Cytaty na temat pobliże (53 cytatów)

„Bóg jest zawsze w pobliżu ludzi okazujących sobie miłość.”

Johann Heinrich Pestalozzi (1746–1827) szwajcarski pedagog i pisarz

O miłości , O Bogu , O ludziach

„Przed laty najgorsza była małpa. Tak nazwałem mieszkającego w pobliżu jednokomórkowca, który „uszczęśliwiał” mnie dyskotekowym łomotem o każdej porze. Najchętniej z rana. Stwierdziłem, że tylko małpy zdolne są zaczynać dzień od pseudomuzyki, która przenosi się przez ściany pod postacią równomiernego „łup łup łup”. Totalny brak wrażliwości, subtelności i poczucia estetyki. Małpa na szczęście chyba się wyprowadziła, albo zdechła na guza mózgu od słuchania tego gówna. W każdym razie od kilku lat dudnienia nie słychać.”

Tomasz Beksiński (1958–1999) polski dziennikarz muzyczny, prezenter radiowy, tłumacz

Opowieści z Krypty
Źródło: felieton Młotek człowiekowi sąsiadem, „Tylko Rock” nr 7 (95), lipiec 1999.

O szczęściu , O lecie , Pora roku

„Ale widzieliśmy w pobliżu lotniska co najmniej pięć różnych rosyjskich służb: żołnierzy zawodowych, milicję, OMON i inne jednostki specjalne, około 300–400 osób. Później okazało się, że w tym samym czasie wszystkim zwykłym żołnierzom zabrano telefony. O 8:00, czyli przed lądowaniem samolotu z prezydentem, skonfiskowano im komórki, a także kamery. Potwierdzają to protokoły przesłuchań, którymi dysponujemy.”

Jürgen Roth (1945–2017) niemiecki dziennikarz

Tajne akta S. Smoleńsk, MH-17 i wojna Putina na Ukrainie.
Źródło: s. 130

O czasie

„Wczoraj, w niedzielę, przez cały dzień ludność wyłapywała Żydów i odprowadzali ich do aresztu przy magistracie (…). I w dalszym ciągu tropiono wszędzie Żydów. Widziałem, jak w pobliżu szpitala, w zabudowaniach znanych powroźników Dymów, wynaleziono i wyprowadzono pięćdziesięciu Żydów. Liczyliśmy, gdy pędzono ich do aresztu. Tłum gawiedzi stał i przyglądał się. Niektórzy „z amatorstwa” pomagali: rozbijali dachy i ściany, szukając Żydów, a potem bili ich pałkami (…). Ludność z otwieranych żydowskich domów rozchwytuje wszystko, co jest pod ręką, ludzie bezwstydnie dźwigają całe toboły z nędznym żydowskim dobytkiem lub towarem z małych żydowskich sklepików.”

Zygmunt Klukowski (1885–1959) polski regionalista i bibliofil, lekarz

zapis z 26 października 1942 r.
Dziennik z lat okupacji Zamojszczyzny 1939–1944
Źródło: str. 292.

O ludziach

„Każdy z nas chce się zaangażować, chce mieć przy swoim boku osobę, która będzie towarzyszyła mu w podziwianiu piękna Genewy, dyskutowała o życiu lub nawet jadła razem z nami kanapkę. Lepiej zjeść tylko pół kanapki, niż całą, nie mając w pobliżu kogoś, z kim można się czymkolwiek podzielić.”

Paulo Coelho (1947) pisarz brazylijski

Całkowita samotność

„Dworzec autobusowy w Nowym Jorku znajdował się w pobliżu Times Square. Wyszedłem ze swą starą walizką na ulicę. Był wieczór. Z metra wysypywały się roje ludzi. Ludzkie postacie o nierozróżnialnych twarzach, opętane zbiorowym szaleństwem, jak chmary insektów, pędziły obok mnie, wprost na mnie i wokół mnie z niezwykłą wprost intensywnością. Wirowały, potrącały się nawzajem i wydawały z siebie jakieś potworne dźwięki.”

Charles Bukowski książka Faktotum

Faktotum

O ludziach , O szaleństwie

„Ludność wsi położonych w pobliżu miejsc, gdzie doszło do sabotaży linii kolejowych i telegraficznych, ma być karana bez litości bez względu, czy ponosi winę. Mając to na uwadze, należy brać zakładników ze wsi leżących w pobliżu obiektów narażonych na ataki. Po pierwszej próbie zniszczenia linii kolejowych, telegraficznych lub telefonicznych mają być natychmiast rozstrzelani.”

Colmar Freiherr von der Goltz (1843–1916) niemiecki feldmarszałek

rozkaz z 5 października 1914.
Źródło: Bogusław Wołoszański, Wojna, miłość, zdrada, Wydawnictwo Wołoszański, Warszawa, ISBN 9788389344830, s. 20.

O miłości , O wojnie , O zdradzie

„Czasem wątpię, czy ludzie powinni się pobierać, może lepiej mieszkać w pobliżu i tylko się odwiedzać?”

