Cytaty na temat aktor (1415 cytatów, strona 10)

„(…) co do ról, jakie grałem, to chyba takiej rozpiętości i rozmaitości nigdy jeszcze nie miałem. A więc grałem 70-letniego aktora (…) i grałem 18-letniego chłopca, zblazowanego arystokratę-histeryka, obok zaraz chama szlachcica, opoja w Szekspirze, albo np. męża pod pantoflem, profesora geologii, a już następnego dnia macie 12-letniego Murzynka na podwórzu New Yorku.”

Jacek Woszczerowicz (1904–1970) polski aktor

Źródło: Grażyna Kompel, Jacek Woszczerowicz. Geniusz? Błazen? Mag?, Łódź 2004

„Trudnym momentem dla aktora jest na pewno brak akceptacji ze strony publiczności czy nierzetelna recenzja. Moja publiczność czy moi fani są mi wierni od lat, za co naprawdę jestem im wdzięczny. Często słyszę od nich dobre słowo, a to motywuje mnie do ciężkiej pracy i podejmowania nowych wyzwań. To motywuje mnie najbardziej.”

Cezary Pazura (1962) aktor polski

Źródło: Marta Zastawna, Pazura, jak znajdowałeś na to wszystko czas?, „Dziennik Elbląski” nr 94, 22 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115805.html

O czasie

„Lubię grać mocne, złożone postaci. Ale mam też za sobą role, na scenie i w teatrze telewizji, które są diametralnie inne – wcale nie „czarne”. Tak naprawdę, czuję się aktorem komediowym.”

Henryk Talar (1945) Polski aktor

Źródło: Henryk Talar, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/816/Henryk-Talar.html

„Praca polega na tym, że wybieramy aktorów, którzy mają podobną do bohaterów oryginalnej wersji psychikę, wygląd czy głos.”

Joanna Wizmur (1957–2008) aktorka polska, reżyser wersji dubbingowanych

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1089

O wyglądzie

„(…) jestem amantką charakterystyczną. Sama wymyśliłam taki termin. Myślałam, że będę aktorką dramatyczną.”

Aldona Jankowska (1964) aktorka polska

Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108714.html#

O myślach , O myśleniu

„Od strony czysto profesjonalnej, poza jak najwszechstronniejszym opanowaniem warsztatu, obowiązkiem aktora jest wyzbycie się kokieterii, wszelkiej skłonności do ekshibicjonizmu i obrona na scenie każdej postawy ludzkiej.”

Zbigniew Zapasiewicz (1934–2009) polski aktor

Źródło: „Teatr” 1987, nr 1

„Jest to metoda, dążąca do tego, by każdy aktor na swój indywidualny sposób przezwyciężył swe opory psychiczno-fizyczne. Pomaga ona unikać błędów, ustalać, co aktorowi przeszkadza, przy pomocy specjalnych ćwiczeń wyzwalać spontaniczne procesy psychiczne u aktora.”

Jerzy Grotowski (1933–1999) polski reżyser, teoretyk teatru, pedagog

odpowiedź na pytanie o metodę teatralną.
Źródło: Krystyna Zbijewska, 10 minut z Jerzym Grotowskim http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=5221, „Dziennik Polski” nr 86, 13 kwietnia 1966, s.3.

O ćwiczeniach , O pomocy

„Większość polskich aktorów nie potrafi normalnie przejść przez korytarz – musi to zagrać. Andrzej posiada unikatową w naszym kinie zdolność: potrafi siedzieć z boku, w kącie, w trzecim planie i milczeć, ale ma to taką moc, że patrzymy na niego, a nie na kogoś, kto stoi na pierwszym planie i macha rękami.”

Konrad Niewolski (1972)

o Andrzeju Chyrze.
Źródło: „Polityka” 33/06; 19 sierpnia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/awkl.htm

„Tęsknię za teatrem, ale to ciężki kawałek chleba. Aktor pracuje w święta, soboty, niedziele, nie może decydować o swoim losie. Nikt nie powie: „Biorę zaległy urlop, należy mi się.””

Agnieszka Pilaszewska (1965) aktorka polska

Do tego z samego grania trudno się utrzymać.
Źródło: Katarzyna Troszczyńska, Siadaj i pisz, „Pani” nr 6/2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120517.html

O losie

„Aktor, zawinięty w ogromny naleśnik, który swym kształtem nawiązuje do geometrii Universum, proponowanej przez Riemanna i Łobaczewskiego, śmiało od początku nazywa to, co dotychczas wymykało się z rąk szekspirologom: człowiek to tylko mięsny farsz w naleśniku przemijania.”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

Cytaty z tekstów literackich, Mamuta tu mam. Utwory zebrane spod łóżka (2005)

„Grzegorzewski nauczył mnie myślenia o teatrze i wolności w teatrze. Tego, iż nie wszystko powinno być w nim dopowiedziane. Zwracał uwagę, że rozwiązanie, które od razu przychodzi nam do głowy, wcale nie jest najlepsze. Nienawidził w teatrze oczywistości, symetrii. Sprzeciwiał się twierdzeniu, iż w życiu wszystko jest poukładane. Rozumiał, że człowiek do końca poukładany nie jest. Jako pierwszy zobaczył we mnie aktorkę dramatyczną, bo wcześniej grywałam głównie postacie komediowe.”

Ewa Konstancja Bułhak (1971) polska aktorka i wokalistka

o Jerzym Grzegorzewskim.
Źródło: Ulepiona przez anioły http://www.teatry.art.pl/!Rozmowy/upan.htm

O aniołach , O myślach , O wolności , O myśleniu

„Nie chwaląc się, muszę przyznać, że naprawdę dołożyliśmy wszelkich starań, by uniknąć przecieków. Zupełnie, jakby nie chodziło o film, a o jakieś tajne przedsięwzięcie na miarę Projektu Manhattan! Nie robiliśmy na przykład kopii scenariusza dla członków ekipy. Ani scenograf, ani autor zdjęć nie dostali tekstu! Oczywiście, jeśli ktoś potrzebował, mógł udać się do czytelni, gdzie znajdował się zamknięty w sejfie egzemplarz scenariusza. Można było robić notatki, ale po skończonej lekturze tekst z powrotem lądował w sejfie i w ogóle nie opuszczał pokoju. Żaden agent, żaden aktor nie dostał skryptu przed rozpoczęciem zdjęć. Oczywiście odtwórcy głównych ról mogli zapoznać się z tekstem, ale wtedy scenariusz przywoził im do domu specjalny kurier, który czekał przed wejściem. Potem zabierał skrypt i odwoził go na miejsce. Dzięki temu udało się nam zadbać o bezpieczeństwo. Tak naprawdę jednak naszymi największymi sojusznikami w walce o utrzymanie tajemnicy okazali się fani „Indiany Jonesa”. Widzowie po prostu nie chcieli wiedzieć zbyt wcześnie, co się wydarzy w filmie. Chcieli pójść do kina i pozwolić się zaskoczyć. W pewnym momencie doszło do przykrego incydentu, gdy pewna osoba ukradła z planu blisko 4000 zdjęć, które zdradziłyby całą fabułę. Złodziej zaoferował je pewnej stronie internetowej – nie będę wymieniał jej nazwy – która z reguły nie ma oporów przed ujawnianiem tego rodzaju sekretów. Okazało się jednak, że ci ludzie uwielbiają Indianę Jonesa i nie chcieli psuć innym fanom zabawy. Zadzwonili więc do działu prawnego Paramount Pictures, w porozumieniu z FBI przygotowali prowokację i w ten sposób doprowadzili do aresztowania złodzieja. W tej chwili, gdy rozmawiamy, człowiek ten siedzi już w więzieniu. George Lucas nie bierze jeńców. Mnie czasem stać na wielkoduszność, George jednak jest w takich sprawach bezwzględny.”

