Cytaty na temat artysta (618 cytatów, strona 5)

„(…) środowisko, które ukształtowało osobowość artysty, ma ogromne znaczenie dla jego twórczości. Nie bez różnicy jest płeć, wiek, wykształcenie, stan majątkowy czy narodowość. Jeśli chodzi o wykształcenie, większość performerów, którzy u nas występowali, jest po studiach artystycznych. Jednak to przypadku sztuki nie jest to aż tak ważne, jak można byłoby sądzić.”

Władysław Kaźmierczak (1951) polski artysta

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Toruń, 27 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/performancew.htm

O wykształceniz , O wieku , O osobowości

„Kocham muzykę, ale ona nigdy nie może być najważniejsza, bo wtedy za bardzo wkręcasz się w całą tę machinę. Musisz znajdywać jak najwięcej czasu dla bliskich ci osób. Przebywanie w studiu czy w trasie jest oczywiście jednym z moich priorytetów, ale nie tym największym. To właśnie doradziłbym wszystkim muzykom: na pierwszym miejscu stawiajcie swoich bliskich i siebie. Trzeba uważać, żeby się nie wypalić. Wszyscy artyści powinni skupiać się na swoim zdrowiu i po prostu dobrze się bawić.”

Martin Garrix (1996) holenderski DJ

Źródło: Katarzyna Gawęska, Martin Garrix: z dnia na dzień moje życie całkiem się zmieniło, muzyka.onet.pl, 6 grudnia 2016 http://muzyka.onet.pl/wywiady/martin-garrix-z-dnia-na-dzien-moje-zycie-calkiem-sie-zmienilo-wywiad/fbjqkd

O życiu , O zdrowiu , O muzyce , O czasie

„Pytano mnie nieraz, jak się czuję, śpiewając w Metropolitan, a ja odpowiadałem nieskromnie: jestem na właściwym miejscu. Miałem w sobie przekonanie, że muszę być artystą na poziomie.”

Mariusz Kwiecień (1972)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 1 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mgoi.htm

„W życiu uczestniczyłem w kilku rewolucjach muzycznych i społecznych. Wygląda to tak, że kiedy ruszają masy, słyszalny staje się głos pojedynczego człowieka. Rewolucja hip-hopowa doprowadziła do tego, że nagle wszyscy mogli stać się artystami. Wystarczyło pójść z kolegą do piwnicy, podłączyć mikrofon do sprzętu i zacząć rymować. Rewolucja związana z komórkami dopiero ma się wydarzyć. Na razie rozniecam ją razem z kilkuset osobami w Polsce, które tak jak ja, robią filmy przy pomocy telefonów. Nasza idea polega na tym, że powstaje telewizja obywatelska, w której nie ma miejsca dla mędrców mówiących, co jest mądre i ładne. W tak rozumianym medium ludzie będą mogli prezentować dokładnie taki fragment swojego świata, jaki chcą pokazywać. Jedynym kryterium emisyjności podobnych materiałów będzie to, czy są ciekawe i robione przez wrażliwych ludzi…”

Cezary Ciszewski (1970)

Źródło: Piotr Czerkawski, Byłem w stanie umrzeć dla mojego filmu. Rozmowa z Cezarym Ciszewskim, stopklatka.pl, 17 grudnia 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=51287

O ludziach , O pomocy

„Gwiżdżę na mój dorobek. Katolik wierzy w życie pozagrobowe, a artysta i intelektualista w transcendencję dzieła sztuki. Obaj niestety się mylą.”

Woody Allen (1935) amerykański scenarzysta, reżyser, producent i aktor pochodzenia żydowskiego

Źródło: „Die Zeit”, 27 lipca 2007

O życiu

„Jeden rodzi się artystą. Artysta to człowiek obdarzony wyjątkową naturą, ze szczególnym zmysłem spontanicznego widzenia formy i kształtu, jako całości, w doskonałej harmonii. Jeżeli jednostce brakuje tej wrażliwości, nie jest artystą i nigdy nie będzie; i stratą czasu jest brać pod uwagę tę możliwość. To rzemiosło jest osiągane przez naukę, obserwację i praktykę; doskonalone poprzez nieustanną pracę. Jednak zmysł artysty jest wrodzony. Przede wszystkim trzeba kochać naturę całym sercem i duszą, i potrafić uczyć się jej i podziwiać ją godzinami. Wszystko jest w naturze. Roślina lub liść, źdźbło trawy powinno być przedmiotem niekończącej się i owocnej medytacji; dla artysty, chmura unosząca się na niebie ma formę, forma ta wprawia w radość i pomaga myśleć.”

William-Adolphe Bouguereau (1825–1905) francuski malarz

O duszy , O myślach , O naturze , O trawie

„Artysta polityczny w równym stopniu, co estetyczny może kierować i rządzić światem, mamiąc go wyobrażeniem w miejsce rzeczywistości, na przykład wyobrażeniem o wolności ludu lub o jego randze i równości; to pierwsze istnieje jedynie formalnie w angielskim Parlamencie, to drugie zaś we francuskim konwencie. Lepiej jednak przecież mieć choćby pozór posiadania owego uszlachetniającego ludzkość dobra, niż czuć się go w oczywisty sposób pozbawionym”

Immanuel Kant (1724–1804) niemiecki filozof

Źródło: Antropologia w ujęciu pragmatycznym, Warszawa 2005

O ludziach , O świecie , O rzeczywostości , O wolności

„W większości teatrów operowych na świecie repertuar zmienia się co sezon, również artystów angażuje się w związku z konkretnymi operami. A potem wszystko niejako zaczyna się od nowa. Próbując wystawić, nawet nie wszystkie, ale choćby większą liczbę scenicznych dzieł Mozarta, trzeba je specjalnie na tę okazję przygotować – zrobić to samemu, ewentualnie zaprosić liczne zespoły z innych teatrów.”

Stefan Sutkowski (1932–2017) polski muzykolog, twórca Warszawskiej Opery Kameralnej

Źródło: Alicja Hendler, Festiwal (bardzo) Mozartowski, „Rzeczpospolita”, 26 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115859.html?josso_assertion_id=9DAF5028E624D2C4

„Pomyślałem, że mógłbym poszukać portretów słynnych artystów z czasów ich młodości i że te portrety nie będą się kojarzyły z ich wizerunkami powszechnie rozpoznawalnymi, ale że ich twarze będą wyglądały jak twarze przypadkowych ludzi. Pomyślałem też, że mógłbym przemieszać portrety bardzo znanych twórców z tymi mniej znanymi. Bo każdemu należy się takie samo traktowanie, wszyscy oni zajmowali się sztuką i nie powinni być klasyfikowani według arbitralnej kategorii sukcesu.”

Marcin Maciejowski (1974) malarz i rysownik polski

o cyklu Młodzi.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_maciejowski_marcin

O ludziach , O sukcesie

„Dary do Muzeum Narodowego w Krakowie.
(…)
Jedyny u nas kompletny zbiór sztychów polskich p. Mieczysława Pawlikowskiego, jako fideicomis rodziny, złożony zostanie do Muzeum Narodowego i przez to stanie się dostępnym dla studyów artystów i lubowników.
Zbior ten, obok kilku pierwszorzędnej wartości dzieł artystycznych, będących już własnością Muzeum – obok zakupić się mającego przez miasto zbioru kamei i gem p. Schmidta-Ciążyńskiego, zapewnić jest zdolny naszemu Muzeum poważne stanowisko w rzędzie zbiorów europejskich.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 6, 8 stycznia 1884, s. 3, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O czasie

