Cytaty na temat aktor (1415 cytatów, strona 11)

„Uwielbiam język polski! Jego brzmienie jest dla mnie bardzo inspirujące. Często oglądam filmy bez napisów. Wtedy bowiem trzeba bardzo ciężko pracować nad rozwikłaniem ekranowych sytuacji, opierając się jedynie na interpretacji zachowania aktorów i samego sposobu, w jaki się wypowiadają. Ekspresja poszczególnych narodów jest zaś zawsze elementem bardzo dla nich specyficznym. Polacy mają chyba swój własny, niezwykły sposób, w jaki gestykulują – niezwykle zmysłowy i wyrazisty, uwielbiam go i bardzo się cieszę, że mogę spędzić trochę czasu w Krakowie.”

Mike Figgis (1948)

Źródło: Wywiad, 27 kwietnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=65087

O zachowaniu , O czasie

„[Córka] rozpacza, że nic o mnie nie ma w gazetach, które czytają mamy koleżanek. Jej zdaniem muszę być złą aktorką, skoro o mnie nie piszą!”

Małgorzata Pieńkowska (1965) polska aktorka

Źródło: Małgorzata Pieńkowska - Ludzie to nie maszyny http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/793/Malgorzata-Pienkowska-Ludzie-to-nie-maszyny.html

O ludziach , O czytaniu , O córce

„Nie ma aktorstwa żydowskiego. Jest po prostu aktorstwo. A jeśli ktoś nadmiernie gestykuluje czy żydłaczy, jak to często w Polsce bywa, to to jest po prostu złe aktorstwo. A żydłaczenie jest dla mnie niedopuszczalne. Bo to jest przedrzeźnianie mówienia złą polszczyzną, co się zdarzało, ale co nie było istotą żydowskiego mówienia po polsku. Żydzi przecież też umieli śmiać się z siebie, o czym świadczy szmonces. Poza tym czym innym było śmiać się wtedy, gdy było tu społeczeństwo żydowskie, a co innego, gdy go już nie ma. A co do szmoncesu to wiele uzależniam od klasy wykonania. Gdy to robią tacy aktorzy jak Szymon Szurmiej czy Marian Opania, to mi się to podoba, ale są tacy, których nie wymienię, robią to bardzo nieciekawie. Mnie to wtedy obraża, bo tu chodzi o mój zamordowany naród. Issac Bashevis Singer powiedział kiedyś, że jidysz to nie jest język duchów ani język martwy, lecz język umarłych.”

Gołda Tencer (1949) polska aktorka

Źródło: „Trybuna”, 31 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niema.htm

„Wierzę, że aktor może uciec od zaszufladkowania, jeśli robi równolegle inne rzeczy i gdy propozycje, jakie przyjmuje, są różnorodne.”

Jakub Wesołowski (1985) polski aktor

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45146

„Ten film jest takim pstryczkiem w nos. Wiele rzeczy, z których obecnie mam ubaw, albo których nie znoszę, które drażnią mnie potwornie, zostały w nim zawarte. Młodzi mężczyźni mieszkający w kawalerkach z betonu, pracujący w jakichś absurdalnych, nudnych firmach i marzący o używanym sportowym aucie, by móc zaszpanować przed jakąś „lolą”. Wszystkie te aktorki od siedmiu boleści, gwiazdy sezonu i telenowel. Te, które robią „wielką karierę”, której ścieżka prowadzi przez niejedno łóżko. Ci fantastyczni, awangardowi reżyserzy filmowi i teatralni. Ci wizjonerzy z permanentnym katarem i szklistymi oczkami. Wszystkim postawiłem pomnik. Mnie się przy okazji też dostało.”

Bodo Kox (1977) aktor i reżyser polski

o filmie Sobowtór.

O mężczyznach

„Staram się poznać aktora poprzez interakcję z nim, a ponieważ sam jestem złym aktorem, to dobrego aktora poznaję po tym, że potrafi to wychwycić i we właściwy sposób zareagować.”

Sławomir Fabicki (1970) polski reżyser i scenarzysta

Źródło: Aneta Klemke, Cannes 2006. „Z odzysku” – nasza opinia i rozmowa z reżyserem, stopklatka.pl, 26 maja 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31685

„Widziałam go najpierw sama w domu i trochę się bałam, co będzie. Natomiast bardzo miło byłam zaskoczona na premierze, dlatego, że okazało się, że ludzie się śmieją i to nawet sporo. Jeśli chodzi o mnie, to momentami ten dowcip mnie nie śmieszy a momentami mnie śmieszy. Tam każdy może się dopatrzeć czegoś dla siebie. Babcia się śmieje z tego, że inne babcie jarają trawę. Każdy znajdzie jakiś taki temat, który jego interesuje. Mnie na przykład interesowały koty, bo sama mam trzy koty, więc śmieszy mnie scena z kotami. Smaku dodają też wpadki aktorów pokazane na końcu, to jest bardzo fajne. Każdego jednak coś innego bawi. Ten dowcip jest bardzo różny, niektóre są stare, niektóre są nowe, wymyślone. Także film jest pomieszany. Ale nie jest to zła komedia na pewno. Ludzie się śmiali i to jest największy wyznacznik, bo jak ja oglądam coś sama, to patrzę dość krytycznie. Mnie nie za bardzo śmieszą moje sceny. Jak się pracuje przy takim filmie, to człowiek się boi, że może się nie udać. Natomiast tak naprawdę efekt się widzi dopiero wtedy, kiedy się usiądzie w kinie pośród innych ludzi.”

Agnieszka Włodarczyk (1980) polska aktorka

o filmie Job, czyli ostatnia szara komórka.
Źródło: Agata Żbikowska, Ludzie się śmieją. Rozmowa z Agnieszką Włodarczyk jedną z gwiazd „Joba”, stopklatka.pl, 3 listopada 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34414

O ludziach , O domu , O trawie , O babci

„W Paryżu większość aktorek i baletnic jest zarażona chorobami wenerycznymi.”

Richard von Krafft-Ebing (1840–1902)

Źródło: Elwira Watała, Wielcy zboczeńcy, Warszawa 2007, ISBN 9788373992276.

O chorobach

„Szkoła to jest warsztat i wiedza, której nic nie zastąpi. Jest różnica między aktorem z wykształceniem a naturszczykiem. Trzeba mieć też w sobie dużo pokory.”

Michał Lesień (1974) polski aktor

Źródło: Aktor do wynajęcia... – wywiad z Michałem Lesieniem, 16 października 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5562/Aktor-do-wynajecia-wywiad-z-Michalem-Lesieniem.html

O wykształceniz , O szkole , O wiedzę

„W Czechach jest niewielu dobrych aktorów filmowych – kręci się mało filmów, więc pole manewru jest zawężone.”

Jan Hřebejk (1967)

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41607

„Zorba ma niesamowitą wartość odmładzającą, w każdym aktorze zmienia sposób myślenia o świecie.”

Dariusz Siastacz (1962)

o graniu tej postaci.
Źródło: „Dziennik Bałtycki”, „Wieczór Wybrzeża”, 12 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ktzo.htm

O myślach , O myśleniu

„Dzisiaj łatwiej byłoby chyba wymienić tych aktorów, którzy w reklamie nie wystąpili.”

