Cytaty na temat szeroki (44 cytatów) | Cytaty sławnych ludzi

„W ciągu dnia z wychodka korzystali jedynie panowie, natomiast panie zadowalały się produktami firmy „Porcelanowy Bazes”, której sklep mieścił się w Krzysztoforach. Można tam było otrzymać szeroki asortyment towarów, począwszy od wykwintnego taboretu do wychodzenia na dwór w pokoju, a skończywszy na zwykłym naczyniu nocnym porcelanowym. Jeszcze w drugiej połowie XIX wieku te intymne naczynia nazywano „hamersztajnami” ku niesławie nazwiska barona von Hammersteina, komendanta wojskowego Galicji, który był powszechnie znienawidzony z racji swoich represyjnych poczynań w stosunku do Polaków.”

Marek Żukow-Karczewski (1961) polski historyk, publicysta i działacz społeczny

Źródło: Krowy, świnie, dziady, rynsztoki i franca, czyli obrzydliwości krakowskie, „Gazeta Krakowska” nr 29, 5 lutego 1993, s. 6.

O pokoju , O wieku

„Oto droga dla ludu, droga szeroka prowadząca do rzeczywistego i najpełniejszego wyzwolenia, dostępna każdemu i właśnie dlatego naprawdę ludowa, droga anarchistycznej, socjalnej rewolucji, która się rodzi spontanicznie wśród ludu, burzy wszystko, cokolwiek stawia opór bujnemu rozkwitowi ludowego życia, by później z samych najgłębszych i istotnych jego treści wyłonić nowe formy wolnej społeczności.”

Michał Bakunin (1814–1876) rosyjski myśliciel, rewolucjonista

Rewolucja

O ludziach

„Czyli radość życia daje niedająca się niczym zahamować młodość i beztroska dwudziestu kilku lat?… a później do nas wszystkich (brzmi to jak stara i niemodna płyta) należy dbanie o teraźniejszość, by następnym pokoleniom lepiej się żyło. Zostajemy na straży przeszłości i staramy się ją uporządkować, tak jak to właśnie robię, snując swoją opowieść o „Kai od Radosława”, dzielnej, dumnej dziewczynie, którą kształtował „szeroki świat”. Tak jak jej siostra, która mając trzy lata, zaginęła w górach Ałtaju w Dżungarii, powiedziała potem Kirgizowi, że poszła zobaczyć „szeroki świat”.”

Aleksandra Ziółkowska (1949) pisarka polska

Kaja od Radosława, czyli Historia Hubalowego Krzyża

O świecie , O siostrze , O przeszłości , Radość

„W pewnym dniu ujrzałam dwie drogi: jedna szeroka, wysypana piaskiem i kwiatami, pełna radości i muzyki i różnych przyjemności. Ludzie idąc tą drogą tańcząc i bawiąc się dochodzili do końca, nie spostrzegają się, że już koniec. A na końcu tej drogi była straszna przepaść, czyli otchłań piekielna. Dusze te na oślep wpadały w tę przepaść, jak szły, tak i wpadały. A była ich wielka liczba, że nie można było ich zliczyć. I widziałam drugą drogę, a raczej ścieżkę, bo była wąska i zasłana cierniami i kamieniami, a ludzie, którzy nią szli ze łzami w oczach i różne boleści były ich udziałem. Jedni padali na te kamienie, ale zaraz powstawali i szli dalej. A w końcu drogi był wspaniały ogród przepełniony wszelkim rodzajem szczęścia i wchodziły tam te wszystkie dusze. Zaraz w pierwszym momencie zapominały o swych cierpieniach.”

Faustyna Kowalska książka Dzienniczek

Dzienniczek (Dz 153).
Dzienniczek
Źródło: s. Faustyna Kowalska: Widziałam życie wieczne https://www.fronda.pl/a/s-faustyna-kowalska-widzialam-zycie-wieczne,72017.html, fronda.pl

O zapominaniu , O cierpieniu , O ludziach , O przyjemności

„Gdyby przyjąć czarno-biały obraz konfliktu z islamskim dżihadem, jaki malują obrońcy „wojny z terroryzmem” – a historia pokazuje, że taki z pewnością on nie jest – oraz logikę ich rozumowania, można by rzec, że ta wojna zamieniła wielu z „nas” w „nich”. I być może to właśnie jest jednym z największych zwycięstw terrorystów, którzy wbili samoloty w wieże WTC. Egzekucja na ben Ladenie i jej szeroka akceptacja są tylko kolejnymi tego przykładami.”

Artur Domosławski (1967) dziennikarz polski

Źródło: Sprawa ben Ladena – nasza sprawa, krytykapolityczna. pl, 16 maja 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/DomoslawskiSprawabenLadenatonaszasprawa/menuid-1.html

O wojnie , O historii , Obraz

„Wciąż w kółko męczy się i trudzi;
Wciąż w kółko głupiec idzie do łona.
Wciąż w kółko rodzi się i umiera;
Wciąż w kółko noszą go do grobu.
Ale ten, kogo mądrość jest szeroka jak świat,
nie rodzi się w kółko,
Bo osiągnął ścieżkę
nieodradzania się.”