„W pereelowskiej Polsce nie darzono zbyt wielką sympatią ani NRD, ani jej mieszkańców. Najczęściej przypisywano im prusko-hitlerowsko-bolszewicką mentalność i określano mianem czerwonych Prusaków. Naprawdę jednak nic, albo niewiele, o nich wiedziano. Nie przeszkadzało to oczywiście w krytykowaniu i ośmieszaniu „enerdówka” i „enerdowców”, postrzeganych przez pryzmat wschodnioniemieckiego produkcyjniaka telewizyjnego noszącego tytuł „Telefon 110”. (…) Za najbardziej znanego, enerdowskiego, muzyka jazzowego uchodził Zbigniew Namysłowski, a za najbardziej popularną, enerdowską piosenkarkę – Maryla Rodowicz. Nikt prawie nie słyszał u nas, o takich grupach jak Silly czy Pankow, których teksty wywoływały wściekłość enerdowskich cenzorów i entuzjazm wschodnioniemieckich, punk-rockowych kontestatorów. Mało kto znał też w Polsce nazwiska takich malarzy, jak Georg Baselitz, czy Gerhard Richter. A jeśli znał, to najczęściej nie podejrzewał nawet, że są to artyści pochodzący z NRD i że któryś z nich mógł swego czasu być członkiem FDJ, co przydarzyło się Richterowi. FDJ była bowiem, nawet przez polskich komunistów, uważana za organizację żałosną.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Źródło: Dla „Odry” z Berlina – „Odra” nr 2/2004

O muzyce , O czasie , Wściekłość

„Bez wątpienia punkt, w jakim się teraz znajduje, możliwość pracy na musicalowych scenach na całym świecie, z najlepszymi artystami i reżyserami, przy interesujących projektach – to zasługa osób, które tu spotkałem na swojej drodze. Przede wszystkim Pani Danuta Baduszkowa – twórczyni nowoczesnego musicalu w Polsce oraz Józef Muszyński – wielki artysta sceny. I wiele, wiele innych znamienitych postaci.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Spamalot, czyli Monty Python i święty Graal – wywiad z Jerzym Jeszke, mmtrojmiasto.pl, 23 września 2010 http://www.mmtrojmiasto.pl/262814/2010/9/23/spamalot-czyli-monty-python-i-swiety-graal--wywiad-z-jerzym-jeszke?category=kultura

„Śpiew się kojarzył z degeneracją, z artystami, którzy nadużywali alkoholu, narkotyków. Dlatego nauczyciele próbowali zniechęcić mnie do śpiewania. Przychodzili do naszego domu, przekonywali mamę, że to niedobra droga. Pytali: „Po co on śpiewa?””

Iwan Komarenko (1976) wokalista rosyjski (Ivan i Delfin)

Źródło: „Gala”, nr 20 (284), maj 2007

O domu , O nauczycielach , O śpiewie

„Intelektualista to osoba, która za pieniądze sprzedaje swój intelekt. Intelektualista nie zrozumie artysty, bo artysta to energia. Inną sprawą jest to, że my nie mamy krytyki.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: wywiad http://www.sewi.pl/wywiady/wywiad-cezary-pazura-relaz/

O pieniądzach

„Artystą się bywa. O 19, kiedy kurtyna idzie w górę, jestem diwą, potem staram się być normalną kobietą. Diwa ma pejoratywne zabarwienie w środowisku. To się zawsze kojarzyło z Marią Callas i jej wielkimi kaprysami. Teraz, kiedy się mówi „to jest diwa”, słychać konotację: uwaga, będą problemy. A ja się staram być normalna.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Iwona Radziszewska, Tajemnica przepony http://www.dwutygodnik.com/artykul/3958/, Dwutygodnik.com nr 93/2012.

O kobietach , O tajemnicy , O górach

„Jeżeli na ulicy jest mało dobrej woli, to właśnie ją trzeba nieść ze sobą. Poprzez swoją pracę. Artysta-aktor jest wrażliwy na stany emocjonalne, potrafi zobaczyć więcej na poziomie emocjonalnym.(…) Jeżeli aktor ma poczucie misji, tworzy swój świat, w którym zakłada: nie będę grał w serialach, nie będę pojawiał się w reklamach, nie uczestniczę w popkulturze, jest to szlachetne. Ale w pewnym momencie on zamyka się w jakiejś bańce, świat go pominie.”

Tomasz Schimscheiner (1973) aktor polski

Źródło: „Aktor bez misji przestaje być artystą”. Schimscheiner w Stopklatce, Stopklatka, 1 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69814

O świecie

„Wielu artystów nie tworzy dzięki prawu autorskiemu, ale pomimo jego istnienia.”

Rickard Falkvinge (1972)

Źródło: Wikianarchia, dwutygodnik.com http://www.dwutygodnik.com/artykul/3105-wikianarchia.html

„Tak czy owak wszystko dobrze się skończyło. Zmieniłem kierunek studiów na historię z ukierunkowaniem polityczno-filozoficznym i poznałem kilku nowych przyjaciół. Od tego czasu, życie na uczelni było wszystkim czego pragnąłem począwszy od niewielkiej ilości czasu jaki ode mnie wymagano. Tak naprawdę, nigdy się nie pogodziłem z faktem, że osiągnięcia na uczelni to coś wymagającego wysiłku. Dwa lata później zakończyłem swoją edukację z bardzo średnimi ocenami i dwoma na nowo odkrytymi i raczej naiwnymi ambicjami z lat młodzieńczych. Chciałem podróżować. I chciałem pisać.
Chęć oczywiście, sama w sobie nie gwarantuje sukcesu. Niestety moje raczej cieplarniane wychowanie nie nauczyło mnie tego. Nie nauczyły mnie tego również 3 lata w instytucji edukacyjnej, gdzie kobiety w średnim wieku codziennie sprzątają ci pokój i ścielą łóżko. Prawdę mówiąc byłem zepsuty. Przeniosłem się do Londynu, który wessał mnie niczym doktora Watsona na początku Studium w szkarłacie. W przeciwieństwie do Dr. Watsona nie zamierzałem jednak pozostać na długo – chciałem zaoszczędzić jedynie trochę pieniędzy, coś napisać i wybrać się w podróż dookoła świata płacąc za wszystko z zaliczek od hojnego wydawcy.
Jasne.
Londyn zweryfikował te marzenia. W domu, w Norfolk, a nawet w Cambridge, moje pragnienie zostania pisarzem odróżniały mnie od tłumu. W Londynie, fakt, że chcesz zostać pisarzem (artystą, reżyserem ) było czasem czymś dobijająco przeciętnym. Każdy w Londynie pisze powieść, planuje to zrobić, zna kogoś kto to robi, pracuje w wydawnictwie, albo co najgorsze z wszystkiego – już coś wydał.
Dzięki szczęśliwej sytuacji geopolitycznej będącej następstwem kliku wieków brytyjskiego imperializmu ustępującego pola szybko rozwijającej się strefie wpływów Stanów Zjednoczonych, ludzie na całym świecie chcą się uczyć angielskiego.
Z zupełnie zrozumiałych, choć pedagogicznie niepewnych powodów, ludzie wierzą, że jedyny sposób by nauczyć się angielskiego to lekcje z native speakerami. Dodaj do tego powszechną żyłkę handlową przedsiębiorców, odrobinę sprytnej reklamy i oto wynik – przemysł Nauki Języka Angielskiego (NJA). Niecały rok od momentu, gdy zdecydowałem, że chcę żyć i pracować za granicą znalazłem się w Istambule mając za sobą cztery tygodnie treningu w International House bez wartego uwagi doświadczenia i z większą pensją niż lokalny lekarz. Czyż gospodarka rynkowa nie jest wspaniała?
NJA była dla mnie dość przypadkową karierą (zapewne podobnie jak w przypadku 90% jej pracowników), lecz dziwnym trafem kontynuowałem ją 14 lat. Poczucie winy w stosunku do nieszczęsnych tureckich lekarzy sprawiło, że dobrze wyuczyłem się tego fachy. Czytałem literaturę, dołączyłem do zawodowych stowarzyszeń, zapisałem się na dalsze kursy. Z Istambułu jeździłem do Londynu, Z Londynu do Madrytu, z Madrytu do Glasgow. Z nieopierzonego ucznia stałem się dyrektorem studium, potem doświadczonym profesjonalistą w dziedzinie NJA i wreszcie trenerem nauczycieli. Moje wynagrodzenie rosło. Niewielkie szkółki otworzyły mi drogę do w miarę poważnych instytucji, które otworzyły mi drogę do profesjonalnych firm, które otworzyły mi drogę do posady na uniwersytecie. Rozdawałem foldery na konferencjach. Ale zaraz…
Czy nie chciałem zostać pisarzem? No tak. Podczas, kiedy utrzymywałem się z uczenia angielskiego, również pisałem w tym języku. czasem wściekle, czasem spokojnie i leniwie – zależnie od nastroju. Pisałem krótkie historie, pisałem artykuły. Pisałem scenariusz i poświęciłem półtora roku mojego cennego czasu próbując sprawić aby jakiś filmowiec potraktował go poważnie. Pisałem powieść. Zupełnie nic nie wydałem i nikt nie zrobił filmu.
Na plus mogę policzyć to, że pisałem to na co miałem ochotę.
W końcu napisałem Modyfikowany węgiel. Golancz go wydał, Hollywood kupiło, a ja zostawiłem swoją stałą pracę.
Osiem miesięcy. Tak po prostu.
Ciągle piszę. Musiałbym być martwy albo sparaliżowany, żeby przestać.”

