowiadał mi zwykłych bajek, tylko podczas pełni Księżyca za pomocą sztucznej szczęki udawał, że zmienia się w wilkołaka. To były magiczne chwile. Pozostały we mnie i dzięki nim mogę robić takie filmy jak Sweeney Todd.”

Tim Burton (1958) amerykański reżyser filmowy

Źródło: wywiad http://dziennik.pl/kultura/film/article127776/Tim_Burton_Moj_ojciec_to_wilkolak.html

O pomocy

„Noc plus księżyc – to noc księżycowa.”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.

O myślach , O nocy , O myśleniu

„Może to zabrzmi śmiesznie, ale aktorem chciałem zostać od dziecka – niemal od przedszkola. Zresztą, tego pragnie większość młodych ludzi: osiągnąć sukces, występować na scenie. Zwłaszcza, że w telewizji wciąż oglądają gwiazdy – a to kusi – i jeszcze nie poznali w tym zawodzie ciemnej strony księżyca…
(…) gdy musiałem zadecydować o przyszłości, spojrzałem na swoje możliwości trochę realniej. Marzenia o aktorstwie wydały mi się śmieszne. (…) złożyłem papiery na filozofię, chciałem być dziennikarzem, nauczycielem… Zwłaszcza że pochodzę z rodziny nauczycielskiej – moja babcia za okupacji dawała tajne komplety, dziadek był dyrektorem domu dziecka (…). Ale intuicyjnie czułem jednak, że to aktorstwo będzie moją drogą. I miałem szczęście: dostałem się za pierwszym razem.”

Dariusz Jakubowski (1959) polski aktor

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Dariusz Jakubowski - EFEMERYDA Z BETONU http://www.nadobre.pl/18913/dariusz-jakubowski-efemeryda-z-betonu.html

O szczęściu , O dzieciach , O ludziach , O marzeniach

„Tutaj,
Kiedy obrzeża miasta stały się zielone,
Snop księżyca zerka przez las,
Kiedy wciąż chłodne są zbocza wzgórz,
Przykucają byki po jedzeniu,
Pod tymi skałami za stromymi dla kóz,
Strzegącymi swoich źródeł,
Wytworny trędowaty wśród kwiatów.”

Jean-Joseph Rabearivelo (1901–1937)

Źródło: Pierwszy tak znany poeta z Afryki, afryka.org, 30 czerwca 2007 http://afryka.org/afryka/pierwszy-tak-znany-poeta-z-afryki,news/

O jedzeniu

„A ja… kiedy noc zapada…
by wszystko wyrównać i zatrzeć,
dopadam do okna w ciemności
i patrzę… żarłocznie patrzę…
i kradnę zgaszoną Warszawę,
szumy i gwizdy dalekie,
zarysy domów i ulic,
kikuty wieżyc kalekie…
Kradnę sylwetkę Ratusza,
u stóp mam plac Teatralny,
pozwala księżyc Wachmeister
na szmugiel sentymentalny…
Wbijają się oczy żarłocznie,
jak ostrza w pierś nocy utkwione,
w warszawski wieczór milczący,
w miasto me zaciemnione…
A kiedy mam dość zapasu
na jutro, a może i więcej…
żegnam milczące miasto,
magicznie podnoszę ręce…
zamykam oczy i szepce:
– Warszawo… odezwij się… czekam.”

Władysław Szlengel (1912–1943) polski poeta, autor tekstów kabaretowych i piosenek, dziennikarz, aktor estradowy

Źródło: Okno na tamtą stroną

O czekaniu , O nocy

„Do okna przybliżyła się
Ze smutkiem i skrywaną złością
Patrzyła jak tam szumi wiosna,
– Jak księżyc wpływa ponad dach,
– I–jezdnia srebrzy się światłością.”