Steven Spielberg (1946) amerykański reżyser, scenarzysta i producent filmowy

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=45855

O ludziach , O pokoju , O domu , O czasie

„Teatr jest ciągle tym miejscem, gdzie bywa się artystą. W kinie artystą jest reżyser, a aktor to lepiej lub gorzej sfotografowany przedmiot. Dlatego właśnie teatr daje mi najwięcej satysfakcji.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Słowo Ludu”, 3 lipca 1998

O ludziach

„Z aktorami, którzy mają siebie za wielkich, pracuje się bardzo ciężko. Kocham aktorów-artystów, którzy przede wszystkim lubią teatr. Lubię przyjść do mojego teatru i umyć w nim podłogę czy scenę. I to jest normalne, nie spycham tego na inne osoby.(…) W tej chwili pracuje u mnie w teatrze trzydziestu pięciu aktorów, trzydziestu technicznych i żadnej gwiazdy. Wszyscy pracujemy na dobre imię sceny. I nie ma sytuacji, że mnie boli brzuch, głowa, dupa czy coś innego. Przychodzisz do pracy, to jesteś w pracy. Takich aktorów kocham, z którymi lekko się pracuje. Przecież teatr to radość. Jeśli zmienia się w katorgę, mękę, to nie ma to sensu. Nie ma nic gorszego niż próba, która jest katorgą. Lubię też pracować z aktorami, którzy wnoszą swoje pomysły.”

Nikołaj Kolada (1957)

Źródło: Łukasz Kaczyński, Nikołaj Kolada: nie będę uczył grać Szekspira w barchanowych majteczkach http://www.dzienniklodzki.pl/artykul/784853,nikolaj-kolada-nie-bede-uczyl-grac-szekspira-w-barchanowych,id,t.html, Dziennik Łódzki.pl, 17 marca 2013

Kochać się , Sens , Radość

„Nigdy nie obsadzam nikogo wprost. (…) Chodzi mi o to, żeby aktor się trochę pomęczył, żeby nie przychodziło mu to zbyt łatwo. Żeby nie było nic wprost. I szukam aktorów, którzy odbieraliby świat na tej samej fali, co ja. To jest ważne, gdyż przyjemność z pracy jest wtedy obustronna. I twórcza. Poza tym wstyd się przyznać, „zakochuje” się w swoich aktorach i przywiązuję do nich.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32145

O przyjemności , O świecie

„Pantomima to sztuka poza słowami – nie bez słów. Jeśli aktor dramatyczny wyjdzie na scenę i nic nie mówi, to nie znaczy, że jest mimem. Podstawowe zasady, które powinny kierować teatrem pantomimy, to: myśl, emocja i działanie. Dlatego praca nad spektaklem jest ciągłą analizą ruchu, naszych stanów emocjonalnych i tego, jak je przekazać. Polega na odnajdywaniu takich wartości, które naszym zdaniem pełniej da się wyrazić bez używania słów.”

Bartłomiej Ostapczuk (1977)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 19 sierpnia 2005 https://web.archive.org/web/20060102223025/http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/sztukapo.htm

O sztuce , O myślach , O myśleniu

„Aktorzy mają to niebywałe szczęście, że przeżywają kilka żyć – swoje i postaci, które grali, oczywiście pod warunkiem, że do swego zawodu podchodzą naprawdę poważnie. Mając zatem 60 lat mogę uznać, że przeżyłem tych żyć przeszło sto.”

Wojciech Kwiatkowski (1937–2019) polski polityk

Źródło: Aktorzy sceny rzeszowski: Wojciech Kwiatkowski, „Super Nowości” nr 38, 24 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/156818.html

O szczęściu

„Trema: Zmora aktora.”

Tadeusz Fangrat (1912–1993) poeta polski, satyryk, tłumacz literatury węgierskiej

„Niektórzy myślą, że jak ktoś jest aktorem, to wszystko ma na sprzedaż. Wtedy włącza mi się blokada, nie chcę zbyt wiele publicznie mówić. Mam przeświadczenie, że muszę chronić swoją prywatność. Aktor obnaża się w rolach. I wtedy powinien widza zaskoczyć. Żeby dostrzegł w nim bohatera filmu, a nie faceta, który fajnie robi jajecznicę.”

Marcin Dorociński (1973) aktor polski

Źródło: „Rzeczpospolita”, 28 grudnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26244

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Wierzę, że przyjdzie czas, gdy będziemy mogli w teatrze tworzyć dzieła sztuki, obywając się bez pisanych tekstów i bez aktorów.”

Edward Gordon Craig (1872–1966)

I believe in the time when we shall be able to create works of art in the Theatre without the use of the written play, without the use of actors. (ang.)
Źródło: On the Art of the Theatre http://books.google.pl/books?id=ZQv533ZK6IQC&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false, BiblioBazaar, LLC, 2009, s. 53.

O czasie

„Grałam wiele dużych ról, ale ta jest najtrudniejszą, jaką mogłam sobie wyobrazić. To dla aktorki żyć albo nie żyć. Potworna i zarazem fascynująca postać.”

Irena Burawska (1922–2007) polska aktorka

o roli Matki Courage.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 11 września 2004 http://lodz.wyborcza.pl/lodz/1,35135,2281456.html

O matce

„Na pewno jest to legenda, w ogóle postać, o której istnieniu myślę, że każdy aktor dobrze wie. (…) był to aktor wykształcony dramatycznie, a przy tym aktor wszechstronny. Przy tym nie stronił niemal od żadnych propozycji. Przynajmniej na początku swojej kariery. Sam też był bardzo twórczy i samodzielny, jeśli chodzi o swoje artystyczne wypowiedzi. Cybulski bardzo długo pozostawał również aktorem drugiego planu.(…) Z całą pewnością to wybitny aktor, który był obecny na wielu płaszczyznach pracy zawodowej. Doczekał się wreszcie roli o takim ładunku, że później trudno mu ją było powtórzyć w kolejnych realizacjach. Dzięki niej stał się zresztą aktorem pierwszoplanowym.”

Urszula Grabowska (1976) polska aktorka

o Zbigniewie Cybulskim.
Źródło: Chyba najgorzej nie wybierałam. Rozmowa z Urszulą Grabowską, Stopklatka, 25 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70606

O myślach , O myśleniu

„Obejrzałem Titanica pięć razy. Dobrze pan gra. Też jestem aktorem i chciałbym u boku pana kiedyś wystąpić.”

Xavier Dolan (1989) kanadyjski aktor, reżyser i scenarzysta

list do Leonardo DiCaprio wysłany, gdy Dolan miał 8 lat.
Źródło: Krzysztof Kwiatkowski, Dojrzałość hipstera, „Wprost” nr 23, 2–8 czerwca 2014, s. 92.

O grach

„Akira Kurosawa potrafił zrozumieć bardzo skomplikowane mechanizmy uruchamiające w człowieku, aktorze, niezwykle intensywne uczucia. Umiał uchwycić i zatrzymać we mnie stany ducha, których sama do końca nie rozumiałam. Po czym w naturalny sposób wykorzystywałam je w trakcie gry. Zmusił mnie do świadomego dotknięcia bardzo wrażliwych fragmentów mojej duszy, do powrócenia pamięcią do wypartych emocji. Sięgał coraz głębiej i głębiej. To było dla mnie niezwykle trudne jako człowieka, ale i ogromnie ważne jako aktorki. Akira Kurosawa sprawił, że poczułam film w sobie, duchowo, emocjonalnie i intelektualnie. Nie każdy z reżyserów potrafi w ten sposób pracować z aktorem. Trudno zapomnieć tego typu doświadczenie, które wpływa radykalnie nie tylko na sposób gry, ale zmienia także człowieka, bo pozwala mu bardziej zrozumieć samego siebie. To jest najważniejsze.”

