Cytaty na temat warszawa (699 cytatów, strona 6)

„9 maja 1794 roku, równo 222 lata temu, na Rynku Starego Miasta w Warszawie stanęły szubienice dla zdrajców i sprzedajnych posłów. Taki był haniebny koniec Targowickiej Zdrady i jej autorów. Baczcie, więc Panowie Nowocześni, by historia nie zatoczyła koła i by polski lud ponownie nie musiał wymierzać historycznej sprawiedliwości. Zdrajcy, którzy zawiśli na Rynku Starego Miasta też byli majętni, ustosunkowani, pełni zaszczytów i poparcia na obcych dworach, ważniejszych nawet od Brukseli – dziś. Można bowiem być popularnym i w centrum uwagi i wydarzeń nie zdając sobie sprawy z roli błazna po środku areny cyrkowej. Można być medialnie donośnym i głośnym niczym dzwon i zarazem pustym w środku, co nieustannie czyni przywódca Nowoczesnej Ryszard Petru. Na ile ponurym żartem i parodią są dziś w Polsce na poły masońskie hasła: „Wolności, Równości i Demokracji” czy „Jesteśmy i będziemy w Europie”. […] Dlatego nie prowokujcie Polaków, uczcie się historii i wyciągajcie z niej wnioski, również z tego co stało się ze zdrajcami i zaprzańcami równe 222 lata temu.”

Janusz Szewczak (1953) polski polityk

Źródło: Historia nauczycielką życia jest http://wpolityce.pl/polityka/292149-historia-nauczycielka-zycia-jest, wpolityce.pl, 8 maja 2016

O ludziach , O zdradzie , O sprawiedliwości , O demokracji

„Jeżeli dyktatura w Warszawie była inteligentna, to dyktatura policjanta taką być nie mogła, bo przeważna część policjantów nawet do swego zadania nie dorosła. A jednak byli to ludzie, którzy rządzili i sądzili. Zaczęły się orgie szykan i nadużyć.
Stan podobny wywołuje wśród ludności niechęć, a często nienawiść do urzędników, a przez utożsamianie ich z państwem niechęć ta przechodzi na państwo. Toteż lud obojętnieje dla państwa, nie znajdując opieki, a czując pogwałcenie swych praw, usuwa się na bok.”

Wincenty Witos (1874–1945) polski działacz ruchu ludowego, premier II Rzeczypospolitej

przed sądem okręgowym w Warszawie, 28 października 1931.
Źródło: Na procesie brzeskim, w: Wielkie mowy historii, t. 2, Spółdzielnia Pracy Polityka, Warszawa 2006

O nienawiści , O ludziach , O historii

„Gdybyśmy zachowali się zupełnie biernie, Warszawa nie uniknęłaby zniszczeń i strat. Musieliśmy się liczyć z tym, że jeżeli stolica stanie się polem bitwy i walk ulicznych między Niemcami a Sowietami, może ją czekać los Stalingradu. Ani na chwilę nie mam zamiaru uchylać się od osobistej odpowiedzialności za decyzje, które podejmowałem jako dowódca Armii Krajowej.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

O losie , O zachowaniu , O decyzjach , O stracie

„Czasami zastanawiam się nad tym, czy jest to możliwe, żeby istniało kilka równoległych do siebie światów? Sam nie potrafię udzielić odpowiedzi na to pytanie, więc trzeba by pytać mądrych ludzi. Wiem jednak, że chętnie przeniósłbym się do czasów XIX-wiecznej Warszawy, w której żyli bohaterowie najpiękniejszych i najbardziej wzruszających powieści. Sam na pewno mógłbym wtedy być spiskowcem, bojownikiem o niepodległość w szeregach PPS. Całkiem możliwe, że byłbym wtedy romantycznie zakochany w jakiejś pannie z dobrego domu, z którą spacerowałbym w niedzielne popołudnia po Krakowskim Przedmieściu przy melodii Fal Dunaju i przesiadywał z nią w cukierni u „Bliklego.””

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Wszyscy byli odwróceni

O ludziach , O świecie , O domu , Pytanie

„Zniszczenia materialne Warszawy były olbrzymie. Według obliczeń opartych na danych Głównego Urzędu Statystycznego zniszczenia budynków spowodowane działaniami wojennymi wynoszą:
Działania wojenne 1939 r.–9,5%
Zniszczenie getta 1943, 1944 r.–15,0%
Powstanie Warszawskie 1944 r.–34,3%
Planowe zniszczenie przez Niemców od 5 października 1944 do 1 stycznia 1945–27,9%”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Powstanie Warszawskie, Warszawa 2004, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, s. 250–251.

„Jakże inaczej, młody geniusz Rafał Blechacz! Po wygraniu sławnego Konkursu Chopinowskiego w Warszawie w roku 2005 udowodnił światu muzyki klasycznej, jak dojrzałym jest pianistą, i jak wielki drzemie w nim potencjał artystyczny.”

Rafał Blechacz (1985) polski pianista

Autor Aargauer Zeitung
Źródło Recenzje 2013, blechacz.net http://www.blechacz.net/?nodeid=4

O świecie

„Gdyby Karol Młot nie powstrzymał inwazji Saracenów po Tours, dziś w szkołach w Oksfordzie nauczano by Koranu.(…) Gdyby Piłsudskiemu i Weygandowi nie udało się pod Warszawą powstrzymać triumfalnego marszu Armii Czerwonej, przyniosłoby to w rezultacie nie tylko niebezpieczny zwrot w dziejach chrześcijaństwa, lecz również fundamentalne zagrożenie całej zachodniej cywilizacji. Bitwa pod Tours ocaliła naszych przodków przed jarzmem Koranu; jest rzeczą prawdopodobną, że bitwa pod Warszawą ocaliła Europę Środkową i część Zachodniej przed o wiele większym niebezpieczeństwem: przed fanatyczną tyranią sowiecką.”

Edgar Vincent D’Abernon (1857–1941)

Źródło: The eighteenth decisive battle of the world: Warsaw, 1920

„To nie była zwykła wiara w Boga, ale coś z płomienia wiary. Płonęła Warszawa, płonęły ludzkie serca, zwłaszcza jeszcze w sierpniu, bo potem przyszły trudniejsze momenty i załamania. Okres między 15 a 26 sierpnia to był czas wielkiego podniesienia ducha, ogromnej modlitwy, jarzących się świec zapalanych na ołtarzykach Matki Bożej Jasnogórskiej i niezwykłej ufności. Mogę śmiało napisać, że i nasza ufność do Matki Bożej przechodziła wszelkie pojęcie. Żyłyśmy tą ufnością. Nasze postanowienie, które uczyniłyśmy na Chłodnej, że idziemy na Jasną Górę, było rzeczywistością. To nie było tylko hasło, które człowiek czasem sobie przypomina, ale to było nasze życie. Żyłyśmy Matką Bożą Jasnogórską. Byłyśmy tak Nią przejęte i zafascynowane, że nieustannie w duszy widziałyśmy Cudowny Obraz. Nieraz zdawało się nam, że chmury układają się w kształt postaci Matki Bożej. Tak było przed 26 sierpnia. Wszystkie zobaczyłyśmy na niebie zarys obrazu Matki Bożej Częstochowskiej w znanym kształcie koron i sukienek. Widziałyśmy to nie tylko my, ale i inni. Wtedy rozgrzała mnie nieugięta pewność, że nie zginiemy i tej pewności nie straciłyśmy do końca powstania, pomimo świadomie złożonej ofiary z życia. Miałyśmy pewność, że my ocalejemy i że Matka Boża znajdzie sposób, by uratować Warszawę.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 63.

O życiu , O Bogu , O wierze , O duszy

„W Warszawie pełno jest tablic upamiętniających rozstrzelanych Polaków. Kto rozstrzeliwał? „Hitlerowcy albo naziści”. Niemców przy tym nie było. Ja te czasy pamiętam. Nikt się wtedy nie pytał, jakie ci Niemcy mieli legitymacje! I nie dziwmy się, że potem się mówi o „polskich obozach śmierci”. Przecież z tych tablic wynika, że Niemców w Polsce nie było! Trzeba to zmienić, póki żyją ludzie, którzy tamte czasy pamiętają.”

Jan Pietrzak (1937) polski satyryk

Źródło: „Goń z pomnika bolszewika” w Klubie Ronina, blogpress. pl, 13 lipca 2012 http://blogpress.pl/node/13599

O śmierci , O ludziach

„Sposób, w jaki ludność przyjmowała te kolejne nieszczęścia, a wreszcie samą kapitulację, przynosi Polakom większą chwałę niż sukcesy pierwszych tygodni. Są polskie i niepolskie opisy tego dnia, w którym po podpisaniu kapitulacji wojsko i ludność zaczęły opuszczać Warszawę. Godność tego pobitego wojska, które w zwartych szeregach odchodziło na jakże niepewny los, godność tej opuszczonej ludności, która żegnała je łzami, a nie słowami przekleństw – jest to coś, czego nie można zapomnieć i co winno zostać przeniesione przyszłym pokoleniom Polaków. Pobici, ale nie rozbici moralnie, zjednoczeni we wspólnym porywie, do końca nie ulegli rozkładowi wewnętrznemu, którego przecież można by się spodziewać po tylu dniach klęsk i zawodów – tak uzewnętrzniała się w chwili największej próby siła moralna Warszawy. Siła dojrzewająca w katakumbach konspiracji, a wyzwolona i eksplodująca podczas powstania. Ostatniego polskiego powstania pierwszej połowy XX wieku, godnego wielkich tradycji powstania wielkopolskiego i trzech powstań śląskich. Gdyby kończyło się ono rozkładem, nawet wtedy, gdyby w ostatniej chwili przyszedł jakiś ratunek i miasto ocalało – byłoby to powstanie prawdziwej klęski. Może nie tak tragiczne, ale odrażające, niosące przyszłym pokoleniom – jak każda małość, każda zdrada – nie pokarm, lecz truciznę. Jakkolwiek byśmy oceniali decyzję powstania – a oceniać ją można nie z jednego punktu widzenia i jak wiemy oceny są tutaj krańcowo różne, jakkolwiek ocenialibyśmy jego sens wojskowy i polityczny – i tutaj zdania są bardzo podzielone, jedno przynajmniej pozostanie jasne: egzamin, przed którym stanęło miasto, zdany został, z niewielkimi wyjątkami, bardzo dobrze. Zarówno pod względem samoorganizacji, współpracy z wojskiem, jak też postawy moralnej. Postawy moralnej utrzymanej do końca. Postawy, którą zachowały władze powstańcze, żołnierze i zwykli obywatele.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 123–124

O losie , O zdradzie , O zachowaniu , O decyzjach

„Heroiczna obrona Warszawy w 1939 r., udział lotników polskich w bitwie o Wielką Brytanię, solidarność i walka okupowanego kraju, jedynego, który odrzucił kolaborację z Niemcami, Monte Cassino i Normandia, sprawa Katynia – wszystkie te wydarzenia przebijały się na pierwsze strony prasy światowej. Powstanie Warszawskie było w tym łańcuchu wydarzeniem najmocniej kształtującym opinie i nastroje, nad którymi żadna demokracja nie może całkowicie przejść do porządku. Okazało się, że nawet Stalin nie mógł sobie na to pozwolić. Wydawało się, że po zwycięstwie miał w ręku wszystkie atuty i mógł robić, co mu się podobało. A jednak Polska w odróżnieniu od państw bałtyckich i Mołdawii nie została wcielona do ZSRR jako republika sowiecka. Polityczna cena takiej aneksji byłaby w wypadku Polski zbyt wysoka. Pociągnęłaby za sobą całkowite zerwanie z Zachodem, osłabienie wpływów komunistycznych w Europie Zachodniej i gdzie indziej. Potrzebny był kamuflaż i postępowanie stopniowe, a więc utrzymanie na jakiś czas pozorów niepodległości i demokracji. Takie pozory stwarzały tzw. demokracje ludowe.”

