Cytaty na temat represja (64 cytatów)

„Prowadzę ostateczne rozmowy. Moim warunkiem kandydowania było, że nie wstępuję do Samoobrony. Andrzej Lepper się na to zgodził (…) Najpierw próbowano ze mnie zrobić pedofila, potem mózg mafii węglowej. Teraz mnie się wikła w aferę gruntową. Władza stosuje represje, prokuratura jest sterowana. Grozi nam neofaszyzm. Chcę o tym głośno mówić. Dlatego muszę być posłem, by przebić się do opinii publicznej.”

Piotr Tymochowicz (1963)

rozważając start do Sejmu z listy Samoobrony w 2007.
Źródło: Tymochowicz poprowadzi partię Leppera w Warszawie http://www.tvn24.pl/12690,1521916,,,tymochowicz-poprowadzi-partie-leppera-w-warszawie,wiadomosc.html

„Popieraliśmy politykę represji, często okrutnych, widząc w niej drogą do „nowego wspaniałego świata”, oskarżaliśmy Kościół o reakcyjność i wszystkie inne grzechy główne, nie bacząc na to, że w atmosferze totalitarnego zniewolenia Kościół bronił prawdy, godności i wolności człowieka (…). Tradycyjnie przywykliśmy sądzić, że religijność i Kościół to synonimy wstecznictwa i tępego Ciemnogrodu. Z tej perspektywy wzrost indyferentyzmu religijnego traktowany był przez nas jako naturalny sojusznik umysłowego i moralnego postępu. Pogląd taki – sam byłem jego wyznawcą – uważam za fałszywy (…).”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Między Panem a Plebanem, s. 31, 139.

O wolności

„Oba narody zostały napadnięte, a następnie padły ofiarą straszliwych represji ze strony Niemców. Zginęły miliony Żydów i miliony Polaków. Dziś do Niemców nikt nie ma już pretensji, a Żydzi toczą walkę z Polakami, starając się udowodnić, że to im należy się palma pierwszeństwa w jakimś makabrycznym rankingu ofiar.”

Richard Lukas (1937)

o losach Polaków i Żydów w czasie II wojny światowej.
Źródło: Holokaust Polaków, rozmowa z prof. Richardem Lukasem http://www.bibula.com/?p=62190, „Bibuła”, 19 października 2012.

O losie , O wojnie , O czasie , O walce

„Na placu Tiananmen zginęło 3 tys. ludzi, kilkadziesiąt tysięcy uwięziono, a kolejne kilkadziesiąt uciekło z Chin w obawie przed represjami. To był przełomowy rok. Ludzie z powodu miłości do kraju stracili życie, więc później, za czasów Deng Xiaopinga, skupili się na miłości do pieniędzy. Ta sytuacja trwa do dziś.”

Liao Yiwu (1958)

Źródło: Paweł Sulik, Rozmowa z Liao Yiwu, represjonowanym w Chinach pisarzem Wartości na eksport, polityka.pl, 6 października 2011 http://www.polityka.pl/swiat/rozmowy/1519776,2,rozmowa-z-liao-yiwu-represjonowanym-w-chinach-pisarzem.read

O życiu , O ludziach

„Machina propagandowa wykorzysta każdy akt przemocy, aby odstraszyć od ruchu ludzi środka i usprawiedliwić brutalną represję ze strony policji. Nie wolno nigdy lekceważyć siły dobra przyciągającego inne dobro.”

Chris Hedges (1956)

fragment przemówienia z 18 marca 2012 r.
Źródło: Siła prawdy, przeł. M. Sutowski, krytykapolityczna.pl, 22 marca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/HedgesSilaprawdy/menuid-1.html

O ludziach , O sile

„Jeśli spojrzymy na sytuację w Tybecie, wydaje się ona niemal beznadziejna: nasilające się represje, dewastacja środowiska naturalnego, dramatyczna erozja naszej tożsamości i kultury, wywołana masowym przenoszeniem ludności chińskiej do Tybetu. Niemniej sprawa Tybetu jest ściśle związana z tym, co dzieje się w samych Chinach. A Chiny, niezależnie od tego, jak potężne, pozostają częścią świata. Współczesny świat staje się zaś coraz bardziej dostępny, otwarty, wolny, demokratyczny, szanujący prawa człowieka.”

Dalajlama XIV (1935) Dalajlama, duchowy i polityczny przywódca Tybetu

oświadczenie z okazji 42. rocznicy powstania tybetańskiego, 10 marca 2002.
Wypowiedzi, oświadczenia i przemówienia
Źródło: Orędzie Jego Świątobliwości Dalajlamy, hfhrpol.waw.pl, 10 marca 2001 http://www.hfhrpol.waw.pl/Tybet/raport.php?raport_id=130

O świecie

„Niewielu spośród tych rzeczywistych kreatorów stalinowskich represji żyje w kraju, znaczna część znalazła schronienie za granicą, głównie w Izraelu.”

Czesław Łapiński (1912–2004) polski prokurator wojskowy w okresie stalinowskim

Źródło: Rotmistrz i prokurator, „Gazeta Wyborcza”, 9 maja 2003 http://serwisy.gazeta.pl/kraj/1,34314,1468200.html

„W przypadku tzw. demokracji Północy nie powinno być nigdy mowy o akceptacji dyktatury, represji i tortur w imię bezpieczeństwa, interesów gospodarczych czy geostrategicznych.”

Tariq Ramadan (1962)

Źródło: krytykapolityczna.pl, 15 lutego 2011 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/BaumanEgipskarewolucjaoludzkimtsunamiiotymcopotem/menuid-1.html

O demokracji

„Na decyzję o powstaniu w Warszawie musiała również oddziaływać postawa ludności miasta, w tym także szeregów akowskich, które – trwając wśród strat w konspiracji przez ponad 5 lat – rwały się do jawnej walki z bronią w ręku, do której szykowano je od tak dawna. Jedna iskra mogła zapalić proch. Wspomnieć wreszcie trzeba o jednym jeszcze, wcale nie błahym motywie: była nim obawa przed represjami, jakie mogły w każdej chwili nastąpić jako odwet za niestawienie się 28 lipca do prac fortyfikacyjnych 100000 mężczyzn. Ich niezgłoszenie się na wskazanych punktach było nie tylko niewykonaniem rozkazu w strefie działań frontowych, było także jawnym zademonstrowaniem postawy całego miasta – postawy insurekcyjnej. Stwarzało to realną groźbę odwetu. Dlatego to właśnie płk „Monter” wydał tak krytykowany rozkaz koncentracji oddziałów Okręgu w nocy z 28 na 29 lipca. Odwet niemiecki mógł przyjść w każdej chwili. Najprawdopodobniej przybrałby on formę nakazu ewakuowania ludności z miasta, które miało być bronione. Ewakuacja taka nie odbyłaby się bez okrucieństwa i gwałtów, a w konsekwencji bez aktów oporu. Pamiętano wszak dobrze los getta warszawskiego. Powstanie było uprzedzeniem takiej możliwości.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 117–118

O losie , O decyzjach , O stracie , O walce

„Jacyśmy byli naiwni, myśleliśmy, że tymi kilkoma karabinami coś możemy zmienić. (…) Represje dyktatury i zbrojne akcje partyzantów tworzyły samonapędzający się mechanizm. Tortury uzasadniały opór młodych rewolucjonistów, istnienie zbrojnej partyzantki dawało wojskowym propagandowy oręż i pretekst do podtrzymania dyktatury, represji, tortur.”

Ladislau Dowbor (1941)

Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 83.