Mieko Harada (1958) japońska aktorka i pisarka

Źródło: Anna Bielak, Kobieta Akiry Kurosawy. Mieko Harada specjalnie dla Stopklatki, Stopklatka.pl, 29 maja 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=66102

O kobietach , O emocjach , O duszy

„W moim dorobku mam kostiumy do ponad 150 sztuk teatralnych, operowych, filmowych. Przestrzeń na scenie jest rzeczywiście pusta i do zagospodarowania. Na scenie są zapadnie, jeżdżące podłogi. Dzisiaj nikt już nie wykonuje malowanych horyzontów. Bardziej przestrzeń buduje się kostiumem, rekwizytem, światłem. Błyszcząca podłoga, lustra, aluminium – to wszystko wiruje. Za czasów Kantora mówiono, że kolorowe światła są w złym guście. Dzisiaj precyzyjne, kolorowe światła i efekty „podbijają” spektakl. To wielka sztuka ustawienia efektów. Na tym tle kostium związany z aktorem musi przemawiać do widza. Moda w teatrze na kostium, oświetlenie ciągle zmienia się.”

Zofia de Ines-Lewczuk (1948)

Źródło: „Dziennik Bałtycki”, 6 października 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zdii.htm

O sztuce , O modzie

„Uważam, że brakuje, nie tylko wśród aktorów, prawdziwych, charyzmatycznych mężczyzn. Marek [Bukowski], który jest wyjątkowy, realizuje takie potrzeby.”

Ewa Bukowska (1966) aktorka polska

Źródło: Edyta Karczewska-Madej, Ewa i Marek Bukowscy: Miłość lubi przeciwieństwa, teletydzien.pl, 17 czerwca 2012 http://www.teletydzien.pl/gwiazdy/news-ewa-i-marek-bukowscy-milosc-lubi-przeciwienstwa,nId,613164

O miłości

„Ból człowieka, który uważa, że jest świetnym aktorem, ale pozostaje niedoceniany, jest straszny.”

Jerzy Fedorowicz (1947) aktor polski

Źródło: Najlepsze ciacho w Krakowie, „Przekrój” nr 10, 8 marca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/112789.html

O bólu

„Aktor – jedyny uczciwy obłudnik.”

William Hazlitt (1778–1830)

„Jesteśmy bardzo instynktowne [o kobietach-aktorkach]. nie budujemy roli w sposób intelektualny, a jeśli tak się już zdarza, szansę na wyrazistość i soczystość postaci są małe. Kobiety są bardzo zmienne i to warto wykorzystywać, bo jest fantastyczne, ciekawe i kolorowe. Stanowi wspaniały materiał do budowania interesujących kreacji.”

Edyta Jungowska (1966) aktorka polska

Źródło: W krainie ułudy, „Dziennik Bałtycki” nr 197, 23 sierpnia 1996

O kobietach

„Szkoła kształtuje osobowość, ale nie do końca. Po dyplomie człowiek zostaje taki troszeczkę ulepiony i dalej musi działać sam, kleić się własnymi siłami. Kilku znajomych ze szkoły zrezygnowało z aktorstwa. Prowadzą firmy i są zadowoleni, czasem umiejętności aktorskie wykorzystują w biznesie. Na uczelni jest się pod parasolem ochronnym, aktorem zaczyna się być po szkole. Wszyscy się bawią, nawet w trakcie sesji. Egzaminy wstępne sprawdzają tylko dryg do rzemiosła. Przypuszczam, że gdyby ustawić 500 osób pod ścianą, a komisja przeszłaby i wskazała palcem: „przyjmujemy ciebie”, „ciebie”, „ciebie”, to może pomyliłaby się o kilka osób. Jedni dostają się na studia z największą ilością punktów. Są objawieniem. Kadra się zachwyca. A po kilku latach okazuje się, że żadni z nich aktorzy.”

Piotr Miazga (1976)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 26 marca 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/talentn.htm

O szkole , O studiach , O sile , O czasie

„(…) tak naprawdę wyzwaniem dla aktora są małe, kameralne filmy, które naprawdę uwielbiam.”

Agnieszka Warchulska (1972) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Nie cel, tylko sama droga. Rozmowa z Agnieszką Warchulską, odtwórczynią głównej roli w „Teraz ja”, 6 lipca 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32329

„Stare pytanie społeczeństwa przemysłowego – w istocie kamień węgielny klasycznej ekonomii politycznej – „czym jest wartość?” nie znajduje definitywnej odpowiedzi w globalnym społeczeństwie sieci. Wartością jest wszystko to, co jest przetwarzane w każdej z dominujących sieci w każdym momencie i w każdym skrawku przestrzeni zgodnie z hierarchią zaprogramowaną w sieci przez oddziałujących na sieć aktorów.”

Manuel Castells (1942) socjolog hiszpański

Źródło: Communication Power, Oxford 2009.

Pytanie

„Prawdę powiedziawszy, do tej pory nie mogę się otrząsnąć po tym filmie. (…) Z jednej strony postać Hanny Schmitz wydawała się fascynująca, z drugiej zaś przerażała mnie głębia emocjonalna tej kobiety. Każdego dnia zadawałam sobie pytanie: czy ja na pewno potrafię ją zagrać? Czy ja na pewno umiem wcielić się w tę Niemkę? Hanna nie miała ze mną nic wspólnego, stanowiła moje całkowite przeciwieństwo. Z reguły aktor pożycza granej przez siebie postaci odrobinę własnych odczuć. W tym przypadku taka ewentualność w ogóle nie wchodziła w grę. Musiałam stać się osobą, która była mi kompletnie obca. Wiele razy traciłam wiarę w siebie, myślałam, że nie dam rady. Na szczęście jakoś się udało. Wysiłek się opłacił.”

Kate Winslet (1975) aktorka angielska

o pracy nad filmem Lektor.
Źródło: wywiad http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=53164

O kobietach , O szczęściu , O wierze , O myślach

„Dla mnie to oczywiste, że w świadomości jednej osoby funkcjonuję jako Maciek z BrzydUli, a w świadomości innej, jako Pan Młody z Wesela Wyspiańskiego. Wiem, ile osób ogląda telewizję, a ile chodzi do teatru. I do jednego widza, i do drugiego mam szacunek. Ale należy pamiętać, że to są dwa różne światy. Teatr zawsze będzie ważny, bo teatr daje możliwość nieustannego treningu warsztatowego, daje inny rodzaj skupienia, inną relację z widzem. Teatr to praca z tekstem, nad tekstem, to ciągłe zadawanie pytań. W serialu tych spraw jest dużo mniej, ale są inne trudności. A film to pewnie coś pomiędzy pracą w teatrze a pracą w serialu. Podczas kręcenia filmu budujący rolę aktor zadaje podobne pytania jak w teatrze, ale ponieważ stoją kamery, to czasu jest już mniej. Nie tak dramatycznie mało jak w serialu, ale mniej niż w teatrze.”

Krzysztof Czeczot (1979) polski aktor i dramaturg

Źródło: wywiad, 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=69061

O relacjach , O czasie , Trening , Pytanie

„Michał [Żebrowski] rzeczywiście się przyłożył i efekty, jakie osiągnął w tak krótkim czasie, można tylko podziwiać. W moim przypadku wystarczyła umiejętność jazdy konnej i posługiwania się mieczem, które już wcześniej posiadłem. Jednak przy okazji tych zdjęć omalże nie nabawiłem się ciężkiego urazu. Nosiłem szkła kontaktowe, które dawały efekt „wilczych oczu” i tak wyposażony wziąłem udział w scenie, gdzie przemawiam naprzeciwko ściany ognia. Myślę, że byłem pierwszym aktorem na świecie, który coś takiego testował. Gdy tak stałem, plastikowe soczewki pod wpływem temperatury zaczęły się kurczyć i przyklejać do oka! Kiedy więc wylądowałem na pogotowiu, pani doktor powiedziała: No, jeszcze 5 minut i mógłby pan grać już tylko Juranda ze Spychowa.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

o pracy w filmie Wiedźmin.
Źródło: „Tele Tydzień” nr 7, 17 lutego 2005

O myślach , O czasie , O myśleniu

„Urodziłam się we Wrocławiu. Później rodzice przeprowadzili się na sześć lat do Łodzi. Potem w Poznaniu rok i kilkanaście lat w Krakowie. Mieszkałam też przez rok na Alasce, a teraz w Warszawie. Ale i tak jestem uważana za aktorkę krakowską, chociaż zagrałam tam jedną rolę – Isię w Weselu w Teatrze Słowackiego. Miałam wtedy 11 lat.”