Jan Nowak-Jeziorański (1914–2005) polski dziennikarz, politolog, działacz społeczny, żołnierz AK

Źródło: Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza, Marian Marek Drozdowski (red.), op. cit., s. 495.

O demokracji , O zerwaniu , O czasie , O walce

„W całej naszej historii jest tylko jedno wydarzenie o podobnej dramaturgii. 21 kwietnia 1773 roku na Zamku Królewskim w Warszawie poseł nowogródzki Tadeusz Rejtan rzucił się na ziemię, by własnym ciałem zagrodzić innym posłom wejście na salę obrad, gdy chcieli zatwierdzić I rozbiór Polski. Gest Rejtana przeszedł do podręczników historii. Pamięć o pułkowniku Bociańskim na razie jest tylko w naszych sercach, ale ma w nich trwale miejsce.”

Ludwik Bociański (1892–1970) polski wojskowy i działacz polityczny

wicewojewoda wielkopolski Przemysław Pycia, komentując podjęcie przez Ludwika Bociańskiego próby samobójczej wobec fiaska powstrzymania Naczelnego Wodza Edwarda Rydza-Śmigłego przed opuszczeniem kraju.
Źródło: Pułkownik Bociański powrócił do Ziemi Ojczystej http://www.poznan.uw.gov.pl/c/portal/layout?p_p_action=0&p_p_state=normal&p_p_mode=view&p_l_id=PUB.1.65&p_p_id=Portlet_Content_Details_WAR_wuwportlet_INSTANCE_GJDx&_Portlet_Content_Details_WAR_wuwportlet_INSTANCE_GJDx_contentOid=ZW93dn4xZGRmNmJlNy0yMjQzLTFmMmYtODcxNC02NGFkMzBlZmM1N2F%2BcGx%2BMS4x, strona Wielkopolskiego Urzędu Wojewódzkiego, 7 lutego 2009

O historii , Serce

„Reichsführer SS obiecał mi ponownie, że uzyskam Krzyż Rycerski, gdy Warszawa będzie zdobyta.”

Erich von dem Bach-Zelewski (1899–1972) niemiecki zbrodniarz hitlerowski, generał

prywatne zapiski von dem Bach-Zelewskiego.
Źródło: Lesław M. Bartelski, Mokotów 1944, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1971.

„O Jarosławie Wielki, władco dusz Polaków,
Który nasz naród wyprowadzisz z klęski,
Który zdobędziesz imperium Lechitów,
I znów odrodzisz Warszawę i Kraków.”

Selim Chazbijewicz (1955) polski politolog, pisarz, publicysta i nauczyciel akademicki

Źródło: Oda dla Jarosława Kaczyńskiego, przywódcy narodu, zwycięzcy w wyborach, za: „Ty, który od nowa polską godność wskrzeszasz”. Powstała oda do Jarosława Kaczyńskiego http://www.newsweek.pl/polska/oda-do-jaroslawa-kaczynskiego-selima-chazbijewicza-wiersz-o-kaczynskim,artykuly,396992,1.html, newsweek.pl, 14 września 2016.

O duszy

„Nie podzielam opinii, że Warszawa jest brzydka, wręcz przeciwnie – uwielbiam to miasto, kocham ten chaos, brak centrum, tymczasowość przestrzeni, wszystkie warszawskie urbanistyczne wpadki, handlowe niezręczności, nowe wbite jak klin w stare, co czasem tworzy przedziwne, prawie że geologiczne formacje. Bardziej cenię ten „azjatycki” melanż, niż glanc – jakże nudny i przewidywalny – europejskich, ślicznych stolic.”

Paweł Soszyński (1979) polski literaturoznawca, krytyk teatralny i pisarz

Źródło: Warszawa jest łobuzem http://www.dwutygodnik.com/artykul/3881/, Dwutygodnik.com nr 89/2012.

O czasie , Kochać się

„Jeden był specjalnie na Warszawę straszny pies,
Już mówił nawet: „Warschau ist kaput!”
Lecz pomylił się łachudra, rozczarował fest
I próżny był majchrowy jego trud.”

Stanisław Grzesiuk (1918–1963) polski pisarz i pieśniarz

Źródło: piosenka Nie masz cwaniaka nad warszawiaka

„I rezyduję tutaj, na stałe przeprowadzam się i koniec i kręcimy lód, co półtora tygodnia jestem w Sejmie. Codziennie w robocie, Warszawa nasza.”

Beata Sawicka (1964) polska polityk

w rozmowie z funkcjonariuszem CBA 22 sierpnia 2007.
Źródło: nagrania operacyjne CBA; fragmenty – „Gazeta Wyborcza”, 18 października 2007, całość „Gazeta Polska” http://www.gazetapolska.pl/?module=messages&message_id=255

„Wątpić należy, czy wielki książę był w stanie – nawet używając wszystkich oddziałów wojskowych, które gotowe były walczyć przeciwko powstaniu, i nie wahając się przed wydaniem rozkazów najdrastyczniejszych – stłumić rozruchy w Warszawie w momencie, gdy na ulice wyległ kilkunastotysięczny tłum, zbrojnie wspierając akcję sprzysiężonych polskich oddziałów wojskowych. Nie ulega wątpliwości, że w chwili rozpoczęcia powszechnej, otwartej walki między siłami polskimi i rosyjskimi wszystkie oddziały polskie wyłamałyby się z posłuszeństwa wobec stojących u boku Konstantego swoich dowódców i przyłączyły do powstania – co do tego nie miał wątpliwości nawet generał „Staś” Potocki. Plebs miejski zdecydowany był na walkę uliczną, czuł swoją siłę i nie lękał się bynajmniej starcia z regularnymi oddziałami.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: s. 15

O sile , O walce

„To moje miasto, które jest mi bliższe niż utracona przed laty Warszawa. Tu jest wspaniała inteligencja, nie zmajoryzowana białymi kołnierzykami, nie zagoniona, wolna, naturalna, nie sztuczna. Jestem z Łodzią od lat związany, chyba znam to miasto, czuję je. I postaram się, by Teatr Nowy wyrastał z kontekstu Łodzi.”

Zbigniew Brzoza (1957) polski reżyser

Źródło: „Dziennik Łódzki”, 8 listopada 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/nmirz.htm

O inteligencji , O lecie

„Tegorocznego 1 sierpnia w obchodach brał udział mój syn. Nie krzyczał i nie buczał, ale może by to zrobił, gdybym mu wcześniej powiedział, że byłem w Warszawie 31 lipca 1984 r. i stałem przy ulicy Miodowej obok grupy Niezłomnych Powstańców, którzy odmówili udziału w uroczystości położenia kamienia węgielnego pod pomnik „Bohaterów Powstania Warszawskiego”. Niezłomni z daleka obserwowali tych upadłych, którzy stanęli wtedy przy Jaruzelskim. Tacy jak Ścibor zgodzili się nie tylko na zmianę projektu pomnika, z wybranego w konkursie i wyrażającego ideę Powstania, na socrealistyczną kalkę pomników partyzantów sowieckich, ale i na poniżenie pamięci ofiar przez zmianę nazwy z „Pomnika Powstania” ma „Pomnik Bohaterów”. Słyszałem wówczas gwizdy i okrzyki oburzenia, bo wtedy wszyscy wiedzieli, że cała akcja jest zakłamaną komunistyczną propagandą, a ci, którzy w niej uczestniczą są chronionymi przez ZOMO i SB kolaborantami komuny.”

Krzysztof Wyszkowski (1947) polski polityk, publicysta, działacz opozycji w PRL

Źródło: Młody bohater – stary oportunista, „Gazeta Polska”, 8 sierpnia 2012

„Wspieram swym nazwiskiem ów Marsz, który wyruszyć ma ulicami Warszawy 11 listopada. Organizatorem jest młodzież, która wprost nawiązuje swym szyldem do dwóch znanych sprzed wojny organizacji: Młodzieży Wszechpolskiej i Obozu Narodowo-Radykalnego – „ABC”. Osoby tworzące te środowiska, jeśli przeżyły lata 1939–1956, nigdy już nie miały szans na obronę swojego dobrego imienia. Mordowane przez Niemców i sowieckich oraz polskichkomunistów były równocześnie opluwane przez pismaków, których – jak się zdaje – potomkowie nadal niczego, poza formalnie uprawianym po ojcach zawodem, się nie nauczyli. By przerwać zatem trwałość tych stalinowskich praktyk, nadal obecnych w mediach niepodległej Polski, przybliżę drogim czytelnikom środowisko tworzące wyżej wymienione organizacje.”

Jan Żaryn (1958) polski historyk

o Marszu Niepodległości.

O wojnie , O młodzieży

„W Warszawie została wprawdzie powołana pełnomocniczka prezydenta ds. równego traktowania, ale w praktyce to nic nie znaczy, nie ma ona ani wyraźnie określonych kompetencji, ani budżetu i niewiele może zrobić. Taki urząd powinien nie tylko monitorować, co się w mieście dzieje zarówno na poziomie ratusza, jak i dzielnic, ale także proponować rozwiązania równościowe oraz zajmować się konkretnymi przypadkami dyskryminacji i mieć przede wszystkim na ten cel środki zagwarantowane w budżecie.”