O książkach , O świecie , O myślach , O myśleniu

„Ja stawiam sprawy jednoznacznie – po 1945 roku żadnej wojny domowej nie było, bo ona zakłada, że dwie strony konfliktu mają różne pomysły na Polskę, ale wspólny cel – Polskę właśnie. A tu mieliśmy nierówną walkę nielicznych w sumie niepodległościowców z potęgą sowieckiego imperium. I te wszystkie typy służyły okupantowi, bez względu czy byli w aparacie represji, w UB, Informacji Wojskowej, czy jako sędziowie, prokuratorzy w mundurach, bądź jako cywile w sekcjach tajnych mordujących Polaków. Oni nie pracowali dla jakiejś innej Polski, ale dla wroga, którego jedynym celem była likwidacja polskości.”

Tadeusz Płużański (ur. 1971) (1971) polski historyk, dziennikarz i publicysta

Źródło: Ważna rozmowa Wiktora Świetlika z Tadeuszem M. Płużańskim, autorem książki „Bestie”, wpolityce.pl, 14 kwietnia 2012 http://wpolityce.pl/wydarzenia/26643-wazna-rozmowa-wiktora-swietlika-z-tadeuszem-m-pluzanskim-autorem-ksiazki-bestie

O wojnie , O książkach , O walce

„Otóż, co najbardziej uderza, wiążę i coraz mocniej dominuje w człowieku, to niesamowite poczucie swojskości. Największa tęsknota na odległość jest niczym w stosunku do tęsknoty powstającej, gdy się znowu opuszcza kraj po krótkim pobycie. Życie nabiera sensu, gdy się wychodzi z samolotu i gdy spotyka się ludzi, z którymi mówi się zarówno o rzeczach dobrych, jak i złych. Widzi się wówczas całą czczość, nierealność, o ile nie wprost cynizm czy też melodramatyczną rzewność rozmów emigracyjnych. Może być w kraju jak najgorzej, może to ktoś nazwać długą i ciemną nocą, która zapada (tak jak to zawsze pisano w historii polskiej o okresach popowstaniowych), niemniej ta noc ciemna posiada więcej światła, czaru niż najpiękniejsze światła życia w Anglii czy Ameryce. Wszystko złe w kraju jest czymś, z czym można i trzeba walczyć, choćby nawet za to groziły największe represje. Wszystko zło, z którym walczą emigranci, wydaje się nie tylko walką z krajem, ale również walką z tymi, którzy w kraju nadstawiają swego karku w imię wspólnych celów.”

Władysław Malinowski (1909–1975) polski dziennikarz i polityk socjalistyczny

8 grudnia 1946, w liście do Adama Ciołkosza, napisanym po powrocie do kraju.
Źródło: Andrzej Friszke, Adam Ciołkosz. Portret polskiego socjalisty, wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2011.

O życiu , O ludziach , O historii , O złu

„Francuski kapitalizm bardzo potrzebuje dryfującego znaczącego w postaci bezrobocia.(…) Z tej perspektywy zaczynamy widzieć jedność form represji: ograniczenia wobec przyjeżdżających do Francji cudzoziemców, skoro już stwierdzono, że najtrudniejsze i najbardziej niewdzięczne prace wykonują cudzoziemcy; następnie represje w fabrykach, bo Francuzów trzeba przyuczyć na nowo do cięższej pracy; walka z młodzieżą i represje w systemie oświatowym.”

Michel Foucault (1926–1984) filozof francuski

Źródło: Intelektualiści a władza (rozmowa między Michelem Foucault a Gilles’em Deluze’em), przeł., Sławomir Magala, „Miesięcznik Literacki”, nr 11/1985.

O młodzieży , O walce

„W swoich karykaturach mówię o współczesnych ideałach: wolności, demokracji, miłości i pokoju. Zestawiam je ze współczesnym złem: niesprawiedliwością, represjami, dyktaturami, terroryzmem i korupcją.”

Ali Farzat (1951)

Źródło: Ali Farzat, europarl.europa.eu http://www.europarl.europa.eu/news/pl/headlines/content/20111014FCS29297/6/html/Ali-Farzat

O pokoju , O demokracji , O wolności

„Mnie się nie bardzo podobają radykalne postulaty: natychmiast usuńmy z kodeksu karnego wszystkie przepisy dotyczące karania za słowo. Uważam, że lepiej system prawny po trochu meliorować. I nie uważam, że za delikty na słowie nigdy nikogo nie należy karać. Są sytuacje, gdzie represja karna jest lepsza, niż prawo cywilne. Natomiast zdecydowanie uważam, że za słowo nie wolno karać pozbawieniem wolności.”

Ewa Łętowska (1940) profesor prawa, rzecznik praw obywatelskich

Źródło: wywiad Ewy Siedleckiej, 7 lipca 2011 http://wyborcza.pl/1,75402,9911767,Pelna_wersja_wywiadu_z_prof__Ewa_Letowska.html?as=3&startsz=x#ixzz1ynf5n8Bw

O wolności

„Widmo pozostania na zawsze w Związku Radzieckim niemożliwości wydostania się zeń po otrzymaniu sowieckiego paszportu lub zaciągu do Czerwonej Armii sprawia, że Żydzi masowo zwracają się ze wszystkich stron Rosji do ambasady, delegatur jej i władz wojskowych z prośbą o przyjęcie ich do Armii Polskiej (…), Nie tylko licznie napływają do instytucji tych depesze i listy, ale w wielu wypadkach zainteresowani, nieraz żołnierze Armii Czerwonej w służbie czynnej lub tzw. strojbatalionach, zgłaszają się do nich osobiście, narażając się nawet na represje. M. in. miały miejsce wyroki śmierci na obywateli polskich Żydów za ucieczkę z Armii Czerwonej do wojska polskiego.”

Stanisław Kot (1885–1975) historyk polski, działacz ruchu ludowego

w raporcie z 16 lutego 1942 dotyczącym stanowiska ZSRR w sprawie obywatelstwa polskiego.
Źródło: Krystyna Kersten, Polacy-Żydzi-Komunizm. Anatomia półprawd 1939–1968, Warszawa 1992, s. 43–44.

O śmierci

„Żadna zachodnia armia nie wytrzymałaby niemieckiego naporu pod Stalingradem. Po części był to efekt represji NKWD, które pilnowało, by żołnierze walczyli do ostatniego naboju. Ale trzeba też pamiętać o gotowości radzieckich żołnierzy do oddania życia za ojczyznę – na Zachodzie takich zjawisk raczej nie obserwowano. Ofiarność radzieckich żołnierzy można tłumaczyć naiwną wiarą w propagandę, ale też wielkim podskórnym patriotyzmem, który pozostał Rosjanom do dziś. To fascynujący fenomen.”

Antony Beevor (1946) brytyjski historyk

Źródło: rozmowa Bartosza Wielińskiego, Wojna Stalina, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 6 maja 2013.

O wojnie , O wierze , O historii , O ojczyźnie

„Ogromnie zaniepokoiła mnie wiadomość o tym, że białoruskie władze wciąż prześladują osoby walczące o swoje podstawowe prawa. Urządzanie łapanek na ulicach przypomina najgorsze komunistyczne czasy, do których nie chcemy już nigdy wrócić. To niedopuszczalne, aby dochodziło do takich sytuacji na naszym kontynencie w XXI wieku! Wzywam białoruskie władze do uwolnienia Alaksandra Bialackiego i wszystkich innych bezzasadnie przetrzymywanych więźniów politycznych. Takie represje sprawią jedynie, że społeczeństwo połączy siły, by osiągnąć nadrzędny cel – wolność i swobody obywatelskie. Na Białorusi również w końcu nastąpią zmiany, podobnie jak miało to miejsce na wybrzeżach Afryki Północnej. Parlament Europejski zawsze stoi po stronie Białorusinów.”