Budda Siakjamuni (-563–-483 p. n. e.)

Kanon palijski, Samyutta Nikaya
Źródło: VII,12 Udaya Sutta

O mądrości , O świecie , O głupcach

„Motywy, które skłoniły mnie do tej działalności? Decydujący wpływ miała zapewne atmosfera mojego domu rodzinnego. Mój ojciec uważał się za jednego z pierwszych polskich socjalistów. Był lekarzem. Mieszkaliśmy w Otwocku. Jego pacjentami była przeważnie żydowska biedota. Wyrosłam wśród tych ludzi. Nie były mi obce ani zwyczaje, ani nędza żydowskich domów. Kiedy Niemcy zajęli Warszawę w 1939 r., miałam szeroki krąg przyjaciół i znajomych Żydów, którzy znaleźli się w okropnej sytuacji, bez środków do życia.”

Irena Sendlerowa (1910–2008) polska działaczka społeczna, uczestniczka akcji pomocy Żydom w czasie II wojny światowej

Źródło: Ten jest z ojczyzny mojej. Polacy z pomocą Żydom 1939–1945, oprac. W. Bartoszewski i Z. Lewinówna, wyd. „Znak”, Kraków 1969 http://lewicowo.pl/o-pomocy-zydom/.

O ludziach , O domu , O pomocy , O ojczyźnie

„Europa jako całość – jak i każde państwo członkowskie w pojedynkę – powinna przyjąć szeroki program inwestycji, by zapoczątkować trzecią rewolucję przemysłową. Jednocześnie trzeba stworzyć silne fundamenty, aby ten ambitny projekt nie rozpadł się na kawałki i nie spalił na panewce.”

Jeremy Rifkin (1945) amerykański ekonomista

Źródło: rozmowa Stevena Geyera i Franka Wenzela, Trzecia rewolucja przemysłowa, „Frankfurter Rundschau”, tłum. „Forum”, 24 października 2011.

„Jednak, niezależnie od tego jak szeroka i zmienna może być ta relatywna moralność mody, istnieją zawsze pewne absolutne normy, których należy się trzymać. Moda nie może być nigdy bezpośrednią okazją do grzechu.”

Pius XII (1876–1958) papież

Przemówienie do Kongresu Łacińskiej Unii Mody, 1957 r.
Moral problems in fashion design

O modzie , O morzu

„IPN zaczął w rzeczywistości działać od 2–3 lat. W zasadzie dopiero od zbuntowania wyborców przeciwko propagandzie w 2005 roku. Kiedy wyborcy poszli przeciwko nurtowi propagandy, wybrali PiS – wówczas zaczęła się zmiana w dostępie obywateli do prawdy. Otworzyły się klapki i może nie jest to jeszcze tak szeroki strumień, jaki należałoby, żeby był – ale „Nasz Dziennik” ma w tym bardzo duży udział.”

Andrzej Gwiazda (1935) polski działacz związkowy

Źródło: Bunt wyborców i co dalej?, naszdziennik.pl, 5 maja 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20080505&id=po43.txt

O rzeczywostości , O zmianach

„Galeria to miejsce, w którym przecinają się losy przeróżnych ludzi. Walczących o władzę i pieniądze, pełnych ambicji, zazdrości, tkwiących w skomplikowanych relacjach. Ale są tu też ludzie dobrzy i mądrzy w swej prostocie. Wachlarz poruszanych problemów jest tak szeroki, że każdy znajdzie coś dla siebie.”

Magdalena Turczeniewicz (1982)

o fabule serialu Galeria.
Źródło: Teresa Różycka, Magdalena Turczeniewicz. Karolina ma trochę ze mnie, „To i Owo” nr 3, 17 stycznia 2012, s. 10.

O pieniądzach , O losie , O ludziach , O relacjach

„Kronika miejscowa i zagraniczna.
Kraków 14 sierpnia.
Pan Schmidt-Ciążyński, złożył dziś w obecności Prezydenta miasta, do przechowania w kasach miejskich swój zbiór kamei, przeznaczony dla Muzeum Narodowego. P. Schmidtowi Ciążyńskiemu towarzyszył przy akcie oddania kamei do przechowania p. hr. Cieszkowski. Pomimo długiego pobytu za granicą, p. Schmidt-Ciążyński mówi dobrze po polsku. Szeroki ogół polskiej publiczności pozna go bliżej przy okazyi otwarcia Muzeum, a zbiory jego, złożone w Muzeum, zachowają na zawsze wśród nas jego pamięć i imię.”

Konstanty Schmidt-Ciążyński (1818–1889) polski kolekcjoner dzieł sztuki

O Konstantym Schmidcie-Ciążyńskim
Źródło: „Czas” nr 184, 15 sierpnia 1883, s. 2, Małopolska Biblioteka Cyfrowa http://mbc.malopolska.pl/publication/20747

O zachowaniu , O czasie

„Wybrałam już sobie chłopaka na medal,
Z nim jestem po słowie,
Nikomu go nie dam.
Przystojny, niegłupi, szeroki gest ma,
Na wiosnę mi kupił WSK.
W jak wiosna, S jak Stach,
K jak kocham Stacha wiosną,
WSK, och, WSK.
W tej maszynie wszystko gra,
to podoba się dziewczynie,
WSK, och, WSK.”