Richard Morgan (1965)

Źródło: informacja biograficzna z obwoluty Modyfikowanego węgla

O języku słowackim , O życiu , O kobietach , O ludziach

„To spektakl zrobiony porządnie, rzetelnie. Spektakl, który „ma swoją podłogę”, w którym słychać, co mówią aktorzy. W którym materiał szóstej kotary w głębi sceny jest najwyższej jakości, jak w filmach Viscontiego. Spektakl, w którym zbiegają się dążenia ludzi poczuwający się do odpowiedzialności za sztukę: oświeconej władzy, artystów, krytyków, widzów.”

Andrzej Seweryn (1946) aktor i reżyser polski

definicja dobrego spektaklu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 30 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/21027

O ludziach , O czytaniu

„Historia świata jest historią brutalnego ucisku kobiet, dzieci, artystów przez mężczyzn… Nie lubię męskości… Określenie „zniewieściały” jest w gruncie rzeczy określeniem pochlebnym. Oznacza ono, że dany osobnik często się myje, nie lubi zabijać ludzi, zdolny jest do współczucia, nie lubi wrzeszczeć i pchać się, żeby udowodnić swoją ważność. Kobiety znają wartość życia ludzkiego, nie tylko dlatego, że rodzą ludzi, ale także dlatego, że ich wychowują i wiedzą, jaka to męka, odpowiedzialność i wysiłek. Mężczyźni nie wychowują dzieci, w najlepszym wypadku na pierwszego oddają na ten cel pewną ilość pieniędzy. Nic dziwnego, że potem masakra może wydać im się zajęciem nie tylko lubym, ale i pożytecznym.”

Sławomir Mrożek (1930–2013) polski dramatopisarz, prozaik i rysownik

Dzienniki, Dziennik. Tom 1. 1962–1969

O kobietach , O mężczyznach , O dzieciach , O ludziach

Maria Szyszkowska (1937) polska działaczka polityczna, filozof

Źródło: rozmowa ze Stanleyem Devine, 5 marca 2010.

O zdradzie , O myślach , O myśleniu

„Moje fotografowanie ludzi bierze się z ciekawości i chęci uczestniczenia w grze ze współczesnymi mi indywidualnościami – mówi artysta. – Robię portrety subiektywne, dostrzegając u wybranej osoby jedną cechę – wrażenie i tę właściwość staram się wizualizować. Sfotografuję każdego w sposób, który uznam za stosowny. Zawsze towarzyszą mi rozterki dotyczące doboru ludzi, ich zdjęć i sformułowanych opinii.”

Krzysztof Gierałtowski (1938)

Źródło: culture. pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gieraltowski_krzysztof

O ludziach , O grach , O wrażeniach

„Maluję (…) w spokoju. Nie lubię mieć czyichś oczu na sobie, na obrazie, gdy tworzę. Ja się krępuję. Nie mam za złe innym artystom, którzy to czynią, ale ja mam naturę samotnika. Uważam, że poezji nie należy pisać publicznie, ćwiczyć na skrzypcach też, bo to są trochę intymne sprawy. Może nie całkiem wstydliwe, ale intymne. Chciałbym w procesie tworzenia być sam…”

Jerzy Gnatowski (1929–2012)

Źródło: Z Jerzym Gnatowskim, artystą malarzem rozmawia Zygmunt Korus, „Akcent” 2004, nr 3–4 http://www.akcent_pismo.free.art.pl/pliki/nr3-4.04/gnatowski.html

O naturze , Obraz

„Cóż, dyrektorem się bywa, artystą się jest.”

Mariusz Kiljan (1970) polski aktor i piosenkarz

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 13 lutego 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/18964

O czytaniu

„W Polsce żyjemy w czasach, w których ceni się miernotę i dziadostwo! Artysta przez duże „A” jest raczej gnojony, a miernota go udupia, żeby poczuć się lepiej.”

Mariusz Czajka (1961) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Ciechanowski”, 11 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/30lat.htm

„Artyści nigdy nie przestają być dziećmi, ale niektóre dzieci rodzą się dorosłe.”

Maria Kuncewiczowa (1895–1989) polska pisarka

Fantomy
Źródło: s. 205

O dzieciach

„Teatr jest ciągle tym miejscem, gdzie bywa się artystą. W kinie artystą jest reżyser, a aktor to lepiej lub gorzej sfotografowany przedmiot. Dlatego właśnie teatr daje mi najwięcej satysfakcji.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Słowo Ludu”, 3 lipca 1998

O ludziach

„Wydaje się, że największą chwałą jaką nasza kultura obdarza artystów w dzisiejszych czasach jest wystąpienie w reklamie – całkowicie nagim sikając na maskę nowego samochodu. Zawsze z determinacją i uporem odrzucałem ten wątpliwy zaszczyt.”

Tom Waits (1949) amerykański wokalista i instrumentalista, autor tekstów

„Kradnę z każdego pojedynczego filmu, jaki kiedykolwiek powstał. Jeśli ludzie tego nie lubią, niech na nie nie idą i ich nie oglądają, jasne? Kradnę ze wszystkiego. Wielcy artyści kradną, nie składają hołdów.”

Quentin Tarantino (1963) amerykański reżyser i scenarzysta filmowy

I steal from every single movie ever made. If people don't like that, then tough tills, don't go and see it, all right? I steal from everything. Great artists steal, they don't do homages. (ang.)
Źródło: wywiad dla magazynu Empire, 1994

O ludziach

„Z aktorami, którzy mają siebie za wielkich, pracuje się bardzo ciężko. Kocham aktorów-artystów, którzy przede wszystkim lubią teatr. Lubię przyjść do mojego teatru i umyć w nim podłogę czy scenę. I to jest normalne, nie spycham tego na inne osoby.(…) W tej chwili pracuje u mnie w teatrze trzydziestu pięciu aktorów, trzydziestu technicznych i żadnej gwiazdy. Wszyscy pracujemy na dobre imię sceny. I nie ma sytuacji, że mnie boli brzuch, głowa, dupa czy coś innego. Przychodzisz do pracy, to jesteś w pracy. Takich aktorów kocham, z którymi lekko się pracuje. Przecież teatr to radość. Jeśli zmienia się w katorgę, mękę, to nie ma to sensu. Nie ma nic gorszego niż próba, która jest katorgą. Lubię też pracować z aktorami, którzy wnoszą swoje pomysły.”