Maria Peszek (1973) aktorka i piosenkarka polska

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 31 stycznia 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/klamczucha.htm

O rodzicach

„Praktycznie w każdej sztuce aktorzy klną i latają po scenie na golasa. Nikomu to nie służy za wyjątkiem widowni, która klaszcze w zachwycie. Szlag mnie trafia, gdy obserwuję pauperyzację sztuki, kiedy widzę, jak twórca usiłuje się za wszelką cenę przypodobać publiczności.”

Jerzy Nowak (aktor) (1923–2013) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Powszechny” 24/07, 12 czerwca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nptc.htm

„(…) każda rola jest dzieckiem aktora; rodzi się często w bólach, a czas pracy i prób nad nią jest niczym okres ciąży.”

Marta Ścisłowicz (1984) polska aktorka

Źródło: „artpapier”, 7 kwietnia 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/20333

O dzieciach , O czasie , O czytaniu

„Ku sobie pchnął nas Krzysztof Zanussi, który był moim profesorem na wydziale reżyserii w Katowicach. Ponieważ podobały mu się moje szkolne prace powiedział żebym po zrobieniu dyplomy zgłosiła się do Studia Tor. Obiecał mi pomóc w zrealizowaniu debiutu. Oczywiście kiedy tylko skończyłam szkołę skontaktowałam się z Krzysztofem Zanussim. Przedstawiłam mu nieco nieudolny scenariusz, poruszający podobne tematy, które później znalazły się w Pręgach. Zanussi dał mi wtedy telefon do Wojciecha Kuczoka twierdząc, że powinnam się skontaktować z tym pisarzem ponieważ jego zdaniem mamy podobną wrażliwość i być może przyniesie to jakieś ciekawe efekty. Kiedy zadzwoniłam do Wojtka okazało się, że nasza znajomość sięga dziesięciu lat. Poznaliśmy się w pociągu, jadąc na dzień otwarty na wydział aktorski. Oboje chcieliśmy być aktorami. Wojtek z aktorstwa zrezygnował. Ja jeszcze kilkakrotnie próbowałam. Bezskutecznie. Potem kiedy studiowałam w Katowicach reżyserię ciągle widywaliśmy się ponieważ Wojtek przychodził na zajęcia z dramatopisarstwa.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21920

O studiach

„Kiedy masz dobrych aktorów, to możesz wystawić spektakl. Sztuka ze słabą obsadą nie zadziała.”

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncda.htm

O sztuce

„Jestem aktorem do wynajęcia. Nie jestem w równie wygodnej sytuacji, co aktorzy, którzy mówią, że przebierają w rolach jak w ulęgałkach i grają to, co im odpowiada. Nie przebieram w ofertach. Dzisiaj trzeba grać. Dzięki Bogu mam jeszcze wzięcie, więc gram często. A wśród kreacji zawsze znajdzie się i brylancik, i szkło z rozbitej butelki.”

Leon Niemczyk (1923–2006) aktor polski

Źródło: „Dziennik Polski”, 6 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/maratonp.htm

O Bogu

„Jeżeli aktor odnosi sukces jako twórca filmu, to z reguły dochodzi do tego dzięki wspierającej go potężnej grupie ludzi.”

Sylvester Stallone (1946) aktor amerykański

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=6647

O ludziach , O sukcesie

„Nauczyłem się mówić po polsku, chciałem zniwelować do maksimum akcent, ale nie po to, by się pozbyć śląskości, tylko dlatego, że język jest podstawowym narzędziem pracy aktora. Mogę zagrać Ślązaka, w śląskim filmie, teatrze, ale też mogę mówić piękną poezję w języku polskim.”

Piotr Polk (1962) polski aktor

Źródło: Ja nie zrezygnowałem ze Śląska i nigdy nie zrezygnuję, „Dziennik Zachodni” nr 40, 18 lutego 11 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/111333.html

„To, że chcę być aktorką, mówiłam rodzicom już gdy miałam ze trzy lub cztery latka. Świata jeszcze nie znałam, ale o aktorstwie marzyłam! A że w domu zawsze słyszałam, żeby robić w życiu to, co podpowiada serce… Gdy podrosłam, zaczęłam te marzenia realizować. I rozwinęło się to w prawdziwą pasję.”

Weronika Rosati (1984) polska aktorka i tancerka

Źródło: Weronika Rosati – Zduński mi podpadł http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/818/Weronika-Rosati-Zdunski-mi-podpadl.html

O marzeniach , O domu , O rodzicach , Serce

„Gdybym już miała być aktorką, chciałabym się temu poświecić. I naprawdę wyrażać emocje na ekranie. Wczuć się w to. Nie chciałabym być kolejną gwiazdą, która zostaje aktorką tylko po to, żeby zwiększyć swoją popularność.”

Skye Sweetnam (1988) kanadyjska piosenkarka

„Liturgia nie powinna zamieniać się w wielki, masowy spektakl, który wymaga reżyserów i genialnych aktorów.”

Benedykt XVI (1927) papież

„(…) uprawiam aktorstwo po to, żeby przekraczać jakieś granice. Aktor ciągle śni o kimś, kim nigdy w życiu nie będzie. Ja też w swoich rolach i parodiach szukam spełnienia swoich marzeń. Usiłuję przekraczać granice własnych niemożności.”

Aldona Jankowska (1964) aktorka polska

Źródło: Bohdan Gadomski, Jestem różowym koniem, „Angora” nr 2, 9 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108714.html#

„Zdarzało się, że aktor nie przyszedł, bo zapomniał, zaspał albo zapił. Nie pamiętam jednak, aby ktoś świadomie zlekceważył wpisany do repertuaru spektakl i zamiast do teatru poszedł do telewizji.”

Jan Englert (1943) aktor polski

o dyscyplinarnym zwolnieniu z teatru Grażyny Szapołowskiej.
Źródło: Roman Pawłowski, Karuzela z aktorami, „Gazeta Wyborcza” nr 94, 22 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115785.html

„Bałem się, że to koniec. Zawodowa śmierć. A ja bardzo chciałem grać, bardzo chciałem być aktorem.”

Janusz Gajos (1939) polski aktor

o zaszufladkowaniu po serialu Czterej pancerni i pies.
Źródło: Monika Mokrzycka-Pokora, Janusz Gajos, culture.pl, grudzień 2001 http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_gajos_janusz

O śmierci

„Mam grać tylko w sztukach teatralnych i filmach fabularnych?! W tym kraju? Przecież nadal produkuje się tak niewiele filmów! Tu nie można funkcjonować bez serialu. Spójrzmy prawdzie w oczy – tylu moich zawodowych kolegów zaklinało, że nie będą grać w serialach, reklamach i co? I grają. Nie wszyscy, ale większość. Bodaj wszyscy najważniejsi aktorzy z elitarnego teatru Warlikowskiego grają lub grali w serialach. Aktorzy Teatru Narodowego grają w serialach. Profesorowie Szkół Teatralnych grają w serialach. Więc o czym my mówimy?! W zasadzie wszyscy aktorzy są, byli, lub będą aktorami serialowymi. Skończmy z tym szufladkowaniem! W tym kraju nie ma tylu propozycji, żeby aktor mógł sobie wybierać. Taki status mają nieliczni. Chyba, że ma na przykład zaplecze finansowe w postaci rodziny. Więc zerwijmy z krzywdzącą opinią, że aktor serialowy, to zły aktor. Albo, że z teatru da się wyżyć. Ci, którzy tkwią w teatrze robią to z heroizmu. Chociaż ja zawsze się wtedy uśmiecham i mówię, że pewnie nie otrzymali wystarczająco intratnej propozycji telewizyjnej. Dlaczego my wciąż się zakłamujemy?!”

