Cytaty na temat tor (31 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„Prawdziwy internet jest bowiem całym nowym światem, zbudowanym z dziesiątek tysięcy społeczności, od usenetowych grup poczynając, a kończąc na ukrytych w sieci TOR forach, na które zapuszczają się nieliczni. Tego wszystkiego nie sposób dowiedzieć się – a już na pewno nie sposób pojąć – z kolorowych tygodników czytanych w sejmowej restauracji. Tu trzeba się wychować.”

Piotr Czerski (1981) polski poeta, prozaik, informatyk

Boleść Palikota. Bezlitośnie został wyszydzony
Źródło: Boleść Palikota. Bezlitośnie został wyszydzony http://wiadomosci.wp.pl/title,Bolesc-Palikota-Bezlitosnie-zostal-wyszydzony,wid,14213718,wiadomosc.html?ticaid=1dd6a, wp.pl, 31 stycznia 2012

O świecie , O czytaniu

„Nasz duch, ten, który potrafi zrozumieć
Architekturę cudowną wszechświata,
Każdej planety błędny tor wymierzyć,
Wciąż pragnie zdobyć wiedzę nieskończoną
I krążąc, niby nieznużone sfery,
Nie daje spocząć, póki nie sięgniemy
Najdojrzalszego owocu ze wszystkich,
Samego szczęścia i samej rozkoszy,
Słodkiego tu, na ziemi, królowania!”

Christopher Marlowe Tamerlan Wielki

Źródło: Tamerlan Wielki

„Dawniej złościły mnie książki o Afryce: tyle w nich o białym i czarnym. Kolor taki i siaki we wszystkich odmianach. Aż wreszcie pojechałem sam. I wtedy zrozumiałem. Od razu dostaje się przydział, swój tor. Od razu ta skóra swędzi. albo razi, albo wywyższa. Człowiek nie może z niej wyskoczyć, a przeszkadza mu ona żyć. (…) „Miałem ze sobą pięciu ludzi i dwudziestu czarnych” – opowiada mi jeden Anglik. To tacy właśnie budowali mit. Totalny, absolutny mit koloru skóry, żywotny i potężny do dziś.”

Ryszard Kapuściński książka Wojna futbolowa

Wojna futbolowa
Źródło: Ofensywa

O ludziach , O książkach , O kolorach

„Jestem człowiekiem szczęśliwym, spełnionym. Przy całej świadomości tego, co się nie spełniło i było nieszczęśliwe. Szczęściem jest to, że mogę nadal walczyć, nadal żyć, intensywnie pracować, i że życie nie kręci się tylko wokół choroby, ale biegnie swoim torem.”

Krzysztof Kolberger (1950–2011) aktor polski

Źródło: Przenosił nas w lepsze rejony życia, „Dziennik Polski” nr 5, 8 stycznia 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/108855.html

O życiu , O szczęściu , O chorobach

„Niech wszystko toczy się swoim torem, bo przecież świat i tak zmierza ku ogólnej katastrofie, a ty patrz tylko swego nosa.”

Siegfried Lenz (1926–2014)

Biuro rzeczy znalezionych

O świecie

„Ze wszystkiego to było najsmutniejsze, że życie się toczy swoim torem: kiedy ktoś się rozstaje z ukochanym, życie powinno się dla niego zatrzymać; kiedy ktoś odchodzi ze świata świat powinien się zatrzymać; ale nigdy się nie zatrzymuje.”

Truman Capote (1924–1984) pisarz amerykański

Pan Bida
Źródło: s. 35

O życiu , O świecie

„Chcę kupić ziemię przy Jasiołce i wybudować ośrodek wypoczynkowy. Taki z prawdziwego zdarzenia: z eleganckimi domkami kempingowymi, torem wodnym, basenem, a jeśli nie będzie trzeba kopać zbyt głęboko, to i z wodami termalnymi. Może uda mi się dostać dofinansowanie z Unii.”

Józef Głowa (1953) polski polityk

Źródło: Politycy od kuchni, polityka.pl, 16 sierpnia 2003 http://archiwum.polityka.pl/art/politycy-od-kuchni,380269.html

„Spójrzcie na Niemców! To naród wielki!
Innych narodów jest wzorem…
W nim siła ducha i postęp wszelki
Niepowstrzymanym mkną torem.
Silny rozsądek i zmysł prostoty
Za taką poszłyby radą.
Cóż z tego jednak, kiedy ich cnoty
Najbrzydszą u nas są wadą.”

Aleksander Kraushar (1843–1931) polski adwokat, historyk, publicysta, poeta, działacz kulturalno-oświatowy, pochodzenia żydowskiego

Źródło: Rady w: Antologia poezji głupich i mądrych Polaków, wybór Ludwik Stomma, Gdańsk 2000.