Nikołaj Kolada (1957)

Źródło: Łukasz Kaczyński, Nikołaj Kolada: nie będę uczył grać Szekspira w barchanowych majteczkach http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/784853,nikolaj-kolada-nie-bede-uczyl-grac-szekspira-w-barchanowych,id,t.html, Dziennik Łódzki.pl, 17 marca 2013

Kochać się , Sens , Radość

„Są różne rodzaje artystów: jedni kreują siebie a inni istnieją.”

Marek Piekarczyk (1951) polski wokalista heavymetalowy (TSA)

Źródło: Wojtek Wysocki, Marek Piekarczyk: „Kto kradnie muzykę?”, nuta.pl

„Ale żaden artysta – teraz już wiem – nie zadowoli się samą sztuczką. Potrzebny mu jest jeszcze aplauz.”

Agatha Christie książka Dziesięciu Murzynków

I nie było już nikogo (1939)
Źródło: epilog

„Najwyższy czas, abyśmy zaczęli działać w sprawie filmów, muzyki, książek i oprogramowania, które krążą w Internecie. Nie chodzi mi o pociąganie do odpowiedzialności któregokolwiek z naszych obywateli, uważam jednak, że artyści i twórcy powinni mieć prawo dochodzenia swoich praw własności również w Internecie (…)”

Daniel Caspary (1976)

podczas debaty w PE, 20 października 2010.
Źródło: 16. Porozumienie handlowe dotyczące zwalczania obrotu towarami podrobionymi (ACTA) (debata), europarl.europa.eu, 20 października 2010 http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+CRE+20101020+ITEM-016+DOC+XML+V0//PL&language=PL

O książkach , O czasie

„W jakimś sensie jestem też technikiem, ale generalnie się za takiego nie uważam. Jestem artystą, który pracuje bezpośrednio z kamerą i to jest bardzo duża forma wypowiedzi. Faktycznie, w Ameryce zawód ten traktowany jest jako zajęcie techniczne. Wielu też operatorów właśnie tak do tego podchodzi, traktując siebie jako tylko techników.”

Janusz Kamiński (1959) polski operator filmowy i reżyser działający w USA

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42000

Sens

„Ludzie budują marzenia, czerpiąc z otaczającej rzeczywistości. Budując rzeczywistość z marzeń, zostaje się artystą.”

Malba Tahan (1895–1974)

Źródło: Farmácia de pensamentos, cyt. za: „Reader’s Digest. Przegląd – edycja polska” nr 5/2003, s. 23.

O ludziach , O marzeniach , O rzeczywostości

„W końcu odkryłem, że moje miejsce, mój świat jest tu. W Polsce jestem dokładnie pośrodku wszystkiego, co mnie interesuje. Z Warszawy mam sześć tysięcy kilometrów zarówno do mamy, jak i do Nowego Jorku, porównywalna odległość dzieli mnie od Paryża, Berlina i Rzymu, jak i Moskwy, Petersburga. To najlepsze, co mogłem sobie w życiu zafundować! A zawdzięczam te odkrycia najpierw swoim dzieciom, które dorastając mnie tu przytrzymały, a teraz mojej licznej publiczności. Bez niej artysta staje się nikim. Dziękuję Wam, że czuję się potrzebny w Polsce.”

Eugeniusz Malinowski (1967) aktor i muzyk pochodzenia rosyjskiego

Źródło: Jolanta Majewska, „Barwy szczęścia” – Evgen Malinowski: Mój świat jest tu, teletydzien.pl, 15 marca 2013 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-barwy-szczescia-evgen-malinowski-moj-swiat-jest-tu,nId,939882

O dzieciach , O świecie , O odległości

„Zawsze chciałem występować, ale dopiero około 5 lat temu uświadomiłem sobie, że widziałbym siebie jako wokalistę. Kocham występować i być na scenie, także można powiedzieć, że zawsze chciałem być artystą.”

Adam Lambert (1982) piosenkarz amerykański

Źródło: Adam Lambert (wywiad), muzyka.pl, 23 czerwca 2010 https://web.archive.org/web/20101027091422/http://www.muzyka.pl/wywiady/pokaz/166/adam_lambert.html

O muzyce , Kochać się

„Jako artysta i muzyk powinieneś być ostrożny, zanim coś powiesz, a tym bardziej zanim coś zrobisz przeciw innym. Artysta nie może być negatywny. Jesteśmy, by jednoczyć ludzi. Pocieszać ich, ożywiać. To nasz obowiązek.”

Burning Spear (1948) jamajski muzyk

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 27 lipca 2007

O ludziach

„Współczesny artysta, w tym i kompozytor, znajduje się w okowach dwóch skrajności. Z jednej strony grozi mu bełkot, jeżeli całkowicie odrzuci tradycję, z drugiej zaś może popaść w banał, jeśli za bardzo się na nią zapatrzy. To jest paradoks uprawiania sztuki dzisiaj.(…) Skoro nie można całkowicie uwolnić się od banału, to trzeba z tym banałem prowadzić pewną grę, traktować go jako tworzywo pozwalające na zachowanie pewnych elementów konwencji, ale równocześnie za pomocą cudzysłowu, metafory, paradoksu osiągnąć do niego odpowiedni dystans. Efektem takich zabiegów może być pewna mieszanina środków, prowadząca do eklektyzmu, który w czasach awangardy był napiętnowany i odrzucony, w dużej mierze słusznie. Dziś wraca i podszywa się pod postmodernizm. Jest wszakże do zastosowania wiele sposobów, aby nie popaść w eklektyzm, mimo uprawiania gry z tradycją.”

Paweł Szymański (ur. 1954) (1954)

Źródło: „Studio” 1996, nr 9

O zachowaniu , O pomocy

„Teraz wybija się sporo ciekawych rzeczy, ale to zazwyczaj artyści śpiewający po angielsku. Musisz tworzyć w tym języku, żeby zostać zauważonym. Niestety.”

Russian Red (1985)

Źródło: Zdzisław Furgał, Russian Red: „Zamknęłam oczy i poczułam obecność Elvisa”, 2011 http://www.nuta.pl/wywiady/d/2/177/

„Nigdy nie miałem poczucia aktora spełnionego. Na dużą rolę w światowym musicalu czekałem cierpliwie aż 7 lat od wyjazdu z kraju w 1987 roku. Cały czas doskonaliłem się. Mój wachlarz zainteresowań i doświadczeń rozciąga się od artysty ulicznego aż po uzyskanie dyplomu śpiewaka operowego w Kammeroper we Wiedniu. Występowałem i na ulicy i w operze. To dało mi siłę i odwagę w Londynie. Uczę się cały czas. W tym zawodzie, kiedy uznasz, że jesteś naprawdę dobry, kiedy tracisz ochotę na poznawanie czegoś nowego i odcinasz kupony – to trzeba zrobić przerwę i zająć się czymś innym. Dlatego po „The Phantom of the Opera” i „Tanz der Vampire” występowałem ponownie „na ulicy”, by nabrać dystansu i napełnić się nowymi emocjami. Jestem aktorem, który mam odwagę zadawać pytania dziecka reżyserowi czy partnerom. Ja muszę wszystko wiedzieć. Nie wstydzę się, że jest ktoś mądrzejszy, komu należy zadawać pytania. Nigdy też nie trzymałem się kurczowo jednej sceny, jednego gatunku artystycznego, czy jednej roli. Występowałem w operetce, operze, teatrze muzycznym, czy nowoczesnym musicalu.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”: Robię swoje, 5 maja 2012 http://www.mmsilesia.pl/411429/2012/5/5/jerzy-jeszke-przed-prapremiera-sweeneya-todda-robie-swoje?category=kultura

O dzieciach , O sile , O czasie , O czekaniu

„Może to jest próżne, ale lubię się dobrze ubrać. Jadę zawsze do takiej ulicy z butikami w Amsterdamie. Kiedyś chodziłem do bardziej alternatywnych sklepów, bardziej młodzieżowych. Poszukuję pewnych rzeczy, których w Polsce nie dostanę. Przywiązuję do tego wagę ze względu na scenę i pokazywanie się gdzieś oficjalne. Artysta musi jakoś inaczej wyglądać.”