Edward Fiszer (1916–1972) poeta polski

Źródło: W jak wiosna, piosenka z rep. Danuty Rinn

O grach , O wiośnie , Chłopak , Kochać się

„Konstytucje są dziełem czasu, toteż droga pozostawiona dla ulepszeń nigdy nie będzie za szeroka.”

Napoleon Bonaparte (1769–1821) cesarz Francuzów

O czasie

„Każdy robotnik, a zresztą i każdy Polak ma prawo powiedzieć, że w znacznej mierze nie będzie to „reprywatyzacja”, ale „prywatyzacja” tego, co lepiej czy gorzej (raczej to drugie) zbudowano właśnie z wysiłku i wyrzeczeń ludzi pracy. Sprzedawać się będzie to, co jest właściwie ich własnością, bo w pełni wynikiem ich pracy.(…) Jeżeli reformie nie będzie towarzyszyć szeroki program uwłaszczenia ludzi pracy – jest obawa, że będzie to jeszcze jedna przyczyna, by ludzie nie przyjęli jej za swoją.”

Jan Józef Lipski (1926–1991) polski działacz polityczny, historyk literatury

Źródło: Obrona socjalizmu [, czyli Anty-Kisiel], 1989; w: Pisma polityczne. Wybór, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011, str. 407.

O ludziach , O wysiłku

„Problem Wielkiej Brytanii polega na tym, że na najważniejszym szczycie europejskim, który znaczy bardzo wiele dla przedsiębiorstw, jak kraj długi i szeroki, premier został najzwyczajniej w świecie zepchnięty na margines.”

Ed Miliband (1969)

Źródło: Sarah Lyall, Stephen Castle, Mgła nad Kanałem, „The New York Times”, tłum. „Forum”, 12 grudnia 2011.

O problemach

„Mądrość Stalina,
rzeka szeroka,
w ciężkich turbinach,
przetacza wody,
płynąc wysiewa
pszenicę w tundrach,
zalesia stepy,
stawia ogrody.”

Adam Ważyk (1905–1982) poeta polski

Źródło: poemat Rzeka

O mądrości

„Rosła kalina z liściem szerokiem, Nad modrym w gaju rosła potokiem, Dobry deszcz piła, rosę zbierała, W majowym słońcu liście kapała.”

Teofil Lenartowicz (1822–1893) polski etnograf, rzeźbiarz, konspirator i poeta romantyczny

Źródło: Kalina

O piciu

„Wszyscy powinni mieć możliwość dokonywania wyborów, szeroki dostęp do nich. Nie powinno być tak, że dostęp do muzyki mają tylko dzieciaki z dobrych, zamożnych rodzin. Muzyka służy przekazywaniu emocji, dzieleniu się nimi z innymi. Odnajdywaniu tego, co nas łączy, a nie dzieli.”

Thomas Grube (1971)

Źródło: wywiad, 2006 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=31812

O muzyce

„Główne Miasto, Stare Miasto, Korzenne Miasto, Stare Przedmieście, Młode Miasto, Nowe Miasto i Dolne Miasto, budowane łącznie ponad siedemset lat, spłonęły w trzy dni. Nie był to pierwszy pożar Gdańska. Pomorzanie, Brandenburczycy, Krzyżacy, Polacy, Szwedzi i znów Szwedzi, Francuzi, Prusacy i Rosjanie, także Sasi już przedtem, tworząc historię, co parę dziesiątków lat uznawali, że trzeba to miasto spalić – a teraz Rosjanie, Polacy, Niemcy i Anglicy wspólnie wypalali po raz setny cegły gotyckich budowli, nie uzyskując w ten sposób sucharów. Płonęła Straganiarska, Długa, Szeroka, Tkacka i Wełniarska, płonęła Ogarna, Tobiasza, Podwale Staromiejskie, Podwale Przedmiejskie, płonęły Wały i Długie Pobrzeże. Żuraw był z drzewa i płonął szczególnie pięknie. Na ulicy Spodniarzy ogień kazał sobie wziąć miarę na wiele par uderzająco jaskrawych spodni. Kościół Najświętszej Marii Panny płonął od środka i przez ostrołukowe okna ukazywał uroczyste oświetlenie. Pozostałe, nie ewakuowane jeszcze dzwony Świętej Katarzyny, Świętego Jana, Świętej Brygidy, Barbary, Elżbiety, Piotra i Pawła, Świętej Trójcy i Bożego Ciała stapiały się w dzwonnicach i skapywały bez szmeru. W Wielkim Młynie mielono czerwoną pszenicę. Na Rzeźnickiej pachniało przypaloną niedzielną pieczenią. W Teatrze Miejskim dawano prapremierę „Snów podpalacza” dwuznacznej jednoaktówki. Na ratuszu Głównego Miasta postanowiono podwyższyć po pożarze, z ważnością wstecz, pensje strażaków. Ulica Świętego Ducha płonęła w imię Świętego Ducha, Radośnie płonął klasztor franciszkanów w imię Świętego Franciszka, który przecież kochał i opiewał ogień. Ulica Mariacka płonęła równocześnie w imię Ojca i Syna. Że spłonął Targ Drzewny, Targ Węglowy, Targ Sienny, to samo przez się zrozumiałe. Na Chlebnickiej chlebki już nie wyszły z pieca. Na Stągiewnej kipiało w stągwiach. Tylko budynek Zachodniopruskiego Towarzystwa Ubezpieczeń od Ognia z czysto symbolicznych względów nie chciał spłonąć.”