Michał Choromański (1904–1972) pisarz polski

Źródło: Na stół stawiając bukiet róż (Brat i siostra), 1926

O wiośnie , O siostrze

„Pogarda do tego, co nienaukowe, w katolickim społeczeństwie powinna dziwić. Kwestionuje się istnienie wpływu Księżyca na człowieka – jego siła porusza miliardami hektolitrów wody w oceanach – wierząc jednocześnie w dużo bardziej irracjonalne rzeczy, np. poczęcie z ducha czy powstanie z martwych.”

Olga Tokarczuk (1962) polska pisarka

o astrologii.
Źródło: rozmowa Tomasza Stawiszyńskiego, Tropem herezji, „Tygodnik Powszechny”, 19 października 2014.

O sile

„Wyrzucić z siebie cały zgiełk rozterek, myśli i wątpliwości. Wyspowiadać się, wymyślić sobie pokutę i nie musieć przyrzekać poprawy, trochę usprawiedliwić, trochę się pożalić, ale przede wszystkim przekonać się, że to nieprawda, iż ona jest z Księżyca a cała reszta z Jupitera.”

Janusz Leon Wiśniewski (1954) polski naukowiec i pisarz

Martyna

O myślach , O myśleniu

„Musimy podjąć zadanie, które jest na tyle trudne i na tyle nowe, że Sowieci będą musieli zaczynać od zera. Chodzi o to, żeby nie mogli skorzystać ze swoich obecnych rakiet i po prostu wsadzić na nie jakieś kolejne urządzenie, aby dokonać czegoś, czego my nie możemy. To musi być wyzwanie wymagające naprawdę wielkiej rakiety, na przykład lot na Księżyc.”

Robert Gilruth (1913–2000)

na tajnej naradzie z prezydentem Johnem F. Kennedym zwołanej w NASA tuż po udanym locie orbitalnym Jurija Gagarina w kwietniu 1961 r.
Źródło: Gerard Degroot, Byle nie wyorbitować, „The Daily Telegraph”, tłum. „Forum”, 11 kwietnia 2011.

„Mnie nic nie boli, nie męczy, nie gubi, póki ziemi stanie i słońca! Zima jak troska, długo trwa, a lato, jak szczęście, mija chwilą… Oto wieki stoję i Bóg mi lata nigdy nie odebrał, przyjdzie słonce i ożywi każdego! Przyjdzie dzień co rany zabliźni!…
– Czy przyjdzie? – zapytał człowiek zgnębiony.
Dąb się zakołysał jak gniewny.
„Widziałeś ty, człowieku-efemerydo, takie lody, których marzec nie stopi? Widziałeś ty pola, których Pergrubia nie obudzi?… Dziesięć wieków stoję i wiem, że wszystko mija. Kto silny, najgorsze wytrzyma…”
Księżyc wszedł i świecił w pełni podniesione oblicze samotnika. Ostre rysy wygładziły się stopniowo, wyprostował się hardo.”

Maria Rodziewiczówna książka Dewajtis

Wytrzymam… – rzekł półgłosem.
Dewajtis
Źródło: s. 104

O Bogu , O szczęściu , O zimie , O lecie

„Krwawy księżyc wschodzi
wraz z powodzią i zarazą
Dołącz do motłochu, dołącz do motłochu.”

Tom Waits (1949) amerykański wokalista i instrumentalista, autor tekstów

Bloody moon rising with
A plague and a flood
Join the mob, join the mob. (ang.)
Źródło: God's Away On Business z albumu Blood Money

„Ci, których męczą letnie upały, tęsknią za światłem jesiennego księżyca, nie zastanowiwszy się nawet, że te sto dni ich życia przeminie na zawsze.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

Źródło: Matthieu Ricard, W obronie szczęścia, Jacek Santorski & Co Agencja Wydawnicza 2005.

„W czym moje ręce są podobne do rąk Buddy?
Gra na lutni w świetle księżyca.”