Katharine Hepburn (1907–2003) aktorka amerykańska

O ludziach , O czasie

„W Polsce, której 22. rok oczekujemy, nie powinno być kompromisów z odbiciem lustrzanym Jaruzelskiego, tym bardziej obawy, że stanie w pobliżu polskiego sztandaru, który przez jemu podobnych do 1989 r. musiał „ukrywać się” w Londynie.”

Paweł Zyzak (1984) historyk polski

o udziale Wojciecha Jaruzelskiego w uroczystości beatyfikacji Jana Pawła II.
Źródło: Nie rozliczył się ze swojej przeszłości, wywiad, „Nasz Dziennik”, 10 marca 2011 http://www.naszdziennik.pl/index.php?dat=20110310&typ=my&id=my03.txt

O przeszłości

„W szpitalu w Śniatynie miała swój oddział w pobliżu kaplicy, toteż często choć na moment tam się udawała, by oddać cześć swemu Boskiemu Oblubieńcowi i błogosławieństwo Boże sobie na swe prace wypraszała. W niedzielę, zaspokoiwszy z macierzyńską dobrocią potrzeby chorych, mawiała: Ja teraz idę na Drogę Krzyżową do kaplicy, może by kto z was poszedł też ze mną. Pan Jezus tyle cierpiał za nas, a my tak mało o tym myślimy.”

Marta Wiecka (1874–1904) polska zakonnica

siostra ze zgromadzenia o Marii Wieckiej
O Marcie Wieckiej
Źródło: Bł. Marta Wiecka http://misjonarze.pl/?page_id=8854, misjonarze.pl

O Bogu , O myślach , O siostrze , O cierpieniu

„Smok wyprostował się, uniósł łeb i wydał z siebie przeszywający, pełen wściekłości ryk. Dla wielu znajdujących się w pobliżu osób była to ostatnia rzecz, jaką usłyszeli, nim popękały im bębenki. Siedząc na środku ulicy, między nowoczesnymi biurowcami i starymi, betonowymi blokami, górował na tle nieba podbarwionego światłami miasta i łunami pożarów, potężny, niepokonany, wspaniały, straszny.
Otworzył paszczę i zaryczał jeszcze raz.
Drgnąłem i zamrugałem oczami. Przez chwilę leżałem sparaliżowany lękiem, na próżno usiłując przekonać siebie, że to był tylko sen. Znałem to uczucie, znałem aż za dobrze. Znowu się to wydarzyło. Znowu.
Tym smokiem byłem ja.”

Michał Studniarek (1976) polski pisarz fantasy

Źródło: Mój własny smok

O emocjach , O snach , O świetle

„Istniały również poważne argumenty, które przemawiały przeciwko rozpoczynaniu walki z Niemcami w Warszawie:
1) Nieuregulowane stosunki dyplomatyczne polsko-sowieckie. Z tego powodu nie wiadomo, jak się do tej walki ustosunkuje rząd sowiecki. Wysuwana była uzasadniona obawa, że rząd sowiecki wstrzyma celowo dalsze posuwanie się Armii Czerwonej ze względów dyplomatycznych i pozostawi nas odosobnionych w walce w Warszawie, co wcześniej czy później doprowadzić musi do klęski.
2) Brak porozumienia z dowództwem Armii Czerwonej i z tego powodu niemożność uzgodnienia naszego działania z działaniem Armii Czerwonej.
3) Obawa, że siły własne w Warszawie są zbyt małe i że nie wytrzymamy walki przez dłuższy czas, to znaczy do sforsowania Wisły przez Armię Czerwoną. Obawa ta w rachunku matematycznym była uzasadniona. Specjalnie ważna była sprawa zaopatrzenia w amunicję i brak w dostatecznej ilości środków walki z czołgami niemieckimi, jak również całkowity brak broni ciężkiej (artyleria, miotacze min) oraz brak broni przeciwlotniczej i wsparcia, względnie osłony przez lotnictwo. Generał „Monter” – Chruściel wyznaczony na dowódcę tej walki oświadczył, że ma amunicję na pięć dni walki.
4) Obawa, że na skutek walki będą wielkie ofiary wśród ludności cywilnej i być może duże zniszczenie miasta, jeśli Armia Czerwona wstrzyma swoje natarcie. Ten ostatni argument nie był przekonywujący. Ludności Warszawy i bez walki groziły straty na skutek ewakuacji i prac nad niemieckimi umocnieniami w pobliżu linii frontu, prócz tego nie podejmując walki musiały dojść do tego straty natury moralnej i bardzo prawdopodobne wywiezienie zdolnych do pracy na teren Reichu, a miasto w wypadku zatrzymania się frontu na Wiśle, bez naszej walki musiało ulec zniszczeniu.”

Leopold Okulicki (1898–1946) generał polski

Okulicki podaje cztery argumenty przeciwko rozpoczynaniu walki z Niemcami w Warszawie w sierpniu 1944; 5 kwietnia 1945.

O wsparciu , O naturze , O sile , O stracie

„W pobliżu kosza nikt nie może mnie zatrzymać.”