Günter Grass książka Blaszany bębenek

Blaszany bębenek

O historii , O piekle , O snach , Kochać się

„Drżeliśmy więc przed maturą. Gdy przydzielono nam ławki, przede mną znalazł się chłopak z mojej klasy, jeden z tych gorzej traktowanych przez matematycę, Tomek. Gdy się zorientował, że siedzę za nim, odetchnął z ulgą. „Zdałem maturę”, powiedział, i szeroki uśmiech rozjaśnił mu twarz. Dobrze mi to zrobiło, że ktoś tak we mnie wierzył. Musiałam stanąć na wysokości zadania. Na końcu okazało się zresztą, że także i ja zdałam maturę dzięki Tomkowi.(…) Pomału posuwałam się do przodu – do rozwiązania były trzy zadania. Zaczęłam pierwsze, rozwiązałam kawałek i utknęłam, rozwiązałam część drugiego i utknęłam, rozwiązałam fragment trzeciego i utknęłam, nie mogłam się zdecydować, które jest najłatwiejsze, które rozwiązywać dalej. Nie umiałam podjąć decyzji! Tomek nerwowo kręcił i wiercił się na krześle, co jakiś czas odwracał się do mnie i syczał: „Dawaj!”. Aż w końcu wkurzył się na całego i napisał mi karteczkę: „Co ty wyprawiasz, wszystko zaczynasz, niczego nie kończysz, zrób w końcu jedno zadanie do końca, bo inaczej nie zdam matury!”. Bezcenna pomoc psychologiczna.(…) Kiedy tylko rozpoczynam zbyt wiele rzeczy naraz, nie kończąc żadnej z nich, kiedy nie wiem, co robić, co wybrać, i zaczynam w panice chaotycznie rozwiązywać wszystkie problemy własne oraz świata na raz, wprowadzając coraz większy bałagan, przypominam sobie egzamin dojrzałości. I mądrość Tomkowej podpowiedzi.”

Brigitta Helbig-Mischewski (1963) polska literaturoznawczyni i pisarka mieszkająca w Niemczech

Źródło: Podpowiedź - wspomnienie maturalne. w: Refleksje 1 (2014), s. 21.

O mądrości , O uśmiechu , O decyzjach , O wspomnieniach

„Pozostają pytania najprostsze. Dlaczego przyznawali się do win niepopełnionych? Dlaczego pogłoska o zmowie zyskała tak szeroki posłuch? I dlaczego odmienność budziła strach, pogardę, szaleństwo eksterminacji?”

Bronisław Geremek (1932–2008) polski historyk i polityk

Źródło: Spisek trędowatych, „Powściągliwość i Praca”, luty–marzec 1985, cyt. za: „Duży Format”, 21 lipca 2008 http://wyborcza.pl/duzyformat/1,127291,5476293,Bronislaw_Geremek_o_stanie_wojennym__Spisek_tredowatych.html

O strachu , O szaleństwie , Pytanie

„Na terytorium naszego kraju zachowały się miasta-fortece z czasów starożytnych oraz ruiny antycznych i średniowiecznych miast. Azerbejdżańskie dziedzictwo architektoniczne ma szeroki wachlarz tematyczny. To bogactwo Azerbejdżanu daje podstawę do twierdzenia, że pomimo przynależności do systemów cywilizacyjnych różnych okresów zachowało swoją architektoniczną samoistność.”

Həsən Həsənov (1940)

Źródło: Anna Wojnar, Otwarcie na Wschód, „Alma Mater” nr 156–157, kwiecień-maj 2013, s. 7.

O zachowaniu , O bogactwie

„Szeroka dywersyfikacja jest konieczna wtedy, gdy inwestorzy nie wiedzą co czynią.”

Warren Buffett (1930)