Jerzy Buzek (1940) polski polityk, premier III Rzeczypospolitej

oświadczenie w związku z aresztowaniem Alaksandra Bialackiego, 4 sierpnia 2011.
Źródło: J. Buzek w sprawie zatrzymania białoruskiego obrońcy praw człowieka Alaksandra Bialackiego http://www.europarl.europa.eu/president/view/pl/press/press_release/2011/2011-July/press_release-2011-July-23.html;jsessionid=3B9774A036F5ED893D474DE3FF44F4ED, Parlament Europejski, 4 sierpnia 2011

O wolności , O sile , O wieku

„Nie lubimy pamiętać, że faszyzm i komunizm to nie tylko obca przemoc i cudza zaraza; że to fragment nieusuwalny naszego narodowego dziedzictwa. Podkreślam tedy, że faszyzm, o którym tu mowa, to nie Auschwitz i Treblinka, to agresywny totalizm i antysemityzm tygodnika „Prosto z mostu”, ONR (Obóz Narodowo-Radykalny) i OZN (Obóz Zjednoczenia Narodowego); getto ławkowe na uniwersytetach, fascynacja Mussolinim i Hitlerem, Franco i Salazarem.
Z kolei komunizm, o którym mówię, to nie Katyń i Gułag, lecz zgoda na kłamstwo o Katyniu i Gułagu, o Wielkim Głodzie i procesach moskiewskich; klimat podejrzliwości i strachu; organizowanie nagonki na „inaczej myślących”, które zaczynają się od poszukiwania „haków” w życiorysie, a kończą wykluczeniem i represją.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Nasza przemoc, nasza zaraza, „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011

O kłamstwie , O strachu , O poszukiwaniu

„Policyjne represje miejscowych rządów nie powinny nas zniechęcać (…) Lepiej mieć u władzy silny rząd niż liberałów pobłażliwych dla komunistów albo nawet przez nich spenetrowanych.”

George Kennan (1904–2005) dyplomata amerykański

w poufnym dokumencie z 1948.
Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 231.

O książkach , O świecie

„Trzeba wiedzieć, z jakich powodów pewne osoby znikły. Jest wiele przyczyn: są zniknięci, którzy zeszli do konspiracji i podjęli działalność wywrotową; są zniknięci, których zlikwidowali wywrotowcy, którzy uznali ich za zdrajców sprawy; są zniknięci, których ciała spłonęły w ogniu w czasie starć zbrojnych, a zwłok nie dało się zidentyfikować; uznaję, że mogły zdarzyć się przypadki zniknięć w skutek nadmiernych represji…”

Jorge Rafael Videla (1925–2013)

w 1977 w Waszyngtonie o co najmniej 30 tysiącach tzw. „znikniętych” (hiszp. desaparecidos) – osobach porwanych, brutalnie torturowanych, a następnie zrzuconych do oceanu.
Źródło: Artur Domosławski, Gorączka latynoamerykańska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2010, s. 217.

O książkach , O świecie , O czasie

„Jan Poźniak to jeden z jeden z najbardziej głębokich, skutecznych liderów i organizatorów białoruskiej działalności narodowo-wyzwoleńczej, społecznej i oświatowej na Zachodniej Białorusi. Stał na czele nie tylko kierunku, nie tylko organizacji, ale całego nurtu w białoruskim ruchu, który okazał się najbardziej odporny życiowo i nie patrząc na nieustające represje polskich władz, przetrwał do końca panowania Polski na zachodniobiałoruskich ziemiach.”

Jan Poźniak (1895–1940) publicysta i działacz białoruskiej mniejszości narodowej w II Rzeczypospolitej

„(…) ludzie buntują się nie wtedy, kiedy jest największe nasilenie represji systemu, lecz wówczas, kiedy następuje poprawa sytuacji. Wtedy od razu pojawia się pytanie: jeżeli może być trochę lepiej, to dlaczego nie ma być jeszcze lepiej?”

Edmund Wnuk-Lipiński (1944–2015) polski socjolog

Źródło: O rewolucji (rozmowy na koniec wieku 3)

O ludziach , O wieku , Pytanie

„(…) cesarz Konstantyn (306-37) wydał 7 marca 321 roku wywyższył pierwszy dzień tygodnia. Edykt Konstantyna narzucał niedzielny wypoczynek świeckim ramieniem. Sklepy i warsztaty miały być pozamykane; jedynie rolnicy mogli pracować. W 538 roku, podczas synodu w Orleanie, kościół rzymski zakazał w niedzielę nawet pracy na roli. Papież Grzegorz I (590-604) nakazał zaś represje wobec chrześcijan święcących sobotę.”

Alfred Palla (1960)

Sabat
Źródło: Cesarz Hadrian a chrześcijańska niedziela http://eliasz.dekalog.pl/goscie/palla/hadrian.htm. eliasz.dekalog.pl, 1998. [dostęp 2013-12-12].