Shaquille O'Neal (1972) koszykarz amerykański

Źródło: Kolos z Hollywood, „To i Owo”, sierpień 2000, s. 81.

„Zgodnie z instrukcjami, jakie otrzymałem od moich przełożonych w Londynie w końcu r. 1943, wydałem rozkaz podległym mi lokalnym dowódcom, aby przystąpili do otwartej walki przeciwko Niemcom i aby czynnie popierali operacje wojsk sowieckich od chwili, gdy linia frontu znajdzie się w pobliżu ich dowództwa. Rozkazy te zostały ściśle wykonane i w r. 1944 w czasie sowieckiej ofensywy we Wschodniej Polsce nasza Armia Krajowa uderzyła na Niemców w wielu okręgach, ułatwiając postępy Rosjanom i zajęcie przez nich wielu miast, a wśród nich: Wilna, Lwowa i Lublina. Ta współpraca z armią czerwoną nie ustaliła jednakże trwałej łączności na jakiejś szerszej płaszczyźnie czy skali, wykraczającej poza ramy pola bitwy, w jak najściślejszym znaczeniu tego słowa. Nie mogąc ustalić łączności z dowództwem sowieckim, co nie było naszą winą, usiłowałem skoordynować nasze operacje z działaniami armii czerwonej, na podstawie mojej własnej oceny sytuacji wojskowej. Wziąłem pod uwagę stale powtarzające się wezwania sowieckich radiostacji, nawołujących nas do rzucenia wszystkich sił przeciwko Niemcom. Jednym z tych licznych apelów była audycja moskiewskiego radia z 29 lipca 1944 r., wzywająca ludność Warszawy do powstania przeciw wrogowi w otwartej bitwie.”

Tadeusz Komorowski (1895–1966) polski generał, dowódca AK, polityk emigracyjny

Źródło: Tadeusz Bór-Komorowski w relacjach i dokumentach, opracował Andrzej Kunert, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2000, s. 411.

O relacjach , O czasie , O walce , O współpracy

„Pragnienie, by zabić, zawsze odzywało się w taki sam sposób, on zaś niezmiennie wierzył, że jadąc długą autostradą, wreszcie zdobędzie nad tym kontrolę, okiełzna, tak jak jego dziadek poskramiał muskularne źrebaki na równinach rancza w Arizonie, gdzie Jonah jako nastoletni chłopiec spędził kilka lat. Jego psychopatologia miała bardzo podstępną konstrukcję, każąc mu wierzyć, że jest od niej potężniejszy, że tkwiąca w nim dobroć jest w stanie pokonać zło. Wierzył w to nawet teraz, choć za sobą w pobliżu autostrady pozostawił łącznie siedemnaście ciał.(…) Rzucił okiem na neonowy zegar wbudowany w deskę rozdzielczą, 3.20, i przypomniał sobie zdanie z Fitzgeralda:
Kiedy dusza tonie w prawdziwie ciemnej nocy, zawsze jest trzecia nad ranem.
Ten wers pochodził z krótkiego opowiadania Crack-up, „Załamanie”. Tytuł bardzo nawiązywał do tego, co się z nim działo – maleńkie szczeliny w mechanizmach obronnych jego psychiki rozgałęziały się, przechodziły w większe rozszczepy, łączyły się w ziejącą czarną dziurę, która go wchłaniała, potem zaś wypuszczała już jako potwora.”

Keith Ablow (1961) amerykański psychiatra i pisarz

Psychopata

O duszy , O złu

„Czasami bardzo potrzebujesz przyjaciela, ale nikogo nie ma w pobliżu.”

Susan Elizabeth Phillips (1948)

Natchnienie
Źródło: rozdział 5

„Ludziom często wydaje się, że większa prawda musi leżeć w pobliżu większej nieprzyjemności.”

Karol Irzykowski (1873–1944) polski prozaik, dramaturg i krytyk literacki

O prawdzie

„W pobliżu rozległ się głos nacechowany wdziękiem piły łańcuchowej.”

Dan Brown książka Zwodniczy punkt

Zwodniczy punkt (2001)

O miłości , O piciu

„Nie krytykuj innych ludzi czy kościołów - krytyka nie tylko nie nawraca, ale budzi reakcję obronną, nawet u osób, które normalnie nie utożsamiałyby się z krytykowanym kościołem. Zamiast kopać w ścianę czyjejś lepianki i ciągnąć kogoś za uszy do twojego pałacu, lepiej zbuduj w pobliżu piękny pałac i dopiero wtedy zaproś do środka.”