„Widmo krąży po Europie, także po innych kontynentach: widmo końca systemu totalitarnego widmo kresu koszarowego komunizmu. Tak, to już chyba koniec. Nic już chyba nie wskrzesi tego systemu, który obiecywał świetlaną przyszłość, a przyniósł terror i nędzę, kłamstwo i deprawację, wynarodawianie i gwałt na ludzkich sumieniach. Rozglądamy się wokół, nieufnie i niepewnie. Czy to możliwe? Czy nie bierzemy własnych życzeń za rzeczywistość? Czy nie jest to kolejny podstęp rządzącej ekipy? Czy raz jeszcze, jak tylekroć dotąd, nie zostaniemy okłamani? Zastanówmy się przeto: w polityce liczą się fakty. Najbardziej doniosłym faktem tej wiosny były obrady „okrągłego stołu” i powrót „Solidarności” na legalną scenę. (…) „Okrągły stół” był aktem zgody na przeobrażenie polityki policyjnego monologu w polityczny dialog; (…) Co o tym zdecydowało? Po pierwsze: ekonomiczna plajta polityki stanu wojennego. (…) Po drugie: kontekst międzynarodowy. Stojąc wobec analogicznych zagrożeń, radzieckie kierownictwo partyjno – państwowe wybrało drogę „głasnosti”, wielkiego politycznego otwarcia, zaś szeroka kampania demaskująca stalinizm stała się rodzajem presji. (…) Odpowiadamy: system totalitarny jest naszym wrogiem. Nie chcemy go udoskonalać ani poprawiać. Chcemy zastąpić go ładem parlamentarnej demokracji. Ale odrzucamy drogę rewolucji i przemocy, świadomi, jak łatwo zastąpić jedną dyktaturę dyktaturą odmienną.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

pierwszy artykuł Michnika w „Gazecie Wyborczej”.
Źródło: Widmo krąży po Europie, „Gazeta Wyborcza” nr 2, 9 maja 1989, s. 3.

O kłamstwie , O demokracji , O wiośnie , O rzeczywostości

„U ujścia Wisły stał na wskroś niemiecki gród Danzig. Żył on głównie z polskiego handlu i nie było powodu, by przypuszczać, że w jakikolwiek sposób utrudniłby wwóz towarów do Polski i ich wywóz z niej. Był starodawnym, uczciwym, czystym i zamożnym miastem niemieckim. 96 procent jego mieszkańców stanowili Niemcy. (…) Oddzieli go jednak od Niemiec i uczynili „Wolnym Miastem”, a na zachód od niego zapewnili przyrzeczony przez Wilsona „dostęp do morza”, przyłączając do Polski szeroki pas Pomorza.”

Herbert George Wells (1866–1946) powieściopisarz angielski

At the mouth of the Vistula stood the entirely German city of Danzig. It lived mainly as an outlet for Polish trade, and it could prosper in no other way. There was no reason to suppose it would put any difficulties in the way of Polish imports and exports. It was an ancient, honest, clean and prosperous German city. Ninety-six per cent of its inhabitants were German. (…) But they separated it from Germany and made it into a "free city", and to the west of it they achieved that "access to the sea" of Wilson’s, by annexing a broad band of Pomeranian territory to Poland. (ang.)
Źródło: The Shape of Things to Come, 1933 http://ebooks.adelaide.edu.au/w/wells/hg/w45th/book1.html#chapter10

„Czy Dmowski przyjąłby Romana Giertycha do Stronnictwa Narodowego? Ruch narodowy był na tyle szeroki, że znalazłoby się w nim miejsce także dla niego. Ale ten wywiad był niesmaczny.”

Wiesław Chrzanowski (1923–2012) polityk polski

o wywiadzie Romana Giertycha, w którym powiedział, że nie przyjąłby do LPR Romana Dmowskiego.
Źródło: Dekalog rodzinny, polityka.pl, 7 marca 2007 http://www.polityka.pl/kraj/ludzie/212485,1,giertychowie-maciej-i-roman.read

O ludziach

„Tak powinno wyglądać życie porządnego człowieka i dobrego kapłana: jak droga wiodąca w górę, na szeroki łagodny płaskowyż, ogrzany zachodzącym słońcem.”

Janusz Pasierb (1929–1993) polski ksiądz, poeta, eseista, historyk sztuki

Kapłaństwo

O życiu , O górach

„Lewica XXI ma być ruchem antyimperialistycznym, antyoligarchicznym, antyklerykalnym (przeciwko konserwatywnej, antydemokratycznej hierarchii religijnej, ale nie przeciwko religii) i antyglobalistycznym, akcentując liberalizm polityczny i obyczajowy, a negując tzw. liberalizm ekonomiczny (prowadzi do bogacenia garstki już bogatych i biednienia coraz większych rzesz ubogich) oraz demokrację partycypacyjną i szeroki program społeczny mający na celu upowszechnienie bezpłatnej edukacji wszystkich szczebli, opieki zdrowotnej i zabezpieczeń socjalnych dla osób zepchniętych przez system kapitalistyczny na margines życia społecznego, godziwych rent w przypadku inwalidztwa oraz emerytur dla osób odchodzących z otwartego rynku pracy.”

Hugo Chávez (1954–2013) polityk wenezuelski

O religii , O demokracji

„Szeroki świat jest pełen wielkich cierpień, i wielkich radości, mój przyjacielu. To pierwsze utrzyma Cię na właściwej drodze, a drugie sprawi ze podróż będzie znośna.”