„Panie Premierze, Drodzy Polscy Przyjaciele, Drodzy Państwo, Rodacy!Przywiodła nas tutaj wspólna pamięć, wspólny dług historyczny i wiara w przyszłość. Dzisiaj pochylamy głowy przed tymi, którzy mężnie przyjęli tutaj śmierć; przed tymi, których dążenia, nadzieje, talenty zostały bezlitośnie rozdeptane, przed tymi, kogo się nie doczekano. Nie doczekały się, ale na zawsze zachowały w swoich sercach matki, dzieci, ukochane. W ziemi tej spoczywają obywatele radzieccy, którzy spłonęli w ogniu represji stalinowskich w latach 30., oficerowie polscy, rozstrzelani na podstawie tajnego rozkazu, żołnierze Armii Czerwonej rozstrzelani przez nazistów podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Katyń nierozerwalnie powiązał ich losy. Tutaj obok siebie, jak w bratniej mogile, zyskali wieczne odpoczywanie. Odpoczywanie, ale nie zapomnienie, ponieważ nie może być wytarta z pamięci śmierć męczeńska niewinnych ofiar. Nie można schować prawdy o zbrodniach. Rosja i Polska, jak żadne inne państwa, Rosjanie i Polacy, jak żadne inne narody Europy, musieli przeżyć praktycznie wszystkie tragedie XX w. Zapłacić olbrzymią, zbyt wysoka cenę za dwie wojny światowe, za bratobójcze zbrojne konflikty, za okrucieństwo i nieludzkość totalitaryzmu. Nasz naród, który przeżył koszmar wojny domowej, przymusową kolektywizację wsi, masowe represje lat 30., doskonale rozumie, chyba lepiej niż ktokolwiek inny, co oznacza dla wielu polskich rodzin Katyń, Miednoje, Piatichatki, dlatego że w tym żałobnym rzędzie i miejscach masowych kaźni obywateli radzieckich jest poligon w Butowie pod Moskwą, Góra Siekierna na Sołowkach, rowy egzekucyjne w Magadanie i Workucie, bezimienne mogiły Norylska i Kanału Białomorskiego. Represje niszczyły ludzi nie zważając na ich narodowość, przekonania, wiarę. Ich ofiarami stawały się całe warstwy społeczne w naszym kraju: Kozacy, duchowni, zwykli chłopi, profesorowie, oficerowie – w tym również oficerowie armii carskiej, którzy w swoim czasie wstąpili na służbę do Armii Czerwonej – również ich nie oszczędzono – nauczyciele, robotnicy. Logika była jedna: zasiać strach, obudzić w człowieku najniższe instynkty, podjudzać ludzi przeciwko sobie i zmuszać ich do ślepego posłuszeństwa.Zbrodnie te nie mogą być usprawiedliwione w żaden sposób. W naszym kraju została dokonana jasna ocena polityczna, prawna i moralna zbrodni reżimu totalitarnego. I ocena ta nie podlega żadnej rewizji. Wobec tych grobów, wobec ludzi, którzy przychodzą tutaj oddać hołd swoim bliskim byłoby cyniczne powiedzieć: zapomnijmy o tym, że wszystko zostało w przeszłości. Nie. Jesteśmy zobowiązani pielęgnować pamięć o przeszłości, i oczywiście będziemy to czynić, jakkolwiek gorzka nie byłaby ta prawda. Nie jesteśmy w stanie zmienić przeszłości, ale w naszych siłach jest zachować albo przywrócić prawdę, a to znaczy również sprawiedliwość historyczną. Jest to ciężka praca, praca bardzo żmudna, której podjęli się historycy Rosji i Polski, przedstawiciele społeczeństwa i duchowieństwa. Wracając w przeszłość pracują w imię prawdy, a to znaczy w imię przyszłych stosunków między naszymi krajami. Właśnie taka wspólna droga dla zdefiniowania pamięci narodowej, ran historycznych pozwoli nam uniknąć ślepej uliczki niezrozumienia, wyrównywania rachunków, prymitywnych interpretacji dzielenia narodów na te, które miały rację i te, które były winne, jak to czasami usiłują robić nieodpowiedzialni politykierzy. W ciągu dziesięcioleci cynicznych kłamstw usiłowali zataić prawdę o egzekucjach katyńskich, ale byłoby takim samym kłamstwem obarczanie tą winą narodu rosyjskiego. Historia pisana przez złość i nienawiść jest równie fałszywa i zalakierowana jak wylizana historia w interesie konkretnych ludzi czy grup politycznych. Jestem pewny, że coraz częściej i w Rosji, i w Polsce zdajemy sobie z tego sprawę i jakie by to nie było trudne musimy wychodzić naprzeciwko sobie i zdawać sobie sprawę, że nie sposób żyć tylko i wyłącznie tą przeszłością. Dlatego jesteśmy dzisiaj wspólnie razem tutaj w Katyniu na tej uroczystości z okazji 70. rocznicy polskiej tragedii. Byliśmy wspólnie w Gdańsku w rocznicę wybuchu II wojny światowej. Na jej frontach nasze narody walczyły przeciwko wspólnemu wrogowi i jestem przekonany, że będziemy wspólnie obchodzić jubileusz wielkiego zwycięstwa – w którym główną, decydującą rolę odegrali żołnierze Armii Czerwonej – za które oddały swoje życie setki tysięcy żołnierzy wojska polskiego armii Andersa i Armii Krajowej, obrońcy Moskwy i Warszawy, Westerplatte i Smoleńska. Nasze straty i doświadczenia sojusznicze powinny nas zbliżać do siebie. Nie mamy moralnego prawa pozostawić przyszłym pokoleniom brzemienia nieufności do siebie. We współczesnym świecie, w Europie XXI w. nie ma innej alternatywy dla prawdziwego dobrego sąsiedztwa między narodami Polski i Rosji. Jest to wybór godny naszych dwóch narodów, które są skazane na to sąsiedztwo; wybór godny naszego wspólnego, tragicznego, ale wielkiego losu.Światła pamięć i wieczne odpoczywanie wszystkim, których przyjęła ziemia Katynia. Pokoju, pomyślności i dobrobytu dla żyjących obecnie.Dziękuję.”

Władimir Putin (1952) rosyjski polityk

przemówienie wygłoszone podczas obchodów 70 rocznicy zbrodni katyńskiej, tekst za PAP.
Przemówienia rocznicowe
Źródło: interia.pl, 7 kwietnia 2010 http://fakty.interia.pl/raport/70-rocznica-zbrodni-katynskiej/news/przeczytaj-pelna-tresc-przemowienia-putina-w-katyniu,1461636,6896

Serce , O życiu , O śmierci , O nienawiści

„Powszechna wiedza o losach Kaszubów czy Ślązaków była bardzo niska. Wynikało to też z tego, że PRL, choć oficjalnie był państwem legitymującym się za pomocą internacjonalistycznej, rewolucyjnej ideologii, tak naprawdę często sięgał po nacjonalizm.
(…) PRL w dużej mierze był spełnioną endecką utopią: państwo jednego narodu, gdzie mieszkają Polacy, a wszyscy inni powinni te ziemie opuścić. Takie działania władz PRL cieszyły się bardzo szerokim poparciem społecznym. Nie tylko powrót na Ziemie Odzyskane i wysiedlenie stamtąd Niemców, ale także akcja „Wisła” i represje wobec Ukraińców.”

Lech Nijakowski (1977)

Źródło: rozmowa Jakuba Majmurka, Zrzućmy całe zło na komunistów, krytykapolityczna.pl, 6 marca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/NijakowskiZrzucmycalezlonakomunistow/menuid-1.html

O losie , O wiedzę , O złu , O pomocy

„Za pomocą represji bez wysiłku edukacyjnego nic się nie zmieni.”

Julio Escoto (1944)

Źródło: Artur Domosławski, Karaibska rzeźnia, „Polityka” nr 10 (2999), 4–10 marca 2015, s. 50.

O wysiłku , O pomocy

„Stalin stosował najskrajniejsze środki, represje masowe już wówczas, gdy rewolucja zwyciężyła, gdy wzmocniło się państwo radzieckie, gdy klasy wyzyskujące zostały już zlikwidowane (…) Zamiast dowodzić swej słuszności politycznej i mobilizować masy szedł on często drogą represji i fizycznego unicestwiania nie tylko rzeczywistych wrogów, lecz ludzi, którzy nie popełniali zbrodni przeciwko partii i władzy radzieckiej.”

Nikita Chruszczow (1894–1971) przywódca ZSRR

O kulcie jednostki i jego następstwach. Tajny referat (1956)

O ludziach

„Byłem całkowicie zaskoczony wybuchem powstania w Warszawie. Uważam to za największe nieszczęście w naszej obecnej sytuacji. Nie miało ono najmniejszych szans powodzenia, a naraziło nie tylko naszą stolicę, ale i tę część Kraju, będącą pod okupacją niemiecką, na nowe straszliwe represje. (…) Chyba nikt uczciwy i nieślepy nie miał jednak złudzeń, że stanie się to, co się stało, to jest, że Sowiety nie tylko nie pomogą naszej ukochanej, bohaterskiej Warszawie, ale z największym zadowoleniem i radością będą czekać, aż się wyleje do dna najlepsza krew Narodu Polskiego.
Byłem zawsze, a także wszyscy moi koledzy w Korpusie zdania, że w chwili, kiedy Niemcy wyraźnie się walą, kiedy bolszewicy tak samo wrogo weszli do Polski i niszczą tak jak w roku 1939 naszych najlepszych ludzi – powstanie w ogóle nie tylko nie miało żadnego sensu, ale było nawet zbrodnią.”

Władysław Anders (1892–1970) polski generał

w liście do podpułkownika Mariana Dorotycz-Malewicza „Hańczy”, linia Gotów, 31 sierpnia 1944.

O nieszczęściu , O ludziach , O czekaniu , Sens

„Stopień zaciętości walki uzależniony jest od szeregu czynników wewnętrznych i międzynarodowych. Im bardziej zaciekły i niebezpieczny jest opór wroga klasowego, tym bardziej system represji przybierze formę represji.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Dictatorship vs. democracy, w: Historia doktryn politycznych. Materiały źródłowe, Warszawa 1972, s. 275–276.