Alfred Palla (1960)

Źródło: Świadectwo wiary http://eliasz.dekalog.pl/goscie/palla/swiadec.htm, eliasz.dekalog.pl, 2000

O ludziach , O wierze

„But Szymona wskazuje na wschód
(tak przynajmniej twierdzi mech na trzech kamieniach)
I nic więcej Nikogo w pobliżu
Żadnej opłakującej skulonej wśród krzaczków
ani wyliniałego kundla co by wył przy zwłokach
Przez dziurki w podręcznikach widać tylko błocko
i pogubione nasiona dmuchawca”

Maria Korusewicz

Źródło: Śmierć Szymona de Monfort (1265). Wnioski z bitwy pod Evesham

O śmierci , O butach

„W pierwszych godzinach dnia atmosferę na południu, w pobliżu horyzontu, okrywa mgiełka zabarwionych na różowo chmur, ciemniejąca ku zachodowi; natomiast bliżej wschodu wilgotne opary na horyzoncie wydają się jaśniejsze od samego horyzontu; biel domów na wschodzie zaledwie wyróżnia się z tła, na południu zaś im dalej się znajdują, tym bardziej ciemnoróżowego odcienia nabierają, a jeszcze bardziej na zachodzie; z cieniami zaś jest odwrotnie, gdyż te rzucane przez białe domy, znikają.”

Leonardo da Vinci (1452–1519) malarz, rzeźbiarz, architekt, konstruktor maszyn, filozof

„Bohaterem tej bajeczki jest mały męczydusza, który krzyczy: „Wilk! Wilk!”, chociaż wilka wcale nie ma w pobliżu, i za każdym razem łatwowierni wieśniacy pędzą mu na pomoc, aby przekonać się, że to był tylko żart. Ale raz chłopczyk krzyknął: „Wilk! Wilk!” wcale nie dla żartu tylko, że nikt mu już nie przybiegł na pomoc. Wilk zjadł dowcipnisia, i na tym, Bogu dzięki, bajeczka się kończy.
Morał z niej płynie oczywisty: „Nie osiedlaj się tam, gdzie wilki hasają na wolności” – chociaż ten, kto wam czytał tę bajeczkę, na pewno twierdził, że jej morał brzmi: nie kłam, bo pożałujesz.”

Daniel Handler książka Gabinet gadów

Gabinet gadów
Źródło: rozdział X, s. 155, 156

O Bogu , O wolności , O wilkach , O czytaniu

„Nazwa Pankow została nadana średniowiecznej miejscowości, która rozrosła się wokół stojącego tu do dzisiaj gotyckiego kościoła, wybudowanego przed 1230 rokiem. Kościół ten okazał się jednak dla mnie nie tylko atrakcją historyczną. Przekonałem się o tym podczas pobytu Józefa Skrzeka, którego gościłem u siebie po jego berlińskim występie. Było to z pewnością tworzącym się na bieżąco dalszym ciągiem mojej berlińskiej mitologii. No bo założyciel SBB, którego płyty kupowałem swego czasu właśnie w Berlinie, siedział obok mnie, w moim berlińskim mieszkaniu i spinał swoją obecnością całą tę historię w przypowieść. A po długiej nocnej rozmowie, przy późnym śniadaniu zapytał: – Czy jest tu w pobliżu jakiś dzwon? Najpierw nie bardzo wiedziałem, o co mu właściwie chodzi. Dzwon? – pomyślałem. Okazało się jednak, że miał na myśli kościół. – Kościół jest, ale ewangelicki – powiedziałem. – Ja przecież nie jestem szowinistą – zaśmiał się. – A dzisiaj niedziela, dlatego chciałbym zajrzeć pod jakiś dzwon. Poszliśmy więc do tego kościoła – małego, ascetycznego, surowego wręcz i tak innego od katolickich. W środku było jedynie kilka osób, pastorem zaś okazała się kobieta, która wygłaszała właśnie kazanie. To co mówiła odbijało się echem od ścian i sklepienia, i trudno było zrozumieć jej berliński zaśpiew. Ale po pewnym czasie zaczęły docierać do mnie poszczególne słowa, które starałem się poskładać w zdania. Tym bardziej gdy usłyszałem: „Johann Sebastian Bach” wypowiedziane bezpośrednio obok słowa: „Gott”. Po chwili rozumiałem już, że pastor mówiła o kontaktowaniu się z Bogiem poprzez muzykę. Skrzek spojrzał na mnie, ja na niego i pomyślałem, że chyba nie wypada nazywać tego przypadkiem.”

Krzysztof Niewrzęda (1964) polski prozaik, poeta i eseista

Czas przeprowadzki
Źródło: s. 54

O kobietach , O Bogu , O historii , O myślach

„Jest kimś bardzo ważnym w moim życiu, powiedziała jaskółka, obniżając lot łagodnie nad łąką i wskazując człowieka, który kosił trawę. Kiedy lecę w jego pobliżu, to zawsze się wznoszę. Jakieś prądy wstępujące, bo ja wiem, trudno dociec. Nawet jak zanosi się na deszcz.”

Marek Konecki (1949)

Księga kpin (satyry, ironie i nonsensy)

O trawie

„Wykołysana na statkach ta nowa odmiana „marynarzy – drucików” [radiotelegrafistów] wie niekiedy znacznie wcześniej od nawigatorów, jakie statki znajdują się w pobliżu, jak się nazywają i jakie mają kłopoty. „Druciki” potrafią, siedząc przy odbiorniku radiowym nadającym najpiękniejsze melodie, rozpoznać w tym, co wszyscy inni uważają za nieprzyjemne zakłócenia odbioru, interesujące rozmowy statków. Nierzadko wtrącają potem mimochodem na przykład uwagę:
– Przed dwiema godzinami holender rozmawiał ze stacją i grekiem. Teraz od godziny stacja woła greka. Grek milczy. Stacja prosiła holendra, by pomógł jej nawiązać łączność z grekiem. Od pół godziny holender woła greka. Grek milczy.
Z pojękiwania kropek i kresek alfabetu Morse'a na tle muzyki odczytał bezbłędnie wymianę zdań nad okrytym nocą oceanem.”