Ireneusz Dudek (1951) polski muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Lesław Dutkowski, „Trzy razy otarłem się o śmierć”. Rozmowa z Irkiem Dudkiem z okazji 60. urodzin artysty, muzyka.onet.pl, 9 maja 2011 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/trzy-razy-otarlem-sie-o-smierc,1,4590456,wiadomosc.html

O śmierci , O muzyce , O poszukiwaniu , O urodzinach

„Agenci miewają duży wpływ na kariery śpiewaków, ale ostatnie słowo, jeśli chodzi o repertuar i miejsca występów, należy do artysty.”

Aleksandra Kurzak (1977)

Źródło: Adam Domagała, Ostatnie słowo należy do artysty, „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 7 października 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ostatnies.htm

„Zawsze czułam, że dla artysty najważniejsza jest intuicja. Sama jestem człowiekiem bardziej intuitywnym niż intelektualnym i nie chciałabym, aby moja intuicja kiedyś znikła.”

Sofija Gubajdulina (1931) rosyjska kompozytorka

Źródło: Magdalena Stochnio, Między ewangelią a ciągiem Fibonacciego, muzyka.onet.pl, 17 lutego 2008 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/miedzy-ewangelia-a-ciagiem-fibonacciego,1,4776152,wiadomosc.html

O muzyce

„Artysta powinien gardzić sądem, który nie opiera się na rozumnej obserwacji zjawisk. Powinien obawiać się nastroju literackiego…”

Paul Cézanne (1839–1906) malarz francuski

„Artysta powinien prowokować, wylewać swój ból.”

Ryszard Nowak (1953) polski polityk

Źródło: serwis „Opoka”, 5 lutego 2008

O bólu

„W Polsce jest taki sztuczny podział, że teatr musi mieć dyrektora naczelnego i artystycznego. Tymczasem wielu osobom udaje się z sukcesem prowadzić instytucje organizacyjnie i programowo. Na Zachodzie to wręcz standard. Dobry menedżer instytucji sztuki wcale nie musi być artystą. Wystarczy, że zna się na branży, potrafi ocenić sztukę, z którą się styka, umie ułożyć program.”

Joanna Nawrocka (1981)

Źródło: Mam Ochotę, „Exclusiv” nr 95/92/12-10/01-11, 7 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108737.html

O sukcesie

„(…) artyści nie mają żadnego obowiązku. Tym artystom, którzy są istotni, nie trzeba mówić i przypominać „buntujcie się”. To są ci, którzy już na pierwszym roku studiów są przeciwko swojemu nauczycielowi, swojemu mistrzowi, manifestują zdecydowanie swoją odrębność. Bo w sztuce – w przeciwieństwie do demokracji – to jest najwyższy stopień indywidualności.”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

Źródło: „Ad Spectatores”, 7 marca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pbjp.htm

O demokracji , O nauczycielach

„Zawód artysty wymaga ciężkiej pracy i wzmożonego zachwytu dla świata.”

Jerzy Pilch (1952) polski pisarz, publicysta, scenarzysta

Źródło: wywiad Wojciecha Szackiego, „Duży Format”, 11 marca 2010.

„Palestyna jest okupowana przez armię Izraela od 1967 roku. W 2002 roku rząd Izraela rozpoczął budowę muru oddzielającego okupowane terytorium od Izraela. W świetle prawa międzynarodowego większość tych prac jest nielegalna. Mur jest ściśle kontrolowany, najeżony wieżami wartowniczymi i strzeżonymi przejściami. Ma wysokość trzy razy taką, jak mur berliński i w końcowej fazie ma osiągnąć siedemset kilometrów długości – to dystans jak z Londynu do Zurychu. Obecnie Palestyna jest największym na świecie więzieniem na świeżym powietrzu i wymarzonym miejscem na wakacje dla artystów graffiti.”

Banksy brytyjski artysta graffiti

Wojna na ściany (2005)

O wakacjach

„Jeszcze nas nie rzucają lwom, choć o to właśnie zabiega Nergal w jednej ze swoich piosenek: chrześcijanie dla lwów! Trzeba umieć bronić swojego chrześcijaństwa. Brońcie krzyża! Pamiętacie, kto to powiedział? To ten, którego dzisiaj wspominamy. Brońcie krzyża! Jeżeli mamy bronić, to widocznie Ojciec Święty Jan Paweł II doskonale widział, że ten krzyż jest zagrożony. Nie umieliśmy wyjść godnie w sprawie obrony krzyża, nie umieliśmy wtedy jako Naród, także jako chrześcijanie, jako Kościół, właściwie się zachować. Byle jakie to chrześcijaństwo, kiedy nie przejmuję się tym, że Biblię nazywa się… i tu się zatrzymam, bo nie wypada mi użyć określeń, którymi posłużył się nasz „wielki” artysta, czyli Nergal.”

Wiesław Mering (1945)

Źródło: Niesiołowski odesłany do muszek, naszdziennik.pl, 29 czerwca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110629&typ=po&id=po07.txt

O zachowaniu

„Skromność jest prawem artystów, próżność ich obowiązkiem.”

Karl Kraus (1874–1936)

„Nie wyobrażam sobie, by Händel zamiast Mesjasza stworzył dzieło sławiące dobór naturalny. W tym nie ma nic inspirującego dla artysty.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Bóg urojony czy Dawkins zagubiony?

„Kiedy przyjechałem do Ameryki, miałem 36 lat i myślałem, że jestem kimś. Okazało się, że mój europejski dorobek się nie liczy. Musiałem się nauczyć pokory, zrozumieć, że sukces przychodzi tylko na chwilę i zobowiązuje artystów do jeszcze cięższej pracy. Tam człowiek poznaje również cenę, jaką trzeba zapłacić za chwilowy triumf, zasady rządzące show-biznesem, ale też dyscyplinę, której zwłaszcza nam, Polakom, często brakuje. Dzięki Ameryce zacząłem sukces traktować jak dobrze zdany egzamin społeczny, a każdy kolejny utwór jako kolejny sprawdzian. Tam jesteśmy częścią systemu, który wymaga, byśmy byli zawsze w formie. Nie ma w nim miejsca dla primadonn, które kapryszą, zrywają kontrakty czy się awanturują.”

Jan Kaczmarek (kompozytor) (1953) polski kompozytor muzyki filmowej

Źródło: Dziennik, nr 147 (381)/27 lipca 2007

O myślach , O biznesie , O sukcesie , O myśleniu

„Mam „spokojne” ADHD. Nadpobudliwość psychoruchowa mnie nie dotyczy. Wchodzę w pustki, odpływam, zapominam. Dekoncentruję się. Dawniej udawałabym, że z panią rozmawiam, nawet do rzeczy, a tak naprawdę rozmyślałabym na przykład o pani spódnicy, która przypomina mi wodę. To, że dziś potrafię się skupić, wynika z wiedzy o ADHD. Diagnozę postawiono mi trzy lata temu. To jedno z ważniejszych wydarzeń w moim życiu. Odwiedzałam lekarzy najróżniejszych specjalizacji: „Nic pani nie jest. Artyści bywają roztrzepani”. W końcu trafiłam do psychoterapeutki neurologa. Pokazałam jej mój zeszyt ze szkoły. W środku bałagan: notatki, wiersz napisany różową kredką, obok równania chemiczne. „A może pani ma ADHD?”, zapytała lekarka. Zrobiłam testy. „Jest pani podręcznikowym przypadkiem”, usłyszałam. Uff. To ulga usłyszeć, że coś takiego mają też inni.”