Krzysztof Banaszyk (1970)

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13816

„On jest moim szefem, a ja dla niego pracuję. Nie ma między nami żadnej poufałości. Dla mnie to nie jest po prostu „Steven” czy „Steve”, „Stevie” albo „Wielki S.” To Steven Spielberg. Nie zapominam o tym nigdy. Oczywiście dla aktora praca z nim to jak gra w koszykówkę z Michaelem Jordanem. Lepiej trafić po prostu nie można. Każda chwila spędzona w jego towarzystwie sprawia, że uczę się czegoś nowego, że dzięki niemu się rozwijam. Nie o każdym mógłbym coś takiego powiedzieć. Aha, co ważne, Spielberg zupełnie inaczej zachowuje się jako reżyser, a inaczej jako producent. To dwa różne światy. (…) To człowiek, który zdaje sobie sprawę z tego, jak jego obecność działa na ludzi. Wszyscy go podziwiają, ale za tym kryje się także obawa, co powiedzieć, jak się zachować, by nie wypaść na głupka przed największym reżyserem w Hollywood? Nie wiadomo, czy można z nim normalnie porozmawiać, czy nie. I jak mu zasugerować, że się z czymś nie zgadzamy? „Hm, wiesz, Steven, nie wydaje mi się, że to dobry pomysł” – czy ktokolwiek miałby odwagę odezwać się w ten sposób? Dlatego Spielberg stara się zachowywać zwyczajnie, żeby zmniejszyć dystans między nim a rozmówcą. Zapamiętałem na przykład jego uścisk dłoni. Ma to wyćwiczone do perfekcji: nie ściska ręki ani za mocno, żeby człowiek nie wył z bólu, ani za słabo. Po prostu w sam raz. To taki mały szczegół, ale utkwił mi jakoś w głowie. (…) Spielberg jest jak superbohater: człowiek może go podziwiać, ale wie, że nigdy nie będzie taki, jak on.”

Shia LaBeouf (1986) aktor amerykański

o Stevenie Spielbergu.

O ludziach , O zachowaniu , O grach , O perfekcji

„Miałam świadomość, że ludzie utożsamiają aktorów z granymi przez nich postaciami i przypuszczałam, że będą mnie obwiniać [o śmierć Ryszarda Lubicza, bohatera serialu]. Ale do głowy mi nie przyszło, że sprawy przybiorą aż tak dramatyczny obrót, bym się musiała tłumaczyć na każdym kroku, że będę napiętnowana! A mama mnie ostrzegała… – że to wstyd przed sąsiadami, że żadna sprzedawczyni w sklepie już teraz nic mi nie sprzeda! Dostałam też całą masę sms-ów od znajomych, którzy pytali, dlaczego się na to zgodziłam.”

Jolanta Mrotek (1970) aktorka polska

Źródło: Jolanta Majewska, Dyżurny czarny charakter, teletydzien. pl, 17 kwietnia 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-dyzurny-czarny-charakter,nId,598381

O śmierci , O ludziach , O charakterze

„(…) jeżeli reżyser chce, to ściągnie aktora nawet z końca świata. A aktor jest w stanie rzucić wszystko, całe swoje dotychczasowe życie, jeśli reżyser zdoła go przekonać do swojej propozycji.”

Anna Majcher (1962) aktorka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza” w Łodzi, 6 września 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kociai.htm

O życiu

„Nieustannie uczę się czegoś nowego, bo zawód aktora to nieustające próbowanie i nauka. Jestem gotowy do nowych wyzwań. A czas na benefis jeszcze przyjdzie, choć na emeryturę nie zmierzam przechodzić prędko.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”: Robię swoje, 18 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139366.html

O nauce , O czasie

„Jako aktor wierzę, że rzeczywistość to nie tylko to, czego możemy dotknąć, na czym możemy usiąść, co nas otacza między snem a złudzeniem.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: „Ozon” nr 28, 2005

O rzeczywostości , O snach

„(…) dla mnie sam fakt zagrania w takim czy innym tytule to jest rzecz drugorzędna. Najważniejsza jest sama praca i to, z kim się pracuje, kogo na swej zawodowej drodze się spotyka, od kogo się uczy. W filmie postać aktora tworzy reżyser, montaż. W teatrze jesteśmy odpowiedzialni wyłącznie za siebie. I dlatego tak ważne jest dla mnie, kogo w teatrze spotykam i jak mi się pracuje z kolegami. Do swego teatru przychodzę z chęcią. Z niektórymi kolegami pracuję już ponad 20 lat, a nadal spotykamy się także po pracy, np. jeździmy razem na ryby. To jest rodzina.”

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

O miłości , O rodzinie , O rybach

„(…) nie wiem, czy tego dożyję, ale wnuk chce zostać aktorem. Być może zmieni jeszcze zdanie, bo to z jednej strony zawód niesłychanie trudny, a z drugiej fascynujący. Ale w tym zawodzie trzeba być kimś, bardzo, bardzo dużo pracować… Życzę mu tego, ale niech się dobrze jeszcze nad tym zastanowi.”

Jan Kobuszewski (1934–2019) polski aktor filmowy i teatralny

Źródło: Iwona Havranek, Jan Kobuszewski: Nigdy nie pokłóciłem się z Bogiem, „Super Express”, 3 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20285

O Bogu , O czytaniu

„Znaleźliśmy obiekty zdjęciowe. Pokazaliśmy je naszym aktorom. Chodziło o to, żeby nie poruszali się w wirtualnej przestrzeni. Żeby jak najwięcej skonkretyzować. Bo to działa na wyobraźnię aktorów. Potem poznali postaci z drugiego, trzeciego planu – swoje dzieci, rodzinę. Z dziećmi oswajali się kilka miesięcy. Arek przez dwa tygodnie praktykował w firmie montującej klimatyzatory. Wszystko po to, żeby na planie nie mieli własnych myśli i odczuć, tylko myśli i odczucia postaci. Na koniec, w przeddzień zdjęć przynieśli do filmowego mieszkania swoje własne, drobne przedmioty, pamiątki. Chcieliśmy, żeby pomieszkali wspólnie z tydzień, pomęczyli na pudłach, w ciasnocie, z jedną łazienką. Ale to nie było możliwe. To był film nisko-budżetowy.”

Krzysztof Krauze (1953–2014) polski reżyser i scenarzysta filmowy

o realizacji filmu Plac Zbawiciela.
Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=33339

O dzieciach , O rodzinie , O myślach , O myśleniu

„(…) poszedłem do technikum energetycznego. Działało w pobliżu opery. I codziennie, przechodząc koło opery, w drodze do szkoły, stawałem przed szybą kawiarenki, w której siedzieli aktorzy, śpiewacy. To był inny świat: byli świetnie ubrani, uśmiechali się, popijali wódeczkę, kawkę. Powiedziałem wtedy sobie: „Ja też tak chcę!””

Andrzej Kopiczyński (1934–2016) polski aktor

Źródło: Robert Migdał, „Czterdziestolatek” zaczynał we Wrocławiu, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 176, 20 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121643.html

O świecie

„To chyba znacznie lepiej, niż gdyby mówiono, jak o wielu znanych mi wyższych oficerach, że widuje się mnie z pewnym aktorem.”

Juan Perón (1895–1974) polityk argentyński, wojskowy

reakcja na niezadowolenie wojskowej elity, która krzywo patrzyła na związek Juana Peróna z podrzędną aktorką Evą Duarte.
Źródło: Sigrid Maria Grössing, Kobiety za kulisami historii, op. cit., s. 154.

O kobietach , O historii

„Ci, którzy postrzegają mnie tylko jako Ferdynanda Kiepskiego bardzo się co do mnie mylą. To tylko jedna z moich ról. Wprawdzie najbardziej z nich wszystkich popularna, ale jedna z wielu. (…) jeśli ktoś myśli, że tę rolę łatwo zagrać – niech spróbuje. Wielu fantastycznych aktorów pojawiało się na planie tego serialu w minionych 12 latach. Nie sprawdzali się i odjeżdżali. To naprawdę trudna sztuka.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: „Nowa Trybuna Opolska”, 20 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26648

O sztuce , O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„W komedii aktor sprawdza się od razu – publiczność albo się śmieje, albo nie. Niewielu jest dobrych aktorów komediowych, a ci, którzy radzą sobie w komediach, z łatwością poradzą sobie również z rolą dramatyczną. Odwrotnie ten mechanizm najczęściej nie działa. Komedia ma też ogromne możliwości edukacyjne, dzięki niej można powiedzieć coś ważnego w bardziej przystępnej formie – ośmieszenie, wskazanie głupoty, to jest jej ogromna rola. Obecnie coś się na lepsze dla komedii zmienia. Teatry, chcąc przyciągnąć publiczność, wprowadzają komedie do repertuaru. Dotyczy to nawet tych teatrów, które kiedyś odżegnywały się od komedii.”