Karol Olgierd Borchardt książka Znaczy Kapitan

Znaczy Kapitan

„Było tam coś w rodzaju otwartej szopy – dach oparty na czterech drągach, a pod tym dachem stało łóżko pokryte słomą. Usiadłem na łóżku i wydawało mi się, że nie ma i nie może być większego luksusu. Ptaszki śpiewały, cykały świerszcze. Powietrze przepełniały niezliczone głosy i dźwięki. W pobliżu przechadzały się kury i koguty. Kiedy uniosłem głowę, zobaczyłem biłgorajską bóżnicę i pola, które rozciągały się wokół aż po skraj lasu. Miały różne kształty i barwy: kwadraty, romby, trójkąty, zielone, ciemne, żółte. Byłem w raju i miałem tylko jedno pragnienie: żeby nigdy mnie stąd nie wygnano…”

Isaac Bashevis Singer (1902–1991) pisarz amerykański, noblista

Biłgoraj

O śpiewie

„Mieszkam w bloku wybudowanym w czasach Gierka, chociaż w przerażająco szybkim tempie zmienia się pejzaż mojego osiedla. W jego okolicy powstają coraz nowsze i coraz bardziej okazałe budowle. Dzisiaj można by sobie zadawać pytanie, jak w tamtych czasach można było żyć bez trzech aptek w pobliżu, stacji benzynowej czy najlepszej na świecie piekarni? To jednak prawda, że ludzie potrafili żyć bez telefonów komórkowych i Internetu. Może dzięki temu więcej czytali, a na pewno częściej przebywali we własnym towarzystwie, a nie na "czatach" czy innych wirtualnych komunikatorach. Jeżeli się zakochiwali, to w prawdziwym człowieku, nigdy zaś w literkach piszącego w wirtualnej przestrzeni czy w minkach przesyłanych pismem obrazkowym. Pili też ze sobą - zawsze i wszędzie, i na potęgę… aby Polska nie zginęła! Nikt wtedy nie myślał, że kiedyś będzie można pić samotnie przed monitorem komputera, prowadząc rozmowę z "Niunią", "Barbie", "Nikitą", "Jamesem" lub z jakimś innym gościem, który ukrywa się pod jeszcze głupszym i bardziej beznadziejnym nickiem. W tamtych czasach nikt tego jeszcze nie wiedział… chociaż… co bardziej wrażliwi mogli przeczuwać, że ewolucja człowieka na polu kultury zmierza w kierunku bagna i zupełnej degrengolady.”

Jarosław Hebel (1974) dziennikarz polski

Żal

O ludziach , O prawdzie , O myślach , O piciu

„Sposobem na wszystko są odpowiedni ludzie w pobliżu.”

Martyna Wojciechowska (1974) polska prezenterka telewizyjna

Z wywiadu dla „Cogito” nr 15/09

O ludziach

„(…) nawet strumień, przemykając się w pobliżu ogrodu pani Małgorzaty Linde, winien był pamiętać, „co wypada, a co nie wypada.””

Małgorzata Linde

...) but by the time it reached Lynde's Hollow it was a quiet, well-conducted little stream, for not even a brook could run past Mrs. (ang.
Źródło: L. M. Montgomery, Ania z Zielonego Wzgórza, op. cit., s. 7.

„Osoby odpowiedzialne za tragiczne wydarzenia w pobliżu budynków rządowych w Oslo i na pobliskiej wyspie nie zniszczą naszej demokracji.”

Jens Stoltenberg (1959) polityk norweski

Źródło: polskieradio.pl, 27 lipca 2011 http://www.polskieradio.pl/6/2/Artykul/406511,Premier-Norwegii-nie-zniszcza-naszej-demokracji

O demokracji

„Boga nigdy nie ma w pobliżu, gdy robi się paskudnie. Jakiego rodzaju jest to Bóg? Jest jak zarejestrowane przesłanie, można by rzec boska usługa telefoniczna, połączenie z którą ulega zawieszeniu, kiedy krzyczymy… Wyjaśnijcie to mi.”