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Źródło: „Twój Styl” nr 1, 28 stycznia 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/50624.html

O wiedzę , O wodzie , O zapominaniu

„Przykład niektórych abstrakcyjnych ekspresjonistów, a później innych artystów nowojorskich i europejskich, uprzytomnił mi, że człowiek powinien pracować ostrzej, nie ograniczać się tylko do polerowania talentu, który w nim dostrzeżono i uznano, jaki by talent nie był, że trzeba iść dalej.”

Frank O'Hara (1926–1966) poeta amerykański

Źródło: wywiad, „Literatura na świecie” 1986, nr 7 (180)

O literaturze

„Najważniejsze, to dotrzeć do widza i spowodować, że zacznie myśleć samodzielnie. Moim zdaniem Starożytni mieli rację mówiąc, że sztuka służy oczyszczeniu – to prawda. Artysta jest po to, żeby pomagać człowiekowi być lepszym.”

Natalia Koryncka-Gruz (1958) polska reżyserka filmowa

Źródło: Natalia Koryncka-Gruz – Zła nie można lekceważyć http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/802/Natalia-KorynckaGruz-Zla-nie-mozna-lekcewazyc.html

O prawdzie , O sztuce , O myślach , O myśleniu

„Gdyby niebiosa dały mi jeszcze pięć lat, zostałbym wielkim artystą.”

Hokusai Katsushika (1760–1849) japoński malarz i twórca barwnych drzeworytów w stylu ukiyo-e

ostatnie słowa
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 263.

O śmierci , O ludziach , O książkach , O wiedzę

„Wszyscy mamy zrozumienie i poczucie gorącej odpowiedzialności, że musimy ratować życie nie narodzonych dzieci. Składana ustawicznie hekatomba niewinnych ofiar, wśród których znajdowali się zapewne, obok ludzi przeciętnych, geniusze, wielcy przywódcy narodu, artyści, myśliciele, uczeni – zubożyła naród w sposób nie dający się naprawić”

Zofia Kossak-Szczucka (1889–1968) pisarka polska

O życiu , O dzieciach , O ludziach , O zrozumieniu

„Chopina, który ma ludzkie przywary, chyba nawet łatwiej polubić. Był genialnym artystą i za to można go uwielbiać, a jeśli jeszcze zna się powody, dla których bywał… trudny, wtedy nawet łamanie krzeseł z wściekłości da się usprawiedliwić i wybaczyć.”

Piotr Adamczyk (1972) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 22 lutego 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zadomowionyw.htm

„Dla mnie aktorstwo jest całym światem. To się zaczęło jak miałem dziesięć, jedenaście lat. Uczyłem się tańca jazzowego i mieliśmy wspólną szatnię z dziewczynami. Czego ja tam wtedy nie widziałem! Aż nabrałem przekonania, że warto być artystą. A tak bardziej serio, to rzeczywiście od wczesnych lat marzyłem o scenie i ekranie, choć wstydziłem się do tego przyznać. To była moja tajemnica. Jako mały chłopiec właziłem pod prysznic i gdy szklane drzwi od kabiny zaparowywały, pisałem palcem modlitwę: „Boże, daj mi zostać aktorem.””

Jeff Goldblum (1952) aktor amerykański

Potem szybko wszystko zmazywałem, żeby nikt nie zobaczył.
Źródło: Lubię żyć z otwartymi oczami, „Rzeczpospolita”, 7 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26970

O Bogu , O tajemnicy , O świecie , O czytaniu

„(…) my, artyści, powinniśmy dawać ludziom nadzieję, odbudowywać wiarę w człowieka, a nie ją zabijać.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 24 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20799

O wierze , O czytaniu

„Teatry warszawskie, a wraz z nimi i inne z dużych miast, są kompletnie zamknięte na nowe nazwiska. Łatwiej zrobić eksperyment na obrzeżach. Na tak zwanej prowincji można odkryć niesamowitych aktorów. Tam są świetne zespoły i ludzie, artyści, którzy tylko czekają, by ich potraktować poważnie.”

Weronika Szczawińska (1981)

Źródło: Łukasz Drewniak, Śmierć Fredrom i Mrożkom, „Przekrój” nr 10, 5 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/134865.html

O śmierci , O ludziach , O czekaniu

„To był jeden z powodów, dla których zdecydowałem się kandydować z listy socjaldemokracji, że jest to najbardziej kosmopolityczna partia na scenie politycznej Estonii. IRL jest wciąż zbyt nacjonalistyczna, z kolei Partia Reform mogłaby być bardziej otwarta, liberalna, ale z różnych powodów to się nie udaje. Z kolei centryści Savisaara są zapatrzeni we Wschód, w Rosję, a nie zachodnie wartości. A ludzie głosujący na SDE są bardziej kosmopolityczni, częściej podróżują, są młodsi i lepiej wykształceni. Dużo wśród nich inteligencji, artystów etc.”

Abdul Turay (1967)

o przyczynach kandydowania z listy socjaldemokracji.
Źródło: Abdul Turay: z socjaldemokracją do Rady Tallinna, radiownet.pl, 22 września 2013 http://www.radiownet.pl/publikacje/abdul-turay-z-socjaldemokracja-do-rady-tallinna

O ludziach , O podróżowaniu , O inteligencji

„Człowiek jest ważniejszy niż sprawa. Unikam osądu, dystansu, publicystyki. Specjalizuję się w duchowych biografiach znanych artystów i całkiem anonimowych ludzi. Na ile to możliwe, staram się być w środku, nie na zewnątrz.”

Andrzej Titkow (1946)

Źródło: Chełmska 21, Warszawa 2000

O ludziach

„Cieszę się, że wszyscy nie jesteśmy artystami, albo się za takich nie uważamy. Cieszę się też, że wszyscy nie próbujemy zostać pisarzami. To byłby jakiś koszmar.”

Bent Hamer (1956)

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=28120

„Jeżeli jednak myślimy o sobie jako o artystach, to przez nauczenie się nowej techniki dodajemy kolejną barwę do swojej palety. Tak należy to postrzegać. Im więcej wiemy o muzyce, tym więcej ciekawych ludzi poznamy. Z kolei spotkania z nimi zwiększają naszą wiedzę muzyczną.”

Wojciech Pilichowski (1969) polski gitarzysta basowy

Źródło: Dariusz J. Michalski, WYWIAD: Wojciech Pilichowski, infomusic.pl, 11 stycznia 2017 https://www.infomusic.pl/wywiad/47323,wywiad-wojciech-pilichowski

O ludziach , O myślach , O myśleniu

„Nie jesteś dobrym artystą dlatego, że inni są jeszcze gorsi.”

Janina Ipohorska (1914–1981)

„Na każdej płycie staram się zrobić krok do przodu pod względem produkcji, ale przede wszystkim jeśli chodzi o muzykę. Inspirują mnie artyści i zespoły, z których większość nie ma nic wspólnego z metalem. Do moich idoli należy na przykład Diamanda Galas – kontrowersyjna wokalistka o ogromnej skali głosu, która łączy ze sobą bardzo różne style. Także zespoły z gatunku rocka industrialnego jak Nine Inch Nails, czy gotyckiego, jak Fields Of The Nephilim, uważam za nie mniej inspirujące niż cały obecny metal.”

Adam Buszko (1975)

Źródło: Lesław Dutkowski, Nad chaosem panuje nieskończoność, muzyka.onet.pl, 5 marca 2008 http://muzyka.onet.pl/publikacje/wywiady/nad-chaosem-panuje-nieskonczonosc,1,4583498,wiadomosc.html

O muzyce

„O narodotwórczej roli kultury doskonale wiedzieli nasi wrogowie. Dlatego rozpoczynali od rozstrzeliwania kultury i jej ludzi, zanim stawiali pod ścianą i zamykali w obozach koncentracyjnych pozostałą część społeczeństwa. Po 1945 roku uderzenie poszło w dobrą pamięć o II Rzeczpospolitej. W sens walki w 1939, podczas okupacji i na Zachodzie. Podjęli je ochoczo artyści, naukowcy i publicyści, zmobilizowani przez sowieckich komisarzy typu Jerzego Borejszy, Aleksandra Forda czy Julii Brystygier. Po mordach na profesorach Uniwersytetu Jagiellońskiego i Lwowskiego, eksterminacjach w Oświęcimiu i Katyniu, oraz ubeckich czystkach, pozostało wolne miejsce po polskiej inteligencji. Oto prawdziwe źródło dzisiejszej sytuacji w kulturze i prawdziwy rodowód na siłę narzucanych społeczeństwu „autorytetów”. Konieczna jest weryfikacja kartoteki Julii Brystygierowej. Bowiem z jej czasów wywodzi się ponura anegdota: „Jak zostać członkiem Związku Literatów?””