O historii , O walce , O uzależnieniu

„Ci, którzy nie wyznawali słusznej (to jest katolickiej) wiary, a więc heretycy, zaczęli być przedmiotem represji, tracąc część uprawnień obywatelskich, nie mogąc się wspólnie modlić do Boga przez nich wyznawanego, gdyż nie pozwalano im mieć miejsc kultu.
Także dopiero pod koniec IV w. można było przystąpić do frontalnego ataku na religię pogańską. Nie mógł tego zrobić Konstantyn, gdyż za jego panowania poganie ciągle stanowili większość poddanych. Teodozjusz zabronił pod ostrymi karami wszelkich form kultu, nakazał zamykać świątynie. Dopiero wtedy chrześcijaństwo (to słuszne, ortodoksyjne) stało się religią państwową.”

Teodozjusz I Wielki (347–395) cesarz rzymski

Autorka: Ewa Wipszycka, Religia cesarzy, w: Ziemskie dzieje Kościoła, „Pomocnik Historyczny Polityki” nr 7/2015.
O Teodozjuszu

O Bogu , O wierze , O religii , O karze

„Jeśli już ułomne prawo danego kraju dopuszcza podobną postać represji, niechajże egzekucja dochodzi do skutku pod narkozą, jak każda nieuchronna operacja chirurgiczna, dla oszczędzenia zbędnych cierpień.”

Tadeusz Kotarbiński (1886–1981) polski filozof

Medytacje o życiu godziwym
Źródło: s. 87

O cierpieniu

„Udział w szkoleniu esbeków jest rzeczą dyskwalifikującą. Dzisiaj w demokratycznej i niepodległej Polsce można spodziewać się, że prawo i ustrój prawny naszego kraju będą kształtowali ludzie wolni od jakichkolwiek związków z komunistycznym aparatem represji i terroru. Muszę przyznać, że jestem zaskoczony informacją o pracy Filara dla szkoły oficerów MSW w okresie PRL, ale to też wiele wyjaśnia, dlaczego znajduje się w gronie osób, którym lustracyjna działalność IPN przeszkadza.”

Stanisław Pięta (1971) polski prawnik i polityk

Źródło: Poseł, co esbeków szkolił, naszdziennik.pl, 2 lipca 2008 http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20080702&id=po31.txt

O ludziach

„Nie, to jest próba rehabilitacji możliwości udzielenia kombatanckich uprawnień w stosunku do tych, którzy udowodnią, że nie działali przeciwko represjom ludności polskiej.”

Marek Dyduch (1957) polityk polski

odpowiedź na pytanie „A ustawa o kombatantach? Takie opinie się pojawiły, że to jest próba rehabilitacji stalinizmu.”
Źródło: wywiad przeprowadzony przez Katarzynę Kolendę-Zaleską dla radia Tok FM, 9 września 2004

O ustawie

„W Nowej Zelandii istnieje pewien stereotyp, norma zachowania, która każe tłamsić w sobie wszelkie żale, pretensje, rany, wychodzące później na jaw, gdy normalny – zdawałoby się – mężczyzna idzie sobie do pubu, pije piwo z kolegami, funkcjonuje jak gdyby nigdy nic i nagle bach! Samobójstwo. Na ludziach ciąży społeczna presja, czy też raczej represja, która nakazuje zmagać się z własnymi problemami w ciszy, miast wywlekać je na światło dzienne i narzekać. Kiedy więc w końcu czara goryczy się przelewa, dzieje się to z hukiem. Jednak ów mroczny nurt to tylko jedna z dróg, jaką podążają filmowcy z Nowej Zelandii, choć być może najpopularniejsza, bo umożliwiająca sublimację tłumionych treści.”

Vincent Ward (1956)

Źródło: wywiad, 2008 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=47590

O zachowaniu , O piciu , O piwie , O samobójstwie

„Ilekroć banda złodziei uchwyci w pewnym stopniu władzę, potrafią oni zagrabić całe państwa, nie obawiając się wcale represji prawa, ponieważ czują się silniejsi od prawa. Są to jednostki o skłonnościach oligarchicznych, spragnione tyranii i panowania, a dokonując potwornych kradzieży, osłaniają je dostojną nazwą majestatu legalnych władzy i rządu, które są w istocie dziełem rabunku.”

Filon z Aleksandrii (-15–45 p. n. e.)

Źródło: De Decalogo, punkt 136

„Ta konferencja nie odbędzie się ze względu na represje kartelu partii politycznych, w szczególności tej największej, której przedstawicielem jest marszałek Komorowski.”

Artur Zawisza (1969) polski działacz polityczny, filozof

reakcja na komunikat Kancelarii Sejmu, w którym oświadcza, że „nie będzie obsługiwać konferencji osób i organizacji, które nie mają nic wspólnego z Sejmem”.
Źródło: tvn24.pl http://www.tvn24.pl/-1,1600198,0,1,sejm-zamyka-sie-na-libertas-_-komorowski-jak-gangster,wiadomosc.html, 14 maja 2009

„Sama burżuazja zdobyła władzę w drodze rewolucji, a umocniła władzę w drodze wojny domowej. W czasie pokoju utrzymuje władzę poprzez system represji. Dopóki istnieją społeczeństwa klasowe, oparte na antagonizmach, dopóty represja jest nieodzownym środkiem przełamywania woli opozycji.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Źródło: Dictatorship versus democracy.

O wojnie , O pokoju , O czasie

„Pedały, wykorzystując pojedyncze napaści i słowne wyzwiska, umiejętnie zjednują sobie ludzkie współczucie, stylizując się na ofiary represji i „nietolerancji”. Do walki przyłączają się zafascynowani ruchem lub okazujący się być zdeklarowanymi pedałami intelektualiści.”

Paweł Zyzak (1984) historyk polski

Źródło: Paweł Zyzak o „GW” i wysłannikach diabła, gazeta. pl Bielsko-Biała http://miasta.gazeta.pl/bielskobiala/1,88025,6444532,Pawel_Zyzak_o__GW__i_wyslannikach_diabla.html

O gniewie , O walce

„Aby dokonać wyłomu w przyszłość, badamy swoją przeszłość, analizujemy skutki stalinizmu, uczymy się mówienia gorzkiej prawdy. Nie wszystkim się to podoba. Towarzysze, którzy oponują przeciwko przesadnej, jak uważają, uwadze poświęcanej „kultowi jednostki”, negatywnym, przestępczym aspektom działalności Stalina, jego polityki, zazwyczaj w następujący sposób uzasadniają swoje stanowisko: rozdmuchiwanie „tematu represji” – powiadają – akcentowanie zbrodni przestępstw Stalina umniejsza rzeczywiste osiągnięcia owych czasów, przekreśla bohaterskie wysiłki całego pokolenia społeczeństwa radzieckiego, przynosi ujmę honorowi i godności pionierów socjalizmu. Ponadto: poświęcanie nadmiernej uwagi Stalinowi jest dowodem ignorowania obiektywnych praw rządzących historią, przejawiających się w działalności klas i mas.”

Aleksandr Bowin (1905–1991) radziecki polityk

Źródło: Wodzowie i masy, „Nowoje Wriemia” nr 19, 1988; cyt. za: Fenomen Stalina, tłum. Maria Kotowska, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1988, s. 5.