Huanglong Huinan (1002–1069)

Źródło: Beata Szymańska, Chiński buddyzm – chan, Kraków 2009, str. 172

O grach

„Stanął i rzekł: – „tu granica. -
Patrzcie!… co za okolica?…
Co za cudny świat?…
Jaką trawą łąki słane?…
To kobierce z liści tkane
W różnowzory ład -
Patrzcie!… w blasku jak mieniący,
Stu-promienny niewiędnący…
Każdy kwiatek lśni
A w dotknięciu z listków jego
Jak z warkocza dziewiczego,
Srebrna piosnka brzmi…
(…)
„Lecz – na dzieło kto się waży,
Bądź ostrożny – bo na straży
Czuwa księżyc sam.
Lada kwiatek zdradzić może,
Księżyc – rzuci złote łoże,
Wtenczas – … biada wam!”…”

Gustaw Zieliński (1809–1881) polski pisarz i poeta

Kirgiz
Źródło: Kirgiz, wyd. Księgarnia zagraniczna, Lipsk 1847, s. 48–50.

O świecie , O trawie

„Kwietniowy księżyc wieczorem, trzy razy większy niż zwykle,
Czerwono, czerwono się ranił gałęźmi śródmiejskich drzew
I był jak tarcza zegara, lecz skoro chciałem doń krzyknąć,
Stał się podobny do zwierza, wrył się w obłoki jak w śnieg.”

Jerzy Zagórski (1907–1984)

Źródło: Kair

„Ja sułtan Mehmed IV, brat słońca i księżyca, wnuk i namiestnik boży, władca królestw – macedońskiego, babilońskiego i jerozolimskiego, Górnego i Dolnego Egiptu, król nad królami, władca nad władcami, niepospolity rycerz, przez nikogo nie pokonany wojownik, nieustępliwy obrońca grobu Jezusa Chrystusa, ulubieniec samego Boga, nadzieja i pocieszenie muzułmanów, wielki obrońca chrześcijan – rozkazuję wam, Kozacy zaporoscy, poddać się dobrowolnie bez żadnego oporu i mnie swoimi napadami więcej nie niepokoić.”

Mehmed IV (1642–1693)

list napisany do Kozaków zaproskich
Źródło: Leszek Podhorodecki, Sicz Zaporoska, Warszawa 1978.

O Bogu , O nadziei , Chrystus

„Gdzieś się zrodziła? Czy w prysku siklawic wykołysana szumną pianą?
Czy cię w zimnicy księżyca i mgławicy tuliła nocką tęcza ramion.”

Augustyn Suski (1907–1942) poeta polski, przywódca konspiracyjnej Konfederacji Tatrzańskiej

Źródło: O gwarze mojej

„Noc rzeka księżyc
lecz jaki jest znak
źródła przemijania”

Teresa Truszkowska (1925–1992)

Haiku
Źródło: Alfabet

O nocy

„Ale jemu przyszły do głowy idee, których by
nie wymyślono na harwardzkim uniwersytecie:
świadomość myszy marszczy się jak gąsienica,
strzyżone białe włosy chmury to właśnie śnieg,
krzywo przyszyty guzik do płaszcza wieczności to księżyc,
kropla potu na wąsach Boga to Pacyfik.”

Tadeusz Chabrowski (1934–2016) poeta polski

Źródło: Kot w worku

O Bogu , O kotach

„Prawdziwy sen zaczyna się dopiero rano
Jak lustro księżyca…”

Stefan Szczygłowski (1952)

Źródło: Dziesiąty w tomie Co ci (2001)

O snach

„Nie wzdychaj do księżyca. Sięgnij po niego.”

Federico Moccia (1963)

Wybacz, ale będę ci mówiła skarbie

„pomyśleć tylko. jestem nieprzytomna od filmów erotycznych co dopiero
od światła księżyca”

Agnieszka Mirahina (1985)

Źródło: Milknąc http://www.biuroliterackie.pl/przystan/czytaj.php?site=100&co=txt_3336

O czytaniu

„Księżyc, pucułowata, oszukańcza bestia, wyglądał już zza frontu, co stoi na szosie do Dubna, pusty, szczera ruina, gdzie tylko lisy i sowy mieszkają, a w głębokich podziemiach czort na pewno sprawiłby tryzny po swojej ciotce świni, gdyby nie to, że nie lubi on, podlec, duszy sołdackiej.”