Agnieszka Grzybek (1970) polonistka i feministka polska

Źródło: rozmowa Mikołaja Syski, krytykapolityczna.pl, 19 listopada 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Serwissamorzadowy/GrzybekWarszawatotorprzeszkod/menuid-403.html

„Trasa z Warszawy do Wrocławia powinna mieć patronat Mira, Zbycha i Rycha, dla upamiętnienia tych „Tfurców” przez duże Tfu.”

Jan Tomaszewski (1948) piłkarz polski (bramkarz)

Źródło: Nobel dla Mira, Zbycha i Rycha, „Gazeta Polska”, 8 czerwca 2011

„O Cimoszewiczu mówi się, że poza pierwszą wpadką (poinformowanie o pewnych elementach stanowiska negocjacyjnego w Brukseli, a nie w Warszawie), która spowodowała przedwczesny i nieuzasadniony wniosek o wotum nieufności, na arenie międzynarodowej działa bezbłędnie, co znalazło między innymi wyraz w bardzo dobrej opinii wystawionej mu przez Jana Nowaka-Jeziorańskiego.”

Janina Paradowska (1942–2016) dziennikarka polska

O politykach lewicy
Źródło: „Polityka” nr 29, 20 lipca 2002

„Poglądy zwolenników bitwy o Warszawę, czy to w Londynie czy to w Warszawie, można podsumować następująco: politycznym celem powstania miało być opanowanie stolicy w walce przeciw Niemcom i wystąpienie wobec wkraczających wojsk sowieckich oraz władz „Polski lubelskiej” w charakterze prawowitego gospodarza.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 37.

O historii , O charakterze , O walce

„W czasach wiecznych porachunków i strzelanin, kiedy media cały czas informowały o Wołominie, Pruszkowie i jatkach w centrum Warszawy, zgłaszały się do mnie partnerki gangsterów na terapię, często prosząc, żebym wpłynął na zmianę życia przez ich partnerów. Potem, kiedy byłem na jakimś wyjeździe w Zakopanem, ktoś cały czas fundował mi szampana. Butelki były przynoszone na mój stolik. Powiedziano mi, że to od słynnego „Pershinga” z Pruszkowa. Do dziś nie wiem, czym sobie zasłużyłem na takie wyróżnienie.”

Zbigniew Lew-Starowicz (1943) polski lekarz, ekspert seksuologii

Źródło: dziennikzachodni.pl http://blogi.dziennikzachodni.pl/poprostupytam/2013/11/19/prof-lew-starowicz-czyta-biblie-byl-ministrantem-a-episkopat-go-skrytykowal/

O czasie , O czytaniu

„Nie miałem pracy. Byłem spoza Warszawy, miałem mało kontaktów. Handlowałem na Kole starymi meblami. Ale wiedziałem, że jestem aktorem i to kwestia czasu, kiedy ta praca będzie.”

Maciej Kozłowski (1957–2010) polski aktor

Źródło: „Viva!” nr 8, 13 kwietnia 2004

O czasie

„Życie wiążę z Wrocławiem. Warszawa mnie nie ciągnie, nie mam ciśnienia, żeby tam pracować.”

Grzegorz Wojdon (1972) aktor polski

Źródło: Małgorzata Matuszewska, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 140, 17 czerwca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/119463.html

O życiu

„Ulice Warszawy były jakby odmienione. Młodzież polska zachowywała się swobodnie. Patrole niemieckie jakby nie zwracały uwagi i nie widziały grup Polaków, które w poprzednich okresach na pewno by zatrzymały. Nie honorowano już napisów „Nur für Deutsche” (Tylko dla Niemców). W ostatnich dniach lipca 1944 r. jechałem tramwajem z Pragi aleją 3 Maja, a więc przez dzielnicę zamieszkaną przez Niemców. Czekali na przystankach, zamierzając zająć miejsce w przeznaczonej dla nich części tramwaju. Motorniczy jednak nie zatrzymywał się, wołając do czekających, wspólnie zresztą z pasażerami, że tramwaj jest tylko dla Polaków.”

Kazimierz Leski (1912–2000) inżynier polski, żołnierz AK, uczestnik powstania warszawskiego

Źródło: Życie niewłaściwie urozmaicone. Wspomnienia oficera wywiadu i kontrwywiadu AK, wyd. II, Warszawa 1995, s. 292.

O życiu , O młodzieży , O czekaniu

„Dostałem sygnał z Warszawy, że mają już państwo obraz, więc możemy spokojnie we dwójkę oglądać mecz.”

Dariusz Szpakowski (1951) polski dziennikarz sportowy

Źródło: „Przegląd” nr 3, 21 stycznia 2002

Obraz

„Wszyscy możecie czuć się już teraz wygrani, bo wyłoniono was podczas ciężkich, długich preeliminacji.(…) Jestem przekonany, że grając utwory Chopina spędzicie w Warszawie wspaniały czas. To zastanie w waszej wyobraźni jako wspaniałe wspomnienie.”

Andrzej Jasiński (1936) pianista polski

do uczestników XVI Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina.
Źródło: Konkurs chopinowski: Chińczyk zagra jako pierwszy, gazeta.pl, 30 września 2010 http://warszawa.gazeta.pl/warszawa/2029020,34889,8449370.html

O wspomnieniach , O czasie

„Gdybyś pokazywał Warszawę za pomocą śmierdzącej, zasikanej, obrzydliwej kamienicy pełnej alkoholików, a przecież są takie w mieście, ładowałbyś ten obrazek non stop, czy ktokolwiek chciałby spędzić tutaj weekend? (…)
Obrazki typu dziecko z muchą na czole, spuchnięty brzuch mają wywoływać wrażenie: ach, ci Afrykanie, ciemni, nie radzą sobie z rzeczywistością, Europejczyk czy Amerykanin musi pokazać im, jak żyć. A przy okazji wydobyć za darmo cenne afrykańskie surowce i zarobić miliardy.”

Omenaa Mensah (1979)

Źródło: rozmowa Marka Górlikowskiego, Omenaa Mensah: Czysta biała Polska? Czarno to widzę http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,21302008,omenaa-mensah-czysta-biala-polska-czarno-to-widze.html, wyborcza.pl, 28 styczna 2017.

O dzieciach , O wrażeniach , O rzeczywostości , O pomocy

„Łapmy promienie, zamiast eskalacji zła.
Warszawa, stolica moja, WWA.”

Sokół (raper) (1977) polski raper

WWO, Witam was w rzeczywistości
Źródło: Promienie

„Żałujemy, że nie mogliśmy z powodu złej pogody w Polsce grać na wolnym powietrzu, np. na Rynku Starego Miasta w Warszawie w Krakowie, tak jak gramy w plenerze w Awinionie.”

Gérard Philipe (1922–1959) aktor francuski

wypowiedziane na pożegnalnym bankiecie wydanym 20 października 1954 przez Włodzimierza Sokorskiego.
Źródło: Ada Borkowska, Między spektaklami pracował przy odbudowie Warszawy, „Retro” nr 4 (18), kwiecień 2016, s. 41.

O pogodzie

„Nie nagrałem tej płyty ze znudzenia czy nadmiaru wolnego czasu. Wręcz odwrotnie – kradłem ten czas, jeżdżąc z Warszawy do Częstochowy przynajmniej rok, żeby nagrać te piosenki.”

Andrzej Grabowski (1952) aktor polski

Źródło: „Nowa Trybuna Opolska”, 20 stycznia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/26648

O czasie , O czytaniu

„Najpierw – mówi mi mama – powinniśmy iść na Warszawę. Najpierw załatwmy sprawy u siebie. Obalmy tych i wybierzmy takich, którzy spytają: ile dzieci uciekających przed wojną utonęło w morzu w tym roku? Co możemy zrobić, by w przyszłym nie utonęło żadne?
Takich polityków w Polsce nie ma. Nie ma na takich zapotrzebowania? Na Boga jest! Bóg się rodzi. Uchodźca.”

Wojciech Tochman (1969) polski dziennikarz

Źródło: Bóg się rodzi, „Duży Format” http://wyborcza.pl/duzyformat/7,127290,21125630,bog-sie-rodzi-tochman.html, wyborcza.pl, 19 grudnia 2016.

O Bogu , O wojnie , O dzieciach

„Danuta i Włodzimierz Masłowscy, Wielka księga myśli polskiej, Warszawa 2005.”

Łukasz Górnicki (1527–1603) pisarz, sekretarz i bibliotekarz Zygmunta II Augusta

Źródła

O myślach , O myśleniu

„W Warszawie jest po prostu fajnie, a poza tym mieliśmy [z żoną] tam dużo wspólnych znajomych, nie mówiąc o kolegach z zespołu.”

Tomasz Budzyński (1962) polski wokalista rockowy, malarz, poeta

odpowiedź na pytanie, dlaczego mieszkał w Warszawie.
Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, Miłość zawsze zwycięża, „Magazyn Familia”, 23 kwietnia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/Milosc_zawsze_zwycieza_,3947,91.html

O miłości

„Jest miejsce zamknięte,
w Warszawie bez wiary,
w szczerej Warszawie
otwartej przez wojny.”

Piotr Matywiecki (1943) polski poeta i krytyk literacki

Źródło: Ballada o szczerym mieście

O wojnie , O wierze

„Jesteście jedyni dla mnie i żaden sukces nie przewróci mi w głowie. Nie zmienię się dla nikogo. Obojętnie co się ze mną stanie, to moim domem zawsze będzie Warszawa. A ja pomogę Wam zdobyć świat przy moim boku (…). Pragnę polską piosenkę wprowadzić w świat i to jest moim celem… (…) Potem przyjadę do domu, do Was. Zrobimy ogromne party. Razem z Wami chcę przygotować mój wielki koncert w Sali Kongresowej. Potem znowu wyjadę do Las Vegas na otwarcie swojego programu.”

Violetta Villas (1938–2011) polska piosenkarka

Źródło: fragment listu artystki z USA do Orkiestry Polskiego Radia.

O świecie , O domu , O sukcesie

„Co było 2 sierpnia 1944 roku? Na zachodzie szła od czerwca ofensywa aliantów przez Francję, Belgię, Holandię. I od Włoch. Front rosyjski stał na Wiśle. Warszawa weszła w drugi dzień powstania. Obudziły nas huki. Padał deszcz.”

Miron Białoszewski (1922–1983) polski poeta

Pamiętnik z powstania warszawskiego

„W Warszawie łapali się za głowy, jak to możliwe, że kobieta może mieć w ogóle dostęp do tak ważnych dokumentów. Polski sztab generalny uważa, że w szafach umieszcza się specjalnie fałszowane materiały. Próbowałem odeprzeć jego wątpliwości i nadmieniłem, że wszystko, co dotychczas dostarczyła pani von Natzmer, było prawdziwe. Wobec tego Plan A też musi być prawdziwy.”