O sile

„Panowie wróciłem z Paryża, jaki ładny! Idę sobie nucąc szlagier, Charlesa Aznavoura i podziwiam wieżę Eiffela, a pod nią kłębowisko ludzi przed dziwnym urządzeniem, wyglądającym jak tory wąskotorówki, wznoszące się łagodnie ku niebu, gdzieś na 20 metrów. Co chwila ktoś potężnie zbudowany jednym ruchem ręki wypycha po torach mały wagonik. Z amerykańskimi muskularnymi marynarzami rywalizuje kilku angielskich „byczków”, pchają w granicach 17 metrów. Każdy z nich ma nadzieje, że jego wózek wtoczy się do końca torów, co wcześniej jeszcze nie zdarzyło się – i zdobędzie nagrodę 1000 franków oraz uznanie gapiów. Pomyślałem, że chyba właściciel torowiska założył pod nie magnesy, aby do tego jeszcze nie doszło. Chcąc się o tym przekonać, płacę 3 franki, zawijam rękawy i przystępuję do walki. Mocno zapieram się nogami, robię kilka głębokich oddechów i posyłam wózek w chmury. Tak panowie, wózek po torach pędzi z ogromną szybkością, uderza w zaporę, której szczątki spadają, na głowę zdumionych obserwatorów, wyje syrena, a wózek leci dalej! Właściciel łapie się za głowę. Prawie błaga mnie, abym nie podchodził już do jego urządzenia, daje mi nagrodę oraz dodatkowo 500 franków. Gratulacjom i poklepywaniu po plecach nie ma końca. (…).”

Marian Glinka (1943–2008) polski aktor

Źródło: Jan Włodarek, Marian Glinka – silny i sprawny http://www.jwip.pl/readarticle.php?article_id=1119

O ludziach , O walce

„(…) możesz robić wiele, żeby poprawić swoją kondycję i wkładać dużo pracy w ćwiczenia jednak można ćwiczyć tylko na kilku torach. W Polsce jest możliwość trenowania na torze przed meczem podczas gdy w Anglii nie można wypróbować toru ani postawić motocykla przed 7 rano w dniu meczu. To ciężka sprawa ponieważ tory na których się przygotowywałeś mogą się bardzo różnić od tych na których startujesz i na których przygotowywałeś swój sprzęt.”

Shane Parker (1970) australijski żużlowiec

Źródło: „Daniel to świetny zawodnik” – rozmowa z Shanem Parkerem, zawodnikiem Holdikomu Ostrovii http://pawelsopalski.wordpress.com/2010/05/27/daniel-to-swietny-zawodnik-rozmowa-z-shanem-parkerem-zawodnikiem-holdikomu-ostrovii/

O ćwiczeniach

„Otóż za prawdziwymi wartościami w życiu – takimi zwłaszcza, jak mądrość i szczęście – nie można gonić, aby je złapać. Są wartości, które przychodzą do nas tam, gdzie sami jesteśmy, jeżeli tylko im pozwolimy – jeżeli przestaniemy się tak bardzo starać i pozwolimy, żeby sprawy toczyły się własnym torem.”

Benjamin Hoff (1946)

Te Prosiaczka
Źródło: Skłonność tygrysa, s. 79

O mądrości , O szczęściu

„Przez wiele lat biegłam przez życie drogą przypominającą bardziej tor przeszkód niż wygodną, wydeptaną ścieżkę.”

Anna Czerwińska (1949) polska alpinistka

Korona Ziemi

O życiu

„Hyperloop nie potrzebuje torów, nie ma się o co rozbić, jest zasilany energią ze słońca i 560 km pokona w pół godziny. (…) Możliwe, że przygotuję prototyp i przekażę go komuś innemu, bo muszę skupić się na pracach moich firm. (…) Nie zamierzam namawiać innych do inwestowania w coś, jeśli sam nie jestem na to gotowy. Nie zależy mi, aby zarobić na Hyperloop dużych pieniędzy. Mogę nie zarobić nic, ale chciałbym zobaczyć, jak działa alternatywna forma transportu.”

Elon Musk (1971) Południowoafrykański przedsiębiorca i filantrop

Źródło: Łukasz Woźnicki, Polska ma Pendolino, a w USA planują Hyperloop. 560 km w pół godziny, wyborcza.pl, 13 sierpnia 2013 http://wyborcza.pl/1,76842,14432407,Polska_ma_Pendolino__a_w_USA_planuja_Hyperloop__560.html#ixzz2cXV9nFQH

„Środkiem toru, przed parowozem, pędził człowiek z garbem na plecach, wywijający na wszystkie strony płonąca i sypiącą iskry pochodnią, nie wykazujący najmniejszej chęci zboczenia gdziekolwiek i najwyraźniej w świecie zamierzający tak pędzić aż do dnia Sądu Ostatecznego!”