Olga Lipińska (1939) reżyserka, scenarzystka telewizyjna i satyryczka, autorka tekstów kabaretowych, aktorka

Źródło: „Temi” 41/05 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/komedianie.htm

O głupocie

„Nie marzyłam, by zostać aktorką filmową i zawojować świat, kroczyć po czerwonych dywanach, w pięknych sukniach. Na początku myślałam, by jako aktorka skryć się za maską i parawanem, dlatego też zdecydowałam się na wydział lalkarski w rodzinnym Wrocławiu. Te studia jednak szybko mnie rozczarowały, więc za namową Igora Przegrodzkiego postanowiłam zdawać na wydział aktorski.”

Ewa Skibińska (1963) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 6 kwietnia 2001 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/eskibinska.htm

O świecie , O myślach , O studiach , O myśleniu

„Troszeczkę mi brakuje kabaretów typowo literackich granych przez aktorów zawodowych. Ale i tak się bardzo cieszę z tego, co się dzieje w tej chwili.”

Maria Czubaszek (1939–2016) polska pisarka, satyryk, autorka tekstów piosenek, scenarzystka, felietonistka, dziennikarka

Wywiady
Źródło: Seweryn Domagała, Rozmowa o kabarecie - Czubaszek, Andrus, Górski i Halama, 26 marca 2008 http://www.sewi.pl/wywiady/rozmowa-o-kabarecie-czubaszek-andrus-gorski-i-halama/

„Długoletnia praca w serialu powoduje też, że aktor uczy się szybkiego przechodzenia z emocji w emocję.”

Joanna Gleń (1978)

Źródło: 500xBARWY: „Od szaleństwa do normalności”. Wywiad z Joanną Gleń, 23 listopada 2010 http://www.barwyszczescia.pl/15245/500xbarwy-od-szalenstwa-do-normalnosci.html

O szaleństwie

„Dla mnie aktorstwo jest całym światem. To się zaczęło jak miałem dziesięć, jedenaście lat. Uczyłem się tańca jazzowego i mieliśmy wspólną szatnię z dziewczynami. Czego ja tam wtedy nie widziałem! Aż nabrałem przekonania, że warto być artystą. A tak bardziej serio, to rzeczywiście od wczesnych lat marzyłem o scenie i ekranie, choć wstydziłem się do tego przyznać. To była moja tajemnica. Jako mały chłopiec właziłem pod prysznic i gdy szklane drzwi od kabiny zaparowywały, pisałem palcem modlitwę: „Boże, daj mi zostać aktorem.””

Jeff Goldblum (1952) aktor amerykański

Potem szybko wszystko zmazywałem, żeby nikt nie zobaczył.
Źródło: Lubię żyć z otwartymi oczami, „Rzeczpospolita”, 7 lutego 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26970

O Bogu , O tajemnicy , O świecie , O czytaniu

„Teatry warszawskie, a wraz z nimi i inne z dużych miast, są kompletnie zamknięte na nowe nazwiska. Łatwiej zrobić eksperyment na obrzeżach. Na tak zwanej prowincji można odkryć niesamowitych aktorów. Tam są świetne zespoły i ludzie, artyści, którzy tylko czekają, by ich potraktować poważnie.”

Weronika Szczawińska (1981)

Źródło: Łukasz Drewniak, Śmierć Fredrom i Mrożkom, „Przekrój” nr 10, 5 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/134865.html

O śmierci , O ludziach , O czekaniu

„Mam mocną potrzebę prywatności i integralności związków rodzinnych, które są dla mnie tak samo ważne, o ile nie ważniejsze, jak życie zawodowe. Nie widzę żadnego powodu, aby epatować opinię publiczną swoim życiem (choć i tak czasem mówię za dużo), bo inaczej pojmuję swój zawód. Papka komercyjna, która wciąga aktora w swoje tryby, gonitwa za sukcesem – to nie dla mnie.”

Urszula Grabowska (1976) polska aktorka

Źródło: Rośnie we mnie spokój, „Zwierciadło” nr 3, 11 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112790.html

O życiu , O czasie , O sukcesie

„Przyjmuję wszystkie propozycje, bo uważam, że ze złego epizodu, złej roli można zrobić coś dobrego. Ponadto nie ma złych ról, są tylko źli aktorzy.”

Leon Niemczyk (1923–2006) aktor polski

Źródło: „Film” 1985, nr 20

„Uwielbiam filmy, aczkolwiek proces ich realizacji potrafi przyprawić mnie nieraz o ciężkie frustracje. Poszczególne sceny kręci się w bardzo dziwnej kolejności, nie mającej nic wspólnego ani z chronologią, ani z rozwojem postaci. Często zdarza się, że na samym początku mam do zagrania jakąś bardzo trudną sekwencję albo wręcz finał filmu, kiedy jeszcze nie zdążyłem oswoić się z bohaterem, w którego się wcielam! Nie cierpię też sytuacji, w których wiem, że dałem z siebie wszystko, po czym okazuje się, że daną scenę trzeba powtórzyć, bo reżyserowi nie podoba się kompozycja kadru. Praca na planie wymaga olbrzymiej cierpliwości, a także odporności psychicznej. (…) W teatrze jest zupełnie inaczej: po prostu wychodzisz na scenę i grasz. Zdarza się oczywiście, że danego wieczoru nie jestem w najlepszej formie, że moja kreacja pozostawia wiele do życzenia. Myślę sobie wtedy: jaka szkoda, że nie można moich wpadek wyciąć w montażu, chciałbym nakręcić parę scen na nowo. Niestety, co się stało, już się nie odstanie. Teatr to hazard: publiczność kupuje bilety, ale za każdym razem spektakl wygląda inaczej, coś wychodzi lepiej, coś gorzej. Podczas prób aktorowi udaje się nawiązać o wiele bliższy kontakt z reżyserem niż na planie, ale z kolei w filmie można pozwolić sobie na zbliżenia, pokazujące całą gamę uczuć malujących się na ludzkiej twarzy. W teatrze to niemożliwe.”

Ralph Fiennes (1962) aktor angielski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=16270

O emocjach , O myślach , O cierpieniu , O cierpliwości

„Chodziłem na lekcje angielskiego z Bożeną Walter. Miałem pseudonim Rambo. Bożena miała pseudonim Sara. Kiedyś się jej zwierzyłem, że chciałbym pracować w telewizji. Powiedziała: „Wymyśl coś!”. Uważam, że to jest najważniejsze – jeżeli ktoś chce pracować w mediach, musi coś wymyślić. Trzeba mieć coś do zaproponowania. Nawet jeżeli projekt nie wychodzi, trzeba mieć w zanadrzu następny. I tak do skutku. Zaproponowałem wtedy telewizyjne quizy. Pisałem ich mnóstwo i przez przypadek zacząłem prowadzić program. To były czasy kiedy dla aktora obciachem był udział w reklamie, a co dopiero prowadzenie programu dla młodzieży… Ale tak się zaczęło i zostałem już przed kamerą do dziś.”

Krzysztof Ibisz (1965) polski prezenter telewizyjny

Źródło: Moja mama wie najlepiej! – wywiad z Krzysztofem Ibiszem, 30 marca 2009 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/5177/Moja-mama-wie-najlepiej-wywiad-z-Krzysztofem-Ibiszem.html

O młodzieży

„Nie boję się schematów, ponieważ nie mam ich w sobie. Staram się nie traktować świata „wprost”. Myślę za mojego bohatera, stwarzam go od pierwszej do ostatniej komórki, przygotowując się do danej roli, nie koncentruję się jedynie na ramach scenariusza. „Rozmawiam” ze swoją postacią, pytam ją: jakie książki czyta, jakiej słucha muzyki, co lubi jeść, czy późno chodzi spać. Jakie ma sny… Aktorstwo nie jest dla mnie słowem wpisanym w rubryce „zawód”. To sposób na życie. Tak więc powiedzieć o sobie, że „bywam” aktorem, oznaczałoby to samo, co stwierdzenie, że zdarza mi się oddychać.”