O historii , O wysiłku , O przeszłości , O przyszłości

„Dobroć, poczucie równości i ogólna życzliwość nie są cechami pomagającymi jednostce w przetrwaniu. Mogą one chronić tę jednostkę przed represjami większości, dla której ideał normalnego człowieka wymaga posiadania tych cech w pewnym niewielkim stopniu. Jeśli jednak pominąć to pośrednie negatywne działanie, można powiedzieć, że człowiek daje sobie tym lepiej radę w systemie współzawodnictwa, im mniej tych cech posiada”

Thorstein Veblen (1857–1929) ekonomista i socjolog amerykański

Teoria klasy próżniaczej (1899)

„W styczniu 1942 roku w Wannsee odbyła się konferencja, podczas której ustalono, jak powinno przebiegać „Ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”. Inicjatorem i przewodniczącym tej konferencji był Reinhard Heydrich. To jemu podlegały wszystkie instytucje nazistowskiej represji – od gestapo począwszy. Ten Heydrich znany był ze swojej zoologicznej nienawiści do Żydów. Kiedy popił, strzelał z pistoletu do swojego odbicia w lustrze, krzycząc: „Paskudny Żyd!”. A wszystko to z powodu drugiego męża swojej babki. Nie był on właściwie dziadkiem Heydricha, ale odgrywał tę rolę w rodzinie. No i był Żydem. Dlatego w dzieciństwie Heydrich nie raz został za żydostwo pobity przez swoich kolegów na podwórku. I nawet w szczytowym okresie swojej kariery uchodził za „spokrewnionego z żydowską rasą” – jak ujmowała to nazistowska nomenklatura. Nie mógł więc swojej babce wybaczyć tego drugiego małżeństwa. Nie mógł pewnie również wybaczyć sobie. Tego, że kiedyś przytulał się do swojego dziadka nie-dziadka. On – szef RSHA, który chciał wymordować wszystkich Żydów i chciał żeby wszyscy widzieli w nim super-nordyka i nadczłowieka.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 10

O małżeństwie , O rodzinie , O dzieciństwie

„Pod naciskiem sił narodowych i ludowych Vargas podjął szereg kroków dla uprzemysłowienia kraju, rozwiązał sprawę państwowego monopolu naftowego („Petrobras”), oparł się wysłaniu oddziałów wojskowych do Korei, powziął pewne decyzje ograniczające działalność obcego kapitału, zaprzestał w dużym stopniu ingerencji w związkach zawodowych i nakazał rewizję płacy minimalnej. Z drugiej jednak strony uległ żądaniu imperializmu amerykańskiego, podpisując układ wojskowy ze Stanami Zjednoczonymi (w 1952 roku), i stosował represje przeciwko komunistom i obrońcom pokoju.”

Getúlio Vargas (1882–1954) polityk brazylijski, prezydent

Źródło: komunikat Komunistycznej Partii Brazylii, cyt. za: Grzegorz Jaszuński, Świat…, op. cit., s. 335.

O świecie , O pokoju , O decyzjach

„Kolejnym ważnym elementem decyzji o powstaniu była stale obecna świadomość, że jeśli dowództwo AK nie podejmie tu walki, to może ona – zwłaszcza w wypadku represji lub ewakuacji miasta, znajdującego się w strefie frontowej – wybuchnąć samoczynnie lub mogą ją podjąć ośrodki pozostające poza polskim państwem podziemnym. W każdym z tych wypadków AK musiałaby się zaangażować w bitwę podjętą nie z własnej inicjatywy, a wiec w gorszych warunkach, nie skoordynowaną i trudną do dowodzenia. Świadectwem istnienia takich możliwości była odezwa komendanta PAL gen. Skokowskiego z 29 lipca, mówiąca o ucieczce KG AK z Warszawy i wzywająca do walki. Świadczyły o tym również apele radiostacji radzieckich z 29 i 30 lipca.”

Tomasz Strzembosz (1930–2004) polski historyk

Refleksje o Polsce i Podziemiu 1939–1945
Źródło: s. 117

O decyzjach , O walce

„Ruch masowy został zmiażdżony [przez represje stanu wojennego], struktury podziemne były wątlutkie i nie miały już zakorzenienia w środowisku masowym, w fabrykach, ale mit przeżył. I strajkujący, żeby kraj ich zrozumiał i poparł, musieli wołać nie tylko o podwyżkę, ale i o „solidarność” dla wszystkich. Depozytariuszami tego mitu byli Wałęsa i skupieni wokół niego działacze dawnej „Solidarności”. Czyli, siłą rzeczy, rozbitkowie w wojskowych mundurach musieli się dogadać z rozbitkami w historycznej szacie solidarnościowych przywódców. I tak doszło do Okrągłego Stołu.”

Karol Modzelewski (1937–2019) polski historyk i polityk

Źródło: Michał Syska, Pierwsza „Solidarność” to opowieść o samoorganizacji pracowników, krytykapolityczna. pl, 4 września 2010 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/SyskaPierwsza-Solidarnosc-toopowiescosamoorganizacjipracownikow/menuid-197.html

O sile

„Władza centralna powinna przystąpić do stalinowskich represji przeciwko stalinistom, którzy ostali się w Rosji. Ich trzeba zniszczyć stalinowskimi metodami.”

Władimir Żyrinowski (1946–2022) polityk rosyjski

reakcja na zamiar mera Moskwy, by w stolicy Rosji z okazji rocznicy zwycięstwa nad nazizmem ustawić tablice gloryfikujące Józefa Stalina.

„Ponoszę odpowiedzialność za represje i uważam, że były słuszne. Wszyscy członkowie Politbiura ponoszą odpowiedzialność (…). Ale rok 1937 był konieczny.”

Wiaczesław Mołotow (1890–1986) rosyjski działacz komunistyczny, polityk radziecki

Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara

„Można też bluffować pomniejszając prawdę lub jej zaprzeczając. Zaprzeczają więc, że byli na usługach III Rzeszy, że parali się na jej rzecz szpiegostwem i to nie tylko w Polsce. W Polsce natomiast szpiegowali na rzecz Kominternu, a więc sowieckiego imperializmu, który o samostijną Ukrainę tyle dbał, co Cygan o zeszłoroczny śnieg.
Mijali się także z prawdą rozdymając w propagandzie sprawę tzw. pacyfikacji. Paląc zabudowania folwarczne i terroryzując ludność, zmusili władze polskie do zastosowania represji – i to fakt. Jednak bluffowali głosząc, pacyfikacji dokonywało wojsko, a głównie kawaleria. Tymczasem to nie jest prawdą, bo ani wojsko (a tym mniej kawaleria), w pacyfikacjach nie uczestniczyło. Do tego celu były przysposobione specjalne oddziały policyjne „karnej ekspedycji”. Nadto, nie było zgrozy równej psychozie napadów czambułów tatarskich, a cała, śmieszna w końcu pacyfikacja” sprowadza się do pobicia kilkudziesięciu osób i do „wyłudzonego” od chłopów furażu dla koni, „wyłudzonego””

Edward Prus (1931–2007) historyk polski

bo się później okazało, że „ułani” za wszystko Płacili żywą gotówką. Jednak ten bluff potrzebny był OUN do „mobilizacji” Ukraińców rzuconych w pierwszym rzucie do rzezi „łąckiego plemienia wrażego”.
Bluff XX wieku, Londyn 1992

Koń

„To pokolenie, które nazywam „generacją nic”, jest pokoleniem o tyle specyficznym, że podczas gdy represje towarzyszące życiu innych generacji miały związek z różnego rodzaju ograniczającym zniewoleniem (wojny, totalitaryzmy), to dziś młodość przegrywa z tą wolnością, o którą w przeszłości toczyła się walka. Wolność w naszych czasach zaczęła oznaczać intelektualną pustkę ludzi młodych, którzy nie chcą uczestniczyć w żadnym dyskursie – społecznym, politycznym czy jakimkolwiek innym. Ta niechęć nie ma przy tym żadnych cech manifestu pokoleniowego, nie jest wyrazem żadnego przemyślanego stanowiska – jest po prostu rezygnacją z intelektualnych aspiracji. Wszyscy bez wyjątku zaczęliśmy nagle uczestniczyć w tworzeniu takiego obrazu wymagań społecznych, który pokazuje nam i młodszym od nas, że wszelka refleksyjność to błąd, słabość, że liczy się tylko to, co zwierzęco doraźne. Propagowane są takie cechy, jak przebojowość, elastyczność, różnie umotywowana hipokryzja i życiowe cwaniactwo. Nawet pochwała pracowitości brzmi w dzisiejszych czasach jak redukcja dysonansu poznawczego dokonywana przez pracoholika.”