Wacław Kostek-Biernacki (1884–1957)

Źródło: Twarda proswirka

O duszy

„Jeśli się za to weźmie gestapo, to złapią jakiegoś Żyda i tak mu przypierniczą, że przyzna się do budowy drabiny na Księżyc.”

Andrzej Ziemiański (1960) polski pisarz

Breslau forever
Źródło: s. 107

„Mam nadzieję, że wezmę udział w otwarciu Virgin Hotel na orbicie księżyca.”

Richard Branson (1950) angielski przedsiębiorca

Źródło: Zabójcze puenty, „Forum”, nr 5, 6-19 marca 2015, s. 82.

„Kochaj mnie,
Kochaj mnie,
Kochaj mnie nieprzytomnie,
Jak zapalniczka płomień,
Jak sucha studnia wodę.

Kochaj mnie,
Kochaj mnie,
Kochaj mnie nieprzytomnie,
Jak księżyc w oknie śmiej się i płacz,
Na linie nad przepaścią tańcz,
Aż w jedną krótką chwilę
Pojmiesz po co żyjesz.”

Bogdan Olewicz (1946) polski autor tekstów piosenek i dziennikarz

Źródło: Kołysanka dla nieznajomej z repertuaru zespołu Perfect

O wodzie , O płaczu , Kochać się

„Elektrony: księżyce atomu.”

Antoni Regulski

Kolacja u Pascala

„Bóg, stwórca świata, umieścił na niebie dwie gwiazdy dla oświetlenia go: słońce za dnia i księżyc w nocy. Podobnie na firmamencie Kościoła powszechnego umieścił dwa najwyższe autorytety: papiestwo, które włada duszami, i monarchię, która włada nad ciałami. Ale pierwsza jest wyższa niż druga. Jak księżyc otrzymuje swe światło od słońca, podobnie władza cesarska otrzymuje cały swój splendor i prestiż od władzy papieskiej.”

Innocenty III (1160–1216) papież

o władzy cesarskiej.
Źródło: Józef Andrzej Gierowski, Historia Włoch, s. 86.

O Bogu , O duszy , O historii , O świetle

„Go-go, pięć nagich panien tańczy wokół rury
i otwierają się inferna mury, belzebub ochroniarz
bierze myto z góry. W ciemności nad dzielnicą
wschodzi księżyc chmurny, one chcą go objąć
ramionami, Córy występku i miłości także
płatnej z góry. Myślę teraz o tobie ukrytej
w pościeli, czystej i pachnącej, pełnej snu
i furii, hop-hop pięć panien tańczy wokół rury.
Conciliere z mafii, w kącie drab ponury,
barman na to wszystko patrzy sobie z góry,
księżyc ściga taksówkę, gubiąc blasku wióry,
a miłość odtrącona tańczy wokół rury.”

Stanisław Stabro (1948)

Źródło: Piosenka na jedną strunę, 2008

O miłości , O myślach , O myśleniu

„I nawet nikt nie wyszedł
z latarnią mi naprzeciw.
I weszłam w domu ciszę,
gdy blady księżyc świecił.”

Anna Achmatowa (1889–1966) rosyjska poetka

Tom Popłoch
Źródło: I nawet nikt nie wyszedł…, tłum. Wanda Grodzieńska

O domu

„Wysoko nad nami było niebo całe obsypane gwiazdami i często leżeliśmy na plecach i patrzyliśmy w górę, i zastanawialiśmy się obaj, czy gwiazdy zostały zrobione, czy po prostu skądś się wzięły. Jim był zdania, że zostały zrobione, ale ja przypuszczałem, że wzięły się skądś. Uważałem, że to by za długo trwało, gdyby ktoś chciał zrobić ich taką kupę. Jim powiedział, że może księżyc zniósł je niczym jaja. Hm… to mi się wydało niegłupie, bo widziałem, jak żaba znosi skrzek, więc to samo mogło się tyczyć księżyca. Przyglądaliśmy się też spadającym gwiazdom, jak śmigały w dół po niebie. Jim przypuszczał, że się zepsuły, więc je wyrzucano z gniazda.”