Joanna Koroniewska (1978) polska aktorka

Źródło: „Gala” http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/artykul/joanna-koroniewska-drapiezna-i-niebezpieczna.html?page=2

O zerwaniu

„(…) jeśli chodzi o marzenia, zawsze chciałam zagrać, szczególnie przeze mnie podziwianą, Marię Curie Skłodowską. To dlatego, że jeszcze zanim zostałam aktorką, wahałam się czy nie wybrać na przykład fizyki. Wtedy moją ukochaną postacią była właśnie Curie-Skłodowska. Chciałabym zagrać kobietę mądrą, głęboką, mającą – właściwie – mózg mężczyzny, która byłaby osobą inteligentną, nieustannie poszukującą prawdy, twórczą. Sama jestem kimś, kto w swoich rolach jest taką właśnie Skłodowską, poszukuję prawdy. Zawsze strasznie głęboko kopię, aby wydobyć ją z postaci, w które się wcielam. Fascynuje mnie akurat bardzo dogłębna analiza.”

Stanisława Celińska (1947) polska aktorka

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=44284

O kobietach , O marzeniach , O poszukiwaniu

„Publiczność. Ona decyduje, że teatr jest wyjątkowy i dla aktora niezastąpiony. Na dodatek w spektaklu swoją rolę grasz od początku do końca, masz nad nią całkowitą kontrolę. W filmie jest inaczej, fragmentarycznie. Grasz poszczególne sceny w różne dni i tak naprawdę nigdy nie wiesz, jak to się ułoży w całość.”

Arkadiusz Jakubik (1969) polski aktor

Źródło: Grzegorz Wojtowicz, Orły 2005. Arkadiusz Jakubik – miesiąc na „Weselu”, stopklatka.pl, 3 marca 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24473

„Dzisiejsi aktorzy nie są tak dobrze przygotowani do roli… Nie chcę nikogo obrazić, ale rzadko się spotyka kogoś, kto tak skrupulatnie przygotowuje się do dnia, jaki nas czeka w pracy i uczy tekstu.”

Dorota Kędzierzawska (1957) polska reżyserka filmowa

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41041

O czekaniu

„Antoni Krauze miał prawo zrobić taki film, jaki dyktowały mu serce i sumienie. Jego artystyczna wypowiedź jako twórcy tego filmu, inspiratora, reżysera, współautora scenariusza jest wyrazem jego niezależnego myślenia, samodzielnej postawy twórczej. Życzyłabym sobie i widzom, żebyśmy po obejrzeniu filmu mieli wspólne wnioski i refleksje. On do nich zachęca. Ja natomiast nikogo do niczego nie nakłaniałam i nie chciałabym zajmować tu stanowiska na temat przyczyny katastrofy. To wykracza poza pracę aktora.”

Beata Fido (1967)

Źródło: Agnieszka Niewińska, Krytycy skreślili „Smoleńsk” jeszcze przed premierą (wywiad z Beatą Fido), „Do Rzeczy”, nr 38/189, 19–25 września 2016, s. 35.

O myślach , O myśleniu , Serce

„Przypominam sobie pewną kontrowersję z dyrektorem Kazimierzem Dejmkiem. Odważyłam się nie zgodzić z opinią mojego wielkiego dyrektora o aktorach prostytuujących się w reklamach. Dyrektor kategorycznie zakazał bowiem swoim aktorom udziału w reklamie. Zdecydowałam się wypowiedzieć własne zdanie, ponieważ sama byłam i jestem do tej pory „bez grzechu” w tej materii. Powiedziałam dyrektorowi, że sprostytuować można się każdym żenującym, nieprzygotowanym występem, udziałem w niewybrednej imprezie czy masówce bez żadnych wartości, za to z dużymi pieniędzmi. Natomiast można zagrać dobrze rólkę – nie znaczy, że tak zawsze jest – w przyzwoicie zrobionej reklamie z pomysłem. A na koniec wypaliłam: „A ja, panie dyrektorze, nie gram w reklamie, uczę się tekstu, nie spóźniam się i mówię głośno i wyraźnie.””

Grażyna Barszczewska (1947) polska aktorka

„No to się aśćka do mnie nie przyp…..laj”, skomentował. Czepiał się, i słusznie, braków warsztatowych swoich aktorów i czuwał nad jakością słowa również.
Źródło: „Przegląd”, 24 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19944

O czytaniu

„Będąc jeszcze w liceum w Raciborzu, przyjechałam z klasą na spektakl do Starego Teatru. Pomyślałam wtedy, że muszę zamieszkać w tym mieście [Krakowie] i wymarzyłam sobie, że zostanę aktorką.”

Magdalena Grąziowska (1985)

Źródło: Urszula Wolak, Rozważna i romantyczna, „Polska Gazeta Krakowska” nr 286, 9 grudnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/128950.html?josso_assertion_id=6ECDF689B14A93D6

O zamieszkaniu

„Jeśli gdzieś ją zapraszano, zawsze zakładała ciemne okulary, nawet wewnątrz pomieszczeń, ponieważ podobno chciała rozmyć się w tle, ustąpić miejsca aktorkom, odzianym w oszałamiające kreacje, które powinny się znaleźć w centrum uwagi. Ale prawda wyglądała tak, że Edith lubiła być nieodgadniona – w ten sposób mogła wydawać się bardziej tajemnicza, obdarzona jeszcze większą mocą.”

Edith Head (1897–1981) amerykańska kostiumograf

Źródło: Sam Wasson, Piąta Aleja, piąta rano, wyd. Świat Książki, Warszawa 2013, s. 53; tłum. Agnieszka Lipska-Nakoniecznik.

O prawdzie , O książkach , O świecie

„Zabawna sytuacja zdarzyła się też, kiedy w kostiumach jechaliśmy z Michałem [Pielą] na sesję zdjęciową. Wyglądaliśmy poważnie: dwóch facetów w mundurach w nieoznakowanym wozie. Chcieliśmy sprawdzić, czy to działa i na przykład pogrozić palcem komuś, kto popełnia drogowe wykroczenie. Ale jak na złość wszyscy jechali prawidłowo. Aż tu na światłach zrównaliśmy się z samochodem, którego kierowca – młodziutka dziewczyna – rozmawiała przez komórkę. Stanęliśmy obok i patrzyliśmy na nią wymownym wzrokiem. Kiedy nas zobaczyła, w jednej sekundzie wypuściła komórkę z rąk i złożyła dłonie jak do modlitwy, prosząc o wybaczenie… Bywa również, że w Sandomierzu jakaś starsza osoba zapyta mnie o drogę albo ktoś poprosi o pomoc przy przetoczeniu wózka inwalidzkiego przez krawężnik. To miłe, bo ludzie nie traktują mnie jak aktora, tylko kogoś, kto może przyjść im z pomocą. A to oznacza, że w mundurze mi do twarzy.”

Piotr Polk (1962) polski aktor

Źródło: „Gala”, 14 października 2009 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/piotr-polk-moja-mikstura.html

O ludziach , O świetle , O pomocy

„W teatrze kobiety są partnerami. Piszą sztuki, reżyserują, grają, robią scenografię, choreografię, nie ma żadnej różnicy. A jak mi się ktoś podoba – aktorka czy aktor – to umawiam się po pracy.”

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncda.htm

O kobietach

„Aktorzy, reżyserzy, operatorzy nie wydawali mi się kandydatami na odpowiedzialnych mężów. I wbrew temu, co myślała moja mama, prowadziłam się bardzo przyzwoicie.”

Anna Seniuk (1942) aktorka polska

Źródło: „Twój Styl”, 4 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26345

O myślach , O czytaniu , O myśleniu

„Wielkie gwiazdy to wielkie żądania, np. aktorek odnośnie ich wizerunku. A ja lubię pracować w spokoju.”