Greg Bear (1951) amerykański pisarz science-fiction

Dzieci Darwina

O Bogu

„Rodzice nie byli całkiem zadowoleni z Józefa, chcieli, żeby przy wszystkich swoich uzdolnieniach sprawował jakiś świecki urząd, ale on nie miał do tego serca. Wydawał się im zbyt prosty i naiwny: modlitwa i ciche wykonywanie pracy były jego jedynymi zajęciami. Chłopiec uciekał przed ciągłym przekomarzaniem się braci. Często widywałam go – mógł mieć wtedy jakieś dwanaście lat – po drugiej stronie Betlejem, niedaleko późniejszej Groty Narodzenia, przebywającego u pobożnych kobiet. Należały one do małej wspólnoty esseńczyków mieszkającej na uskoku wzgórza, na którym leżało Betlejem, w szeregu pomieszczeń w skale. Budowali oni małe ogródki przy swoich mieszkaniach i uczyli dzieci innych esseńczyków. Widziałam często, że kiedy przy lampie modlili się ze zwojów w swoich mieszkaniach, Józef uciekał do nich przed swoimi braćmi i modlił się z nimi. Widziałam też, że przebywał w grotach, z których jedna stała się później miejscem narodzenia naszego Pana. Modlił się tam zupełnie sam albo wykonywał różne prace stolarskie, ponieważ w pobliżu kobiet należących do esseńczyków pewien stary stolarz miał swój warsztat; Józef często u niego przebywał, pomagając mu w jego pracy i poznając stopniowo to rzemiosło. Przydawała mu się bardzo znajomości miar, której nauczył się u swojego nauczyciela w domu.”

Anna Katarzyna Emmerich (1774–1824)

Źródło: Życie Maryi, bł. Anna Katharina Emmerich, Wydawnictwo M, Kraków 2008, s. 94–95.

O życiu , O kobietach , O dzieciach , O domu

„Syn mój rośnie
piąstki ma
orzeszki małe
Kiedy żona płacze
płacze mój syn
i mówi że jestem be
Kiedy krzyczę
mówi że jestem be
Całuje matkę
do mnie zaledwie się zbliży
cierpię
Tak cierpi gałąź winogrona
gdy brak w pobliżu tyczki albo ściany”

Bohdan Drozdowski (1931–2013) polski prozaik, publicysta, tłumacz, autor sztuk scenicznych

Źródło: Syn mnie omija z daleka

O matce , O cierpieniu , O płaczu

„Każdy, kto ma powykręcane palce przez ćwiczenie tych etiud, może je sobie znowu nastawić, ale ludzie o zdrowych palcach niech się ich wystrzegają, zwłaszcza jeśli chirurga nie ma w pobliżu.”

Ludwig Rellstab (1799–1860)

o etiudach Fryderyka Chopina.
Źródło: Janusz Ekiert, Czy wiesz? Zagadki muzyczne, wyd. Alfa, Warszawa 1995, s. 241.

O ludziach , O ćwiczeniach

„Jedynym dowodem za czy przeciw jakiemuś człowiekowi jest to, czy w pobliżu niego wznosimy się, czy opadamy.”

Robert Musil (1880–1942) pisarz austriacki

Źródło: Marzyciele

„Może kiedyś, gdy człowiek upora się z problemem śmierci, sztuka stanie się właśnie taka, może zresztą czasami taka bywała, na przykład u Fra Angelica, blisko raju, z pełnym przekonaniem, że pobyt na ziemi to tylko przejściowe i mgliste przygotowanie do życia wiecznego w pobliżu Pana Jezusa. Jestem teraz z tobą, codziennie, do końca świata.”

Michel Houellebecq książka Mapa i terytorium

Mapa i terytorium

O śmierci , O sztuce

„(…) poszedłem do technikum energetycznego. Działało w pobliżu opery. I codziennie, przechodząc koło opery, w drodze do szkoły, stawałem przed szybą kawiarenki, w której siedzieli aktorzy, śpiewacy. To był inny świat: byli świetnie ubrani, uśmiechali się, popijali wódeczkę, kawkę. Powiedziałem wtedy sobie: „Ja też tak chcę!””

Andrzej Kopiczyński (1934–2016) polski aktor

Źródło: Robert Migdał, „Czterdziestolatek” zaczynał we Wrocławiu, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 176, 20 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/121643.html

O świecie

„Nie ma w pobliżu nikogo, kto by nas uciszał. Nikogo, kto by nam mówił, że to, co myślimy albo czujemy, jest niewłaściwe. Nie chodzi o to, że robimy to, co chcemy. Chodzi o to, że w ogóle możemy chcieć.”

Libba Bray (1964)

Magiczny krąg, Mroczny sekret

O myślach , O myśleniu

„Człowiek nie może być sam w chwili próby. Potrzebuje innych ludzi, a kiedy nie ma ich w pobliżu, odnajduje nagle obecność Boga. Jest to zwykle obecność przelotna, ledwo uchwytna, jakby Bóg przeszedł obok spiesznym krokiem i zniknął za rogiem najbliższej kamienicy.”

Andrzej Szczypiorski książka Początek

Początek

O Bogu , O ludziach

„Wspólnoty pozbawione były widocznych oczu, ale za to bardzo dobrze działały u nich organizmy odpowiedzialne za wzrok, więc w zasadzie oczy do niczego nie były im potrzebne. Jej pracodawca tak skupił się w sobie, że obecnie wyglądem bardziej przypominał kamień z kolcami niż krzew. Wspólnoty tak właśnie się zachowywały, gdy chciały zagwarantować innym odrobinę prywatności, bądź też, gdy po prostu chciały się odseparować od przeprowadzanych w pobliżu interesów.”