Jerzy Sosnowski (1896–1942)

relacja z grudnia 1932.
Źródło: Janusz Piekałkiewicz, Dzieje szpiegostwa, Warszawa 1999.

O kobietach , O relacjach

„Słyszałem, że Warszawa jest szara i już mnie za to kilka osób przepraszało, ale mi się to bardzo podoba! Jest… inspirująco.”

Josef Salvat (1988)

Źródło: „Słyszałem, ze Warszawa jest szara i już mnie za to kilka osób przepraszało, ale mi się to bardzo podoba!”, uwolnijmuzyke.pl, 31 października 2016 http://www.uwolnijmuzyke.pl/slyszalem-ze-warszawa-jest-szara

„Przez letnie miesiące pół dnia uczyłem się, a od południa do wieczora pracowałem przy żniwach. Resztę egzaminów zdałem po wakacjach. Trzeci rok studiów rozpocząłem bez forsy. Ubranie spadało ze mnie. Brat kupił mi nowe, za co byłem mu wdzięczny. I tak jakoś przetrzymałem ostatni rok. Dawałem korepetycje uczniom z gimnazjum i trochę zarabiałem na swoje potrzeby. Ratowało mnie to głównie, że w styczniu 1923r moja młodsza siostra Pola wyszła za mąż za dalekiego krewnego Franka Soszyńskiego stolarza z Warszawy. Był on dość zamożny. Zdążył już dorobić się części domu w Bydgoszczy i 2/3 domu w Warszawie przy ulicy Dzielnej N-56. Poza tym prowadził warsztat stolarski przy ulicy Leszno 48. Wesele odbyło się w Siedlcach w mieszkaniu Stacha przy ulicy Ogrodowej 4 Małżonkowie Soszyńscy t. j. Szwagrostwo zamieszkali w lokalu przy warsztacie. Było to dość nędzne mieszkanie zawsze zakurzone i niemożliwe do utrzymania w czystości. Ale w tym czasie trudno było zdobyć się na coś lepszego, gdyż odstępne bardzo drogo kosztowało.
I tak siostra męczyła się w tym mieszkaniu do śmierci szwagra w 1934 r. Był to zacny i dobry człowiek. Dowód – na jego pogrzebie żydzi lokatorzy z ul. Dzielnej z jego domu kupili wieńce i urządzili orszak żałobny, co było opisane w Expresie Porannym pod tytułem „Niesamowity pogrzeb”. Później żydówki przychodziły na jego grób opłakiwać swego dobrego gospodarza, który pomimo zaległości w komornem ponad 10.000zł. nikogo przez cały czas nie wyeksmitował z mieszkania.
Po jego śmierci Siostra Pola wraz z dwojgiem dzieci Jankiem lat 10 i Krystyną lat 6 zamieszkała w 2 pokojowym mieszkaniu w swoim domu przy ulicy Dzielnej 56.”

Jan Soszyński (1924–1944)

Ze wspomnień wuja
Źródło: fragment pamiętnika Wincentego Kobylińskiego, wuja Jana Soszyńskiego.

O śmierci , O dzieciach , O domu , O siostrze

„W Wilnie układać się z carem, a nie w Warszawie z Konstantym.”

Maurycy Mochnacki (1803–1834) generał, polski działacz polityczny, publicysta

hasło rzucone przez niego podczas Nocy Listopadowej w nocy z 29 na 30 listopada 1830
Źródło: Kronika Polski. W boju i na tułaczce: 1831–1846, Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków, 1998, s. 20.

„Paweł, żebyś nie wiem co zrobił, jak zaprzedał się Jarosławowi Kaczyńskiemu, to nigdy nie będziesz kandydatem na prezydenta miasta stołecznego Warszawy, bo nie jesteś z zakonu PC.”

Janusz Palikot (1964) polski polityk

odpowiedź na zarzuty Pawła Poncyljusza z PiS, że komisja „Przyjazne Państwo” tworzy legislacyjne buble i jest siedliskiem rozmaitych grup lobbystycznych.
Źródło: politbiuro.pl http://politbiuro.pl/politbiuro/1,88475,6071860,Pojedynek_w_Przyjaznym_Panstwie__Poncyljusz_vs_Palikot.html, 17 grudnia 2008

„Hanna Gronkiewicz-Waltz miała świadomość, że prezydent Warszawy ma ogromną władzę, ale również bardzo dużą odpowiedzialność, również za swoich pracowników.”

Jarosław Krajewski (1983) polski polityk

Źródło: Krajewski: Bałagan Gronkiewicz-Waltz, msn.com, 29 sierpnia 2016 http://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/polska/krajewski-ba%C5%82agan-gronkiewicz-waltz/ar-AAicySZ

„Księga cytatów polskiej literatury pięknej od XIV do XX wieku ułożona przez Pawła Hertza i Władysława Kopalińskiego, Warszawa 1975.”

Łukasz Górnicki (1527–1603) pisarz, sekretarz i bibliotekarz Zygmunta II Augusta

Źródła

O literaturze , O wieku

„Dla dyskusyjnych krętaczy,
Dla szczwaczy, dla posługaczy -
Polska nie jest pod żadną
Okupacją.
To znaczy -

Dla nich rządzi w Warszawie
Rząd normalny, legalny,
Prawny, konstytucyjny,
Narodowo-moralny.

Dla innych, dla nas, prawda
Inna jest. Gorzka i sroga:
Polska na dnie nieszczęścia,
Pod okupacją wroga,

Pobita, na ziemi leży,
Sztych szabli ma u krtani.
Stoją nad nią bezkarni,
Przez cały świat uznani

Gwałciciele bezwstydni,
trupojady, hyjeny,
A ją świat zdradził. I oczy
Odwraca od tej sceny.”

Marian Hemar (1901–1972) poeta polski, satyryk

Źródło: Dyskusja, Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza, 1969

O prawdzie , O świecie

„Pochodzę z małego miasteczka, gdzie nie miałam do czynienia z teatrem ani z aktorami. Swojego wyboru nie miałam z kim konsultować. Widziałam, że chcę wykonywać ten zawód i chcę być w Warszawie.”

Ewa Gawryluk (1967) polska aktorka

Źródło: wywiad Marzycielska realistka, 2004.

„Pani Kaczyńska może sobie zakupić parcelę w Warszawie, zdaje się, że ma dość pieniędzy, i wybudować na tej parceli pomnik jaki chce. I czy chce, mało mnie to obchodzi.”

Stefan Niesiołowski (1944) polityk polski, biolog

komentarz do inicjatywy budowy pomnika upamiętniającego ofiary katastrofy Tu-154M na Krakowskim Przedmieściu.
Źródło: gazeta.pl http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80271,9424227,_Pani_Kaczynska_moze_kupic_parcele_i_postawic_pomnik__.html, 12 kwietnia 2011

„Wolałabym, aby symbolem rozwoju Warszawy zamiast stadionu Legii stała się większa liczba żłobków i przedszkoli, tak aby rodzicie nie musieli podejmować trudnej decyzji, kto zostanie w domu, jeśli nie stać ich na przedszkole prywatne czy opiekunkę i nie mają babci na podorędziu.”

Agnieszka Grzybek (1970) polonistka i feministka polska

Źródło: rozmowa Mikołaja Syski, krytykapolityczna.pl, 19 listopada 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Serwissamorzadowy/GrzybekWarszawatotorprzeszkod/menuid-403.html

O domu , O decyzjach

„Stalinowscy sędziowie i prokuratorzy zostali uznanymi adwokatami, czy radcami prawnymi. Często żyją do dziś nieosądzeni za swoje zbrodnie. Żyją w dostatku, pobierając dużo wyższe emerytury od swoich ofiar. A ich dzieci – cóż – często korzystają z profitów komunistycznych dygnitarzy. Do dziś kreują polską rzeczywistość. Są wszędzie – w polityce, biznesie, mediach… Podam przykład czysto ludzki, przykład cmentarza na Powązkach Wojskowych w Warszawie. Dzieci PRL-owskich prominentów chodzą na groby swoich przodków, zapalają lampki. A dzieci ofiar? Oni w wolnej Polsce nie mają takiego „przywileju”, bo grobów ich ojców czy dziadków po prostu nie ma.”

Tadeusz Płużański (ur. 1971) (1971) polski historyk, dziennikarz i publicysta

Źródło: Ważna rozmowa Wiktora Świetlika z Tadeuszem M. Płużańskim, autorem książki „Bestie”, wpolityce.pl, 14 kwietnia 2012 http://wpolityce.pl/wydarzenia/26643-wazna-rozmowa-wiktora-swietlika-z-tadeuszem-m-pluzanskim-autorem-ksiazki-bestie

O dzieciach , O książkach , O rzeczywostości

„Tekst sztuki Nieskończona historia długo czekał na swojego reżysera. Piotr Cieplak dostał ten tekst od mojej agentki i był pierwszym reżyserem, który zdecydował się przenieść go na scenę. Jednak nie od razu. Najpierw zaprosił mnie do Warszawy na długą, szczerą i mądrą rozmowę, podczas której okazało się, że jest między nami porozumienie. Ustaliliśmy, że podczas pracy z Piotrem będę na bieżąco zmieniał tekst. W efekcie 40 procent tekstu sztuki zostało napisane na nowo. Jeszcze chwilę przed trzecią próbą generalną zmieniliśmy trzy zdania. Cieszy mnie, że Piotr Cieplak, któremu ufam jako reżyserowi, zainteresował się tym tekstem. Skoro Teatr Powszechny zdecydował się go wystawiać, może ma jakąś wartość? Zadebiutować w Warszawie na dużej scenie Teatru Powszechnego to naprawdę duże szczęście.”

Artur Pałyga (1971)

Źródło: Łukasz Grzesiczak, Nieskończona historia z Siekierą i Mozartem, „Gazeta Wyborcza” - Katowice, nr 61, 13 marca 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/135116.html

O szczęściu , O historii , O czekaniu

„W Warszawie przy karuzeli,
W pogodny wieczór wiosenny,
Przy dźwiękach skocznej muzyki.
Salwy za murem getta
Głuszyła skoczna melodia
I wzlatywały pary
Wysoko w pogodne niebo.

Czasem wiatr z domów płonących
Przynosił czarne latawce,
Łapali skrawki w powietrzu
Jadący na karuzeli.
Rozwiewał suknie dziewczynom
Ten wiatr od domów płonących,
Śmiały się tłumy wesołe
W czas pięknej warszawskiej niedzieli.”