Mark Twain książka Przygody Hucka

Przygody Hucka (1884), Huckelberry Finn
Źródło: wyd. Tower Press, Gdańsk 2001

O górach

„Zauważenie zwycięstwa, gdy jest ono widoczne dla wszystkich, to nie sztuka. Podniesienie włosa nie wymaga wiele siły, dostrzeżenie Słońca i Księżyca nie wymaga ostrego wzroku, zaś usłyszenie pioruna nie wymaga czujnego słuchu.”

Sun Tzu (-543–-495 p. n. e.)

O sztuce , O sile

„Niektórym się wydaje, że czubkiem można zostać ot tak, ni z gruchy, ni z pietruchy. Ze na przykład najspokojniej w świecie spacerujesz sobie z rodziną, aż tu nagle doskakujesz do drzewa i zaczynasz je kopać, dopadasz wózeczka i plujesz dzidziusiowi w ryło, podnosisz nogę i obsikujesz kulę kaleki, jednym słowem - odbija ci. Albo inaczej, zwyczajnie szykujesz się do spania, ucałowałeś rodziców, przyjaciół, żonę, dzieci, meble, oszczędności, ubranka, bojler, umywalkę, podeszwy swoich butów, muszlę klozetową. Po prostu dostajesz hyzia.

Nie, nie i jeszcze raz nie.

To może jeszcze inaczej - przeglądasz pocztę, popijając poranną kawę (zachowanie w normie, tylko trochę niezdrowe dla pęcherza) i trafiasz na wredny list na swój temat, anonim. Sklecono go przy pomocy liter powycinanych z różnych piśmideł, których nie czytujesz, pośrednio zmuszając cię tym sposobem do ich lektury. - Łajdaki! Nie uda się wam! - wydzierasz się z pianą na ustach i ciach! dostajesz kuku na muniu. Bo zachodzące w mózgownicy procesy chemiczne uległy zakłóceniu, jako że bolą cię zęby. Albo dlatego, że w dzieciństwie mamusia i tatuś nie kochali cię dość mocno, bo słońce grzeje coraz słabiej, a księżyc wchodzi przez okno dwanaście po północy.

Nie. nie. nie. NIE.

NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE NIE.

Kto jak kto. ale ja znam się na tym i mogę stwierdzić, że ci, którzy tak mówią, po prostu bredzą. Nigdy w życiu nie zająłbym tak eksponowanej pozycji, na samym szczycie hierarchii chorób umysłowych, gdybym nie poświęcał każdej sekundy na ciężką, wytrwałą, drobiazgową pracę nad sobą i swoimi uzdolnieniami. Jeśli człowiek nie stawia sobie wymagań, to do niczego nie dojdzie. Dzisiejsza młodzież chciałaby dostać świra - bo to całkiem fajne - ale bez tego wysiłku, który jest niezbędny. Owszem, być szurniętym to nic trudnego. Ale żeby zostać prawdziwym, wielkim, pierwszorzędnym szaleńcem, na to - wierzcie mi - trzeba się nieźle napocić. A czasami trochę wypić: nie jestem wymagający, trzy kieliszki wystarczą. Ale przede wszystkim, przede wszystkim, przede wszystkim - z czego nie zdajemy sobie sprawy i czego powtarzać nigdy dość - świrowanie to wynik zbiorowego wysiłku! Tak, koleżanki i koledzy, zatkało was, co? "Jak to? Wariowanie to zajęcie grupowe? Ten się chyba z głupim widział!" No dalej, lżyjcie mnie, nie żałujcie sobie. Och, przyznaję, że niełatwo to znieść, ale kiedy za twoimi plecami stoi murem zespól, wszystko staje się prostsze. A ja, czego nie należy zapominać, mam najlepszą ekipę na świecie. Byłem we wszelakich szpitalach, u najróżniejszych psychiatrów. Wszyscy połamali sobie na mnie zęby. Najbardziej nieustępliwi, którzy od pierwszego spotkania wyrokowali z okrutnym uśmieszkiem: "To nic takiego, nic poważnego, raz dwa wróci pan do siebie." No i co? Figa z makiem. Jak wysiadają ci mądrale, teraz, gdy nikt, nawet najciemniejsza z pielęgniarek nie może zaprzeczyć, że jestem przykładem najwspanialszego, najelegantszego, najosobliwszego obłędu w stylu francuskim z końca dwudziestego wieku? Ale ja nigdy, przenigdy nie zapominam, nawet gdy piję samotnie, że udało mi się dzięki innym, dzięki mojemu zespołowi. To on przypominał mi nieustannie, że świat jest przeciw mnie, że ludzie chcą moich pieniędzy i mojej śmierci, że nie spoczną, dopóki nie wymażą mnie z listy żyjących.