R.A. Salvatore (1959) amerykański pisarz science-fiction i fantasy

The world is full of great pain, and great joy, my friend. The first keeps you on the path of growth, the latter makes the journey tolerable.
Postać: Montolio de Brouchee
Legenda Drizzta

O świecie , O cierpieniu

„Obóz, jak się zorientowałem. Obejmował teren około półtora kilometra kwadratowego płaskiego terenu. Otoczony był solidnym ogrodzeniem z drutu kolczastego, rozpiętego kilkoma rzędami pomiędzy drewnianymi słupami. Ogrodzenie miało ponad dwa i pół metra wysokości. Po zewnętrznej stronie przechadzały się patrole w odstępach około pięćdziesięciometrowych. Po stronie wewnętrznej strażnicy z bronią stali co jakieś piętnaście metrów. Za drutami stało kilkanaście baraków. Przestrzeń pomiędzy nimi wypełniał gęsty, falujący tłum. Więźniowie tłoczyli się, przekrzykiwali. Z kolei strażnicy starali się utrzymywać ich we względnym porządku…
… Po lewej stronie od bramy, o jakieś sto metrów za ogrodzeniem, był tor kolejowy, a właściwie rodzaj rampy. Prowadził od niej do ogrodzenia chodnik zbity z desek. Na torowisku stał pociąg złożony z około trzydziestu wagonów towarowych. Były brudne i zakurzone…
… Mijaliśmy akurat jakiegoś starca. Siedział na ziemi nagi i rytmicznie kiwał się do przodu i tyłu. Jego oczy błyszczały i nieustannie mrugał powiekami. Nikt nie zwracał na niego uwagi. Obok leżało dziecko w łachmanach. Miało drgawki. Z przerażeniem spoglądało dookoła.
Tłum pulsował jakimś obłędnym rytmem. Wrzeszczeli, machali rękami, kłócili się i przeklinali. Zapewne wiedzieli, że niedługo odjadą w nieznane, a strach, głód i pragnienie potęgowały poczucie niepewności i zwierzęcego zagrożenia. Ludzie ci zostali wcześniej ograbieni z całego skromnego dobytku, jaki im pozwolono zabrać w tę podróż. Było to pięć kilogramów bagażu. Były to zwykle jakieś najpotrzebniejsze w drodze przedmioty. Poduszka, jakieś okrycie, trochę jedzenia, butelka z wodą. Czasem kosztowności czy pieniądze. Docierała tu przeważnie ludność gett, która nie miała już nic…
Pobyt w obozie nie trwał długo. Zazwyczaj nie dłużej niż cztery dni. Potem pakowano ich w wagony na śmierć. Przez czas pobytu w obozie prawie nie otrzymywali jedzenia. Zdani byli na własne zapasy.
Baraki obozowe mogły pomieścić mniej więcej połowę więźniów. Drugie tyle pozostawało na dworze. Powietrze wypełniał odór ludzkich odchodów, potu, brudu i zgnilizny…
… Oficer SS, odpowiadający zapewne za załadunek, stanął przed tłumem Żydów. Nogi rozstawił szeroko.
– Ruhe! Ruhe! Spokój! – wrzasnął. – Wszyscy Żydzi mają wejść do wagonów. Pojedziecie tam, gdzie jest dla was praca. Ma być porządek. Nie wolno się pchać ani opóźniać załadunku. Kto będzie wywoływał panikę albo stawiał opór, zostanie zastrzelony.
Przerwał i wbił wzrok w masę ludzką przed sobą. Spokojnie zaczął otwierać kaburę pistoletu. Wyjął broń. Pierwsze szeregi Żydów zaczęły się cofać. Niemiec zaśmiał się i oddał trzy strzały w tłum. W grobowej ciszy rozległ się przeszywający krzyk. Spokojnie schował pistolet.
– A teraz do wagonów! Raus! – wrzasnął.
Tłum zamarł. Z tyłu rozległy się strzały. Ludzie ławą ruszyli do przodu, krzycząc przeraźliwie. Zbliżali się do drewnianego pomostu. Ludzki strumień był jednak zbyt szeroki, aby się w nim pomieścić. Esesmani otworzyli ogień. Pędzący zaczęli padać. Rozległ się głuchy tupot nóg po deskach rampy. Teraz zaczęli strzelać strażnicy stojący przy wagonach. Tłum przyhamował.
– Ordnung! Ordnung! – wrzeszczał esesman.
Pierwsi Żydzi wpadli do wagonu. Niemcy przy drzwiach odliczali ich. Po liczbie „sto czterdzieści” esesman zawył „Halt!” i dwukrotnie strzelił. Przystanęli. Pociąg powoli szarpnął i nowy wagon wtoczył się na wysokość pomostu. Zaczęli go wypełniać nowi więźniowie.
Wedle wojskowych regulaminów wagon towarowy przeznaczony był na osiem koni lub czterdziestu żołnierzy w transporcie. Upychając ludzi na siłę i bez jakiegokolwiek bagażu, można było pomieścić w wagonie sto osób. Niemcy wydali rozkaz pakowania po stu trzydziestu, ale jeszcze dopychali dodatkową dziesiątkę. Gdy drzwi nie dały się zamknąć, tłukli na oślep kolbami, strzelali do środka wagonu, wrzeszczeli na nieszczęsnych Żydów. Ci, aby zrobić miejsce dla nowych, wspinali się na ramiona i głowy już znajdujących się wewnątrz. Z głębi wagonu dochodził jakiś potępieńczy ryk i wycie.
Gdy upchnięto już sto czterdzieści osób, strażnicy przystąpili do zamykania drzwi. Były ciężkie, wykonane z drewna obitego żelazem. Miażdżyły wystające na zewnątrz kończyny wśród wrzasków bólu. Po zasunięciu drzwi zabezpieczano je żelazną sztabą i ryglowano.
Przed załadunkiem na podłogę wagonów sypano warstwę niegaszonego wapna. Oficjalnie był to zabieg higieniczny. Chodziło o nie rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych. W praktyce wapno gwałtownie absorbowało wilgoć z powietrza. Spadała zawartość tlenu i ludzie zaczynali się dusić. Równocześnie wapno w kontakcie z ludzkimi odchodami wydzielało trujące substancje, między innymi chlor. Ten zaś dusił stłoczonych więźniów. Niemcy osiągali podwójny cel. Choroby zakaźne istotnie się nie rozprzestrzeniały, a wagon można było łatwiej po transporcie wymyć. Po drugie, transportu tego nie przeżywało wielu „podróżnych”. A o to przecież chodziło.
Czasami od polskich kolejarzy docierały informacje, że takie wagony z Żydami stały na bocznicach po kilka dni. Po otwarciu znajdowano w nich same trupy…
… Na obozowym placu pozostali zabici i konający. Strażnicy przechadzali się wolnym krokiem i dobijali ich strzałami w głowę. Wkrótce zapanowała cisza…”