Czesław Miłosz (1911–2004) polski poeta, prozaik, eseista, tłumacz i krytyk literacki, noblista

Źródło: Campo di Fiori, Warszawa – Wielkanoc, 1943 http://www.milosz.pl/w_cdf.php.

O czasie

„Zbudowałem Cytadelę i za najmniejsze zaburzenia każę z niej zbombardować i spalić Warszawę… i na pewno jej nie odbuduję.”

Mikołaj I Romanow (1796–1855) cesarz Imperium Rosyjskiego, wielki książę Finlandii, król Polski

Źródło: Tomasz Małkowski, Historia III. Zeszyt ćwiczeń dla klas III gimnazjum, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2013, s. 98.

O ćwiczeniach , O historii

„Nazywam się Kononowicz Krzysztof. Urodziłem się dnia dwudziestego pierwszego stycznia tysiąc dziewięćset trzeciego… sześciesiątego trzeciego roku w Kętrzynie, woe… woewództwo olsztynskie. Chcę przedstawić swój życiorys. Ukończyłem zasadniczą szkołę zawodową jako kierowca-mechanik. Posiadam swoją posiadłość – domek drewniany. Mam matkę, mam brata. Tatuś ni żyje. Ale tatuś bardzo jest mój bardzo, bardzo zasłużony. Walczył o Warszawę, walczył o Polskę, walczył o Boga. Ale nie ma ojca – odeszedł. Jak ja mówię – powołał, zmienił miejsce zamieszkania. Jest w niebie teraz. I stamtąd patrzy, jak ja kandyduje na prezydenta miasta Białegostoku.”

Krzysztof Kononowicz (1963) kandydat na prezydenta Białegostoku w wyborach z 12 listopada 2006

w związku z wyborami prezydenta Białegostoku w 2006.
Źródło: „Fakty i Mity” nr 16 (424), 24 kwietnia 2008, s. 24.

O Bogu , O matce , O odejściu , O zamieszkaniu

„Z Warszawą na ty, z Warszawą pod rękę (…).”

Marek Głogowski (1947)

piosenka „Z Warszawą na ty” z repertuaru Krzysztofa Cwynara.

„Nie zrezygnuję ani z Warszawy, ani z wiejskiej chałupy. Tydzień spędzam w stolicy, a tydzień na wsi, tak na zmianę. Cóż, kobieta zmienną jest…”

Ewa Kuryło (1955) polska aktorka

Źródło: Świetnie lepię pierogi, „Tele Tydzień”, nr 5, 31 stycznia 2005 http://www.plebania.pl/wywiady/kurylo.html

O kobietach

„W zeszłym roku pojechałam (…) na festiwal Encounters. Film [Hanoi-Warszawa] zobaczyła producentka Alison Sterling (…). Szukała reżysera (…) i mój styl bardzo jej się podobał. Opowiedziała mi o projekcie (…), Zaślepionej, którego temat bardzo mnie zaintrygował i od tego czasu zaczęłyśmy pracować razem. Autorką scenariusza jest Caroline Harrington. Jako reżyser miałam wpływ na kształt scenariusza, ale nie pisałam go. To trudna sytuacja, zwłaszcza że przywykłam pisać sama dla siebie. Jednak praca ze scenarzystą ma wiele plusów: przede wszystkim ma się dystans i można skupić się na czymś więcej poza sprawnym przeprowadzeniem intrygi.”

Katarzyna Klimkiewicz (1977)

Źródło: „Zaślepiona” Katarzyny Klimkiewicz w kinach, culture.pl, maj 2013 http://www.culture.pl/kalendarz-pelna-tresc/-/eo_event_asset_publisher/L6vx/content/zaslepiona-katarzyny-klimkiewicz-w-kinach

O czasie

„Generał Błasik nie był jednak zwykłym pasażerem. Z własnej woli przejął dowodzenie Tu-154M. Zadokumentował to przy trapie samolotu na lotnisku w Warszawie, składając meldunek prezydentowi Kaczyńskiemu o gotowości załogi do wykonania zadania. W ten bezprecedensowy sposób pozbawił kompetencji dowódcę maszyny i w decydującej fazie lotu zasiadł w kokpicie. Poza tym jaki pasażer może przebywać w kabinie pilotów podczas lądowania, w dodatku w skrajnie niekorzystnych warunkach atmosferycznych?”

Leszek Miller (1946) polityk polski, premier

Źródło: se.pl, 9 kwietnia 2011 http://www.se.pl/wydarzenia/opinie/leszek-miller-strzal-w-gowe_168024.html

„(…) w Warszawie jest fantastyczna widownia. Sam tego doświadczyłem. Ale gdy do stolicy przyjeżdża turysta, to niekoniecznie robi to tylko i wyłącznie dla spektaklu. Najpierw zaliczy wszystko, co jest do obejrzenia, pobiega po sklepach… A wieczorem, ewentualnie, może jeszcze trochę sobie posiedzieć – czy podrzemać – w teatrze. Każde przedstawienie gra się nie raz, nie dwa, ale kilkadziesiąt lub kilkaset razy. A stałych widzów jest w Warszawie określona liczba. Z badań wynika, że do teatru regularnie chodzi zaledwie 7% mieszkańców. A cała reszta widowni to tzw. „zrzutka”. Zwykle pod hasłem: „Idziemy, bo wieczorem nie ma nic innego do roboty: albo knajpa, albo hotel….””

Henryk Talar (1945) Polski aktor

Teatr jako alternatywa.
Źródło: Henryk Talar, wywiad http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/816/Henryk-Talar.html

O grach

„W Warszawie krąży powiedzenie, iż prezydenci RP nie mają szczęścia, ponieważ jednego zastrzelono jak psa, drugiego wypędzono jak psa, trzeci słucha jak pies.”

Adam Ciołkosz (1902–1978) polski działacz socjalistyczny, instruktor harcerski

wypowiedziane 4 marca 1929 r. na wiecu w Tarnowie. Słowa te stały się później podstawą oskarżenia przeciw Ciołkoszowi w procesie brzeskim, w którym skazano go za „działanie w celu obalenia rządu” na trzy lata więzienia.
Źródło: Andrzej Friszke, Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.

„Pośrednio klęska Warszawy ułatwiła energiczne działania Anglików w Grecji, które nie dopuściły do objęcia władzy przez komunistów: Stalin nie zgłaszał żadnych sprzeciwów, respektując wówczas podział stref wpływów na Bałkanach.”

Stanisław Salmonowicz (1931) polski historyk

Powstanie warszawskie z perspektywy półwiecza
Źródło: s. 34.

O historii

„Zostałem (…) profesorem w prywatnej szkole aktorskiej w Warszawie i (…) będę wykładał charakterystykę postaci. Przyszedł już czas, by przekazywać wiedzę innym, bo po trzydziestu latach w zawodzie naprawdę można coś powiedzieć.”

Mariusz Czajka (1961) aktor polski

Źródło: „Tygodnik Ciechanowski”, 11 sierpnia 2005 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/30lat.htm

O czasie

„Wszystko zaczęło się od przyjazdu do Polski amerykańskiego wielkiego spekulanta giełdowego, jednego z najbogatszych ludzi na świecie George’a Sorosa, mającego jednocześnie wielkie ambicje rozwijania idei „otwartego świata”. Tę społeczną działalność realizował poprzez tworzenie licznych fundacji i finansowanie uniwersytetów – w sumie miliardami dolarów. W maju 1988 r. przyjechał do Polski, spotkał się z gen. Wojciechem Jaruzelskim i premierem Mieczysławem Rakowskim, przedstawiając swój plan radykalnej transformacji systemu gospodarki planowej na wolnorynkową, i otworzył w Warszawie Fundację im. Stefana Batorego. 7 miesięcy po jego wizycie ustawą z dnia 23 grudnia 1988 roku komunistyczny rząd i Biuro Polityczne Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, partii, której statutowym celem było zbudowanie socjalizmu na gruzach kapitalizmu, podejmują decyzję o wprowadzeniu w Polsce ustroju kapitalistycznego.”

Witold Kieżun (1922) polski ekonomista

o transformacji gospodarczej.

O ludziach , O ustawie , O decyzjach

„Warszawa jest miastem magicznym, choć jej mieszkańcy o tym nie wiedzą.”

Piotr Lachmann (1935)

Źródło: wywiad Janusza R. Kowalczyka, culture.pl http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_lachmann_piotr

„W okresie walk o Braniewo siedział bezpiecznie w swej willi na mierzei, willi okolonej minami, zasiekami z drutu kolczastego, pilnowanej przez specjalną grupę esesmanów. Potem, gdy widmo klęski było już widoczne, uciekł specjalnym statkiem do Rzeszy. Latem w czterdziestym piątym roku w małej miejscowości Hasenmoor koło Hamburga pojawił się starszy pan w okularach. Niski, krępy, elegancki. Wynajął mały domek, podając się za Rolfa Bergera, byłego majora wermachtu. Wkrótce do pana Bergera przyjechała jego żona, a pan Berger, który do tej pory był trochę odludkiem, zaczął odzyskiwać humor i nawet coraz częściej bywał w miejscowej knajpce, popijając piwo. Minęło pięć lat. Pan Berger tak się już zżył z miejscowymi ludźmi, że nawet pojawił się na zebraniu Niemców, którzy uciekli z byłych Prus Wschodnich, gdyż – jak opowiadał o sobie – także stamtąd pochodził i stracił tam niewielki mająteczek. „To przecież jest Erich Koch. Przeklęty Erich Koch!” – krzyknął ktoś widząc pana Bergera. Nie zdążył uciec. Aresztowano go, a dziewiątego marca tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego roku stanął przed polskim sądem w Warszawie (…).”

Erich Koch (1896–1986) wysoki funkcjonariusz hitlerowski, zbrodniarz wojenny

O piwie

„Dzisiaj Antoni Macierewicz szczuje Polaków na Rosję i obydwa nasze kraje na siebie nawzajem. Ale wtedy, gdy mógł w Smoleńsku coś zrobić w tej sprawie, to czmychnął do Warszawy w dniu 10 kwietnia.”

Radosław Sikorski (1963) polski polityk, dziennikarz

o wypowiedzi Antoniego Macierewicza na spotkaniu w Klubie „Gazety Polskiej” w Krośnie.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/12690,1742169,0,1,sikorski-macierewicz-to-histeryk-i-partacz,wiadomosc.html, 20 kwietnia 2012

„Uwielbiam Nowy Jork za jego niesamowitą energię, magię. Bardzo dobrze się tam czułam. Szkoła była fantastyczna. Uczyli nas, że nie chodzi o to, żeby zagrać perfekcyjnie, ale żeby w rolę włożyć coś swojego. Ale tak się złożyło, że za późno złożyłam papiery na następny semestr. I wróciłam do Warszawy, żeby skończyć studia. Pomyślałam wtedy, że tak widać miało być.”