Dziękuję.

Dziękuję wam wszystkim.”

Roland Topor (1938–1997) pisarz i rysownik francuski pochodzenia polskiego

Dziennik Paniczny

O kawie , O zapominaniu , O piciu , O rodzicach

„A może będziesz grzała swe ciało liliowe
Przy księżyca promieniach; zaś gdy głód złowrogi
Zajrzy - czy z pustą kiesą na gwiaździste drogi
Zbierać złoto podążysz w sfery lazurowe?”

Charles Baudelaire (1821–1867) francuski poeta

O głodzie

„Jeśli zimową nocą podróżny, poza osadą Malbork, wychylając się nad brzegiem urwiska, nie lękając się wichury ani zawrotu głowy, patrząc w dół, gdzie zagęszczają się cienie, w sieci zbiegających się linii, w sieci przecinających się linii, na dywan z liści w poświacie księżyca, wokół pustego grobu… – jakaż historia tam w tle czekana zakończenie?”

Italo Calvino książka Jeśli zimową nocą podróżny

pyta ciekawy dalszego ciągu opowieści. (…) – Tak, powieść która tak się zaczyna (…) mógłbym przysiąc, że już ją czytałem…Pan ma tylko początek i chciałby pan znaleźć dalszy ciąg, nieprawda? Kłopot w tym, że kiedyś wszystkie opowieści zaczynały się tak samo. Ktoś przechodził pustą drogą i dostrzegł coś, co przykuwało jego uwagę, co zdawało się skrywać jakąś tajemnicę lub zawierać przestrogę. Wówczas on pytał o wyjaśnienie i opowiadano mu długą historię…
Jeśli zimową nocą podróżny (1979)

O czekaniu , O historii

„Ponieważ święto Zmartwychwstania obchodzono w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca, również Boże Narodzenie umiejscowiono astronomicznie, wyznaczając je na 25 grudnia, czyli przesilenie zimowe. Po raz pierwszy słyszymy o nim w pewnym kalendarzu rzymskim w 354 roku. Ale trzeba też zauważyć, że chrześcijanie schrystianizowali po prostu rzymskie święto narodzin Słońca Niezwyciężonego, inaczej Heliosa, czy irańskiego Mitry, którego dzień narodzin przypadał na 25 grudnia i podobnie jak Chrystus urodził się w skalnej grocie. Bóg ten miał wielu wyznawców w cesarstwie rzymskim.”

Maria Dzielska (1942–2018) polska uczona, profesor nauk humanistycznych

Źródło: Maria Dzielska: Nie wyobrażam sobie świata bez chrześcijaństwa https://www.rp.pl/Wywiady-i-rozmowy/312219943-Maria-Dzielska-Nie-wyobrazam-sobie-swiata-bez-chrzescijanstwa.html, rp.pl, 31 lipca 2018.

Chrystus , O narodzinach , O Bogu