Joanna Chmielewska książka Lesio

Lesio

„Postęp można osiągnąć wyłącznie poprzez dialog. Każdy musi uszanować kartę praw człowieka ONZ, w której zapisano, że prawo do wolności wypowiedzi jest prawem uniwersalnym. Dobrym sposobem, by tak się stało, jest anonimowa komunikacja. Tor to tylko narzędzie, które pomaga wcielić tę ideę w życie i rozprzestrzenić ją po świecie.”

Jacob Appelbaum (1983)

Źródło: Nathaniel Rich, Przeciekł i uciekł, „Rolling Stone”, tłum. „Forum”, 20 grudnia 2010

O życiu , O komunikacji , O wolności

„Praktyki pozbawionych skrupułów spekulantów walutowych, odrzucone przez serca i umysły obywateli, zostały postawione w stan oskarżenia przed sądem opinii publicznej. Prawdą jest, że się starali, ale ich działania biegły torem przestarzałej tradycji. Stanąwszy wobec załamania rynku kredytowego, zaproponowali jedynie udzielanie nowych pożyczek. Pozbawieni perspektywy zysków, którymi mogli zachęcać ludzi do podążania za ich fałszywym przywództwem, uciekli się do nawoływań, płaczliwie błagając, aby znów obdarzono ich zaufaniem. Znają jedynie reguły pokolenia egoistów. Nie mają żadnej wizji, a kiedy brakuje wizji, naród ginie.”

Franklin Delano Roosevelt (1882–1945) prezydent USA

fragment mowy inauguracyjnej z 4 marca 1933 na rozpoczęcie pierwszej kadencji zawierającej apel o poparcie przez obywateli USA programu Nowego Ładu (New Deal).
Źródło: Mowa inauguracyjna, przeł. Piotr Rączka, w: Wielkie mowy historii, t. 2, wyd. Polityka Spółdzielnia Pracy, Warszawa 2006.

O ludziach , O zaufaniu , O historii , Serce

„Tak się jakoś dziwnie składało, że ilekroć wychodziłem z mego pokoju na korytarz, stała tam Gertruda. Wspaniała była. Emanowała czystym, skondensowanym seksem, prowokowała aż do bólu – i wiedziała, że to robi, grała tym, dawkowała kropla po kropli, przyzwalając łaskawie, żebym trochę pocierpiał. Najwyraźniej sprawiało jej to radość. A ja znowu tak strasznie z tego powodu nie cierpiałem. Spokojnie mogła mnie przecież odstawić na boczny tor i nie pozwolić mi – nawet z dala, w przelocie – tym się ekscytować. Jak większość mężczyzn, którzy znaleźliby się na moim miejscu, wiedziałem doskonale, że nie dostanę od niej nic – że nie będzie intymnych rozmów, ekscytujących jazd kolejką górską w lunaparku, długich spacerów w niedzielne popołudnia – póki nie złożę jej pewnych dziwacznych obietnic.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O pokoju , O seksie , O cierpieniu , Radość

„Oto porządek nie do zastąpienia
Wszelkie istnienie żyje swoim torem
Człowiek panuje wszelkiemu istnieniu
Władzę nad sobą uznając z pokorą”

Jacek Kaczmarski (1957–2004) polski bard, poeta i prozaik

Źródło: Stworzenie świata, 1980

„Przyklej do ust śmiech
łzy to słabych broń
przyklej do ust śmiech
w pięść zaciśnij dłoń
świat toczy się swoim torem
łzą nie zyskasz nic”

Tadeusz Nalepa (1943–2007) polski muzyk rockowy, gitarzysta i wokalista

Słowa: Bohdan Loebl
Jesteś w piekle (Tadeusz Nalepa & Breakout)
Źródło: Łzą nie zyskasz nic