Jan Karski (1914–2000) prawnik, dyplomata, wykładowca akademicki, polski kurier czasów II wojny światowej

Karski dostał się w przebraniu strażnika do obozu tranzytowego dla Żydów w Izbicy, który był „ostatnim etapem” przez obozem zagłady w Bełżcu.
Tajne państwo: opowieść o polskim Podziemiu

Koń , O miłości , O śmierci , O pieniądzach

„Skala rozeznania osób z branży, co do moich predyspozycji czy talentów, nie jest zbyt szeroka. Jedni wiedzą, że można dać mi każdą rolę i ja ją zagram. Inni jeszcze nie.”

Tomasz Sapryk (1966) aktor polski

Źródło: Wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=43970

„Szeroki jest człowiek, zbyt szeroki. Ja bym go zwęził.”

Fiodor Dostojewski książka Bracia Karamazow

ze „Spowiedzi gorącego serca” Mitieńki Karamazowa.
Bracia Karamazow

„Warszawski wiatr na Starówce i Mariensztacie
Warszawski wiatr wy się w nim jak ja zakochacie
Jemu równego nie ma na Freta i Bema i jak
szeroka ziemia pędzi warszawski wiatr…”

Konstanty Ildefons Gałczyński (1905–1953) polski poeta

Kronika olsztyńska (1950)
Źródło: Warszawski wiatr w: Dzikie wino, Iskry, Warszawa 1980, s. 65.

O winie

„Płynie, płynie Oka
Jak Wisła szeroka,
Jak Wisła głęboka.(…)
Piekny jest Wisły brzeg,
Piękny jest Oki bieg.
Jak szarża ułańska
Do Wisły, do Gdańska
Pójdziemy, dojdziemy!”

Leon Pasternak (1910–1969) polski poeta, satyryk, działacz polityczny

piosenka 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.
Źródło: Oka (1943)

O piciu

„Konkurujemy z filmami i chociaż widzowie nie widzą nas na ekranie kinowym, to widzą nas na pięćdziesięciocalowych telewizorach jak Ameryka długa i szeroka, więc to musi dobrze wyglądać…”

David Shore (1959) kanadyjski pisarz i scenarzysta filmowy

Źródło: Dr House – Oficjalny przewodnik po serialu

„Uwielbiam podróżować, uwielbiam docierać do najbardziej odległych, egzotycznych miejsc. Jednym z cudów współczesnego świata jest to, że mamy tak szeroki dostęp do rozmaitych, ciekawych kultur. Możemy uczyć się obcych języków, zwiedzać inne kraje, poznawać ich historię… Cieszę się, mogąc poznawać nowych ludzi i prawdę mówiąc, nigdy nie czułam się przez nich zagrożona. Poza tym nie można przez cały czas tkwić w Hollywood, w świecie filmowej fikcji. Ktoś taki, jak ja, po prostu musi od czasu do czasu zrobić sobie przerwę i zobaczyć, jak wygląda normalne życie. Czuję, że te wyprawy naprawdę mi służą.”

Angelina Jolie (1975) aktorka amerykańska

Źródło: Wywiad, 2007 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=41400

O życiu , O ludziach , O podróżowaniu , O historii

„(…) Szturm und Drang – Ja jestem w Szturm und Drang periodzie i czuję, że ze mną wszystko w tym periodzie się kłębi i burzy, i że się z tego wyłonić musi piękna, szeroka, otwarta wielka sztuka (…).”

Stanisław Wyspiański (1869–1907) polski dramatopisarz, poeta, malarz, grafik, architekt

Cytaty z korespondencji
Źródło: list do Rydla z 11 lipca 1897, cyt. za: Marta Romanowska, Odnalezione po stu latach, „Alma Mater” nr specjalny, 2007, s. 41.