Maciej Zakościelny (1980) polski aktor

Źródło: Justyna Tawicka, Maciej Zakościelny: Zacząłbym raz jeszcze – tak samo, wp. pl http://film.wp.pl/id,54851,name,Maciej-Zakoscielny,nid,74414,osoba_wywiady.html

O życiu , O książkach , O myślach , O czytaniu

„Dla aktora nie ma nic gorszego niż stagnacja, złudne poczucie „ciepełka”. Zawsze będę szukała i czekała na nowe, ciekawe propozycje.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: Widzowie nie lubią ideałów, „Rzeczpospolita” nr 46, „TV magazyn”, 25 lutego 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/111792.html

O czekaniu

„Pokazywanie siebie w sposób masochistyczny sprzeczne jest z moim usposobieniem i chyba z prawdziwym aktorstwem. W tworzeniu postaci zaangażowana jest natomiast w pełni wyobraźnia aktora, która ma przecież ścisły związek z tym, w czym on bierze na co dzień udział, co przeżywa – nie w sensie faktów, ale wrażliwości, odczucia.”

Zbigniew Cybulski (1927–1967) polski aktor teatralny i filmowy

Źródło: Stanisław Janicki, W stronę gwiazd, „Kino” nr 1/1966, s. 48.

Sens

„Jeśli nie chcesz się zestarzeć, zostań pedagogiem. Praca z młodymi reżyserami i aktorami daje mi zastrzyk młodości.”

Nikołaj Kolada (1957)

Źródło: Igor Rakowski-Kłos, Nikołaj Kolada: Nie chcę być wstrętnym staruszkiem http://wyborcza.pl/1,75475,13645379,Nikolaj_Kolada__Nie_chce_byc_wstretnym_staruszkiem.html, Wyborcza.pl, 28 marca 2013

„Gdy zobaczyłem, jak dziewczyny z „Sabatu” tańczą, zacząłem zastanawiać się, w jaki sposób zdołam im dorównać? Aktor starszego pokolenia, który chce konkurować z młodością, może tylko przegrać. To nawet nie wypada!”

Jan Nowicki (1939) polski aktor, pedagog

Źródło: Teresa Gałczyńska, Małgorzata Potocka i Jan Nowicki – małżonkowie podwyższonego ryzyka, „Życie na Gorąco” nr 18, 5 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/116452.html

O życiu , O dziewczynach

„Aktorek charakterystycznych jest znacznie mniej i żeby zagrać w komedii, trzeba mieć to „coś”, specjalne predyspozycje.”

Małgorzata Kożuchowska (1971) aktorka polska

Źródło: „Angora”, 5 kwietnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nienud.htm

„Rzadko się zdarza, aby poczuć, że zrobiło się coś wyjątkowego, czy to w filmie czy w teatrze. Wyjątkowego dla widzów i dla siebie samego. To kwestia spotkania. Aktorzy, reżyser muszą się ze sobą zgrać, aby uzyskać ten szczególny rezultat. I gdyby tak udało się zrobić taką jedną w życiu rzecz, która zostanie, byłoby to dla mnie ogromną satysfakcją.”

Katarzyna Maciąg (1982) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 5 lutego 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=62895

„Aktor musi walczyć o sukces, który przynosi mu również materialną satysfakcję. Teatr jest bez przerwy terenem walki. Zawsze ostrzegałem swoich studentów, że w aktorstwie łatwo nie będzie. Tu nie ma – „stój w kącie, a znajdą cię.””

Bohdan Wróblewski (1929–2012)

Źródło: Krzysztof Kowalewicz, Teraz zostałem prawdziwym emerytem, „Gazeta Wyborcza – Łódź” nr 153, 3 lipca 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/27467.html

O sukcesie , O walce

„W dobrym teatrze aktorzy są przygotowani do zawodu, mają doskonale opanowany warsztat. Taki teatr potrafi zbudować dekoracje, uszyć odpowiednie kostiumy, oświetlić scenę, zapanować nad dźwiękiem, wreszcie jest w stanie równie dobrze i profesjonalnie wystawić sztukę współczesną, jak i dramat napisany trzysta lat temu.”

Andrzej Seweryn (1946) aktor i reżyser polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny”, 1 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20208

O czytaniu

„W szkole wiele można jeszcze aktorowi wybaczyć, w teatrze – już nie. Widz przychodzić, płaci za bilet i nie interesuje go, że czegoś nie umiesz.”

Sambor Czarnota (1977) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 17 czerwca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krecim.htm

„Dziś wszędzie panuje kult młodości, doświadczenie przestaje być doceniane, w zawodzie aktora może nawet bardziej niż w innych. Byle amator może zagrać w serialu i od razu staje się gwiazdą, a wszyscy za wszelką cenę muszą być dowcipni, wykorzystując niewybredne żarty, które z inteligentną komedią niewiele mają wspólnego.”

Tadeusz Kwinta (1938) aktor

Źródło: „Polska Gazeta Krakowska”, 18 grudnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/awzmm.htm

„Są aktorzy, którzy kierują się rozumem, są aktorzy, którzy kierują się sercem, i wreszcie – są aktorzy, którzy grają przy pomocy techniki. Piotr używa tych wszystkich trzech elementów równocześnie.”

Giacomo Battiato (1943)

o Piotrze Adamczyku.
Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34042

O pomocy , Serce

„Ludzie są aktorami na scenie świata. Warto jednak być także widzem.”

Jacques Tati (1907–1982) reżyser francuski

O ludziach

„Aktorstwo jest rzemiosłem i to jest jedno, drugie to wewnętrzne bogactwo, osobista charyzma jaką posiada w sobie każdy człowiek. Najpierw tekst roli działa na aktora, potem trzeba oddzielić się od wzruszeń i starać się te wzruszenia, które się przeżyło, przekazać widowni. Z jednej strony jest to więc talent, z drugiej też praca nad tekstem i współpraca z partnerem. Aktorstwo jest trudną pracą, która daje też i owoce – a za nie trzeba dziękować Panu Bogu.”

Irena Kwiatkowska (1912–2011) aktorka polska

Źródło: „Nasz Dziennik”, 29 stycznia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wzyciu.htm

O Bogu , O współpracy , O bogactwie

„Nie jestem aktorką
mój wygląd jest moją prywatną sprawą.
Nie jestem aktorką?”

Elżbieta Zechenter-Spławińska (1935)

Źródło: Koncepty przedjesienne (na własny użytek)

O wyglądzie

„Na czym polega męski urok? Nie ma chyba jednej takiej cechy. Nie wiem. Aktorzy tacy jak Gary Grant, Gary Cooper, Spencer Tracy byli charyzmatyczni. Kamera po prostu lubi niektórych ludzi, oni nie muszą w zasadzie niczego robić. Montgomery Cliff na przykład był minimalistą, jeżeli chodzi o grę, jednak kamera go uwielbiała. Głowa Arnolda Schwarzeneggera wygląda świetnie z każdej strony. On ma charyzmę, a nie jest Johnem Gielgudem czy Lawrence’em Olivierem. Nie wiem, jak to wytłumaczyć. Nie wiem, dlaczego jedni wypadają tak świetnie przed kamerą, a inni nie. To jest chyba jakaś nienamacalna cecha.”

Mel Gibson (1956) amerykański aktor, reżyser i producent filmowy

o aktorstwie.