Dick Pope (1947)

Źródło: Wywiad, 2005 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=24312

„Nikt nie zastąpiłby aktualnej muzy – Cateriny Varzi. Dziś tylko ona mnie inspiruje i wzbudza nieustanną fascynację. U Cateriny pociąga mnie nie tylko ciało, ale i dusza. Z żadną inną swoją aktorką nie zbudowałem tak intymnych relacji. I nie chodzi mi w tym momencie o bliskość fizyczną. Może zabrzmi to banalnie, ale kobiety cały czas mnie inspirują. Są motorem napędowym mojego życia.”

Tinto Brass (1933)

Źródło: Wciąż mam w sobie pasję. Wywiad z Tinto Brassem, Stopklatka, 11 listopada 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=71235

O kobietach , O duszy , O relacjach , O czasie

„Kiedy pojawiły się w teatrze kobiety reżyserzy i jako aktorka dostawałam od nich propozycje – zaczęłam oddychać.”

Aleksandra Konieczna (1965) polska aktorka, reżyser teatralny

Źródło: Michał Smolis, Nie cenię Szekspira, „Dziennik”, 2 października 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncsz.htm

O kobietach

„Aktorom o azjatyckim pochodzeniu nie wysyła się złożonych czy głębokich scenariuszy. Ja dostaje głównie propozycje zagrania terrorysty, kierowcy taksówki lub geniusza komputerowego. A chciałbym pokazać moją wszechstronność. Trzeba pamiętać, że przed 'Slumdogiem' ostatnim nagrodzonym Oscarem filmem o Hindusie był 'Gandhi' z Benem Kingsleyem. Fakt, że ja i Freida w ogóle coś znaczymy w Hollywood jest już dużym postępem.”

Dev Patel (1990) aktor brytyjski

Źródło: Patel: Hollywood jest rasistowskie, interia.pl, 9 sierpnia 2010 http://film.interia.pl/wiadomosci/film/news/patel-hollywood-jest-rasistowskie,1516485,38

„(…) nie istnieje nic takiego jak jednostajny przebieg kariery. Życie aktora to pasmo wzlotów i upadków. Dowcip w tym, aby po upadku umieć się podnieść i doczekać następnego wzlotu.”

Gene Hackman (1930) aktor amerykański

Źródło: Yola Czaderska-Hayek, Już się nie upijam. Gene Hackman specjalnie dla Stopklatki, 4 kwietnia 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=19370, tłum. K. Lipka-Chudzik

O życiu

„W Japonii film animowany dawno już wyszedł poza getto fantasy i poza filmy dla dzieci. Wcześniej czy później będzie tak i w innych krajach. Chociaż odróżniłbym filmy animowane, które są robione jak filmy animowane, ze zrozumieniem możliwości i ograniczeń tej techniki – jak japońska Anime i zachodnie produkcje w rodzaju Shreka – od Final Fantasy, które było robione jak film z aktorami, co moim zdaniem nie było najlepszą drogą. Takie coś to jeszcze przez jakiś czas będzie sztuka dla sztuki.”

Tomasz Bagiński (1976) polski reżyser i grafik komputerowy

Źródło: wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=11286

O dzieciach , O sztuce , O zrozumieniu , O czasie

„Nie znoszę słowa „wcielać się”, zwłaszcza, że kojarzy mi się z „cielęciem”. Aktorstwo moim zdaniem nie polega na wcielaniu się. Tu chodzi o wyrażenie treści roli poprzez własną indywidualność. To przywilej i obowiązek aktora. Inaczej to deklamacja.”

Władysław Hańcza (1905–1977) aktor polski

Źródło: film. wp. pl http://film.wp.pl/sami-swoi-smierc-wladyslawa-hanczy-wstrzasnela-cala-polska-6025244509369473g/7

„Zawsze decyduje się na pracę po przeczytaniu scenariusza. Następnie dużą rolę przywiązuję do reżysera, ale też aktorów.”

Chris Menges (1940) brytyjski operator filmowy

Źródło: Wywiad, 2002 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=12056

„My, ci, którzy wyszli z PIST-u konspiracyjnego, mieliśmy wszczepione ogromne poszanowanie dla sztuki i dla języka polskiego, nie tylko na scenie, ale i w życiu codziennym. Teraz jest zbytnia swoboda w języku, wkradło się tyle wulgaryzmów. I to, niestety, weszło również do teatru, za kulisy. Mnie te rzeczy ogromnie rażą i np. teraz, kiedy wróciłam na scenę, większość aktorów ograniczała się i faktycznie zaczęli inaczej wyrażać swoje uczucia i myśli. Obserwuję zubożenie języka. U mnie ta dbałość o słownictwo została zaszczepiona już przez moją mamę polonistkę, która wychowywała się w zaborze rosyjskim. Jeżeli chodzi zaś o pracę aktora, to teraz jest dużo więcej czasu na pracę nad sceną. Kiedyś sztuki wystawiano znacznie częściej i znacznie szybciej. Konieczny był sufler, teraz tego właściwie już nie ma. Kiedyś był o wiele mniejszy komfort pracy. Na spektakle jeździliśmy autobusami samopomocy chłopskiej, gdzie przewożono sprzęt rolniczy, uczyliśmy się roli w drodze, w kurzu. Każdy moment wykorzystywaliśmy na pracę. Teatr zawsze był dla mnie jak dom, czułam olbrzymią swobodę i serdeczność, dlatego robiłam to wszystko z przyjemnością.”

Maria Bakka (1922) polska aktorka

Źródło: wywiad, 2009 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/82736.html

O przyjemności , O emocjach , O domu , O myślach

„O aktorach mówi się, że są do grania, tak jak dupa do srania…”

Anna Mucha (1980) aktorka polska

Źródło: Agata Nowicka, Hanna Rydlewska, Polowanie na muchę!, exklusiv.pl http://www.exklusiv.pl/artykul/id,162

„(…) to zawód, w którym nie da się przewidzieć, czy ktoś odniesie sukces. Można być wielkim aktorem i nigdy nie zostać zauważonym. A więc spełnionym. To zawód niesprawiedliwy i dlatego chciałbym go jej oszczędzić. Poza tym wymaga odporności psychicznej. Szczególnie trudno w nim kobiecie.”

Olaf Lubaszenko (1968) aktor i reżyser polski

o aktorstwie.
Źródło: Logika genetyczna http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/logikag.htm

O kobietach , O sukcesie

„Wyrażania emocji, podobnie jak aktorstwa, człowiek uczy się przez całe życie.
Nie wierzę w opowieści pod tytułem: „Od dziecka wiedziałam, że będę aktorką”. W moim przypadku wszystko zaczęło się w liceum, kiedy trafiłam do koła teatralnego, działającego przy Staromiejskim Domu Kultury. Wcześniej dość długo szukałam swojej drogi. Był taniec i pływanie, ale gdy trafiłam na Starówkę właśnie, poczułam, że ta droga mnie interesuje, że jestem jej ciekawa. Tak też minęły mi trzy lata – i muszę przyznać, że był to fantastyczny czas. Po dziś dzień czuję, że Teatr Amatorski Klasyki Rosyjskiej dał mi bardzo silne podstawy; Gogol, Czechow…”

Anna Gzyra (1984) polska aktorka

Źródło: Zakazane rewiry – rozmowa z Anną Gzyrą http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1176/Zakazane-rewiry-rozmowa-z-Anna-Gzyra.html

O życiu , O dzieciach , O domu , O czasie

„(…) im lepsi aktorzy grają w (…) serialach, tym są one lepsze.”