O sztuce

„Inni pracują wciąż w laboratoriach nad sprawnością uzyskiwanego materiału, a najlepsi dochodzą już nawet do 20 proc. My wolimy szybko nawiązać współpracę z przemysłem, bo jemu wystarcza dziś przecież sprawność 10 proc., a taką już mamy. Przemysł ma natomiast szeroki wachlarz innych potrzeb. Trzeba je poznać, dostosować kierunek badań oraz dobór materiałów”

Olga Malinkiewicz (1982) Polska fizyk

Źródło: Miliony za ujarzmienie perowskitów http://pulsinnowacji.pb.pl/4284055,61724,miliony-za-ujarzmienie-perowskitow, pulsinnowacji.pb.pl, 10 września 2015

O współpracy

„(…) Givenchy ponad wszystko cenił prostotę i piękno, nawet kosztem (…) funkcjonalności. Ale Givenchy nigdy nie zastanawiał się nad takimi drobiazgami, jak sam mówił, czy „spódnica jest wystarczająco szeroka, żeby dało się w niej chodzić, albo jak klientka będzie wyglądała, wsiadając do lub wysiadając z taksówki”. Wolał zastanawiać się nad „pięknem i artystyczną wartością projektu, a nie jego użytecznością”.”

Hubert de Givenchy (1927–2018) francuski projektant mody

Źródło: Sam Wasson, Piąta Aleja, piąta rano, wyd. Świat Książki, Warszawa 2013, s. 59; tłum. Agnieszka Lipska-Nakoniecznik.

O książkach , O świecie , Cytaty o pięknie

„Kryzys polega dokładnie na tym, że to, co stare, umiera, gdy nowe jeszcze się nie narodziło; w takim interregnum pojawia się szeroki wachlarz patologicznych symptomów.”

Antonio Gramsci (1891–1937) włoski historyk, dziennikarz i polityk, filozof i teoretyk marksistowski

La crisi consiste appunto nel fatto che il vecchio muore e il nuovo non può nascere: in questo interregno si verificano i fenomeni morbosi più svariati. (wł.)
Źródło: Passato e presente http://books.google.pl/books?id=L21oAAAAMAAJ&q=La+crisi+consiste+appunto+nel+fatto+che+il+vecchio+muore+e+il+nuovo+non+pu%C3%B2+nascere:+in+questo+interregno+si+verificano+i+fenomeni+morbosi+pi%C3%B9+svariati&dq=La+crisi+consiste+appunto+nel+fatto+che+il+vecchio+muore+e+il+nuovo+non+pu%C3%B2+nascere:+in+questo+interregno+si+verificano+i+fenomeni+morbosi+pi%C3%B9+svariati&hl=pl&ei=HvywTMulF4XKswaGnIi0DQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4&ved=0CDAQ6AEwAw, Editori riuniti, 1996, s. 48.

„Człowiek bowiem ma bardzo szeroki kąt widzenia i gromadzi bardzo dużo doznań wzrokowych, łapie w neurony bardzo dużo impulsów. Fotografia pozwala skupić się na detalu, zajrzeć gdzieś tam, gdzie… patrzymy na co dzień, ale nie ma to aż tak dużego znaczenia, nie jest to szczególne. A fotografia zawęża pole widzenia i nakierowuje uwagę: spójrzcie, to jest ważne, to jest dla mnie istotne, tutaj coś jest. I moje teksty też są taką próbą postawienia ramki na pewnym fragmencie naszego życia.”

Lech Janerka (1953) polski muzyk rockowy, basista

z wywiadu dla Radiowej Trójki – Warszawa, 7 marca 1997.
Źródło: Piotr Kaczkowski, Przy mikrofonie, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7052-806-6, s. 340.

„Problem polega na tym, że jedwabińską zbrodnię łatwo potraktować jako aberrację, fakt odizolowany, niepowtarzalny. To się zdarzyło gdzieś tam daleko, u nas byłoby to niemożliwe. A to, o czym teraz piszemy i o czym pisze Gross, pokazuje, że Jedwabne to nie był incydent. Mordowanie Żydów miało miejsce wszędzie, jak Polska długa i szeroka.”

Jan Grabowski (1962) polski historyk, zajmujący się Holocaustem i profesor

Źródło: wyborcza.pl, 9 stycznia 2011 http://wyborcza.pl/1,111789,8918167,Jak_Polska_dluga_i_szeroka.html

O problemach

„Mamy bardzo zaangażowane wolne media, które reprezentują szeroki wachlarz poglądów, społeczeństwo obywatelskie, które różnorodność swoich poglądów może wyrażać na ulicach, tak jak dzieje się to w USA, mamy też demokratyczne wybory, które przyniosły PiS władzę.”

Piotr Wilczek (1962) polski historyk i tłumacz literacki

Źródło: Ambasador RP w USA odpowiada na słowa laureata nagrody Nobla o Polsce https://wiadomosci.onet.pl/swiat/piotr-wilczek-odpowiada-na-felieton-paula-krugmana/j0w0gbb, onet.pl, 1 września 2018.