Jakub Wandachowicz (1975)

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Generacja nic, 4 września 2002

O wojnie , O ludziach , O błędach , O wolności

„Powstańcom warszawskim los nie oszczędził żadnego z okrucieństw. Zapłacili wielką daninę krwi, znieśli gorycz przegranej, patrzyli, jak płonie ich ukochane miasto, z którego zostali wygnani. Później przez długie lata poddawani byli represjom i dyskryminacji, pozbawiono ich nawet prawa do dumy ze swojej walki. (…) A jeszcze trudniej czytać bez gniewu opinie, które na temat powstania wypowiadali w tym samym czasie komuniści. (…) Powstanie warszawskie było obiektem oszczerstw i manipulacji tak drastycznych, że jego integralna obrona stała się niejako odruchem warunkowym, nakazem serca. (…) Myślę wszelako, że zdolność do konfrontowania się z ciemnymi epizodami własnego dziedzictwa jest dla każdego narodu egzaminem z dojrzałości demokratycznej. Twierdzę, że Polacy dojrzeli do demokracji, co znaczy, że mają prawo do pełnej prawdy o własnej przeszłości.”

Adam Michnik (1946) polski dziennikarz i publicysta

Źródło: Polacy – Żydzi: Czarne karty powstania, „Gazeta Wyborcza” nr 24, 29 stycznia 1994, s. 12.

O losie , O demokracji , O myślach , O czasie

„Precz ze wszystkimi kontrrewolucjonistami, którzy stosowali represje wobec towarzyszki Jiang Qing! Uczmy się od towarzyszki Jiang Qing! Pozdrawiamy towarzyszkę Jiang Qing! Przysięgamy do śmierci bronić towarzyszki Jiang Qing! Wyłapiemy wszystkich kontrrewolucjonistów, którzy stosowali represje wobec towarzyszki Jiang Qing! Kto ośmieli się występować przeciwko towarzyszce Jiang Qing, temu zmiażdżymy jego psi łeb!”

Xie Fuzhi (1909–1972) chiński działacz komunistyczny

na wiecu w Pekinie, 27 marca 1968.
Źródło: Przemówienia członków KC KPCh dotyczące Wielkiej Proletariackiej Rewolucji Kulturalnej, s. 28 http://maopd.files.wordpress.com/2012/03/przemowienia-czlonkow-kc-kpch-dotyczace-wielkiej-proletariackiej-rewolucji-kulturalnej-1968.pdf

O śmierci

„Zaraz po wojnie przywdziałem mundur harcerski, marząc o wielkiej Polsce. W rezultacie, jako 16-letni chłopak wychowany w patriotycznej rodzinie i harcerz w konspiracyjnych Drużynach Chrobrego, na przełomie 1948 i 1949 roku przesiedziałem na UB ponad 7 miesięcy. Była nas grupa 52 harcerzy z całej Polski. Czekała ta grupa w areszcie na sfingowany proces przeciwko harcerstwu i przeciwko młodzieży polskiej. Nie zrobiono tego procesu. Po 7 miesiącach wyrzucono nas jak niepotrzebny bagaż, bo nie byliśmy już potrzebni, problem rozwiązano bowiem inaczej. W tamtych czasach miałem do czynienia z oficerami UB, którzy mnie przesłuchiwali. Byli bez litości. Siedziałem po 48 godzin w mokrym karcerze, byłem głodzony, a po parę dni trzymano mnie też bez wody. Ale byłem też konwojowany przez zwykłych żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. I gdy przewożono mnie skutego z Katowic do Poznania w Wigilię Bożego Narodzenia, ci żołnierze wbrew rozkazom rozkuli mnie i pozwolili mi się posilić. Ale represje w stosunku do nas, harcerzy i mnie, trwały dalej. Nie otrzymałem skierowania na studia. Gdy byłem w wojsku, właśnie z tego tytułu zostałem przymusowo wcielony do brygad wojskowych pracujących w kopalni.”

Włodzimierz Czechowski (1933) polski polityk

Źródło: wystąpienie w Sejmie, 8 września 2004 http://orka2.sejm.gov.pl/Debata4.nsf/4fb829a81a8d007ac125746d0030d0fb/f6713bf5e9978a86c1257479003323ef?OpenDocument

O wojnie , O młodzieży , O rodzinie , O problemach

„Pożądaniu nie brakuje jego przedmiotu, jest raczej tak, że brakuje mu podmiotu, stałego podmiotu, który zawsze jest wynikiem represji.”

Gilles Deleuze (1925–1995) francuski filozof

Anty-Edyp (z Feliksem Guattarim)

„Przyszedł moment, że władze śledcze wysunęły zarzut mojej współpracy z wywiadem niemieckim, jak wnioskowałem opierając się na fałszywych zeznaniach Kowalewskiego [agent UB w celi, wcześniej nie związany z D. ]. Przez dłuższy czas opierałem się i nie chciałem się przyznać do tego faktu, który nie jest prawdą. W miarę moich rozmów z oficerami śledczymi przekonałem się, że władze śledcze mają całą koncepcję mojej współpracy. (…) Walczyłem dalej. Wtedy rozpoczęła się na mnie presja fizyczna (…) 4 doby byłem bity i męczony bez przerwy. (…) Po tych czterech dobach widząc, że wyjdę z tych męczarni w najlepszym dla mnie razie ze zdrowiem zrujnowanym tak, że nawet wyrok uniewinniający będzie dla mnie bez wartości (…), postanowiłem przyznać się do czynów niepopełnionych i odwołać je przy pierwszej sposobności tzn. na pierwszej publicznej rozprawie (…) Śledztwo trwało przez dwa lata. Musiałem brnąc dalej i komponować, bo byłem zagrożony w każdej chwili tym, że ponownie zaczną się represje. (…)”

Adam Doboszyński (1904–1949) polityk i pisarz

na sali sądowej, gdzie odwołał zeznania złożone w śledztwie i obnażył metody, jakimi posługiwało się UB w celu ich wymuszenia.
Źródło: Teoria narodu, wyd. Prolog, 1993, s. 13.

O czasie , O współpracy

„Reprodukcja siły roboczej wymaga nie tylko reprodukcji jej umiejętności, ale zarazem reprodukcji jej podporządkowania regułom panującego porządku, tzn. w przypadku pracowników – reprodukcji ideologii panującej, a w przypadku przedstawicieli wyzysku i represji – możliwości odpowiedniego manipulowania ideologią panującą tak, by zapewnić dominację klasy panującej „w słowach i poprzez nie.””

Louis Althusser (1918–1990) francuski filozof

Źródło: Ideologia i ideologiczne aparaty państwa (wskazówki do badań), przeł. Andrzej Staroń.