Krzysztof Globisz (1957) aktor polski

„Dziennik Zachodni”, 22 kwietnia 2005

„Każdy aktor nosi w sobie reżysera niczym żołnierz marszałkowską buławę. Jak już się nagra przez 30 lat, wówczas stwierdza, że reżyseria to cholernie łatwa robota…”

Marek Litewka (1948)

Źródło: „Dziennik Polski”, 13 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/molierz.htm

„Poważny teatr musi być próbą nawiązania głębokich, intymnych relacji z drugim człowiekiem. W tym sensie sformułowania „aktor” czy „reżyser” nie oznaczają tylko profesji. W codziennym życiu mam syndrom Kaja z „Królowej śniegu”: bardzo trudno nawiązuję relacje z ludźmi. A na próbach w sposób organiczny przepełnia mnie serdeczność i potrzeba kontaktu. Wtedy wspólna gotowość do robienia rzeczy niezwykłych staje się zjawiskiem naturalnym.”

Mariusz Grzegorzek (1962) polski reżyser teatralny i filmowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 12 czerwca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mli.htm

O relacjach , Sens

„Jeśli chodzi o teatr, doszedłem do momentu, w którym mogłem przebierać w rolach. Potem zająłem się telewizją, gdzie wkrótce również grałem główne postaci. Kiedy stuknęła mi czterdziestka, zdecydowałem, że chcę zacząć od nowa. A przy okazji zarabiać więcej. Brytyjscy aktorzy wiedzą, że gra o duże stawki rozgrywa się za oceanem. Na szczęście moje pierwsze trzy filmy – dwa wyspiarskie i jeden hollywoodzki – okazały się sukcesami, co otworzyło mi drzwi do kariery w USA.”

Tom Wilkinson (1948) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=22572

O szczęściu , O grach , O sukcesie

„Świat jest teatrem, aktorami ludzie,
Którzy kolejno wchodzą i znikają.”

William Shakespeare (1564–1616) angielski poeta i dramatopisarz

Jak wam się podoba?

O ludziach , O świecie

„Bo w polskim show-biznesie ludzie są źle wykształceni. Polski aktor zwykle nie ogląda filmów, nie czyta książek, nie interesuje się otaczającym go światem. Aktorzy, z którymi można naprawdę rozmawiać, mają dziś po 40, 50, 60 lat. A młodzi są coraz częściej przedmiotem kpin.”

Karolina Korwin-Piotrowska (1971) polska dziennikarka i felietonistka

Źródło: Koks i lewatywa to tabu. http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,6536525,Korwin_Piotrowska__Koks_i_lewatywa_to_tabu.html

O ludziach , O książkach , O świecie , O czytaniu

„(…) byłem jako dziecko i jestem nadal jako ktoś, mam nadzieję, dojrzały, nieśmiałym, wstydliwym człowiekiem. To, niestety, towarzyszy mi także w zawodzie. Komplikuje. Bywa uciążliwe. Tego chyba nie ma w sobie młode pokolenie aktorów, które jest odważne, twarde, bez kompleksów. Oni wiedzą, że świat jest teatrem i umieją z tego skorzystać, także poza zawodem aktorskim. Natomiast moja generacja wychowała się w pewnej pokorze wobec świata i sztuki.”

Piotr Fronczewski (1946) aktor polski

Źródło: Krzysztof Lubczyński, Aktor gombrowiczowskiej formy, „Trybuna”, 7 grudnia 2005 http://pisarze.pl/publicystyka/3878-krzysztof-lubczynski-rozmawia-z-piotrem-fronczewskim.html

O dzieciach , O świecie

„Nigdy nie miałem poczucia aktora spełnionego. Na dużą rolę w światowym musicalu czekałem cierpliwie aż 7 lat od wyjazdu z kraju w 1987 roku. Cały czas doskonaliłem się. Mój wachlarz zainteresowań i doświadczeń rozciąga się od artysty ulicznego aż po uzyskanie dyplomu śpiewaka operowego w Kammeroper we Wiedniu. Występowałem i na ulicy i w operze. To dało mi siłę i odwagę w Londynie. Uczę się cały czas. W tym zawodzie, kiedy uznasz, że jesteś naprawdę dobry, kiedy tracisz ochotę na poznawanie czegoś nowego i odcinasz kupony – to trzeba zrobić przerwę i zająć się czymś innym. Dlatego po „The Phantom of the Opera” i „Tanz der Vampire” występowałem ponownie „na ulicy”, by nabrać dystansu i napełnić się nowymi emocjami. Jestem aktorem, który mam odwagę zadawać pytania dziecka reżyserowi czy partnerom. Ja muszę wszystko wiedzieć. Nie wstydzę się, że jest ktoś mądrzejszy, komu należy zadawać pytania. Nigdy też nie trzymałem się kurczowo jednej sceny, jednego gatunku artystycznego, czy jednej roli. Występowałem w operetce, operze, teatrze muzycznym, czy nowoczesnym musicalu.”

Jerzy Jeszke (1958) polski aktor musicalowy

Źródło: Jerzy Jeszke przed prapremierą „Sweeneya Todda”: Robię swoje, 5 maja 2012 http://www.mmsilesia.pl/411429/2012/5/5/jerzy-jeszke-przed-prapremiera-sweeneya-todda-robie-swoje?category=kultura

O dzieciach , O sile , O czasie , O czekaniu

„Są trzy sposoby relacji aktor-reżyser. Jeden funkcjonuje na zasadzie: nie mamy sobie nic do powiedzenia, czyli praca zlecona. Drugi to tak zwany układ „szaman i tworzywo”, którego zupełnie nie akceptuję i za którym nie przepadam. Trzecia sytuacja (…) to totalne zaufanie reżysera do aktora, którego sobie wybrał.”

Agnieszka Warchulska (1972) polska aktorka

Źródło: Artur Cichmiński, Nie cel, tylko sama droga. Rozmowa z Agnieszką Warchulską, odtwórczynią głównej roli w „Teraz ja”, 6 lipca 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=32329

O zaufaniu , O relacjach

„(…) na tym właśnie polega cała magia zawodu aktora: staramy się, by ludzie wierzyli, że jesteśmy lepsi niż w rzeczywistości. Prezentujemy widzom udoskonalone wersje samych siebie. Poniekąd sami też staramy się dążyć do tego ideału, ale nie zawsze się udaje. Jeśli więc czegokolwiek nauczyłem się od House'a, to głównie tego, że nie jestem wystarczająco bystry, aby zostać lekarzem.”

Hugh Laurie (1959) aktor brytyjski

Źródło: Wywiad, 2009 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=61631

O ludziach , O rzeczywostości

„Stolica jest obecnie kolebką możliwości pracy, zwłaszcza dla młodego aktora. Przemysł filmowy jest tam rozwinięty, skupia najważniejsze osobistości kinematografii (…). W Krakowie, w porównaniu do Nowego Jorku czy Warszawy, żyje się wolno i swobodnie. Mam tu swoje ulubione miejsca… Kawka w ogródku na rynku… to jest właśnie mój Kraków. Ale trzeba się rozwijać, a Kraków trochę ogranicza.”

Małgorzata Piskorz (1981) polska aktorka teatralna i filmowa

Źródło: Beata Kołodziej, Aktorka z całych sił, „Dziennik Polski” nr 110, 12 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139118.html

„Myślę, że aktorowi najtrudniej wejść w ten etap roli, w którym – według scenariusza – coś się zadziało, ale nie zostało pokazane na ekranie.”

Maja Hirsch (1977) aktorka polska

Źródło: Płachta na byka – wywiad z Mają Hirsch – część pierwsza http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1637/Plachta-na-byka-wywiad-z-Maja-Hirsch-czesc-pierwsza.html

O myślach , O myśleniu

„Szekspirowski Hamlet ma dwadzieścia osiem lat (…). To ciekawe, bo przez długie lata byłem przekonany, że Hamlet jest dojrzewającym chłopcem. Kiedy zacząłem analizować sztukę i badać jej korzenie okazało się, że wiek Hamleta był analogiczny do wieku aktora, który miał go odgrywać w londyńskim teatrze. Nie zmienia to jednak faktu, że nadal postrzegam Hamleta jako młodego, dorastającego mężczyznę, który boryka się z trudną relacją z własną matką. To bardzo współczesny motyw tragedii Szekspira.”