O ludziach

„Jestem aktorem. Człowiekiem, dla którego Teatr nie jest całym światem, ale nie wyobrażam sobie świata bez Teatru. Teatr to sztuka wyjątkowa, ulotna. To praca zespołowa złożona z myśli wielu twórców, myśli zmaterializowanych w aktorze. To wyobraźnia i ciało aktora są materiałem ostatecznym i najszlachetniejszym. To aktor po wielu próbach, zmaganiach, błędach, załamaniach i chwilach euforii staje na premierze przed publicznością i niesie dzieło skończone, ale jeszcze wobec tej publiczności tworzone. To aktor bierze na siebie odpowiedzialność za wszystkich twórców spektaklu, za jego prawdę lub fałsz.”

Andrzej Prus (1947) polski aktor teatralny i filmowy

O świecie , O sztuce , O myślach , O myśleniu

„Serial ma swój specyficzny rytm, tempo oraz swoją publiczność. Dlatego scenarzyści czuwają nad tym, żeby nie poszło to w jakieś wątki sensacyjno-kryminalne, choć nie ukrywam, bardzo bym chciał. Grając tę postać, bardzo się wyciszyłem. Z natury jestem cholerykiem, a to nie sprzyja kontaktom z ludźmi. Muszę mieć to na względzie, bo oprócz tego, że jestem aktorem, prowadzę własny teatr.”

Wojciech Dąbrowski (1959) aktor polski

o pracy w serialu Plebania.
Źródło: Rodzina jest ze mnie dumna, „Tele Tydzień”, nr 38, 15 września 2008 http://www.plebania.pl/wywiady/dabrowski.html

O rodzinie , O naturze

„W wywiadzie telewizyjnym ceniony aktor i absolwent PWST stęka następująco: „To mi sprawia… olbrzymią… no… nie wiem jak to nazwać… frajdę… satysfakcję…” Nie potrafi zatem wyrazić tak prostej i elementarnej rzeczy jak to, że coś go cieszy. W jego ciężko okaleczonym mózgu przestały funkcjonować tak elementarne wyrazy polskie (i zapewne również pojęcia) jak szczęście, przyjemność, radość, uciecha, zachwyt, rozkosz, błogość, zadowolenie…”

Robert Stiller (1928–2016) polski tłumacz i pisarz

Pokaż język!

O szczęściu , O przyjemności , Radość

„Bez ryzyka ten zawód nie istnieje. I to mnie strasznie kręci. Dlatego staram się brać jak najwięcej z tego, co mi świat daje i spełniać się zawodowo na wielu płaszczyznach. Jestem bardzo szczęśliwa, że po szkole trafiłam do Bydgoszczy i nie zasiliłam grona bezrobotnych aktorów, których z roku na rok przybywa. Bo może się nie udać rola, spektakl może okazać się klapą, ale najważniejsza jest ciągła możliwość intensywnej pracy i rozwoju. I o tym zawsze marzyłam. By w teatrze budować bazę aktorskiego rzemiosła, z której zawsze będę mogła czerpać i wciąż do niej wracać.”

Marta Ścisłowicz (1984) polska aktorka

o aktorstwie.
Źródło: „artpapier”, 7 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20333

O świecie , O czytaniu

„(…) pojechaliśmy na cmentarz, na kwatery „Zośki” i „Parasola”. I tam spotkaliśmy siwego pana, to jedno z najbardziej traumatycznych przeżyć w moim życiu. Stał i sam dla siebie robił listę poległych dziewczyn. Opowiadał beznamiętnym tonem, jak wyglądały, opisując ich kolor oczu, włosów, urodę, charakter. Potem mówił, że znaleźli jej szkielet na Długiej, tam, gdzie zginęła. Mówił to z autentycznej potrzeby, to w nim siedziało i musiał wyrzucić to z siebie. Potem w domu oglądałem transmisję tej inscenizacji z aktorami wchodzącymi do kanału. Między autentycznym przeżyciem a szopką wokół przeżycia było to, co mnie uwiera. Wszystko, co jest machaniem sztandarem czy hasłem patriotyzmu, jest sztuczne.”

Jan Englert (1943) aktor polski

o obchodach rocznic powstania warszawskiego.

O kolorach , O domu , O charakterze

„Może to zabrzmi śmiesznie, ale aktorem chciałem zostać od dziecka – niemal od przedszkola. Zresztą, tego pragnie większość młodych ludzi: osiągnąć sukces, występować na scenie. Zwłaszcza, że w telewizji wciąż oglądają gwiazdy – a to kusi – i jeszcze nie poznali w tym zawodzie ciemnej strony księżyca…
(…) gdy musiałem zadecydować o przyszłości, spojrzałem na swoje możliwości trochę realniej. Marzenia o aktorstwie wydały mi się śmieszne. (…) złożyłem papiery na filozofię, chciałem być dziennikarzem, nauczycielem… Zwłaszcza że pochodzę z rodziny nauczycielskiej – moja babcia za okupacji dawała tajne komplety, dziadek był dyrektorem domu dziecka (…). Ale intuicyjnie czułem jednak, że to aktorstwo będzie moją drogą. I miałem szczęście: dostałem się za pierwszym razem.”

Dariusz Jakubowski (1959) polski aktor

Źródło: Małgorzata Karnaszewska, Dariusz Jakubowski - EFEMERYDA Z BETONU http://www.nadobre.pl/18913/dariusz-jakubowski-efemeryda-z-betonu.html

O szczęściu , O dzieciach , O ludziach , O marzeniach

„Aktor, nawet jeśli temu zaprzecza, zawsze marzy o popularności, bo to jest oznaką, że mu się powiodło. Paul Newman powiedział kiedyś, że gdyby nikt go nie rozpoznawał na ulicy, znaczyłoby to, że poniósł porażkę w swoim zawodzie. Tak naprawdę, prawdziwym szczęściem dla aktora jest jeśli to, co robi, spotyka się z uznaniem tych, którzy to oglądają.”

Adam Ferency (1951) aktor polski

Źródło: Agnieszka Duda, Brat Kleofas kocha kino. Adam Ferency specjalnie dla Stopklatki, stopklatka.pl, 5 maja 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31246

O szczęściu

„Nie ma nic gorszego od aktora, który traktuje scenę jak ambonę.”

Grażyna Kania (1971)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 28 maja 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/niam.htm

„Przy całym szacunku dla filmu i telewizji istotę zawodu aktora określa teatr. Granie na scenie jest otwieraniem wyobraźni widza. To proces właściwie nieskończony, choć nawet najlepszy artysta jest ograniczony warunkami stwarzanymi mu przez reżysera.”

Janusz Nowicki (1943)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wser.htm

„Sceny wyprowadzania Żydów z getta były ciężkie. Były bardzo realne. Nie wiem, kim byli chłopcy, którzy wcielali się w Niemców, ale byli przerażająco wczuci w swoje role. Pamiętam, że gdy to kręciliśmy, pojawiła się starsza pani, myślę, że około osiemdziesiątki, była w płaszczu i niosła siatki z zakupami, i gdy patrzyła na te sceny, miała łzy w oczach. To było rzeczywiście trudne i poruszające. Wiesz, to jest sztuka imitująca życie, imitujące sztukę, która imituje życie. Jako aktor czasem łapiesz się na tym, że tracisz orientację, czy coś jest naprawdę, czy jest snem.”

Cary Elwes (1962) aktor brytyjski

o realizacji filmu Jan Paweł II.
Źródło: Maciej Gil, „Zagrałem najlepiej jak potrafiłem i papież o tym wie”. Jon Voight i Cary Elwes specjalnie dla nas, Stopklatka.pl, 3 marca 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=30174

O życiu , O sztuce , O myślach , O snach

„Z przypadku byłem w kilku inscenizacjach asystentem reżysera. I aczkolwiek nigdy nie miałem reżyserskich ciągot, to przy tej okazji zyskałem także jako aktor. Przestałem patrzeć wyłącznie w kategoriach swojej roli na sztukę, nauczyłem się konstruować postać z myślą o całości, znajdować jej miejsce w całości inscenizacji.”