Bohdan Poręba (1934–2014) reżyser polski

„Wydać jedną książkę i dwóch kolegów”.
Źródło: Ocalić Polskość! cz. I http://www.wicipolskie.org/index.php?option=com_content&task=view&id=3769&Itemid=56

O ludziach , O inteligencji , O sile , O walce

„Wielu jest wspaniałych artystów z którymi chciałbym chociaż raz zagrać, ale jeśli mowa o tych ponadczasowych, to oczywiście Led Zeppelin. Uwielbiam również Foo Fighters, myślę, że stają się właśnie kultowym zespołem.”

Sebastian Piekarek (1975)

Źródło: Sebastian Piekarek: Dobra energia wraca, eksmagazyn.pl http://www.eksmagazyn.pl/wazny-temat/ekscytujacy-bohater/sebastian-piekarek-dobra-energia-wraca/

O myślach , O myśleniu

„Przy całym szacunku dla filmu i telewizji istotę zawodu aktora określa teatr. Granie na scenie jest otwieraniem wyobraźni widza. To proces właściwie nieskończony, choć nawet najlepszy artysta jest ograniczony warunkami stwarzanymi mu przez reżysera.”

Janusz Nowicki (1943)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wser.htm

„Artysta nie jest sługą ani kierownikiem, nie należy ani do narodu, ani do świata, nie służy żadnej idei ani żadnemu społeczeństwu.”

Stanisław Przybyszewski (1868–1927) polski pisarz, dramaturg i publicysta

Confiteor

„Ciekawią mnie momenty, w których sztuka staje się rzeczywistością, czyli kiedy realizuje się postulat utopii awangardy, która chciała wyjść ze sztuką do ludzi. Wtedy to było wielkie fiasko, bo artyści w gruncie rzeczy mieli ludzi w nosie, a ich język okazał się zbyt hermetyczny. Paradoksalnie, ten postulat zaczyna się realizować przy nieporozumieniach, błędnych interpretacjach, gdy praca uwalnia się od autora, kiedy on traci nad nią kontrolę.”

Agnieszka Kurant (1978)

Źródło: Karol Sienkiewicz, Agnieszka Kurant, culture.pl, sierpień 2010 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kurant_agnieszka

O ludziach , O sztuce , O rzeczywostości

„Jestem konserwatywny. Uważam, że zarówno w sztuce, jak i w życiu istnieją i muszą istnieć wartości stałe, niezmienne i niezależne od czasów. To pryncypia i nie można od nich odejść. Powinnością artysty jest pilnowanie tych wartości naturalnych, wrodzonych.”

Jarosław Modzelewski (1955)

Źródło: Robert Mazurek, Artyści są zaszczuci http://www.rp.pl/artykul/763631.html, Rzeczpospolita.pl, 3 grudnia 2011.

O odejściu

„Nie uważam się za „zawodowego aktora”. Zawodowy ma być pilot samolotu, chirurg, budowniczy mostów. Poeta, ksiądz to nie zawód, to coś więcej. U artysty warsztat jest konieczny, ale nie wystarcza. Trzeba dbać o szereg rzeczy znacznie trudniej uchwytnych. Na przykład stosunek do wartości. Udział w miernych, pozbawionych ambicji produkcjach, na przykład w głupich sitcomach telewizyjnych, nie jest bezkarny. Pozostawia ślad. Sztuka aktorska to także odwaga zadbania o własną kondycję moralną, psychiczną, emocjonalną. Ja, kiedy czuję, że za dużo gram w teatrze i zaczynam się zużywać – przerywam. Zajmuję się przez jakiś czas czymś innym. Czytam, podróżuję, wymyślam przepisy kulinarne, słucham muzyki. Uzupełniam to, czego mi akurat brakuje, by być nie tylko rzemieślnikiem, ale przede wszystkim samoświadomym, pełnym człowiekiem. Inaczej nie czułbym się aktorem, ale „produktem” czy wytwórcą „produktów.””

Wojciech Pszoniak (1942) polski aktor

Przynajmniej tak rozumiem etos aktorski i to próbuję przekazać swoim studentom.
Źródło: Joanna Derkaczew, Aktor to nie zawód, „Gazeta Wyborcza” nr 46, dodatek „Gazeta Telewizyjna”, 24 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133841.html

O sztuce , O podróżowaniu , O czasie , O czytaniu

„Ona nie ma ani jednej zalety i jest jej całkowicie obojętne, czy jej mąż jest szewcem, czy artystą.”

Joseph Haydn (1732–1809) austriacki kompozytor

o swojej żonie, Annie Marii Haydn.
Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, Warszawa 1995, wyd. Alfa, s. 264.

„Inteligentnym artystą jest ten, który rozumie, że manipulują nim media i potrafi odwrócić sytuację tak, żeby samemu nimi manipulować.”

Brian Molko (1972) amerykańsko-brytyjski gitarzysta i wokalista (Placebo)

„Nie jestem już artystą zangażowanym i niespokojnym. Jestem posłańcem.”

Paul Nash (1889–1946)

Źródło: Nicola Morby, Paul Nash w: 501 wielkich artystów pod red. Stephena Farthinga, wyd. MWK, Warszawa 2009, ISBN 9788361065326, tłum. Dominika Zielińska, Ryszard Jacoby, s. 359.

„Spełniony jako aktor czułem się tylko dzięki widzom. Kiedy rozumiemy się wzajemnie, mogę pomyśleć, że przez chwilę byłem artystą. W przeciwieństwie do młodych ludzi grających w różnych serialach nie tytułuję się artystą. Jestem aktorem.”

Jerzy Łapiński (1940) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zlre.htm

O ludziach

„Kto chce być autorem sporej ilości książek i artykułów fotograficznych, ten nie może jednocześnie całej swej energii pozostałej do pracy zawodowej (polegającej również na pisaniu rzeczy podobnych, tylko w innej dziedzinie wiedzy ludzkiej) poświęcać tworzeniu pięknych obrazów. Pisarz i artysta, w jednej skórze amatora, nie mieszczą się; zawsze ktoś z tej spółki wychodzi pokrzywdzony. Na razie górą jest pisarz, ale może przyjdzie czas, że moje miejsce zajmie w tej dziedzinie ktoś inny, a wówczas wrócą dawne dobre czasy, gdy główną troską fotograficzną był dobry obraz i solidnie obesłana wystawa.”

Tadeusz Cyprian (1898–1979) polski prawnik i fotografik

o tym, że liczne obowiązki zawodowe nie pozwalają mu w pełni poświęcić się fotografii artystycznej.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_cyprian_tadeusz

O książkach , O wiedzę , O czasie , Obraz

„Sztuka bez sztuki to artystyczny proces wewnątrz artysty. Jego znaczeniem jest sztuka kształtowania siebie.”

Bruce Lee książka Tao of Jeet Kune Do

Tao of Jeet Kune Do

O sztuce

„Żyje się tak jak z każdym artystą, czyli trochę jak „na minie”. Każdy artysta jest rozwichrzony i żyje swoją pasją, a mój Jurek żyje muzyką. Więc wszystkie życiowe problemy są dla niego mało interesujące a trzeba je przecież rozwiązać. Kobieta musi mieć swoje sposoby, by artystę zaciągnąć np. do fryzjera czy załatwić zakupy, które wymagają obecności dwojga.”