Maria Niklińska (1983) aktorka polska

Źródło: Życie to wielka przygoda, „Gala” http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/1/artykul/maria-niklinska-zycie-to-wielka-przygoda.html

O życiu , O szkole , O studiach

„(…) jeśli chcesz odnieść sukces, zrobić karierę, musisz w Warszawie być, nie tylko bywać.”

Krzysztof Respondek (1969) polski aktor i piosenkarz

Źródło: Monika Kotowska, Co gra w duszy Krzysztofa Respondka, „Viva!” http://polki.pl/zycie_gwiazd_znaniilubiani_artykul,10009882,1.html

O duszy , O grach , O sukcesie

„Wczoraj… dzisiaj rozpoczniemy nadawać o godzinie 12. w południe i nadamy: o godzinie 10. rano "Potworny miecz" … "Poczworny miecz"… "Poczwórny miecz"… "Poczwórny mlecz"… "Powtórny mlecz"… "Powtórzmy mlecz"…, powtórzymy mlecz, powtórzymy mecz! Jutrzejszy mecz, pomiędzy Kurnik Zawsze i Tenham z Anglii, wynik bedzie 2:0. Po łupedniu, przepraszam państwa, po półedniu, "Płyty i pyłki", "Płyty i płytki", "Pyły i łydki", "Łydki i płytki", "Pyły i tyłki", tak. Będzie to program cubli…, będzie to program pucubli…, pucublipubli…, publicystyczny "To złodziej", "To złoci". Zaś z Warszawy Poznań "Poznaj swój kraj". "Kwadrat dla rolników", "Kwadrant dla rolników", "Hydrant dla rolników", tak, niecałe 20 minut. Temat: uprawa jarzyn wawrzyn, jajrzyn wawrzyn, jajrzyj wawrzyj, a… To dla rolników. Około godziny 20.: niedźwiedź w transie, dwa drągi, drągi dwa, niedźwiedż w transie drągi oba, "Miś w transie" drągi oba, "Miś" transmisia z Mrągowa. Tutył, tytuł pogromu "Tam i tu", "Tum i tam", "Ti for tu". O godzinie 17.80, przepraszam panstwa bardzo, pomydliłam się, yyyy, o godzinie 18.70. Pomiędzy 17. a 18. "Niemiecka moda", przepraszam: komoda. Jeszcze raz przepraszam: "Niebieska komoda", kometa, "Niebieska komenda", "Niebioska komendia", "Nieboska komedia."”

Stanisław Tym (1937) polski aktor, satyryk, felietonista

Cytaty ze skeczy, Spikerka ver.1

O modzie

„Eksy [akcje konfiskowania majątku bogatszym mieszkańcom getta] to jest w ogóle rzecz uboczna – sposób zdobycia pieniędzy potrzebnych na zakup broni. Eksy nie były naszą ideologią. Ideologią było zupełnie co innego – mieć broń.(…) Jak zabiliśmy jednego, bo nie chciał płacić na ŻOB, to nie dlatego, że akurat na niego zagięliśmy parol. Przecież takich, którzy nie chcieli płacić, było wielu. Tyle że on był gorszy od reszty i należało mu się także z innych powodów. Po prostu nie był najprzyzwoitszym człowiekiem. Wszystko jedno: nie chciał dać pieniędzy, więc zagroziliśmy: jak nie dasz do czwartej, to cię zabijemy. Nie wierzył i powiedział, że sobie gwiżdże na nas, bo ma chody w policji żydowskiej czy u Niemców. No tośmy przyszli i go zabili. Jak wieść o tym się rozeszła, już nie było w ogóle kwestii, żeby ktoś nam odmówił. Zaczęliśmy rządzić tym miastem. Kilkadziesiąt tysięcy ludzi było pod naszą władzą – co powiedzieliśmy, to szło jak po maśle. (…) Ale w getcie też byli łapserdaccy, którzy mieli pieniądze. Nawet grali nocami w ruletkę. Kiedyś zrobiliśmy eksy na takie nielegalne kasyno gry i ktoś z naszych wziął takiego gracza za krawat. A wtedy ze szpilek do krawata zaczęły się sypać brylanty. Garściami je zgarnialiśmy. Tyle że myśmy potem nie umieli tego dobrze zhandlować. Oczywiście, wielki napad na Bank Polski w Warszawie, gdzie zabrano miliony czy miliardy, już tam nie wiem, był także politycznym ciosem w okupanta [W listopadzie 1942 oddział komunistycznej Gwardii Ludowej napadł na centralę Komunalnej Kasy Oszczędnościowej w Warszawie – WB, KB].”

Marek Edelman (1922–2009) przywódca powstania w getcie warszawskim, lekarz, działacz polityczny

Ale eksy człowieka, który siedzi w domu i ma te 10 czy 100 tysięcy złotych, a podziemie mu zabiera 5 tysięcy, to jest w ogóle bez znaczenia w tej sprawie. Istotne jest, czy za to się kupuje broń, czy za to się pije wódkę. Jak się nie pije wódki, a kupuje się broń, to społeczeństwo jest z tobą i w ogóle nie zauważa, że coś takiego się dzieje.
Źródło: s. 153–154.

O pieniądzach , O ludziach , O domu , O piciu

„Skoro książę ocalał w chwili zamachu na Belweder, sprawa powstania była tym bardziej przegrana – tak rozumowali wszyscy ugodowcy i lojaliści w Warszawie w nocy z 29 na 30 listopada 1830 roku. Uniknięcie przez nich gniewu Mikołaja zależało od jak najszybszego zdławienia ruchu, od bezwzględnego zdruzgotania spisku, od udowodnienia lojalności rządu Królestwa wobec cesarza przez nie liczące się z żadnymi stratami zmasakrowanie zbuntowanych tłumów.”

Jerzy Łojek (1932–1986) polski historyk i pisarz

Szanse powstania listopadowego
Źródło: s. 13.

O stracie

„Warszawa jest strasznie brzydkim, skrzywdzonym miastem. Na tle innych polskich miast wygląda smutno. Jest okaleczona historią i trudno jej się podnieść. To jej blizny są mi bliskie, nie jej piękno.”

Andrzej Jakimowski (1963) reżyser polski

Źródło: „Zwierciadło”, 1/1935, styczeń 2008

Cytaty o pięknie , O historii

„Dnia 31 lipca. Dziś w Warszawie ta sama sytuacja, co wczoraj. Przedmieścia nie są ostrzeliwane przez artylerię, wbrew temu, co podało BBC. W instytucjach, opuszczonych przez Niemców, zaczynają dyskretnie urzędować władze podziemne. „Nowy Kurier Warszawski” i „Warschauer Zeitung” nie wyszły.”

Stefan Korboński (1901–1989) polski polityk ruchu ludowego, działacz Polskiego Państwa Podziemnego

depesza Korbońskiego do Londynu, 31 lipca 1944.
Źródło: Zofia Korbońska, Refleksje z powstania 1944. Zofia Korbońska świadek historii, op. cit., s. 24–25.

O historii

„Walecznych tysiąc opuszcza Warszawę,
Przysięga klęcząc: naszym świadkiem Bóg!
Z bagnetem w ręku pójdziem w świętą Sprawę,
Śmierć hasłem naszem, niechaj zadrży wróg!
Już dobosz zabrzmiał, już sojusz zawarty,
Z panewka próżną idzie w bój Pułk Czwarty.”

Julius Mosen (1803–1867)

Źródło: Walecznych tysiąc

O śmierci , O Bogu

„Śląsk jest dla mnie regionem, w którym się urodziłem i wychowałem, miejscem, gdzie nadal mieszkam (mimo że od kilku lat mieszkam też w Warszawie), gdzie mam rodzinę, gdzie robiłem i nadal mam zamiar robić swoje filmy. Na Śląsk wracam po energię, tu ładuję akumulatory. Od lat jestem związany z Wydziałem Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego, w tym regionie zrealizowałem swoje najważniejsze projekty filmowe. Wierzę, że nakręcę jeszcze sporo historii tutaj osadzonych.”

Maciej Pieprzyca (1964) polski scenarzysta i reżyser filmowy

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 26 lutego 2007

O rodzinie , O historii

„Tydzień po zamachach w Londynie Europa zamilkła. W całej Europie dwiema minutami ciszy uczczono pamięć ofiar czwartkowych zamachów. Brytyjska policja zidentyfikowała przywódcę terrorystów, którzy wysadzili bomby w londyńskim metrze. Zatrzymany w Warszawie 40-letni mężczyzna to zdaniem policji autor ostatnich fałszywych alarmów. Powiemy o niezwykłym odkryciu polskiego naukowca, które… Przepraszam bardzo… Przepraszam bardzo państwa, jeszcze raz przeczytam tę informację. Tydzień po zamachach w Londynie Europa zamilkła. Miliony Brytyjczyków oraz mieszkańcy całego kontynentu dwiema… Bardzo państwa przepraszam. Małe nieporozumienie. Policja zatrzymała 40-letniego Jacka K., który we wtorek… Cała Europa minutą ciszy, przepraszam bardzo za zamieszanie, cała Europa minutą ciszy uczciła pamięć ofiar czwartkowych zamachów w Londynie.”

Maciej Orłoś (1960) dziennikarz polski, aktor

Źródło: Teleexpress, 14 lipca 2005

„Abp Tadeusz Gocłowski wspierał całym sercem pomorską PO, a w czasie rozmów nad powołaniem rządu POPiS-u, o czym zaświadczał Kazimierz Marcinkiewicz, wręcz naciskał na polityków Prawa i Sprawiedliwości, by ci ustępowali jego ulubionej partii. Nie inaczej było w Krakowie, gdzie kard. Stanisław Dziwisz organizował rekolekcje tylko dla polityków PO, przyjmował – przeważnie krótko przez wyborami – kandydatów tej partii i sympatycznie się o nich wyrażał (…) W Warszawie np., choć kardynał Kazimierz Nycz unikał jasnych, publicznych deklaracji politycznych, to już w czasie spotkań z księżmi nie ukrywał swoich sympatii i sugerował, która z partii jest bliższa jego sercu. Nie inaczej można było zinterpretować kazania Prymasa Polski abp. Józefa Kowalczyka, który niekiedy zupełnie wprost wspierał partię rządzącą i krytykował Prawo i Sprawiedliwość.”

Tomasz Terlikowski (1974) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Klęska ugodowców, „Gazeta Polska”, 22 lutego 2012.