O sile

„Przygotowując nowe, coraz cięższe represje przeciwko opozycji, stalinowska frakcja miernot, tego Stalina, którego Lenin w „Testamencie” swym nazwał „brutalnym i nielojalnym” wtedy, kiedy te jego cechy nie ujawniły się jeszcze nawet w części setnej, ustawicznie usiłuje za pośrednictwem GPU insynuować opozycji jakiś „związek” z wrogami dyktatury proletariatu.”

Lew Trocki (1879–1940) rosyjski rewolucjonista

Moje życie (1929)
Źródło: s. 637

„Niezależność sądownictwa, Trybunał Konstytucyjny, Rzecznik Praw Obywatelskich, samorząd terytorialny – to były postulaty I Krajowego Zjazdu Solidarności. Ja byłem delegatem na ten zjazd, byłem nawet przewodniczącym sekretariatu tego zjazdu. Dobrze pamiętam, co myśmy wtedy uchwalali. Czuję się odpowiedzialny za tamtą uchwałę Solidarności. I teraz, kiedy te wartości pierwszej Solidarności są w tej chwili atakowane, to ja nie będę spokojnie patrzył, bez względu na to, jakie mogłyby mnie spotkać konsekwencje. Nota bene, jestem zaszczepiony – półtora roku spędziłem w więzieniu w stanie wojennym, także naprawdę nie boję się represji.”

Jerzy Stępień (1946) prawnik i polityk polski

Źródło: Były prezes TK: „Będę protestował. Byłem w więzieniu w stanie wojennym, nie boję się represji” http://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103454,22737213,byly-prezes-tk-bedzie-protestowal-poltora-roku-spedzilem-w.html, tokfm.pl, 5 grudnia 2017

„Proces ten ma charakter polityczny. Nie możecie dowieść, że nie walczyliśmy z Niemcami w ciągu 5 lat, ale jak w każdym takim procesie politycznym pragnęlibyście pozbawić nas argumentu. (…) Oskarżacie nas o współpracę z Niemcami, godząc w nasz honor. Oskarżając 300 tysięcy żołnierzy Armii Krajowej, oskarżacie cały Naród Polski. (…) Powstanie Warszawskie to bohaterska walka i nie daje ona podstaw do politycznych represji. (…) W bitwie warszawskiej walczyliśmy z Niemcami przez 63 dni i pomagaliśmy tą drogą Armii Czerwonej. (…) Naród Polski ma wiele wad, ale ma jedną wyrównującą je zaletę – umiłowanie wolności. Chcę przyjaźni z Rosją, ale pod jednym warunkiem – jest nim utrzymanie niepodległości Polski.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

broniąc Polski i Armii Krajowej na Procesie szesnastu przywódców Polskiego Państwa Podziemnego, porwanych przez ZSRR, Moskwa, 1945.
Źródło: Leopold Okulicki – ostatni dowódca Armii Krajowej https://www.polskieradio.pl/95/247/Artykul/168735%2CLeopold-Okulicki-ostatni-dowodca-Armii-Krajowej, polskieradio.pl

O współpracy , O charakterze , O wolności , O przyjaźni

„Polityka prowadzona przez Okulickiego (…) miała na celu uchronienie jak największej liczby żołnierzy AK przed przyszłymi represjami NKWD i zachowanie szkieletu organizacyjnego pod nową okupację.”

Janusz Kurtyka (1960–2010) historyk polski, działacz państwowy

o wydaniu przez gen. Leopolda Okulickiego rozkazu o demobilizacji Armii Krajowej w dniu 19 stycznia 1945.
Źródło: Janusz Kurtyka, Jacek Pawłowicz, Generał Leopold Okulicki 1898–1946, cyt. za: 71. rocznica śmierci gen. Leopolda Okulickiego http://www.radiomaryja.pl/informacje/polska-informacje/71-rocznica-smierci-gen-leopolda-okulickiego/, radiomaryja.pl, 24 grudnia 2017

O zachowaniu

„Hiszpania Franco była Hiszpanią represji, narzucania sposobu bycia, codziennej mszy i komunii świętej, gloryfikowania rodziny i tradycji, ale była też Hiszpanią kłamstw i fałszu, okrucieństwa, głodu, korupcji i czarnego rynku. Na to lekarstwa nie było i każdy musiał nauczyć się dbać o siebie.”

Jordi Sierra i Fabra (1947) hiszpański pisarz

Źródło: Siedem dni w lipcu, op. cit., s. 57–58.

O pewności siebie , O głodzie

„Brak wsparcia dla telewizji Biełsat ze strony polskiego MSZ jest zachętą do kontynuowania represji. Jeżeli rząd polski nie ujmuje się w twardy, jednoznaczny sposób za dziennikarzami telewizji Biełsat, to otwiera drogę do represji dla białoruskiego KGB, to jest zielone światło dla prześladowania dziennikarzy.”

Robert Tyszkiewicz (1963) polski polityk

Źródło: "Brak poparcia oznacza represje, więzienie dla dziennikarzy". Reżim dusi Biełsat. Apel do rządu i MSZ o finansowanie stacji dla wolnej Białorusi https://www.polskieradio.pl/75/921/Artykul/1748839,Brak-poparcia-oznacza-represje-wiezienie-dla-dziennikarzy-Rezim-dusi-Bielsat-Apel-do-rzadu-i-MSZ-o-finansowanie-stacji-dla-wolnej-Bialorusi, polskieradio.pl, 5 kwietnia 2017

O świetle , O wsparciu

„Reżimy autorytarne dążyły bowiem nie tyle do likwidacji parlamentaryzmu, ile do zniesienia wielopartyjności. Parlament miał przy tym zmienić sposób funkcjonowania, umożliwić rządowi wykonywanie jego obowiązków. Poza zwiększeniem kompetencji władz wykonawczych chciano nauczyć społeczeństwo respektu dla instytucji państwowych, odzwyczaić je od anarchistycznych i egoistycznych zachowań. Rządy autorytarne nie zamierzały natomiast narzucać obywatelom jedności ideologicznej i światopoglądowej. Dlatego w Polsce po przewrocie majowym nie rozwiązano partii politycznych i utrzymano gros praw obywatelskich. Przypadki represji miały charakter sporadyczny. Piłsudski utrudniał, nieraz brutalnie, egzystowanie opozycji, nie dążył jednak do jej unicestwienia.”

Andrzej Chojnowski (1945) historyk polski

Źródło: Rządy pomajowe, [w:] Dwudziestolecie, red. Krzysztof Persak, Paweł Machcewicz, Warszawa 2009, s. 170–171.

O charakterze , O zachowaniu

„Niemcy działali schematycznie. Każdy, kto się przeciwko nim buntował, miał być starty na proch. Miał to być odstraszający przykład dla innych. Niemcy nie potrafili reagować elastycznie. Był koniec wojny, wycofywali się z Polski, rzeź Warszawy nie była im do niczego potrzebna, a mimo to po prostu nie potrafili odpowiedzieć na powstanie inaczej niż brutalnymi represjami i zbrodniami.”

Zbigniew Siemaszko (1923)

Źródło: Piotr Zychowicz, Głupota Adolfa Hitlera (rozmowa ze Zbigniewem Siemaszką), "Do Rzeczy Historia", nr 8 (18)/2014, sierpień 2014, s. 15.

O wojnie

„W czasie tych represji zmarł nagle Jan XII. Znaleziono go martwego w domu jednej z jego kochanek. Według średniowiecznego historyka Liutpranda papieża zamordował szatan. Współcześni historycy kościelni sądzą, że wystarczyła ręka któregoś ze zdradzonych mężów.”

Jan Wierusz Kowalski (1912–2000) polski benedyktyn, religioznawca

Źródło Poczet papieży, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1985, ISBN 8303010131, s. 75.
Poczet papieży

O kochankach , O czasie , O domu