Kazimierz Kaczor (1941) aktor polski

Źródło: „Scena” 1986, nr 7

O myślach , O myśleniu

„Już na samym początku wybrałem teatr i on jest dla mnie najważniejszy. A to, co dookoła się dzieje czyli reklama, serial, filmy, godzę z pracą na scenie. Dzięki innym rozmaitym pracom można żyć na poziomie, ponieważ teatr jest na samym końcu, jeżeli chodzi o stawki. Niżej jest tylko radio, ale ono jest tak ważne dla aktora, że można by pracować tam nawet za 25 zł.”

Krzysztof Kowalewski (1937) aktor polski

Źródło: Reklama pozwala nam godnie żyć, PAP Life, 13 maja 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/117015.html

„Chciałabym za 30 lat wciąż grać i chciałabym, żeby wtedy ludzie ciągle znali moje nazwisko. Nie spodziewam się sukcesów nagłych i gwałtownych. Nie myślę, że będę grała wszystko i wszędzie. Lepiej grać mniej, za to dostawać naprawdę interesujące role. Nie jestem aktorką charakterystyczną, należę raczej do szeroko pojmowanego grona amantek. W takiej sytuacji jest dużo trudniej o propozycje. Kończą się role młodych dziewczyn, wchodzi się w wiek dojrzały i zaczyna brakować ról.”

Paulina Holtz (1977) polska aktorka

Źródło: „Życie”, 19 października 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mamo.htm

O życiu , O ludziach , O myślach , O sukcesie

„(…) pewnych charakterystyk naszego głosu trudno się pozbyć całkowicie, więc wprawne ucho jest w stanie wychwycić aktora.”

Andrzej Arciszewski (1951) polski aktor

o dubbingu.
Źródło: Wywiad, wrzesień 2005 http://www.dubbing.pl/wywiady/arciszewski-andrzej/

„Nie uważam się za „zawodowego aktora”. Zawodowy ma być pilot samolotu, chirurg, budowniczy mostów. Poeta, ksiądz to nie zawód, to coś więcej. U artysty warsztat jest konieczny, ale nie wystarcza. Trzeba dbać o szereg rzeczy znacznie trudniej uchwytnych. Na przykład stosunek do wartości. Udział w miernych, pozbawionych ambicji produkcjach, na przykład w głupich sitcomach telewizyjnych, nie jest bezkarny. Pozostawia ślad. Sztuka aktorska to także odwaga zadbania o własną kondycję moralną, psychiczną, emocjonalną. Ja, kiedy czuję, że za dużo gram w teatrze i zaczynam się zużywać – przerywam. Zajmuję się przez jakiś czas czymś innym. Czytam, podróżuję, wymyślam przepisy kulinarne, słucham muzyki. Uzupełniam to, czego mi akurat brakuje, by być nie tylko rzemieślnikiem, ale przede wszystkim samoświadomym, pełnym człowiekiem. Inaczej nie czułbym się aktorem, ale „produktem” czy wytwórcą „produktów.””

Wojciech Pszoniak (1942) polski aktor

Przynajmniej tak rozumiem etos aktorski i to próbuję przekazać swoim studentom.
Źródło: Joanna Derkaczew, Aktor to nie zawód, „Gazeta Wyborcza” nr 46, dodatek „Gazeta Telewizyjna”, 24 lutego 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/133841.html

O sztuce , O podróżowaniu , O czasie , O czytaniu

„A na Bińczyckiego patrzeć to prawdziwa przyjemność. Od Edwarda w Tangu (przez Mniszki, Żegnaj, Judaszu) dostaje ten aktor role pewnego szczególnego i dość wąskiego typu, ludzi mianowicie, którym myślenie sprawia wyraźną trudność, którzy przy tej czynności muszą mocno marszczyć czoło, ale każdą z nich tworzy w dużym formacie.”

Zygmunt Greń (1930–2012)

o Jerzym Bińczyckim.
Źródło: „Teatr” 1971, nr 17

O ludziach , O przyjemności , O myślach , O myśleniu

„Grając w sztuce, trzeba dobrze rozłożyć swoje emocje i siły na całe dwie godziny. Nikt nie zważa, czy życie prywatne aktora, samopoczucie i dyspozycja pozwalają mu bez trudności grać w spektaklu. Mimo to jest wielu aktorów, którzy nie wyobrażają sobie życia bez teatru. Często bywa i tak, że aktorzy nie grający w danym przedstawieniu przychodzą wieczorem do teatru. Bo teatr to ich azyl prawdziwy drugi dom. Teatr jest solidny, a film płochy. Intensywna praca na planie filmowym trwa kilka tygodni, a później już jest inna rola, inny reżyser, najczęściej inny partner, nowe życie. Ja jestem nieco zdemoralizowana filmem, tym, że obraz i dźwięk utrwala się raz na całe życie, a nie tworzy każdego wieczoru. Nie umiem wyobrazić sobie, że mogłabym grać czterysta razy to samo.”

Beata Tyszkiewicz (1938) aktorka polska

Nie wszystko na sprzedaż (2004)
Źródło: s. 107

O życiu , O domu , O sile , Obraz

„Najgorsi potrafią zaćmić najlepszych, a szmirus może utłuc wielkiego aktora.”

Stefania Grodzieńska (1914–2010) aktorka i pisarka polska

Wspomnienia chałturzystki

„(…) kiedy aktor gra postać rzeczywistą, doskonale znaną widzom, całkowita metamorfoza może okazać się niemożliwa. Istnieje wówczas inne rozwiązanie: wyobrazić sobie, co ta osoba musiała przeżywać w konkretnych sytuacjach, spróbować wymyślić się w jej psychikę. A potem odzwierciedlić to mimiką, gestami. Widzowie przestają wówczas zwracać uwagę na wygląd. Koncentrują się na emocjach bohaterki, przeżywają je wraz z nią.”

Meryl Streep (1949) aktorka amerykańska

Źródło: wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=59224

O grach , O wyglądzie

„Chcemy czy nie, ale aktor jest ciągle magnesem przyciągającym publiczność.”

Igor Michalski (1957) polski aktor

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 8 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mmme.htm

„W ogóle moimi idolami są postaci rysunkowe. One są absolutnymi symulacjami naszych marzeń, są idealnymi aktorami, bo nie mają ograniczeń. Królik Bugs może się rozciągnąć na kilometr, może się poruszać z prędkością światła. Animki są idealnymi wykonawcami. To jakby Craigowska nadmarioneta. Wszystko może, wszystko umie.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Gazeta Krakowska”, 2 września 2006

O prędkości

„Nigdy nie wierzyłem w koncepcję kina autorskiego. Robienie filmu jest wysiłkiem zbiorowym: scenarzystów, aktorów, reżysera, scenografa, operatora… Ja miałem szczęście, bo w USA dostałem szansę współpracy z reżyserami, którzy byli naprawdę świetnymi fachowcami. Ale tęsknię też za niewielkim rozmachem produkcji w kinematografii europejskiej. Dlatego wracałem do Włoch kilkukrotnie, żeby współpracować z włoskimi reżyserami na przykład z Roberto Benignim w 2001 roku.”

Dante Spinotti (1943)

Źródło: Łukasz Biskupski, Hollywood to miejsce… Rozmowa z Dante Spinottim https://archiwum.stopklatka.pl/news/hollywood-to-miejsce-rozmowa-z-dante-spinottim-150162,wiecejNewsow,3, stopklatka.pl, 3 grudnia 2008

O szczęściu , O wysiłku , O współpracy

„(…) nie cierpię zdjęć próbnych: bo kojarzą mi się zawsze z brakiem szacunku do aktora. Często tekst sceny, którą się gra, dostaje się na pół minuty przed wejściem. W związku z tym mamy do czynienia z castingiem na szybszą umiejętność opanowywania tekstu, a chyba nie o to tutaj chodzi. Kojarzą mi się z wyborem byle jakiej osoby, która pasuje kolorem oczu, włosów, swoją tęgością.”