O świecie , O śmiechu , O łzach

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Ku sobie pchnął nas Krzysztof Zanussi, który był moim profesorem na wydziale reżyserii w Katowicach. Ponieważ podobały mu się moje szkolne prace powiedział żebym po zrobieniu dyplomy zgłosiła się do Studia Tor. Obiecał mi pomóc w zrealizowaniu debiutu. Oczywiście kiedy tylko skończyłam szkołę skontaktowałam się z Krzysztofem Zanussim. Przedstawiłam mu nieco nieudolny scenariusz, poruszający podobne tematy, które później znalazły się w Pręgach. Zanussi dał mi wtedy telefon do Wojciecha Kuczoka twierdząc, że powinnam się skontaktować z tym pisarzem ponieważ jego zdaniem mamy podobną wrażliwość i być może przyniesie to jakieś ciekawe efekty. Kiedy zadzwoniłam do Wojtka okazało się, że nasza znajomość sięga dziesięciu lat. Poznaliśmy się w pociągu, jadąc na dzień otwarty na wydział aktorski. Oboje chcieliśmy być aktorami. Wojtek z aktorstwa zrezygnował. Ja jeszcze kilkakrotnie próbowałam. Bezskutecznie. Potem kiedy studiowałam w Katowicach reżyserię ciągle widywaliśmy się ponieważ Wojtek przychodził na zajęcia z dramatopisarstwa.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21920

O studiach

„Tor w Rzeszowie jest podobny do poznańskiego. Jest przyczepnie, szeroko, długo. Rzeszowianie u siebie są silni, porażka może na nich wpłynąć mobilizująco i będą chcieli nas pokonać. Nie będzie tam łatwo, jednak nie jedziemy po porażkę. Uprawia się sport po to, aby wygrywać. Nie ma co zakładać przed meczem, że przegramy.”

Mateusz Szczepaniak (1987)

Źródło: Michał Gałęzewski, Szczerze mówiąc przyjechaliśmy tutaj po bonus – rozmowa z Mateuszem Szczepaniakiem, zawodnikiem PSŻ-u Lechmy, sportowefakty.pl, 22 czerwca 2010 http://www.sportowefakty.pl/zuzel/2010/06/22/szczerze-mowiac-przyjechalismy-tutaj-po-bonus-rozmowa-z-mate/

O sporcie

„Nie jestem wolna od błędów, od grzechów, ale wydaje mi się, że mając wytyczoną drogę, nawet gdy zboczę, łatwiej i szybciej trafię na „dobry tor.””

Dominika Figurska (1978) aktorka polska

Źródło: Izabela Górnicka-Zdziech, R jak rodzina, „Magazyn Familia”, 14 stycznia 2010 http://www.magazynfamilia.pl/artykuly/R_jak_rodzina,2061,91.html

O rodzinie

„Gdy Pawła Nikołajewicza nic w pokoju nie wprawiało w rozdrażnienie, gdy gnębiący go smutek zmniejszał się do zwykłych ludzkich rozmiarów – generał stawał sobie przy oknie i patrząc na park nucił cicho, a głos miał miły: „Uśnij serce, niech sen tu zagości. Nie budź mnie ani tego co było…” I bądź tu mądry! – mógł być najmilszym gościem w każdym salonie! A ileż zbiorowych mogił więźniarskich zostawił wzdłuż torów, które budował!”

Aleksander Sołżenicyn (1918–2008) rosyjski prozaik, noblista

Archipelag Gułag

O smutku , O pokoju , O snach , Serce

„Prywatnie mam wszystko, o czym marzyłem jako młody człowiek. Szczęśliwą rodzinę, dom, pracę, która sprawia mi satysfakcję. Spokojne, wygodne życie. Ale widzę kryzys państwa, który doprowadził do katastrofy smoleńskiej. Widzę powszechny niedostatek i brak perspektyw, emigrację młodzieży. Kłamstwo i manipulacje w mediach. Upadek wszystkiego, co Polacy mają wspólne i co ich łączy: od dróg i torów kolejowych – po świadomość historyczną i kulturę. Widzę rządzących, którzy nie liczą się z ludźmi i ludzi, którzy nie liczą się z państwem. I Polskę, z którą pod rządami PO-PSL nikt się nie liczy w Europie.”

Andrzej Waśko (1961) polski polityk i literaturoznawca

Źródło: Dlaczego kandyduję?, andrzejwasko.pl http://www.andrzejwasko.pl/index.php/aktualnoci/95-dlaczego-kandyduj

O życiu , O ludziach , O kłamstwie , O młodzieży

„Miejmy nadzieję, że nie będzie służył do przecierania torów.”

Włodzimierz Szaranowicz (1949) polski dziennikarz sportowy

o Robercie Matei.
Skoki narciarskie, Oberstdorf 2004

„Moim zdaniem spotkanie nie powinno w ogóle się rozpocząć. Było zbyt niebezpiecznie, tor stwarzał ogromne zagrożenie. Już pierwszy bieg to pokazał. Zawodnicy walczyli, aby utrzymać się na motocyklu. Dobrze, że nie skończyło się to większą ilością wypadków. Na pewno wielkim błędem była decyzja o rozpoczęciu tych zawodów.”