Ewa Maksymiuk (1990)

o Jerzym Maksymiuku.

O życiu , O kobietach

„Nie ma w istocie czegoś takiego jak Sztuka. Są tylko artyści.”

Ernst Gombrich książka The Story of Art

There is no Art, there are only artists. (ang.)
Źródło: O sztuce (The Story of Art)

O sztuce

„Czuję się zażenowany, kiedy słucham artystów znających odpowiedź na każde pytanie. Wydaje mi się, że stan, w którym człowiek wie wszystko, to wewnętrzna martwota. Przecież urok życia polega również na tym, że ciągle coś się zmienia. Stale pojawiają się nowe pytania. Szukam odpowiedzi w literaturze, teatrze, kinie. Nie noszę ich gotowych w sobie, dlatego nie lubię wywiadów. Całą swoją pracę traktuję jako formę dialogu. Teatr jest rozmową z widzem, podczas której największym twardzielom zdarza się płakać, chociaż nikomu się do tego nie przyznają. Jeżeli nie nawiążę kontaktu z drugim człowiekiem podczas spektaklu, to nie ma sensu potem tłumaczyć przyczyn tego niepowodzenia. Aktorstwo nie jest zawodem, który można uprawiać teoretycznie.”

Mariusz Benoit (1950) polski aktor

Źródło: „Rzeczpospolita”, 2 grudnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wsnm.htm

O literaturze , O płaczu , Niepowodzenie , Sens

„Znam nauczycieli, profesorów, rektorów, biznesmenów, muzyków, pisarzy, artystów, architektów i wielu innych, którzy w szkole ponieśli porażkę. Wielu osiągnęło sukces, kiedy tylko wydostali się ze szkół. Co z wszystkimi tymi, którym się nie udało? Główną przyczyną tego ogromnego marnotrawstwa zdolności w edukacji jest akademizm: troska o rozwój określonych zdolności naukowych przy wyłączeniu innych oraz zamęt w kwestii ogólnej inteligencji. Ta troska doprowadziła do zmarnowania niezliczonych ludzkich talentów i możliwości. To jest cena, na którą nas już nie stać.”

Ken Robinson (1950)

Oblicza Umysłu. Ucząc się kreatywności

O inteligencji , O nauczycielach , O sukcesie

„Nie mógłbym powiedzieć o sobie, że jestem tylko muzykiem albo tylko artystą wizualnym, bo zawsze robiłem jedno i drugie. Oczywiście wielu osobom kojarzę się bardziej z muzyką, ale to efekt tego, jak wygląda rynek. Muzyka ma o wiele lepszy system dystrybucji.”

Brian Eno (1948) brytyjski muzyk rockowy

Źródło: Bartek Chaciński, Złamana pieczęć http://www.dwutygodnik.com/artykul/4501/, Dwutygodnik.com nr 107/2013.

O muzyce

„Maszyny, które konstruuje się jako pierwsze, w celu wykonania jakiegoś konkretnego zadania, zwykle są najbardziej skomplikowane, a dopiero następni artyści zwykle odkrywają, że przy mniejszej liczbie kół, przy mniejszej liczbie zasad ruchu, niż początkowo zastosowano, można łatwiej osiągnąć ten sam efekt. Podobnie ma się rzecz z pierwszymi systemami filozoficznymi, zawsze są najbardziej skomplikowane.”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

„Prawdziwym cudem języka sztuki jest nie to, że umożliwia on artyście tworzenie iluzji rzeczywistości. Cudem jest to, że w rękach wielkiego mistrza obraz staje się półprzejrzysty. Ucząc nas, jak widzieć świat od nowa daje nam on złudzenie spoglądania w niewidoczne obszary umysłu – jeśli tylko wiemy, jak mówi Filostrat, jak używać swoich oczu.”

Ernst Gombrich Art and Illusion

Indeed, the true miracle of the language of art is not that it enables the artist to create the illusion of reality. It is that under the hands of a great master the image becomes translucent. In teaching us to see the visible world afresh, he gives us the illusion of looking into the invisible realms of the mind – if only we know, as Philostratus says, how to use our eyes. (ang.)
Źródło: Sztuka i złudzenie (Art and Illusion)

O świecie , O sztuce , O rzeczywostości , Obraz

„Miłość [w Niemczech] jest filmem tępym, płaskim i pozbawionym nerwu, zaś Hanna Schygulla, która wyspecjalizowała się w rolach cynicznych, zimnych kurew, nie potrafi zagrać zakochanej w Łysaku i przymusza się bezustannie z wysiłkiem zauważalnym dla widza. Co zaś dzieje się z Wajdą? Moim zdaniem, stracił talent około roku 76 (ostatni udany film: Człowiek z marmuru), co artystom się zdarza, i może dlatego stara się nadrobić polityką? Paradoks jego życiorysu polega na tym, że właśnie teraz uzyskał rozgłos światowy.”

Zygmunt Kałużyński (1918–2004) polski krytyk filmowy

fragment relacji z festiwalu w Cannes.
Źródło: „Polityka”, 1984.

O miłości , O wysiłku , O relacjach

„Wartość ekonomiczna jest częścią wartości globalnej dzieła; zawsze tak jest, ale w sztuce współczesnej to bardzo istotne (…) Najważniejsze jest znaczenie dzieła, nie dla artysty, lecz dla społeczeństwa. Puste lub rozerwane płótno nie miałoby żadnego znaczenia, gdybym to ja był jego autorem. Natomiast ma znaczenie, jeśli pochodzi z warsztatu słynnego artysty; i nie chodzi tu o głupotę gawiedzi, lecz o to, że wyraża wówczas postawę artysty wobec sztuki. To jak milczenie filozofa w związku z jakimś transcendentalnym tematem: ma wartość o tyle, o ile społeczeństwo przyznało jakąś wartość jego słowom.”

Eduardo Mendoza (1943) pisarz hiszpański

Postać: Mauricio Greis
Mauricio, czyli wybory

O głupocie

„Pozwalam sobie na pewną ignorancję: odwracam się od zasadniczej realizacji filmowej w stronę krążących wokół niej „dodatków”, przetrząsam śmietnik warsztatu filmowego i oddaję sprawiedliwość wszelkim ścinkom, odrzutom, zapiskom i szkicom””

Wojtek Doroszuk (1980)

mówi artysta.
Źródło: culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_doroszuk_wojciech

O sprawiedliwości

„Artysta zawsze poszukuje sensu życia własnego, jak i ludzkości, poszukuje prawdy. System niepewności wkroczył w nasze życie codzienne. Presja mechanizacji i uniformizacji, które go ograniczają, woła o sprzeciw i artysta ma tylko jeden środek wyrażenia tego – poprzez muzykę.”

Bohuslav Martinů (1890–1959) kompozytor czeski

Źródło: Bohuslav Martinů, boosey.com http://www.boosey.com/pages/cr/composer/composer_main.asp?composerid=2692&ttype=SNAPSHOT&ttitle=Snapshot%20title=Bohuslav%20Martin%C5%AF:%20Snapshot%20work=Boosey%20and%20Hawkes%20accessdate=6%20March%202011

O życiu , O poszukiwaniu , Sens

„Bycie artystą upoważnia do odwagi mówienia o normalności. Artystą jesteś na scenie: wychodzisz i tak musisz zaszokować, żeby ci bili brawa na stojąco. A na co dzień nie ma potrzeby udawania, bo po co?”

Ireneusz Dudek (1951) polski muzyk rockowy, wokalista

Źródło: Patrycja Michońska-Dynek, Sławomir Dynek, Życie bez playbacku, „Magazyn Familia”, 8 kwietnia 2009 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Zycie_bez_playbacku,1019,91.html

O życiu