Octavia E. Butler (1947–2006)

Amnestia

O wyglądzie

„Bóg jest święty i dlatego w jego pobliżu nie może znaleźć się nic nieświętego, nic grzesznego.”

Leszek Jańczuk (1965) biblista, duchowny protestancki

Bóg urojony czy Dawkins zagubiony?

O Bogu

„Czuje się już znacznie lepiej. Wody w pobliżu Soczi są bardzo dobre i zapobiegają sklerozie, neurozie, ischiasowi, podagrze i reumatyzmowi. Czy nie powinieneś tu przysłać swojej żony?”

Józef Stalin (1879–1953) przywódca ZSRR

w liście do Mołotowa.
Źródło: Simon Sebag Montefiore, Stalin. Dwór czerwonego cara, wyd. Magnum, Warszawa 2008, s. 77, tłum.M. Antosiewicz.

„Odnosiła wrażenie, że widzi świat po raz pierwszy. Chociaż był to jednocześnie ostatni raz. Ale czy to nie są dwie strony medalu? Tak jak dziewczynka siedząca z przodu autobusu, tak i Jenny znajdowała się w pobliżu granicy świata.”

Jostein Gaarder (1952) pisarz norweski

Źródło: Diagnoza

O świecie , O wrażeniach

„Z przystojnym mężczyzną zawsze jest tak samo, zwłaszcza jeśli ma książęcy tytuł! Kobiety ciągną do niego jak pszczoły do ula, a jeśli widzą w pobliżu inną kobietę, zamieniają się w osy i żądlą!”

Barbara Cartland (1901–2000) pisarka brytyjska

Nie wyrzekaj się miłości (1993)

O kobietach

„Dwie osobliwości są w krainie polskiej cudowne, zadziwiające (…). Jedna, że na polach wsi Nochowa w pobliżu miasta Śremu w diecezji poznańskiej, a także we wsi Kozielsko w pobliżu miasteczka Łekna w powiecie pałuckim rodzą się w łonie ziemi garnki, same z siebie, wyłącznie sztuką przyrody, bez jakiegokolwiek dopomagania ludzkiego, wszelkiego rodzaju i różnych kształtów, do tych podobne, których używają ludzie, delikatne wprawdzie i miękkie, gdy tkwią jeszcze w rodzinnym swym gruncie w ziemi, przecie gdy się je wyjmuje [stają się] szczelne i stwardniałe na słońcu i wietrze.”

Jan Długosz (historyk) książka Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego

Roczniki, czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego (1480)
Źródło: księga I

O ludziach

„Czułam się tak, że gdybym miała wtedy w pobliżu coś ostrego to mogłabym się posunąć do samookaleczenia.”

Katarzyna Skowrońska-Dolata (1983) siatkarka polska

o kontuzji.
Źródło: wywiad, 2010 http://aves.lksdwernicki.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=158:katarzyna-skowroska-dla-avesu&catid=3:newsflash&Itemid=75

„Zgodnie z teorią ewolucji, jesteśmy inteligentnymi małpami, które dopiero niedawno zeszły z drzew, żyjącymi na trzeciej planecie przeciętnej gwiazdy w przeciętnym ramieniu spiralnym przeciętnej galaktyki w przeciętnej grupie galaktyk, w pobliżu supergromady galaktyk w Pannie. Jeśli teoria inflacji nie mija się z prawdą, to cały nasz widzialny Wszechświat jest jedynie nieskończenie małą bańką w o wiele większym kosmosie. Wydaje się zadziwiające, że nawet wtedy, biorąc pod uwagę niewielką rolę, jaką odgrywamy w olbrzymim Wszechświecie, nie wahamy się twierdzić, że odkryliśmy teorię wszystkiego.”

Michio Kaku (1947) fizyk amerykański pochodzenia japońskiego

Hiperprzestrzeń

O wszechświecie

„Ludzie zazwyczaj lubią przebywać w pobliżu rzeki. (…) Ludzie zbierają się na brzegach rzeki, jakby przyciągał ich jakiś magnes. Oglądanie każdego dnia tak dużej ilości wody ma zapewne jakieś znaczenie dla istot ludzkich. (…) Jeśli przez dłuższy czas nie widuję wody, czuje, że coś zaczyna we mnie powoli wysychać.”

Haruki Murakami książka O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu

O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu (2007)

O ludziach , O czasie

„Podróżnik, wracający z starożytnej ziemi,
Rzekł do mnie: „Nóg olbrzymich z głazu dwoje sterczy
Wśród puszczy bez tułowia. W pobliżu za niemi
Tonie w piasku strzaskana twarz. Jej wzrok szyderczy,

Zacięte usta, wyraz zimnego rozkazu
Świadczą, iż rzeźbiarz dobrze na tej bryle głazu
Odtworzył skryte żądze, co, choć w poniewierce,
Przetrwały rękę mistrza i mocarza serce.