O sprawiedliwości , O czasie , Serce

„Polskiej policji zezwolono na oddanie każdemu polskiemu policjantowi, w razie zatrzymania przez niego Żyda w aryjskiej części miasta Warszawy, 1/3 gotówki tego Żyda. Zarządzenie to okazało się skuteczne.”

Jürgen Stroop (1895–1952) generał SS, zbrodniarz wojenny

Żydowska dzielnica mieszkaniowa w Warszawie już nie istnieje! (1943)
Źródło: str. 40 http://arch.ipn.gov.pl/ftp/Stroop/index.html#/43

„Nie za lat pięćdziesiąt, nie za sto, lecz dziś Warszawa broniąca honoru Polski jest u szczytu swej wielkości i sławy.”

Stefan Starzyński (1893–1943) polski polityk, ekonomista, prezydent Warszawy

ostatnie przemówienie radiowe, 23 września 1939.

„Pięć lat przed powstaniem podjęty został w Warszawie bój, znany nam dobrze jako obrona stolicy z września 1939 r. Bój ten, którego wszak można było uniknąć ogłaszając Warszawę, podobnie jak potem Paryż, miastem otwartym, kosztował miasto kilkanaście procent jego zabudowy, z tym że najbardziej ucierpiało cenne śródmieście. Kosztował on także około 25000 zabitych cywilów i 6000 żołnierzy, a 50000 osób zostało rannych. Były to straty bardzo poważne, które dziś z punktu widzenia całkowitego zniszczenia miasta mógłby ktoś lekceważyć, ale jeśli porównamy je ze stratami innych stolic europejskich – należą do najcięższych. A kto dzisiaj podnosi te wszystkie straty kwestionując zasadność długotrwałej obrony stolicy? Obrony, która trwała trzy tygodnie, a już po dziesięciu dniach traciła wszelki sens operacyjny. Czy mówi się o zbrodniczym błędzie, o szaleństwie, o szukaniu odpowiedzialnych? Nie. Bo dojrzano sens tamtej walki w sferze zupełnie innej niż sfera zysków i strat materialnych, niż sfera wartości operacji wojskowych. Dostrzeżono ten sens w sferze moralnej, podkreślając ogromną rolę oblężenia Warszawy w podtrzymaniu woli narodu do stawienia oporu w okresie okupacji. A więc sens tej walki odnaleziony został w dziedzinie zupełnie różnej od tych, które decydują o ocenie powstania. W dziedzinie właściwie politycznej. Nie było sensu obrony stolicy z punktu widzenia przebiegu walk wrześniowych, gdyż nie miała ona żadnego wpływu na zwycięstwo, o którym trudno było marzyć. Miała ona sens na lata późniejsze, pozwalała je przetrwać w lepszej kondycji psychicznej, budowała dalszy opór, współdziałała z przyszłym zwycięstwem.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 125–126

O stracie , O zwycięstwie , O walce , O szaleństwie

„Brakuje świadomości, że nasz sukces lub porażka w ogromnej części zależy od tego, gdzie się urodziliśmy, w jakiej rodzinie, czy nasi rodzice są wykształceni, czy mieszkamy na wsi czy w mieście. To nie jest rewolucyjna diagnoza, tylko oczywistość. A co z nią zrobiła III RP? Zaczęła systematycznie wycofywać się z kompensacji środowiskowych czy rodzinnych braków. Sukces młodego człowieka ze wsi na wschodzie Polski wymaga nieporównanie większego wysiłku niż jego rówieśnika z wykształconej rodziny z Warszawy.”

Agnieszka Dziemianowicz-Bąk (1984) działaczka społeczna i polityczka

Źródło: rozmowa Sebastiana Klauzińskiego i Waldemara Kumora, Dziemianowicz-Bąk: Wstydzimy się elity http://wyborcza.pl/politykaekstra/1,132907,19907969,dziemianowicz-bak-wstydzimy-sie-elity.html, wyborcza.pl, 13 kwietnia 2016.

O rodzinie , O rodzicach , O wysiłku , O sukcesie

„Na pewno wprowadziłbym badanie alkomatem. Ludzie nie mogą przychodzić nietrzeźwi do pracy, nie mogą przebywać na terenie zakładu pracy pod wpływem alkoholu. Nie ma w Polsce ważniejszego zakładu pracy niż Sejm, bo praca tych ludzi wpływa na życie milionów ludzi. Gdyby tu wprowadzić alkomat i dyscyplinarne zwolnienia, czyli utratę mandatu, to byłaby rzeź straszna.
Z całą pewnością ludzi zagrożonych alkoholizmem lub alkoholików jest wśród parlamentarzystów bardzo dużo. Oni muszą zacząć myśleć o tym jako problemie. Chociaż byłbym tutaj też wyrozumiały. Parlament to 300–400 osób z gigantyczną przewagą mężczyzn, tu jest upiornie. 3–4 dni razem, na dole restauracja, hotel, bardzo wielu ludzi nie ma czego szukać w Warszawie, nie mają tutaj żadnych zajęć, nie mają swojego mieszkania. Często stresy, bo przecież polityka budzi różne emocje.”

Donald Tusk (1957) polski polityk

Źródło: wywiad Piotra Najsztuba, „Viva!”, 29 stycznia 2001

O życiu , O ludziach , O myślach , O myśleniu

„No co, głupio wam, mości królu, wyszło z tą Warszawą – powiedziałeś. – Polskęście w czarną dupę mazowiecką przenieśli, wasza miłość, w pustkę.”

Ziemowit Szczerek (1978) polski pisarz i publicysta

Siódemka (2014)
Źródło: s. 123

O miłości

„Tutaj jest bardzo spokojnie, blisko natury. Warszawa przeraża hałasem, mnóstwem ludzi, anonimowością.”

Tadeusz Wojtkowiak (1952) polski polityk

o swojej miejscowości.
Źródło: Tadeusz Wojtkowiak - nowa twarz w Sejmie, naszemiasto.pl, 5 października 2001 http://srem.naszemiasto.pl/archiwum/200711,tadeusz-wojtkowiak-nowa-twarz-w-sejmie,id,t.html

O ludziach , O naturze

„Zawsze czułem szacunek dla Krakowa. Uważam go bardziej za stolicę Polski niż Warszawę. Moim zdaniem, powinno przenieść się stolicę do Krakowa.”

Lech Wałęsa (1943) polski polityk i działacz związkowy, przywódca Solidarności, laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent Pol…

Źródło: „Wprost”, 28 sierpnia 2005

„Matka (…) kiedy tylko robiło się cieplej wynajmowała furmankę, która zawoziła nas nad Wisłę, gdzie chłop zabierał nas łodzią na drugą stronę rzeki, skąd odchodziły parowce do Warszawy. Stamtąd jechaliśmy pociągiem do Lublina, albo nawet dalej, do Rejowca, miasteczka w lubelskiej guberni, skąd wlekliśmy się do Biłgoraja. Kolej nie dochodziła do samego Biłgoraja, podobnie jak do większości miasteczek w guberni lubelskiej, jako że leżały blisko granicy austriackiej i carscy generałowie uważali, iż linia kolejowa tak blisko granicy byłaby niebezpieczna ze strategicznego punktu widzenia. Dlatego pociągi docierały jedynie do Rejowca. Drogi w tych stronach znajdowały się w opłakanym stanie – pełne wertepów i dziur – i cudem było przetrwanie podróży przez ten teren zwany przez Żydów „włościami ubogiego króla.””

Israel Joszua Singer (1893–1944) pisarz, dramaturg i dziennikarz żydowski tworzący w języku jidysz

Ale wszystko to niewiele mnie obchodziło, jako że byłem zachwycony samą możliwością odbycia podróży.
O świecie, którego już nie ma

O matce

„Jesienią 1942 r., najwyższe władze ZSRR zdecydowały podjęcie boju o Stalingrad; w jego wyniku miasto zostało niemal starte z powierzchni ziemi. Trudno uwierzyć, ale ani w radzieckiej wielotomowej historii drugiej wojny światowej, ani w naszej encyklopedii II wojny, ani w innych dostępnych masowemu czytelnikowi opracowaniach nie znajdziemy jednego słowa o wielkości strat materialnych i ludzkich tego miasta, które miało 450 tysięcy mieszkańców. Są tylko straty niemieckie: liczby rozbitych dywizji, wyeliminowanych z walki żołnierzy, zdobytego sprzętu. Jakby nikogo cena tej bitwy – straty ludzkie i materialne – nie obchodziła. Jakby ważny był tylko sam fakt zwycięstwa przybliżającego koniec wojny. Nie podzielam takiego stanowiska. Straty powstańczej Warszawy obchodzą mnie i bolą, ale przecież nie można wszystkiego sprowadzać do jednego tylko czynnika. Tak jak nikt, oceniając polską działalność partyzancką, która we wszystkich publikatorach ma tak znakomitą prasę, nie spróbował nawet obliczyć, ile kosztowała ona ludność cywilną wsi polskich i jaki był stosunek między stratami Niemców a naszymi. Tak jak nikt nie potępia akcji na Kutscherę, za którą przyszło nam zapłacić życiem 300 rozstrzelanych więźniów Pawiaka. Jakże nierówną miarę można przykładać do podobnych w swej tragicznej wymowie wydarzeń! Jak dowolne są kryteria oceny różnych bitew tej samej wojny światowej! Tak samo jak na walkę wrześniową, partyzantkę, akcje bojowe podziemia, również na Powstanie Warszawskie trzeba spojrzeć biorąc pod uwagę i zestawiając różne czynniki, niczego nie eliminując. W procesie historycznym, w procesie długiego trwania, liczą się bowiem także wartości. Czasem nie tylko się liczą – decydują.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 126–127

O wojnie , O historii , O stracie , O czasie

„Jak relacjonuje płk. dypl. Pluta-Czachowski, nasz nieszczęsny bohater niezwłocznie po swym przybyciu do Warszawy nawiązuje sieć kontaktów. Działa przede wszystkim wśród wpływowych oficerów AK, a nadto i wśród upatrzonych działaczy politycznych Podziemia. Okulicki ciska jak piorunem słowem Teheran. W Teheranie, wyjaśnia, alianci zachodni zdradzili Polskę. Przywódcy Zachodu okazali się małodusznymi. Musimy zdobyć się na wielki zbrojny czyn. Podejmiemy w sercu Polski walkę z taką mocą, by wstrząsnęła opinią świata. Krew będzie się lała potokami, a mury będą się walić w gruzy. I taka walka sprawi, że opinia świata wymusi na rządach przekreślenie decyzji teherańskiej, a Rzeczpospolita ocaleje.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

opis relacji płk. dypl. Kazimierza Pluty-Czachowskiego, bez podania miejsca i daty przez J.O. Matłachowskiego.
Źródło: Jan Ostoja Matłachowski, Kulisy genezy Powstania Warszawskiego, 1978