Jan Komasa (1981)

Źródło: Anna Bielak, (Nie)winni nadwrażliwcy. Jan Komasa, reżyser „Sali samobójców” w Stopklatce, 4 marca 2011 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=74714

O matce , O relacjach , O wieku

„Dwadzieścia lat temu świat wyglądał inaczej. Aktor nie był aż tak wystawiony na widok publiczny. Są ludzie, którzy nie mają z tym problemów, nawet chcą opowiadać o sobie bez przerwy i w każdym kontekście. Ja do nich nie należę.”

Aleksandra Justa (1969) polska aktorka

Źródło: Maciej Gajewski, W środku jest jakiś diabeł, „Pani” nr 11, listopad 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/151405.html

O ludziach , O świecie

„Przenikanie się sceny i życia generalnie dotyka wszystkich aktorów. W moim aktorskim małżeństwie nie jest to wielkim problemem. Jesteśmy na tyle niezależni zawodowo, że staramy się nie przenosić spraw rodzinnych do teatru, ale w drugą stronę czasem nam się to nie udaje.”

Bogusława Pawelec (1954) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 27 grudnia 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pozegnaniez.htm

O małżeństwie , O czasie

„Nigdzie na świecie nie ma podobnej sytuacji, kiedy to ten sam aktor gra jednocześnie w serialu, teatrze i filmie. To jest piekło i szatani.”

Krystyna Janda (1952) polska aktorka

Źródło: „Dziennik Metro”, 16 marca 2010 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/19703

O grach , O piekle , O czytaniu

„Aktor jest jednak od tego, żeby robić swoje. (…) Nie odważę się nikomu doradzać. Nie powiem, czy warto iść tą drogą. Znam blaski i cienie zawodu.”

Mieczysław Banasik (1940) polski aktor

Źródło: 35 lat na scenie, „Gazeta Wyborcza” Toruń, 23 września 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/35lat.htm

„Ja jestem profesjonalista – wszystko reżyseruję. Reklamy, seriale… O, niedawno kręciłem taki filmik: „Wielka bitwa”. Gatunek historyczno-erotyczny. Zatrudniłem dwie młode aktorki – rodzone siostry. I te siostry grały u mnie dwa nagie miecze pod Grunwaldem. Grunwald zagrałem osobiście.”

Rafał Kmita (1965)

'Jeszcze nie pora nam spać!' 2012 r.
Cytaty ze spektakli teatralnych i programów kabaretowych

O siostrze

„Jeżeli nie mogę być matką, niech przynajmniej będę aktorką. Ja muszę być kimś! I, cokolwiek to jest, chcę być w tym dobra!”

Marilyn Monroe (1926–1962) aktorka amerykańska

O matce

„Grałem w [krakowskim Starym Teatrze] spektaklach Andrzeja Wajdy, Jerzego Jarockiego, Jerzego Grzegorzewskiego, Tadeusza Bradeckiego, Krzysztofa Babickiego, u boku wielkich aktorów. Nigdy nie dano mi odczuć, że jestem młody, nowy i że niczego jeszcze nie umiem. Nikt nie afiszował się swoją wielkością.”

Jan Monczka (1956)

Źródło: Tomasz Gawiński, Mogę już grać ojców, „Angora”, 17 kwietnia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/115206.html

„Aktorem zdolnym można być z natury, albo po przejściu jednego kursu. Można też na przykład pójść do studium aktorskiego i tam czekać na odkrycie przez jakiegoś znanego reżysera.”

Liliana Komorowska (1956) polska aktorka filmowa i teatralna

Źródło: Rozmowa z aktorką Lilianą Komorowską oraz Christianem Duguay, reżyserem filmu „Art of War - Zasady walki”, stopklatka.pl, 7 grudnia 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1516

O naturze , O czekaniu , O walce

„Studia i nauka to jedna strona medalu. Nie wszyscy, którzy kończą studia, pracują później w zawodzie. By praca dawała satysfakcję i… pieniądze, aktorem trzeba być całym sercem, całym sobą…”

Mirosław Baka (1963) polski aktor

Źródło: Nie jestem ponurakiem!, „Tina” 47/05 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nieje2.htm

O pieniądzach , O studiach , O nauce , Serce

„Kiedy stałam się już kobietą i jednocześnie zawodową aktorką, cała moja długa droga polegała na tym, żeby widziano mnie inaczej niż tylko przez pryzmat mojej powierzchowności. Przez długie lata przez tę moją kobiecość odbierano mi prawo nie tylko do posiadania talentu, ale też często intelektu.”

Katarzyna Figura (1962) aktorka polska

Źródło: „Exklusiv” 2006, nr 5

O kobietach

„Wydaje mi się, że dla aktorów nie powinno mieć znaczenia, czy jest to serial, czy film, tylko czy nie będzie im później wstyd wpisać dany projekt w swoją filmografię.”

Peter J. Lucas (1962) aktor amerykański pochodzenia polskiego

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=39462

„Panie Warren żyją wśród nas, wciąż dowiadujemy się o handlu „żywym towarem”, a ogłoszenia typu „Prywatka dla VIP-ów”, „1000 zł za jedną noc” spotykamy w codziennych gazetach. Prostytucję uprawiają kobiety o różnym statusie społecznym: biedne, bezradne, ale i świetnie wykształcone, z tzw. dobrych domów. Prostytucja stała się wielkim przemysłem, którego udziałowcami nie są wyłącznie ludzie z nizin. Ale sztuka Shawa nie jest jedynie analizą socjologiczną tego zjawiska, lecz jest też utworem moralistycznym, pokazującym, że w złu można uczestniczyć bezwiednie i czerpać z niego zyski, nie zdając sobie z tego sprawy. Na tym polega dramat córki pani Warren, jej relacji z matką. To był dla mnie, reżyserki i zarazem aktorki grającej tytułową bohaterkę, najistotniejszy problem w tym spektaklu.”

Anna Sokołowska (1933–2016) polska reżyserka

Źródło: „Dziennik Polski”, 27 stycznia 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/spip.htm

O kobietach , O ludziach , O sztuce , O matce

„Czasami wyzwaniem aktora jest powstrzymać się od grania i po prostu być.”

Maciej Stuhr (1975) aktor polski

Źródło: wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=42188

„(…) rola tego typu sprawia, że postać staje się ważniejsza niż aktor. Wolverine należy już do mitologii popkultury, podobnie jak na przykład Han Solo z Gwiezdnych wojen albo Brudny Harry i Mad Max. To outsider skłócony z całym światem, i chyba właśnie za to fani go tak uwielbiają.”

Hugh Jackman (1968) aktor australijski

Źródło: wywiad, 2003 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=14160

O świecie

„Po pierwsze, możliwość bezpośredniego obcowania z widzem. W teatrze aktor spotyka się z bezpośrednią reakcją swojego odbiorcy i wie od razu, czy prowadzona przez niego scena czy monolog spotyka się z takim odbiorem, jakiego się spodziewał (…). Gra w teatrze to nie tylko relacja i współdziałanie między aktorami, ale to również ciągły dialog z widownią. Dobry odbiór (…) powoduje, że chcesz dać z siebie jeszcze więcej, rosną ci skrzydła. Po drugie – rewelacyjne jest to, że każdy spektakl jest inny, bo inna jest publiczność, inny jest dzień tygodnia, co innego nieświadomie wnoszę ze sobą z zewnątrz. I po trzecie, faza przygotowań i możliwość prawdziwej pracy nad rolą, analizowania postaci itd., która jest zazwyczaj dłuższa niż w filmie i zawsze dłuższa od tej w telewizji.”

Rafał Cieszyński (1976) aktor polski

o tym, co pociąga w pracy w teatrze.
Źródło: Marta Jachnik, Kocham pracę przed kamerą i w teatrze, „Echo Miasta Warszawa” nr 86, 21 listopada 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/127635.html

O grach , O relacjach

Cytaty na temat aktor strona 10

Cytaty na temat aktor
strona 10