A na podstawie napis dochował się cało:
«Ja jestem Ozymandias, król królów. Mocarze!
Patrzcie na moje dzieła i przed moją chwałą

Gińcie z rozpaczy!» Więcej nic już nie zostało…
Gdzie stąpić, gruz bezkształtny oczom się ukaże
I piaski bielejące w pustyni obszarze.”

Percy Bysshe Shelley (1792–1822) angielski poeta

Serce

„Kiedy byliście mali, być może ktoś wam czytał banalną bajeczkę - słowo "banalną" znaczy tutaj: "niewartą czytania" - o chłopczyku, który wywoływał wilka z lasu. Bohaterem tej bajeczki jest mały męczydusza, który krzyczy "Wilk! Wilk!", chociaż wilka nie ma w pobliżu, i za każdym razem łatwowierni wieśniacy pędzą mu na pomoc, aby przekonać się, że to był tylko żart. Ale raz chłopczyk krzyknął "Wilk! Wilk!" wcale nie dla żartu - tylko nikt mu już nie przybiegł na pomoc. Wilk zjadł dowcipnisia, i na tym, Bogu dzięki, bajeczka się kończy.
Morał z niej płynie oczywisty: "Nie osiedlaj się tam, gdzie wilki hasają na wolności" - chociaż ten, kto wam czytał tę bajeczkę, na pewno twierdzi, że jej morał brzmi: nie kłam, bo pożałujesz. Byłby to strasznie głupi morał, ponieważ wszyscy wiemy, że kłamstwo bywa czasem nie tylko pożyteczne, ale i wskazane.”

Lemony Snicket (1970)

The Reptile Room

O pomocy , O kłamstwie , O czasie , O czytaniu

„Rzetelna charakterystyka Patryka Jakiego musi ujawniać pewne sprzeczności. (…) Podczas wsiadania do pociągu Warszawa – Wrocław Patryk Jaki zostawił swoje rzeczy i pomógł nieznajomej kobiecie wnieść wózek z dzieckiem. Należy doprecyzować, że wówczas nie było w pobliżu żadnych kamer i tłumów. (…) Patryk Jaki prawie zawsze przynosi ze sobą na jawne rozprawy opasłe tomy prawniczych kodeksów z komentarzami. Jednak nigdy (na przestrzeni setek godzin rozpraw) nie widziałem, żeby coś z nich czytał. Nie twierdzę, że nie oddawał się tym potrzebnym lekturom w ramach przygotowania do spraw. Wydaje się jednak, że przed kamerami te przedmioty raczej pełnią funkcje rekwizytu niż pomocy merytorycznej. Podczas rozpraw sporo uwagi poświęca reakcjom na portalach społecznościowych. Ponadto nie przynosi ze sobą tych mądrych ksiąg na niejawne posiedzenie, gdzie dyskutujemy treść decyzji.”

Patryk Jaki (1985) polski polityk

o pracy Patryka Jakiego w ramach tzw. Komisji reprywatyzacyjnej.
Źródło: Adam Zieliński, Bartłomiej Opaliński, Komisja Jakiego. Czas rozliczeń, Zysk i S-ka Wydawnictwo, Warszawa 2018, s. 150–152.

O decyzjach , O kobietach , O dzieciach , O czytaniu

„Dzisiaj tak naprawdę powinniśmy dyskutować o wyłączeniu z gospodarki leśnej nie jednego, lecz 10-20 proc. lasów należących do skarbu państwa. 20 proc. lasów to tylko 5 proc. powierzchni kraju. Pod ochronę powinny trafić najcenniejsze przyrodniczo lasy, najmniej zmienione przez gospodarkę leśną oraz te w pobliżu miast. Nawet jeśli już zostały zmienione przez człowieka, niech się same unaturalniają i zapuszczają. Natura jest jeszcze w stanie znakomicie poprawić nasze błędy.”

Adam Wajrak (1972) dziennikarz polski, specjalista tematyki przyrodniczej

Źródło: Adam Wajrak: Dajmy lasom posadzić się samym https://wyborcza.pl/7,75400,24963690,dajmy-lasom-posadzic-sie-samym.html, wyborcza.pl, 5 lipca 2019.

O naturze

„Jeśli ktokolwiek z was będzie w pobliżu, gdy dożyję swoich dni, wiedzcie, że nie chcę długiego pogrzebu, a jeśli ktoś ma wygłosić mowę, powiedzcie mu, by nie mówił zbyt długo. Powiedzcie mu, by nie wspominał o pokojowej Nagrodzie Nobla - to nie jest istotne. (…) Chciałbym, żeby ktoś wspomniał o dniu, w którym Martin Luther King Jr. próbował oddać swoje życie, służąc innym. Chciałbym, by powiedziano, że tego dnia Martin Luther King Jr. próbował kogoś kochać.”

Martin Luther King (1929–1968) pastor, przywódca Murzynów w USA

Źródło: Marzenie Luthera Kinga http://www.newsweek.pl/felietony/marzenie-luthera-kinga,13106,1,1.html, newsweek.pl, 31 października 2006

Kochać się , O życiu