O decyzjach , O relacjach , O walce , Serce

„To, co obserwuję podczas walki o Warszawę, wywołuje radosne zamglenie oczu. Rośnie serce na widok tych Polek, które z pogardą śmierci rywalizują między sobą, aby otrzymać najtrudniejsze i najwięcej zagrażające życiu zadania. Dają one wspaniały przykład umiłowania wolności i walki o Polskę. Spokojny o swą przyszłość może być kraj, gdy na arenę życia państwowego Polski masowo wkraczają te wspaniałe typy kobiet – zjawisko na pewno niespotykane na przestrzeni wieków. Cześć ich rodzicom i wychowawcom! A mężczyźni - żołnierze Armii Krajowej? W ciągu długiej służby widziałem różne szeregi żołnierskie. Jednak takiej brawury i dzielności osobistej, takiego zapału i tężyzny nie udowodniono jeszcze. Nie mamy odznak stopni, ale karność wśród nas jest wzorowa. Taka karność może istnieć tylko w zespołach wysoce ideowych, znających cel zmagań i szanujących rozkazy tych, którym się ufa i których się słucha mimo braku zewnętrznych odznak starszeństwa. Wkraczamy w nowy okres historii i w nowy okres stosunków w wojsku. Przełożony i podwładny to jedna dusza. Dla obu najwyższym prawem jest dobro Ojczyzny. Żołnierze podległego mi Okręgu - brak mi słów zachwytu dla waszego męstwa i postawy. W tych ciężkich dniach zmagań o opanowanie stolicy do końca wykażmy hart. Każdy próg jest nam twierdzą, a krzyżacka przemoc pęka. Cześć Wam, Obywatelki i Obywatele!”

Antoni Chruściel (1895–1960) generał polski

gen. „Monter” do walczących oddziałów, 2 sierpnia 1944, Warszawa.
Źródło: Andrzej Krzysztof Kunert, Komendant Podziemnej Warszawy. Generał Monter Antoni Chruściel, Świat Książki, Warszawa 2012, s. 206–207

O śmierci , O kobietach , O mężczyznach , O książkach

„Przed wojną. Kawiarnia Ziemiańska w Warszawie. Dymna chmura. Stolik pisarzy i poetów. Awangarda. Proletariat. Surrealizm. Socrealizm. Wyzwoleni z przesądów. Mówią: - Głupie snobizmy epoki kończącego się mieszczaństwa! Albo: - Śmieszne uprzedzenia rasowe feudalizmu!
Lecz ja przysiadam się i z miejsca zaznaczam, choć mimochodem, że moja babka była kuzynką Burbonów hiszpańskich. Po czym najuprzejmiej podsuwam im cukier - nie Kazimierzowi jednak (który wśród nich królował gdyż najlepszym był poetą) ale Henrykowi (który jest bardziej z towarzystwa i ma ojca pułkownika). Gdy zaś rozpoczyna się dyskusja popieram zdanie Stefana gdyż on z ziemiańskiej rodziny. Albo mówię: - Stasiu, poezja poezją, ale przede wszystkim ci radzę: nie bądź gminny. Albo: - Sztuka jest zjawiskiem w pierwszym rzędzie heraldycznym! Śmieją się lub poziewają, albo protestują - ale ja tak miesiącami, latami całymi z niezłomną konsekwencją absurdu, z powagą nonsensu, z największą pracowitością dlatego właśnie iż rzecz niewarta pracy. - Nuda, idiotyzm, kretyństwo! - krzyczą, ale powolutku jeden, potem drugi ulega, oto już ten bąknął, że jego dziadek miał willę w Konstancinie, tamten daje do zrozumienia, że siostra babki była "ze wsi", a inny jeszcze niby dla zabawy wyrysował swój herb na bibułce. Socrealizm? Surrealizm? Awangarda? Proletariat? Poezja? Sztuka? - Nie. Las drzew genealogicznych, a my w ich cieniu.
Powiedział mi poeta Broniewski.
- Co pan robi? Co to za dywersja? Pan nawet komunistów zaraził herbarzem!”

Witold Gombrowicz (1904–1969) pisarz polski

Dziennik 1953 - 1956

O zrozumieniu , O siostrze , O wojnie , O sztuce

„Oglądałem zdjęcia z tego, co się działo na pomniku w Warszawie. Dla mnie to element kuriozalnej i chamskiej nagonki na pomnik smoleński. [o skokach hulajnogami na pomnik 96 ofiar tragedii smoleńskiej w Warszawie. ]”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

Źródło: Autor pomnika smoleńskiego odpowiada Mieszkowskiemu: To kuriozalna i chamska kampania https://www.tvp.info/41932743/autor-pomnika-smolenskiego-odpowiada-myszkowskiemu-to-kuriozalna-i-chamska-kampania, tvp.info, 27 marca 2019.

„Na razie widać tylko zwykły trap wystający z ziemi. Ten pomnik jest ogołocony z najważniejszego elementu, czyli z symbolicznej części podziemnej, skąd powinno się świecić dzień i noc 96 świateł. Niestety brakuje ciągle odpowiedniej instalacji elektrycznej. [o Pomniku Ofiar Tragedii Smoleńskiej 2010 roku w Warszawie. ]”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

Źródło: Autor pomnika smoleńskiego odpowiada Mieszkowskiemu: To kuriozalna i chamska kampania https://www.tvp.info/41932743/autor-pomnika-smolenskiego-odpowiada-myszkowskiemu-to-kuriozalna-i-chamska-kampania, tvp.info, 27 marca 2019.

O nocy , O świetle

„Młodzi ludzie słysząc od dorosłych, że przecież ten pomnik i tak będzie zburzony, traktują go już w sposób, jakby go nie było. To znamienne, że ci nastolatkowie niszczyli monument, a nikt z przechodzących dorosłych nie zwrócił im uwagi. Widać żyjemy w epoce kamienia rzucanego. [o skokach hulajnogami na pomnik 96 ofiar tragedii smoleńskiej w Warszawie i braku reakcji na to zachowanie. ]”

Jerzy Kalina (1944) polski rzeźbiarz, performer, scenograf

Źródło: Autor pomnika smoleńskiego odpowiada Mieszkowskiemu: To kuriozalna i chamska kampania https://www.tvp.info/41932743/autor-pomnika-smolenskiego-odpowiada-myszkowskiemu-to-kuriozalna-i-chamska-kampania, tvp.info, 27 marca 2019.

O ludziach , O zachowaniu

„Polska jest jedna i nie można nastawiać rozwoju Polski na rozwój kilku metropolii, bo wtedy będziemy mieli dwie, a może nawet trzy Polski. Polskę bogatą, Polskę goniącą Europę i Polskę biedną, żyjącą w stanie beznadziejności. A Polska w Sławnie czy większym Koszalinie jest taka sama jak Polska w Warszawie, Krakowie czy Trójmieście. Polska jest jedna i wszystkie środowiska muszą mieć możliwość awansu i rozwoju.”

Lech Kaczyński (1949–2010) polski polityk, prezydent Polski

Źródło: Maciej Chojnowski, Marek Krukowski, Warto być Polakiem. Prezydent Lech Kaczyński, op. cit., s. 130.

„Stworzymy rząd przyjazny ZSRR, ale decyzje będą zapadać w Warszawie.”

Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) polski polityk, premier RP

w trakcie rozmowy z Władymirem Kriuczkowem, szefem KGB, który akurat przebywał w Warszawie w sierpniu 1989 roku.
Źródło: alehistoria.pl https://wyborcza.pl/alehistoria/7,121681,25408711,polacy-nie-poklonili-sie-leninowi-wizyta-tadeusza.html, 18 listopada 2019.

O decyzjach

„Rzetelna charakterystyka Patryka Jakiego musi ujawniać pewne sprzeczności. (…) Podczas wsiadania do pociągu Warszawa – Wrocław Patryk Jaki zostawił swoje rzeczy i pomógł nieznajomej kobiecie wnieść wózek z dzieckiem. Należy doprecyzować, że wówczas nie było w pobliżu żadnych kamer i tłumów. (…) Patryk Jaki prawie zawsze przynosi ze sobą na jawne rozprawy opasłe tomy prawniczych kodeksów z komentarzami. Jednak nigdy (na przestrzeni setek godzin rozpraw) nie widziałem, żeby coś z nich czytał. Nie twierdzę, że nie oddawał się tym potrzebnym lekturom w ramach przygotowania do spraw. Wydaje się jednak, że przed kamerami te przedmioty raczej pełnią funkcje rekwizytu niż pomocy merytorycznej. Podczas rozpraw sporo uwagi poświęca reakcjom na portalach społecznościowych. Ponadto nie przynosi ze sobą tych mądrych ksiąg na niejawne posiedzenie, gdzie dyskutujemy treść decyzji.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

o pracy Patryka Jakiego w ramach tzw. Komisji reprywatyzacyjnej.
Źródło: Adam Zieliński, Bartłomiej Opaliński, Komisja Jakiego. Czas rozliczeń, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Warszawa 2018, s. 150–152.

O decyzjach , O kobietach , O dzieciach , O czytaniu

„Dla zniewieściałych gogusiów, wesołków na utrzymaniu mamusi, facecików chcących się wiecznie bawić i dla obleśnych, grubych, wytatuowanych bab, które ostentacyjnie się całują jak na wyuzdanych filmach, i dla osobników, którym trudno przypisać jakąś płeć. Grzesznicy, którzy nie wiedzą, komu służą. Oszukani, zmanipulowani uwierzyli, że gwałt to znakomita i uprawniona rozrywka. Jest gwałt, jest fun. Na pohybel heterykom! Już dawno zgwałcili Warszawę, Poznań, Wrocław i Gdańsk. Niedawno brutalnie zdeflorowali Białystok. Obca kulturowo i historycznie tęczowa zaraza, objazdowa tyrania chronionych przez policję gwałcicieli okupujących nasze ulice teraz sięga po kolejne, już mniejsze miejscowości.”

Aleksander Nalaskowski (1957)

Źródło: Co naprawdę napisał prof. Nalaskowski? Publikujemy cały felieton "Wędrowni gwałciciele", za który wykładowca został zawieszony przez rektora UMK https://wpolityce.pl/polityka/463899-co-naprawde-napisal-prof-nalaskowski-caly-felieton, wpolityce.pl, 15 września 2019.

Cytaty na temat warszawa strona 6

Cytaty na temat warszawa
strona 6