Kinga Preis (1971) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=48582

O grach , O cierpieniu

„Po prostu po 3 latach na serialowym planie postanowiłam coś zmienić w moim życiu zawodowym. Wprawdzie krótkim, ale myślę, że był to odpowiedni moment, aby spróbować czegoś innego, bo, nie ukrywajmy, praca w serialu z jednej strony pochłania wiele czasu, z drugiej – często stwarza niebezpieczeństwo zamknięcia aktora w jednej roli. Chcę się rozwijać, ale nie zniknę definitywnie z Barw szczęścia, od czasu do czasu będę się w serialu pojawiać.”

Marta Nieradkiewicz (1983) polska aktorka

Źródło: Zemstą odrodzona, „Express Bydgoski” nr 52, 4 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112325.html

O myślach , O zemście , O czasie , O myśleniu

„Doświadczyłem teatru prowincjonalnego, więc mam dużo pokory do tego zawodu. Nigdy jednak nie bałem się pracy i nie narzekałem. Jak było gorzej w zawodzie, to wspólnie z kolegą, też aktorem, zaczęliśmy sprzedawać toruńskie pierniki z samochodu na placu targowym we Wrocławiu. A były to czasy, w których takich rzeczy nie było w normalnym obrocie. Interes przynosił zyski, jednak później poprawiło się w zawodzie, więc zarzuciliśmy działalność biznesową.”

Cezary Żak (1961) polski aktor

Źródło: Artur Cichmiński, Wygrałem casting rozstrzygany poza granicami kraju. Rozmawiamy z Cezarym Żakiem, stopklatka.pl, 12 kwietnia 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=37209

„W polskiej rzeczywistości niewyobrażalne jest, by aktor zmienił profesję, utrzymując jednocześnie potencjał aktorski, który może w każdej chwili wykorzystać. Musiałem się przekwalifikować i uważam to za jedno ze swoich większych życiowych osiągnięć. Udało mi się to prawdopodobnie dlatego, że nigdy nie traktowałem zawodu aktora w kategoriach Bożego daru. Bardzo szybko odkryłem, że jestem dobrym aktorem i to się sprawdziło. Potrafiłem jednak patrzeć na wszystko z dystansu.”

Jerzy Janeczek (1944) polski aktor

Źródło: Anna Chałupska, „Dziennik Łódzki” nr 104, cyt. za: Powrót Janeczka http://wesly.republika.pl/janeczek2.html

O rzeczywostości

„Lata spędzone w Katowicach to był wspaniały okres. Dzięki spektaklom Teatru Telewizji poznałem wielu znakomitych aktorów, takich jak Bronisław Pawlik czy Roman Wilhelmi. Zagrałem w świetnym przedstawieniu z Henrykiem Bistą, Markiem Kondratem i Grażyną Szapołowską. Grałem w nim z moim kolegą z Teatru Śląskiego Beniem Krawczykiem. Potem przeczytaliśmy w gazecie recenzję: „Dobra sztuka, cudne role więźniów stworzyli bracia Krawczykowie”, a on mógłby być moim ojcem – a nie jest. Pamiętam też jakiś kryminał z Kaliną Jędrusik.”

Mirosław Krawczyk (1953)

Źródło: Grażyna Antoniewicz, Na ekranie był nawet śląskim wampirem, „Polska Dziennik Bałtycki” nr 34, 9–10 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155939.html

O sztuce

„Aktor współczesny powinien być jednocześnie tancerzem, znakomicie realizującym tekst i śpiewającym. Nie ma jednych środków ważniejszych niż drugie, wszystkie są połączone w jednym aktorze, dysponującym sobą. (…) Chorea to wzór, do którego dążymy. Potykamy się, nieraz przewracamy. Czasem się nie uda, czasem jest więcej słów, czasem muzyki, ruchu czy tańca. W każdym spektaklu próbujemy zachować inne proporcje.”

Tomasz Rodowicz (1951)

Źródło: „Gazeta Wrocławska” 21 listopada 2010

O zachowaniu , O czasie , O tańcu

„To jest pierwszy i jedyny w swoim rodzaju aktor w czarnych okularach i skórze – taki nasz Brando. Bardzo charyzmatyczny facet na ekranie. Ze Zbyszkiem Cybulskim najbardziej kojarzy mi się dworzec we Wrocławiu. Jestem z Legnicy i Wrocław był swego rodzaju moim „oknem” na świat. Marzyłem o tym by zdać do szkoły teatralnej i jeździłem na różne festiwale teatru amatorskiego. Zawsze ta postać Zbyszka była dziwnie obecna przez tę płytę pamiątkową na tym dworcu.”

Tomasz Kot (1966) duchowny polski, jezuita

Źródło: Wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=34514

O świecie , O facetach

„Jestem przypisany do swojej roli bycia aktorem jak ten chłop do roli pańszczyźniany.”

Wiktor Zborowski (1951) aktor polski

Źródło: Beata Kęczkowska, "Mistrz i Małgorzata", Michaił Bułhakow (audiobook z serii "Mistrzowie Słowa", biblioteka gazety wyborczej), Warszawa 2012, s. 17.

„Tęsknota za tym, co minęło, towarzyszy mi coraz częściej. Ale to nie są tylko utyskiwania starucha. Moi młodzi aktorzy też czują niewygodę tego świata. Niewygodę płynącą z wzajemnych stosunków, sposobu życia, chęci uciekania od rzeczywistości i zamykania się np. w świecie wirtualnym. Nas to uwiera. Dlatego tak chętnie wracamy do Fredry.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Dorota Wyżyńska, Jan Englert robi Fredrę, „Gazeta Wyborcza – Stołeczna” nr 94, 21 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38106,druk.html

O rzeczywostości

„[Aktorzy] To zabawni ludzie. Są czasami jak małe dzieci. Chodzą z głową w chmurach, mają specyficzny humor, swoje fanaberie. Można mieć nawet wrażenie, że w teatrze roi się od Piotrusiów Panów. Oczywiście, życie prywatne potem to weryfikuje.”

Malwina Kusior (1986) polska aktorka

Źródło: Paweł Gzyl, Historia jak z Hollywood, „Polska Gazeta Krakowska” nr 213, 12 września 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/146028.html?josso_assertion_id=F73F98B5BC7F6D3B

O życiu , O dzieciach , O ludziach , O historii

„No Roman, to był Roman [Wilhelmi]. Trudniej mi się z nim pracowało niż z resztą. Nie wiem, może byłem za młody. On był bardzo apodyktyczny, bardzo trudno było nad nim zapanować. On sobie pewne rzeczy wyobrażał i je narzucał. Często nie chciał nawet dyskutować. Chciał wiele rzeczy przeforsować, które mnie się wydawały niezgodne z konwencją filmu, jaki zaplanowałem. Nie zawsze robił to, o co go prosiłem, bywało ostro… co mogę powiedzieć, trudny charakter, aktor wspaniały. Bardzo chciał zagrać w Klątwie…, podobała mu się ta historia, skusiła też opcja wyjazdu. Krzysztof Kolberger z kolei – wybitnie inteligentny, cudowny, spokojny. Wiele mi pomógł w bardzo trudnych warunkach pracy.”

Marek Piestrak (1938)

Źródło: Kino gatunkowe to pieśń przeszłości. Rozmowa z Markiem Piestrakiem także o nowych projektach, Stopklatka, 1 grudnia 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71852

O historii , O charakterze , O przeszłości

„(…) w sztukach Czechowa, podobnie jak Szekspira, nie mogą grać średni aktorzy. Tekst musi być wypełniony przez wybitne osobowości sceniczne, aktorów z klasą.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Tele Tydzień” nr 19, 7 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/roin.htm

O osobowości

„Nie można nie dostrzegać osobowości śpiewaka czy aktora. Przecież kostium można stworzyć na wiele sposobów, dlaczego mam więc wybrać ten, który nie przystaje do czyjegoś charakteru? A gdy nadchodzi czas przymiarek przez konkretnego wykonawcę, chętnie dokonuję przeróbek. Nie boję się zmian.”