Bjarne Pedersen (1978) żużlowiec duński

Źródło: Adrian Heluszka, Bjarne Pedersen: W tych warunkach było bardzo trudno, 25 czerwca 2010, sportowefakty.pl http://www.sportowefakty.pl/zuzel/2010/06/25/bjarne-pedersen-w-tych-warunkach-bylo-bardzo-trudno/

O błędach , O decyzjach

„od czasu do czasu
musimy znów złapać
całość języka
w poszukiwaniu
lepszych pragnień.
Gdybyśmy tylko mogli
wyobrazić sobie lepszy tor
lotu; dostajemy
to, czego nam trzeba.
I spójrz, jaki piękny staje się
alfabet, kiedy mości się
w nim przypadkowość”

Jorie Graham (1950)

Źródło: w garści

O poszukiwaniu , O czasie

„Odór dotarł do nas na wiele kilometrów przed celem podróży. Droga wiodła wzdłuż torów kolejowych. Gdy zostało piętnaście czy dwadzieścia minut jazdy do Treblinki, zaczęliśmy natykać się na zwłoki leżące obok torów, najpierw dwie-trzy sztuki, potem więcej, a kiedy w końcu dojechaliśmy do stacji kolejowej, leżały ich chyba setki – leżały tak przez wiele dni, w upale […] Tego dnia w Treblince było istne Piekło Dantego. Kiedy wjechałem do obozu i wysiadłem z samochodu na placu, stałem po kolana w pieniądzach. Brodziłem w banknotach, monetach, kamieniach szlachetnych, biżuterii, odzieży. Leżały rozrzucone po całym placu. Fetor był nie do zniesienia. Wszędzie leżały setki, nie, tysiące rozkładających się ciał […] Pośród namiotów i ognisk zobaczyłem grupy Ukraińców i kobiet – były to, jak się później dowiedziałem, prostytutki z całej okolicy – wszyscy pijani, tańczyli, śpiewali i grali na instrumentach.”

Franz Stangl (1908–1971) Austriak, komendant obozów koncentracyjnych

relacja z pierwszej wizyty w Treblince.
Źródło: Gita Sereny, W stronę ciemności. Rozmowy z komendantem Treblinki, wyd. Cyklady, Warszawa 2002, s. 135.

O kobietach , O pieniądzach , O piekle , O relacjach

„To ślepy tor. Postęp, zmiana tego świata, odbywa się zawsze. Jesteście panowie liberalnym pismem, tak? Liberalizm to wolność, tak? Potrzebna jest ta wolność. Wolność jest potrzebna do różnorodności. Ta różnorodność, która pojawia się w Polsce, jest dobra dla Europy. Narzucona jedność – ein Führer, ein Reich, ein Volk – to jest śmierć. Panowie, młodzi Polacy, są przeciwko polskiej różnorodności?”

Kornel Morawiecki (1941–2019) działacz opozycji w PRL

Źródło: kulturaliberalna.pl https://kulturaliberalna.pl/2018/03/20/kornel-morawiecki-wywiad/, 20 marca 2018.

O zmianach , O wolności , O śmierci

„Ku sobie pchnął nas Krzysztof Zanussi, który był moim profesorem na wydziale reżyserii w Katowicach. Ponieważ podobały mu się moje szkolne prace powiedział żebym po zrobieniu dyplomy zgłosiła się do Studia Tor. Obiecał mi pomóc w zrealizowaniu debiutu. Oczywiście kiedy tylko skończyłam szkołę skontaktowałam się z Krzysztofem Zanussim. Przedstawiłam mu nieco nieudolny scenariusz, poruszający podobne tematy, które później znalazły się w Pręgach.”

Magdalena Piekorz (1974) polska reżyser i scenarzystka filmowa

Zanussi dał mi wtedy telefon do Wojciecha Kuczoka twierdząc, że powinnam się skontaktować z tym pisarzem ponieważ jego zdaniem mamy podobną wrażliwość i być może przyniesie to jakieś ciekawe efekty. Kiedy zadzwoniłam do Wojtka okazało się, że nasza znajomość sięga dziesięciu lat. Poznaliśmy się w pociągu, jadąc na dzień otwarty na wydział aktorski. Oboje chcieliśmy być aktorami. Wojtek z aktorstwa zrezygnował. Ja jeszcze kilkakrotnie próbowałam. Bezskutecznie. Potem kiedy studiowałam w Katowicach reżyserię ciągle widywaliśmy się ponieważ Wojtek przychodził na zajęcia z dramatopisarstwa.
Źródło: Wywiad, 2004 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=21920

O studiach