Franca Squarciapino (1940)

Źródło: Czerwień na ślubnej sukni, „Rzeczpospolita”, 27 marca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/cnss.htm

O miłości , O charakterze , O czasie , O osobowości

„Czytałam wówczas, w wieku około dwunastu lat, książkę o Helenie Modrzejewskiej. Zafascynowała mnie. Myślę, że to pod jej wpływem podjęłam ostateczną decyzję. Mam śmieszny pamiętnik, muszę go gdzieś wygrzebać. Napisałam wtedy +Chcę być aktorką. Ale czy podołam?+”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: „Niejedno przeszłam” - książkowy wywiad ze Stanisławą Celińską, PAP, 14 lipca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/143199.html

O myślach , O decyzjach , O czytaniu , O wieku

„To było wspaniałe przeżycie. Przede wszystkim dlatego, że Wojciech Marczewski jest znakomitym reżyserem. Możliwość pracy z nim jest dla aktora naprawdę dużym wyróżnieniem.”

Juliane Köhler (1965)

Źródło: Wywiad, 2001 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=2109

„Spełniony jako aktor czułem się tylko dzięki widzom. Kiedy rozumiemy się wzajemnie, mogę pomyśleć, że przez chwilę byłem artystą. W przeciwieństwie do młodych ludzi grających w różnych serialach nie tytułuję się artystą. Jestem aktorem.”

Jerzy Łapiński (1940) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 15 lipca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zlre.htm

O ludziach

„Gdy w dzieciństwie stawiałam pierwsze kroki jako aktorka, chciałam się wszystkim podobać, i zawsze szukałam wyrazów uznania. Teraz, gdy dorosłam, uznanie publiczności nie jest dla mnie całkiem obojętne, ale przede wszystkim staram się podobać samej sobie. Polega to na znajdowaniu własnych środków wyrazu, a nie podporządkowywaniu swej gry i tańca oczekiwaniom innych. Podobnie jest z Niną: początkowo jest infantylna, stara się przypodobać matce, dyrektorowi, dopasować do standardów. W końcu dochodzi do wniosku, że doskonałość polega wyłącznie na podobaniu się samej sobie.”

Natalie Portman (1981) aktorka amerykańska

o swojej roli w Czarnym łabędziu.
Źródło: Steven Zeitchik, Ben Fritz, Przemiana łabędzia, „Los Angeles Times”, 24 stycznia 2011.

O losie , O matce , O tańcu , O dzieciństwie

„Podejrzewam, że dobry pisarz jest jak dobry aktor: jednocześnie odtwarza zastany materiał i stwarza go na nowo – ten przemysł dotyczy zarówno przedmiotu literatury, jak i jej podmiotu.”

Marcin Orliński (1980)

Cytaty z tekstów krytycznych, Płynne przejścia

O literaturze

„Coraz bardziej zaznacza się podział na aktorów teatralnych i filmowych. Aktorzy teatralni są znakomitymi rzemieślnikami, są oddani swojemu teatrowi.”

Igor Michalski (1957) polski aktor

Źródło: „Głos Wielkopolski”, 8 maja 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mmme.htm

„Asystent kamery zwykle wie, która kamera co robi, ale nie to, jak operować kolorami. Najlepszymi operatorami są nie-Amerykanie lub byli gafferzy. Pisarze i aktorzy są wiecznie sfrustrowani tym, że muszą w szczegółach wykonywać czyjeś instrukcje. Związki zawodowe ochraniają właścicieli. Wszyscy są nabijani w butelkę.”

Christopher Doyle (1952) australijski operator filmowy

Źródło: Wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=13704

„Ciało jest narzędziem aktorki, a ja nie widzę niczego złego w tym, by je wykorzystywać na ekranie, jeśli tego wymaga scenariusz. Nie wstydzę się swoich kształtów. Mój ojciec zawsze mi powtarzał: „Moniko jesteś piękną dziewczyną i nie musisz tego ukrywać.””

Monica Bellucci (1964) włoska modelka i aktorka

„Jak zdawałam do PWST, marzeniem większości studentów było grać w dobrym teatrze. Dziś kandydaci na aktorów marzą o graniu w serialu, co było obciachem, jak kończyłam studia. Coraz mniej aktorów, którzy pracują tylko w teatrze. I garstka tych, którzy grają tylko w filmach. Takie były też moje marzenia – grać w teatrze i robić ambitne kino. Później jednak, kiedy okazuje się, że tych propozycji nie jest zbyt dużo i na dużą rolę w dobrym filmie można czekać lata, perspektywa się zmienia. Jak nie ma się propozycji filmowych gra się w serialach, które czasem również dają satysfakcję. Wszystko zależy od projektu.”

Magdalena Popławska (1980) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Magdalena Popławska: Nikt nie zwraca na mnie uwagi, 6 listopada 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=82395

O marzeniach , O grach , O studiach , O czasie

„Krystyna Janda jest dla mnie niedoścignionym wzorem organizatorki. Aktorzy przychodzą do jej teatru jak na skrzydłach.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 30 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20986

O czytaniu

„(…) być aktorem znaczy być dobrym aktorem – albo wcale.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: „Życie Warszawy”, 12 grudnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mozeni.htm

O życiu

„Ostatnia plotka głosi, że Jennifer Garner jest w ciąży z aktorem i producentem filmowym, Benem Affleckiem, co oznacza, że Benowi wreszcie udała się jakaś produkcja!”

Conan O'Brien (1963) komik amerykański

Źródło: Conan O’Brien – gadki wybrane III http://www.joemonster.org/art/4668/Conan_O_Brien_gadki_wybrane_III

„Zawsze jestem wzruszony, widząc aktora emocjonalnie zaangażowanego w swoje rzemiosło, które wykorzystuje nie tylko do osiągnięcia wybitnego rezultatu, ale traktuje jak sposób życia, sposób walki z samotnością, z poczuciem braku wartości.”

Eugenio Barba (1936) włoski dramatopisarz i reżyser teatralny

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 czerwca 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wyspaw.htm

O samotności , O walce

„Ten napad, operacja i moje późniejsze kłopoty z chodzeniem poprzedzały końcowe zdjęcia filmu Mój Nikifor, w którym główny bohater jest już mocno schorowanym człowiekiem i wspiera się na kuli. Ortopeda, który się mną zajmował, zażartował więc nawet: „To dopiero aktorka, która wybiera sobie wypadek do roli.””

Krystyna Feldman (1916–2007) aktorka polska

Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 września 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/amantkis.htm

„Nie jestem rozpoznawalnym aktorem, ale mam dobrą pracę i wynagrodzenie. Gram kilka spektakli w miesiącu, a każdy jest wydarzeniem artystycznym. Niedawno zagraliśmy w spektaklu całą rodziną, a to marzenie każdego aktora. Była to Klątwa Wyspiańskiego. W sztuce Drzewo według Wiesława Myśliwskiego gramy z jednym synkiem, ale będzie się zmieniał z drugim.”

Zbigniew Dziduch (1972)

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Gramy razem, „Magazyn Familia”, 21 kwietnia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Gramy_razem,2955,91.html

O rodzinie , O drzewach

„Siedząca w fotelach publiczność, też, podobnie jak aktorzy, jak teatr, jest nośnikiem pewnych treści. Przychodząc do teatru przynosi ze sobą rzeczywistość pozateatralną. I te dwie rzeczywistości – sceniczna, przekazywana przez aktorów, czyli przez postaci i rzeczywistość publiczności, ta pozateatralna (…) – wchodzą ze sobą w związek, który nazywa się interakcją. I w tym momencie następuje świadome lub podświadome przyjmowanie przez widzów rzeczywistości przedstawionej. Inną rzeczą jest, czy publiczność się z tą rzeczywistością przedstawioną identyfikuje czy też nie, ale ją przyjmuje i już z samego tego faktu, że siedzi na widowni i jest, jakby powiedział Wyspiański: „przytomna grze na scenie.””

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

O grach , O rzeczywostości

Cytaty na temat aktor strona 11

Cytaty na temat aktor
strona 11